მამა გიორგი ბასილაძეს 5 წიგნი, სასწრაფოდ გადაწერეთ სანამ დახურეს :) პარამეტრები

[cxz]

[size=2][b]გადმოწერეთ მამა გიორგი ბასილაძეს 5 წიგნი

ფეხით მოსიარულე 1,2
ქართველობა ძნელია მაგრამ აუცილებელი
თავნი და ბოლონი იტყვიან გიორგი
ძალა და თავისუფლება

http://asketi.you.ge/forum/31-22-1#84

[Funkenstein]

ეხლა ერთ-ერთ წიგნს ვკიტხილობდი მამა გიორგის და რავიცი აბა რა გითხრათ ცოტა რარაც განსხვავებული ხედვა აქვს. მე როგორც გამიგია წმინდანებად კი არ ჩნდებიან არამედ ხდებიან და რავიცი აბა. შეიძლება ვცდები კიდეც

[guest1]

Funkenstein
გაგიმარჯოს და გფარავდეს ღმერთი

ეხლა ერთ-ერთ წიგნს ვკიტხილობდი მამა გიორგის და რავიცი აბა რა გითხრათ ცოტა რარაც განსხვავებული ხედვა აქვს. მე როგორც გამიგია წმინდანებად კი არ ჩნდებიან არამედ ხდებიან და რავიცი აბა. შეიძლება ვცდები კიდეც

წმინდა იოანე ნათლისმცემელი, მაგალითად, სახარებისავე მიხედვით წმინდანად დაიბადა, რამეთუ დედის მუცელშივე აღივსო სულიწმიდით. ა ბატონო ციტატაც სახარებიდან (ლუკა 1:15), როცა ანგელოზი გამოეცხადება ზაქარიას და რა აცნო ანგელოზმა:

რამეთუ იყოს დიდ წინაშე უფლისა და ღჳნოჲ და თაფლუჭი არა სუას და სულითა წმიდითა აღივსოს მიერვე დედის მუცლით მისითგან.

[Funkenstein]

Funkenstein
გაგიმარჯოს და გფარავდეს ღმერთი

წმინდა იოანე ნათლისმცემელი, მაგალითად, სახარებისავე მიხედვით წმინდანად დაიბადა, რამეთუ დედის მუცელშივე აღივსო სულიწმიდით. ა ბატონო ციტატაც სახარებიდან (ლუკა 1:15), როცა ანგელოზი გამოეცხადება ზაქარიას და რა აცნო ანგელოზმა:

გეთანხმები რომ იოანე წმინდა იყო თავიდანვე მაგრამ რომც არ ყოფილიყო მისი ცხოვფრების წესი მაინც წმინდა იყო. ხოლო შენ თუ მეტკვი ეხლა რომ იოანეს მზგავსი მუცლიდანვე წმინდანები არიან ქართველ კინო რეჯისორებში ,მომღერლებში და მასწავლებლებში, მაშინ ვერ დაგეთანხმები

[guest1]

Funkenstein

გეთანხმები რომ იოანე წმინდა იყო თავიდანვე მაგრამ რომც არ ყოფილიყო მისი ცხოვფრების წესი მაინც წმინდა იყო. ხოლო შენ თუ მეტკვი ეხლა რომ იოანეს მზგავსი მუცლიდანვე წმინდანები არიან ქართველ კინო რეჯისორებში ,მომღერლებში და მასწავლებლებში, მაშინ ვერ დაგეთანხმები

ჩემი განსასჯელი არ არის ვინ არის წმინდანი და ვინ არა, მაგდენი სულიერი ხედვა მე არ გამაჩნია. მაგრამ, ერთ რამეს მივუთითებ: წმინდანობა არ ნიშნავს წმინდა ცხოვრების წესს საერთოდ. ერთის მხრივ, წმინდა ცხოვრების წესი ფარისევლებსაც ქონდათ. მეორეს მხრივ, გარეგნულად შეიძლება წმინდანი "უწმინდურიც" იყოს. ამის უამრავი მაგალითი შეიძლება მოიყვანო, განსაკუთრებით სალოსების ცხოვრებიდან. წმინდანში მოქმედებს ღვთიური სული და წმინდანი ვნებებისაგან არის თავისუფალი შინაგანად-ეს არის წმინდანობა, სხვა არაფერი.

ან რა არის შეუძლებელი იმაში, რომ ადამიანში შეიძლება მოქმედებდეს წმინდა სული და ამასთანავე იყოს მსახიობი, ან ექიმი, ან სპორტსმენი და ა.შ.? წმინდა მაკარე დიდს თვით ღმერთმა უთხრა, რომ მასზე წმინდა 2 დიასახლისი არსებობდა ამ ქვეყანაზე (ზუსტად არ მახსოვს ისტორია); ასეთივე ისტორიაა, როცა ანტონ დიდს აუწყებს უფალი, რომ დიდი წმინდანი ცხოვრობს ერთ-ერთ ქალაქში და ის წმინდანი ექიმია. ორივე შემთხვევაში, არავინ იცოდა ამათი წმინდანობა.

თუ უფლის ხელით ყველანაირი სასწაული ხდება, ამ პატარა "სასწაულს" (წმინდანი მოავლინოს მსახიობის ან სპორტცმენის სახით) რა უდგა წინ? ვერ შეძლებს ღერთი ამას, თუ არამორალური იქნება უფლის მხრიდან ასეთი რამ?

[sopo...]

Funkenstein

ჩემი განსასჯელი არ არის ვინ არის წმინდანი და ვინ არა, მაგდენი სულიერი ხედვა მე არ გამაჩნია. მაგრამ, ერთ რამეს მივუთითებ: წმინდანობა არ ნიშნავს წმინდა ცხოვრების წესს საერთოდ. ერთის მხრივ, წმინდა ცხოვრების წესი ფარისევლებსაც ქონდათ. მეორეს მხრივ, გარეგნულად შეიძლება წმინდანი "უწმინდურიც" იყოს. ამის უამრავი მაგალითი შეიძლება მოიყვანო, განსაკუთრებით სალოსების ცხოვრებიდან. წმინდანში მოქმედებს ღვთიური სული და წმინდანი ვნებებისაგან არის თავისუფალი შინაგანად-ეს არის წმინდანობა, სხვა არაფერი.

ან რა არის შეუძლებელი იმაში, რომ ადამიანში შეიძლება მოქმედებდეს წმინდა სული და ამასთანავე იყოს მსახიობი, ან ექიმი, ან სპორტსმენი და ა.შ.? წმინდა მაკარე დიდს თვით ღმერთმა უთხრა, რომ მასზე წმინდა 2 დიასახლისი არსებობდა ამ ქვეყანაზე (ზუსტად არ მახსოვს ისტორია); ასეთივე ისტორიაა, როცა ანტონ დიდს აუწყებს უფალი, რომ დიდი წმინდანი ცხოვრობს ერთ-ერთ ქალაქში და ის წმინდანი ექიმია. ორივე შემთხვევაში, არავინ იცოდა ამათი წმინდანობა.

გეთანხმები იმაში რომ გარეგნული ცხოვრების წესი არ ნიშნავს წმინდანობას , მაგრამ ის რომ წმინდანი უწმინდური იყოს, თუ ამას გულსხმობ-არა.. წმინდანი გარეგნული ცხოვრების წესით თუ შინაგანი მდგომარეობით უნდა იყოს წმინდა.. სხვადასხვა პროფესია, სპორტსმენობა თუ დიასახლისობა უწმინდურობას არ ნიშნავს , არც სალოსობა..
ანტონი დიდის გამოცხადებას თუ იმ ერში მცხოვრებ დებზეა ლაპარაკი რომელიც მე წამიკითხავს იქ უფალი მათ მთავარ სათნოებად განუკითხველობას ასახელებს..

Funkenstein
რამეთუ იყოს დიდ წინაშე უფლისა და ღჳნოჲ და თაფლუჭი არა სუას და სულითა წმიდითა აღივსოს მიერვე დედის მუცლით მისითგან
ახლა რაც შეეხება შენს პასუხს. შენ ამბობ, რომ "მგონია რომ მათ ეს წმინდა მდგომარეობა თავისივე საქმით მოიხვეჭეს". არადა, იოანე ნათლისმცემელი წმინდანად დაიბადა, რაშიც ორივე (მე და შენ) ერთ აზრზე ვართ, და რაც ისევ წმიდა წერილშიც არის გადმოცემული. აგერ ჩემი კითხვაც: რა საქმით უნდა მოეხვეჭა იოანე ნათლისმცემელს თავისი წმინდანობა მაშინ, როცა ჯერ კიდევ დედის მუცელში იმყოფებოდა?

წმ იოანე ნათლისმცემელი რომ მუცელში წმინდანი იყო ეს სად ითქვა, ანგელოზმა ახარა ზაქარიას შვილის დაბადება , ეს იყო წინასწამეტყველება და არა სხვისი წმინდანობის განსაზღვრა თავიდანვე,
მხოლოდ ღვთის მიერ სული წმინდით აღვსებით არ ხდება ადამიანი წმინდანი, თუ ადამიანის თანმხვედრი მდგომარეობა და ქმედება არ მოყვა, ასევე გამოირჩია უფალმა თორმეტი მოციქული, მათ შორის იუდა მაგრამ მხოლოდ ამან ის ვერ აცხოვნა,
ადამიანის წმინდანობა მარტო სული წმინდით რომ წყდებოდეს, მაშინ ყველა წმინდანად გაჩნდებოდა..
ასე ვფიქრობ რავიცი

ხალხო რა გჭირთ..
ადამიანი როცა ხდება წმინდანი მასში შედის სულიწმინდა (ენერგია) მას ეხსნება თავისი რეინკარნაციები.. გამოდის რეინკარნაციის წრიდან..
რეინკარნაციის წრიდან სხვა ადამიანებიც გამოდიან, მაგრამ წმინდანები ადამაინის სიყვარულით ბრუნდებიან დედამიწაზე სხვა სხეულში (მისიების შესასრულებლად) და უკვე თან დაყოლილი ძალები აქვთ, ან რაღაც გამოვლინებები პატარა ასაკში და მერე სწავლობენ.. შესაძლებელია რომ სხვა და სხვა წმინდანი რომელიც ხვა და სხვა დროს მოღვაწეობდა ერთი და იგივე სული იყოს.
და არა მარტო აქ გვხვდება ესეთი რაღაცეები.. მაგალითად ძველ ეგვიპტური ღმერთი ტოტი
და ჰერმესი (ბერძნული)ერთი და იგივე სულია.. ატლანტიკის დროს იყო ჰერმესი და ჩაუყარა ამ ცივილიზაციას საფუძველი მერე რომ დაეცა ეგვიპტეში გადავიდა ტოტის სახელი და მერე ბერძნეთში როგორც ჰერმესი (მხოლოდ მას აქვს ოკულტური ნიშნები ნახატებზე)

ხალხო რა გჭირთ..

ხო რა რა გჭირთ.. რეინკარნაცია ეხსნება ნუ




: D

[guest1]

sopo...
გაგიმარჯოს და გფარავდეს უფალი

გეთანხმები იმაში რომ გარეგნული ცხოვრების წესი არ ნიშნავს წმინდანობას , მაგრამ ის რომ წმინდანი უწმინდური იყოს, თუ ამას გულსხმობ-არა.. წმინდანი გარეგნული ცხოვრების წესით თუ შინაგანი მდგომარეობით უნდა იყოს წმინდა.. სხვადასხვა პროფესია, სპორტსმენობა თუ დიასახლისობა უწმინდურობას არ ნიშნავს , არც სალოსობა..
ანტონი დიდის გამოცხადებას თუ იმ ერში მცხოვრებ დებზეა ლაპარაკი რომელიც მე წამიკითხავს იქ უფალი მათ მთავარ სათნოებად განუკითხველობას ასახელებს..

წმინდანი იყოს უწმინდური, ეს ვერ გავიგე რას ნიშნავს. უფრო სწორედ, ვერ გავიგე რას გულისხმობ ამაში. თუ "უწმინდურ" საქციელს, მაშინ ასეთი რამ გარეგანი გამოვლინებაა და მეტი არაფერი. სალოსები დედიშობილები დადიოდნენ ხშირად და თანაც უდიდესი სალოსები აკეთებდნენ ამას. წმინდანში "ცხოვრობს" სულიწმიდა-ეს არის წმინდანობა. წმინდანის ცნობა შეუძლია მხოლოდ წმინდანს და არა ჩემნაირ მოკვდავს.

წმ იოანე ნათლისმცემელი რომ მუცელში წმინდანი იყო ეს სად ითქვა, ანგელოზმა ახარა ზაქარიას შვილის დაბადება , ეს იყო წინასწამეტყველება და არა სხვისი წმინდანობის განსაზღვრა თავიდანვე,
მხოლოდ ღვთის მიერ სული წმინდით აღვსებით არ ხდება ადამიანი წმინდანი, თუ ადამიანის თანმხვედრი მდგომარეობა და ქმედება არ მოყვა, ასევე გამოირჩია უფალმა თორმეტი მოციქული, მათ შორის იუდა მაგრამ მხოლოდ ამან ის ვერ აცხოვნა,
ადამიანის წმინდანობა მარტო სული წმინდით რომ წყდებოდეს, მაშინ ყველა წმინდანად გაჩნდებოდა..
ასე ვფიქრობ რავიცი

ადამიანის წმინდანობა მარტო სულიწმიდით წყდება-ეს არის მთელი ქრისტიანობის არსი: გულის შემუსრვილობით და ჭეშმარიტი სინანულით (ლოცვებით, მარხვებით) მიიღოს ქრისტიანმა სულიწმიდა. მოციქუთლა საქმეებში ასეთი ეპიზოდია. პავლე მოციქული მეორედ მოგზაურობიდან დაბრუნებისას ეფესოში ეკითხება ახლად გაქრისტიანებულებს მიიღეს თუ არა მათ სულიწმიდა. ისინი პასუხობენ, რომ საერთოდ არ ქონდათ გაგონილი რას ნიშნავდა სულიწმიდა. ხოდა მოციქული ეუბნება, რომ:

მაშინ პავლემ თქვა: იოანე სინანულის ნათლისცემით ნათლავდა და ეუბნებოდა ხალხს, რომ ერწმუნათ მის შემდეგ მომავალი, ესე იგი, იესო ქრისტე.

ამის შემდეგ ხელს დაასხამს მოწაფეებს და მათზე გადმოდის სულიწმიდა:

პავლემ ხელი დაადო მათ და გადმოვიდა მათზე სული წმიდა: სხვადასხვა ენებზე ალაპარაკდნენ და წინასწარმეტყველებდნენ.

ეს ყველაფერი გადმოცემულია საქმეებში (საქმე 19:1-6). სულიწმიდის მიღება ("წმინდანად გადაქცევა") არის ზუსტად მთელი ქრისტიანობა. იოანე ნათლისმცემელი დაბადებიდანვე სავსე იყო სულიწმიდით და ეს გადმოცემულია სახარებაში (ლუკა 1:15):

რამეთუ იყოს დიდ წინაშე უფლისა და ღჳნოჲ და თაფლუჭი არა სუას და სულითა წმიდითა აღივსოს მიერვე დედის მუცლით მისითგან.

ანუ, იოანე ნათლისმცემელი იყო წმინდანი დაბადებიდანვე. და ის რომ წმინდანი შეიძლება გახდეს წმინდანი ღვთის მადლით ან დაიბადოს წმინდანად, ჩემი მოსაზრება არ არის. ამას თვითონ წმინდანები ამბობენ.

თუ წმინდანობა არ არის სულიწმიდის დასადგურება ადამიანში, მაშინ რა არის წმინდანობა აბა? თუ ასეა (ანუ სულიწმიდის დასადგურება ადამიანში მას აქცევს წმინდანად), მაშინ რა ღვაწლი ქონდა იოანე ნათლისმცემელს, რომელიც წმინდანად დაიბადა?

P.S. მეც შეიძლება ვცდებოდე, და უფრო სწორად ყოველთვის ვცდები, მაგრამ ამ შემთხვევაში (წმინდანობის რაობაზე) მე საკუთარ აზრს კი არ გადმოვცემ, არამედ თვით წმინდანებისას.

[sopo...]

sopo...
გაგიმარჯოს და გფარავდეს უფალი

გამარჯობა , შენც ასევე : )

წმინდანი იყოს უწმინდური, ეს ვერ გავიგე რას ნიშნავს.

არვიცი ეს შენი პოსტია რას გულისხმობ?

მეორეს მხრივ, გარეგნულად შეიძლება წმინდანი "უწმინდურიც" იყოს.

უფრო სწორედ, ვერ გავიგე რას გულისხმობ ამაში. თუ "უწმინდურ" საქციელს, მაშინ ასეთი რამ გარეგანი გამოვლინებაა და მეტი არაფერი. სალოსები დედიშობილები დადიოდნენ ხშირად და თანაც უდიდესი სალოსები აკეთებდნენ ამას.

ვიცი სალოსების საზოგადეობისთვის მიუღებელი, თავის დამამდაბლებელი ქცევები, მაგრამ უწმინდური არ გამიგია..

ადამიანის წმინდანობა მარტო სულიწმიდით წყდება-ეს არის მთელი ქრისტიანობის არსი: გულის შემუსრვილობით და ჭეშმარიტი სინანულით (ლოცვებით, მარხვებით) მიიღოს ქრისტიანმა სულიწმიდა.

ცოტა ვერ ვხვდები, ერთი და იგივეს ვამბობთ თუ არა? ანუ სული წმინდის მოხვეჭა აუცილებელია წმინდანისთვის, მაგრამ თუ ადამიანის არჩევანი და მისი დამამტკიცებელი ქმედება არ იქნა, სული წმინდის მადლი შეიძლება ისევ დაკარგოს ადამიანმა, უღალატოს უფალს, ანუ თუ ჩვენ დავუშვებთ მარტო სული წმინდა წყვეტს ადამიანის ცხონების საკითხს, მაშინ გამოდის უფალს ზოგის ცხონება უნდა ზოგის არა, ეს ალოგიკურია, როცა მას ყველა ერთნაირად უყვარს..

ანუ, იოანე ნათლისმცემელი იყო წმინდანი დაბადებიდანვე. და ის რომ წმინდანი შეიძლება გახდეს წმინდანი ღვთის მადლით ან დაიბადოს წმინდანად, ჩემი მოსაზრება არ არის. ამას თვითონ წმინდანები ამბობენ.

არვიცი, არ გამიგია სიმართლე გითხრა, რომელი წმინდანი ამბობს შეგიძლია დააციტირო?

თუ წმინდანობა არ არის სულიწმიდის დასადგურება ადამიანში, მაშინ რა არის წმინდანობა აბა? თუ ასეა (ანუ სულიწმიდის დასადგურება ადამიანში მას აქცევს წმინდანად), მაშინ რა ღვაწლი ქონდა იოანე ნათლისმცემელს, რომელიც წმინდანად დაიბადა?

სად წერია რომ წმინდანად დაიბადა?
წმინდანობა ადამიანის არჩევანი და შრომა ამისთვის- თავმდაბლობის მოხვეჭა ანუ, რაც მოიზიდავს მადლს.. წმ იოანე ნათლისმცემელში ეს თვისება უფალმა განჭვრიტა მადლით აღავსო, წმ იოანემ კი თავისი ცხოვრებით დაადასტურა ერთგულება..ასე ვხედავ

P.S. მეც შეიძლება ვცდებოდე, და უფრო სწორად ყოველთვის ვცდები, მაგრამ ამ შემთხვევაში (წმინდანობის რაობაზე) მე საკუთარ აზრს კი არ გადმოვცემ, არამედ თვით წმინდანებისას.

მე არ შეიძლება ვცდებოდე, უფრო სწორედ არასდროს არ ვცდები ხოდა ესე : rolleyes:

[guest1]

sopo...
გაგიმარჯოს ასევე და გფარავდეს უფალი

ცოტა ვერ ვხვდები, ერთი და იგივეს ვამბობთ თუ არა? ანუ სული წმინდის მოხვეჭა აუცილებელია წმინდანისთვის, მაგრამ თუ ადამიანის არჩევანი და მისი დამამტკიცებელი ქმედება არ იქნა, სული წმინდის მადლი შეიძლება ისევ დაკარგოს ადამიანმა, უღალატოს უფალს, ანუ თუ ჩვენ დავუშვებთ მარტო სული წმინდა წყვეტს ადამიანის ცხონების საკითხს, მაშინ გამოდის უფალს ზოგის ცხონება უნდა ზოგის არა, ეს ალოგიკურია, როცა მას ყველა ერთნაირად უყვარს..

მე მგონი სხვადასხვა რაიმეს ვამბობთ პირველ რიგში, როცა ღვთის განგებაში ლოგიკის შემოტანა გვინდა, ძალიან ვცდებით. ტყუილად ხომ არ უწვალიათ უდიდეს წმინდა ღვთისმეტყველებს აპოფატური თეოლოგიის ჩამოყალიბებაში? ლოგიკა სახიფათო რამ არის რწმენაში. როგორც კი შემოიტან რწმენაში ლოგიკას, რწმენის საფუძველს დააზიანებს და დამანგრეველი გახდება სულისათვის. მე ვერაფერს ვერ დავუშვებ ამ მხრივ. მე შემიძლია ვისაუბრო ახალ აღთქმაზე და ძველ და ახალ წმინდანთა გადმოცემებზე დაყრდნობით, მათდამი რწმენით. ნამდვილად, სულიწმიდის მიღება არის ქრისტიანული ცხონების არსი. ვისაც სულიწმიდა არ მიუღია, ის ცოდვილია (უგუნურია) და დღეში 100 000-ჯერ დაეცემა ცოდვით. მაგალითად მე. ვინც სულიწმიდა მიიღო, ის აღარ დაეცემა. სულიწმიდის მიღება გარანტიაა ცხონების. უკლებლივ ყველა წმინდანი სულიწმიდით არის შემოსილი და უკლებლივ ყველა ცოდვილი სულიწმიდის გარეშე იმყოფება. ანუ, მათემატიკის ენაზე რომ ვთქვათ, წმინდანობისათვის აუცილებელი და საკმარისი პირობაა სულიწმიდის მადლის მიღება ადამიანში (ან თუ გინდა სხვანაირად ვთქვათ, ქრისტეს შემოსვლა ადამიანის გულში). ასეა ეს, წმინდანები ამბობენ ამას, მე არ ვამბობ

არვიცი, არ გამიგია სიმართლე გითხრა, რომელი წმინდანი ამბობს შეგიძლია დააციტირო?
სად წერია რომ წმინდანად დაიბადა?

თუ იოანე ნათლისმცემელზე მეკითხები ამას, მაშინ მაგის ციტატა მოვიყვანე უკვე სახარებიდან: იოანე ნათლისმცემელიო მუცელშივე იყო შემოსილი სულიწმიდითო. სულიწმიდით თუ იყო შემოსილი, წმინდანი იყო-აქ სხვა ვარიანტი არ არსებობს. თუ სხვა წმინდანებზე მეკითხები, აიღე წმინდა ნიკოლოზი-იგი წმინდანი დაიბადა და არა გახდა! მან დაბადების მომენშივე აღასრულა პირველივე სასწაული: დედამისი განკურნა. დღეების იყო, როცა კიდევ სხვა სასწაულები აღასრულა. აიღე კიდევ ჩვენი უწმიდესი მეფე დავით აღმაშენებელი. მასზე არსენ იყალთოელი (ასევე დიდი ქართველი წმინდანი) წერს, რომ იგი იყო "ბუნებით ღმერთი, მადლით ღმერთქმნილთა შორის"; ანუ, დაბადებიდანვე ღმერთად დაიბადაო; თავიდანვე ქრისტე ცხოვრობდა მის გულშიო; თავიდანვე სულიწმიდით იყო შემოსილიო.

წმინდანობა ადამიანის არჩევანი და შრომა ამისთვის- თავმდაბლობის მოხვეჭა ანუ, რაც მოიზიდავს მადლს.. წმ იოანე ნათლისმცემელში ეს თვისება უფალმა განჭვრიტა მადლით აღავსო, წმ იოანემ კი თავისი ცხოვრებით დაადასტურა ერთგულება..ასე ვხედავ

რას ქვია განჭვრიტა? უფალმა თავიდანვე იცოდა, რომ იოანე ნათლისმცემელი სიწმიდის გზას დაადგებოდა და წმინდანად დაბადა? ამის თქმა გინდა? მე მგონი ჩვენ ჯერ ამაში უნდა გავერკვეთ: 1) იყო თუ არა იოანე ნათლისმცემელი (ან წმინდა ნიკოლოზი, წმინდა დავით აღმაშენებელი) დაბადებიდანვე წმინდანი? 2) თუ არ იყო, რას ნიშნავს წმინდანობა? (წმინდანობის საკუთარი განსაზღვრება და საკუთარი გაგება არ იყოს-წმინდა მამებზე და ახალ აღთქმაზე დაყრდნობით გამაგებინე წმინდანის რაობა, თუ შეიძლება)

მე არ შეიძლება ვცდებოდე

ეს შენი მადლმოსილი მდგომარეობაა, თუ ბუნებით ხარ დაბადებული უცთომელი?

[sopo...]

sopo...
გაგიმარჯოს ასევე და გფარავდეს უფალი
მე მგონი სხვადასხვა რაიმეს ვამბობთ პირველ რიგში, როცა ღვთის განგებაში ლოგიკის შემოტანა გვინდა, ძალიან ვცდებით. ტყუილად ხომ არ უწვალიათ უდიდეს წმინდა ღვთისმეტყველებს აპოფატური თეოლოგიის ჩამოყალიბებაში? ლოგიკა სახიფათო რამ არის რწმენაში. როგორც კი შემოიტან რწმენაში ლოგიკას, რწმენის საფუძველს დააზიანებს და დამანგრეველი გახდება სულისათვის.

ღვთის განგება, რწმენა დგას ბუნებრივ კანონზომიერებაზე მაღლა, მაგრამ ძალიან ლოგიკურია, თანმიმდევრული, და არა ქაოსი, გაუგებრობა..

მე ვერაფერს ვერ დავუშვებ ამ მხრივ. მე შემიძლია ვისაუბრო ახალ აღთქმაზე და ძველ და ახალ წმინდანთა გადმოცემებზე დაყრდნობით, მათდამი რწმენით. ნამდვილად, სულიწმიდის მიღება არის ქრისტიანული ცხონების არსი. ვისაც სულიწმიდა არ მიუღია, ის ცოდვილია (უგუნურია) და დღეში 100 000-ჯერ დაეცემა ცოდვით. მაგალითად მე. ვინც სულიწმიდა მიიღო, ის აღარ დაეცემა. სულიწმიდის მიღება გარანტიაა ცხონების. უკლებლივ ყველა წმინდანი სულიწმიდით არის შემოსილი და უკლებლივ ყველა ცოდვილი სულიწმიდის გარეშე იმყოფება. ანუ, მათემატიკის ენაზე რომ ვთქვათ, წმინდანობისათვის აუცილებელი და საკმარისი პირობაა სულიწმიდის მადლის მიღება ადამიანში (ან თუ გინდა სხვანაირად ვთქვათ, ქრისტეს შემოსვლა ადამიანის გულში).

ანუ უარყოფ ადამიანის არჩევანს და ღვაწლს?

ასეა ეს, წმინდანები ამბობენ ამას, მე არ ვამბობ

?

რას ქვია განჭვრიტა? უფალმა თავიდანვე იცოდა, რომ იოანე ნათლისმცემელი სიწმიდის გზას დაადგებოდა და წმინდანად დაბადა? ამის თქმა გინდა? მე მგონი ჩვენ ჯერ ამაში უნდა გავერკვეთ: 1) იყო თუ არა იოანე ნათლისმცემელი (ან წმინდა ნიკოლოზი, წმინდა დავით აღმაშენებელი) დაბადებიდანვე წმინდანი? 2) თუ არ იყო, რას ნიშნავს წმინდანობა? (წმინდანობის საკუთარი განსაზღვრება და საკუთარი გაგება არ იყოს-წმინდა მამებზე და ახალ აღთქმაზე დაყრდნობით გამაგებინე წმინდანის რაობა, თუ შეიძლება)

სული წმინდის მადლი ადამიანმა შეიძლება მიიღოს და დაკარგოს კიდეც ცხოვრების მანძილზე , ადამიანის ცხონების საკითხი, წმინდანობა წყდება მისი გარდაცვალების შემდგომ, ..
წმ ნიკოლოზი უდიდესი წმინდანი და ეს მან თავისი თავგანწირვით დაადასტურა..
სახარებაში, არც წმ მამებთან ფიზიკურად არ არსებობს წმინდანის განმარტებითი ფორმულირება, მხოლოდ სწავლება როგორ მივაღწიოთ სრულყოფილებას , მოვიხვეჭოთ მადლი..
შენ თქვი , წმინდანები ამბობენ რომ ადამიანი დაბადებიდანვე წმინდანია, უფრო კონკრეტულად საინტერესო იქნებოდა..
სახარებით ხელმძღვანელობისას კი რავიცი მთელი სახარება სწორედ ეს არის სწავლება როგორ ვცხონდეთ, სწავლება განკითხვაზე, რწმენაზე, სიყვარულზე, ის რომ სასუფეველი ცათა იიძულების, და უამრავი და უამრავი, რაც ნიშნავს რომ ადამიანმა სისხლით უნდა დაამტკიცოს რწმენა,
და ქრისტეს სიტყვები რომ ღვთის გარეშე არაფერი ძალუძს ადამიანს- აქედან ვასკვნით რომ ადამიანის მცდელობასთან ერთად აუცილებელია ღვთის შეწევნა..
ჩემეული განმარტებაც ეს იყო ცხონებისთვის, გინდაც წმინდანობითვის- ღვთისა და ადამიანის ნების თანხმობა..
წმინდანების ცხოვრებაში ვკითხულობთ მიუხედავად წმინდად ცხოვრების ცრემლებით ხვდებოდნენ სიკვდილს და არ მიაჩნდათ თავი სასუფევლის ღირსად.. და გვასწავლიან რომ სანამ საფლავზე ლურსმნის მიჭედების ხმას არ გავიგებთ, მანამდე გრძელდება ბრძოლა ადამიანსა და ბოროტს შორის..

ეს შენი მადლმოსილი მდგომარეობაა, თუ ბუნებით ხარ დაბადებული უცთომელი?

ნწნწ



ნუ რავიცი მე ასე ვფიქრობ, მგონი მეტი არაფერი მაქვს სათქმელი ამ თემაზე: )