 სინანულის არქონა, როგორ შეგვიძლია გავაღვიძოთ სინანულის გრძნობა |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
მართლმადიდებლური ფორუმი > საუბრები რელიგიური საკითხების გარშემო > ზოგადი რელიგიური საუბრები და სიახლენი  |
| orthodoxy55 |
 Nov 1 2013, 06:52 PM
პოსტი
#1
|
|
Newbie  ჯგუფი: Members პოსტები: 12 რეგისტრ.: 3-October 13 წევრი № 13,365  |
მოკლედ ”დაუსვით კითხვა მოძღვარს” განყოფილებაში დავსვი ეს შეკითხვა და არ მიპასუხეს და რაც დავწერე დავაკოპირებ იქნებ თქვენ მირჩიოთ რამე:
მოგესალმებით, ეს ესაა რაც დავიწყე ეკლესიური ცხოვრება და ავიყვანე მამაო, ასევე ვაპირებ აღსარების ჩაბარებას მაგრამ ერთი პრობლემაა, პრობლემა იმაში მდგომარეობს რომ არ მაქვს სინანულის გრძნობა არ მაწუხებს პრაქტიკულად ცოდვები ”გული” კი თითქოს გაყინულია, ვერ გრძნობს ვერაფერს ვერც სიყვარულს და ვერც სინანულს, თუმცა მქონია მომენტები როცა ცოდვებს შევუწუხებივარ სინანული მქონია და ახლო ადამიანების სიყვარულიც მიგვრძვნია და მათზე პასუხისმგებლობა მაგრამ ამჟამად ზოგადად გული გაქვავებულია და ფიქრობს მხოლოდ გონება, ეკლესიაში მისვლის მიზეზიც არაა გულიდან ამომავალი არამედ რაციონალიზმი და ეგოიზმი , რა მოვუხერხო გაყინულ გულს და როგორ მივაღწიო სინანულის მდგომარეობას იმისათვის რომ ჩავაბარო აღსარება? გთხოვთ მირჩიოთ რაიმე |
   |
 
|
| qetevano |
Nov 1 2013, 07:00 PM
პოსტი
#2
|
 ბრრრრრ ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 3,683 რეგისტრ.: 27-September 12 მდებარ.: ევრივეა წევრი № 12,646 |
orthodoxy55
აღარ მახსოვს ვიღაცამ დაგიწერა და სრულიად დავეთანხმე, რომ აქ რასაც წერ სწორედ ეგაა შენი აღსარება ეგ უთხარი მოძღვარსო. მეც ჩემის მხრივ დავამატებ რომ აღსარების ჩაბარება ის კი არაა რაც წიგნში წერია ადგე და ცამოთვალო. გულწრფელად დაელაპარაკე მოძღვარს, უთხარი რაც აქ დაწერე და მერე თავისთავად წავა ყველაფერი... -------------------- ბეტმენი ხელს არ აწერს!
|
|
|
|
| orthodoxy55 |
Nov 1 2013, 07:06 PM
პოსტი
#3
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 12 რეგისტრ.: 3-October 13 წევრი № 13,365 |
qetevano
გასაგებია მაგრამ აღსარება რომ ჩავაბარო ამისთვის აუცილებელი პირობაა რომ მქონდეს სინანული რადგან როგორც ვიცი სინანულის გარეშე ჩაბარებას აზრი არ აქვს, მე კი არ მაქვს სინანული, არ ვნანობ იმ ცოდვებს რაც ჩავიდინე მე კი სწორედ სინანულის გაღვიძება მჭირდება რაც არა მაქვს, მოძღვარს კი ამ დღეებში დაველაპარაკები ამის თაობაზე მანამდე კი ფორუმელების აზრი მაინტერესებდა |
|
|
|
| shako1993 |
Nov 1 2013, 11:19 PM
პოსტი
#4
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 35 რეგისტრ.: 24-October 13 წევრი № 13,397 |
სიმართლე გითხრათ მეც მაგ დღეში ვარ,სინდისი არაფერზე არ მაწუხებ,ადრ მაწუხებდა და ეხკა სულ არ მაწუხებს,ეს არ არის ნორნალური მაგრამ რა ვქნა ასე
|
|
|
|
| MIRDAT |
Nov 2 2013, 04:42 AM
პოსტი
#5
|
 MIRDAT ჯგუფი: Members პოსტები: 542 რეგისტრ.: 13-October 11 მდებარ.: შუახმელეთი წევრი № 11,666 |
ციტატა(orthodoxy55 @ Nov 1 2013, 07:06 PM)  გასაგებია მაგრამ აღსარება რომ ჩავაბარო ამისთვის აუცილებელი პირობაა რომ მქონდეს სინანული რადგან როგორც ვიცი სინანულის გარეშე ჩაბარებას აზრი არ აქვს, მე კი არ მაქვს სინანული, არ ვნანობ იმ ცოდვებს რაც ჩავიდინე მე კი სწორედ სინანულის გაღვიძება მჭირდება რაც არა მაქვს, მოძღვარს კი ამ დღეებში დაველაპარაკები ამის თაობაზე რადგან გაინტერესებს ფორუმელთა აზრი, დაგიწერ ჩემსას. არის სტანდარტული გზა: დაიკიდო რომ სინანული არ გაქვს, თავი იმით გაიმართლო რომ ადამიანები ვართ და სუსტები ვართ ხოდა ეს სინანულის არქონაც აღსარებაში დაამატო. ეს არცისე ჭკვიანური ტრიუკია რომელსაც მეც ვიყენებდი და ახლაც იყენებს უმრავლესობა. შეგიძლია ეს გამოიყენო, ამით მოიხსება ის პრობლემა, რომ სინანულის არქონის გამო აღსარებას აზრი არ აქვს, მიხვალ მოძღვართან და გახდები 207–ე სულიერი შვილი და მისი დროის 207–ედედს მიიღებ, რაც დაახლოებით კვირაში ან თვეში რამოდენიმე წუთია და ამ წუთებსაც ვერ გამოიყენებ. გახდები სტანდარტული ცუდი მართლმადიდებელი, ვითომ რაღაცები შეიცვლება თავიდან, სინდისი ვითომ დაგქენჯნის რაღაც სისულელეებზე, საბოლოოდ კი ან ისევ მიანებებ ეკლესიაში სიარულს თაავს (დიდად მოსალოდნელია) ან დარჩები და ცუდად შეასრულებ იმ წესებს რომელთა აზრიც არ გესმის. სანამ მეორე გზას აღვწერდე, მანამდე დავწერ ჩემ აზრს თუ რატომ არ გაწუხებს სინდისი. ამის შემდეგ შეიძლება არც დამჭირდეს ამ გზის შესახებ რამის დაწერა... სინდისი ძირითადად აწუხებთ იმიტომ რომ რაღაც "ცოდვაა"!!! არ შეიძლება! ეს სინდისი არაა, ეს რაღაც მასხრობაა სინამდვილეში... ნამდვილი სინდისი ყოველთვის ცვლის პატარა რაღაცას მაინც უკეთესობისკენ. ის სინდისის პროვოკაცია კი არაფერს ცვლის ადამიანის შეგნებაში, არადა თუკი აზროვნება და შეხედულებები არ შეგეცვალა, უბრალოდ რაიმე ცუდი ქმედების დაბლოკვა უაზრობაა(რატომაა უაზრობა თუ გაინტერესებს მაგასაც დავწერ) ანუ მთავარი აზრი ისაა რომ გაიგო რატომაა კონკრეტული ქმედება ცუდი. ოღონდ ბოლომდე უნდა გაიგო და არა ზედაპირულად და არა იმიტომ რომ ის აღსარების წიგნში ან თუნდაც ბიბლიაში წერია. ასე პირდაპირ გაუაზრებლად რაღაცების მიღება და დაჯერება ცუდ შედეგებამდე მიიყვანს ნებისმიერ ადამიანს. კიდევ 1 რამ, ადამიანი როდესაც სკოლაში მიდის ის 6 წლის მაინც უნდა იყოს. 2 წლის ბავშვის სკოლაში მიყვანა დიდი უაზრობა იქნება. კატასტროფა... დღეს კაცი რომ ეკლესიაში მისვლას დააპირებს და ამას თავის მეგობარს ან ვინმეს აცნობებს მაშინვე გამოუძებნიან მოძღვარს და შეაგდებენ დაბნეულს ეკლესიის ეზოში. ჩემი რჩევაა რომ თუკი გადაწყვეტილი გაქვს გახდე მართლმადიდებელი, ჯერ არ მიხვიდე მოძღვართან, უბრალოდ იფიქრე რაღაცებზე, რატომაა რაღაც ცუდი, რა შავდება და რა ფუჭდება იმ ცუდი საქციელით შენში. სხვაში რა ფუჭდება ეს კიდე სხვა საქმეა, შენში რა იცვლება ცუდის კეთების მერე, ეს უფრო მნიშვნელოვანია. იფიქრე ამაზე და როდესაც რაღაცებს მიხვდები ცოტა ღრმად, როდესაც ნათლად დაინახავ რატომაა ის ცუდი, აი მაშინ ინანებ შენს საქციელს. აი მაშინ და არა კანონების კითხვის შემდეგ... კიდევ 1 რამ, არ გეგონოს რომ ეკლესიაში მისვლის შემდეგ ბევრი რამე კარგისკენ შეიცვლება, მოკლედ დიდ იმედებს ნუ დაამყარებ, კარგად რომ დაინახო რისი თქმა მინდა მაგალითს მოგიყვან. უნივერსიტეტში რომ მივედი წარმოუდგენელი შემართება მქონდა, მეგონა აი ახლა იწყება მეთქი რაც იწყება, მასწავლიან, დამელაპარაკებიან, ყურადღებას მომაქცევენ... ზუსტად ასევე ვიყავი როცა ეკლესიაში მივედი, კაცმა რომ თქვას 15 წელიმისული ვიყავი მაგრამ ჩემი ნებით, გააზრებულად მაშინ მივედი, 6 თვე ვემზადებოდი... ნუ მოკელედ უნივერსიტეტის და ეკლესიის შემთხვევაში ერთნაირი იმედგაცრუება ვიგემე  ხოდა საბოლოოდ იმ აზრამდე მივედი რომ შენს თავზე შენ უნდა იზრუნო, თვითონ უნდა ისწავლო და არ დაემყარო არც უნივერსიტეტს, არც ლექტორს და არც მოძღვარს. ეს ესეა, ამ სამყაროში იმიტომ ვართ რომ ჩვენი თავი გავტესტოთ, ასე რომ ვერავინ დაგვეხმარება... არავინ დაგვეხმარება მაშინ როდესაც დახმარებას ველით. ერთადერთი ვინც შეიძლება დაგეხმაროს ეს ღმერთია, ეგაც მაშინ როდესაც აუცილებელია და არა მაშინ როცა შენ გინდა. არეულად ვწერე, ძაან ბევრი გადახვევებით, ამიტომ 2 წინადადებაში ჩამოგიყალიბებ დასკვნის სახით ჩემს რჩევას: 1. ნუ იჩქარებ ეკლესიაში მისვლას, ცოტა შენითაც დაფიქრდი და ეცადე რამე გაიგო... 2. ნუ გექნება გაზვიადებული იმედი ეკლესიის და როცა მიხვალ მოძღვართან და რამე ისეთს გეტყვის რაც არ გესმის, აუცილებლად დაუსვი კითხვა თუ რატომაა მასე. თუ მოძღვართან გახსნილი არ იქნები წინასწარ იცოდე რომ მაქსიმუმ 1 წელიწადში ეკლესიაში აღარ მიხვალ. ციტატა(shako1993 @ Nov 1 2013, 11:19 PM) სიმართლე გითხრათ მეც მაგ დღეში ვარ,სინდისი არაფერზე არ მაწუხებ, ადრ მაწუხებდა და ეხკა სულ არ მაწუხებს,ეს არ არის ნორნალური მაგრამ რა ვქნა ასე მე როდესაც მასე ვიყავი ძალიან სერიოზული პრობლემები მქონდა და მაგის ბრალი იყო... ისე არაა აუცილებელი სულ გტანჯავდეს სინდისი და სასოწარკვეთის ზღვარზე იყო  იქნებ არც არაფერს აკეთებ ისეთს... არაა აუცილებელი სინდისი გქენჯნიდეს იმიტომ რომ სინდისი არ გაწუხებს  ეჰეეე რა არის ეს, ამას ვინ წაიკითხავს  |
|
|
|
| orthodoxy55 |
Nov 2 2013, 07:00 PM
პოსტი
#6
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 12 რეგისტრ.: 3-October 13 წევრი № 13,365 |
MIRDAT მადლობ რჩევისთვის, გავითვალისწინებ შენს აზრსაც, ისე კი მე ვისაც ვიცნობ და ეკლესიაში აღსარებას აბარებს რომ ვკითხე არცერთს არ ქენჯნის სინდისი ყველას კიდია
ვეცდები რამენაირად მივიდე სინანულის მდგომარეობამდე თუ არადა ისე ჩავაბარებპ.ს. ისე სიმართლე რომ გითხრა ბევრი რამ არის გაურკვეველი მართლმადიდებლობაში ჩემთვის, დოგმები ესა თუ ის ფორმალურობა და სხვა , რაიმე ლიტერატურას ხომ ვერ მირჩევ? |
|
|
|
| vaxushti13 |
Nov 2 2013, 07:02 PM
პოსტი
#7
|
 ვცდილობ რომ ვიყო მართმადიდებელი ქრისტიანი ჯგუფი: Members პოსტები: 443 რეგისტრ.: 20-November 12 წევრი № 12,755 |
QUOTE MIRDAT მადლობ რჩევისთვის, გავითვალისწინებ შენს აზრსაც, ისე კი მე ვისაც ვიცნობ და ეკლესიაში აღსარებას აბარებს რომ ვკითხე არცერთს არ ქენჯნის სინდისი ყველას კიდია biggrin.gif ვეცდები რამენაირად მივიდე სინანულის მდგომარეობამდე თუ არადა ისე ჩავაბარებbiggrin.gif ნეტა რომელი ჯობია??? ის ვისაც სინანული აქვს და და არ აბარებს აღსარებას თუ ის ვინც აბარებს აღსარებას და სინანული არ გააჩნია  |
|
|
|
| MIRDAT |
Nov 2 2013, 07:34 PM
პოსტი
#8
|
|
MIRDAT ჯგუფი: Members პოსტები: 542 რეგისტრ.: 13-October 11 მდებარ.: შუახმელეთი წევრი № 11,666 |
ციტატა(vaxushti13 @ Nov 2 2013, 07:02 PM) ნეტა რომელი ჯობია??? ის ვისაც სინანული აქვს და და არ აბარებს აღსარებას თუ ის ვინც აბარებს აღსარებას და სინანული არ გააჩნია მე პირველი მირჩევნია... |
|
|
|
| vaxushti13 |
Nov 2 2013, 08:07 PM
პოსტი
#9
|
|
ვცდილობ რომ ვიყო მართმადიდებელი ქრისტიანი ჯგუფი: Members პოსტები: 443 რეგისტრ.: 20-November 12 წევრი № 12,755 |
QUOTE მე პირველი მირჩევნია... მადლობა მარა აღსარებას დიდი ძალა აქვს... მეორე უფრო სასურველია |
|
|
|
| MIRDAT |
Nov 2 2013, 08:12 PM
პოსტი
#10
|
|
MIRDAT ჯგუფი: Members პოსტები: 542 რეგისტრ.: 13-October 11 მდებარ.: შუახმელეთი წევრი № 11,666 |
ციტატა(vaxushti13 @ Nov 2 2013, 08:07 PM) მარა აღსარებას დიდი ძალა აქვს... მეორე უფრო სასურველია შენი თვალთახედვით ალბათ მასეა, აი მე თუ მკითხავ ცარიელ აღსარებას სინანული სჯობს. სინანული თ გაქვს ესეიგი კარგად ხვდები შენი საქციელის არსს და არ გინდა ასე მოქცევა, ასე რომ დიდი შანსია შენს თავს შეეწინააღმდეგო და რამე შეცვალო. ცარიელი აღსარების შემდეგ რას აკეთებ? იცვლება რამე? აა ხო, ცოდვები მოგეტევება... მერე წახვალ, ისევ იგივეს გააკეთებ და აღსარებაშიც თავიდან იტყვი... ასე იტრიალებ წრეზე იმ იმედით რომ ღმერთი მოწყალეა ადამიანი კი სუსტია და უძლური... |
|
|
|
| sopo... |
Nov 3 2013, 01:52 PM
პოსტი
#11
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 808 რეგისტრ.: 21-August 08 წევრი № 5,502 |
ციტატა(orthodoxy55 @ Nov 1 2013, 06:52 PM) მოკლედ ”დაუსვით კითხვა მოძღვარს” განყოფილებაში დავსვი ეს შეკითხვა და არ მიპასუხეს და რაც დავწერე დავაკოპირებ იქნებ თქვენ მირჩიოთ რამე: მოგესალმებით, ეს ესაა რაც დავიწყე ეკლესიური ცხოვრება და ავიყვანე მამაო, ასევე ვაპირებ აღსარების ჩაბარებას მაგრამ ერთი პრობლემაა, პრობლემა იმაში მდგომარეობს რომ არ მაქვს სინანულის გრძნობა არ მაწუხებს პრაქტიკულად ცოდვები ”გული” კი თითქოს გაყინულია, ვერ გრძნობს ვერაფერს ვერც სიყვარულს და ვერც სინანულს, თუმცა მქონია მომენტები როცა ცოდვებს შევუწუხებივარ სინანული მქონია და ახლო ადამიანების სიყვარულიც მიგვრძვნია და მათზე პასუხისმგებლობა მაგრამ ამჟამად ზოგადად გული გაქვავებულია და ფიქრობს მხოლოდ გონება, ეკლესიაში მისვლის მიზეზიც არაა გულიდან ამომავალი არამედ რაციონალიზმი და ეგოიზმი , რა მოვუხერხო გაყინულ გულს და როგორ მივაღწიო სინანულის მდგომარეობას იმისათვის რომ ჩავაბარო აღსარება? გთხოვთ მირჩიოთ რაიმე სინანულის არმქონა უფრო ზოგადი მდგომარეობაა ვფიქრობ ვიდრე პრობლემა, ანუ არაბუნებრივ მდგომარეობად ვერ ჩაითვლება, რადგან სინანულს ძირათადად თავზე მუშაობა , ღვთის შემწეობა სჭირდება,.. ამის გამო რათქმაუნდა უარი არ უნდა ვთქვათ აღსარებაზე, .. ანუ სინანულის ლოცვებში- ციტირებით არვიცი, მაგრამ ძირათადად შინაარსია ღვთის შემწეობის თხოვნა სინანულის გასაღვიძებლად, გულის გასალბობად, ცრემლის მოსაგვრელად, ანუ შეიძლება ადამიანი ცივი გონებით იწყებს ქრისტიანობას მცდელობას, და სინანული, თუ სხვა სათნოებები ღვთის შეწევნით მოდის, გული თბება და სულიერი სამყაროც ცოცხლდება.. საერთოდ ვფიქრობ ეს უფრო მეტი ღვაწლია, ვიდრე როცა გულის სინანულით, სიყვარულით იწვის ამის გარდა საკუთარ თავზე მუშაობა შეიძლება, კითხვით, ფიქრით, ჩაღრმავებით.. ანუ თუ გავიაზრებთ ცოდვის შინაარსს როგორ ხორცმეტია , აწუხებს სულს, ეს მონობა ცოდვაზე სულს სუნთქვას უშლის, ა.შ. ქრისტესთვის როგორ შემაწუხებელია, ტკივილის მომნიჭებელი ადამიანის ცოდვის ნახვა.. ცოდვის გამო მისი ღალატი.. არმაქვს საინტერესო ლინკები, რაღაცეების მოძიება შეიძლება , წიგნების სინანულზე აშ http://www.orthodoxy.ge/mamebi/sinanuli.htm |
|
|
|
| orthodoxy55 |
Nov 4 2013, 12:31 AM
პოსტი
#12
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 12 რეგისტრ.: 3-October 13 წევრი № 13,365 |
ციტატა(sopo... @ Nov 3 2013, 01:52 PM) სინანულის არმქონა უფრო ზოგადი მდგომარეობაა ვფიქრობ ვიდრე პრობლემა, ანუ არაბუნებრივ მდგომარეობად ვერ ჩაითვლება, რადგან სინანულს ძირათადად თავზე მუშაობა , ღვთის შემწეობა სჭირდება,.. ამის გამო რათქმაუნდა უარი არ უნდა ვთქვათ აღსარებაზე, .. ანუ სინანულის ლოცვებში- ციტირებით არვიცი, მაგრამ ძირათადად შინაარსია ღვთის შემწეობის თხოვნა სინანულის გასაღვიძებლად, გულის გასალბობად, ცრემლის მოსაგვრელად, ანუ შეიძლება ადამიანი ცივი გონებით იწყებს ქრისტიანობას მცდელობას, და სინანული, თუ სხვა სათნოებები ღვთის შეწევნით მოდის, გული თბება და სულიერი სამყაროც ცოცხლდება.. საერთოდ ვფიქრობ ეს უფრო მეტი ღვაწლია, ვიდრე როცა გულის სინანულით, სიყვარულით იწვის ამის გარდა საკუთარ თავზე მუშაობა შეიძლება, კითხვით, ფიქრით, ჩაღრმავებით.. ანუ თუ გავიაზრებთ ცოდვის შინაარსს როგორ ხორცმეტია , აწუხებს სულს, ეს მონობა ცოდვაზე სულს სუნთქვას უშლის, ა.შ. ქრისტესთვის როგორ შემაწუხებელია, ტკივილის მომნიჭებელი ადამიანის ცოდვის ნახვა.. ცოდვის გამო მისი ღალატი.. არმაქვს საინტერესო ლინკები, რაღაცეების მოძიება შეიძლება , წიგნების სინანულზე აშ http://www.orthodoxy.ge/mamebi/sinanuli.htm მადლობ გამოხმაურებისთვის. ვფიქრობ ცოდვებზე და ვუღრმავდები ვცდილობ მაქსიმალურად გავიაზრო რაც ჩავიდინე რომ გამეღვიძოს სინანულის გრძნობა, ეს დღეები მომენტებში გამიჩნდა სინანულის გრძნობა მაგრამ მალევე გაქრა, წამებში, ერთადერთი სხვა რასაც ვაკეთებ ლოცვებს ვკითხულობ შეძლებისდაგვარად, სინანულის ლოცვები სად ვნახო სახელები მაინტერესებს, უნდა მეკითხა ამ დღეებში მოძღვრისთვის მაგრამ ვერ მოვახერხე |
|
|
|
| MIRDAT |
Nov 4 2013, 03:10 AM
პოსტი
#13
|
|
MIRDAT ჯგუფი: Members პოსტები: 542 რეგისტრ.: 13-October 11 მდებარ.: შუახმელეთი წევრი № 11,666 |
ციტატა(orthodoxy55 @ Nov 4 2013, 12:31 AM) ვფიქრობ ცოდვებზე და ვუღრმავდები ვცდილობ მაქსიმალურად გავიაზრო რაც ჩავიდინე რომ გამეღვიძოს სინანულის გრძნობა, ეს დღეები მომენტებში გამიჩნდა სინანულის გრძნობა მაგრამ მალევე გაქრა, წამებში, ეგ არაფერი არაა. საერთოდ არც კი ელოდო რომ სინანული გაგიჩნდება ასე მალე... თუნდაც წამებით. მასეთ ზებუნებრივ რაღაცებზე ფიქრს საერთოდ შეეშვი. სინანული წლების განმავლობაში მოდის. ნუ თვეები მაინც სჭირდება ცოტა რამეს რომ მიხვდე... ნუ ინაღვლებ იმაზე რომ ვაიმე სინანული არ მაქვს და რაღაც უკიდურესობაში ნუ გადავარდები, ეცადე უბრალოდ შენ შენი და მიყევი ამ საქმეს, გამოჩნდება ნელ–ნელა ყველაფერი... |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 15th May 2024 - 02:01 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge