 ნიკო ლორთქიფანიძე (1880-1944), მის შემოქმედებაზე, განსაკუთრებით კი ნოველაზე "ტრაგედია უგმიროთ&qu |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| milana |
 May 12 2009, 07:39 PM
პოსტი
#21
|
 Member  ჯგუფი: Members პოსტები: 278 რეგისტრ.: 14-February 08 წევრი № 3,934  |
”შელოცვა რადიოთი”
წავიკითხე და თითქოს ბოლომდე მაინც ვერ გავიგეო.. ვერ ჩავწვდი ბოლომდე.. -------------------- ”როგორც კი შენი სულის ძახილს აჰყვები ისეთი აღარ ხარ,როგორიც სხვებს უნდიხარ”(რ .ინანიშვილი ”ევა”)
|
   |
 
|
| dato1992 |
Mar 10 2010, 04:23 PM
პოსტი
#22
|
 Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 34 რეგისტრ.: 16-December 09 წევრი № 7,829 |
ციტატა(milana @ May 12 2009, 07:39 PM)  ”შელოცვა რადიოთი” წავიკითხე და თითქოს ბოლომდე მაინც ვერ გავიგეო.. ვერ ჩავწვდი ბოლომდე.. თქვენი მოსაზრება მაინტერესებს. ეს ნაწარმოები იწყება აი ასე "ეს არის სისხლი ჩემი მრავალთათვის დანთხეული, ცოდვათა მისატევებლად და ცხოვრების გასაწამებლად"  |
|
|
|
| iako |
Mar 10 2010, 04:44 PM
პოსტი
#23
|
 ნონა ჯგუფი: Members პოსტები: 926 რეგისტრ.: 19-August 06 მდებარ.: თბილისი წევრი № 83 |
ნიკო ლორთქიფანიძის ნაწარმოეები იდო ერთ გვერდზე, რომლის მისამართი სამწუხაროდ დავკარგე. მინიატურულ ჩანახატებში '' ლოცვა'' წვიკითხე , რომელიც ძალიან მომეწონა.
იქნებ მოვიძიო და დავდებ. -------------------- რომელსა უნებს შემდგომად ჩემსა მოსვლა, უარ-ჰყავნ თავი თვისი და აღიღენ ჯვარი თვისი და შემომიდეგინ მე
|
|
|
|
| თამარი_ცქნაფო |
Mar 10 2010, 05:18 PM
პოსტი
#24
|
 მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362 |
ციტატა(dato1992 @ Mar 10 2010, 04:23 PM) თქვენი მოსაზრება მაინტერესებს. ეს ნაწარმოები იწყება აი ასე "ეს არის სისხლი ჩემი მრავალთათვის დანთხეული, ცოდვათა მისატევებლად და ცხოვრების გასაწამებლად" ეგერ არ იწუება, ეგ ეპიგრაფია და თან, ამ ნაწარმოებს ორი ეპიგრაფი აქვს, სახარებისუელი ციტატა კი მეორე ეპიგრაფად მოსდევს და თან პირდაპირი ციტირება სულაც არ არის. ასე რომ, ნუ ჩაუკირკიტდებით. ასე ლორთქიფანიძე ვითარებითი ბრუნვის ნიშნის - ად/დ-ს ნაცვლად თ-ს წერს, ეს მისი წერის მანერაა. -------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
|
|
|
| dato1992 |
Mar 10 2010, 06:04 PM
პოსტი
#25
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 34 რეგისტრ.: 16-December 09 წევრი № 7,829 |
კი მაგრამ ეს ხომ წმინდა სიტყვების დამახინჯებაა?!
შეიძლება ამ სიტყვებს რაიმე გამართლება ჰქონდეს?! გინდ პირველი იყოს გინდ მეორე?! |
|
|
|
| თამარი_ცქნაფო |
Mar 10 2010, 06:57 PM
პოსტი
#26
|
|
მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362 |
ციტატა(dato1992 @ Mar 10 2010, 06:04 PM) კი მაგრამ ეს ხომ წმინდა სიტყვების დამახინჯებაა?! შეიძლება ამ სიტყვებს რაიმე გამართლება ჰქონდეს?! გინდ პირველი იყოს გინდ მეორე?! კარგი რა, რომელ პერიოდში და რას წერდა, რატომ არა ქცევ ყურადღებას? ან რა სავალდებულოა, პირდპაირ ჰქონდეს მოხმობილი ციტირება? მაშინ დავწავთ ''ვეფხისტყაოსაბი'', იქ ნახევარზე მეტი სულ წმინდა წერილის სიტყვებია და რახან ზუსტი ციტირება არაა, დამახინჯებაა? ასე ჩარჩოებში ჩასმა ლიტერატურის პირიქით მკრეხელობა, სწორხაზოვნება და არაჯანსაღია. პ.ს. ლორთქიფანიძის შესახებ რამე იცით? ასე ხლეის მოსმით რომ გადაეცით ანათემას? -------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
|
|
|
| dato1992 |
Mar 10 2010, 07:30 PM
პოსტი
#27
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 34 რეგისტრ.: 16-December 09 წევრი № 7,829 |
ვიცი რა დროსაცაა დაწერილი. დამახინჯებას საერთოდ არ გამოეყენებინა ხომ ჯობდა.
ისაც ვიცი რომ მორწმუნე ადამიანი იყო ლექსებშიც გამოხატავს თავის სინანულს. მე რათქმაუნდა არ მინდა გამოვიდეს ისე თითქოს ცუდი ქრისტიანია ან გმობს უფლალს. მაგრამ უფლის წმინდა სიტყვებს რატომ უმატებს თავისას თან ისეთს რომელიც აზრს მოკლებულია? განა ქრისტე იმიტომ ეცვა ჯვარს რომ ჩვენთვის სიცოცხლე გაემწარებინა? შეიძლება მე არასწორად მესმის მწერლის ეს დამატება. მე არ ვჯუტობ და არც არაფერი უბრალოდ მაინტერესებს რაში დაჭირდა მწერალს წმინდა სიტყვების დამახინჯება? |
|
|
|
| თამარი_ცქნაფო |
Mar 10 2010, 08:01 PM
პოსტი
#28
|
|
მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362 |
არ დაუმახინჯებია. დაწერა ისე, როგორც ახსოვდა.
რატომ კირკიტებთ და ეძებთ ყოველთვის უარყოფითს, გუაგებარია? საერთოდ, ეპიგრაფი რას ემსახურეაბ და რაზეა ეს ნაწარმოები, იმას ჯობს დაუკვირდეთ, ვიდრე სიტყვებს გამოედევნოთ, ეს ხერხი მოცემულ შემთხვევაში აბსოლუტურად არაფრისმომცემია -------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
|
|
|
| dato1992 |
Mar 10 2010, 08:22 PM
პოსტი
#29
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 34 რეგისტრ.: 16-December 09 წევრი № 7,829 |
არასწორ არგუმენტს მეუბნები.
განა მე მინდა დავადანაშაულო ადამიანი გმობაში? ლორთქიფანიზე არაა ის მწერალი რომ რამე შეშლოდა. მითუმეტეს ასეთი რამ როგორ შეიძლება შეგეშალოს ნუ დაუკვირდით "ეს არის სისხლი ჩემი მრავალთათვის დანთხეული, ცოდვათა მისატევებლად და ცხოვრების გასაწამებლად" ამას შეცდომას ვერ დავარქმევთ უნდა აღიაროთ რომ ეს სიტყვები მართმადიდებლობის გმობა. მაგრამ ვითვალისწინებ რა რომ ნიკო იყო მორწმუნე ქრისტანი, რაც მის ლექსებში კარგათ ჩანს. შეძლება არსებობდეს განმარტება, რომელიც ყველაფერს ნათელს მოფენს მაგრამ თამარი_ცქნაფო თქვენ ამას მწერლის შეცდომად მიიჩნევთ. რაც არასწორია |
|
|
|
| თამარი_ცქნაფო |
Mar 10 2010, 11:19 PM
პოსტი
#30
|
|
მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362 |
dato1992
ააა, თურმე რაზე ხართ განაწყენებული, მანდ ეგ განგებაა და ღვთის გმობა არაფერ შუაშია. ცოტა სხვაგვარად შეხედეთ. არ უნდა ამდენი დრამატიზმი. -------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
|
|
|
| Atman |
Apr 4 2010, 08:15 AM
პოსტი
#31
|
|
მეცამეტე მეომარი ჯგუფი: Members პოსტები: 6,236 რეგისტრ.: 23-August 08 წევრი № 5,518 |
აღდგომის წინა ღამე დადგა. არავინ მყავდა არც მოსალოცავი, არც სანახავი; არც გასახსენებლად მივეშურებოოდი სადმე. გადავდიოდი ერთი ქუჩიდან მეორე ქუჩაზე; ვშინჯავდი მტვერს; დიდხანს ვაცქერდებოდი ზოგიერთ გამვლელს; შევყურებდი მოწმენდილს ცას და კლაკვნით მიმდინარე რიონს. უმიზნო ხეტიალმა მთაზე ამიყვანა. ძველებურადვე მოღუშული ბარგატის ტაძრის ნანგრევები გადამეღობა წინ. ვარსკვლავებით მოჭედილ ცის ლიტანიას შეუერთდა ლიტანია ქვეყნად და ცეცხლის წერტილები ორკეცად აციმციმდა. საზარი იყო ჯვარცმული ერის მხიარული ღაღადისი ჯვარცმული ქრისტეს აღდგომის გამო. თვალი მოვერიდე.
გავყევი კედელს. მივარდნილს ადგილს ვიღაცა დაყრდნობოდა ნანგრევს და ლოცულობდა. გულმხურვალი და ჩუმი იყო ლოცვა; სახეს ვერ ვხედავდი მლოცველისას, მაგრამ მთელი სხეულის მოდუნება, ღრმად დახრილი თავი, გრძელი ლონდეთ დაშვებული თმა, ხელები, რომელითაც კედელს მიყრდნობოდა, მიმტკიცებდა მლოცველის ტანჯვას, სასოებას და იმედს. ორიოდე მის სიტყვას მოვკარ ყური: „ღმერთო, აღადგინე... ღმერთო, მკვდრეთით აღადგინე ერი და მიეც ძალა და სიმხნე!“ მეც ნელ-ნელა დავეშვი მუხლებზე. იმედის შუქმა გააპო მკერდი... და ქრისტე აღსდგა მაშინ ჩემს გულში. ნიკო ლორთქიფანიძე 1910 წ. -------------------- हरे कृष्ण हरे कृष्ण
कृष्ण कृष्ण हरे हरे हरे राम हरे राम राम राम हरे हर |
|
|
|
| death |
Apr 4 2010, 10:10 PM
პოსტი
#32
|
 A P O L O G I S T ჯგუფი: Members პოსტები: 1,274 რეგისტრ.: 4-February 07 წევრი № 1,003 |
ციტატა(Atman @ Apr 4 2010, 08:15 AM) აღდგომის წინა ღამე დადგა. არავინ მყავდა არც მოსალოცავი, არც სანახავი; არც გასახსენებლად მივეშურებოოდი სადმე. გადავდიოდი ერთი ქუჩიდან მეორე ქუჩაზე; ვშინჯავდი მტვერს; დიდხანს ვაცქერდებოდი ზოგიერთ გამვლელს; შევყურებდი მოწმენდილს ცას და კლაკვნით მიმდინარე რიონს. უმიზნო ხეტიალმა მთაზე ამიყვანა. ძველებურადვე მოღუშული ბარგატის ტაძრის ნანგრევები გადამეღობა წინ. ვარსკვლავებით მოჭედილ ცის ლიტანიას შეუერთდა ლიტანია ქვეყნად და ცეცხლის წერტილები ორკეცად აციმციმდა. საზარი იყო ჯვარცმული ერის მხიარული ღაღადისი ჯვარცმული ქრისტეს აღდგომის გამო. თვალი მოვერიდე. გავყევი კედელს. მივარდნილს ადგილს ვიღაცა დაყრდნობოდა ნანგრევს და ლოცულობდა. გულმხურვალი და ჩუმი იყო ლოცვა; სახეს ვერ ვხედავდი მლოცველისას, მაგრამ მთელი სხეულის მოდუნება, ღრმად დახრილი თავი, გრძელი ლონდეთ დაშვებული თმა, ხელები, რომელითაც კედელს მიყრდნობოდა, მიმტკიცებდა მლოცველის ტანჯვას, სასოებას და იმედს. ორიოდე მის სიტყვას მოვკარ ყური: „ღმერთო, აღადგინე... ღმერთო, მკვდრეთით აღადგინე ერი და მიეც ძალა და სიმხნე!“ მეც ნელ-ნელა დავეშვი მუხლებზე. იმედის შუქმა გააპო მკერდი... და ქრისტე აღსდგა მაშინ ჩემს გულში. ნიკო ლორთქიფანიძე 1910 წ. +1 -------------------- ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος, καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν, καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος.
The devil can cite scripture for his own purpose! — William Shakespeare თავისუფლებისათვის გაგვათავისუფლა ქრისტემ. მაშ, იდექით მასში და ნუღარ შეუდგებით მონობის უღელს" (გალ 5.1) |
|
|
|
| ქევანა |
May 10 2010, 04:11 PM
პოსტი
#33
|
 მთვლემარე დრაკონი ჯგუფი: Members პოსტები: 7,454 რეგისტრ.: 11-February 07 მდებარ.: Shire, Hobbitland, Middle-earth წევრი № 1,055 |
ციტატა აღდგომის წინა ღამე დადგა. არავინ მყავდა არც მოსალოცავი, არც სანახავი; არც გასახსენებლად მივეშურებოოდი სადმე. გადავდიოდი ერთი ქუჩიდან მეორე ქუჩაზე; ვშინჯავდი მტვერს; დიდხანს ვაცქერდებოდი ზოგიერთ გამვლელს; შევყურებდი მოწმენდილს ცას და კლაკვნით მიმდინარე რიონს. უმიზნო ხეტიალმა მთაზე ამიყვანა. ძველებურადვე მოღუშული ბარგატის ტაძრის ნანგრევები გადამეღობა წინ. ვარსკვლავებით მოჭედილ ცის ლიტანიას შეუერთდა ლიტანია ქვეყნად და ცეცხლის წერტილები ორკეცად აციმციმდა. საზარი იყო ჯვარცმული ერის მხიარული ღაღადისი ჯვარცმული ქრისტეს აღდგომის გამო. თვალი მოვერიდე. გავყევი კედელს. მივარდნილს ადგილს ვიღაცა დაყრდნობოდა ნანგრევს და ლოცულობდა. გულმხურვალი და ჩუმი იყო ლოცვა; სახეს ვერ ვხედავდი მლოცველისას, მაგრამ მთელი სხეულის მოდუნება, ღრმად დახრილი თავი, გრძელი ლონდეთ დაშვებული თმა, ხელები, რომელითაც კედელს მიყრდნობოდა, მიმტკიცებდა მლოცველის ტანჯვას, სასოებას და იმედს. ორიოდე მის სიტყვას მოვკარ ყური: „ღმერთო, აღადგინე... ღმერთო, მკვდრეთით აღადგინე ერი და მიეც ძალა და სიმხნე!“ მეც ნელ-ნელა დავეშვი მუხლებზე. იმედის შუქმა გააპო მკერდი... და ქრისტე აღსდგა მაშინ ჩემს გულში. ნიკო ლორთქიფანიძე 1910 წ. ეს იმედია, იმედი რომ არა, საერთოდ არ ვიარსებებდით  -------------------- “I'd built that bridge for you. But I didn’t know that I would be building it for you and him.” ("Dაისყ")
"He was born with a gift of laughter and a sense that the world was mad. And that was all his patrimony." - Scaramouche, Rafael Sabatini *** ფორუმზე გლანძღავ და მიწასთან გასწორებ, ძვირფასო, მაგრამ გახსოვდეს, ფორუმს გარეთ მე შენ მიყვარხარ : ) *** Спасение утопающего – дело рук самого утопающего... *** ამინდის შემქმნელი |
|
|
|
| სოფი |
Oct 16 2010, 11:46 PM
პოსტი
#34
|
 Pro Christo.. ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 3,122 რეგისტრ.: 10-January 07 წევრი № 843 |
dato1992
ციტატა ”შელოცვა რადიოთი" "ეს არის სისხლი ჩემი მრავალთათვის დანთხეული, ცოდვათა მისატევებლად და ცხოვრების გასაწამებლად" კი მაგრამ ეს ხომ წმინდა სიტყვების დამახინჯებაა?! შეიძლება ამ სიტყვებს რაიმე გამართლება ჰქონდეს?! უნდა აღიაროთ რომ ეს სიტყვები მართმადიდებლობის გმობა. წაკითხული არ მაქვს,მაგრამ ეპიგრაფი, როგორც წესი, გამოხატავს ავტორის დამოკიდებულებას ნაწარმოებში აღწერილისადმი. აქედან გამომდინარე, ეს სიტყვები შეიძლება ნახმარია არა ღვთის გმობის, არამედ კონკრეტულად რაღაც მიზნით. ანუ ავტორი, რა თქმა უნდა, არ იზიარებს ამ აზრს, მაგრამ წერს ამას, რადგან შეიძლება ის (ეპიგრაფი) ნაწარმოებში აღწერილ პერსონაჟს ან სიტუაციას შეესადაგება. ძალიან ხშირად, მწერლები სხვადასხვა ხერხს მიმართავენ ამისთვის, მაგ. ირონიას.. ამიტომ ასეთი რამეები არ გაგიკვირდეს ჩემო კარგო მე კი “საშობაო მინიატურების” ეპიგრაფი გამახსენდა იქ, სადღაც შორს, ბეთლემში, ცხრამეტი საუკუნისა წინათ, ცამოჭედილ ღამეს მღვიმეში დაიბადა იესო, ძე ქალწულის მარიამისა, მაშვრალთა იმედი და ნუგეში, ტანჯვის შემამსუბუქებელი, სიკვდილითა სიკვდილის დამთრგუნველი... -------------------- "Happiness only real when shared."
|
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 2 მომხმარებელი (მათ შორის 2 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 27th April 2024 - 05:34 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge