რატომ არის ცოდვა სვირინგის გაკეთება? პარამეტრები

[Liol]

იცის ვინმემ?

[აბე]

ჩემი სუბიექტური მოსაზრება და არა ვინმესგან ნასწავლი

სვირინგს არ ვიხატავთ სილამაზისთვის, არამედ იმ გამოსახულებას, რომელსაც ჩვენთვის განსაკუთრებული მნიშვნელობა აქვს მაგალითად სიტყვა "დედა". მაგრამ ეს იმას ხომ არ ნიშნავს, რომ ამით დედის პატივისცემას უფრო მეტად გამოხატავენ.

ავიღოთ მაგალითად რომელიმე პოპ-ვარსკვლავის სახელი, ან ჯგუფის ლოგო. ეს უკვე იმდენად დიდი ფანატობაა, რომ ღმერთზე წინ აყენებენ ამ მომღერალს. ეს რომ უთხრა მათ დაგცინებენ და გეტყვიან, ცოტა ლოგიკა ჩადე საუბარშიო, რეებს გვაკადრებო, მაგრამ აბა დაფიქრდი: ადამიანი რომ ამდენს აკეთებს იმ მომღერლის სიყვარულის გამო და ბევრად ნაკლებს (ან საერთოდ არაფერს) აკეთებს ღმერთის სიყვარულის გამო (არ ლოცულობს და ა.შ.) ეს არ არის ღმერთის დავიწყება და მომღერლის წინ დაყენება? საერთოდ ფანატობა მაგარი სისულელეა, რადგანაც უფალმა ყველა ადამიანს მიანიჭა რაღაც, რისთვისაც თიოეული მათგანი უნიკალურია და არ არის არცერთი პოპ-ვარსკვლავი თუ ფეხბურთელი ჩვენზე არაფრით მეტი (და არც ჩვენ ვართ სხვაზე მეტი). ყველა ადამიანი ცოდვილია და არ შეიძლება ადამიანის ფანატობა. ეს გაკერპებას გავს.

ავიღოთ რაიმე საკრალური მნიშვნელობის ფიგურა. თუნდაც ჯვარი. ვიცით, რომ არც წმინდანების ქანდაკებებია აღიარებული მართლმადიდებლობაში, არამც თუ სვირინგად გამოსახული სიწმინდე ან წმინდანი. ჩვენ, მართლმადიდებლებს გვაქვს მხოლოდ ხატები, მედალიონები, ჯვარი და ა.შ. ხოლო იმ შემთხვევაში, თუ წარმართულ რელიგიას მიეკუთვნება სვირინგის ფიგურა, მაშინ ლაპარაკი აღარ არის, რომ ეს ცოდვაა.

თუ სვირინგს იკეთებს ადამიანი არა ამ მიზნებით (რაც ზემოთ დავწერე) და სხვა ამდაგვარი მიზნებით და მხოლოდ სხვის თვალში "მაგარ როჟად" გამოჩენისთვის, ან მოდისთვის ან რაიმე ამდაგვარისთვის - მაშინ ის ცოდავს, როგორც ზედმეტად გადაპრანჭვის დროს და ა.შ. ამავე დროს აქ საქმე გვაქვს სიამაყესთან. ეს რო ვუთხრათ მათ, ამაზეც მივიღებთ მკაცრ პასუხს და დაცინვას, მაგრამ აბა დაუკვირდი: თუ გინდა სხვის თვალში მაგარი გამოჩნდე ეს განა სიამაყე არ არის?! გაიგეთ ხალხო, რომ ლოცვაც კი შეიძლება ცოდვა იყოს, თუ იგი ხალხისათვის მოსაჩვენებლად არის, სხვის დასანახად. მარხვის დროს წუწუნიც, რომ სხვამ დაინახოს მარხვაზე არისო.... იესო ქრისტე გვასწავლიდა, როცა მადლს აკეთებ, შენც მარცხენას ნუ ეცოდინება რას აკეთებს შენი მარჯვენაო და ნუ გაახმაურებ შენს მიერ ჩადენილ მადლსო. რომელ მადლის ჩადენაზეა საუბარი, როცა ადამიანს არაფერი განსაკუთრებით დასაფასებელი არაფერი გაუკეთებია და სხვის თვალში საკუთარი სახელის განდიდებას ცდილობს. რომც გაეკეთებინა რაიმე განსაკუთრებით დასაფასებელი, მაინც არ ექნებოდა ამის უფლება. კაცთა თვალში კი არა უფლის თვალში ვიყოთ მაგრები (ძალიან ცუდი ტერმინოლოგიით დავწერე).