 ქართველი ემიგრანტები, იქ სადაც სამშობლო შორია |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| geoheli |
 Feb 18 2007, 11:52 PM
პოსტი
#321
|
|
Newbie  ჯგუფი: Members პოსტები: 16 რეგისტრ.: 18-February 07 წევრი № 1,114  |
ციტატა(teo.. @ Feb 15 2007, 01:36 AM)  ჩვენი ყველაზე დიდი უბედურება იცით რა არის? ჩვენ ჩვენსას არ ვაფასებთ უვარგისი ქართველი არც საქართველოში არ უქნია ღმერთს და არც საზღვარს გარეთ მეტიც სახქვეყნოდ თავს გვჭრის და ალანძღინებს ქართველობას რაც შეეხება სწავლას საქართველოდან, რუსეთიდან ჩამოსული საშვალო დონის მოსწავლე აქ საუკეთესო მოსწავლედ ითვლება და ეს უკვე ბევრი რამის მთქმელია. თეკუნა ეს სად გიპოვე ძვირფასო, მე ნინო ვარ კოლხელი. სრულიად შემთხვევით წავაწყდი ამ ფორუმს. მოგესელმებით კეთილო ქართველებო , ამ დიდი მარხვის დაწყების წინა საღამოს, ღმერთი იყოს თქვენი და სრულიად საქართველოს მფარველი. www.ertoba.net |
   |
 
|
| უჩა |
Feb 19 2007, 02:00 AM
პოსტი
#322
|
 ღმერთო სამშობლო მიცოცხლე ჯგუფი: Members პოსტები: 5,655 რეგისტრ.: 31-December 06 მდებარ.: მარად და ყველგან საქართველო, მე ვარ შენთანააა... წევრი № 771 |
ციტატა Надо всегда твердо помнить - это страшный закон жизни: если в чем кого осудишь или смутишься в чем-нибудь у другого человека, то тебя это же самое постигнет. Ты сделаешь сам то, в чем осудил другого, или будешь страдать этим самым недостатком. Преподобный Никон (Беляев) კარგად ვერ გადავთარგმნე რაღაც. (რუსული კარგად არ ვიცი) განკითხვაზეა საუბარი მგონი ხო? აუ არ ვიცი მგონი არავინ განმიკითხია. მე უბრალოდ იმას ვწერ რაზეც გული მართლა საშინლად მტკივა.  შემინდოს უფალმა თუ ვინმე განვიკითხე ჩემი ფოსტებით -------------------- და აწ თქუენ გეტყვ, მცნებასა ახალსა მიგცემ თქუენ, რაჲთა იყუარებოდით ურთიერთას, ვითარცა მე შეგიყუარენ თქუენ, რაჲთა თქუენცა იყუარებოდით ურთიერთას. ამით ცნან ყოველთა, ვითარმედ ჩემნი მოწაფენი ხართ, უკუეთუ იყურებოდით ურთიერთას...
იოანე 13, 33-35 |
|
|
|
| van111 |
Feb 19 2007, 02:07 AM
პოსტი
#323
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 263 რეგისტრ.: 21-December 06 წევრი № 722 |
ეს ჩვენ ვართ აქ უმაქნისები, თორე, მართლა რომ მოვინდომოთ და ავაშენოთ ქვეყანა, ვინღა წავა მერე აქედან... მართლა რომ ჩინელები ჩამოდიან და ჩვენ მიწა წყალზე ისინი მუშაობენ, ჩვენ კი ეს გვეთაკილება და ......
 |
|
|
|
| უჩა |
Feb 19 2007, 02:19 AM
პოსტი
#324
|
|
ღმერთო სამშობლო მიცოცხლე ჯგუფი: Members პოსტები: 5,655 რეგისტრ.: 31-December 06 მდებარ.: მარად და ყველგან საქართველო, მე ვარ შენთანააა... წევრი № 771 |
არა რა ეს ჩინელები უკვე სერიოზულად მაშფოთებს რა. ახლა ჩემი სახლის ახლომახლო ამ 1თვეში 3 მაღაზია გახსნეს. ძლიერდებიან და ძლიერდებიან. რა ვიცი რა
-------------------- და აწ თქუენ გეტყვ, მცნებასა ახალსა მიგცემ თქუენ, რაჲთა იყუარებოდით ურთიერთას, ვითარცა მე შეგიყუარენ თქუენ, რაჲთა თქუენცა იყუარებოდით ურთიერთას. ამით ცნან ყოველთა, ვითარმედ ჩემნი მოწაფენი ხართ, უკუეთუ იყურებოდით ურთიერთას...
იოანე 13, 33-35 |
|
|
|
| მამფალი |
Feb 19 2007, 02:22 AM
პოსტი
#325
|
 შეფიცული ჯგუფი: Members პოსტები: 1,279 რეგისტრ.: 13-February 07 მდებარ.: apsni axeintkarra წევრი № 1,066 |
ღეონტი
მერედა რა სიფათებს იღებენ? მე აქ ვხედავ ეგეთ სიფათებს. რა გადაეკიდეთ ამ ჩინელებს. თუ ასე არ გევასებათ აიღეთ და დააჭედეთ 9 მმ შუბლზე. გშურთ მაგათი იმიტომ არ მოგწონთ თუ ასეთ "ღვთისნიერებსა" და "პატრიოტებს" კაცის სიძულვილი შეგეპარათ? -------------------- არააა, ზაქიჭამია არ იყო. თურმე სტუმრებსაც უტოვებდაო ლუკმასო. :ხოხვასმაილი:
|
|
|
|
| უჩა |
Feb 19 2007, 02:31 AM
პოსტი
#326
|
|
ღმერთო სამშობლო მიცოცხლე ჯგუფი: Members პოსტები: 5,655 რეგისტრ.: 31-December 06 მდებარ.: მარად და ყველგან საქართველო, მე ვარ შენთანააა... წევრი № 771 |
ციტატა მერედა რა სიფათებს იღებენ? მე აქ ვხედავ ეგეთ სიფათებს. რა გადაეკიდეთ ამ ჩინელებს. თუ ასე არ გევასებათ აიღეთ და დააჭედეთ 9 მმ შუბლზე. გშურთ მაგათი იმიტომ არ მოგწონთ თუ ასეთ "ღვთისნიერებსა" და "პატრიოტებს" კაცის სიძულვილი შეგეპარათ? აუჰ აუჰ ძმაკაციც ასეთი უნდა რა  შური რა შუაშია თავისი სამშობლო არ აქვთ წავიდნენ და იცხოვრონ იქ! რას გადაგვეკიდნენ რააა. რაც შეეხება ტყვიას მაგ საქმე მასე არ მოგვარდება, მაგ შენც კარგად იცი ვაჟბატონო შენ ხელმოწერას შეხედე და მიხვდები  -------------------- და აწ თქუენ გეტყვ, მცნებასა ახალსა მიგცემ თქუენ, რაჲთა იყუარებოდით ურთიერთას, ვითარცა მე შეგიყუარენ თქუენ, რაჲთა თქუენცა იყუარებოდით ურთიერთას. ამით ცნან ყოველთა, ვითარმედ ჩემნი მოწაფენი ხართ, უკუეთუ იყურებოდით ურთიერთას...
იოანე 13, 33-35 |
|
|
|
| van111 |
Feb 19 2007, 03:42 AM
პოსტი
#327
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 263 რეგისტრ.: 21-December 06 წევრი № 722 |
ციტატა(Zeskvi_ucha @ Feb 19 2007, 02:31 AM) თავისი სამშობლო არ აქვთ წავიდნენ და იცხოვრონ იქ! რას გადაგვეკიდნენ რააა. მათ კი აქვთ სამშობლო, მაგრამ მათაც ფული და სიმდიდრე უნდათ ამ ცხოვრებაში და მიტომ ჩამოდიან აქ, ისევე როგორც ბევრი ქართველი მიდის საზღვარგართ, რათა ფული და სიმდიდრე მოიპოვოს.... |
|
|
|
| თათი87 |
Feb 19 2007, 04:17 PM
პოსტი
#328
|
 თამარი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,290 რეგისტრ.: 13-January 07 მდებარ.: sul axlos წევრი № 852 |
ციტატა თუ ასე არ გევასებათ აიღეთ და დააჭედეთ 9 მმ შუბლზე ხო გაგვყიდა მგათი ტყვიების ყიდვამ ციტატა ღვთისნიერებსა" და "პატრიოტებს" კაცის სიძულვილი შეგეპარათ? სიძულვილი რა შუაშია?! ჩვენ უბრალოდ ჩვენს დარდსა და სატკივარს ვახმოვანებთ -------------------- - ცოდვილთა შორის უცოდვილესი მე ვარ! დე, ასე იყოს! შენში მიყვარს მე ის არსება, ვისაც განგებამ განუწესა ჩემთან მსგავსება. მაუწყე მე, უფალო, რომელი გზით ვიარო ფსალმ. 142,8 |
|
|
|
| teo.. |
Feb 20 2007, 03:28 AM
პოსტი
#329
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 256 რეგისტრ.: 17-November 06 მდებარ.: USA წევრი № 486 |
ციტატა(anaqartveli @ Feb 17 2007, 09:30 AM) წავიკითხე ყვლა პოსტი და ზოგმა საშინლად დამწყვიტა გული.... მე პირიქით ვიტყოდი ნამდვილი ემიგრანტები გმირები არიან, სამშობლოზე უსაზღვროდ შეყვარებულები და ნამდვილი ქართველები. თქვენ არ იცით ვისაც არ გამოგიცდიათ ემიგრაცია, რამხელა ტკივილია სამშობლოსგან შორს ყოფნა. პირველად ემიგრაციაში შვიდი წლის ასაკში წავედი,მოსკოვში,ოჯახთან ერთად. ... სკოლაში დავდიოდი და ჩემ საქართველოდან წაღებულ ჩანთას ველაპარაკებოდი ქართულად...თან მოთქმით ვტიროდი ხოლმე გადარეული მყავდა კლასელები... ახლა რომ მახსენდება ზოგჯერ მეცინება ზოგჯერ კი მეტირება.... ჩემო ანი ღმერთმა გაგაძლიეროს და დაგაბრუნოს საქართველოში პატივისცემით თეა კანდელაკი ნინიკო(კოლხელი) ძალიან გამახარე აქ რომ გნახე. ეს ჩვენი ფორუმის მერე ჩემი ერთ-ერთისსაყვარელი ფორუმია -------------------- სასოება ჩემდა მამა, შესავედრებლად ჩემდა ძე, მფარველად ჩემდა სულიწმიდა, სამებაო წმიდაო დიდება შენდა.
|
|
|
|
| teo.. |
Feb 20 2007, 04:16 AM
პოსტი
#330
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 256 რეგისტრ.: 17-November 06 მდებარ.: USA წევრი № 486 |
ციტატა(ლეონტი @ Feb 18 2007, 03:36 PM) მამპალი მალე ამ ქვეყანას ჩინელთა პატრიოტული ხელი დაეტყობა. თან ჩვენები სადაც მიდიან იქაურ სიფათს იღებენ. ქართული ემიგრაცია არის დაკარგული საქართველოსთვის ,მსოფლიოში ყველაზე ადვილად ასიმილარებადი ხალხი. ცინა კი ნურას უკაცრავად. ლეონტი, დარწმუნებული ხარ შენს სიტყვებში?? ვინც ნამდვილი ემიგრანტები იყვნენ ისინი ფიზიკურად იყვნენ დაკარგულები საქართველოსთვის ისიც არა საკუთარი ნებით არამედ იძულებით (სახელმწიფო პოლიტიკის გამო), მაგრამ არ დაგავიწყდეთ რომ ისინი ნამდვილი ემიგრანტები არა მარტო სიცოცხლეში არამედ გარდაცვალების შემდეგაც განაგრძობენ საქართველოს სასიკეთოთ საქმის კეთებას და მათი ყოველი ნაბიჯი ქართული კულტურის, ისტორიის და რელიგიის ასაღორძინებლად იყო გადადგმული და მომავლის შესანარჩუნებლად. იმ ემიგრანტებს უნდა ვუმადლოდეთ ბევრ რამეს ვისაც დღეს მიუხედავად ანდერძისა არ ღირსებია საქართველოში დაბრუნება და უცხო მიწაზე მხოლოდ ერთი მუჭა ქართული მშობლიური მიწა აყრია გულზე. რაც შეეხება ახლა საზღვარგარეთ მყოფებს სხვადასხვა მიზეზით, არ განიკითხო რადგან არ იცი ვინ რატომ არის წასული ან რას აკეთებს და არც ის პირადად შენ რომ აღმოჩენილიყავი საქართველოს გარეთ რას მოიმოქმედებდი და როგორ პასუხს გასცემდი შენნაირი პოსტის დამწერს. როცა ადამიანი პიროვნებად ხარ ჩამოყალიბებული და კარგად გაქვს გააზრებული რას გინდა ემსახურო ამ ქვეყნიურს თუ იმ ქვეყნიურს, ხორც თუ სულს, და სინდისი შენთვის უცხო მცნება არ არის, ის რომ ყველას რომ გაექცე საკუთარ თავს და უფალ ღმერთს რომ ვერსად გაექცევი და დაემალები... არ შეიძლება ასეთ ადამიანს ადვილად ასიმილარებადი უწოდო. კიდევ ერთხელ ვიმეორებ არამყარი ჩამოუყალიბებელი ადამიანი არც საქართველოში უქნია ღმერთს და არც მის საზღვრებს გარეთ, ასეთზე კი უნდა ვილოცოთ რომ უფლის წყალობით სული არ წარიწყმიდოს. და ყველას განსაკუთრებით კი ყველა ქართველს საქართველოში მყოფებს და ეგრეთ წოდებულ ემიგრანტებს გიძღვნით ამ ნაწარმოებს და იმედია გამგები გაიგებს ცისფერ ცრემლთა ძოწისფერი ნაფეხურები თავი 1 თითქოს საუკუნეებს, ფერგადასული, გახუნებული, რუხი ლეჩაქი ჩამოუფხატავთ, მიცვალებულის დარად, უმოძრაოდ მიგდებულ, ქართლის სხეულზე. არანაირი ნიშანწყალი მის ნატანჯ სახეს არ ეტყობოდა და გარეგნული სიმშვიდის ფონზე, ვარამისაგან დამდუღრული გულ-მუცელი ისე უხურდა, რომ ამ ხურვებას სხეულიდან განედევნა - სულთა მეუფე. მის, გარდიგარდმო მიმოგლეჯილ ტანთა ნაწილებს, გზა-აბნეული დაჰფარფატებდა ეული სული. ასე უსახოს, მხოლოდ მზის სხივთა ელვარება უჩენდა კონტურს და ოქროსფერში, ლანდის დარად, მიწას გართხმული, ირეკლებოდა ნატანჯი სახე. გადახსნილ ძარღვებს, გზა მისცემოდათ თავისუფალი და მათთან ერთად, სისხლის უკანასკნელი, ძოწისფერი წვეთებიც კი, უგზო-უკვლოდ მიგორავდნენ, უსაზღვრობის ოთხივე მხარეს. მიტოვებულ უფლის საყდარს დამსგავსებულ ნაჯიჯგნ სხეულს, კი, სასოებით ნამავდა, მისი, გიშრისფერ თვალთაგან მომდინარე, სინანულის ცისფერი ცრემლი. სწმენდდა იარებს და თვითონაც სწრაფი სრბოლვით შორდებოდა მტარვალთ ნასახლარს. შეუსვენებლივ მიფრინავდნენ დროის ისრებიც... სწრაფ ბორჯღალივით მოტრიალე მკაცრი საწუთრო, უფსკრულისაკენ მიაქანებდა გზაზე შემომხვდურთ, ითრევდა მათ, ვისაც, საკუთარ თავის არა ესმოდათ და სხვის ცხოვრებას განაგებდნენ, ვით ბრძენთა სწორნი. თავისი ძველის ერცხვინებოდათ და ახლის ძებნით ილაღებდნენ - უგნურ გულისთქმას. ...ო, ამ საბრალოთ, არ ესმოდათ ბრძენთა კარნახი, საუბედუროდ, არც ახლის სწორად შეთვისების ჰქონდათ უნარი, რადგან, მათ, სულის საარსებო, ოდითგანვე სხვა ჰქონდათ წყარო, მათი სხეული განებანა ვაზთა ნაჟურებს ... და უფლის მრწამსზე მოზეიმე ცისფერი სისხლი, შეერთვებოდა სამეუფო ცათა ტალანებს. ...ახლა, კი, თავად, დრო ემსგავსა ლამაზ ციანიდს. თავისუფლება ვერ აღიქვა სადღაც - ვიღაცამ და სიმართლის სხივს გამოქცეული "თ ა ვ ი ს -უ ფ ლ ე ბ ი" მთლად დაეჩრდილა წყვდიადისფერ მძიმე სუდარას. ეს უგუნურნი, საკუთარის უარმყოფელნი, დამსგავსებოდნენ უნიათო ფარისევლებს და უნიჭო მხატვრის მიერ შეთითხნილ, მთლად არაფრისმთქმელ უხამს სურათებს... დრო, კი, მიჰქროდა, ცის ელვათა გაელვარებით... თავი 2 შორეთს ყვავ-ყორნის ჩხავილიღა აკრთობდა არეს და გამეფებულ წყვდიადს თითქოს, დრო - გამოშვებით წამით ფანტავდა, ჯერ კიდევ ღვთიური სხივით აღვსილი, გიშრისფერ თვალთაგან გამომკრთალი სიცოცხლის სხივი. ამ წამიერი გაელვარების წყალობით სადღაც, კვლავ ელვარებდა, ეგრეთ წოდებულ, მტარვალდთ ნასახლარს გამოქცეული სისხლის წვეთები, რომელთა განვლილ ბილიკებიდან, დროთა დინებას, წაეშალა ნაკვალევი და ახლა მათ ნავალს, უღიმღამოდ აყრიდა სილას მქროლავი ქარი. აღარსად სჩანდა ძოწისფერი ნაფეხურები და აღარც ცისფერ ცრემლთა მხრიდან ისმოდა რამე. თავი 3 მათ წინაშე კი, მხოლოდ ცივი, სიპ კლდესავით აღმართულიყო ცის ლაბირინთი. გამჭვირვალე და შეუვალი, უკიდეგანო, რომლის დიდებას, ბევრი, ვერც კი ეკარებოდა, რომლის ბილიკიც, გაუვალი იყო ბევრისთვის, რადგან, უგვანოთ, ვით დამპალ ნაყოფს, იფერთხავდა სუფთა ტანიდან და ნათელ გონის იარაღით ასრესდა მიწას. მის შუა წელზე, ჰორიზონტის სარტყელის დარად, ოქროს სირმებით, ცისარტყელას ამოექარგა - მისი სახელი და მის ისედაც ნათელ არსებას, ათინათივით დასთამაშებდა დიდების სხივი, რომელიც, ცის თაღს, გუმბათივით დასდგმოდა თავზე და ამ საოცარ სხივთა ციალში, უფრო მკაფიოდ ისახებოდა "ჭ ე შ მ ა რ ი ტ ე ბ ა" . მის სიდიადის წინაშე თითქოს, თვით, სამყაროც კი მოსჩანდა ციდა. ო, ისე ციდა, რომ აქამომდე, ჯერ არ განცდილი, დაესაკუთრა ეულ წვეთებს საზარი ფიქრი. სასოწარმკვეთი იყო ეს წამი და ეს მყობადი სიკვდილზე მძიმე. შორი ძახილი ღონე მიხდილთ, უფრო და უფრო უმწვავებდა სულში ტკივილებს... რაც უფრო შორით გამოსცემდა კივილი ექოს, მით უფრო მწვავედ აღიქვავდნენ უსასოობას. მათ სახეზე კი, ტანჯვის კვალი დაემჩნია წუთისოფლის ბრუნვა - მუქარას. დრო კი, ფლეთავდა მის ისედაც ნაწამებ სხეულს და ქარს ატანდა სულის ტკივილს, დარდსა და სევდას... თავი 4 ახლა, რიჟრაჟი შეპარვოდა ყინვისაგან დამზრალ ჩეროებს და მზის თაკარა სხივების ქვეშ ციალებდა დილის დაისი. გასაოცარი სურნელებით გაჟღენთილი შემოგარენი იუწყებოდა კვირტობის თვეს, ნანატრ გაზაფხულს. მაგრამ, ისეთი საოცარი იდგა სიჩუმე, რომ, ამ სიჩუმეს, მხოლოდ გულის არღვევდა ფეთქვა. მოლოდინისგან ღიად დარჩენილ გიშრისფერ თვალთაგან გამოკრთოდა იმედის სხივი. მხოლოდ ეს სხივი მიანიშნებდა, უმოწყალოდ დარჩენილ სხეულში სიცოცხლის ნიშან-წყალის არსებობას. მაინც, რაღაცის მოლოდინით უძგერდა გული და ბაგა-ბუგით ხეთქავდა სულში ჩაკირულ სევდას. ნაპერწკალივით ინთებოდა იმედი ციდა და ცისფერ ცრემლად ეღვრებოდა მის დამსვრალ სხეულს. ... და მხოლოდ ახლა, თითქოს, მათ სულს გადაარტყესო ელვის მათრახი, ციდა წვეთებშიც გაიღვიძა მყის მონატრებამ და ცხოველური ჟინით შეპყრობილთ, მოსწყურდათ ისევ, რომ, ენახათ დიდების ზვირთი, - იქ, ორ ზღვას შუა, ერთდროს ამაყი, თავმომწონედ, რომ ადგაფუნებდა ძოწისფერ ტალღებს და რომ, შეეგრძნოთ, იმ მწყაზარი სხეულის სილბო, ვაზთა ნაჟურს, რომ მოენათლა მირონად დამდენს... თითქოს, სხეულში დაუმდუღრესო გულ-ღვიძლი შანთით, თითქოს, ჟამთა სვლამ შეაჩერა ისართა სრბოლვა ... და გონს მოსული, კვლავ განგმირა ყვირილმა სისხლის, საღათას ძილით მიძინებული დამცვრალი მოდგმა... და მხოლოდ ახლა, ჩაესმათ ყურში, სისხლის ყივილი, სადღაც , ტიტრებმაც გადურბინეს ბაღს და ჩეროებს, ანდამატივით მიიზიდა მიწის სურნელმა, ოჰ... იმ სურნელმა, ნაწვიმარზე, რომ, უდიოდა ხოლმე მდელოებს ... და მონატრებამ, სინანულის იდინა წვიმად, ცვარად დაედო განთიადზე გაშლილ ლელოებს და კვლავ გაჟონა, ცისფერ ცრემლთა ძოწისფერი ნაფეხურები, ყაყაჩოს დარად, რომ შეჰფენოდა მთათა ფერდობებს... სასოწარმკვეთი იყო ეს წამი, ორ ზღვას შუა კი, გული ფეთქავდა... თეა კანდელაკი ივლისი 2004 -------------------- სასოება ჩემდა მამა, შესავედრებლად ჩემდა ძე, მფარველად ჩემდა სულიწმიდა, სამებაო წმიდაო დიდება შენდა.
|
|
|
|
| anaqartveli |
Feb 20 2007, 11:10 PM
პოსტი
#331
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 30 რეგისტრ.: 4-January 07 მდებარ.: usa წევრი № 787 |
ციტატა(teo.. @ Feb 20 2007, 02:28 AM) ჩემო ანი ღმერთმა გაგაძლიეროს და დაგაბრუნოს საქართველოში პატივისცემით თეა კანდელაკი დიდი მადლობა თეა, შენც ასევე უფალმა გაგაძლიეროს და მშვიდობა და წყალობა არ მოგაკლოს |
|
|
|
| უჩა |
Feb 25 2007, 10:37 AM
პოსტი
#332
|
|
ღმერთო სამშობლო მიცოცხლე ჯგუფი: Members პოსტები: 5,655 რეგისტრ.: 31-December 06 მდებარ.: მარად და ყველგან საქართველო, მე ვარ შენთანააა... წევრი № 771 |
ციტატა მეც ვარ მეც ვსწავლობ და მალე ჩამოვდივარ საქართველოში გაიხარე მაგას რა ჯობია. ბრუნდები თანაც განათლებული დარწმუნებული ვარ რომ შენი სახით, კიდევ ერთი საქართველოს ნამდვილი შვილი დაუბრუნდება საკუთარ ფესვებს. გაიხარე-------------------- და აწ თქუენ გეტყვ, მცნებასა ახალსა მიგცემ თქუენ, რაჲთა იყუარებოდით ურთიერთას, ვითარცა მე შეგიყუარენ თქუენ, რაჲთა თქუენცა იყუარებოდით ურთიერთას. ამით ცნან ყოველთა, ვითარმედ ჩემნი მოწაფენი ხართ, უკუეთუ იყურებოდით ურთიერთას...
იოანე 13, 33-35 |
|
|
|
| geoheli |
Feb 26 2007, 12:38 PM
პოსტი
#333
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 16 რეგისტრ.: 18-February 07 წევრი № 1,114 |
მეც უცხოეთში ვარ, სწავლით რა გითხრათ, მაგრამ ქართველებისთვის კარგ მომავალ სასიძოს და სარძლოს ვზრდი
 ისე ცნობისათვის ჩემი გოგო ჰელენე თეა კანდელაკის მონათლულია. ჩვენ კომპიუტურეთ გავიცანით ერთმანეთი და მერე ღვთის მეშვეობით ერთმანეთი რეალშიაც გავიცანით ,თეამ ორი ოკეანე "გადმოცურა" და ჩვენთან ჩამოვიდა. ღმერთმა დალოცოს. |
|
|
|
| marine |
Feb 26 2007, 12:41 PM
პოსტი
#334
|
 მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 57,853 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
geoheli
რა ლამაზი სიტყვებია დაგვიწერე!! ღმერთმა შენც დაგლოცოს და თეაც!! თეა მართლაც საოცარი გულის ადამიანია, მე არ ვცნობ პირადად, მაგრამ ჩემი წიგნის ამბავი რომ გაიგო ამერიკიდან დამირეკა და დახმარებაც შემომთავაზა მადლობა უფალს, რომ ასეთი ადამიანები არსებობენ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| KAIROS |
Feb 26 2007, 01:48 PM
პოსტი
#335
|
 იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა ქართული ემიგრაცია არის დაკარგული საქართველოსთვის ,მსოფლიოში ყველაზე ადვილად ასიმილარებადი ხალხი. სამწუხაროდ, უნდა დავეთანხმო ბატონ ლეონტის... ორ სიტუაციას შეგიდარებთ 1)... დანიაში ვარ, ჰანს ქრისტიან ანდერსენის სახლ-მუზეუმში, შემთხვევით გავიცანი სომეხი გოგონა, რომელმაც მომიყვა თუ როგორ ეხმარებოდა სომხურ სათვისტომო, ზედ გადამყვნენო... ის გეცოდინებათ ალბათ, ერთერთმა ემიგრანტმა სომეხმა ( ამაში მართლა უნდა მივბაძოთ ამ ხალხს) საკუთარი ქალიშვილი უცხოელს არ მიათხოვა და სიძე სომხეთიდან ჩაიყვანა.. ევროპაში უამრავი წიგნი გამოდის სომხებზე და უამრავი კარგად მოქმედი ვებ.საიტიც აქვთ, შესაბამასიდაც მათ ყველა კარგად იცნობს, და თუნდაც მე-10 თაობამაც შესანიშნავად იცის სომხური და მისი ერის ისტორია... 2) ერთერთ ბრიტანულ სახელმწიფოში, ერთი ქართული ოჯახი გავიცანი, მეორე თაობამ უკვე აღარ იცოდა ქართული, ერთერთ სამხრეთულ ქვეყანაში კი მაღალი დიპლომატიის ემიგრანტი ვნახე, რომლის შვილი ძლივს ტეხავდა ქართულს, და მათი შთამომავლობა ხომ საერთოდ უნდა დავივიწყოთ... ავსტრიაში, გერმანიაში, იტალიაში ქართველების ერთმანეთის ეშინიათ და ერთმანეთს ატყავებენ... უმეტესობა ქართული სათვისტომოებისა უმაქნისი და მკვდარდშობილია, ეფექტურად ვრცლედება მხოლოდ რამოდენიმე გაზეთი და არ არსებობს არცერთი მოქმედი და კარგად განახლებად ვებ-საიტი ( ზოგს კვარტალში ერთხელ ანახლებენ...) ქართველები მაქსიმალურად ცდილობენ უცხოელზე იქორწინონ, რათა საბუთი მოიპოვონ და ჩარჩნენ... უმრავლეს შემთხვევაში ქართველი კაციც და ქალიც უცხოელთან თუკი ქმნის ოჯახს ასიმილირებას სწორედ ქართველი განიცდის... როდესაც თქვენმა მონა-მორჩილმა თხოვა ერთერთ მთავრობის წევრს მიეხედათ ემიგრაციისათვის, ასევე ვთხოვე, რომ პრეზიდენტამდე მიეწვდინა იდეა "ქართველი ემიგრანტის დღის" დაარსებისა, საერთო ემიგრანტული საიტის დაარსებისა ( მქონდა მეც მცდელობა მაგრამ ვერ შევძელი, რადგან მარტო აღმოვჩნდი) და ა.შ. ყველაფერ ამაზე ერთი პასუხი მივიღე :" დაივიწყეთ სახელმწიფოო და მიხედეთ თქვენს თავსო"... ასეა სიტუაცია, ჩვენს უამრავ ხალხს ვკარგავთ ემიგრაციაში, როცა სხვები პირიქით ემიგრაციაში უფრო ერთიანდებიან... სამწუხაროა, კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| კანონისტი |
Feb 26 2007, 06:57 PM
პოსტი
#336
|
 დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
KAIROS
ციტატა ასეა სიტუაცია, ჩვენს უამრავ ხალხს ვკარგავთ ემიგრაციაში, როცა სხვები პირიქით ემიგრაციაში უფრო ერთიანდებიან... მგონი აქ უფრო ქართველი ადამიანის ეთნოფსიქიკაზეა ყურადღება გასამახვილებელი თავად უფრო გეცოდინება, მაგრამ მე რაც დავადგინე, ქართველი ადამიანი საზღვარგარეთ არის ორი ფსიქიკურ-ფსიქოლოგიური მდგომარეობით: - ან დროებითაა - ან ვეღარასდროს იხილავს სამშობლოს პირველი ფიქრით ჩასული და მყოფი ქართველები, ზოგჯერ საზღვარგარეთაც კვდებიან, მაგრამ ისინი ყოველთვის აქ წამოსვლის ფიქრში არიან და ამიტომ ფეხსაც ვერ იკიდებენ კარგად. ფერეიდნელი ქართველები 400 წელია მოდიან... მეორე კატეგორიის ხალხი ხელჩაქნეულის პოზიციაშია, იცის მან, რომ სამშობლო დაკარგა და აღარ ცდილობს თვითგადარჩენას, თვლის რა, რომ აზრი არ აქვს.... ესენი იოლად ითქვიფებიან საშუალო მდგომარეობა ქართველ კაცს უჭირს -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
|
|
|
| ქეთუ |
Feb 26 2007, 07:30 PM
პოსტი
#337
|
 ცრემლისფერი... ჯგუფი: Members პოსტები: 2,898 რეგისტრ.: 16-December 06 მდებარ.: USA წევრი № 698 |
ციტატა(KAIROS @ Feb 26 2007, 04:48 AM) " დაივიწყეთ სახელმწიფოო და მიხედეთ თქვენს თავსო"... კაიროსი! უკაცრავად მაგრამ აი ამის მერე, რომელ ემიგრანტს უნდა უნდოდეს სამშობლოში დაბრუნება, იმ სამშობლოში რომლის დავიწყებასაც სთხოვენ? ციტატა(KAIROS @ Feb 26 2007, 04:48 AM) ასეა სიტუაცია, ჩვენს უამრავ ხალხს ვკარგავთ ემიგრაციაში, როცა სხვები პირიქით ემიგრაციაში უფრო ერთიანდებიან... სამწუხაროა, კაიროსი! ზუსტად ესაა ქართველების უბედურებაც ერთმანეთის გატანაც კი არ შეუძლიათ, უმეტეს შემთხვევაში!... -------------------- "ლოცვას უდრის ზოგჯერ ფიქრი... მოხდება ხოლმე... რაც უნდა მდგომარეობაში იყოს ტანი, სული მაინც მუხლმოყრილია..." "Ce n’est rien de mourir... c’est affreux de ne pas vivre!!!" |
|
|
|
| უჩა |
Feb 27 2007, 03:45 AM
პოსტი
#338
|
|
ღმერთო სამშობლო მიცოცხლე ჯგუფი: Members პოსტები: 5,655 რეგისტრ.: 31-December 06 მდებარ.: მარად და ყველგან საქართველო, მე ვარ შენთანააა... წევრი № 771 |
ციტატა მეც უცხოეთში ვარ, სწავლით რა გითხრათ, მაგრამ ქართველებისთვის კარგ მომავალ სასიძოს და სარძლოს ვზრდი ძალიან კარგია შვილებს ქართულად რომ ზრდით. ნეტა ყველა ოჯახი მასე იყოსიმედია თქვენც მალე ჩამოხვალთ სამშობლოში ოჯახით და დაუბრუნდებით საკუთარ ფესვებს ალბად აპირებ კიდევაც ჩამოსვლას იმიტო რომ გემჩნევა რომ საქართველოს სიყვერულს გულით და სულით ატარებ. -------------------- და აწ თქუენ გეტყვ, მცნებასა ახალსა მიგცემ თქუენ, რაჲთა იყუარებოდით ურთიერთას, ვითარცა მე შეგიყუარენ თქუენ, რაჲთა თქუენცა იყუარებოდით ურთიერთას. ამით ცნან ყოველთა, ვითარმედ ჩემნი მოწაფენი ხართ, უკუეთუ იყურებოდით ურთიერთას...
იოანე 13, 33-35 |
|
|
|
| თათი87 |
Feb 27 2007, 02:23 PM
პოსტი
#339
|
|
თამარი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,290 რეგისტრ.: 13-January 07 მდებარ.: sul axlos წევრი № 852 |
ციტატა :" დაივიწყეთ სახელმწიფოო და მიხედეთ თქვენს თავსო"... გააჩნია რა სთხოვე სახელმწიფოს -------------------- - ცოდვილთა შორის უცოდვილესი მე ვარ! დე, ასე იყოს! შენში მიყვარს მე ის არსება, ვისაც განგებამ განუწესა ჩემთან მსგავსება. მაუწყე მე, უფალო, რომელი გზით ვიარო ფსალმ. 142,8 |
|
|
|
| მამფალი |
Feb 28 2007, 01:36 AM
პოსტი
#340
|
|
შეფიცული ჯგუფი: Members პოსტები: 1,279 რეგისტრ.: 13-February 07 მდებარ.: apsni axeintkarra წევრი № 1,066 |
ციტატა მგონი აქ უფრო ქართველი ადამიანის ეთნოფსიქიკაზეა ყურადღება გასამახვილებელი თავად უფრო გეცოდინება, მაგრამ მე რაც დავადგინე, ქართველი ადამიანი საზღვარგარეთ არის ორი ფსიქიკურ-ფსიქოლოგიური მდგომარეობით: - ან დროებითაა - ან ვეღარასდროს იხილავს სამშობლოს პირველი ფიქრით ჩასული და მყოფი ქართველები, ზოგჯერ საზღვარგარეთაც კვდებიან, მაგრამ ისინი ყოველთვის აქ წამოსვლის ფიქრში არიან და ამიტომ ფეხსაც ვერ იკიდებენ კარგად. ფერეიდნელი ქართველები 400 წელია მოდიან... მეორე კატეგორიის ხალხი ხელჩაქნეულის პოზიციაშია, იცის მან, რომ სამშობლო დაკარგა და აღარ ცდილობს თვითგადარჩენას, თვლის რა, რომ აზრი არ აქვს.... ესენი იოლად ითქვიფებიან საშუალო მდგომარეობა ქართველ კაცს უჭირს აქ ქართული ეთნოფსიქიკა რა შუაშია? ეს ზოგადი ადამიანური მდგომარეობაა. ან ვერასდროს ბრუნდები, ან ბრუნდები. ისე გამოდის თითქოს დედამიწაზე არ დადის ქართველი რომელიც მიდის და მოდის კიდეც. ან რამდენია რომელსაც არ ქონდა იმედი დაკარგული დაბრუნებისა და მაინც ვერ დაბრუნდა. -------------------- არააა, ზაქიჭამია არ იყო. თურმე სტუმრებსაც უტოვებდაო ლუკმასო. :ხოხვასმაილი:
|
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 11 მომხმარებელი (მათ შორის 11 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 26th April 2024 - 05:19 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge