მონოზონნი(სამონაზვნო წესით ცხოვრება), რაოდენ დიდი ყოფილა მონაზვნობის პატივი... პარამეტრები

[marine]

„ - მამა დანიელ, რამ გადაგაწყვეტინათ ბერ-მონაზვნობა?

- სურვილი ბერული ცხოვრებისა, ჩემს ყმაწვილკაცობას უკავშირდება. 1990 წელს 9 აპრილს გავიცანი ჩემი მოძღვარი, დღეს ურბნისისა და რუისის მიტროპოლიტი მეუფე იობი, რომელიც მაშინ სხალთის მონასტრის წინამძღვარი იყო. ჩვენი გაცნობის პირველსავე დღეს და მისთვის ჩემი პირველი აღსარების ჩაბარების შემდეგ, მეუფემ მითხრა, შენ იმხელა შინაგანი სიმშვიდე გაქვს, რომ შენი ადგილი მონასტერშიაო. პირველად ეს ჩემთვის მოულოდნელიც იყო და მიუღებელიც, მოგვიანებით ჩემი დამოკიდებულება შეიცვალა და 1999 წელს გადავწყვიტე, მონასტერში წავსულიყავი. ეკლესიაშიც მეუფემ მიმიყვანა, მონასტერში წასვლაც მისი ლოცვა-კურთხევით მოხდა. ბერადაც მეუფემ აღმკვეცა და დიაკვნადაც მან დამასხა ხელი. შეიძლება ითქვას, მეუფე იობია ჩემი სულიერი მამა, ანუ ის ადამიანი, ვინც მე ეკლესიასა და ქრისტეში მშვა. მეუფემ, ჩემი ადგილი და ჩემი ჯვარი მაპოვნინა ამ ცხოვრებაში. სხვის ადგილზე და სხვისი ჯვრით, უბედური ვიქნებოდი და ვერც ღვთის წინაშე ვპოვებდი გამართლებას. დიდი მადლობა მას ამისთვის“.

/მამა დანიელი (გიორგობიანი)/

[marine]

„მონაზვნების ერთადერთი და ნამდვილი სიქადული არის ჯვარი“

[marine]

„მორჩილების არსი საქმის საუკეთესოდ შესრულება არ არის, არამედ მოძღვრის შეხედულებებთან თანხმობაა. არ გახსოვთ, ამბა დოროთე დოსითეს რას ეუბნებოდა? როდესაც ის მორჩილების საქმეს საუკეთესოდ შეასრულებდა და მოძღვარს ეტყოდა, დავამთავრეო, წმინდა დოროთე პასუხობდა: „კეთილი, დოსითე, კარგი მოსამსახურე კი გამოხვედი, მაგრამ არ ვიცი მონაზონი კარგი ხარ?“

/ბერი იოსებ ვატოპედელი/

[marine]

“ქრისტიანი, განსაკუთრებით კი მონაზონი, ყოვლისმომცველი მცნებების აღსრულებით აღწევს სრულყოფილებას. მცნებათაგან უმთავრესი კი - სიყვარულია”.

[marine]

„უფალი მორჩილ მონაზვნებს მათი მორჩილების გამო სულიერი ნიჭით აჯილდოვებს, მათ შორის უწყვეტი ლოცვით - ამ მონაზვნური სიხარულით. მორჩილს მრავალრიცხოვან საქმეებს შორის შესაძლოა შინაგანი მდუმარება ჰქონდეს, ხოლო ურჩი მარტოობაშიც კი აზრთა კორიანტელით დაბრკოლდეს. ამიტომ დაე ახსოვდეთ მონაზვნებს, რომ მორჩილება იყო და დარჩება ქრისტეს მიბაძვად, ხოლო დაუმორჩილებლობა არის მიბაძვა ჩვენი ძველი მტრისა“.

/არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/

[marine]

„უნდოდა მდუმარებაში მონაზვნურად ეცხოვრა. ამაზე ბავშვობიდან ოცნებობდა“

[marine]

„ამ შესანიშნავმა ბერდიდმა [ბერდიდ ჰაჯი-გიორგის სულიერი მამა ნეოფიტე კარამანლისი] ჯერ კიდევ ყმაწვილმა შეიტყო ათონსა და მეუდაბნოებზე და გულის უბრალოებით ფიქრობდა, რომ მეუდაბნოე მონაზვნები საჭმელად მაშინ სხდებიან, როცა ციდან ზარის რეკვა მოესმებათ. ჰოდა, მათი მიბაძვა გადაწყვიტა: იყო ხოლმე, რომ დილიდან შეუდგებოდა დავალებული საქმის შესრულებას და ელოდა ზეციდან ზარის რეკვით როდის მოუხმობდნენ მონაზვნებს. მეცხრე ჟამზე მას ზარის ხმა მოესმებოდა, მშვიდად ჯდებოდა და ტრაპეზობას შეუდგებოდა. ასე გრძელდებოდა კარგა ხანს. ბოლოს, თვითონაც მონაზვნობა მოინდომა. 18 წლის ყმაწვილი 1772 წელს მთაწმინდაზე მივიდა და აქ მთელი 88 წელი მოღვაწეობდა“.

[marine]

„მონაქოლოგიონი - მონასტრის ოფიციალური რეესტრი, რომელშიც მონაზვნების შესახებ მთავარი ინფორმაცია იწერება“.

[marine]

„მორჩილება სულის ბრძნობის დამორჩილებაა, რათა საკუთარ სიცუდეს დააღწიო თავი. მორჩილებაა გახდე მონა, რათა იყო თავისუფალი. მცირე სასყიდლით იყიდე საკუთარი თავისუფლება. გახდი უზრუნველი და მხიარული. და ნუ უსმენ იმ გულისსიტყვას, რომელიც მძიმე ჟამს მონასტრიდან წასვლას გირჩევს“.

/იოსებ ათონელი/

[marine]

„როგორც შეგვაგონებს მამა მაკარი: უცხოა მონაზონისათვის განრისხება და მოყვასის შეწუხება“.

/ღირსი ზოსიმე პალესტინელი/

[marine]

„ერში ცხოვრებითაც შესაძლებელია არაამსოფლიური იყო, მაგრამ ყოფით საზრუნავებით, გამუდმებული განსაცდელებით და ცოდვაში ჩავარდნით, განა შეიძლება იმედოვნებდე, მიაღწიო ისეთ ზნეობრივ სრულყოფას, სათნოების ისეთ სიწმინდეს, რომელსაც გპირდება და უხვად წარმოგიდგენს მონაზვნობის მშვიდი, განმარტოებული ცხოვრება - სოფლისა და ამაოებისგან მოშორებით? თუმცა სულიერი სიმშვიდის მოსაპოვებლად უდიდესი შრომა და ღვაწლია საჭირო, რომელიც ხშირად აღემატება კიდეც ჩვეულებრივ, ადამიანურ შესაძლებლობებს“.

[marine]

„ეკლესიის ინტერესი, ზოგადად, ისაა, რომ ისევ იხილონ ცოცხალი მონაზვნობა“

/ბერი იოსებ ვატოპედელი/

[marine]

„მონასტერში სიმშვიდეა იმიტომ, რომ ღვთის შიშია. შეიძლება რაღაცაზე აფორიაქდე, მაგრამ იცი, რომ მიუტევებ და მოგეტევება. იცი, რომ ისიც ნერვიულობს და შენც გტკივა, რომ სიმშვიდე დაგერღვა“.

/იღუმენია ეკატერინე (სადათერაშვილი)/

[marine]

„ეშმაკი ხშირად მონაზვნის გულს აუხეშებს, ეს ბრძოლაა, ადამიანების ბრალი არაა. მოგვიანებით შეინანებენ ხოლმე. ხოლო ვინც განმარტოებით ცხოვრობს, იმათ უფრო დიდი ბრძოლა აქვთ, რადგან ისინი თავად ეშმაკს ებრძვიან პირისპირ და ისიც მთელი თავისი მანიით ებრძვის მათ, რათა სრულიად მოაუძლუროს“.

[marine]

„მიმრქმელი - ისევე, როგორც ნათლობაში, აღკვეცის დროსაც, რაც მეორე ნათლობად ითვლება, მონაზვნის სულიერ ცხოვრებაზე ზრუნვა სხვა, უფრო გამოცდილ მონაზონს ევალება. ათონზე მიმრქმელები წინამძღვრები, ძმობის სულიერი მოძღვრები ხდებიან“.

[marine]

„ახალგაზრდებს, როგორც ჩანს, სამონაზვნო მოშურნეობა მიემადლათ“

[marine]

„ცუდია, შვილებო, როდესაც მონაზონი მოძღვარზე ცუდ გულისსიტყვას შეიწყნარებს. შემდეგ მის მიმართ რწმენას კარგავს და ამგვარად სრულიად ღატაკდება. ჭრილობის მიღება ერთ წუთში შეიძლება, ხოლო განკურნებას ძალიან დიდი დრო სჭირდება. თქვენ თვითონაც იცით, თუ რამდენი შრომა გვჭირდება, რომ ადამიანზე შექმნილი ცუდი წარმოდგენა, არასწორი განწყობა, ან ცუდი აზრი შევიცვალოთ. ამიტომაც ნუ გიკვირთ, რომ ახალგაზრდებს სხვა კალივებში და ტაძრის დღესასწაულებზე არ ვუშვებთ“.

/ბერი იოსებ ვატოპედელი/

[marine]

„მონასტერში ყველაფერი განსაზღვრულია და ყველაფერი ზედმიწევნითი სიზუსტით უნდა შესრულდეს. თუ ასე არ მოიქცევით, ადგილიდან ვერ დავიძვრებით“.

[marine]

„ამბა დოროთეს შეხედულებით: „სამონაზვნო მორჩილება, უპოვარება და ქალწულობა, როგორც სათნოება ღვთისადმი, მხოლოდ და მხოლოდ სიყვარულით ბოძებული ძვირფასი ძღვენია, მსგავსად იმისა, როგორც სახელმწიფოში ცნობილი ადამიანები, ხარკის გარდა, მეფეს უძღვნიან საჩუქრებსაც და ამის გამო, მდიდრულ ჯილდოს, პატივსა და ხარისხს იღებენ“.

[marine]

“საყვარელო სიხარულნო ჩვენნო, ოქროს დედებო!”

/სქემარქიმანდრიტი ვიტალი (სიდორენკო)/