ქალწულება და სისუფთავე სულისა და ხორცისა პარამეტრები

[marine]

"ქორწინება ქალწულებაზე უმდაბლესია, თუმცა ქალწულება ქორწინებისაგან წარმოიშობა"

[marine]

"ქალწულება სულს ზეციურ სიძის - ქრისტეს სასძლოდ, მის სხეულს კი სულიწმიდის ტაძრად აქცევს"

[marine]

"გულწმიდა ასული"

/ვასილ ბარნოვი/

[marine]

"რამდენადაც ქალწულება ქორწინებაზე აღმატებულია, იმდენად შეურყვნელი ქორწინება აღმატებულია საეჭვო ქალწულებაზე"

/წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველი/

[marine]

"უსხეულო არსებები თავისთავად წმინდა არიან, მათ არა აქვთ ხორციელი ვნებები. ადამიანები, რომლებიც სიწმინდეს აღწევენ და მას ინარჩუნებენ, სწორედ უსხეულო არსებებს - ანგელოზებს ემსგავსებიან".

[marine]

"რამდენადაც უხრწნელი და ყოვლადწმიდაა უფალი, იმდენად ახარებს მას ჩვენი სხეულის უხრწნელობა და სიწმინდე"

/ღირსი იოანე სინელი/

[marine]

"ხორციელი სიწმინდის მიღწევა არის ძალიან ძნელი. რა თქმა უნდა, აქ არ იგულისხმება სიძვა, არამედ გონებით უბიწოების მიღწევა, რასაც წმინდა მამებმა უვნებობა უწოდეს. ეს არ არის მხოლოდ ადამიანის მოღვაწეობასა და ძალაზე დამოკიდებული. უვნებობა ღვთის წყალობაა, რაც უპირველესად სიმდაბლით არის შესაძლებელი"

[marine]

"უფალს ზეციური სასუფევლის კლიტენი მხოლოდ ხორციელ ქალწულებაში (სიწინდესა და უქორწინებლობაში) მყოფი ადამიანისათვის რომ ჩაებარებინა, შეიძლებოდა გვერწმუნა, რომ უფლის წინაშე განმართლებელი მხოლოდ ამ სახის ქალწულებაა, მაგრამ პეტრე მოციქულს მისცა, რომელსაც სიდედრი ჰყავდა (სახარებიდან ვიგებთ, რომ უფალმა მისი სიდედრი განკურნა), ანუ იგი დაოჯახებული, ცოლიანი იყო. პეტრე დიდი გახდა სწორედ იმით, რომ მან დაოჯახების შემდეგ მიაღწია სულიერ განწმენდას და მათ აღემატა. ვინც მთელი ცხოვრება ხორციელად ქალწული იყო".

[marine]

"რა არის უბიწოება? ეს არის სათნოება, რომელიც მრუშულ ვნებას ეწინააღმდეგება: ეს არის სხეულის განშორება ცოდვაში უეჭველი ჩავარდნისაგან, გონებისა - მრუშული აზრებისაგანა, გულისა - მრუშული მისწრაფებისაგან"

[marine]

"ხანდახან არ გიფიქრია უმანკოებასა და ქალწულებაზე? ეს ნუგეშინისმცემელის მადლია. რამდენ ქალიშვილს მიუტოვებია ქორწილის სამზადისი და გაჰყოლია ქალწულების მასწავლებელს"

[marine]

"უმანკოება წესია მხიარული სულისა (იოანე სინელი)

საუბარია საღვთო მხიარულებაზე. უმანკო ადამიანის სული საღვთო სიხარულით ხარობს"

/არქიმანდრიტი მაკარი (აბესაძე)/

[marine]

"სიძვა-მრუშობა, თავისუფალი სიყვარული. ქალწულობა ძველმოდურია! შედეგი ამისი სახეზეა: შიდსი (ნიშანდობლივია,რომ მისი ვირუსები, როგორც საცერში, ისე გადის რეზინის პრეზერვატივის ფორებში), უშვილო "პარტნიორები", დანგრეული ოჯახები (სტატისტიკა ცხადყოფს, რომ სიკვდილიანობა დაუქორწინებელთა შორის მთელი ერთეულით უფრო მაღალია). უბიწოება და ზნეობრივი კანონები ყოველთვის იცავდნენ სიცოცხლეს და შესაბამისად - კაცთა მოდგმის მომავალს".

[marine]

"ხომ გსმენიათ ხალხური სიმღერა ქალწულ მილიცაზე: "მე ჯადოქარი არა ვარ, ღრუბელბი რომ გავფანტო, მე ქალწული ვარ და უბიწოება უდნა დავიცვა"

/წმ. ნიკოლოზ სერბი/

[marine]

"წმინდა მამების თქმით: "უბიწოება - ყველა სათნოების ერთობლიობაა"

[marine]

"ქვეყნიერება რომ გაიხწნა - ეს სამწუხარო ჭეშმარიტებაა. და ადამიანი, რომელიც ცდილობს, სიწმინდე შეინარჩუნოს, სადაც არ უნდა აღმოჩნდეს, ყველგან გაისვრება. თუმცა განსხვავება იმაშია, რომ ღმერთი არ მოითხოვს თანამედროვე ადამიანისგან ისეთ სიწმინდეს, რასაც უძველეს ეპოქაში მოითხოვდა იმ ქრისტიანისგან, რომელსაც უმანკოებაში სურდა ეცხოვრა. საჭიროა ცივსისხლიანობა, ყმაწვილმა უნდა გააკეთოს ის, რასაც შეძლებს: იღვაწოს და ცოდვის მიზეზებს გაექცეს. დანარჩენში ქრისტე დაეხმარება, სულში დანთებული საღმრთო მოშურნეობა იმდენად ცეცხლოვანია, რომ ძალა შესწევს, სხვა ყველა დანარჩენი სურვილი და უღირსი სახე დაწვას. როცა ადამიანში ეს ცეცხლი აალდება, მაშინ იგი იმ საღმრთო სიტკბოებასაც შეიგრძნობს, რომელიც ვერ გაუტოლდება ნებისმიერ სხვა სიტკბოებას. იგი, ვინც ეს ზეციური მანანა იგემა, ველური "ხისა მის რქისა", ნაყოფის სიტკბოებას არაფრად ჩააგდებს. ამიტომ ახალგაზრდამ მაგრად უნდა ჩასჭიდოს ხელი საჭეს, პირჯვარი გადაისახოს და შიში არაფრისა ჰქონდეს.

მამა ავგუსტინე მიამბობდა, თუ როგორ მოეწყო იგი მორჩილად ერთ-ერთ მონასტერში, თავის ქვეყანაში - რუსეთში. მონასტრის თითქმის ყველა ძმა მოხუცი იყო და ამიტომ მას აგზავნიდნენ, რომ მონასტრის მეთევზეს თევზაობაში დახმარებოდა, რადგანაც სავანე ძირითადად თევზჭერით ცხოვრობდა. ერთხელ მდინარის ნაპირას, სადაც ისინი შრომობდნენ, მოვიდა მეთევზის ქალიშვილი და მამას უთხრა, რომ რაღაც სასწრაფო საქმისთვის დაუყოვნებლივ შინ წასულიყო. თვითონ კი მორჩილის დასახმარებლად დარჩა. იმ საბრალოს ეშმაკის განსაცდელი ეწვია და ისე, რომ ვერც გააცნობიერა, თუ რას აკეთებდა, მივარდა და გადაეხვია მას - ცოდვილი განზრახვით. თავდაპირველად ანტონი - ასე ეძახდნენ მამა ავგუსტინეს ერში, - დაიბნა, რადგანაც ყველაფერი მოულოდნელად მოხდა, მაგრამ შემდეგ პირჯვარი გადაისახა და შესძახა: "ჯობიდა დავიღრჩო, ვიდრე შევცოდო!" და ნაპირიდან შუა მდინარეში გადახტა. მაგრამ, როდესაც მოწყალე ღმერთმა ამ წმინდა ყმაწვილის მოშურნეობა იხილა, უმანკოების დაცვა რომ სურდა, წმ. მარტინიანეს მაგალითი გაიმეორა, წყლის ზედაპირზე ისე შეაჩერა, რომ არც კი დასველებულა. - "წყალში თავდაღმა გადავხტი - მიამბობდა შემდეგ ბერი, - და მიუხედავად ამისა, ვერც გავიგე, როგორ აღმოვჩნდი წყლის ზედაპირზე - გამართულად მდგარი, ტანსაცმელიც კი არ დამისველდა!" იმ წუთებში იგი შინაგან სიმშვიდეს და გამოუთქმელ სიტკბოებას გრძნობდა, რომელმაც სრულიად განდევნა ყოველგვარი ცოდვილი აზრი და ხორციელი განხურვება, რომელიც თავდაპირველად აღძრა მასში ქალიშვილის თავშეუკავებელმა ქმედებამ. ხოლო მან, როდესაც წყლის ზედაპირზე ამართული ანტონი იხილა, შეძრულმა ამ დიდი სასწაულით, ქვითინი დაიწყო და მოინანია თავისი ცოდვა".

/ღირსი პაისი ათონელი/

[marine]

"უმანკოება და სიწმინდე არა მხოლოდ გარეგნული ცხოვრების სფეროა, არამედ ფარული ნაწილიც, როდესაც ის შეუგინებელია ბილწი ზრახვებისგან, რაც ყველაზე ძვირფასია ღვთის წინაშე. ხოლო, ვინც ხშირად ნებდება სიძვის ზრახვებს და საკუთარ თავს მათი მეშვეობით ბილწავს, ის მრუშობს თავის გულში, თქვეს მამებმა, - და თუ არ იცავს თავს, მაშინ ზრახვებისაგან თვით საქმემდეც მიდის"

/ღირსი ნილოს სორელი/

[marine]

"საჭიროა ამასთანავე მოვუხმოთ შეწევნისათვის იმ წმინდანებს, რომლებიც ცნობილნი არიან სიწმინდისა და უმანკოების დაცვაში განსაკუთრებული ღვაწლითა და შრომით, როგორც, მაგალითად, დანიელ სკიტელმა ერთ რომელიღაც ძმას, რომელსაც ებრძოდა სიძვა, უბრძანა ელოცა და შესაწევნელად მოეხმო მოწამე თომაიდასთვის, რომელიც მოკლეს უმანკოებისათვის, და ეთქვა ეს: "ღმერთო, წმინდა თომაიდას ლოცვით, შემეწიე მე!" ძვირხილული ძმაც, რომელმაც მოწამის საფლავთან ასე ილოცა, მაშინვე გათავისუფლდა სიძვის ვნებისაგან. როდესაც გვაქვს ასეთი დამოწმება, ჩვენც ვილოცოთ და შეწევნისთვის მოვუხმოთ მათ, ვის შესახებაც წმინდა წერილში თქმულა, რომ ისინი იღვწოდნენ უმანკოებისა და სიწმინდისათვის"

/ღირსი ნილოს სორელი/

[marine]

"იმ ყმაწვილ ქალებზე, რომლებმაც ღმერთი ირწმუნეს, მატრონა [მოსკოველი] ამბობდა: "თქვენ, ყმაწვილ ქალებს, ღმერთი ყველაფერს გაპატიებთ, თუკი მისი ერთგულები იქნებით. ვინც თავს უქორწინებლობისთვის გაწირავს, ბოლომდე ამას უნდა ადგეს. უფალი ამისთვის გვირგვინს მოგცემთ"

[marine]

"6. ქალწულობის დაცვასაც უვნებობას უწოდებენ, და სამართლიანადაც, რადგან ის არის საყოველთაო აღდგომისა და ამ ხრწნადი ბუნების უხრწნელების წინამსრბოლი. (ღირსი იოანე სინელი)

უვნებელი მდგომარეობის მისაღწევად ადამიანმა, პირველ რიგში, ხორცი უნდა დაიცვას და ხორციელი ცოდვებისგან უნდა გათავისუფლდეს"

/არქიმანდრიტი მაკარი აბესაძე/

[marine]

"ყველაფერი ვაკეთოდ უდრტვინველად და უყოყმანოდ, რაც კი ღვთის წმინდა ნებაშია, რადგან მხოლოდ ამგვარად, ქრისტეს მსგავსად მხოლოდ ღვთის ნებისადმი მორჩილებითა და უფლის მცებათამიერი ცხოვრებით შევძლებთ, გავხდეთ უბიწონი და სუფთანი, ღვთის უმანკო შვილები ამ ჭირვეულ და უკუღმართ თაობაში, რომელშიც ქრისტიანები ისე უნდა ანათებდნენ, როგორც მანთობები სამყაროში (ფილიპ. 2.14-15)"

/აკაკი მინდიაშვილი/