ჯვარი, ქრისტიანული რელიგიის სიმბოლო პარამეტრები

[marine]

"ღმერთმა ისე მოაწყო ადამიანების აგებულება, რომ ყველა ადამიანს აქვს 4 ერთნაირი წერტილი: თავი, რომელიც მართავს მთელს სხეულს მამა ღმერთის მსგავსად, მუცელზე ჭიპი - ნიშანი ჩვენი ცოდვიანი შობისა, რომლისგანაც გვიხსნა ქრისტე მაცხოვარმა, შემდეგ მარჯვენა მხარი, რომელზეც იმყოფება ჩვენი მფარველი ანგელოზი და ჩვენ, გვწამს რა ეს, ვაძლევთ მას უფლებას გააგდოს ეშმაკი, როემლიც ზის მარცხენა მხარზე, ამიტომაც პირჯვრის გამოსახვის დროს წარმოვთქვამთ: "სახელითა მამისათა" და ვიდებთ სამ თითს თავზე, რომელიც გვმართავს ჩვენ, შემდეგ ვიდებთ ჭიპზე და ვამბობთ: "და ძისათა", რომელმაც გვიხსნა ჩვენ "და სულისა წმიდისათა" - ვიდებთ მარჯვენა მხარზე და ბოლოს - მარცხენა მხარზე და ვამბობთ მხოლოდ "ამინს", ანუ რომ ჭეშმარიტია ყოველივე ის, რაც სიტყვებით წარმოვთქვით და მხოლოდ ამის შემდეგ თაყვანს ვსცემთ ღმერთს ჩვენი განწმენდისათვის. ხოლო ის, ვინც იწყებს თაყვანისცემას მანამ, სანამ ხელს მიიტანს მარცხენა მხრამდე და იტყვის ამინ, მას ჯერ არა ჰყავს გაგდებული ეშმაკი და ამიტომ მას სცემს თაყვანს. ეს 4 წერტილი - არის 4 სამსჭვალი, რომლებითაც მიალურსმეს იესო ქრისტ, ამიტომ პირჯვარი უნდა გამოვსახოთ, კრძალვით, აუჩქარებლად, პაუზით თითოეულ წერტილში, იმის ხსოვნით, რომ ჩვენს თავზე ვისახავთ და ვიდებთ თავად ჩვენთვის ტანჯულ ქრისტეს. აი, რისი ეშინია ეშმაკს და არა ხელის ქნევისა".

[marine]

"ჩემი ხუცესი იაკობისაგან მე ვისწავლე, რომ ყოველ დილას, როცა გავიღვიძებ, მე უნდა გამოვსახო პირჯვარი და ვითხოვო წმინდანებისგან, რომ ჩემი რწმენა გაიზარდოს და იყოს იმაზე მეტი, ვიდრე წინა დღეს"

/კვიპროსის მიტროპოლიტი მორფუსი/

[marine]

"მტერი მარცხენა მხარზე გვიზის, მარჯვენაზე კი - ანგელოზი გვყავს, და თითოეულს თავისი წიგნი აქვს: ერთში ჩვენი ცოდვები იწერება, მეორეში - კეთილი საქმეები. ხშირად გადაისახეთ პირ-ჯვარი! ჯვარი ისეთივე საკეტია, როგორიც კარების კლიტე"

/მართალი მატრონა მოსკოველი/

[marine]

"განვიხილოთ ყველა შესაძლო ჯვარი და განვმარტოთ, როგორ უნდა ვატაროთ იგი, რათა ცხოვრების იარაღად გვექცეს. ცხადია, ყველას თავისი ჯვარი აქვს, მაგრამ ყველა მათგანი შეიძლება პირობითად სამ სახეობად დავყოთ:

პირველი, რომელსაც პირობითად გარეგნულ ჯვარს ვუწოდებთ, არის მიწიერი ცხოვრების მწარე ხვედრი, ტანჯვა და მწუხარება; მეორე, ე.წ. შინაგანი ჯვარი, არის ჩვენი ბრძოლა საკუთარ ვნებებთან, სათნოებათა მოხვეჭა; და მესამე, სულიერი ჯვარი, ეძლევა მოღვაწეს, რომელიც სრულიად მიენდობა ღვთის ნებას. სულიერი ჯვარი მადლმოსილებით მიიღწევა"

/წმ. თეოფანე დაყუდებული/

[marine]

"ყოველი ადამიანის ჯვარი ნიშნავს მწუხარებას, თავის შემოზღუდვას, დამდაბლებას"

[marine]

"ადგილობრივი მაცხოვრებლები ყვებიან, რომ რევოლუციის შემდეგ ოპტინის სავანეში ხატებს წვავდნენ. როდესაც ჯვარცმა ცეცხლში ჩააგდეს, ჯვრიდან - და ეს ყველა იქ მყოფმა დაინახა - სისხლმა იფეთქა"

[marine]

"ტროფიმეს პირველ ოპტინურ სუფრას მივუბრუნდეთ, როდესაც ნიკოლაიმ თავისთან დაპატიჟა. დიდხანს ისხდნენ, ნიკოლაი ჰყვებოდა, რომ ინსტიტუტში უკვე ორი კურსი ჰქონდა დახურული, როდესაც შეამჩნიეს, რომ ჯვარს ატარებს: "გამომიძახეს და პირობა წამომიყენეს: თუ მოიხსნი ჯვარს, ინსტიტუტში დაგტოვებთ, თუ არადა, გაგრიცხავთ. მე კი საპასუხოდ ვუთხარი: ჯერ თავი მომაჭერით და ჯვარი მერე მომხსენით. კისერი მივუშვირე, ჰოდა, კისერშივე მომდეს. დიდი ხანია, ინჟინერი ვიქნებოდი, ახლა კი სამკაპა და ნეხვია ჩემი საქმე. მაგრამ არ ვნანობ, სულაც არ ვნანობ! შესაძლოა, ეს იყო ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე კარგი, როდესაც ჯვარი არ დავთმე".

[marine]

"...მშობლების ბინაში აღმოჩნდა, რომ დედაჩემს გულსაკიდი ჯვარი არ ეკეთა. სანამ ჯვარს ეძებდა, მამა ვასილიმ [ოპტინელი] მოუთხრო, რომ ძველ დროს მონას კისერზე რკინის რგოლს უკეთებდნენ, რომელზეც მისი პატრონის სახელი იყო ამოტვიფრული. "ერთხელაც, როცა გარდავიცვლებით, - ამბობდა ის, - და მივალთ ჩვენი მეუფის სამსჯავროზე, უფალი გვკითხავს: ვისი მონები ხართ? მათ, ვისაც ექნება უფლის ნიშანი, თავისთან მოუწოდებს, სხვებს კი არც შეხედავს..."

[marine]

"ვლოცულობ და თავად ვცდილობ, ჯვარს ვეცვა, რადგან გამოცდილებით განვისწავლე, რომ თუ არ ხარ ჯვარცმული, არ ხარ ქრისტესი. ჯვარზე რწმენას ავყავართ, ჯვრიდან კი ცრუ გონებას ჩამოვყავართ, ურწმუნოებით რომაა აღსავსე"

/ახალმოწამე ვასილი ოპტინელი/

[marine]

"მტერი ვერ იტანს პირჯვარს"

/წმ. თეოფანე დაყუდებული/

[marine]

"ერთ-ერთმა წმინდა მამამ იხილა დიდძალი ნაკადი ხალხისა, რომელიც მოედინებოდა და თითოეულს თავის ჯვარი მიჰქონდა. თუმცა ყველა ჯვარი სხვადასხვა ზომის იყო: დიდი, პატარა, საშუალო და ა.შ. ეს ცხოვრების ჩვეულებრივ დინებას ნიშნავს. ერთმა მზაკვარმა ადამიანმა, რომელსაც ემძიმა თავის ჯვარი, გადაწყვიტა შეემსუბუქებინა ის. ჩუმად გადგა გვერდზე, გადაახერხინა ჯვარს რაღაც ნაწილი და ჩადგა ისევ ხალხის რიგში. იფიქრა: აი,ჩემი საქმე უკვე კარგად არისო. მიადგნენ დიდ უფსკრულს, ყველამ თავ-თავისი ჯვარი გადადო ამ უფსკრულზე, გაიარეს ზედ ასე გადალახეს ეს წინააღმდეგობა. ამ კაცმაც გადადო თავისი ჯვარი, მაგრამ ვერ ეყო, ვერ გადაწვდა მეორე ნაპირს, ამიტომ დარჩა უფსკრულის წინაშე. ეს არის ჯოჯოხეთური დარჩენა, ამიტომ უნდა ვიბრძოლოთ, ვიღვაწოთ პირნათლად, რომ არ აღმოვჩნდეთ მსგავს მდგომარეობაში. შევხედოთ ეკლესიას, გავიაზროთ მისი მნიშვნელობა და როლი ჩვენ ცხოვრებაში"

/მიტროპოლიტი ილარიონი (ქიტიაშვილი)/

[marine]

"აღიღო ჯვარი შენი" ასევე ნიშნავს - სიმდაბლით და მორჩილებით დაითმინო ჩვენი ცოდვების გამო ღვთისგან დაშვებული მაკურნებელი და გამოსასწორებელი განსაცდელები თუ სირთულეები ამ ცხოვრებაში.

და რას ნიშნავს "ჯვარი შენი"? ეს ჯვრები (რომლებიც ახლა ჩამოვთვალე) არ უნდა იყოს მარტო ჩემი ჯვარი, არამედ იგი ქრისტეს ჯვრად უნდა ვაქციო. აი, მაშინ გვიმსუბუქდება ჯვრის ტვირთვა და მაშინ ჩვენი ჯვარი ხდება მცირე, მაცხოვნებელი და სამოთხეში მიყვანებელი!"

/მიტროპოლიტი შიო (მუჯირი)/

[marine]

"ჯვარი - ეს არის თვით ყოვლადწმინდა სამების განცხადება"

/მეუფე შიო მუჯირი/

[marine]

"ჯვარი სიხარულის წყაროა იმიტომ, რომ ცოდვილი სარწმუნეობით სვამს მისგან შეწყალების იმედს. ამ მიმართებაში ჯვარი არის კიდეც ერთგვარი მთავარანგელოზი, მაუწყებელი სიხარულისა"

/წმ. თეოფანე დაყუდებული/

[marine]

"ვისაც სურს, მე მომდიოს, განუდგეს თავის თავს, აიღოს თავისი ჯვარი და გამომყვეს მე". ჯვრისმტვირთველი უფლის კვალს უჯვროდ ვერ მიჰყვება! ამიტომაა, რომ ყველას, ვინც კი მას მისდევს, ჯვარი აქვს ტვირთული. და რა ჯვარია ეს ჯვარი?! ყოველგვარი სიმძიმის, შეურაცხყოფის, თმენის, მწუხარების, რომელიც გარედანაც ამძიმებს და შიგნიდანაც იმ გზას, რომელიც მცნებათა აღსრულებით მიემართება, უფლის მიერ წარმართული და კურთხეული მისი ნებით. ეს ჯვარი იმდენად შეზრდილია ქრისტიანის არსებასთან, რომ სადაც ქრისტიანია, იქვეა მისი ჯვარიც. ხოლო, სადაც ეს ჯვარი არ არის, იქ არც ქრისტიანია"

/წმ. თეოფანე დაყუდებული/

[marine]

"მოგვიანებით, კონსტანტინეს ქანდაკის დადგიმისას, მისივე ბრძანებით, მარჯვენა ხელში ჯვარი დააჭერინეს და წააწერეს:

"ამ მაცხოვნებელი ნიშნით ვიხსენ და განვათავისუფლე თქვენი ქალაქი ტირანის უღლისგან"

[marine]

"ვიჩქაროთ ჯვრისაკენ, ვიდრეღა ჯვარცმული ჯერაც გვიწყაროებს თვისთა წყალობათა"

[marine]

"ერთ ადამიანს პატიოსანი ჯვრის ნაწილით დამზადებული ჯვარი აჩუქა [ღირსმა პაისი ათონელმა], ამ ადამიანმა თავი გაიტეხა და სიკვდილს ძლივს გადაურჩა. აღმოჩნდა, რომ მამა პაისის ნაჩუქარი ჯვარი შარვლის უკანა ჯიბეში ედო"

[marine]

"- წმიდაო მამაო, გამუდმებით ვატარებ ჯვარს, რომლითაც თქვენ მაკურთხეთ და ეს ჯვარი სირთულეების დაძლევაში მეხმარება.

- იცით, თითოეული ჩვენგანის ჯვარი (რომელიც ცხოვრებაში დაგეკისრა) სწორედ ასეთივე ჯვრებია. ისინი სწორედ რომ იმ პატარა გულსაკიდ ჯვრებს ჰგვანან, რომლებსაც ვატარებთ და რომლებიც ცხოვრების განმავლობაში გვიცავენ. აბა, რა გგონია, ჩვენ რაიმე განსაკუთრებული სიმძიმის ჯვრის ზიდვა გვეკისრება?! მხოლოდ ქრისტეს ჯვარი იყო მეტისმეტად მძიმე. იმიტომ, რომ მასნ კაცთა მოდგმისადმი უსაზღვორ სიყვარულიდან გამომდინარე არ მოისურვა, საღმრთო ძალები თავისთვის გამოეყენებინა. ხოლო ჯვარცმის შემდეგ მან თავის თავზე იტვირთა, ტვირთულობს და კვლავაც იტვირთავს ყოველი ადამიანის ჯვრის სიმძიმეს და თავისი საღმრთო შეწევნით, თავისი ტკბილი ნუგეშით შეგვიმსუბუქებს განსაცდელის ტკივილებს.

სახიერი ღმერთი თითოეულ ადამიანს მისი ძალების შესაბამის ჯვარს აკისრებს. ღმერთი ადამიანს ჯვარს იმისთვის კი არ აძლევს, რომ იგი დაიტანჯოს, არამედ იმისთვის, რომ ჯვრის მიერ კაცი ზეცაში ავიდეს. არსობრივად ხომ ჯვარი სწორედაც რომ ცაში ასასვლელი კიბეა"

/ღირსი პაისი ათონელი/

[marine]

***
/იგავი/

"ერთხელ გზაზე ადამიანთა დიდი ჯგუფი მიდიოდა. თითოეულ მათგანს მხრებით საკუთარი ჯვარი მიჰქონდა. ერთ ცბიერ კაცს ეჩვენებოდა, რომ მისი ჯვარი, მეტისმეტად მძიმე იყო, ამიტომ დანარჩენებს ჩამორჩა, ტყეში შევიდა და ჯვარს ნაწილი მოახერხა. კმაყოფილი იმით, რომ ჭკუით ყველას აჯობა, დაეწია თანამგზავრებს და მათთან ერთად განაგრძო გზა. უეცრად გზაზე უფსკრული გამოჩნდა. დანარჩენებმა საკუთარი ჯვრები უფსკრულზე ხიდად გადეს და მეორე მხარეს გადავიდნენ. ცბიერი კაცი კი გამოღმა ნაპირზე დარჩა, რადგან მისი ჯვარი ძალიან მოკლე აღმოჩნდა".