ბედნიერება, რეცეპტები დაიდოს პარამეტრები

[marine]

როგორ გავხდეთ ბედნიერნი

"შენ გაკვირვებით მეკითხები: რა ვქნათ, როგორ მოვიქცეთ, რომ უკეთ ვიცხოვროთ? მე ამაზე არ გიპასუხებ, მაგრამ ამის შესახებ სიტყვას ერთ წმინდა განდეგლის გადავცემ...

ამბობენ, რომ ოდესღაც ძველ ეგვიპტეში ადამიანებს შორის ახლდანდელის მსგავსმა გაუტანლობამ დაისადგურა. მაშინ ორი გამბედავი მეგობარი ალექსანდრიიდან წამოვიდა, რათა მთელი ქვეყნიერება მოევლოთ და ვინმე ისეთი ადამიანი ეპოვათ, ვინც ბრძენიც იქნებოდა და ბედნიერიც. ბევრი და ამაო ძიების შემდეგ ერთ წმინდანს შეხვდნენ, რომელიც ტყეში განმარტოებით ცხოვრობდა. მან სტუმრებს მიწამდე თაყვანი სცა და თაივს ქოხში შეიპატიჟა. ხანგრძლივი საუბრისა და გამოკითხვის შედეგად მწირები დარწმუნდნენ, რომ ნამდვილად იპოვეს ადამიანი, ვისშიც გასაოცრად იყო შერწყმული სიბრძნე და ბედნიერება. მაგრამ, როდესაც მისი ცხოვრების წესი გაიგეს, წუხილით უთხრეს: "ღვთის კაცო, ჩვენ არ შეგვიძლია შენნაირად ცხოვრება! მაშ, როგორ მოვიხვეჭოთ ბედნიერება?" ატირდა წმინდანი, თვალები ცად აღაპყრო და ცრემლებით მიუგო: "თქვენც არც მოგეთხვოებათ ჩემნაირი ცხოვრება, მაგრამ ბედნიერებისათვის საკმარისია, შემდეგი წესები დაიცვათ: იფიქრეთ ღმერთზე თუნდაც იმდენი, რამდენსაც ადამიანებზე ფიქრობთ; პატივი ეცით მას თუნდა იმდენივე, რაოდენ პატოვსაც ხალხს მიაგებთ; ლოცვით შესთხოვეთ თუნდაც იმდენი დახმარება, რამდენსაც სხვებს თხოვთ; შეასრულეთ მისი რჯული თუნდაც იმდენად, რამდენადაც ადამიანურ კანონებს ასრულებთ; ემადლიერეთ თუნდაც ისე, როგორც სხვა ადამიანებს ემადლიერებით; ადიდეთ თუნდაც იმდენადვე, რამდენადაც ადამიანებს ადიდებთ!"

მოისმინეს რა ცხოვრების ეს გაკვეთილი, მეგობრები გახარებულნი დაბრუნდნენ შინ. აი, შენ პასუხი, ძმაო სტეფანე, და ამის შესახებ მოყვასსაც ჩასძახე ყურში. ჩემი მხრიდან კი ერთი რამ შემიძლია დავსძინო: ამ მარტივი ანაბანის გარეშე, ვერავინ შეძლებს რთული სახელმძღვანელოს ხელში აღებას".

/წმ. ნიკოლოზ სერბი/

[marine]

"აღმოჩნდა, რომ სიკეთეს ბედნიერი ადამიანი აკეთებს, მაგრამ სხვის უბედურებით ადამიანი ბედნიერი ვერასოდეს გახდება"

[marine]

"გზაზე მავანი ბრძენი მიდიოდა, ხარობდა ბუნების მშვენიერებითა და სულის სიმსუბუქით. უცებ ერთ უბედურ ადამიანს გადაეყარა, - საწყალს მძიმე ტვირთი დაედო ქედზე და ძლივს მილასლასებდა.

- რატომ იტანჯავ თავს? - ჰკითხა ბრძენმა.

- მე ჩემი შვილებისა და შვილიშვილების ბედნიერებაზე ვზრუნავ, - უპასუხა კაცმა. - ჩემი პაპის მამა ჩემი პაპის ბედნიერებისათვის ზრუნავდა, ჩემი პაპა - მამაჩემის ბედნიერებისათვის, მამაჩემი - ჩემი ბედნიერებისათვის, მე კი, სანამ ცოცხალი ვარ, ჩემი შვილებისა და შვილიშვილების ბედნიერებისთვის ვიშრომებ.

- მერე, იყო კი ვინმე შენს ოჯახში ბედნიერი?

- არა, მაგრამ ჩემი შვილები და შვილიშვილები აუცილებლად იქნებიან ბედნიერნი.

- უწიგნური ვერავის ასწავლის წიგნის კითხვას, და თხუნელა არწივს ვერ გამოზრდის, - უთხრა ბრძენმა. - ჯერ ისწავლე, თავად როგორ გახდე ბედნიერი, და მერე გაიგებ, როგორ გახადო ბედნიერი შვილები და შვილიშვილები".

[marine]

"გზაზე ღატაკი იდგა და მოწყალებას ითხოვდა. გზად მიმავალმა მხედარმა ღატაკს სახეზე მათრახი გადაჰკრა და გზა განაგრძო. მან გახედა მიმავალ მხედარს და თქვა:

- ბედნიერებას გისურვებ.

გლეხმა, რომელმაც ყველაფერი დაინახა და ეს სიტყვები გაიგონა, ჰკითხა:

- ნუთუ შენ ასეთი მდაბალი ხარ?

= არა, - უპასუხა ღატაკმა, - უბრალოდ, მხედარი რომ ბედნიერი ყოფილიყო, ცემას არ დამიწყებდა".

[marine]

"ცხოვრება, რომელიც ღვთის სიყვარულის კანონებზეა დაფუძნებული, იწვევს ადამიანის ცხოვრებაში ჰარმონიას, ამშვიდებს სულს და ანიჭებს ბედნიერების მშვიდ განცდას"

[marine]

"ჩვენი წინაპრები ცხოვრობდნენ უფლის შიშით, ჩვენს ცხოვრებაში უფლის თანამონაწილეობის შეგნებით. ისინი ცხოვრობდნენ მაცხოვნებელი უფლის მცნებებით და ცხოვრებაში ხელმძღვანელობდნენ სულიერი სიბრძნით. ამიტომაც იყვნენ ბედნიერნი. ბედნიერება ხომ ესაა როცა გულში გამეფებულია მშვიდობა და უშფოთველობა, როცა მშვიდობისა და სუფთა სინდისის გრძნობა ათბობენ გულს - ყველაფერი კარგადაა, სასიხარულოა და არაფერია გამოუსწორებელი. და შიში მხოლოდ ერთია - უფლის შიში, რომ არ შევცოდოთ, არ ვუღალატოთ სიყვარულს".

[marine]

"ბედნიერება ღვთის შიშზეა დაფუძნებული"

/ღირსი ამბროსი ოპტინელი/

[marine]

"სათნოების აღმსრულებელი უკვე ამ ცხოვრებაში ეზიარება ბედნიერებას და გრძნობს მას"

[marine]

"ბედნიერების გარეგნულში ძიება - ეს ყველაზე საშინელი ტყუილია დემონისა"

/არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/

[marine]

"ადამიანი ამ ცხოვრებაზე უგონოდ, მგზნებარედაა შეყვარებული. ის ფიზიკურსა და მატერიალურში იმას ეძებს, რისი მიცემაც ნივთიერს არ შეუძლია, - სახელდობრ - ბედნიერებისა. არანაირ გარეგნულ გარემოებებს არ ძალუძთ ადამიანი ბედნიერი გახადოს, მას ამაოდ უნდა მისი პოვნა გარეთ, ეს მაშინ, როცა ის თავად მასშია, სიხარულს ხილულსა და ხელშეასხებში ეძებს, ის კი უხილავსა და სულიერშია"

/არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/

[marine]

"ამაყი ყოველთვის დაუკმაყოფილებელია. იგი არ შეიძლება ბედნიერი იყოს, რადგან ბედნიერია ის, ვინც იმას სჯერდება, რაც აქვს"

/არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/

[marine]

"თქვენს შეკითხვაზე, თუ რაში მდგომარეობს ბედნიერი ცხოვრება - ბრწყინვალებაში, დიდებასა თუ სიმდიდრეში, ან წყნარ და მშვიდ ოჯახურ გარემოში, გიპასუხებთ, რომ მე ამ უკანასკნელს უფრო ვემხრობი, თანაც დავსძენ: ცხოვრება, რომელიც მიდის შეუბღალავი სინდისითა და სიმდაბლით, გვანიჭებს სიმშვიდეს, მყუდროებას და ბედნიერებას. ხოლო სიმდიდრე, პატივი, დიდება და მაღალი ღირსება ამა სოფლისა, არცთუ იშვიათად მრავალ ცოდვათა მიზეზია, და ამაოა ასეთი ბედნიერება"

/ღირსი მაკარი/

[marine]

"ნამდვილი ბედნიერება ტაძარში მოიპოვება"

[marine]

"ამპარტავანი ყოველთვის დაუკმაყოფილებელია. ის არ შეიძლება, ბედნიერი იყოს, რადგან ბედნიერია ის, ვინც იმას სჯერდება, რაც აქვს"

/არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/

[marine]

"მე ყველაზე მეტად მეცოდება ის, ვინც აქ არ ისჯება, მხიარულებაში, ბედნიერებასა და ნეტარებაშია"

/წმ. იოანე ოქროპირი/

[marine]

"მხოლოდ სიყვარული ანიჭებს კაცს ერთადერთ ჭეშმარიტ ბედნიერებას - მსხვერპლად შეეწიროს სხვას"

/არქიმანდრიტი რაფაელი კარელინი/

[marine]

"გულწრფელად გეუბნები: ბედნიერი ხარ, რადგანაც ცხონების გზას ადგახარ, რადგანაც მიხვდი, რომ ადამიანმა ბედნიერება ამქვეყნიურსა და წარმავალში კი არა, ღმრთეებრივსა და უცვალებელში უნდა ეძიოს. ვინ არის კაცი წუთისოფელში? მგზავრი. რა არის სიკვდილი? ჟამი, საიდანაც იწყება ჩვენი ნამდვილი ცხოვრება. ამ მგზავრობისას ღამის წყვდიადში, საკუთარ უძლურებებსა და გარეგან საცდურთა შორის, ჭეშმარიტი სარწმუნოების ნათლით ძღვანებულნი, ბოლოს და ბოლოს მივაღწევთ იმ ზღვარს, რომელიც განყოფს ბნელსა და ნათელს, ბედნიერია ჭეშმარიტი ქრისტიანი!"

/წმ. ეგნატე ბრიანჩანინოვი/