თქვენი აზრი მაინტერესებს"მწვალებლობის შესახებ". პარამეტრები

[marine]

"...რომლებიც მუდამ სწავლობენ და ვერასოდეს აღწევენ ჭეშმარიტების შეცნობას... სწორედ ასეთები არიან იეღოვას მოწმეები".

/დეკ. დავით ქვლივიძე/

[marine]

"ჩვენ ვახსენეთ სქიზმა და არა ერესი; ამ უკანასკნელს უწოდებენ ცრუსწავლებას, რომელიც ამახინჯებს სარწმუნოების დოგმატებს. ხოლო სქიზმის დროს ხდება ეკლესიიდან გამოყოფა საეკლესიო წესებთან დაკავშირებული საკითხების გამო, ამასთან დოგმატები შენარჩნებულია"

[marine]

"საყურადღებოა ისიც, რომ შარშან იეღოველთა სექტა საქართველოში გახდა ერთადერთი რელიგიური ორგანიზაცია, რომელმაც თავისი ლიტერატურის (რომელსაც უფრო მაკულატურის სახელი შეეფერება) მეგრულად და სვანურად გამოცემა დაიწყო, რაც მოსახლეობის საკმაოდ დიდ ნაწილში პროვოკაციულ ქმედებად აღიქმება ისევე, როგორც აფხაზეთის სეპარატისტული ხელისუფლების მიერ გალის რაიონში ქართული ენის მეგრულით ჩანაცვლების მცდელობები"

/"კარიბჭე" N8, 2015, გვ. 37/

[marine]

"კითხვა: რატომ დაუშვებს უფალი ღმერთი მწვალებლობებისა და სექტების არსებობას?

პასუხი: პავლე მოციქული ამბობს: "...წვალებანიცა ყოფად არიან თქვენ შორის, რათა რჩეულნი იგი თქვენ შორის გამოჩნდნენ" (1 კორ. 11,19)

[marine]

"მამა პორფირე ამბობდა: "იეღოვას საცოდავი ცრუ მოწმეები შეიწყალოს ღმერთმა! ქრისტიანთა ერთ ნაწილს აღაშფოთებს მათი ხსენება, მეორენი ლანძღავენ და ეჩხუბებიან, სხვები კი სასამართლოში უჩივიან. მაგრამ ქილიაზმს ასე ვერ მოერევი. მხოლოდ ისინი სძლევენ მათ, ვინც ჯერ საკუთარ თავს განიწმენდს".

[marine]

"მსოფლიოში არსებულ ყველა სექტისა და მოძრაობისაგან სწორედ იეღოველთა სექტა გამოირჩევა ქრისტიანული ეკლესიის განსაკუთრებული სიძულვილით"

/მღვდელი გიორგი (პავლოვი)/

[marine]

"მაშ, ვის შევადაროთ თანამედროვე იეღოველები, მასონთა და ყველა ანტიქრისტიანულ ძალთა ხელში ბრმა იარაღად რომ ქცეულან? - ისინი შეიძლება ქრისტეს თანამედროვე იუდეველებს შევადაროთ, იესოს ღმერთად რომ არ აღიარებდნენ!"

/მღვდელი გიორგი (პავლოვი)/

[esre ars cheshmariteba]

მწვალებლობა ესაა არასწორი სწავლება წმინდა წერილისა და ისეთი დოგმატების შემოთავაზება , რაც უარყოფს და ამახინჯებს ნამდვილ სწავლებას უფალ იესო ქრისტეზე .



მაგალითად სწავლება ქრისტეს ორი ბუნების შესახებ .


სწავლება ქრისტეს დაუსაბამობის შესახებ .


სწავლება იმის შესახებ რომ ქრისტე იესო თავისთავადაა თანასწორი მამისა! აღარ ვსაუბრობ სულიწმიდაზე



ან სწავლება ადამიანის უკვდავ სულზე , რაც შეურაცხოფს მკვდრეთით აღდგომის სწავლებას .




და ბევრი მრავალი სწავლება რაც წინააღმდეგობრივია წმინდა წერილისა.

ჩემთვის ესაა მწვალებლობა , როცა ვინმე მესაუბრება ქრისტეს ორი ბუნების შესახებ და იმას კი ვერ იაზრებს თუ რატომ მოვიდა ქრისტე და რა გააკეთა მან ადამიანთა გამოსახსნელად .


მომიტევეთ მაგრამ ბევრი მართლმადიდებელი ვერ ხსნის იმას თუ როგორ მოხდა გამოხსნა იესო ქრისტეს მიერ , რაც ვფიქრობ მიუტევებელია , რამეთუ შენ ქრისტეს მოწაფემ , პირველ რიგში იმ სწავლებას უნდა დაეწაფო < თუ როგორ გამოგვიხსნა უფალმა იესომ და მერე ისაუბრო სხვა დანარჩენზე

[marine]

"ვიცით მრავალი შემთხვევა, როდესაც ათეისტმა, კერპთაყვანისმცემელმა ინდოეთიდან, იაპონიიდან, ნეპალიდან, მიაკვლიეს მართლმადიდებლობას ინტერნეტის დახმარებით და აღორძინდნენ, რადგანაც იპოვეს ის ჭეშმარიტება, რასაც ეძებდნენ, იპოვეს ქრისტე".

[esre ars cheshmariteba]

"ვიცით მრავალი შემთხვევა, როდესაც ათეისტმა, კერპთაყვანისმცემელმა ინდოეთიდან, იაპონიიდან, ნეპალიდან, მიაკვლიეს მართლმადიდებლობას ინტერნეტის დახმარებით და აღორძინდნენ, რადგანაც იპოვეს ის ჭეშმარიტება, რასაც ეძებდნენ, იპოვეს ქრისტე".

ქრისტეს პროტესტანტებთან უფრო ვხედავ , ვიდრე მართლმადიდებლებთან ან კათოლიკებთან.

უფრე მეტი შემთხვევაა როცა მართლმადიდებელი პროტესტანტი გამხდარა და ქრისტე უპოვია , ანუ ეს მაგალიტები უნდა შევადაროთ ერთმანეთს და რომელიც უფრო ჭარბად იქნება , ისაა ჭეშმარიტება?

მე მართლმადიდებლობამ პირიქით გამაქცია ღმერთისგან და საერთოდ ქრისტესგან სულ დამაშორა , იმიტომ რომ ვეღარ გავიგე ამ ქრისტემ რანაირად მიიღო ორი ბუნება და ნება და ამასთანავე თავგზა ამიბნია , რადგან დილემის წინაშე დამაყენა რომ ღმერთი ქრისტე უფრო უნდა მწამდეს თუ ადამიანი ქრისტე ? არადა ადამიან კრისტეს უფრო დიდი ღვაწლი აქვს რადგან მან თავი გაწირა ჩვენთვის და ღმერთი ქრისტე რაღა შუაშია ვერ ვიგებ , ანდა მამა ღმერთი საერთოდ ვინღაა , სულ გამიუცხოვდა მართლმადიდებლური სწავლების ხელში , რადგან თუ მეუბნები რომ ქრისტე უქმნელია , მაშინ კაცო მამა ღმერთი ვინ არის ან სულიწმიდა ვიღაა და რა დამსახურება აქვთ ამ ორ იპოსტასს , როცა ჩემთვის ძემ იესო ქრისტემ გაწირა თავი ?! ალბათ მართლმადიდებლობა ერთ გამოსავალს მიტოვებს _ უნდა ვაღიარო მხოლოდ იესო ქრისტე და ისიც მხოლოდ კაცი ანუ ადამიანური ბუნების მქონე , რადგან ღვთაებრივი ბუნების მქონე ქრისტესაც კი არავითარი ღვაწლი არ ქონია ადამიანთა წინაშე .

მე კი ვიცი მარტივი ჭეშმარიტება _ იესო ქრისტე რომელიც დედამიწაზე მოევლინა , ის მხოლოდ ადამიანი იყო , ანუ ღმერთი ადამიანი გახდა 33 წლით , მერე კი კვლავ ღმერთად აღდგა ! აი ესაა ჭეშმარიტება რასაც ბიბლია დაუღალავად ამოწმებს

[marine]

"წყლის ქიმიურმა ფორმულამ შესაძლოა დააკმაყოფილოს გონების წყურვილი, მაგრამ მას არ ძალუძს, მოგვიკლას ის წყურვილი, რისთვისაც თვით წყალია საჭირო. ჩვენ გვჭირდება არა ღმერთის არსებობის მტკიცება და დასაბუთება, არა ღვთის იდეა, არამედ თვით ღმერთი, ცოცხალი, მოყვარული, მოწყალე ღმერთი. და ბოლოს და ბოლოს, ღვთის არსებობის დამტკიცება თავად ღმერთს შეუძლია თავისი არსებობით, ადამიანის სულში თავისი შემოსვლით!"

[marine]

"ერთ-ერთი ასეთი "ვიზიტის" დროს "დაუპატიჟბელ სტუმრებს" პირადად ვუთხარი, რომ ახლა რომ გახვალთ ოჯახიდან, ბლანკში ალბათ ჩაწერთ, რომ 10 წუთი გაატარეთ ჩემთან საუბარში და "მოწინააღმდეგე" და "მართლმადიდებელი" ვარ-მეთქი, რაზეც იეღოველმა "პიონერებმა" გაოცება ვერ დამალეს და გაკვირვებულებს წამოცდათ კიდეც - "შენ ყოფილი იეღოვას მოწმე ხომ არა ხარ, საიდან იცი ჩვენი შიდა სტრუქტურაო?"

[marine]

"გამოცდილება ბევრს ნიშნავს მოძღვრისთვის. სწორედ გამოცდილების წყალობით შევძელი, სხვადასხვა სექტაში მყოფი ადამიანები მომეყვანა ეკლესიამდე. გამოცდილებამ მიმახვედრა, რა უნდა მეთქვა, როგორ უნდა მეთქვა მათთვის სათქმელი ისე, რომ არ დამებრკოლებინა. თავიდანვე მხილებით როდი ვიწყებდი საუბარს, არამედ უპირველესად ყურადღებას ვამახვილებდი იმაზე, რაც საერთო გვქონდა. შემდეგ ვუსვამდი ისეთ კითხვებს, რაც მათთვის დამაფიქრებელი უნდა ყოფილიყო. წმინდა მამები ამბობენ, რომ სექტანტებს უნდა ვესაუბროთ სიყვარულით, როგორც ავადმყოფს ექიმი, ისე უნდა მოეპყრას მოძღვარი თითოეულ გზასაცდენილს, რადგან ყველაში არის ღვთიური საწყისი."

/მამა იაკობ აბაშიძე/

[marine]

"ქალაქ ხ-ის მცხოვრები ბატონი ფ. ბოლო წლებში ერთ-ერთ თითქოსდა რელიგიურ-სამეცნიერო ორგანიზაციაში დადიოდა, რომლებიც შხამიანი სოკოებივით არიან მოდებულნი საბერძნეთს. ეს კაცი კითხულობდა წიგნებს და ბროშურებს, რომლებსაც ამ სექტაში აძლევდნენ, უსმენდა ლექციებს. ამას შედეგად ის მოჰყვა, რომ კაცს თავბრუსხვევა დაეწყო, დაბნეული და არეული სულგაორებული დადიოდა. არ იცოდა, გაეგრძელებინა თუ არა ამ სექტასთან კავშირი. მეგობარმა ურჩია, ათონის მთაზე მამა პაისი ენახა. დაუჯერა და გაემგზავრა. თან ქურთუკის შიდა მარჯვენა ჯიბეში მცირე ფორმატის წმინდა სახარება ჩაიდო, ხოლო მარცხენა შიდა ჯიბეში - რამდენიმე ბროშურა და ერთი წიგნი.
"პანაღუდაში" მამა პაისის უამრავი ხალხი ეხვია გარს. ფ. ელოდა, ვიდრე ყველა მნახველი არ წავიდა, ორი კაციღა დარჩა, რომელთაც განმარტოებით სურდათ საუბარი მოძღვართან. სანამ კაცი ფიქრობდა, უკეთესად როგორ აეხსნა თავისი პრობლემები ბერისთვის, მამა პაისიმ ჰკითხა: "როგორ ცხოვრობს ქალაქი ხ.?" "მშვიდობაა, მამაო", - უთხრა გაოცებულმა იმით, რომ ბერმა იგი პირველად ნახა და შეიტყო, რომელი ქალაქიდან იყო. "მისმინე, ფ, - უთხრა მამა პაისიმ და უფრო გააოცა კაცი მისი სახელით მოხსენიებით, - წიგნი, რომელიც ამ ჯიბეში გაქვს, - მიუთითა ჯიბეზე, სადაც სახარება ედო, - კარგია და რაც შეიძლება ხშირად იკითხე, ეს ნაგავი კი, აქ რომ გიდევს, - და მიუთითა მარცხენა მხარეს, - გადაყარე რაც შეიძლება სწრაფად, ვინაიდან... მითხარი, შენს ქალაქში საგიჟე არის? თუ არაა, მაშინ სადმე სხვაგან წაგიყვანენ".

[marine]

"მე-15 საუკუნეში ბიზანტიის იმპერიას დიდი საფრთხე დაემუქრა თურქებისაგან. იმპერატორმა მანუელ პალეოლოგოსმა დასავლეთის სახელმწიფოთაგან დახმარების მისაღებად ყველაფერი გააკეთა, რომ რომის პაპთან უნიაში (ანუ ერთობაში) ყოფილიყო.
მის მიერ იტალიაში, ფლორენციაში გაგზავნილმა ბერძენმა ეპისკოპოსებმა 1438 წელს, თუმცა ძალდატანებით, უნიას მოაწერეს ხელი და რომის პაპი ეკლესიის თავად აღიარეს. ამ კრებას ესწრებოდა წარმოშობით ბულგარელი რუსეთის მიტროპოლიტი ისიდორე. მანაც მოაწერა ხელი. შინ დაბრუნებულმა წირვებში პაპის მოხსენიება დაიწყო. აღშფოთებულმა მრევლმა გააძევა რუსეთიდან. არც ბერძენი ეპისკოპოსები მიიღო მრევლმა.
ვერ უშველა ამ უნიამ ბიზანტიის იმპერიას. 1453 წელს კონსტანტინოპოლი თურქებმა აიღეს.
XX საუკუნეში კიდევ ერთმა რუსმა მიტროპოლიტმა, ნიკოდიმოსმა მოისურვა მართლმადიდებელთა კათოლიკეებთან შეერთება. მცდელობა ჩაეშალა. უეცრად გარდაიცვალა - რომის პაპის მუხლებთან დაემხო სათაყვანებლად და განუტევა სული. განტევების ლოცვა კი მას რომის პაპმა წაუკითხა."

[marine]

"სამარცხვინო ერთობის ამბავიც გავიხსენოთ. როცა ლათინებმა ათონის მთა დაარბიეს, მრავალი მამა ეწამა მართლმადიდებელი სარწმუნოებისთვის, მაგრამ მათ შორის არ იყვნენ ათანასეს ლავრის ბერები და ქსიროპოტამის მონასტრის მამები.

დიდი ლავრის ბერები დათანხმდნენ ლათინებთან ერთობას და შემდგომში ღვთისაგან მხილებულ იქნენ, ხოლო ქსიროპოტამელი ბერები ზეთისხილის რტოებით მიეგებნენ ლათინებს: "იყავნ მშვიდობა ქრისტესი თქვენ თანა". "არს და იყოს", - უპასუხეს ლათინებმა, შევიდნენ მონასტერში და ნაძარცვი ქონების ნაწილი სავანეს უძღვნეს.

დაიწყეს ერთად წირვა. მაშინ, როცა წარმოთქვეს კვერექსი და რომის პაპი მოიხსენიეს, იძრა მიწა და იმ ადგილას, სადაც უღირსი ბერები იდგნენ, მონასტრის კედლები გასკდა და მრავალი ლათინი იმსხვერპლა. კედლის მხოლოდ ერთი ნაწილი გადარჩა სამხილებლად ცრუ ერთგულებისა."

[marine]

"მეგობართან ერთად მონასტერში სამუშაოდ წავედი, თან მამა პორფირე წამოგვყვა.

გზად ჩავუარეთ იეღოველთა რამდენიმე შენობას. მწუხარებამ შემიპყრო, როცა ვფიქრობდი იმ სულის განმხრწნელ მუშაობაზე, რომელსაც ეს ერეტიკოსები ეწევიან. საკუთარი ცოდვების შენანების მაგიერ ცდილობენ, ქრისტეს რწმენა შეურყიონ ხალხს, "რომელთათვის ქრისტე მოკვდა" და აღსდგა.

მამა პორფირე დუმდა. გავიფიქრე: - ნეტავ რას ფიქრობს მამა პორფირე, რატომ დუმს, როცა ამ ადამიანებსა და მათ დამღუპველ საქმიანობას უცქერის-მეთქი.

მამა პორფირემ უმალ უპასუხა ჩემს ფიქრს: "ეს საცოდავი იეღოვას ცრუმოწმეები - დაე, შეიწყალოს ისინი ღმერთმა! ზოგი ქრისტიანი მათ ურისხდება, ეჩხუბებიან და ლანძღავენ, სასამართლოში მიათრევენ, მაგრამ მათ ასე არ უნდა ებრძოლო. მათ მაშინ მოვერევით, როცა თვითონ გავხდებით წმინდანები."

[marine]

'წმინდა ნიკოლოზ სერბს მოუყვა ბაჩკელმა დედაკაცმა: იგი ქრისტიანული საზოგადოების შეკრებებზე დადიოდა და მტკიცედ ეპყრა მართლმადიდებელი სარწმუნოება. მაგრამ ერთხელაც მას ერთმა მეშაბათემ დაუწყო მტკიცება, - ჩვენი რწმენა ყველაზე სწორია ამ ქვეყანაზეო და ქალი თავიანთ კრებებზე მიიპატიჟა. რწმენაშერყეული ქალი დაჰპირდა მისვლას.

პარასკევ საღამოს, ძილის წინ, მაცხოვრის ხატის წინ ილოცა: - უფალო, შენ მოგენდობი. დამაყენე ცხოვრების გზაზეო. ღამით უჩვეულო სიზმარი ნახა: თუ როგორ ევნებოდნენ ქრისტეს მოწამეები რწმენისთვის - ზოგს მახვილით ჭრიდნენ, სხვებს ცეცხლში წვავდნენ, მესამეთ მხეცებს უგდებდნენ დასაფლეთად, მეოთხეთ კი ჯვარზე აკრავდნენ... უეცრად ხედავს, რომ ვიღაცის მოკვეთილი თავი მისკენ მოგორავს. ალბათ წმინდა იოანე ნათლისმცემლისააო, - გაიფიქრა. თავმა კი უთხრა: "ხედავ, მათ როგორ დაითმინეს ჭეშმარიტი რწმენისათვის, შენ ახლა მათ რწმენას დაუტევებ და სხვას ეძებ!"

ქალს შეშინებულს გამოეღვიძა. მართლმადიდებელ სარწმუნოებაში ადრინდელზე მეტად განმტკიცდა და სექტანტთა შეკრებაზეც აღარ წასულა."

[marine]

"კითხვა: როგორი დამოკიდებულება აქვს მართლმადიდებელ ეკლესიას კათოლიკე წმიდანების მიმართ?

პასუხი: იმ პირებს, რომლებსაც კათოლიკური ეკლესია წმიდანებად აღიარებს კათოლიკეებისა და მართლმადიდებლების საეკლესიო განხეთქილების შემდეგ, მართლმადიდებლური ეკლესია არ აღიარებს."

[marine]

"უფრთხილდი მწვალებლური სწავლებების კითხვას, რამეთუ ყველაზე მეტად ეს ამხედრებს გმობის სულს შენს წინააღმდეგ"

/წმ. ისააკ ასური/