თემის საბეჭდი ვერსია

დააწკაპუნეთ აქ, რათა იხილოთ თემა ორიგინალ ფორმატში

მართლმადიდებლური ფორუმი _ მამათა გამონათქვამები, წმინდანთა ცხოვრება _ მამა გაბრიელი

პოსტის ავტორი: A L U B A L A თარიღი: Dec 1 2006, 09:15 PM

მამა გაბრიელი(ერისკაცობაში გოდერძი ვასილის ძე ურგებაძე)დაიბადა 1929 წლის 26 აგვისტოს,თბილისში თეთრიწყაროს ქუჩის 11 ნომერში,წმინდა ბარბარეს ეკლესიის მახლობლად.მამა ადრე რაეღუპა და ახლობლები მის სახელს ეძახდნენ.დედა,შემდგომში მონაზონი ანა,გარდაიცვალა 200 წლის 26 აპრილს,დაკრძალულია წმინდა ნინოს სამთავროს დედათა მონასტერში.ძმა ადრევე გარდაეცვალა,ჰყავდა ორი და.ექვსი წელი სწავლობდა თბილისის 24-ე ვაჟთა სკოლაში.მეზობელი ჟენია ქობალაშვილი ასე იგონებს მის ბავშვობას:,,ერთად დავდიოდით საბავშვო ბაღში,არ მახსოვს მისთვის მასწავლებელს შენიშვნა მიეცა,დაჯდებოდა კუთხეში და ასანთის ღერებით აშენებდა ეკლესიას.მისი ერთადერთი გართობა ეს იყო.რომელი დღეები არ ვიცი,მაგრამ კარგად მახსოვს,ზოგჯერ რძიან ფაფას არ ჭამდა.შიმშილის წლები იყო და ყველას გვიკვირდა უჭმელი როგორ ძლებდა.ისედაც ძალიან ცოტას ჭამდა,მუდმივად ტოვებდა საჭმელს".
მამა გაბრიედმა 12 წლის ასაკში უკვე კარგად იცოდა სახარება და სწორედ ამ ასაკში გადადგა პირველი ნაბიჯები თავის საეკლესიო ცხოვრებაში.
1965 წლის პირველ მაისს მამა გაბრიელმა მინისტრთა საბჭოს შენობაზე გაკრული ლენინის 12 მეტრიანი სურათი დაწვა,რის გამოც იგი ანტისაბჭოური პროპაგანდის ბრალდებით დააპატიმრეს.დაკითხვაზე მან განაცხადა]:,,ეს ჩავიდინე იმისთვის,რომ რომ იქ უნდა ეკიდოს ქრისტეს ჯვარცმა და არა ლენინის სურათი,რას დაგიწერიათ ,,დიდება ლენინს",კაცს რად უნდა დიდება,უნდა ეწეროს ,,დიდება ქრისტე ღმერთს''.ამ სიტყვებმა საგამოძიებო ოგანოებში ეჭვი დაბადა,რის გამოც იგი გადაგზავნილი იყო ფსიქიატრიულ შემოწმებაზე.მან დაახლოებით ერთი თვე დაჰყო ფსიქიატრიულში იმიტომ,რომ ღმერთის სწამდა(!).
მამა გაბრიელმა მრავალი სასწაული მოუვლინა ადამიანებს გარდაცვალების შემდეგ.მისი სასწაულმოქმედი ზეთის წყალობით მრავალი ადამიანი განიკურნა უკურნებელი სენისგან.

თქვენ რას ფიქრობთ მამა გაბრიელზე და თქვენ თავზე თუ გამოგიცდიათ მისი სასწაულებრივი ძალა?

პოსტის ავტორი: waska81 თარიღი: Dec 2 2006, 02:28 AM

დიდი მამა იყო. მამა გაბრიელმა თქვა რომ ხედავდეთ წირვაზე რა მადლი გადმოდის ეკლესიაში მტვერს მოხვეტავდით და სახეზე წაისმევდითო.

პოსტის ავტორი: iako თარიღი: Dec 2 2006, 06:45 PM

მამა გაბრიელი დღეს ძალიან მეხმრება ჩემი ცხოვრების გზაზე, თითქმის ყოველდღიურად ვესაუბრები მას და ვგრძნობ რომ ის ჩემს გვერდით არის. ყოველდღიური პრობლემების დაძლევას ძალიან მიადვილებს.
მისი სათნო სახის შეხედვისას გული საოცარი სითბოთი მევსება და დიდი მხნეობით მავსებს.

პოსტის ავტორი: A L U B A L A თარიღი: Dec 2 2006, 07:02 PM

მეც ზუსტად მასე ვარ,ყოველთვის ვგრძნობ,რომ მეხმარება

პოსტის ავტორი: .:თამარი:. თარიღი: Dec 2 2006, 10:28 PM

"საქართველოში წმინდანთა ჯაჭვი უწყვეტია. ქართულ ეკლესიას სულიწმიდის მადლი არასოდეს მოკლებია და არც მოაკლდება".

მამა გაბრიელი.

A L U B A L A
ქავთარაძე
waska81
iako

მე არ წამიყვანთ?

პოსტის ავტორი: NaNuKa თარიღი: Dec 3 2006, 12:35 AM

ძალიან მიყვარს მამა გაბრიელი და დედა პარასკევაც ძალიან ბევრჯერ ვარ ნამყოფი მის საფლავზე რაღაც ისეთი გრძნობა მაქვს ხოლმე თითქოს ვიცნობდი და ჩემი სულიერი მამა იყო .. ბევრი წიგნი იყიდება მასზე და მის ცხოვრებაზე.. სასწაულებზეც.. თუ გინდათ მერე დაგიბეცდავთ აქ

პოსტის ავტორი: NaNuKa თარიღი: Dec 3 2006, 12:52 AM

როგორც მამა გაბრიელის დები იგონებენ ვასიკო (ასე ეძახდნენ ბავშვობაში) ბავშვობიდანვე გამოირჩეოდა იუმორის გრძნობით. სხვა ბავშვებისგან განსხვავებით ის ხშირად ქვიშაში ეკლესიას აგებდა, შიგ ასანთის ღერებს ამაგრებდა და ამბობდა ეს სანთლებიაო.საღამბით ხელით აწეულ ჯოხზე ღამურების გროვა შემოასხდებოდა და ასე დაარბენინებდა ეზოშიო.

პოსტის ავტორი: iako თარიღი: Dec 3 2006, 03:54 PM

გაბრიელ ბერის ანდერძი.

დიდება ქრისტე ღმერთს, უწმინდესისაგან და უნეტარესისაგან, სრულიად საქართველოს კათოლიკოს- პატრიარქისაგან ილიაII- ისგან ვიღებ შენდობასა და ლოცვა- კურთხევას. სამღვდელო და სამონაზვნო დასს ყველას გიტოვებთ ლოცვა - კურთხევას და შენდობა-პატიებას. ღმერთი არს სიყვარული, რომელიც რომ მე ბევრი ვეცადე, ვერ მივაღწიე ღმერთისა და მოყვასის სიყვარულს მაცხოვრის მცნებით. სიყვარულშია მთელი ადამიანის ამ ხილულ ქვეყანაზე სასუფევლის პოვნა და მარადისობაში დამკვიდრება. უკუბოვოდ, მანტიით დამმარხონ. იყავით კეთილნი და მდაბალნი, სიმდაბლესა შინა მოგვიხსენა ჩვენ უფალმა. მდაბალთა მოსცეს მადლი. ყველა დაბადებული ადამიანის წინაშე სიმდაბლით, სიკეთით და სიყვარულით იყავით. ყველას სიყვარული მიმაქვს-მართმადიდებელი ერისა და დაბადებული ადამიანისა. მიზანი სიცოცხლისა, ხილული ქვეყნისა არის სასუფევლის პოვნა და ღმერთთან მიახლოებადა მარადისობაში დამკვიდრება. და მეცა ამას გისურვებთ სულ ყველას, ლოცვა-კურთხევით დამიტოვებია, რომ არავინ დაჰკარგოს ღვთის დიდი წყალობა და ყველა ღირსი გახდეს სასუფეველში დამკვიდრებისა. არა არს კაცი სცხონდეს და არა სცოდოს. მხოლოდ მე ვარ დიდი ცოდვილი, დიდი უღირსი, დიდი უძლური, ყველას გთხოვთ მთელი სიყვარულით, ოდეს გაივლით ჩემი საფლავის გვერდით, შენდობა სთქვით დიდი ცოდვილისა, მიწა ვიყავ, მიწად მივიქეც. ჭეშმარიტება სულის უკვდავებაშია.

უდიდესი სიმდაბლის და სიყვარულის მაგალითი გვაქვს მისი სახით.

პოსტის ავტორი: .:თამარი:. თარიღი: Dec 3 2006, 04:16 PM

http://orthodoxy.wanex.net/biografiebi/beri_gabrieli.htm

პოსტის ავტორი: kavkasieli თარიღი: Dec 13 2006, 08:50 PM

მამ გაბრიელი არის ერთ-ერთი უდიდესი წმიდანი
საქართველოს მართმადიდებლური ეკლესიის ისტორიაში.

"ჭეშმარიტება სულის უკვდავებაშია"

ეს სიტყვები ყველამ უნდა გაიაზროს.

მეც სიამოვნებით შემოუერთდები თქვენს წამოწყებას: მამა გაბრიელის საფლავზე
წასვლის თაობაზე.

პოსტის ავტორი: glaxa თარიღი: Dec 14 2006, 12:04 PM

ქავთარაძე
ჩვენ უკვე ასჯერ ვიყავით და რატომ არ მოდიხარ ხოლმე ცვენთან ერთად?

kavkasieli

ციტატა

"ჭეშმარიტება სულის უკვდავებაშია"

მთლად ვერ მესმის რისი თქმა უნდოდა ამითი...

ციტატა

მამ გაბრიელი არის ერთ-ერთი უდიდესი წმიდანი

მე როგორც ვიცი ჯერ არ არის წმიდანად შერაცხული

iako

ციტატა

ქრისტეს შენთან ყოფნას თუ გრზნობ და მას თუ ესაუბრები?

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Dec 14 2006, 12:13 PM

QUOTE

მე როგორც ვიცი ჯერ არ არის წმიდანად შერაცხული

ეგ არაფერ შუაშია, ეკლესიის მიერ მხოლოდ კანონიზირება ხდება, წმინდანი კი კანონიზაციამდეც წმინდანია. სხვათაშორის კანონიზაციის ერთ-ერთი პირობა (როგორც მე ვიცი) ისიცაა, არის თუ არა ის მანამდე წმინდანად აღიარებული ხალხში. ვფიქრობ, მამა გაბრიელის კანონიზაციასაც მოვესწრებით

პოსტის ავტორი: kavkasieli თარიღი: Dec 14 2006, 01:06 PM

ციტატა(glaxa @ Dec 14 2006, 12:04 PM)

მე როგორც ვიცი ჯერ არ არის წმიდანად შერაცხული

ჯერ არ არის შერაცხული, მართალი ხარ, მაგრამ ადამიანი წმიდანი მაშინ კი არ ხდება ან მაშინ კი არ ცხონდება
როცა ეკლესია შერაცხავს. წმიდანად შერაცხვის შემდეგ დადგინდება მისი ხსენების დღე , დაიწერება ხატი
შეიქმნება ტროპარი ...

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Dec 14 2006, 01:09 PM

ციტატა

წმიდანად შერაცხვის შემდეგ დადგინდება მისი ხსენების დღე , დაიწერება ხატი
შეიქმნება ტროპარი ...

ეს შემდგომი პროცესია. . .წმინდანად შერაცხვა ნიშნავს რომ, კათოლიკე ეკლესია უპირობოდ აცხადებს და ადგენს მისი ცხონება არ ცხონების საკითხს. სანამ უპირობო ჭეშმარიტების ხარისხში არ ავა, მანამ ვერ ვიტყვით ვერაფერს მის შესახებ

თუმცაღა უდაოდ დიდი ბერი იყო. . .

პოსტის ავტორი: გუჯა თარიღი: Dec 14 2006, 03:49 PM

ციტატა(მნათე @ Dec 14 2006, 09:09 AM)

თუმცაღა უდაოდ დიდი ბერი იყო. . .

ჩემთვის ბერი გაბრიელი წმინდანია, რადგან ქრისტესათვის მრავალჯერ აწამეს, და სიმართლისთვის დევნიდნენ, და როგორც ვხედავთ და გვწამს ის ეხლაც შეგვეწევა უძლურების ჟამს...(მე პირადად მეხმარება)

პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Dec 15 2006, 03:13 AM

უფალმა ბრძანა ხე ნაყოფით იცნობაო არ შეიძლება ხენეშმა ხემ გამოიღოს კარგი ნაყოფი.ვინც არ იცით მამა გაბრიელის ცხოვრება და მისი გამონათქვამები გირჩევთ გაეცნოთ და ბევრ სულისთვის სასარგებლოს ჰპოვებთ.რამაც მე გამაოცა მამა გაბრიელის ცხოვრებაში ეს იყო რომ იმ პერიოდში როდესაც ეკლესიაში სიარული მოწამეობას უდრიდა მან თავისი ხელით ააგო ეკლესია თავის ეზოში,ასევე თურმე 20 წელი სასაფლაოებზე ათევდა ღამეებს და მოკლედ მთელი მისი ცხოვრება გასაოცარია.განსაკუთრებით მე მომხიბლა როდესაც გავეცანი მის შეხედულებებსა და გამონათქვამებს სხვადასხვა საკითხებზე მათში ისეთი სიღრმე იგრძნობა და რომ ასეთ ცოდნას ვერცერთ ინსტიტუტში ვერ ისწავლი ანდა გინდაც მთელი სახარება და ფსალმუნები ზეპირად იცოდე.ასეთ სიბრძნეს მხოლოდ უფლისგან იღებს ადამიანი.ისე კი ვიტყვი რომ მამა გაბრიელის დამსახურებაცაა რომ ეკლესიაში დავიწყე სიარული

პოსტის ავტორი: kaxa-beri თარიღი: Dec 15 2006, 11:52 AM

თუ ადამიანს გინდა გაიგო ვინ იყო მამა გაბრიელი, მის წმინდა საფლავზე უნდა მიეახლო და ყველაფერს მიხვდები, ისეთ რამეს შეიგრძნობ რაც თვითონაც გაგაოცებს, ისეთ .... ერთი სიტყვით მოილოცეთ მამა გაბრიელის საფლავი და დანარჩენს თავად მიხვდებით

პოსტის ავტორი: valeri თარიღი: Dec 16 2006, 01:13 AM

ციტატა(ლილიანა @ Dec 7 2006, 03:49 PM)

წავიდეთ მამა გაბრიელის საფლავზე მე ვაპირებდი და იქნებ ერთად წავსულიყავით

მეც ძალიან მინდა მამა გაბრიელის საფალავზე წასვლა. იქნებ იქით შაბათ-კვირას მოვახერხოთ. რამდენჯერმე ვარ ნამყოფი და ერთხელ დადა პარასეკევამ მამა გაბრიელის საფლავზე გადაღებული სურათები დამათვალიერებინა, სადაც ჩანს თუ როგორ ამოდის მამა გაბრიელის საფლავიდან ნათლის სვეტები, ცეცხლის ენები; ასევე მანახა მამა გაბრიელის უხრწნელი სისხლი (რომელიც მისი სისხლის ანალიზის აღების შემდგომ არის დარჩენილი). ასევე მსმენია თუ როგორ უშველა მამა გაბრიელის ზეთმა პატარა ბავშვს, რომელსაც თვალის კაკალი ჰქონდა საკმაოდ დაზიანებული და რამდენიმე დღის შემდეგ ბავშვს თვალი ისე მოურჩა, რომ ექიმი გაოგნებული დარჩენილა,ბაშვს საერთოდ არ ეტყობოდა რომ თვალი ნატკენი ჰქონდა.

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 21 2006, 02:18 PM

"დაღაცათუ იხილო კაცის მკვლელი, გინა მეძავი, გინა ლოთი მიწაზე ეგდოს, ნურავის განიკითხავ დაბადებულსა ღვთისასა, რამეთუ მათი სადავეები ღმერთს მიშვებული აქვს, შენი სადავეები ხელში უჭირავს. რომ მიგიშვას, უარეს დღეში ჩავარდები და დაიღუპები. როგორც ძაფმა უნდა გაიაროს ნემსის ყუნწში, ისე უნდა გაიარო იმ ცოდვაში, რაშიც განიკითხავ სხვას."

მამა გაბრიელი

პოსტის ავტორი: usgar თარიღი: Dec 21 2006, 02:47 PM

ეს ამბავი თანამშრომელმა მიამბო.
ის მეტეხის ტაძრის გახსნაში მონაწილეობდა და ახლადგახსნილ ტაძარში, სადაც მოწყობა, მოწესრიგება მიმდინარეობდა ხშირად უწევდა ყოფნა.
ახლადგახსნილ მეტეხის ტაძარში დილით არავინ არ იყო გარდა მესანთლისა,ზემოთ ხსენებული მეგობრისა და
ერთი სტუმრისა.
ამ დროს ხმამაღალი მოთქმით და კივილით შემოვიდა მამა გაბრიელი.
ის ყვიროდა: დიდება უფალო შენს სახელს,
გმადლობ უფალო, ეს რას მომასწარი, ეს რას მოვესწარი ,ამ ტაძრის გახსნას.
იგი შუაგულში შემოვიდა, შემდეგ ანალოგიაზე მდებარე ხატის ახლოს დაიჩოქა და დაიწყო იატაკზე მთელი ძალით თავის ცემა, ამ დროს იგივე სიტყვებს მოთქვამდა მთელი ხმით.
იატაკი ჯერ მოწესრიგებული არ იყო, მას ჰქონდა უსწორმასწორო ამონაშვერები, ამიტომ მამა გაბრიელს შუბლი გაუტყდა და სისხლი წამოუვიდა, მაგრამ თავის ცემას განაგრძობდა.
მაშინ შეებრალა ჩვენს მეგობარს და მივარდა წამოსაყენებლად.
მამა გაბრიელი კი მოუბრუნდა და მთელი ხმით დაუყვირა :გადიიიიი.
და გააგრძელა ღვთის დიდება.

პოსტის ავტორი: glaxa თარიღი: Dec 23 2006, 04:53 PM

usgar

ციტატა

მამა გაბრიელი კი მოუბრუნდა და მთელი ხმით დაუყვირა :გადიიიიი.
და გააგრძელა ღვთის დიდება.

დაააააა...

პოსტის ავტორი: usgar თარიღი: Dec 23 2006, 05:05 PM

ციტატა(glaxa @ Dec 23 2006, 04:53 PM)

usgar
დაააააა...

გასაგებია, ვინც მამა გაბრიელს არ იცნობდა უკვირთ ხოლმე, დიახ ხშირად აკეთებდა ეგეთ რამეებს.
მაგრამ ყველაზე ჭკვიანი იყო.

პოსტის ავტორი: ana-xatia თარიღი: Dec 23 2006, 09:57 PM

უამრავი სასწაულები ვიცი რაც მამა გაბრიელის ზეთმა და მისი საფლვის მოლოცვამ, აასრულა

პოსტის ავტორი: anastasia თარიღი: Dec 24 2006, 11:45 PM

წელს ბედიანის დედათა მონასტერსი ვიყავი,იქ დედა პელაგია ძალიან ბევრ რამსე მიყვაბოდა მამა გაბრიელზე... თუ იცით,წიგნშიც წერია ის ამბავი,როგორ განკურნა მამა გაბრიელმა ავადმყოფი გოგონა,ღვთისმშობლის ხატიდან ჩამორეცხილი წყლით... ის გოგო დედა პელაგიას შვილი იყო

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 25 2006, 05:46 PM

მამა გაბრიელის ეს სიტყვები ძალიან მომწონს:

"საჭმელზე მეტად ადამიანების სიყვარული უნდა გშიოდეს და ღვინოზე მეტად მათი სიყვარული უნდა გწყუროდეს."

"ბოლო ჟამს ადამიანებს სიმდაბლე, სიკეთე და სიყვარული გადაარჩენს. სიკეთე სამოთხის კარს გაგიღებს, სიმდაბლე შიგ შეგიყვანს და სიყვარული ღმერთს განახებს."

პოსტის ავტორი: lashashar თარიღი: Jan 10 2007, 01:09 AM

ცოტა უცნაურობები გვჭირს ქართველებს

ერთხელ გახლდით მამა გაბრიელის საფლავზე და უნდა გითხრათ მის საფლავთან მლოცველი ქართველები ისეთივე გულმოდგინებით რომ შევთხოვდეთ მაცხოვარს, ვფიქრობ უკეთესი იქნება . . .

უდიდესი რუსი წმინდანი სერაფიმე საროველი მხოლოდ 100 წლის მერე იქნა კანონიზირებული . . . ჩვენც ცოტა სიფრთხილე ხომ არ გამოგვეჩინა.

მე არ ვიცი წმინდანია თუ არა მამა გაბრიელი (იგი ჯერ კანონიზირებული არაა) ამიტომაც ვიტყი: აცხონოს უფალმა მისი სული და თუ წმინდანია შეგვეწიოს მისი მადლი

პოსტის ავტორი: დავით ივერიელი თარიღი: Jan 10 2007, 02:06 AM

აი მამა გაბრიელის ღვალის არსი იცით რა იყო... სხვებს აძლევდა თავის დამდაბლების საშულებას....

წმინდა იოანე სალოსი სულმტლად შიშველი იჯდა გზაზე და სახარებას ხმამაღლა კითხულობდა რათა დაეცინათ მისტვის მას კი დაეთმინა...

მამა გაბრიელმა ერთი მონაზონი ბოსელში გააგდო შუა წირვიდან იქ არის შენი ადგილიო... მონაზონიც დაემორჩილა რამხელა თავმდაბლობის სასვალება მისცა მან ამ მონაზონს აბა დაუკვირდით...

პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Jan 10 2007, 02:54 AM

როცა მე ბერების ცხოვრებაზე ვკითხულობდი (ლავსაიკონი,კიბე და აშ)ვნახე რომ უდაბნოში მოღვაწე ბერებს სხვა დასხვა ნიჭები ენიჭებოდათ უფლისგან ეს არის ეშმაკთა განდევნის,სნეულთა კურნების და აშ.და როგორც აღნიშნულია ყველაზე გამორჩეულ ბერებად ითვლებოდნენ ვისაც ჰქონდა მომავლის ხედვის ნიჭი და ეს ითვლებოდა ყველაზე დიდ ნიჭათ რაც სხვა მრავალ ნიჭთაგან რომელიც მიმადლა უფალმა მამა გაბრიელს ეს ნიჭიც ქონდა
.

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Jan 10 2007, 10:31 AM

ციტატა

მე არ ვიცი წმინდანია თუ არა მამა გაბრიელი (იგი ჯერ კანონიზირებული არაა) ამიტომაც ვიტყი: აცხონოს უფალმა მისი სული და თუ წმინდანია შეგვეწიოს მისი მადლი

იცი რა? კანონიზირება ზუსტად აღნიშნე, ეს ჩვენ აქ დარჩენილები ვახდენთ წმინდანის კანონიზირებას, თორემ უფალთან ის უკვე მართალია და წმინდანიც. რაც შეეხება მის წმინდანად კანონიზირებას, გეთანხმები არაფერი საჩქარო არ არის, არ უნდა ასე გადარევა. მაგის დროც დადგება. ალბათ ძალიან გვიყვარს სასწაულები და იმიტომ ვჩქარობთ ასე. არ ვიცი, პირადა მე არ მეჩქარება. მტავარია ბერმა მისი მისია შეასრულა და მართლად წარდგა უფლის წინაშე. ჩვენ როდის მივანიჭებთ ტტიტულს მისთვის ალბათ ამას განსაკუთრებული მნიშვნელობა არა აქვს. ისედაც გვეწევა.

პოსტის ავტორი: ნიკოლოზ_V თარიღი: Jan 10 2007, 12:40 PM

მართლაც საოცარი ბერი გახლდათ მამა გაბრიელი, ბევრი მსმენია მისი ცხოვრებისა და სასწაულების შესახებ.
როდის წავიდეთ მცეთაში?

პოსტის ავტორი: lashashar თარიღი: Jan 13 2007, 05:50 PM

მხევალი ნინო

''. . . უფალთან ის უკვე მართალია და წმინდანიც . . .'' '' . . .მტავარია ბერმა მისი მისია შეასრულა და მართლად წარდგა უფლის წინაშე . . .''

საიდან იცი ეს ნინო? დავიჯერო უფლის განგებულების შეცნობის უნარი შენ ან ერთ ვინმე ცოდვილ ადამიანს გააჩნია?

'' . . . ჩვენ როდის მივანიჭებთ ტტიტულს მისთვის ალბათ ამას განსაკუთრებული მნიშვნელობა არა აქვს . . . ''

ნინო წმინდანად კაკონიზირება და ტიტულის მინიჭება ერთიდაიგივე არაა და დამერწმუნე ეს საკმაოდ საფრთხილო საქმეა. ამას საქართველოს წმინდა სინოდი (თავისი სულიერებით ბევრ ადამიანზე ბევრად ამაღლებული ხალხი) უფლის ნებით წყვეტს და ამის უფლება ერთ ან ორ თუნდაც მართალი ცხოვრებით მცხოვრებ ქრისტიანს არ აქვს.

პოსტის ავტორი: გუჯა თარიღი: Jan 13 2007, 09:57 PM

ციტატა(lashashar @ Jan 13 2007, 01:50 PM)

მეგობარო, წმ. სინოდის წევრები არიან ეპისკოპოსები, და რამოდენიმე ეპისკოპოსის ქადაგებიდან ვიცი რომ მამა გაბრიელს წმინდანად აღიარებენ, თუმცა ვიცი სასულიერო პირები ვისაც მამა გაბრიელი "არ უყვართ" რადგან ბერი ამხილებდა დიდ ცოდვაში მყოფ მღვდლებს....ისე, წმ. სერაფიმ საროველის წმინდანობაზეც კამათობდნენ სანამ წმინდანად შერაცხავდნენ ღირს მამას, ამიტომ არ მიკვირს ეს...

პოსტის ავტორი: teo.. თარიღი: Jan 18 2007, 01:00 AM

კანონიზირება? სანამ ადამიანის გონებამდე დავა თუნდაც რომელიმე წმინდანის წმინდანად შერაცხვა, უფალს და არსთა გამგებელს დადგენილიც აქვს და ჭერაცხულიც...

თავს თუ არ შეგაწყენთ საკუთარ თავზე გადამხდარ მაგალითს მოგიყვებით:

მე როგორც ბევრგან აღვნიშნე 9წელია ამერიკაში ვარ და სიმართლე გითხრათ არ მქონდა გაგებული მამა გაბრიელის შესახებ არაფერი. ერთ დღეს (დაახლოვებით ორ წელიწად ნახევრის წინ) ნიუ-იორკის ერთ-ერთ მართლმადიდებლურ ტაზარში შევედი და სანთლების თაროზე ქართული წარწერა შევნიშნე, დავიხარე და ვკითხულობ მამა გაბრიელის სასწაულმომქმედი ზეთი და უხრწნელი სისხლი... მას მერე სიმართლე გითხრათ ძალიან შეიცვალა ჩემი ცხოვრება რატომ? სურათიდან მომზირალი მამა გაბრიელის სახე თითქოს მეტყველებდა, ხან მომღიმარი, ხან კი საოცრად გამწყრალი მიმზერდა... სულში მიღრმავდებოდა რაღაც და ვგრძნობდი უდიდეს, ენით აღუწერელ სინანულს, ცრემლები ნიაღვარივით მდიოდა და ვერ ვიგებდი რა ხდებოდა ჩემში. შემიძლია თამამ ვთქვა ის რომ 8 წლის უნახავი ნათესავებისა და მამა გაბრიელის საფლავის მოსალოცად ერთნაირი სურვილით ჩამოვდიოდი. მის საფლავიდან დედა პარასკევამ ზეთი გამომატანა რომელმაც შემდეგ მრავალი სასწაული მიჩვენა და არა მარტო მე. საქართველოდან პირდაპირ საფრანგეთში გადავედი ორგანიზაციის"ერთობა" დასაფუძნებლად. იმ გოგონას ვისთანაც ჩავდიოდი 5 წლის ავადმყოფი ბიჭი ყავდა. მამა გაბრიელის და მის საფლავზე უფლის სახელით აღსრულებულ სასწაულებზე ვუყვებოდი და ვურჩიე ბავშვები მოენათლა და ამ ზეთით ემკურნალა... იმ დღეს მარჯვენა ხელის გულზე ბოლნური ჯვარი და ნუსხახუცური ასო გამომესახა, რაც ყველა იქ მყოფმა ნათლად დაინახა (10-15 კაცი) ...

მამა გაბრიელი ჩემთვის წმინდანია და იმედია ეკლესია აღიარებს მალე, რაც შეეხება იმას თუ ვის როგორი პატივი მივაგოთ მე მგონია რომ ასეთი წმინდანების მიერ აღვლენილი სასწაულები უფლის ძლიერებასა და მფარველობაზე მეტყველებს. ისინი ხომ მამა, ძე და სულიწმინდის სახელით კურნავენ ხალხს და არა საკუთარი სახელით. ამიტომ წმინდანების აღიარება და პატივის მიგებით ჯერ უფალს უნდა ვთხოვოთ შეწყალება მოვუხადოთ მადლობა რომ ყველანაირი სახით გვანახებს თავის უდიდეს ძალასა და მფარველობას, ხსნასა და ...

უფალი იყოს ჩვენი მფარველი და გაგვაძლიეროს რწმენაში

ციტატა(გუჯა @ Jan 13 2007, 08:57 PM)

თუმცა ვიცი სასულიერო პირები ვისაც მამა გაბრიელი "არ უყვართ" რადგან ბერი ამხილებდა დიდ ცოდვაში მყოფ მღვდლებს....

რათქმა უნდა გუჯა ბერ გაბრიელს უდიდესი მისია ჰქონდა დედამიწაზე, მისი სალოსობაც ხომ უფლის განგებულება იყო და მისი წინასწარმეტყველებანიც...

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Jan 18 2007, 11:51 AM

lashashar

ციტატა

კანონიზირება? სანამ ადამიანის გონებამდე დავა თუნდაც რომელიმე წმინდანის წმინდანად შერაცხვა, უფალს და არსთა გამგებელს დადგენილიც აქვს და ჭერაცხულიც

მე ლაშა აი ამ ციტატას ვგულისხმობდი, თეომ, რომ მოიყავან. არ არის საჭირო ასე გადარევა. დრო მოვა და შერაცხავენ წმინდანად. მე, როგორც ვიცი გრიგოლ ხანძთელის ხსენების Dრე დიდი ხანი არ არის, რაც დაადგინეს. მისი დაუჯდომელი დღემდე არ არსებობს. არ დაგავიწყდეს, რომ ეს ის წმინდანი იყო, რომელიც უფალს ნათლის სახით ხედავდა. ასეთები ძალიან ბევრი არ არიან.

ციტატა

საიდან იცი ეს ნინო? დავიჯერო უფლის განგებულების შეცნობის უნარი შენ ან ერთ ვინმე ცოდვილ ადამიანს გააჩნია?

მე არანაირი უნარი არ გამაჩნია, უბრალოდ მისი ცხოვრებიდან, მის საფლავზე მომხდარი სასწაულებიდან და ჩვენი სიყვარულიდან გამომდინარე გამოვთქვი იმედი. ესეც იმიტომ ვთქვი, რომ ხალხი ძალიან განიცდის და ღიზიანდება ჯერ რომ არ არის წმინდანად შერაცხული. ხაზი გავუსვი, რომ ამით მისი მდგომარეობა არ მძიმდება. მისთვის ეს არ არის მნიშვნელოვანი. მას ქრისტე უყვარდა და მის გვერდით უნდოდა ყოფნა, იმედს გამოვთქვა, რომ მიაღწია. ჩვენ თუ რაიმე გვჭირდება და რწმენით მივალთ საფლავთან შეწევნაც არ აყოვნებს. ამიტომ, არ არის საჭირო გაღიზიანება და ბრაზი გულში სამღვდელოების მიმართ, რატომ აყოვნებენ წმინდანად შერაცხვასო. ვფიქრობ, ეს ჩვენი საქმე არ არის. როცა დრო მოვა შერაცხავენ. თუ ეს სამღვდელოება არა სხვა.

პოსტის ავტორი: შეხვეწილი თარიღი: Feb 13 2007, 04:13 PM

მამა გაბრიელის სახეს რომ შეხედავ, მაშინვე მიხვდები, რომ ის ნამდვილად იყო კეთილშობილი ადამიანი და ასეთი კეთილშობილი სახის ადამიანი საერთოდაც რომ არ იყოს ქრისტიანული სარწმუნოების მიმდევარი, მე დარწმუნებული ვარ, თავისი სიკეთით დაიმსახურებს უფლის მიერ ცხონებას. ამიტომ მეც მჯერა, რომ მამა გაბრიელი ზეციური საქართველოს მკვიდრია.

მამა გაბრიელის სახე საკმარისია, რომ ყველაფერ მიხვდე, რაც არ უნდა გაცივებული გული გქონდეს... მე მინახავს მსგავსი სახის ადამიანები ჩემს სოფელში, ძირითადად 90 წელს გადაცილებულნი, პატიოსანი ცხოვრების წესით ნაცხოვრები ადამიანები, რომელთაც შეიძლება უკრძალავდნენ აღმსარებლობას, მაგრამ მათ ღმერთიც წამდათ და ქართული სინდის-ნამუსიც.

ჩვენ დღეს გაცილებით გაბოროტებული სახეებით დავდივართ ქუჩაში, ვიდრე ჩვენი წინაპრების გულუბრყვილო და კეთილი მზერით გაცისკროვნებული სახეებია. მამა გაბრიელის სახეზე საოცარი უბრალოება და პატიოსნებაა აღბეჭდილი, მისი სახე ყველა სიტყვაზე მეტად ლაპარაკობს.

ღმერთმა უმრავლოს საქართველოს მსგავსი მოღვაწეები!

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Mar 30 2007, 02:41 PM

რასაც ქვევით დავწერ არ არის სენსაციისთვის განკუთვნილი.
ეს ხმადაბალი ამბავია, ერთი მორწმუნე კაცის პირადი გამოცდილება, რომლისაც მე მჯერა.
ერთი მეგობრის ახლობელი მამა გაბრიელთან ხშირად დადიოდა, ესაუბრებოდა.
მამა გაბრიელი ეფერებოდა და შიგადაშიგ სხვათაშორის ეუბნებოდა ეხლა ეს იქნება მერე ესო შენ ცხოვრებაშიო.
რო დაუკვირდა ,ყველაფერი ზუსტად ისე განვითარდა როგორც მამა გაბრიელმა უთხრა, ცოლი, ოჯახი, ბავშვები, ბინის შეძენა და სხვა მრავალი.
ამ ბოლო ხანებში კი მას მამა გაბრიელი სიზმარში გამოეცხადა და უთხრა:
სანამ დროა ყველა შენ ძმაკაცს და ახლობელს გადაეცი რომ მოახლოებულია დიდი განსაცდელი, რომლის გაძლება უკიდურესად გაგიჭირდებათო.
ამიტომ ყველანი მივიდნენ ეკლესიაში და გაძლიერდნენ, თორე მერე გვიან იქნებაო.

პოსტის ავტორი: leluka თარიღი: Mar 30 2007, 03:16 PM

ციტატა(ლეონტი @ Mar 30 2007, 01:41 PM)

ამიტომ ყველანი მივიდნენ ეკლესიაში და გაძლიერდნენ, თორე მერე გვიან იქნებაო.

უფალმა გაგვაძლიეროს ყველა,შევთხოვ გულითა და სულით, დაგვიფაროს

პოსტის ავტორი: ლეონტი თარიღი: Apr 1 2007, 12:22 PM

"მოვა დრო მთებში იქნება გასვლა, ოღონდ მარტო არ წახვიდეთ, თორემ ბოროტი კლდიდან გადაგჩეხავთ. ჯგუფ-ჯგუფად უნდა გახვიდეთ ტყეში, მთებში. ქრისტიანებისთვის ყველაზე მეტი სატანჯველი ის იქნება, თვითონ რომ ტყეში გავლენ და მათი ახლობლები კი ანტიქრისტეს ბეჭედს მიიღებენ."

პოსტის ავტორი: izi-izi თარიღი: Apr 5 2007, 02:07 AM

მამა გაბრიელს მართლა ძალიან სათნო სახე აქვს როცა ვუყირებ საოცარ სიმშვიდეს ვგრძნობ,მისი მადლმოსილი ზეთის წყალობით პაპაჩემს მოსაჭრელი ფეხი ისე შეუხორცდა რომ დღემდე გაკვირვებული ვარ!

პოსტის ავტორი: sofi89 თარიღი: Apr 5 2007, 05:13 PM

izi-izi
უი მართლა?რა კარგიააა...
მეც ძალიან მიყვარს მამა გაბრიელი.როდესაც მის გაღიმებულ სახეს შევხედავ,გული სიხარულით მევსება და სული მიმშვიდდება.ბედნიერებაა,რომ ასეთი მამები გვყავდა და გვყავს.
მეც მაქვს მამა გაბრიელის ზეთი სახლში, და ხშირად ვიცხებთ ხოლმე მე და ჩემი ოჯახი.

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Apr 11 2007, 03:07 PM

"განსაკუთრებით მინდა აღვნიშნო გაბრიელ ბერის ღვაწლი. ეს დიდი წმინდანი გმირულად ებრძოდა ბოროტებას. ის დიდი სულიერი მასწავლებელი გახლდათ, ამიტომაც ვერ იტანდნენ, მაგრამ ნახეთ, უბრალო ხალხს როგორ უყვარს და ეფერება!

გაბრიელ ბერი სულიწმინდის ჭურჭელი იყო. ის ღვთის გამოვლინების იმდენად განსაკუთრებული მოვლენაა, რომ ბოლომდე ამოუცნობი რჩება არათუ ჩვეულებრივი ადამიანების გონებისათვის, არამედ თანამედროვე წმინდანებისთვისაც.

ამიტომ გასაკვირი არც უნდა იყოს ის, რომ დღესაც დევნიან ჭეშმარიტების მოძულენი, თუმცა სხვა ფორმით და სხვა შინაარსით. ის ღვთის რჩეული იყო და ღვთის შერაცხული. სხვა საკითხია მისი ამქვეყნიური კანონიზაცია. მას გარკვეული წესები აქვს და ვფიქრობ, ეს დღეც არ არის შორს."

მამა გიორგი (ბასილაძე)

პოსტის ავტორი: SainT_Sinner თარიღი: Apr 22 2007, 01:27 AM

მამა გაბრიელზე ცოტა რამ თუ სმენოდა ხალხისგან აქა-იქ.... ერთხელ ძმაკაცმა დამირეკა და სასწრაფოდ ერთ-ერთ სოფელში მოგვიხდა ჩასვლა იქ კი ერთ მეგობრის ოჯახში დავჩით ღამე პირველ რიგში რაც იყო ეს ხატების კუთხეს შევხედე ძალიან მომეწონა იქვე მხოლოდ ერთი წიგნი შევნიშნე "მამა გაბრიელის ცხოვრება" აღმოჩნდა ... რომ გადავშალე და პირველი ფურცელი წავიკითხე....და........ რომ გავიხედე გარეთ თურმე გათენებულა ... ის უდიდესი ბერი იყო , ძალიან საყვარელი ადამიანი ჩემს ხატების კუთხეში მიდევს მისი სურათი და ყოველთვის ვთხოვ რომ დამეხმაროს სწორ გზაზე სიარულში .... სურათIდანაც კი ისეთ სიყვარულს ვგრძნობ მისი გამოხედვიდან რომ შეუძლებელია ადამიანმა თვალი აარიდო

პოსტის ავტორი: marita26 თარიღი: Apr 30 2007, 05:30 PM

მამა გაბრიელი საოცარი ადამიანი იყო მართლაც ბევრი რამ მაქვს მის ცხოვრებაზე წაკითხული.მიხარია რომ ვიყავი მის საფლავზე

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 2 2007, 11:55 AM

"საოცარი იყო, მისმა გარდაცვალებამ სიმძიმე კი არ დატოვა, არამედ საოცარი სიმსუბუქე და სიყვარული, გარდაცვალების ნეტარება, შობისა და აღდგომის სიხარული და არა შიში."

მონაზონო პარასკევა (როსტიაშვილი)

პოსტის ავტორი: likita თარიღი: May 2 2007, 02:12 PM

მამა გაბრიელი ღვთის ხელია ჩვენსკენ გამოწვდილი, რომელიც ყოველთვის გვეხმარება და ძალას გვაძლევს. მისი არსებობაღვთის წყალობაა ჩვენზე ....

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 2 2007, 02:21 PM

"ვიდრე ცხრა აპრილი დადგებოდა და შემდგომი მოვლენები განვითარდებოდა, ჩვეულ ცხოვრებას ვეწეოდით. მამა გაბრიელი კი ამ ყველაფერს წინასწარ ხედავდა და ღამე ზარების რეკვა დაიწყო, ყვიროდა: "გაიღვიძეთ, საქართველო სისხლში იხრჩობა." სამწუხაროდ, ჩვენ ამას ვერ ვგებულობდით და ბევრი მარტო რჩებოდა თავის ტკივილებთან ერთად.

ჩვენს ქვეყანაზე დამტყდარი ასეთი რისხვის შემდეგ უიმედობაში ჩავარდნილმა ვკითხე: მამა გაბრიელ, საქართველო იღუპება-მეთქი?! მან გაბრწყინებული სახით მიპასუხა: "იღუპება კი არა, ახლა იწყება მისი გადარჩენა".

ფერისცვალების დედათა მონასტრის იღუმენია
მარიამი (მიქელაძე)

პოსტის ავტორი: ilarion90 თარიღი: Jun 8 2007, 03:37 PM

ერტხელ მამა გაბრიელი იჯდა მონასტრის ეზოში და მან ერთ გოგოს უთხრა რომ შენ საქართველოს დედა იქნები და მართლაც იგი ეხლა არის იღუმენის ხარისხის მონაზონი.

პოსტის ავტორი: nat თარიღი: Jun 11 2007, 02:14 PM

ხალხო,დედაჩემს ფეხი გადაუტრიალდა და ეღრძო...ჩემს დაბადების დღეს მის ტკივილში შევხვდი,ძალიან ტკიოდა და თანაც წამლის დალევა არ შეიძლებოდა...მერე უცებ გამახსენდა მამა გაბრიელის ზეთი მქონდა დარჩენილი და სასწრაფოდ დავასხი ფეხზე...ისე ჩაგვეძინა ორივეს,არც გაგვიგია და არც იმის მერე ატკივნია

პოსტის ავტორი: sofi89 თარიღი: Jun 11 2007, 05:27 PM

ციტატა

ჩვენს ქვეყანაზე დამტყდარი ასეთი რისხვის შემდეგ უიმედობაში ჩავარდნილმა ვკითხე: მამა გაბრიელ, საქართველო იღუპება-მეთქი?! მან გაბრწყინებული სახით მიპასუხა: "იღუპება კი არა, ახლა იწყება მისი გადარჩენა".

მამა გაბრიელი ხშირად ამბობდა:საქართველო გადარჩებაო.
ახლა დავწერ დედა პარასკევას ინტერვიუს მამა გაბრიელის შესახებ;მისი ცხოვრების ეპიზოდებს. ოღონდ ცოტა არ იყოს დიდია,და ამიტომ,ნელ-ნელა შემოგთავაზებთ.

_დედა პარასკევა,როგორ ხვდებოდა მამა გაბრიელი აღდგომას?

_მამა გაბრიელი ძალიან განიცდიდა ქრისტეს ვნებებს და უხაროდა ქრისტეს აღდგომა.ყველას გვეუბნებოდა:გიხაროდეთ, ქრისტე აღსდგა! ის გვიხსნიდა,რომ ქრისტე ნამდვილად აღდგა,რომ ამაში ეჭვის შეტანა არ შეიძლება,რომ ქრისტეს აღდგომით გადარჩა კაცობრიობა,მისმა აღდგომამ იხსნა ყველა ცოდვისაგან.მამა გაბრიელი გვეუბნებოდა:გახსოვდეთ,რომ ცოდვილნი ხართ,გიხაროდეთ,რომ უფალმა გამოხსნის საშუალება მოგცათ,მაგრამ ცოდვებს კი მოერიდეთო.

_მამა გაბრიელი დედათა მონასტერში მოღვაწეობდა,იქ,სადაც წმიდა ნინოს მაყვლოვანია,აქ განსაკუთრებული მადლი და წყალობაა ღვთისა...

_მამა გაბრიელი დაყუდებული მოღვაწე იყო და თავიდან შიომღვიმეში,რათა განმარტოებით ეცხოვრა.შემდეგ თვითონ გვითხრა,უფალმა მომიწოდა,წადი,ხალხს ემსახურეო.ამიტომ ჩამოვიდა სამთავროში და აქ მოღვაწეობდა.ნათქვამია,რომ განსაკუთრებულ შემთხვევაში უფალი უშვებდა,რომ დიდ წმიდა მამებს ემოღვაწევათ დედათა მონასტრებში,რათა ეს მონასტრები დაცული ყოფილიყო რაიმე განსაცდელისაგან,ბოროტის მანქანებისაგან.მამა გაბრიელიც აქ მოიყვანა უფალმა,რათა ჩვენი მონასტერიც გადარჩენილიყო.მართლაც,რომ არა მამა გაბრიელი,იმ პერიოდში,კომუნისტური რეჟიმის დროს,ჩვენი მონასტერი სხვაგვარად ამდენ ბრძოლასა და შევიწროებას ვერ გაუძლებდა.მამა გაბრიელს ძალიან უყვარდა პატრიარქი,როცა სამთავროში ჩამოდიოდა,მოდიოდა ხოლმე მამა გაბრიელთან და სიყვარულით საუბრობდნენ.

_მამა გაბრიელის შესახებ ამბობენ,რომ ის ყველას სულიერ დონეთა შემცნობი იყო.ერთხელ სასოწარკვეთილებაში მყოფი მივედი მასთან,მან კი მითხრა:"შენ რა,ჭაბუკო,ქრისტეს იმედი დაკარგეო?" "არა,ღმერთმა დამიფაროს-მეთქი". "ჰოდა,მაშინ წამოხტი და ცუნცულით გაიქეცი ახლა სახლშიო".თითქოს რაღაც უზარმაზრი ლოდი მომეხსნა გულიდან,ისეთი ძალა ჰქონდა მამა გაბრიელის სიტყვებს.

_მახსოვს,მოვიდა მამა გაბრიელთან ერთი სასოწარკვეთილებაში ჩავარდნილი კაცი,რომელიც თავისი აზრების გამო არ ეზიარებოდა.მან შეხედა და ჰკითხა:განა შენთვისაც არ ეცვა ქრისტე ჯვარსო?წადი,ახლავე და ეზიარეო.ის ადამიანი მაშინვე ეზიარა და გამოკეთდა.მამ გაბრიელი,მართლაც,ამოიცნობდა ხოლმე ადამიანის სულიერ დონეს.ხან გააბრაზებდა,ხან თავის თავზე იტყოდა რამეს,მაგრამ ისე,რომ ამ კაცის სულის დაფარული მხარე გამოჩენილიყო.ხოლო როგორც კი ამ დონეს ამოიცნობდა,აქედან იწყებდა მისი სულის მკურნალობას.მამა გაბრიელს ღვთისაგან მიმადლებული ჰქონდა ისეთი ძალა და მადლი,რომელიც გონებას უხსნიდა ადამიანის სიკეთის,ღვთის მადლის მისაღებად.ერთხელ ვკითხე:მამა გაბრიელ,ვხედავ,რომ თქვენს სენაკში ადამიანები იცვლებიან,გადასხვაფერდებიან და ეს როგორ ხდება-მეთქი.მან მითხრა:უფალმა მომცა,შვილო,რომ რაც ადამიანის გონებაში ცუდია,ის გამოვიტანო,რაც კეთილია ის შევიტანო.
მამა გაბრიელთან უამრავი ადამიანი მოდიოდა,სხვადასხვანაირები,გო
ნებით უძლურნი,რომლებიც დღეს იხსენებენ მამა გაბრიელის სიტყვებს და ამბობენ:მამა გაბრიელმა ესა და ეს მითხრაო.თითქოს მის აზრებს გამოიცნობენ,მაგრამ მამა გაბრიელი ისეთი გამოუცნობი პიროვნება იყო,რომ მის შესახებ ლაპარაკი ცოტა საფრთხილოა.ზოგიერთმა ერისკაცმა მამა გაბრიელზე რაღაცეებიც დაწერა.შემიძლია,ყველა გავაფრთხილო,რომ ეს არ მიიღონ მამა გაბრიელის სწავლებად.ჩვენს მონასტერში მზადდება და გამოიცემა მამა გაბრიელის ჭეშმარიტი სწავლებები,რომელიც პირადად მამა გაბრიელის სიტყვებზე იქნება დამყარებული.

პოსტის ავტორი: sofi89 თარიღი: Jun 20 2007, 08:11 PM

ზოგიერთები იხსენებენ,რომ თითქოს მამა გაბრიელი ვინმეს ლანძღავდა.ეს იმიტომ ხდებოდა,რომ როდესაც ამა თუ იმ ადამიანზე შურით შეპყრობილნი დაინახავდნენ ამას,ამ ლანძღვით ის ცუდი განწყობა,რაც ამ ადამიანთან მიმართებაში ჰქონდათ,გაუნელდებოდათ და არც ის ადამიანი დაიღუპებოდა.ეს იყო სხვა მადლი,სულიერების სხვა დონე.როგორ შეიძლება,ადამიანი წმიდად ცხოვრობდეს და ვინმეს ცუდად უყურებდეს.წმიდა ადამიანები იმიტომ იყვნენ,რომ მათში დავანებული იყო სიყვარული ღვთისა და სიყვარული ადამიანისა.მამა გაბრიელიც სიყვარულით მოქმედებდა,ცდილობდა,რომ ყველა გადარჩენილიყო და ყველას მოეპოვებინა სასუფეველი.როცა ერთი ადამიანი დაბრკოლებული იყო მეორეზე,მას გამოჰქონდა მისგან ეს ცოდვა და სხვა მადლი შეჰქონდა.მამა გაბრიელი ყველა შემთხვევაში,ყველანაირ მოქმედებაში ასრულებდა იმ მადლს,რომელიც ღვთისაგან ჰქონდა მიმადლებული,რათა ყველას გზა გახსნოდა სასუფევლისაკენ,ისეთი ქრისტიანი კი,ვისაც სასუფეველი არ უნდა,მე არსად მეგულება.

პოსტის ავტორი: ხათუნა თარიღი: Jun 21 2007, 03:00 AM

სწორედ დღეს ვიყავი მამა გაბრიელის საფლავზე ( ხშირად დავდივარ, კვირაში ორჯერ მაინც) და მთელი საღამო მშვიდად და სასიამოვნოდ ვგრძნობ თავს.
მამა გაბრიელს მე სიცოცხლეში არ ვიცნობდი მაგრამ მისმა სულმა ძალიან დიდი როლი ითამაშა ჩემს ცხოვრბაში.

მე მანქანა მყავს და თითქმის ორ სამ დრეში ერთხელ მივდივარ მამა გაბრიელის საფლავზე ამიტომ ვისაც სურვილი გაქვთ სიამოვნებით წაგიყვანთ ხოლმე. თან გაგიცნობტ პირადად ვერაფრით მოვახერხე ფორუმელების გაცნობა.

არ მოგერიდოთ დამიწერეთ პმ ან მაილით და ერთად წავიდეთ.

პოსტის ავტორი: NaNuKa თარიღი: Jun 23 2007, 06:02 PM

მამა გაბრიელის სურათს რომ ვუყურებ ან მის შესახებ რამეს რომ ვკითხულობ ისეთი გრძნობა მაქვს ხოლმე თითქოს ძალიან ახლოს ვიცნობდი.

პოსტის ავტორი: italieli-dato თარიღი: Jun 26 2007, 04:11 AM

მამა გაბრიელი ჩემთვის წმინდანია.

პოსტის ავტორი: nika_nika თარიღი: Jun 27 2007, 12:30 PM

მამა გაბრიელზე გადმოცემით ვიცი, რაც ვიცი, დიდი პიროვნება იყო. მაგრამ ცჰემი აზრით მის წმინდანად შერაცხვაზე ჩვენ არ უნდა ვსაუბრობდეთ, ეს მაღალი იერარქიის საქმეა.
ჩვენ შეგვიძლია მის საფლავზე ვიაროთ და დახმარება ვთხოვოთ.
რამდენი წმინდანი შერაცხილა საუკუნეების შემდეგ? თუნდაც ცოტნე დადიანი! ასე რომ თუ იგი წმინდანია ღვთის წინაშე, მოვა დრო და შეირაცხება წმინდანად.
ასე, რომ ნუ გვეჩქარება
[font=Book Antiqua]

პოსტის ავტორი: Tamro თარიღი: Aug 3 2007, 03:43 PM

,,ყველა წესსა და კანონზე უპირატესი, სიყვარულია. გიყვარდეთ ერთმანეთი! საქართველო სიყვარულმა უნდა გადაარჩინოს,,

,,ქართველი ერი აღემატება ყველა ერს და ამიტომ მესიაც ამ ერში გაცხადდება!!! გჯეროდეთ და ელოდეთ!!...,,

,,ქრისტე ღმერთი სიბრძნითა და სიმდაბლით იცნეს,,

,,ნეტავ შეიცნოთ ღმერთი, ნეტავ გაუგოთ ღმერთს!,,

,,მე თქვენს სიყვარულს ღმერთს აუტან,,

,,...გაფრთხილდით, ბოლო ჟამია, ანტიქრისტე კარზე კი არ გვიკაკუნებს, არამედ კარებს ანჯღრევს, ლამის შემოამტვრიოს, ის ფარულად უკვე მოსულია, მაგრამ გახსოვდეთ, მე თქვენთან ვარ! მე კი არ ვკვდები, არამედ მივდივარ და მალე მოვალ; მე ჩემს საქაართველოს არასოდეს მივატოვებ!,,

,,სანამ ცა და დედამიწა ერთმანეთს უყურებენ ერთად ვიქნებით!,,

,,ქართული ეკლესიას სულიწმიდის მადლი არასოდეს მოკლებია და არც მოაკლდება!,,

ეს მამა გაბრიელის სიტყვებია

პოსტის ავტორი: alilo თარიღი: Aug 4 2007, 06:32 PM

მართლა სასწაული ადმიანია მამა გაბრიელი ანუ იგი ჩვენს გულებში წმიდანია და ეგ ყველამ ვიციტ ასევე უფლის წინაშეც შეგვეწიოს მამ გაბრიელი

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Aug 4 2007, 06:40 PM

alilo

QUOTE

ამენ!

პოსტის ავტორი: სანდრო38 თარიღი: Aug 5 2007, 11:37 AM

ციტატა(Tamro @ Aug 3 2007, 03:43 PM)

,

[color=#FF0000],,[color=#FF0000]ქართველი ერი აღემატება ყველა ერს და ამიტომ მესიაც ამ ერში გაცხადდება[/c

ანუ ეს სიტყვები მართლმადიდებლურ სწავლებასთან მოდის შესაბამისობაში?

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Aug 6 2007, 12:14 AM

ციტატა(სანდრო38 @ Aug 5 2007, 07:37 AM)

ანუ ეს სიტყვები მართლმადიდებლურ სწავლებასთან მოდის შესაბამისობაში?

მე ვფიქრობ რომ ფილეტიზმის გამოვლინებაა....

მე მამა გაბრიელს ვაღიარებ როგორც დიდ მამას, მან ისეთი რამეები აკეთა ქრისტეს გულისთვის რომ ეს მხოლოდ ერთეულებს შეუძლიათ....თუმცა, შეუცდომელი არავინ არის....

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Aug 6 2007, 12:16 AM

ციტატა(ზებედე @ Aug 6 2007, 01:14 AM)

რატო ფიქრობ მასე,რადგან შენი აზრების წინააღმდეგობაში მოდის? მე აბა მისი მჯერა აბსოლიტურად, რადგან შეცდომილები მადლს კარგავენ!

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Aug 6 2007, 12:35 AM

ციტატა(მართა @ Aug 5 2007, 08:16 PM)

ნუ ურევ! მე არ ვამბობ რომ ის შეცდომილი იყო, მე ვამბობ რომ ყველა ადამიანი ცდება, ღვთის გარდა, ხო და მამა გაბრიელისთვის "რომის პაპის უცდომელობის პრიმატი" არავის მიუნიჭებია

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Aug 6 2007, 12:37 AM

ციტატა(ზებედე @ Aug 6 2007, 01:35 AM)

მე ჩემ აზრს ვწერ რომ ჩემთვის შეუმცდარია! სხვა შემთხვევაში ის დაკარგავდა ღვთისგან მადლს!

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Aug 6 2007, 12:40 AM

ციტატა(მართა @ Aug 5 2007, 08:37 PM)

ასე გიპასუხებ-მამა გაბრიელს რომ ეთქვა შეუმცდარი ვარო, ის მართლაც დაკარგავდა ღვთისაგან მადლს!

მართა, უცდომელი ადამიანი არ არსებობს!

პოსტის ავტორი: inkvizitor თარიღი: Aug 6 2007, 01:18 AM

ციტატა

იქნებ და შეუმცდარობის გამო კი არ ჰქონდა მადლი არამედ სიყვარულის გამო?

რიავიცი, რიავიცი!

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Aug 6 2007, 01:34 AM

მართა

აბა რას ამბობ მართა, კეთილო?

"არა არს კაცი, რომელი ცხონდეს და არა სცოდოს" - ანუ წმინდანი ვერ გახდები ისე თუ არ ცოდე - გვიცხადებს უფალი - ეს კიდევ იმას ნიშნავს, რომ ცოდვა ყველა ადამიანის პირველმამისეული (ადამის) მემკვიდრეობაა და ბუნებრივია მისი მატარებელი ადამიანი - შეუმცდარი ვერ იქნება

შეიძლება შეცდეს პატრიარქი, ეპისკოპოსი, მიტროპოლიტი, მთავარეპისკოპოსი, თავად იოანე ოქროპირიც კი

არ ცდება მხოლოდ ღმერთი და ქრისტეს წმიდა ეკლესია - რომელიც მსოფლიო საეკლესიო კრებაში საყოველთაო ჭეშმარიტებას, სულიწმიდის ძალით ამოწმებს - კრების დადგენილება არ საჩივრდება

ბუნებრივია მამა გაბრიელის კონკრეტული გამონათქვამი ვერ იქნება უაპელაციოდ და დაუეჭვებლად გაზიარებული, ამიტომ გუჯასთვის რისიმეს თქმის უფლების ჩამორთმევის უფლება, უფლებათა უფალს, ჩვენთვის არ მოუცია - სხვა საქმეა ვეთანხმებით თუ არა გუჯას

მე ამ შემთხვევაში ვეთანხმები... მუხედავად მაღალღირსი გაბრიელის დიდი პატივისცემისა...

თუმცა არის მომენტები რომელშიც გუჯიკო ემოციურობის გამო ზედმეტებში იჭრება (კობახიძის შეცდომას უშვებს) მაგრამ ნელ-ნელა იმედია ყველა დავიხვეწებით

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Aug 6 2007, 01:40 AM

არა ეგ ვიცი მნათ მე უცოდველს კი არ ვგულისხმობ არამედ შეუმცდარს სწავლებაში!

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Aug 6 2007, 01:44 AM

ციტატა

არა ეგ ვიცი მნათ მე უცოდველს კი არ ვგულისხმობ არამედ შეუმცდარს სწავლებაში!

მართა აბა დაფიქრდი რა სწავლებაა - "ქართველი ერის რჩეულობა" ?

თუ ეს მართლმადიდებელი ეკლესიის სწავლებაა, რატომ არ იზიარებს მას დანარჩენი 14-ავტოკეფალური და 4 ავტონომიური ეკლესია? ამაშია საქმე

არავითარ სწავლებას, ეს ტექსტი არ წარმოადგენს, ის უბრალოდ ზედმეტი პატრიოტიზმის ან ემოციურობის შედეგად დაწერილი სტრიქონებია...

იონე ოქროპირი ამბობდა რომ მეორედ მოსვლა მისი მოღვაწეობის დროში (მის საუკუნეში) მოხდებოდა, მოახდა? არა.. შეცდა იოანე ოქროპირი? კი...

უნდა პატივი მივაგოთ წმიდა იოანეს? კი!

უნდა აღვნიშნოთ შეცდომა? კი!

ჰოდა

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Aug 6 2007, 01:56 AM

ხო აი სწორად მიმიხვდი მნათ მე იმას კი არ ვეთანხმები რომ ის უცოდველია არა ეგ სასაცილო იქნებოდა ჩემის მხრივ მაგრამ აი მის სწავლებებს ვეთანხმები,მე მჯერა საქართველოს განსაკუთრებულობის რადგან ისე აქამდე ვერ მოვიდოდით,მე იმასაც ვამჩნევ მნათ რომ სხვა ერებისგან განსხვავებით არ წავმხდარვართ,და წინ მივიწევთ, დღითი-დღე ღტმავდება ჩვენი რჭმენა და ეს რომ შეამჩნიოს ბერმა განა დასაძრახია?საქართველოს უპირატესობას აღიარებს თუ არა დანარჩენი მსოფლიო რაღაც მე არ მანაღვლებს რომ გითხრა სიმართლე რადგან ვიცი არ მოხდება! განა ამდენი წმინდანით და წამებულით არ აღვემატებით დანარჩენ მსოფლიოს?ამას ამბობდა ხო რაა აქ მიუღებელი?

პოსტის ავტორი: Sotiris თარიღი: Aug 6 2007, 02:01 AM

ციტატა(ზებედე @ Aug 6 2007, 12:14 AM)

მე ვფიქრობ რომ ფილეტიზმის გამოვლინებაა....

ისე იმ ციტატიდან ცხადი არაა სად, როდის და როგორ თქვა (ან საერთოდ თქვა კი?) მამა გაბრიელმა. ახლანდელ დროში მილიონი აპოკრიფული ამბავი ვრცელდება.

პოსტის ავტორი: Sotiris თარიღი: Aug 6 2007, 02:14 AM

ციტატა(მართა @ Aug 6 2007, 01:56 AM)

ვერც რუსეთი მოვიდოდა აქამდე (ნაპოლეონი ჩაყლაპავდა), ვერც სერბეთი, ვერც ბულგარეთი, ვერც საბერძნეთი და ვერც რუმინეთი, რომ არა ღმერთის ნება.

ციტატა

მე იმასაც ვამჩნევ მნათ რომ სხვა ერებისგან განსხვავებით არ წავმხდარვართ,და წინ მივიწევთ, დღითი-დღე ღტმავდება ჩვენი რჭმენა და ეს რომ შეამჩნიოს ბერმა განა დასაძრახია?

სამწუხაროდ პროცენტულად ეკლესიური ხალხის რაოდენობა საქართველოში მცირეა. ამასთან დღითი-დღე საძაგელი ამბებიც ხდება.

ციტატა

საქართველოს უპირატესობას აღიარებს თუ არა დანარჩენი მსოფლიო რაღაც მე არ მანაღვლებს რომ გითხრა სიმართლე რადგან ვიცი არ მოხდება!

რატომ უნდა აღიაროს? რა უპირატესობა უნდა აღიაროს?

ციტატა

განა ამდენი წმინდანით და წამებულით არ აღვემატებით დანარჩენ მსოფლიოს?

ეჰ, მათემატიკა, მათემატიკა... კიდევ უფრო პრობლემური ისაა, რომ მცდარ არითმეტიკაზე დაფუძნებულია ასევე მადლის გაზომვის მცდარი ალგორითმი.

ციტატა

ამას ამბობდა ხო რაა აქ მიუღებელი?

მაგალითად, აი ეს ფრაზა მიუღებელია (თუ დავუშვებთ, რომ მართლაც ითქვა): ქართველი ერი აღემატება ყველა ერს და ამიტომ მესიაც ამ ერში გაცხადდება. რას ნიშნავს მესია გაცხადდება? ჩვენი მხსნელი ქრისტეა და ჩვენთვის ამის გამოცხადება არ არის საჭირო. ამასთან ქრისტეს მეორედ მოსვლა დიდებით იქნება და ყველა დაინახავს ამას და არა რომელიღაც რჩეული ერი.

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Aug 6 2007, 02:48 AM

მადლს რად უნდა ზომვა? ან მათემატიკური ანგარიში იმას რომ ერთ დღეს 100 000 ადამიანი ეწამა და ასევე ერთ დღეს 6000 ბერი? ეს არის დიდი წყალობა უფლისა რომ დაუშვა ჩვენზე მსგავსი ერთგულება და სიყვარული რომ შევძელით მისადმი! ის რომ კაცობრიობა მისი წყალობით არსებობს ეგ ფაქტია,მაგრამ ისიც ფაქტია საქართველოს მსგავსი განსაცდელი არ გამოუვლია არცერთ ერს შემეწინააღმდეგები ამ აზრში?რაც შეეხება აპოკალიპტურ მცნებებს მე მსგავს საკითხებში ვიჩენ სიფრთხილეს და ვერ ვიდავებ მაგ თემაზე,თუმცა ბევრი რამ მაინც მისაღებია ჩემთვის! სისაძაგლეები მართლაც, აქაც ბლომადაა მაგარამ ვინ თქვა ყველა გადარჩებაო?

ციტატა

ქართველი ერი აღემატება ყველა ერს და ამიტომ მესიაც ამ ერში გაცხადდება. რას ნიშნავს მესია გაცხადდება? ჩვენი მხსნელი ქრისტეა და ჩვენთვის ამის გამოცხადება არ არის საჭირო.

ისე ხო თქვა თუ არა მსგავსი რამ ეგეც საკითხავია ამ საოცარმა ადამიანმა ხომ არფერი არ დაწერა საერთოდ და გადმოცემებით ვიცით ყველაფერი.

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Aug 6 2007, 03:36 AM

როცა ბერმა იცის რომ ექვთიმე მთაწმინდელს ღვთისმშობელი ესაუბრა ქართულად და თვით დედა ღვთისამ გაუხსნა მას ენა რადგან მივიწყებული ჰქონდა ძნელია არ თქვას მასზე რაღაც მისტიური,კიდევ უფრო ადრე დედა ღვტისამ ისიც კი თქვა რომ ეს არის მაცხოვნებელი ენა ანუ ქართული ენა არის ცხონების ენა,ცხონება რაც არის ყველამ ვიცით!როდესაც ილარიონ ქართველმა მე-9 საუკუნეში (როცა ბევრი ერი საერთოდ არ არსებობდა)ულუმბოს მთაზე ერთ-ერთ ეკლესიაში ღვთისმსახურება ჩაატარა მონასტრის მამასახლისმა მათი გარეკვა ბრძანა იმავე ღამეს მას ღვთისმშობელი ეცხადება და და ეუბნება: ეს არის ჩემი საპატრონო ენა,ეს არის ცხონების ენა("და ცხონებად არიან მეტყველნი ამით ენითა") ჰოდა ეს რომ ბერმა იცის ეგ რომც თქვას რა გასაკვირია?

როცა ასურელ მამებს აგზავნის ღვთისმშობელი საქართველოში რწმენის გასაღრმავებლად და ისინი სულიწმინდის მადლით ქართულად ამეტყველდნენ ესეც არაფერია?

პატრიარქის ქადაგებიდან მოვიყვან ციტატას: "ჩვენი ერის მიმართ უფლის განსაკუთრებულ წყალობაზე მრავალი ნიშანი მეტყველებს: მაცხოვრის კვართის მცხეთაში ჩამობრძანება,ღვთისმშობლის წილხვდომილობა და სხვა.ალბათ ამით უნდა ავხსნათ იოანე-ზოსიმეს სიტყვები-მეორედ მოსვლის ჟამს კაცობრიობა ქართულითა ენითა განისჯებაო.ეს იქნება ალბად ჯილდო იმისთვის ,რომ საქართველო ,თვით უკანასკნელ ჟამსაც კი, შეინარჩუნებს ჭეშმარიტ სარწმუნოებასა და სიყვარულს"

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Aug 6 2007, 03:41 AM

ციტატა(მართა @ Aug 5 2007, 11:30 PM)

როცა ბერმა იცის რომ ექვთიმე მთაწმინდელს ღვთისმშობელი ესაუბრა ქართულად და თვით დედა ღვთისამ გაუხსნა მას ენა რადგან მივიწყებული ჰქონდა ძნელია არ თქვას მასზე რაღაც მისტიური,

ექვთიმე მთაწმინდელი ქართველი იყო, ღვთისმშობელი პორტუგალიურად არ დაელაპარაკებოდა.

ციტატა

კიდევ უფრო ადრე დედა ღვტისამ ისიც კი თქვა რომ ეს არის მაცხოვნებელი ენა ანუ ქართული ენა არის ცხონების ენა,ცხონება რაც არის ყველამ ვიცით!

ეს იმას ნიშნავს რომ ქართულად ვინც ლაპარაკობს ცხონდება?

მარა მაშინ ძველ ქართულად ლაპარაკობდნენ, და ესეიგი ჩვენ დაგვერხა ახალქართულზე ვინც ვლაპარაკობთ

ციტატა

როცა ასურელ მამებს აგზავნის ღვთისმშობელი საქართველოში რწმენის გასაღრმავებლად და ისინი სულიწმინდის მადლით ქართულად ამეტყველდნენ ესეც არაფერია?

საქართველოში ესპანური ენა არ გამოადგებოდათ

ციტატა(მართა @ Aug 5 2007, 11:36 PM)

პატრიარქის ქადაგებიდან მოვიყვან ციტატას: "ჩვენი ერის მიმართ უფლის განსაკუთრებულ წყალობაზე მრავალი ნიშანი მეტყველებს: მაცხოვრის კვართის მცხეთაში ჩამობრძანება,ღვთისმშობლის წილხვდომილობა და სხვა.ალბათ ამით უნდა ავხსნათ იოანე-ზოსიმეს სიტყვები-მეორედ მოსვლის ჟამს კაცობრიობა ქართულითა ენითა განისჯებაო.ეს იქნება ალბად ჯილდო იმისთვის ,რომ საქართველო ,თვით უკანასკნელ ჟამსაც კი, შეინარჩუნებს ჭეშმარიტ სარწმუნოებასა და სიყვარულს"

მართალია ამ თემაში მამა გაბრიელზე ვსაუბრობთ, მაგრამ მე პირადად არ ვეთანხმები ამაში პატრიარქს.

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Aug 6 2007, 03:49 AM

ციტატა

ისიც არ იცი რომ მას აბსოლიტურად დავიწყებული ჰქონდა ქართული და თვით დედა ღვთისამ გაახსენა!

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Aug 6 2007, 03:51 AM

ციტატა(მართა @ Aug 5 2007, 11:49 PM)

იმიტომ გაახსენა რომ ქართველი იყო, რომ ყოფილიყო სომეხი გაახსენებდა სომხურს

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Aug 6 2007, 04:01 AM

ციტატა

ეს იმას ნიშნავს რომ ქართულად ვინც ლაპარაკობს ცხონდება? მარა მაშინ ძველ ქართულად ლაპარაკობდნენ, და ესეიგი ჩვენ დაგვერხა ახალქართულზე ვინც ვლაპარაკობთ

ყველაფრის აგდება და გამასხარავება არ გამიგია მე! ეს შენთვის დავწერე თორე მე ეს დიდი ხნის წინ წავიკითხე,დედა ღვთისაზე რაღას იტყვი არ ვეთანხმებიო ?მეტი რა არგუმენტი დაგიდო?

ციტატა

საქართველოში ესპანური ენა არ გამოადგებოდათ

გმადლობ კიდევ კარგი შემახსენე რა გამოადგებოდათ და რა არა აქ ისაა ნიშანდობლივი რო დედა ღვთისამეს ჩვენი ერისთვის გააკეთა და რატო ნეტა?

ციტატა

მამ გაბრიელიც იგივეს ამბობდა და მე კიდევ მოვიყვანე მაგალითი სხვა ადამიანის მიერ ნათქვამის და ვისაც გვჯერა გაგვატარე რა!შენ ნუ დაეთანხმები!

ციტატა

იმიტომ გაახსენა რომ ქართველი იყო, რომ ყოფილიყო სომეხი გაახსენებდა სომხურს

მიდი ზებ და მოიყვანე მცირედ მსგავსი მაინც მაგალითად რომ გამოვიყენოთ! ექვთიმე მთაწმინდელის ცხოვრებას გადახედე წმინდანთა ცხოვრებაში და ნახავ რატო გაახსენა ღვთისმშობელმა მას მშობლიური ენა!

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Aug 6 2007, 04:11 AM

მართა

სოტირისმა და მნათემ აგიხსნან აწი

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Aug 6 2007, 04:13 AM

კი ბატონო არაა პრობლემა ჩემთვის!

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Aug 6 2007, 12:40 PM

ციტატა(Tamro @ Aug 3 2007, 03:43 PM)

,,ქართველი ერი აღემატება ყველა ერს და ამიტომ მესიაც ამ ერში გაცხადდება

დიდი სისულელე

ციტატა(Tamro @ Aug 3 2007, 03:43 PM)

[color=#FF0000],,მე თქვენს სიყვარულს ღმერთს აუტან,,

...გახსოვდეთ, მე თქვენთან ვარ! მე კი არ ვკვდები, არამედ მივდივარ და მალე მოვალ; მე ჩემს საქაართველოს არასოდეს მივატოვებ!,,

ჭეშმარიტი თავმდაბლობითაა განმსჭვალული ეს სიტყვები, მერე რა რომ ანტონი დიდი და მრავალი სხვა სიკვდილს შიშით ელოდა და თავისი ხვედრი არ იცოდა..."ზატო" ნეო "წმინდანებმა" საკუთარი ხვედრი ზედმიწევნით კარგად იციან

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Aug 6 2007, 05:46 PM

კანუდოსელი

ციტატა

ზაზა, ადამიანი, რომელიც 40 წელი სალოსი ბერი იყო (და დარწმუნებული ვარ მისი ცხოვრება წაკიტხული გექნება), იმაზე მეტს არ იტყოდა ვიდრე საჭირო იყო, არ მგონია ბერ გაბრიელს თავმდაბლობა ჩვენგან ესწავლებოდეს. საწყენად არ ვამბობ, უბრალოდ ჩვენს და მისი ცხოვრების პარალელს ვავლებ. ასე არ შეიძლება ნეოწმინდანი უწოდო ადამიანს იმიტომ, რომ რაღაც არ მოგეწონა.

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Aug 7 2007, 02:28 AM

სხვათა შორის მას უთქვამს მე ვერ გამიგეთო!

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Aug 7 2007, 02:36 AM

ციტატა(მხევალი ნინო @ Aug 6 2007, 04:46 PM)

კანუდოსელი
ზაზა, ადამიანი, რომელიც 40 წელი სალოსი ბერი იყო (და დარწმუნებული ვარ მისი ცხოვრება წაკიტხული გექნება), იმაზე მეტს არ იტყოდა ვიდრე საჭირო იყო, არ მგონია ბერ გაბრიელს თავმდაბლობა ჩვენგან ესწავლებოდეს. საწყენად არ ვამბობ, უბრალოდ ჩვენს და მისი ცხოვრების პარალელს ვავლებ. ასე არ შეიძლება ნეოწმინდანი უწოდო ადამიანს იმიტომ, რომ რაღაც არ მოგეწონა.

მართალი ხარ, მაგრამ გაბრიელ ბერი კანონიზებული არ არის. ჯერჯერობით ნურც ვაღიარებთ მის წმინდანობას და ნურც უარვყოფთ, რადგან ორივე შემთხვევა წმინდა სინოდისა და პატრიარქის საქმეებში ჩარევა იქნებოდა.

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: Aug 7 2007, 02:39 AM

ციტატა( გიორგი @ Aug 7 2007, 03:36 AM)

გეთანხმები აბსოლიტურად,თუმცა დავძენ, რომ შინაგანად მაქვს უდიდესი მოწიწება მის მიმართ!

პოსტის ავტორი: ლილიანა თარიღი: Aug 7 2007, 12:17 PM

თემას თვალს ვადევნებ ( გუჯას გასაგონად )

პოსტის ავტორი: southruislip თარიღი: Aug 7 2007, 01:20 PM

""ეს ამბავი თანამშრომელმა მიამბო.
ის მეტეხის ტაძრის გახსნაში მონაწილეობდა და ახლადგახსნილ ტაძარში, სადაც მოწყობა, მოწესრიგება მიმდინარეობდა ხშირად უწევდა ყოფნა.
ახლადგახსნილ მეტეხის ტაძარში დილით არავინ არ იყო გარდა მესანთლისა,ზემოთ ხსენებული მეგობრისა და
ერთი სტუმრისა.
ამ დროს ხმამაღალი მოთქმით და კივილით შემოვიდა მამა გაბრიელი.
ის ყვიროდა: დიდება უფალო შენს სახელს,
გმადლობ უფალო, ეს რას მომასწარი, ეს რას მოვესწარი ,ამ ტაძრის გახსნას.
იგი შუაგულში შემოვიდა, შემდეგ ანალოგიაზე მდებარე ხატის ახლოს დაიჩოქა და დაიწყო იატაკზე მთელი ძალით თავის ცემა, ამ დროს იგივე სიტყვებს მოთქვამდა მთელი ხმით.
იატაკი ჯერ მოწესრიგებული არ იყო, მას ჰქონდა უსწორმასწორო ამონაშვერები, ამიტომ მამა გაბრიელს შუბლი გაუტყდა და სისხლი წამოუვიდა, მაგრამ თავის ცემას განაგრძობდა.
მაშინ შეებრალა ჩვენს მეგობარს და მივარდა წამოსაყენებლად.
მამა გაბრიელი კი მოუბრუნდა და მთელი ხმით დაუყვირა :გადიიიიი.
და გააგრძელა ღვთის დიდება.""

წმინდანები იატაკს თავს არ სცემენ, წმინდანი არის აბსოლუტურად მშვიდი ადამიანი და ყოველთვის აკონტროლებს თავის თავს და ქცევებს.
ნამდვილად შეპყრობილი იქნებოდა

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Aug 7 2007, 01:22 PM

QUOTE

წმინდანი არის აბსოლუტურად მშვიდი ადამიანი და ყოველთვის აკონტროლებს თავის თავს და ქცევებს

სალოსებზე რამე გაგიგიათ?

პოსტის ავტორი: athos თარიღი: Aug 7 2007, 01:52 PM

ციტატა

წმინდანები იატაკს თავს არ სცემენ, წმინდანი არის აბსოლუტურად მშვიდი ადამიანი და ყოველთვის აკონტროლებს თავის თავს და ქცევებს.
ნამდვილად შეპყრობილი იქნებოდა

ბევრი წმიდანი გინახია შენს ცხოვრებაში?

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Aug 7 2007, 01:58 PM

ციტატა(მხევალი ნინო @ Aug 6 2007, 05:46 PM)

თავმდაბლობა ჩემგან კი არა ჩემს მიერ ნახსენები ანტონი დიდისგან მეც და მასაც ესწავლება....

პ.ს.
ეს ადამიანი თუ სალოსი იყო, მისი ცხოვრების დეტალები არც არის მაგალითი, სალოსობა სხვა მოვლენაა, სადაც მაგალითს პირდაპირ ქმედებაში როდი ნახავ, თორე ადექი და თავი ურტყი იატაკს, როგორც დაწერეს - გგონია სწორი იქნება? ან აგინე პირდაპირ უწმაწური სიტყვებით მონაზვნებს-როგორც არაერთხელ მოქცეულა - გგონია მოგიწონებენ?

მის ცხოვრებაში არის მისაღებიც და ცალსახად მიუღებელიც და არ მინდა ქრისტიან ხალხში მტკიცება, რომ მონაზონს კი არა და საერთოდ ვინმეს გინება ცოდვა რომაა...

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Aug 7 2007, 02:01 PM

მამა გაბრიელს რომ ვინმე თავმდაბლობას დაუწუნებს.... არააა, ძალიან მძიმე შემთხვევააა.
და საერთოდ, მისი გამონათქვამები მისი ცხოვრების და კონკრეტული სიტუაციის კონტექსტში უნდა განიხილო, სანამ შეურაცხყოფას მიაყენებ.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Aug 7 2007, 02:05 PM

ციტატა

ან აგინე პირდაპირ უწმაწური სიტყვებით მონაზვნებს-როგორც არაერთხელ მოქცეულა - გგონია მოგიწონებენ?

მხოლოდ მონაზვნებს? ჰმ.. არაერთ მეუფეს... პატრიარქს რომ წუწკს უწოდებ?

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Aug 7 2007, 02:05 PM

ციტატა(მარიამი @ Aug 7 2007, 02:01 PM)

შეურაცყოფა არაა ჩემს სიტყვებში, არამედ ის, რომ თავდაჯერებულობა სად წავა ადამიანი სიკვდილის შემდეგ ანტონის დიდს არ ჰქონია და კიდევ ბევრ უდიდეს წმინდანებს...

თუ რამე არ მომწონს ქრისტიანული ღვთისმეტყველების გადასახედიდან, არ ნიშნავს, რომ მე თავად ვარ მორალის მაგალითი მარიამ...მე აქ ვსაუბრობ ზნეობრივი ღვთისმეტყველების შესახებ და აზრს გამოვთქვამ...
თავმდაბლობა კი არ დავუწუნე - იმ სიტყვებში თავმდაბლობის ნიმუში ვერ დავინახე წმინდანებთან შედარების ფონზე....მაქვს ამისი უფლება? თუ არა მითხარი რატომ?
მე არ მესმის რატომ აღიქვამ ჩემს ნაწერებს ასეთ კონტექსტში? და ოდნავ პიროვნულზეც რატომ გადმოდიხარ?...ანუ მიმანიშნებ, რომ მე არ ვარ თავმდაბლობის ნიმუში? მე რა შუაში ვარ საერთოდ...ეეეეხ მართლა სად ვბანაობთ

კარგად წაიკითხე რა დავწერე...

პ.ს.
გეთანხმები შემთხვევა ძალიან მძიმე ვარ

ჩვენ აქ მგონი ვმსჯელობთ მარიამ, ვცდილობთ ვიფიქროთ, ხანდახან კრიტიკულადაც, თუნდაც წმინდანების ზოგიერთი აზრის მიმართაც, თუ შენ ეს არ გინდა, შენი საქმეა, მაგრამ სხვას ნუ "დაუშლი"

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Aug 7 2007, 02:39 PM

მამა გაბრიელი ჩემთვის იმით არ არის გამორჩეული, რომ მის საფლავზე სასწაულები ხდება, ესეც ტავისთავად რაღაცის აღიარებაა, რასაც შემდგომში დრო მოიტანს და ალბათ დააკანონებს, არც მოვლენებს ვაჩქარებ და არც აზრს გამოვთქვავ წინასწარ. ვნახოთ რა იქნება.

არა მხოლოდ ამ შემთხვევაში, ანუ არა მხოლოდ მამა გაბიერლის სემთხვევაში, ჩემი საერთოდ დამოკიდებულება ასეთია, ჩემთვის მაგალითი ყოველთვის მეომარი ხალხია. ანუ ისეთი ადამაინები, რომლებიც გარეშე (სახელმწიფო იქნება თუ სხვა რაიმე პირობების გამო) ბრძოლის მიუხედავად იდგნენ მტკიცედ და არა მარტო რელიგიაში, საერო საქმეშიც. ამ მხირვ ბერი გაბრილი ჩემთვის მაგალითია, როგორ არ უნდა შემაშინოს დრომ და ძლიერმა ამა ქვეყნისამან. როცა გაგიჭირდება ცხოვრებაში თუნდაც ყოველდღიურ ყოფაში რაღაცის აღიარება (ზოგჯერ პირჯვრის გადაწერაც გვესარიცხვილება, ან იმის მტკიცება, რომ რელიგიურები ვართ და წეშმარიტია რასაც ვამბობ და არა მოძველებული, ხშირია შემთხვევა, როცა ირონიულად გიყურებენ ყბადაღებული სექსუალურ თავისუფლებას, როცა უარყოფ, ანუ უქორწინებლობის სემთხვევაში მეგობრის ყოლას და აშ) მაშინ ჩემთვის დიდი მაგალითია და ზალის მომცემია ასეთი ადამიანები, როგორიც ბერი გაბრიელი იყო. მე მას ანტონი დიდი არ შევადარებ, საერთოდ არ მიყვარს არავისი შედარება, ერთი ერთ საკითხში იყო ძლიერი დ ისგან ის უნდა ვისწავლოთ ან მივბაძოთ, სხვა მეორეში და აშ. ამასთან ბერი გაბიელი იმ დროს ცხოვრობდა იმ მოვლენებში და იმ ქვეყანაში სადაც მე ვცხობრობ, ამიტომ მისი სიტყვა, ჩემთვის მეტად ახლოსაა, რადაგან ჩემს რეალურ ცხოვრებას ეხება, იმიტომ, რომ გაბრილიც ამ ცხოვრებით ამ გერმოთი ცხოვრობდა და ზუსტად იმაზე ლაპარაკობს რაც ყველაზე მეტად გვიჭირს.

ზაზა შენს ტავზე არ მიიღო, საერთოდ ვამბობ, ისღა გვაკლია ბერი გაბრიელის გამოკვლევას შევუდგეთ. წმინდანად ოფიციალურად ბევრი არ არის სერაცხული, მაგრამ მათ სიტყვებს დარიგებებს ვიტავლისიწნებთ თუნდაც სულიერი ცხოვრებიდან გამომდინარე. ბერი გაბრიელი უდიდესი ბერი იყო, მან საბჭოტა კავშირის დროს იმოღვაწევა, დავანებოთ ჩხრეკას ტავი თუ რაიმე იცით დაწერეთ, ნამდვილად ღირსეული ადამიანია და გასათვალისიწნებელია მისი სიტყვები ჩვენთვის.

ანუ, არ მაინტერესებს წმინდანად შერაცხავენ თუ არა მამა გაბრიელს ჩემთვის უკვე მაგალითია.

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Aug 7 2007, 09:25 PM

რამდენიმე მაგალითებს მოვიყვან სალოსი-წმინდანების ცხოვრებიდან კომენტარების გარეშე. დასკვნები ყველამ თავისთვის დააკეთოს:

წმინდა სვიმეონ სალოსი (VI ს.) - ის უმეტესად განმარტოებული ცხოვრობდა, იშვიათად თუ ჰქონდა ვინმეს შემთხვევა, ენახა როგორ ლოცულობდა, როდის ტრაპეზობდა, მარხვაში იყო, თუ შიმშილობდა. დროდადრო ხედავდნენ მას გზებსა და დიდ მოედნებზე. იგი ამ დროს ჭკუიდან გადამდგარს, გონებასა და აზრს მოკლებულს ჰგავდა. ზოგჯერ კი მშიერ-მწყურვალი მალულად შევიდოდა რომელიმე სასტუმროში და ხარბად დააცხრებოდა, რასაც დიინახავდა.
ქალაქგარეთ ნეტარმა ნაგვის გროვაზე იპოვა მკვდარი ძაღლი: შეიხსნა სარტყელი, რომელსაც ატარებდა, ძაღლის ფეხებს მოაბა და ასე თრევა-თრევით შევიდა ქალაქში. ბავშვებმა დაინახეს და ყვირილი მორთეს: "მონაზონი - გიჟი, მონაზონი - გიჟი", ქვებს ესროდნენ და ჯოხებით სცემდნენ. მეორე დღეს, კვირას, უბეში კაკლები ჩაიწყო, შევიდა ეკლესიაში და ლიტურგიის დროს კაკლებით დაიწყო სანთლების ჩაქრობა. გაგდება მოუნდომეს, მაგრამ ამბიონზე ავიდა და ახლა იქიდან ესროდა ქალებს კაკლებს. ძლივს გამოაგდეს ტაძრიდან. ეკლესიიდან გამოვარდნილმა პურებით სავსე მაგიდები გადააყირავა. პურით მოვაჭრეებმა ისე სცემეს, რომ სიკვდილის პირას მიიყვანეს.
დავამატებ, რომ წმ. სვიმეონი უამრავ სასწაულს აღასრულებდა და წინასწარმეტყველებდა. მხოლოდ მისი სიკვდილის შემდეგ მიხვდნენ, რომ ღვთისთვის სულელი უგონო კი არა, "ბრძენთა შორის უბრძენესი" იყო. სალოსი შლეგის საქციელით ფარავდა თავის ღმერთშემოსილებას და ადამიანთა წინაშე თავის სათნო ცხოვრებას.

წმინდა ანდრია სალოსს უფალმა გამოცხადებით მოუწოდა სალოსობისკენ: "ამიერითგან... ისწრაფე სრბად გზასა კეთილსა, განშიშვლებულმან სალოსად ჩემთვის და დღესა კეთილსა მთავარ გყოს მეუფემან ჩემმან".
ამის შემდეგ ანდრიამ შლეგის ნიღბით ქუჩებში სირბილი დაიწყო. ბევრი ლანძღავდა, როგორც უგონოს, სხვები ეშმაკეულად მიიჩნევდნენ, ბავშვები ხშირად ხელს კრავდნენ და სცემდნენ; ის ყველაფერს მოთმინებით იტანდა და ლოცულობდა მათთვის. თუ ვინმე მისთვის მოწყალებას გაიმეტებდა, მოსაგრე ხან ხუმრობით, ხან კი ლანძღვით ღატაკებს "მიუგდებდა", რათა არავის დაენახა, როგორ გასცემდა მოწყალებას. დღისით სვიმეონ სალოსივით დარბოდა, ღამით კი დაუცხრომელად ლოცულობდა.
წმინდა ანდრია სალოსი მრავალი ხილვის ღირს ჰყო უფალმა, მათ შორის უკანასკნელი საფუძვლად დაედო დიდი მართლმადიდებლური ზეიმის - ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის საფარველის აღნიშვნას.

ნეტარი სიმონ სალოსი - თავიდან უდაბნოში და ტყე-ღრეში ცხოვრობდა და ბალახით იკვებებოდა. ერთხელ ის გლეხებმა იპოვეს ტყეში, მიუახლოვდნენ და გამოჰკითხეს, რა ერქვა და საიდან მოვიდა ამ ტყეში. ის არაფერს პასუხობდა და ისე იქცეოდა, ვითომ მართლაც შეშლილი იყო, მხოლოდ თავის სახელს იმეორებდა ხშირ-ხშირად: სიმონი, სიმონი, როგორც ამას ჩვეულებრივ გიჟები აკეთებენ.
სიმონი სოფელში წაიყვანეს, სადაც მძიმე სამუშაოს ასრულდებდა და მრავალ დამცირებას და შეურაცხყოფას იტანდა. ეკლესია ერთადერთი ნუგეში იყო მის ტანჯულ ცხოვრებაში, მაგრამ ის იქაც ისე იქცეოდა, როგორც შეშლილი... ბოროტი ადამიანები ხშირად ძალიან მწარედ შეურაცხყოფდნენ ხოლმე ნეტარს, დასცინოდნენ, როგორც შეშლილს, ამხელდნენ თვალთმაქცობაში, ხელებს კრავდნენ და სცემდნენ კიდეც. მაგრამ მორჩილი სიმონი ყველა შეურაცხყოფას მოთმინებით იტანდა, თავსაც კი არ არიდებდა წყენას და, ხანდახან, თვითონაც იწვევდა ადამიანებს, რათა იგი დაემცირებინათ, სპეციალურად იქცეოდა თავხედურად, თუმცა შინაგანად ქრისტესმიერი მორჩილება ჰქონდა. ბოროტებას ბოროტებით არასდროს პასუხობდა და მათთვის ლოცულობდა კიდეც, ვინც ამცირებდა.
ხშირად დადიოდა ნეტარი სამიკიტნოებში იმ იმედით, რომ იქ ვინმე დაამცირებდა, როგორც ღვთის გლახას. იქ მყოფები აიძულებდნენ მას, არაყი დაელია. ზოგიერთისგან გამოწვდილ სასმისს ნეტარი იღებდა და ვითომ სვამდა, სინამდვილეში კი ზედ ისხამდა, ხოლო ზოგიერთისგან გამოწვილს ხელსაც არ ჰკიდებდა. ისეც ხდებოდა, რომ, თუკი ვინმე თვითონ სვამდა და მას არ უმასპინძლდებოდა, ძალით ართმევდა ხელიდან სასმისს და არაყს მიწაზე ღვრიდა. ამას იმიტომ აკეთებდა, რომ საკუთარი ნებით გამოცხადებული სალოსობა დაემალა. ზოგიერთი იტანდა მის ასეთ თავხედობას, რადგან იცნობდნენ და ცუდს არაფერს უკეთებდნენ, ხოლო სხვები ამისთვის სცემდნენ.

ეს ყველაფერი იმიტომ დავწერე, რომ პარალელები გავავლოთ მამა გაბრიელის ცხოვრებასთან და თავი დავიცათ განკითხვის ცოდვისგან, თუმცა შეიძლება ბევრი რამე ვერ ავხსნათ და გავიგოთ მათი ცხოვრებიდან. ზემოთ ხსენებულ წმინდანებსაც ბევრი ადამიანი განიკითხავდა, მაგრამ ამით მათ სიწმინდეს არაფერი დაკლებია. ისევე, როგორც მამა გაბრიელს არაფერი დააკლდება ჩვენი განკითხვით. შეგვეწიოს მისი ლოცვა. იმედი მაქვს, რომ მისი კანონიზაციის საკითხიც დადგება

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Aug 7 2007, 09:58 PM

მართალია, სალოსობა სხვა რამეა, სალოსი არის ქრისტესთვის სულელი, ამიტომ მისი შეფასება ჩვეულებრივი სიბრძნის, თავმდაბლობის თუ თუნდაც უბრალოდ ნორმალურობის კრიტერიუმებით არ შეიძლება. სალოსმა შეიძლება თავი კედელსაც ურტყას, პატრიარქიც გალანძღოს, ტაძარში წირვის დროს არეულობაც კი გამოიწვიოს, დახლებზე ბოთლებიც დაამტვრიოს და საკუთარი თავის სასუფეველში მოხვედრაც "იქადაგოს." ეს ცხადია სიგიჟეა, მაგრამ სწორედ თავის მოგიჟიანებით კეთილი საქმის, ლოცვის და მოწყალების დაფარვაა სალოსობა.

სალოსი თუ ნორმალურად გამოიყურება ის უკვე სალოსი აღარაა.

ციტატა(მარიამი @ Aug 7 2007, 08:25 PM)

იმედი მაქვს, რომ მისი კანონიზაციის საკითხიც დადგება

მეც ასე ვფიქრობ. სიტყვიერ დონეზე მგონი უკვე კიდეც მიდის ლაპარაკი, მაგრამ ამას დრო სჭირდება. პირდაპირ მხოლოდ მოწამეების კანონიზაცია ხდება, დანარჩენს დრო უნდა რომ სწორი ანალიზი გაუკეთდეს ადამიანის ცხოვრებას.

პოსტის ავტორი: armani თარიღი: Aug 9 2007, 12:45 PM

გიორგი

ქრისტესთვის სულელი? თქვენ როგორ გგონიათ ეს სწორია? იესო ქრისტე მოსწავლეებს ასწავლიდა რომ ისინი ჭკვიანები გამხდარიყვნენ და როგორ შეიძლება ქრისტესთვის იყო სულელი?

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Aug 9 2007, 01:05 PM

ციტატა( გიორგი @ Aug 7 2007, 09:58 PM)

სწორი ანალიზი გაუკეთდეს ადამიანის ცხოვრებას.

აი ამ კონტექსტში მე მინდა დავსვა კითხვა:

დასაშვებია თუ არა ადამიანმა ილოთოს?

აქ სალოსის ცხოვრებიდან მარიამმა მოიყვანა მაგალითი სადაც ნათლად ჩანს რომ სალოსი მოჩვენებით "ჩადის" ცოდვას, მაგალითად ვითომ სვამს, მოდი ანალიზი გავუკეთოთ ამ ადგილს:

კითხვა პირველი: რატომ აჩვენებდა ხალხს, რომ ვითომ სვამდა?
იმიტომ რომ ხალხის თვალში დამცირებულიყო, დაგლახაკებულიყო
მე მგონი გასაგებია ეს ადგილი და მცნებებსაც არ ეწინააღმდეგება

კითხვა მეორე: რატომ არ სვამდა სინამდვილეში?
ალბათ იმიტომ, რომ თვლიდა რომ დალევა ცოდვაა

ე.ი. ზოგადი ანალიზით რა გამოდის: სალოსები ცხოვრობენ ისე, რომ სათნო იყოს მათი ცხოვრება ღმერთისთვის, თუმცა ხალხის მოსაჩვენებლად, ვიმეორებ მოსაჩვენებლად და არა სინამდვილეში - გამოიყურებოდნენ ცოდვიელბად

აი მამა გაბრიელის მაგალითზე არანაირ მოჩვენებას და ფოკუსებს ადგილი არ ჰქონია, ეს ადამიანი საკმაოდ ბევრს სვამდა - როგორაა აქ საქმე, იქმებ ამიხსნათ

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Aug 9 2007, 01:14 PM

QUOTE(კანუდოსელი @ Aug 9 2007, 01:05 PM)

აი ამ კონტექსტში მე მინდა დავსვა კითხვა:

დასაშვებია თუ არა ადამიანმა ილოთოს?

აქ სალოსის ცხოვრებიდან მარიამმა მოიყვანა მაგალითი სადაც ნათლად ჩანს რომ სალოსი მოჩვენებით "ჩადის" ცოდვას, მაგალითად ვითომ სვამს, მოდი ანალიზი გავუკეთოთ ამ ადგილს:

კითხვა პირველი: რატომ აჩვენებდა ხალხს, რომ ვითომ სვამდა?
იმიტომ რომ ხალხის თვალში დამცირებულიყო, დაგლახაკებულიყო
მე მგონი გასაგებია ეს ადგილი და მცნებებსაც არ ეწინააღმდეგება

კითხვა მეორე: რატომ არ სვამდა სინამდვილეში?
ალბათ იმიტომ, რომ თვლიდა რომ დალევა ცოდვაა

ე.ი. ზოგადი ანალიზით რა გამოდის: სალოსები ცხოვრობენ ისე, რომ სათნო იყოს მათი ცხოვრება ღმერთისთვის, თუმცა ხალხის მოსაჩვენებლად, ვიმეორებ მოსაჩვენებლად და არა სინამდვილეში - გამოიყურებოდნენ ცოდვიელბად
აი მამა გაბრიელის მაგალითზე არანაირ მოჩვენებას და ფოკუსებს ადგილი არ ჰქონია, ეს ადამიანი საკმაოდ ბევრს სვამდა - როგორაა აქ საქმე, იქმებ ამიხსნათ

კი ბატონო, აგიხსნი

მამა გაბრიელი ზუსტადაც რომ აჩვენებდა, ვითომ მთვრალი იყო. ან მოჩვენებით სვამდა, ან არ ათრობდა სასმელი. ამის დასტურად ერთ მაგალითს მოვიყვან, რომელიც ჩემი მოძღვრისგან მაქვს მოსმენილი:
ერთხელ ჩემი მოძღვარი მცხეთაში წავიდა მამა გაბრიელის სანახავად, რაღაც სერიოზულ საკითხზე სურდა გასაუბრებოდა. რომ შევიდა სამთავროში, დაინახა, რომ "მთვრალი" მამა გაბრელი ხალხთან იდგა და, როგორც სჩვეოდა ხოლმე, რაღაცეებს ასწავლიდა (სალოსურ სტილში).
ჩემი მოძღვარი მასთან მივიდა და ყურში უჩურჩულა, საქმე მაქვსო. ამის გაგონებაზე მამა გაბრიელმა ხალხი გაუშვა და მაშინვე "გამოფხიზლდა". და ჩვეულებრივად დაუწყო საუბარი. შეიძლება, სიმთვრალე ასე უცებ გაქრეს? იმ ხალხისთვის რომ გეკითხა, იტყოდნენ - მთვრალი იყოო, მაგრამ აბა ჩემს მოძღვარს ჰკითხეთ როგორი "მთვრალი" იყო...

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Aug 9 2007, 01:16 PM

ციტატა(მარიამი @ Aug 9 2007, 01:14 PM)

შეიძლება, სიმთვრალე ასე უცებ გაქრეს?

არ ვიცი არ ვიცი...

მე უამრავი მაგალითი ვიცი, როდესაც სვამდა საკმაოდ ბევრს, სვამდა და არა მოჩვენებით...ახლა, სვამდა და არ თვრებოდა - ეს არ არის არგუმენტი...

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Aug 9 2007, 01:20 PM

QUOTE(კანუდოსელი @ Aug 9 2007, 01:16 PM)

შენ ისე ამბობ, როგორც გარეგნულად ჩანდა, მე კი იმას ვამბობ, რაც ყველასთვის არ იყო ცნობილი და კონკრეტულ შემთხვევაში ჩემს მოძღვართან გამჟღავნდა.

QUOTE

სვამდა და არ თვრებოდა - ეს არ არის არგუმენტი...

რატომ არ არის? თუ წმინდანები საწამლავს სვამდნენ და არ კვდებოდნენ, სასმელმა რომ არ დაგათროს, უფრო დიდი სასწაულია?

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Aug 9 2007, 01:31 PM

ციტატა(მარიამი @ Aug 9 2007, 01:20 PM)

შენ ისე ამბობ, როგორც გარეგნულად ჩანდა, მე კი იმას ვამბობ, რაც ყველასთვის არ იყო ცნობილი და კონკრეტულ შემთხვევაში ჩემს მოძღვართან გამჟღავნდა.
რატომ არ არის? თუ წმინდანები საწამლავს სვამდნენ და არ კვდებოდნენ, სასმელმა რომ არ დაგათროს, უფრო დიდი სასწაულია?

ხო, რა ვიცი, ეგრე საერთოდ ყველაფრის მიღება შეიძლება მაშინ...

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Aug 9 2007, 01:34 PM

QUOTE(კანუდოსელი @ Aug 9 2007, 01:31 PM)

ხო, რა ვიცი, ეგრე საერთოდ ყველაფრის მიღება შეიძლება მაშინ...

ზოგადად ალბათ არა, მაგრამ სალოსებთან დაკავშირებით ცოტა საფრთხილოა დასკვნების გამოტანა.

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Aug 9 2007, 01:52 PM

რაზე დაობთ? წმინდადან კანონიზაცია მიდის ?

პოსტის ავტორი: leluka თარიღი: Aug 9 2007, 01:58 PM

იცით რა მაინტერესებს სამებასთან რომ ქალი დგას ეგეც სალოსია ?

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Aug 9 2007, 02:29 PM

ციტატა

ე.ი. ზოგადი ანალიზით რა გამოდის: სალოსები ცხოვრობენ ისე, რომ სათნო იყოს მათი ცხოვრება ღმერთისთვის, თუმცა ხალხის მოსაჩვენებლად, ვიმეორებ მოსაჩვენებლად და არა სინამდვილეში - გამოიყურებოდნენ ცოდვიელბად

ეს ერთ-ერთი განმარტებაა, მაგრამ შეიძლება სულაც არ იყოს სწორი.

მე არ ვიცი მამა გაბრიელი მართლა თვრებოდა თუ ხალხს აჩვენებდა თავს, რომ მთვრალი იყო, მაგრამ არც პირველს არ გამოვრიცხავ. შეიძლება სალოსის ასეთი განმარტებაც:

სალოსები ჩადიან ცოდვებს, მაგრამ მათ მიერ ჩადენილი ცოდვების მიზეზი არის არა ვნებასთან გაუმკლავებლობა, არამედ საკუთარი თავის აშკარა დამცირება, რათა არავის არ შეეპაროს არანაირი ეჭვი მის მოჩვენებითობაში და ნამდვილად დაცემულ ადამიანად ჩათვალონ. გარდა ამისა გააჩნია ცოდვის სიმძიმესაც და მის საბოლოო ნაყოფსაც.

აქ მოყვანილი წმინდანთა ცხოვრებიდანაც ჩანს ეს:

ციტატა

მეორე დღეს, კვირას, უბეში კაკლები ჩაიწყო, შევიდა ეკლესიაში და ლიტურგიის დროს კაკლებით დაიწყო სანთლების ჩაქრობა. გაგდება მოუნდომეს, მაგრამ ამბიონზე ავიდა და ახლა იქიდან ესროდა ქალებს კაკლებს. ძლივს გამოაგდეს ტაძრიდან. ეკლესიიდან გამოვარდნილმა პურებით სავსე მაგიდები გადააყირავა. პურით მოვაჭრეებმა ისე სცემეს, რომ სიკვდილის პირას მიიყვანეს.

მსახურების დროს ტაძარში სირბილი, ამბიონზე ასვლა და იქიდან ვინმესთვის კაკლების დაშენა და შანდლებზე მოხვედრილი კაკლებით სანთლების ჩაქრობა აშკარად არაა ღვთისადმი სათნო საქციელი. არც გამყიდველების დახლებთან მივარდნა, მათი გადმოყირავება და პურების დაყრაა წესირი საქციელი თუ ჩვეულებრივი კუთხით განვიხილავთ.

ციტატა

მოსაგრე ხან ხუმრობით, ხან კი ლანძღვით ღატაკებს "მიუგდებდა", რათა არავის დაენახა, როგორ გასცემდა მოწყალებას.

მათხოვარის ლანძღვა-გინება გარეგნული თვალსაზრისით დასრულებული ასპექტია და უკვე ცოდვაა. ჩვეულებრივი გაგებით ეგ "ბილწსიტყვაობის" და "დამცირების" კატეგორიის ცოდვებს მიეკუთვნება.

ციტატა

ხანდახან, თვითონაც იწვევდა ადამიანებს, რათა იგი დაემცირებინათ, სპეციალურად იქცეოდა თავხედურად, თუმცა შინაგანად ქრისტესმიერი მორჩილება ჰქონდა.

ადამიანის გამოწვევა შეგინებით, თავხედური საქციელით ან რაიმე ფორმით უკვე ცოდვაა. არ არის ღვთისთვის სათნო ვიღაცას შეაგინო იმიტომ, რომ გცემოს ანდა ხელი დაარტყა იმიტომ, რომ შემოგიბრუნოს.

ციტატა

ისეც ხდებოდა, რომ, თუკი ვინმე თვითონ სვამდა და მას არ უმასპინძლდებოდა, ძალით ართმევდა ხელიდან სასმისს და არაყს მიწაზე ღვრიდა.

სხვისი სასმელის გადაღვრაც ცოდვაა, ლოთობა არაა, მაგრამ სხვა კატეგორიის ცოდვაა, ნორმალური ადამიანი არ მიდის რესტორანში, არავის არ თხლიშავს ხელიდან ჭიქას და სასმელს არ აქცევს, მითუმეტეს რომ იმაში თანხაა გადახდილი. ესიც მცირე, მაგრამ დასრულებული ცოდვის ფორმაა.

ამ ფაქტების გამო მე არც იმას გამოვრიცხავ რომ მამა გაბრიელი მართლაც თვრებოდა, ეს მის სახელს არ აკნინებს და არც დამაბრკოლებელი ფაქტორი უნდა იყოს მისი კანონიაციის საკითხში.

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Aug 9 2007, 03:19 PM

ციტატა(leluka @ Aug 9 2007, 09:58 AM)

იცით რა მაინტერესებს სამებასთან რომ ქალი დგას ეგეც სალოსია ?

გაჭირვებულია, რომელიც დახმარებას ითხოვს....

პოსტის ავტორი: _Matasi_ თარიღი: Aug 9 2007, 03:54 PM

ციტატა

იცით რა მაინტერესებს სამებასთან რომ ქალი დგას ეგეც სალოსია ?

ზებედე

ციტატა

გაჭირვებულია, რომელიც დახმარებას ითხოვს....

დარწმუნებული ხარ?

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Aug 9 2007, 04:04 PM

ციტატა(_Matasi_ @ Aug 9 2007, 11:54 AM)

ზებედე
დარწმუნებული ხარ?

ისე, მეც დაუფიქრებლად ვუპასუხე-სამებასთან რამდენი ქალი დგას ლელუკა? რომელს გულისხმობ?

პოსტის ავტორი: leluka თარიღი: Aug 9 2007, 07:19 PM

ციტატა(ზებედე @ Aug 9 2007, 04:04 PM)

სახელი არ მახსოვს , ჯოხით დადის სულ ყვირის და რავიცი ეგ თუ სათნოა არ ვიცი, სამებაში მღვდლებს უკან მოჰყვება ხოლმე და საკურთხეველის კიბესთან დგება.. მგონი მიხვდებით

არ ვიცი მე ერთხელ მითხრეს რომ სალოსიაო. მერე მითხრეს რომ გიჯია რას ეტყვიო..... ადამიანებმა როგორ გაიგონ ეხლა , ჯერ იმის აღქმა უჭირთ რა არის სალოსი და მერე ის ქმედებები რაც სალოსი იწვევს ამით ცოდვაშI არ აგდებს ადამიანებს? თუნდაც იმით რომ ადამიანებს რატომ უნდა ეგონოთ რომ ის ცოდვილია თან ისე რომ სპეციალურად აკეთებდეს და არა ისე რომ გამართლება ქონდეს ვერ გაიგებს უბრალო ადამიანი მაგას ვგულისხმობ ....იმედი მაქვს ამ პოსტს ქუჩურ გარჩევად არ ჩამითვლით

მაინტერესებს და იქნებ გიორგიმ მიპასუხოს

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Aug 9 2007, 09:16 PM

ყველა სალოსი თუ "გიჟია", ეს სრულებით არ ნიშნავს, რომ ყველა გიჟი სალოსია

პოსტის ავტორი: makuna7474 თარიღი: Aug 9 2007, 09:18 PM

ციტატა(კანუდოსელი @ Aug 9 2007, 10:16 PM)

ყველა სალოსი თუ "გიჟია", ეს სრულებით არ ნიშნავს, რომ ყველა გიჟი სალოსია

პოსტის ავტორი: ილია თარიღი: Aug 9 2007, 09:58 PM

ციტატა

არ ვიცი მე ერთხელ მითხრეს რომ სალოსიაო. მერე მითხრეს რომ გიჯია რას ეტყვიო..... ადამიანებმა როგორ გაიგონ ეხლა , ჯერ იმის აღქმა უჭირთ რა არის სალოსი და მერე ის ქმედებები რაც სალოსი იწვევს ამით ცოდვაშI არ აგდებს ადამიანებს? თუნდაც იმით რომ ადამიანებს რატომ უნდა ეგონოთ რომ ის ცოდვილია თან ისე რომ სპეციალურად აკეთებდეს და არა ისე რომ გამართლება ქონდეს ვერ გაიგებს უბრალო ადამიანი მაგას ვგულისხმობ ....იმედი მაქვს ამ პოსტს ქუჩურ გარჩევად არ ჩამითვლით მაინტერესებს და იქნებ გიორგიმ მიპასუხოს

არა რა სალოსია, სპეციალურად არაკეთებს მოუვლის ხოლმე და...

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Aug 10 2007, 10:38 AM

ციტატა(leluka @ Aug 9 2007, 07:19 PM)

არ ვიცი მე ერთხელ მითხრეს რომ სალოსიაო. მერე მითხრეს რომ გიჟია რას ეტყვიო..... ადამიანებმა როგორ გაიგონ ეხლა , ჯერ იმის აღქმა უჭირთ რა არის სალოსი და მერე ის ქმედებები რაც სალოსი იწვევს ამით ცოდვაში არ აგდებს ადამიანებს? თუნდაც იმით რომ ადამიანებს რატომ უნდა ეგონოთ რომ ის ცოდვილია თან ისე რომ სპეციალურად აკეთებდეს და არა ისე რომ გამართლება ქონდეს ვერ გაიგებს უბრალო ადამიანი მაგას ვგულისხმობ ....იმედი მაქვს ამ პოსტს ქუჩურ გარჩევად არ ჩამითვლით

მაინტერესებს და იქნებ გიორგიმ მიპასუხოს

კონკრეტულად მაგ ქალის ამბავი არ ვიცი, ზოგი ამბობს გიჟიაო და ზოგიც ამბობს სალოსიაო. არც ერთის გამორიცხვა არ შეიძლება. იმასაც ამბობენ სწორედ გაბრიელ ბერის მითითებით სალოსობსო. მე რამდენიმე ისეთი საქციელი შევამჩნიე მაგ ადამიანს, რომ გიჟი რომ იყოს არ გააკეთებდა. ჩვენს ეკლესიაშიც არიან შემოკედლებული შეურაცხადები, მაგრამ ეგ ადამიანი რამდენადმე განსხვავდება იმათგან თუმცა არაფერს არ ვამტკიცებ. ორივე დასაშვებად მიმაჩნია.

არსობრივად რომელიმე პიროვნება სალოსია, გიჟია თუ ნორმალურია ანდა რამდენად ცოდვილია იმას არავითარი მნიშვნელობა არ აქვს. ქრისტეანი ყველას მიმართ ერთნაირი სიყვარულით უნდა იყოს გამსჭვალული. ამიტომ ყურადღება არ უნდა მიაქციო, თუ ფიქრობ ის ცოდვილია ამაში განსაკუთრებული არაფერი არაა, განა ნორმალურად რომ თვლიდე მაშინ არ იქნებოდა ცოდვილი?! ჩვენ ხომ ყველანი ცოდვილები ვართ. სალოსობა ცხონების გარანტია არაა, ისევე როგორც გიჟობა - წარწყმედის.

სალოსობის არსი არის საკუთარი სიბრძნის და ჭეშმარიტების შენიღბვა სიგიჟით და მოჩვენებითი ცოდვებით, რათა თავი დაიცვას ამპარტავნებისგან და ხიბლისგან, გარდა ამისა სალოსის პიროვნება თავისი "სიგიჟის" გამო ადამიანურ ფორმალობებს მოკლებულია და არსებულ სიტუაციაში აბსოლუტურად ღიად ლაპარაკობს იდეალურ სიმართლეს, რასაც "ნორმალურ" ადამიანს საზოგადოებრივი ქცევის წესები, ეთიკის ნორმები და ეტიკეტი არ აძლევს საშუალებას. ამიტომ სალოსები ღიად ამხელენ ამა თუ იმ პიროვნების ქცევას და თანაც თავს იმცირებენ, რომ საკუთარი თავი სხვაზე მეტი არ ეგონოთ.

პოსტის ავტორი: leluka თარიღი: Aug 10 2007, 11:47 AM

ციტატა( გიორგი @ Aug 10 2007, 10:38 AM)

სალოსობის არსი არის საკუთარი სიბრძნის და ჭეშმარიტების შენიღბვა სიგიჟით და მოჩვენებითი ცოდვებით, რათა თავი დაიცვას ამპარტავნებისგან და ხიბლისგან, გარდა ამისა სალოსის პიროვნება თავისი "სიგიჟის" გამო ადამიანურ ფორმალობებს მოკლებულია და არსებულ სიტუაციაში აბსოლუტურად ღიად ლაპარაკობს იდეალურ სიმართლეს, რასაც "ნორმალურ" ადამიანს საზოგადოებრივი ქცევის წესები, ეთიკის ნორმები და ეტიკეტი არ აძლევს საშუალებას. ამიტომ სალოსები ღიად ამხელენ ამა თუ იმ პიროვნების ქცევას და თანაც თავს იმცირებენ, რომ საკუთარი თავი სხვაზე მეტი არ ეგონოთ.

კი მარა სალოსობა ასე გამოდის ადვილი ყოფილა მაგრამ ძნელი იმით რომ მოკლებული ხარ ადამიანებთან ჩვეულებრივ ურთიერთობას...რადგან ადამიანები რომლებიც გიყვარს და ისინი გიჟად აღგიქვამენ ალბათ მათთან რომ ვერანაირი საუბარი გექნება და რთულია ალბათ დიდი მსხვერპლია

.... რატომ ირჩევენ მასეთ გზას

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Aug 10 2007, 12:39 PM

ციტატა(leluka @ Aug 10 2007, 11:47 AM)

რატომ ირჩევენ მასეთ გზას

ბერ-მონაზვნობაც ძალიან ძნელია, მაგრამ ირჩევენ ადამიანები ამ გზასაც. ცხოვრება საკუთრი სიამოვნების მოხვეჭისთვის არაა, არამედ - სულიწმინდის მადლის.

პოსტის ავტორი: leluka თარიღი: Aug 10 2007, 12:49 PM

ციტატა( გიორგი @ Aug 10 2007, 12:39 PM)

ძნელი არააა თუ შეგიძლია......

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Aug 10 2007, 01:32 PM

ციტატა(leluka @ Aug 10 2007, 12:49 PM)

ძნელი არააა თუ შეგიძლია......

თუ შგიძლია არაფერი არაა ძნელი, არც სალოსობა.

პოსტის ავტორი: Lortkifanidze თარიღი: Aug 19 2007, 10:32 PM

უბრალოდ აღმაშფოთებელია ის ფაქტი , რომ ვინმეს ბერი გაბრიელის სიტყვებში და სიწმინდეში ეჭვი ეპარება... გასაოცარი კი ალბათ არაფერია , რადგან ეს ნორმალური მოვლენაა ასეთი დონის სიწმინდესთან ურიერთობისას...
ჯერ მხოლოდ უბრალო ლიტერატორებს ვერ უგებდნენ თავის დროზე , "ვეფხისტყაოსანიც "კი იდევნებოდა , " არაეკლესიური სწავლების" შემცველიაო...
ბერი გაბრიელი არ იყო უბრალო ბერი , ის არათუ დიდი ადამიანი , სულიწმიდის ჭურჭელი იყო ...და ეს სახეობა ბერობის , უბრალო , ჩვეულებრივი წმინდანის კატეგორიასაც სცილდება...
რადგანაც სულიწმიდის ჭურჭელი გულისხმობს ღვთის ჭურჭელს , ანუ ადამიანს , რომელშიც ღმერთია დავანებული , და რომლითაც ღმერთი საუბრობს...
ბერი , რომელიც სულიწმიდის ჭურჭელია , ღვთის ერთ-ერთ გამოვლინებას , ერთერთ სახეს წარმოადგენს...ანუ მისით ღმერთი მეტყველებს ...რაც ნიშნავს რომ ასეთი წმინდა ბერი მკვეთრად განსხვავდებაა ჩვეულებრივი წმინდანისაგან , რადგან ეს უკანასკნელი განწმენდილი ადამიანი, ცოდვებისაგან გათავისუფლებული პიროვნებაა მაგრამ არა სულიწმიდის ჭურჭელი...

ის ნიჭები , კი , რაც ბერ გაბრიელს გააჩნდა , და გააჩნია დღესაც , რადგან "ჭეშმარიტება სულის უკვდავებაშია" და რადგანაც ის უკვდავია, მხოლოდ ჩვეულებრივი წმინდანის კატეგორიასაც სცილდება...
წმინდანი ფლობს დროს , სივრცეს და მატერიას ... შეუძლია გაქრეს და გაჩნდეს...ეს ყველაფერი კი სიწმინდის დონეზეა დამოკიდებული..
გაბრიელ-ბერს კი არც ერთი არ უჭირდა...
გენია რომ დაინახო , უნდა იყო იმ გენიის მსგავსი...ქრისტე ღმერთის სიტყვებია: ჩემი იცნობს ჩემს ხმას და მომყვება მე...(პერიფრაზია , და არა ციტირება)
ის ვინც გაბრიელ-ბერს ვერ ცნობს არცაა მისეული , მასთან ახლოს და არც ყოფილა არასოდეს ... საოცრია ერთ-ერთი მოძღვრის სიტყვები (რომელიც უკვე დაიპოსტა -მამა ბასილისა) იმის შესახებ , რომ ბერი გაბრიელი იმდენად დიდი მოვლენა იყო , რომ თანამედროვე წმინდანებსაც უჭირთ ბოლომდე შეცნობა მისი...
მე პირადად ბერი გაბრიელი სულით ავირჩიე...
და ვინც ქართველია , ამას მიმიხვდება...ისევე როგორც სულით ავირჩიე ქრისტე... და არა იმის გამო რომ მას რომელიმე სასულიერო იერარქი ღმერთად აღიარებს...
ბერი გაბრიელი იყო წმინდა ბერი , სულიწმიდის ჭურჭელი , რომლითაც თავად ღმერთი გვესაუბრებოდა...
სულიწმიდის ჭურჭელი კი ღმერთ-კაცს , ადამიანს ნიშნავს , რომელშიც ღმერთია დავანებული...

ქრისტე ღმერთს დიდება! და არ მოგვკლებოდე ასეთი ბერები არასოდეს!

საოცარია ისიც , რომ საქართველოს რჩეულობას და ქართველი ერის რჩეულობასაც აყრნებთ ეჭვ-ქვეშ....

წაგიკითხავთ ვინმეს ბერი იოანე-ზოსიმეს(მე-10 საუკუნე) -"ქებაი და დიდებაი ქართულისა ენისაი?"

ნაწილობრივი ციტირება:

"დამარხულ არს ენაი ქარტული მეორედ მოსვლისა მესსიისა საწამებელად , და სახარებასა შინა ენასა ამას ლაზარე ჰრქვიან..."

თქვენ კი გეყოთ თავხედობა და მესსიის ფენომენისა და ქართული ენის ( "ენა" ერსაც ნიშნავს და ერსაც , ნაციასაც აქ -- წაიკითხეთ ზვიად გამსახურდიას ესსეები ამის შესახებ...) რჩეულობის ფაქტი ბერი გაბრიელის სეცდომად მონათლეთ... შეგვინდოს მაღალმა ღმერთმა...

რატომ არის ივერია - საქართველო ღვთისმშობლის წილხვედრი? რატომ არის ათონის მთაზე ღვთისმშობლისაგნ გამორჩეული ბერი გაბრიელი ქართველი? რატომ არსებობს წინასწარმეტყველება ბოლო ჟამს ივერიის ღვთისმშობლის საქართველოში ჩამობრძანებისა?

და სხვათაშორის ბერი გაბრიელი ამბობდა:

(ისევ პერიფრაზი)
...1000 წლის წინ რომ გაბრიელ ბერმა მიიღო ათონის მთაზე ივერიის ღვთისმშობლის ხატი , ის მე ვარ!.. და ისევე როგორც მაშინ მე კვლავ მივიღებ საქართველოში ივერიის ღვთისმშობლის ხატს , ნაპირზე კი შენ , ნიკოლოზ და 5 ბერი დამელოდებით!

უამრავი საბუთია იმისა , რომ საქართველოს რჩეულობაში ვინმე არ დაეჭვდეს , ეს მხოლოდ უვიცს შეიძლება დაემართოს...

ნიკოლოზი ბერი გაბრიელის მოწაფეა , რომელიც ბერმ გაბრიელმა თავის მემკვიდრედ აღიარა... "წმინდანთა ჯაჭვი საქართველოში უწყვეტია..." დიდი ბერები კი , როგორიც ბერი გაბრიელია , სულიერ მემკვიდრეს ტოვებენ , და არც ესაა ახალი საეკლესიო ღვთისმატყველებაში...

და თუ ბერმა გაბრიელმა ის თქვა--საQართველოს არასოდეს მივატოვებო...ნუთუ ეს დაუჯერებელია?

ჯერ კიდევ ილია ჭავჭავაძემ თქვა:

"მარად და ყველგან საქართველოვ მე ვარ შენთანა , მე ვარო შენი თანამდევი უკვდავი სული!..."

და რა ბერ გაბრიელს არ აქვს ამის უფლება?!

"ბერთან თამაშიც ცეცხლთან თამაშია " და არ შეიძლება ასე უგერგილოდ და მოურიდებლად ბერი გაბრიელის და საერთოდ არც ერთი ბერის განკითხვა!...

"შეიცან ჭეშმარიტება და ჭეშმარიტებამან განგათავისუფლნეს შენ!"

კარგია კამათი , კამათში იბადება ჭეშმარიტება და მთავარია ძიება არ შევწყვიტოთ არასოდეს!...

მაპატიოს ღმერთმა და ბერმა გაბრიელმა უღირსს , რაც რამ არასწორად გაგაცანით...

და სხვათაშორის ასევე ბერმა გაბრიელმა თქვა: "ახლა ვერ გამიგებთ , გავა დრო და ცოტას გამიგებთ!"

გვფარავდეს მარალი ღმერთი სრულიად საქართველოსა და ქართველებს!

შეგვეწიოს დედა-ღვთისმშობელი და ბერი გაბრიელი !..

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Aug 26 2007, 07:46 PM

დღეს მამა გაბრიელის დაბადების დღეა. მამა დავითმა გადაიხადა პანაშვიდი მის საფლავზე მამა გაბრიელის სულის საოხად და ზოგადად მიცვალებულთათვის, მერე პარაკლისიც მოაყოლა ცოცხალთათვის.

IPB Image

ეს დღევანდელი სურათია. პარაკლისზე მოსახსენიებელში ჩაგწერეთ

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Aug 27 2007, 04:24 PM

ციტატა(Lortkifanidze @ Aug 19 2007, 06:32 PM)

ლორთქიფანიძე!

ციტატა

ბერი გაბრიელი არ იყო უბრალო ბერი, ის არათუ დიდი ადამიანი , სულიწმიდის ჭურჭელი იყო ...და ეს სახეობა ბერობის , უბრალო , ჩვეულებრივი წმინდანის კატეგორიასაც სცილდება...

ციტატა

ის ნიჭები , კი , რაც ბერ გაბრიელს გააჩნდა , და გააჩნია დღესაც , რადგან "ჭეშმარიტება სულის უკვდავებაშია" და რადგანაც ის უკვდავია, მხოლოდ ჩვეულებრივი წმინდანის კატეგორიასაც სცილდება...

რას ნიშნავს წმინდანის კატეგორიას სცილდება?

ციტატა

საოცარია ისიც , რომ საქართველოს რჩეულობას და ქართველი ერის რჩეულობასაც აყრნებთ ეჭვ-ქვეშ....

წაგიკითხავთ ვინმეს ბერი იოანე-ზოსიმეს(მე-10 საუკუნე) -"ქებაი და დიდებაი ქართულისა ენისაი?"

ნაწილობრივი ციტირება:

"დამარხულ არს ენაი ქარტული მეორედ მოსვლისა მესსიისა საწამებელად , და სახარებასა შინა ენასა ამას ლაზარე ჰრქვიან..."

თქვენ კი გეყოთ თავხედობა და მესსიის ფენომენისა და ქართული ენის ( "ენა" ერსაც ნიშნავს და ერსაც , ნაციასაც აქ -- წაიკითხეთ ზვიად გამსახურდიას ესსეები ამის შესახებ...) რჩეულობის ფაქტი ბერი გაბრიელის სეცდომად მონათლეთ... შეგვინდოს მაღალმა ღმერთმა...

რატომ არის ივერია - საქართველო ღვთისმშობლის წილხვედრი? რატომ არის ათონის მთაზე ღვთისმშობლისაგნ გამორჩეული ბერი გაბრიელი ქართველი? რატომ არსებობს წინასწარმეტყველება ბოლო ჟამს ივერიის ღვთისმშობლის საქართველოში ჩამობრძანებისა?

ეს ურა-პატრიოტიზმი მოკლედ....