ფიზიოლოგიური მოთხონილების სტატუსით გამართებული ცოდვ |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
ფიზიოლოგიური მოთხონილების სტატუსით გამართებული ცოდვ |
MIRDAT |
Jun 13 2014, 08:10 PM
პოსტი
#21
|
MIRDAT ჯგუფი: Members პოსტები: 542 რეგისტრ.: 13-October 11 მდებარ.: შუახმელეთი წევრი № 11,666 |
მართალია დაბალია ეგ შანსი მაგრამ საცადე და გამოიყენე დაიჭირე წამი და იქნებ ხელიდან აღარ გაუშვა? მთავარი ისაა რომ მონომება გაკლია, ერთი რამ ცხადია ახლა გირჩევნია ნეიტრალური მდგომარეობა დაიჭირო მაგრამ როცა ეგ მდგომარეობაც დაგღლის სცადე კიდევ განიცადო ეგ გრძნობა. კი, ნამდვილად მასე მირჩევნია და დარწმუნებული ვარ, ამ ეტაპზე რასაც ვაკეთებ ესაა ჩემთვის საჭირო და სწორი. მომავალში სავარაუდოდ შეიცვლება ეს მდგომარეობა და ალბათ მასეც ვიზამ, როგორც შენ თქვი, მარა დამეწმუნე, მე რომ ქრისტიანობისკენ გადმოვდგამ ისევ ნაბიჯს, ეგ სერიოზული ნაბიჯი იქნება... მაინტრერესებს რა ჯობია ეკლესიაში წირვაზე ვიდგე 3-4 სთ,მაგრამ ჩემს გონებაში ერთი სიტყვაც არ შევიდეს და გონებამ ყოველი სიტყვა აისხლიტოს, მაგრამ მაინც ვიდგე, თუ ასეთ მგომარეობაში ყოფნას ჯობია საერთოდ არ წავიდე... ან მაგალითად მარხვაში ნერწყვი რომ გახრჩობს რომელიმე საჭმლის დანახვაე ,რა ჯობია ვჭამო თუ მაინც ბოლომდე თავი შევიკავო... მაშინ დავწერ მეც ჩემ აზრს. რაღაც პარალელებსაც გავავლებ. თუ მხოლოდ ეკლესიაში წასვლა–არწასვლაზეა საუბარი, რაც შენ დაწერე, მაგ მდგომარეობით, ჩემი აზრით ერთიდაიგივეა, გინდ წასულხარ და გინდ არა. სახლშიც უაზროდ გაატარებ დროს, თან სინდისი შეგაწუხებს, ეკლესიაში მიხვალ და იდგები დაცარიელებული ბევრ ხალხში და იფიქრებ როგორი სუსტი ხარ და როგორ გამოხვიდე მაგ მდგომარეობიდან, თუ წინა ღამით კარგად არ გეძინა, შეიძლება თვალებიც დაგეხუჭოს და ოცნებათა სურეალისტურ სამყაროში ამოყო თავი, სანამ მოძღვრის ხმა არ გამოგიყვანს უცაბედად... აქედან გამოსავალი, წესით უნდა გამოიკვეთოს ჩემი მსჯელობიდან, ვნახოთ რა გამომივა. მიყვარს ხოლნმე რელიგიასა და განათლების სისტემას შორის პარალელის გავლება, კარგად ესადაგებიან... აი მაგალთად, მეორე კურსზე, ყოველ ლექციაზე უაზროდ ვიჯექი, არცერთი სიტყვა არ შედიოდა თავში... მერე მივხვდი რომ უაზრო იყო ასე სიარული და უნიში წასვლის მაგივრად სახლში ვრჩებოდი იმ იმედით რომ ვიმეცადინებდი ჩემით. წირვაზე არწასულებიც მაგ იმედით რჩებიან სახლში, რომ აქ ვილოცებთო, მაგრამ როგორც თქვენ ლოცულობდით, ისე ვმეცადინეობდი მეც სახლში... ანუ წასვლაც და არწასვლაც უაზრო იყო, სანამ ჩემი აზროვნება არ შევცვალე. დავფიქრდი რა მინდოდა ბოლოს და ბოლოს, რისთვის მინდოდა ეს უნივერსიტეტი, ლექციები... ხოდა სერიოზულად მივუდექი საქმეს, დავალაგე ჩემი მიზნები და არცერთ ლექციას არ ვტოვებდი და ვცდილობდი მომესმინა ლექტორისთვის. ხოდა ყველაფერი გაცილებით კარგად წავიდა ვიდრე მეგონა. ყველაფერს ლექციებზე ვსწავლობდი, ყველაფერს ვიგებდი, შემეძლო 6 საათის განმავლობაში მესმინა და არ დავღლილიყავი და ეს ყველაფერი უბრალოდ იმიტომ, რომ მინდოდა მესწავლა, გადავწყვიტე, რომ ლექციებისგან მიმეღო რაღაც, ოდნავ მოვინდომე და ყველაფერი გამომივიდა. დაფიქრდი რა გინდა წირვაზე, რისი მიღება გინდა მისგან, იფიქრე საერთოდ რა არის წირვა, რისთვის ტარდება და თავად გადაწყვიტე გინდა თუ არა იქ სიარული. ნუ ივლი მხოლოდ წესის გამო, უნდა გინდოდეს. ახლა მხოლოდ იმიტომ აკეთებ ამას, რომ ასეთია წესი... იცი რომ წირვაზე მადლო გადმოდის და ა.შ. ლექციებზეც გადმოდის ცოდნა, მაგრამ შენ თუ მაგ ცოდნას არ ხარ მოწყურებული, იქიდან ვერაფერს მიიღებ. არსებობს ასეთი აზრი, რომ წირვაზე უბრალოდ დგომითაც კი მიიღებ მადლს, მარა ეგ აბსურდია ჩემი აზრით და ხალხის მოგონილი, ან თვითონ მოძღვრების, რომ ხალხი სულ არ შეეშვას ეკლესიაში სიარულს. მოკლედ სერიოზულად მიუდექი უფრო მაგ საკითხს, თან წირვაზე მაინდამაინც იმის გაგება არაა მნიშვნელოვანი თუ რას ამბობს იმ მომენტში მოძღვარი, მთავარია შენ რისთვის ხარ მისული და რა გიტრიალებს თავში. 6 დღე იშრომე და 1 დღე მე შემომწირეო, ამას როცა ამბობენ მხოლოდ იმ 1 დღეზე აკეთებენ აქცენტს, ჩემი აზრით თუ ის 6 დღე წესივრად არ იშრომე, 1 დღეს ვერ შეწირავ უფალს. ეგაც უშლის რაღაც დონეზე ხელს წირვაზე წესიგრად დგომას, არ ვშრომობთ იმ 6 დღეს კარგად... რა თქმა უნდა იმიტომაცაა ქრისტიანობა ჭეშმარიტება რომ შენს ცხოვრებაში ღვთის ნებით უნდა იყო შემოქმედი(ანუ ცხოვრების სხვადასხვა ეტაპზე შესაბამისად უნდა მოიქცე,ვინაიდან ყველაფერი ვერ ეწერება წმინდა წერილში ,ღირსი მამების შეგონებებში და ა.შ.) გეთანხმები, ეგ მომწონს ყველაზე მეტად ამ რელიგიაში, რეალურად მართლმადიდებლობა ყველა ადამიანს ერგება, ადამიანთან ერთად იცვლება თვითონ რელიგიის მიდგომები, თუნდაც როგორც ზემოთ ვთქვით, ცოდვის განმარტებაზე, სხვადასხვა პიროვნებისთვის სხვადასხვა რამაა ცოდვა... მაგრამ რეალურად მე ეკლესიაში ვერ ვხედავ რომ ასეთი მიდგომა იყოს. საერთოდ ნამდვილ მართლმადიდებლობას ცოტა მოძღვარი ასწავლის... მე პირადად დაბადებიდან 19 წლამდე მართლმადიდებელი ვიყავი და მხოლოდ მაშინ გავიგე ამ რელიგიის ნამდვილი "მუღამი" რაც წამოვედი ეკლესიიდან... არ მომწონს ის სისტება რაც დღესაა, იმდენადაა ცოდვებზე ორიენტირებული, უამრავ ლოცვაზე, დაუჯდომლებზე, კანონებზე, მარხვებზე და ასეთ რამეებზე, რომ აღარ გრჩება დრო, უბრალოდ დაგიქრდე თუ რა არის მთავარი და ყველაზე ნამდვილი... მახსოვს რომ წამოვედი ეკლესიიდან, ჩემი სიტყვებით ვილოცე ის რაც მინდოდა, რაც მართლა მაწუხებდა და საოცარი გრძნობა დამეუფლა, მერე დავფიქრდი და მივხვდი, რომ იმდენად ვიყავი ადრე ამ წესებით და დაწერილი ლოვების კითხვით დაღლილი, რომ ღმერთთან ნამდვილი საუბრისთვის ვეღარც ვიცლიდი... რეალურად ღმერთს სწორედ მაგან დამაშორა, არასწორად ნაკეთებმა წესებმა. |
iohanan |
Jun 13 2014, 08:24 PM
პოსტი
#22
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 260 რეგისტრ.: 9-April 14 წევრი № 13,661 |
MIRDAT
კარგზე ამბობო ,რომ კარგია.რა თქმა უნდა გეთანხმები რომ ჯობია იარო და მოუსმინო.მაგრამ რა რას შევადარებ იცი...მაგალიათად წირვაზე მოსული ადამიანი,რომელიც არ ისმენ ,გონებამაფანტულია გავს ადამიანს რომელსაც ხელის დაბანა უნდა და წყლის ნაკადისთვის რომ შეუყუდებიახელი....და მილს ისმენს მტელი გულით და გონებით ის იმ ადამიანს რომელსაც ხელი დასაბანად წყლის ნაკადისთვის კი შეუყუდებია მაგრამ ხელს ხელს უსობს ,საპონს დაიხმარს)))რომელი უფრო მოიშორებს ჭუჭყს???რა თქმ აუნდა მეორე,მაგრამ პირველიც მოიშორებს ოგონ მეთი დრო და მეტი წყალი დაჭირდება....ორივე მათგანი საბოოლოოდ უფრო სუფთაა ვიდრე ის ვისაც არ უნდა ხელის დაბანა... -------------------- ხოლო როცა ჭამდნენ ისინი, თქვა: ჭეშმარიტად გეუბნებით: ერთი თქვენგანი გამცემს მე (მათე26.21) მაშინ იუდამ, მისმა გამცემმა, თქვა: მე ხომ არა ვარ, რაბი? უთხრა მას: შენ სთქვი (მათ26.25) მიუგო პეტრემ და უთხრა მას: ყველა რომ შეცდეს შენს გამო, მე არასოდეს შევცდები. უთხრა იესომ: ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: ამაღამ, მამლის ყივილამდე, სამჯერ უარმყოფ მე.(მათე26.33-34) |
q.w.e |
Jun 13 2014, 09:02 PM
პოსტი
#23
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 150 რეგისტრ.: 26-April 14 წევრი № 13,685 |
ციტატა ე.ი.მაინტრერესებს რა ჯობია ეკლესიაში წირვაზე ვიდგე 3-4 სთ,მაგრამ ჩემს გონებაში ერთი სიტყვაც არ შევიდეს და გონებამ ყოველი სიტყვა აისხლიტოს,მაგრამ მაინც ვიდგე, თუ ასეთ მგომარეობაში ყოფნას ჯობია საერთოდ არ წავიდე... ან მაგალითად მარხვაში ნერწყვი რომ გახრჩობს რომელიმე საჭმლის დანახვაე ,რა ჯობია ვჭამო თუ მაინც ბოლომდე თავი შევიკავო... არ ვარ ზოგიერთისავით კომპენტენტური საერთოდ რჩევების მიცემაში ვინაიდან არც წმინდა წერილებიდან შემიძლია ციტების მოყვანა და არც ბევრი ღირსი მამების შეგონებები ვიცი,თუმცა ჩემი ინდივიდუალური მსჯელობით და იმ მიზერული გამოცდილებით რაც მაქ შემიძლია ჩემის მხრივ გითხრა:თუ შენ სიღღმისეულად გაანალიზებ რა არის წირვა, რამხელა მისტიკყური მხარე აქვს, თუ მოახდენ რეალიზებას იმ ცოდნისა თუ როგორ ვაწამეთ იესო ქრისტე, თუ ერთხელ მაინც დაგგუფლებია ის არაამქვეყნიური სიხარული და სიყვარული რომელიც ამ რელიგიასთანაა დაკავშირებული თუ გაქ გაანალიზებული რა არის ადამიანის ცხოვრების აზრი ამ ქვეყანაზე და თუ პატარა გამოცდილება მაინც გაქვს რომელიც შეიძლება შენს თავსვე მოუყვანო იმის არგუმენტად რომ ღმერთი მართლა არსებობს, თანდათან წირვაზე დასწრებას გაგიხარდება და მარხვის დაცვაც შენი ცხოვრების განუყოფელი ნაწილი იქნება,თუმცა არა ძალდატანებით რა თქმა უნდა , უძღები შვილის იგავი(თუ არ ვცდები ასე ქვია) წაიკითხე,ტურადღება გაამახვილე უფროსი შვილზე რომელიც მამის ყველა დარიგებას ასრულებს , თუმცა მონასავით და არა შვილივით .. მერწმუნე თუ არ გიხარია ღვთის მსახურების პირველი საფეხური(ანუ ეკლესიაზე წირვაზე დასწრება) ჩემი აზრით რეალური რევოლუცია უნდა მოახდინო შენს ცნობიერებაში. |
iohanan |
Jun 13 2014, 09:14 PM
პოსტი
#24
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 260 რეგისტრ.: 9-April 14 წევრი № 13,661 |
რა კითხვებიც დავსი მავს მაგათზე პასუხები))),უბრალობ ზოგიერთი თქვენგანის აზრის გაგება მინდოდა....რიტორიკული შეკითხვებივით იყო რა.......
-------------------- ხოლო როცა ჭამდნენ ისინი, თქვა: ჭეშმარიტად გეუბნებით: ერთი თქვენგანი გამცემს მე (მათე26.21) მაშინ იუდამ, მისმა გამცემმა, თქვა: მე ხომ არა ვარ, რაბი? უთხრა მას: შენ სთქვი (მათ26.25) მიუგო პეტრემ და უთხრა მას: ყველა რომ შეცდეს შენს გამო, მე არასოდეს შევცდები. უთხრა იესომ: ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: ამაღამ, მამლის ყივილამდე, სამჯერ უარმყოფ მე.(მათე26.33-34) |
q.w.e |
Jun 13 2014, 09:19 PM
პოსტი
#25
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 150 რეგისტრ.: 26-April 14 წევრი № 13,685 |
ციტატა გეთანხმები, ეგ მომწონს ყველაზე მეტად ამ რელიგიაში, რეალურად მართლმადიდებლობა ყველა ადამიანს ერგება, ადამიანთან ერთად იცვლება თვითონ რელიგიის მიდგომები, თუნდაც როგორც ზემოთ ვთქვით, ცოდვის განმარტებაზე, სხვადასხვა პიროვნებისთვის სხვადასხვა რამაა ცოდვა... მაგრამ რეალურად მე ეკლესიაში ვერ ვხედავ რომ ასეთი მიდგომა იყოს. საერთოდ ნამდვილ მართლმადიდებლობას ცოტა მოძღვარი ასწავლის... მე პირადად დაბადებიდან 19 წლამდე მართლმადიდებელი ვიყავი და მხოლოდ მაშინ გავიგე ამ რელიგიის ნამდვილი "მუღამი" რაც წამოვედი ეკლესიიდან... არ მომწონს ის სისტება რაც დღესაა, იმდენადაა ცოდვებზე ორიენტირებული, უამრავ ლოცვაზე, დაუჯდომლებზე, კანონებზე, მარხვებზე და ასეთ რამეებზე, რომ აღარ გრჩება დრო, უბრალოდ დაგიქრდე თუ რა არის მთავარი და ყველაზე ნამდვილი... მახსოვს რომ წამოვედი ეკლესიიდან, ჩემი სიტყვებით ვილოცე ის რაც მინდოდა, რაც მართლა მაწუხებდა და საოცარი გრძნობა დამეუფლა, მერე დავფიქრდი და მივხვდი, რომ იმდენად ვიყავი ადრე ამ წესებით და დაწერილი ლოვების კითხვით დაღლილი, რომ ღმერთთან ნამდვილი საუბრისთვის ვეღარც ვიცლიდი... რეალურად ღმერთს სწორედ მაგან დამაშორა, არასწორად ნაკეთებმა წესებმა. იმ თEმაზე რომ სხვადასხვა პიროვნებისთვის სხვადასხვა რამაა ცოდვა სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით ვერ დაგეთანხმები , მაღტალია ადამიანმა უნდა მოირგოს თავის თAვზე ის ღირებულებები რასაც ქრისტიანობა ქადაგებს თუმცა ზომიერად და ფაქიზად რადგან ამასთანავე უნდა გაანალიზოს რომ დაცემული ბუნება არ მონაწილეობდეს ამ მორგებაში.გინება და ლოთაობა ცოდვაა თAვისთავად თუმცა კონკრეტული პიროვნებისთვის რა არის უფრო პრინციპული და მომაკვდინებელი ვნება და ცხონდება თუ არა ამის გამო ესა თუ ის პიროვნება ეს მხოლოდ და მხოლოდ ღმერთმა იცის. ციტატა მე პირადად დაბადებიდან 19 წლამდე მართლმადიდებელი ვიყავი და მხოლოდ მაშინ გავიგე ამ რელიგიის ნამდვილი "მუღამი" რაც წამოვედი ეკლესიიდან... არ მომწონს ის სისტება რაც დღესაა, იმდენადაა ცოდვებზე ორიენტირებული, უამრავ ლოცვაზე, დაუჯდომლებზე, კანონებზე, მარხვებზე და ასეთ რამეებზე, რომ აღარ გრჩება დრო, უბრალოდ დაგიქრდე თუ რა არის მთავარი და ყველაზე ნამდვილი... მახსოვს რომ წამოვედი ეკლესიიდან, ჩემი სიტყვებით ვილოცე ის რაც მინდოდა, რაც მართლა მაწუხებდა და საოცარი გრძნობა დამეუფლა, მერე დავფიქრდი და მივხვდი, რომ იმდენად ვიყავი ადრე ამ წესებით და დაწერილი ლოვების კითხვით დაღლილი, რომ ღმერთთან ნამდვილი საუბრისთვის ვეღარც ვიცლიდი... რეალურად ღმერთს სწორედ მაგან დამაშორა, არასწორად ნაკეთებმა წესებმა. ეხლა მართმადიდებელი არ ხარ? მე პირადად მომწონს შენი ასეთი მიდგომა და გეთანხმები კიდეც ბევრ რამეში, ხშირად სასულიერო პირებსაც ავიწყდებათ მთავარი არსი ამ რელიგიისა, უფალს ის კი არ უნდა ლოცვები რომ გავიზუთხოთ და მეტანიებით მუხლები ავიტკივოთ არამედ, ეს ლოცვები უნდა იყოს უბრალოდ იარაღი ჩვენი ცხოვრების მანძილზე ,იარაღი კიდე არაფერია თუ მას არ ყავს ის ვინც იყენებს ჩემი აზრით კი ადამიანი რომელიც მხოლოდ და მხოლოდ გარეგნულად ასრულებს წეს ჩვეულებებს (მასიურად) და გულში არც სიხარულს არც სიყვარულს და არც იმედს გრძნობს და არც ცდილობს რომ ცხოვრების ამა თუ იმ ეპიზოდში ქრისტეს დაემსგავსოს, სულიერად მკვდარია და გავს ზემოთ ხსენებული იარაღების დასადებ კარადას.ჩემი აზრიტ სEნი მთავარი პრობლემა 19 წლამდე იქიდან გამომდინარე რაც დამიწერე ის იყო რომ ერთბაშად მოგიწია ქრისტიანულ ცხოვრებაში ჩართულიყავი გარეგნული წესებით, არ ვიცი ვისი ან რისი ბრალი უნდა იყოს ეს ჩEმი აზრით ამ დროს მოძღვარს ყველაზე მეტი სიფრთხილე მმართებს, არ შეიძლება 21 საუკუნის ახალგაზრდის რომელთა მშობლებიც(პირადად ჩემიც) სოციალური ათეიზმის ტალღაში მოხვდნენ გარეგნული წეს ჩვეულებებით დაკავება, რა თქმა უნდა ამის გარეშეც არ შეიძლება თუმცა უპირველესი მაინც ყოველდღიური მსჯელობა ქრისტიანობის შესახებ საკუთარ თავთან და იმის ცდაა რომ "ლაივში" მოიქცე ისე როგორც ქრისტიანობა გვმოძღვრავს. |
MIRDAT |
Jun 13 2014, 10:05 PM
პოსტი
#26
|
MIRDAT ჯგუფი: Members პოსტები: 542 რეგისტრ.: 13-October 11 მდებარ.: შუახმელეთი წევრი № 11,666 |
მაღტალია ადამიანმა უნდა მოირგოს თავის თAვზე ის ღირებულებები რასაც ქრისტიანობა ქადაგებს თუმცა ზომიერად და ფაქიზად რადგან ამასთანავე უნდა გაანალიზოს რომ დაცემული ბუნება არ მონაწილეობდეს ამ მორგებაში. რათქმაუნდა მასეა, მე როცა ვთქვი რომ ყველასთვის სხვადასხვა რამაა ცოდვა, რათქმაუნდა ვგულისხმობ იდეალურ სიტუაციას, როცა ადამიანი თავს არ იტყუებს. თორემ ახლა მე რომ ავდგე და ვთქვა, არ მაშორებს ღმერთს სმა და ქალებთან გართობა და შევუბერო მადლიანად რათქმაუნდა დიდი ტყუილი იქნება ციტატა ეხლა მართმადიდებელი არ ხარ? არ ვეძახი საკუთარ თავს მართლმადიდებელს, თორემ მართლმადიდებლურ შეხედულებებს, მგონი მთლიანად ვიზიარებ. უბრალოდ ასეთი პოზიციის დაჭერა გადავწყვიტე ამ ეტაპზე. ციტატა იქიდან გამომდინარე რაც დამიწერე ის იყო რომ ერთბაშად მოგიწია ქრისტიანულ ცხოვრებაში ჩართულიყავი გარეგნული წესებით, არ ვიცი ვისი ან რისი ბრალი უნდა იყოს ეს ჩEმი აზრით ამ დროს მოძღვარს ყველაზე მეტი სიფრთხილე მმართებს, არ შეიძლება 21 საუკუნის ახალგაზრდის რომელთა მშობლებიც(პირადად ჩემიც) სოციალური ათეიზმის ტალღაში მოხვდნენ გარეგნული წეს ჩვეულებებით დაკავება, რა თქმა უნდა ამის გარეშეც არ შეიძლება თუმცა უპირველესი მაინც ყოველდღიური მსჯელობა ქრისტიანობის შესახებ საკუთარ თავთან და იმის ცდაა რომ "ლაივში" მოიქცე ისე როგორც ქრისტიანობა გვმოძღვრავს. მე ვიცი რისი ბრალიცაა და აღარ ღირს მაგის გარჩევა, ჯერ 1 ის, რომ მე თვითონ არ ვიყავი მზად ეკლესიაში ყოფნისთვის. ასე კიდევ უამრავი ადამიანია ეკლესიაში დღეს. არ იციან წესივრად რატომ არიან იქ, რას აკეთებენ და რა უნდათ. მე მათგან განსხვავებით წამოვედი და მინდა ჯერ კარგად ჩამოვყალიბდე. თან ზოგადად ჩაკეტილი ადამიანი ვარ და მოძღვარიც ვერ მიგებდა რა მაწუხებდა და რა მინდოდა, რთული ტიპი ვარ, მეც ვერ ვიგებ ხშირად ჩემი თავისას და მოძღვარსაც უჭირს რათქმაუნდა. თან ისიც გამოუცდელი იყო და ახალგაზრდა, ვერ მიხვდა როგორი კუთხით მიდგომა მჭირდებოდა და ა.შ. უამრავი პრობლემის თანხვედრა მოხდა... |
q.w.e |
Jun 13 2014, 10:36 PM
პოსტი
#27
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 150 რეგისტრ.: 26-April 14 წევრი № 13,685 |
ციტატა მე ვიცი რისი ბრალიცაა და აღარ ღირს მაგის გარჩევა, ჯერ 1 ის, რომ მე თვითონ არ ვიყავი მზად ეკლესიაში ყოფნისთვის. ასე კიდევ უამრავი ადამიანია ეკლესიაში დღეს. არ იციან წესივრად რატომ არიან იქ, რას აკეთებენ და რა უნდათ. მე მათგან განსხვავებით წამოვედი და მინდა ჯერ კარგად ჩამოვყალიბდე. თან ზოგადად ჩაკეტილი ადამიანი ვარ და მოძღვარიც ვერ მიგებდა რა მაწუხებდა და რა მინდოდა, რთული ტიპი ვარ, მეც ვერ ვიგებ ხშირად ჩემი თავისას და მოძღვარსაც უჭირს რათქმაუნდა. თან ისიც გამოუცდელი იყო და ახალგაზრდა, ვერ მიხვდა როგორი კუთხით მიდგომა მჭირდებოდა და ა.შ. უამრავი პრობლემის თანხვედრა მოხდა... მთავარია ღმერთი ეძებო და იპოვი ჩემი აზრით შენ ამჟამად ამ ძებნის და რეალიზების პროცესში ხარ ამ ნეიტრალური მდგომარეობით , ნეტავი ყველას შEგვეძლოს და საჭირო კრიტიკულ მომენტში მსგავსი პოზიციის დაკავება შეგვეძლოს(თუ საჭიროა, და უმეტეს შემთხვევაში დამწყებთAთვის საჭიროცაა მგონი ), ჩემს ერთ ერთ მეგობარს რომელიც სტიქაროსანია მსგავსი პოზიცია რომ დაეჭირა და ეხლაც რომ დაიჭიროს ჩემი აზრით უკეთესი იქნებოდა, მეტიც გადარჩებოდა(სულიერად) წარმატებები ციტატა არ ვეძახი საკუთარ თავს მართლმადიდებელს, თორემ მართლმადიდებლურ შეხედულებებს, მგონი მთლიანად ვიზიარებ. უბრალოდ ასეთი პოზიციის დაჭერა გადავწყვიტე ამ ეტაპზე. ჩემი აზრით თუ ყველაფერს ფარდობით დონეზე განვიხილავთ შენი ასეთი სEხხედულებების გამო ნამდვილად ხარ მართმადიდებელი, თუმცა თუ მართლმადიდებელს მხოლოდ იმიტომ არ ეძახი სენს თავს რადგანდ დროებით გარეგნული წეს ჩვეულებებისგან თავს იკავებ, ჩემი აზრით როდესაც ისევ დაუბრუნდები ამ წეს ჩვეულებების შესრულებას უკვე სერიოზული მოღვაწეობა დაერქმევა ვინაიდან ალბათ შინაგანადაც გექნება გაანალიზებული რას აკეთEბ და რა უნდა აკეთო. მსგავსი ეტაპის მცირე ხნით მაინც გამოვლა ალბათ დღევანდელი სტიქაროსნების უმეტესობას სჭირდება ციტატა რა კითხვებიც დავსი მავს მაგათზე პასუხები))),უბრალობ ზოგიერთი თქვენგანის აზრის გაგება მინდოდა....რიტორიკული შეკითხვებივით იყო რა....... პირადად მე მსგავსი განზრახვა არ მქონია |
iohanan |
Jun 13 2014, 10:48 PM
პოსტი
#28
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 260 რეგისტრ.: 9-April 14 წევრი № 13,661 |
-------------------- ხოლო როცა ჭამდნენ ისინი, თქვა: ჭეშმარიტად გეუბნებით: ერთი თქვენგანი გამცემს მე (მათე26.21) მაშინ იუდამ, მისმა გამცემმა, თქვა: მე ხომ არა ვარ, რაბი? უთხრა მას: შენ სთქვი (მათ26.25) მიუგო პეტრემ და უთხრა მას: ყველა რომ შეცდეს შენს გამო, მე არასოდეს შევცდები. უთხრა იესომ: ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: ამაღამ, მამლის ყივილამდე, სამჯერ უარმყოფ მე.(მათე26.33-34) |
A.V.M |
Jun 13 2014, 10:52 PM
პოსტი
#29
|
მადლობა ამ ფორუმს! ჯგუფი: Senators პოსტები: 13,742 რეგისტრ.: 14-June 11 მდებარ.: ფორუმს გარეთ წევრი № 11,203 |
iohanan
ციტატა მაგალიათად წირვაზე მოსული ადამიანი,რომელიც არ ისმენ ,გონებამაფანტულია გავს ადამიანს რომელსაც ხელის დაბანა უნდა და წყლის ნაკადისთვის რომ შეუყუდებიახელი....და მილს ისმენს მტელი გულით და გონებით ის იმ ადამიანს რომელსაც ხელი დასაბანად წყლის ნაკადისთვის კი შეუყუდებია მაგრამ ხელს ხელს უსობს ,საპონს დაიხმარს)))რომელი უფრო მოიშორებს ჭუჭყს???რა თქმ აუნდა მეორე,მაგრამ პირველიც მოიშორებს ოგონ მეთი დრო და მეტი წყალი დაჭირდება....ორივე მათგანი საბოოლოოდ უფრო სუფთაა ვიდრე ის ვისაც არ უნდა ხელის დაბანა... კარგი იყო ხომ იცი , ,,მეგობარო'' -------------------- აბა ჰე და აბა ჰო!
|
iohanan |
Jun 13 2014, 10:56 PM
პოსტი
#30
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 260 რეგისტრ.: 9-April 14 წევრი № 13,661 |
-------------------- ხოლო როცა ჭამდნენ ისინი, თქვა: ჭეშმარიტად გეუბნებით: ერთი თქვენგანი გამცემს მე (მათე26.21) მაშინ იუდამ, მისმა გამცემმა, თქვა: მე ხომ არა ვარ, რაბი? უთხრა მას: შენ სთქვი (მათ26.25) მიუგო პეტრემ და უთხრა მას: ყველა რომ შეცდეს შენს გამო, მე არასოდეს შევცდები. უთხრა იესომ: ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: ამაღამ, მამლის ყივილამდე, სამჯერ უარმყოფ მე.(მათე26.33-34) |
q.w.e |
Jun 13 2014, 11:02 PM
პოსტი
#31
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 150 რეგისტრ.: 26-April 14 წევრი № 13,685 |
ციტატა ?????? ანუ რიტორიკულად მომართვა არ განმიზრახხავს ამისთვის ცალკე თEმის შექმნა არ ღირს მაგრამ მარტლა მაინტერესებს ტოტალიზატორზე ტამაში ოღოონდა არა მასიურად, არამედ ძAლიან იშვიათად ცოდვაა? |
iohanan |
Jun 13 2014, 11:07 PM
პოსტი
#32
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 260 რეგისტრ.: 9-April 14 წევრი № 13,661 |
ჩემი შეკითხვები იყო რიტორიკული)))
-------------------- ხოლო როცა ჭამდნენ ისინი, თქვა: ჭეშმარიტად გეუბნებით: ერთი თქვენგანი გამცემს მე (მათე26.21) მაშინ იუდამ, მისმა გამცემმა, თქვა: მე ხომ არა ვარ, რაბი? უთხრა მას: შენ სთქვი (მათ26.25) მიუგო პეტრემ და უთხრა მას: ყველა რომ შეცდეს შენს გამო, მე არასოდეს შევცდები. უთხრა იესომ: ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: ამაღამ, მამლის ყივილამდე, სამჯერ უარმყოფ მე.(მათე26.33-34) |
damiane80 |
Jun 25 2014, 12:34 AM
პოსტი
#33
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,022 რეგისტრ.: 4-March 09 წევრი № 6,599 |
გასაგებია,მეც დავკვირვებულვარ იმ დღეს როდესაც ნაკლებად გულით მილოცია ან რაიმე ჩადენილ ცოდვაზე არ დავფიქრებულვარ და ნაკლებად განმიცდია ძირითAდად მაშინ ვვარდები ამ ცოდვაში. ერთი პრაქტიკული რჩევა, რასაც როგორც ვიცი წმინდა მამებიც გვირჩევდნენ ზოგადადს ვნებების წინააღმდეგ საბრძოლველად - ეს არის, რომ ადამიანი უნდა მოერიდოს "გაძღომას" (განსაკუთრებით ძილის წინ). ორგანიზმი უნდა იყოს ოდნავ მშიერი. რა თქმა უნდა ეს ყველაფერი ლოცვით კანონთან ერთად, მაგრამ აქაც ზომიერება არის საჭირო. გარდა მაგისა, ძილსა შინა დაცემა უმრავლეს შემთხვევაში ხდება გამთენიის საათებში (თუ დაკვირვებულხარ), როდესაც ორგანიზმი ერთგვარ ძალების აღდგენის პროცესშია, ამიტომ, მე ვფიქრობ შეიძლება ძალიან კარგი იყოს, თუ შეეჩვევი დილით ადრე ლოცვას, მაგალითად დილის 6 საათზე შვიდგზის ლოცვას წაიკითხო (ან შეიძლება ცოტა მოგვიანებითაც). |
q.w.e |
Jun 26 2014, 01:33 PM
პოსტი
#34
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 150 რეგისტრ.: 26-April 14 წევრი № 13,685 |
ციტატა ერთი პრაქტიკული რჩევა, რასაც როგორც ვიცი წმინდა მამებიც გვირჩევდნენ ზოგადადს ვნებების წინააღმდეგ საბრძოლველად - ეს არის, რომ ადამიანი უნდა მოერიდოს "გაძღომას" (განსაკუთრებით ძილის წინ). ორგანიზმი უნდა იყოს ოდნავ მშიერი. რა თქმა უნდა ეს ყველაფერი ლოცვით კანონთან ერთად, მაგრამ აქაც ზომიერება არის საჭირო. გარდა მაგისა, ძილსა შინა დაცემა უმრავლეს შემთხვევაში ხდება გამთენიის საათებში (თუ დაკვირვებულხარ), როდესაც ორგანიზმი ერთგვარ ძალების აღდგენის პროცესშია, ამიტომ, მე ვფიქრობ შეიძლება ძალიან კარგი იყოს, თუ შეეჩვევი დილით ადრე ლოცვას, მაგალითად დილის 6 საათზე შვიდგზის ლოცვას წაიკითხო (ან შეიძლება ცოტა მოგვიანებითაც). რამდენჯერმე დავკვირვებულვარ, ადრე რომ გამღვიძებია და სიევ გამიგრძელებია ძილი მაშინ მემართება ეს , ხოლო საკვების მიღებას რაც შეეხება სამწუხაროდ ორგანიზმის მდგომარეობიდან გამომდინარე მიწევს ჭAმა ძალიან გამხდარი ვარ და ვერ ვიმატებ :/ |
damiane80 |
Jun 26 2014, 03:55 PM
პოსტი
#35
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,022 რეგისტრ.: 4-March 09 წევრი № 6,599 |
რამდენჯერმე დავკვირვებულვარ, ადრე რომ გამღვიძებია და სიევ გამიგრძელებია ძილი მაშინ მემართება ეს , ხოლო საკვების მიღებას რაც შეეხება სამწუხაროდ ორგანიზმის მდგომარეობიდან გამომდინარე მიწევს ჭAმა ძალიან გამხდარი ვარ და ვერ ვიმატებ :/ მაგიტომაც ვამბობ ადრე გაღვიზებას 6 საათიანი ლოცვა მიაყოლე. შეგიძლია რამდენიმე მეტანიაც და მგონი უკეთესი იქნება. ჭამას რაც შეეხება, არ უნდა გაძღე, განსაკუთრებით ძილის წინ. ეს ორგანიზმს ადუნებს და ვნებებს აღძრავს - ასე გამიგია რომ გვირჩევენ წმინდა მამები |
q.w.e |
Jun 27 2014, 11:11 PM
პოსტი
#36
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 150 რეგისტრ.: 26-April 14 წევრი № 13,685 |
ციტატა მაგიტომაც ვამბობ ადრე გაღვიზებას 6 საათიანი ლოცვა მიაყოლე. შეგიძლია რამდენიმე მეტანიაც და მგონი უკეთესი იქნება. ჭამას რაც შეეხება, არ უნდა გაძღე, განსაკუთრებით ძილის წინ. ეს ორგანიზმს ადუნებს და ვნებებს აღძრავს - ასე გამიგია რომ გვირჩევენ წმინდა მამები გასაგებია,თუმცა ცოტა არ იყოს რთულია დღევანდელი ერის კაცის ცოვრების რეჟიმში გაღციძებისთანავე იყოს შესაძლებელი ადგობა,თუმცა ამას მნიშვნელობა არ აქ უმსხვერპლდ არაფერი გამოვა,დიდი მადობა რცევებისთვის |
+თომა+ |
Oct 7 2015, 02:24 AM
პოსტი
#37
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 21 რეგისტრ.: 6-October 15 წევრი № 14,213 |
ჩემი რჩევა იქნება ყველა ახალგაზრდასთან, ნუ მიეცემით ჩუკენის ცოდვას. ილოცეთ, იმარხულეთ და პატიება შესთხოვეთ შემოქმედს, იმ ცოდვებზე, რასაც გაუფიქრებლად ჩავდივართ. ნძრევა კარგს არაფერს მოგვიტანს
|
q.w.e |
Oct 19 2015, 01:06 PM
პოსტი
#38
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 150 რეგისტრ.: 26-April 14 წევრი № 13,685 |
ციტატა ჩემი რჩევა იქნება ყველა ახალგაზრდასთან, ნუ მიეცემით ჩუკენის ცოდვას. ილოცეთ, იმარხულეთ და პატიება შესთხოვეთ შემოქმედს, იმ ცოდვებზე, რასაც გაუფიქრებლად ჩავდივართ. ნძრევა კარგს არაფერს მოგვიტანს ეგ ძალიან კარგი რჩევაა თუმცა პრაქტიკულად გამოუსადეგარი.სამწუხაროდ სწორედ ეს გვევლინება მთავარ ბარიერად ახალგაზრდის რეალური ქრისტიანული ცხოვრების წინააღმდეგ. საქმე ისაა რომ ასეთ დროს იქმნება ჩიხი -ჩუკენობა ცოდვაა მაგრამ ამ საქმეს თუ თავს დაანებებ "ძილსა შინა დაეცემი"და ესეც ცოდვაა და ამ დროს რა უნდა ქნას პიროვნებამ ნაღდად ვერ ვხვდები,მგონი საკმაოდ დიდი პრობლემაა მაგრამ ეკლესია დუმს ამაზე,საკითხი გადახედვას საჭიროებს. |
+თომა+ |
Jan 9 2017, 02:25 AM
პოსტი
#39
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 21 რეგისტრ.: 6-October 15 წევრი № 14,213 |
q.w.e
თუ შენს თავს უფალს მიანდობ, ლოცვას იმაზე მეტად გააძლიერებ, ვიდრე ოდესმე და გონებრივად განიწმინდები, ვეღარც ძილსა შინა დაეცემი. მე ასე მგნია. ან მეორე ვარიანტია ცოლის მოყვანა. აღარც ძილსა შინა დაეცემი და შენს ქვეყანას შემატებ უფლის მოშიშ ვაჟკაცებსა და მხევლებს |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 23rd September 2024 - 10:58 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი