 საქართველოს ყველა მეფე, ბიოგრაფიები, ბრძოლები, ისტორიკოსთა შეფასებები |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| marine |
 Oct 26 2007, 04:42 PM
პოსტი
#21
|
 მ_ა_კ_ა  ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381  |
ხსეფარნუგი
ქართლის (იბერიის) მეფე II ს-ის 60-იან წწ-ში. მას მოიხსენიებს არმაზისხევის ნეკროპოლში აღმოჩენილი ხსეფარნუგის ეზოსმოძღვრის უდროოდ გარდაცვლილი მეუღლის სერაფიტის საფლავის ქვის წარწერა. მასში ნათქვამია, რომ იოდმანგმანის (ეზოსმოძღვარი) მამა ფარსმან მეფის ეზოსმოძღვარი იყო, სერაფიტის მამა კი - ფარსმან მეფის პიტიახში. ე. ი. ხსეფარნუგის წინამორბედი ფარსმან II იყო. წარწერაში ყველა პიროვნების მამის სახელია მოხსენიებული, გარდა ხსეფარნუგ მეფისა. ლეონტი მროველის მიხედვით ფარსმან II ქველი მოწამლულ იქნა. ამის გამო გ. მელიქიშვილი ფიქრობს, რომ შეიძლება ფარსმან II მართლაც შეთქმულების მსხვერპლი გახდა და ტახტი მისმა უშუალო მემკვიდრემ კი არ დაიკავა, არამედ ხსეფარნუგმა. წარწერაში იოდმანგანი იწოდება "ძლევამოსილად და მრავალი გამარჯვების მომპოვებლად". ე. ი. ამ დროს იბერია წარმატებით აწარმოებდა საგარეო ომებს. ხსეფარნუგი არც ლენოტი მროველთან და არც "მოქცევაჲ ქართლისაჲ"-ს ფარნავაზიან წარმართ მეფეთა სიაში შესული არ არის. ლიტ.: იხ. სტატიასთან საურმაგი; გ. წერეთელი, არმაზის ბილინგვა, ენიმკის მოამბე, 1942, ტ. 13; ღადამი ქართლის იბერიის მეფე II ს-ის დასასრულს. მას "მოქცევაჲ ქართლისაჲ" უწოდებს ღადამს, "მეფეთა ცხოვრება" - ადამს. ლეონტი მროველის მიხედვით ღადამი მეფობის მესამე წელიწადს გარადაიცვალა და დარჩა 1 წლის მემკვიდრე - ფარსმანი. მისი ყრმობის პერიოდში ქართლში მეფობდა ღადამის მეუღლე და ფარსმანის დედა ღადანა. პ. ინგორყვა კონკრეტულ თარიღს გვთავაზობს ღადამისა და ღადანას მეფობის შესახებ. მისი აზრით, პირველი მეფობდა 161-164 წწ-ში, ხოლო მეორე - 164-180 წწ-ში. ლიტ.: იხ. სტატიასთან საურმაგი. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
   |
 
|
| sable |
Oct 26 2007, 10:37 PM
პოსტი
#22
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,694 რეგისტრ.: 29-August 07 წევრი № 2,651 |
ციტატა(marine @ Oct 26 2007, 04:42 PM)  ხსეფარნუგი ქართლის იბერიის მეფე II ს-ის დასასრულს. მას "მოქცევაჲ ქართლისაჲ" უწოდებს ღადამს, "მეფეთა ცხოვრება" - ადამს. ლეონტი მროველის მიხედვით ღადამი მეფობის მესამე წელიწადს გარადაიცვალა და დარჩა 1 წლის მემკვიდრე - ფარსმანი. მისი ყრმობის პერიოდში ქართლში მეფობდა ღადამის მეუღლე და ფარსმანის დედა ღადანა. პ. ინგორყვა კონკრეტულ თარიღს გვთავაზობს ღადამისა და ღადანას მეფობის შესახებ. მისი აზრით, პირველი მეფობდა 161-164 წწ-ში, ხოლო მეორე - 164-180 წწ-ში. ლიტ.: იხ. სტატიასთან საურმაგი. რადამისტი ინგოროყვას დათარიღება არ გაიშვა არსად  ღადამი არის იგივე რადამი ანუ რომაული წყაროების რადამისტი მისი მამა იყო ფარსმან II ქველი (35-75) ხოლო დედა რადანა (ან როდანა) ქართული წყაროების ღადანა. ის მეფობდა მხოლოდ კ დღე ან 20 დღე დაახ. 54 წელს როდესაც შეეცადა ტახტიდან ჩამოეგდო მამამისი ფარსმანი მაგრამ ამ ბრძოლაში საბოლოოდ დამარცხდა და ამ 20 დღიანი მეფობის შემდეგ მოკლეს მამის ბრძანებით. რადამისტი მსგავსად მამისა ფარსმან ქველისა საკმაოდ დაუნდობელი ადამიანი იყო მან მამის ბრძანების დახოცა მისი ბიძა მირდატი მისი და (რომელიც ამასთან ბიძამისის მეუღლე იყო) და მისი ორი დიშვილები (ბიძაშვილები) ხელი აიღო მამაზეც ფეხმძიმე ცოლს მახვილი ჩასცა მუცელში (წყაროს მიხედვით თითქოს ეს თავად მეუღლემ თხოვა რაც ნაკლებ შეეფერება სიმართლეს, მითუმეტეს რომ მისი ცოლი მისგან მოკლული ბიძის მირდატის ქალიშვილი იყო ანუ მისი ბიძაშვილი) და მუდმივი შფოთის თავი იყო კავკასიაში. 51 წელს ის მამის - ფარსმანის დავალებით მისი ბიძისსომხეთის მეფის მირდატის სანახავად მიდის სომხეთის დედაქალაქში. ფარსმანისვე დავალებით შეუთანხმდება ბიძას მამის წინააღმდეგ შეთქმულებაზე ხოლო პარალელურავ ასევე ფარსმანის დავალებით კავშირს გააბავს პროიბერიულად და პრორომაულად განწყობილ სომეხ მთავრებთან და ბიძის სასახლეს შემოარტყავს არყას, მირდატი ციხე-სიმაგრიდან მხოლოდ უვნებლობის პირობით გამოვა რაც რადამისტმა დაარღვია და თუ შეთანხმება ითვალისწინებდა სომხეთის სამეფო ოჯახის სისხლის არ დაღვრას რადამისტმა ის ''ჩინებულად შეასრულა'' საბლებით მოაშთობინა რა ბიძა და და დიშვილები. ამის შემდეგ ის 51 -54 წლებში მართავდა სომხეთს და მისი მეფე გახლდათ. ის ემორჩილებოდა მამას ფარსმან ქველლს მაგრამ მისი მეთოდები რომლითაც ის სომხეთში წინააღმდეგობას აჩშობდა ზედმეტად სისხლიანი და დაუნდობელი აღმოჩნდა. რადამისტო იმდენად შესძულდათ რომ სპარსელების დახმარებით აჯანყება მოუწყვეს, სხვათაშორის სანამ სპარსელთა ჯარი არ შემოვიდა ამ ტირანის წინააღმდეგ ვერცერთი სომეხი ფეოდალი ვერ ბედავდა გამოსვლას, ხოლო მას მერე რაც პართიელები გამოჩნდნენ შაჰის ვოლოგერზისა და მისი ძმის ტირიდატის წინამძღოლობით, მთელი სომეხი მთავრები გაექცნენ რადამისტს, ესეც მცირე რიცხოვანი ქართველების ამარა ტოვებს სომხეთს და ქართლში გადადის. სომხეთში ამის შემდეგ არა მარტო ქართლის არამედ რომის გავლენაც შესუსტდა, რამაც სენატი გააღიზიანა ისინი ყველაფერში ფარსმანსა და მის შვილს ადანაშაულებდნენ, ამან და კიდევ რადამისტის უზარმაზარმა ავტორიტეტმა , რომელიც მას ჰქონდა ქართველებში მამასა და შვილს შორის კონფლიქტი წარმოშვა. ამ კომფლიქტს რადამისტის დედინაცვალი, ამაზასპუხი - რადამისტის დეიდა (დედის ღადანას ღვიძლი და) უწყობდა ხელს რომელსაც მისი შვილის მირდატის (მითრიდატე) ხილვა უნდოიდა ტახტზე. ამან რადამისტს გადააწყვეტინა აჯანყება! "მოქცევაჲ ქართლისაჲ"-ს მიხედვით რადამისტი კ დღე ანუ 20 დღე მეფობდა ხოლო ''ქართლის ცხოვრების'' ერთ-ერთი წყაროს ''მეფეტა ცხოვრების'' მიხედვით 3 წელი; მაგრამ ეს სამი წელი არეულია სომხეთში გატარებული სამწლიანი მეფობაში, ქართლში რადამისტს მხოლოდ 20 დღე უმეფის ანუ 54 წ. ახლო ხანაში 54 ან 55 წელს, რაც ფარსმანის მიერ დროებით ძლაუფლების დაკარგვასაც მიანიშნეს საბოლოოდ რადამისტი დამარცხდა და ის მოკლეს. მისი თავი ფარსმანმა რომაელებს გაუგზავნა. მისი სიკვდილით დასჯის საბაბად კი რადამისტის მიერ სომხეთის დაკარგვა დაასახელა რისი სიმცდარეც პირდაპირ მიანიშნა რომაელმა ისტ.-ებმა მაღ პირდაპირ აღნიშნეს რომ რადამისტი ფარსმანთან დაპირისპირებას შეეწირა და ამ დაპირისპირებაში არცერთი მხარე არ ყოფილა ''უცოდველი კრავი''. ამდენად რადამისტი 51-54 წწ სომხეთში ხოლო 54/55 წწ კი 20 დღე ქართლში მეფობდა. რადამისტზე ისიც არის ცნობილი რომ ის ფრიად განსწავლული იყო მშობლიურ მეცნიერებებში ანუ როგორც მკვლევარები თვილიან ის მშობლიურ ისტორიის კარგი მცოდნე ყოფილა. ეს იმას ადასტურებს რომ ქართლში რადამისტის [დაახ. 20 - 54/55] ცხოვრებამდე მშობლიური მეცნიერებები ანუ ისტორია დაწერილი ყოფილა და მასში ბევრს განათლების მიღებაც შეეძლოთ. ამდენად პირველი ისტორიული ნაწარმოებები რომაული წყაროების მიხედვით ძვ.წაღ. ! - ახ.წაღ. I საუკუნეებისათვის სახეზე გვაქვს და მეფე რადამისტიც მისი ერთ-ერთი მცოდნე ან შესაძლოა წარმომადგენელიც კი იყო. -------------------- გერმანიაში ნაცისტები რომ კომუნისტებს მოადგნენ ხმა არ ამომიღია რადგან კომუნისტი არ ვყოფილვარ
ებრაელებს მიადგნენ და ხმა არ ამომიღია რადგან ებრაელი არ ვყოფილვარ პროფკავშირებს მიადგნენ და ხმა არ ამომიღია რადგან პროფკავშირელი არ ვყოფილვარ კათოლიკებზე გადავიდნენ და ხმა არ ამომიღია რადგან კათოლიკე არ ვყოფილვარ შემდეგ მე მომადგნენ და აღარავინ იყო დარჩენილი ხმა რომ ამოეღო |
|
|
|
| უჩა |
Oct 27 2007, 01:30 AM
პოსტი
#23
|
 ღმერთო სამშობლო მიცოცხლე ჯგუფი: Members პოსტები: 5,655 რეგისტრ.: 31-December 06 მდებარ.: მარად და ყველგან საქართველო, მე ვარ შენთანააა... წევრი № 771 |
ციტატა წარწერაში ყველა პიროვნების მამის სახელია მოხსენიებული, გარდა ხსეფარნუგ მეფისა. ლეონტი მროველის მიხედვით ფარსმან II ქველი მოწამლულ იქნა. ამის გამო გ. მელიქიშვილი ფიქრობს, რომ შეიძლება ფარსმან II მართლაც შეთქმულების მსხვერპლი გახდა და ტახტი მისმა უშუალო მემკვიდრემ კი არ დაიკავა, არამედ ხსეფარნუგმა. ისა ფარსმან ქველი ხომ 120-170 წლებში იყო? თუ ის სხვა ფარსმანი იყო? -------------------- და აწ თქუენ გეტყვ, მცნებასა ახალსა მიგცემ თქუენ, რაჲთა იყუარებოდით ურთიერთას, ვითარცა მე შეგიყუარენ თქუენ, რაჲთა თქუენცა იყუარებოდით ურთიერთას. ამით ცნან ყოველთა, ვითარმედ ჩემნი მოწაფენი ხართ, უკუეთუ იყურებოდით ურთიერთას...
იოანე 13, 33-35 |
|
|
|
| sable |
Oct 27 2007, 10:54 AM
პოსტი
#24
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,694 რეგისტრ.: 29-August 07 წევრი № 2,651 |
ციტატა(უჩა @ Oct 27 2007, 01:30 AM) ისა ფარსმან ქველი ხომ 120-170 წლებში იყო? თუ ის სხვა ფარსმანი იყო? არა ეგ ადრე ითვლებოდა რომ ფარსმან ქველი იყო ის ვინც II ს. I ნახ. მართავდა ქართლს მაგრამ ბოლო დროს ტენდენცია შეიცვლა, გამოირკვა რომ ქველი ქართველებმა უწოდეს არა ფარსმან III (120 - 150~) არამედ ფარსმან II (35-75), რომელსაც ადრო ფარსმან I მოიხსენიებდნენ. ხოლო ფარსმან I ორმეფობის ხანაში მოღვაწე ერთ-ერთი მეფეა რომელიც ქართლის ჩრდილოეთს ძვ წ აღ. I საუკუნეში მართავდა. -------------------- გერმანიაში ნაცისტები რომ კომუნისტებს მოადგნენ ხმა არ ამომიღია რადგან კომუნისტი არ ვყოფილვარ
ებრაელებს მიადგნენ და ხმა არ ამომიღია რადგან ებრაელი არ ვყოფილვარ პროფკავშირებს მიადგნენ და ხმა არ ამომიღია რადგან პროფკავშირელი არ ვყოფილვარ კათოლიკებზე გადავიდნენ და ხმა არ ამომიღია რადგან კათოლიკე არ ვყოფილვარ შემდეგ მე მომადგნენ და აღარავინ იყო დარჩენილი ხმა რომ ამოეღო |
|
|
|
| marine |
Oct 29 2007, 03:52 PM
პოსტი
#25
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ფარსმან III
ქართლის (იბერიის) მეფე III ს-ის დასაწყისში. ლეონტი მროველის მიხედვით მეფე ღადამის ძე. მამის გარდაცვალებისას იგი 1 წლის იყო და, ფაქტიურად, ქვეყნის გამგებელი გახდა მისი დედა ღადანა. სრულწლოვანების მიღწევის შემდეგ ფარსმანი გამეფდა და ეყოლა ძე ამაზასპი. ლიტ.: იხ. სტატიასტან საურმაგი ამაზასპი ქართლის (იბერიის) მეფე III ს-ის 40-იან წწ-ში. მას ქართული წყაროების გარდა იხსენიებს შაბურ I-ის (242-272 წწ.) ქააბა-ი-ზარდოშტის დიდი წარწერა, როგორც მეფეს, რომელმაც ძალაუფლება მიიღო შაბურის დროს; ე. ი. ამაზასპი არის შაბურ I-ის თანამედროვე. წარწერის მიხედვით ამაზასპი არის არა იარაღით დამორჩილებული მმართველი, არამედ ირანის მბრძნებლის ერთ-ერთი ყველაზე უფრო გავლენიანი მოკავშირე. ამაზასპის ირანულ ორიენტაციაზე საუბრობს ლეონტი მროველიც. რომლის მიხედვით ამაზასპმა "შეიყვარა სპარსელები." თავისი მეფობის დასასრულს იგი ქართველთა და მათ დასახმარებლად მოსული სპარსელების ლაშქრით ებრძვის რომაელებს და ბრძოლაში იღუპება. ამაზასპის დროს ქართლი ძლიერი სახელმწიფო იყო. ქართლის ცხოვრებაში ვრცლად არის მოთხრობილი ქართლში შემოჭრილ ოსებთან (ალანებთან) მისი ბრძოლის ამბავი. ლიტ.: იხ. სტატიასთან საურმაგი რევი I ქართლის (იბერიის) მეფე III ს-ის II ნახ-ში. ლეონტი მროველის მიხედვით რევი მფარველობდა ქრისტიანობას. მან აკრძალა ზოგიერთი წარმართული ჩვეულება. განსაკუთრებით ისეთები, რომლებიც ადამიანთა მსხვერპლშეწირვას გულისხმობდა. ამის გამო მას "რევი მართალი" უწოდეს. ლიტ.: იხ. სტატიასთან საურმაგი. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Oct 31 2007, 11:36 AM
პოსტი
#26
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ციტატა(sable @ Oct 26 2007, 10:37 PM) რადამისტი ინგოროყვას დათარიღება არ გაიშვა არსად ჩემი თხოვნა იქნება, რომ ცინიზმს შევეშვათ. ამავდროულად მინდა მადლობა გადაგიხადოთ ყველა საინტერესო პოსტისთვის და იმედი მაქვს, ჩემს შენიშვნას გაითვალისწინებთ. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Nov 2 2007, 03:47 PM
პოსტი
#27
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ვაჩე
ქართლის (იბერიის) მეფე III ს-ის II ნახ-ში. "მეფეთა ცხოვრების" მიხედვით რევ I-ის ძე. ლიტ.: იხ. სტატიასთან საურმაგი. ბაკურ I ქართლის (იბერიის) მეფე III ს-ის II ნახ-ში. "მეფეთა ცხოვრებისა" და "მოქცევაჲ ქართლისაჲ"-ს მიხედვით ქართლის მეფის ვაჩეს-ძე. ლიტ.: იხ. სტატიასთან საურმაგი. მირდატი ქართის (იბერიის) მეფე III ს-ის დასასრულს ან IV ს-ის დასაწყისში. "მეფეთა ცხოვრების" მიხედვით ბაკურ I-ის შვილი ლიტ.: იხ. სტატიასთან საურმაგი. ასფაგური ქართლის (იბერიის) მეფე III ს-ის დასასრულს ან IV ს-ის დასაწყისში. ლეონტი მროველის მიხედვით, ფარნავაზიანთა დინასტიის უკანასკნელი წარმომადგენელი. მირდატ მეფის ძე. სომხეთის მეფესთან ერთად ებრძოდა სპარსელებს და დაამარცხა ისინი. მაგრამ მისი მეფობის ბოლოს სპარსელებმა დაიპყრეს სომხეთი და ქართლში შემოიჭრნენ. ასფარუგი ოსეთში გადავიდა დამხმარე ლაშქრის მოსაყვანად, მაგრამ იქ გარდაიცვალა. ლიტ.: იხ. სტატიასთან საურმაგი. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| sable |
Nov 2 2007, 09:39 PM
პოსტი
#28
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,694 რეგისტრ.: 29-August 07 წევრი № 2,651 |
ციტატა(marine @ Oct 31 2007, 11:36 AM) ჩემი თხოვნა იქნება, რომ ცინიზმს შევეშვათ. ეგ არ არის ცინიზმი ხუმრობით ვთქვი, რომ მისი დათარიღება არ არის სწორი და არამარტო მისი დათარიღება, არამედ, მაგალითად სხვა მრავალი რომელიც თქვენ მოიყვანეთ. თუმცა სტატიები საინტერესოა უდაოდ. ციტატა(marine @ Oct 31 2007, 11:36 AM) ამავდროულად მინდა მადლობა გადაგიხადოთ ყველა საინტერესო პოსტისთვის და იმედი მაქვს, ჩემს შენიშვნას გაითვალისწინებთ. სამადლობელო არაფერია!  ციტატა(marine @ Nov 2 2007, 03:47 PM) ვაჩე ქართლის (იბერიის) მეფე III ს-ის II ნახ-ში. "მეფეთა ცხოვრების" მიხედვით რევ I-ის ძე. ლიტ.: იხ. სტატიასთან საურმაგი. ბაკურ I ქართლის (იბერიის) მეფე III ს-ის II ნახ-ში. "მეფეთა ცხოვრებისა" და "მოქცევაჲ ქართლისაჲ"-ს მიხედვით ქართლის მეფის ვაჩეს-ძე. ლიტ.: იხ. სტატიასთან საურმაგი. მირდატი ქართის (იბერიის) მეფე III ს-ის დასასრულს ან IV ს-ის დასაწყისში. "მეფეთა ცხოვრების" მიხედვით ბაკურ I-ის შვილი ლიტ.: იხ. სტატიასთან საურმაგი. ასფაგური ქართლის (იბერიის) მეფე III ს-ის დასასრულს ან IV ს-ის დასაწყისში. ლეონტი მროველის მიხედვით, ფარნავაზიანთა დინასტიის უკანასკნელი წარმომადგენელი. მირდატ მეფის ძე. სომხეთის მეფესთან ერთად ებრძოდა სპარსელებს და დაამარცხა ისინი. მაგრამ მისი მეფობის ბოლოს სპარსელებმა დაიპყრეს სომხეთი და ქართლში შემოიჭრნენ. ასფარუგი ოსეთში გადავიდა დამხმარე ლაშქრის მოსაყვანად, მაგრამ იქ გარდაიცვალა. ლიტ.: იხ. სტატიასთან საურმაგი. მაგ მეფეების არსებობა საერთოდ ეჭვ ქვეშ არის დაყენებული, დღევანდელ ქართულ ისტორიოგრაფიაში იხ. მანანა სანაძე ’’ქართლის ცხოვრება უძველესი დროიდან მირიანამდე’’, თბ., 2003. -------------------- გერმანიაში ნაცისტები რომ კომუნისტებს მოადგნენ ხმა არ ამომიღია რადგან კომუნისტი არ ვყოფილვარ
ებრაელებს მიადგნენ და ხმა არ ამომიღია რადგან ებრაელი არ ვყოფილვარ პროფკავშირებს მიადგნენ და ხმა არ ამომიღია რადგან პროფკავშირელი არ ვყოფილვარ კათოლიკებზე გადავიდნენ და ხმა არ ამომიღია რადგან კათოლიკე არ ვყოფილვარ შემდეგ მე მომადგნენ და აღარავინ იყო დარჩენილი ხმა რომ ამოეღო |
|
|
|
| marine |
Nov 5 2007, 11:48 AM
პოსტი
#29
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ციტატა(sable @ Nov 2 2007, 09:39 PM) ეგ არ არის ცინიზმი ხუმრობით ვთქვი, რომ მისი დათარიღება არ არის სწორი და არამარტო მისი დათარიღება, არამედ, მაგალითად სხვა მრავალი რომელიც თქვენ მოიყვანეთ. თუმცა სტატიები საინტერესოა უდაოდ. სამადლობელო არაფერია! მაგ მეფეების არსებობა საერთოდ ეჭვ ქვეშ არის დაყენებული, დღევანდელ ქართულ ისტორიოგრაფიაში იხ. მანანა სანაძე ’’ქართლის ცხოვრება უძველესი დროიდან მირიანამდე’’, თბ., 2003. მე პირადად სახუმაროს ვერაფერს ვხედავ ჩვენი ისტორიკოსების, კერძოდ ინგოროყვას მიმართ. ასეთ ხუმრობას ჯობია, დაასაბუთო რატომ იწვევს მისი დათარიღება შენში იუმორს, იქნებ ჩვენც დავრწმუნეთ რომ ის არაა კარგი ისტორიკოსი და არ ვენდოთ მას. სტატიებს ვიღებ წიგნიდან "საქართველოს მეფეები", რომელიც გამოცემულია 2000 წელს მარიამ ლორთქიფანიძის რედაქტორობით. რაც შეეხება წარმართი მეფეების არსებობის ეჭვ ქვეშ დაყენებას, აქვე განვათავსებ ციტატას წინასიტყვაობიდან: "ქართლის სამეფოს ფარნავაზიანი წარმართი მეფეების შესახებ ცნობების გაანალიზებისას ჩნდება საკმაოდ ღრმა წინააღმდეგობა ქართულენოვან და არაქართულენოვან (განსაკუთრებით ბერძნულ-რომაულ) წყაროთა მონაცემებს შორის. თვით ქართველ მემატიანეთა ცნობებშიც არის წინააღმდეგობები. ამის გამო, წარმართი მეფეების ქრონოლოგიული სია საბოლოოდ დადგენილი არ არის. ვინაიდან წინამდებარე ნაშრომი გამიზნულია ფართო მკითხველისათვის, ამ პერიოდის მეფეთა საკუთარი სახელებისა და მათი გენეალოგიის ნიმუშად ვიღებთ გ. მელიქიშვილის მიერ მოცემულ წარმართ მეფეთა სიას. შეიძლება, აქაც ბევრი რამ საკამათო იყოს, მაგრამ ჩვენ მაინც მასზე შევჩერდით, ვინაიდან აქ შედარებით უფრო სრულყოფილადაა წარმოდგენილი ყველა (ქართული და არა ქართული) წყაროს მიერ დასახელებული მეფეები." -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Nov 5 2007, 02:36 PM
პოსტი
#30
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
რევ II
ქართლის (იბერიის) მეფე IV ს-ის დასაწყისში. "მოქცევაჲ ქართლისაჲ"-ს მიხედვით რევი ან ლევი იყო მირიანის (ქართლის გამაქრისტიანებლის) მამა. ლიტ. იხ. სტატიასთან საურმაგი. მირეანი (მირიანი) ქართლის (იბერიის) უკანასკნელი წარმართი და პირველი ქრისტიანი მეფე IV ს-ის I ნახევარში. იგი იყო ბიზანტიის იმპერატორის კონსტანტინესა (306-337 წწ.) და სომეხთა მეფის თრდატის (287-330 წწ.) თანამედროვე. მეფობის დასაწყისში ირანელებთან ერთად იბრძოდა რომაელების წინააღმდეგ. აგრეთვე ებრძოდა თრდატს სომხეთის მოსაზღვრე ქართლის სამხრეთ რაიონების შემოსაერთებლად. მირიანის დროს, IV ს-ის 30-იან წლებში ქართლში ქრისტიანობა სახელმწიფო რელიგიად გამოცხადდა. "მოქცევაჲ ქართლისაჲ"-ს მიხედვით მირიანის მამა იყო ქართლის მეფე ლევი. "მეფეთა ცხოვრება" კი მას პირველი სასანიანი შაჰის შვილად მიიჩნევს, რომელიც ერისთავებმა ჩამოიყვანეს უძეოდ გარადაცვლილი მეფე ასფაგურის ასულის მეუღლედ. მკვლევართა ნაწილი "მოქცევაჲ ქართლისაჲ"-ს ცნობას უჭერს მხარს, რადგან: 1) მირიანის მემკვიდრე არის რევი. ეს სახელი მას, ალბათ, ბაბუის საპატივცემულოდ დაარქვეს. 2) ლეონტი მროველის ცნობა მირიანის სასანიანებთან კავშირის შესახებ, შეიძლება, შეთხზული იყოს პირველი ქრისტიანი მეფისათვის ღირსეული წინაპრების გამოძებნის მიზნით. მირიანი უნდა იყოს ამიანე მარცელინეს მერიბანი, რომელსაც რომაელებმა, როგორც თავიანთ მოკავშირეს, უხვი საჩუქრები გამოუგზავნეს, რომ ირანელებს არ მიმხრობოდა. ლეონტი მროველის მიხედვით მირიანი გარდაიცვალა გაქრისტიანებიდან 25-ე წელს. თუ გავიზიარებთ მისი და, შესაბამისად, ქართლის სამეფოს მოქცევის ჯავახისეულ თარიღს - 337 წელს, - გამოდის, რომ მირიანი გარდაიცვალა დაახლოებით 362 წელს. ქართულმა მართლმადიდებლურმა ეკლესიამ წმინდანებად შერაცხა მეფე მირიანი და დედოფალი ნანა. ხსენების დღედ 1 (14) ოქტომრები დაიწერა. ლიტ.: იხ. სტატიასთან საურმაგი; ვ. გოილაძე, ამიერკავკასიაში სასანიანთა მმართველობის ასახვა ქართულ საისტორიო ტრადიციაში, მაცნე, ისტორიის, არქეოლოგიის, ეთნოგრაფიისა და ხელოვნების ისტორიის სერია, 1982, N. 4 -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| sable |
Nov 5 2007, 07:36 PM
პოსტი
#31
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,694 რეგისტრ.: 29-August 07 წევრი № 2,651 |
ციტატა(marine @ Nov 5 2007, 12:48 PM) მე პირადად სახუმაროს ვერაფერს ვხედავ ჩვენი ისტორიკოსების, კერძოდ ინგოროყვას მიმართ. ასეთ ხუმრობას ჯობია, დაასაბუთო რატომ იწვევს მისი დათარიღება შენში იუმორს, იქნებ ჩვენც დავრწმუნეთ რომ ის არაა კარგი ისტორიკოსი და არ ვენდოთ მას. ინგოროყვა ჩემო კარგო საერთოდ არ იყო ისტორიკოსი, ის იყო ფილოლოგი და წერდა ძველი ქართველი ლიტერატურის ძეგლების შესახებ. აქედან გამომდინარე დაიწყო ისტორიის შესწავლაც. გააქვს წაკითხული მისი ’’გიორგი მერჩულე’’ წიგნი რომელიც 10 ს. მოღვაწესა(გიორგი მერჩულეს) და მის ნაშრომს, უნდა დათმობოდა და დაეთმო მთელს საქართველოს ისტორიას, როგორც შეიძლება კაცმა ერთ კაცზე წიგნი დაწერო და იქ მთელი საქართველოს ისტორია გადაატრ-გადმოატრიალო, ცოტა უცნაურია ხო?! ეგეთი იყო ინგოროყვა! ის არ იყო სუფთა ისტორიკოსი და მისი დათარიღებები ისტორიულ სიზუზტეს მოკლებულია, მაგ საკითხში ის სუფთა დილეტანტი იყო და მას ქრონოლოგიის საკითხებში სერიოზული კვლევა არ უწარმოებია. ციტატა(marine @ Nov 5 2007, 12:48 PM) სტატიებს ვიღებ წიგნიდან "საქართველოს მეფეები", რომელიც გამოცემულია 2000 წელს მარიამ ლორთქიფანიძის რედაქტორობით. კი დაბალი მეცნიერული ხარისხის მქონე წიგნი, განკუთვნილია ფართო აუდიტორიისთვის, არანაირ ისტორიულ კვლევას არ შეიცავს, და არც უახლესი მასალების კომპარატივიზმს არ წარმოადგენს, ამას კარგად მოანიშნებს ისიც რომ წარმართ მეფეთა ქრონოლოგია მელიქიშვილის წიგნიდან არის გაკეთებული, ეს მაშინ როდესახ მელიქიშვილის მონოგრაფია 1959 წელს დაიბეჭდა. რათქმაუნდა ეს არ ნიშნავს იმას რომ წიგნი არ ვარგა, მაგრამ არის საკითხები რომელიც გადახედვას საჭიროებს. ციტატა(marine @ Nov 5 2007, 12:48 PM) რაც შეეხება წარმართი მეფეების არსებობის ეჭვ ქვეშ დაყენებას, აქვე განვათავსებ ციტატას წინასიტყვაობიდან: "ქართლის სამეფოს ფარნავაზიანი წარმართი მეფეების შესახებ ცნობების გაანალიზებისას ჩნდება საკმაოდ ღრმა წინააღმდეგობა ქართულენოვან და არაქართულენოვან (განსაკუთრებით ბერძნულ-რომაულ) წყაროთა მონაცემებს შორის. თვით ქართველ მემატიანეთა ცნობებშიც არის წინააღმდეგობები. ამის გამო, წარმართი მეფეების ქრონოლოგიული სია საბოლოოდ დადგენილი არ არის. ვინაიდან წინამდებარე ნაშრომი გამიზნულია ფართო მკითხველისათვის, ამ პერიოდის მეფეთა საკუთარი სახელებისა და მათი გენეალოგიის ნიმუშად ვიღებთ გ. მელიქიშვილის მიერ მოცემულ წარმართ მეფეთა სიას. შეიძლება, აქაც ბევრი რამ საკამათო იყოს, მაგრამ ჩვენ მაინც მასზე შევჩერდით, ვინაიდან აქ შედარებით უფრო სრულყოფილადაა წარმოდგენილი ყველა (ქართული და არა ქართული) წყაროს მიერ დასახელებული მეფეები." შესანიშნავია ის რომ ნაშრომში არსებული წინააღმდეგობა იქვე არის განმარტებული ავტორებისვე მიერ. შენ ისე არ გაიგო თითქოს შენი მოტანილი სტატიები ცუდი იყოს, პირიქით ისინი კარგია, თუმცა რიგი ფაქტებისა დაზუსტებას ან კრიტიკულ ანალიზს მოითხოვს. -------------------- გერმანიაში ნაცისტები რომ კომუნისტებს მოადგნენ ხმა არ ამომიღია რადგან კომუნისტი არ ვყოფილვარ
ებრაელებს მიადგნენ და ხმა არ ამომიღია რადგან ებრაელი არ ვყოფილვარ პროფკავშირებს მიადგნენ და ხმა არ ამომიღია რადგან პროფკავშირელი არ ვყოფილვარ კათოლიკებზე გადავიდნენ და ხმა არ ამომიღია რადგან კათოლიკე არ ვყოფილვარ შემდეგ მე მომადგნენ და აღარავინ იყო დარჩენილი ხმა რომ ამოეღო |
|
|
|
| k@the |
Nov 5 2007, 08:06 PM
პოსტი
#32
|
 იყო და არა იყო რა... ჯგუფი: Members პოსტები: 16,796 რეგისტრ.: 21-May 07 მდებარ.: მყარად მიწაზე წევრი № 1,967 |
ციტატა(sable @ Nov 2 2007, 06:39 PM) მაგ მეფეების არსებობა საერთოდ ეჭვ ქვეშ არის დაყენებული, დღევანდელ ქართულ ისტორიოგრაფიაში იხ. მანანა სანაძე ’’ქართლის ცხოვრება უძველესი დროიდან მირიანამდე’’, თბ., 2003. უი მანანა სანაძე გვიკითხავდა მათემატიკოსებს საქართველოს ისტორიას. მაგარი უცნაური ქალი იყო. მაგის ჩათვლისთვის ზეპირად გვასწავლა ძველი მეფეების სახელები. ცხადია აღარ მახსოვს  უკაცრავად ოფისთვის მარინე-------------------- --
There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't. |
|
|
|
| marine |
Nov 6 2007, 11:20 AM
პოსტი
#33
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ციტატა(sable @ Nov 5 2007, 07:36 PM) ინგოროყვა ჩემო კარგო საერთოდ არ იყო ისტორიკოსი, ის იყო ფილოლოგი და წერდა ძველი ქართველი ლიტერატურის ძეგლების შესახებ. აქედან გამომდინარე დაიწყო ისტორიის შესწავლაც. გააქვს წაკითხული მისი ’’გიორგი მერჩულე’’ წიგნი რომელიც 10 ს. მოღვაწესა(გიორგი მერჩულეს) და მის ნაშრომს, უნდა დათმობოდა და დაეთმო მთელს საქართველოს ისტორიას, როგორც შეიძლება კაცმა ერთ კაცზე წიგნი დაწერო და იქ მთელი საქართველოს ისტორია გადაატრ-გადმოატრიალო, ცოტა უცნაურია ხო?! ეგეთი იყო ინგოროყვა! ის არ იყო სუფთა ისტორიკოსი და მისი დათარიღებები ისტორიულ სიზუზტეს მოკლებულია, მაგ საკითხში ის სუფთა დილეტანტი იყო და მას ქრონოლოგიის საკითხებში სერიოზული კვლევა არ უწარმოებია. კი დაბალი მეცნიერული ხარისხის მქონე წიგნი, განკუთვნილია ფართო აუდიტორიისთვის, არანაირ ისტორიულ კვლევას არ შეიცავს, და არც უახლესი მასალების კომპარატივიზმს არ წარმოადგენს, ამას კარგად მოანიშნებს ისიც რომ წარმართ მეფეთა ქრონოლოგია მელიქიშვილის წიგნიდან არის გაკეთებული, ეს მაშინ როდესახ მელიქიშვილის მონოგრაფია 1959 წელს დაიბეჭდა. რათქმაუნდა ეს არ ნიშნავს იმას რომ წიგნი არ ვარგა, მაგრამ არის საკითხები რომელიც გადახედვას საჭიროებს. შესანიშნავია ის რომ ნაშრომში არსებული წინააღმდეგობა იქვე არის განმარტებული ავტორებისვე მიერ. შენ ისე არ გაიგო თითქოს შენი მოტანილი სტატიები ცუდი იყოს, პირიქით ისინი კარგია, თუმცა რიგი ფაქტებისა დაზუსტებას ან კრიტიკულ ანალიზს მოითხოვს. მე ვიცი რომ ინგოროყვა პირველ რიგში ისტორიკოსი იყო, შემდგომ კი ფილოლოგი, თუმცა მე პატივს ვცემ შენს შეხედულებას და არ გეკამათები. სამწუხაროდ არ მაქვს წაკითხული მისი "გრიგოლ მერჩულე", რომ ჩემი დამოკიდებულება გამოვხატო. მადლობელი ვიქნები, თუ მათხოვებ. რაც შეეხება წიგნს, რომლიდანაც სტატიებს ვანთავსებ, თავადვე ამბობ რომ ისინი კარგია. ის, რომ ფაქტები ითხოვს დაზუსტებას და კრიტიკულ ანალიზს, მოხარული ვიქნები, რომ ფორუმზე ეს წარიმართოს. ამასვე ემსახურება ეს განყოფილება, რათა უფრო მეტი გავიგოთ და ვიცოდეთ. თუკი ამას შენ გააკეთებ, მე და სხვა ფორუმელებიც მადლობლები დაგრჩებით. შესაბამისად მე გავაგრძელებ მასალის დადებას, რადგან, შენს სიტყვებს რომ დავესესხო, ფორუმი ფართო აუდიტორიაა და მისთვისაა ეს წიგნი განკუთვნილი -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Nov 6 2007, 04:33 PM
პოსტი
#34
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ფარნავაზიანი ქრისტიანი მეფეები
რევ მირიანის (უფროსი) ძე ქართლის მეფე IV ს. შუა ხანებში - იგი მეფედ მოხსენიებულია ლეონტი მროველთან "ცხოვრება ქართელთა მეფეთა." როგორც მემატიანე წერს რევი მამის სიცოცხლეში გამეფდა და გარდაიცვალა. მის შთამომავლებს ერგოთ კახეთი და კუხეთი. ლიტ.: ვ. გოილაძე, ფარნავაზიანთა სახლის ქრისტიან მეფეთა ქრონოლოგია, თბ. 1990 წ. ბაქარ მირიანის (უმცროსი) ძე ქართლის მეფე IV ს. 50-60-იან წლებში - ლეონტი მროველის "ცხოვრება ქართველთა მეფეთა"-ს თანახმად. მემატიანეს ცნობით ბაქარი რომის იმპერატორს კონსტანტინეს მძევლად ჰყავდა წაყვანილი. როდესაც მირიანმა ქრისტიანობა მიიღო და თავისი საბრძანებელი ახალ სარწმუნოებაზე განამტკიცა, იმპერატორმა ქართველი უფლისწული სამშობლოში დააბრუნა. ბაქარი ფრიად მორწმუნე იყო. მან "მოაქცივნა უმრავლესნი კავკასიანნი, რომელნი ვერ მოექცივნეს მამასა მისსა." ბაქარის მშვიდობიანი მოღვაწეობა დიდხანს არ გაგრძელებულა. მისი გამეფებიდან მოკლე დროში ქართლში შინა აშლილობა დაიწყო, რადგან სომხეთის სამეფო კარმა განიზრახა ქართლის ტახტზე რევ მირიანის ძის შთამომავალი დაესვა. რევის ძენი ქართლის ტახტის მემკვიდერეებად თვლიდნენ თავს. ბაქარმა დახმარებისათვის ირანს მიმართა. ირანი დაეხმარა და მოწინააღმდეგეებს სძლია. ბაქარმა რევის შთამომავლებს მირიანისაგან გადაცემული სამფლობელოებიდან მხოლოდ კუხეთი დაუტოვა, ხოლო საერისთავოს ცენტრი იყო რუსთავი. აგრეთვე ჩამოართვა პირობა, რომ ისინი ტახტისათვის ბრძოლას თავს დაანებებდნენ. სამეფო საქმეების მოწესრიგების შემდეგ ბაქარმა კვლავ საქვეყნო საქმეებს მიხედა. ააშენა წილკნის ეკლესია, "განამრავლა მღდელნი და დიაკონნი." ბაკურ რევის ძე - ქართლის მეფე "მოქცევაჲ ქართლისაჲ"- ს მიხედვით. (ბაქარ მირიანის ძის მეფობის დათარიღება: ვახუშტი ბატონიშვილი 342-364 წ., გ. მელიქიშვილის IV ს 40-60 წ. ვ. გოილაძე 334-356 წ. ა. ბოგვერაძე ეყრდნობა "მოქცევაჲ ქართლისაჲ"-ს ცნობას და ბაკურ რევის ძის მეფობას განსაზღვრავს IV ს. მე-2 ნახევარით). ლიტ.: ვახუშტი ბატონიშვილი, "აღწერა სამეფოსა საქართველოსა." ტექსტი დადგენილია ყველა ძირითადი ხელნაწერის მიხედვით სიმ. ყაუხჩიშვილის მიერ. "ქართლის ცხოვრება". ტ. IV თბ. 1973. გ. მელიქიშვილი, ქართლის (იბერიის) სამეფოს ისტორიის ქრონოლოგიის საკითხისათვის, საქ. მეც. აკადემიის ისტორიის ინსტიტუტის შრომები. ტ. IV, ნაკ. I. 1958. ვ. გოილაძე, ფარნავაზიანთა სახლის ქრისტიან მეფეთა ქრონოლოგია, თბ. 1990. ლ. ჯანაშია, აღმოსავლეთ საქართველო (ქართლი) IV-V ს. სინ. ტ. II. თბ. 1973. ა. ბოგვერაძე. სტ. ბაკური. ქსე. ტ. 2 -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| sable |
Nov 6 2007, 06:21 PM
პოსტი
#35
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,694 რეგისტრ.: 29-August 07 წევრი № 2,651 |
ციტატა(marine @ Nov 6 2007, 12:20 PM) მე ვიცი რომ ინგოროყვა პირველ რიგში ისტორიკოსი იყო, შემდგომ კი ფილოლოგი, თუმცა მე პატივს ვცემ შენს შეხედულებას და არ გეკამათები. მე რამდენადაც ვიცი ფილოლოგიური ჰქონდა დამთავრებული და შესაბამისი განათლებაც მიღებული, თუმცა მაგაზე კამათი მაინც არ ღირს იმიტომ რომ ძირითადად ისტორიკოსად იცნობენ! ციტატა(marine @ Nov 6 2007, 12:20 PM) სამწუხაროდ არ მაქვს წაკითხული მისი "გრიგოლ მერჩულე", რომ ჩემი დამოკიდებულება გამოვხატო. მადლობელი ვიქნები, თუ მათხოვებ. დიდი სიამოვნებით გათხოვებდი რომ მქონდეს მაგრამ მე ის ბილიოთეკაში მაქვს წაკითხული თუმცა ერთ-ორ ბუკინისტთან ვნახე, ასე რომ უახლოეს მომავალში მაგ წიგნს აუცილებლად შევიძენ მითუმეტეს რომ დიდი ტირაჟით არის გამოსული კომუნისტების დროს.ციტატა(marine @ Nov 6 2007, 12:20 PM) რაც შეეხება წიგნს, რომლიდანაც სტატიებს ვანთავსებ, თავადვე ამბობ რომ ისინი კარგია. ის, რომ ფაქტები ითხოვს დაზუსტებას და კრიტიკულ ანალიზს, მოხარული ვიქნები, რომ ფორუმზე ეს წარიმართოს. ამასვე ემსახურება ეს განყოფილება, რათა უფრო მეტი გავიგოთ და ვიცოდეთ. თუკი ამას შენ გააკეთებ, მე და სხვა ფორუმელებიც მადლობლები დაგრჩებით. შესაბამისად მე გავაგრძელებ მასალის დადებას, რადგან, შენს სიტყვებს რომ დავესესხო, ფორუმი ფართო აუდიტორიაა და მისთვისაა ეს წიგნი განკუთვნილი კი ბატონო გეთანხმები წიგნი ფართო აუდიტორიისთვის არის და ფართო აუდიტორიისათვისვე გასაგები ენით დაწერილი ასე რომ მათთვის ეგ წიგნი მისწრებაა კერძოდ მათთვის ვისაც თავისი სამშობლოს მეფეები (ბასილოგრაფია) და მათი ისტორიია აინტერესებს, ჩემთვის უფრო მეცნიერული ტიპის წიგნები არის საინტერესო,რომელიც ფართო აუდიტორიისთვის ჯერ ერთი რომ გაუგებარი იქნება, ხოლო მეორეს მხრივ კი უინტერესო, იმიტომ რომ იქ ძირითადად ანალიზია წარმოგდენილი და არა ფაქტების უბრალო კონსტატაცია. ისტორიაში მე ანალიზი და კვლევა მიზიდავს და არა კონკრეტულად აღებული ისტორიული ფაქტები. -------------------- გერმანიაში ნაცისტები რომ კომუნისტებს მოადგნენ ხმა არ ამომიღია რადგან კომუნისტი არ ვყოფილვარ
ებრაელებს მიადგნენ და ხმა არ ამომიღია რადგან ებრაელი არ ვყოფილვარ პროფკავშირებს მიადგნენ და ხმა არ ამომიღია რადგან პროფკავშირელი არ ვყოფილვარ კათოლიკებზე გადავიდნენ და ხმა არ ამომიღია რადგან კათოლიკე არ ვყოფილვარ შემდეგ მე მომადგნენ და აღარავინ იყო დარჩენილი ხმა რომ ამოეღო |
|
|
|
| marine |
Nov 13 2007, 01:52 PM
პოსტი
#36
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
მირდატ* ბაქარის ძე
ქართლის მეფე IV ს. 60-70 წლებში - ლეონტი მროველის "ცხოვრება ქართველ მეფეთა"-ს თანახმად. იყო ფრიად მორწმუნე. გაამრავლა ეკლესიები. მემატიანე მას თუხარისის ეკლესიის აშენებას, ერუშეთისა და წუნდას ეკლესიების შემკობას მიაწერს. თრდატ რევის ძე - ქართლის მეფე "მოქცევაჲ ქართლისაჲ" - ს მიხედვით. აღაშენა ნეკრესის ეკლესია. (მირდატ ბაქარის ძე მეფობის დათარიღება: ვახუშტი ბატონიშვილი 364-379 წ; გ. მელიქიშვილი IV ს. 60-70 წ., ვ. გოილაძე 356-368 წ.) * ს. გორგაძე, კ. კეკელიძე, გ. მელიქიშვილი ფიქრობენ, რომ მირდატი და თრდატი იდენტური პირებია, ხოლო გ. მელიქიშვილი აღნიშნულ მეფეს ამიანე მარცელინეს საურმაგთან აიგივებს. არის საწინააღმდეგო მოსაზრება. თ. ჟორდანიას, ვ. გოილაძეს მიაჩნიათ, რომ თრდატ რევის ძე იბრძვის დაკარგული უფლებების დასაბრუნებლად (იხ. ბაქარ მირიანის ძე) მირდატ ბაქარის ძის წინააღმდეგ. მას ეხმარება ბიზანტია და იკავებს ქართლის ტახტს. თრდატი უნდა იყოს ამიანე მარცელინეს საურმაგი, რომელიც მეფობდა 368 წელს. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| sable |
Nov 14 2007, 06:58 PM
პოსტი
#37
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,694 რეგისტრ.: 29-August 07 წევრი № 2,651 |
ციტატა(marine @ Nov 13 2007, 02:52 PM) მირდატ* ბაქარის ძე თრდატ რევის ძე - ქართლის მეფე "მოქცევაჲ ქართლისაჲ" - ს მიხედვით. აღაშენა ნეკრესის ეკლესია. (მირდატ ბაქარის ძე მეფობის დათარიღება: ვახუშტი ბატონიშვილი 364-379 წ; გ. მელიქიშვილი IV ს. 60-70 წ., ვ. გოილაძე 356-368 წ.) * ს. გორგაძე, კ. კეკელიძე, გ. მელიქიშვილი ფიქრობენ, რომ მირდატი და თრდატი იდენტური პირებია, ხოლო გ. მელიქიშვილი აღნიშნულ მეფეს ამიანე მარცელინეს საურმაგთან აიგივებს. არის საწინააღმდეგო მოსაზრება. თ. ჟორდანიას, ვ. გოილაძეს მიაჩნიათ, რომ თრდატ რევის ძე იბრძვის დაკარგული უფლებების დასაბრუნებლად (იხ. ბაქარ მირიანის ძე) მირდატ ბაქარის ძის წინააღმდეგ. მას ეხმარება ბიზანტია და იკავებს ქართლის ტახტს. თრდატი უნდა იყოს ამიანე მარცელინეს საურმაგი, რომელიც მეფობდა 368 წელს. საინტერესო დათარიღებებია ამ შემთხვევაში მაგ პერიოდის ისტორიას ვახუშტი ძირითადად მისი მოსაზრებების კვალობაზე ათარიღებდა საამისოდ მას არანაირი წყარო არ ჰქონდა! რაც შეეხება მელიქიშვილს დათარიღებას ის ერთგვარი კლასიკაა, მას დღესაც იყენებენ წარმართი მეფეების დათარიღებისათვის რადგან უახლეს გამოკვლევებს ან არ ეცნობიან და ან კიდევ პირადი მოსაზრებების გამო არ იღებენ მხედველობაში. გოილაძის დათარიღება შედარებით მოდერნისტულია, მაგრამ ის ხშირ შემთხვევაში ვახუშტის დათარიღებას მიუყვება, რაც არ არის გამართლებული რადგან ვახუშტის წყარო არ არის კომპეტენტური. მირიან მეფისა და მისი მემკვიდრეების დათარიღებაში ყველაზე კომპეტენტურად მე პირადად გ. ხურცილავას მონოგრაფია ''ბაკურ დიდი'' მეჩვენება, მას კარგად ააქვს ყველა წყარო გაანალიზებული და მისი დათარიღება ამ პერიოდისა შედარებით უფრო დამაჯრებელი ჩანს. მარინე გააქვს ხურცილავას წიგნი ნანახი? ეგ წიგნი ქართული ასომთავრული ანბანის შემქმნელს ეხება რომელიც მისი აზრით ბაკურ დიდი უნდა ყოფილიყო! წიგნი მართლა ძალიან საინტერესოა. -------------------- გერმანიაში ნაცისტები რომ კომუნისტებს მოადგნენ ხმა არ ამომიღია რადგან კომუნისტი არ ვყოფილვარ
ებრაელებს მიადგნენ და ხმა არ ამომიღია რადგან ებრაელი არ ვყოფილვარ პროფკავშირებს მიადგნენ და ხმა არ ამომიღია რადგან პროფკავშირელი არ ვყოფილვარ კათოლიკებზე გადავიდნენ და ხმა არ ამომიღია რადგან კათოლიკე არ ვყოფილვარ შემდეგ მე მომადგნენ და აღარავინ იყო დარჩენილი ხმა რომ ამოეღო |
|
|
|
| marine |
Nov 15 2007, 02:46 PM
პოსტი
#38
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ციტატა(sable @ Nov 14 2007, 06:58 PM) საინტერესო დათარიღებებია ამ შემთხვევაში მაგ პერიოდის ისტორიას ვახუშტი ძირითადად მისი მოსაზრებების კვალობაზე ათარიღებდა საამისოდ მას არანაირი წყარო არ ჰქონდა! რაც შეეხება მელიქიშვილს დათარიღებას ის ერთგვარი კლასიკაა, მას დღესაც იყენებენ წარმართი მეფეების დათარიღებისათვის რადგან უახლეს გამოკვლევებს ან არ ეცნობიან და ან კიდევ პირადი მოსაზრებების გამო არ იღებენ მხედველობაში. გოილაძის დათარიღება შედარებით მოდერნისტულია, მაგრამ ის ხშირ შემთხვევაში ვახუშტის დათარიღებას მიუყვება, რაც არ არის გამართლებული რადგან ვახუშტის წყარო არ არის კომპეტენტური. მირიან მეფისა და მისი მემკვიდრეების დათარიღებაში ყველაზე კომპეტენტურად მე პირადად გ. ხურცილავას მონოგრაფია ''ბაკურ დიდი'' მეჩვენება, მას კარგად ააქვს ყველა წყარო გაანალიზებული და მისი დათარიღება ამ პერიოდისა შედარებით უფრო დამაჯრებელი ჩანს. მარინე გააქვს ხურცილავას წიგნი ნანახი? ეგ წიგნი ქართული ასომთავრული ანბანის შემქმნელს ეხება რომელიც მისი აზრით ბაკურ დიდი უნდა ყოფილიყო! წიგნი მართლა ძალიან საინტერესოა. ლერი, დიდი მადლობა მინდა გადაგიხადო ანალიზისთვის თუ გ. ხურცილავას დათარიღება უფრო დამაჯერებელია, მადლობელი ვიქნები თუკი მოგვაწვდი თარიღებს. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Nov 19 2007, 02:05 PM
პოსტი
#39
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ვარაზ-ბაქარი მირდატის ძე
ქართლის მეფე IV ს. 70-80-იან წლებში - ლეონტი მროველის "ცხოვრება ქართველთა მეფეთა"-ს თანახმად. იყო "კაცი ურწმუნო და მოძულე სჯულისა", რომელიც უომროდ დამორჩილდა ირანელ ერისმთავარს. ირანს დაუთმო რანი და მოვაკანი. იკისრა ხარკის გადახდა. ამის შემდეგ მას "ანუდგნენ კლარჯნი და მიერთნეს ბერძენთა". ვარაზ-ბაკური - ქართლის მეფე "მოქცევაჲ ქართლისაჲ"-ს მიხედვით. მის დროს ქართლში მოვიდა ირანელი პიტიახში და ქართლი დახარკა. ასფაგური* - ქართლის მეფე ამიანე მარცელინეს ცნობით. 368 წ. ქართლის ტახტზე ბიზნატიელების მხარდაჭერით ასული საურმაგი, ირანის შაჰის შაბურ II-ის დახმარებით გააძევა და გამეფდა, მაგრამ საურმაგი ბიზანტიელთა ჯარით შემოვიდა ქართლში. როდესაც იგი მდ. მტკვარს მიუახლოვდა, ასფაგურმა, როგორც ნათესავმა, ხელისუფლების გაყოფა შესთავაზა. ბიზანტიის იმპერატორი ამ შეთანხმებას დათანხმდა. 369 წ. ქართლი შუაზე გაიყო, რის შედეგადაც ორმეფობა დამკვიდრდა. *ორმეფობის ფაქტი ქართული წყაროებით არ დასტურდება. სპეციალურ ლიტერატურაში, უცხოურ წყაროებზე დაყრდნობით იგი გაზიარებულია. ამიანე მარცელინეს ასფაგურს აიგივებენ ვარაზ-ბაკურთან. ფიქრობენ, რომ მტკვრის მარჯვენა სანაპირო რევის ძეებს დარჩათ (თრდატ-საურმაგი), ხოლო მარცხენა, ჩრდილო ნაწილი, ბაქარიანებს (ასფაგურ-ვარაზ-ბაკური). მიაჩნიათ, რომ 70-იან წლებში ირანელთა ჩარევით ქართლში ერთმმართველობა აღსდგა ასფაგურის მეფობით. არის განსხვავებული მოსაზრებაც (ს. კაკაბაძე), რომლის თანახმად ქართლის დასავლეთ ნაწილში საურმაგის შემდეგ მეფობდა ბუზმიჰრ I. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Nov 26 2007, 03:08 PM
პოსტი
#40
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
თრდატ რევის ძე
ქართლის მეფე IV ს. 80-90-იან წლებში - ლეონტი მროველის "ცხოვრება ქართველთა მეფეთა"-ს თანახმად. ვარაზ-ბაქარის სიმამრი. იყო ჭკვიანი, ქრისტეს მოყვარული და კარგი დიპლომატი. "მეფობდა ესე თრდატ, მოხუცებული კეთილად", წერს მემატიანე. ააშენა ნეკრესის ეკლესია. თრდატმა სამეფო ტახტი დაიკავა, რადგან მის სიძეს დარჩა მცირეწლოვანი შვილები. ორი თრდატის ქალიშვილისაგან, ხოლო ერთი პირველი ცოლისაგან, სახელად ფარსმან, რომელსაც სამშვილდის ერისთავი ზრდიდა. ბაკურ თრდატის ძე - ქართლის მეფე "მოქცევაჲ ქართლისაჲ"-ს მიხედვით. მან "განაახლა არმაზი სპარსთა შიშისთვის". ააშენა ბოლნისის სიონი. ბაკური - ბიზანტიელი ავტორის იოანე რუფუსის (V ს.) "პეტრე იბერის ცხოვრების" მიხედვით, პეტრე იბერის პაპა დედის მხრიდან. აქ დასახელებულია ქართლის პირველ ქრისტიან მეფედ. მკვლევარები ფიქრობენ, რომ ეს ვერსია შემდეგ უნდა იყოს შეთხზული ბაკურის შვილშვილის, პეტრე იბერის განდიდების მიზნით (ივ. ჯავახიშვილი ამ ცნობას იზიარებს) ბაკურის დროს ქართლი ირანზე იყო დამოკიდებული და თვითონ იგი ირანის ჯარების სარდლად ითვლებოდა. -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 2 მომხმარებელი (მათ შორის 2 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 1st November 2024 - 03:02 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge