 ქორწინება კათოლიკურ ეკლესიაში |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| afxazi |
 Jul 17 2008, 12:08 PM
პოსტი
#1
|
 დავითი  ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291  |
ერთ საინტერესო რამეს წავაწყდი კათოლიკური ეკლესიის კატეხიზმოში, (რომელიც ვატიკანის 1962 წლის II მსოფლიო საეკლესიო კრების შემდეგაა შედგენილი), ქორწინების საკითხთან დაკავშირებით, რაც ჩემთვის ცოტა მოულოდნელი იყო.
კერძოდ აქ ნათქვამია: ცოლქმრული სიყვარული გულისხმობს მთლიანობას, რომელშიც შედის პიროვნების ყველა შემადგენელი ნაწილი - ხორცისა და ინსტიქტის ძახილი, გრძნობებისა და აფექტების ძალა, სულისა და ნების სწრაფვა; იგი მიმართულია ღრმად პიროვნული ერთიანობისენ, რომელიც ხორციელ ერთიანობას სცილდება და ერთ გულსა და ერთ სულს ქმნის; იგი მოითხოვს საბოლოო ურთიერთმიძღვნის ურღვევობასა და ერთგულებას და იხსნება ნაყოფიერებაში. ერთი სიტყვით, ლაპარაკია ცოლქმრული სიყვარულის ნორმალურ მახასიათებელ ნიშნებზე, მაგრამ ახალი საზრისით, რომელიც არა მარტო განწმენდს და განამტკიცებს მას, არამედ ამაღლებს იქამდე, რომ იქმნას საკუთრივ ქრისტიანული ფასეულობების გამოხატულებად. ცოლქმრული სიყვარული მისი ბუნებიდან გამომდინარე მოითხოვს ერთადერთობასა და დაურღვევლობას მათი პიროვნული კავშირისა, რომელიც მთელს მათ ცხოვრებას მოიცავს; "ასე რომ ორნი კი აღარ არიან, არამედ ერთხორც. ამრიგად, ვინც ღმერთმა შეაუღლა დაე, ნუ განაშორებს კაცი" (მათ 19,6)..... და მაინც, არსებობს სიტუაციები, როლებშიც ცოლქმრული თანაცხოვრება პრაქტიკულად შეუძლებელი ხდება სხვადასხვა მიზეზის გამო. ამ შემთხვევაში ეკლესია უშვებს მეუღლეთა ფიზიკურ განშOრებასა და თანაცხოვრების დასასრულს. მეუღლეები ღვთის თვალში მაინც ცოლ-ქმრად რჩებიან; არ არიან თავისუფალნი ახალი კავშირის დასამყარებლად. ამ ძნელ სიტუაციაში საუკეთესო გადაწყვეტილება იქნებოდა, თუ ეს შესაძლებელია, შერიგება. ქრისტიანული საკრებულო მოწოდებულია დაეხმაროს ამ ადამიანებს ქრისტიანულად გაუძლონ მათ მდგომარეობას და შეინარჩუნონ ერთგულება მათი დარღვევლად დარჩენილი საქორწინო კავშირის მიმართ. დღეს ბევრ ქვეყანაში მრავლადაა კათოლიკენი, რომლებიც გაყრას მიმართავენ სამოქალაქო კანონების თანახმად და ასევე ამყარებენ ახალ სამოქალაქო კავშირს. ეკლესია მიიჩნევს იესო ქრისტეს სიტყვისადმი ერთგულებას (ვინც გაუშვებს თავის ცოლს და სხვას შეირთავს, მის მიმართ მრუშობს. და თუ ცოლი გაეყრება თავის ქმარს და სხვას გაჰყვება, მრუშობს (მარკ 10, 11-12), რომ არ შეიძლება ახალი კავშირის სჯულიერ ქორწინებად ცნობა, თუკი პირველი ქორწინება ნამდვილი იყო. თუკი გაყრილები ხელახლა დაქორწინდნენ სამოქალაქო კანონების თანახმად, ისინი იმყოფებიან იმ სიტუაციაში, რომელიც ობიექტურად ეწინააღმდეგება საღვთო სჯულს. ამიტომ მათ არ შეუძლიათ ევქარისტიულ ზიარებასთან მიახლება მთელი იმ დროის განმავლობაში, რა დრომდეც ეს სიტუაცია გაგრძელდება. ამავე მიზეზით მათ არ შეუძლიათ გარკვეული საეკლესიო პასუხისმგებლობის აღსრულება. შერიგება სინანულის საიდუმლოს მეშვეობით არ შეიძLება იქნეს მიცემული, თუ არა იმ შემთხვევაში, როცა ისინი ინანიებენ რომ დაარღვიეს ქრისტესთან ერთობისა და მისი ერთგულების ნიშანი და ვალდებულებას იღებენ ცოლქმრული ურთიერთობისგან სრულ თავშეკავებაში იცხოვრონ. მოკლედ როგორც ჩანს კათოლიკური ეკლესია ქორწინების ერთობაში უკომპრომისოა, მაშინ როცა მართლმადიდებელი ეკლესია ასახელებს სხვადასხვა მიზეზებს, რომლის დროსაც შესაძლებელია განქორწინება და ახალი ქორწინებაც კი, თუმცა რა თქმა უნდა გარკვეულ ჩარჩოებში. იქნებ ვიმსჯელოთ ამ განსხვავების მიზეზებზე, რატომ რთავს მართლმადიდებელი ეკლესია გარკვეული მიზეზების გამო ხელახლა დაქორწინების უფლებას ადამიანს, ან რატომაა კათოლიკური ეკლესია ამ საკითხში ასეთი მკაცრი და სწორია თუ არა ეს სიმკაცრე. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
   |
 
|
| კანონისტი |
Jul 17 2008, 12:30 PM
პოსტი
#2
|
 დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
afxazi
ციტატა მარკ 10, 11-12 ჩემთვის გაურკვეველი მიზეზების გამო, რომის ეკლესია მხოლოდ ამ ციტატაზე აფუძნებს თავის სწავლებას ქორწინების თაობაზე. არადა, სახარების ოთხივე თავი თანაბარი ძალის მქონენი არიან და ერთმანეთს ავსებენ. მათეს სახარებაში კი, სადაც მახარებელი იმავე სიტუაციას აღწერს, რასაც მარკოზ მოციქული (კერძოდ, მაცხოვრის საუბარს ფარისევლებთან ქორწინების და გაყრის თაობაზე), გარკვევით ამბობს: "ხოლო მე გეუბნებით თქვენ: ვინც გაეყრება თავის ცოლს, სიძვის მიზეზის გარეშე, და სხვას შეირთავს, მრუშობს" (მთ. 19;9) უკვე გვაქვს ერთი მიზეზი, რომლის გამოც განქორწინება შეიძლება. ასევე მეორედ ქორწინების მიზეზი პირდაპირ გვაქვს სამოციქულო სწავლებაში: "რადგანაც გათხოვილი ქალი ქმრის სიცოცხლეში რჯულითაა შეკრული მასთან, ხოლო თუ ქმარი მოუკვდა, განთავისუფლებულია ცოლ-ქმრობის რჯულისაგან. ამიტომაც, თუ ქმრის სიცოცხლეში სხვას გაჰყვა, მეძავად იწოდება, ხოლო თუ ქმარი მოუკვდა, განთავისუფლებულია რჯულის მიერ, და სხვას რომ გაჰყვეს, აღარ იწოდება მეძავად." (რომ. 7;2-3) საინტერესო თემაა. ვისაუბროთ... -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
|
|
|
| მნათე |
Jul 17 2008, 12:59 PM
პოსტი
#3
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
ციტატა "ხოლო მე გეუბნებით თქვენ: ვინც გაეყრება თავის ცოლს, სიძვის მიზეზის გარეშე, და სხვას შეირთავს, მრუშობს" (მთ. 19;9) პავლე ხომ ამბობს ეპისკოპოსებზე ერთი ცოლის ქმრები უნდა იყვნენო? ეკლესიამ კი შემდეგ თავი უფრო შემოიზღუდა და ეპისკოპსთათვის მონოზვნობა განაწესა... დაახლოებით ამ თანრიგის შემთხვევა უნდა იყოს  -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
|
|
|
| კანონისტი |
Jul 17 2008, 01:04 PM
პოსტი
#4
|
|
დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
მნათე
ციტატა ეკლესიამ კი შემდეგ თავი უფრო შემოიზღუდა და ეპისკოპსთათვის მონოზვნობა განაწესა... დაახლოებით ამ თანრიგის შემთხვევა უნდა იყოს ეგ მსოფლიო კრებამ განსაზღვრა მერე. ამასთან, პავლე მოციქული არ ამბობს, რომ ეპისკოპოსობაშიც აუცილებელია ცოლის ყოლა, ამბობს იმ ნიშნებს, რაც უნდა ჰქონდეს საეპიკოპოსო კანდიდატს. ეს რაც თქვი, მორიგი სამხილებელია რომის ეკლესიის ცდომილებისა, ამჯერად, ცელებატობის მიმართულებით -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
|
|
|
| მნათე |
Jul 17 2008, 01:18 PM
პოსტი
#5
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
ციტატა ეგ მსოფლიო კრებამ განსაზღვრა მერე. ამასთან, პავლე მოციქული არ ამბობს, რომ ეპისკოპოსობაშიც აუცილებელია ცოლის ყოლა, ამბობს იმ ნიშნებს, რაც უნდა ჰქონდეს საეპიკოპოსო კანდიდატს. ეს რაც თქვი, მორიგი სამხილებელია რომის ეკლესიის ცდომილებისა, ამჯერად, ცელებატობის მიმართულებით ანტიცელიბატური მოძრაობა საკმაოდ ძლიერი გახდა ბოლო დროს, სასულიერო პირთა ერთმა ნაწილმა ცოტა ხნის წინ წერილით მიმართა პონტიფიკალურ უწმინდესობას შეეჩერებინა უცილობელი ცელიბატი, მაგრამ ვატიკანი ჯერ მზად არ არის ამისთვის... თუმცა ბენედიქტის პირობებში ამაზე მსჯელობა უტოპიაა :) :D რაც შეეხება ქორწინებას, კათოლიკეს ესმის, რომ საიდუმლოთი ორი ადამიანის დაკავშირება და "შეერთება" არა სიმბოლური, არამედ პირდაპირი აქტია, რომლის გახლეჩვა ამპუტაციის ტოლფასია... სხვათაშორის ლიტურგიული გაგება ცოტა უცნაურია, ეს არის საიდუმლო რომელსაც წყვილი მღვდლის თანამონაწილეობით (!) თავად აღასრულებს... სტელას ხელზე შემოხვევით... |
|
|
|
| ნათია |
Jul 17 2008, 03:22 PM
პოსტი
#6
|
 Miss invisible ჯგუფი: მოდერატორ-ფინანსისტი პოსტები: 18,669 რეგისტრ.: 28-February 07 წევრი № 1,224 |
მნათე
ციტატა პავლე ხომ ამბობს ეპისკოპოსებზე ერთი ცოლის ქმრები უნდა იყვნენო? ეკლესიამ კი შემდეგ თავი უფრო შემოიზღუდა და ეპისკოპსთათვის მონოზვნობა განაწესა... დაახლოებით ამ თანრიგის შემთხვევა უნდა იყოს წმ. წერილში წერია სადმე რომ ეპისკოპოსს ცოლი არ უნდა ჰყავდეს?  ეკლესიამ "დაადგინა" რომ ეპისკოპოსი მონაზვნური ცხოვრებით უნდა ცხოვრობდეს? -------------------- პატიოსნება ჩვენი დროის ჭეშმარიტი არისტოკრატიზმია!
|
|
|
|
| KAIROS |
Jul 17 2008, 03:35 PM
პოსტი
#7
|
 იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
კარგი თემაა, სამწუხაროდ ვერ შემოგიერთდებით, მოგვიანებით დავბრუნდები...
კი ნათ, ეკლესიის დადგენილებით პავლე მოციქულის კანონიც იქნა შეცვილილი, ზოგადად კათოლიციზმი უფრო იურიდიული აზროვნებით უდგება საკითხს.. უფრო სქოლასტიკურად... -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| ნათია |
Jul 17 2008, 03:41 PM
პოსტი
#8
|
|
Miss invisible ჯგუფი: მოდერატორ-ფინანსისტი პოსტები: 18,669 რეგისტრ.: 28-February 07 წევრი № 1,224 |
KAIROS
ციტატა კარგი თემაა, სამწუხაროდ ვერ შემოგიერთდებით, მოგვიანებით დავბრუნდები... ხშირად შემოგვირბინე ხოლმე რა  ციტატა კი ნათ, ეკლესიის დადგენილებით პავლე მოციქულის კანონიც იქნა შეცვილილი, ზოგადად კათოლიციზმი უფრო იურიდიული აზროვნებით უდგება საკითხს.. უფრო სქოლასტიკურად... რამდენად მისაღებია იმის შეცვლა რაც დადგენილია წმ. წერილში? -------------------- პატიოსნება ჩვენი დროის ჭეშმარიტი არისტოკრატიზმია!
|
|
|
|
| KAIROS |
Jul 17 2008, 03:44 PM
პოსტი
#9
|
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა რამდენად მისაღებია იმის შეცვლა რაც დადგენილია წმ. წერილში? ეს კანონიკური საკითხია, რომლიც ცვალებაც ისეთი ცოცხალი ორგანიზმისათვის როგორც ეკლესიაა ბუნებრივი და აუცილებელია, ამიტომაც მომავალშიც მოხდება მსგავსი პ.ს. ჩვენ ტყეში ვართ (თან შერეკილებს ვუყურებ  )-------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| G_I_O_R_G_I_ |
Jul 18 2008, 02:02 AM
პოსტი
#10
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,857 რეგისტრ.: 31-July 06 წევრი № 27 |
ციტატა რამდენად მისაღებია იმის შეცვლა რაც დადგენილია წმ. წერილში? წმინდა წერილში არ არის დადგენილი რომ ეპისკოპოსს აუცილებლად ცოლი უნდა ყავდესო და როგორც ვიცი თავად პავლე მოციქულსაც არ ყავდა ცოლი. ისე კი რაც 7-მა მსოფლიო საეკლესიო კრებამ დაადგინა.იქიდან არაფერი არ ეწინააღმდეგება წმინდა წერილს და ასევე ამ კრებების მიერ დადგენილი დოგმატები და სხვა "წმიდაა" და არ ექვემდებარება ცვლილებას როგორც ეს არის უკვე დღევანდელ დღემდე. თემას რაც შეეხება ჩემთვის გაუგებარია რით იყო გამოწვეული ცელიბატობის და მსგავსი საკითხები რომლებსაც ბევრი არ შეასრულებდა. |
|
|
|
| კანონისტი |
Jul 18 2008, 11:31 AM
პოსტი
#11
|
|
დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
მნათე
შენი პოსტი ჩემ პოსტზე პასუხი არ ყოფილა... რომის ეკლესიაში ანტიცელებატური მოძრაობაა თუ პროცელებატური ეგ არ არის ამ თემის არსი. ფაქტია, რომ რომის ეკლესიის დამოკიდებულება განქორწინების მიმართ კერძო აზრია და სულაც არ/ვერ ეფუძნება წმ. წერილს. მართლმადიდებელი კანონისტები ფრაზას "რომელნი ღმერთმან შეაუღლნა, კაცნი ნუ განაშორებნ" - განმარტავენ ძველი აღთქმის ჭრილზე (რადგან სწორედ ძველაღთქმისეულ დამოკიდებულებას ცვლის იმ მომენტში მაცხოვარი) და ამბობენ, რომ თუკი ძველ აღთქმაში ნებისმიერ დროს, საკუთარი სურვილით შეეძლო ქმარს ცოლი გაეშვა (ანუ კაცის სურვილით ხდებოდა ეს), ახალ აღთქმაში ეს აიკრძალა. ახალი აღთქმისეული პრინციპი ესეთია: მხოლოდ მძიმე ცოდვა შეიძლება გახდეს განქორწინების მიზეზი. როდესაც ერთ-ერთი მეუღლე აშკარად ცილდება ღვთის გზას და შებილწავს ჯვრისწერის საიდუმლოს, იგი თავად განიყენებს თავს ამ შეერთებისგან (ისევე, როგორც მძიმე ცოდვილი - ეკლესიიდან). ასეთ დროს გვირგვინის ახდა არის ფაქტის დადასტურება - რომ დაირღვა ეს საიდუმლო. მახსენდება ერთი შემთხვევა - ქმრის უკითხავად ცოლმა აბორტი გაიკეთა და ბავშვი მოკლა. ეს ქორეპისკოპოსმა განქორწინების საფუძვლად მიიჩნია და მეც ვეთანხმები. ცოლის ამ დანაშაულით მძიმედ შეიბილწა ჯვრისწერის საიდუმლო, დაიღვა უფლის მცნება და შეუსრულებელი დარჩა ეკლესიის კურთხევა შვილიერებაზე - თან მძიმე ფორმით. -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
|
|
|
| მნათე |
Jul 26 2008, 02:55 AM
პოსტი
#12
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
ციტატა რომის ეკლესიაში ანტიცელებატური მოძრაობაა თუ პროცელებატური ეგ არ არის ამ თემის არსი. ფაქტია, რომ რომის ეკლესიის დამოკიდებულება განქორწინების მიმართ კერძო აზრია და სულაც არ/ვერ ეფუძნება წმ. წერილს. ისევე როგორც ხატთაყვანისცემა... იერარქიული საფეხურები, ლიტურგიული მსვლელობა და ა.შ... კანონიკური საკითხები სავალდებულო არ არის მთლიანად ეფუძნებოდეს წმიდა წერილს, ამის ზოგიერთი მაგალითი მართლმადიდებლობაშიც გვაქვს.... ის რომ უცილობელი ცელიბატი კათოლიკური ეკლესიაში არსებულ ზოგიერთ ფილოსოფიურ გავლენასა და აწ უკვე სოციალურ მხარეზე ფუძნდება, ეჭვგარეშეა - მაგრამ ის რომ ამით რაიმე დიდი დანაშაული ხორციელდება გაბუქებაა, იმდენად რამდენადაც ცელიბატის ნაწილობრივ მხარეს ჩვენც ვიზიარებთ, როდესაც ეპისკოპოსს ვუკრძალავთ ჯვარდაწერილ მწყემსობას არ აქვს მნიშვნელობა რა დაამტკიცა მსოფლიო კრებამ, რამდენადაც სქიზმის შემდეგ კათოლიკურმა ეკლესიამ თავი მოიაზრა მსოფლიო ეკლესიად და მასში მიღებულ შემოზღუდვაზე საუბრისას უნდა გავითვალისწინოთ ისტორიული ფაქტორები. ციტატა მართლმადიდებელი კანონისტები ფრაზას "რომელნი ღმერთმან შეაუღლნა, კაცნი ნუ განაშორებნ" - განმარტავენ ძველი აღთქმის ჭრილზე (რადგან სწორედ ძველაღთქმისეულ დამოკიდებულებას ცვლის იმ მომენტში მაცხოვარი) და ამბობენ, რომ თუკი ძველ აღთქმაში ნებისმიერ დროს, საკუთარი სურვილით შეეძლო ქმარს ცოლი გაეშვა (ანუ კაცის სურვილით ხდებოდა ეს), ახალ აღთქმაში ეს აიკრძალა. გეთანხმები და ეს არის ერთ-ერთი პროგრესული და წმიდად ქრისტესეული განსაზღვრება ცოლ-ქმრული შეუღლებისა, რომლის მიხედვითაც კვარცხლბეგზე დგას ადამიანის პიროვნული, თავისუფალი ნება.... ასევე მოაზრებული და გათვალისწინებულია შეცდომა... ნუ ეს ყველაფერი თეორიაში იდეალურია ციტატა მახსენდება ერთი შემთხვევა - ქმრის უკითხავად ცოლმა აბორტი გაიკეთა და ბავშვი მოკლა. ეს ქორეპისკოპოსმა განქორწინების საფუძვლად მიიჩნია და მეც ვეთანხმები. ცოლის ამ დანაშაულით მძიმედ შეიბილწა ჯვრისწერის საიდუმლო, დაიღვა უფლის მცნება და შეუსრულებელი დარჩა ეკლესიის კურთხევა შვილიერებაზე - თან მძიმე ფორმით. გეთანხმები აბსოლუტურად, მაგრამ ჩემი აზრით განქორწინების საბაბი არ უნდა გახდეს გაბრაზება, ან უპატიებლობა... უნდა გათვალისწინებულ იქნეს მთელი რიგი დროითი და ეპოქალური ფაქტორები -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 20th April 2024 - 06:13 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge