IPB

სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )

საეკლესიო ბიბლიოთეკა

11 გვერდი V « < 9 10 11  
Reply to this topicStart new topic
> სქიზმები ეკლესიის წიაღში, ისტორია და სამართალი
KAIROS
პოსტი Dec 8 2009, 11:05 PM
პოსტი #201


იხარეთ!
***

ჯგუფი: საფინანსო
პოსტები: 9,492
რეგისტრ.: 9-November 06
მდებარ.: Aurea mediocritas
წევრი № 438



ციტატა
რაც შეეხება შენს შეურაწყოფას მამა ზურაბისა

არანაირად არ მიმიყენებია შეურაცხყოფა მისთვის, არაა "მამა" და არაა მღვდელი, არის სქიზმატი და თვითმარქვია.
ეს ჩვენთვის ლაშაბი თუ თვლის მოძღვრად მისი საქმეა.
ეს ფაქტის კონსტანტაციაა და არა პიროვნების შეურაცხყოფა, მე არ მითქვამს რომ მორალურად გარყვნილია ან რაღაც მსგავსი პიროვნული.
შენ კი არ გებრძვი, არამედ მიუხედავად აფხაზის ლოიალური პოზიციია, ვფიქრობ შენი ადგილი არის აპოლოგეტიკაში, რადგან ავრცელებ მკრეხელურ, სქიზმატურ და ამავდროულად სექტანტურ აზრებს, ერთ ადგილას სექტანტობას წერ, მეორე ადგილას სქიზმატ აროშვილს უკეთებ პიარს /ეტყობა გაქვს ახლო ურთიერთობა, რომ ჩემს პოსტებზე აკეთებს კომენტარს, რასაც არ გირჩევთ არცერთს/ და სხვა ადგილას უბრალოდ მკრეხელობ, ამიტომ ვითხოვ, რომ შეწყვიტო ეს ბნელი საქმიანობა ფორუმზე და არ ვართ ვალდებულნი გსდიოთ ყველგან და შენს სარწმუნოებრივად გაურკვეველ კითხვებს და იდეებს ვუპასუხოთ.
რაც შეეხება აროშვილის აბსურდს, მაქსიმე ეკლესიებს განუდგა და მეც მასეო, ეგაა უბრალოდ წმიდა წყლის უცოდინარობა და სუბიექტივიზმის კარნევალი, მაქსიმე განერიდა არა ზოგადად ეკლესიას, როგორც ეგ სქიზმატი და სხვები მსგავსნი, არამედ ზოგიერთი სასულიერო პირს და მათგან იქნა დევნული, მას არ შეუქმნია ცალკე ეკლესია და არასდროს უთქვამს გამოყოფის შესახებ, იგი თავისი სიცოცხლის ბოლო წლებში ევქარისტიულ კავშირში იყო ჩვენს ეკლესიასთან, რომელიც თავის მხრივ კავშირში იყო სხვა ეკლესიებთან, სქიზმატ აროშვილს ურჩევნია ევედროს მაქსიმეს რომ განარჩიოს პიროვნული დაპირისპირება ეკლესიაში განყოფისა და სქიზმის ჩამოყალიბებისაგან.
შენ კი კიდევ ერთხელ გიცხადებ პროტესტს, უბრალოდ იმიტომ კი არა სხვა აზრის რომ ხარ, არამედ იმიტომ რომ უკვე მიზანმიმართულად სექტანტ-სქიზმატ-მკრეხელობ, ერთერთი მაინც იყავი ვიცოდეთ ვის ვეკამატებით, თუმცა სამივეს ადგილი არის აპოლოგეტიკაში , გადადი იქ და ვიკამათოთ, აქ შენთან საუბარი წყლის ნაყვაა.

მწარეა, მაგრამ სიმართლეა;

კაიროსი!


--------------------
...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
Otherguy
პოსტი Dec 9 2009, 12:25 AM
პოსტი #202


Advanced Member
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 1,802
რეგისტრ.: 25-February 09
მდებარ.: Sorrow Hill
წევრი № 6,554



KAIROS

რატომ არ გინდა ამ თემაზე აქ ვისაუბროთ? რა შუაშია სექტანტობა და არასექტანტობა, აქ საუბარია სქიზმებზე და რატომ ხარ წინააღმდეგი ამაზე საუბარზე?

კონსტანტინოპოლის პატრიარქი იყო ერესში... რაც ნიშნავს რომ ევქარისტულ კავშირს მასთან მაინც გაწყვეტდა... ბოლოს კრებამ ხომ დაგმო მაქსიმე, ენა მოჰკვეთეს და ხელი წააჭრეს...

ან შენ თვლი რომ არიანიზმი შიგა დაპირისპირება იყო?

ეკლესია თუ მადლმოსილია მასში როგორ შეიძლება იყოს ასეთი შიგა დაპირისპირება? მაშინ უნდა ვივარაუდოთ რომ იყო დრო როცა ოფიციალური საპატრიარქოები არ იყვნენ მადლმოსილები... აბა ნესტორი მადლმოსილი გამოდის, სერგი I-ც...

რატომ გინდა რომ ამ თემაზეც აპოლოგეტიკაშI ვისაუბროთ?

თუ ასე გსურს, ვთხოვოთ აფხაზს და გადაიტანოს პოსტები და ვისაუბროთ ამ საინტერესო თემაზე...


--------------------
43. ვინაიდან არ არის ვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს უვარგისი ნაყოფი, და არც უვარგისი ხე, რომელმაც გამოიღოს ვარგისი ნაყოფი.
44. რადგანაც ყოველი ხე თავისი ნაყოფით იცნობა...
46. რად მეუბნებით: უფალო, უფალო! და ჩემს ნათქვამს კი არ ასრულებთ?
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
KAIROS
პოსტი Dec 9 2009, 04:05 AM
პოსტი #203


იხარეთ!
***

ჯგუფი: საფინანსო
პოსტები: 9,492
რეგისტრ.: 9-November 06
მდებარ.: Aurea mediocritas
წევრი № 438



შენთან, როგორც სექტანტების ბევრგან და სქიზმატების აქ (და თავად ვინ ხარ გაუგებარია) რაღაც წარმომადგენელივით ხარ, ჯერ იეღოველ მოყვასის და ახლა სქიზმატ აროშვილის და მათი იდეების მთესველი ხარ, და ამიტომ აქ, არანაირი კამათი შენთან არ იქნება!

რატომ? იმიტომ რომ ფორუმს აქვს წესი, რომელიც უნდა შესრულდეს:
"არამართლმადიდებელთან რელიგიური კამათები მოხდება აპოლოგეტიკის განყოფილებაში" ნიშნავს ეს იმას, რომ უნდა დაემორჩილო ამ წესს და შენ დღეის შემდეგ, ნებისმიერ განყოფილებაში აპოლოგეტიკის გარდა, რელიგიურ კამათს ჩავთვლით როგორც ფორუმის წესების დარღვევად და მოვითხოვთ შესაბამის რეაქციას, ბოლოსდაბოლოს ეს წესები თუკი არის უნდა შესრულდეს.

რაც შეეხება სრულ აბსურდს, რასაც წერ, იმდენად საშინელია, რომ ჩაღრმავებადაც არ ღირს, ის რომ ნესტორი იყო წვალებაში, ეს არ ნიშნავს, რომ მთელი ეკლესია იყო ნესტორიანზმში, კონსტანტინეპოლის ეკლესია იყო სწორედ ერთერთი პირველი ვინც წინ აღუდგა საკუთარ პატრიარქს-ნესტორს და მის დამარცხებას შეუწყო ხელი, არიანიზმი რა შუაშია საერთოდ გაუგებარია, .... მოკლედ ჭრი და კერავ ისე როგორც სქიზმატმა აროშვილმა გასწავლა, და ამის შემდეგ კი მაქსიმე შედარება ამ სიტუაცისთან აბსურდია, რადგან გიმეორებ ბოლოჯერ აქ (რადგან ნებისმიერ პასუხს შენს მიერ ამ თემაში ოფფად და წესების დარღვევად ჩავთვლით); რომ მაქსიმეს არ შეუქმნია სქიზმა, არ წასულა ეკლესიიდან, და არ ჩამოუყალიბებია "მაქსიმეს სინოდი"; როგორც თვითმარქვია ბოსტონის სინოდშია თვითმარქვია "მღვდელი" ზურაბ აროშვილი ძმითურთ, რომლის სქიზმატური იდეების გაჟღერებას ახდენ აქ, რისი უფლებაც არა გაქვს არც მორალურად როგორც სექტანტს (რაზედაც შენი ხელმოწერაც და შენი მოყვასისეული აქაური "მოღვაწეობაც" მოწმობს) და არც ფორუმის წესების მიხედვით, რომელიც მსგავსი კამათების ადგილად აპოლოგეტიკის განყოფილებას მიიჩნევს, ლაშაბი რომელიც დასჯილია და მაინც აქაა, უნდა იქნეს მისთვის გარკვეული რა პირობითაა აქ და ან უნდა დაემორჩილოს ფორუმის წესებს და ან ეს წესები შეიცვალოს და ან თვითონ, სხვანაირად მის აქ ყოფნას მხოლოდ ზიანი და დაძაბულება მოყვება.

შენთან საუბარი რელიგიურ თემებზე, აქ და ნებისმიერ განყოფილებაში, აპოლოგეტიკის გარდა, დღეიდან მორჩა.

სქიზმატების მხარდაჭერით უკვე ზედმეტი მოგივიდა და მორჩა;

კაიროსი!

პ.ს.
მხოლოდამხოლოდ მესამე მკითხველისათვის, ამ მოსექანტო სუბიექტის მიერ სქიზმატების იდეების გავრცელების წინააღმდეგ, დავწერ რა მოხდა სინამდვილეში მაქსიმეს ცხოვრებაში:

Преподобный Максим Исповедник родился в Константинополе около 580 года и вырос в благочестивой христианской семье. В юности он получил разностороннее образование: изучил философию, грамматику, риторику, был начитан в древних авторах и в совершенстве владел Богословской диалектикой. Когда преподобный Максим поступил на государственную службу, знания и добросовестность позволили ему стать первым секретарем императора Ираклия (611 - 641). Но придворная жизнь тяготила его, и он удалился в Хрисопольскую обитель (на противоположном берегу Босфора - ныне Скутари), где принял иноческий постриг. Своим смиренномудрием он вскоре приобрел любовь братии и был избран игуменом монастыря, но и в этом сане, по своей необыкновенной скромности, он, по собственным его словам, "оставался простым монахом". В 633 году по просьбе одного богослова, будущего святителя Иерусалимского Патриарха Софрония (память 11 марта), преподобный Максим оставил обитель и уехал в Александрию.


Максим ИсповедникСвятой Софроний стал известен к тому времени как непримиримый противник монофелитской ереси. После того, как IV Вселенский Собор (451 г.) осудил монофизитов, исповедовавших одну (Божественную) природу в Господе Иисусе Христе, еретиками-монофелитами было введено понятие единой Божественной воли и единого (Божественного) действования, что приводило к признанию отвергнутого монофизитского лжеучения. Монофелитство нашло многочисленных сторонников в Армении, Сирии, Египте. Ересь, усиливаемая национальной враждой, стала серьезной угрозой церковному единству Востока. Борьба Православия с ересями особенно осложнилась тем, что к 630 году три патриарших престола на Православном Востоке оказались занятыми монофизитами: Константинопольский - Сергием. Антиохийский - Афанасием, Александрийский - Киром.

ყურადღებას ვაქცევთ, რომ აქ წერია "ტახტი იქნა დაკავებული" რაც იმას კი არ ნიშნავს უცებ მთელი ეკლესია მწვალებლობაში გადავარდა, რადგან სათავეში მყოფს მწვალებლური აზრი აწუხებდა, არამედ იმას რომ ეკლესიაში დაიწყო შიგა დაპირისპირება მწვალებელ და მართლმადიდებელ იერარქთა შორის, ეკლესიის აზრს და მის პოზიციას განსაზღვრავს არა ის, ვინაა
მის სათავეში და რას ფიქრობს (ანუ პაპიზმთან ახლოს იდეები), არამედ მისი კრებსითობით გამოხატული იდეა, რაც არცერთ ზემოთ დასახელებულ ეკლესიაში არ მომხდარა, მოკვდა ის პატრიარქები ისე, რომ ვერ იზეიმა იმ ეკლესიებში მწვალებლობამ.


Преподобный Максим Исповедник Путь преподобного Максима из Константинополя в Александрию лежал через Крит, где и началась его проповедническая деятельность. Там он столкнулся с епископатом, придерживавшимся еретических взглядов Севера и Нестория. В Александрии и ее окрестностях преподобный провел около 6 лет. В 638 году император Ираклий вместе с патриархом Сергием, стремясь уменьшить вероисповедные разногласия, издал указ, так называемый "Экфесис" - "Изложение веры", который окончательно повелевал исповедовать учение об одной воле при двух природах Спасителя. Защищая Православие, преподобный Максим обращался к людям различных званий и сословий, и беседы эти имели успех. "Не только клир и все епископы, но и народ, и все мирские начальники ощущали в себе какое-то неодолимое влечение к нему", - свидетельствует его житие.


გასაგებია, რომ ჰერაკლე კეისარის მიერ გამოცემული "ეკფესისი" იყო წმინდა პოლიტიკური მიზნით გადადგმული ნაბიჯი და მიუხედავად იმისა, რომ ამ ბრძანებას მხარი პიროვნულად დაუჭირა სერგიმ, ეს არ ყოფილა მთელი ეკლესიის გადაწყვეტილება, როგორც სჩანს, იმაში რომ კრებას ეს არ განუჩნია და მეტიც, როგორც წერია "ბევრი მოძღვართაგან და ეპისკოპოსთაგან" უსმენდა მაქსიმეს.



В конце 638 года умер патриарх Сергий, а в 641 году - император Ираклий. Императорский престол занял жестокий и грубый Констанс II (642 - 668), откровенный сторонник монофелитов. Усилились нападки еретиков на Православие. Преподобный Максим ушел в Карфаген и проповедовал в нем и окрестностях еще 5 лет. Когда туда прибыл преемник патриарха Сергия патриарх Пирр, покинувший Константинополь из-за придворных интриг, по убеждениям монофелит, между ним и преподобным Максимом в июне 645 года произошел открытый диспут, на котором Пирр всенародно признал свои заблуждения и пожелал даже вручить папе Феодору письменное отречение от них. Преподобный Максим вместе с Пирром отправились в Рим, где папа Феодор принял покаяние бывшего патриарха и восстановил его в сане.

მალევე 638-641 წწ.ში ჯერ სერგი მოკვდა და მერე ჰერაკლე, ჰერაკლე კი შეცვალა კონსტანტი II-ემ, რომელმაც მხოლოდ მან და არა ეკლესიამ ვიმეორებ გააგრძელა დევნა მაქსიმესი, ხოლო პატრიარქი პირრმა შეინანა მისი დაბნეულობა და დაუბრუნდა იმ პოზიციას, რაზედაც ისედაც იდგა მისი ეკლესიის უმრავლესობა, რაზედაც მეტყველებს ის რომ პაპმა (რომელიც დიპტიხში პირველი იყო) პატრიარქობაში აღდგენილად გამოაცხადა პირი და არანაირი მოწოდებაც კი არ ყოფილა კონსტანტინეპოლის ეკლესიის მიმართ, რადგან ეს ეკლესია არც კი ყოფილა ერთიანობაში და კრებსითობაში მონოთელიტურ მწვალებლობაში

В 647 году преподобный Максим вернулся в Африку. Там на соборах епископов монофелитство осуждалось как ересь. В 648 г. вместо "Экфесиса" вышел новый указ, составленный, по поручению Константина, константинопольским патриархом Павлом - "Типос" - "Образец веры", который запрещал всякие рассуждения равно как об одной воле, так и о двух волях при признании двух природ Господа Иисуса Христа. Тогда преподобный Максим обратился к сменившему папу Феодора Римскому папе Мартину I (649 - 654) с просьбой вынести вопрос о монофелитстве на соборное обсуждение всей Церкви. В октябре 649 года был собран Латеранский Собор, на котором присутствовало 150 западных епископов и 37 представителей Православного Востока, среди которых находился и преподобный Максим Исповедник. Собор осудил монофелитство, а его защитники. Константинопольские патриархи Сергий, Павел и Пирр, были преданы анафеме.

პირის გადაცემა ანათემას, იგულისხმება მისი პირველი მონოთელიტური პერიოდი, ლატერანის კრებამ ისევდაისევ ვიმეორებ მხოლოდ პიროვნული ვერდიქტები გამოიტანა, და არა რომელიმე ერთერთი ეკლესიის საწინააღმდეგო, დაიგმო როგორც ჰერაკლე კეისარის "ეკტესისი" ასევე კონსტანტი II "ტიპოსი", მაქსიმე მთელი თავისი ცხოვრების განმავლობაში მუდმივ ევქარისტიულ კავშირში იყო რომის, აფრიკა-ალექსანდრიის სადაც ადგილობრივმა კრებმას მისი აქტიურობით დაგმო მონოთელიტობა, საქართველოს (სადაც აღესრულა) და ყველა ამ ეკლესიებს ქონდათ ევქარისტიული ერთობა კონსტანტინეპოლის ეკლესიასთან, იგი არ ცნობდა მხოლოდ მონოთელიტ პატრიარქებს და მათ უპირისპირდებოდა და არა მთლიანად ეკლესიას; ამიტომაც მისი დევნა გაგრძელდა სწორედ იმპერატორის და არა ეკლესიის მიერ, სწორედაც ამიტომ თქვა მაქსიმემ სამოქალაქო (და არა საეკლესიო) სასამართლოზე ""... "Не дело царей, но дело священников исследовать и определять спасительные догматы кафолической (საყოველთაო) церкви"...

Когда Констанс II получил определение Собора, он приказал схватить и папу Мартина, и преподобного Максима. Этот приказ был выполнен через пять лет, в 654 году. Преподобного Максима обвинили в измене отечеству и заключили в тюрьму. В 656 году он был сослан во Фракию, а затем снова привезен в Константинопольскую тюрьму. Преподобного вместе с двумя его учениками подвергли жесточайшим пыткам: каждому отрезали язык и усекли правую руку. Затем их сослали в Колхиду. Но тут Господь явил неизреченное чудо: все они обрели способность говорить и писать. Преподобный Максим предсказал свою кончину (+ 13 августа 662 года). В греческих прологах 13 августа указывается перенесение его мощей в Константинополь; оно могло быть приурочено к кончине преподобного. Возможно, что установление памяти на 21 января связано с тем, что 13 августа празднуется отдание праздника Преображения Господня. Над могилой преподобного Максима ночами возжигались три чудесно явленных светильника и совершалось множество исцелений. Преподобный Максим Исповедник оставил Церкви большое Богословское наследие. Его экзегетические труды содержат объяснения трудных мест из Священного Писания, толкования молитвы Господней и 59-го псалма, схолии к сочинениям священномученика Дионисия Ареопагита (+ 96; память 3 октября) и святителя Григория Богослова (+ 389, память 25 января). К экзегетике относится также объяснение Богослужения, озаглавленное "Мистагогия" ("Введение о таинстве").

К догматическим трудам преподобного относятся: изложение его диспута с Пирром, несколько трактатов и письма


დაწვრილებით წმ. მაქსიმე აღმსარებელზე და მის შესახებ სწორი, მართლმადიდებლური (ანტისქიზმატური) ინფორმაციის მისაღებად გირჩევთ ამის წაკითხვას.

Протоиерей Георгий Флоровский

Восточные Отцы V-VIII веков

Глава VII

Преподобный Максим Исповедник


http://www.hesychasm.ru/library/max/flor0m.htm


--------------------
...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
afxazi
პოსტი Dec 9 2009, 09:41 AM
პოსტი #204


დავითი
***

ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე
პოსტები: 8,814
რეგისტრ.: 7-March 07
წევრი № 1,291



Otherguy
მართლა მოსაბეზრებელია ჩემო კარგი შენი მრავალფეროვანი და ზოგჯერ უკუღმართი მსჯელობანი. მომიტევე მაგრამრაღაცაზე ხომ უნდა იყო ჩამოყალიბებული. შენი საქციელი ძიებას არ გავს. უფრო ის იგრძნობა შენი პოსტებიდან, რომ რაღაც ნაკლი წარმოაჩინო მართლმადიდებელი ეკლესიისა (ისე საინტერესოა ყველას რატომ გაქვთ გართულება ამ მართლმადიდებელ ეკლესიაზე. თუმცა ცხადია რატომაც). დამიწყებ ახლა მტკიცებას ასე არააო, მაგრამ ასეა.

ამიტომ სანამ გაერკვევი და ჩამოყალიბდები იმაში რაც გწამს, აპოლოგეტიკის განყოფილებაში პოსტე. სხვა განყოფილებებს კი შეეშვი.


--------------------
სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის

კლიმენტი ალექსანდრიელი


User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post

11 გვერდი V « < 9 10 11
Reply to this topicStart new topic
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:

 



მსუბუქი ვერსია ახლა არის: 29th March 2024 - 11:20 AM

მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი

ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი