თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2007, 04:39 PM

საინტერესო თემად მეჩვენება, ალბათ ცნობილია რომ არაერთი წმიდა მამა საუბრობს, შემდეგზე -"შიში ღვთისა არს დასაბამი სიბრძნისა" ამავდროულად იგივე მამები საუბრობენ, რომ სიყვარული ეს არის სამყაროს შემამტკიცებელი ძალა და რომ მის გარეშე ყველაფერი 'არრარაა'...

მაინტერესებს რას ფიქრობთ თემასთან დაკავშირებით, მე ცოტა არ იყოს უცნაურად მეჩვენება სიყვარულისა და შიშის თანხვედრა.. თუ ღვთის შიში სიბრძნის დასაბამია, გამოდის რომ ის არ ყოფილა თავად სიბრძნე (?) მაშ რა არის მასში ფასეული? გმარკვიეთ, ცოტა არ იყოს დავიბენი, აი სახარების მაგალითი ავიღოთ, გაწითლებულ მონაკვეთზე გაამახვილეთ ყურადღება:

(1 იოანე 4, 7-21)

საყვარელნო, გვიყვარდეს ერთმანეთი, რადგან ღვთისგან არის სიყვარული. ხოლო ყოველი, ვისაც უყვარს, ღვთისგან არის შობილი და იცნობს ღმერთს. ვისაც არ უყვარს, ის არ იცნობს ღმერთს, რადგან ღმერთი სიყვარულია. ღვთის სიყვარული იმით გამოგვეცხადა, რომ ღმერთმა მოავლინა სოფელში თავისი მხოლოდშობილი ძე, რათა ვიცოცხლოთ მისი მეშვეობით. ამაში გამოჩნდა სიყვარული, რომ ჩვენ კი არ შევიყვარეთ ღმერთი, არამედ მან შეგვიყვარა და მოავლინა თავისი ძე ჩვენი ცოდვების გამომსყიდველ მსხვერპლად. საყვარელნო, თუკი ასე შეგვიყვარა ღმერთმა, ჩვენც გვმარეთებს ერთმანეთის სიყვარული. ღმერთი არასოდეს არავის უხილავს, თუ ჩვენ ერთმანეთი გვიყვარს, ღმერთი ჩვენში რჩება და მისი სიყვარული ჩვენში სრულყოფილია. ჩვენ რომ მასში ვრჩებით და ის ჩვენში, იმით ვგებულობთ, რომ მან თავისი სულისგან მოგვცა. ჩვენც ვიხილეთ დავამოწმებთ, რომ მამამ მოავლინა ძე სოფლის მაცხოვრად. ვინც აღიარებს, რომ იესო არის ძე ღვთისა, ღმერთი მასში რჩება, ის კი - ღმერთში. ჩვენ ვცანით და ვიწამეთ სიყვარული, რომლიც ჩვენდამი აქვს ღმერთს. ღმერთი არის სიყვარული და, ვინც სიყვარულში რჩება, ღმერთში რჩება, და მასში რჩება ღმერთი. ამიტომ გახდა სრულყოფილი ჩვენ შორის სიყვარული, რომ სითამამე გვქონდეს განკითხვის დღეს, რადგან როგორც ის არის, ჩვენც ისეთები ვართ ამ სოფელში. შიში არ არის სიყვარულში, არამედ სრულყოფილი სიყვარული გარეთ სდევნის შიშს, რადგან შიშს სასჯელთან აქვს საქმე, ხოლო შეშინებული არ არის სიყვარულში სრულყოფილი. ჩვენ იმიტომ გვიყვარს, რომ პირველად მან შეგვიყვარა ჩვენ. თუ ვინმე ამბობს, ღმერთი მიყვარსო თავისი ძმა კი სძულს, რომელსაც ხედავს, არ ეყვარება ღმერთი, რომელსაც ვერ ხედავს. და ასეთი მცნება გვაქვს მისგან, რომ ღვთის მოყვარულს თავისი ძმაც უნდა უყვარდეს.

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Oct 16 2007, 05:33 PM

ჩემი აზრით აქ

იგულისხმება შიში სიყვარულის დაკარგვისა.
უდიდესია სიყვარული უფლისა ჩვენდამი. ხოლო შიში ჩვენი, უფლის ამ დიდი სიყვარულის დაკარგვისა, გვმატებს ჩვენ სიბრძნეს.
მე ასე მესმის და თქვენი არ ვიცი

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2007, 05:34 PM

ბუნდოვანია, იქნებ ვინმეს სხვა აზრი აქვს

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Oct 16 2007, 05:37 PM

იოანე ოქროპირს აქვს მაგაზე აზრი და კიდევ ისააკ ასურს. ჩემი ბიბლიოთეკის კატალოგის სარჩევში ვნახე. სახლში რომ მივალ, კონკრეტულად რა აზრები აქვთ, იმასაც ვნახავ

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2007, 05:39 PM

ხო რა, ისევ მისი უწმინდესობა თუ დაგვეხმარება

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Oct 16 2007, 05:49 PM

მნათე
ჩემ აზრს ვიტყვი....

შიშში ჩვენ არ უნდა მოვიაზროთ მიწიერი, სიმხდალით გამოწვეული შიში, რომელიც დაგვეუფლება ხოლმე სიბნელის, დიდი ხმის და სხვა ამქვეყნიური მიზეზების გამო

ღვთის შიში, ალბათ, უპირველესად არის უდიდესი კრძალვა, რომელიც შიშშია გადაზრდილი. ყველა ჩვენგანი მდგარა ძალიან დიდ ნაგებობასთან (მაგ. თბილისის ანძასთან), ან დიდ მთასთან და გვიგრძვნია რაღაც ქვეშეცნეული შიში, თუმცა შიშსაც ვერ დაარქმევ.... რაღაც უცნაური გრძნობა, სიდიადის გამო გამოწვეული. მე ასეთი მგონია ღვთის შიში....

გავიხსენოთ საღვთო მოციქული პეტრე. როდესაც მან უფალი ამოიცნო მწირში, წყალში გადახტა... რატომ? შეაშინა განა უფალმა? არა, მან თავისი საშინელი უღირსებისა და მაცხოვრის განუზომელი სიწმინდის განცდამ შეაშინა და შერცხვა

ასეთია ალბათ, შიში ღვთისა, განცდა და აღქმა უდიდესი კრძალულებისა, რომელმაც დავით მეფსალმუნეს ათქმევინა - "მატლ ვარ და არა კაც, საყვედრელ კაცთა და შეურაცხ ერისა....."

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Oct 16 2007, 05:57 PM

კანონისტი
ძალიან კარგად ახსენი. ასეთი შიში ნამდვილად "შეიქმს სიყვარულს"

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Oct 16 2007, 06:12 PM

კანონისტი
კარგი იყო

კიდევ, მაგალითად მშობლის სიყვარული და 'შიში'. მე ყოველთვის შევეცდები ისე მოვიქცე როგორც ჩემს მშობელს უნდა და მის ნებას არ გადავალ, ამას იმის გამო კი არ გავაკეთებ რომ მშობლის მეშინია. არც პატარა ვარ. უბრალოდ ვიცი, როგორ ვუყვარვარ მას და მეშინია მისი ამ სიყვარულის დაკარგვისა. მშობლის დაჯერება, განა შენ საკუთარი ნების არმქონე გადამიანად გაქცევს, არამედ შენს მორჩილებაზე და შიშზე მშობლიური სიყვარულის დაკარგვისა მეტყველებს. მშობლიური სიყვარულით ვუყვარვართ სწორედ უფალს ჩვენ და სანამ ამ სიყვარულს საფრთხეში ჩავაგდებთ, ჩვენი ურიცხვი შეცოდებებით, კარგად უნდა დავფიქრდეთ და 'გვეშინოდეს' ამ ცოდვების ჩადენისა, რადგან ისინი უფლისაგან გვაშორებს.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 16 2007, 06:26 PM

კანონისტი

ჩაიწერე

100%-ით გეთანხმები.

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Oct 16 2007, 06:29 PM

მნათე

მეც ჩავიწერ, პირველი შემთხვევა, როცა ასე უცებ და ასე ლამაზად დასრულდა თემა, ომის და 250 ფრუცლის გარეშე.

კანონისტი

ნუ, რა ბიჭი ხარ, ქება და ქება ჩემგან.


სხვა ,,თემაშიც,, ვაპირებ შენს გამოცდას, ვნახოთ ,,იქ,, თქვენი დონე)

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Oct 16 2007, 07:18 PM

გაიხარეთ.....

მხევალი ნინო

რავა, დავხურო? იყოს, რას ერჩი....

P.S. ხუთშაბათს შენთან მოვდივარ

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Oct 16 2007, 07:37 PM

ეგ თუ გვაქ, ანუ შიში და სიყვარული ღვთისა,მაშინ ხარ ქრისტიანი!

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Oct 16 2007, 10:45 PM

მოდი წმ. იოანე ოქროპირის სიტყვებით დავამთავრებ

უმაღლესი სათნოებაა, კაცი ყველაფერს ღმერთს მიაწერდეს და თავისად არაფერი მიაჩნდეს, არ ზრუნავდეს კაცთაგან ქების მოხვეჭაზე, არამედ ყოველივეს ღმრთის წინაშე სათნო-ყოფისათვის იქმოდეს, რამეთუ იგი და არა სხვა ვინმე მოგვთხოვს პასუხს ჩვენი საქმეებისათვის. მაგრამ ჩვენს დროში ეს წესი შებრუნებულია: დღეს იმდენად მისი (ღმერთის) კი არ გვეშინია, ვინც ერთხელ სამსჯავროზე დაჯდება და პასუხს გვაგებინებს ჩვენი საქმეებისათვის, არამედ იმათი, ვინც ჩვენთან ერთად წარსდგება ღმერთის სამსჯავროზე. საიდან გაჩნდა ჩვენში ეს სნეულება? საიდან შემოვიდა ჩვენს გულებში? იქიდან, რომ იშვიათად ვფიქრობთ მომავალზე და უკიდურესად მიჯაჭვულნი ვართ დღევენდელ დღეს. ამიტომაც ჩავდივართ ასე იოლად ცუდ საქმეებს, ხოლო თუ რაიმე სიკეთეს ვაკეთებთ, იმასაც მხოლოდ კაცთათვის საჩვენებლად ვიქმთ, ამდენად, ამისთვის სასჯელი მოგველის. კაცმა შეიძლება გულისთქმით შეხედოს ქალს და ეს იმასაც დაუმალოს, ვისაც შეხედა და თავის თანმხლებთაც, მაგრამ ვერაფერს გამოაპარებს იმ თვალს, რომელიც არასოდეს თვლემს. ჯერ კიდევ მანამ, სანამ კაცი ცოდვას ჩაიდენდეს, ღმერთის მღვიძარე თვალი უკვე ხედავს მის სულში შემცოდე გულისთქმას, შინაგან შფოთს და გულისსიტყვათა მღელვარე, დაოუკებელ დუღილს, რამეთუ ყოვლისმხედველს არ სჭირდება არც მოწმეები, არც მტკიცებულებები. ასე რომ, ნუ აქცევ ყურადღებას შენსავე მსგავს ადამიანებს: კაცმა კიდევაც რომ აქოს შენი საქმეები, ეს ქება არას გარგებს, თუკი მათ ღმერთი არ შეიწყნარებს. ასევე, კაცმა რომც გაძაგოს, ეს ვერაფერს დაგაკლებს, თუკი ღმერთი არ განგიკითხავს. როდესაც შენსავე მსგავს მონათა აზრს მაღლა აყენებ, მსაჯულის (ღმერთის) ყვედრებისა არ გეშინია, გაფრთხილდი, არ განარისხო იგი. ამგვარად, არად ჩავაგდოთ კაცობრივი ქება, ყოველთვის გვახსოვდეს შიში ღმრთისა, და მაშინ ყველაზე მრისხანე ვნებებიც კი დადუმდებიან. ამ შიშის გარეშე თუ ვიცხოვრებთ, ვერც რაიმე დიდისა და კეთილშობილურის გაკეთებას შევძლებთ. ამიტომაც ამბობს მაცხოვარი: "შიშით და ძრწოლით თვისსა ცხოვრებასა იქმოდეთ" (ფილიპ. 2,12). უბრალოდ კი არ თქვა, "შიშითო", არამედ "ძრწოლითო" დაუმატა, რომელიც არის შიშის აღმატებითი ხარისხი. და თუკი თვით ყოფითი საქმეების კეთებაც კი შეუძლებელია შიშის გარეშე, განა ეს უფრო მეტად არ ითქმის სულიერ საქმეებზე?
მაგრამ საიდან იშვება შიში ღმრთისა? იქიდან, თუკი ვიფიქრებთ, რომ ღმერთი ყოველგან არის და ყოველივეს ხედავს - არა მარტო საქმეებს და სიტყვებს, არამედ ყველაფერს, რაც კი გულისა და სულის სიღრმეში ხდება: "განმკითხველ გონებათა და ზრახვათა გულისათა" (ებრ. 4,12). თუკი ასე წარვმართავთ საკუთარ თავს, ცუდს არც არაფერს ჩავიდენთ, არც ვიტყვით და არც გავიფიქრებთ. ამიტომ, რასაც არ უნდა აკეთებდე, გახსოვდეს, რომ ღმერთი ყოველგან არის - რამეთუ იგი მართლაც ყოველგან არის. და თუკი ეს აზრი მუდამ თან გახლავს, ყოველთვის შიშსა და ძრწოლას იგრძნობ, თითქოს თვით მეფის წინაშე იდგე.

პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Oct 17 2007, 12:07 AM

ზოგადად შიშზე
წმინდა იოანე დამასკელი
მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა


შიშის შესახებ

შიშიც, აგრეთვე, განიყოფა ექვსად. ესენია: ყოყმანი, კრძალვა, სირცხვილი, თავზარი, გაოგნება და აგონია. ყოყმანი არის შემდგომი მოქმედების შიში. კრძალვა არის გაკიცხვის მოლოდინის შიში (საუკეთესო განცდაა ეს). სირცხვილი არის შიში სამარცხვინო ნამოქმედარის გამო (არც ესაა ცხონებისათვის უიმედო რამ). თავზარი არის დიდი მოვლენისგან შიში. გაოგნება არის უჩვეულო მოვლენისგან შიში. აგონია არის წარუმატებლობის ანუ დამარცხების შიში, რადგან, გვეშინია რა საქმეში დამარცხებისა, აგონიაში ვვარდებით
მამა თეოდორე ნაწყვეტი კითხვებზე პასუხიდან.

არა იმიტომ, რომ ღმერთს სიამოვნებს დიდება. საქმე ის არის, რომ უფალთან ურთიერთობას სხვადასხვა გრადაცია აქვს. პირველი, დასაბამი სიბრძნისა, არის შიში ღვთისა. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, სულიერი ცხოვრება იწყება მაშინ, როცა ეს გრძნობა ჩნდება. მას თან ახლავს სულიერი თვალის ახელა, რაც კაცს საკუთარ თავს დაანახვებს. ადამიანს ეშინია ღმერთის დაკარგვის, ხედავს, რომ ღირსია ჯოჯოხეთის დამკვიდრებისა. ასე ხდება მისი მოქცევა. ეს შიში უდიდესი სათნოებაა და საკმაოდ სერიოზული ნაბიჯია ადამიანის ცხონებისათვის.

არსებობს საპირისპირო მდგომარეობაც, როდესაც ადამიანი პირდაპირ სასუფეველზე ფიქრობს. ამას მათ ურჩევენ, ვინც მიდრეკილია უიმედობისკენ. მაგრამ მამები გვასწავლიან, რომ არც ღვთის შიში და არს სასუფევლის ნეტარებაზე ფიქრი არ არის საკმარისი სრულყოფილი სულიერი ცხოვრებისთვის. ამისთვის აუცილებელია ღვთის სიყვარული. როცა ადამიანს აქვს ღვთის სიყვარული, იგი სრულ თავდავიწყებაში ვარდება. ღვთის მოშიში შეწყალებას, ცოდვათა მიტევებას, განსაცდელისგან ხსნას, ხელის მომართვას ან სასუფეველს ევედრება უფალს, ხოლო ის, ვისაც ღმერთი უყვარს, აღარაფერს ითხოვს. მას არც ჯოჯოხეთის ეშინია, არც სამოთხისკენ მიისწრაფვის, მხოლოდ ღმერთზე ფიქრობს. ეს კი სამოთხისეული მდგომარეობაა.

პოსტის ავტორი: Iona თარიღი: Nov 25 2007, 12:07 PM

ღვთის შიში -- ბლაგოგავენიე როგორც რუსები იტყვიან.

პოსტის ავტორი: zeppelin თარიღი: Dec 14 2007, 07:52 PM

ღვთის შიში, არის შიში ყოვლისმომცველი ძალისა რომელიც ჩვენს დაცემულ ეგოს ბევრად აღემატება...

პოსტის ავტორი: tatia333 თარიღი: Jan 9 2008, 05:43 PM

"შიში ღვთისა არს დასაბამი სიბრძნისა"
მე ესე მგონია,რომ ღვთის შიშში,იგულისხმება უფლის მიმართ ჩვენი დიდი მოკრძალება,შიში ცოდვის ჩადენისა,შიში იმისა რომ უფალი არ დაკარგო და არ დაშორდე მას შენი ცხოვრების წესით. (ღვთის შიშში არ იგულისხმება,ის რომ,გეშინოდეს უფლის როგორც დამსჯელი ძალის.)

პოსტის ავტორი: ketevani-ketevani თარიღი: Jan 12 2008, 02:45 AM

გეთანხმები ანალოგიურის დაწერა მინდოდა ეხლა

პოსტის ავტორი: toko: თარიღი: Jan 12 2008, 06:55 PM

ადამინები უფრო ადვილად აწყენინებენ იმას ვისაც უყვართ ვიდრე იმათ ვისი შიშიც აქვთ.ნ.მაკიაველი..
კონტექსტიდან თუა ამოგდებული ბოდიშით

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Jan 12 2008, 07:08 PM

მგონი ძალიან მარტივია... შიში გაიძულებს რომ ნაბიჯები გადადგა, ანუ იძულების მეთოდით მიგერეკება სასუფევლისაკენ, სიყვარული კი შრომის, ცოდნისა და გამოცდილების შედეგად მიიღწევა... როცა სიყვარული მიიღწევა, ე.ი. როცა აბსოლიტურად გესმის ღმერთი მიერ გადადგმული ნაბიჯები რომ სყვარულს ემსახურება და რომ ეს უკეთესია შენთვის, რა ტქმა უნდა შიში ქრება...


პ.ს. თუმცა მებრი თვლის რომ აქ ,,ღმერთის დაკარგვის შიში" იგულისხმმება...


ჩემთვის პირადად ორივე აღქმა მისაღებია

პოსტის ავტორი: qetevano თარიღი: Apr 25 2014, 11:22 AM

რა საშინელებაა, ესე მგონია რომ ღვთის შიში არ განმიცდია მგონი არასოდეს. აი საერთოდ როგორ უნდა აღიქვა ასეთი რამეები, , ან სწორად მიდიხარ თუ არა, ან ბრკოლდები თუ გამოცდაა ეს თუ საერთოდ რახდება შენს თავს, თითქოს ჩვეულებად იქცა ეს ყველაფერი.

ესე უბრალოდ ხოო იტყვი მიყვარს უფალი ან მეშინია ღვთის მაგრამ სინამდვილეში...

პოსტის ავტორი: MIRDAT თარიღი: Apr 26 2014, 04:34 AM

არა, მე მაგასაც არ ვამბობ... მე არ მეშინია ღმერთის, მითუმეტეს არც მიყვარს... ვერ მიყვარს და ვერ მეშინია... ბევრი მიკლია ერთამდეც და მეორემდეც... ღმერთი მიყვარსო ვინმე რომ იტყვის გულში მაგრად მეცინება...

პოსტის ავტორი: A.V.M თარიღი: Apr 26 2014, 11:25 PM

ავგუსტინეს აქვს გენიალური ფრაზა : ,,გიყვარდეს ღმერთი და რაც გინდა ის აკეთე !''

პოსტის ავტორი: MIRDAT თარიღი: Apr 27 2014, 12:27 AM

მაგარი ფრაზაა მართლა... საკმაოდ ღრმა რაღაცაა და მაგის გავრცობა შეიძლება.

პოსტის ავტორი: G_saxva თარიღი: Apr 28 2014, 09:14 AM

დავწერო ჩემი სოფმხედველური ფილოსოფია თუ დაგინდოთ

პოსტის ავტორი: iohanan თარიღი: Apr 28 2014, 12:37 PM

G_saxva
Aრ დაგვინდო.
Mე მიყვარს ღმერთი,მთელი ჩემი არსებით,როგორ ჩემს არსებას შეუძლია))
Rაც შეეხება შიშს ...ეს სხვა შიშია...ისეთი რამე არ გავაკეთო რაც გულს ატკენს
Mე ასე ვთვლი,სხვამ შეიძლება სხანაირად თქვას,ინდივიდუალურია,ვერავის
დაუწყებ მტკიცებას მე სწორად მი

G_saxva
Aრ დაგვინდო.
Mე მიყვარს ღმერთი,მთელი ჩემი არსებით,როგორ ჩემს არსებას შეუძლია))
Rაც შეეხება შიშს ...ეს სხვა შიშია...ისეთი რამე არ გავაკეთო რაც გულს ატკენს
Mე ასე ვთვლი,სხვამ შეიძლება სხანაირად თქვას,ინდივიდუალურია,ვერავის
დაუწყებ მტკიცებას მე სწორად მიყვარ და შენ არაო

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Nov 11 2014, 08:31 PM

ღმერთი გვეუბნება თუ გიყვარვართ დაიცავით ჩემი მცნებებიო, ეს სახარებაში წერია, მაგრამ თუ კი ისეთ რამეს დავიჯერებთ და შევასრულებთ რაც არაა ღმერთის მცნება მაგალითად ზოგს გონია, რომ საკლავის დაკვლით ღმერთს ემსახურება საბოლოო ჯამში ასეთი ქმედებები (ეს უბრალოდ მაგალითად მოვიყვანე) გამართლებულ იქნება?

ან როცა ტყუილის გამართლებაზე მიდგა საქმე თუ კი მე ტყუილი ვთქვი, რომ გადამერჩინა ადამიანი ერთ ცოდვას ჩავიდენ და მეორე სიკეთეს თუ რა ხდება ამ დროს?

პოსტის ავტორი: G_saxva თარიღი: Nov 12 2014, 01:59 PM

sanfol

ეს არასწორი მაგალითია. რადგან საკლავის დაკვლა ძველ აღთქმაში ღვთის შეწირვას ნიშნავდა ამიტომ დღეს ეს ძველი აღთქმის გადმონაშთია. შესაბმისად მაგალითად ნაკლებად გამოდგება ეს.

ვერ მივხვდი რისი კითხვა გინდა. რას ნიშნავს ტყუილს გამართლება?

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Nov 12 2014, 02:38 PM

G_saxva

მერე ჩვენ ძველი აღთქმით უნდა ვიცხოვროთ თუ ახლით? ხომ იცი, რომ ღმერთს ჩვენთვის ქრისტეს შემდგომ სისხლიანი მსხვერპლის მიღება აღარ დაუვალებია? და კვირას წირვა იმიტომ არ ხდება, რომ ჩვენი არსი მივუძღვნათ/შევწიროთ ღმერთს და არა საკლავი? მაგრამ აქ მთავარი რა არის იმედია გამიგებთ მე ვამბობ არაა საჭირო სისხლიანი მსხვერპლი თქო შენ ამბობ საჭიროაო ანუ საბოლოოდ ყველა თავისი რწმენით გამართლდება თუ ორივენი მართალნი როგორ ვიქნებით? ვიღაცა აფრიკელი კანიბალი რომელსაც არაფერი სმენია ქრისტიანობის შესახებ ის თავისი რწმენით განიკითხება? (აუცილებელი არაა ყველა გამართლდეს). თუ კი არ იცი, რომ რაიმე საქციელით ცოდვას ჩადიხარ ეს ცოდვად ითვლება თუ არა? და რაიმე შეიცვლება შემდეგ თუ გათვიცნობიერდი ამ საქციელის ავკარგიანობაში?



მაგალითად თევდორე მღვდელმა მტერი მოატყუა და სხვა გზა აჩვენა, მან შეცდომა დაუშვა ამით?

პოსტის ავტორი: G_saxva თარიღი: Nov 12 2014, 04:19 PM

sanfol

არსად არ მიხსენებია საჭიროა თქო. ჩემი პოსტები უკეთ წაიკითხე რადგან მე ვტქვი შედარებისთვის არ გმაოდგება თქო ეგ. ჩვენ ძველი აღთქმის მიხედვით არ ვცხოვრობთ მაგრამ მისი სრულიად უარყოფა არასწორია, რადგან დღემდე ვასრულებთ ზოგიერთ მითითებებს.

პავლე მოციქული ამბობს მათ ვისაც ქრისტეს შესახებ არაფერი სმენიათ და არ უქადაგიათ ისინი თავიანთი სინდისის მიხედვით განისჯებიან.

თუ არ იცი რომ ცოდვას ჩადიხარ ეგ არ ნიშნავს იმას რომ ეს ცოდვა არ არის. ის გამოთქმა რომ არ ცოდნა არ ცოდვაო არასწორია.

ეს კითხვა ვერ გავიგე.

ის წმინდანად არის შერაცხული იმ საქცილეის გამო რაც მან იმ ავბედით დროს გამოავლინა.

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Nov 12 2014, 10:41 PM

G_saxva

რა თქმა უნდა სრულად არ უნდა ვუარყოთ, მაგრამ რაც მაშინ დაშვებული და აუცილებელი იყო (საკლავის დაკვლას ვგულისხმობ) ახლა მე ცოდვათ მიმაჩნია იგივე გავაკეთო ქრისტიანობაში. სიტყვაზე დავწერე შენ რომ თქვა საჭიროა და მე ვთქვა არაა საჭირო თქო შენ შენი გააკეთო და მე ჩემი დავიჯერო რა მოხდება ამ დროს?

ადამიანს შეუძლია საკუთარი სინდისის მოტყუება?


ანუ თუ სამშობლოსათვის კაცს მოკლავ ომში მაინც უნდა მოინანიო? მაგრამ თუ ვერ მოასწრებ მონანიებას მერე?

ანუ შეიძლება არსებობდეს უცოდველი კარგი ტყუილიც?

პოსტის ავტორი: G_saxva თარიღი: Nov 19 2014, 10:12 AM

sanfol

ის რომ შენ ცოდვად მიგაჩნია ფაქტს არ ცვლის. შენ ფიქრობ ძველ აღთქმაში ისეთ რამეს აკეთებდნენ რაც დღეს ცოდვაა ? ანუ დღევანდლი გადმოსახედიდან სცოდავდნენ?

სინდის რომ მოატყუებს მერე ამით ღმერთიც მოტყუვდება თუ? ანუ ასეთი პასუხია ადმაინი თუ უსინდისო და უნამუსოა საკადრისს მიიღებს კიდეც. საერთოდ რატომ ვდარდობთ იმ ადამიანებზე ვისაც ღმერთი მიხედავს? დავიჯერო ჩვენი სულიერი ცხოვრება იმდენად მოწესრიგებულია უკვე სხვაზე დარდიც უნდა ვიტვირთოთ? რატომ არ ვცდილობთ ჯერ საკუთარ თავე ვიზრუნოთ? მკურნალო განიკურნე თავი შენი? თუ თავად არ ვიქნებით განკურნებული სხვის მკურნალობაზე როგორ ვიზრუნებთ? უფალმა უკეთ იცის ვის და როგორ მოკითხოს.

ზუსტად არ ვიცი ამ კითხვაზე პასუხი მაგრამ ჩემ აზრს დავწერ. ალბათ ნორმალურირ ადმაინს სინდისის ქნეჯნა არ მოასვნებს და ვერ შეძლებს სხვ ადამიანის სიცოცხლის ხელყოფის შემდეგ მშვიდად გააგრძელოს ცხოვრება, თუ არ მოინანია და სულიერი ცხოვრებით არ იცხოვრა.

საერთოდ მე ვფიქრობ ტყუილი ყოველთვის ტყუილია, მაგრამ ის ფაქტი რომ ამით მან ბევრი უდანაშაულო ადმიანის სიცოცხლე იხსნა და ბევრი ოჯახი დანგრევისა და გაუბედურებისგან იმდენად აღმატებულა, თან არ დაგვავიწყდეს საკუთარი სიცოცხლის ხარჯზე, რომ სთვალავში მისაღებადაც არ ღირს.

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Nov 19 2014, 02:11 PM

G_saxva

არა მაშინ მასე იყო მიღებული, მაგრამ შემდეგ ღმერთს აღარ დაუვალებია ჩვენთვის სისხლიანი მსხვერპლის მიტანა, პირიქით ქრისტეს შემდგომ აკრძალა და მხოლოდ ჩვენი არსის შეწირვა გვმართებს მისთვის, რათა ისევ და ისევ ჩვენივე სულების ხსნა მოხდეს კვირაობით წირვა ლოცვაც ამიტომ არ ქვია, რომ შევავედროთ ღმერთს ჩვენი თავები?

პოსტის ავტორი: G_saxva თარიღი: Nov 19 2014, 02:29 PM

sanfol

ესეთი რამ პირვლეად გავიგე . რას ნიშნავს ჩვენი არსის შეწირვა?

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Nov 19 2014, 02:44 PM

G_saxva
ცოტა გაუგებრად დავწერე, აი დაზუსტებით

მას შემდეგ, რაც უფალი იესო ქრისტე ჯვარს ეცვა, გამოგვიხსნა ცოდვისა და ეშმაკის მონებისაგან და ახალი აღთქმის ეკლესია დააფუძნა, ყოველგვარი სისხლიანი მსხვერპლი გაუქმებულია. ის, ვინც დღესაც ძველი აღთქმის ან წარმართულ წესებს ასრულებს, ნებსით თუ უნებლიეთ უარყოფს უფალ იესო ქრისტეს მიერ კაცობრიობის გამოხსნას, ახალი აღთქმის ეკლესიაში მაცხოვნებელი მადლის არსებობას. მართლმადიდებლურ ტაძრებში ყოველ კვირა დღეს, საეკლესიო დღესასწაულებზე და ზოგან ყოველ დილით აღესრულება წმიდა ლიტურგია (წირვა) ანუ უსისხლო მსხვერპლშეწირვა. წირვის დროს მორწმუნეთა მიერ შეწირული პური და ღვინო იესო ქრისტეს ხორცად და სისხლად გარდაიქცევა. წირვაში მონაწილე მორწმუნეები სინანულით, ლოცვითა და მარხვით ეზიარებიან წმიდა საიდუმლოს. როგორც წმიდა პავლე მოციქული ბრძანებს: "შევსწირავთ მსხვერპლსა ქებისასა მარადის ღმრთისა, ესე იგი არს ნაყოფთა ბაგეთა და აღსარებასა სახელისა მისისასა. ხოლო კეთილსა საქმესა და ზიარებასა ნუ დაივიწყებთ, რამეთუ ესევითარნი მსხვერპლნი სათნო არიან ღმრთისა" (ებრ. 13,15-16).
http://martlmadidebloba.ge/sacdurebi1.html

პოსტის ავტორი: G_saxva თარიღი: Nov 19 2014, 03:10 PM

sanfol
ზემოთ რაც დაწერე მართლია. მაგრამ რამდენად მიხვდი არ ვიცი. მოდი ასეთ კითხვას დაგისვამ, ყოველ წირვაზე რას ვწირავთ უფლას, ანუ უსისხლო მსხვერპლი რა არის?

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Nov 19 2014, 03:12 PM

ჩვენი ლოცვა?

პოსტის ავტორი: G_saxva თარიღი: Nov 19 2014, 03:19 PM

sanfol

ლოცვა იგივე უფალთან საუბარია. შეიძLება საუბარი შესწირო უფალს? არა ლოცვას არ შევწირავთ ყოველ წირვაზე.

პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Nov 20 2014, 12:42 AM

როცა ჩვენ ვსაუბრობთ შიშსა და სიყვარულზე რათქმაუნდა ეს ორი ერთმანეთის საპირისპიროა , მაგრამ არ უნდა დაგვავიწყდეს რომ ზოგადად არის ადამიანთა ორი კატეგორია 1) ადამიანები რომელთაც შეგნებული აქვთ ღვთის სიდიადე და შესაბამისად თავიანთი მაღალზნეობრივი ცხოვრებით და ღვთისმოსაობით სრულყოფილად უყვართ ღმერთი და 2) ადამიანები რომლებიც არ იცნობენ ღმერთს და შესაბამისად არც იცავენ მის მცნებებს . 1) კატეგორიის ადამიანების შემთხვევაში შიში ქრება და მთლიანად იდევნება სიყვარულის მიერ , რადგან თუ შენ სრულყოფილად შეიყვარებ ღმერთს და გაიაზრებ რომ შენ ვალდებული ხარ , რომ მისი მცნებები დაიცვა , შენ უკვე ისეთ მდგომარეობაში ხარ რომ თითქოს გაბედულებაც კი გაქვს , როგორც იოანე მოციქული ბრძანებს ! სწორედ ასეთი მდგომარეობის ადამიანებს ეუბნება უფალი_ თუ გიყვარვართ დაიცავით მცნებანი ჩემნი! ანუ უფალს არ უთქვია თუ ჩემი გეშინიათ , მაშ დაიცავით კიდეც ჩემი მცნებები. უფალი ასეთი სიტყვებით ესაუბრება მოწაფეებს რომლებიც უკვე საკმაოდ კარგად იცნობენ უფალს , და ისინი ხვდებიან კიდეც რომ მათი ვალდებულებაა რომ მეგობრის თხოვნა შეასრულონ! გაიხსენე უფალი რას ეუბნება მათ_ მე აღარ გიწოდებთ მონებს , არამედ მეგობრებს გიწოდებთ თქვენ! ანუ როცა შენ კარგად შეიცნობ ღმერთს და ის გახდება შენი მეგობარი და შენ მისი, ამ შემთხვევაში შიში მთლიანად ქრება რადგან შენ უკვე ენდობი შენს მეგობარს. ახლა მეორე _ მეორე კატეგორიის ადამიანებს უნდა ეშინოდეთ ღვთისა , რადგან ისინი ურწმუნონი და უცხონი არიან ღვთის წინაშე და შესაბამისად არც ღმერთს იცნობენ და რანაირად ეყვარებათ ღმერთი?! ასეთი კატეგორიის ადამიანებზე სოლომონი ბრძანებს _ღვთისა გეშინოდეს და დაიცავი მცნებანი მისნი , რადგან ესაა კაცის თავი და თავი!. თუ შენ არ იცნობ ღმერთს და არ ხარ მასთან ახლოს , მაშინ მისი უნდა გეშინოდეს და რატომ უნდა გეშინოდეს ? იმიტომ რომ დაიწყო მისი ძიება , დაუახლოვდე და ცხონდე ! ხედავთ ღვთის კაცთმოყვარებას? მას სურს რომ ყველა ცხონდეს და მას დაუახლოვდეს ! დიდება მას ამენ!

იესოს ბოლო ჟამის ეკლესია

პოსტის ავტორი: G_saxva თარიღი: Nov 20 2014, 09:36 AM

esre ars cheshmariteba

სხვაგან ავრცელე შენი პროპაგანდა. ან დავითი გამოიწვი კიდევ ერთხელ რომ დაამარცხო საუბარში

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Nov 20 2014, 12:53 PM

G_saxva

აბა რას მადლობას რომ გვიხსნა?

პოსტის ავტორი: G_saxva თარიღი: Nov 20 2014, 01:57 PM

sanfol

პატივსა და დიდებას შევწირავთ ყოველ წირვაზე უფალს.

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Nov 20 2014, 02:43 PM

G_saxva

და კიდე ერთი შეკითხვა უფალი=ღმერთს ხო?

პოსტის ავტორი: G_saxva თარიღი: Nov 20 2014, 02:48 PM

sanfol

უფალი ბატონს ნიშნავს. სინონიმად იხმარება ღმერთის.

პოსტის ავტორი: sanfol თარიღი: Nov 20 2014, 03:32 PM

G_saxva

ოკ მადლობა

პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Nov 20 2014, 10:57 PM

და რა არის პროპაგანდა? ვერ ვხვდები?!

პოსტის ავტორი: G_saxva თარიღი: Nov 21 2014, 08:58 AM

esre ars cheshmariteba

რასაც წერ

პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Nov 21 2014, 08:27 PM

[quote name='G_saxva' date='Nov 21 2014, 09:58 AM' post='751180']
esre ars cheshmariteba

რასაც წერ
[/q

როგორც უფალი ბრძანებს მეც იგივეს გეტყვი- თუ ბოროტი ვთქვი დამიმოწმე , თუ არადა რადა მცემ?

პოსტის ავტორი: G_saxva თარიღი: Nov 24 2014, 09:46 AM

esre ars cheshmariteba

მეზარება შენთან დისკუსია, უშედეგოა. ნებისმიერ შენს მიერ განხილულ თემას გადახედე და ნახავ პროპაგანდას

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 11 2015, 11:06 PM

"არ ეშინოდათ სიკვდილისა, ღვთის შიშის გამო"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 25 2015, 06:11 PM

"ღვთის შიშით გონებით დავარდი მაცხოვრის ფერხთა წინაშე"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 24 2016, 05:31 PM

"ღვთის მოშიში უძლიერესია, ვიდრე ყველა დემონი ერთად".

/წმ. ათანასე დიდი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 10 2016, 10:52 PM

"ღვთის შიში - ღვთისმოსაობის მარილია, ის შემოუჭერს ბარძაყს, შემოსწერს მუცელს, აფხიზლებს გულს, მოთოკავს გონებას, გაშოლტავს თვითნებობას".

/წმ. ნიკოლოზ სერბი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 11 2016, 12:34 PM

"ყოველთვის უნდა გვქონდეს ღვთის შიში, - ბრძანებს სქემიღუმენი საბა (ოსტაპენკო), - ამას გვახსენებს ღვთისმსახურებისას დიდი კვერექსი, როცა ტაძარში შიშით, კრძალვით და სარწმუნოებით შესულთათვის ლოცულობენ. ხედავთ? ვის შეუძლია ტაძარში დგომა? მხოლოდ იმას, ვისაც ღვთის შიში აქვს. წმინდა ბარძიმთანაც ასე ითქმის: "შიშითა ღვთისაითა და სარწმუნოებით მოვედით".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 25 2016, 11:20 PM

"როდესაც ადამიანებს ღვთის შიში აქვთ, მაშინ წყნარი და ტკბილია ცხოვრება დედამიწაზე".

/წმ. სილუან ათონელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 30 2016, 08:58 PM

"ხორციელი შიშის სათავე კი ის არის, რომ ადამიანს ღმერთის არ ეშინია. ხოლო როცა უფლის შიში არ გაქვს, მაშინ ყველაფრის გეშინია. თუკი ადამიანს ღვთის ჭეშმარიტი შიში აქვს, არაფრის ეშინია. თუ შემოქმედს ბოლომდე არ მიენდობი, ხორციელი შიში ყოველთვის შემოგეპარება. შიშის განცდა ყველა ადამიანს აქვს, ხოლო რამდენადაც ძლიერია უფლისადმი მინდობა, იმდენად ნაკლებია სხვაგვარი შიში".

/მეუფე სტეფანე (კალაიჯიშვილი)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 1 2016, 09:56 PM

"როგორც ჯვარზე გაკრულ სხეულს ერთმევა მოძრაობის საშუალება, ასევე ღვთის შიშითა და მადლით ხდება ჩვენი ცოდვების ჯვარზე გაკვრა, მათი მოთოკვა და ალაგმვა".

/მამა ზაქარია მარგალიტაძე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 3 2016, 07:10 PM

"წმინდა მამების განმარტებით, დიდი სიბრძნეა შიში უფლისა. ის არ შეედრება მრისხანე მმართველის ან სხვა ნებისმიერი ადამიანის შიშს; ეს არის უფალთან განოშორებისა და მისი პირისგან განგდების შიში. მის გარდა თითქმის ყველა სხვა შიში ცოდვაა. მაგრამ, ცხადია, ისიც ბუნებრივია, ადამიანს ტყეში ნადირის დანახვისას შეეშინდეს. კაცის ბუნებას თან ახლავს შიში. ადამიანური ბუნებით თვით მაცხოვარი გაიქცა ეგვიპტეში. უფისთვის არ იქნებოდა შეუძლებელი, ანგელოზთა დასს იქვე დაეცვა იგი და არ გაქცეულიყო, მაგრამ ღვთიურ ბუნებასთან ერთად მან თავისი ადამიანური სრულყოფილებაც გვიჩვენა".

/მამა კონსტანტინე გიორგაძე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 4 2016, 12:30 PM

"თუკი ადამიანს ყველა სხვა მოსახვეჭელზე მეტად ღვთის სიყვარულის მოხვეჭა სურს, იგი პირველ ყოვლისა, შიშით უნდა აღივსოს ღვთის წინაშე. ღვთის შიში სატირლად აღძრავს მას და საკუთარი ცოდვების მოსანანიებლად განაწყობს, ხოლო ცრემლთა ღვრა და სინანული სიმხნევეს დაბადებენ მასში".

/წმ. ანტონი დიდი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 4 2016, 03:13 PM

"ჭეშმარიტი სიბრძნე ღვთის შიშია" (იობ. 28,28) - ნათქვამია წმინდა წერილში. თუ სულში ღვთის შიში არ არის, მაშინ მასში, როგორც წესი, ნევროტული შიშები იბუდებს - ჭეშმარიტების ადგილს სუროგატი იკავებს".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 5 2016, 06:22 PM

"პარადოქსია, მაგრამ სწორედ შიშს მოაქვს სიმშვიდე".

/მამა ზაქარია მარგალიტაძე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 26 2016, 03:13 PM

"თვინიერების და უფლის შიშის საზღაური სიმდიდრე, დიდება და სიცოცხლეა".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jan 30 2017, 07:17 PM

"ვისაც არასოდეს შეშინებია საკუთარი თავისა, მან არ იცის, რა არის ნამდვილი შიში".

/წმ. ნიკოლოზ სერბი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 20 2017, 06:13 PM

"პატარას [ღირსი პაისი ათონელს] სასაფლაოსი ეშინოდა. შიშის დასაძლევად შუაღამისას წავიდა სასაფლაოზე, ჩაჯდა ცარიელ სამარეში და ასე დათრგუნა შიში, რათა ღვთის გარდა არავისი შინებოდა."

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Apr 18 2017, 11:00 AM

"თუ გრძნობ, რომ ღმერთი გიყვარს, მაშინ ცხოვრებაში აღარაფრის გეშინია. მიწისძვრა ხდება თუ სახლი ინგრევა, წმინდანი ამბობს: "სახლი დაინგრა, არა უშავს. ამას რა მნიშვნელობა აქვს? ჩემი სული ხომ ღმერთს ეკუთვნის".

/არქიმანდრიტი ანდრია (კონანოსი)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Apr 25 2017, 02:46 PM

"როგორც ბერი ფილოთეოსი (ზერვაკოსი) ამბობდა: "რწმენა ადამიანში ბადებს შიშს - ცოდვის ჩადენისა და ღმერთის წყენინების შიშს. ღვთისმოშიში მორჩილია, ხოლო მორჩილთან - სულიწმინდაა".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 10 2017, 11:05 PM

"ვინც ღვთის მოშიშია, ის დიდი მეომარიცაა".

/მამა დავით გეგეშიძე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 22 2017, 07:49 PM

"ღმერთი მარადის მფარველობს და ხელს აფარებს თავის მოშიშთ".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 25 2017, 01:54 PM

"ღვთისმოშიში ადამიანი სულიერად მღვიძარია, ფხიზლადაა და მუდმივ მზადყოფნაშია ხორცისა და სულის უწესრიგო შემოტევებთან საბრძოლველად."

/მიტროპოლიტი ანტონ სუროჟელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 22 2017, 12:50 PM

"შენს სვლას საფუძვლად ღვთის შიში დაუდე და მალე აღმოჩნდები სასუფევლის კართან".

/წმ. ისააკ ასური/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 24 2017, 10:53 AM

"თუ ადამიანს ღვთის სიყვარულის მოხვეჭა სურს, ჯერ ღვთის შიში უნდა მოიპოვოს. შიში შობს გლოვას, გლოვა კი - სიმამაცეს".

/წმ. ანტონი დიდი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 24 2017, 10:10 PM

"ადამიანი, რომელსაც ღვთისა ეშინია, არ ფიქრობს, როგორი თვალით უყურებენ მას, დაუჯერებენ თუ არა, შეაქებენ თუ არა - იგი თავისუფალია ასეთი აზრებისაგან".

/დეკანოზი ალექსი უმინსკი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 16 2017, 09:37 AM

წმინდა პეტრე დამასკელი ბრძანებდა: "არა მხოლოდ ცოდვის ქმნის გამო უნდა ეშინოდეს კაცს ღმრთისა , არამედ იმიტომაც, რომ ღმერთს უყვარს იგი, მას კი არ უყვარს უფალი და უღირსად იღებს მისგან სიკეთეს".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 23 2017, 09:44 AM

"რა არის ღვთის შიში? გეშინოდეს, მცირედითაც არ ატკინო გული უფალს."





"ღვთის შიშის სული არის თავშეკავება ბოროტ საქმეთაგან"

/წმ. მაქსიმე აღმსარებელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 17 2017, 10:13 AM

"როდესაც ადამიანებს ღვთის შიში აქვთ, მაშინ წყნარი და ტბილია ცხოვრება დედამიწაზე".

/წმ. სილუან ათონელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jan 28 2018, 09:22 PM

"ვინც ღვთის შიშით თავის ნებას მოიკვეთეს, მას ღმერთი მისთვის შეუცნობლად თავის ნებას უბოძებს და მის გულში წარუშლელ მოქმედებას მოახდენს, რაც გულის თვალს აუხელს, რათა შეიცნოს ღვთის ნება და მისი აღსრულების ძალასაც მიანიჭებს. ამას კი სულიწმინდის მადლი აკეთებს, რის გარეშეც არაფერი ხდება".

/ღირსი სვიმეონ ახალი ღვთისმეტყველი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 2 2018, 10:19 AM

ფსალმუნი მეოთხე

9. "შიში უფლისაი წმიდა არს და ჰგიეს იგი უკუნითი უკუნისამდე; განკითხვანი უფლისანი ჭეშმარიტებით არიან და განმართლებულ მის თანა"

- აქ იგულისხმება საღმრთო შიში, რომელიც წმინდაა, რადგან არ არის ცხოველური, არამედ შიშია იმისა, რომ არ დავკარგოთ ღვთის მოწყალება; უფლის სასჯელისა კი არა, არამედ იმისა, რომ ღვთისადმი ჩვენმა სიყვარულმა არ მოიკლოს. ადამიანს სწორედ ამის უნდა ეშინოდეს. ეს შიში წმინდაა, უკუნისამდე ჰგიებს, ხოლო დასჯის შიში ვნებიანია და პირუტყვს ახასიათებს.

/არქიმანდრიტი მაკარი (აბესაძე)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 5 2018, 10:31 AM

"ყველაზე დიდი ცოდვაა ღმერთზე მეტად გვეშინოდეს რაიმესი და ამ შიშის გამო ვღალატობდეთ ჭეშმარიტი სარწმუნოების სწავლებას".

/წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 11 2018, 04:45 PM

"ღვთის შიშის შესუსტება ცოდვას შობს, ხოლო ურწმუნოებას, თავისთავად მძიმე ცოდვას, ნებისმიერი დანაშაულის გამოწვევა შეუძლია"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 9 2018, 08:54 PM

წმინდა იოანე კლემაქსი ბრძანებს: "ვინც მონა იყოს ღვთისა, მას მხოლოდ თავის უფლისა ეშინია. ხოლო ვისაც ღვთისა არ ეშინია, მას თავის ჩრდილისაც კი შეეშინდება".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 11 2018, 01:56 PM

წმინდა ბარსანოფი ოპტელი ბრძანებს: "როცა გაწუხებს შიშის გულისთქმები მოსალოდნელ განსაცდელებზე, მას ნუ გაესაუბრები, უბრალოდ თქვი: "იყოს ნება უფლისა!" ეს ძალზე ამშვიდებს ადამიანს".

"ვისაც არასოდეს შეშინებია საკუთარი თავისა, მან არ იცის, რა არის ნამდვილი შიში", - ბრძანებს წმინდა ნიკოლოზ სერბი. იგივე მამა ამბობს: "ღვთის შიში - ღვთისმოსაობის მარილია, ის შემოუჭერს ბარძაყს, შემოსწერს მუცელს, აფხიზლებს გულს, მოთოკავს გონებას, გაშოლტავს თვითნებობას.

თმაც დათვლილია თქვენს თავზე, ძმანო, და, მით უმეტეს, თქვენი დღენი ცხოვრებისანი. ასე რომ, ნუ გეშინიათ თქვენთვის დანიშნულ დღეზე ადრე სიკვდილისა, მაგრამ ნურც დაიმედდებით, ასე თუ ისე ერთი დღით მაინც გაიხანგრძლივოთ ცხოვრება მისი ნების საწინააღმდეგოდ, ვინც დათვლის და გაზომავს. შეიგრძენით ეს ყოველივე და ისწავლეთ სიმდაბლე და შიში ღვთისა".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 4 2019, 02:56 PM

"რა არის ღვთის შიში? გეშინოდეს, მცირედითაც არ ატკინო გული უფალს".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Apr 2 2019, 09:23 PM

"ვინც მონა გახდა ღვთისა, მას მხოლოდ თავისი მეუფისა ეშინია; ვისაც არა აქვს ღვთისმოშიშება, მას ხშირად თავისი ჩრდილისაც კი ეშინია"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 18 2019, 07:39 PM

"ყველაზე დიდი ცოდვაა, ღმერთზე მეტად გეშინოდეს რამესი და ამ შიშის გამო ვღალატობდეთ ჭეშმარიტი სარწმუნოების სწავლებას"

/წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 3 2019, 10:15 PM

"სრულყოფილი სიყვარული შიშს აძევებს"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 16 2019, 08:41 PM

"ყურადსაღებია, შიში ღვთისა მხოლოდ პირველი ნაბიჯია სიბრძნის მოსაპოვებლად, შემდგომ კი კიდევ მრავალი ღვაწლია საჭირო, რაც თანდათან შეგვძენს სიბრძნეს და სწორედ მაშინ "გაიოლდება" ცხონება"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 26 2019, 09:39 PM

"უფლის შიში სიბრძნის ძირია"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 20 2019, 04:47 PM

"არსებობს ორი სახის შიში: ერთი დამწყებთა და მეორე სრულყოფილთა, რომლებმაც სრული სიყვარულის საზომს მიაღწიეს. მაგალითად, ზოგიერთნი ღვთის ნებას აღასრულებენ სატანჯველის შიშის გამო. ასეთი ადამიანი კეთილ საქმეებს სიკეთისთვის კი არ აკეთებს, არამედ სატანჯველის შიშის გამო. მაშინ, როცა მეორე აღასრულებს ღვთის ნებას ღვთის სიყვარულისთვის, რათა სათნო-ეყოს მას".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 3 2020, 03:51 PM

"მოუკლებლად ითხოვე: "შიში შენი, უფალო, ჩამინერგე გულსა შინა". ო, რაოდენ ნეტარია, ვისაც მუდმივი ძრწოლა აქვს ღვთის წინაშე!"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 17 2020, 09:54 PM

"ღვთის შიში - ესაა მთავარი! როცა ის მოდის, მაშინ ის, როგორც კეთილი ბატონი, სულში ყველაფერს ალაგებს"

/წმ. თეოფანე დაყუდებული/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 26 2020, 10:33 PM

"მარადის გქონდეს შიში უფლისა, გახსოვდეს სიკვდილი"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 12 2020, 06:44 PM

"ადამიანს ღვთისადმი უნდა ჰქონდეს არა დამამცირებელი, სულისშემხუთველი მონური შიში, არამედ ისეთი შიში, როგორსაც გრძნობს კეთილგონიერი შვილი მშობლებისადმი - კრძალვა, მორიდება, სიყვარულით შეზავებული შიში"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 21 2020, 11:03 AM

"უფლის დაკარგვის შიშის გარდა, სხვა შიში გაგვიქროს უფალმა!..
სიკეთე და სიხარული დაგვათენდეს!.."

/მამა პეტრე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 11 2020, 04:06 PM

"სიკვდილის ხსოვნა გადაჯაჭვულია ღვთის შიშთან"

/ბერი ანთიმოზი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 20 2020, 05:59 PM

"გეშინოდეს ღმერთის, ოღონდ არა - როგორც მტანჯველის, არამედ - გეშინოდეს მისი სიყვარულით"

/წმ. ათანასე დიდი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 20 2020, 08:30 PM

"ვისაც ყველაფერზე მეტად ღმერთის ეშინია, მას ამქვეყნად უკვე ვერაფერი შეაშინებს"

/ფსალმუნი 117, 6/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 28 2020, 10:23 PM

"შიშიდან სიყვარულისკენ მიემართება ადამიანი, რომელიც ღვთის მცნებათა აღსრულებას იწყებს"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 21 2020, 08:28 PM

"ღვთის შიში შეიძინება სიკვდილზე ფიქრით, აგრეთვე ღვთის მოშიშ ადამიანებთან სიახლოვით"

/მამა ვალენტინი (მორდასოვი)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 25 2020, 03:25 PM

"შეიყვარეთ ქრისტე და არასდროს არაფრის შეგეშინდებათ"

/მიტროპოლიტი ათანასე ლიმასოლელი (კვიპროსი)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 3 2020, 07:54 PM

"მეშინია ღმერთის და, მეშინია იმ ადამიანისაც, რომელსაც ღმერთის არ ეშინია!"

/მონაზონი ვერონიკა/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 8 2020, 11:08 PM

"ყველა სათნოებისა და სიბრძნის დასაბამი ღვთის შიშია.
როდესაც სინათლე ბნელ სახლში შევა, განდევნის იქიდან სიბნელეს და სახლს გაანათებს. ასევე ღვთის შიში, ადამიანის გულში რომ შევა, განდევნის მის წყვდიადს, ხოლო მას ყველა სათნოებითა და სიბრძნით აავსებს.
შიში ღვთისა იმყოფება ადამიანში და იცავს მას იმ დრომდე, ვიდრე ის არ განეშორება მძიმე ტვირთს – სხეულს; მაშინ ღვთის შიში თავის აღზრდილს ჰყოფს წმინდანთა ნეტარების მემკვიდრედ, რომ მათთან ერთად გაიხაროს მარადიული სიხარულით, როგორც წმიდა წერილი გვაუწყებს: „შიშითა შენითა, უფალო, მიუდეგით, გუელმოდა და ვშევით სული მაცხოვარებისა შენისაჲ“ (ეს. 26,18)."

წმიდა ანტონი დიდი.

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 19 2020, 07:42 PM

- "რაი მივაგო უფალსა ყოვლისავეთვის, რომელი ესე მომაგო მე?" (ფს. 113). უფალს ხომ არაფერს შესძენს ადამიანის მიერ აღვლენილი დიდება, რატომ არის ეს ლოცვა ყველაზე აღმატებული?

- არა იმიტომ, რომ ღმერთს სიამოვნებს დიდება. საქმე ის არის, რომ უფალთან ურთიერთობას სხვადასხვა გრადაცია აქვს. პირველი, დასაბამი სიბრძნისა, არის შიში ღვთისა. სხვაგვარად რომ ვთქვათ, სულიერი ცხოვრება იწყება მაშინ, როცა ეს გრძნობა ჩნდება. მას თან ახლავს სულიერი თვალის ახელა, რაც კაცს საკუთარ თავს დაანახვებს. ადამიანს ეშინია ღმერთის დაკარგვის, ხედავს, რომ ღირსია ჯოჯოხეთის დამკვიდრებისა. ასე ხდება მისი მოქცევა. ეს შიში უდიდესი სათნოებაა და საკმაოდ სერიოზული ნაბიჯია ადამიანის ცხონებისათვის."

/დეკ. თეოდორე გიგნაძე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 21 2020, 02:37 PM

"ღვთის მოშიში შეწყალებას, ცოდვათა მიტევებას, განსაცდელისგან ხსნას, ხელის მომართვას ან სასუფეველს ევედრება უფალს, ხოლო ის, ვისაც ღმერთი უყვარს, აღარაფერს ითხოვს. მას არც ჯოჯოხეთის ეშინია, არც სამოთხისკენ მიისწრაფვის, მხოლოდ ღმერთზე ფიქრობს. ეს კი სამოთხისეული მდგომარეობაა."

/დეკ. თეოდორე გიგნაძე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 21 2020, 03:23 PM

"წმინდა მამები გვასწავლიან, რომ უნდა განვთავისუფლდეთ ფუჭი შიშისგან და უნდა შევიმოსოთ ნამდვილი, ჯანსაღი შიში. ეს არის შიში ცოდვისა. მხოლოდ ეს შიში უნდა გააჩნდეს ადამიანს. თუკი კაცი მართლად ცხოვრობს და არ ემონება ცოდვას, ღვთის განგება და მფარველობა ვლინდება მასზე. მაშინ რისაღა უნდა ეშინოდეს მას?! მთელი ჩვენი ცხოვრება აღსავსეა განსაცდელებით, ყოველ ნაბიჯზე ჩასაფრებულია შეჭირვება, მწუხარება. მთავარია ადამიანმა თავი არ დააძაბუნებინოს ამ შიშებს. რით უნდა სძლიოს კაცმა ყველა იმ საფრთხეს, რომელიც ეშმაკისგან მოდის, თუ არა რწმენით, ღმერთზე მინდობით, სულიერი ცხოვრებით, ცოდვებთან ბრძოლით?! "

/დეკ. თავმას ჩოხელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 4 2020, 08:37 PM

"უფლის მოშიშს არ შეემთხვევა უბედურება, არამედ კვლავ და კვლავ იხსნის განსაცდელისგან"

/სიბრძნე ზირაქისა/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 21 2020, 08:16 PM

"როცა უფლის მოშიშნი ლაპარაკობენ ერთმანეთში, ყურს უგდებს უფალი, ესმის და იწერება მის წინაშე სამახსოვრო წიგნი უფლის მოშიშთათვის და მისი სახელის მომხსენიებელთათვის" (მალ. 3,16)

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 30 2020, 08:12 PM

"თუ ღვთის მცნებათა დაცვით ვიცხოვრებთ და ღვთის შიში და სიყვარული იქნება ჩვენი თანამდევი, ვერავითარი ძალა ვერ მოგვერევა"

/ილია მეორე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 9 2020, 08:15 PM

"უფლის მოშიშება ახანგრძლივებს დღეებს, ხოლო ბოროტეულთა წლები შემოკლდება"

/იგავნი სოლომონისა/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 14 2020, 04:20 PM

"აბა დააკვირდი. პატარა ბავშვს თუ არ შეაშინებენ, ისე არ წყნარდება. ღვთისმოსაობით, ღმერთის იმედით იღვაწე და მაშინ აღარაფრისა შეგეშინდება"

/ღირსი პაისი ათონელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 9 2020, 09:43 PM

"შიში ღვთისა ყურადღების მამაა, ყურადღება კი დედაა შინაგანი მშვიდობისა, რომელიც შობს სინდისს".

/სქემარქიმანდრიტი ვიტალი (სიდორენკო)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 6 2020, 09:29 PM

"ჩვენ მხოლოდ ის გვაინტერესებს, რომ ღმერთის შიში და სიყვარული იზრდებოდეს ჩვენში; სხვა ყველაფერს არანაირი მნიშნელობა არ აქვს".

/ბერი იოსებ ვატოპედელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 9 2020, 06:17 PM

"წმინდა ნეოფიტე მარტოდმცხოვრები ამბობს, რომ ყველა სიკეთეზე აღმატებული სათნოება ღმერთის შიში და სიკვდილის ხსოვნაა".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 13 2020, 04:05 PM

"თუ ღმერთის განგებულების გწამს, მაშინ არც ცილისწამების გეშინია, არც განსაცდელების, არც ნივთების დაკარგვის, არც ავადმყოფობის, არც სხვა რამისა'.

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 24 2020, 08:09 PM

"გქონდეს ღვთის შიში და იყავი თავშეკავებული"

/ნეოფიტე კარამანლისი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 15 2021, 08:20 PM

"სული, რომელმაც შეიცნო ღმერთი, ყველაფერში ღვთის ნებას უნდა მიენდოს და მის წინაშე ცხოვრობდეს შიშით და სიყვარულით. სიყვარულით - იმიტომ რომ უფალი სიყვარულია; შიშით - იმიტომ რომ უნდა ეშინოდეს, რაიმე ბოროტი გულისსიტყვით არ შეურაცხყოს ღმერთი".

/ღირსი სილუანე ათონელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 31 2021, 08:47 PM

"როცა ადამიანებს ღვთის შიში აქვთ, მაშინ ცხოვრება მშვიდი და ტკბილია"

/ღირსი სილუანე ათონელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 21 2021, 05:50 PM

"გქონდეს ღვთის შიში, წმინდად შეინახე სინდისი და დაიცავი მცნებები. მაშინ დაინახავ, თუ როგორ უნდა მოიქცე მცირე მნიშვნელობის საქმეებშიც კი, შექმნილი ვითარებიდან გამომდინარე"

/ღირსი ამბროსი ოპტინელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 21 2021, 07:56 PM

"თუ ადამიანი დამდაბლდება, განაგდებს სიხარებესა და განკითხვას, შიში ღვთისა ეწვევა მას"

/ამბა ევპრენიოსი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 22 2021, 08:28 PM

"ნებისმიერი საქმისას გაიხსენე უფალი დ არა მხოლოდ გაიხსენე, არამედ შიშით იფიქრე, რომ უფლის წინაშე არასწორად არ მოიქცე და რამეთი არ შეურაცხყო"

/წმ. თეოფანე დაყუდებული/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 23 2021, 07:52 PM

"მამებს უთქვამთ, რომ ადამიანი იმ შემთხვევაში შეიძენს უფლის შიშს, თუ მას ექნება სიკვდილისა და სატანჯველის ხსოვნა, თუკი ყოველ საღამოს გამოცდის საკუთარ თავს: როგორ გაატარა დღე; და ყოველ დილით: როგორ გავიდა ღამე; და თუ არ იქნება ურთიერთობაში კადნიერი, დაბოლოს, თუ ახლო ურთიერთობა ექნება ღვთისმოშიშ ადამიანებთან".

/ღირსი დოროთე პალესტინელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 31 2021, 09:37 PM

"ღვთის შიში ყველაზე მხდალ ადამიანსაც გაბედულად აქცევს. რამდენადაც ადამიანი ღმერთს უერთდება, იმდენად უშიშარი ხდება ამასოფელში"

/ღირსი პაისი მთაწმინდელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 15 2021, 10:10 PM

"ვისაც უფლის ეშინია, ის ყოველგვარ შიშზე მაღლა დგას და თავისუფალია ამ საუკუნის ყველა საშინელებისგან. ადამიანს, რომელსაც ღმერთის ეშინია და მის მცნებებს იცავს, ვერაფერი შეაძრწუნებს"

/ღირსი ეფრემ ასური/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 16 2021, 05:23 PM

"ვიცხოვროთ ღვთის შიშით, რადგან ეს მცნებად გვაქვს მოცემული: შიშით და ძრწოლით აღასრულეთ თქვენი ხსნის საქმე (ფილიპ. 2,12). შიში უფლისა განდევნის სულიდან ყველა უკეთურებასა და ცოდვას; ხოლო ვისაც უფლის შიში არა აქვს, ის მრავალ ბოროტებაში აღმოჩნდება. შიში უფლის იცავს და იფარავს ადამიანს, ვიდრე არ განიძარცვავს ის ამ სხეულს"

/ღირსი ანტონი დიდი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 16 2021, 08:07 PM

"ვისაც უფლის ეშინია, ის ყოველგვარ ცოდვაზე მაღლა დგას; შორსაა ყოველგვარი სნეულებისაგან და ვერანაირი ძრწოლა ვერ მიეახლება. სიკვდილსაც კი ეშინია მასთან მიახლოება და მხოლოდ მაშინ აკითხავს, როცა ნაბრძანები აქვს მისი სულის სხეულთან განშორება"

/ღირსი ეფრემ ასური/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 18 2021, 02:08 PM

"შენ მეტყვი: საზარელია გველი; გეშინოდეს ღვთისა და გველი ვერას გავნებს. შხამიანია მორიელი; გეშინოდეს უფლისა და მორიელი ვერ მოგწყლავს. სისხლისმსმელია ლომი; გეშინოდეს უფლისა და ის გაგიყუჩდება, გვერდით მოგიჯდება როგორც დანიელს"

/წმ. კირილე იერუსალიმელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 18 2021, 05:30 PM

"შეიარაღდი ცეცხლოვანი მახვილით - ღვთის შიშით, და როცა ცოდვილი ზრახვა მოგიახლოვდება, ღვთის შიშის ცეცხლში დაინთქმება ის, როგორც ხმელი ფიჩხი. ვნებები ვერ სძლევს მას, ვისაც ღვთის შიში აქვს"

/პატერიკიდან/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 24 2021, 08:28 PM

"სულიერი განვითარების გზაზე ადამიანის თანმხლები ყოველთვის ღვთის შიში უნდა იყოს"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 5 2021, 09:15 PM

"ღვთის შიში არ არის" - სიტყვა "შიში" განსაზღვრავს ადამიანის დამოკიდებულებას ღმერთისადმი; ღმერთი სრულიად ჭეშმარიტი, ყოვლისმხედველი და გამგებელია, ამიტომ მისი შიშის არარსებობა პრაქტიკულად უღმერთობის ტოლფასია"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 13 2021, 08:37 PM

"სადაც ღვთის შიშია, იქ სათნოებისაკენ აღსვლაა, ხოლო სადაც დაუდევრობა და უშიშობაა, იქ უსჯულოებისაკენ მიქცევაა"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 26 2021, 06:03 PM

"უწმინდურებს ეშინიათ იქ, სადაც შიში საერთოდ არ არსებობს; ხოლო სადაც შიშია საჭირო, იქ უშიშარნი არიან"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 9 2021, 09:20 PM

"ღვთის შიშში ჩადებულია ჭეშმარიტი ბედნიერების მარცვალი"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 13 2021, 09:18 PM

"როგორც ლამპარი, რომელიც ბნელ ოთახშია დადგმული, ანათებს მას, ასევე, ღვთის შიში, როცა ადამიანის გულში სახლდება, ანათებს მას და ასწავლის ყველა სათნოებასა და ღვთის მცნებას".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 21 2021, 03:28 PM

"წყალი თავისი ბუნებით რბილია, ქვა კი - მაგარი. მაგრამ თუ ქვის თავზე მილია მოთავსებული, საიდანაც წვეთობით ჩამოდის წყალი, ნელ-ნელა იგი ქვასაც კი გახვრეტს და მასში ჩავა, ასევე, - ღვთის სიტყვა რბილია, ჩვენი გული კი - უხეში. მაგრამ თუ ადამიანი ხშირად უსმენს (ან კითხულობს) ღვთის სიტყვას, ღვთის შიში მის გულშიც შედის".

/ამბა პიმენი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 21 2021, 07:11 PM

"გაუფრთხილდი ღვთის შიშს და დაცემის ნუ გეშინია!"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 22 2021, 09:48 PM

"უდიდესი საქმეა ფული არ მოიხვეჭო, არამედ - მოიპოვო შიში და ღვთისმოსაობა"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 23 2021, 01:53 PM

"თუ ღვთის შიში არ გექნება და მხოლოდ ადამიანებისადმი შიშითა და ანგარიშის გაწევით იცხოვრებ, შეიძლება მხოლოდ სხვების თვალში იყო კეთილი, სინამდვილეში კი სულაც არ იქნები ასეთი".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 23 2021, 08:09 PM

"ზეციურ ფრინველებს შორის ყველაზე დიდი არწივია, მიწიერ მხეცთა შორის - ლომი, ადამიანთა შვილებს შორის - ღვთის მოშიშარი ადამიანი"

/წმ. ეფრემ ასური/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 24 2021, 07:15 PM

"თუ მხოლოდ ადამიანებისადმი შიშით იცხოვრებ, მაშინ ღმერთისგან დამდაბლებული იქნები, მაგრამ თუ ღვთისა შეგეშინდება, ადამიანებისგანაც პატივცემული იქნები"

/წმ. იოანე ოქროპირი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 24 2021, 08:16 PM

"ღვთის შიში ადამიანს ამდაბლებს, მაგრამ, ამავე დროს, აღამაღლებს კიდეც"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 24 2021, 08:33 PM

"დაე, ღვთის შიში გვქონდეს, მაშინ ვერაფერი დაგვამწუხრებს, იქნება სიღატაკე, ავადმყოფობა თუ ტყვეობა, ან - სხვა სამწუხარო რამ".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 18 2021, 08:03 PM

"ლოცვას და ღვთის შიშს ერთი წუთითაც ნუ განეშორები"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 23 2021, 06:46 PM

"შიში და სარწმუნოება, - ეს გრძნობები, ეკლესიის სწავლებით, აუცილებლად უნდა აღავსებდეს "საღმრთო ბუნებასთან" მაზიარებელთა სულებს".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 23 2021, 09:59 PM

"ადამიანზე მტაცებელი ცხოველი არ არსებობს, თუ ის ღვთის შიშს და სიკეთია გზას განეშორა…
ამიტომ არ მისცე უფლებას მას, ვინც საკუთარ აგრესიას და ბოღმას შენი სულიერი განადგურებით კვებავს!.."

/მამა პეტრე კვარაცხელია/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 24 2021, 08:01 PM

"ადამიანური შიში ღვთის შიშმა უნდა გადაწონოს"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 2 2021, 04:21 PM

"ყოველ დილით როდესაც გაიღვიძებ, იფიქრე, რომ ყოველი მოქმედებისთვის უფლის წინაშე პასუხისგება მოგიწევს და მის წინაშე აღარ შესცოდავ, არამედ ღვთის შიში დასახლდება შენში!"

/ამბა ისაია/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jan 11 2022, 01:29 PM

"გეშინოდეს მხოლოდ ღმერთის, და არა - ადამიანების, რაოდენ ბოროტიც არ უნდა იყვნენ ისინი. ღვთის შიში ყველაზე მხდალსაც კი ყოჩაღად აქცევს. ადამიანს, რამდენადაც უფალს უერთდება, იმდენად არაფრის ეშინია".

/ღირსი პაისი მთაწმინდელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jan 15 2022, 01:12 PM

"კრძალვა ეს ღვთის შიშია, შინაგანი მოკრძალებულობა, სულიერი სიფაქიზე, კრძალული ადამიანი, შესაძლოა, შევიწროებული იყოს, მაგრამ ეს იწროება მის გულში თაფლის წყაროს ადენს, ამას მის ცხოვრებაში სიხარული მოაქვს და არა - მწუხარება"

/ღირსი პაისი მთაწმინდელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jan 16 2022, 10:32 PM

"შიში აუცილებელი მუხრუჭიცაა, იმიტომ, რომ იგი ადამიანს ეხმარება, ღმერთთან მიირბინოს. შიშის დროს, როცა ადამიანი ხელჩასაჭიდს ეძებს, იგი იძულებული ხდება, უფალს მოეჭიდოს".

/ღირსი პაისი მთაწმინდელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 15 2022, 08:27 PM

"ვიღაც ამბობდა საკუთარი თავის შესახებ: "მე მეშინია ღვთის და კიდევ მეშინია ისეთი ადამიანის, რომელსაც ღვთისა არ ეშინია!"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 16 2022, 01:37 PM

"უფალო, იმაზე რომ არაფერი ვთქვათ, რომ სრულიად დაგვიკარგავს შიში შენს წინაშე, უბრალო ადამიანური განსჯის საზომითაც კი გონდაკარგულნი ვართ"

/არქიმანდრიტი იოანე (კრესტიანკინი)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 17 2022, 07:21 PM

"ვინც მეტად შეიცნობს უფალს, მით უფრო მდაბალი ხდება, ეშინია და უყვარს იგი"

/წმ. ტიხონ ზადონელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 19 2022, 09:26 PM

"ბაგეებს სიცილისათვი ნუ გახსნი; ეს უგულისყურობის და სულის დაუდევრობის ნიშანია, რომლისთვისაც უცხოა ღვთის შიში!"

/ამბა ისაია/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 1 2022, 04:04 PM

"ყველაზე მთავარი, ნუ შეაშინებთ ბავშვებს ღმერთის სახელით. ღვთის შიშის ნაცვლად ღვთის სიყვარული ასწავლეთ"

/ფსიქოლოგის რჩევა/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 1 2022, 10:14 PM

"ღვთის წინაშე შიში არის სათავე და ფესვი ადამიანური კეთილზნეობისა; არა ის შიში, რომელიც გულიდან შიშის საგნისადმი სიყვარულს დევნის, არამედ შიში იმისა, რომ არ შეურაცხყო სიყვარულით აღსავსე უფალი - მისი მცნებების დარღვევით"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 6 2022, 01:28 PM

"ვისაც ყველაფერზე მეტად ღმერთის ეშინია, მას ამქვეყნად უკვე ვერაფერი შეაშინებს"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Apr 3 2022, 04:42 PM

"ვისაც ჭეშმარიტად ეშინია ღმერთის, მას არავისი ეშინია, თუნდაც სიკვდილის აჩრდილთა შორის ვიდოდეს"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 3 2022, 08:13 PM

"შიში უფლისა არის მაცხოვნებელი გზა. თუ ადამიანი ისწავლის და გაითავისებს ამ სიბრძნეს, იგი მიუახლოვდება უფალს და მისგან ჯილდოდ მიიღებს ბევრ სხვა ნიჭსაც, ხოლო თუკი ადამიანი ვერ შეიძენს ღვთის შიშს, მას არ ექნება წილი ღმერთთან. ოღონდ არ შეიძლება ყველა შიში გავაიგივოთ ღვთის შიშთან. ერთი მხრივ, არის შიში, რომელსაც შობს სულის უძლურება, ურწმუნოება და სასოწარკვეთილება. იგი თრგუნავს ადამიანს და მისთვის არ მოაქვს სიკეთე. და, მეორე მხრივ, არის ღვთის შიში, რომელიც ღვაწლის შედეგად იშვება. იგი მხსნელი და განმწმენდელია ადამიანის სულისა. ეს შიში არის ერთგვარი თერაპია, რომელიც ადამიანში იწვევს დაფიქრებას, გამოსწორებას. იგი შობს სიმშვიდეს. პარადოქსია, მაგრამ სწორედ შიშს მოაქვს სიმშვიდე. ამიტომ აუცილებლად უნდა განვასხვაოთ ერთმანეთისგან ეს ორი შიში. ერთი ღვთისგან არის მოვლენილი, მეორე კი - ეშმაკისგან. ეს უკანასკნელი თრგუნავს ადამიანს, გარემოებების, მოვლენების, ადამიანების მონად ხდის მას. ხოლო ღვთის შიშს კი, პირიქით, როგორც მამები ამბობენ, უამრავი სიკეთე მოაქვს. იგი განაპირობებს გონების სიმტკიცეს. როდესაც ჩვენ ღვთის შიშით, მისი ხსოვნით ვართ აღჭურვილნი, მაშინ ჩვენი აზრები იწმინდება, ღვთისკენ მიმართული, მასზე მიმსჭვალული ხდება და აღარ მიმოიფანტება. ეს შიში განწმენდს ადამიანის სხეულსაც, მის საქმეებსაც. წმინდა მამები ამას ასე განმარტავენ: როგორც ჯვარზე გაკრულ სხეულს ერთმევა მოძრაობის საშუალება, ასევე ღვთის შიშითა და მადლით ხდება ჩვენი ცოდვების ჯვარზე გაკვრა, მათი მოთოკვა და ალაგმვა".

/დეკ. ზაქარია მარგალიტაძე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 4 2022, 08:00 PM

"ღვთის შიში ადამიანს აძლევს საშუალებას, რომ იგი თავის შიგნით შევიდეს"

/დეკ. ზაქარია მარგალიტაძე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 4 2022, 08:18 PM

"ღვთის შიში ადამიანს უნარჩუნებს "ხატებასა და მსგავსებას", ყველა სხვა არსებაზე ამაღლებულ მდგომარეობას. ხოლო როდესაც ადამიანი კარგავს ამ შიშს, იგი უკვე ეშვება იმ სახიფათო ფსკერზე, რომელსაც პირუტყვებრივი მდგომარეობა ჰქვია. ამ დროს იგი მარტოოდენ ინსტიქტების ამარაღა რჩება. ("კაცი პატივსა შინა იყო და არა გულისხმაჰყო, ჰბაძვიდა იგი პირუტვთა უგუნურთა და მიემსგავსა მათ")".

/დეკ. ზაქარია მარგალიტაძე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 6 2022, 07:44 PM

"ადამიანის ამქვეყნად მოღვაწეობის მთავარი საგანი ღვთის შიშის მოპოვებაა. თუკი ადამიანს არ ექნება ღვთის შიში, მაშინ, როგორც თ. დოსტოევსკი იტყოდა: "ყველაფერი ნებადართული" იქნება".

/დეკ. ზაქარია მარგალიტაძე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 14 2022, 02:50 PM

"გეშინოდეს ღმერთის, ოღონდ არა - როგორც მტანჯველის, არამედ - გეშინოდეს მისი სიყვარულით!"

/წმ. ათანასე დიდი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 14 2022, 03:39 PM

"ვისაც ღმერთის არ ეშინია, მას ყველაფრის უნდა ეშინოდეს"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 14 2022, 07:41 PM

"ქრისტეს სასუფეველი მიუწვდომელი რჩება მათთვის, ვისაც არა აქვს შიში და სიყვარული ღვთისა და, ასევე, სიყვარული მოყვასისა, რაც შედეგია ჩვენი რწმენისა და მოღვაწეობითი ძალისხმევისა."

/ილია მეორე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 14 2022, 07:58 PM

"ღვთის შიში სხვა შიშებისაგანაც ათავისუფლებს ადამიანს და ცხოვრებისეული სირთულეების დაძლევას უადვილებს, რადგან იგი განსაცდელსა და მწუხარებას მისთვის საჭირო მწარე, თუმცა მაკურნებელ, წამლად მიიჩნევს და ეშინია მხოლოდ იმისა, რომ არ შეექმნას სულიერი სიკვდილის საფრთხე (შდრ. მთ. 10,18)."

/ილია მეორე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 11 2022, 07:08 PM

"ყველაზე დიდი ცოდვაა ღმერთზე მეტად გვეშინოდეს რაიმესი და ამ შიშის გამო ვღალატობდეთ ჭეშმარიტი სარწმუნოების სწავლებას!"

/წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 19 2022, 06:24 PM

"ლატანი იჭერს ნაყოფით დატვირთულ ტოტებს, ღვთის შიში კი - ღვთისმოსავ სულს"

/წმ. ნილოს სინელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 3 2022, 05:41 PM

"რაც არ უნდა დიდი იყოს ვნების ძალა, თუ ღვთის შიშით შეიზღუდავ თავს, მის დამარცხებას მაინც შეძლებ!"

/წმ. იოანე ოქროპირი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 26 2022, 03:40 PM

"ცრემლი შეიძლება იყოს ორგვარი - შიშისა და სიყვარულისა. შიშისა და სიყვარულის ცრემლები ერთმანეთთან უნდა იყოს შეზავებული: ერთი მხრივ, უნდ გვეშინოდეს უფალთან მყოფობის დაკარგვისა, მეორე მხრივ კი - უფლის სიყვარული გვქონდეს"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 10 2022, 09:34 PM

"წმინდა იოანე [სინელი] ჩამოთვლის გულქვაობის მახასიათებლებს. ერთ-ერთი - ესაა ღვთის უშიშობის შვილობა, რაც ამას ნიშნავს: როდესაც ადამიანი ღვთის შიშს კარგავს, სწორედ მაშინ ჩნდება მასში გულქვაობა, რომელიც შემდეგ თვითონ ხდება შიშის მიზეზი"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 13 2022, 09:52 PM

"მორჩლს ღმერთის არ ეშინია. იმიტომ კი არა, რომ ღვთის შიში არა აქვს, არამედ იმიტომ, რომ "სრულმან სიყუარულმან გარე განდევნის შიში"

/ღირსი ეფრემ კატუნაკელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 24 2022, 08:00 PM

"თუ ადამიანს ღვთის სასოება აქვს, მას შიში არ იპყრობს. ღვთის მსასოებელი ადამიანი მიწიერი და მატერიალური მიზეზებით წარმოშობილი შიშებისგან თავისუფალია"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 2 2022, 09:30 PM

"38. როგორც ხვრელიდან შეჭრილი მზის შუქი ყველაფერს ანათებს სახლში და შესაძლებელია პატარა მტვრის დანახვაც კი, ისე დაინახავს კაცი ყოველგვარ დაფარულ თუ დაუფარავ ცოდვას, რაჟამს მის გულში ღვთის შიში დამკვიდრდება. (ღირსი იოანე სინელი)

როგორც პატარა ხვრელიდან გამოსულ მზის სხივი გაანათებს ოთახს და იქ დაბუდებულ მცირე მტვერსაც კი ხილულს გახდის, ასევე შეიმეცნებს საკუთარ არსებაში დაბუდებულ ცოდვებს ადამიანი, რომელიც უფალს გაუღებს გულის კარს და ღვთის მოშიშება დაივანებს მასში. რაც მეტად მიუახლოვდება უფალს, ამოიცნობს საკუთარ თავს და საკუთარ ცოდვებს, მეტად აქვს მათგან განშორების შანსიც"

/არქიმანდრიტი მაკარი (აბესაძე)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 25 2022, 07:15 PM

"ღვთის მცირე შიში დიდ სიმდიდრეს სჯობს"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 3 2022, 08:44 PM

"სადაც შიშია, იქ უფალია"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 24 2022, 01:52 PM

"უფლისადმი ერთგულება ბოროტების მიმართ პანიკური შიშის დაძლევასაც გულისხმობს"

/ბერი სვიმეონ ათონელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 8 2023, 09:03 PM

"ღვთის შიში არის შინაგანი სითბოს მცველი და აღმგზნები"

/სქემიღუმენი ხარიტონი (დუნაევი)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 9 2023, 07:06 PM

"ის, ვინც გამუდმებით ლოცულობს, გამუდმებით მყოფობს უფალში, შეიცნობს უფალს, როგორც უფალს, მოიხვეჭს უფლის შიშს, მოშიშებით შედის სიწმინდეში, სიწმინდით კი საღვთო სიყვარულში. ღვთის სიყვარული აღავსებს მის ტაძარს სულიწმიდის ნიჭებით"

/სქემიღუმენი ხარიტონი (დუნაევი)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 22 2023, 06:58 PM

"სულიერი თავდაჭერილობა ეს ღვთის შიშია - ამ სიტყვის კარგი გაგებით. ამ შიშს, ამ შებოჭილობას ადამიანისთვის ბედნიერება მოაქვთ, ისინი მის გულში თაფლს გადმოადინებენ: სულიერი თაფლი!"

/ღირსი პაისი ათონელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 17 2023, 05:10 PM

"სიცოცხლეშიც და სიკვდილის წინაც ვუმეოროთ და ვარწმუნებდეთ ჩვენს შვილებს, რომ დიდი სიმდიდრე, უცდომელი სამკვიდრებელი და უდარდელი საგანძური არის შიში ღვთისა"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 18 2023, 08:50 PM

"ერთადერთი შიში, რომელიც ღვთივსათნო და მაცხოვნებელია, უფლის შიშია, - ვინც უფალს არის მინდობილი, მას არ უნდა ეშინოდეს არანაირი დაავადებისა"

/დეკ. კონსტანტინე გიორგაძე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 17 2023, 02:00 PM

"თუ ღვთისმოშიშება შიში ან მეცნიერულ ენაზე რომ ვთქვათ, ფობიაა, ასეთი შიში, მართლაც, ნუ მოგვიშალოს ღმერთმა. შეიძლება, ადამიანმა დაძლიოს სიმაღლის, კარჩაკეტილობის, ხალხმრავლობის, ძაღლის ან კატის შიში, მაგრამ ის შიში, რასაც ღვთისმოშიშება ეწოდება, საკილავი კი არა, შესაქებია.

რა სჯობს იმას, როდესაც გაქვს შიში ღვთისა, კრძალვა და რიდი - გეშინია, ცოდვამ არ გძლიოს; გეშინია, ღმერთი არ გაანაწყენო; გეშინია და სინდისი გქენჯნის, როდესაც აღსარებას ამბობ, რადგან არ იცი, რა სტატუსს მიანიჭებს უფალი შენ ცოდვას და რა ეპიტიმიას დაგადებს მოძღვარი, მაგრამ რაოდენ დიდია სიხარული, როდესაც ამ ტვირთს ზურგიდან ჩამოიხსნი.

ხომ გაიხარებთ, როდესაც მოერევით სიბნელის შიშს, ძაღლის შიშს, კარჩაკეტილობას, ფრენის, მანქანასთან პირველად დაჯდომის და სხვა შიშებს, და, რა სასიხარულოა, როდესაც სძლევ ცოდვის ჩადენის შიშს და ცდილობ, მხოლოდ სიკეთე აკეთო, ადიდო უფალი და გაახარო მოყვასი."

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 18 2023, 08:09 PM

"ღვთის შიშის გარეშე ადამიანი სიყვარულს ვერ შეიძენს, მაგრამ საღვთო სიყვარულის შეძენის შემდეგ ღვთის შიში ქრება"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 22 2023, 04:43 PM

"თუ ვინმეს სურს მოიხვეჭოს ღვთის სიყვარული, მას უნდა ჰქონდეს ღვთის შიში. შიში გლოვას შობს, გლოვას კი მხნეობა მოაქვს. როცა ეს ყველაფერი სულში მომწიფდება, მაშინ ღმერთი მიიზიდავს მას თავისკენ"

/წმ. ანტონი დიდი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 22 2023, 08:01 PM

"8. რამდენადაც სიყვარული იკლებს, იმდენად მრავლდება შიში. ვისაც შიში არ აქვს, ის ან სიყვარულითაა სავსე, ან სულიერადაა მკვდარი.

რაც მეტად იმატებს ადამიანში სიყვარული, მით მეტად ქრება შიშ; სადაც სიყვარული ისადგურებს, იქ საღვთო შიშიც ქრება. ადამიანები, რომლებმაც შიში დაკარგეს, საღვთო სიყვარულით არიან აღძრულნი, მაგრამ ადამიანი მაშინაც კარგავს ღვთის შიშს, როდესაც ცოდვებში ღრმად არის ჩაფლული და, ფაქტობრივად, სულიერად მკვდარია; მას ღვთის შიში არა აქვს არა იმის გამო, რომ შიშზე აღმატებულია, არამედ რადგან ყველანაირი სულიერი შეგრძნება დაკარგული აქვს"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 2 2023, 08:51 PM

"გქონდეთ ღმერთისა და სიკვდილის ხსოვნა. მათი მეშვეობით ღვთის შიშიც ძლიერი იქნება. შიშისაგან წარმოიშობა საკუთარი თავისა და ჩვენი საქმეების, აზრებისა და გრძნობებისადმი ყურადღება, აქედან კი - ფხიზელი კეთილკრძალული ცხოვრება. აქედან იშვება ვნებათა დათრგუნვა, ამ უკანასკნელიდან კი - სიწმინდე. სიწმინდისგან გამომდინარეობს ღმერთთან მყოფობა, არა მარტო აზრებით, არამედ გრძნობებითაც"

/წმ. თეოფანე დაყუდებული/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 2 2023, 09:10 PM

"ყოველთვის უნდა გქონდეთ ღვთის შიში. როგორც უახლოესი ადამიანებიც კი არ არიან მეფის წინაშე მაინცდამაინც თამამად: მით უმეტეს, ასე გვმართებს ჩვენ ცოდვილებს, უფლის წინაშე. თუ ღმერთთან ძმაბიჭურად იქცევიან, ეს ცუდია და ხელიდან წასული არიან. უნდა ილოცოთ შიშის თაობაზე და ღმერთი მოგცემთ".

/წმ. თეოფანე დაყუდებული/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 8 2023, 08:10 PM

"საღვთო ფიქრებისგან იშვება ღვთის შიში. რადგან ღვთის შიში თავისთავად ღვთის უსაზღვრო სრულყოფილებასა და ქმედებებში კეთილკრძალული აზრებით ჩაწვდომა და გრძნობით აღქმაა"

/წმ. თეოფანე დაყუდებული/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 6 2023, 05:21 PM

" - შესაძლებელია ადამიანმა ლოცვის დროს ღმერთის დიდებულების წინაშე შიში განიცადოს?

- თუკი ვინმე ღმერთის დიდებულების წინაშე შიშს განიცდის, ადამიანისთვის ეს სწორედ ყველაზე საჭირო რამ არის. თუკი ვინმეს მცირე დროში ნამდვილი ცხოველი ლოცვის მოპოვება სურს, მან სწორედ ამგვარი შიშით უნდა ილოცოს, ისე, რომ "ტანში ჟრუანტელი უვლიდეს". ანუ ღმერთის წინაშე იდგეს, როგორც მსაჯულის წინაშე, რომლის საბოლოო, მარადიულ განაჩენს სადაცაა გავიგონებთ (ზოგჯერ კეთილკრძალული შიშის შეგრძნება ღმერთის დიდებულების წინაშე საკუთარი არარაობის შეცნობითაც იშვება)"

/მღვდელმონაზონი კონსტანტინე (კოვალჩუკი)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Sep 12 2023, 07:56 PM

"დამწყები ადამიანი, რომელიც ჯერ კიდევ არ არის სულიერებაში წარმატებული, შიშის გამო იკავებს თავს ბოროტებისგან. და შიში აუცილებელია მანამ, სანამ მატერიალისტები და მიწას მიჯაჭვული ადამიანები ვართ. მაგრამ ეს არის პირველი ეტაპი, ღმერთთან ურთიერთობის დაბალი დონე. ეს ვაჭრულ გარიგებას ჰგავს, რომ სამოთხე მოვიპოვოთ, ან თავი დავაღწიოთ სატანჯველს. თუ ამას კარგად გამოვიკვლევთ, მასში ანგარებას, პირად ინტერესს დავინახავთ. პირადად მე, არ მომწონს ეს გზა. როდესაც ადამიანი წარემატება და ღვთის სიყვარულში შედის, რაში სჭირდება მას შიში? რასაც აკეთებს, აკეთებს სიყვარულით და ამას გაცილებით დიდი ფასი აქვს. როდესაც მავანი შიშის და არა სიყვარულის გამო ცდილობს, გახდეს უკეთესი ღვთის წინაშე, ეს არ არის იმდენად ფასეული"

/წმ. პორფირი კავსოკალიველი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 23 2023, 05:09 PM

"ღვთივსათნო ცხოვრების ფესვი უფლის შიშია. როგორც კი ის შემოვა შენს არსებაში, მთელი შემოქმედებითი ძალა ყოველივეს გარდაქმნის შენში და შექმნის მშვენიერ წესრიგს. - სულიერ კოსმოსს. როგორ მოვიხვეჭოთ ღვთის შიში? ის არსებობს შენში, ოღონდაც ჩახშობილია. აღადგინე იგი! ამისათვის საჭიროა, რომ ხმა მისცე შენს გონებას და განაღო შენი გული შენთვის ბოძებული ჭეშმარიტების შესაწყნარებლად"

/წმ. თეოფანე დაყუდებული/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 23 2023, 05:33 PM

"როგორ მივიდეთ ღვთის შიშამდე, როგორ მივწვდეთ მას, როგორ მოვიპოვოთ ის? ეძიე და ჰპოვებ! აქ შეუძლებელია თქვა: ასე და ასე მოიქეცი! ღვთის შიში სულიერი გრძნობაა, რომელიც სანუკვარად არის დაცული გულში - ადამიანის ღვთისაკენ მოქცევის წუთებიდან"

/წმ. თეოფანე დაყუდებული/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 14 2023, 07:20 PM

"თანამედროვე ადამიანები დაავადებულები ვართ უსაშინლესი ავადმყოფობით. ამ ავადმყოფობას "ღვთის შიშის დაკარგვა ჰქვია", ე.ი. ჩვენ დაავადებულები ვართ უგუნურებით.

მოგეხსენებათ, ბიბლიური ღვთიური სწავლების თანახმად, "ღვთის შიში სიბრძნის დასაწყისია" და, აქედან გამომდინარე, ვისაც ეს მხსნელი, ეს მაცხოვნებელი შიში არ გააჩნია, ის უგუნურია, სულელია.

სწორედ ამას აცხადებს უფალი წმ. დავით წინასწარმეტყველის პირით ერთ-ერთი ფსალმუნიდან:

- და თქვა უგუნურმა გულში, - არ არის ღმერთი!

მაშასადამე, უღმერთობა, ღვთის დავიწყება, ღვთის შიშის უქონლობა დაავადებაა, რომელიც იწვევს მეორე უმძიმეს და უსაშინლეს დაავადებას, ცოდვათა გამრავლებასა და სინანულის გრძნობის გაფერმკრთალებას. ცოდვების ე.ი. ბოროტების გამრავლება და მოუნანიელობა ამ ცოდვებისა კი ხრწნის ადამიანებს, საზოგადოებას, ხალხს და ამგვარი ხალხებით დასახლებულ ქვეყნიერებას"

/აკაკი მინდიაშვილი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 14 2024, 02:49 PM

"ცოდვის შიში არის სწორედ შიში ღვთისა"

/მამა კალისტრატე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 29 2024, 07:04 PM

"ყველა საქმეში ღვთის მოშიშებით იხელმძღვანელე და საკუთარი სინდისის კარნახით იმოქმედე"

/ღირსი ამბროსი ოპტინელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 10 2024, 08:43 PM

"ღვთის მოშიშს არც დემონების შემოტევისა ეშინია, არც - მათი უძლური თავდასხმების, არც - ბოროტი ადამიანების მუქარის. როდესაც იგი, როგორც მოგიზგიზე ცეცხლი, ისეთ მიუვალ ადგილებში გაივლის, რომლებიც არც ღამით ნათდება და არც დღისით, დემონები მისგან ისე სწრაფად გარბიან, რომ მისი შეშინების მცდელობასაც ვერ ასწრებენ, რადგან ეშინიათ, არ დაიწვნენ მისგან გამომავალი საღვთო ცეცხლის ალმომდებელი სხივით"

/ღირსი სვიმეონ ახალი ღვთისმეტყველი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 10 2024, 09:02 PM

"ვინც ღვთის შიშით დადის, მას არ ეშინია ბოროტ ადამიანებთან ურთიერთობაც, რამეთუ ატარებს რა შინაგან ღვთის შიშს, ამით სარწმუნოების დაუმარცხებელი იარაღი უპყრია, რომლის წყალობითაც ყოველივე ძალუძს - ისიც კი, რაც ბევრს შეუძლებლად მიაჩნია; იგი დადის როგორც გოლიათი პატარა მაიმუნებს შორის, ან მბრდღვინავი ლომი - ძაღლებსა და მელიებს შორის: სასოებს უფალს და გონების სიმტკიცითა და სიბრძნის სიტყვით ამარცხებს მათ, ვითარცა "კუერთხითა რკინისაითა"

/ღირსი სვიმეონ ახალი ღვთისმეტყველი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 14 2024, 02:36 PM

"მოუკლებლად ითხოვე: "შიში შენი, უფალო, ჩამინერგე გულსა შინა". ო, რაოდენ ნეტარია, ვისაც მუდმივი ძრწოლვა აქვს ღვთის წინაშე!"

/ოპტინელი ბერ-მოძღვრები/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 23 2024, 08:11 PM

"კითხვაზე: "როგორ მოვიხვეჭო ღვთის შიში?", ბერი პასუხობდა: "ყოველთვის ღმერთი უნდა გედგას თვალწინ. "წინაისწარ ვხედევ უფალსა წინაშე ჩემსა მარადის..."

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 3 2024, 08:40 PM

"სულელს მხოლოდ მაშინ ეშინია, როდესაც ელავს და ქუხს, ბრძენს კი ყოველდღე და ყოველწამს ღმერთის ეშინია. ელვისა და ჭექა-ქუხილის შემოქმედი ელვასა და ჭექა-ქუხილზე უფრო საშიშია, ის ელვასავით დროდადრო კი არ გეჩვენება, არამედ მუდამ შენ გვერდითაა, არასდროს გშორდება. ამიტომ დროდადრო ღვთის შიში არ არის საკმარისი. ღვთის შიშით უნდა ვსუნთქავდეთ. ღვთის შიში ოზონია ჩვენი სულის შეხუთულ ატმოსფეროში. ამ ოზონს მოაქვს სისუფთავე, სიმსუბუქე, კეთილსურნელება და ჯანმრთელობა"

/წმ. ნიკოლოზ სერბი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 5 2024, 03:07 PM

"სადაც ადამიანებს ღვთის შიში არ აქვთ, ცოდვა იმარჯვებს, ეშმაკი ზეიმობს"

/წმ. გრიგოლ ნოსელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 9 2024, 10:09 AM

"მაშ მოდით, გვეშინოდეს მხოლოდ ღმერთის და არა ადამიანების, რაგინდ ბოროტებიც არ უნდა იყვნენ ისინი. ღმერთის შიშI ყველაზე დიდ მშიშარასაც კი მამაცად აქცევს. რამდენადაც ადამიანი უერთდება ღმერთს, იმდენად მას არაფრის ეშინია. ღმერთი განსაცდელში დაგეხმარება. მაგრამ იმისათვის, რომ ღმერთმა მოგვცეს ღვთაებრივი ძალა, ადამიანმაც უნდა გაიღოს ის მცირედი, რისი გაღებაც მას შეუძლია"

/ღირსი პაისი ათონელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 6 2024, 03:23 PM

"დაე, შიში ღმრთისა სძულდეს გულის სასწორზე დადებულ ყველა სხვა გრძნობას: მაშინ უფრო ადვილია საკუთარი თავის განხილვა - როგორც მყუდრო სენაკში, ისე იმ ხმაურშიც, ყოველი მხრიდან რომ გვაკრავს გარს"

/წმინდა მღვდელმთავარი ეგნატე ბრიანჩანინოვი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 8 2024, 12:05 PM

"მაგრამ საიდან იშვება შიში ღმრთისა? იქიდან, თუკი ვიფიქრებთ, რომ ღმერთი ყოველთვის არის და ყოველივეს ხედავს - არამარტო საქმეებს და სიტყვებს, არამედ ყველაფერს, რაც კი გულისა და სულის სიღრმეებში ხდება: "განმკითხველ გონებათა და ზრახვათა გულისათა". თუკი ასე წარვმართავთ საკუთარ თავს, ცუდს არც არაფერს ჩავიდენთ, არც ვიტყვით და არც გავიფიქრებთ. ამიტომ, რასაც არ უნდა აკეთებდე, გახსოვდეს, რომ ღმერთი ყოველგან არის - რამეთუ იგი მართლაც ყოველგან არის. და თუკი ეს აზრი მუდამ თან გახლავს, ყოველთვის შიშსა და ძრწოლას იგრძნობ, თითქოს თვით მეფის წინაშე იდგე"

/წმინდა მღვდელმთავარი ეგნატე ბრიანჩანინოვი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 9 2024, 02:35 PM

"სადაც შიშია, იქ შური არ არის, სადაც შიშია, იქ ვერცხლისმყოვარება ფეხს ვერ იკიდებს, სადაც შიშია, იქ მრისხანება დუმს, ბოროტი გულისთქმა ცხრება და ყოველგვარი უგუნური ვნება ითრგუნება. და როგორც ნიადაგ იარაღასხმული მეომრის სახლში ძნელად თუ გაბედავს გამოჩენას ქურდი ან ავაზაკი, ისევე, თუ ჩვენი სული შიშითაა მოცული, ვერც ერთი ბოროტი ვნება ვერ გაბედავს ჩვენთან მოახლოებას, და მხოლოდ ეს კი არა, შიშს სხვა, ბევრად უფრო მეტი სარგებლობა მოაქვს: იგი არა მარტო ბოროტ ვნებებს განაგდებს, არამედ თავისკენ იზიდავს სათნოებებს. სადაც ღმრთის შიშია, იქვეა მოწყალების გაცემაზე ზრუნვა, ლოცვაში გულმოდგინება, მხურვალე ცრემლი და გლოვა, რაც გულის შემუსრვილებას გამოხატავს. სხვა არაფერი სპობს ისე ადვილად ცოდვას და არაფერი უწყობს ხელს სათნოებების დანერგვას, როგორც შიში. ამიტომ, ვინც ამ შიშის გარეშე ცხოვრობს, იმისთვის შეუძლებელია ღმრთის წინაშე სათნო-ყოფა, ისევე როგორც ღმრთისმოშიშმა შეუძლებელია სცოდოს. შიში რომ სიკეთე არ იყოს, იესო ქრისტე არ იტყოდა ამდენს საუკუნო სასჯელსა და სატანჯველზე. შიში სხვა არაფერია, თუ არა კედელი, ზღუდე და აუღებელი ციხესიმაგრე, ჩვენ კი ძალიან გვჭირდება ეს გალავანი, რამეთუ მრავალ მახეთა შორის დავალთ"

/წმინდა მღვდელმთავარი ეგნატე ბრიანჩანინოვი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 27 2024, 09:03 PM

"რისი გაკეთება შეუძლია კეთილი საქმეებით დადასტურებულ ღვთის რწმენას, გააცნობიერე, რომ არც ახალგაზრდობა აყენებს ზიანს და არც სიბერეს მოაქვს სარგებელი, თუ კაცს ღვთის შიში არ აქვს. გააცნობიერე, რომ არც სამყარო და არც ყოველდღიური საქმეები არ ერევა ღვთის მცნებების შესრულებას, როცა არის გულმოდგინება და დიდი ყურადღება"

/ღირსი სვიმეონ ახალი ღვთისმეტყველი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 18 2024, 09:37 PM

"მომეცი შენი შიშის სული, რათა შემეშინდეს შენი, როგორც უუძლურეს ქმნილებას შეეფერება დიდი ღვთის, თავისი შემოქმედის შიში, რათა, შენდამი მოწიწების გამო შენი მცნებები წმინდად დავიცვა"

/წმ. ეგნატე ბრიანჩანინოვი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 28 2024, 07:00 PM

"შენ კი, იკითხე სახარება და უფლის გეშინოდეს. განათლდები და ყოველივე კარგად იქნება"

/წმ. ნიკოლოზ სერბი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 2 2024, 01:28 PM

"ქრისტე გვასწავლის, რომ ადამიანური სირცხვილის გრძნობამდე უფლის შიში უნდა გვქონდეს. რამეთუ მას, ვისაც ღვთის შიში არ აქვს და ხალხის რცხვენია, ხალხის გულისათვის შერცხვება უფლის წინაშე. ცხოვრებაში ხშირად დგება წუთები, როდესაც ადამიანს უფლისადმი შიშსა და ადამიანების წინაშე სირცხვილის გრძნობას შორის არჩევანის გაკეთება უწევს. შენ ახლა სწორად ამგვარი არჩევანის წინაშე დგახარ. აირჩიე ახლა და სამუდამოდ შიში უფლისა და არ შესცოდავ, ხალხი დაგცინებს?! მთავარია, ღმერთის წინაშე იყო მართალი"

/წმ. ნიკოლოზ სერბი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 10 2024, 06:42 PM

"ძველ აღთქმაში მკაცრად ისჯებოდნენ ადამიანები, რომლებიც არღვევენ წესებს, სწორედ იმ მიზნით, რომ ადამიანს გასჩენოდა შიში უფლისა - საფუძველი ყოველგვარი კაცობრივი სიბრძნისა"

/ფსიქოთერაპევტი მარინა კაჭარავა/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 30 2024, 05:00 PM

"ღმრთის შიში ნიშნავს კრძალვის შეგრძნებას, იმის განცდას, რომ ჩვენი ზეციური მამა წმინდაა, რომ ვუყვარვართ, რომ ის ყველაზე წმინდა და ძვირფასია მთელ ყოფიერებაში. როდესაც ადამიანი თავის გულში განიცდის კრძალვასა და სიყვარულს, აი, სწორედ ეს არის ღმრთის შიში!"

/მიტროპოლიტი ათანასე ლიმასოლელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 18 2025, 03:41 PM

"მამებმა თქვეს, რომ ღვთის შიში მოდის: სიკვდილისა და ტანჯვის გახსენებით"

/წმ. აბბა დოროთე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 25 2025, 03:40 PM

"ღვთის შიში გვაიძულებს სიავის წინააღმდეგ ვიბრძოლოთ. ხოლო როცა ჩვენ მას ვებრძვით, ღვთის მადლი იბრძვის ჩვენთვის"

/ღირსი მარკოზ მოსაგრე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 2 2025, 02:10 PM

"უეჭველად იქ არის ყოველგვარი ბოროტება, სადაც არ არის ღვთის შიში"

/წმინდა მღვდელმთავარი ეგნატე ბრიანჩანინოვი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 7 2025, 04:41 PM

"სიყვარულის საქმეა - ერთმანეთს ღვთის შიში ვასწავლოთ"

/წმ. ეფრემ ასური/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 7 2025, 07:11 PM

"მაშ, მოვკვეთოთ, ძმებო, ჩვენი სულის ბოროტი ჩვევები, ხოლო ჭრილობის მოწვის დარად ღვთის შიში გამოვიყენოთ, რათა შერცხვენილნი არ ვიქმნეთ მკვდართა აღდგომის ჟამს!"

/წმ. ეფრემ ასური/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 21 2025, 03:14 PM

"ღვთის შიშს და ღვაწლსა და ნაკლულებაში ცხოვრებას ცოდვების მიტევება მოაქვს"

/აბბა ესაია/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 25 2025, 06:32 PM

"შეეცადე გახსოვდეს, რომ ღმერთი გიმზერს, რომ მის წინაშე გადაშლილია ის, რაზეც შენ გულში მალულად ფიქრობ. შენს სულს უთხარი: "შენ ერიდები შენივე მსგავს ცოდვილებს, რათა მათ იმ დროს არ დაგინახონ, როცა სცოდავ; მით უმეტეს უნდა გეშინოდეს და გრცხვენოდეს ღვთისა, რომელიც გულის ფარულ მოძრაობებს ხედავს". ასეთი ფიქრისგან სულში ღვთის შიში აღიძვრება და, თუ ღვთის შიშის მიხედვით იხელმძღვანელებ, მაშინ ვერავითარი ვნება ვერ მოგეძალება"

/აბბა ესაია/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 26 2025, 01:08 PM

"აბბა ევპრენის ძმამ ჰკითხა: "ღვთის შიში როგორ მოდის სულში?" უხუცესმა მიუგო: "თუ ადამიანი დამდაბლდება, უხვეჭელი იქნება, თუ განკითხვისაგან თავს შეიკავებს, მაშინ მასთან ღვთის შიში მოვა"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 11 2025, 06:53 PM

"როგორია ღვთისმოშიში კაცი?

ადამის ძეთაგან ყველაზე უდიდესი და უძლიერესია ღვთისმოშიში კაცი"

/წმ. ეფრემ ასური/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 13 2025, 06:24 PM

"რა თვისებებს ავლენს ის ადამიანი, ვისაც არა აქვს ღვთის შიში?

ვისაც არა აქვს ღვთის შიში, მუდამ განცხრომა-განსვენებას ეძებს, ძილით ვერ ძღება და საქმისათვის წამოდგომა ეზარება, მცონარეობის ჭურჭლად იქცევა, ხორცთა ნებას იგემოვნებს და ამა სოფლის ყოველგვარ შვებას სიტკბოებით შეიწყნარებს. არ ეშინია უფლის მოსვლის, საღმრთო საქმე უმძიმს, შრომას ერიდება, მშრომელთ აძაგებს, მდაბალთ გმობს და ამპარტავანთ აქებს. თავხედთა და მზვაობართა მეგობარია"

/წმ. ეფრემ ასური/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 13 2025, 06:35 PM

"ზეციურ ფრინველებს შორის ყველაზე დიდი არწივია, მიწიერ მხეცთა შორის - ლომი, ადამიანთა შვილებს შორის - ღვთის მოშიშარი ადამიანი"

/წმ. ეფრემ ასური/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 18 2025, 12:04 PM

"უმწიკვლო უბრალოებას, ღვთის შიშთან ერთად, ადამიანი ისეთ ნეტარ მდგომარეობამდე მიჰყავს, სამოთხეში პირველქმნილ ადამიანებს რომ გააჩნდათ დაცემამდე"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 21 2025, 08:30 PM

"ბერი ფილოთეოსი ამბობდა: "რწმენას ადამიანი შიშამდე მიჰყავს. როგორია ეს შიში? ეს არის შიში ცოდვის ჩადენისა, შიში ღვთის განაწყენებისა. ღვთისმოშიშს სიმდაბლე ეძლევა, თავმდაბალ ადამიანში კი სული წმიდა ივანებს"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 5 2025, 08:22 PM

"მას [არქიმანდრიტ შიოს (ხარძეიშვილი)] სამკაულად ღვთის შიში ჰქონდა"

/მონაზონი ნანა (ბაციკაძე)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 7 2025, 05:14 PM

"მას [არქიმანდრიტ შიოს (ხარძეიშვილი)] ღვთის დიდი სიყვარული და შიში ჰქონდა. ერთხელ ტრაპეზის შანდლიდან სანთელი უნდა ამენთო. თურმე არ შეიძლებოდა. მამა შიომ ეს რომ დაინახა, შეწუხებულმა შესძახა: - გიორგი, რას შვრები? ხელი უკვე გაწვდილი მქონდა და ჩემდაუნებურად მაინც ავანთე. მაშინვე 15 მეტანია გამაკეთებინა. თვითონ ზედმიწევნით ზუსტად იცავდა საეკლესიო წესებსა და კანონებს და მრევლისგანაც ასევე მოითხოვდა"

/გიორგი ბერუაშვილი (სულიერი შვილი)/