პოეზია - ვიქტორინა!, სიტყვა, ტაეპი, სტროფი... |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
პოეზია - ვიქტორინა!, სიტყვა, ტაეპი, სტროფი... |
თამარი_ცქნაფო |
Mar 28 2008, 06:50 PM
პოსტი
#21
|
მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362 |
k@the
ლადო ასათიანი ყაყაჩო ძველად აქ ჯარებს უხმობდნენ დაფდაფითა და ბუკითა, ახლა ყაყაჩო შემომხვდა ლამაზი ქალის შუქითა. შემომხვდა, შემომანათა, ჩინჩხლები შემომაყარა, ალუჩა-ტყემლის შემოსვლა და გაზაფხული მახარა… უცხო კაცად რომ შემიცნო, შერცხვა და თავი დახარა; შერცხვა და თავი დახარა, სიწითლემ გადაუარა, ალბათ იმაზე დაფიქრდა, მოვეწონეო თუ არა?! 1940 აბა, ახლა ეს საიდანაა და ვისია - ''ბონდის ხიდი'' ვგიჟდები ამ ლექსზე -------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
kh@tia |
Mar 28 2008, 06:52 PM
პოსტი
#22
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 123 რეგისტრ.: 28-March 08 წევრი № 4,349 |
შოთა ნიშნიანიძის,მგონი
-------------------- აღვსება ყოველთა კეთილთა შენ ხარ ქრისტე ღმერთო,
აღავსე სიხარულითა და მხიარულებითა გული ჩემი და მაცხოვნე მე,რამეთუ შენ ხარ ღმერთი მრავალმოწყალე. |
თამარი_ცქნაფო |
Mar 28 2008, 06:53 PM
პოსტი
#23
|
მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362 |
შოთა ნიშნიანიძის,მგონი დიახ. გააგრზელეთ. სათაური, სტრიქონები.... -------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
k@the |
Mar 28 2008, 07:02 PM
პოსტი
#24
|
იყო და არა იყო რა... ჯგუფი: Members პოსტები: 16,796 რეგისტრ.: 21-May 07 მდებარ.: მყარად მიწაზე წევრი № 1,967 |
კითხვის გამოცნობისას ნუ გამოიყენებთ ინტერნეტს, თორემ ლექსის დადების დროს კი შეიძლება მერე
-------------------- --
There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't. |
kh@tia |
Mar 28 2008, 07:19 PM
პოსტი
#25
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 123 რეგისტრ.: 28-March 08 წევრი № 4,349 |
შოთა ნიშნიანიძე
ქართული ზღაპარი იქ, რიონზე სანაოსთან ბონდის ხიდი ქანაობდა... გავდიოდი გაღმა მხარეს და ჯადოსნურ ლერწამს ვთლიდი, თურმე ბეწვის ხიდი იყო, მე მეგონა ბონდის ხიდი. ვიღაც ქალი ბჟოლას სხეპდა და ვაზს უმაგრებდა ჭიგოს, მე მეგონა გლეხის ქალი, თურმე ღვთისმშობელი იყო... ვიღაც შუბლზე ხარ კოცნიდა და მთესვარად ხნულს მისდევდა, თურმე ქრისტე-ღმერთი იყო, მე მეგონა გუთნისდედა. იქ ერთ ბიჭთან ვჭიდაობდი, ხათრს არ მიტეხავდა ისიც... თურმე ამირანი იყო, ძმა ბადრის და უსუპისი. ერთი გოგო მომეწონა - ირმის ჯოგს წველიდა მთაში, თუ ქალღმერთი დალი იყო, ბრიყვმა რა ვიცოდი მაშინ. კოლხის ქალი მყავდა ძიძად - ამორძალი ენამწარე, ნიშა ხარის სიყვარულიც ამ მხარეში შემასწავლეს, დედაჩიტი ბარტყებისთვის ღმერთს უნთებდა თაფლის სანთლებს, ჩიტის ლოცვას ყურს ვუგდებდი და იმ მადლით გავიზარდე. გზაზე ბერი გადამიდგა... შემომცინა „გიხაროდენ“. - წადი, შვილო, და რაც ნახე, ქართული ხმით იგალობე. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . - ჩიტო, ჩიტო, ოქროს ჩიტო, ბავშვობისკენ ფრინდი, ფრინდი. "აღარ დავკრეფ ბაღში იასამნის რტოებს"... ვისი ლექსიდანაა? -------------------- აღვსება ყოველთა კეთილთა შენ ხარ ქრისტე ღმერთო,
აღავსე სიხარულითა და მხიარულებითა გული ჩემი და მაცხოვნე მე,რამეთუ შენ ხარ ღმერთი მრავალმოწყალე. |
kato_Bato |
Mar 28 2008, 07:51 PM
პოსტი
#26
|
Я тучка, тучка, тучка. Я вовсе не медведь.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 15,479 რეგისტრ.: 4-November 06 მდებარ.: Not shureLand.... წევრი № 389 |
ციტატა "აღარ დავკრეფ ბაღში იასამნის რტოებს"... ვისი ლექსიდანაა? მგონი ზვიად გამსახურდიასია... "ვიცი ისევ მალე, მალე მიმატოვებ. წახვედი და წადი დამიტოვე გულში უცნაური დარდი როგორ შემეშალე, ჩემს ერთადერთ იმედს რა უღმერთოდ ჰგავდი.." არასწორად მახსოვს მგონი... სიმღერა ვიცოდი ახალგაზრდობაში მაგ ლექსზე შტერობა იყო და მაგარი მეგონა -------------------- მელია დადუმდა და პატარა უფლისწულს მიაჩერდა.
- მომიშინაურე!.. - შეევედრა იგი უფლისწულს.... - როგორ უნდა მოგიშინაურო? - ჰკითხა პატარა უფლისწულმა. - ამისთვის დიდი მოთმინებაა საჭირო, - მიუგო მელიამ. - ჯერ შორიახლოს დაჯდები მოლზე. აი ასე. მე მალულად დაგიწყებ ცქერას. შენ კი ხმა არ უნდა ამოიღო. საუბარი ხშირად გაუგებრობის მიზეზია. მერე ყოველდღე უფრო და უფრო მომიახლოვდები... |
kh@tia |
Mar 28 2008, 07:54 PM
პოსტი
#27
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 123 რეგისტრ.: 28-March 08 წევრი № 4,349 |
არა ჩემო კარგო,გრიგოლ რობაქიძეა ამ ლექსის
ავტორი -------------------- აღვსება ყოველთა კეთილთა შენ ხარ ქრისტე ღმერთო,
აღავსე სიხარულითა და მხიარულებითა გული ჩემი და მაცხოვნე მე,რამეთუ შენ ხარ ღმერთი მრავალმოწყალე. |
თამარი_ცქნაფო |
Mar 28 2008, 08:01 PM
პოსტი
#28
|
მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362 |
kato_Bato
კი, ზვიად გამსახურდიაა. მე უბრალოდ არ მინდა ყველაზე პასუხის გაცემა, მოდერაორი ვარ რა ასე იწყება და მეტი არ მახსოვს: ''მითხარი, რომ სულში ყველა ჩირაღდანი ერთად გადაიწვა, რომ წვიმიან ღამეს, ის ლამაზი ქალი შენს მკლავებზე იწვა. მითხარი, რომ წახდა, ყველა იმედი და ყველა დაპირება, ნუ გაწუხებს ჩემი ნაღვლიანი სახე, უხმო ატირება. მითხარი, რომ ბაღში აღარ დაკრეფ ჩემთვის იასამნის რტოებს, გიძნელდება თქმა, მაგრამ მაინც მალე, მალე მიმატოვებ'' არა ჩემო კარგო,გრიგოლ რობაქიძეა ამ ლექსის ავტორი დარწმუნებული ხარ? აი, ახლა საგანგებოდ დავიარე ინტერნეტი და რობაქიძე არსად ეწერა, ზოგან კონსტანტინეც კი შემხვდა ზვიადის ნაცვლად. მომკალი და მე გამსახურდია მახსოვს -------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
kh@tia |
Mar 28 2008, 08:09 PM
პოსტი
#29
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 123 რეგისტრ.: 28-March 08 წევრი № 4,349 |
თამარი_ცქნაფო
აუ,მართლა?მაშინ დარწმუნებული არ ვარ, მაგრამ გადავამოწმებ მითხარი და წადი, დამიტოვე სულში უსაშველო ბინდი, სხვების დასანახად მე ვიქნები ამაყი და მშვიდი მხოლოდ ჩამოჭკნება სულში აკაციის თეთრი შადრევნები, შენზე ოცნებას და შენით გადარევას აღარ დავნებდები, წავალ ჩემთვის მარტო და დარჩება მხოლოდ უსახელო დარდი, როგორ შემეშალე, ჩემს ერთადერთ იმედს, რა საოცრად ჰგავდი. -------------------- აღვსება ყოველთა კეთილთა შენ ხარ ქრისტე ღმერთო,
აღავსე სიხარულითა და მხიარულებითა გული ჩემი და მაცხოვნე მე,რამეთუ შენ ხარ ღმერთი მრავალმოწყალე. |
k@the |
Mar 28 2008, 08:11 PM
პოსტი
#30
|
იყო და არა იყო რა... ჯგუფი: Members პოსტები: 16,796 რეგისტრ.: 21-May 07 მდებარ.: მყარად მიწაზე წევრი № 1,967 |
ინტერნეტში ვნახე
*** მითხარი, რომ სულში ყველა ჩირაღდანი ერთიანად გადაიწვა, იმ წვიმიან ღამეს, ის ლამაზი ქალი შენს მკლავებზე იწვა, მითხარი, რომ მოკვდა ყველა იმედი და ყველა დაპირება, ნუ გაწუხებს ჩემი ნაღვლიანი სახე ჩემი, ჩემი ატირება... მითხარი, რომ ჩემთვის აღარ დაკრეფ ბაღში იასამნის რტოებს, გეძნელება თქმა,მაგრამ ვიცი,მაინც მალე მიმატოვებ. მითხარი და წადი,დამიტოვე გულში უსაშველო დარდი, სხვების დასანახად მე ვიქნები ამაყი და ლაღი.. მხოლოდ ჩამოჭკნება სულში აკაციის თეთრი შადრევნები, შენით ოცნებას და შენით გადარევას აღარ დავნებდები წავალ ისევ მარტო და დამრჩება გულში უსაშველო დარდი, ...როგორ შემეშალა,ჩემ ერთადერთ იმედს რა საოცრად გავდი... ზვიად გამსახურდია -------------------- --
There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't. |
თამარი_ცქნაფო |
Mar 28 2008, 08:14 PM
პოსტი
#31
|
მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362 |
აბა, ეს ''ბერმუხა ღამისმთევარი'''
უადვილესია -------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
T.L. |
Mar 28 2008, 08:24 PM
პოსტი
#32
|
Вот бы мне крылья... ჯგუფი: Members პოსტები: 6,950 რეგისტრ.: 1-September 06 მდებარ.: where the wild roses grow წევრი № 134 |
თამარი_ცქნაფო
ანა კალანდაძე -------------------- мне бы в небо...
----------------------- სიკეთით სძლიე შენს მტერსა.... ------------------------------------------- უფრთხილდით საკუთარ აზრებს,რადგან ისინი ზეცაში ისმის... --------------------------------------------------------------------------- |
თამარი_ცქნაფო |
Mar 28 2008, 08:26 PM
პოსტი
#33
|
მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362 |
-------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
T.L. |
Mar 28 2008, 08:37 PM
პოსტი
#34
|
Вот бы мне крылья... ჯგუფი: Members პოსტები: 6,950 რეგისტრ.: 1-September 06 მდებარ.: where the wild roses grow წევრი № 134 |
'რაღაცა' ყეფდა თოლია იდგა ბერმუხა ღამისმთევარი თოვლში ნაბდით 'რაღაცა რაღაცა' -------------------- мне бы в небо...
----------------------- სიკეთით სძლიე შენს მტერსა.... ------------------------------------------- უფრთხილდით საკუთარ აზრებს,რადგან ისინი ზეცაში ისმის... --------------------------------------------------------------------------- |
თამარი_ცქნაფო |
Mar 28 2008, 08:40 PM
პოსტი
#35
|
მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362 |
'რაღაცა' ყეფდა თოლია იდგა ბერმუხა ღამისმთევარი თოვლში ნაბდით 'რაღაცა რაღაცა' მოკლედ, ეს იყო ჩემი კითხვის პასუხი ანა კალანდაძე შემოდიოდა ჩვენში კალანდა და მე ვიგონებ ჩახლართულ ღობეს, სერებს თოვლიანს... ხმობდა ქათამი გურიის სოფელს, ყეფდა თოლია... იდგა ბერმუხა ღამისმთევარი თოვლში ნაბდითა... დილით მისდევდა სერზე მწევარი ნაკვლევს ნადირთა... ქარი თვრებოდა ღვინით ნაქებით გრძნეულ მარანთან... შემოდიოდა ჩიჩილაკებით ჩვენში კალანდა... -------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
თამარი_ცქნაფო |
Mar 28 2008, 08:54 PM
პოსტი
#36
|
მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362 |
კიდევ: ''შენ გეალერდება დედული ვენახი''
-------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
მარიამი |
Mar 28 2008, 09:46 PM
პოსტი
#37
|
+ + + ჯგუფი: Senators პოსტები: 12,615 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: თბილისი წევრი № 6 |
კიდევ: ''შენ გეალერდება დედული ვენახი'' გრიგოლ რობაქიძე წმინდა ნინო ქალწულო ნინო, ეშვები ჩრდილებით: დალურსულ ფოთლებში მზის თვალი დაღვარული, ჩვენ, დანებულნი და გულახდილები შენ წინ ვეფინებით უშრეტი სიყვარულით. მცხეთას რომ მოგესმა ნელი ხმა ზეცითგან, გული ღვთისმშობელის ჩვენთვის ხომ უხვია – ჯვარი გამოსჭერი ვაზის ნასხლევიდან და ცხელი ჭრილობა თმებით შეუხვიე. ღვთიური ტკივილი და არა წამება იყო აქ, გვითხრობენ ამას ჩვენ მამები. არ გვინდა, დედაო, სხვა ჯვარი ბერწების, არ გვინდა სხვა მიწა და სხვა ნასხლევი! ვიცით, შენი ჯვარი ლხინია ლერწამის – ტოტებს აიყრიან მეტი გახელებით როცა გადასხლავენ სასტიკი სასხლავით. ქალწულო ნინო, ათასჯერ გვენახე! შენ გეალერდება დედული ვენახი ღვთიურ ანთებული ჩვენს მიწას ევნები სხვა როგორ ვიგულოთ აქ შენი ნაცვალი? ზვარში რომ გაივლი, ჩაყრილი მტევნების მზის თვალით ივსება ყოველი მარცვალი. შორითგან გიყურებს, ავს რომ აგაშოროს, ხმალამოღებული მზევაჟი ლაშარი. ის არის ივერის მცველი და მზვერავი და ჯვარს ვაზისას წაართმევს ვერავინ! ნათელო ნინო! ვით მიწის ხნულები შენ წინ გადასხნილან აწ ჩვენი გულები მო, გადაგვიარე, ბედს გადავურჩებით და ტერფებს დაგიკოცნით მაგარი ტუჩებით. დაო და დედაო, ღვთისმშობლის დობილო, ვართ შენზე დანდობილი და შენი შენდობით არ გადავშენდებით! პ.ს. პატიოსნად გამოვიცანი, უბრალოდ მერე ინტერნეტიდან დავაკოპირე შოთა ნიშნიანიძე ქართული ზღაპარი იქ, რიონზე სანაოსთან ბონდის ხიდი ქანაობდა... გავდიოდი გაღმა მხარეს და ჯადოსნურ ლერწამს ვთლიდი, თურმე ბეწვის ხიდი იყო, მე მეგონა ბონდის ხიდი. ვიღაც ქალი ბჟოლას სხეპდა და ვაზს უმაგრებდა ჭიგოს, მე მეგონა გლეხის ქალი, თურმე ღვთისმშობელი იყო... ვიღაც შუბლზე ხარ კოცნიდა და მთესვარად ხნულს მისდევდა, თურმე ქრისტე-ღმერთი იყო, მე მეგონა გუთნისდედა. იქ ერთ ბიჭთან ვჭიდაობდი, ხათრს არ მიტეხავდა ისიც... თურმე ამირანი იყო, ძმა ბადრის და უსუპისი. ერთი გოგო მომეწონა - ირმის ჯოგს წველიდა მთაში, თუ ქალღმერთი დალი იყო, ბრიყვმა რა ვიცოდი მაშინ. კოლხის ქალი მყავდა ძიძად - ამორძალი ენამწარე, ნიშა ხარის სიყვარულიც ამ მხარეში შემასწავლეს, დედაჩიტი ბარტყებისთვის ღმერთს უნთებდა თაფლის სანთლებს, ჩიტის ლოცვას ყურს ვუგდებდი და იმ მადლით გავიზარდე. გზაზე ბერი გადამიდგა... შემომცინა „გიხაროდენ“. - წადი, შვილო, და რაც ნახე, ქართული ხმით იგალობე. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . - ჩიტო, ჩიტო, ოქროს ჩიტო, ბავშვობისკენ ფრინდი, ფრინდი. ამ ლექსს ბოლო სტრიქონები აკლია, აშკარად literatura.iatp.ge-დან დააკოპირეს, რამდენი ხანია მინდა მივაწერო ის ბოლო სტრიქონები და მავიწყდება დამაძალეთ და მალე გავასწორებ -------------------- ნუ მივატოვებთ ერთმანეთს, როცა ერთმანეთს ვჭირდებით...
|
ქავთარაძე |
Mar 28 2008, 10:11 PM
პოსტი
#38
|
დაურეგისტრირებელი |
"ვიცი დანტეა..."
ვისია აბა? |
T.L. |
Mar 28 2008, 10:22 PM
პოსტი
#39
|
Вот бы мне крылья... ჯგუფი: Members პოსტები: 6,950 რეგისტრ.: 1-September 06 მდებარ.: where the wild roses grow წევრი № 134 |
mari touchet რაი? ვისიათქო უძლიერესი როა უშენოდაც ვიცი რა საჭიროა ლექსისთვის ტაში ლეონიძე -------------------- мне бы в небо...
----------------------- სიკეთით სძლიე შენს მტერსა.... ------------------------------------------- უფრთხილდით საკუთარ აზრებს,რადგან ისინი ზეცაში ისმის... --------------------------------------------------------------------------- |
marianitta |
Mar 28 2008, 11:18 PM
პოსტი
#40
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 68 რეგისტრ.: 23-March 08 მდებარ.: tbilisi წევრი № 4,305 |
ბარად რომ ვიყო ლაღადა, სული მთისაკენ იხარის,
სალი კლდე ანდამატივით გულს სულ იქითკენ იხარის, იქ მიშობს შავი სიკვდილი, ბარში სიცოცხლეც იმწარის!.. აბა? |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 1st May 2024 - 10:16 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი