 "მან იტვირთა ჯვარი სრულიად საქართველოსი", წმ. ილია მართალი (ჭავჭავაძე) |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| - თეკლა - |
  Apr 17 2008, 02:51 PM
პოსტი
#21
|
 Member  ჯგუფი: Members პოსტები: 392 რეგისტრ.: 19-March 08 წევრი № 4,245  |
მართლა ძალიან ლამაზია
-------------------- არ შეიძლება ითქვას - ჩვენ გვიყვარს ღმერთი, მაგრამ არ გვიყვარდეს ადამიანი...
უსიყვარულოდ შეუძლებელია ცხოვრება, უნდა გვიყვარდეს ერთმანეთი. გვიყვარდეს მოყვასი ჩვენი; გვიყვარდეს, თუ გვინდა ვიპოვოთ ღმერთთან მისასვლელი გზა... თუ გვინდა, ვიყოთ ბედნიერნი. მხოლოდ იმ შემთხვევაში მოიპოვებს ადამიანი მადლსა ღვთისასა, როცა სულიერად გაძლიერდება და ამაღლდება. ილია II |
   |
 
|
| -tamar- |
Jul 1 2008, 01:35 PM
პოსტი
#22
|
|
summer time :) ჯგუფი: Members პოსტები: 522 რეგისტრ.: 27-May 08 მდებარ.: საქართველო-თბილისი წევრი № 4,927 |
ციტატა(marine @ Feb 19 2008, 05:18 PM)  ილიას მოკვლის გამო აკაკი წერეთელი I ნუ მიწამლავთ მოხუცს გრძნობას და ნუ ამბობთ, რაც არ მჯერა!.. ნუთუ მართლა დღეს გადაწყდა საქართველოს ბედისწერა? არა, არა!.. მითქმა-მოთქმა - ეს მშიშარა ტყუილია... ის მშობელი არ მოჰკვდება, წარმოშობა ვინც ილია! გრძნობა კვდება, გონება კი ეკუთვნის წინ, მომავალსა... გაჰყავს ხიდი ცხოვრებისთვის და უკაფავს გზა და კვალსა. და მიტომაც, ვინც მოჰკვდება, განა ყველა ითქმება მკვდრად? ზოგი ჩადის ბნელ საფლავში, ზოგი აქვე რჩება ლამპრად. და ილიაც არ მომკვდარა... მამულისთვის რჩება ლამპრად, მაშინ როცა მისი გვამი გადიქცევა მიწად და მტვრად. რაც კი ჰქონდა მაღლით ნიჭი ბუნებისგან მოცემული, მთლად მიუძღვნა მისს სამშობლოს, ფიანდაზად დასდვა გული!.. თავი დასდვა ქვეყნისათვის, მიჰბაძა ძმებს თავდადებულთ: მეფესა და ყიფიანსა... იმ ორ ქართველს, განდიდებულთ! მაგრამ ამათ სიკვდილშიაც განსხვავება არის დიდი: უფრო მწარე და მწვავია, როცა შინ გკლავს შენივ ფლიდი!.. მეფე მოჰკლეს მონღოლებმა, დიმიტრიც მტრის მოკლულია!.. მაგრამ ნუთუ შინ ჩვენმავე გამოგვტაცა ჩვენ ილია?! ნუ მიწამლავთ მოხუცს გრძნობას!.. ის ქართველად არა მჯერა, ვინც გაბედა და ილიას დაუმოკლა ბედისწერა!.. თვით იესო მაცხოვარმა, ვის ხელთ ეპყრა ქვეყნის გული, თანაშემწედ აირჩია ათორმეტი მოციქული. და მათშიაც გაერია გამცემელი ის იუდა, შურმა, მტრობამ, ბოროტებამ ვისაც გულში დაიბუდა!.. მაგრამ რჯული რჯულად დარჩა და იუდა მხოლოდ კრულად. ამას საღმრთო ისტორია საუკუნოდ ამბობს სრულად!.. და მთელ ქართლში რომ გამოჩნდეს მოღალატე ერთი-ორი, მსგავსი ისკარიოტელის და იუდას თანასწორი, ამით ჩირქი მთელ ქვეყანას გაურჩევლად არ ედება! მხოლოდ ხალხს კი, ჭირისუფალს, გულში ცეცხლი ეკიდება!.. II ახლა შენთან მაქვს საქმე, იუდავ, წინ წამოდექი! ნუ იმალები! და ვერაგობით ძლევამოსილი გამოაჩინე შენი თვალები! ღრმა მოხუცებულს და ნაამაგარს რომ ჰკლავდი, მაშინ არ გითხრა გულმა, გარეშე მტრების სასიხარულოდ ისევ მათგანვე მოტყუებულმა, - რომ მაგ სიკვდილით იმასთან ერთად შენ გულს უკლავდი თვით ქართველობას და, შემბღალავი წმინდა-წმინდათა, იორკეცებდი თვით საძაგლობას? მაგრამ შენ ვინ ხარ? ვინ მოგცა გრძნობა? ვით ჰეროსტრატემ, დასწვი ტაძარი და გეგონა, რომ ორივე მხარეს საშვილიშვილო დაეც თავზარი? რა შემცდარი ხარ!.. თვით ილიასთვის მაგგვარ სიკვდილში არის სიცოცხლე და საქართველოს კი ძველი აღთქმა ისტორიული მით გაუახლე. დროებით დაღლილს და მიძინებულს, - ის გამოახელს მაგითი თვალებს და შეაჩვენებს საშვილიშვილოდ შენებრ მეთაურს და ნაძირალებს. 1907 წ. უძლიერესი ლექსია !!! დამბურძგლა რო წავიკითხე....  -------------------- მიყვარხართ
|
|
|
|
| kavkazec |
Jul 1 2008, 08:04 PM
პოსტი
#23
|
 Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 27 რეგისტრ.: 5-June 08 წევრი № 5,014 |
1907 წლის 30 აგვისტოს დაახლოებით 10 საათზე ილია ჭავჭავაძე თბილისიდან საგურამოში ეტლით გაემგზავრა. მასთან ერთად იყვნენ მეუღლე ოლღა, მოსამსახურე იაკობ ბითარიშვილი და მეეტლე თედო ლაბაური.
12:00 საათზე საგურამოდან 4 ვერსის დაშორებით, წიწამურთან, ილიას ეტლს თავს დაესხა შეიარაღებული ბანდა და “მოკლეს, განგმირეს მგოსანი!”... ოლღა მძიმედ დაშავდა. იგი შემთხვევის ადგილზე უგრძნობ მდგომარეობაში იპოვეს ათობითი ჭრილობით თავზე, სახეზე... მოკლეს ილიას მსახურიც იაკობ ბითარიშვილი. მთელ საქართველში მოწმენდილ ცაზე ელვასავით გავრცელდა ილიას ტრაგიკული მკვლელობის ამბავი. ...`მოკლეს, განგმირეს მგოსანი!..~ მოკლეს ის ადმიანი, რომელიც ნახევარი საუკუნის განმავლობაში სამშობლოს თავდადებით ემსახურებოდა. ციური მადლით მირონცხებულმა ილიამ კი არ დატოვა დარგი, რომელსაც მისი მადლიანი კალამი არ ამშვენებდეს, მისი გონების სხივით არ იყოს გაშუქებული... - რად მოკლეს ილია და ვინ მოკლა იგი? დიდი ილია დაობლებული საქართველოს მამამთავარი და სიკვდილამდე სამშობლოს მოჭირნახულე იყო. ილია ჭავჭავაძე იყო ერთი და მხოლოდ მას ერთს შეეძლო ერის მტრისათვის ღირსეული პასუხის გაცემა. 1906 წლის 6-8 აპრილს ილია აირჩიეს სახელმწიფო საბჭოში თავად-აზნაურობის წარმომადგენლად. იგი მეორე დღესვე რუსული გაზეთების კორესპონდენტებთან ინტერვიუში აცხადებს: “არ დავფარავ და ვიტყვი: საბჭოში მთელ საქართველოს და ქართველთა ინტერესების დამცველი ვიქნები, საერთო კითხვებსაც შევწირავ ჩემს ღონეს!” (ჟურნ. “განათლება”, 1908 წ. N3-4, გვ 108). ილიამ გაუბედურებული ხალხის ინტერების დაცვა აქტიურად განაგრძო. მან მოითხოვა ადამიანის სიკვდილით დასჯის შესახებ კანონის გაუქმება, ქართული ეკლესიის დამოუკიდებლობის აღდგენა, საქართველოს ავტონომია. ამის გამო რუსეთის “ოხრანკა” და სოციალ-დემოკრატები, ნოე ჟორდანიას და ფილიპე მახარაძის მეთაურობით, დაუპირისპირდნენ. მათ თავიანთ გაზეთ “კვალში” ილიას ლანძღვა-გინება დაიწყეს. ათასგავარი ცილი დასწამეს და ხალხის მტრად გამოაცხადეს. ცდილობდნენ, მისთვის სახელი გაეტეხათ. ისინი საგურამოშიც კი ადიოდნენ და ხალხს მოუწოდებდნენ დაეხოცათ მებატონეები, მათ შორის ილიაც. და “მოკლეს, განგმირეს მგოსანი!”... და მაინც ვინ მოკლა იგი? ილიას მკვლელობის უშუალო მონაწილები იყვნენ: გიგლა ბერბიჭაშვილი, ივანე ინაშვილი (მამასახლისი), გიორგი ხიზანიშვილი, თედო ლაბაური (მეეტლე), ილია მოძღვრიშვილი (მზარეული), პავლე ფშავლიშვილი. მკვლელობის ორგანიზატორი იყო მოურავი დიმიტრი ჯაში. ხელისუფლებამ ოპერატიული მონაცემების საფუძველზე დამნაშავენი, გიგლა ბერბიჭაშვილის და ივანე ინაშვილის გარდა, დაიჭირა და სიკვდილით დასაჯა. მთავარი მკვლელი გიგლა ბერბიჭაშვილი დიდხანს იმალებოდა. 1921 წელს იგი რუსეთის მე-11 არმიაში იყო და იარაღით ხელში მონაწილეობდა საქართველოს საოკუპაციო ბრძოლებში. საბჭოთა ხელისუფლების წლებში კი, ფ. მახარაძის დახმარებით ხან დუშეთის აღმასკომში მუშაობდა, ხან ქიზიყში კოლმეურნეობის თავმჯდომარედ იყო. სიბერეში ხშირად გაიძახოდა, ილია მე მოვკალი და დიდი ჯილდო და საგანგები პენსია მეკუთვნისო. 1940 წ. ბერბიჭაშვილი დაიჭირეს და 1941 წელს სასიკვდილო განაჩენი გამოუტანეს.. |
|
|
|
| tatiusi |
Jul 30 2008, 10:31 PM
პოსტი
#24
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 237 რეგისტრ.: 26-July 08 მდებარ.: BaTuMiIiIiI წევრი № 5,403 |
ექვთიმე თაყაიშვილი
ილია ჭავჭავაძე პირველად ვნახე ჩემი სტუდენტობის დროს, ვგონებ, როდესაც III კურსზე ვიყავი გადასული. კარგად კი არ მახსოვს, ასე 1885 წელს უნდა ყოფილიყო. ილია ქართული სათავადაზნაურო ბანკის საქმეზე ჩამოვიდა პეტერბურგში და ბინად ჩამოხტა ვასო მაჩაბელთან... ილია და ვასო მაშინ დიდი მეგობრები იყვნენ, ილია შვილებს უნათლავდა. ვასო ნაფიცი ვექილი იყო, ადვოკატი თავად მინგრელსკისა, რომელიც მაშინ პეტერბურგში ცხოვრობდა. ვასო ქართველ სტუდენტებს ეხმარებოდა ხოლმე ხელმოკლეთათვის ფულის შესაკრებად საღამოების მოწყობაში. ერთხელ ასეთი საღამოს შემოსავალი, სამი ათასი მანეთი სტუდენტებს ვასილის თანხმობით გადაედოთ, როგორც ხელუხლებელი თანხა და ხუმრობით ”დარდუბლის კიდობანი” დაერქმიათ მისთვის. ის ფული თვით ვასილ მაჩაბელს ჰქონდა მიბარებული. იმ წელიწადს ვასილმა გადაწყვიტა საქართველოში დაბრუნება და წინადადება მოგვცა სტუდენტებს, იმ თანხასაც თან წავიღებ და შესანახად გადავცემო ქართველთა შორის წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას, რომლის თავჯდომარეც ილია ჭავჭავაძე არისო. სტუდენტებმა არ მიიღეს ეს წინადადება და მოითხოვეს, ფული პეტერბურგში დაეტოვებინა. მაშინ მაჩაბელმა უთხრა, წარმომადგენელი გამოგზავნეთ და ილია ჭავჭავაძის თანდასწრებით გადავწყვიტოთ ეგ საქმეო. სტუდენტობამ აგვირჩია და გაგვგზავნა სამი კაცი. მივედით ვასო მაჩაბელთან და ილიაც გამოვიდა და გაგვეცნო. ილიას პირველად მაშინ შევხვდი და მისი დანახვისთანავე გამახსენდა, ძალაუნებურად ჩემი ნათესავის კოწია თაყაიშვილის ნათქვამი ილიას გარეგნობის შესახებ... -------------------- ღმერთო მილხინე მე ცოდვილსა ამას და შემიწყალეე მე...
წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო შეშეგვიწყალენ ჩვენ... |
|
|
|
| nino kiwo |
Jul 31 2008, 09:28 AM
პოსტი
#25
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 153 რეგისტრ.: 19-June 08 წევრი № 5,123 |
ჩემი მსაჯული ჩემი ტვინია და ის პატარა ღმერთი , რომელსაც სინდისს ეძახიან!
ი. ჭავჭავაძე კარგი თემაა მადლობთ. |
|
|
|
| marine |
Nov 26 2013, 02:28 PM
პოსტი
#26
|
 მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
„ფურთხის ღირსი ხარ შენ, საქართველოვ“, - აღმოხდა ილიას მკვლელობით შეძრწუნებულ მგოსანს - აკაკი წერეთელს“.
-------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
 |
|
| marine |
Feb 19 2014, 10:34 AM
პოსტი
#27
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
„მე და ამირანმა (ამირან არაბული, ფილოლოგიის მეცნიერებათა დოქტორი, პროფესოური; ეთერ თათარაიძის მეუღლე) აქვე, ქალაქის ახლოს, სოფელ წვერში ვნახეთ რაღაც უცნაური საფლავის ქვა, რომელზეც გარმონგადაშლილი ქალი იყო გამოქანდაკებული.
ეს იყო რაღაც მოულოდნელი სანახაობა, - გარმონგადაშლილი ქალი საფლავის ქვაზე. მე დავინტერესდი მისი ვინაობით... მოხუცმა პაპამ (ადგილობრივმა მაცხოვრებელმა) გვითხრა: „ეს, შვილო, ილია რომ მოკლა, ბერბიჭაშვილმა, იმისი ცოლის საფლავიაო... ბერბიჭაშვილი წვერიდან იყო-მეთქი? - ჩავეკითხე მე. არა, ძმებმა თავისი დის საფლავი ილიას მკვლელს არ დაუტოვეს, პროტესტის ნიშნად თავის სოფელში მოიტანეს და აქ დამარხესო. ეს საფლავი სწორედ ძმებმა გაუკეთეს. ამით ის სირცხვილი, ის ლაქა და ჭუჭყი, რითაც შეეძლოთ, იმით ააცილეს თავიანთ ოჯახს... თავად არაჩვეულებრივი ოჯახი ჰქონდათ და ამ ამბავს ძალიან განიცდიდნენ. იმ დარდისა და სირცხვილისგან, რომ მათი და ილიას მკვლელს ჰყავდა ცოლად, ვეღარც კი გაიხარეს. ეს ქალიც ამ დარდს ემსხვერპლა.“ /გამოჩენილი ქართველი პოეტი ეთერ თათარაიძე/ „საპატრიარქოს უწყებანი“ N30, 2012 „ილიას მჭიდრო ურთიერთობები აკავშირებდა მე-19 ს. მიწურულისა და მე-20 საუკუნის დასაწყისის გამორჩეულ ქართველ თუ უცხოელ სასულიერო მოღვაწეებთანაც. კერძოდ, ეპისკოპოსებთან: გაბრიელთან (ქიქოძე), ალექსანდრესთან (ოქროპირიძე) (რომელიც მისი მოძღვარი იყო), კირიონთან (საძაგლიშვილი), პეტრესთან (კონჭოშვილი) და ა.შ. სამწუხაროდ, ილიას მათთან ურთიერთობის ამსახველი მასალები საკმაოდ მწირი და ფრაგმენტულია.“ წიწამური აქ ქარი კვნესის ყოველთვის მწარედ და არწივები ფრთებს ჰკეცენ რიდით. აქ ხომ სისხლია ბალახის ცვარი და თოფის ბოლი საღამოს ბინდი. როგორ გაუძლებ არაგვის ღრიალს, მოდის, აწყდება ხევსა და ბექობს და მრისხანებით უფსკრულში მიაქვს აქ გასროლილი ბერდენის ექო. ტყე დაბურული ღმუის და ხვნეშის, ნისლის ფთილები გზადაგზა ჰყრია და მე მგონია პატარა კენჭიც ილიას შუბლზე ნასროლი ტყვია. * * * შავი თავშალი რატომ გფარავდა? ქმრის ახალუხზე ცრემლებს რად ღვრიდი? წიწამურთან რომ თოფი გავარდა, ოთარაანთ ქვრივო, მაშინ დაქვრივდი! /ოთარ მამფორია/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Mar 25 2014, 12:54 PM
პოსტი
#28
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ახალი წიგნი - "ილია"
2014 წელს გამომცემლობა "არტანუჯში" გამოვიდა საქართველოს საპატრიარქოს წმინდა ანდრია პირველწოდებულის სახელობის ქართული უნივერსიტეტის ჰუმანიტარულ მეცნიერებათა ფაკულტეტის პროფესორის, ისტორიის მეცნიერებათა დოქტორის, ვახტანგ გურულის მონოგრაფია "ილია". გამოკვლევა ეძღვნება ილია ჭავჭავაძეს, მისი ნააზრევისა და ნაღვაწის მნიშვნელობას ქართველობისა და საქართველოსათვის. მონოგრაფია ხუთი თავისაგან შედგება: თავი პირველი - ილიამდელი საქართველო; თავი მეორე - ილიას თანამდეროვე საქართველო; თავი მესამე - საქართველოს ხსნის გზა; თავი მეოთხე - მოწამეობრივი ცხოვრების დასასრული; თავი მეხუთე - ილიას მეორედ "მოკვლის" წადილი (ილიას ნააზრევისა და ნაღვაწის გმობა 1907 წლის შემდეგ). მეოთხე თავი ილია ჭავჭავაძის წინააღმდეგ ქართველი სოციალ-დემოკრატების ბრძოლას, ილიას მკვლელობის მომზადებას და მის განხორციელებას ეძღვნება. ავტორი წარმოგვიდგენს ილიას მკვლელობის მისეულ ვერსიას. ამ ვერსიის მხედვით ილია ჭავჭავაძე არ მოუკლავს ტერორისტთა იმ ჯგუფს, რომელმაც ეტლი გააჩერა, ილია მოკლული იქნა დამოუკიდებლად მოქმედი ქილერის მიერ, რომელიც ეტლის გაჩერების მომენტში ილიას ზურგს უკან ტყეში იყო დამალული. ქილერმა განახორციელა ერთადერთი გასროლა. ტყვია ილიას სხეულში შვიდა ზურგის მხრიდან (მარცხენა ნეკნების არეში) და სხეულიდან გამოვიდა მკერდის არეში მარცხენა და მარჯვენა ძუძუს შორის. თავში (შუბილის არეში) ილიას ცეცხლნასროლი ჭრილობა არ აღენიშნება." /"საპატრიარქოს უწყებანი" N9 (709) 2014წ./ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Jan 11 2015, 09:14 PM
პოსტი
#29
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"სხვა გზა ის არის, რომ ერთმანეთს გული გავუგულადოთ და ამისთვის ღონე ღონეს გადავაბათ, მხარი მხარს მივცეთ, ერთმანეთის სიყვარული ვამოციქულოთ და ამ წინდებულს ახალს წელიწადს იმას ვაქმნევინებთ, რაც ჩვენ გვინდა და არა იმას, რაც მასა ჰსურს.
ვიმხნეოთ ერთად-ერთის გულით, ერთის სულით, ერთმანეთის ნდობით. ვინც მხნეა, ის ძლიერია. მაშ "მხნე იყავ და განძლიერდი", - აი, ჩვენი საახალწლო მოლოცვა, ჩვენი საახალწლო ნატვრა". /წმ. ილია მართალი (ჭავჭავაძე)/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Jan 14 2015, 08:56 PM
პოსტი
#30
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"წიწამურთან ჩავლისას, განა ყელში არ გაგეჩხირება ბოღმა ქართველთა გადაგვარების მოწმეს?"
-------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Jan 16 2015, 02:02 PM
პოსტი
#31
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"თანდათან ძლიერდებოდა თურქეთელ ქართველებში მშობლიური ენისა და ისტორიის შესწავლის სურვილი.
ამ საქმეში გაწეული ღვაწლისათვის აჰმედ ოზქან მელაშვილს ზოგჯერ თურქეთის ქართველების ილია ჭავჭავაძესაც უწოდებდნენ". /"საპატრიარქოს უწყებანი" N45, 2014/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Mar 3 2015, 08:32 PM
პოსტი
#32
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
თეთრი ცხენებით ილიას გზაზე
"როგორ შევეყრები მე ჩემს ქვეყანას და როგორ შემეყრება იგი მე... რას ვეტყვი მე ჩემს ქვეყანას ახლას და რას მეტყვის იგი მე?" ილია ჭავჭავაძე "მგზავრის წერილები" ლარსის საზღვართან ლურჯია მდელო, თერგის ღრიალი აღწევს ზეყანას... ნეტავ, რას ვეტყვი ჩემს საქართველოს, ანდა, რას მეტყვის ჩემი ქვეყანა?! რარიგ უხდება ირაო არწივს და დედამიწას მარცვალი ნედლი... და მიუყვება ეკლიან გზაწვრილს დიდი ილიას მეფური ეტლი. შევყურებ ცამდე აზიდულ მყინვარს და გული მიცემს სისხლის დენამდე... თუმც ჩემს სამშობლოს საეჭვოდ სძინავს, ვიცი, მივაღწევ ყვარლის მთებამდე!.. ვიცი, გავუძლებ მკათათვის სიცხეს, თუმც ნახანჯლარი მე მაქვს ხელები... და მიარღვევენ მცხუნვარე სიცხეს ქანცგაწყვეტილი თეთრი ცხენები. და ნაგრიგალი მდინარის ზათქი უფრო მიმძაფრებს ბრძოლის წყურვილს და... ალბათ, შემხვდება ეული მგზავრი, ან ხმას მომაწვდენს წიწამურიდან. მაღლა კი, მაღლა, იქ, განძთა საფარს მფარველ ანგელოზს მიუგავს ფრთები... და ვეთხოვები გერგეტის ტაძარს და კვლავ ყვარლისკენ მიხმობენ მთები. უარვყო ყველა საჩრდილობელი, მე, ქართველ პოეტს, მჩვევია ასე, - ვიარო მძიმე ნაჭრილობევით ილიას გზით და ილიას გზაზე!.. ნეტავ, რას ვარგებ ჩემს საქართველოს?!. ნეტავ, რას მეტყვის ჩემი ქვეყანა?!. ლარსის საზღვართან ლურჯია მდელო, თერგის ღრიალი აღწევს ზეყანას. /თინათინ მღვდლიაშვილი 2014 წ. მკათათვე 9 გაზეთი "კანდელი" N20, 2014/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Mar 24 2015, 09:23 PM
პოსტი
#33
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"მღვდელი ვლადიმერი [ფოფხაძე] გამოეხმაურა ილია ჭავჭავაძის მკვლელობას და 1908 წლის 2 მარტს საკმაოდ ვრცელი წერილი გამოაქვეყნა ჟურნალ "შინაურ საქმეებში". იგი წერდა:
"...ჩვენ ვგლოვობთ ჩვენ ბუმბერაზ მწერალ ილია ჭავჭავაძეს, რომელმაც ყველა ჩვენ მწერლებზე მეტი იშრომა საზოგადოების ზნეობრივ, გონებრივ და ყოველმხრივ აღზრდისათვის. მთელი ლიტერატურული მოღვაწეობა განსვენებულისა სხვა არა იყორა, გარდა სიმართლისათვის თავგანწირული ბრძოლისა. იგი სამართლიანად ითვლება ქართველი ერის გულის მესაიდუმლედ. არ დარჩენილა კუთხე ჩვენის ქვეყნისა, რომ მისი წინასწარმეტყველური აზრები არ მისწდომოდეს. ის გაფაციცებით ადევნებდა თვალყურს ცხოვრების მიმდინარეობას და შეუდარებელ პოეტურ თხზულებებში ცოცხლად ხატავდა ცხოვრების მაჯისცემას. ილია ჭავჭავაძის მსოფლმხედველობის უმთავრეს საგანს შეადგენდა უარყოფა დღევანდელ წესწყობილებისა და სურვილი, ახალ საუკეთესო ხანის დამყარებისა, სადაც აღარ უნდა ყოფილიყო გაუგებრობა, როგორც წოდებრივ, ისე საზოგადო ნიადაგზე აღმოცენებული..." /"საპატრიარქოს უწყებანი" N9, 2015, გვ. 19/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Apr 13 2015, 10:07 PM
პოსტი
#34
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ფილმის - "ვინ მოკლა ილიას" ტელეპრემიერა დღეს შედგება
საზოგადოებრივი მაუწყებლის პირველი არხის ეთერში დღეს, 21:00 საათზე, დოკუმენტური ფილმის - "ვინ მოკლა ილიას" ტელეპრემიერა შედგება. მხატვრულ-დოკუმენტურ ფილმში ილია ჭავჭავაძის როლს კოტე თოლორდავა ასრულებს, რომელიც ორი დღის წინ, მოსკოვში გარდაიცვალა. ფილმში, მწერლის მეუღლე ნანუკა ხუსკივაძემ განასახიერა. ფილმში ასევე მონაწილეობენ გოგი ქავთარაძე, გივი ბერიკაშვილი, პაატა მხეიძე, ირაკლი ჩოლოყაშვილი, ზაზა იაქაშვილი და სხვები. ფილმის რეჟისორი და სცენარის ავტორი მიხეილ ბერინაშვილია, ხოლო მუსიკალურად ნიაზ დიასამიძემ გააფორმა. მსახიობი კოტე თოლორდავა მოსკოვში ორი დღის წინ გარდაიცვალა. იგი ფილმის გადაღებებზე იმყოფებოდა. მას სერგეი ბეზრუკოვთან ერთად ერთ-ერთ ფილმში უნდა ეთამაშა. http://news.ge/ge/news/story/130941-filmis...-dghes-shedgeba -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Apr 23 2015, 06:33 PM
პოსტი
#35
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
კაცი გმირი და კაცი მართალი
მოწმენდილ ცაზე ტყვიამ იქუხა, ექომ ღმუილით გადაიარა, წაუქცევიათ ბებერი მუხა, მამულის გულზე გაჩნდა იარა. აეწვა ფერდი ჯვარცმულ მესიას, როდესაც ჰკლავენ მიწიერს, ნამდვილს, და ვიდრე გულში ტყვიას ესვრიან, ჯერ იგი უფლის სხეულში გადის. ყველა ჭრილობამ გადახსნა პირი, გაცივდა მადლი ლოცვით დამთბარი, როს საქართველოს მოუკლეს შვილი, კაცი გმირი და კაცი მართალი. ალბათ ღალატმა არ იცის არც ის, ვინ რა წყალობის გახდება ღირსი, სადაც სიკვდილი იწყება კაცის, იქ იბადება სიცოცხლეც მისი. ვინ უფლის კარზე დაიდო ბინა, და დღეს მართალი წმინდანი ჰქვია, გვითხარი ჩემო რომ არ გეტკინა, საქართველოსთვის ნასროლი ტყვია! ერთი იუდა უფალსაც ჰყავდა, საქართველოს კი ათასჯერ ბევრი, ვინ მიწას სჭრიდა, ღალატით ჰკლავდა, შინაური, თუ გარეშე მტერი. სამშობლოსათვის ღირსი შვილია, ვინც უშიშრად და გმირულად ჰკვდება, თუ ვინმე ფიქრობს მოჰკლა ილია, ნეტავი იცოდეს რა მწარედ სცდება. ღალატის ხელმა მადლში გაგხვია, ეს სიცოცხლეზეც უფრო მეტია, რადგან მამულზე ნასროლი ტყვია, გაუკვდავების ნიშანსვეტია. / ნანა მეფარიშვილი/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
May 21 2015, 02:21 PM
პოსტი
#36
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ღმერთმა შვილი არ მისცა წმინდა ილია მართალს და ოლღა გურამიშვილს, მაგრამ ამით მათი სიყვარული არ განელებულა. ოლღა სიბერეშიც კი თავს ბედნიერად თვლიდა, თავისი ილიკოსთვის ჭიქა წყალი რომ მიერთმია. აღარაფერს ვიტყვით იმაზე, თუ როგორ ზრუნავდა წმინდა ილიაზე. იმ საბედისწერო დღეს, პირველი ტყვია რომ გავარდა, წინ აფარებია ილიას - ამ კაცს ნუ მოკლავთ, მე მომკალით, მე, თქვე ურჯულოებო... თუ სიკვდილი გინდათ ვინმესი, მე ჩამქოლეთო. არც ის დაინდეს. თოფის კონდახით თავი გაუჩეჩქვეს. ილია მოკვდა, ოლღა ძლივს გადაარჩინეს. როცა ქმრის მკვლელები დაიჭირეს და დახვრეტა მიუსაჯეს, ოლღამ სასჯელის გაუქმება ითხოვა.
ოცი წელი იცხოვრა საყვარელი ილიკოს გარეშე. მისი ერთადერთი ნუგეში ილიას წერილების კითხვა იყო. აიღებდა ილიას სურათს და დასტიროდა, - ჩემო მფარველო, ჩემო სიცოცხლევ, სად ხარო. სახლი წერა-კითხვის გამავრცელებელ საზოგადოებას გადასცა, თვითონ კი მთაწმინდაზე იქირავა ბინა, საყვარელ ადამიანთან რომ ახლოს ყოფილიყო. ავიდოდა მთაზე, წამოუწვებოდა საფლავზე ილიას. მაგრამ თანდათან უჭირდა იქ ასვლაც... 1927 წლის 25 აპრილს გარდაიცვალა წმინდა ილიას ერთგული მეგობარი და თანამოაზრე". /FB/ http://news.ge/ge/news/story/134850-rostom...da-iyos-shenshi როსტომ ჩხეიძე: ილია ჭავჭავაძე ვერ იქნები ადამიანი, მაგრამ ილიას სული უნდა იყოს შენში 17 მაისი 02:09403 „ის ფუნქცია, რაც ილია ჭავჭავაძემ მწერალს დააკისრა, დღეს აღარ არსებობს. იმიტომ, რომ ილია ჭავჭავაძე იყო სახელმწიფო მოღვაწეც და მისთვის მწერლობა იყო სახელმწიფო მოღვაწეობა. საბოლოოდ, როცა დადგა ჭიდილის წინაშე თუ რომელი გზა აერჩია, მან გაწირა მწერლობა. ილიამ იცოდა თავისი უნარი, თავისი ტალანტი, მაგრამ ეს დაუნანებლად შესწირა თავის ქვეყანას, რადგან საქართველო არ არის საფრანგეთი, არ არის ინგლისი და ქვეყანა უნდა გადარჩეს. ილია ჭავჭავაძე ვერ იქნები ადამიანი, მაგრამ ილიას სული უნდა იყოს შენში", განაცხადა მწერალმა როსტომ ჩხეიძემ „საზოგადოებრივი მაუწყებლის" ეთერში, გადაცემაში „შეხვედრები მწერალთა სახლში". -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
May 26 2015, 12:10 PM
პოსტი
#37
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ერმა საჯაროდ შეინანოს ილიას მკვლელობა და მერე იზეიმოს თავისუფლება!..
/მამა პეტრე/ /FB/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
May 26 2015, 09:20 PM
პოსტი
#38
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
1987 წლის 2 აგვისტოს საქართველოს ეკლესიის წმიდა სინოდმა ილია ჭავჭავაძე წმიდანად შერაცხა და მას წმიდა ილია მართალი უწოდა. გთავაზობთ უწმინდესისა და უნეტარესის ილია II სიტყვას, წარმოთქმულს ამ დღეს.
"...ილია ჭავჭვაძის მოღვაწეობა იწყება საქართველოსთვის საბედისწერო ჟამს, როცა ჩვენმა სამშობლომ დაკარგა სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობა, როცა საქართველოს ეკლესიას მოჰკეთეს თავი და დაუმორჩილეს რუსეთის ეკლესიის სინოდს, როცა ერის სული იყო ჩამკვდარი, სიწმიდე - შელახული, ბეთლემი - უკაცური... ...ილიას ცხოვრების ეტლმა, ილია წინასწარმეტყველის ეტლის მსგავსად, ცეცხლის კვსებით გადაუარა საქართველოს ცას და წარუშლელი კვალი დატოვა ჩვენში. გარდაცვალება არ ეთქმის მის სიკვდილს. ეს იყო ჯვარცმა და მსწრაფლ ამაღლება; ეს იყო გარდასახვა, თითოეულ ქართველში განბნევა და მასში ერის სიყვარულის აღდგომა..." /„საეკლესიო კალენდარი ყოველდღიური საკითხავებით“ 2012, გვ.228-229/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
May 28 2015, 09:37 PM
პოსტი
#39
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ფაქტი, რომელიც ვერავინ ახსნა
...ილიას მკვლელობიდან 3 თვის შემდეგ ზედაზენის მონასტრისაკენ მიმავალმა მონადირეებმა - ნიკოლა ბერიძემ, ზაქარია აფციაურმა და ალექსა შერემეტოვმა გზად შემოფეთებული თეთრი ხარ-ირემი დაჭრეს ორი ტყვიით - წინა მხარში და უკანა ბარკალში. დაჭრილი ირემი მონადირეებს გაექცა - ის ტყემ შეიფარა, მონადირეებმა კი ღამის გასათევად ზედაზნის მონასტერს მიაკითხეს. იმ ღამეს ნიკოლა ბერიძეს ანგელოზი გამოეცხადა და ჰკითხა, ირემი დავკარგეთ და ხომ არ გინახავსო. შიშისაგან თავზარდაცემულმა ნიკოლამ მონასტრის წინამძღვარს უამბო ეს და შესთხოვა, წმიდა მამა იოანე ზედაზნელს შეავედრე ჩემი ცოდვილი სული და პატიება გამოსთხოვეო. ბერმა თხოვნა აუსრულა - გათენებამდე მუხლჩაუხრელი ევედრებოდა წმიდანს. დილით შეშფოთებული მონადირეები დაჭრილი ირმის საძებრად წავიდნენ. წიწამურის გზაზე იქ, სადაც სამი თვის წინათ ხუთჯერ დაიქუხა ხეობამ, ცრემლად დაიღვარა არაგვი, სისხლი მოეფინა ქართველთა გოლგოთას, ამ ადგილზე რწმენისა და მართლმადიდებელი უკვდავსაყოფად ქვის ჯვარი იყო აღმართული (ეს ჯვარი მძვინვარე წითელმა რეჟიმმა 1937 წელს ობელისკით შეცვალა). სწორედ ამ ჯვრის წინ დამხობილი, რქებით მიწაში ჩარჭობილი იპოვეს მონადირეებმა ხარ-ირემი... დაჭრილი სამჯერ ასულა მონასტერში, გაშმაგებული რქებით ლეწავდა ყოველივეს, რაც წინ ეღობებოდა, ბრძოლით გაუკაფია გზა ჯვარსა და მონასტერს შორის და სისხლით დაცლილი, დაქანცული დაცემულა ილიას მკვლელობის ადგილზე. მონადირეები მდუმარედ იდგნენ თავმოდრეკილნი - არაგვს ერთვოდა უხილავი მათი ცრემლები, ხეობა გუგუნებდა და თითქოს სრულიად საქართველოს აუწყებდა: „რომ მტერთათვისაც, რომელთ თუნდა გულს ლახვარი მკრან, გთხოვდე, შეუნდე, არ იციან, ღმერთო რას იქმან!“ ფაქტი, რომელზეც იუწყებოდა 1909 წლის 2 თებერვალს გაზეთი „ივერია“, დღემდე ვერავის აუხსნია. ნონა ახალაძე /„საეკლესიო კალენდარი ყოველდღიური საკითხავებით“ 2012, გვ. 271-272/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Jun 28 2015, 12:43 PM
პოსტი
#40
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"არ დაივიწყოთ, რომ ილია ჭავჭავაძე მოკლეს!"
/დეკ. დავით შაქარაშვილი/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 10th November 2024 - 09:49 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge