"წმ.იოანე ოქროპირი." პარამეტრები

[marine]

"ნეტარმა კირილემ [ალექსანდრიელი პატრიარქი] შეძლო დაეძლია უკუღმართი წარმოდგენა წმინდა იოანე ოქროპირზე.

ალექსანდრიის პატრიარქი, თეოფილე, წმინდანის ბიძა, იოანე ოქროპირის მოწინააღმდეგე იყო და თავმჯდოარეობდა კრებას, რომელმაც განსაჯა წმინდა მღვდელმთავარი.

სიყმაწვილიდანვე ოქროპირის მოწინააღმდეგეთა გარემოცვაში მყოფ კირილეს, ბუნებრივია, რომ მცდარი აზრი შეექმნა მასზე.

ღირსმა ისიდორე პელუსიოტელმა არაერთხელ მიმართა მღვდელმთავარს წერილობით. იგი შეაგონებდა, რომ ეკლესიის დიდი მამა წმინდანთა დიპტიხში შეეტანა, მაგრამ ამაოდ.

ერთხელ კი, ძილში, კირილემ იხილა მშვენიერი ტაძარი და ტაძრის შუაგულში - თავად ღვთისმშობელი ანგელოზთა და წმინდანთა გუნდის თანხლებით, რომელთა შორის იოანე ოქროპირიც ბრწყინავდა.

მღვდელმთავარს სურდა, მიახლებოდა ყოვლადწმინდა ქალწულს და თაყვანი ეცა მისთვის, მაგრამ ღირსი იოანე აბრკოლებდა. მაშინ მარიამმა სთხოვა წმინდანს, შეენდო კირილესთვის, რომელმაც უმეცრების გამო სცოდა მის წინაშე.

ოდეს შენიშნა, რომ ოქროპირი ყოყმანობდა, დაამატა:

- შეუნდე ჩემი გულისთვის. მან ბევრი იღვაწა ჩემი ღირსების დასაცავად, ღვთისმშობელი მიწოდა და განმადიდა!

მაშინ იოანემ თქვა:

- ყოვლადწმინდაო დედოფალო, შევუნდობ შენი მეოხებით! შემდეგ სიყვარულით გადაეხვია და ეამბორა წმინდა მღვდელმთავარს.

კირილემ შეინანა ღვთის სათნომყოფელი მამის სიძულვილი, ეგვიპტის ეპისკოპოსები შეჰყარა და დიდი ზეიმი გამართა იოანე ოქროპირის პატივსაცემად".

[marine]

"ოქროპირი წმინდა იოანეს მისი ქადაგებით აღფრთოვანებულმა ერთმა ქრისტიანმა ქალმა უწოდა. მას შემდეგ 1500 წელზე მეტი გავიდა, მაგრამ ამ უბრალო ქალის სიტყვა დავიწყებას არ მისცემია და საუკუნეების განმავლობაში თან ახლდა ეკლესიის ამ დიდი მოძღვრის სახელს"

[marine]

"ქალაქი წარმოუდგენელი გახდა იოანე ოქროპირის გარეშე, მისი ქადაგების დროს ხალხი საქმეს ტოვებდა და გადავსებული ტაძრისკენ გარბოდა. დროდადრო, როდესაც იოანე ოქროპირის სიტყვა განსაკუთრებით მოეწონებოდათ, მას ტაშით აწყვეტინებდნენ და ხმაურით გამოხატავდნენ აღფრთოვანებას, თავად იოანეს არ უყვარდა მსმენელთა ამგვარი ქცევა, ის ამბობდა: "რაში მჭირდება თქვენი ქება, მაშინ ვიქნები საქები, როდესაც ცხოვრებას უკეთეობისკენ შეცვლითო"

[marine]

"დიდი სიბრძნე და მოთმინება გვმართებს, რათა ლოცვისას ფხიზლად ვიყოთ, რათა სხვისი არ ვისურვოთ, ქონება გაჭირვებულებს დავურიგოთ, მტკიცე უარი ვთქვათ ნებისმიერ ფუფუნებაზე, როგორც საჭმელში ასევე ტანსაცმელში, თავიდან ავიცილოთ სიხარბე, ლოთობა, ცილისწამება, თავი შევიკავოთ უქმი მეტყველებისა და ყვირილისგან"

/წმ. იოანე ოქროპირი/

[marine]

"რომელი ადამიანი მეტად შეგეცოდება, რომელიც ავად არის და არ მკურნალობს, თუ რომელიც ავადაა და მკურნალობს? აშკარაა - ის, ვინც ავადაა და არ მკურნალობს. ორი ცოდვილიდან ერთი რომ ისჯებოდეს და მეორე არა, სწორედ ის უნდა დაიტირო, რომელიც არ ისჯება, რადგან ავადაა და არ მკურნალობს, რადგან ღვთისგან სასჯელი იგივეა, რაც ექიმისგან წამალი"

/წმ. იოანე ოქროპირი/

[marine]

"დაუსჯელობა ბოროტებაა, რადგან ცოდვა ღმერთს გვაშორებს, სასჯელს კი ღმერთთან მივყავართ და მის მრისხანებას აცხრობს"

/წმ. იოანე ოქროპირი/

[marine]

"მღვდელმთავარ ნექტარიოსს [პენტაპოლელი] უცილობელ წესად ჰქონდა, თავისი სიტყვა ყოველთვის საქმით დაემტკიცებინა. ამიტომაც მან შეაგროვა 1934-1742 წლებში ვენეციაში გამოცემული იოანე ოქროპირის თხზულებათა ცამეტი ტომი და ფოსტით გაუგზავნა მამა დანიელს. დიახ, იგი იყო "ცუარი გარდამომავალი აერმონით მთასა ზედა სიონსა". იგი იყო ჭეშმარიტი სიყვარულის უკიდეგანო ზღვა, რომელსაც შეეძლო, მამაცურად, ყოველგვარი ყოყმანის გარეშე გაეღო ყველანაირი მსხვერპლი მოყვასისათვის. სწორედ ასეთ სიყვარულს ითხოვს ჩვენგან ღმერთი. რაოდენ დიდი უნდა ყოფილიყო მამა დანიელის სიხარული! ღვთისადმი რა უსაზღვრო მადლიერების გრძნობით უნდა აღვსილიყო მისი გული!

იოანე ოქროპირის თხზულებები ახლაც ინახება დანიელელთა კალივის ბიბლიოთეკაში - როგორც დასტური იმ ორი სულის ერთობისა და თანხმობისა, რომლებიც აწ ზეციურ სავანეებში ხარობენ, მარადიული სიყვარულის საკვრელით გაერთიანებულნი"