 ძველი საეკლესიო ტრადიციები, საინტერესოა |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| mamia |
  Oct 27 2006, 08:37 PM
პოსტი
#1
|
 Newbie  ჯგუფი: Members პოსტები: 76 რეგისტრ.: 13-August 06 წევრი № 52  |
ვინც რაიმე იცით ძველი საეკლესიო ტრადიციების შესახებ დაწერეთ, იმედია ეს თემა საინტერესო იქნება.
მაგალითად მე ერთერთ ტაძარში ვნახე ასეთი რამ, რაც სხვაგან არ მინახია; ღვთისმსახურებისას სახარებას მღვდელი კითხულობს, ამბიონზე მუხლებზე მდგარი სტიქაროსანის თავზე. ეს ძალიან მომეწონა და რომ ვიკითხე თუ ასე რატომ კითხულობდა მსახურებისას, მიპასუხეს, რომ ეს ყოფილა ეკლესიაში უძველესი ტრადიცია. ისე ნამდვილად კარგი იქნებოდა, რომ ასეთი ტრადიცია აღდგენილიყო. -------------------- |
   |
 
|
| AnDaIn |
Oct 27 2006, 08:41 PM
პოსტი
#2
|
|
დაურეგისტრირებელი |
აუ არ ვიცი მარა მაგრა მაინტერესებს საინტერესო თემაა
|
|
|
|
| სალომე |
Oct 27 2006, 08:43 PM
პოსტი
#3
|
 სალომე ჯგუფი: მემატიანე პოსტები: 2,068 რეგისტრ.: 3-August 06 წევრი № 38 |
კარგი თემაა ნამდვილად...
|
|
|
|
| mamia |
 Oct 27 2006, 08:52 PM
პოსტი
#4
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 76 რეგისტრ.: 13-August 06 წევრი № 52 |
ბევრმა შეიძლება კიდეც არც იცოდეს, რომ "მამაო ჩვენო" და მრწამსი ეკლესიაში ოდითგანვე ითქმებოდა და არ იგალობებოდა. ამის გალობა საქართველოში დაიწყეს, ავტოკეფალიის გაუქმების შემდეგ, როდესაც რუსი ეგზარხოსები მართავდნენ საქართველოს ეკლესიას. ასევე როგორც მსოფლიო ეკლესიაში არ აღინიშნება და ასევე არც საქართველოს ეკლესიში არ აღინიშნებოდა მიცვალებულთა ხსენების დღე-დიმიტრის შაბათი. ეს იყო რუსეთის ადგილობრივი ეკლესიის მიერ დადგენილი მიცვალებულთა ხსენება, ერთერთი ბრძოლაში(თუ არ ვცდები კულიკოვოს) დაღუპული მეომრების სულის მოსახსენებლად დაწესებული დღე.
-------------------- |
|
|
|
| ზებედე |
Oct 27 2006, 10:58 PM
პოსტი
#5
|
 ზეციკეთი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,332 რეგისტრ.: 27-July 06 წევრი № 19 |
ციტატა(mamia @ Oct 27 2006, 04:52 PM)  ბევრმა შეიძლება კიდეც არც იცოდეს, რომ "მამაო ჩვენო" და მრწამსი ეკლესიაში ოდითგანვე ითქმებოდა და არ იგალობებოდა. ამის გალობა საქართველოში დაიწყეს, ავტოკეფალიის გაუქმების შემდეგ, როდესაც რუსი ეგზარხოსები მართავდნენ საქართველოს ეკლესიას. . დარწმუნებული ხარ? "მრწამსის" და "მამაო ჩვენოს" საგალობლები შუა საუკუნეების გვაქვს ქართველებს... -------------------- მზეო ამოდი, ამოდი ნუ ეფარები გორასა წიწილის თეთრი ბუმბული, ველად გაჰქონდა ნიავსა |
|
|
|
| მნათე |
Oct 27 2006, 11:07 PM
პოსტი
#6
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
ციტატა ბევრმა შეიძლება კიდეც არც იცოდეს, რომ "მამაო ჩვენო" და მრწამსი ეკლესიაში ოდითგანვე ითქმებოდა და არ იგალობებოდა. ამის გალობა საქართველოში დაიწყეს, ავტოკეფალიის გაუქმების შემდეგ, როდესაც რუსი ეგზარხოსები მართავდნენ საქართველოს ეკლესიას. იქნებ წყარო მიმითითო? რუსიფიკატორულ რეჟიმს არც თუ ცუდად ვიცნობ, მამაო ჩვენოზე არაფერი მსმენია. . . -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
|
|
|
| ალექსანდრე |
Oct 28 2006, 02:54 AM
პოსტი
#7
|
 Advanced Member ჯგუფი: Moderator პოსტები: 6,232 რეგისტრ.: 24-July 06 მდებარ.: თბილისი წევრი № 7 |
mamia
ციტატა ეს იყო რუსეთის ადგილობრივი ეკლესიის მიერ დადგენილი მიცვალებულთა ხსენება, ერთერთი ბრძოლაში(თუ არ ვცდები კულიკოვოს) დაღუპული მეომრების სულის მოსახსენებლად დაწესებული დღე. ეს მართალია, მაგრამ ვერაფერ საწინააღმდეგოს ვერ ვხედავ, იმასთან დაკავშირებით, რომ ეს დღე აღნიშნოს საქართველოს ეკლესიამაც და გარდაცვალებულნი ქრისტიანენი მოიხსენიონ ამ დღეს. -------------------- ჩვენისა ცხორებისათვის ჯვარცმული იესუ, ჩვეულებისაებრ ტკბილად გეტყოდა, ნუ მტირ მე, დედაო საყვარელო, გარნა შენ გოდებით ხმობდი, მეცა შენთანა მოვკუდები, ძეო ჩემო საყვარელო. ვითარცა ლეღვსა მას უნაყოფოსა, ნუ მომკვეთ მე მაცხოვარ ცოდვილსა ამას, არამედ მერმეცა მრვალ-ჟამ შენდობაი მომმადლე და მორწყე სული ჩემი, ცრემლითა სინანულისათა, რათა ნაყოფი მოგართვა შენ მოწყალებისა |
|
|
|
| neliko777 |
Oct 28 2006, 12:43 PM
პოსტი
#8
|
 Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 9 რეგისტრ.: 28-October 06 წევრი № 342 |
ვინც რაიმე იცით ძველი საეკლესიო ტრადიციების შესახებ დაწერეთ, იმედია ეს თემა საინტერესო იქნება. saintereso Temaa, omedia mas momxmarebeli ar moakldeba! |
|
|
|
| mamia |
Oct 29 2006, 02:51 PM
პოსტი
#9
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 76 რეგისტრ.: 13-August 06 წევრი № 52 |
ციტატა(ალექსანდრე @ Oct 28 2006, 02:54 AM) mamia ეს მართალია, მაგრამ ვერაფერ საწინააღმდეგოს ვერ ვხედავ, იმასთან დაკავშირებით, რომ ეს დღე აღნიშნოს საქართველოს ეკლესიამაც და გარდაცვალებულნი ქრისტიანენი მოიხსენიონ ამ დღეს. საწინააღმდეგო ნამდვილად არ არის, მგრამ ასევე აუცილებელიც ნამდვილად არ არის, რომ რუსეთის ადგილობრივი ეკლესიის მიერ დაწესებული მიცვალებულთა ხსენება, რომელიც დაკავშირებულია კულიკოვოს ომში დაღუპული მეომრების საოხად, აუცილებლად ჩვენც დავაწესოთ და აღვნიშნოთ. -------------------- |
|
|
|
| ალექსანდრე |
Oct 29 2006, 03:14 PM
პოსტი
#10
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Moderator პოსტები: 6,232 რეგისტრ.: 24-July 06 მდებარ.: თბილისი წევრი № 7 |
mamia
ციტატა მგრამ ასევე აუცილებელიც ნამდვილად არ არის, ვერ ვიტყოდი რომ აუცილებელი არ არის, რადგან მიცვალებულთა სულის საოხად გადახდილი პანაშვიდი ძალიან შეეწევა გარდაცვალებულთ და ეკლესიის მიერ აღსრულებულ მსახურებას ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს მათი სულებისათვის. არც არაფერია იმაში ცუდი რომ ეკლესიამ ეს დღე შემოიღო და დაადგინა საზოგადო პანაშვიდის გადახდის დღედ  -------------------- ჩვენისა ცხორებისათვის ჯვარცმული იესუ, ჩვეულებისაებრ ტკბილად გეტყოდა, ნუ მტირ მე, დედაო საყვარელო, გარნა შენ გოდებით ხმობდი, მეცა შენთანა მოვკუდები, ძეო ჩემო საყვარელო. ვითარცა ლეღვსა მას უნაყოფოსა, ნუ მომკვეთ მე მაცხოვარ ცოდვილსა ამას, არამედ მერმეცა მრვალ-ჟამ შენდობაი მომმადლე და მორწყე სული ჩემი, ცრემლითა სინანულისათა, რათა ნაყოფი მოგართვა შენ მოწყალებისა |
|
|
|
| mamia |
Oct 29 2006, 03:30 PM
პოსტი
#11
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 76 რეგისტრ.: 13-August 06 წევრი № 52 |
ციტატა(ალექსანდრე @ Oct 29 2006, 03:14 PM) mamia ვერ ვიტყოდი რომ აუცილებელი არ არის, რადგან მიცვალებულთა სულის საოხად გადახდილი პანაშვიდი ძალიან შეეწევა გარდაცვალებულთ და ეკლესიის მიერ აღსრულებულ მსახურებას ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს მათი სულებისათვის. არც არაფერია იმაში ცუდი რომ ეკლესიამ ეს დღე შემოიღო და დაადგინა საზოგადო პანაშვიდის გადახდის დღედ ნებისმიერ ქრისტიანს როცა უნდა პანაშვიდს მაშინ გადაახდევინებს ეკლესიაში და რაც შეეხება საყოველთაო მიცვალებულთა მოხსენიების დღეებიც ეკლესიამ საკმაოდ დააწესა. მე უბრალოდ ვთქვი რომ რუსული ადგილობრივი ეკლესიის მიერ დადგენილი მიცვალებულთა მოხსენიება-დიმიტრის შაბათი, ჩვენც რომ გამორჩეულად აღვნიშნოთ აუცილებელი ნამდვილად არ არის. -------------------- |
|
|
|
| mamia |
Oct 29 2006, 03:49 PM
პოსტი
#12
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 76 რეგისტრ.: 13-August 06 წევრი № 52 |
ციტატა(guja @ Oct 27 2006, 10:58 PM) დარწმუნებული ხარ? "მრწამსის" და "მამაო ჩვენოს" საგალობლები შუა საუკუნეების გვაქვს ქართველებს... შენ თუ გაქვს რაიმე დამამტკიცებელი საბუთი, რომელიც დაადასტურებს, შუა საუკუნეებში ქართველები "მამაო ჩვენოს" და "მრწამს" რომ გალობდნენ?! -------------------- |
|
|
|
| ალექსანდრე |
Oct 29 2006, 03:53 PM
პოსტი
#13
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Moderator პოსტები: 6,232 რეგისტრ.: 24-July 06 მდებარ.: თბილისი წევრი № 7 |
მაგალითად ჩვენს ტაძარში მრწამსს გალობენ, მამაო ჩვენოს კი მთელი მრევლი ერთად ვამბობთ. გალობა იგივე ლოცვის ფორმაა და ვერ ვხვდები რა მნიშვნელობა აქვს გალობით იტყვი მამაო ჩვენოს თუ ჩვეულებრივ? რა გალობას არ იწირავს უფალი თუ როგორაა საქმე?
-------------------- ჩვენისა ცხორებისათვის ჯვარცმული იესუ, ჩვეულებისაებრ ტკბილად გეტყოდა, ნუ მტირ მე, დედაო საყვარელო, გარნა შენ გოდებით ხმობდი, მეცა შენთანა მოვკუდები, ძეო ჩემო საყვარელო. ვითარცა ლეღვსა მას უნაყოფოსა, ნუ მომკვეთ მე მაცხოვარ ცოდვილსა ამას, არამედ მერმეცა მრვალ-ჟამ შენდობაი მომმადლე და მორწყე სული ჩემი, ცრემლითა სინანულისათა, რათა ნაყოფი მოგართვა შენ მოწყალებისა |
|
|
|
| mamia |
Oct 29 2006, 04:04 PM
პოსტი
#14
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 76 რეგისტრ.: 13-August 06 წევრი № 52 |
ციტატა(ალექსანდრე @ Oct 29 2006, 03:53 PM) მაგალითად ჩვენს ტაძარში მრწამსს გალობენ, მამაო ჩვენოს კი მთელი მრევლი ერთად ვამბობთ. გალობა იგივე ლოცვის ფორმაა და ვერ ვხვდები რა მნიშვნელობა აქვს გალობით იტყვი მამაო ჩვენოს თუ ჩვეულებრივ? რა გალობას არ იწირავს უფალი თუ როგორაა საქმე? მაგი მე მგონი არსად არ მითქვამს, რომ უფალი არ იწირავს თქო-დამიფაროს ამისგან უფალმა. უბრალოდ ვთქვი რომ ესეთი ტრადიციაც-ამ ლოცვების გალობისა, რუსეთის ადგილობრივი ეკლესიის ეგზარხოსობის პერიოდის შედეგია. -------------------- |
|
|
|
| ზებედე |
Oct 29 2006, 06:18 PM
პოსტი
#15
|
|
ზეციკეთი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,332 რეგისტრ.: 27-July 06 წევრი № 19 |
ციტატა(mamia @ Oct 29 2006, 11:49 AM) შენ თუ გაქვს რაიმე დამამტკიცებელი საბუთი, რომელიც დაადასტურებს, შუა საუკუნეებში ქართველები "მამაო ჩვენოს" და "მრწამს" რომ გალობდნენ?! კანონიკური "მამაო ჩვენო" და "მრწამსი" საგალობლების ნოტებში შეტანილია როგორც "შუა საუკუნეების ქართული გალობა" ასე რომ არამგონია ეს რუსების დამკვიდრებული ტრადიცია იყოს... -------------------- მზეო ამოდი, ამოდი ნუ ეფარები გორასა წიწილის თეთრი ბუმბული, ველად გაჰქონდა ნიავსა |
|
|
|
| მნათე |
Oct 29 2006, 06:41 PM
პოსტი
#16
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
ციტატა კანონიკური "მამაო ჩვენო" და "მრწამსი" საგალობლების ნოტებში შეტანილია როგორც "შუა საუკუნეების ქართული გალობა" ასე რომ არამგონია ეს რუსების დამკვიდრებული ტრადიცია იყოს... შუა საუკუნეები მთავრდება 1442 წელს  -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
|
|
|
| დეკ. ანდრია |
Nov 7 2006, 02:53 AM
პოსტი
#17
|
|
* * * ჯგუფი: მოძღვარი პოსტები: 500 რეგისტრ.: 20-October 06 მდებარ.: ზუგდიდ-ცაიშის ეპარქია წევრი № 296 |
სტიქაროსნის თავზე სახარების დაბრძანება ღმრთისმსახურებისას არაერთხელ მინახავს ჩემს სტიქაროსნობაში. ლამაზი წესია. თუმცა მის პრაქტიკულობაზე ვერავის შევედავები. ბრტყელ ზედაპირზე სახარების დაბრძანება უპრო მოხერხებულია. ასე რომ სტიქაროსნის თავის ფორმასაც გააჩნია.
ყოველ შემთხვევაში მიუღებელი არაფერია, თუ წინამძღვარს სურს.აი რაც შეეხება 'მამო ჩვენოს" და 'მრწამსის' წართქმით და არა გალობით თქმას, ეს უკვე უფრო სერიოზული საკითხია. პირადად ჩემი მოსაზრებით უნდა იკითხებოდეს. ასეა ბერძნულ ტრადიციაში, რომელსაც წყვეტა არ ქონია და არის მემკვიდრე ბიზანტიური ტრადიციისა, და ჩვენს წინაპრებს უთუოდ ექნებოდათ მსგავსადვე, რადგან ამას ლიტურღიის წესი განაჩინებდა და არა ეროვნული ტრადიცია. სლავურ ტრადიციაში რამოდენიმე საუკუნეა იგალობება, თუმცა გამონაკლისები იქაც იყო და არის. გარდა ამისა, გალობის შეჩერება და წართქით ლოცვის თქმა კონტრასტულობის გამო განსაკუთრებულად იწვევს ყურადღების გამახვილებას. არაერთხელ დავრწმუნებულვარ ამაში. მაგრამ არის სხვა მომენტიც. გალობა აუცილებლად იწვევს ტკბობას, ყურადღება მეტად გადადის მის მუსიკალურ მხარეზე, ვიდრე თვით ტექსტის სიდიადის აღქმაზე. დავუკვირდეთ საკუთარ თავს მსახურებისას და აუცილებლად შევამჩნევთ. იშვიათად თუ მოახერხებს ადამიანი სიტყვების განცდას. "მრწამსი" და "მამაო ჩვენო" – ეს ის მომენტებია, როცა ადამიანს არაფერი არ უნდა ფანტავდეს (ისევე, როგორც ძღვენის შეწირვისას). მიცვალებულთა ხსენებაზეც ჩამოვარდა სიტყვა. მიცვალებულები მოიხსენიება უკლებლივ ყოველ წირვაზე. მათი ხსენების განსაკუთრებული დღეების დაწესებას კი სულ სხვა რამ უდევს საფუძვლად; ეს არ არის უბრალოდ მოხსენების დღეები (თუ ვინმემ არ იცის, ამზეც შეიძლება საუბარი). დიმიტრის შაბათი კი დიმიტრი დონელმა დააწესა თავისი ანგელოზის დღის წინა შაბათს მამულისათვის თავდადებულ რუს მეომართა (და არა ზოგადად) მიცვალებულთა მოსახსენებლად. ასე რომ ამ დღეს არანაირი კავშირი არ აქვს ქართულ ტრადიციასთან. მაგრამ მთავარი, რაც საჭიროებს ყურადღების მიქცევას სულ სხვა გარემოებაა. ეს არის ჩვენი დაუფიქრებლობა იმაზე, თუ რას და რატომ ვაკეთებთ, საიდან იღებს სათავეს ტრადიცია, რა სიმბოლო დევს მასში. ამის გარეშე ჩვენ ისეთივე "შემსრულებლები" ვხდებით, როგორც ე.წ. ძველმართმადიდებლები. დღეს კალენდარში გაუცნობიერებლად დაწერილი, წლების შემდეგ აღიქმებოდეს იქნება როგორც ტრადიცია. და დიმიტრის შაბათი არ არის პრობლემური. სულ სხვა, გაუმართლებელი და უსაფუძვლო მოქმედებები იმკვიდრებს ჩვენში. მართლმადიდებლობაში ყოველ მოქმედებას აქვს თავისი მიზეზი, საღმრთისმეტყველო და ლიტურგიგული საფუძველი და დანიშნულება და ჩვენ ვალდებულნი ვართ ჩვენი ინტელექტისდა მიხედვით გამოვიძიოთ და ჩავწვდეთ მათ. ამიტომ არის მიუღებელი სხვისი ტრადიციის ბრმად აღსრულება და აუცილებელი შემთხვევით შემოსული წესებისაგან ჩვენი ტრადიციის გაწმენდა. რა გვიშლის ქართველებს, რომ დავაწესოთ, ვთქვათ გიორგობის წინა შაბათი მეომართა ხსენების დღედ? არ იქნება ცუდი, და ეს იქნება უკვე ჩვენი და გვეცოდინება როდის და რისთვის დაწესდა. ბრმად გადმოღება სხვისი ჩვეულებებისა, რუსული იქნება ეს, ბერძნული თუ აფრიკული არ უნდა იყოს გამართლებული. -------------------- პირადი შეტყობინებები უმჯობესია გამოაგზავნოთ ელფოსტის მისამართზე: dek.andria.kem@gmail.com
|
|
|
|
| თამარი |
Nov 14 2006, 12:41 AM
პოსტი
#18
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 706 რეგისტრ.: 7-September 06 წევრი № 166 |
ჩვენს ტაძარში წირვის და მწუხრის დასასრულს 33-ე ფსალმუნი "ვაკურთხო უფალი ყოველსა ჟამსა" კი არ იკითხება, არამედ იგალობება. მოძღვრის განმარტებით, ეს ძველი ტრადიციაა. ამ ფსალმუნის განსაკუთრებულმა სიღრმემ და სილამაზემ გადააწყვეტინა ამ ტრადიციის აღდგენა ჩვენს ტაძარში, მისი გალობით შესრულება. ჩვენც მოგვიწოდებს, დავუკვირდეთ და კარგად გავიაზროთ მისი სიტყვები. მისი თქმით, გალობით ეს უკეთესად მიიღწევა.
-------------------- ყოველი სული აქებდით უფალსა! |
|
|
|
| ქევანა |
Apr 22 2009, 01:12 PM
პოსტი
#19
|
 მთვლემარე დრაკონი ჯგუფი: Members პოსტები: 7,454 რეგისტრ.: 11-February 07 მდებარ.: Shire, Hobbitland, Middle-earth წევრი № 1,055 |
რა საინტერესო თემაა და როგორ არ გრძელდება
 -------------------- “I'd built that bridge for you. But I didn’t know that I would be building it for you and him.” ("Dაისყ")
"He was born with a gift of laughter and a sense that the world was mad. And that was all his patrimony." - Scaramouche, Rafael Sabatini *** ფორუმზე გლანძღავ და მიწასთან გასწორებ, ძვირფასო, მაგრამ გახსოვდეს, ფორუმს გარეთ მე შენ მიყვარხარ : ) *** Спасение утопающего – дело рук самого утопающего... *** ამინდის შემქმნელი |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 25th April 2024 - 09:40 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge