 ღვთისმეტყველება ზნეობის შესახებ, ძიებანი, წყაროები... |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| KAIROS |
 Nov 15 2007, 12:59 AM
პოსტი
#41
|
 იხარეთ!  ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438  |
საინტერესოა საერთოდ ეგ საკითხი, დაოჯახებაში ჩარევა, მხოლოდ ძალიან ფრთხილად და მხოლოდ ძალიან კეთილი მიზნებით შეიძლება ჩემის აზრით...
-------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
   |
 
|
| k@the |
Nov 15 2007, 01:18 AM
პოსტი
#42
|
 იყო და არა იყო რა... ჯგუფი: Members პოსტები: 16,796 რეგისტრ.: 21-May 07 მდებარ.: მყარად მიწაზე წევრი № 1,967 |
სამწუხაროდ, დღესდღეობით მხოლოდდამხოლოდ კეთილი განზრახვებით ზედმეტად ერევიან მშობლები, თუ ნათესავები ახალგაზრდა, ოჯახის შექმნის სურვილით შეპყრობილ წყვილთა ურთიერთობაში.
მე არ ვამბობ, რომ მშობელმა შვილს არ უნდა ურჩიოს, ან მოძღვარმა არ დაარიგოს, მაგრამ საბოლოო გადაწყვეტილება შვილზეა. მან უნდა იცხოვროს იმ ადამიანთან და აღზარდოს ღირსეული მომავალი თაობა. ძალიან ხშირად, ხდება ადამიანის შეფასება მატერიალური ღირსებებით, ან გვარიშვილობით, ან დიპლომებით, ან.... ან ... და თვითონ პიროვნული მახასიათებლები ბოლო პლანზეა გადაწეული. ეს არამკითხე მრჩეველებიც უხვად არსებობენ ხოლმე მეგობრებშიც  როცა თავად არაფერი იციან ცხოვრების და ისე გადაჭრით, 'ბრტყელ-ბრტყელ' დარიგებებს იძლევიან, თითქოს უკვე 3-ჯერ ქონდეთ ცხოვრების გზა გავლილი ამიტომ სანამ ვინმეზე რამეს ვურჩევდეთ ადამიანს, კარგად უნდა დავფიქრდეთ! ყველას არ აქვს უფლება პიროვნებაზე, თავისი აზრი თავს მოახვიოს მეორეს, მითუმეტეს თუ იმ მეორეს ეს პიროვნება ესიმპატიურება. ოჯახის შექმნა გარიგებით არაა ცუდი, თუ გარიგებას დავარქმევთ ორი ადამიანისთვის საშუალების მიცემას, ერთმანეთი გაიცნონ და თავად გადაწყვიტონ მომავალში რაიმე. მთავარია ადამიანს უკან დასახევი გზა არ გადაუჭრა. -------------------- --
There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't. |
|
|
|
| KAIROS |
Nov 15 2007, 01:23 AM
პოსტი
#43
|
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა ყველას არ აქვს უფლება პიროვნებაზე კარგი სიტყვაა, ვისა აქვს მაშინ და სანამდის? -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| k@the |
Nov 15 2007, 01:38 AM
პოსტი
#44
|
|
იყო და არა იყო რა... ჯგუფი: Members პოსტები: 16,796 რეგისტრ.: 21-May 07 მდებარ.: მყარად მიწაზე წევრი № 1,967 |
ციტატა(KAIROS @ Nov 14 2007, 10:23 PM)  კარგი სიტყვაა, ვისა აქვს მაშინ და სანამდის? ჰოო, რთული კითხვაა. მოძღვარს, მშობლებს, ზოგჯერ მეგობრებსაც. მაგრამ აქ მთავარი სწორედ ეგ 'სანამდისაა'... ყოველთვის ფრთხილად უნდა შეირჩეს დრო, როდის ვუთხრათ და რა ვუთხრათ, რომ ჩვენმა ნათქვამმა უკურეაქციაცია არ გამოიწვიოს, ან იქნებ ვცდებოდეთ კიდეც. მოძღვარი კარგად იცნობს თავის სულიერ შვილს და შეურჩევს კიდეც დროს თუ მოინდომა, ზოგჯერ არის ადამიანი ისე დაბინდული გონებით სიყვარულისგან, რომ არა რჩევა არ დააბრუნებს რეალობას. თუმცა რჩევის იქით წასვლის მომხრე მე არ ვარ, ანუ მშობლებმა რომ იციან გადამალვა, ან საზღვარგარეთ გაშვება, ან რაიმე მაგდაგვარი. ძალიან ძნელია მიხვდე, მე მაგალითად როგორც მეგობართა პატრონმა, როდის შემიძლია მართლა ვურჩიო და როდის ჯობს თავი შევიკავო. რადგან თვითოეული ადამიანი არის ინდივიდი, ის რაც მე სწორად მიმაჩნია, ან ნაკლად მიმაჩნია, ან დასაცინი მგონია, შეიძლება სხვას სრულიად განსხვავებული წარმოდგენა ქონდეს ამაზე. ჩემი ყველა მეგობარი ნამდვილად არაა ჩემნაირი აზროვნების და რატო უნდა მოვახვიო ჩემი აზრები თავს? -------------------- --
There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't. |
|
|
|
| guest |
Nov 15 2007, 01:42 AM
პოსტი
#45
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
რა კეთილგანზრახვაზეა საუბარი, როცა ორ ადამიანს აუბედურებ? აქ არანაირი სიკეთე არ არის.
|
|
|
|
| k@the |
Nov 15 2007, 01:50 AM
პოსტი
#46
|
|
იყო და არა იყო რა... ჯგუფი: Members პოსტები: 16,796 რეგისტრ.: 21-May 07 მდებარ.: მყარად მიწაზე წევრი № 1,967 |
staywhite
მესმის ნანა, მიდოდა ბრჭყალებში ჩამესვა და გადავიფიქრე უბრალოდ იმ ხალხს, მართლაც ღრმად სჯერათ, რომ მათ უკეთ იციან და მათ მხოლოდ კეთილი ზრახვები ამოძრავებთ. ხოლო სინამდვილეში ადამიანის ცხოვრებით მანიპულირებენ! -------------------- --
There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't. |
|
|
|
| guest |
Nov 15 2007, 02:03 AM
პოსტი
#47
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
შენს პოსტს დავეთანხმე, კატ, ამიტომ ჩემს გამო არ ჩასვა ბრჭყალებში
 ისე თქვი, რომ მე უკეთესად ვერ ვიტყოდი. გაიხარე და ღმერთმა კაი ბედი მოგცეს. |
|
|
|
| KAIROS |
Nov 15 2007, 02:31 AM
პოსტი
#48
|
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა აქ არანაირი სიკეთე არ არის. ჰმ, ძალიან მტკივნეულ საკითხს შევეხე ვატყობ, ქეთიმ კარგად თქვამ ციტატა მოძღვარს, მშობლებს, ზოგჯერ მეგობრებსაც სადღაც შეიძლება უცხომაც, ანუ საკითხი დგას ყველამ ვისაც კეთილი ამოძრავებს.. შეიძლება კეთილი ამოძრავებდეს? კი, შეიძლება ისეთი რამ იცოდეს, რამაც ხელი შეუშალოს ან პირიქით გააძლიეროს ურთიერთობა? კი, ასე რომ მოტივი ბევრ რამეს ნიშნავს, თუმცა სხვაა მოტივაცია, და სხვა ამ მოტივაციის გამოხატვის ხელოვნება ქმედებაში. ანუ როგორ, სად, რა ხერხით, ენით და ტერმინებით გადასცემ... მოკლედ საინტერესოა.. იხარეთ, კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| guest |
Nov 15 2007, 02:54 AM
პოსტი
#49
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
თქვენის ნებართვით წავშალე. აზრი მაინც გასაგებია უკვე.
|
|
|
|
| KAIROS |
Nov 15 2007, 03:04 AM
პოსტი
#50
|
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა არაქალწული რძალი არ უნდოდა. ეს მეორე ცოდვა ცხადია, ქალწულება მხოლოდ აპკით არ ისაზღვრება, ის გოგო ჩემს თვალში სულიერად ბევრად ქალწულია მის ყოფილ სამულეზე, რომელიც ცოდვას ცოდვაზე იმატებდა და ძმისშვილების დახოცვას ხელს აწერდა.თავად კი ორი შვილის დედაა. ჰმ, ეს ძალიან დიდი ნაკლია ჩვენი კომპლექსური აზროვნებისა, 10 დან 8 კაცი დაგეთანხმება ამაში, მაგრამ იმ რვადან 2.ს ეყოფა ვაჟკაცობა მასეთი " სულიერად ქალწული" ცოლად მოიყვანოს.. -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| guest |
Nov 15 2007, 03:16 AM
პოსტი
#51
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
ვაჟკაცობა სწორედაც! მეზობლის აზრს რომ ანაცვალებ საკუთარ გრძნობას და დაამცირებ საქციელით სხვას, იასნია იქ ვაჟკაცობაზე არ ღირს ბაასი. ბევრი ანატომიური ქალწული მინახავს სულიერად გარყვნილი და ვერანაირად ვერ ჯობნიან იმ დედებს, ან ქალებს ,ვისაც ეს რამდენიმე მმ რაღაც არ აქვთ, ვერც ნამუსში და ვერც რწმენაში. სირცხვილია სხვა თუ არაფერი ასე დაასორტირო სხვა და მოსამართლის როლი ითამაშო, სხვისი ბედი მართო ! სირცხვილი! ხოდა ვაი მათ ვაჟკაცობას ნამუსს ერთ ადგილას თუ ეძებენ მარტო
პ.ს.მზად ვარ მიყვიროთ. |
|
|
|
| k@the |
Nov 15 2007, 03:25 AM
პოსტი
#52
|
|
იყო და არა იყო რა... ჯგუფი: Members პოსტები: 16,796 რეგისტრ.: 21-May 07 მდებარ.: მყარად მიწაზე წევრი № 1,967 |
staywhite
მართლა სამწუხარო ამბავია  KAIROS აქ მხოლოდ გაბედვაზე არაა საუბარი. ყველა ადამიანი არაა მეამბოხე და მტკიცე საკმარისად! ყველას არ შეუძლია წინ აღუდგეს საზოგადოებრივ აზრს, ოჯახის აზრს, მეგობრების აზრს. ჩვენ საზოგადოებაში ვცხოვრობთ, ოჯახში ვცხოვრობთ. ადამიანს ყოველთვის უჭირს ცვლილებები, წინააღმდეგობების დაძლევანი, ჩვენ უმეტესად ინერტულები ვართ. ერთი ჩემი ნაცნობი გოგო ამბობდა, 'რას ქვია ჩემი შვილი (ჯერ არც იყო გათხოვილი) არ დამეკითხოს და ჩემს გარეშე მოიყვანოს ცოლიო!' 'არ ვაპატიებო!' ეს დაახლოებით 5 წლის წინ ხდებოდა და მე მეცინებოდა, კი მარა შენმა შვილმა უნდა იცხოვროს მასთან, შენ ხომ არ მოგყავს ცოლადთქო და ვერაფრით გადავათქმევინე! მიუხედევად იმისა, რომ არც შვილი ყავდა და არც არშეთანხმებული სარძლო. ხალხო უნდა შევიგნოთ, რომ ასეთი მიდგომა არის ეგოიზმი. რატო უნდა მოიყვანოს ჩემმა ძმამ ჩემი მოწონებული გოგო? თვითონ თავი არ აქვს მხრებზე?? და თუ მას მოსწონს და მასთან ბედნიერია, რატომ უნდა ჩავერიო მის ცხოვრებაში?? ამით ხო მე ძმას დავკარგავ! არ აქვს მნიშვნელობა მოიყვანს თუ არა იმ გოგოს ცოლად, მე ძმას დავკარგავ! მიღირს? არა! რჩევა და დარიგების მიცემა ტაქტიანის სხვაა და ცხოვრებაში უხეშად ჩარევა სულ სხვა. აქ გვეშლება ჩვენ, როცა გვგონია ჩვენ უკეთ ვიცით მისთვის რაა კარგი. -------------------- --
There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't. |
|
|
|
| KAIROS |
Nov 15 2007, 03:26 AM
პოსტი
#53
|
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა პ.ს.მზად ვარ მიყვიროთ. ყვირილი არ ვარგა, პრობლემა კი აქტუალურია, ხედავთ რამდენ რამეზეა საფიქრი? -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| guest |
Nov 15 2007, 03:39 AM
პოსტი
#54
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
(* აქ რაც მეწერა წავშალე, რაღაც განკითხვის მსგავსად გამოდიოდა და არ მინდა ამ ასპექტში რამე დავწერო)
პ.ს კატ, მხოლოდ სამწუხარო კი არა უდიდესი ტრაგედიაა,ვიცნობ მათ. |
|
|
|
| Misha Songulashvili |
Nov 15 2007, 05:28 AM
პოსტი
#55
|
 ეკუმენისტი ჯგუფი: Members პოსტები: 2,524 რეგისტრ.: 21-October 07 წევრი № 3,010 |
ძალიან პრობლემატურ საკითხზე მიდის მსჯელობა აქ... ეს მართლაც დიი პრობლემაა და ალბად განსაკუთრებით ჩვენს საზოგადოებაში. ბევრი მინახავს პირად გრძნობებსა თუ ცხოვრებაში გარეშე პირთაგან ჩარევით გამწარებული. როგორ ფიქრობთ, რატომ ხდება რომ ეს პრობლემა უფრო აქტუალური ჩვენთანაა, ან გამოსავლად რას მიიჩნევთ? რა უნდა მოხდეს რომ ესეთი ფაქტები ხშირი არ იყოს, როგორიც staywhite-მა მოყვა???
-------------------- "ჩემზედ ამბობენ: 'ის სიავეს ქართლისას ამბობს,
ჩვენს ცუდს არ მალავს. ეგ ხომ ცხადი სიძულვილია!' ბრიყვნი ამბობენ, კარგი გული კი მაშინვე სცნობს _ ამ სიძულვილში რაოდენიც სიყვარულია!" |
|
|
|
| guest |
Nov 15 2007, 05:37 AM
პოსტი
#56
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
მიშა,
რა უნდა მოხდეს? მე ვფიქრობ მეტი რწმენა და ნაკლები განკითხვა .... ალბათ ეს..რა ვიცი, იქნება ვცდები,მარა ასე ვფიქრობ. ღრმად მორწმუნე ადამიანი არ ახარისხებს გარეშეთმყოფთ მითუმეტეს უაზრო "ნიშნების" მიხედვით. ღმერთმა გვაპატიოს ყველას. |
|
|
|
| კანუდოსელი |
Nov 15 2007, 11:27 AM
პოსტი
#57
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 8,829 რეგისტრ.: 2-November 06 მდებარ.: კანუდოსი წევრი № 374 |
საინტერესო თემაზე გაგიმართავთ საუბარი....
მღვდლების "ჩარევა" ამ საკითხში, სწორად ამბობს კაიროსი - არაა ცალსახა...ჩარევაცაა და ჩარევაც...ამას რჩევის ფორმა უნდა ჰქონდეს ყველა შემთხვევაში. ასეთი მაგალითი ვიცი მე, როდესაც მღვდელმა ურჩია წყვილს და ისინი ბედნიერები არიან, ასევე ვიცი მეორე უკიდურესობა - მგონი ეს მღვდლის გაუნათლებლობის და ეგოიზმის ბრალიც იყო, როდესაც საკუთარ შვილს "სტენიდა" სულიერ შვილს...სულიერმა შვილმა უარი უთხრა, რაზეც მღვდელმა ისეთი "ანათემები" დააყარა, დღემდე მახსოვს მისი გააფთრება, როდესაც იმ საწყალ გოგოს ეჩხუბებოდა.... ერთია მღვდელი და სულ სხვა - მოძღვარი, მოძღვრობა არ უნდა დაიჩემოს ასე ადვილად ადამიანმა... -------------------- ინკვიზიტორი იეღოველი ეკუმენისტი მასონი ბუდისტი მღვდელი გულისყურით გისმენთ :-)
პ.ს. ბყკ :-) ბ - ბუდისტ ყ - ყრმათა კ - კავშირი |
|
|
|
| Misha Songulashvili |
Nov 15 2007, 01:30 PM
პოსტი
#58
|
|
ეკუმენისტი ჯგუფი: Members პოსტები: 2,524 რეგისტრ.: 21-October 07 წევრი № 3,010 |
staywhite
კანუდოსელი ორივე აბსოლიტურად მართლები ხართ... staywhite ციტატა მე ვფიქრობ მეტი რწმენა და ნაკლები განკითხვა არ ვიცი რაა, მაგრამ მარტო ეს არ არის ალბად ძირითადი პრობლემა. ადამიანი რომ თავს აძლევ სხვის ცხოვრებაში უხეშად აფათუროს ხელები და სხვისი გრძნობები გასთელოს, როგორც ეს თქვენი მოთხრობილი ამბიდან ჩანდა. ალბად მაინც პრობლემა შინაგანი კულტურის არ ქონასთანა გვაქვს. რათქმაუნდა ვერც რწმენით დაიკვეხნის ასეთი ადამიანი. ალბად დამეთანხმებით რომ სხვის თვალში ბეწვის დანახვა და საკუთარი დირეს უგულვებელყოფა უკულტურობაა... კანუდოსელი ციტატა ერთია მღვდელი და სულ სხვა - მოძღვარი, მოძღვრობა არ უნდა დაიჩემოს ასე ადვილად ადამიანმა... ხო მართალია, მღვდლობიდან მოძღვრობამდე ძალიან რთული გზააგასავლელი. -------------------- "ჩემზედ ამბობენ: 'ის სიავეს ქართლისას ამბობს,
ჩვენს ცუდს არ მალავს. ეგ ხომ ცხადი სიძულვილია!' ბრიყვნი ამბობენ, კარგი გული კი მაშინვე სცნობს _ ამ სიძულვილში რაოდენიც სიყვარულია!" |
|
|
|
| k@the |
Nov 21 2007, 04:53 AM
პოსტი
#59
|
|
იყო და არა იყო რა... ჯგუფი: Members პოსტები: 16,796 რეგისტრ.: 21-May 07 მდებარ.: მყარად მიწაზე წევრი № 1,967 |
ციტატა(KAIROS @ Nov 8 2007, 03:04 PM) ასეთი იყო კითხვა და ასევე ქეთის რამოდენიმე კითხვა ამ პასუხშია, რომელსაც მე დამასკელით ვუპასუხებ: "თავი ოცდამეშვიდე სიამოვნებათა შესახებ სიამოვნებათაგან ნაწილი სულისმიერია, ნაწილი სხეულებრივი. სულისმიერია ის, რაც საკუთრივ მხოლოდ სულისა არის, როგორც მაგალითად, სწავლასთან და მჭვრეტელობასთან დაკავშირებული სიამოვნებანი სხეულებრივია ის, რაც სულთან ზიარებით სხეულის კუთვნილებაც ხდება და ამიტომ სხეულებრივად იწოდება, როგორც მაგალითად, საჭმელთან, თანაყოფასთან და სხვა ამგვართან დაკავშირებული სიამოვნებანი. ამასთან, ვერავინ იპოვის ისეთ ისამოვნებას, სხეულს რომ ეკუთვნის მხოლოდ. კიდევ, სიამოვნებათაგან ნაწილი ჭეშმარიტია, ნაწილი ყალბი, ნაწილი მხოლოდ აზროვნებისეული (მეცნიერებითად და მჭვრეტელობითად), ნაწილი კი სხეულებრივი (გრძნობადი). სხეულისეულ სიამოვნებათაგან ნაწილი არის ერთობლივად ბუნებისეულიც და აუცილებელიაც, რომლების გარეშე შეუძლებელია სიცოცხლე, როგორებიცაა, მაგალითად, სინაკლულის შემავსებელი საჭმელი და აუცილებელი სამოსი; ნაწილი თუმცა ბუნებისეულია, მაგრამ არა აუცილებელი, როგორც, მაგალითად, ბუნებითი და რჯულისმიერი სქესობრივი კავშირი, რადგან იგი ემსახურება მთელი მოდგმის შენარჩუნებას, მაგრამ შესაძლებელია, აგრეთვე, მის გარეშე ცხოვრებაც ქალწულებრივად; ნაწილი არც აუცილებელია და არც ბუნებისეული, როგორც, მაგალითად, სიმთვრალე, ავხორცობა და ნაყროვანება, არც ამეტებს საჭიროებას, რადგან ისინი არც ჩვენი სიცოცხლის განმტკიცებას ემსახურებიან და არც მოდგმის მემკვიდრეობითობას, არამედ, პირიქით, ზიანს გვაყენებენ. ამიტომ, ვინც საღვთოდ ცხოვრობს, მართებს მას ესწრაფვოდეს იმ საიმოვნებებს, რომლებიც ერთდროულად აუცილებელიცაა და ბუნებისეულიც, ხოლო რაც ბუნებისეულია და არა აუცილებელი, მეორე რიგში უნდა მოაქციოს მან, - მხოლოდ შესაფერისი ჟამის, წესისა და ზომის კვალობაზე მისი აღსრულებით, სხვა დანარჩენი კი უნდა უკუაგდოს მთლიანად. კარგ სიამოვნებად მიიჩნევა ის, რასაც არ შეერთვის მწუხარება, რაც არ იწვევს სინანულს, არცთუ სხვა რამ ზიანს გვაყენებს, რაც არ გადადის ზომას, არც მეტისმეტად მოგვწყვეტს საშური საქმეებისგან და არ გვიმონებს." ძალიან კარგადაა აღწერლი სიამოვნებათა სახეობები. ყველაფერი გასაგებიცაა, მხოლოდ ისევ და ისევ ეს 'არ გადადის ზომას' გაურკვეველი რჩება ჩემთვის. ეს ზომა ისევ ჩვენს სინდისზეა? : ) ასევე ის, რომ 'არა აუცილებელი და არც ბუნებისეული' სიამოვნება მაინცდამაიც ზიანის მომყენებელია. რა ზიანი შეილება მოაყენოს ადამიანს, ვთქვათ ნაყროვანებამ? ცხადია ისეთს არ ვგულისხმობ არ შეერგოო,´რომ ვთქვით. ვითომ, მაძღარ ადამიანს, რაიმე განსაკუთრებული, სულისთვის არასასარგებლო აზრები ებადება თავში? -------------------- --
There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't. |
|
|
|
| KAIROS |
Nov 22 2007, 12:21 AM
პოსტი
#60
|
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა ვითომ, მაძღარ ადამიანს, რაიმე განსაკუთრებული, სულისთვის არასასარგებლო აზრები ებადება თავში? ეგ რათქმაუნდა და ბუნებრივად, რაც უფრო მაძღარი, გაზულუქებული და განებივრებულია ხორცი, ხორცისას ფიქრობს და ბიწიერს, ვნებიანს, ცოდვიანს ბადებს, ყოველი ბოროტი კი დაცემული და ცოდვით სნეული ადამიანისათვის უფრო ადვილად იბადება, უფრო ადვილად იზრდება და მოდის ქმედებაში, ამიტომაა, რომ ხორცის, სხეულის კონტროლი, დიდად მნიშვნელოვანია ქრისტიანის ცხოვრებაში, აი რას ამბობს წმ.იოანე ოქროპირი "მარხვის ჟამს ცხრებიან ვნებანი, აღსდგებიან სათნოებანი, უმეტესი სიწმიდით ელვარებს უბიწოება, ხორცი მორჩილ ხდება სულისა და მას ემსახურება", ე.ი. მარხვის აუცილებლობაზე შეგვიძლია საუბარი, იდეაში ქრისტიანი მუდამ მარხვაშია, იმ გაგებით, რომ მუდამ ფხიზლობს, თუნდაც საკვებად ღებულობდეს ხორცს, მაინც ფხიზლობს,ხოლო, მარხვაში კი განსაკუთრებულად იღწვის რადგან " მისი მიზეზით ცხრება მრისხანება, ითრგუნება ავხორცი გულისთქმა, ცოცხლდებიან და ბრწყინდებიან ჩვენში სათნოებანი; მისი წყალობით მშვიდდებიან ვნებანი და ყუჩდება გულისთქმათა ამბოხი; გონება თითქოსდა წყნარ ზღვაში ექცევა, იგი წარმატების ებრძვის უკეთურ საქმეთა ქარიშხლის მღელვარებას და ხომალდი სათნოებათა ნავთსაყუდელში მიჰყავს(ოქროპირი)", ანტონ ჭყონდიდელი კი თეოლოგიურ, ბიბლიურ არგუმენტსაც გვთავაზობს, საკვებისადმი ქრისტიანის დამოკიდებულებაზე "მოვიღოთ კიდევ მიზეზი მარხვისა, თუ რისთვის მოგვეცა. ჭამა ცთომას მერმე შემოვიდა, თორემ ცთომამდის ანგლოზის მსგავსად ღვთის ხედვით იზრდებოდა კაცი, ვითარცა იტყვის წინასწარმეტყველი დავით: „და პური ანგელოზთა ჭამა კაცმან“. და ჭამა რომ ცთომას მერმე შემოვიდა, ეს პირუტყვის მსგავსება არის, ვითარცა ხმობს დავით: „ბაძვიდა იგი პირუტყვთა უგუნურთა და მიემსგავსა მათ“. და ღმერთს ჩვენი პირუტყვის მსაგვსება არ ჰნებავს, - ანგელოზთ მსგავსება ნებავს. მიხედე მარხვის ძალს: სადამდის მარხვაში მდგმოებ, მანამდის ანგელოზთ მსგავსი ხარ: არც ისინი მიიღებენ საზრდელს და არც შენ; ისინიც ქრისტეს მსახურებენ " მართლაც ღრმაა ბასილი დიდის სწავლება, ეყრდნობა რა უფლის სიტყვას , რომ სატანის განგდება მხოლოდ მარხვითა და ლოცვით ხდება, ამბობს :"მარხვა ხომ სიღრმეში დამკვიდრებული ცოდვებისაგან ათავისუფლებს სულს", სხვაგან კი აზუსტებს საკვების გავლენაზე : "სხეულისათვის რა უფრო ადვილი და სასარგებლო იქნება - მსუბუქი საზრდელის მიღების შემდეგ მსუბუქად გატარება ღამისა თუ საჭმლის სიმრავლისაგან დამძიმებული ძილი? განა შეიძლება თქმა იმისა, რომ მძიმედ დატვირთული ნავი უფრო გადაურჩება ზღვის ღელვას, ვიდრე მსუბუქად დატვირთული? ასევეა ადამიანის სხეულიც, ვინც საკვებს ზომიერად და მსუბუქად იღებს, ის უფრო დიდი წარმატებით მოიგერიებს ავადმყოფობას, ვიდრე ის, ვინც მრავალფეროვანი სანოვაგით ტვირთავს სხეულს" თუმცა მართლაც ისე, რომ არ გამომივიდეს, რომ მარხვა მარტო ჭამა-სმისაგან თავისშეკავებად წარმოვადგინო, ისევ ბასილი დიდს მოვიყვან: მაგრამ მარხვა მხოლოდ საჭმლისაგან თავის შეკავებას როდი ნიშნავს, "ჭეშმარიტი მარხვა ბოროტისაგან განშორებაა, რადგან შეიძლება ხორცი არ სჭამო, მაგრამ ძმა შეჭამო, ღვინოზე უარი თქვა, მაგრამ გინება ვერ დათმო, საღამომდე თავი შეიკავო ჭამისგან, მაგრამ მთელი დღე მოყვასის განსჯაში გაატარო. ვაი მათდა, რომელნიც უღვინოდ არიან მთვრალნი (ესაია 51,2), " და ბოლოს ეს ამონაკრებია ნაყროვანების შესახებ კლემაქსიდან: თვალყური ადევნე და ნახავ, რომ მრავალგვარი საჭმელი მუცელს რომ ბერავს, სიძვის ვნებას აღძრავს. სტომაქი თავშეკავებით დაიოკე და შეძლებ, რომ საკუთარი ბაგეც მოზღუდო; რადგან საკვების სიმრავლე ენას გაამტკიცებს. გვითხარ, ყოველთა კაცთა მტანჯველო და გაუმაძღარო, სიხარბის ოქროთი ყველას შემსყიდველო, საიდან შემოაღწიე ჩვენში, ან უკვე დამკვიდრებული რას მოქმედებ და რანაირად შეიძლება, რომ ჩვენგან განგაძეოთ? ის კი ამგვარი შეურაცხყოფით განრისხებული მძვინვარედ და გაუმაძღრად გვპასუხობს: - რატომაა, რომ ჩემს მორჩილებაში მყოფნი, მაგინებენ მე? ან როგორ შეძლებ ჩემგან განრიდებას, როდესაც ბუნებითა ხართ შეკავშირებულნი ჩემთან? კარი, რომლიდანაც თქვენში შემოვდივარ, საკვების თვისებებია, ჩემი გაუმაძღარობის მიზეზი კი - ჩვევაა. ჩემი ვნების საფუძველი ხანგრძლივი ჩვეულება, სულის უგრძნობელობა და სიკვდილის დავიწყება. ან როგორ ეძიებთ ჩემს პიმშოთა სახელებს? უფროის Qქვიშისა განვამრავლებ მათ, მაგრამ ჩემს უპირველეს და საყვარელ პირმშოთა შესახებ მაინც გეტყვით. უპირველესი ძე - სიძვაა, მისგან გამომავალი მეორე - სასტიკი გული, მესამე - ძილის წყურვილი. ბოროტ ზრახვათა ზღვა, სიბილწის ტალღები, გამოუთმქმელი და თვალით უხილავი უწმინდურობის სიღრმე ჩემგან გამოედინება. ჩემი ასულებია: უდებება, მრავლისმეტყველება, კადნიერება, სიცილი, მკრეხელობა, ბილწსიტყვაობა, ურჩობა, უგრძნობელობა, გონების დაბინდვა, თვითგანდიდება, თავხედობა, სოფლის სიყვარული, რომელსაც შებილწული ლოცვა, აზრთა განბნევა, მოულოდნელი და უცაბედი განსაცდელები მოჰყვება. ამას კი მოსდევს ვნებათაგან უსასტიკესი - სასოწარკვეთილება. ცოდვების ხსენება აღმიდგება მე წინ, სიკვდილზე ფიქრიც ძლიერ მებრძვის, მაგრამ არაფერია ადამიანში ისეთი, რაც ბოლომდე დამამარცხებს. ვინც ნუგეშინისმცემელი სული მოიხვეჭა, ის ჩემს წინააღმდეგ ლოცულობს და შეწყალებული საკუთარ თავში მოქმედების ნებას აღარ გაძლევს. ხოლო მათ, ვისაც ზეციური ნუგეშინისმცემელის მადლი არ უგემიათ, ჩემს სიტკბოებაში ეძებენ შვებას. ჩემი გამქარვებელი მხოლოდ იგია. სრულად აქ ნახე http://www.orthodoxy.ge/tserilebi/kibe/14.htm მაშ ასე, ვნახეთ, რა მნიშვნელობა ქონი მარხვას და რა ვნების მოტანა შეუძლია თურმე ნაყროვანებას. ვფიქრობ, პასუხი ამ კითხვაზე ციტატა რა ზიანი შეილება მოაყენოს ადამიანს, ვთქვათ ნაყროვანებამ? ასეთუისე გაცემულია იხარეთ, კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 16th April 2024 - 11:27 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge