იესოს ლოცვა, ჩვენი პრაქტიკა პარამეტრები

[marine]

"ყველაზე მთავარია, რომ მთელი გულისყური იესოს ლოცვისკენ მივმართოთ, რათა ღმერთს შევუერთდეთ. მხოლოდ ესაა ღირებული, რადგან ადამიანი ღვთის სულს ენათესავება და ლოცვის მეშვეობით, ერთგვარი წმინდა გზით, სულით ღმერთს უერთდება. ანუ ვიმეორებთ ქრისტეს უტკბეს სახელს მოუკლებლად არა იმიტომ, რომ ქრისტეს არ ესმის ჩვენი ერთგზის მოხმობა, არამედ იმისთვის, რომ ჩვენი გონება მას შეუერთდეს; ჩვენთვის ხომ ქრისტეა ყველაფერი და საბოლოოდ მასთან მივალთ"

/ღირსი პაისი ათონელი/

[marine]

"- მამაო, როგორ ჯობია იესოს ლოცვის თქმა, ხმამაღლა, ჩურჩულით თუ გონებით?

- თუ ხმამაღლა იტყვი, მალე დაიღლები. ამიტომ ხან ჩურჩულით თქვი და ხან გონებით. გონებით ლოცვა ყველაზე უკეთესია, მაგრამ, ვინაიდან გამუდმებით გონებით ლოცვა ყველას არ ძალუძს, კარგი იქნება ზოგჯერ ჩურჩულითაც ილოცო, როგორც მოსამზამდებელი წვრთნა. შეგიძლია ჯერ ჩურჩულით დაიწყო, მერე გონებით განაგრძო, შემდეგ ისევ ჩურჩულით, კვლავ გონებით და ა.შ. ასე მონაცვლეობით ილოცე, ვიდრე ლოცვა იქამდე არ მივა, რომ მხოლოდ გონებით აღესრულოს, ანუ გონებითი გახდება, როგორც ეწოდება კიდეც - "გონებითი ლოცვა". მაშინ მლოცველი გონებით ლოცულობს და გული კრთის, ხარობს; ადამიანი საღვთო ტრფიალებას აღწევს, ზეციურ მდგომარეობას განიცდის"

/ღირსი პაისი ათონელი/

[marine]

"- მამაო, როგორ ჯობია იესოს ლოცვის თქმა, ხმამაღლა, ჩურჩულით თუ გონებით?

- თუ ხმამაღლა იტყვი, მალე დაიღლები. ამიტომ ხან ჩურჩულით თქვი და ხან გონებით. გონებით ლოცვა ყველაზე უკეთესია, მაგრამ, ვინაიდან გამუდმებით გონებით ლოცვა ყველას არ ძალუძს, კარგი იქნება ზოგჯერ ჩურჩულითაც ილოცო, როგორც მოსამზამდებელი წვრთნა. შეგიძლია ჯერ ჩურჩულით დაიწყო, მერე გონებით განაგრძო, შემდეგ ისევ ჩურჩულით, კვლავ გონებით და ა.შ. ასე მონაცვლეობით ილოცე, ვიდრე ლოცვა იქამდე არ მივა, რომ მხოლოდ გონებით აღესრულოს, ანუ გონებითი გახდება, როგორც ეწოდება კიდეც - "გონებითი ლოცვა". მაშინ მლოცველი გონებით ლოცულობს და გული კრთის, ხარობს; ადამიანი საღვთო ტრფიალებას აღწევს, ზეციურ მდგომარეობას განიცდის"

/ღირსი პაისი ათონელი/

[marine]

"ღირსი ნილოს სორელი გულისმიერ მდუმარებაში ვარჯიშის მსურველებს ურჩევს საერთოდ ყველანაირ ფიქრზე უარი თქვან და ისინი ჩაანაცვლონ უფალ იესოს სახელის მოწოდებით, ანუ იესოს ლოცვით. "საჭიროა", - ამბობს ღირსი ნილოსი, - "იძულება იმისათვის, რომ დადუმდე აზრებითა და მოჩვენებითად მართალი გულისსიტყვებით, განუწყვეტლივ გულის სიღრმეში იყურებოდე და ამბობდე: უფალო იესო ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, შემიწყალე მე". ეს საქმიანობა იმდენად სასურველია, იგი იმდენად ვრცელია, სულიერი სიუხვით აღსავსეა, რომ წმინდა პავლე მოციქული ყველა სხვა ფიქრსა და განსჯას გონების მასში მყოფობას ამჯობინებდა: "არარაი სხუაი დავიდევ გულსა ჩემსა უწყებად თქუენდა, გარნა ქრისტე იესუ და ესეცა ჯუარცმული".

ნეტარი ბერი სერაფიმე საროველი ამბობს: "მათ, ვინც ჭეშმარიტად გადაწყვიტეს უფალ ღმერთს ემსახურონ, ღვთის ხსოვნასა და იესო ქრისტესადმი განუწყვეტლივ ლოცვაში უნდა ივარჯიშონ, გონებით თქვან: უფალო იესო ქრისტე, ძეო ღმრთისაო, შემიწყალე მე, ცოდვილი". მადლის ნიჭებს მხოლოდ ისინი იღებენ, ვისაც შინაგანი საქმიანობა აქვთ და თავიანთ სულებზე მღვიძარებენ"

/წმინდა მღვდელმთავარი ეგნატე ბრიანჩანინოვი/