უძველესი კულტურები, მიმოხილვა პარამეტრები

[tamara]

ანატოლიაზე ცალკე თემას გავაკეთებ - ძალიან დიდი და საინტერესო მასალებია
უძველეს ანატოლიაზე,

აქ მინდა გაჩვენოთ უძველესი კულტურები -
შულავერის, მტკვარ-არაქსის,
+ არამარტო საქართვლოსი
ჰარაფას, უბაიდური, ტრიპოლის და სხვ...

დავიწყოთ უბაიდური კულტურით.


უბაიდის კულტურა ითვლება პროტოშუმერულ კულტურად რომელიც თარიღდება 4500-4000 BC ჩვ წ/ა/-ღმდე - ერაყის ტერიტორიაზე - ინტერნეტში ძალიან საინტერესო ფოტოებს წავაწყდი - ხოლო თანმხლებ ტექსტს მოგვიანებით შემოგთავაზებთ -

შუამდინარეთი 6000-4000 წწ ჩვ/წ/აღ-მდე







http://en.wikipedia.org/wiki/Ubaid
The tell (mound) of Ubaid near Ur in southern Iraq has given its name to the prehistoric chalcolithic culture which represents the earliest settlement on the alluvial plain of southern Mesopotamia. The Ubaid culture had a long duration beginning before 5300 BCE and lasting until the beginning of the Uruk period, circa 4000 BCE.
უბაიდურ კულტურაზე საუბრობენ არქეოლოგიური გათხრების მიხედვით, რომელიც ჩატარდა ქალაქ ურის ახლოს,
და სადაც იპოვეს სხვა კულტურებისგან განსხვავებული ტიპის თიხის ჭურჭელი.
ეს არის ნეოლოტიკური ადრეულ იხანსი კულტურა, რომელიც შუმერების მოსვლამდე იყო გავრცელებული მესოპოტამიაში და გრძელდებოდა 5300-დან 4000 წწ ჩვ წ-აღმდე. ბორბლის გამოგონება უბიდურ კულტურას ემთხვევა.

The Ubaid period is divided into three principle phases:
უბაიდური კულტურა დაყოფილია რამდენიმე ფაზად.

Early Ubaid - sometimes called Eridu, (5300 - 4700 BCE) a phase limited to the extreme south of Iraq, on what was then the shores of the Persian Gulf. This phase, showing clear connection to the Samarra culture to the north, saw the establishment of the first permanent settlement south of the 5 inch rainfall isohyet. These people pioneered the growing of grains in the extreme conditions of aridity, thanks to the high water tables of Southern Iraq.
ადრეული Ubaid - მას ზოგჯერ ერიდუს პერიოდს უწოდებენ, (5300 - 4700 ჩვ წ-აღ მდე) მოსახლეობა იყო სპარსეთის ყურეთან ახლოს სანაპიროზე. შეინიშნება კავშირი Samarra - ს კულტურასთან, რომელიც ჩრდილოეთით მდებარეობდა. ამ დროს ადამიანებს მოჰყავდათ მარცვლეული საკმაოდ ცუდ პირობებში.

Middle Ubaid - sometimes called Hadji Muhammad, (4800 - 4500 BCE)after the type site of the same name, saw the development of extensive canal networks from major settlements. Irrigation agriculture, which seem to have developed first at Choga Mami (4700 - 4600 BCE) and rapidly spread elsewhere, from the first required collective effort and centralised coordination of labour.
შუა Ubaid - რომელსაც უწოდებენ ზოგჯერ ხაჯი-მუჰამადი (Хаджи Мухаммадо 4800 - 4500 ) ამ დასახელების ადგილის გამო,
აქ უკვე გვაქვს საირიგაციო სისტემები და უკეთესი მოსავალი. სოფლის მეურნეობა უკვე საკმაოდ განვითარებულია.
Choga Mami (4700 - 4600) - ამ ადგილას განსაკუთრებით და მერე ეს სისტემა ინერგება სხვა ადგილებშიც.
ხდება ნელ ნელა უკვე შრომის გადანაწილება და კოლექტიური შრომის დანერგვა.


Later or "Classic Ubaid" - In the period from 4500 - 4000 BCE) saw a period of intense and rapid urbanisation with the Ubaid culture spread into northern Mesopotamia replacing (after a hiatus) the Halaf culture. Ubaid artefacts spread also all along the Arabian littoral, showing the growth of a trading system that stretched from the Mediterranean coast through the Dilmun civilization based in Bahrain to Oman.
გვიანი ანუ კლასიკური უბაიდური კულტურა - 4500 - 4000 BCE - უკვე გვაქვს ინტენსიური ურბანიზაცია და ქალაქებსი ტიპის დასახლებების გაჩენა სოფლის მეურნეობის განვითარების პარალელურად. და ჩრდილოეთით უკვე ვიტარდება Halaf - კულტურა. იზრდება ვაჭრობა, და მიმოსვლა შუაზღვისპირეთის ქვეყნებთან და დილმუნის ცივილიზაციისაკენ, ასევე ომანისკენ და ბახრეინის მიამრთულებით.

Ubaid culture is characterised by large village settlements, characterised by multiroomed rectangular mud-brick houses and the appearance of the first temples of public architecture in Mesopotamia, with a growth of a two tier settlement hierarchy of centralised large sites of more than 10 hectares surrounded by smaller village sites of less than 1 hectare. Domestic equipment included a distinctive fine quality buff or greenish coloured pottery decorated with geometric designs in brown or black paint; tools such as sickles were often made of hard fired clay in the south. But in the north, stone and sometimes metal were used.
უბაიდის კულტურა გამოირჩევა სოფლის განვითარებული მეურნეობით, ოთკუთხა სახლებით და შენობებით.

ჩნდება პირველი ტაძრები და საკულტო ნაგებობები, რომლებსაც აშენებდნენ აგურებით.
ჩნდება ქალაქებიც. გვავქს არაჩვეულებრივი ორნამენტის მქონე ლამაზი თიხის ჭურჭელი ყავისფერი და შავი ფერის გეომეტრიული ფიგურებით.
გამოიყენებოდა ქვის, თიხის და მოგვიანებით კი (ჩრდილოეთით) მეტალის ნალსი ფორმის იარაღები.

The Ubaid period as a whole, based upon the analysis of grave goods, was one of increasingly polarised social stratification and decreasing egalitarianism. Bogucki calls this a phase of "Trans-egalitarian" competitive household in which some falls behind as a result downward social mobility. Thus Ubaid culture would seem to be one in which Morton Fried and Elman Service have hypothesised the rise of an elite of inherited chieftains, perhaps heads of kin groups (a shiekdom?) linked in some way to the administration of the temple shrines and their granaries, were responsible for mediating intra-group conflict and maintaining social order. It would seem that various collective methods, perhaps through what Thorkild Jacobsen called primitive democracy, in which disputes were previously resolved through a council of one's peers, were no longer sufficient to the needs of the local community.
Период Ubaid в целом, основанный на анализе серьезных товаров, был одной из все более и более поляризованной социальной стратификации и уменьшающегося эгалитаризма. Богаки называет это фазой "Эгалитарного сделкой" конкурентоспособного домашнего хозяйства, в котором некоторые отстают в результате от нисходящей социальной подвижности. Таким образом культура Ubaid, кажется, тот, в котором Мортон Фрид и Обслуживание Elman выдвинули гипотезу повышение элиты унаследованных вождей, возможно главы групп семьи (shiekdom?) связанный в некотором родес администрацией святынь храма и их зернохранилищ, были ответственными за то, что добился конфликта внутригруппы и поддерживать общественный строй. Казалось бы, что различные коллективные методы, возможно через то, что Торкилд Джакобсен назвал примитивной демократией, в которой споры были предварительно решены через совет пэров, больше не были достаточны к потребностям местного сообщества.



The Ubaid culture was clearly intrusive into southern Iraq, though it has clear connection to earlier cultures in the region of middle Iraq. The appearance of the Ubaid folk, has sometimes been linked to the so-called Sumerian problem, related to the origins of Sumerian civilisation. Whatever the ethnic origins of this group, we here see for the first time a clear tripartitie social division between intensive subsistence peasant farmers, with crops and animals coming from the north, tent-dwelling nomadic pastoralists dependent upon their herds, and hunter-fisher folk of the Arabian littoral, living in reed huts.

უბაიდური კულტურა წარმოადგენს მეცნიერთა აზრით დემოკრატიულ-ტომობრივი მართვის პირველ ფორმას, როდესაცტომის საკითხები წყდებოდა უხუცესთა თათბირზე, აქ არსი უკვე ტაძრების ადმინისტრაციული სტრუქტურები, რომელიც ანაწილებდა საკვებს (მარცვლეულს) ტომის წევრებს შორის. უბაიდური კულტურა მოსული ხალხის შთაბეჭდილებას ტოვებს, მეცნიერთა ერთი ნაწილი ამ კუტურას პროტოშუმერულს მიიჩნევს,
ნაწილი კი არა. აქ გვაქვს უკვე ადამიანების სოციალური დაყოფა, საკულტო ნაგებობები, კარგად განვიტარებული სოფლის მეურნეობა, და ურბანიზაციის დასაწყისი. არის მჭიდრო სავაჭრო ურთიერთობები სხვა ხალხებთან. ჰყავთ მოშინაურებული ცხოველები. მისდევენ მესაქონლეობას.




უკაცრავად გადაგითარგმნეთ პრომტის პროგრამით
თუ რაღაც არასწორედ გადავთარგმნე, გავასწოროთ.

http://faculty-web.at.northwestern.edu/ant...kartifacts.html



საინტერესო ჯვარია გამოსახული ერთ-ერთ ქოთანზე










http://www.hp.uab.edu/image_archive/ue/uea.html