 გთხოვთ მირჩიეთ |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| mlocveli |
  Apr 11 2010, 12:57 AM
პოსტი
#1
|
|
Newbie  ჯგუფი: Members პოსტები: 5 რეგისტრ.: 10-April 10 წევრი № 8,602  |
16 წლის ასაკში მომიტაცეს-6 თვეში მე და ჩემი მეუღლე დავცილდით რადგან ადამიანის მკვლელობისთვის დააკავეს და მეც ლამის მისი მორიგი მსხვერპლი გავხდი; ამ ფაქტმა ძალიან იმოქმედა ჩემზე ფსიქოლოგიურად; განსაკუტრებით მომავლის შიში გამიჩნდა-განათხოვარი ქალის სახელი, რაც ჩემს ქალაქში ხშირად ცუდ ყოფაქცევასთან აიგივებენ; ამ შიშში ვცხოვრობდი-ჩვეულებრივად- დავდიოდი ეკლესიაში, ვლოცულობდი, ვსწავლობდი და ვმუშაობდი; წარმატებებსაც მივარწიე; 23 წლის ვიყავი როდესაც ჩემი ყოფილი თანამშრომელი მამაკაცი მეგობრის სახით დამიახლოვდა; უბრალოდ ვსაუბრობდით, აღმოჩნდა რომ დაოჯახებული იყო მაგრამ ოჯახი დანგრეულია რადგან ცოლ-ქმარს ცუდი ურთიერთობა ქონდა; მე ვანუგეშებდი ვცდილობდი რომ გაეგო მისი ცოლისთვის; მაგრამ გატეხილს უკვე ვეღარ გაამთელებ თურმე; გარკვეული დროის შემდგე ამ ადამიანს "X" შევუყვარდი; მეუბნებოდა რომ განცხადება შეტანილი აქვს განქორწინებაზე, ცოლობაც კი შემომთავაზა , მითხრა რომ ოცნებობს მისი შვილი მუცლით ვატარო რომ უბედნიერესია რადგან მე ვყავარ... სიმართლე გითრათ, ეს ყველაფერი იმდენად ლამაზი და თბილი იყო რომ ჩავთვალე თავი ბედნიერად და დრეებს ვითვლიდი როცა ჯვარს დავიწერდით. ხომ ხდება რომ ადამიანებს არ უმართლებთ, როგორც მე პირველ ქორინებაში-ცემენ, სიგარეტით წვავენ, ურტყამენ, ეჭვიანობენ და ამის მერე ვიფიქრე რომ უფალამა მომცა ოჯახი; გავიდა წლები, ჩემი შეყვარებული მამაკაცი მიზეზებს ყოველწელიწადს პოულობს რომ ჩვენი ერთად ყოფნა გადადოს-ხან ვალები, ხან შვილი, ხან ომი ქვეყანაშI ხან ... ამის გამო მე დეპრესიაში ჩავარდი, ხშირად ვჩხუბობთ.. ეს ყველაფერი გრძელდება 7 წელია.. ამ პერიოდის მანძIლზე მე ჯანმრთელობა ძლიან გამიუარესდა.. ხშირი ჩხუბების ნიადაგზე ვითიშები და გონებას ვკარგად -გონს სასწრაფოში ან საავადმყოფოში მოვდივარ...მაქვს თითქმის ყველა ორგანოს ქრონიკული დაავადება და 1 თვეში მინიმუმ 10 დრეს საწოლში ვატარებ; მაქვს იმუნური დაავადებები... ტრამვის შედეგად ჩაქცევა ტვინის არეში... უკვე 2 წელია, ვცდილბ თავი დავარწიო, ამ ვითომ საქმროს, რომელიც მემგონი ჩემზე დაქორწინებას არც აპირებს ; რადგან როგორც აღმოვაჩინე ჯვარი აქვს დაწერილი გელათის მონასტერში... არადა სიყვარულიც და ცოლობაც მთხოვა და ხატზე დაიფიცა ეკლესიაში... 2 წელია მაწამებს იმის შეგრძნება რომ უბრალო აფიორაში გავეხვიე და მისი ვნებების დაკმაყოფილების ობიექტი გავხდი.. არ იფიქროთ რომ მეშინია და არ მიცდია რომ შემეწყვიტა ურთიერთობა რომელსაც მიზნად ჩემი დაღუპვა აქვს- არაფერი გამოვიდა... საშინლად მცემა,თმით მათრია ... მერე კი როცა მე ბოდიში მოვუხადე-მაპატიე შევცდი თქო-მაკოცა და მალე ერთად ვიქნებითო... 2 ჯერ ვცადე თვითმკვლელობა, თავი მოვიწამლე და სულ შემთხვევით რეანიმაციაში გადამარჩIნეს... როგორც კი სიტყვას დავძრავ მემუქრება რომ ჩემს ოჯახს(რომელმაც არაფერი იცის) ლაფშI ამოსვრის, რომ გაჩენის დღეს მაწყევლინებს, რომ... სად არ ვიყავი, ეკლესიაშიც- არ მინდა გავიკითხო მაგრამ მღვდელმა მთლიანად მე გადმომაბარა ეს ტვირთი, რომ მე უნდა ვუთხრა და ასე შემდეგ... არადა დამიჯერეთ ფიზიკურად გამისწორდება, და ეს შიში არ არის ეს ის გზაა რაც მე ვცადე სანამ თქვენ გთხოვდიტ დახმარებას... ძალინ გთხოვთ დამეხმარეთ ! მინდა მყავდეს ქმარი და შვილები-ეკლესიაში უფალს პატიებას და შეწყალებას ვთხოვ; ვთხოვ გამხადოს ღირსი რომ ოჯახი მყავდეს და დამიფაროს... 30 წლის ვარ.. ჩემი ჯანმრთელობით ექიმები მეუბნებიან რომ შვილი მალე თუ არ გავაჩინე შეიძLება დედა ვერასდროს გავხდე... მტანჯავს ეს ყველაფერი... მგონია უფალი მსჯის რომ ჯვარნაწერ, თUნდაც უკვე გათიშული და გაციებული ცოლს, ქმარს ვეცილები... უკვე 1 კვირაა თვითმკვლელობაზე ვფიქრობ-სხვა გამოსავალს ვერ ვხედავ... გთხოვთ მირჩიეთ დამეხმარეთ... გემუდარებით... ხომ არ მივიდე გელათში და მოვძბნო ის მოძღვარი ვინც ჯვარი დაწერა , ხომ არ მოვუყვე მაგრამ... არ ვიცი... მე ვინ დამიცავს მისი საშIნელი აგრესიისგან როცა მითუმეტეს იარაღი აქვს და თუ მისი სურვილის წინააღმედეგ წავედი არ დამინდობს... მირჩიეთ რა ვქნა? ვის მიმვმართო? ცოცხლად ვარ ჯოჯოხეთში.. |
   |
 
|
| mlocveli |
Apr 11 2010, 01:58 AM
პოსტი
#2
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 5 რეგისტრ.: 10-April 10 წევრი № 8,602 |
ეს ჩანაწერი მეგობრის დღიურიდან არის... განვიცდი მის მდგომარეობას.. ვფიქრობ მისი ცხოვრებაა და არა გამოგონილი ილუზიაა
|
|
|
|
| აბე |
Apr 11 2010, 12:10 PM
პოსტი
#3
|
 აბესალომ ჯგუფი: Members პოსტები: 1,705 რეგისტრ.: 14-December 08 მდებარ.: თბილისი წევრი № 6,107 |
ციტატა(mlocveli @ Apr 11 2010, 01:57 AM)  16 წლის ასაკში მომიტაცეს-6 თვეში მე და ჩემი მეუღლე დავცილდით რადგან ადამიანის მკვლელობისთვის დააკავეს და მეც ლამის მისი მორიგი მსხვერპლი გავხდი; ამ ფაქტმა ძალიან იმოქმედა ჩემზე ფსიქოლოგიურად; განსაკუტრებით მომავლის შიში გამიჩნდა-განათხოვარი ქალის სახელი, რაც ჩემს ქალაქში ხშირად ცუდ ყოფაქცევასთან აიგივებენ; ამ შიშში ვცხოვრობდი-ჩვეულებრივად- დავდიოდი ეკლესიაში, ვლოცულობდი, ვსწავლობდი და ვმუშაობდი; წარმატებებსაც მივარწიე; 23 წლის ვიყავი როდესაც ჩემი ყოფილი თანამშრომელი მამაკაცი მეგობრის სახით დამიახლოვდა; უბრალოდ ვსაუბრობდით, აღმოჩნდა რომ დაოჯახებული იყო მაგრამ ოჯახი დანგრეულია რადგან ცოლ-ქმარს ცუდი ურთიერთობა ქონდა; მე ვანუგეშებდი ვცდილობდი რომ გაეგო მისი ცოლისთვის; მაგრამ გატეხილს უკვე ვეღარ გაამთელებ თურმე; გარკვეული დროის შემდგე ამ ადამიანს "X" შევუყვარდი; მეუბნებოდა რომ განცხადება შეტანილი აქვს განქორწინებაზე, ცოლობაც კი შემომთავაზა , მითხრა რომ ოცნებობს მისი შვილი მუცლით ვატარო რომ უბედნიერესია რადგან მე ვყავარ... სიმართლე გითრათ, ეს ყველაფერი იმდენად ლამაზი და თბილი იყო რომ ჩავთვალე თავი ბედნიერად და დრეებს ვითვლიდი როცა ჯვარს დავიწერდით. ხომ ხდება რომ ადამიანებს არ უმართლებთ, როგორც მე პირველ ქორინებაში-ცემენ, სიგარეტით წვავენ, ურტყამენ, ეჭვიანობენ და ამის მერე ვიფიქრე რომ უფალამა მომცა ოჯახი; გავიდა წლები, ჩემი შეყვარებული მამაკაცი მიზეზებს ყოველწელიწადს პოულობს რომ ჩვენი ერთად ყოფნა გადადოს-ხან ვალები, ხან შვილი, ხან ომი ქვეყანაშI ხან ... ამის გამო მე დეპრესიაში ჩავარდი, ხშირად ვჩხუბობთ.. ეს ყველაფერი გრძელდება 7 წელია.. ამ პერიოდის მანძIლზე მე ჯანმრთელობა ძლიან გამიუარესდა.. ხშირი ჩხუბების ნიადაგზე ვითიშები და გონებას ვკარგად -გონს სასწრაფოში ან საავადმყოფოში მოვდივარ...მაქვს თითქმის ყველა ორგანოს ქრონიკული დაავადება და 1 თვეში მინიმუმ 10 დრეს საწოლში ვატარებ; მაქვს იმუნური დაავადებები... ტრამვის შედეგად ჩაქცევა ტვინის არეში... უკვე 2 წელია, ვცდილბ თავი დავარწიო, ამ ვითომ საქმროს, რომელიც მემგონი ჩემზე დაქორწინებას არც აპირებს ; რადგან როგორც აღმოვაჩინე ჯვარი აქვს დაწერილი გელათის მონასტერში... არადა სიყვარულიც და ცოლობაც მთხოვა და ხატზე დაიფიცა ეკლესიაში... 2 წელია მაწამებს იმის შეგრძნება რომ უბრალო აფიორაში გავეხვიე და მისი ვნებების დაკმაყოფილების ობიექტი გავხდი.. არ იფიქროთ რომ მეშინია და არ მიცდია რომ შემეწყვიტა ურთიერთობა რომელსაც მიზნად ჩემი დაღუპვა აქვს- არაფერი გამოვიდა... საშინლად მცემა,თმით მათრია ... მერე კი როცა მე ბოდიში მოვუხადე-მაპატიე შევცდი თქო-მაკოცა და მალე ერთად ვიქნებითო... 2 ჯერ ვცადე თვითმკვლელობა, თავი მოვიწამლე და სულ შემთხვევით რეანიმაციაში გადამარჩIნეს... როგორც კი სიტყვას დავძრავ მემუქრება რომ ჩემს ოჯახს(რომელმაც არაფერი იცის) ლაფშI ამოსვრის, რომ გაჩენის დღეს მაწყევლინებს, რომ... სად არ ვიყავი, ეკლესიაშიც- არ მინდა გავიკითხო მაგრამ მღვდელმა მთლიანად მე გადმომაბარა ეს ტვირთი, რომ მე უნდა ვუთხრა და ასე შემდეგ... არადა დამიჯერეთ ფიზიკურად გამისწორდება, და ეს შიში არ არის ეს ის გზაა რაც მე ვცადე სანამ თქვენ გთხოვდიტ დახმარებას... ძალინ გთხოვთ დამეხმარეთ ! მინდა მყავდეს ქმარი და შვილები-ეკლესიაში უფალს პატიებას და შეწყალებას ვთხოვ; ვთხოვ გამხადოს ღირსი რომ ოჯახი მყავდეს და დამიფაროს... 30 წლის ვარ.. ჩემი ჯანმრთელობით ექიმები მეუბნებიან რომ შვილი მალე თუ არ გავაჩინე შეიძLება დედა ვერასდროს გავხდე... მტანჯავს ეს ყველაფერი... მგონია უფალი მსჯის რომ ჯვარნაწერ, თUნდაც უკვე გათიშული და გაციებული ცოლს, ქმარს ვეცილები... უკვე 1 კვირაა თვითმკვლელობაზე ვფიქრობ-სხვა გამოსავალს ვერ ვხედავ... გთხოვთ მირჩიეთ დამეხმარეთ... გემუდარებით... ხომ არ მივიდე გელათში და მოვძბნო ის მოძღვარი ვინც ჯვარი დაწერა , ხომ არ მოვუყვე მაგრამ... არ ვიცი... მე ვინ დამიცავს მისი საშIნელი აგრესიისგან როცა მითუმეტეს იარაღი აქვს და თუ მისი სურვილის წინააღმედეგ წავედი არ დამინდობს... მირჩიეთ რა ვქნა? ვის მიმვმართო? ცოცხლად ვარ ჯოჯოხეთში.. გული დამეწვა, როცა ეს წავიკითხე... ახლა არასწორი იქნება იმისი ახსნა, რომ ამ მდგომარეობაში მისვლამდე, საკუთარი წვლილიც არის... მთავარი ის არის, რომ თქვენ კარგად გააცნობიეროთ ის, რომ შეუცდომელი არავინაა. ხშირად გვეშლება ცხოვრების გზები და დიდ განსაცდელში ვვარდებით, მაგრამ უფალი ჩვენთან არის და დაგვეხმარება ყველაფრის დაძლევაში... გამოუვალი სიტუაცია არ არსებობს, მაგრამ კონკრეტული რჩევების ასე საჯაროდ დაწერა ინტერნეტში რამდენად უპრიანი იქნება, ეს კიდევ საკითხავია... რა გარანტია გაქვთ, რომ იმ მამაკაცმა არ წაიკითხოს ინტერნეტში ეს თემა და გაიგოს რასაც აპირებთ ადამიანთა რჩევით?! რა თქმა უნდა ამის გარანტია არ გაქვთ, ამიტომ პირადად გაესაუბრეთ ადამიანებს, ვისაც ძალუძს სასარგებლო რჩევების მოცემა და თქვენი დახმარება ამ განსაცდელიდან გამოსვლაში. რადგანაც დახმარებისთვის ჩვენ მოგვმართეთ, ჩვენ გირჩევთ გაესაუბროთ ჩვენი ფორუმის წევრ მოძღვარს, დეკანოზ ანდრია კემულარიას. ვფიქრობ, მამა ანდრია ერთობ სასარგებლო რჩევებს მოგცემთ და დაგანახებთ იმ გზას, რომელიც თქვენ გამოგიყვანთ სიტუაციიდან. მისწერეთ პირადი შეტყობინება მას, და სთხოვეთ დახმარება. აუცილებლად გულთან ახლოს მიიტანს და გვერდში დაგიდგებათ. http://church.ge/index.php?showuser=296 ჩვენც თქვენს გვერდით გვიგულეთ, არ იფიქროთ თვითმკვლელობაზე, იმ ტანჯვაზე, ტკივილებზე, რომლებიც გაქვთ... გქონდეთ იმედი, რომ უფალი აუცილებლად დაგეხმარებათ... ყველა ის ადამიანი ვინც თქვენს გვერდით დადგება, უფლის დახმარება იქნება... და თუ ამას კარგად გააცნობიერებთ, ნუგეში მოგეცემათ... ჩვენ თქვენს გვერდით ვართ  -------------------- მაშრომე საკეთილოდა,
თუნდ არ მოვიმკო ნაყოფი (ვაჟა-ფშაველა, ლექსიდან "ჩემი ვედრება") |
|
|
|
| Ligia |
Apr 11 2010, 06:05 PM
პოსტი
#4
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 2,990 რეგისტრ.: 2-April 08 წევრი № 4,411 |
ციტატა(mlocveli @ Apr 11 2010, 02:58 AM) ეს ჩანაწერი მეგობრის დღიურიდან არის... განვიცდი მის მდგომარეობას.. ვფიქრობ მისი ცხოვრებაა და არა გამოგონილი ილუზიაა სად ცხოვრობს შენი მეგობარი? თბილისშია? |
|
|
|
| მეოჯახე |
Apr 11 2010, 10:33 PM
პოსტი
#5
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 10 რეგისტრ.: 4-March 10 წევრი № 8,304 |
ყოველი დღე, ყოველი წამი, ჩვენი ცხოვრებისა ღვთის დიდი მოწყალებაა ჩვენთვის ბოძებული...თითეული წამი, როგორიც არ უნდა იყოს ის, სასიამოვნო, არასასიმოვნო, მოსაწყენი, ბედნიერი, უბედური....განსაზღვრულია ჩვენთვის ისე როგორც არის...ისე არაფერი ხდება ცხოვრებაში....ამიტომ მადლობა ღმერთს ყველაფრისათვის...თვითმკვლელობა, პირველ რიგში ღვთის უარყოფაა და ეშმაკის მონობა...ყველაზე საშინელი ამ ქვეყანაზე ეს ცოდვაა...სხვა ყველაფერი წარმავალია....ამიტომ მე ვფიქრობ, თქვენმა მეგობარამა კარგად უნდა გაიაზროს თავისი მდგომარეობა, უფალი მოწყალეა და აუცილებლად შეეწევა...
|
|
|
|
| ბადრი |
Apr 11 2010, 10:41 PM
პოსტი
#6
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,332 რეგისტრ.: 30-October 08 მდებარ.: წყალტუბო წევრი № 5,866 |
დაიკოო გაგიჭირდება ნებისმიერის მოშორება თუ გინდა. თხოვე ვინმე ახლობელს და მორჩა. იარაღი კი არა .., იარაღი ლაჩარს ჭირდება...შენ მაგის არ შეგეშინდეს
არ გაგიჭირდება მინდოდა დამეწერა -------------------- "უფალო ბაგენი ჩემი აღახვენ და პირი ჩემი იტყოდეს ქებულებასა შენსა"
"ეგრეთცა სარწმუნოებაი, უკუეთუ არა აქუნდენ საქმენი, მკუდარ არს იგი ხოლო." (იაკ 2.17) |
|
|
|
| აკაკი |
Apr 11 2010, 10:44 PM
პოსტი
#7
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 2,626 რეგისტრ.: 21-May 09 წევრი № 7,018 |
ვურჩევდი სადმე მონასტერში მისი სამყოფელიდან მოშორებით წასულიყო... იქ მოეძებნა ადამიანი მოძღვარი ვინმე მისი ახლობელი (სულისა) რომელიც ახლოს შევა კონტაქტშI და გაუგებს... მოუყვეს.. ცოტა ხანი იქ დაჰყოს . . . . შემდეგ კი როცა დამშვიდდება უფრო ნათლად შეხედავს ცხოვრებისეულ მოვლენებს... უფრო უკეთ დაინახავს რომელი გზით უნდა წავიდეს . . . როგორ უნდა მოიქცეს და ა.შ
ვუსურვებ სულგრძელებას, მოთმინებას, შემწყნარებლობას, სიყვარულს და ყოველივე სათნოებას. . . |
|
|
|
| terra |
Apr 12 2010, 01:52 AM
პოსტი
#8
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 4,231 რეგისტრ.: 2-April 08 წევრი № 4,398 |
მონასტერი და მოძღვარი კი არა, ან ძმა არ ჰყავს, ან ბიძაშვილი?
მიუგზავნოს და ისე მიალეწინოს კბილები, რომ მისკენ გახედვაც ვეღარ გაბედოს. რას ქვია ცემა და თმიდან თრევა?! საქართველოა თუ დაღესტანი!! -------------------- უფალო, იესუ ქრისტე, შემიწყალე მე..
|
|
|
|
| მაშიკო |
Apr 12 2010, 10:50 AM
პოსტი
#9
|
 მარიამი ჯგუფი: Members პოსტები: 2,850 რეგისტრ.: 18-May 09 მდებარ.: ქუთაისი წევრი № 7,002 |
mlocveli
ჩვენი ამქვეყნად მოსვლა ხომ უფლის ნებაა, ასევე ამ ქვეყნიდან გასვლაც, თვითმკვლელობა ხომ ყველაზე მზიმე ცოდვაა, მესმის ამ ადამიანის მაგრამ ვფიქრობ რომ ის სუსტია და დახმარება სჭირდება, მარტო ვერაფერს ვერ შეძლებს... მეგობრები, ნათესავები და მოძღვარი უნდა დაეხმაროს... უნდა გააძლიეროთ ეს ადამიანი და დაძლევს პრობლემებს... ღმერთმა დალოცოს და გააძლიეროს -------------------- უფალო იესო ქრისტე, ძე ღვთისაო, შემიწყალე მე ცოდვილი. მომეც ძალა და უნარი, ვადიდო სახელი შენი.
|
|
|
|
| ნონა |
Apr 12 2010, 11:25 AM
პოსტი
#10
|
 მშვიდი სისოვლე ჯგუფი: Members პოსტები: 2,197 რეგისტრ.: 29-July 09 მდებარ.: ბათუმი წევრი № 7,322 |
mlocveli
საშინელი ისტორიაა და ჩემთვის სხვა სიტუაციიდან ძალიან ნაცნობი პრობლემა. ეტყობა დახმარებას ნაცნობებს იმიტომ ვერ თხოვს თქვენი მეგობარი, რომ ურთიერთობის გამომზეურების და ოჯახის წევრებისათვის გულისტკენის, შესაძლო ახალი დევნის ეშინია... მაგრამ მსგავსი მორალური და ფიზიკური ტერორის ქვეშ ნამდვილად არ უნდა ცხოვრობდეს. ასე სულიერ და ფიზიკურ ჯანმრთელობას კარგავს სრულიად უმიზნოდ. გადაწყვეტილება ძალიან მალე უნდა მიიღოს  ჩემი აზრით ჯობია სამართლიან ტვირთს ეზიდებოდეს ვიდრე უსამართლოს: მოუყვეს ახლობლებს, თუ ირგვლივ არ ეგულება ადამიანი რომელიც დაიცავს მიმართოს პოლიციას... გასაგებია რომ უმძიმს შეგუება იმ აზრთან რომ ცხოვრებას გაურთულებს ამ ამბის გამჟღავნებით შეცვლილი დამოკიდებულებები, მაგრამ გვერდში ნამდვილად დაუდგებიან თუნდაც განსაჯონ, მარტოს არ დატოვებენ. -------------------- ...უფალო, უშენოდ სიზმარშიც არ გავიშვები!
|
|
|
|
| Ligia |
Apr 12 2010, 01:58 PM
პოსტი
#11
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 2,990 რეგისტრ.: 2-April 08 წევრი № 4,411 |
ციტატა(terra @ Apr 12 2010, 02:52 AM) მონასტერი და მოძღვარი კი არა, ან ძმა არ ჰყავს, ან ბიძაშვილი? მიუგზავნოს და ისე მიალეწინოს კბილები, რომ მისკენ გახედვაც ვეღარ გაბედოს. რას ქვია ცემა და თმიდან თრევა?! საქართველოა თუ დაღესტანი!! მასე უნდა ქნას ზუსტად და ის ვიღაცა ისე გაისუსება, ხმას ვეღარ ამოიღებს, ყოველდღე მის კართან იქნება, მაპატიე და ცოლად გამომყევიო ბოლო ბოლო დავიქირავებდი ვინმეს მოჩხუბარს, თუ მაინცადამაინც... მოძღვარი საჭიროა როგორ არა, ვინმესთან ხომ უდნა დაილაპარაკოს მის ტრავმებზე, ოჯახთან ძნელია მაგაზე საუბარი, შეიძლება ოჯახიც სხვანაირი ყავს ამ გოგოს, და სახელის გატეხვას თავიანთი შვილის კისრის მოტეხვა ურჩევნიათ, შეურაცხYოფას არავის ვაყენებ, უბრალდო არიან მასეთი ოჯახებიც ციტატა(აკაკი @ Apr 11 2010, 11:44 PM) ვურჩევდი სადმე მონასტერში მისი სამყოფელიდან მოშორებით წასულიყო... იქ მოეძებნა ადამიანი მოძღვარი ვინმე მისი ახლობელი (სულისა) რომელიც ახლოს შევა კონტაქტშI და გაუგებს... მოუყვეს.. ცოტა ხანი იქ დაჰყოს . . . . შემდეგ კი როცა დამშვიდდება უფრო ნათლად შეხედავს ცხოვრებისეულ მოვლენებს... უფრო უკეთ დაინახავს რომელი გზით უნდა წავიდეს . . . როგორ უნდა მოიქცეს და ა.შ ვუსურვებ სულგრძელებას, მოთმინებას, შემწყნარებლობას, სიყვარულს და ყოველივე სათნოებას. . . ფრთების გამობმას ნუ მოვთხოვთ რა  რა დიდი ფიქრი მაგას უნდა რომ ან პოლიციას უნდა მიმართოს ან ვინმე ახლობელს თხოვოს რომ ტერრას თქმის არ იყოს მიალეწოს კბილები |
|
|
|
| kinoteli |
Apr 12 2010, 02:17 PM
პოსტი
#12
|
 SHEFICULI ჯგუფი: Members პოსტები: 875 რეგისტრ.: 5-April 10 წევრი № 8,575 |
ვაი ვაი......მართლმადიდებლებო.
-------------------- „არა გეცრუვნეთ შენ სიწმიდით მშობელო ჩუენო, კათოლიკე ეკლესიაო, არცა განგცეთ შენ, სიქადულო ჩუენო, მართლმადიდებლობაო".
"სულის გადარჩენისათვის ადამიანს აუცილებლად უნდა ჰქონდეს რწმენა, მხოლოდ მართლმადიდებლური სარწმუნოება უნდა ვიგულისხმოთ".... ილია II "რაც უნდა ჭირი მომკერძო, ბილწთ არ შევეკვრი ზავითა; მცნებას ვერ შემაცვლეინებ მოზღვავებულის ავითა!" |
|
|
|
| terra |
Apr 12 2010, 02:59 PM
პოსტი
#13
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 4,231 რეგისტრ.: 2-April 08 წევრი № 4,398 |
ციტატა(kinoteli @ Apr 12 2010, 02:17 PM) ვაი ვაი......მართლმადიდებლებო. მე ვიტყოდი - ვაი ვაი.....პაციფისტებო. შენი და რომ ითრიოს ვინმემ თმით და ცემოს, მოძღვართან გავარდები რჩევის საკითხავად თუ ლოცვად დავარდები? მართლა ვაი გვჭირს ქართველებს!! -------------------- უფალო, იესუ ქრისტე, შემიწყალე მე..
|
|
|
|
| kinoteli |
Apr 12 2010, 07:46 PM
პოსტი
#14
|
|
SHEFICULI ჯგუფი: Members პოსტები: 875 რეგისტრ.: 5-April 10 წევრი № 8,575 |
[მე ვიტყოდი - ვაი ვაი.....პაციფისტებო.
შენი და რომ ითრიოს ვინმემ თმით და ცემოს, მოძღვართან გავარდები რჩევის საკითხავად თუ ლოცვად დავარდები? მართლა ვაი გვჭირს ქართველებს! ერთ ლოყაში რომ გამარტყავენ,მეორეს კი არ მივუშვერ.....ისეთს ვგლიჯავ ყბას ჩამოვუღებ....მე ვინ მომცა გაორების ნიჭი... -------------------- „არა გეცრუვნეთ შენ სიწმიდით მშობელო ჩუენო, კათოლიკე ეკლესიაო, არცა განგცეთ შენ, სიქადულო ჩუენო, მართლმადიდებლობაო".
"სულის გადარჩენისათვის ადამიანს აუცილებლად უნდა ჰქონდეს რწმენა, მხოლოდ მართლმადიდებლური სარწმუნოება უნდა ვიგულისხმოთ".... ილია II "რაც უნდა ჭირი მომკერძო, ბილწთ არ შევეკვრი ზავითა; მცნებას ვერ შემაცვლეინებ მოზღვავებულის ავითა!" |
|
|
|
| Atman |
Apr 12 2010, 07:48 PM
პოსტი
#15
|
|
მეცამეტე მეომარი ჯგუფი: Members პოსტები: 6,236 რეგისტრ.: 23-August 08 წევრი № 5,518 |
როცა ქალს ჩაგრავენ ყოველთვის კაცი უნდა ჩაერიოს! პირველ რიგში ნათესავი რა თქმა უნდა!
-------------------- हरे कृष्ण हरे कृष्ण
कृष्ण कृष्ण हरे हरे हरे राम हरे राम राम राम हरे हर |
|
|
|
| kinoteli |
Apr 12 2010, 07:53 PM
პოსტი
#16
|
|
SHEFICULI ჯგუფი: Members პოსტები: 875 რეგისტრ.: 5-April 10 წევრი № 8,575 |
სისხლი სისხლის წილ.....არავინ დავინდოთ....ყველა უნდა მოკვდეს ვინც ჩემზე ხელს აღმართავს......?!
[/quote] რატქმაუნდა ვინ უარყოფს.....და როცა ადამიანი შენ გთხოვს დახმარებას....სჰენ ურჩევ თავის ძმასთან წავიდეს??? ეს რომ შეძლებოდა შენ არ გკითხავდა დახმარებას და რჩევას -------------------- „არა გეცრუვნეთ შენ სიწმიდით მშობელო ჩუენო, კათოლიკე ეკლესიაო, არცა განგცეთ შენ, სიქადულო ჩუენო, მართლმადიდებლობაო".
"სულის გადარჩენისათვის ადამიანს აუცილებლად უნდა ჰქონდეს რწმენა, მხოლოდ მართლმადიდებლური სარწმუნოება უნდა ვიგულისხმოთ".... ილია II "რაც უნდა ჭირი მომკერძო, ბილწთ არ შევეკვრი ზავითა; მცნებას ვერ შემაცვლეინებ მოზღვავებულის ავითა!" |
|
|
|
| ქევანა |
Apr 12 2010, 07:55 PM
პოსტი
#17
|
 მთვლემარე დრაკონი ჯგუფი: Members პოსტები: 7,454 რეგისტრ.: 11-February 07 მდებარ.: Shire, Hobbitland, Middle-earth წევრი № 1,055 |
kinoteli
კარგით რა პატივცემულო, ცეცხლზე ნავთს ნუ ასხამთ  ცუდი წარმოდგენა გაქვთ მართმადიდებლებზე რაც შეეხება თემას: მე ვერაფერს ვურჩევ.  ოჯახი არ ჰყავს? პრინციპში, ალბათ არ ჰყავს, თორემ რომ ჰყავდეს, ასეთ დღეში არ იქნებოდა.-------------------- “I'd built that bridge for you. But I didn’t know that I would be building it for you and him.” ("Dაისყ")
"He was born with a gift of laughter and a sense that the world was mad. And that was all his patrimony." - Scaramouche, Rafael Sabatini *** ფორუმზე გლანძღავ და მიწასთან გასწორებ, ძვირფასო, მაგრამ გახსოვდეს, ფორუმს გარეთ მე შენ მიყვარხარ : ) *** Спасение утопающего – дело рук самого утопающего... *** ამინდის შემქმნელი |
|
|
|
| აკაკი |
Apr 12 2010, 07:57 PM
პოსტი
#18
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 2,626 რეგისტრ.: 21-May 09 წევრი № 7,018 |
მე რაც დავწერე მხოლოდ იმიტომ, რომ თავის მოკვლა სცადა ბევრჯერ, და ცოტა სხვა მხრივ შევხედე...
|
|
|
|
| kinoteli |
Apr 12 2010, 08:03 PM
პოსტი
#19
|
|
SHEFICULI ჯგუფი: Members პოსტები: 875 რეგისტრ.: 5-April 10 წევრი № 8,575 |
მე ყველანი მიყვარხართ
.....და მიხარიხართ ყველა -------------------- „არა გეცრუვნეთ შენ სიწმიდით მშობელო ჩუენო, კათოლიკე ეკლესიაო, არცა განგცეთ შენ, სიქადულო ჩუენო, მართლმადიდებლობაო".
"სულის გადარჩენისათვის ადამიანს აუცილებლად უნდა ჰქონდეს რწმენა, მხოლოდ მართლმადიდებლური სარწმუნოება უნდა ვიგულისხმოთ".... ილია II "რაც უნდა ჭირი მომკერძო, ბილწთ არ შევეკვრი ზავითა; მცნებას ვერ შემაცვლეინებ მოზღვავებულის ავითა!" |
|
|
|
| A.v.B |
Apr 12 2010, 08:10 PM
პოსტი
#20
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 427 რეგისტრ.: 8-March 10 წევრი № 8,338 |
ციტატა(mlocveli @ Apr 11 2010, 12:57 AM) 16 წლის ასაკში მომიტაცეს-6 თვეში მე და ჩემი მეუღლე დავცილდით რადგან ადამიანის მკვლელობისთვის დააკავეს და მეც ლამის მისი მორიგი მსხვერპლი გავხდი; ამ ფაქტმა ძალიან იმოქმედა ჩემზე ფსიქოლოგიურად; განსაკუტრებით მომავლის შიში გამიჩნდა-განათხოვარი ქალის სახელი, რაც ჩემს ქალაქში ხშირად ცუდ ყოფაქცევასთან აიგივებენ; ამ შიშში ვცხოვრობდი-ჩვეულებრივად- დავდიოდი ეკლესიაში, ვლოცულობდი, ვსწავლობდი და ვმუშაობდი; წარმატებებსაც მივარწიე; 23 წლის ვიყავი როდესაც ჩემი ყოფილი თანამშრომელი მამაკაცი მეგობრის სახით დამიახლოვდა; უბრალოდ ვსაუბრობდით, აღმოჩნდა რომ დაოჯახებული იყო მაგრამ ოჯახი დანგრეულია რადგან ცოლ-ქმარს ცუდი ურთიერთობა ქონდა; მე ვანუგეშებდი ვცდილობდი რომ გაეგო მისი ცოლისთვის; მაგრამ გატეხილს უკვე ვეღარ გაამთელებ თურმე; გარკვეული დროის შემდგე ამ ადამიანს "X" შევუყვარდი; მეუბნებოდა რომ განცხადება შეტანილი აქვს განქორწინებაზე, ცოლობაც კი შემომთავაზა , მითხრა რომ ოცნებობს მისი შვილი მუცლით ვატარო რომ უბედნიერესია რადგან მე ვყავარ... სიმართლე გითრათ, ეს ყველაფერი იმდენად ლამაზი და თბილი იყო რომ ჩავთვალე თავი ბედნიერად და დრეებს ვითვლიდი როცა ჯვარს დავიწერდით. ხომ ხდება რომ ადამიანებს არ უმართლებთ, როგორც მე პირველ ქორინებაში-ცემენ, სიგარეტით წვავენ, ურტყამენ, ეჭვიანობენ და ამის მერე ვიფიქრე რომ უფალამა მომცა ოჯახი; გავიდა წლები, ჩემი შეყვარებული მამაკაცი მიზეზებს ყოველწელიწადს პოულობს რომ ჩვენი ერთად ყოფნა გადადოს-ხან ვალები, ხან შვილი, ხან ომი ქვეყანაშI ხან ... ამის გამო მე დეპრესიაში ჩავარდი, ხშირად ვჩხუბობთ.. ეს ყველაფერი გრძელდება 7 წელია.. ამ პერიოდის მანძIლზე მე ჯანმრთელობა ძლიან გამიუარესდა.. ხშირი ჩხუბების ნიადაგზე ვითიშები და გონებას ვკარგად -გონს სასწრაფოში ან საავადმყოფოში მოვდივარ...მაქვს თითქმის ყველა ორგანოს ქრონიკული დაავადება და 1 თვეში მინიმუმ 10 დრეს საწოლში ვატარებ; მაქვს იმუნური დაავადებები... ტრამვის შედეგად ჩაქცევა ტვინის არეში... უკვე 2 წელია, ვცდილბ თავი დავარწიო, ამ ვითომ საქმროს, რომელიც მემგონი ჩემზე დაქორწინებას არც აპირებს ; რადგან როგორც აღმოვაჩინე ჯვარი აქვს დაწერილი გელათის მონასტერში... არადა სიყვარულიც და ცოლობაც მთხოვა და ხატზე დაიფიცა ეკლესიაში... 2 წელია მაწამებს იმის შეგრძნება რომ უბრალო აფიორაში გავეხვიე და მისი ვნებების დაკმაყოფილების ობიექტი გავხდი.. არ იფიქროთ რომ მეშინია და არ მიცდია რომ შემეწყვიტა ურთიერთობა რომელსაც მიზნად ჩემი დაღუპვა აქვს- არაფერი გამოვიდა... საშინლად მცემა,თმით მათრია ... მერე კი როცა მე ბოდიში მოვუხადე-მაპატიე შევცდი თქო-მაკოცა და მალე ერთად ვიქნებითო... 2 ჯერ ვცადე თვითმკვლელობა, თავი მოვიწამლე და სულ შემთხვევით რეანიმაციაში გადამარჩIნეს... როგორც კი სიტყვას დავძრავ მემუქრება რომ ჩემს ოჯახს(რომელმაც არაფერი იცის) ლაფშI ამოსვრის, რომ გაჩენის დღეს მაწყევლინებს, რომ... სად არ ვიყავი, ეკლესიაშიც- არ მინდა გავიკითხო მაგრამ მღვდელმა მთლიანად მე გადმომაბარა ეს ტვირთი, რომ მე უნდა ვუთხრა და ასე შემდეგ... არადა დამიჯერეთ ფიზიკურად გამისწორდება, და ეს შიში არ არის ეს ის გზაა რაც მე ვცადე სანამ თქვენ გთხოვდიტ დახმარებას... ძალინ გთხოვთ დამეხმარეთ ! მინდა მყავდეს ქმარი და შვილები-ეკლესიაში უფალს პატიებას და შეწყალებას ვთხოვ; ვთხოვ გამხადოს ღირსი რომ ოჯახი მყავდეს და დამიფაროს... 30 წლის ვარ.. ჩემი ჯანმრთელობით ექიმები მეუბნებიან რომ შვილი მალე თუ არ გავაჩინე შეიძLება დედა ვერასდროს გავხდე... მტანჯავს ეს ყველაფერი... მგონია უფალი მსჯის რომ ჯვარნაწერ, თUნდაც უკვე გათიშული და გაციებული ცოლს, ქმარს ვეცილები... უკვე 1 კვირაა თვითმკვლელობაზე ვფიქრობ-სხვა გამოსავალს ვერ ვხედავ... გთხოვთ მირჩიეთ დამეხმარეთ... გემუდარებით... ხომ არ მივიდე გელათში და მოვძბნო ის მოძღვარი ვინც ჯვარი დაწერა , ხომ არ მოვუყვე მაგრამ... არ ვიცი... მე ვინ დამიცავს მისი საშIნელი აგრესიისგან როცა მითუმეტეს იარაღი აქვს და თუ მისი სურვილის წინააღმედეგ წავედი არ დამინდობს... მირჩიეთ რა ვქნა? ვის მიმვმართო? ცოცხლად ვარ ჯოჯოხეთში.. ვინმე მეგობარს..ან ისეთ ახლობელს უთხარი (კაცს) რომ მივიდეს და კბილები დაათვლევინოს ...ოღონდაც ოჯახმა რომ ვერ გაიგოს ..... იარაღი რომ აქვს მაგას არაუშავს.. ქონა ერთია სროლა მეორე ბოდიშით ესეთი არამართლმადიდებლური რჩევისათვის..... |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 16th April 2024 - 07:37 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge