თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 22 2007, 06:53 PM

როგორც მართლმადიდებელი ქრისტიანები ჩვენ ხატები დაბრძანებული გვაქვს აღმოსავლეთის მხარეს, ლოცვებიც ტაძარში აღესრულება აღმოსავლეთისკენ...

და რატომ მაინცდამაინც აღმოსავლეთით? რა დატვირთვა აქვს იქნებ ამიხსნათ....


მგონი, სხვა რელიგიებში მაგ: მუსულიმანები ლოცვაზე დგებიან დასავლეთით..


ვკითხულობდი წმ. გერმანე კონსტანტინეპოლელის "საეკლესიო თხრობა და საიდუმლო ჭვრეტა" და იქ ძალიან მოკლედ არის აღწერილი..

იქნებ ვრცელი განმარტება დადოთ...













იმედია არ გაოფდება თემა

პოსტის ავტორი: ზებედე თარიღი: Oct 22 2007, 07:37 PM

როგორც მე გამიგია, უფლის მეორედ მოსვლას აღმოსავლეთიდან ელიან, ამიტომაა ეგ ტრადიცია... არ ვიცი რამდენად მართალია

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Oct 22 2007, 08:12 PM

ნათია



წმინდა იოანე დამასკელი

მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა

თავი ოთხმოცდამეხუთე
აღმოსავლეთისაკენ თაყვანისცემის შესახებ

არც უბრალოდ, არც შემთხვევით არ ვასრულებთ თაყვანისცემას აღმოსავლეთით, არამედ რადგან შედგენილნი ვართ ხილული და უხილავი ანუ გონისმიერი და გრძნობადი ბუნებისგან, ამიტომ თაყვანისცემასაც ორმაგს შევწირავთ შემოქმედს, ისევე როგორც, მაგალითად, გონებითაც ვფსალმუნებთ და სხეულებრივი ბაგეებითაც, ანდა ნათელვიღებთ წყლითაც და სულითაც, ან კიდევ ვუერთდებით უფალს ორმაგი სახით, ვხდებით რა, ერთი მხრივ, საიდუმლოთა1 წილმქონეები, მეორე მხრივ კი - სულის მადლისა.

ამიტომ, რადგან ღმერთი არის გონისეული სინათლე (შდრ. იოან. 1,5), ქრისტე კი წერილში სახელდებულია „სიმართლის მზედ“ (მალაქ. 3,20) და „აღმოსავლეთად“ (ზაქარ. 6,12), აღმოსავლეთი უნდა განვუკუთვნოთ მას თაყვანისცემისათვის, რადგან ღმერთს უნდა განეკუთვნოს ყოველივე კარგი, ვისგანაც კეთილდება ყველა სიკეთე. საღვთო დავითსაც უთქვამს: „დედამიწის სამეფოებმა აქეთ ღმერთი, უფსალმუნეთ უფალს, ზეამავალს ცათა ცაზე აღმოსავლეთით“ (ფს. 67,33-34). კვლავაც ამბობს წერილი: „ღმერთმა დანერგა სამოთხე ედემში აღმოსავლეთით, სადაც დაამკვიდრა ადამიანი, რომელიც შექმნა“ (შესაქ. 2,8) და რომელიც გარდასვლის შემდეგ შვების სამოთხიდან გამოაძევა მან და დაასახლა სამოთხის პირდაპირ, - ცხადია, დასავლეთით.

ამრიგად, ვეძიებთ რა დასაბამიერ სამშობლოს და მას მივაპყრობთ რა მზერას, თაყვანს ვცემთ ღმერთს. ამასთან, მოსესეულ კარავსაც აღმოსავლეთით ჰქონდა კრეტსაბმელი2 და სალხინებელი. იუდას ტომიც, როგორც უფრო ღირსეული, აღმოსავლეთით იყო დაბანაკებული. სოლომონის სახელგანთქმულ ტაძარშიც უფლის კარიბჭე აღმოსავლეთით იყო მოთავსებული. თვით უფალიც ჯვარცმისას დასავლეთისკენ იყო მხედველი, ამიტომ ჩვენც ასე ვასრულებთ თაყვანისცემას, მისდამი მზერამიპყრობილნი. ამასთან, იგი ზეამავალიც აღმოსავლეთით მაღლდებოდა. ასე სცეს მას თაყვანი მოციქულებმა და იმგვარადვე მოვა, რაგვარადაც იხილეს იგი ცისკენ მავალი, როგორც თქვა თვით უფალმა: „რა სახითაც ელვა გამოდის აღმოსავლეთიდან და ჩანს დასავლეთამდე, იმ სახითვე იქნება ადამიანის ძის მოსვლა“ (მათ. 24,27). ამიტომ, მოველით რა მას, აღმოსავლეთისკენ ვცემთ თაყვანს. ხოლო ესაა მოციქულთა დაუწერელი გადმოცემა, რადგან ბევრი რამ დაუწერლად გადმოგვცეს მათ.

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Oct 22 2007, 08:37 PM

არასწორია

ლოცვისას მუსლიმები დგებიან პირით ქ. მექასკენ, სადაც დაიბადა ისლამის მოციქული მუჰამედი. საქართველოში მცხოვრ მუსლიმთათვის ეს სამხრეთია

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 22 2007, 08:50 PM

afxazi

დიდი მადლობა!

გასაგებია! გაწითლებულმა ფრაზამ ამოწურა ჩემი კითხვა







კანონისტი

მდაა... მე დასავლეთი რატომ მახსოვს?


დათ მუსლიმნები იყოფიან შიიტებად და სუიტებად, ორივე სამხრეთისკენ ლოცულობს?

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Oct 22 2007, 08:51 PM

ნათია

მადლობა წმ. იოანე დამსკელს, რომელმაც ესოდენ კარგად და მშვენივრად ჩამოაყალიბა ეკლესიის შეხედულებანი.

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 22 2007, 08:54 PM

იქნებ ამაშიც გამარკვიოთ:


მართლმადიდებლურ და კათოლიკურ სახარებას შორის თვით ტექსტში არის რაიმე ცვლილებები? ანუ განსხვავება ტექსტში?

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Oct 22 2007, 09:00 PM

ნათია

ხოოოოო, მოდი ამაში შევთანხმდეთ რომ არ არსებობს კათოლიკური ან მართლმადიდებლური სახარება, სახარება ერთია (მხოლოდ მშრალ ტექსტს ვგულისხმობ რა თქმა უნდა), მაგრამ არსებობს მისი მართლმადიდებლური ან კათოლიკური, ან კიდევ პროტესტანტული და ა.შ გაგება.

მაგრამ სექტები ტექსტსაც ამახინჯებენ და თვითნებურ სახარებას გვთავაზობენ ხოლმე. აბა

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 22 2007, 09:02 PM

afxazi


გერმანიში, როგორც მოგეხსენებათ, მართლმადიდებლური წიგნები არ გამოდის, არც სახარება და შეიძლება რომ კათოლიკური სახარება წაიკითხოს... ?

(სახარება ერთია!) ანუ არანაირი განსხვავება?

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 22 2007, 09:39 PM

დათიკო

დათ იქნებ ამ თემის სათაური შეცვალო სახელით "კითხვები" და თუ რამე კითხვა გვექნება ღვთისმეტყველებიდან აქ დავწეროთ და კომპეტენტურმა პირებმა გვიპასუხონ...


მადლობა!

პოსტის ავტორი: თათარაშვილი თარიღი: Oct 22 2007, 09:45 PM

საინტერესოა
მეც მაინტერესებს.

იმ ლოგიკით რომ სახარება ერთია ალბათ შეიძლება

პოსტის ავტორი: athos თარიღი: Oct 22 2007, 09:47 PM

ნათია

სახარებაში არ არის განსხვავება, მაგრამ თუ მთლიანი ბიბლიის ყიდვა გადაწყვიტა, ჯობია პროტესტანტული გამოცემები არ შეიძინოს, ძველი აღთქმის არაკანონიკური წიგნები არ აქვთ ხოლმე შეტანილი ბიბლიაში. კათოლიკებთან არის

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Oct 22 2007, 09:50 PM

ნათია

თემა შენია და ნება შენია

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 22 2007, 09:57 PM

athos

ანუ ცალკეული სახარების ყიდვა შეიძლება...

და ბიბლიის ყიდვა მხოლოდ კათოლიკების გამოცემა

სწორად გავიგე?

პოსტის ავტორი: athos თარიღი: Oct 22 2007, 10:23 PM

ნათი, პირველწყარო სახარებისა ერთია, თუმცა შეიძლება იყოს სხვადასხვა თარგმანი. ჯობია გაიკითხოს, (თუ ეს შესაძლებელია) რომელი თარგმანი ითვლება საუკეთესოდ და ის შეიძინოს.

ძველი აღთქმის წიგნების თანამედროვე თარგმანების საკითხი ცოტა ვრცელი და რთულია, ჯობია დაიწყოს სახარებით და მერე თუ მოძღვარიც ყავს მას კითხოს, ან იკითხოს რომელიმე მართლმადიდებლურ ეკლესიაში, რომელ თარგმანს ანიჭებენ უპირატესობას იქაური მართლმადიდებლები.

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 22 2007, 10:27 PM

athos

მადლობა!

პოსტის ავტორი: zeppelin თარიღი: Oct 23 2007, 12:16 AM

პირით აღმოსავლეთით ლოცვა რამდენადაც ვიცი მხოლოდ სიმბოლიზირებაა და არავითარ საკრამენტულ დატვირთვას არ ატარებს

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Oct 23 2007, 10:01 AM

მე მაქვს რამდენიმე კითხვა, დავიწყებ ამით:

რომელიღაც თემაში,არ მახსოვს გუშინწინ წავიკითხე,ადამი და ევას თემა იყო მგონი, ასეთი რამ: უბიწოდ ჩასახვა არ მიშნავსო უთესლოდ ჩასახვას, როგორც გავიგე , მაცხოვრის ჩასახვაზე არ იყო აქ საუბარი, და ხომ ვერ მეტყვით, რას ნიშნავს? (თუ არ ვცდები თვით ღვტისმშობლის ჩასახვა-დაბადებაზე იყო საუბარი)

პოსტის ავტორი: შოთა თარიღი: Oct 23 2007, 10:07 AM

კანონისტი
ებრაელებსაც მსგავსად აქვთ იერუსალიმისკენ ლოცულობენ ხოლმე

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 26 2007, 01:23 PM

კითხვა: სასულიერო პირს (ვგულისხმობ მღვდელს) აუცილებლად შავი ფერის ანაფორა უნდა ეცვას?

პასუხი: ??

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Oct 26 2007, 06:02 PM

ნათია

არა რა თქმა უნდა
ბევრია ვისაც არ აცვია შავი. არის იასამნისფერიც, ნაცრისფერი, კრემისფერი და ა.შ .
მაგ მამა გიორგი საბიაშვილი ატარებს იასამნისფერ ანაფორას, მამა ამირანი მოყავისფრო, მომწვანო ფერისას.

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Oct 26 2007, 06:09 PM

დათიკო

დიდი მადლობა!

იცი რატომ ვიკითხე? დღეს მამაო შემხვდა, რომელსაც მწვანე ფერის ანაფორა ემოსა და მაშინ დამებადა ეგ კითხვა...

ანუ ინდივიდუალურია...

პოსტის ავტორი: t.d თარიღი: Oct 26 2007, 06:35 PM

ახლა რამოდენიმე ფერის სამოს ხმარობენ მე მაგალითად ნაცრისფერი მწვანე და ყავისფერი ანაფორით შემინიშნია

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Oct 26 2007, 07:19 PM

აქ აუცილებელია ნაცნობობა კითხვაზე პასუხის მისაგებად?

მადლობა წინასწარ.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 26 2007, 09:17 PM

ვფიქრობ, სადღაც იყო ამაზე საუბარი, მოკლედ "უბიწოდ ჩასახვაში" იგულისხმება კათოლიკური დოგმატი ( ახალი XX ს.ნე) ღვთისმშობლის უბიწოდ, ანუ ცოდვის გარეშე ჩასახვას, ანუ ჩასახვა მოხდა ჩვეულებრივ, და არა უთესლოდ, რომლის ერთადერთი შემთხვევაა მაცხოვრი, მაგრამ მოხდა პირველქმნილი ცოდვის ყოველგვარი ზეგავლენის გარეშე, ე.ი. ფაქტიურად უკვე წმიდა დაიბადა; რაც ფაქტობრივად ამცირებს, თავად დედა ღვთისმშობლის პირად ღვაწლს.


აქ არ შემოვდიოდი და
იხარე,

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 26 2007, 09:25 PM

KAIROS

რამდენადაც მახსოვს, ღვთისმშობელს პიროვნული ცოდვები არ ქონდა არა?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 26 2007, 09:33 PM

ჩვენი გაგებით, რათქმაუნდა მასში ბუნებრივად იყო ცოდვისაკენ მიდრეკილება ( ანუ ის რაც ჩვენ გვესმის პირველქმნილ ცოდვაში); მაგრამ ამ ცოდვას, მასში არ მისცემია არანაირი სახე, არც აზროვნებითი, არც სიტყვითი და არც ქმედითი, სწორედ ამაში მდგომარეობს მისი ყოვლადწმიდება, და არა იმაში, რომ ღმერთმა ლამის ძალად შექმნა ასეთად.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Oct 26 2007, 11:15 PM

KAIROS,

დიდი მადლობა, გაიხარეთ ყველამ

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Oct 29 2007, 04:34 AM

კადუნოსელს ეწერა ლაზარეს ენის თემაში ასეთი რამ:

"4. იგი იზიარებს სული წმინდის, როგორც ქალური საწყისის სწავლება ს,რაც ასევე დაგმობილია მსოფლიო საეკლესიო კრებაზე და რაც თანმიმდევრული სწავლებაა შტაინერისტების"

შეგიძლიათ მოკლედ განმარტოთ რას ნიშნავს -> ქალური საწყისის სწავლება ? თუ რათქმაუნდა მოკლედ შესაძლებელია.

წინასწარ მადლობა.

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Nov 30 2007, 12:13 AM

მაინტერესებს, სადმე თუ უწერიათ წმ. მამებს შემთხვევით მკვლელობაზე (მაგ: თუ თავდაცვის მიზნით შემოგაკვდა ვინმე რა "ხარისხის" ცოდვად გეთვლება)

პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: Nov 30 2007, 03:46 AM

ძალიან მაინტერესებს წმინდა მამები მართავდნენ თუ არა სხვადასხვა რელიგიის მიმდევრებთან დიალოგს
ერთ ერთ სტატიაში წავიკითხე რომ არ მართავდნენ და ამას იმით ამართლებდნენ რომ ჭეშმარითი მართლმადიდებლობა ეჭქვეშ არ დაეყენებინათ
იქნებ ვინმემ დამეხმაროთ და ამის შესახებ წმინდა მამების სწავლება მომიყვანოთ
ერთერთმა ადამიანმა ამით შენ შეურაცყოფა მიაყენე ყველა სასულიერო პირსო და ძალიან მჩირდება რომ დავუმტკიცო რომ მართალი ვარ
დიდი მადლობა წინასწარ

პოსტის ავტორი: ალექსანდრე თარიღი: Nov 30 2007, 04:24 AM

ნათია

უნებლიე მკვლელობისათვის, ადრინდელი დადგენილება ბრძანებს 7 წლით (ეპიტიმიას) დაწესებულ ხარისხთ მიხედვით, სრული ზიარების მიღებამდე. ხოლო მეორე (ახალი) დადგენილება კი 5 წლის სესრულებას ბრძანებს
[ანკირიის კრების 23-ე კანონი]


ვინც უნებლიედ მკვლელობას ჩაიდენს, მისთვის საკმარისია 11 წლით განკანონება.
[ბასილი დიდის მე-11 კანონი]

უნებლიე კაცისმკვლელი ათი წელი არ უნდა ეზიაროს სიწმიდეს
[ბასილი დიდის 57-ე კანონი]

ცხადია, რომ ასეთებს ეკლესიის გამგებელმა მათი სინანულის რაგვარობისა და ქცევის მიხედვით უნდა შეუმოკლოს განკანონების დრო, რომლის მიხედვით სინანულის თითოეულ საფეხურზე შეუმცირდებათ სასჯელი, რადგან გულმოდგინება მისწრაფებით ქცევისა დასძლევს დროს და გულმხურვალე წადილი მათი, რომლებიც უმკაცრესად განიწმენდენ და გაიმართლებენ თავს, სძლევს და აღემატება დროის სიგრძეს
[გრიგოლ ნოსელის მე-4 კანონი]

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Nov 30 2007, 02:54 PM

ეს უძველესი გნოსტიკურ-ქრისტიანული , და მანამდელი წარმართული დუალისტური წარმოდგენაა სამყაროს წარმოშობის შესახებ, უპირველი ზე.მამა, რომლიდანაც იშობა ქალური საწყისი და მისგან გამოდიან ეონები და ა.შ. საკმაოდ ჩახლართული სწავლებაა, წარმართულ რელიგიებში კი ქალური საწყისი ზოგჯერ გაიგებოდა პირდაპირი საწყისის ფორმით ან "რიგითი" ქალღმერთის სახით, ეკლესიაში დაგმობილია რაიმე "სქესობრივი " დაყოფა საწყისებისას, და საწყისის სრულიად სხვა სწავლება არსებობს...



საქმე იმაშია, რომ ზოგადად ვერ ვიტყვით ვერც კის, ვერც არას, რადგან ეს ძალიან პირობითი კითხვაა, იგი დამოკიდებულია ბევრ რამეზე, კერძოდ პერიოდზე,ანუ მნიშვნელოვანია: კითხვა- როდის? მაგალითად, როცა ჯვაროსნები ათონის მთას არბევდნენ და კონსტანინეპოლს ძარცვავდნენ, საერთოდ შეუძლებელი იყო რაიმე დიალოგზე საუბარი, მაგრამ იგივე ჯვაროსნების დროს (ოღონდ I-III ლაშქრობებისას) , საკმაოდ აქტიური იყო ბიზანტიის იმპერატორის და საეკლესიო საყდრის ( ისევე როგორც საქართველოსი) მოლაპარაკებები რომთან, ასევე აუცილებელია გავითვალისწინოთ მეორე კითხვა "სად"- ანუ ხშირად მოლაპარაკებები, შეიძლება დაიწყოს ან შეიძლება ჩიხში შევიდეს იქიდან გამომდინარე თუ სად იმყოფება ესათუის ქვეყანაში მცხოვრები მამა, კერძოდ რუმინეთის და ბულგარეთის ეკლესიებს უფრო ხშირი და ინტენსიური კონტაქტი აქვთ კათოლიკებთან , რადგანაც პირდაპირ ესაზღვრებიან მათ და მათი მოსახლეობის საკმაოდ მნიშვნელოვანი ნაწილიც კათოლიკეა, შესაბამისად დიალოგი იქ, თვითონ ეკლესიის სინოდის და წმ. მამების მხრიდანაც, საკმაოდ ცნობილი მოვლენაა და საკმაოდაც ნაყოფიერი, რაღათქმაუნდა არსებული პრობლემების არ დავიწყებით ( უკრაინა და ა.შ.), ასე რომ დიალოგი შეიძლება და რაღაც გაგებით აუცილებელიცაა , და მას ერიდებიან მხოლოდ მაშინ, როცა უცილობლად ზიანის მომტანია ეკლესიისათვის.

ალექსანდრე, ყოჩაღ!

იხარეთ,

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Nov 30 2007, 03:28 PM

ალექსანდრე

გაიხარე ალექს! ზუსტად ეს მინდოდა

მადლობა კაიროსსაც!

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Dec 4 2007, 02:50 AM

დაშვებულია თუ არა (ანუ ჯერ კიდევ) ჯვარდაწერილ წყვილს შორის თანაცხოვრება, თუ ეს წყვილი წლების განმავლობაში ერთად აღარ ცხოვრობს, მაგრამ ჯვარწერა არ არის გაუქმებული?

პ.ს. კაიროს მადლობა ზედა კითხვაზე პასუხისათვის.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 4 2007, 11:13 PM

ეს უფრო სამართლის თემაა, თუ წყვილი ცოლ-ქმარია კანონიერად, და ამავდროულად არის ჯვარდაწერილიც, მაშინ არ არსებობს მიზეზი, რომ მათ თანაცხოვრება აუკრძალოს, მითუმეტეს თუ არც გაყრილები არიან და არც ჯვარი აქვთ აყრილი, მაგრამ შენს კითხვაში ვფიქრობ სხვა რამ ჩანს ამ "ჯერ კიდევ" და "წლების განმავლობაში განშორებაში" შეიძლება რაიმე პრობლემა იდგეს უკან, ამიტომ დასაზუსტებელია და მოძღვარს უნდა კითხოს, ვინც პირადად იცნობს ამ წყვილს, მანამ კი უბრალოდ ხაზი უნდა გავუსვათ, რომ წყვილს შორის, რომლებიც არიან კანონიერი მეუღლეები და ჯვარდაწერილები თანაცხოვრება არის ნაკურთხი, მაგრამ არის სხვადასხვა პრობლემები, როცა კავშირი ფორმალობაა ( ანუ ფორმალურად არიან ჯვარდაწერილები და არც გაყრაა ფორმალურად დაფიქსირებული ), მაგრამ ორივეს თავისი ცხოვრება აქვს, თავისი "ახალი " ოჯახები და მეუღლეები ( ან ერთერთს, ამას არა აქვს აქ გადამწყვეტი მნიშვნელობა ), მაშინ მათი თანაცხოვრება, მანამ სანამ გაარკვევენ, რომელ ოჯახში უნდათ ცხოვრება და ვინაა მათი ნამდვილი მეუღლე, ვფიქრობ დაუშვებელია. თუმცა მაინც დასაკონკრეტებელია და უკეთესია თუ მოძღვარს კითხავს, ვინც მათ იცნობს.

იხარე,

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Dec 22 2007, 12:47 PM

როგორც მიეჩვიეთ, აქ ძირითადად მე ვწერ კითხვებს და უნდა ამიტანოთ როგორმე.
ორი კითხვა მაქვს, რომელიც ამ ბოლო დროს ხშირად მახსენდება,მაგრამ ჯერ ერთს დავსვამ

ასეთი რაღაც მაინტერესებს: ითვლება თუ არა თვითმკვლელობა მუდამ სასიკვდილო ცოდვად?

რომ გაგაგებინოთ,საიდან გამიჩნდა ეს კითხვა მოკლე "დახასიათებას" მოვიყვან: ჯერ ავიღოთ მაგალითად სულით ავადმყოფობის შემთხვევები, ამ დროს რა ხდება?

მოწამეები გასაგებია ჩემთვის, თითქოს მათ წინასწარ იციან, რომ მათი საქციელით ისინი მოკვდინებული იქნებიან და მაინც აკეთებენ, მაგრამ ეს გასაგებია ( ასევე შეიძლება ალბათ ტყვეების მაგალითიც, რომლებიც არ ტყდებიან დაკითხვისას და ა.შ.).

მეორედ ის, რომ მაგალითად, ჩემი მოძღვრის მეუღლე მლადენკა და მე ერთხელ ვსაუბრობდით და ახსენა , რომ სადღაც სერბიაში თურქები რომ თავს დაესხნენ დედათა მონასტერს ასაოხრებლად, მონაზონი ქალები გაუპატიურებისგან თავდასაცავად მონასტრის სამრეკლოდან გადმოხტნენო . იქ დაღუპული დედები მოწამეებად და წმინდანებად არიან შერაცხულნი ( მარკოს ვკითხეთ მერე და რაღაც იყო,სტუმრები ,ამბავი და ვეღარ გვიპასუხა, თან მლადენკას ყოვლადპატიოსნება მთავარეპისკოპოსს მლადენკას უწოდებს და "ესკალაციის" თავიდან აცილების მიზნით შემდეგისათვის გადავდე , მას მერე კი არც მინახია ).

მესამე "ვარიანტი" ჩემეულია , ვიცი, რომ თვითმკვლელობაზე ფიქრიც ცუდის მაჩვენებელია და მოსანანიებელი, საბრძოლველი, რომ განვდევნოთ, მაგრამ მე თვითონ მქონია ძალიან ცუდი პერიოდი , როცა მიფიქრია არყოფნა მიჯობს ახლა, მაგრამ ამას ვერ გავაკეთებდი ჩემით , არსებული მიზეზების გამო, რასაც სასიკვდილო ცოდვა ქვია.მაგრამ, თავში გამვლია აზრი: სხვამ რომ მომკლას როცა მე მინდა ასე, ესეც ცოდვაა? მიფიქრია, პოლიციელების პატრულის მანქანასტან მივსულიყავი და იარაღი დამემიზნებია, ამ დროს პრაკტიკიდან ცნობილია ისინი ეგრევე ტყვიას არჭობენ (თუ მოასწრეს ცხადია, მაგრამ ძირითადად რამდენიმე არიან და აშკარა თავდამსხმელს რომელიმე მაინც უპასუხებს უკუსროლით) , ხოდა შევლენ ცდომილებაში და მესვრიან ეს იყო რაღაც წამის გავლენა , როცა ამას ვფიქრობდი,მაგრამ მაინც მაინტერესებს, მე ვთვლი რომ რახან ეს წინასწარ მოფიქრებულია, ალბათ იგივე სიმძიმის ცოდვაა, რაც საკუთარი ხელით თვითმკვლელობა.

წინასწარ მადლობა პასუხისათვის.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 23 2007, 05:33 AM

თვითმკვლელობა მხოლოდ მაშინაა თვითმკვლელობა როცა მოტივი არის საკუთარი თავის მოკვლა ანუ ის მესამე მოტივი, როცა იმედს კარგავ, ესეც სწორია და ალბათ უფრო მძიმეცაა, რადგან არამარტო თავს იკლავ, არამედ სხვასაც აგდებ ცოდვაში, ასე რომ ესეც თვითმკვლელობაა,

რადგან მნიშნველობა იმას კი არ აქვს ვისი ხელით მოკვდები, რადგან შესაძლებელია, როგორც ზემოთ ვნახეთ სხვისი ხელით თვითმკვლელობა და შესაძლებელია, როცა თავს იკლავ, მაგრამ თვით მკვლელობა არაა, ასე მაგალითად ის მაგალითი რაც შენ მოიყვანე

ყველა ესენი, რადგან სულიერად ავადმყოფს არ ესმის რას აკეთებს, და არც მოეთხოვება პასუხი, მოწამე იმიტომ ჭეშმარიტებას ეწირება და არა თავს იკლავს, ტყვე იმიტომ, რომ იგი იცავს მამულს და ასრულებს თავის ფიცს და სამსახურს, ასევე არც ესენია თვითმკვლელები, როგორც შენ დაწერე
აქაც მოტივი, ის კი არ იყო, რომ რაიმე უიმედობის გამო გადმოხტნენ, არამედ სიწმიდის დაცვის გამო, ამიტომ ისინი უცნაურია და მოწამეებია, ეწამნენ საკუთარი ხელით! ასევე შეგახსენებ ჩვენს დიდ წმიდანს მამა გრიგოლ ფერაძეს, რომელიც ერთი ვარაუდით საკუთარი ფეხით შევიდა გაზის კამერაში სხვის მაგივრად, ასევე იმ ჯარისკაცებს, რომლებმაც წამებით საიდუმლოს გატეხვის ასაცილებლად, ალყაშემორტყმულებმა თავი აიფეთქეს და ა.შ. ანუ მთავარია ის რომ ვინმე იყოს გონზე და რაა მოტივი, მოტივით იზომება ბევრი რამ და არა გარეგნული ქმედებით.

იხარე,

კაიროსი!

პ.ს.

ისე კითხვები მართლაც მოისუსტებს

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Dec 23 2007, 09:36 AM

კაი ბიჭი ხარ კაიროს მადლობა.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Dec 27 2007, 08:38 AM

ეს პოსტი დავწერე ადრე "ზნეობის " თემაში და უყურადღებოდ დარჩა, ძალიან მაინტერესებს და როცა მოიცლით მიპასუხეთ გთხოვთ.

მადლობა წინასწარ.

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Jan 16 2008, 12:08 AM

იცით რა მაინტერესებს, სულიწმინდის განმარტება

სულიწმინდა არის მადლი, ძალა...?

"სულიწმინდა გადმოვიდა..." "სულიწმინდა განისვენებდა მასზე..." "სულიწმინდა განცხადდა იესო ქრისტეს ნათლისღების ჟამს..." "სულიწმინდა გარდამოდიოდა მასზე..." "სულიწმინდა გადმოვიდა, სრულიად აღავსო ის და გაასხივოსნა..." "სულიწმინდა შესაქმეზე უზემოესია, რომ განსხვავებულია იგი ქმნილებათა ბუნებისგან და რომ ღმრთეებისეულია იგი"

პოსტის ავტორი: DEMIURG თარიღი: Jan 16 2008, 11:16 PM

წმ. კირილე იერუსალიმელი - სულიწმიდა (ქადაგებათა სინთეზი)

სულიწმიდის შესახებ საუბრისას სულიერი მადლია საჭირო, მაგრამ მაინც ვერ ვიტყვით ყველაფერს, რაც მას შეეფერება. ამ თემაზე საბრისას არც თუ ისე პატარა საშიშროებაც არსებობს, თუ გავიხსენებთ მაცხოვრის სიტყვებს: „რომელმან ჰსთქუას სულისა წმიდისათჳს არა მიეტეოს მას არცა ამას სოფელსა, არცა მერმესა მას“ (მათე 12,32).

გარდა ამისა, შესაძლოა, საუკუნო სატანჯველს მივეცეთ, თუკი უვიცობით ან მოგონილი მოწიწებით რაიმე შეუსაბამოს ვიტყვით. ამიტომ, შემოვიფარგლოთ მხოლოდ იმის წარმოჩენით, რაც თვით სულიწმიდამ განგვიცხადა წმიდა წერილში.

* * *
ერთი და ერთადერთია სულიწმიდა, ნუგეშინისმცემელი. და როგორც ერთია მამა ღმერთი და არ არსებობს მეორე, და როგორც ერთია მხოლოდშობილი ძე და სიტყვა ღვთისა და არ ჰყავს ძმა, ასევე ერთია სულიწმიდა. არ არსებობს მეორე მისი თანასწორი სული. იგი არის საღვთო და გამოუცნობი. არის ცოცხალი, გონიერი, ყოველთვის და ყოველგან მყოფი მამასთან და ძესთან ერთად. არ არის ან ერთი ქმედება, ან ერთი ამოსუნთქვა, ან ერთი ქადაგება მამისა ან ძისა, რომელიც განიფანტება ჰაერში, არამედ ერთი სახე, ერთი პირი, ცალკე არსება. ის თვითონ მეტყველებს, მოქმედებს და წმიდაჰყოფს. ის ნათელმოსავს მართალთა სულებს, წინასწარმეტყველებსა და მოციქულებს.

სულიწმიდა არის ძალიან დიდი, საოცარი და ყოვლადძლიერი. დაფიქრდი: რამდენი სული ვართ ამ ქვეყნად? ის იმყოფება ჩვენს შორის და ხედავს ყოველ ჩვენს ქმედებას. კითხულობს ჩვენს ზრახვებსა და სინდისს, აგრეთვე ესმის, რასაც ვლაპარაკობთ. ხედავს, რას ვფიქრობთ, რა გვწამს. საოცარია პირდაპირ!

მაგრამ ეს არ არის ყველაფერი. წარმოიდგინე მთელი მსოფლიოს ქრისტიანები, აგრეთვე ეპისკოპოსები, მღვდლები, დიაკვნები, ბერ-მონოზონები და ყველა ეროვნების საერო პირები. სულიწმიდა მათი დიდი მფარველი და მათთვის სხვადასხვა ნიჭის მიმცემელია: ზოგისთვის - კეთილგონიერების, ზოგისთვის - ქალწულების, ზოგისთვის - მოწყალების, ზოგისთვის - უპოვარების. როგორც მზე თავისი სხივებით ყოველივეს ნათელს ჰფენს, ასევე სულიწმიდა აცისკროვნებს მათ, ვისაც აქვს სულიერი თვალები. ისინი კი, რომლებიც ვერ ხედავენ ამ ნიჭებს, სულიწმიდას კი ნუ დაადანაშაულებენ, არამედ საკუთარ ურწმუნოებას დააბრალონ.

ნახე, რა ძალაუფლების მფლობელია სულიწმიდა მთელ სამყაროში? ახლა ნუ დარჩები დედამიწაზე. ადი უფრო მაღლა. გონებრივად ამოდი ჩემთან ერთად ცაში და ნახე, რამდენი ათასი ანგელოზი, მთავარანგელოზი და მთავრობანია. ადი ცოტა კიდევ, თუ შეგიძლია და დაინახე უფლებანი, ძალნი და ხელმწიფებანი. კიდევ უფრო ზევით კი - სერაფიმები, ქერუბიმები და საყდარნი. სულიწმიდა ყველა მათგანის განმგებელი, მასწავლებელი და განმკითხავია.

* * *
სულიწმიდას აქვს სხვადასხვა სახელი. იმისათვის, რომ ვინმე უცოდინარმა არ დაუშვას მრავალი და სხვადასხვა სულის არსებობა, ეკლესია რწმენის სიმბოლოში ანუ მრწამსში მიუთითებს, რომ არის ერთი, წმ. სამების მესამე პირი: ?პომჟღთ მამისაგან გამოვალს... რომელი იტყოდა წინასწარმჟტგვჟლთა მიჟრ“რაც შეეხება სულიწმიდის სახელებს. ის, როგორც წესი, იწოდება „სულად“ და „სულად ჭეშმარიტებისად“ და „ნუგეშინისმცემელად“, როგორც მას თვით უფალი უწოდებს. აგრეთვე „სულად ღვთისად“ და „სულად მამისად“. მას „ქრისტეს სულად“ იხსენიებს პეტრე მოციქული. „ღვთის სულად“, „“უფლის სულად“ და ასევე „ღვთის ძის სულად“ კი - პავლე მოციქული. მისსავე რომაელთა მიმართ ეპისტოლეში ვხვდებით „სულს სიწმიდისა“ და „სულს აღიარებისას“. სხვა ეპისტოლეებში კი „სულს განცხადებისას“, „სულს აღთქმისას“ და „სულს წყალობისას“. ფსალმუნში ის „სახიერ“ და „სამეუფო“ სულადაა მოხსენებული. წინასწარმეტყველი ისაია მას უწოდებს „სულს სიბრძნისას“, „კეთილმნებელობისას“, „კეთილგონიერებისას“, „ძლიერებისას“, „შეცნობისას“, და „სულს ღვთისადმი მოწიწებისას“ და „ღვთისმოშიშებისას“.

სულად იწოდება დემონიც, მაგრამ უწმინდურ სულად. როგორც წმინდა წერილი ადამიანის სულის შესახებ საუბრისას ამბობს: „სული ადამიანისა“, ან ქარის შესახებ „სული ქარიშხალისა“, ან ცოდვის შესახებ „სული მრუშობისა“ და ა.შ., ასეა აქაც. სულიწმიდისათვის წარმოუდგენელია ასეთი რამ. ნუ იყოფინ! გარდა ამისა, არსებობს დიდი განსხვავება. უწმინდური სული როცა შედის ადამიანში (ღმერთმა დაგვიფაროს მისგან), შედის როგორც სისხლისმსმელი მგელი, რომელიც მზადაა დაგლიჯოს ცხვარი. ის გადარევს ადამიანის სულს და თრგუნავს მას, უბნელებს აზროვნებას, ურევს ენას, პირიდან გადმოსდის ქაფი და გაუთავებლად ღრიალებს, ადამიანს მთლიანად მოიცავს წყვდიადი. ფართოდ აქვს გახელილი თვალები, მაგრამ სული ვერაფერს ხედავს. საცოდავი ადამიანი გულშემზარავად კანკალებს. გულმოწყალების და სიბრალულის არმქონე დემონები მისი უსაძაგლესი მტრები არიან.

არაფერი ამის მსგავსი არ ხდება სულიწმიდასთან დაკავშირებით. პირიქით, ყველა მისი ქმედება მიმართულია ჩვენდა სასიკეთოდ და ჩვენი ხსნისთვის. უპირველეს ყოვლისა, მისი ყოფნა იწვევს სიმშვიდეს და კეთილგანწყობილებას. მისი ტვირთი ძალიან მსუბუქია. შემეცნების ელვისებურად ნათელი სხივები წინასწარ გვამცნობენ მის გამოჩენას. მოდის მამისეული სიყვარულით და თანაგრძნობით. მოდის, რომ გვიშველოს, გვიმკურნალოს, გვასწავლოს, დაგვარიგოს, გაგვაძლიეროს და დაგვამშვიდოს. მოდის, რომ გაგვინათოს გონება. დაგვანახოს ის, რასაც ვერასდროს წარმოვიდგენდით. მოდის და პატარა ადამიანი, ისაიას მსგავსად, გახსნილი ციდან ხედავს უფალს „მაღალ და მედიდურ ტახტზე“ (ისაია 6,1), იეზეკიელის მსგავსად - „ქერუბიმებზე“ (იეზეკიელი 10,18). ხედავს როგორც დანიელი, რომ მას ემსახურებიან „ათასის ათასნი და ბევრის ბევრი ანგელოზები“ (დანიელი 7,10), ხედავს სამყაროს დასაწყისსა და დასასრულს, რადგან ის არის ნათელისა და შემეცნების წყარო და გამოცხადება.

* * *
მოდით, ახლა გადავშალოთ წმინდა წერილი და შევსვათ წყალი წმინდა მამების ჭურჭლებიდან. შევსვათ წყალი ცოცხალი, რომელიც მოედინება ჩვენთვის საუკუნო ცხოვრების მოსანიჭებლად. ასე დაახასიათა ერთხელ უფალმა სულიწმიდა, რომელსაც მიიღებდნენ მორწმუნენი: „და რომელსა ჰრწმენეს ჩემი, ვითარცა თქუა წიგნმან, მდინარენი მუცლისა მისისაგან დიოდიან წყლისა ცხოველისანი“ (იოანე 7,38). იგულისხმება არა ჩვეულებრივი მდინარე, რომელიც გამხმარ მიწას რწყავს, არამედ უხილავი და გონიერი, რომელიც ნათლით მოსავს სულებს.

რატომ შეადარა უფალმა სულიერი მადლი წყალს? იმიტომ, რომ წყალი არის სიცოცხლის ძირითადი ელემენტი, ციდან მოდის წვიმის სახით, აქვს მარტივი ფორმა, მაგრამ მისი მოქმედება არის მრავალფეროვანი. აწვიმს მთელ ბუნებას, მაგრამ ეს წვიმა აძლევს თეთრ ფერს შროშანს, წითელს - ვარდს, მეწამულს - იებსა და სუმბულს. ფინიკის ხეს აძლევს სხვა ნაყოფს და ვენახს სხვას. ხდება „ყოველივეში ყველაფერი“ და ამ დროს არის უბრალო წვიმა.

ასევეა სულიწმიდა. არის ერთი და განსაკუთრებული. თავის ნიჭებს ანაწილებს საკუთარი ნემისამებრ: ერთს სიბრძნისმეტყველების მადლს ანიჭებს, მეორეს - წინასწარმეტყველებისას. მესამეს აძლევს ძალას დემონებთან საბრძოლველად, მეოთხეს წმ. წერილის კვლევის უნარს. ერთს ასწავლის მარხვასა და ასკეტურ მოღვაწეობას, მეორეს ანიჭებს გამოსწორებისა და თავშეკავების უნარს; ზოგიერთს აშორებს მიწიერი საქმეებისაგან და სხვას ამზადებს მოწამეობისათვის, მაგრამ თვითონ მარად იგივეა.

როგორც ნახევრად გამომშრალი ხე მორწყვის შემდეგ ამოიყრის ყლორტებს, ასევე ცოდვილი სული მონანიებით და სულიწმიდის მადლით გამოიღებს ტკბილ ნაყოფს. ხანდახან არ გიფიქრია უმანკოებასა და ქალწულებაზე? ეს ნუგეშინისმცემელის მადლია. რამდენ ქალიშვილს მიუტოვებია ქორწილის სამზადისი და გაჰყოლია ქალწულების მასწავლებელს...

ძალიან ბევრმა ვინც სასახლეში ცხოვრობდა, ერთ მშვენიერ დღეს სულიწმიდის მითითებით მიატოვა ყოველივე: სახელი, პატივი და დიდება... ზოგიერთმა ახალგაზრდამ თვალი აარიდა ხორციელ სილამაზეს და გადარჩა წაბილწვას. ალბათ გინდა გაიგო, ვინ ასწავლა მათ სულებს? ვინ და სულიწმიდამ! რამდენი რამ სახარბიელო არის ამქვეყნად, მაგრამ ქრისტიანები ისწრაფვიან უპოვარობისკენ. რატომ? იმიტომ, რომ ისინი დააპურა სულიწმიდამ.

* * *
მოდით განვიხილოთ წმ. წერილში გადმოცემული სულიწმიდის საქმენი. ორივე აღთქმაში ერთი და იგივე სულია. ძველში იწინასწარმეტყველა ქრისტეს მოსვლა და ახალში გარდამოვიდა ზეციდან მიწად, გვიჩვენა ის და იქადაგა მისი ღმრთეება.

წინასწარმეტყველმა ელისემ განკურნა ნაყამანი კეთრისაგან და ამისათვის არანაირი საზღაური არ გამოართვა. გეხაზი ართმევს ნაყამანს დაუმსახურებლად ფულს და მალავს, მაგრამ წმინდანთათვის არაფერია დაფარული. ბრუნდება გეხაზი და მას ეკითხება წინასწარმეტყველი: - „საიდან მოდიხარ, გეხაზ? გგონია, ჩემი გული არ იყო შენთან ერთად? მე აქ ვიყავი, მაგრამ ღვთის სული, რომელიც მე გამაჩნია, შორსმხედველია. წყვდიადიდან მოხვედი და წყვდიადშივე წახვალ. კეთროვანის მკურნალობა გაყიდე? შენ და შენს შთამომავლობას გადაედოს ნაყამანის კეთრი სამარადისოდ. მე შევასრულე მცნება: „უფასოდ მიიღეთ, უფასოდ გაეცით“. შენ გაყიდე სლიწმიდის მადლი. მიიღე ახლა ის, რაც იყიდე“ (იხ. IV მეფეთა5,1-27).

სულიწმიდის მადლი ანათლებდა ყველა მართალსა და წინასწარმეტყველს: ენუქს, ნოეს, აბრაამს, ისააკსა და იაკობს. თვით ფარაონი დარწმუნდა, რომ იოსებს ჰქონდა ღვთის სული (დაბ. 41,38). ალბათ ხშირად გაგიგონია მოსეზე და იმ სასწაულებზე, რომლებიც მან ნუგეშინისმცემელის მეშვეობით მოიმოქმედა. ამ ძალამ გააძლიერა მრავალვნებული იობი. იგივე ძალით ღოთენიელი გაბატონდა (მსაჯ. 3,10) და გედეონი გაძლიერდა (მსაჯ. 6,34). იფთახმა გაიმარჯვა (მსაჯ. 11,29-33). მიუხედავად იმისა, რომ დებორა ქალი იყო, იბრძოლა (მსაჯ. 4,4) და სამსონმა მოიპოვა ზებუნებრივი გამარჯვებები (მსაჯ. 13,25; 14,6-19). სამუელზე და დავითზე ნათლად ლაპარაკობენ მეფეთა წიგნები. აშკარაა, რომ სასწაულმოქმედნი ილია და ელისე იყვნენ აღვსილნი სულიწმიდით. და თუკი ვინმე გადაშლის წინასწარმეტყველთა წიგნებს, ნახავს უამრავ მოწმობას სულიწმიდის შესახებ.

წინასწარმეტყველი იეზეკიელი ამბობს: „შემოვიდა ჩემში სული და მითხრა: ასე ამბობს უფალი“ (იეზეკიელი 11,5). ამით მას სურს გვითხრას, რომ სულმა ის ალერსით ჩაიხუტა, როგორც იაკობმა იოსები, და როგორც სახარებაში აღწერილმა - უძღები შვილის მამამ თავის სინანულში მყოფი ვაჟი.

სულმა განაბრძნო ახალგაზრდა დანიელი და გაასამართლა მსაჯულები: ცილი დასწამეს სუსანას და სიკვდილით დასჯა მიუსაჯეს. ვინ იხსნა იგი დამსჯელთაგან? უკვე იდგა მოწამებრივ გზაზე. ხალხს უკვე დასასჯელად მიჰყავდა, მაგრამ სუსანას ჰყავდა ყოვლისშემძლე შემწე, ნუგეშინისმცემელი სული ჭეშმარიტებისა. სული ეძახის დანიელს: „შენ ყრმავ, განსაჯე დიდები, რომლებიც სიბერეში ჩავარდნენ ახალგაზრდების ცოდვაში“. და დანიელის ჩარევით გადარჩა უბრალო სუსანა (დანიელი 45).

ნაბუქოდონოსორიც, რომელმაც იცოდა, რომ დანიელის მკერდში წმინდა სული სუნთქავდა, მას მიმართავს: „ბელტეშაცარ, მთავარო! ვიცი, შენში წმინდა ღმერთების სულია და არანაირი საიდუმლო არ არის შენთვის მიუწვდომელი; აჰა, ჩემი სიზმარი, რომელიც ვიხილე და მითხარი მისი განმარტება“ (დანიელი 4,6). ხედავ სულიწმიდის ძლიერებას? სიზმრის მნახველი ვერ ხსნის მას, ხოლო დანიელი, რომელსაც ის არ უნახავს, ხვდება სიზმრის მნიშვნელობას.

* * *
რა თქმა უნდა, შეგვეძლო უფრო ფართოდ და დაწვრილებით გვესაუბრა ძველ აღთქმაზე. მაგრამ დრო არ გვაქვს. საკმარისია, რაც ვთქვით. ახლა გადავიდეთ ახალ აღთქმაზე და აქაც შევაგროვოთ რამდენიმე თავთავი.

სულიწმიდა გარდამოვიდა ქალწულ მარიამზე, რომ ეშვა ქრისტე. ის მოიცვა საღმრთო მადლმა და ნუგეშინისმცემელმა ის მოამზადა ღვთისა და სიტყვის ჭურჭლად. ზედმეტია იმის აღნიშვნა, რომ დაბადება იყო უბიწო და უმწიკვლო. ეს ისედაც კარგად იცით. მთავარანგელოზმა გაბრიელმა მარიამს უთხრა: - „მე ვარ მახარებელი იმისა, რაც უნდა მოხდეს, მაგრამ არა თანამონაწილე. რა თქმა უნდა, მე ვარ მთავარანგელოზი, მაგრამ აქ მთავრდება ჩემი მისია. მე შენ გაუწყებ, რომ „გიხაროდენ მიმადლებულო“, მაგრამ ვერ აგიხსნი შობის საიდუმლოს. „სული წმიდაჲ მოვიდეს შენ ზედა და ძალი მაღლისაა გფარვიდეს შენ“ (ლუკა 1,26-35).

სულიწმიდა ნათლად გამოჩნდა უფლის ნათლობის დროს. მათე მახარებლის თანახმად, „და აჰა განეხუნეს მას ცანი, და იხილა სული ღმრთისაჲ, გარდამომავალი ვითარცა ტრედი, მივიდა და დაადგრა მას ზედა“ (მათე 3,16). როგორც განმარტავენ ზოგიერთნი, საჭირო იყო ქრისტეს კაცობრივ ბუნებას მისცემოდა სულიწმიდის ის მადლი, რომელიც ეძლევა ადამიანს ნათლობის დროს.

სულიწმიდის წყალობა გაუნაწილა უფალმა მოციქულებს მაშინაც, როცა მისცა მათ ხელმწიფება ადამიანთა ცოდვების მიტევებისა: „მიიღეთ სული წმიდაჲ. უკუეთუ ვიეთნიმე მიუტევნეთ ცოდვანი მიეტევნენ მათ; და უკუეთუ ვიეთნიმე შეიპყრნეთ, შეპყრობილ იყვნენ“ (იოანე 20,22-23) და დაუბარა, დარჩენილიყვნენ იერუსალიმში, ვიდრე არ შეიარაღდებოდნენ მისი ღვთაებრივი ძალით (ლუკა 24,49).

ამაღლდა უფალი ზეცად და შეასრულა დანაპირები. როდესაც მოაწია სულთმოფენობის დღემ, გარდამოვიდა სულიწმიდა მოციქულებზე, რომლებიც ერთ-ერთ სახლში იყვნენ თავმოყრილნი და ელოდებოდნენ მის მოსვლას. გარდამოვიდა, რათა ისინი შემოსილიყვნენ ძლიერებით და მონათლულიყვნენ უფლის დაპირებისამებრ. მოციქულებმა მიიღეს არა რაღაც ნაწილი მადლისა, არამედ - სრული ძალა. როგორც ნათლობის დროს მოსანათლავი მთლიანად შთაიფლება წყალში, ასევე მოციქულები მოინათლენ სულიწმიდაში. წყალი ასველებს მხოლოდ სხეულს ღვთის სული კი - გამსჭვალავს სულსაც და სხეულსაც. ეჭვი გეპარებათ? მოგიყვანთ ერთ უბრალო, მაგრამ თვალსაჩინო მაგალითს: ავიღოთ ცეცხლი და რკინა. ცეცხლი ავარვარებს რკინას, ანუ ცივი ხდება ცხელ! შავი - ძლიერ წითელი და თვალისმომჭრელ! მაშ, რატომ გეჩვენება უცნაურად, რომ სულიწმიდა აღწევს სულის სიღრმეში?

გარდამოვიდა ნუგეშინისმცემელი და ამხელა მადლის გარდამოსვლა შეუმჩნეველი რომ არ დარჩენილიყო, გაისმა ზეციური საყვირის და ძლიერი ქარის გუგუნის მსგავსი ხმა. აივსო მთელი სახლი ნათელით და გახდა გონიერების ემბაზი, რომელშიც მოინათლნენ მოწაფეები. თითოეულ მათგანს ცეცხლოვანი ენები დაეფინა, და განიბანნენ ისინი სულიწმიდის ნათელში. ეზიარნენ ცეცხლს, რომელიც კი არ წვავს და ფერფლად აქცევს, არამედ აღადგენს. ის ანადგურებს ცოდვების ისრებს და განაბრწყინებს სულს. ცეცხლოვანმა ენებმა, როგორც სამეფო გვირგვინებმა, შემოსეს მოციქულთა თავები. ოდესღაც ცეცხლოვანი ორლესული მახვილი იცავდა სამოთხის კარს, ახლა კი ცეცხლოვანმა ენამ განაღო იგი და მოავლინა ცხონება.

„და იწყეს სიტყუად უცხოთა ენათა, ვითარცა სული იგი მისცემდა მათ სიტყუად“ (საქმე 2,4). გალილეველები პეტრე და ანდრია სპარსულად თუ მიდიურად ლაპარაკობდნენ. იგივეს აკეთებდნენ იოანე და სხვა მოციქულებიც. ყოველი უცხოელი ისმენდა ღვთის სადიდებელ სიტყვებს მშობლიურ ენაზე.

ვინ არის ასეთი დიდი მასწავლებელი, რომელიც უცბად გვასწავლის იმას, რაც არ ვიცით? თუნდ მხოლოდ ბერძნული ენის სწავლას რამდენი წლის მეცადინეობა და გარჯა სჭირდება. სულიწმიდა კი ყველაფერს უცბად ასწავლის. ეს ნამდვილად დიდი სიბრძნე და საღმრთო ძალაა. როგორ უნდა შევადაროთ ერთმანეთს მოციქულების ნაკლებგანსწავლულობა, მათ უეცრად სხვადასხვა ენაზე ამეტყველებას? „ტკბილითა განსავსე არიან (საქმე 2,13) ამბობდნენ მათი შემყურენი და მართალნიც იყვნენ, რადგან მათრობელა მაჭარია სულიწმიდის მადლი.

სულიწმიდის მადლით განათლებული პეტრე, რომელმაც იცოდა, თუ ვინ ჰყავდა მოკავშირედ, დადგა თერთმეტ მოციქულთან ერთად, სიტყვით მიმართა იქ შეკრებილ ხალხს და მჭერმეტყველური ქადაგებით სამი ათასი სულა მოაქცია. ასეთი სიძლიერის იყო ის მადლი, რომელიც ეხმარებოდა მოციქულებს. მისი ძალით ქრისტეს ჯვარმცმელებმა ირწმუნეს უფალი და მოინათლნენ მისი სახელით.

ნუგეშინისმცემელის ძალამ მრავალი საოცარი სასწაული მოახდინა. განიკურნა მრავალი ავადმყოფი და დემონური სულით შეპყრობილი ადამიანი. პეტრეს ჩრდილიც კი კურნავდა სნეულთ. არა მხოლოდ თორმეტი მოციქული, არამედ - ჩანასახში მყოფი მაშინდელი ეკლესიის პირველშობილნიც კურნავდნენ, მათ შორის შვიდი დიაკონი. უპირველესად უნდა დასახელდეს პირველმოწამე სტეფანე, აღვსილი რწმენით და სულიწმიდის ნათელით. ის დიდ სასწაულებს ახდენდა და ვერავინ ახერხებდა შეწინააღმდეგებოდა მის სიბრძნესა და სულს, რომლის მეშვეობითაც ის მსჯელობდა. როდესაც მას ცილი დასწამეს და სინედრიონის წინაშე წარადგინეს, სიტყვის წარმოთქმისას სულიწმიდით აღვსილმა ცად აიხედა „და იხილა დიდებაჲ ღმრთისაჲ და იესო, მდგომარე მარჯუენით ღმრთისა“ (საქმე 7,55).

ან როგორ აიხსნება სულიწმიდის ის სასწაულებრივი ქმედებანი, რომელნიც გამოვლინდა მოციქულ პავლეს ცხოვრებაში? იგი სავსე იყო სულიწმიდის ძლიერებით. ნუგეშინისმცემელმა ის „შეიცნო რჩეულ ჭურჭლად“, რათა ეღიარებინა თავისი რწმენა ქრისტეს მიმართ მეფეების, წარმართებისა და იუდეველების წინაშე. ქრისტიანობის მდევნელი გადააქცია მის მხურვალე მქადაგებლად, რომელმაც იერუსალიმიდან ადრიატიკის ზღვამდე იქადაგა უფლის სიტყვა, იქადაგა რომში და ჰქონდა სურვილი მიეღწია ესპანეთამდეც.

როგორ ავუაროთ დუმილით გვერდი მოციქულ პავლეს სასწაულებრივ საქმეებს კვიპროსზე. მოგვ ელიმას დაბრმავებას (საქმე 13,11) და ლისტრაში ხეიბრის განკურნებას (საქმე 14,8-10)? რაოდენ სასწაულებრივია სულიწმიდის ქმედებანი კილიკიაში, ფრიგიაში, გალატიაში, მისიაში და მაკედონიაში! ფილიპიადან განდევნა გრძნეული სული, ღამით კი, მიწისძვრისა და მოციქულ პავლეს ციხიდან სასწაულებრივი განთავისუფლების შემდეგ მოინათლა საპატიმროს ზედამხედველის მთელი ოჯახი (საქმე 16,16).

პავლემ იქადაგა თესალონიკეში (საქმე 17,1-9) და ათენის არეოპაგში (საქმე 17,16-34) კორინთოში და მთელ აქაიაში (საქმე 18,1-17). ეფესოში კი მისი მანდილებით და სარტყლებით ჰკურნავდნენ ავადმყოფებს და განაგდებენ უწმინდურ სულებს (საქმე 19,11-12). ტროადაში მესამე სართულიდან გადმოვარდნილი და უკვე მკვდარი ევტიქი აღადგინა (საქმე 20,9).

როდესაც კესარიაში ხელშებორკილი წარსდგა მმართველთა წინაშე, სულიწმიდისგან იმდენი სიბრძნე და მადლი მიიღო, რომ იუდეველთა მეფე აღრიპამ უთხრა: „მცირედ-ღა და მარწმუნო მე ჭრისტეანე ყოფად“ (საქმე 26,28).

* * *
კიდევ ბევრია სათქმელი, მაგრამ დრო არ გვეყოფა. ის, რასაც მოციქული პავლე ამბობს სულიწმიდის შესახებ თავის თოთხმეტ ეპისტოლეში, ბევრ ქადაგებას სჯობს. თუკი რაიმე გამომრჩა, სიცარიელეს თავად ნუგეშინისმცემელი შეავსებს. მე შემოგთავაზეთ მცირედი, თქვენ აიღეთ ბევრი. სულიწმიდა იძლევა იმდენს, რამდენის მიღებაც შეგვიძლია. მისი წყალობა ყოველთვის უხვია მათთვის, ვისაც წმინდა გული აქვს. წმინდა გული არის წალკოტი სულიწმიდისა მრავალი კეთილი ნაყოფით: სიყვარულითა და სიხარულით, მშვიდობისთა და მოთმინებით, პატიოსნებითა და სათნოებით, რწმენით, სიმშვიდითა და თავშეკავებით (იხ. 5,22-23).

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Jan 20 2008, 11:23 PM

DEMIURG
ძალიან დიდი მადლობა! შესანიშნავადაა ყველაფერი გადმოცემული

სულიწმინდას მტრედით "გამოსახავენ" და რატომ?

პოსტის ავტორი: DEMIURG თარიღი: Jan 21 2008, 03:01 AM

ნათია

იმიტომ რომ სულიწმინდა იესოზე მტრედის სახით გადმოვიდა. ხოლო მტრედის სახით იმიტომ გადმოვიდა, რომ ეს ფრინველი ყოველთვის ითვლებოდა სისუფთავისა და უდანაშაულობის, უბოროტობისა და სიმშვიდის სიმბოლოდ. თუმცა ღვთის სული იესოსთან მკვიდრობდა მარიამში მისი ჩასახვის დღიდან. ხოლო ხილულად იმიტომ გადმოვიდა რომ აღსრულებულიყო მასზე დაწრილი: „რომელსა ზედა იხილო გარდამომავალი და დადგრომილი მის ზედა, იგი არს, რომელმან ნათელ-გცეს სულითა წმიდითა“ (ინ. 1,33). ანუ ხილულად გადმოსვლა მოხდა იმისთვის, რომ იესოში ხალხს შეეცნო ქრისტე.

პოსტის ავტორი: უჩა თარიღი: Feb 10 2008, 04:18 AM

იცით რა მაინტერესებს? აი ანგელოზი რო შეცდა და ცოდვაში ჩავარდა, ანუ ამპარტავნებაში რა, ვინ შეაცდინა იგი? მაშინ ხომ ეშმაკი არ არსებობდა.
ანუ მაინტერესებს რა იყო ამ ცოდვის გამომწვევი მიზეზი?

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Feb 10 2008, 08:43 PM

უჩა

არ არის აუცილეელი ეშმაკმა აცდინოს აამიანი, რომ მან შესცოდოს. ადამიანს აქვს თავისუფალი ნება, მას შეუძლია აარჩიოს კეთილი ან ბოროტი და ეს ეშმაკის ჩარევის გარეშეც შესაძლებელია.

ერთი ანეგდოტი გამახსენდა, ერთმა მოძღვარმა მოგვიყვა:
ერთი ბერი იყო მონასტერში და ძალიან უყვარდა ჭამაო.
ერთხელაც შუა მარხვისას წინამძღვარი შევიდა მასთან კელიაში და ასეთ სურათს წააწყდა: ამ ბერს სუფრის კოვზზე მოეთავსებინა კვერცხი, სანთლელი შეენთო და ასეთი გზით აპირებდა კვერცხის მომზადებას. გადაირია წინამღვარი, რას აკეთებო...
დაემხო ის ერი და დაიწყო თავის მართლეა: ეშმაკმა შემაცდინა, ეშმაკმა შემაცდინაო...
ამ დროს ეშმაკმა გამოყო თავი საიდანღაც და დაიძახა:
არა, ძმაო, მე ეგეთ რამეს ვერ მოვიფიქრებიო

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Feb 10 2008, 08:56 PM

დათიკოს პოსტის მერე გამიჩნდა ეს კითხვა: ეშმაკი რომ შეგეცოდოს "შეიძლება"?თუნდაც იმიტომ, რომ ყველაფერს მას აბრალებენ

პოსტის ავტორი: იოანა თარიღი: Feb 10 2008, 08:59 PM

არა, არ გაყვე ამ აზრს

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Feb 10 2008, 09:06 PM

მეც მასე მგონია, რომ უმიზეზოდ არ აბრალებენ

პოსტის ავტორი: იოანა თარიღი: Feb 10 2008, 09:08 PM

ისე ცდუნება რას ნიშნავს?
როგორც ვიცი ადამიანის ნებაზე ეშმაკს არანაირი გავლენა არა აქვს, უბრალოდ ეშმაკი სთავაზობს და ირჩევს ადამიანი.
სიტყვები - შეთავაზება და ცდუნება ამ შემთხვევაში იდენტურია?

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Feb 10 2008, 09:09 PM

დათიკო
ასეთი კითხვები გამიჩნდა:
ანგელოზი დაეცა, რადგან მას ჰქონდა თავისუფალი ნება და მიიდრიკა ბოროტისკენ თავისი ნებით და არა ეშმაკის შთაგონებით (რომელიც მაშინ არ არსებობდა). აქვს თუ არა ანგელოზს ეს თავისუფალი ნება დღესაც? ანუ შეიძლება ანგელოზი დღესაც დაეცეს? რაღაც არა მგონია. ეს მგონი მაშინ მოხდა ერთხელ და აღარ განმეორდება.
რაც შეეხება ადამიანს, ის თავიდანვე ეშმაკის შთაგონებით დაეცა და არა ეშმაკის ჩერევის გარეშე მხოლოდ თავისი ნებით... და მას შემდეგ ებრძვის ადამიანს ეშმაკი, რომელიც არც იძინებს, არც ისვენებს და არც იღლება. ანუ რა მაინტერესებს: რამდენად რეალურია (ალბათობის მხრივ), რომ ადამიანს ეშმაკის "წახმარება" არ დასჭირდეს დაცემისთვის? ანუ მე შემიძლია ვთქვა, რომ ცოდვაში ჩავვარდი, მაგრამ ეშმაკი არაფერ შუაშია, ეს ჩემით მოვახერხე-თქო?
ის ბერიც, კვერცხს რომ ხარშავდა სანთელზე, ეშმაკის "დახმარების" გარეშე იყო გემოთმოყვარებაში თავისით?
ცოტა რთული საკითხია და მე კარგად არ მესმის

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Feb 10 2008, 11:47 PM

ალბათ, გემოყვარეობა ეშმაკიდანაა, და მის განსახორციელებლად აუცილებელი "მეთოდების" იდეა კი ადამიანისგან

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Feb 11 2008, 02:15 AM

მარიამი

ანგელოზი არის მოაზროვნე ბუნება, თვითუფლებრივი, განზრახულების მიხედვით ცვალებადი ანუ ნებითცვალებადი, რადგან ყოველივე ქმნილი ცვალებადიცაა, უცვლელი კი მხოლოდ შეუქმნელია. ამასთან, ყოველივე, რაც მოაზროვნეა, თვითუფლებრივია. ამიტომ, იგი, როგორც მოაზროვნე და გონისმიერი, თვითუფლებრივია, ხოლო როგორც ქმნილი, - ცვალებადი, აქვს რა უფლებამოსილება დარჩეს და წარემატოს სიკეთეში, ანდა უარესისკენ შეიცვალოს. იგი, როგორც უსხეულო, სინანულის ვერმიმღებია, მაშინ როცა ადამიანმა სხეულის უძლურების გამო ჰპოვა სინანული. ანგელოზი არის მოაზროვნე ბუნება, თვითუფლებრივი, განზრახულების მიხედვით ცვალებადი ანუ ნებითცვალებადი, რადგან ყოველივე ქმნილი ცვალებადიცაა, უცვლელი კი მხოლოდ შეუქმნელია. ამასთან, ყოველივე, რაც მოაზროვნეა, თვითუფლებრივია. ამიტომ, იგი, როგორც მოაზროვნე და გონისმიერი, თვითუფლებრივია, ხოლო როგორც ქმნილი, - ცვალებადი, აქვს რა უფლებამოსილება დარჩეს და წარემატოს სიკეთეში, ანდა უარესისკენ შეიცვალოს. იგი, როგორც უსხეულო, სინანულის ვერმიმღებია, მაშინ როცა ადამიანმა სხეულის უძლურების გამო ჰპოვა სინანული.
წმ. იოანე დამასკელი
მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა
თავი მეჩვიდმეტე
ანგელოზების შესახებ
http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/damaskeli/17.htm

რაც შეეხება კითხვას, შეუძლია თუ არა დაეცეს ანგელოზი დღესაც:
როგორც წავიკითხეთ: იგი, თვითუფლებრივია, ანუ თავისუფალი ნება მასაც გააჩნია. და ის ქმნილია, შესაბამისად ცვალებადიც, აქვს უფლებამოსილება დარჩეს და წარემატოს სიკეთეში, ანდა უარესისკენ შეიცვალოს. ანუ, მე როგორც მივხვდი ეს სიტყვები ზოგადად ყველა ანგელოზზე ვრცელდება, შესაამისად, ჩემი დასკვნით, მას შეუძლია ცოდვით დაეცეს.





მარიამი
კიდევ ერთი სასაცილო ანბავი გამახსენდა:
აკადემიაში ერთი სტუდენტი არ სწავლობდა და ამის გამო მამა გიორგი (ზვიადაძემ) დაიბარა და მაგრა გაკიცხა. ეს ბიჭი ეუნება: მამაო, ეშმაკი არ მაძლევს საშუალებას ვიმეცადინოო. და ამის გაგონებაზე მამა გიორგიმ წამოიძახა: სადა სცალია შენთვის ეშმაკსო

პოსტის ავტორი: agmsarebeli თარიღი: Feb 12 2008, 01:28 AM

ანგელოზთა დაცემა უკვე აღარ მოხდება. როცა წმინდა იოანე დამასკელი ანგელოზთა შესახებ წერს მართლია იგი ქმნილებაა და თავისუფალი ნებაც გააჩნია მაგრამ , ისინიუკვე აღარ აირჩევენ ბოროტებას, რადგან იხილეს უკვე ის საჯელი რაც დაემართათ დაცემულ სულებს. ისინი პირიქით წარემატებიან სიკეთეშიდა ღვთის დიდებაში. ანუ ისინი დარჩნენ აღუძვრელნი ბოროტებისადმი.

ნათია შენ გაინტერესებდა სახარებებზე. არსებობს რამდენიმე თარგმანი ბიბლიისა: სეპტუაგინტა ანუ სამოცდაათთა, რომლითაც სარგებლობს აღმოსავლეთის ეკლესია; ვულგატა-ლათინური თარგმანი ნეტარი იერონიმესი, რასაც დასავლეთი იყენებს; პეშიტო-სირიული თარგმანი ძველი აღთქმისა; არსებობს კიდე ორიგენეს თარგმინლი ბიბლია. მან გამოიყენა მანამდე არსებული თარგმანები(6 ცალი), შეაჯერა და გამოიყვანა მათგან ერთი. ე.წ. "ჰეგზაპლები".

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Feb 13 2008, 11:34 PM

agmsarebeli

განა ჩვენ არ ვიცით თუ რა არის ბოროტება და მაინც ჩავდივართ ამას? ცოდნა არ ნიშნავს არ ქმნას. ნუ, არ ვიცი შესაძლეელია ანგელოზეში სხვაგვარადაა, მაგრამ ჩემი აზრით თუკი ანგელოზს თავისუფალი ნეა გააჩნია, მას დაცემის ნებაც უნდა გააჩნდეს, რადგან ისიც თავისუფალი ნეით არის შექმნილი.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 14 2008, 01:45 AM

ნამდვილად ასეა, ოღონდ აქ სხვა რამესთან გვაქვს საქმე, კერძოდ
ადამიანი ცოდავს თავისუფალი ნებით, მაგრამ მაქ აქვს სინანული, ხოლო სინანული, ამბობენ მამები, ხორცთა უძლურების გამო მიეცა მას, ანგელოზებში იდეა, რომ ისინი შეიძლება ისევ დაეცნენ ან პირიქით იდეა, რომ სატანას შეუძლია შეინანოს, მხოლოდ იდეაშივე რჩება, რადგან იქ არის ნების თავისუფლებასთან ერთად , მიღებულ არჩევანში გამყარება, ანუ ორივე მხარე გამყარებულია საკუთარ არჩევანში, შესაბამისად ეს გამყარებაც არის მუდმივი და შესაბამისად მათი სულიერი მდგომარეობაც მუდმივად იზრდება იმ მდგომარეობაში რაც მდგომარეობაშიც არიან, ანუ ერთნი ნეტარებაში იზრდებიან, იგივე სიყვარულში, მორჩილებაში , დიდებაში, მეორენი კი ტანჯავაში მუდმივად იჩეხებიან, იგივე სიძულვილში, შურში, ურჩობაში, გმობაში...

იხარეთ;

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: უჩა თარიღი: Feb 14 2008, 03:28 AM

ანუ გამყარებულია რას ნიშნავს რომ ეშმაკს ეშმაკად ყოფნა უნდა და მორჩა? თუ როგორ? ანუ ეშმაკი ხო დაეცა ამპარტავნებით და ის ამპარტავნება მას ყოიველთვის ექნება და სურვილიც კი არასდროს არ ექნება რო ღმერთთან ახლოს იყოს?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 14 2008, 03:40 AM

მიახლოებით. ანუ შეიძლებით და თეორიით შეიძლება მანაც შეინანოს და ანგელოზიც დაეცეს, გამომდინარე თავისუფალი ნებიდან; მაგრამ ეს აღარასოდეს მოხდება, ისინი არჩევანში არიან გამყარებულნი და ყოველწამიერად უფრო მეტად მყარდებიან მასში, ასე მუდმივად...

პოსტის ავტორი: უჩა თარიღი: Feb 14 2008, 03:50 AM

KAIROS
მივხვდი ყველაფერს. მადლობა.

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Feb 14 2008, 08:19 PM

KAIROS

ვფიქრო რომ სწორი მსჯელოაბაა, მაგრამ მე მაინტერესეს რას ეფუძნება ეს მსჯელობა:

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Feb 14 2008, 08:29 PM

მეც მაინტერესებს გავრცობა ამ საკითხის, კაიროს, რა ვქნა, ვერ გავიგე

გარდა ამისა, მაინტერესებს, მთვარაანგელოზთა გარდა, კიდევ რამდენი ანგელოზია სულ? თუ ეს ზოგადი მცნებაა და როგორც ერთი ისე უნდა "განვიხილოთ"? მაგალითად , მფარველი ანგელოზი, ჩემი და შენი სხვადასხვაა თუ რაღაცნაირად მაინც ერთიდაიგივეა?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 15 2008, 03:58 AM

დავით;

მოდი ჯერ დამასკელს მოვუსმინოთ ვინაა ანგელოზი, იგია:
"მოაზროვნე და გონისმიერი, თვითუფლებრივია, ხოლო როგორც ქმნილი, - ცვალებადი, აქვს რა უფლებამოსილება დარჩეს და წარემატოს სიკეთეში, ანდა უარესისკენ შეიცვალოს. იგი, როგორც უსხეულო, სინანულის ვერმიმღებია, მაშინ როცა ადამიანმა სხეულის უძლურების გამო ჰპოვა სინანული", აქ აშკარაა ორი რამ მაქ აქვს თავისუფლება და მას არა აქვს/ექნება სინანული; აქედან გამომდინარე თავისთავად გამოირიცხება ის, რომ ეშმაკმა შეინანოს, იდეაში რომ შეინანოს, მაშინ ეპატიება, მაგრამ არ შეინანებს, იგივე სინანულის უქონლობის გამო, უფრო კარგად ეს "რატომ" გამოჩნდება, თუკი კარგად გავიაზრებთ რაა ნეტარება და რაა ტანჯვა, ვნახოთ იგივე დამასკელი, როგორ გვინმარტავს:
"პირველი განდგომილი სიკეთისგან, ბოროტებაში ჩავარდა, რადგან ბოროტება სხვა არაფერია, თუ არა სიკეთის ნაკლებობა, ისევე როგორც სიბნელე ნაკლებობაა სინათლისა."
ე.ი. გამოდის რომ ეშმაკი მოაკლდა ნათელს, მაგრამ როგორ ხდება ამ ნათლისადმი მოკლება, ის ისეთივე მოკლებას განიცდის ამ ნათლისა, როგორც მაშინ, თუ იზრდება ან აკლდება? აქედან შეგვიძლია განვავითაროთ საპირისპირო კითხვაც, ანგელოზები რომლებიც ნეტარებაში არიან, ისეთივე ნეტარებაში არიან, როგორშიც კეთილი არჩევანის დროს იყვნენ თუ მეტში ( ნაკლებში რომ არა ეგ ნათელია)?
ცოტათი გადავუხვევ, ორიგენეს ქონდა ასეთი მცდარი სწავლება "მოყირჭების" შესახებ, სადაც ვარაუდობდა, რომ ანგელოზთა ნაწილის დაცემა გამოიწვია ნეტარების ერთფეროვნების "მოყირჭებამ"(აქედან განავითარა მოძღვრება "ყველაზე ბოლოს ეშმაკთა სამოთხეში დაბრუნების შესახებ" რაც ასევე დაგმობილია), მაშინვე დაიგმო ეს მამათა მიერ, კერძოდ ნოსელის მიერ განვითარდა ძალიან ღრმა თეოლოგიური სწავლება ნეტარების შესახებ, სადაც მას მოყავს მაგალითი დაქანებული ფერდობისა და მასზე დაგორებული ლოდისა, ლოდი ყოველწამს სიჩქარეს უმატებს, ახლა წარმოვიდგინოთ, რომ ფერდობი მუდმივად დაქანებულია და ლოდი მუდმივად აჩქარებაშია; მიახლოებით ასევეა ნეტარება, სანამ ამ სიტყვას დავწერდი ანგელოზნი ნეტარების ერთ საფეხურზე იყვნენ, და როცა გავასრულე კიდევ წარემატნენ და ა.შ. ეს ნიშნავს, რომ არანაირი ერთფეროვანება და მოყირჭება არ შეიძლება იყოს, ამავდროულად ეს ნიშნავს სიკეთეში წარმატებას, კეთილ არჩევანში გამყარებას, ამიტომაც მიუხედავად თავისუფალი ნებისა და დაცემის იდეური შესაძლებლობისა, არ დაეცემიან, რადგან უფროდაუფრო ძლიერნი ხდებიან და უფროდაუფრო გამოცდილები და ნეტარები არიან და ასე მუდმივად; და პირიქით ხდება ეშმაკთან, ისევ დამასკელი:
"გვმართებს ვიცოდეთ, რომ რაც არის ადამიანებისთვის სიკვდილი, იგივეა ანგელოზებისთვის დაცემა, რადგან დაცემის შემდეგ არ არის მათთვის სინანული, ისევე როგორც არც ადამიანებისთვის - სიკვდილის შემდეგ. "
ე.ი. ეშმაკთან ის მდგომარეობაა რაც ადამიანთან სიკვდილის შემდეგ, ეშმაკი მუდმივად შორდება სიკეთეს,სინათლეს, იგი მუდმივად იძირება ბნელში და მასში მუდმივად იზრდება ამპარტავნება ანუ ესაა სწორედ ის გამყარება, რაც დავწერე, ამიტომაა რომ მიუხედავად თავისუფალი ნებისა და შენანების შესაძლებლობისა, იგი არ შეინანებს, რადგან უფროდაუფრო ბოროტდება და უფროდაუფრო იძირება ტანჯვაში...

მოკლედ ესაა ის გამყარება რასაც ვწერდი

staywhite



მგონი კითხვას პომაზანსკის კატეხიზმო პასუხობს:

"ეკლესიის ზოგიერთი მამა გამოთქვამს პირად, კეთილწესიერ თვალსაზრისს, რომ ანგელოზთა ცხრა დასი მხოლოდ საღვთო წერილში გამოცხადებულ სახელებსა და დასებს მოიცავს, მაგრამ მათ გარდა არსებობს ანგელოზთა ბევრი ისეთი დასი და სახელიც, რომელიც სააქაოდ არ გვეუწყა და უკვე საიქიოდ გახდება გასაგები. ამ მოსაზრებას ავითარებენ წმ. იოანე ოქროპირი, ნეტარი თეოდორიტე, თეოფილაქტე ბულგარელი. ოქროპირი ამბობს: „არის, ჭეშმარიტად არის სხვა ძალები, რომელთა სახელებიც კი არ ვიცით... ზეცად მკვიდრობენ არა მარტო ანგელოზები, მთავარანგელოზები, საყდარნი, ხელმწიფებანი, მთავრობანი, არამედ იქვეა ურიცხვი განსხვავებული გვარი და წარმოუდგენლად უამრავი კლასი, რომელთა აღწერა სიტყვით საერთოდ შეუძლებელია. საიდან ჩანს, რომ ზემოთ ნახსენებზე მეტი ძალნი არსებობენ და რომ ზოგი მათგანის სახელიც კი არ ვიცით? პავლე მოციქული საუბარობს ერთ თემაზე - ამოწმებს ქრისტეს შესახებ და იქვე ახსენებს მეორე საკითხსაც: „... და დასუა მარჯუენით მისა ზეცათა შინა, უზეშთაეს ყოველთა მთავრობათა და ხელმწიფებათა და ძალთა და უფლებათა, და ყოვლისა სახელისა, რომელი სახელდებულ არს არა ხოლო თუ ამას სოფელსა, არამედ მერმესაცა ამას“ (ეფ. 1,20-21). ხედავთ, რომ არსებობს რაღაც სახელები, რომლებიც ახლა არ ვიცით, მაგრამ შემდგომში გავიგებთ? ამიტომაც თქვა: „ყოვლისა სახელისა რომელი სახელდებულ არს არა ხოლო თუ ამას სოფელსა, არამედ მერმესაცა ამას“ - ეს გამონათქვამი ეკლესიის მიერ პირად მსჯელობად განიხილება.

საერთოდ, ძველნი მწყემსნი მიიჩნევდნენ, რომ ზეციური იერარქიის შესახებ სწავლება საიდუმლოა. წმ. დიონისე ნაშრომში „ზეციური იერარქიის შესახებ“ ასე მსჯელობს: „ზეციურ არსებათა რამდენი დასი არსებობს, როგორია ისინი და რარიგად აღესრულება იერარქიის საიდუმლო, ეს ზუსტად მხოლოდ ღმერთმა უწყის - იგია მიზეზი ამ იერარქიისა. საკუთარი მადლმოსილება და ნათელი ზეციურმა არსებებმაც იციან, მათვე უწყიან, თუ ვინ არიან წმიდა და არაამქვეყნიურ დასთა მთავარნი. ჩვენთვის მხოლოდ იმის თქმა შეიძლება, რა ცოდნაც ღმერთის წყალობით გამოგვიცხადეს ანგელოზებმა თავისთავზე“17. ამგვარადვე მსჯელობს ნეტარი ავგუსტინეც: „შეუორგულებლად მწამს, რომ ზეციურ სავანეებში არსებობენ საყდარნი, ხელმწიფებანი, მთავრობანი და უფლებანი. რომ ისინი ერთმანეთისგან განსხვავდებიან - ესეც უეჭველად მიმაჩნია. მაგრამ როგორნი არიან და ზუსტად რითი განირჩევიან - ეს არ ვიცი“.

მფარველი ანგელოზები სხვადასხვაა რათქმაუნდა, ბუნებით არიან ერთნი, ზოგადად კი როცა ანგელოზებზე ვსაუბრობთ, ჩვენი ცოდნა ძალიან შეზღუდულია...

იხარეთ;

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Feb 16 2008, 02:16 AM

ეს ციტატა დღეს ქონდა მოყვანილი ფორუმელ მაიას ერთ შესაბამის თემაში და გამახსენდა მეც ჩემი კითხვა.

ციტატაში წითლად რაც დავწერე იმაზე მინდა გკითხოთ: გასაგებია, რომ აქ ფიზიკური დასაჭურისება არ იგულისხმება, მხოლოდ შედარებაა, და ეს შედარება ბადებს სწორედ კითხვას (და არა მასთან უთანხმოებას!):

მოკლედ, საჭურისი არის მექანიკური ზემოქმედებით გაიმპოტენტებული კაცი, მაგრამ ნამდვილად არ ვიცი, საჭურისს მხოლოდ ფიზიკურად არ ძალუძს აქტის შესრულება თუ ამ დროს აზრობრივი მისწრაფებაც ჩახშობილია? და რატომ ვსმამ ამ ბოლო კითხვას: იმიტომ რომ, ბერები ფიზიკურად არ ასრულებენ სექსუალურ ცხოვრებას, მაგრამ აზრობრივი ბრძოლები ექნებათ ცხადია (ღვაწლს,მადლს,ფიქრთა დათრგუნვის ხარიხს და ა.შ. გააჩნია ვიცი,მარა მაინც), ხოდა ამიტომ მაინტერესებს, საჭურისის ამბავი, რამდენად ემგვანება ბერი-მონაზონი საჭურისს?

იმედია გაიგეთ და წინასწარ მადლობა თქვენი მოსაზრების დაწერისათვის.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 3 2008, 03:43 AM

იმდენად რამდენადაც სწორედ ისინი იგულისხმებიან ამ მუხლში:

ეს მუხლი ორიგენემ გაიგო პირდაპირ, როგორც ის რომ ერთზე მეტი მოსასხამი არ იქონიოთო და არც ქონდა ერთზე მეტი მოსასხამი და თავიც გამოისაჭურისა...

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Mar 3 2008, 04:31 AM

მაგას გეკითხებით სწორედ: მექანიკურად გამოისაჭურისა თუ მხოლოდ გონებით? თუ მექანიკურად, მაშინ არ გამოდის რომ დათმენას ადგილი არ ქონია და "იძულებითი" იყო?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 3 2008, 05:12 PM

ორიგენემ პირდაპირ გამოისაჭურისა, ანუ დაისაჭურისა თავი რა , და ეს საქციელი დაგმობილია!
ორიგენეზე არ გიკითხავს მგონი ბერებზე იკითხე, ბერები კი სწორედ დათმენის და ვნებაზე ამაღლების გზაზე არიან "

პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: Mar 11 2008, 07:22 AM

ძალიან მაინტერესებს, სამართლიანი პროტესტის შიმშილობით გამოხატვა არის თუ არა ცოდვა და რამდენად მძიმე ცოდვა არის, შიმშილობასთან დაკავშირებით სხვადასხვა წმინდა მამების შეხედულებები იქნებ დაწეროთ რა

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Mar 11 2008, 12:02 PM

შოთაძე

როცა ეს ღვთის სიყვარულის გამო ხდება, მაგალითად როდესაც სარწმუნოების შეცვლას გთხოვენ ან შენ რწმენას ეხებიან მაშინ გამართლებულად მიმაჩნია, მაგრამ როდესაც იმის გამო შიმშილობ რომ მთავრობაში არ შეგაყოფინეს თავი, მაშინ გაუმართლებელია ჩემთვის
ეხლა მახსენდება წმინდა ლუკიანე ანტიოქიელი, რომელიც დაატყვევეს, აშიმშილებდნენ და სანაცვლოდ ნაკერპალ საკვებს სთავაზობდნენ, ანუ წარმართული კერპებისთვის შეწირულ საკვებს. მან უარი თქვა ამ საკვების მიღებაზე და ისე დაუძლურდა ვეღარ ინძრეოდა საერთოდ, საბოლოოდ კი გარდაიცვალა.
შეგვეწიოს წმ. ლუკიანე

პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: Apr 12 2008, 03:54 AM

1.ძალიან მაინტერესებს გენეტიკური ინჟინერიაზე ეკლესისიის აზრი. მოგეხსენებათ რომ ისე ვითარდება ეს სფერო ლამის არის ადამიანი უკვდავად აქციონ

2.მართლმადიდებელს აქვს თუ არა უფლება სხვა რელიგიის სწავლების მეცნიერულ დონეზე შესწავლა?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Apr 12 2008, 05:37 PM

ნუ ახლა შოთაძე, ამაზე ხომ იცი რა პასუხიც გვექნება სხვა რელიგიის და საერთოდ ნებისმიერი საკითხის შესწავლის უფლებას მართლმადიდებლობა არ ართმევს, პირიქით ეს ზოგჯერ აუცილებელიცაა!

ეგ საკმაოდ საინტერესო საკითხია, უბრალოდ მაქ განიხილება გენეტიკა ანუ ადამიანის სხეულის საკითხი, ეკლესია კი ადამიანს განიხილავს როგორც ერთიანობას სულისა და სხეულისა, ასე რომ სხეულით უკვდავი ადამიანი ვერ გახდება მეორედ მოსვლამდის, სანამ აღდგომილი ხორცი არ შეუერთდება იქით სამყაროში მყოფ სულს, სხეულზე და გვამზე ცდების ჩატარება მასში სულის დაბრუნებას არ განაპირობებს...

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Apr 12 2008, 06:13 PM

რა იგულისხმება აღდგომილი სულის სხეულთან შეერთებაში? ყველამ ვიცით, რომ სხეულს ასაკი გააჩნია და ის ხრწნადია. მაშ, რომელ სხეულს უნდა შეუერთდეს სული? ხოლო, თუკი ვიტყვით, რომ სული შეიმოსება სხეულით, მაშინ ის სხეული თუ იქნება მსგავსი ამ სულის სიცოცხლის დროს არსებული სხეულისა? მსგავსი ცხოვრების რომელ ეტაპზე? სადაც სხეულია, იქ ამ სხეულის განვითარების ასაკია. მაშ რომელი ასაკის შესაფერი იქნება სულის შესამოსელი სხეული?

იმედია გარკვევით დავწერე კითხვები და მათ მხოლოდ კაიროსს არ ვუსვამ

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Apr 12 2008, 08:06 PM

ქეით, სანამ სხვები მოვლენ მანამ მე გიპასუხებ
უპირველესად გასათვალისწინებელია, რომ სიკვდილი არის არაბუნებრივი მოვლენა, იმ გაგებით, რომ იგი ცოდვის ჩადენის ნაყოფია, და ადამიანი ერთიანადაა შექმნილი და ამ ერთიანობის დარღვევა, არის დროებითი და იგი უნდა აღსდგეს, სწორედ საყოველთაო აღდგომისას

ამის შესახებ პირველ აპოლიგეტ მამებს უწერიათ, ასევე შემდგომებსაც, აქაა შემოკრების თეორია, იყენებენ შედარებას რკინის უმცირეს ნამცეცებსა და მაგნიტისა, რამდენადაც გაბნეული და მცირე არ უნდა იყოს ეს ნაწილები, მაგნიტი მათ მაინც განარჩევს და შემოკრიბავს. შესაბამისადვე იმოქმედებს საღვთო ძალა, რომელიც ადამიანის სხეულის დაშლილ და გაბნეულ ნაწილთაგან აღადგენს ადამიანის სხეულს, ნახეთ რას ამბობს ეპიკოპოსი კალისტრატე უეარი
"ადამიანის დაცემის შედეგები იყო როგორც ფიზიკური, ასევე ზნეობრივიც. ფიზიკურ დონეზე ადამიანი დაექვემდებარა ტკივილსა და ავადმყოფობას, სიბერის სისუსტესა და სხეულის დაშლას. ქალის სიხარული ახალი სიცოცხლის მოვლინებისას შეერია მშობიარობის მწვავე ტკივილების განცდას (შეს. 3:16). არც ერთი მათგანი არ იყო ღმერთის თვდაპირველი გეგმის ნაწილი. ცოდვით დაცემის შემდეგ ადამიანები დაექვემდებარნენ სულისა და სხეულის გაყრას ფიზიკური სიკვდილის დროს. მაინც, ფიზიკური სიკვდილი უნდა განვიხილოთ არა როგორც სასჯელი, არამედ როგორც განთავისუფლების საშუალება, რომელიც ღმერთმა თავისი სიყვარულიდან გამომდინარე ადამიანებს მისცა. ღმერთს არ სურდა ადამიანს უსასრულოდ ეცხოვრა დაცემულ სამყაროში, მარადიულად ჩაკეტილს თავისი გამოგონების მანკიერ წრეში და მისცა ადამიანს მისგან თავის დაღწევის საშუალება. რადგან სიკვდილი სიცოცხლის დასასრული კი არა მისი განახლების დასაწყისია, ფიზიკური სიკვდილის მიღმა ჩვენ მოველით სულისა და სხეულის ხელახლა შეერთებას სამსჯავროზე, საყოველთაო აღდგომისას. ამგვარად, სიკვდილის დროს ჩვენი სულისა და სხეულის ერთიმეორისაგან განცალკავებისას ღმერთი მოქმედებს როგორც მეკეცე: როდესაც თიხის ჭურჭელი ძერწვის დროს მრუდდება, ის ამტვრევს თიხას, რომ ხელახლა ჩამოქნას ის (იერ.18:1-6)."

აქედან, არა "მსგავსი" და არა სხვა და მიმსგავსებული, როგორც ეს გვაქვს რასელისტთა სექტაში, სადაც სხეულთან ერთად სულიც ქრება და "ღმერთის მეხსიერებაში" ინახებიან თურმე, არამედ ღმერთი აღადგენს იგივეს, გაბნეულს შეართებს

ახლა დადგა საკითხი, რა სახე ექნება იმ სხეულს, რადგან მრავალი სხვადასხვა ასაკისა წავიდა ამქვეყნიდან, ან მხოლოდ ნაყოფი ან მცირე ჩვილი ან ღრმად მოხუცებული ან შუა ასაკის, ამაზე მამები ვარაუდებენ, რომ აღდგომილი სხეული იქნება ისეთი როგორიც იყო აღდგომილი მაცხოვრის სხეული, და ამახვილებენ ყურადღებას 33 წლის ასაკის ადამიანზე, ანუ აქცენტი კეთდება იმაზე, რომ აღდგება ადამიანის სხეული მისი ჩამოყალიბების კულმინაციისას, ანუ სხეულებრივად სრულყოფილად , როგორც ადამის სხეული შექმნა ღმერთმა...
სხვათაშორის ეს საინტერესო საკითხია და თუ გამოჩნდება აუცილებლობა შეიძლება ცალკე თემადაც გაიხსნას...
იხარეთ;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: Apr 12 2008, 08:35 PM

KAIROS

ძალიან დიდი მადლობა პასუხებისათვის.
უფრო ვრცლად შეგიძლია გენეტიკურ ინჟინერიაზე რომ ვისაუბროთ?
ხელოვნურ ორგანოების შექმნაზე რომლებსაც ადამიანებს უნერგავენ და ცოცხლობენ და ა.შ. ხელოვნური გული არსებობს რომელიც ადამიანი ცოცხლობს ამ ხელოვნური გულით და სხვა უამრავი მიღწევები არსებობს, ასევე ვარაუდობენ რამოდენიმე წელიწადში ადამიანს შეეძლებაო, თავისი მეხსიერების სრულიად გამოყენებაო და ა.შ

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Apr 12 2008, 09:51 PM

შოთაძე, რადგან აქ მაინც კითხვა-მიგებაა, და რადგან ამავდროულად შენ მოინდომე ამავე განყოფილებაში ახალი თემა გავხსენი და იქ გადადი "მეცნიერული მიღწევები და ქრისტიანობა, წინსვლა და ბაბილონი" და იქ დაწერე ყველაფერი ( რაც მეტი, მით კარგი ) და იმედია ფორუმელებიც შემოგვიერთდებიან
იხარე;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: lch თარიღი: May 19 2008, 03:00 PM

ხომ არ იცით ვინმემ სად შეიძლება შევიძინო სახარების (ხუცურად) და ჟამნის კარგი, ხარისხიანი გამოცემები...

პოსტის ავტორი: Floyd თარიღი: May 19 2008, 08:38 PM

lch

საეკლესიო მაღაზიებში. ლესელიძეზე , სამებაში.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: May 31 2008, 12:07 AM

სადღაც მგონი KAIROS-ს ეწერა კათოლიკებთან რომ ჯვრისწერის გაუქმება საერთოდ არ მოსულა, გარდა რაღაც რამდენიმე შემთხვევისა და ერთ-ერთი იყო იმპოტენცია. ჩვენთან რომ ქალმა ამის გამო გაყრა მოინდომოს, დასაშვებია თუ მანამდე წამოვა ქოქოლა ->რაფერ არ რცხვენია <- ლოზუნგებით? ანუ ჩვენი ეკლესია როგორ უყურებს ასეთ შემთხვევებს (მოკლედ, ვიმედოვნებ გაიგეთ რისი კითხვა მინდა, იქნებ ვერ ჩამოვაყალიბე სწორად).

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: May 31 2008, 02:38 AM

კათოლიკების საკითხი სხვაა, ჩვენს ტრადიციაზე კი კარგად ეწერა კანონისტს:

"საეკლესიო კანონებით გვირგვინის ახდის (ჯვრისწერის გაუქმების) საფუძვლებია:
ა) მრუშობა
ბ) სიცოცხლისათვის საშიში მუქარა
გ) მეუღლის მიერ ბოროტი განზრახვით მიტოვება
დ) ცოლ-ქმრული ურთიერთობის ძლიერი შერყევა
ე) სამონაზვნო არჩევანი
ვ) გონებრივი დეფექტი
ზ) უგზო-უკვლოდ დაკარგვა ან გარდაცვლილად გამოცხადება (შესაბამისი პროცედურების გავლით)

ჯვრისწერის გაუქმება ხდება მმართველი მღვდელმთავრის მიერ. საქართველოს სამოციქულო ეკლესიის მცხეთა-თბილისის ეპარქიაში ამ საქმეს ხელმძღვანელობს მისი მეუფება, ახალციხისა და ტაო-კლარჯეთის მიტროპოლიტი თეოდორე (ჭუაძე)

ჯვრისწერის გაუქმებისთვის საქართველოს საპატრიარქოში (II ფლიგელი, III სართული) უნდა წარდგენილ იქნეს:
ა) ჯვრისწერის მოწმობა
ბ) მეუღლის თანხმობა განქორწინებაზე
გ) მოძღვრის თანხმობა

ჯვრისწერის გაუქმებისას ზიარებაზე დაშვების საკითხსაც წყვეტს მღვდელმთავარი. ზოგადად, იმ შემთხვევაში, როცა ჯვრისწერა სათანადო წესის სრული დაცვით არის გაუქმებული და ამას საფუძვლად არ დასდებია ამ კონკრეტული პირის მიერ ჩადენილი მძიმე საეკლესიო დანაშაული, მისი დაშვება ზიარებაზე ჩვეულებრივად ხდება.

გაუქმებული ჯვრისწერის აღდგენა (თუკი არცერთი მათგანი არ არის შესული ახალ კანონიერ ქორწინებაში) წახალისებულია ეკლესიის მიერ. ასეთ დროს იკითხება საგანგებო ლოცვები შენდობისათვის."

ვფიქრობ ცოლ-ქმრული ურთიერთობის ძლიერ შერყევაში სწორედ იმპოტენციაც იგულისხმება...

პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: May 31 2008, 03:06 AM

KAIROS

ჯვრისწერის გაუქმების შემდეგ, რომელი მხარეც დაზარალებულია რა, აქვს თუ არა სხვა ადამიანთან კვლავ დაიწეროს ჯვარი?

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: May 31 2008, 03:08 AM

ხო, ეგ წავიკითხე, კაიროს, მაგრამ უშუალოდ ამ შემთხვევას რომელი პუნქტი ეხება?

ესა ალბათ?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: May 31 2008, 03:42 AM

დაზარებული ორივეა და შესაბამისად ორივეს აქვს მეორედ ( უგამონაკლისეს შემთხვევაში მესამედ ) დაიწეროს ჯვარი


ჰო, ეგრეა

მაგრამ ეს არაა სავალდებულო და იძულებითი გაცილების მოთხოვნა, კერძოდ თუკი წყვილი შეძლებს შეინარჩუნოს სიწმინდე ანუ არ იმრუშონ, მაშინ არაა აუცილებელი გაიყარნონ, როგორც მაგალითად
ამ მოვლენებში, ეგ ძალიან დელიკატური საკითხია, არ ჯდება მხოლოდ კანონიკაში, წესით ქორწილის უმთავრესი და არსებითი დანიშნულება არის ქორწილი ანუ ორი ადამიანის შეერთება, ერთიანობა, ადრე იყო ასეთი ტრადიცია, ცხოვრობდნენ ერთად და იცავდნენ ქალწულობას, ეს შემდეგ აიკრძალა; ანუ არაა აუცილებელი პირობა გაყრისა, თუმცა თუკი ერთერთ მხარე მოითხოვს გამამართელებელი არგუმენტია...

პოსტის ავტორი: natia. თარიღი: May 31 2008, 11:13 AM

კიდევ რა იგულისხმება

პოსტის ავტორი: Lego თარიღი: May 31 2008, 11:21 AM

მე მაინტერესებს წმინდა გრაალის შესახებ ინფორმაცია სად ვნახო?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jun 1 2008, 03:01 AM

იგულისხმება ძალიან პირადი პრობლემები, რომლებიც შეუძლებს ხდის თანაცხოვრებას, ამაზე პირადად უნდა ესაუბროს წყვილი ზემოთ მინიშნებულ სასულიერო პირს

სამწუხაროდ შუასაუკეებში, როდესაც რელიქვიებზე პირდაპირ ნადირობა გამოცხადდა, მაშინ ზოგიერთ წმიდა საგნებს, გამომდინარე ჯვაროსნების დაბალი განათლებიდან და უფრო მათი მომხვეჭველი ბუნებიდან გამომდინარე, მიაწერდნენ სრულიად მაგიურ ძალებს, მაგ: უკვდავება, შეხებისთანავე გაახალგაზრდავება, ცოდვების მყისიერი მიტევება, უდიდესი განძი და ა.შ. ამას მოყვა უამრავი ლეგენდის დაბადება, რომლებზეც ფილმებს დღესაც იღებენ...
სინამდვილეში კი ესაა ქრისტიანული სიწმინდე: გრაალი სიტყვა მოდის graal ძველ ფრანგული სიტყვიდან რომელიც თასს ან თეფშს ნიშნავს, ამ სიტყვას კი საფუძვლად ან შუსაუკუნეების ლათინური სიტყვა gradalis ( თეფში) უდევს ან , ან ბერძნული κρατήρ ("ლარნაკი ( ვაზა) "), ასეათუისე ესაა ქრისტიანული სიწმინდე, რომელიც დღეს , როგორც ძალიან ბევრი დაკარგულია, თუმცა არის ვარაუდები, კერძოდ ერთერთი ცნობილი იტალიელი არქეოლოგი მიიჩნევს, რომ გრაალი არის დამარხული უძველეს რომაულ ტაძრის სან ლორენცო ფუორი ლე მურრას ( ისე ამ ეკლესიის სასაფლაოზე დაკრძალულია მიხეილ თარხნიშვილიც) ბაზილიკის საძირკველში, ეს არცაა გასაკვირვი, თუ გავითვალისწინებთ, რომ რომში უამრავ სხვა დიდ სიწმიდეებთან ერთად ინახება უფლის სერობის მაგიდაც,თუმცა რათქმაუნდა არსებობს სხვა ვარაუდები, სხვადასხვა მუზეუმებში თუ ტაძრებში მისი არსებობის შესახებ...
აი ერთერთ წყარო, ისე კი სავსეა ინტერნეტი მასზე ინფორმაციით, თუმცა ეს ინფორმაციები უფრორე სავსეა ლეგენდებით ...
http://www.graal.org.ua/ru/graal/graal.htm
აბა იხარეთ;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: Jun 1 2008, 04:17 AM

შეიძლება თუ არა საკუთარი სურვილით პატრიარქმა დატოვოს პატრიარქის თანამდებობა? ჯანმრთელობის მდგომარეობის გამო და ა.შ და თუ შეიძლება გადადგომა, როდესაც გადადგება რა ხარისხში არის?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jun 1 2008, 07:42 PM

გადადგომა ანუ ტახტის დატოვება ყოველთვის შეიძლება, თუმცა უიშვიათესია, მაგრამ მომხდარა, როგორც აღმოსავლეთის მართლმადიდებლურ ისე კათოლიკურ სამყაროშიც, სულ თითებზე ჩამოსათვლელი შემთხვევებია... სურვილის შემთხვევაში შეიძლება დარჩეს მთ-ეპ-სად ან მიტროპოლიტად, მაგრამ ასევე შეიძლება დარჩეს ბერადაც...

პოსტის ავტორი: zaz თარიღი: Jun 2 2008, 10:43 AM

სერბეთის პატრიარქმა პავლემ დატოვა ეხლახანს ჯანმრთელობის მდგომარეობის გაუარესების გამო პატრიარქის თანამდებობა.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 2 2008, 06:34 PM

zaz

არასწორია, ის ავად იყო და მის მოვალეობას დროებით სხვა ასრულებდა, ისიც არა პატრიარქის სტატუსით. დღესაც მისი უწმინდესობა პავლეა სერბეთის პატრიარქი, მიუხედავად ღრმად მოხუცობისა, თუ არ ვცდები 94 წლისაა ახლა.
ამჟამად თავს კარგად გრძნობს ჯანმრთელობის მხრივ.

პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: Jun 2 2008, 07:13 PM

staywhite

http://www.orthodoxy.ge/info/2008-05-31.htm

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 2 2008, 08:20 PM

შოთაძე

შოთა, ის არ გადამდგარა ! უბრალოდ ავად იყოო და სხვა ასრულებდა მის უფლებამოსილებას. თორემ ის კიდევ პატრიარქია.

შენ გეწერა გადადგომა და არა ავადმყოფობის გამო დროებით არყოფნა. ვიმეორებ: სერბეთის პატრიარქი ჯერ კიდევ მისი უწმინდესობა პავლეა!

გარდა ამისა, ორთოდოქსი.ჯი-ც ცდება: პატრიარქ პავლეს არასოდეს არ დაუტოვებია "პოსტი" ანუ არ გადამდგარა. ეს მაინც ვიცი კაცო

პოსტის ავტორი: lch თარიღი: Jun 2 2008, 08:20 PM

ვინმემ ხომ არ იცით წმ. ათანასე დიდის ფსალმუნთა განმარტებანი ინტერნეტში, ქართულად რო იყოს... (რუსული ტექსტები არ მინდა)

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 2 2008, 08:21 PM

პ.ს. ისე უყვარს პატრიარქი პავლე ხალხს, რომ ტიროდნენ ავად რომ იყო, ვერც წარმოუდგენიათ , რომ რაიმე შეემთხვას.

პოსტის ავტორი: lch თარიღი: Jun 2 2008, 08:29 PM

პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: Jun 3 2008, 03:55 AM

ძალიან მაინტერესებს, სხვადასხვა ხარისხში მყოფ საეკლესო პირებს როგორ მიმართავენ ოფიციალურად, მაგალითად, პროტესტანტმა ან სხვა რელიგიის წარმომადგენელმა როგორ უნდა მიმართოს პატრიარქს,მეუფეს და ა.შ
ასევე როგორც მეგობარულად, სხვადასხვა ხარისხში მყოფებს და ა.შ

იმედია მიმიხვდით რისი თქმაც მინდოდა

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 3 2008, 04:34 AM

სხვაგან არ ვიცი და სერბიაში ტვ-ში მინახავს სხვადასხვა რელიგიის იერარქი სასულიერო პირების შEხვედრა და ისინი ბატონობით მიმართავდნენ ერთმანეთს.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jun 3 2008, 06:18 PM

მიახლოებით
ძირითადში იყენებენ დიპლომატიურ ხერხებს და ხშირად "ბატონობით " მიმართავენ ერთმანეთს, მაგრამ არის ძალიან ხშირად ხარისხებითაც მიმართვაც კი "უწმინდესო" ან "უნეტარესო" / მართლ-პატრიარქებს/ მეუფეო / ეპ. მთ.ეპ. მიტრ./ წმიდაო მამაო / სანტო პადრე- ლამის ექსკლუზივი ამაზე რომის პაპს აქვს( ემენენცა, ეჩელენცა ( ეს კათ. კარდინალებს აქვთ ) , აღმატებულობავ და ა.შ. ანუ თავადა სასულიერო პირის დასახელებიდან ღებულობენ მიმართვის ფორმას...

პოსტის ავტორი: lch თარიღი: Jun 3 2008, 09:36 PM

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 5 2008, 01:12 AM

მაინტერესებს, მოძღვრობის "ინსტიტუტი" მაცხოვრის დროს "დაარსდა"?
და არის თუ არა აუცილებელი მოძღვრის ყოლა ანუ ხომ შეიძლება, რომ აღსარება თავისი წესების დაცვით ჩააბარო ნებისმიერ მღვდელს და მიიღო ზიარება. რაიმე გაუგებრობა თუა ვთქვათ, ანუ რაც კარგად არ გვესმის, ხომ შეიძლება ვიკითხოთ ნებისმიერ სასულიერო პირთან, იქ სადაც წირვა-ლოცვას ვესწრებით (არა ერთ ადგილას), ვგონებ, ნებისმიერი გაგვცემს პასუხს კითხვებზე ამ დროს.

ამას იმიტომ კი არ ვამბობ, რომ მე არ მომწონს , პირიქით, ძალიან ბედნიერი ვარ , რომ ღვთისნიერი მოძღვარი მყავს და ჩემთვის გარდა სულიერი მამობისა, ბევრ რამეს ნიშნავს.

უბრალოდ, მაინტერესებს ეს ფაქტი. ვიცი ბევრი, ვინც სხვადასხვა მღვდელთან აბარებს აღსარებას და დაშვების შემტხვევაში ეზიარება.

დავკონკრეტდები: კანონის მიხედვით უნდა ყავდეს ყველას მოძღვარი თუ მხოლოდ სურვილის მიხედვით?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jun 5 2008, 01:26 AM

მოკლედ გეთქვა კი, ნამდვილად უძველესი სამოციქულო წესია, სულიერ ცხოვრებაში წინსვლისათვის, რადგან სხვაა მღვდელი ვინც აღასრულებს რაიმე საიდუმლოს, მაგალითად სინანულისას ( აღსარების დროს ) და სხვაა სულიერი მოძღვარი, ვინც გიცნობს და აქედან გამომდინარე იცის, რა წამალი აჯობებს, მწარე თუ ტკბილი, მოციქულებიც ასე იყვნენ, ყოველმ მათგანს ყავდა თავისი მოწაფე, და შესაბამისად თუკი სადმე დადგებოდნენ მათ ირგვლი იკრიბებოდა ადამიანთა ჯგუფი, იგივე სულიერი შვილები, ხანდახან ეგ იქამდის მიდიოდა, რომ პავლე მოციქული იძულებული გახდა დაეწერა, არ თქვათ მე პავლესი ვარ, მე პეტრესი, არამედ ყველანი ქრისტესნი ვართო...
მოკლედ ნამდვილად ძველი და მიღებული ტრადიციაა...

პოსტის ავტორი: nini_1 თარიღი: Jun 5 2008, 01:39 AM

ერთი კითხვა მეც მაქვს მეგობრებო.
მგონი უფრო მოძღვრისთვის დასასმელი შეკითხვაა, მაგრამ თქვენგანაც მაინტერესებს პასუხი.

მყავს ნაცნობი საქართველოში, რომელიც რამოდენიმე წლის წინ მინათლა
მეორედ, ანუ, როგორც თავად ამბობს, გადაინათლა.

ამის მიზეზი კი იყო ის, რომ მონათლეს ადრეულ ბავშვობაში, ბაბუის
გასვენებაზე და ნათლიები, რომლებიც მაშინ შეურჩიეს, ამ ადამიანს მის
შემდეგ თვალითაც აღარ უნახავს.

შეიძლება სანამ პატარა იყო ნახა კიდეც, მაგრამ მოზრდილობაში არანაირი კონტაქტი არ ჰქონია, სახელის გარდა არც არაფერი იცოდა მათი.

ხოდა მე მაინტერესებს, ეკლესიის მიერ თუა დაშვებული თუნდაც მსგავს
შემთხვევაში მეორედ მონათვლა?

ეს ქალი კი მოინათლა, მაგრამ მგონი მეორედ ნათლობა არაა დაშვებული
და ამიტომაც მაინტერესებს თქვენი აზრიც.

მგონი გასაგებად ავხსენი, თუ რამე გაუგებრობა მაინც იყოს მომიტევეთ.
აბა გელოდებით

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jun 5 2008, 01:55 AM

არანაირი გადანათვლა არ არსებობს, ერთხელ შობილი უფალში თავიდან ვერ იშვება, ეს უბრალოდ ნათლობის საიდუმლოს უდამახინჯებულესი სახით უბრალო დანათესავების ინსტიტუტად მიჩნევის ბრალია...
ნათლობა აღესრულა პირველი ნათლობისას და მეორე ნათლობა არაა ქმედითი, და მაგის გამკეთებელი ექვემდებარება საეკლესიო სასჯელს, აღსარებაში აქვს სათქმელი და ა.შ.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 5 2008, 02:11 AM

KAIROS

გაუგებრობის ასაცილებლად ეპისტოლე დავწერე



მადლობთ, კაიროს ზუსტად ეგ მაინტერესებდა.

პოსტის ავტორი: nini_1 თარიღი: Jun 5 2008, 11:21 AM

KAIROS

სწორედ ეგრე ვიცოდი მეც, მაგრამ როცა ვუთხარი მსგავსი რამის
გაკეთება რომ არ შეიძლება, ასეთი პასუხი მივიღე:

,რახან მღვდელმა არ იუარა და მომნათლა ესე-იგი შეიძლებაო''

სწორედ ამიტომ დავსვი თქვენთან შეკითხვა, ეგებ მეშლება, ხომ უნდა გავარკვიო.

მადლობა კაიროს

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jun 6 2008, 02:42 AM

მოძღვარი ალბათ არ იყო საქმის ყურში, მხოლოდ მაშინ არსებობს "მეორედ" მონათვლა (სინამდვილეში კი პირველი), როცა არსებობს ეჭვები ( ან საბუთები ) რომ პირველი რიტუალი შესრულდა მძიმე დარღვევებით ან საერთოდ არ აღსრულებულა, სხვა მიზეზი, ნათლიებს არ ვიცნობ, არ მომწონს და ქარხნის ახალი დირექტორი მინდა ნათლიად სისულელეა

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 6 2008, 02:57 AM

ისე, ნათლიებზე და საერთოდ ნათლობის საიდუმლოზე თემა რომ გახსნათ ცუდი არ იქნება... ქარხნის დირექტორის ნათლიობაზე გამახსენდა ეს საჭირბოროტო საკითხი.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jun 6 2008, 03:00 AM

არის ასეთი თემა ( კარგა ხანია გახსნილია ) საეკლესიო საიდუმლოებები ღვთისმეტყველებაში, და იქ გავაგრძელოთ

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 6 2008, 03:12 AM

მადლობა კაიროს, მოვძებნი, მე აქამდე არ მინახავს .

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jun 6 2008, 03:32 AM

აქ ვაოFFებთ
http://church.ge/index.php?showtopic=740&hl=
აი აქ ნახე

პოსტის ავტორი: nini_1 თარიღი: Jun 6 2008, 03:48 AM

KAIROS

პოსტის ავტორი: orthodox-georgia თარიღი: Jun 10 2008, 11:37 PM

ვინმემ ხომ არ იცით სასულიერო აკადემიაში თუ აკადემიკასთან სამედიცინო ფაკულტეტი თუ არის.
რაღაც მსგავსს მოვკარი ყური

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jun 11 2008, 03:02 AM

ფაკულტეტად არა... ისე ცალკე ისწავლება...

პოსტის ავტორი: orthodox-georgia თარიღი: Jun 11 2008, 07:01 PM

ზუსტად შეგიძლია მითხრა სად?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jun 11 2008, 08:05 PM

სემინარია, აკადემია, ინსტიტუტშიც, ცალკე ისწავლება როგორც საგანი , თუმცა დღევანდელ ფორმატზე და ახალ ცვლილებებზე აფხაზს ან დავითს მიმართე PM-ით

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Jun 11 2008, 10:49 PM

orthodox-georgia

არ არის.
თუ არ ვცდები ფსიქოლოგია არის, მაგრამ სამედიცინო, არა.
როგორც საგანი ეგრეც არ გამიგია რომ იყოს.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jun 11 2008, 11:42 PM

ექიმი კაციტაძე ასწავლიდა ადრე, საგნის სახელი არ მახსოვს რაღაც სამედიცინო კი იყო. ფსიქოლოგიის კი საგანია, ციცქიშვილი უნდა იყოს ახლაც

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 11 2008, 11:48 PM

ეგ თემა ვიცი ხო, მე სხვა რამე ვიგულისხმე

ისე კი არ ვაოFFებდი მგონი

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Jun 13 2008, 11:03 PM

KAIROS

ციცქიშვილი კი ასწავლის. კაი კაცია ეგ, მაგარ პატივს ვცემ
ეგ ასწავლის ფსიქოლოგიას, და უფრო მეტად აქცენტს აკეთებს შეპყრობილობისა და ფსიქიკური გადახრის სხვაობის საკითებს, თავად მას წიგნი აქვს ამაზე დაწერილიდ ა კარგად ერკვევა.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jun 14 2008, 01:35 PM

მოკლედ გავარკვიე, ნამდვილად ჩემს იქ არ ყოფნაში სასულიერო აკადემიასთან დაარსდა წმ. თამარ მეფის სახელობის მოწყალების დებისა და სოც. მედ. ინსტ.
ასევე ეკოლოგიის,დეკორატიული მებაღეობისა და გამწვანების ინსტიტუტი ( ეგ ბოლო ცოტა ვერ გავიგე რა შუაშია აკადემია?...) მოკლედ დაწვრილებითი ინფორმაციისათვის ორთ.ივერ დარეკე 8 32 98 91 15 ან 8 32 92 39 78
ან პირდაპირ სემინარია-აკადემიაში...
პ.ს
ინფორმაცია 2006 წლისაა, ახლა რა ხდება არ ვიცი...

პოსტის ავტორი: orthodox-georgia თარიღი: Jun 14 2008, 01:38 PM

გაიხარე

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 19 2008, 02:19 AM

მაინტერესებს ე.წ. "ძველი" კათოლიკური ეკლესიის შესახებ (altkatholische Kirche), ეს იგივე ბერძნულ-კათოლიკური ეკლესიაა? მოკლედ, ორივე მაინტერესებს ერთი და იგივეც რომ არ იყოს. აქ რომ ვინმეს კითხავ რა სარწმუნოებისაა, ხშირად გპასუხობენ არა მხოლოდ კათოლიკურს, არამედ რომის კათოლიკურს. მოკლედ, განსხვავებები და ამბები მაინტერესებს და თუ იცით და არ შეგეზარებათ გამარკვიეთ

პ.ს. ამას წინათ გადაცემა იყო ტვ-ში და ასეთი ბერძნულ-კათოლიკური ეკლესიის მღვდელი გამოვიდა, უკმაყოფილო იყო რაღაცეებით, ანუ სხვა ეკლესიები გვავიწროებენო და ამით უფრო დავინტერესდი.

მადლობა წინასწარ.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jun 19 2008, 05:09 AM

არა, ძველ კათოლიკები "სტარო კათოლიკი" I ვატიკანის კრების არ დამორჩილებას მოყვა

Старокатолицизм — группа национальных Церквей, возникших в 1870-е годы вследствие неприятия частью духовенства Римско-католической Церкви решений Первого Ватиканского собора: догмата о непогрешимости папы Римского и догмата о непорочном зачатии Пресвятой Богородицы.

Старокатолики отвергают также филиокве — догмат об исхождении Святого Духа не только от Отца, но и от Сына.

Термин был впервые использован в 1853 году применительно к сторонникам кафедры Утрехтского архиепископа, избиравшегося без санкции папского престола с 1723 года.

24 сентября 1889 года была создана Утрехтская уния путём подписания Утрехтской Конвенции епископами Голландии, Швейцарии и Германии.

Старокатолицизм не является единой деноминацией, а представляет собой ряд Церквей, которые свою экклезиальность основывают на принципе апостольского преемства. Ряд из них объединены в Утрехтскую унию старокатолических Церквей.

Голландская старокатолическая (или Янсенистская) Церковь восходит к 1704 году, когда голландский католический архиепископ Петр Кодд (Petrus (Peter) Codde) был смещён с кафедры за янсенизм, осуждённый ранее как ересь.


ეს მათი უტრეხტის უნიის შესახებ:

Утрехтская уния старокатолических церквей


История Унии
Уния - это объединение старокатолических церквей, которые объединяет общая вера, общие литургические порядки и устройство. Все члены церкви находятся в полном литургическом общении (интеркомунии). Уния была создана вследствии подписания Утрехтской Конвенции 24 сентября 1889 года епископами Голландии, Швейцарии и Германии. Вскоре в Унию была принята церковь Австрии, а в 1897 "Польскокатолическая церковь" (из которой через десять лет преобразоваласть "Польская национальная католическая церковь"), затем "Старокатолическая церковь мариавитов". Обе покинули унию, "ПНКЦ" из-за вопроса о рукоположении женщин. Также под вопросом пребывание в Унии и Польскокатолической церкви. 29 ноября 2003 года с Утрехтской унией разорвала общение и Словацкая церковь.
В 1931 году было достигнуто соглашение о полном литургическом общении с Англиканским Сообществом (Боннское соглашение).

Церкви - члены Унии:
Утрехтская старокатолическая церковь (Голландия) (1889-
Старокатолическая церковь Германии (1889-
Христианскокатолическая церковь Швейцарии (1889-
Старокатолическая церковь Австрии (1889-
Польская национальная католическая церковь (1897-2003)
Старокатолическая церковь Великобритани и Ирландии (1908-1910)
Старокатолическая церковь Мариавитов Польши (1909-1924; с 1928 - статус наблюдателя)
Старокатолическая церковь Чехии (1924-
Хорватско-католическая церковь (1924-
Польскокатолическая церковь (1959-
Итальянская Реформированная Католическая церковьи (1970-1996)
Старокатолическая миссия во Франции
Старокатолическая церковь в Швеции и Дании (1976-
Старокатолическая церковь Утрехтской унии в Италии (1996-
Старокатолическая церковь Словакии (2000-2003)
Кафедральный собор Св.Иоанна Польской Католической Церкви (2004-





ხოლო ბერძნულ-კათოლიკები კი არიან კათოლიკები, ვინც აღმოსავლური წესის მიხედვით ( რიტო ორიენტალე) წირავს და ცხოვრობს ეკლესიურად, ანუ შიგნით კათოლიკები, გარედან მართლმადიდებლებს გვანან...

http://de.wikipedia.org/wiki/Griechisch-Katholische_Kirche_%28Griechenland%29

მოკლედ ეგ დიდი საკითხია, და მაგაზე იქნებ მერე მივიდე რომელიმე თემაში

ისე "ნამდვილი" კათოლიკები "ბერძენ" კათოლიკებს მაინც აგდებით უყურებენ და "ჩამორჩენილებად" თვლიან

მაშაა..
იხარე;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: თათარაშვილი თარიღი: Jun 24 2008, 08:27 AM

ილია მინიატისის "შებრკოლების ქვა", ვინმეს თუ მოგეპოვებათ ქართულ ენაზე იქნებ მომაწოდოთ რა. დიდი ხანია ვეძებ...

წინასწარ დიდი მადლობა.

პოსტის ავტორი: თათარაშვილი თარიღი: Jun 24 2008, 06:58 PM

ილია მინიატისის "შებრკოლების ქვა", ვინმეს თუ მოგეპოვებათ ქართულ ენაზე იქნებ მომაწოდოთ რა. დიდი ხანია ვეძებ...

წინასწარ დიდი მადლობა.

პოსტის ავტორი: BOO თარიღი: Aug 22 2008, 02:47 PM

იცით რა მაინტერესებს?
ვთქვათ მოუნათლავი ადამიანი გარდაიცვალა..ღმერთი მას როგორ განსჯის? ჯოჯოხეთში წავა თუ სამოთხეში?


მგონი აქ არ უნდა დამეპოსტა

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Aug 23 2008, 03:07 PM

BOO

სამოთხეში ნამდვილად ვერ მოხვდება მოუნათლავი, რადგანაც ნათქვამია სახარებაში: "ჭეშმარიტად, ჭეშმარიტად გეუბნები შენ: ვინც წყლისა და სულისაგან არ იშვება, ვერ შევა ღვთის სასუფეველში." იოანე 3,5

პოსტის ავტორი: BOO თარიღი: Aug 23 2008, 06:34 PM

გაიხარე პასუხისთვის

პოსტის ავტორი: T.L. თარიღი: Aug 30 2008, 09:50 PM

ჯოჯოხეთში?

პოსტის ავტორი: agmsarebeli თარიღი: Aug 30 2008, 09:51 PM

დავუჯეროთ სახარებას.

პოსტის ავტორი: T.L. თარიღი: Aug 30 2008, 10:02 PM

და რატომ? ხშირად მიფიქრია ამაზე და რამდენჯერაც დავიწყე იმდენჯერ "გავინასკვე"
აი მაგალითად რა თავისი ბრალია თუ ისეთ გარემოში მოხვდა რომ ვერ მოინათლა ან საერთოდ ისეთ გადაყრუებულ ადგილას ცხოვრობს რომ მართმადიდებლობა არც გაუგია საერთოდ, გავჭედე?

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Aug 31 2008, 05:14 PM

T.L.
მხოლოდ უფალმა უწყის ვინ სად მოხვდება. სახარება სწორედ ისე გვასწავლის როგორც ეს ზემოთ არის ნახსენები, მაგრამ საბოლოო ჯამში თავად უფალი წყვეტს ვინ სად მოხვდება. არ უნდა დაგვავიწყდეს რომ უფალი ყველაფერზე მაღლა დგას, თავად სჯულის კანონებზეც კი. ხოდა, ნუ შევეცდებით ჩვენი დასკვნით გავამწესოთ ვინმე სამოთხეს ან ჯოჯოხეთს

პოსტის ავტორი: T.L. თარიღი: Aug 31 2008, 07:31 PM

დათიკო
უბრალოდ მაინტერესებს

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Sep 1 2008, 12:05 AM

T.L.

არის კითხვები რაზეც ამ ცხოვრებაში პასუხები არ არსებობს

პოსტის ავტორი: agmsarebeli თარიღი: Sep 1 2008, 12:19 AM

მაგრამ ზოგადად ახსნა მაინც შეიძლება. აინტერესებს ადამიანს.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 1 2008, 12:22 AM

ცხონდება ყველა მონათლული...
ნათლობას ყოველთვის არ სჭირდება მღვდელი...
და წყალი

პოსტის ავტორი: agmsarebeli თარიღი: Sep 1 2008, 12:36 AM

დაუკონკრეტე............... რომ ყოველთვის არ ჭირდება..............რომ გაიგონ.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 1 2008, 12:43 AM

დიახ.
ძველი აღთქმის ადამიანები სასუფეველში მონათლულნი შევიდნენ, მაგრამ ისინი არ იყვნენ ხორცში და არ მიუღიათ მღვდელთაგან ნათლობა.

პოსტის ავტორი: agmsarebeli თარიღი: Sep 1 2008, 12:49 AM

მაგრამ წინდაცვეთილები .

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 1 2008, 12:58 AM

ეგ ნათლობისთვის არაფერს ნიშნავს...
ისევე როგორც წყალი აუცილებლობაა, მაგრამ არა სასიკვდილო აუცილებლობა, რამდენადაც გვაქვს პრეცედენტი მიწით, სისხლით, ჰაერით და ადრეულ საუკუნეებში სურვილით ნათლობისაც კი

შესაბამისად არავინ იცის ვის აცხოვნებს უფალი და ვის არა, ცხადზე უცხადესია რომ ფორმალური ნიშან-თვისებები მხოლოდ ფორმალისტებისთვის არსებობს.. ვინც მათ გადამწყვეტ მნიშვნელობას ანიჭებს განსაკუთრებულ შემთხვევებშიც კი, ქრისტიანი არ არის.

პოსტის ავტორი: agmsarebeli თარიღი: Sep 1 2008, 01:16 AM

არაფერს ნიშნავს? რისი სახე იყო წინდაცვეთა გამახსენე ერთი.
სურვილით? ახლა რა უშლის ხელს? ფოთოლი ვიცოდი მაგრამ ეს ჰაერი საიდან მოიტანე ეგ მთხარი. ფორმა აღარ გვჭირდებაა? რა საოცარია! არავინ იცის ვის აცხოვნებს? ეუუუფ

დავიჯერო სურვილი გაქრააა?

მე მსურს კარგი ვიყო მარა .......მარტო სურვილიტ ეს არ გამომდის

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 1 2008, 01:19 AM

ისა, უახლოეს ვაზას მიწვდი, დალეწე, შენი ეიფორია გაატანე და მერე სწერე

სურვილებსა და ალაჰის მზერაზე არაფერს ვამბობ მე... გვინიელს რომ სახარებას უქადაგებ და არ მიიღებს, მერე გაუშვი ჯოჯოხეთში...

პოსტის ავტორი: agmsarebeli თარიღი: Sep 1 2008, 01:24 AM

ყველა ვაზა დავლეწე უკვე..და თუ სურვილებს არ შეეშვები ფანჯრის მინებზე გადავალ მალე


მე არ გავუშვებ. თავის არჩევან ყველა პირადად აკეთებს.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 1 2008, 01:25 AM

დიახ, ყველა პირადად აკეთებს არჩევანს იმათ შორის, რაც მიეცა

პოსტის ავტორი: agmsarebeli თარიღი: Sep 1 2008, 01:29 AM

და რაც შეეძლო კიდევ თვითონ გაეგო ? ღმერთი არავის არ ტოვებს უმეცრებაში

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 1 2008, 01:32 AM

დაბადებიდან ფსიქიურად შერყეულებსაც არ ტოვებს ღმერთი უმეცრებაში?
არც მათ, ვინც დაბადებიდან ყრუ, ბრმა და მუნჯია?
უამრავი მომენტი არსებობს, უამრავი ბარიერით, რასაც ღმერთი აუცილებლად გაითვალისწინებს... შენ თუ თვლი რომ შემეცნება თავისით მოდის, მაშინ მისიაზე რაღას მტყვი? ამერიკელ ინდოელებს ვინ უქადაგა სახარება? თუ თავისით უნდა გაეგოთ...

პოსტის ავტორი: agmsarebeli თარიღი: Sep 1 2008, 01:43 AM

შენ წარმოიდგინე არა.............შენ იცი ისინი რას გრძნობენ? სხვისი ჩარევით შემეცნებას ნუ იგულისხმებ პირდაპირ........შინაგანიც ხო არსებობს.....................

თუმცა გარეგნული რომ აუცილებელია...ამაში არავინ დაეჭვდება. თუ არ შეიცნო როგორ გააკეთოს უმეცარმა პირადი არჩევანი იმისა, რამაც უნდა აცხოვნოს?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 1 2008, 01:56 AM

კი... ცხადია... მე ხომ ადამიანი ვარ
ისინი შეიძლება მივიდნენ გარკვეულ ცნობიერამდე, მაგრამ მართლმადიდებლები ვერ გახდებიან...



რა კითხვებს სვამ ახლა, ანდემანის ჯუნგლებში მორბენალმა პუჩამ, რა გრძნობით უნდა იაროს იქამდე, რომ მართლმადიდებელი გახდეს? კარგი რა... ბუნებრივია გარკვეული ცნობიერი მასაც გააჩნია და სწორედ მასში მოქმედი არჩევანით განსჯის უფალი... შენ და ის ერთნაირად არ განისჯებით, რადგან ის პუჩაა, ჯუნგლებში მორბენალი, გასაგებია?

პოსტის ავტორი: agmsarebeli თარიღი: Sep 1 2008, 02:07 AM

აბა ეკლესიის საყოველთაოობა რაღას ნიშნავს? მაშინ აგარ მივავლინოთ მისიები თუკი ამის საჭიროება არაა და თუ ის პუჩააა . რამდენი ასეთი "პუჩა" იცის ეკლესიის ისტორიამ , რომლებიც მოექცნენ ქადაგებით.

ანდა რაღა ფასი აქვს უფლის ამ სიტყვებს, რომ სახარება მთელ ქვეყანაზე უნდა იქადაგოს? ახლა წავედი აბა თქვენ იცით! ბედნიერი 1 სექტემბერი ყველას!

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 1 2008, 02:12 AM

უხილავი საზღვრები აქვს ეკლესიას
ვოტ... აი აქ არის პრობლემის გადაჭრა.
პუჩა კი უნდა მოაქციო, მაგრამ სანამ მოაქცევ, ის განისჯება სინდისით... იმით, რაც მიეცა.... "თითოეულსა... მათთაებრ"-მიეგება და არა იმისაებრ, რამდენჯერ წახვალ მისიაზე შენ.. რადგან შენ არ ხარ ის... ის პუჩაა ღმერთო ჩემო, მხოლოდ პუჩა, რომელმაც იცის როგორ გატეხოს ქოქოსი... და როგორ დალიოს წვენი... მას არ სმენია ეკლესიის შესახებ და რომც მოისმინოს ვერაფერს გაიგებს, ასე გაზარდეს უბრალოდ

არ არსებობს ღმერთში მიკერძოება!




იმისთვის, რომ ის არის სახარება, ხარება, სიხარულის თესვა... მაგრამ თუ ტექნიკური განუვითარებლობის გამო პავლე ამერიკაში ვერ ჩავიდა, იქაური ამერიკელების დანაშაული ეს სულაც არ არის.. და არც პავლესი, სხვათაშორის

პოსტის ავტორი: agmsarebeli თარიღი: Sep 1 2008, 08:57 AM

მარტო პავლეს ეპოქაში უნდა გავრცელებულიყო სახარება? ეს გრძელდება მეორედ მოსვლამდე. როგორ გახდება ქრისტეს სხეულის ნაწილი, უმეცარი ადამიანი? მიკერძოება არაა ღმერთში!
მაშინ გამოდის, რომ რაღაც ნაწილისთვის ეს აუცილებელია(შემეცნება) და რაღაქც ნაწილისთვის არა. ხოდა ასე ნამდვილად მიკერზოება გამოდის.

პოსტის ავტორი: agmsarebeli თარიღი: Sep 1 2008, 09:13 AM

თუკი ისე წავიდა ამ ქვეყნიდან იქ დავუშვათ სამოთხეში შეძლებს გაჩერებას? რაღაც არამგონია ცენტრში რომ დასვა მაინც ვერ გაჩერდება, რადგან ის მისთვის უცხო იქნება და ეტყვის ანგელოზებს დამაბრუნეთ ჩემი ქოქოსის ხესთანო. აქ თუ ვერ შეიცნო ღმერთი რა აზრი აქ. თუ სასჯელი არ ეწია, დიდი რა შეღავათია, თუ ნათელიც ვერ იხილა. ისიც ხო აღსანიშნავია, რომ ყველა ტომი რაღაცას ცემს თაყვანს-თავის კერპს.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 1 2008, 11:30 AM

აბსურდია ეს, აბსოლუტური აბსურდი...
მე არ ვიცი საღვთო განგებულება, მაგრამ ვიცი, რომ პუჩას ვერავინ გასჯის მართლმადიდებლური კანონიკის მიხედვით

კაცო, პავლეს ეპოქაში იქ ადამიანები ცხოვრობდნენ თუ ცხოველები? ამიხსენი ერთი... ზოგს მიეცა საშუალება, ზოგს ვერ მიეცა - ასეთი გაუგებარია ეს? მიკერძოებას ერთ მხარეს ხედავ და მეორეს ვერა?

მითხარი შენ რომ ზიმბაბვეში ცხოვრობდე, რა ძალამ უნდა აგღძრას მართლმადიდებლობისკენ? რომლის შესახებაც არაფერი იცი?




და ვისთვის იქნება ახლობელი, ჩემთვის ან შენთვის? თუ პუჩა გამართლდა საკუთარი სინდისით, ღმერთი მას სასუფევლის სრულუფლებიან მოქალაქედ გადააქცევს, რამდენადაც მან იმდენივე გააკეთა კონკრეტულ პირობებში, რამდენიც ჩვენ...




ჩვენ ფორმაციებს ხედავს, ღმერთი კი ყველაფერს წონის... პუჩასგან სულიწმიდა არ არის განშორებული, რამდენადაც ის ცოცხლობს და ვინ იცის იქნებ ერთხელაც ყოვლისმხედველმა ყოვლისშემძლემ, თავის შვილადაც კი გადააქციოს?... პუჩა ეკუთვნის უხილავ ეკლესიას, რამდენადაც პუჩა დაიჩაგრა!

პოსტის ავტორი: T.L. თარიღი: Sep 1 2008, 11:39 AM

მნათე
agmsarebeli
მადლობა ბიჭებო


პ.ს. პუჩაზე კამათი საინტერესო იყო


პ.პ.ს. რამე ლიტერატურას ხომ ვერ მიმითითებდით ამ საკითხთან დაკავშირებით, თუნდაც რუსულს

პოსტის ავტორი: agmsarebeli თარიღი: Sep 1 2008, 11:44 AM

პუჩა დაიჩაგრა? ღმერთმა დაჩაგრა.? მათეულ მსახურებაზე რას იტყვი? აქვთ მათ რამე რიტუალი თუ არა?




პუჩააა არა პამპუჩა

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Sep 1 2008, 12:21 PM

ღმერთს არ დაუჩაგრავს, ყველა იმ გაყინულმა დაჩაგრა, ვინც თვლის რომ ის ჯოჯოხეთში გეოგრაფიის გამო მოხვდება.

პოსტის ავტორი: მწირი თარიღი: Sep 1 2008, 10:30 PM

რას ქვია ღმერთის შეცნობა?!.. რა , ვინც მონათლულია, ღმერთი შეიცნო?...

პოსტის ავტორი: დათიკო თარიღი: Sep 1 2008, 11:53 PM

agmsarebeli

"იკონომიითა და საგანგებო შემთხვევებში, თუკი დიდია საშიშროება, რომ ჩვილი მოკვდეს, შეიძლება მოხდეს ე.წ. ჰაერით ნათლობა, ანუ ჩვილს სამჯერ აამაღლებენ ჰაერში ყოვლადწმინდა სამების სახელით." პანაიოტის ი. ბუმისი "კანონიკური სამართალი"

პოსტის ავტორი: m16 თარიღი: Sep 2 2008, 12:27 PM

დამავიწყდა რაღაც კიტხვა მქონდა

პოსტის ავტორი: iisperiTOVLI თარიღი: Sep 2 2008, 08:40 PM

ღმერთის შეცნობა დაუსრულებელი პროცესია.. : )

პოსტის ავტორი: მწირი თარიღი: Sep 3 2008, 03:34 PM

რას ეძახი შეცნობას?

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Sep 18 2008, 04:50 PM

მაინტერესებს სული ჩნდება? იბადება არაფრისგან ადამიანთან ერთად (ანუ მანამდე არ არსებობდა), თუმცა, კი, ადამიანის სიკვდილის შემდეგ, კვლავაც აგრძელებს არსებობას?? ვინ აჩენს სულს?? ხორციელი მშობლები იმ ადამიანისა თუ უფალი?

პოსტის ავტორი: agmsarebeli თარიღი: Sep 18 2008, 05:32 PM

არაფრისგან? მემგონი არაფრისგან ქმნადობა დასრულებულია.

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Sep 18 2008, 05:40 PM

რა ვიგულისხმო აქ... პასუხის გაცემის მცდელობა? თუ, ჩემი 'ალოგიკურობის' გამომჟღავნების მცდელობა?

კითხვას თუ მიმიხვდით ნეტა?

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Sep 18 2008, 06:19 PM

k@the

მე მიგიხვდი. მსგავსი კითხვა ფიზიკის კანონებში დასვა ერთმა და ფიზიკოსის კვალობაზე ვუპასუხე ჩემი აზრით მე ვფიქრობ, კანუდოსელი კარგად გიპასუხებს, ის მოვიწვიოთ

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Sep 18 2008, 06:51 PM

staywhite
ვნახო აბა ფიზიკის თემაც. მადლობა ნან

პოსტის ავტორი: m16 თარიღი: Sep 18 2008, 07:06 PM

მაინტერესებს ჯვრებს iNRi რატომ აწერიათ ხოლმე?
რას ნიშნავს?

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Sep 18 2008, 09:08 PM

m16

IESVS NAZARENVS REX IVDAORVM

ნიშნავს: იესო ნაზარეველი, იუდეველების მე(უ)ფე... (ებრაელები იგულისხმება)

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Sep 19 2008, 10:53 AM

ქეთი სული არავინ იცის რა არის... მხოლოდ არსებობს სულის დოგმატური გაგება, რაც დამასკელს აქვს კარგად გადმოცემული.

ესეც მხოლოდ დასკვნებია სული ასეთი და ასეთი უნდა იყოს წესითო... ხოლო რა არის სინამდვილეში, ამაზე ზუსტ პასუხს, არავინ იძლევა...

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Sep 19 2008, 11:10 AM

მნათეს თემამ და თქვენმა საუბარმა შთამაგონა, მაგრამ ვერა და ვერ დავსვი შეკითხვა, ჩემი დროის პატრონმა..
თქვენ იქ საუბრობდით ფიზიკურ და ასე ვთქვათ სულიერ მეხსიერებაზე.
ჩვენც ხშირად ვისმენთ "სულს ყველაფერი ახსოვს"...

რა ახსოვს ნაყოფს, რომელიც დედის მუცელშია..
რა იცის ჩვილმა, რომლის ხორციელ მეხსიერებას ჯერ არ გადაუფარავს სულიერი, ასე ვთქვათ..

როცა ექიმები ირწუნებუან, რომ" ჩვილს ყველაფერი ესმის"...

მან ჩვენზე მეტი იცის და ამიტომ ესმის, თუ გრძნობს..
სად მიდის მერე ეს ცოდნა..
სად მიდის ეს ცოდნა გონებრივად დაქვეითებულ ბავშვებში თუნდაც...

თუ ვიბჟუტურე, ბოდიში მომიხსენებია უძილობის შედეგი

პოსტის ავტორი: m16 თარიღი: Sep 19 2008, 05:54 PM

staywhite
მადლობ ნანა

ჩემი აზრით მუცელში მყოფ ჩვილს არც არაფერი ესმის და ვერც ვერაფერს იაზრებს, რადგან ჯერ მისი ტვინი ჩამოყალიბებული არაა აზროვნებისთვის..
და არც სულს ახსოვ რამე..
ეს ჩემი აზრია.

პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: Sep 27 2008, 10:34 PM

მეფედ დასაშვებია თუ არა პატრიარქის კურთხევა? არის რაიმე კანონიკის, საეკლესიო კრებების მიხედვით აკრძალვა?

პოსტის ავტორი: animani თარიღი: Oct 8 2008, 12:20 AM

განა ვინმეს შეუძლია ამას უპასუხოს? ყველაფერს არც ახსნა აქვს და არც პასუხი.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 8 2008, 04:13 AM

მაგაზე კანონისტი გიპასუხებს, იდეაში არაა შეუძლებელი, თუ თეოკრატიული წყობა იქნება, თუმცა არარეალურია...

მაქ ცოტა დიდი თემები იყო და კარგი იქნებოდა თუ კონკრეტული კითხვა იქნებოდა, ისე კი არავინ უწყის ბოლომდე ადამიანის სულის თვისებები... ცოდნა თან ახლავს, რადგან გონიერი არსებაა ადამიანი, თუნდაც მისი ფიზიკური გონება ვერ იყოს განვითარებული...

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Oct 8 2008, 06:14 AM

არარეალურია ნამდვილად, მეფეს მემკვიდრე უნდა ყავდეს და იშვიათად , რომ პატრიარქს ხორციელი მემკვიდრე ყავდეს (ვგონებ, ბერობამდეც იშვიათია მათი ოჯახიანობა).

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Oct 8 2008, 09:15 PM

არა, თეოკრატიაში არ არსებობს მონარქიული მემკვიდრეობა, იქ ხდება სინოდალური არჩევა პატრიარქისა, რომელიც ავტომატურადვე ხდება მეფეც, ნუ ჩემთვის ეს მიუღებელია, რადგან ეკლესიისა და სახელმწიფოს საზღვრები იშლება და ჰარმონიული თანაარსებობის მაგივრად, რაღაც ირანის მსგავსს მივიღებთ.... ნუ არ ვიცი, არარეალურია და დღესდღეობით არასასურველი...

პოსტის ავტორი: orthodox-georgia თარიღი: Oct 8 2008, 09:50 PM

ადამსაც უზარმაზარი ცოდნა ჰქონდა და ცოდვით დაცემის შემდეგ დაკარგა

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Nov 1 2008, 02:28 AM

და არკვევდნენ, რა დროს და რა ვითარებას მიანიშნებდა მათში დამკვიდრებული სული ქრისტესი, როცა წინასწარ უმოწმებდა მათ ქრისტეს ვნებას და ვნების შემდგომ დიდებას

პეტრე 1:11

"სული ქრისტესი" ვინ არის?

პოსტის ავტორი: alex_b თარიღი: Dec 6 2008, 01:25 AM

მნათე

რომ.8:9-11 მუხლების მიხედვით დაასკვნი, რომ:
ღმერთის სული=ქრისტეს სულს=ქრისტეს
ხოლო 1ტიმ.3:16-ის მიხედვით იმას, რომ მთელი წერილი ღვთივშთაგონებულია.

პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: Dec 23 2008, 04:34 AM

აუ მაგრათ მაინტერესებს ერთი საკითხი და დამეხმარეთ რა
მაინტერესებს მუცლად მყოფი ბავშვი როდესაც მშობელი კლავს (აბორტს იკეთებს ), ეძლევა თუ არა შესაძლებლობა სამოთხეში მოხვდეს? რა ცოდვებისთვის ხვდება ჯოჯოხეთში? მშობლების მიერ ჩადენილი ცოდვის გამო ბავშვი რატომ ისჯება? თუ მშობლებმა შემდეგ გულწრფელად მოინანიეს, ის ბავშვი მაინც ჯოჯოხეთში იქნება? ან 1 თვის ბავშვი როდესაც გარდაიცვლება ჯანმრთელობის გაუარესების გამო ან სხვა მიზეზით, ისინიც ვერ მოხვდებიან სამოთხეში?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Dec 23 2008, 05:17 AM

შოთაძე... შენა კაცო რაჭველი ხომ არ ხარ?

ხარ დაფიქსირებული აქ, მაგის მერე ლამის ორი წელი გავიდეს, მაგ ორი წლის განმავლობაში მე და კანუდოსამ ორი მსოფლიო ომი გადავიტანეთ მაგ თემაზე და ახლა კითხულობ?
მოკლედ, არ არსებობს ეკლესიის რაიმე დადგენილება, რაიმე დოგმატი მაგაზე, ერთადერთი ვიცით, რომ მათ ბედს ღვთის განგებულობას ვანდობთ, ისიც ვიცით რომ ჯოჯოხეთში არ არსებობს რაიმე უტანჯველი ადგილი ( მსგავსი რამ რაც აბრაამის წიაღი იყო ძველ აღთქმაში), ჰოდა მერე შენ გააგრძელე
ჩემი მოკრძალებული აზრით უცილობლად ცხონდებიან, რადგან არავინ არ ისჯება იმისათვის, რომ ის არჩევანი ვერ გააკეთა, რისი საშუალებაც არ ქონდა, ეს თუ ჩვენთვისაც ნათელია და მისაღები, მაშინ ყოვლადმოყვარული ღმერთისათვის რაოდენ მეტად
ასე რომ ყველაზე კარგი გამოსავალია ვანდობთ ღვთის ნებას, იმიტომ რომ მაგაზე ლამის განხეთქილება მოხდა ეკლესიაში, ფრთხილად უნდა ვიყოთ... დანარჩენს კი პირადი აზრი დავარქვათ
იხარე;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: Dec 27 2008, 09:28 PM

KAIROS


მადლობთ პასუხისთვის!
ახლა დამაინტერესა და დრო არ მქონდა რომ მეძებნა მაგ საკითხთან თქვენი საუბარი

პოსტის ავტორი: ნაინა თარიღი: Jan 7 2009, 05:00 AM

ხოდა რა მაინტერესებ,
ძველ აღთქმაშიც ასეა, რომ მსხვერპლთშეწირვის დროს, აღმართავდნენ სამსხვერპლოს და უფლისთვის შესაწირ ცხოველს წვავდნენ ზედ.

დღევანდელი მსხვერპლთშეწირვა კი უფრო საკუთარი კუჭისათვისაა ვიდრე უფლისათვის.
მაპატიეთ თუ ვცდები, ან ნამეტან ბრიყვულ რამეს თუ ვკითხულობ
მაგრამ მართლა მაინტერესებს, რატომ შეიცვალა მსხვერპლის დაწვის წესი,
მისი მოხარშვის და ჭამის წესად?
ან როდიდან გახდა ისეთი როგორიც დღეს გვხვდება?

უფფ, რამდენი ვიპრუტუნე
იმედია გამიგებთ რაც მაინტერესებს.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 7 2009, 05:44 AM

დღეს მსხვერპლშეწირვა არის უსისხლო, ანუ აღარ ხდება რაიმე დაკვლა ან დაწვა, ყველაფერი ის რაც ხდება ქართულ რეალობაში უმთავრესად ხალხური წესია და წარმართული ფესვები აქვს, ამიტომაცაა დღესდღეობით თუკი მაინც ხდება მსგავსი "შეწირვები" მას მხოლოდ მოწყალების დანიშნულება აქვს და სხვა რაიმე საღვთისმსახურო რიტუალური დანიშნულება აღარ აქვს.


აი ასე პასუხობს მოძღვარი ერთგან:

შეიძლება თუ არა ცხვრის დაკვლა ეკლესიის ტერიტორიაზე?

- ცხვრის დაკვლა ეკლესიის ტერიტორიაზე არ შეიძლება - ეს ადგილი წმიდად უნდა იყოს დაცული და არ უნდა დაბინძურდეს. დღეისათვის, საზოგადოდ, ამ აქტს დაეკარგა მსხვერპლშეწირვის არსი, რომელიც ძველ აღთქმაში ჰქონდა. მაშინდელი მსხვერპლშეწირვა, მას შემდეგ, რაც ქრისტემ ნებაყოფლობით იტვირთა ჩვენი ცოდვები ჯვარზე გაკვრით, შეიცვალა უსისხლო მსხვერპლშეწირვით. დღეისათვის ცხვრის დაკვლა უკავშირდება მოწყალების გაცემას - ამიტომ ხშირად მას ასეც უწოდებენ - „საღვთოს“! („საღვთო“ ნიშნავს, რომ დაკლული ცხვარი უნდა გაუნაწილდეს გაჭირვებულ ადამიანებს, რითაც ვიქმთ საღვთო მადლიან საქმეს და არა იმას, რომ თვით ჩვენ შევექცეთ და ჩვენი უწესრიგობით უფლის საწინააღმდეგო საქმეები ჩავიდინოთ).

სხვაგან პომაზანსკი წერს:

http://orthodoxy.wanex.net/gvtismetkveleba/pomazanski/20.htm

"ღვთისადმი ქრისტიანული თაყვანისცემა, თავისი ამაღლებული შინაარსით, არის თაყვანისცემა „სულითა და ჭეშმარიტებითა“ (ინ. 4,23-24). ქრისტიანული ღვთისმსახურება შეუდარებლად აღემატება ძველი აღთქმისას, რომელიც, მართალია, თავად ღვთის ბრძანებით დადგინდა (გამ. 25,40), მაგრამ გვევლინებოდა მხოლოღ „სახედ და აჩრდილად ... ზეცისასა მას“ (ებრ. 8,5). იგი, როგორც „დაძუელებადი და დაბერებადი“, მახლობელი განხრწნისა (ებრ. 8,13), გაუქმდა უფალ იესო ქრისტეს წმიდა სისხლით ნაკურთხი ახალი აღთქმის ღვთისმსახურების დადგინებისთანავე. ახალი აღთქმის ღვთისმსახურებაში არ შედის დეკეულებისა და ვერძების გამუდმებით მსხვერპლშეწირვა; იგი არის დიდებისმეტყველების, სამადლობელისა და ხსოვნის ლოცვა, ქრისტეს სისხლისა და ხორცის უსისხლო შეწირვა და წმიდა საიდუმლოთა მადლის მიღება. "


იხარე;

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: ნაინა თარიღი: Jan 7 2009, 05:55 AM

KAIROS
გაიხარე კაიროს, მადლობა დიდი,
ეჰ ყველაფერი კარგია, ესე იგი, სულაც არაა აუცილებელი
ჭამოს მან, ვინც დაკლავს ცხვარს.

ესეც ნამეტანი მჭირდებოდა.
მადლობა.

პოსტის ავტორი: m16 თარიღი: Jan 7 2009, 02:53 PM

ერთი კითხვა მაქვს ბავშვებო

ჩვენი, მართლმადიდებლური შობა ხომ 7-შია, მაშინ სიმღერებში რატომ ვმღერივართ "ოოცდაა ოცდახუთსა დეკემბერსაააა,ქრისტე იშვა ბეთლემსაო დაა....."

თუ 7-შია 25-ს რატომ ვმღერივართ??

პოსტის ავტორი: orthodox-georgia თარიღი: Jan 7 2009, 08:50 PM

m16
ძველი სტილითაა 25-ში.
ეგ საგალობელი ძველია, ე.ი. მაშინდელი, როცა ე.წ. "კალენდრის რეფორმა"(ზუსტი სახელი არ მახსოვს) ჯერ არ იყო მოხდენილი და იმის მერე საგალობლის ტექსტი არ შეუსწორებიათ

პოსტის ავტორი: diletanti თარიღი: Jan 8 2009, 08:52 PM

უფალმან ჩვენმან იესო ქრისტემ გამოყო ათ მცნებიდა ორი გიყვარდეს ღმერთი შენი... ანუ აღასრულო რჯული მისი და ამ რჯულის ამუსავალია გიყვარდეს მოყვასი შენი... ანუ ღვაწლი გაიღო მათთვის და ეს გვაწლი ამ ქვეყნიური არ არის? ანუ სიკეტეს რომელსაც გაუკეთებ მაგ. სამსახურს უშოვნი ამ ქვეყნიური არ არის? რომ ასწვლის რასმეს ამ ქვეყნიაური არ არის? როგორც პეტრე ეპისტოლებით გვეუბნება ლოცვა საქმის გარეშე მკვადირიაო და ფანტასტიურად გვხსნია წმინდა ბასილი დიდი როცა გვეუბნება რომ ცხენებს რომ აჯიბრებენო და სულ რომ ამის ცდაში არიანო ისე რომ მათ სიზმრებზე ბატონობსო უგუნურნი არიანო და ადამიანი რომლის ფიქრი ღვთის რჯული არ არა უგუნური ვინაიდან მან არ იცი რომ იგი დამარცხდება რომ ყველაზე პრაქტიკული მცნებატა დაცვაა და უფალი იესო ქრისტე გვეუბნება რომ არავის მოუნდება იმ ქვეყნად წასვლა მანამ სანამ არ იხილავე და პირველ რიგში იგი ამ ქვეყნიური და ამა ჩვენი პატრიარქიც რომ მასე ფიქრობს მეც დავრწმუნდი როდისაც ამ წლის ეპისტოლეს ასრულებს რათა კეტილი გვეყოს და ჩვენ და ვიხაროთ ორთავე სოფელსა შინა. აქედან გამომდინარე მაინტერესებს ცოდვა თუ არა, არა პატრიოტიზმი? და თუ შეუძლი ვინმეს თავი მცირეოდენ მცოდნეტ ან მორწმუნეთ ან ღვითის სიყვარული დაიბრალოს ან .............? როცა საქრთველო ამ დღეშია! როცა ამდენია ახლობელი და ა.შ.

პოსტის ავტორი: diletanti თარიღი: Jan 8 2009, 10:02 PM

შევეცდები ავხსნა წერილობით, დღეში არ არის 24 საათი ანუ დედამიწა მზეს უტრიალებს 24 მინუს რაგაც წამები რომელიც რომ დათვალო წელიწადში 6 საათსა და ცუტებს შეადგენს ამ 6 საათს ანაზღაურებენ 4 წელიწადში ერთხელ იმიტომ რომ 6 საათი 4 წელიწადში 24 საათია ანუ 1 დღე 29 თებერვალი ხოლო დანარჩენი წუთები გადაიანდარიშეს გადაიცია 14 დღით ანუ 26 იანვარი დავით აღმაშენებლის ხსენების დღეა ძველი სტილით ხოლო ახალით 8 თებერვალი 25 დეკემბერი 7 იანვარი. ქრიტეს დაბადებიდან 2009 წელი გავიდა 7 იანვარს და არა 1 იანვარს. ვინაიდან როგორც მოგეხსენება 1 იანვარი არის საერო დღესააწაული ხოლო დრო მოვა როდესაც ქრისტეს შობა იქნება 8 იანვარს და მერე 29 სექტებერს ოგონდ ეს ძაან შორს არის ამიტომ აირჩიეს წლის დასაწყისად 1 იანვარი. 25 დეკემბერს დაიბადა და იმტომაც ვმღერით! მასე იმედია გასეგებათ ავხსენი.

პოსტის ავტორი: m16 თარიღი: Jan 10 2009, 08:16 PM

orthodox-georgia
diletanti
გავიგე, დიდი მადღლობა

პოსტის ავტორი: Nikoloz_ თარიღი: Jan 10 2009, 10:47 PM

M16

იულიანური კალენდრის მიხედვით შობა დგება 25 დეკემბერს...გრიგონიალური კალენდარით კი ეს დღე არის 7 იანვარი...


მაშასადამე როდესაც 7 იანვარს აღვნიშნავს შობას, ეკლესიური კალდენდარით ეს არის 25 დეკემბერი...

პოსტის ავტორი: diletanti თარიღი: Jan 11 2009, 04:00 PM

m16
არაფრის!


Nikoloz_ხო და ეგ გრიგორი რომის პაპი იყო, რომელიც ამაზე დაფიქრდა რაც ზემოთ ვთქვი.

პოსტის ავტორი: Nikoloz_ თარიღი: Jan 11 2009, 04:01 PM

დიელტანტი

ასე დაწვრილებით არვიცი, მაგრამ თუ არ ვცდები 1918 წელს შეიცვალა

პოსტის ავტორი: diletanti თარიღი: Jan 11 2009, 08:32 PM

Nikoloz_ეს კალინდარი რომელიც ჩვენ გვაქვს ასეთი სახით შეადგინა იულიუს კეისარმა, ქრისტეს შობამდე პირველ საუკუნეში ხოლო იგი გამოიყენეს ქრისტეს დაბადების შემდგომაც, ხოლო ის რაც ზევით დავწერე მაგას მიხვდა და გამოითვალა რომის პაპმა გრიგოლმა და ამიტომ ეწოდა გრიგორიანული და ეს მოხდა 15 საუკუნეში ოღონდ ზუსტი წელი არ მახსოვს თუ დაგაინტერესდება მასაც ვნახავ და მოგწერ. იმედია გასაგებად დავწერე

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 11 2009, 08:55 PM

მეგობრებო, კალენდრის შესახებ არსებობს თემა , გთხოვთ ეს მსჯელობა გადაიტანოთ იქით, თან ბევრ კითხვაზე უკვე გაცემულა პასუხი, აქ მხოლოდ კითხვები და პასუხები და არა დიალოგები, შემდეგომი ჩაძიებისათვის არის კონკრეტული თემები

პოსტის ავტორი: Nikoloz_ თარიღი: Jan 12 2009, 12:48 AM

დილეტანტი

გაიხარე...

პოსტის ავტორი: diletanti თარიღი: Jan 12 2009, 02:07 AM

ასევე შენც ძმა გაიხარე და უფლის მადლი შეგეწიოს! მიყვარხართ ქართველნნო!!!!!!!!

KAIROS
კარგი მაგრამ სად არის ეგ თემა?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 12 2009, 03:52 AM

[აქა ძამიკო
http://church.ge/index.php?showtopic=3488&st=420

პოსტის ავტორი: მოყვასი თარიღი: Jan 14 2009, 02:38 PM

'KAIROS'

გამარჯობა კაიროს
და გამარჯობა ფორუმის ყველა მომხმარებელს.
დროის სიმცირის გამო, სრულად ვერ გადავავლე ფორუმს თვალი სამწუხაროდ.
რასაც ალბათ სხვა დროს მაინც მოვახერხებ. მანამდე კი, კაიროს, მაქვს ერთი კონკრეტული შეკითხვა შენთან ბიბლიის ერთერთ მუხლთან დაკავშირებით.

რაც შეიძლება მოკლე პასუხი მომწერე, ვიზეა საუბარი იგავების 8 თავის 22-მუხლში?

მოგვიანებით შეძლებ ვრცლად უპასუხო შეკითხვას, ჯერ მოკლ პასუხი მომწერე თუ შეიძლება.


წინასწარ მადლობას გიხდი.
შენი მოყვასი

პოსტის ავტორი: bubu თარიღი: Jan 14 2009, 02:43 PM

სალამი, ყველას. იქნებ დამეხმაროთ,ძველი თემების ნახვა როგორ ხდება?მადლობთ.ახალი ვარ,ძალიან მომწონს ეს ფორუმი,გაიხარეთ

პოსტის ავტორი: მოყვასი თარიღი: Jan 15 2009, 03:46 PM

გამარჯობა ფორუმის ყველა მომხმარებელს

დროის სიმცირის გამო, სრულად ვერ გადავავლე ფორუმს თვალი სამწუხაროდ.
რასაც ალბათ სხვა დროს მაინც მოვახერხებ. მანამდე კი, მაქვს ერთი კონკრეტული შეკითხვა იმ მართლმადიდებელ მორწმუნეებთან ვინც დანამდვილებით იცის მართლმადიდებელი ეკლესიის პასუხი ჩემს შეკითხვაზე რომელსაც ახლავე დავსვამ ბიბლიის ერთერთ მუხლთან დაკავშირებით.

რაც შეიძლება მოკლე პასუხი მომწერეთ, ვიზეა საუბარი იგავების მე-8 თავის 22-მუხლში?

მოგვიანებით შეძლებთ ვრცლად უპასუხოთ ჩემს შეკითხვას, მაგრამ, ამ ეტაპზე მხოლოდ მოკლე და კონკრეტული პასუხი მომწერეთ თუ შეიძლება.


წინასწარ გიხდით მადლობას.
თქვენი მოყვასი

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Jan 15 2009, 03:48 PM

ამაში?
უფალმა შემიძინა თავისი გზის დასაწყისში, თავის ქმნილებებამდე დასაბამით;
(იგავნი სოლონისა 8, 22)

პოსტის ავტორი: მოყვასი თარიღი: Jan 15 2009, 06:00 PM

დიახ, სოლომონის იგავების მე-8 თავის 22 მუხლში. ვიზეა საუბარი?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 19 2009, 06:51 PM

მაგ თემაზე უკვე იყო საუბარი

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Jan 22 2009, 02:48 PM

კაიროს როგორ ამიხსნი სიტყვებს:

27. გაფიცებთ უფალს, ყველა ძმას წაუკითხეთ ეს წერილი. (1 თესალონიკელების 5:27)

და იესოს ფრაზაც არის რომ : "როცა წერილი ექადაგება ყველას მსოფლიოში, მერე მოიწევს ცათა სასუფეველიო"... ამ წამს არ მახსენდება უბრალოდ მუხლები

იესო იმასაც ამბობს: "წადით და ყველა ქვეყნიდან მოიმოწაფეთო..."

რას მეტყვი? რატომ არ აკეთებენ ამას მართლმადიდებლები?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 22 2009, 03:20 PM

კი ძმაო, უნდა ვაკეთებდეთ და მართლმადიდბელობა ამას ქადაგებს კიდეც, აი რამდენად გამოგვიდის ეს სხვაა, მე პირადად ვცდილობ მაინც :)

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Jan 22 2009, 04:25 PM

Lashab

და ვინ გითხრა, რომ არ ვაკეთებთ?

ალექსანდრიის საპატრიარქოს საიტზე შედი და იხილე

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Jan 22 2009, 09:49 PM

გამარჯობათ კაიროს და კანონისტო.

მე კიდევ რატომღაც მგონია რომ რაღაცა ჩაკეტილი ბანაკებივითაა... (ქრისტიანული ბანაკი, მუსლიმანური, ბუდისტური და ჰინდუისტური)... და უბრალოდ გულში ყველა ამბობს რომ იმათი ბანაკი განწირულიაო...

მე არ გამიგია რომ ჩადიოდნენ და გამვლელ მუსლიმანს ან ბუდისტს აჩერებდნენ და ბიბლიას უქადაგებდნენ...

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Jan 22 2009, 10:13 PM

ასევე, მაინტერესებს პავლე მოციქულის "დაუჯერებლობა" იესოს სიტყვების და მოწოდების

http://www.orthodoxy.ge/tsmidatserili.htm

აი კერძოდ:

34. ხოლო მე გეუბნებით თქვენ: სულაც ნუ დაიფიცავ: ნურც ცას, ვინაიდან ღმერთის ტახტია;

35. ნურც მიწას, ვინაიდან მისი ტერფების კვარცხლბეკია; ნურც იერუსალიმს, ვინაიდან დიდი მეუფის ქალაქია.

36. ნურც შენს თავს დაიფიცავ, ვინაიდან არ შეგიძლია არც ერთი ღერი თმის გათეთრება ან გაშავება.

37. არამედ თქვენი სიტყვა იყოს: ჰო, ჰო; და - არა, არა; ვინაიდან რაც ამაზე მეტია, ბოროტისმიერია.

გადავხედოთ იაკობის სიტყვებსაც: 5 თავი:

12. უწინარეს ყოვლისა კი, ძმანო ჩემნო, ნუ იფიცავთ ნურც ცას, ნურც მიწას და ნურც რაიმე სხვა ფიცს, არამედ თქვენი სიტყვა იყოს: ჰო, ჰო, და: არა, არა, რათა არ ჩაცვივდეთ განსაკითხველში.

12Прежде же всего, братия мои, не клянитесь ни небом, ни землею, и никакою другою клятвою, но да будет у вас: "да, да" и "нет, нет", дабы вам не подпасть осуждению.

კი მაგრამ: 1 თესალონიკელების 5 თავი:

27. გაფიცებთ უფალს, ყველა ძმას წაუკითხეთ ეს წერილი.

ანდა კიდევ: 1 ტიმოთე 5 თავი:

21. ღმერთის, უფალ იესო ქრისტესა და რჩეულ ანგელოზთა წინაშე გაფიცებ, ურღვევლად დაიცავი ჩემი რჩევა და ნურაფერს აღასრულებ მიკერძოებით.

ვნახოთ გიორგი მთაწმინდელის თარგმანი:

27. გაფუცებ თქუენ უფალსა, წარუკითხეთ წიგნი ესე ყოველთა ძმათა წმიდათა.

ხოლო ეგ სიტყვა ფიცს ნიშნავს:

12. ყოვლისა წინა, ძმანო ჩემნო, ნუ ჰფუცავთ ნუცა ცასა, ნუცა ქუეყანასა, ნუცა სხუასა რომელსა ფიცსა, არამედ იყავნ თქუენი ჰეჲ ჰე და არაჲ არა, რაჲთა არა ორგულებასა შესცჳვეთ.(იაკობის 5:12)

მთაწმინდელი 1 ტიმოთეს 5:21-ს "ვწამებ წინაშე"- ასე თარგმნის და კაი

მაინტერესებს რატომ აფიცებს პავლე მოციქული???

აჰა რუსული სინოდალური: http://days.pravoslavie.ru/Bible/B_1_fes5.htm

27Заклинаю вас Господом прочитать сие послание всем святым братиям.

და ასევე:

21Пред Богом и Господом Иисусом Христом и избранными Ангелами заклинаю тебя сохранить сие без предубеждения, ничего не делая по пристрастию.

ძალიან მაინტერესებს პასუხი, და ის თუ რატომ თარგმნიან ასე სინოდალური თარგმანები???

თუ თარგმანებს ეთანხმებით, მაშინ პავლე მოციქული რატომ არ ითვალისწინებს იესოს მოწოდებას???

მე პირადად ვეთანხმები 1 თესალონიკელების 1:27-ს, სწორი თარგამნია, ამას მთაწმინდელიც ადასტურებს

პ.ს. რატომ არ მპასუხობთ?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 25 2009, 05:53 AM

მოთმინება მოთმინება
ნამდვილად ემთხვევა ზოგ თარგმანში ტერმინები,
თუმცა მათ ( როგორც ხშირად ხდება) აქვთ სხვადასხვა მნიშვნელობა

აბა ნახე
როგორც უფალი მათეს 5 : 34
34 ᾿Εγὼ δὲ λέγω ὑμῖν μὴ ὀμόσαι ὅλως· μήτε ἐν τῷ οὐρανῷ, ὅτι θρόνος ἐστὶ τοῦ Θεοῦ·
ისე იაკობი, 5 : 12
...μὴ ὀμνύετε μήτε τὸν οὐρανὸν μήτε τὴν γῆν μήτε...
იყენებენ ერთიდაიგვე ზმნას ბერძნულად
ὀμνύετε (ὀμόσαι)
ὀμνύω,v {om-noo'-o}
1) to swear 2) to affirm, promise, threaten, with an oath 3) in swearing to call a person or thing as witness, to invoke, swear by
NON iurare - ლათინურად მათე
nolite iurare - ლათინურად იაკობი

ქართული ლექსიკონის მიხედვით


swear - verb (swore, sworn) ფიცი (ფიცავს), დაფიცება (ეფიცება, იფიცებს), ფიცი (იფიცებს, ფიცულობს); თავდებობა, თავდებად დადგომა; ფიცის მიცემა, ფიცის დადება, შეფიცვა; ფიცის დადებინება (to); გალანძღვა, გინება ლანძღვა; to swear by - ბრმად რწმენა, ბრმად დაჯერება; enough to swear by - უმნიშვნელო რაოდენობა; to swear in - ფიცის დადებინება, ფიცის დადება; to swear to - ფიცის მტკიცება.


აი პავლე კი სრულიად სხვა ზმნით წერს, რომელსაც აქვს სხვა მნიშვნელობა,
I კორ. 5 : 27
27 ῾Ορκίζω ὑμᾶς τὸν Κύριον ἀναγνωσθῆναι τὴν ἐπιστολὴν πᾶσι τοῖς ἁγίοις ἀδελφοῖς.

რაც ზუსტად ნიშნავს, ἐξορκίζω {ex-or-kid'-zo}
1) to extract an oath, to force to an oath 2) to adjure

ლათინური თარგმანი Adiuro ზუსტია იტალიურიც Vi scongiuro

ქართული ლექსიკონის მიხედვით

adjure - verb შელოცვა, თილისმით შეკვრა; ვედრება, მუდარა, ხვეწნა; ფიცის დადებინება.

ანუ არის სრულიად სხვა სიტყვა, რაც ის "დაფიცება" კი არაა, არამედ adjure( ფიცის დადებინება უფრო იხრება ხვერწნა) , რომელიც ფუნდამენტალურად განსხვავდება swear (დაფიცება) , რაც არის კიდეც განსხვავებული იმ ენებში, სადაც ეს სიტყვები განსხვავებულია, ქართულში ასე არაა იგი უფრო ძლიერია ვიდრე ხვერწნა და ამავდროულად არც ის დაფიცებაა, რაც აკრძალულია, ამიტომაც "გაფუცებ" არის გამოყენებული, რომელსაც ორმაგი მნიშვნელობა აქვს, და ამიტომაა, რომ ტექსტიდან უნდა ამოვიდეთ ან ორიგინალს და სხვა თარგმანებს მივმართოთ.
რაც შეეხება I ტიმოთე 5 : 21
უსწორესად არის თარგმნილი წმ. გიორგი მთაწმიდელის მიერ, რადგან იქ დაფიცება კი არა დამოწმებაა
21 διαμαρτύρομαι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ Κυρίου ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν ἐκλεκτῶν ἀγγέλων, ἵνα ταῦτα φυλάξῃς, χωρὶς προκρίματος μηδὲν ποιῶν κατὰ πρόσκλισιν

διαμαρτύρομαι - მარტირ- ზმნა დამოწმება და ასევეა ლათინურადაც: Testificor

იმედია გასაგებია, რომ პავლე არც ეწინააღმდეგება უფალს და არც სინოდალური თარგმანები ორიგინალს

იხარე;

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Jan 25 2009, 12:42 PM

ეგ ყველაფერი კარგი, მაგრამ მთაწმინდელი თარგმნის "გაფუცებ"- 1 თესალონიკელების 5:27-ში

მაშინ სხვანაირად უნდა დაეწერა დააკვირდი რა მიწერია მე მთაწმინდელზე ზემოთ

და პლიუს ამას, ვიცი რა პროგრამას ხმარობ გადასათარგმნად და არ ნიშნავს ეგ იმას რომ მაგ სიტყვას მხოლოდ ან ყველა ეგ მნიშნვნელობები აქვს...

ამ სიტყვას: ἐξορκίζω {ex-or-kid'-zo}- მთავარი მნIშვნელობა დაფიცებაა

იგივე სიტყვაა ნახმარი საქმეების 2:30-ში, ოღონდ ამ სიტყვის ფუძე( რადგან ის სიტყვა რაც 1 თეს 5:27-ში წერია ნიშნავს "მე თქვენ გაფიცებთ"- ) ხოლო ცალკე ეგ ნაწილი მაგ სიტყვის- ფიცს ნიშნავს


30. მაგრამ ის წინასწარმეტყველი იყო და იცოდა, რომ ღმერთმა ფიცით შეჰფიცა, მისი წელის ნაყოფი დაესვა მისსავ ტახტზე,

ასევე

ებრაელთა 6:17

17. ამიტომ ღმერთმა, რომელსაც სურდა აღთქმის მემკვიდრეთათვის ეჩვენებინა თავისი ნების გარდუვალობა, შუამდგომლობისთვის მიმართა ფიცს.

ებრაელთა 6:16

16. ხალხი უმეტესს იფიცავს და ფიცია მათი ყოველი ცილობის დასასრული.

ანუ ეგ სიტყვა ფიცს ნიშნას... და პავლეც სწორედაც რომ აფიცებს...

ოჰოო საინტერესო რამე გამახსენდა:

მათე 26:72
72. ისევ უარყო პეტრემ ფიცით: არ ვიცნობ იმ კაცსო. მანდაც სწორედ ეგ სიტყვაა ნახმარი

რატომ აფიცებს პავლე? თუ უბრალოდ შეეშალა და შესცოდა როგორც პეტრემ?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 25 2009, 05:43 PM

გიმეორებ ისევ, არანაირად!


ახლა მისმინე, თუ რამე გადავიდეთ წმ. წერილის საკამათო ნაწილში, აქ აშკარად კამათისკენ მიდის საქმე, როცა მე უბრალოდ ფაქტები დავწერე და არა ჩემი აზრი. ჩემი თარგმანი არაა პროგრამით, არამედ ქართული შინაარსის გასაგებად ვიყენებ უცნობილეს გვარჯალაძის ლექსიკონს და მგონი მათ უფრო დაეჯერებათ , ამას გარდა მოგიყვანე ლათინური და იტალიური თარგმანი, რომელიც აშკარას ხდის რომ " ξορκίζω = Adiuro ლათინურად = scongiuro იტალიურად, ახლა ოდნავ მაინც ვიცით ეს ენები ეცოდინება რომ ეს არ არის ფიცი არამედ ის რაც ქართულადაც დავწერე "ხვეწნა, მუდარა" და ა.შ. ხოლო ძველი ქართული "გაფუცებ" შეიცავდა ამ მნიშვნელობასაც... ლაშა, მრჩება შთაბეჭდილება ასეთი ნათელი საკითხებზეც კი კამათი გინდა უბრალოდ და არა ჭეშმარიტების მიღება, აქ ან შენ ცდები ან პავლე, მე არჩევანი გავაკეთე, რიგი შენზეა...
კაიროსი!



პ.ს.

არა მაგ სიტყვის არა, არამედ სხვისი და თან რაც ღმერთს ეხება, ის სხვაა (საქმე 2: 30 )იგივე ძველ აღთქმაზეა საუბარი ებრაელთა 6 : 17 და 6 : 16
3. რამეთუ აბრაჰამს აღუთქუა ღმერთმან, ვინაჲთგან არავინ იყო უფროჲსი, რომელსამცა ფუცა, ფუცა თავისა თჳსისა; 14. და თქუა, ვითარმედ: კურთხევით გაკურთხო შენ და განმრავლებით განგამრავლო შენ. 15. და ესრეთ სულგრძელ იქმნა და მიემთხჳა აღთქუმასა. 16. რამეთუ კაცთა უფროჲსისა მიმართ ფუციან და ყოვლისა ცილობისა მათისა დასასრულსა დასამტკიცებელად ფიცი არს. 17. რომლითა უმეტესად უნდა ღმერთსა ჩუენებად მკჳდრთა მათ მის აღთქუმისათა შეუძრველობაჲ ზრახვისა მისისაჲ, შუამდგომელ ყო ფიცი
და რაც კაცს სხვა. თან შემდეგ არსად არცერთი არც პავლე ზემოთ, არც პეტრე აქ, არ იმეორებს იმ სიტყვა-ზმნას რაც იკრძალება, არამედ რაც "დაფიცების" ხვერწნა- ან რაიმე სიტყვის გამყარებისათვის ნათქვამ ზმნას ნიშნავს...
დასახელებული მაგალითებიდან პეტრე იქ სულაც არ ამბობს, იმ აკრძალულ
არამედ ἕρκος რომლის განმარტება არის მსგავსი რაც ξορκίζω ანუ ნიშნავს herkos (a fence; perhaps akin to G3725); a limit, that is, (sacred) restraint (specifically oath): - oath.
καὶ πάλιν ἠρνήσατο μετὰ ὅρκου ὅτι Οὐκ οἶδα τὸν ἄνθρωπον

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Jan 25 2009, 05:47 PM

ეჰ კაიროს კაიროს, კარგი გავაგრძელოთ იმ თემაში კამათი მაგრამ თავს არიდებ ქართულ თარგმანებს

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 25 2009, 06:03 PM

პირიქით ჯერ ერთი სადაც გაწყობთ იქ ქართული თარგმანი ცდება და სადაც გაწყობთ არა ხო?
კი არ ვარიდებ, არამედ გეუბნებით ქართული ზმნის მნიშვნელობას, რომელიც ორივეს ნიშნავს, სხვანაირად გიმეორებ ან შენ ცდები ან პავლე
გადავიდეთ სხვა თემაში

პოსტის ავტორი: nikolozi... თარიღი: Jan 30 2009, 01:56 PM

ის უბრალოდ ადამიანი იყო, რომელიც გმერთმა ამოირჩია თავის ჭურჭლად,

პოსტის ავტორი: bubu თარიღი: Jan 30 2009, 02:46 PM

ერთი კითხვა მაქვს,არ ვიცი არის თუ არა ასეთი თემა და თუ არის იკნებ მიმითითოთ.კერძოდ მაინტერესებს,კატოლიკებზე, (მწვალებლებად იხსენიებენ) თუ რატო ზუსტი განმარტება.კატოლიკურ რელიგიაზე. დიდი მადლობა წინასწარ

პოსტის ავტორი: Tarzana თარიღი: Jan 30 2009, 11:19 PM

აუ ხალხნო სასწრაფოდ მიშველეთ რა...

Были перечисленны признаки характеризующие христианство:
1.вера
2.любовь
3.кроткость
4.покорность
5.пращение
6.покояние

Также перечислены авторитеты:
1.Спаситель
2.Божья Матерь, Иоанн Креститель
3.Пророки
4.Апостолы
5.Святые


ქართულადაა სათარგმნი და ავტორიტეტი ცოტა უხეშად გამოდის, რა სიტყვა დავწერო ვერ მოვედი აზრზე

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 31 2009, 05:45 AM

კითხვას სხვა თემაში პასუხი უკვე გაცემული აქვს

პოსტის ავტორი: მოყვასი თარიღი: Feb 2 2009, 02:57 AM

ერთი შეკითხვა თუ შეიძლება:

მათეს 28-ვე თავის 16 და 17 მუხლებში ვკითხულობთ:

"16. ხოლო თერთმეტი მოწაფე წავიდა გალილეაში, იმ მთაზე, სადაც უბრძანა მათ იესომ.

17. და იხილეს იგი და თაყვანი სცეს მას, ხოლო ზოგი დაეჭვდა.

შეკითხვა:

ნუთუ ზოგიერთი მოციქული მართლა ეჭვობდა? მათ ხომ იხილეს მკვდრეთით აღმდგარი უფალი, თვით თომამაც კი..

რას ნიშნავს სიტყვები: "ხოლო ზოგი დაეჭვდა". (?)

უღრმესი მადლობა წინასწარ - პასუხისათვის.

მოყვასი

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 2 2009, 03:58 AM

კითხვა ვფიქრობ გადასატანია წმ. წერილის საკამათო ადგილებში, რადგან აქ ისევ ტერმინოლოგიური კამათები წავა...

პოსტის ავტორი: მოყვასი თარიღი: Feb 2 2009, 04:01 AM

კაიროს

შენ როგორც ყოველთვის, ნაჩქარევ დასკვნებს აკეთებ!!

ვინ დაიწყო აქ ტერმინოლოგიაზე კამათი ერთი მიტხარი. თუ იცი პასუხი შეკიტხვაზე დაგვიწერე, თუ არა და მოდერი ყოველტვის შენს შეხსენებას არამგონია საჭიროებდეს.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 2 2009, 04:05 AM

მოდერის მაგივრად ლაპარაკს შეეშვი, პასუხს კი აქ არ დავწერ, ნაჩქარევი არაფერია გიცნობთ უკვე საკმარისად, ყველა შენი კითხვა მიმართულია ტერმინოლოგიური ან მოძღვრებითი კამათისადმი, ხოლო აქ მსგავსი კამათის ადგილი არ არის.
მე აქ არ გიპასუხებ და არა მარტო აქ, საერთოდ ამ ბოლო დროს პროვოკაციებსაც მიმართავ, "ბოლო წერო" ბრალს მდებ, ამით გინდა შემზღუდო, თუ არ დავწერ, ე.ი. შენი ცილისწამება ან შეურაცხყოფა ან მსგავსი ოფი უნდა დარჩეს, და თუ დავწერე, თურმე "სისუსტეს" ვამჟღავნებ, შენ სანამ არ შეეშვები მსგავს დამოკიდებულებებს, ხატულების დათვლას, ვინ ბოლო დაწერა და ვინ შემდეგი, მანამ რასაც თესავ იმას მოიმკი, თესავ დაძაბულებას? შედეგიც სამწუხაროდ იქნება ან შენი ჩემი მხრიდან სრული იგნორი ან უბრალოდ უნდა ვთხოვო მოდერს გაარკვიოს რა ხდება...

პოსტის ავტორი: მოყვასი თარიღი: Feb 2 2009, 04:09 AM

მოდერის მაგივრად მე არ ვსაუბრობ კაიროს. შენ როგორც წესი მოდერს მიუთითებ ხოლმე: გაწმინდე მოდერო თემა. ეს ვიგულისხმე..

რაც შეეხება შეკიტხვას, ვნახოთ თუ ეხება ტერმინებს. ხომ გეუბნები, რომ წინასწარ აკეთებ ნაჩქარევ დასკვნებს.
თუ შეკითხვაზე იცი პასუხი და წაგიკიტხავს მამათა განმარტებებში სადმე, მადლობელი ვიქნები თუ დაგვიწერ, აქ თუ სხვა განყოფილებაში მნიშვნელობა არ აქვს ჩემთვის. მთავარია შემატყობინო თუ გადავა სადმე.
მადლობ

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 4 2009, 07:39 PM

მათე 28 : 16/17
მაინც მე ვუპასუხებ
მოკლედ მამათა განმარტებას დავწერ:

блаж. Феофилакт Болгарский

Ови же усумнешася, то есть, некоторые же недоумевали о Христе, Он ли это, или нет. Эти слова надобно понимать так: одиннадцать учеников пошли в Галилею; эти одиннадцать и поклонились Ему; а некоторые, вероятно, из семидесяти, усомнились о Христе; впрочем напоследок уверились и сии последние. Некоторые понимают так: Матфей не сказал, кто именно были сомневающиеся; но о чем не сказал он, о том сказал Иоанн, то есть, что сомневающийся был Фома. Впрочем могло быть и то, что и все сомневались, как действительно говорит о том Лука. Судя по всему этому ты должен понимать так: пришедши в Галилею, ученики поклонились Ему; но эти же поклонившиеся в Галилее, прежде, как говорит Лука, сомневались, когда, то есть, были в Иерусалиме

ანუ 70 თაგანს გულისხმობდაო, და თუნდაც მოციქულები რომ ყოფილიყვნენო წერს წმ. ათანასე დიდი

" осмелюсь сказать, что и самые блаженные ученики не имели совершенного понятия о Божестве Его, пока не снисшел на них Дух Святый в день Пятидесятницы; потому что и по воскресении, видевше Его, ови поклонишася Ему, ови же усумнешася (Мф 28, 17), однако же не были за это осуждены"

ოქროპირი პირიქით აქებს კიდეც დაეჭვებულთ, რადგან არ დამალეს ეს ეჭვი, რომელიც შემდგომში გაუქრათო:

Единии же надесять ученицы идоша в Галилею и ови убо поклонишася Ему, ови же видевше Его усумнешася (ст. 16, 17). Это, мне кажется, было то последнее Его явление в Галилее, когда Он послал их с повелением крестить. Если же некоторые усомнились, то и в этом случае подивись их любви к истине, как они не скрывали своих погрешностей, даже в последние дни с ними случившихся. Впрочем и эти некоторые были утверждены явлением. Что же Он сказал, явившись им? Дадеся ми всяка власть на небеси и на земли (ст. 18). Опять говорит с ними по-человечески, так как они не прияли еще Духа Святого, Который бы сделал их возвышеннее. Шедше научите вся языки, крестяще их во имя Отца и Сына и Святаго Духа, учаще их блюсти вся, елика заповедах вам (ст. 19, 20). Здесь Он говорит об учении и заповедях.

და ბოლოს ზიგაბენი, განმარტავს რომ ეს დაეჭვება დროებითი იყო და მალევე გაუქრათ, როგორც კი უფალი იხილესო...

Стих 17. Ови же усумнешася. Некоторые из них усомнились, боясь обмануться. Не следует и спрашивать, кто именно были эти некоторые, потому что здесь не указаны; нужно только знать, что и эти убедились, когда Иисус Христос подошел к ним.

იგივეს მეორდება აქაც:

Под редакцией Ф. Грюнцвайга и др.

Пояснения на Новый Завет и Псалтирь

28,17: Даже при виде Его некоторые усомнились. Упоминание об этом представляет из себя доказательство истинности написанного. Уверенность появляется только после того, как Иисус приблизился и заговорил с ними

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 5 2009, 05:24 AM

გამარჯობა, შეგიძლია მითხრა რატომ არის სოლომონ ბრძენი წმინდანად შერაცხული?

http://www.radikal.ru

ეს არის მართლმადიდებლური ოფიციალური ხატი...

ხოლო რატომ არ მომწონს ეს ამბავი, ამაზე ჩემზე უკეთ უპასუხებს: 3 მეფეთა 11:3-4

3. ჰყავდა შვიდასი ცოლი დედოფლად და სამასი ხარჭად. და მიდრიკეს მისი გული ცოლებმა. (მექალთანე მოკლედ რომ ვთქვათ და მემრუშე)

4. სიბერის ხანს მიდრიკეს სოლომონის გული მისმა ცოლებმა უცხო ღმერთებისკენ. ისე წრფელი არ იყო მისი გული უფლისადმი, როგორც დავითის, მამამისის გული. (და ღმერთიც უარყო...)

-----------------------------------------------------

და მეორე შეკითხვა: ღმერთის სისასტიკე...

3. მეომარია უფალი, უფალია მისი სახელი. (გამოსვლა 15:3) (დაახლოებით იგივეა რაც - "იეჰოვა" ომის ღმერთიაო)

29. და როგორც იწინასწარმეტყველა ესაიამ: „უფალ საბაოთს რომ არ დაეტოვებინა ჩვენთვის თესლი, ვიქნებოდი როგორც სოდომი და გომორას ვემსგავსებოდით“. (რომაელთა 9:29)

საბაოთი- ნიშნავს არმიას, ომს... ანუ ომის ღმერთზეა აქაც მინIშნება... ჰოდა ეხლა უფრო კონკრეტულად:

ჰოდა ვნახოთ სისასტიკეები:

1. უთხრა მათ ელიამ: შეიპყარით ბაალის წინასწარმეტყველნი! არავინ გაგექცეთ! მათაც შეიპყრეს და ჩაიყვანა ისინი ელიამ კიშონის ხევში და იქ დახოცა. (3 მეფეთა 18:40)

2. უკუიქცა ადონი-ბეზეკი, დაედევნენ, შეიპყრეს და ხელებზე და ფეხებზე ცერები დააჭრეს. (მსაჯულნი 1:6)

3. როცა შინ მშვიდობით დავბრუნდები, ვინც პირველი გამომეგებება ჩემი სახლის ჭიშკართან, უფლისა იყოს და შევწირავ აღსავლენ მსხვერპლად. წავიდა იფთახი ყამონიანებზე, შეება და უფალმა ხელში ჩააგდებინა ისინი. (მსაჯულნი 11:31,32) პ.ს. რაც მთავარია, ღმერთმა ჩააგდებინა ხელში ისინი, ანუ მართლაც მოეწონა ადამიანის შეწირვა მისთვის...

4. ახლა შემიყარეთ ბაალის ყველა ქადაგი, ყველა მისი მსახური და ყველა მისი ქურუმი, კაციშვილი არ აკლდეს, რადგან დიდი მსხვერპლშეწირვა მექნება ბაალისთვის. ვინც დააკლდება, ვერ გადარჩება ცოცხალი. ასეთი ხრიკი მოიგონა იეჰუმ, რომ ამოეწყვიტა ბაალის თაყვანისმცემლები. 30. უთხრა უფალმა იეჰუს: იმის გამო, რომ სწორად მოიქეცი ჩემს თვალში და ყველაფერი აღასრულე აქაბის სახლზე, რაც გულში მქონდა, მეოთხე თაობამდე ისხდებიან შენი შთამომავლები ისრაელის ტახტზე. (ამისთვის ღმერთმა დაასაჩუქრა) (4 მეფეთა 10:19,30)

ბევრს აღარ გავაგრძელებ ასეთი მომენტები ბევრია...

ხოლო ყველაზე მასიური ჟლეტა:

8. წამოვიდა მათ წინააღმდეგ ზერახ ქუშელი ათასი ათასიანი ჯარით, სამასი ეტლით და მერეშას მოადგა. (2 ნეშტთა 14:8) (მოკლედ ამ თავში 1 მილიონი ეთIოპიელი გაჟლიტა )

მე მაქვს შეკითხვა: რატომ არის სასტიკი ძველი აღთქმის ღმერთი? რატომ ითხოვს მსხვერპლშეწირვებს, ადამიანების ჩაქოლვებს? და მერე უცებ იესო "პაციფიზმს" ქადაგებს? ღმერთი ხომ არ იცვლება? ღმერთი ყველანაირ პატარა ცოდვაზეც კი მოკვლას ითხოვს ცოდვილის...


მოკლედ მთელი ძველი აღთქმა ღმერთის მიერ განხორციელებულ გენოციდებს და ხოცვა ჟლეტას ეთმობა... ეს არის მოყვარული ღMერთი მართლმადიდებლური? და იგივე ღმერთი(იესო) ქადაგებს "წინ არ აღუდგეთ ბოროტს" და "ერთ ლოყაში რომ გაგარტყან მეორე მიუშვირეთო"?

მადლობა წინასაწარ...

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 5 2009, 03:03 PM

მოკლედ ძვირფასო ადმინისტრაცია :)

ლაშაბ და ხშირად ასევე მოყვასის კითხვები წარმოადგენს არა რაიმე გაუგებარ ადგილს, რომელიც მათ არ ესმით, არამედ უბრალოდ პოზიციას რაშიც არ ეთანხმებიან მართლმადიდებლურ ეკლესიას, ამიტომ ჯერ მათ ვთხოვ ყველა მსგავსი პოსტი გადატანილ იქნას წმ. წერილის საკამათო თემაში, ან იქნებ გვეღირსოს აპოლოგეტიკის ქვეგანყოფილება გაიხსნას, რადგან ხომ გამოჩნდა წინა შემთხვევებიდან წავა გრძელი კამათები და შედეგი ნული...

ლაშაბ, პასუხს კი დაგიწერ, მაგრამ ისედაც ვიცი არ დამეთანხმები,

1. პოლიგამია ძველ აღთქმაში

ეს ცნობილი მოვლენაა და ებრაელ ერში მიუხედავად მისი პრინციპული მონოგამიისა, გარეშე ხალხთა გავლენის გამო, ხშირად პირდაპირ ან არაპირდაპირ შემოდიოდა მათ კულტურაში და ცხოვრების წესში.
მაგ მოტივით მაშინ არც აბრაამი უნდა იყოს წმიდანი ( სარა და აგარი) არც უნდა იყოს წმიდანი, და არც ბევრი პერსონაჟი უნდა იყოს პატივისცემის ობიექტი , საქმე იმაშია, რომ "მრუშობა" არ იყო ეს არამედ იგია მეფე, და მისი ქონების ერთერთი საზომი მის ცოლთა ჰარამხანა იყო, თორემ ახლა იმ 700 ცოლისა და 300 ხარჭის სახელიც არ იცოდა წესიერად და მაქედან 2/3 სათვის ლოყაზეც კი არ უჩქმეტია სხვანაირად :D მრუშობა ეს არ არის, არამედ ის რაც გააკეთა დავითმა, თუმცა არც მას არ ჩაეთვალა სხვა საქციელი ცოდვად, როცა მოხუც ძვლების გასათბობად ახალგაზრდა ქალწულებთან ერთად იწვა...
ახალი აღთქმისათვის როგორც პოლიგამია აბრაამისა, ჰარამხანა სოლომონისა და "გათბობის სისტემა " ( :D ) დავითისა, სრულიად მიუღებელია, თუმცა ეს იმ პერიოდის დამახასიათებელი ნიშან-თვისება იყო
და შენ გთხოვ ჩვენს წმიდანს მემრუშეს ნუ დაუძახებ..

2. სისასტიკე ძველ აღთქმაში

იგივე რამ ითქვის ძველი აღთქმის სისასტიკეზე, ცოტა სასაცილოა, მაგრამ შენ კითხვას შენვე გაეცი პასუხი შენდაუნებურად :D ეგ მუხლი მე არ მახსოვდა და შორიდან უნდა მომევლო და დამეხმარა უნებურად :), ანუ რა ხდება ახლა? რატომაა რომ მრუშებისათვის და სხვა სექსუალური დარღვევებისათვის ძველი აღთქმა ქვით ქოლავდა და ახალ აღთქმაში უფალმა ქვები დააყრევინა? იცი ახლა ეგ შენ და იცის აქაურმა მკითხველის უმრავლესობამ, ესაა სულიერი წინსვლა და ზნეობრივი დახვეწა, ესაა ის
ნათელი რაც უფალმა მოიტანა, თუმცა ეს არ ნიშნავს იმას, რომ უაზრო და უმიზნო იყო ის ხოცვა-ჟღლეტა და სისასტიკე ძველი აღთქმისა, იგი ჭეშმარიტების ერთადერთ მატარებელ ხალხში ამ ჭეშმარიტების გადარჩენას
ემსახურებოდა, და რომ არა ის "ბრძოლა მებრძოლი" ღმერთისა, არც ის
გადარჩებოდა და ხსნაც შეუძლებელი გახდებოდა, ანუ ის რაც შენ მოიყვანე




ამიტომაც იბრძოდა უფალი იქ, რომ გადაერჩინა ეს ჭეშმარიტება, ნახე როგორ განმარტავს ამ ადგილს წმ. იოანე ოქროპირი:"И якоже пророче Исаия: аще не бы Господь Саваоф оставил нам семене, якоже Содом убо были быхом, и якоже Гоморру уподобилися быхом (Рим. 9, 29; Ис. 1, 9). Опять (апостол) доказывает здесь нечто другое, — именно то, что и немногие спаслись не сами собою. И они погибли бы и претерпели бы участь Содома, то есть подверглись бы истреблению, так как и содомляне погибли все без исключения и от них не осталось даже и случайного семени; и эти, продолжает (апостол), погибли бы, как и те, если бы Бог не оказал великой благости и не сохранил их ради веры. Это произошло и вовремя чувственного (вавилонского) плена, потому что большинство иудеев были отведены в плен и погибли, а немногие только спаслись"

და შედეგი ამისა, არის ის რომ უფალი განკაცდა, რომ როგორც იქვე რომაელთა 9 : 30 ( ანუ შემდგომ მუხლშივე) ამბობს მოციქული პავლე:
"აწ უკუე რაჲ-მე ვთქუათ? რამეთუ წარმართნი, რომელნი არა სდევდეს სიმართლესა, ეწინეს სიმართლესა, ხოლო სიმართლესა სარწმუნოებისაგან. "


ახალი აღთქმამ წინა შემთხვევისა არ იყოს ეს სისასტიკეც შეარბილა და შემოიტანა სხვა დამოკიდებულება, რომელზეც ახლა აქ არ ვისაუბრებ და შემდგომი საუბრების საქმე იყოს...

ლაშაბ, თუკი კამათს დააპირებ, შენს გახარებას ხომ არის თემა და იქ გადადი ხო :)

იხარე;

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: bubu თარიღი: Feb 5 2009, 03:13 PM

სალამი ყველას.ერტი ჯითხვა მაქვს,ან იკნებ ამ კითხვაზე თუ არის უკვე გაცემული პასუხო მიმითითოთ სად? კერძოდ მაინტერესებს კათოლიკურ რელიგიაზე,რატომ ეზახიან მართმადიდებლები მწვალებლებს? დიდი მადლობა წინასწარ. სხვაგანაც დავსვი ეს კითხვა მაგრამ სრული პასუხი ვერ მივიგე.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 5 2009, 03:18 PM

კათოლიკებსა და მართლმადიდებლებს შორის სხვაობაზე ეს წაიკითხე

პროფ. დიმიტრი ოგიცკი, დოც. მღვდელი მაქსიმე კოზლოვი

რომაული კათოლიციზმი

http://www.orthodoxy.ge/apologetika/katolitsizmi-sarchevi.htm


და ზურა ეკალაძის ეს სტატია

არსობრივი განსხვავებანი მართლმადიდებლობასა და რომაულ კათოლიციზმს შორის

http://www.orthodoxy.ge/apologetika/katolitsizmi.htm

იხარე;

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: bubu თარიღი: Feb 5 2009, 03:20 PM

გაიხარეეეე,დიდი მადლობა. სად აღარ დავსვი ეს კითხვა.

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 5 2009, 04:08 PM

გამარჯობა კაიროს, მადლობა პასუხისთვის, ერთი შეკითხვა მაქვს:

მაინტერესებს ორტოდოქსი.გე-ზე რომ პასუხებია, ოფიციალური ქრისტიანული პოზიციაა?


კითხვა: 51. როგორი რელიგიაა კათოლიციზმი?
მოძღვრის პასუხი_ ერთი წმინდა კათოლიკე და სამოციქულო ეკლესია არის მართლმადიდებელი ეკლესია, ხოლო პაპისტურ ი ეკლესია არის კათოლიციზმი. ის არის მწვალებლობა. პაპი არის მათი ღმერთი(ტყული). წმინდა მამები გვაფრთხილებენ: "გაექეცი უნიას და შენი ახლობლებიც გააფრთხილე, რომ მათ არ გაეკარონ, თუ არ დაგიჯერებენ, შენ მაინც დააღწიე თავი." ძალიან მზაკვარი და ვერაგი ზრახვის ხალხია(????). აი ფაქტი, როცა რომის პაპი იოანე-პავლე II ჩავიდა ინდოეთში, რძეზე აღასრულა მესა, რადგან ინდოელები ღვინოს არ იხმევენ..."



40. შეიძლება რომ მართმადიდებელმა ჭამოს ებრაელთა საჭმელი "კაშერნი” ან მსგავსი რამე?
არ შეიძლება , რამეთუ დავით მეფსალმუნე ბრძანებს:"ურჯულოსთან პური არა ვჭამო “ ნაკერპალია და არ იხმიოთ.

სტუმრად რომ ვიყვე ებრაელთან- არ უნდა ვჭამო???


54. მიყვარს ადამიანი, რომელიც არის კათოლიკე, მასაც ვუყვარვარ და არ ვიცით რა ვქნათ.ჯვრისწერის გარეშე არ მინდა მასთან ცხოვრება. რელიგიის შეცვლა ვთხოვე, მაგრამ ვერ დავითანხმე. იქნებ გამოსავალი იყოს?
კათოლიციზმი, ანუ პაპიზმი მწვალებლობაა და მწვალებელთან ქორწინება რას მოგიტანთ? იმას რომ თქვენც მწვალებელი გახდებით. დაფიქრდით,უფალი უფრო გიყვართ თუ ის კათოლიკე. "ვისაც ძე ან ასული ჩემზე მეტად უყვარს, იგი არ არის ჩემი ღირსი."

შეგიძლია მითხრა- ეს ოფიციალური მართლმადიდებლური პოზიციაა?

და კიდევ ერთი: არსებობს სპეციალური ლოცვა სიგარეტს რომ ადამიანმა თავი დაანებოს? (მე არ ვწევეი მარა მაინტერესებს)

http://www.orthodoxy.ge/lotsvani/tambako.htm ?

მადლობთ წინასწარ პასუხისთვის... რატომ გგონია რომ გამოსაცდელად გეკითხები? მართლა მაინტერესებს...

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Feb 5 2009, 04:11 PM

Lashab

ოფიციალურ ეკლესიას ეგეთი აზრები, რომ კათოლიკები თურმე ვერაგი ხალხია - არასოდეს მიუღია და ამიტომ ეგ საიტი ამ თვალსაზრისით წარმოადგენს კერძო აზრს იმ ადამიანებისა, ვინც საიტის ადმინისტრაციას წარმოადგენს.

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 5 2009, 04:21 PM

ჰოო?

http://www.orthodoxy.ge/index.htm აი ნახე- მართლმადიდებლური საიტია, გადაამოწმე მიდი

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Feb 5 2009, 04:56 PM

ვიცი ეგ საიტი, მერამდენედ გითხრა...

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 5 2009, 05:44 PM

ლაშაბ, მაგ საიტში როგორც უამრავ საიტში ან წიგნში ან ჟურნალ-გაზეთში უამრავზე უამრავი შეცდომებია გაპარული თუ არ გაპარული, მაგაზე იგივე კანუდოსელის თემაა "ყვითელი პრესის ბესტსელერები" და ასევე ჩემი "შეცდომები"; მართლმადიდებლობა კი არის ეკლესიის ერთიანობა, დოგმატიკა და კრებების საერთო აზრი...
თუმცა რათქმაუნდა მადლობა მაგ საიტის შექმნელებს, მიუხედავად შეცდომებისა, ერთერთი ყველაზე სრული ქართული მართლმადიდებლური საიტია და მეც ხშირად და სიამოვნებით ვსარგებლობ, მადლობა :*
იხარეთ;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 6 2009, 12:52 PM

გამარჯობა კაიროს, ერთი შეკითხვა მაქვს თარგმანთან დაკავშირებით, უბრალოდ მოკლე პასუხიც დამაკმაყოფილებს

55. სადა არს, სიკუდილო, საწერტელი შენი? სადა არს, ჯოჯოხეთო, ძლევაჲ შენი? (1 კორ 15:55)

მთაწმინდელის თარგმანში "ჯოჯოხეთო" წერია, არადა მანდ ისევე როგორც "სიკუდილოს"- ადგილას წერია

qanate- than'-at-os - რას მეტყვი? მთაწმინდელმა ასე იმიტომ თარგმნა რომ ლამაზი წინადადება გამოსულიყო?

ცნობილია დღეს რომ ეგ სიტყვა სიკვდილს ნიშნავს (ეროსი და თანატოსი- ორი საწყისი- სიცოცხლე და სიკვდილი)

რას ფიქრობ?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 6 2009, 08:34 PM

არაა ჩვენი ( ჩემი) საშველი

კაცო, ლაშაბ ხომ გითხარი ესეთი კითხვები, სადაც არ ეთანხმები მთაწმიდელს ან ჩვენს სარწმუნოებას დასვი "წმ. წერილის საკამათო ადგილებში"
როგორ გიპასუხო ახლა მოკლედ, რომ სიკვდილი = ჯოჯოხეთს? მოდი ასე, როგორც სიცოცხლე = ღმერთს, სასუფეველს, მარადიულ სიცოცხლეს, ასევე სიკვდილი = ეშმაკს, ჯოჯოხეთს და მარადიულ სიკვდილს...
ანუ როგორც სიცოცხლე ღმერთისა და მისი სამყოფლის სინონიმია, ასევე სიკვდილი ეშმაკისა და მისი სამყოფელის...
მორჩა,
დანარჩენი ჩაძიებები მინიშნებულ თემაში
იხარე;
კაიროსი!
პ.ს.
გაითვალისწინე, რომ ასეთი კამათები, რომელიც დადის რაიმე ტერმინოლოგიურ შეუთანხმებლობაზე ან მოძღვრებით კამათზე უნდა დაისვას სხვაგან, ერთის ადგილი უკვე არის "წმ. წერილის საკამათო ადგილებში", მეორე კი მინდა რომ აპოლოგეტიკის ქვეგანყოფილება გაიხსნას და იქ იქნება. მანამ ეს საკამათო ადგილებში იყოს...

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 8 2009, 04:30 PM

გამარჯობა კაიროს, გამარკვიე რა მარკოზის ამ თავში რატომ არის ამოჭრილი ეპიზოდი?

მივიდნენ იერიხონში, და როდესაც გამოდიოდა იერიხონიდან, თავის მოწაფეებსა და დიდძალ ხალხთან ერთად, ტიმეოსის ძე, ბრმა ბარტიმეოსი, გზის პირას იჯდა მოწყალების მთხოვნელად. (მარკოზი 10:46)

ნეტა რა მოხდა ასეთი იერიხონში???

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 8 2009, 11:50 PM

რავა ყველაფერს ეჭვის თვალით უყურებ

ნახე უფრო ნათლად უწერია ახალ თარგმანში გამრეკელის რედაქციით;
"46. და მივიდნენ იერიქოში. და როცა გამოდიოდა იგი თავის მოწაფეებთან ერთად იერიქოდან და დიდძალი ხალხი მათთან ერთად," ანუ იქ არის წერტილი, ზემოთ მძიმეა, ასევეა ძველ ქართულშიც;
"46. და მოვიდეს იერიქოდ. და ვითარცა გამოვიდა იესუ და მოწაფენი მისნი იერიქჲთ"
ანუ აღწერილია, რომ მივიდა იქ, ეტყობა ან ცოტა ხანი დაყო, და არაფერი მომხდარა ისეთი, და ყურადღება გამახვილდა რა მოხდა გამოსვლისას, ანუ ქრონოლოგიური მიმდევრობაა...

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 8 2009, 11:53 PM

შენ არ იცი მაგაზე მთელი ამბებია, "მარკოზის საიდუმლო სახარება" გაგიგია? მანდ ცდილობენ ჩაამატონ მოვლენები, იმენა მაგარი კაიფია

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 8 2009, 11:56 PM

შენ რა იცი


ჩვენთვის არაფერიც არ მომხდარა

ყველა ძველ თარგმანში არის წერტილი, და ეგზეგტიკაც არის ქრონოლოგიური ახსნის , მორჩა რა, თორემ ათასი სისულელე წერია მასე
აპოკრიფებში

პოსტის ავტორი: orthodox-georgia თარიღი: Feb 8 2009, 11:59 PM

ესქატოლოგიაზე რომ იყო თემა ვერ ვიპოვე. რა იქნა?
თუ იცით სადაა, ლინკი დადეთ

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 9 2009, 06:59 PM

აქაა მეგობარო:

http://church.ge/index.php?showtopic=1019&st=460

იხარე;

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 10 2009, 04:07 PM

გამარჯობა კაიროს, შეკითხვა მაქვს

მაინტერესებს ვინ არიან ნაგულისხმები დაბადების 6:2-ში...

1. vidéntes fílii Dei fílias hóminum quod essent pulchræ, accepérunt sibi uxóres ex ómnibus, quas elégerant. - ლათინური ვულგატის მიხედვით

fílii - filius, fili, შვილი;
Dei - ღმერთი

2. ιδοντες δε οι υιοι του θεου τας θυγατερας των ανθρωπων οτι καλαι εισιν ελαβον εαυτοις γυναικας απο πασων ων εξελεξαντο (სეპტუაგინტა)

υιοι - შვილი

3. ხოლო იხილნეს რაჲ ძეთა ღმრთისათა ასულნი კაცთანი, რამეთუ შუენიერ არიან, მიიყვანეს თავთა თჳსთა ცოლებად ყოველთაგან, რომელნი გამოირჩინეს. (მცხეთური)

4. that the sons of God saw the daughters of men that they were fair; and they took them wives, whomsoever they chose. (თარგმანი მაზორეთული ტექსტებიდან)

სადაც ნახმარია სიტყვა - בני - ნიშნავს შვილს...

ჩემი შეკითხვა: ღმერთის შვილები ვინღა არიან? ანგელოზები არ არიან, მაშინ დაწერდა დამწერი... ღმერთკაცები ჩამოდიოდნენ? ღმერთის შვილები??

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 11 2009, 06:11 AM

მართალია ბოლო დროინდელი შენი საკმაოდ უხეში და ზედმეტი პოსტების გამო ბოიკოტით დაგემუქრე, მაგრამ იმედია რაღაც დროებითი მომენტი იყო და მაინც გიპასუხებ, ოღონდ როგორც კი გესტუმრება კამათის სული და ახალი კითხვები დაგებადება ამ საკითხთან, ეგრევე დააკოპირე ყველაფერი "წმ. წერილის საკამათო ადგილებში" და იქ გავაგრძლებთ.

რაც შეეხება ადგილს აქ თარგმანების მოყვანას აზრი არ აქვს, რადგან ყველა თანხმდება "ღვთის შვილებზე", სწორად შენიშნე, რომ ნამდვილად არ არიან ანგელოზები, რადგან აქ სექსუალური ლტოლვაზე და სექსუალურ ურთიერთობაზე გვაქვს საუბარი, რაც ანგელოზებში აბსურდია, მაშ ვინ არიან?
ტექსტში რა ხდება ახლა:
". და იყო, რაჟამს იწყეს განმრავლებად კაცთა ქუეყანასა ზედა. და ასულნი იშვნეს მათდა.

2. ხოლო იხილნეს რაჲ ძეთა ღმრთისათა ასულნი კაცთანი, რამეთუ შუენიერ არიან, მიიყვანეს თავთა თჳსთა ცოლებად ყოველთაგან, რომელნი გამოირჩინეს.

3. და თქუა უფალმან ღმერთმან:არა დაადგრეს სული ჩემი კაცთა ამათ შორის უკუნისამდე ყოფისათჳს მათისა ჴორც, ხოლო იყვნენ ასოც წელ.

4. და გმირნი იყვნენ ქუეყანასა ზედა მათ დღეთა შინა და შემდგომად ამისსა ვითარცა შევიდოდეს ძენი ღმრთისანი ასულთა მიმართ კაცთასა და შობდეს თავთა თჳსთად. და იგინი იყვნეს გმირნი საუკუნითგან, კაცნი სახელოვანნი.

5. ხოლო იხილა რაჲ უფალმან ღმერთმან, ვითარმედ განმრავლდეს უსჯულოებანი კაცთანი ქუეყანასა ზედა. და ყოველი ვინ გონებს გულსა შინა თჳსსა მოსწრაფებით ბოროტთა ყოველთა დღეთა.

6. და შეიგონა ღმერთმან, რამეთუ შექმნა კაცი ქუეყანასა ზედა, და განიგონა.

7. და თქუა ღმერთმან:აღვჴოცო კაცი, რომელი შევქმენ პირისაგან ქუეყანისა კაცთაგან მიპირუტყუთამდე და ქუეწარმავალთაგან მფრინველთამდე ცისათა, რამეთუ შევინანე, რამეთუ შევქმენ იგინი.

8. ხოლო ნოე პოვა მადლი წინაშე უფლისა ღმრთისა"

ანუ საქმე ეხება შემდეგ გარემოებას, მივდივართ ნოემდის, როცა მთელი ქვეყანა ჩაეფლო ცოდვებში, ცოტა წინ რომ ვნახოთ, მესამე თავი ასე მთავრდება
"25. ხოლო ადამ იცნა ცოლი თჳსი ევა. და მიდგომილმან შვა ძე და უწოდა სახელი მისი სით მეტყუელმან: რამეთუ აღმიდგინა მე ღმერთმან თესლი სხუაჲ ნაცულად აბელისსა, რომელი მოკლა კაინ.

26. და სით შვა ძე და უწოდა სახელი მისი ენოს. ესე ესვიდა ხადად სახელსა უფლისა ღმრთისასა. "

ე.ი. მივიღეთ ორი შტო კაცობრიობისა, სეთის და კაენის, კაენის შთამომავლობა მისი წინაპრის გზაზე დადიოდა, და სულიერების ნაცვლად
მიწიერს ელტვოდნენ და იგონებდნენ, შესაბამისად ისინი იყვნენ "კაცის შვილები".
საპირისპიროდ პირველ ხანებში შეთის ( სით ) შთამომავლობა " ესვიდა ხადად სახელსა უფლისა ღმრთისასა" და ეწოდათ "შვილნი ღვთისანი", რადგან ღმერთს ეშვილნენ მორჩილებით, სამწუხაროდ იდილია ღვთის მსახურებისა შეთის გვარში დიდხანს არ გაგრძელებულა, და უკვე მეორედ ქალის ფენომენმა გადამწყვეტი, უარყოფითი როლი შეასრულა, ფიზიკურად მომხიბლავმა კაენის გვარის ქალებმა მოხიბლეს შეთის გვარის კაცები და
და სულიერი სიდიდე მათი, შეიცვალა ისე, რომ გადავიდა "ფიზიკურ სიდიდეში" უცნაური მუტაციის, სულიერი სიდიდის და ფიზიკური სიმშვენიერის შერევის შედეგად "გოლიათები" დაიბადნენ, რომელთაც სიდიდეც და მშვენიერებაც მხოლოდ ფიზიკურობაში გამოვლინდებოდა და ასე მოხდა, რომ "განმრავლდეს უსჯულოებანი კაცთანი ქუეყანასა ზედა" და ჭეშმარიტი ღვთის რწმენის შენარჩუნება დადგა საფრთხის ქვეშ, ამიტომაც გამოირჩია უფალმა ნოე...
შემდეგ რაც მოხდა თავადაც იცით.
იხარეთ;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 11 2009, 07:00 AM

კაიროს დიდი მადლობა პასუხისთვის

შენი აზრი გასაგებია, თუმცა თუ ეგზეგეზის ისტორიას გადავხედავთ ეგ აზრი რომ ღმერთის შვილები სეთის შვილები იყვნენ ნეტარ ავგუსტინეს ეკუთვნის...

დაბადების 6:3-ს მივაქციოთ ყურადღება ისე, დამაინტერესა ფრაზამ:

My spirit shall not abide in man for ever(მაზორეთული ტექსტებიდან თარგმანი)

Non permanébit spíritus meus in hómine in ætérnum(ვულგატა)

ვერ გავიგე ეს ღვთის გენი რა არის... ღმერთს არ უნდოდა რომ ღვთის გენი შერეოდა ადამიანებს... შენ როგორც დაწერე მხოლოდ ღვთIს მორჩილებით და რწმენით განსხვავდებოდნენ "ღმერთის შვილები" და "კაცის შვილები"...

მუტაცია როგორ უნდა განცდილიყო ერთნაირი ტიპის ადამიანებს ურთიერთობის შემდეგ... ეს ხომ "სახეობათა წარმოშობის" წიგნი არაა დარვინის

ანუ იყვნენ სეთის შთამომავლები- ღვთისმოშიშები და მოკლედ ღმერთისთვის კარგი ტიპები, რის გამოც მოსემ, როცა დაწერა თავი "დაბადება", მოიხსენია ისინი როგორც ღვთის შვილები... ხოლო ვინც ცოტა "ცუდი ტიპები" იყვნენ ისინი ადამიანის შვილებად მოიხსენია...

და ამათი სექსუალური ურთიერთობით გოლიათები როგორ წარმოიშვნენ?

იქნებ გამარკვიო უკეთ კაიროს?

მადლობა წინასწარ...

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 11 2009, 01:10 PM

შენ ახლა შენს საყვარელ გნოსტიკოსებს ესიყვარულები
გენი არა დნმ



ეგ საინტერესო საკითხია, შეგვიძლია ვუპასუხოთ, რომ ღმერთმა დაუშვა
ეს ფაქტი, რადგან ეს გოლიათები იყვნენ გარეგნული სახე ფიზიკური სიდიდისა და სულიერ დაცემისა, რადგან მხოლოდ ბოროტების მომტანი იყვნენ, როგორც სასჯელი ისე მოევლინენ, რატომ და რისთვის მაგაზე ისე ვერ გვექნება ამომწურავი პასუხი, როგორც იმაზე, რატომ იბადებიან ბავშვები მკვდრები ან ინვალიდები, ესეც სასჯელია მათი მშობლებისათვის და ისიც...


Увидели дочерей человеческих, что они красивы. Если мы припомним, что при характеристике каинитянок физическая красота и чувственная прелесть стояла у них на первом плане (Ада, Цилла, Ноема), то станет ясно, что здесь бытописатель говорит именно лишь о каинитянках. При таком понимании «сынов Божиих» и «дочерей человеческих» мы вполне выдерживаем и данное в тексте противопоставление их: как те, так и другие — представители одного и того же первобытного человечества; но, будучи сходны по природе, они противоположны по своему духовно-нравственному настроению: «сыны Божии» были выразителями всего доброго, возвышенного и хорошего; дочери человеческие — олицетворение земных чувственных интересов, греховного духа мира сего. Но вот эта противоположность исчезает — сыны Божии смешиваются с дочерьми человеческими, чем стирается грань между добром и злом и дается полный простор господству низших, чувственных интересов плоти в ущерб высшим интересам духа.

ასევე არსებობს სხვა იდეა, რომ ფიზიკური სიდიდის და სიძლიერის უარყოფითი გამოხატულების იქით, შეგვიძლია დავინახოთ დიდი ტირანია
და უზარმაზარი აგრესია, რასაც შერეული ქორწინების ნაშობი შვილები ატარებდნენო

В то время были на земле исполины. Предпотопное человечество именуется «исполинами», в подлинном nephilim — «нефилим». Хотя, действительно, в Писании этот термин иногда и служит обозначением великанов или гигантов (Числ 13:33), но основное значение этого корня «разрушать, ниспровергать», а в форме ниф. — «заставить падать, соблазнять, развращать». Отсюда, гораздо правильнее будет в этих первобытных «нефилим» видеть не столько людей, отличавшихся необыкновенной физической силой и ростом, сколько лиц, сознательно попиравших всякую правду и дерзких тиранов. Существовали подобные личности среди каинитов и раньше, вероятно с эпохи Тувалкаина, изобретшего оружие, и Ламеха, воспевшего ему победный гимн; со времени же смешения сифитов с каинитянами эти «нефилимы» особенно размножились вследствие всеобщего развращения и падения всех нравственных устоев. — Это были сильные, издревле славные люди. Здесь идет речь уже о плодах смешанных браков, которые в отличие от «нефилим» в подлиннике названы «гибборим» (сильные). Последнее имя по библейскому словоупотреблению означает выдающуюся личность (2 Цар 17:10; Дан 11:3), отборного воина (1 Пар 7:8; 2 Цар 13:6), человека, превосходящего других своей силой (3 Цар 11:28). Отсюда очевидно, что потомки смешанных родов (сифитов с каинитами) далеко превосходили своих прототипов, как по физическим, так и нравственным (точнее — безнравственным) свойствам. Называя этих «гибборим» издревле «славными людьми», бытописатель, вероятно, имел здесь в виду тот факт, что они, под именем «героев древности» получили мировую известность в универсальных традициях человечества (Вар 3:26-28).

მიახლოებით ასეა;

იხარე;

კაიროსი!




პ.ს.
ამას ისევ შეგახსენებ, ეტყობა დაგავიწყდა

პოსტის ავტორი: მოყვასი თარიღი: Feb 15 2009, 12:09 AM

კაიროს, შენი პასუხები ჩემს შეკითხვაზე ძალიან ბუნდოვანია, არა კონკრეტული და არა პირდაპირი. დაველოდები სხვების პასუხებსაც.

მადლობ კაიროს მცდელობისათვის.

მოყვასი

პოსტის ავტორი: მოყვასი თარიღი: Feb 15 2009, 01:24 AM

შეკითხვა მაქვს:

რას ნიშნავს მათეს 5:5-ში ჩაწერილი სიტყვები:

"ნეტარ იყვნენ მშჳდნი, რამეთუ მათ დაიმკჳდრონ ქუეყანაჲ."

სხვა თარგმანის მიხედვით მუხლი ასე იკითხება:

"ნეტარ არიან თვინიერნი, ვინაიდან ისინი დაიმკვიდრებენ მიწას".

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 15 2009, 03:51 AM

იქ საერთოდ არ ყოფილა "ჩემი" პასუხები



ეგენი თუ ბუნდოვანია, ეგ შენი პრობლემაა, შენს კითხვებს მე პირადად პასუხს, მხოლოდ "წმ. წერილის საკამათო ადგილებში" გავცემ, რადგან ყველა შენი შეკითხვის უკან იმალება ხაფანგი, სადაც ან ჩვენს რწმენას შეებრძოლები ან ჩვენს ბიბლიას, არაა ეგ წინასწარი დასკვნები უკვე გამოცდილებაა, ამიტომ სანამ შეკითხვებს არ დაწერ შესაბამის ადგილას, ჩემგან პასუხს არ მიიღებ!

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: მოყვასი თარიღი: Feb 15 2009, 07:37 AM

კაიროს ბუნოდვანია ნამდვილად ეგ განმარტება ჩემთვის და არა მარტო ჩემთვის.

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 18 2009, 02:56 AM

კაიროს მაინტერესებს რამდენად დოგმატური მნიშვნელობისაა მთაწმინდელის ეს თარგმანი:

58. ჰრქუა მათ იესუ: ამენ, ამენ გეტყჳ თქუენ: პირველ აბრაჰამის ყოფადმდე მე ვარ.

და თუ არის- რატომ თარგმნა ასე მთაწმინდელმა?

საუბარია იმაზე, რომ იესო იმეორებს იაჰვეს სიტყვებს ძველი აღთქმიდან - "მე ვარ"... (და ამით ცდილობენ მტკიცებას რომ ის ღმერთია...)

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 18 2009, 03:39 AM

თავი შეიკავეთ მსგავსი ტიპის კამათებისაგან ვიდრემდის არ გაიხსნება აპოლოგეტიკის განყოფილება, აქ არაა შესაბამისი თემა.

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 18 2009, 03:48 AM

რას გულისხმობ? ესეგი აპოლოგეტიკის განყოფილება რომ შეიქმნება აქ მაინც ვიკამათოთ ასე? ეგ სიტყვა ხომ ნიშნავს რომ მერეც იგივე გრძელდება? :იოანეოქროპირისეგზეგეზისსმა�
��ლი:

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 18 2009, 03:53 AM

???
2. ფორუმის წევრი მოვალეა:
ა) პატივი-სცეს მართლმადიდებლობას, მართლმადიდებელ ეკლესიას, მის პატრიარქებსა და იერარქიას;

ვაკოპირებ დათიკოს ტექსტს წმ. წერილიდან:

განყოფილება შექმნილია არა საპოლემიკოდ, არამედ წმინდა წერილის, აქ ღვთისმეტყველების შესასწავლად მართლმადიდებელი წმინდა მამათა გადმოცემის საფუძველზე. ნებისმიერი სწავლება რაც აქ დაიდება წმინდა წერილის, აქ ღვთისმეტყველების გარშემო უნდა იყოს მართლმადიდებლური. არგუმენტები უნდა იყოს მოყვანილი მართლმადიდებელ წმინდა მამათა შრომებიდან და წერილებიდან.

შესაბამისად სექტანტებთან და მათ მომხრეებთან ან მსგავს საკამათო საკითხებზე მსჯელობა დროებით შეჩერებულია და გაგრძელდება შესაბამისი განყოფილების გახსნისთანავე.

გთხოვთ გაითვალისწინოთ ეს გარემოება და თავი შეიკავოთ მსგავსი კითხვების დასმისაგან.

იხარეთ;

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 19 2009, 06:01 AM

კაიროს, მაინტერესებს ძალიან რას ნიშნავს ქართული სიტყვა- "ვიდრემდე"- განმიმარტე თუ შეიძლება, სრული განმარტებით, მეტი არაფერი მინდა, შენთან დისკუსიაში ამჟამად არ შემოვალ

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Feb 19 2009, 11:08 AM

Lashab

ნეტა ერთი ყველა სიტყვას არ ეკიდებოდეთ და ნემსებს არ ეძებდეთ თივაში ...

<-ვიდრე -> სანამ<-

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 19 2009, 07:34 PM

ჰმ... აბა მათეს 1:25-ში "სანამ" იგულისხმება?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 19 2009, 11:48 PM

ნანა და სხვები, არ გაეპასუხოთ გთხოვთ ამათ კითხვებს..

დაიწყო ამან ისევ...

ლაშა, ჩემი თხოვნა ისევ ძალაშია



ხომ იცი ახლა ვიცი რასაც კითხულობ, საით გინდა კამათი წავიდეს, ეგ მართლმადიდებელებისათვის გადაკრული ღვთისმშობლის გინებაა, ამიტომ
გიმეორებ, შეინახეთ ეგ კითხვები და აპოლოგეტიკის განყოფილება გაიხსნება იმედია მაქსიმუმ 1 კვირაში და იქ დაწერე და იქ ვისაუბროთ, აქ მორჩა.

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 20 2009, 12:18 AM

კაიროს სად დაინახე ღვთისმშობლის გინება? ჯერ ეს ერთი- მარიამს რომ ჰქონოდა იოსებთან სექსუალური კავშირი- ეს არ იქნებოდა დასაძრახი- რადგან ისინი ოფიციალურად იყვნენ ცოლ-ქმარნი...

მეორედ, ერთადერთი რაც თქვენ აზრს ამტკიცებს არის იოანე ოქროპირის ეგზეგეზა, რომელიც ემხრობა არასწორ გაგებას მათეს 28:20-ის არასწორ გაგებას...

კაი ვიცდი სანამ შეიქმნება აპოლოგეტიკის განყოფილება

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 20 2009, 12:21 AM

ეგ შენთვის და სექტანტებისათვის, ჩვენთვის გინებაა!
და მორჩა ხო?
აუცილებლად გავაგრძელოთ იქით!
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: kanki თარიღი: Feb 21 2009, 07:31 AM

gamarjobat forumelebo. dzalian mainteresebs saiti ierusalimis shesaxeb sadac gantavsebuli da nachvenebi iqneba siwmindeebi da tvit macxovris saflavi. veli tqvens daxmarebas

უფალო იესო ქრისტე ზეო გვტისაო, ჰემიწყალე მე ცოდვილი

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 21 2009, 12:51 PM

იმდენად ბევრია მეგობარო, რომ მე რაც მაქვს უცებ მოგაწვდი, მერე ალბათ ფორუმელებიც დაამატებენ

http://www.md.huji.ac.il/vjt/

აქ არის ინგლისურ ენაზე, სადაც ვირტუალური ტურია იერუსალიმში, მათ შორის წმიდა ადგილებში, და რათქმაუნდა უფლის საფლავზე, ოღონდ ინფორმაციულად ღარიბია, უფრო ფოტოებია

ეს თავად იერუსალიმის მერიის საიტია

ძველი ქალაქის ვირტუალური ტური

http://www.jerusalem.muni.il/jer_main/defaultnew.asp?lng=2

ახლა რუსულად

http://ru.local.co.il/jerusalem.asp

ეს კი დამხამარე ინფორმაციებია ინგლისურ ენაზე

http://www.christianaid.org.uk/getinvolved/lent/journey-to-jerusalem.aspx

ეს კი რუსული მომლოცველი სამსახურის ვებ.გვერდია

http://jerusalempalomnik.info/

ესეც კარგი ინფორმატიული გვერდია

http://www.zavet.com/holyland/ierushalaim_xristian.html

და ბოლოს აქაც ბევრი წერია

http://www.mepar.ru/library/vedomosti/38/206/

იხარე;

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: eriskaci თარიღი: Feb 22 2009, 03:12 PM

რომელი სექტის წარმომადგენელი ხარ ? ღვთის მშობელზე რას ამბობ გონებამოწამლულო ქართველი ადამიანი ესე როგორ დაეცი

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Feb 22 2009, 10:20 PM

Lashab

არსებობს სერიოზული ფსიქოლოგიური არგუმენტი რომ ასე არ იყო...

მოკლედ ჯერ ჩვენი რეალობიდან მაგალითს მოვიყვან:
წარმოიდგინე რომ ხარ ახალგაზრდა ქალის ქორწილში, რომელიც გათხოვდა და მას უსურვებენ მისი ახლობლები მრავალთაგან იმასაც, რომ მას ეყოლება ბიჭი და გაზრდის მას...კითხვა შენთან: რა რეაქცია ექნება ქალს? გაიკვირვებს, რომ როგორ შეიძლება ეს მოხდეს (რადგან მე ჯერ ქმართან არ ვწოლილვარო)? თუ, ვინაიდან ის აპირებს ქმართან ურთიერთობას მომავალში, ნორმალურადაც მიაჩნია, რომ ეყოლება შვილი.

ახლა მარიამთან რა ხდება: დავუშვათ, რომ ის დაწინდულია იოსებზე და აპირებს გათხოვდეს კიდეც...მას ეუბნებიან, რომ მოვა დრო და ეყოლება შვილი - კითხვა შენთან: რატომ უკვირს მარიამს, რომ რეალური ქმრის ფონზე, მომავალში (ხაზს ვუსვამ - სწორედ მომავალში, რადგან ახლა თუ არა აქვს ურთიერთობა, მომავალში ხომ აპირებს - შენი დაშვებით) მას ეყოლება შვილი?


გთხოვ მიპასუხო ორივე მაგალითის ფონზე არგუმენტირებულად

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 23 2009, 05:57 AM

კანუდოსელი

შეკითხვა მომეწონა უნდა აღვნიშნო, თუმცა ქორწილის მაგალითი უადგილოა, სპეციალურად ეცადე ისე დაგეყენებინა სიტუაცია ვითომ ისეთ ქალს ვეკითხები ვისაც იმ დღეს ქორწილი აქვს...

მარიამი იოსებზე იყო დანიშნული ნამდვილად. მაგრამ არ ნიშნავს რომ საჩქარო იყო მათი ქორწინება ან რამე... ჩანს კიდევაც რომ ხარების მერე კიდევ 3 თვე გავიდა და არ დაქორწინებულან...

მარიამმა უთხრა რომ არ მქონია კაცთან სექსუალური ურთიერთობა და შვილი როგორ მეყოლებაო? ანგელოზმა რადგან ახარა, ფაქტი იყო რომ ჩასახვა იმ პერიოდში მოხდებოდა...

ფსიქოლოგიური მომენტი ასეთ დროს რა მიზნითაც შენ მოიყვანე არაა 100% ზუსტი, თან იმის ფონზე რომ მე ბიბლიური არგუმენტები ბლომად მაქვს...

აპოლოგეტიკაში გავაგრძელოთ...

eriskaci

რა გინდა ადამიანო? რა სინდისზე მაგდებ? თუ ძალიან გაინტერესებს, მე ათე-ს "სექტის" წევრი ვარ. ჯერჯერობით ოღონდ

პ.ს. "ათე შენ დამიფარე"

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Feb 23 2009, 01:24 PM

ანუ, პასუხი არა გაქვს
პარალელი არ მოგეწონა?
მოდი ვნახოთ:
1. ქორწილის ქალი - აპირებს შვილი ჰყავდეს
2. წმ. მარიამი - აპირებს შვილი ჰყავდეს

1. ქორწილის ქალს - ახლა შვილი ჯერ არ ჰყავს
2. წმ. მარიამს - ახლა შვილი ჯერ არ ჰყავს

1. ქორწილის ქალს - ეუბნებიან რომ შვილი ეყოლება
2. წმ. მარიამს - ეუბნებიან რომ შვილი ეყოლება

1. ქორწილის ქალის შემთხვევაში - არ აკონკრეტებენ დროს, თუ როდის ეყოლება
2. წმ. მარიამის შემთხვევაშიც - ანგელოზი არ აკონკრეტებს, როდის ეყოლება მას შვილი

და უცებ ასკვნი, რომ ზედა პარალელების მიუხედავად
1. ქორწილის ქალს - არ უკვირს ეს
ხოლო
2. წმ. მარიამს - უკვირს




ნიშნობაზე რომ უსურვოს ვინმემ, ქალ-ვაჟს ოჯახის შექმნისას შვილები - ქალი ამას გაიკვირვებს?



რომელ პერიოდში?
ტექსტი აი აქ არის:


30. ანგელოზმა უთხრა მას: ნუ გეშინია, მარიამ, რადგანაც ჰპოვე მადლი ღმრთის წინაშე.

31. აჰა, მუცლად იღებ და შობ ძეს, და უწოდებ სახელად იესოს.

32. დიდი იქნება იგი და უზენაესის ძედ იწოდება, და მისცემს ღმერთი მამამისის, დავითის, ტახტს.

33. საუკუნოდ იმეფებს იაკობის სახლზე და არ იქნება დასასრული მისი სუფევისა

აბა დამისაბუთე რომ აქ იგულისხმება ძალიან კონკრეტული დრო და არა მომავალი. ტექსტზე ძალადობას თუ არ მოახდენ, აქ არ წერია არაფერი იმის მეტი, რაც წერია....


პასუხი არ გაქვს თუ მეჩვენება?

კიდევ გთხოვ - არგუმენტირებულად დამისაბუთე თუ შეიძლება ყველა შენი მოსაზრება....


რა იყო, ხომ არ გაიჭედე?

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 23 2009, 01:59 PM

კანუდოსელი

შენ სჯობს მათე 1:25 დაასაბუთო რაც ზუსტად ასახავს იოსების ნამოქმედარს...

მაშინ გამოდის ბიბლია თავის თავს ეწინააღმდეგება? მაგის დამტკიცება გინდა? კი ბატონო

პ.ს. ათემ დაგვიფაროს

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Feb 23 2009, 02:01 PM

თემას რატომ ცვლი?
ჯერ შენ დამისაბუთე ეგ და მერე ვილაპარაკოთ მაგაზე...სხვათა შორის არანაირად არ ვაპირებ წინააღმდეგობის ძიებას, რადგან ის მანდ არც არის

პ.ს.
სწორი ვთქვი, რომ გაიჭედე

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 23 2009, 02:09 PM

ამ საკითხზე არ მიფიქრია ადრე, შეიძლება ასეც ითქვას... მოდი მაშინ ის მითხარი- ცოლის გაშვება რას ნიშნავს? ასე მოვუვლი საკითხს

კანუდოსელი

მე გკითხე, რას ნიშნავს ფრაზა: განიზრახა ფარულად გაეშვა იგი? - დავიჯერო იოსებს უნდოდა მარიამის ქალაქიდან გაპარება? თუ გაყრა?

ხოლო მაგ "გაჭედვას" რაც შეეხება, დაიცა გაიხსნას აპოლოგეტიკა

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Feb 23 2009, 02:12 PM

მერე, ადექი და ახლა იფიქრე და ნუ ცდილობ გამოიყვანო შენთვის მისაღები "ფორმულა", არამეტ იფიქრე და მიუდექი ანალიზის უნარით და რეალობის გათვალისწინებით

პ.ს.
თემას ისევ ცვლი
პ.პ.ს.
ნუ, ეს რა მეთოდები გაქვთ....მაგიჟებთ..., მოკლედ არ ვისაუბრებ მანამდე, სანამ თემას არ დაუბრუნდები

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 23 2009, 02:12 PM

არ ვცვლი, სწორედ მაგას ეხება, გეკითხები:

რას ნიშნავს:

განიზრახა ფარულად გაეშვა იგი.

გამეცი პასუხი... და მივალთ წინა პასუხამდეც...

პ.ს. გეუბნები ბლომად დამამტკიცებელი საბუთები მაქვს... ერთი მაგ მონაკვეთსაც მოვუვლი და ვსიო ამ შეკითხვას მოგიწევს უპასუხო ასე მგონია აპოლოგეტიკის განყოფილებაშI ბევრ რამეზე გასცემს პასუხს ის სადამდეც მივალთ ამ შეკითხვის შემდეგ

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Feb 23 2009, 02:22 PM

მგონი შენც არ გჯერა ამისი, რადგან შენ პასუხი 1:25-ზე ხომ იცი და ვატყობ ჩემსაზე პასუხი მაინც ვერ იპოვე რადგან მიწერ



არ გამოგივა არაფერი, მოგიწევს მიპასუხო, ან შენთან კამათს აზრი არა აქვს

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 23 2009, 02:26 PM

კი ბატონო აპოლოგეტიკაშI პირველი ეს თემა იქნება და მაგ შეკითხვას ვუპასუხებ... ერთი კონტრარგუმენტის გამო ამდენ არგუმენტებს ვერ გავაბათილებ

პასუხს აუცილებლად მიიღებ, და აი მერე გადავალთ ჩემ არგუმენტებზე, ოკ?

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Feb 23 2009, 02:27 PM

ოკ, მაგრამ უკვე მიკერძოებული ხარ, რადგან ჯერ პასუხი არ გაქვს და უკვე წერ:

ე.ი. განწყობილი არა ხარ კონსტრუქციულად...ანუ, ცდილობ მოძებნო ისეთი პასუხი, რომელიც შენს აზრს არ ეწინააღმდეგება

რაზვე ეტო ნორმალ'ნო?

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 23 2009, 02:33 PM

მისმინე, როცა მაქვს დიდი საფუძველი რომ საწინააღმდეგო ვიფიქრო იმისა რასაც შენ ამბობ, მხოლოდ შენი ერთი არგუმენტის გამო ვერ გადავუსვამ ხაზს მეთქი... თუ ყველანაირად დამტკიცდა მაგ არგუმენტის სისწორე, მაშინ ჩემთვის სულ სხვა რამე დამტკიცდება, მაგრამ არ იქნება კავშირში არ მართლმადიდებლებთან და არც იეჰოვას მოწმეებთან...

მეტს ვერაფერს გეტყვი, აპოლოგეტიკაში შევხვდებით, ან მოკლედ შეხვედრამდე(ჩემს პასუხამდე )

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Feb 23 2009, 02:35 PM

ნუ, ეს რა შუაშია აქ?

ხომ არ აღელდი?

შეხვედრამდე

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 23 2009, 02:41 PM

ავღელდი? არა ჩემი აზრი დავწერე

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Feb 23 2009, 02:43 PM

იმიტომ, რომ საერთოდ ერთხელაც არ მიხსენებია მართლმადიდებლობა და არც იეღოველობა

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 23 2009, 02:44 PM

ოკ, მოვრჩეთ ეხლა ფუჭადმეტყველებას თუ როგორ ქვია: "უქმადმეტყველება"?

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Feb 23 2009, 04:04 PM

თვითკრიტიკულობას მივესალმები

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 23 2009, 05:26 PM

როცა მასში შენც იგულისხმები? მშვენიერია, მეც მივესალმები შენი მხრიდან

პოსტის ავტორი: eriskaci თარიღი: Feb 23 2009, 06:26 PM

ატეისტი ტუ ხარ ფორუმი არც დაგაინეტერესებდა




ძაან ხუმარა გგონია თავი არა?




არა სასტაულია პირდაპირ იაღოველების კრებას უნდა დაესწროს კაცი ცხოვრებაში ერტხელ მაინც მაგარს იცინებს :D:D

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 23 2009, 06:27 PM

რატომ არ დამაინტერესებდა მართლა არ ვარ მორწმუნე, არავინ მიჯერებს იეჰოვას მოწმეებთან მაქვს ურთიერთობა ვაღიარებ, მაგრამ ჩემი რწმენა სხვა რამეა(ღმერთის არსებობასთან დაკავშირებით)

პოსტის ავტორი: eriskaci თარიღი: Feb 23 2009, 06:35 PM

გეტყობა კიდეც :D:D

გაგვანდე შენი რწმენა მერე აგვიხილე თვალები აქ ხომ მაგისთვის ხარ გვაზიარე ჩეშმარიტებას გვესაუბრე ჯეშმარიტ ღმერტზე როგორც იზახით ხოლმე :D:D ისე ჯერ ცრუ იეღოველების სექტის შექმნის ისტორიას გაეცანი ტუ გაქ სურვილი გადმოგიგზავნი

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 23 2009, 06:40 PM

საქართველოში ქრისტიანობის გავრცელების იდეასაც გადავხედოთ? მთაში ხალხი წარმართი იმიტომ დარჩა ეხლაც კი წარმართული ჩვეულებებია ქართველებში გაჟღენთილი... ასე რომ ჯერ საქართველოს გაქრისტიანებას მიხედეთ

შექმნის ისტორიას კარგად თხზავთ ხოლმე... რასელი ანგელოზი რომ არ იყო ეგ ფაქტია

ნიკეის კრებას გადავხედოთ- მკვლელმა კონსტანტინემ(ცოლის და შვილის მკვლელმა) მიიღო მონაწილეობა ნიკეის კრებაში, როცა თვითონ ათეისტი იყო... სიცოცხლის ბოლოს მიიღო ქრისტიანობა მხოლოდ...

გადავხედოთ ისტორიას? ასე გინდათ?

პოსტის ავტორი: eriskaci თარიღი: Feb 23 2009, 06:46 PM

მთლიანად რაც დაწერე სასაცილოა :D:D რასელი ანგელოზი ერტი მაგი იკო ანგელოზი და მერე თქვენ ხართ იაღოველები მოციქულები :D:D
გადავხედოთ მოდი ხო თუ გინდა საქარტველოს გაქრისტიანებას მიდი აბა გისმენ

და თქვენი სექტიტ დავიწყოთ ტუ ცინააგმდეგი არ ხარ და ჩვენ არ მოგვიგონია რასელზე არაფერი მაგი ისტორიულადაა დამოწმებული

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 23 2009, 06:50 PM

მოიცა მოიცა, რასელი ანგელოზი თქო არ მითქვამს, პირიქით

მე არ ვარ იეჰოვას მოწმე თქო... მერამდენეჯერ უნდა ვუარყო...

როგორ გავრცელდა? ის ლეგენდა რომ ნინო კაპადოკიელმა გადაიბირა მირიანი და მისი ცოლი ლეგენდის თანახმად და მერე მთელმა საქართველომ ერთხმად იწამა- ვაიმე მირიანმა მიიღოო, ეს არაა ესე

აქ ეტყობა ნასაუბრი გაქვთ ამ თემაზე და გითხრეს არ დაუჯეროთო ამ იდეასო... მე მატიანეს ვენდობი რის მიხედვითაც თვით მირიანის სახლშიც კი ზოგმა არ იწამა ქრისტიანობა, ის რომ მირიანმა ცეცხლით და მახვილIთ გაავრცელა ქრისტიანობა მთაში, ვინც არ იწამა ყველას თავი წააჭრა და მდინარეში ყრიდა... ადრე ისტორიკოსები მეუბნებოდნენ და ბოლოს მატიანეშიც წავიკითხე

იქნებ პოლიტიკური მიზნებისთვისაც გადაგვეხედა? მირიანი მანამდე მაზდეანებს ემხრობოდა, მარა რამოდენიმე ომის წაგების მერე, თან იმის გათვალისწინებით რომ მისი შვილი ტყვედ ყავდა ბიზანტიის იმპერატორს, ასე არჩია

ნიკეის კრებაზე ამდენი ინფორმაცია ნადმვილად არ მაქვს... ვიცი რომ კონსტანტინე მკვლელი იყო, და ათეისტი სიკვდილის ბოლომდე...

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Feb 23 2009, 06:50 PM

ეს ისტორია სად ამოიკითხე?

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 23 2009, 06:52 PM

ქრისტიანი რომ არ იყო სიკვდილამდე ეს ფაქტია ანუ სიკვდილის წინ მიიღო უთხრეს "დაიცა ესე არ მოკვდე, რა ვუთხრათ მერე სხვებს, არაქრისტიანი წაუძღვა კრებასო" და "ჯანდაბას იყოს ეგრეო"

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Feb 23 2009, 06:53 PM

ტერმინები შეარჩიე ხოდა...თორე უხერხულ სიტუაციაში ჩავარდები, როგორც ჩვენი წინა მაგალითის შემთხვევაში
ათეისტსა და არაქრისტიანს შორის განსხვავებას ვერ ხედავ?


პ.ს.
შენ ათეისტი ხარ, თუ რომელიმე აღმსარებლობისკენ იხრები მაინც?

პოსტის ავტორი: eriskaci თარიღი: Feb 23 2009, 07:01 PM

სად ცაიკითხე ეს ისტორიები მეც წამაკითხე


მორწმუნე არ ვარო იაღოველებთან კავშირი მაქო რეებს ამბობ თვიტონ არ იცი გენაცვალე მოდი ჯერ შენ აზრებში გაერკვიე და რომელ სექტაში ხარ და შენ მოკავშირე იაღოველებს ეს წააკიტხე შენც წაიკითხე არ გაწყენდა და სად წაიკითხე ცეცხლით და მახვილით გაქრისტიანდა საქარტველოო? კერპები რო გაანადგურა იმას ეზახი შენ ?
კარგი მომაცოდე ეგ ინფორმაცია თუ შეიზლება მეც გავეცნო თუ რა თქმა უნდა მხოლოდ მოჭმეებისტვის არარის
იეღოვას მოწმეთა“ სექტის მოკლე ისტორია
„იეღოვას მოწმეთა“ სექტის დამაარსებლის ჩარლზ ტეი რასელის ცხოვრების ისტორიას თუ გადავხედავთ, ჩვენთვის ნათელი გახდება, რომ საქმე გვაქვს ურწმუნო კაცთან. მთელი მისი ცხოვრება არის თავმოყვარეობის, ამპარტავნებისა და ეგოიზმის ნაზავი (ესენი კი ქრისტიანული სწავლებით ღვთის საწინააღმდეგო ქმედებებია), რამაც იგი მიიყვანა მოციქულთა და წმინდა მამათა რწმენის უარყოფამდე. ამის შედეგად რასელმა თავად წამოაყენა წმინდა წერილის თვითნებური განმარტება, სადაც, თითქოსდა მის მიერ, ღვთის შემეცნების შესახებ სწავლება სრულად და დამთავრებულად არის წარმოჩენილი.

რასელი 1852 წელს დაიბადა ამერიკის ქალაქ პიტსბურგში. მას დიდი განათლება არ მიუღია, რადგან 11 წლისამ სკოლა მიატოვა და მამასთან ერთად მეწარმეობა, მზა ტანსაცმლით ვაჭრობა დაიწყო. მალე მან მიაღწია კიდეც შესანიშნავ შედეგებს. რასელმა უკვე 16 წლისამ დააარსა სავაჭრო სახლთა მთელი ქსელი და მოკლე დორში თავი მოუყარა სიმდიდრეს, რომელიც 250000 დოლარად შეფასდა. მალე მან დააარსა საბანკო წარმოება და მისი კაპიტალი 350000 დოლარამდე გაიზარდა. პარალელურად ის რწმენის საკითხებით იყო დაკავებული და ამიტომ მის პირველ მიმდევრებს სწამდათ, რომ ღმერთი არის კომერსანტი რასელის ტიპისა და ამბობდნენ: „ღმერთი არის უდიდესი კომერსანტი და ჩვენი ძმა რასელი კი ფლობს ისეთსავე უნარს, უფრო დიდი მნიშნვნელობითო“.

სინამდვილეში კი, როგორც თავად რასელი აღიარებდა, იგი გახდა სკეპტიკოსი (ობიექტური სინამდვილის უარმყოფელი, ე.ი. თითქმის უღმერთო). შემდეგ იგი დაინტერესდა აზიური აღმსარებლობებით, რითაც კიდევ უფრო დიდ ცდომილებაში ჩავარდა. მომდევნო ხანებში რასელი დაუკავშირდა ჯერ „პრესვიტერიანელების“, შემდეგ „კონგრეციონალისტებისა“ და ბოლოს „მეშვიდე დღის ადვენტისტებთან“ იგი გაეცნო ქრსიტეს ათასწლოვანი მეუფების შესახებ სწავლებას, რომლითაც მოიხიბლა და დაიწყო ამ სექტის მოძღვრების ქადაგება. მაგრამ მას ქრისტეს მეორედ მოსვლის თარიღთან დაკავშირებით აქაც უთანხმოება მოუვიდა; საბოლოოდ რასელმა გაწყვიტა ურთიერთობა სექტის ხელმძღვანელობასთან იმ მოტივით, თითქოს „მანამდე წმინდა წერილის სწორად გაგება და ახსნა არავის შეეძლო და ეს დიდი საიდუმლოება ღმერთმა მხოლოდ მას, ერთადერთს გაანდო და ხალხთან ჭეშმარიტების საქადაგებლად მოუწოდა“. აღსანიშნავია, რომ დაახლოებით იმავეს ქადაგებდა ახალი რჯულის, ახალი სწავლების შემომღები ყველა ერეტიკოსი, რომელიც თავის თავს ღვთის წინასწარმეტყველად წარმოაჩენდა (ასეთები იყვნენ გონსტიკოსები, არიოზი, მუჰამედი და სხვ.)

1879 წელს ჩ.რასელმა დააარსა ჟურნალი „სიონის საგუშაგო კოშკისა და ქრისტეს დასწრების მაცნე“. შემდეგში ამ ჟურნალს ეწოდა „გუშაგის კოშკი“, ხოლო 1966 წლიდან - „საგუშაგო კოშკი“. 1882 წელს ჩამოყალიბებული „საგუშაგო კოშკის, ბიბლიისა და ბროშურების სიონისტური საზოგადოება“. იყო დღევანდელი „იეღოვას მოწმეთა“ უშუალო წინამორბედი.

ჩ. რასელმა თავისი მოძღვრების ძირითადი დებულებები ჩამოაყალიბა „წმინდა წერილის გამოკვლევის“ შვიდ ტომში, რომელსაც იგი თვით ბიბლიაზე მაღლა აყენებდა. რასელი ამტკიცებდა, რომ ეს სწავლება თითქოს „ღვთისაგან სულიწმიდის შთაგონებით“ მიიღო და იგი აურაცილებელია ყველა მორწმუნისათვის, რათა სწორად გაიგონ ბიბლია (მე-7 ტომი Stadies in Scriptures, 1918). რასელი თავის მიმდევრებს აშინებდა, რომ თუ რომელიმე მათგანი შეწყვეტდა მისი განმარტებების კითხვას და უშუალოდ ბიბლიის შესწავლას დაიწყებდა, აუცილებლად უმეცრების წყვდიადში მოექცეოდა, და პირიქით, თუკი ადამიანს ერთხელაც არ ექნებოდა წაკითხული ბიბლია და მხოლოდ მისი სწავლებით იხელმძღვანელებდა, „მარადიული სინათლის“ თანაზიარი გახდებოდა. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, რასელი ასწავლიდა, თითქოს მანამდე კაცობრიობამ არ იცოდა ჭეშმარიტება, ღმერთმა იგი გამოარჩია სხვათაგან, რათა ახლებურად განემარტა ბიბლია; სულიერად იგი სხვებთან შედარებით თითქოს იმდენად აღმატებული იყო, რომ მას ღმერთი პირადადაც კი ესაუბრებოდა. „ჭეშმარიტება, რომელსაც მე თქვენ გაუწყებთ, როგორც მოქადაგე, - წერდა იგი, - არ ყოფილა მიღებული გამოცხადებით ან სიზმრებით, არამედ ღმერთის ხმით იქნა აღმოჩენილი, რომელიც მოვისმინე“.

რასელის ამ მტკიცების მიუხედავად, მისი სწავლება არა მარტო დღევანდელი ბრუკლინელი „ღვთისმეტყველების“, არამედ თვით მისი უშუალო მემკვიდრეების (ი. რუტერფორდი, ნ. კნორი) მოძღვრებისაგანაც ძრიფესვიანად განსხვავდება. როგორც რასელი, ასევე მისი ყოველი მემკვიდრე სექტას მართავდა აბსოლუტური ძალაუფლებით, რითაც მას თავიანთი პირადული აზროვნების კვალი დაამჩნიეს და მემკვიდრეებს ბიბლიის თვითნებური განმარტებანი დაუტოვეს. ამიტომ სექტის პრეზიდენტთა რაოდენობის შესაბამისად, „იეღოვას მოწმეთა“ საზოგადოების განვითარებაში ოთხი პერიოდი შეიმჩნევა:

სექტის დამაარსებლის ჩარლზ ტეი რასელის პერიოდი (1872-1916 წ.წ.)
იოსებ რუტერფორდის პერიოდი (1916-1942 წ.წ.)
ნათან კნორის პერიოდი (1942-1977 წ.წ.)
ფრედერიკ ფრენცის პერიოდი (1977-1992 წ.წ.)
„იეღოვას მოწმეები“ ამბობენ, რომ თვით ღმერთია მათი მოძღვრების ავტორი. მაშინ ჩვენ, თუ მოცემულ ოთხ პერიოდში მათი სწავლების განვითარებას მივადევნებთ თვალს, აუცილებლად შევამჩნევთ, რომ სექტის ყოველ პრეზიდენტს ბიბლია ერთმანეთისაგან განსხვავებულად, თავისებურად ესმოდა და ხშირად მომდევნო პრეზიდენტის განმარტებანი წინა პრეზიდენტისას ეწინააღმდეგებოდა. უკვე ეს ფაქტი მოწმობს აბსურდულობას იეღოველთა მტკიცებისა, თითქოს თვით ღმერთია მათი მოძღვრების ავტორი. ღმერთი არ შეიძლება თავის თავს ეწინააღმდეგებოდეს. აქედან გამომდინარე, მათი საზოგადოება იმართება არა ღმერთის მიერ, არამედ ინდივიდუალურად, შემცდარი ადამიანების მიერ.

ჩ. რასელმა არაფერი იცოდა ღმერთის „სახელის“ - იეღოვას შესახებ, რომელიც მხოლოდ 1925 წლის წინასწარმეტყველების ჩაშლის შემდეგ გაჩნდა. ჟურნალი „საგუშაგო კოშკი“ წერს: „1926 წ. 1 იანვრიდან ჟურნალ „საგუშაგო კოშკის“ ძირითადი დანიშნულებაა მსოფლიოს წარუდგინოს ბიბლიის ღმერთის სახელი „იეღოვა“ (№ 5 1978 წ. უკრ. ენაზე). ხშირად ისინი საკუთარ თავს ეწინააღმდეგებიან: „არ არის გადამწყვეტი, როგორ გამოვთქვამთ ღმერთის სახელს“ (წიგნი „ჭეშმარიტება, რომელიც სამუდამო ცხოვრებაში მიგვიყვანს“), „ბიბლიის ღმერთი უსახელოა“ (ჟურ. „საგუშაგო კოშკი“, № 13, 1972 წ.)

ჩ. რასელს მიაჩნდა, რომ „ძე ღვთისა გაკრულ იქნა ჯვარზე“ („შექმნის ფოტოდრამა“. 1914 წ. გვ. 57), ამიტომ ჯვარს თავიანთ ჟურნალებშიც გამოსახავდნენ, მაგრამ უკვე მომდევნო პრეზიდენტი ი.რუტერფორდი წიგნში - „ნუგეშისცემა ადამიანებისათვის“ - წერს: ჯვარი - ეს სატანის მაცდური მზაკვრობაა“.

ჩ. რასელის აზრით, 6000 წელი ქვეყნის შექმნიდან 1872 წელს გათავდა, ხოლო თანამედროვე „ღვთისმეტყველი“ გამოთვლებით - 1975 წელს.

ჩ. რასელიცა და მოღვაწეობის დასაწყისში ი. რუტერფორდიც აცხადებდნენ, რომ აღდგომა ყველასათვის იქნება. „ბიბლია აცხადებს აღდგომას ყველა ადამიანისათვის“ (ჩ. რასელი, „საუკუნეების ღვთაებრივი გეგმა“); ი.რუტერფორდი: „ყველა მკვდარი გაცოცხლდება, მიუხედავად მათი წარსული საქმიანობისა და სარწმუნოებისა“ („მილიონები, რომლებიც ახლა ცხოვრობენ, არასოდეს მოკვდებიან“), მაგრამ ბრუკლინელმა „თეოლოგებმა“ უკვე 1936 წლიდან მიცვალებულთა გარკვეულ ნაწილს აღდგომის დღესასწაული მოუსპეს. მაგალითად: იგივე ი.რუტერფორდი წიგნში „დაცვა“ (1936) წერს: „ვისაც იეღოვა გაანადგურებს, უკვე არასოდეს აღდგება ხელახლა“. და კიდევ: „ისინი სიცოცხლის უღირსნი არიან, ამიტომ არ აღდგებიან“ („დაკარგულიდან დაბრუნებულ სამოთხემდე“). ჟურნალი „საგუშაგო კოშკი“ წერს: „ჩარლზ რასელი იყო ურყევად ერთგული ღვთის მიმართ, ურყევად ერთგული იესო ქრისტეს მიმართ, ურყევად ერთგული მესიანური სამეფოს საქმიანობის მიმართ, ეს იყო ურყევად ერთგული ყველა წვრილმანში - დიახ, ის იყო ურყევად ერთგული თვით სიკვდილამდე“ („საგუშაგო კოშკი“ 1.04.1996; გვ. 9). მაშ, საოცარია მათი ქმედებანი. თუკი მათი დამაარსებელი და ფუძემდებელი - რასელი მართლაც ასეთი ერთგული იყო ღვთის სწავლებისა და მხოლოდ მისეული განმარტებებია „ღვთივსულიერი“ და ჭეშმარიტი, მაშ, რატომღა შეცვალეს იგი მისმა მიმდევრებმა? ასე რომ, „იეღოვას მოწმეთა“ თანამედროვე სწავლებას საერთო არაფერი აქვს ერთი საუკუნის წინ რასელის მიერ ჩამოყალიბებულ მოძღვრებასთან. მათ ხომ, თითქმის ყველა გარკვეულ სარწმუნოებრივ საკითხში ბევრჯერ შეიტანეს რედიკალური ცვლილებანი? ამ კითხვაზე პასუხს მათივე ჟურნალი „გუშაგის კოშკი“ (1957 წ. № 8) იძლევა: „ორაგანიზაცია მისდევს იმ შეხედულებებს, რომლებიც შემდეგში შეიძლება შეიცვალოს“, „არცერთი სხვა ორგანიზაცია არ იჩენს ისეთ მოქნილობას, რომ შეცვალოს თავიანთი შეხედულებები და ნაბიჯი აუწყოს ცვალებად დროს“ - მიუთითებს „საგუშაგო კოშკის“ 1977 წ. აგვისტოს ნომერი (გვ. 19).

ამ ციტატებიდან, თუ მოისურვებენ, სექტის რიგით წევრებს მრავლისმეტყველი დასკვნის გაკეთება შეუძლიათ. განა შეიძლება ისეთი მოსაზრების დაჯერება, ცხოვრებაში გატარება და მისთვის თავგანწირვა, რომელიც შემდეგ სისულელედ გამოცხადდება?! განა შეიძლება, ჭეშმარიტება, რომელიც მარადიულია, იცვლებოდეს?!

ამჟამად, „იეღოვას მოწმეთა“ საზოგადოებას მიაჩნია, რომ არა რასეულისეული ბიბლიის განმარტებაა ჭეშმარიტი, არამედ თვით მათი საზოგადოებისეული. დღეისათვის იეღოველები თვლიან, რომ მხოლოდ მათი საზოგადოების მიერ განმარტებული საღვთო წერილია „ღვთივსულიერი“ და რომ ბიბლიის თვითნებურ შესწავლას ადამიანი მიჰყავს სიბნელემდე და ერესამდე. მაგალითად, მათი ჟურნალი „საგუშაგო კოშკი“ გმობს იმ პიროვნებებს, „რომლებიც ამტკიცებენ, რომ საკმარისია ბიბლიის შესწავლა სახლში. ბიბლიის ასეთი შესწავლა აუცილებლად მიიყვანს პიროვნებას ტრადიციულ ქრისტიანულ სწავლებამდე, რაც დაუშვებელია“ (Watchtower აგვ. 15, 1981).

ამგვარად, ჩარლზ რასელის სწავლება, რომელსაც იგი ბიბლიის ჭეშმარიტი გაგებისათვის სავალდებულოდ ხდიდა, თანამედროვე საზოგადოების მიერ იგნორირებულია.

თუმცა რასელის მიმდევართა რიცხვი იზრდებოდა, მისი პირადული ცხოვრება დაღმა მიექანებოდა. 1912 წელს რასელმა უჩივლა ერთ-ერთ ბაპტისტ ხუცესს, რომელიც ცილისწამებაში დაადანაშაულა (ქრისტიანული სწავლებით კი ხუცესი სასამართლოში არ შეიძლება წარდგეს ხუცესზე საჩივრით, რადგან ჩვენი ერთადერთი მსაჯული, გამასამართლებელი, ღმერთია). სასამართლო პროცესზე აღმოჩნდა, რომ მომჩივანმა ნამდვილად ვერ ამოიკითხა ორიგინალური ახალი აღთქმის ტექსტიდან ასოები, თუმცაღა თავდაპირველად დაიფიცა, რომ ბრწყინვალედ იცოდა ძველი ბერძნული (ახალი აღთქმის ყველა წიგნი, მათეს სახარების გარდა, დაიწერა ძველ ბერძნულ ენაზე. მათეს სახარება დაიწერა არამეულად). ამათანავე, გაირკვა, რომ თუმცა რასელი ხუცესის ტიტულზე აცხადებდა პრეტენზიას, მისთვის ხელი არავის დაუსხამს. „თვითმარქვიას“ სასამართლო ბატალიები ამით არ დასრულებულა. ერთი წლის შემდეგ მან გაყრის თაობაზე სასამართლო პროცესი წააგო თავის მეუღლესთან. მას წაუყენეს ბრალდებანი: „უაზრო თავმოყვარეობა, ტირანიისაკენ ლტოლვა და არაღირსეული მოქცევა უცხო ქალებთან“. მოგვიანებით გამოაშკარავდა მისი ბინძური მაქინაციებიც „სასაწაულმოქმედ“ ხორბალთან დაკავშირებით, რომელმაც რასელს სოლიდური შემოსავალი მოუტანა. ფედერალურმა ხელისუფლებამ აიძულა იგი მოტყუებული ფერმერებისათვის დაებრუნებინა ფული.

ასეთია ზნეობრივი სახე „იეღოვას მოწმეთა“ სექტის დამაარსებელ ჩარლზ რასელია, რომელმაც დაწერა ბიბლიის განმარტებათა შვიდტომეული, მიუხედავად იმისა, რომ არ იცოდა არცერთი ბიბლიური ენა, არ უსწავლია არცერთ საღვთისმეტყველო სკოლაში, არ იცნობდა ფილოსოფიას და დამთავრებული ჰქონდა მხოლოდ დაწყებითი სკოლის რამდენიმე კლასი, სამაგიეროდ, თავის უვიცობას იგი გაბედული რიხიანობით უკეთებდა კომპენსაციას.

ჩ. რასელი გარდაიცვალა 1916 წელს და მისი ადგილი დაიკავა იმ დროს ცნობილმა ადვოკატმა იოსებ რუტერფორდმა, რომელიც მანამდე ბაპტისტი იყო და მხოლოდ 1906 წლიდან გახდა „საგუშაგო კოშკის საზოგადოების“ წევრი. მისი მოღვაწეობის პერიოდში (1917-1942 წწ.) ორგანიზაციის ავტორიტეტი ერთიორად გაიზარდა. მან საფუძველი დაუდო „სიახლეთა ეპოქას“; რუტერფორდი სახეს უცვლიდა, და ხშირად საერთოდაც უარყოფდა რასელისეულ სწავლებებს, ოღონდ თავის ცვლილებებს იგი ამართლებდა „ღვთის ახალი, პროგრესული გამოცხადებით“, რომელიც მას უბიძგებდა, რათა „ახალი შუქი“ მოეფინა თავისი წინამორბედის იდეებისათვის (იხ. Edmond Guss, Apostles of Denial... Grond Rapids, M, I, 1972).

რუტერფორდს ამ მიზეზით რასელის მრავალი მიმდევარი ჩამოშორდა, რადგან ისინი ხედავდნენ, რომ მისი სწავლება ეწინააღმდეგებოდა სექტის დამაარსებლის სწავლებას. ისინი თვლიდნენ, რომ რასელის მოძღვრება შთაგონებული იყო ზეციდან და, ამგვარად, მისი სწავლების შეცვლა ღვთის გმობის ტოლფას ცოდვას წარმოადგენდა. ამის მიუხედავად, საზოგადოების მიმდევართა უმეტესობა, რუტერფორდის ერთგული დარჩა და უსიტყვოდ დაემორჩილა მის მიერ შეცვლილ სწავლებას, რათა თავიდან მოეშორებინათ თავიანთი დამაარსებლის შერყეული რეპუტაცია. საზოგადოების წევრებმა, 1931 წლიდან, კოლუმბიის ყრილობის შემდეგ, დაირქვეს „იეღოვას მოწმეთა საზოგადოება“. ამ დროიდან მოყოლებული მათ მთავარ ამოცანად იქცა არა მარტო ბიბლიის შესაწავლა, არამედ თავიანთ სარწმუნოებაზე ხალხის მასიური გადაბირება და მათი აზროვნების შეცვლა. მათი ჟურნალი „საგუშაგო კოშკი“ უფასოდ რიგდებოდა ქუჩებში. მათი ქადაგების ტონი უფრო მკვახე გახდა. რუტერფორდის ქადაგებებში პირდაპირი მოწოდებანი იყო ყველა ქრისტიანული მიმდინარეობის წინააღმდეგ.

მესამე, ნათან კნორის, პერიოდში (1942-1977 წ.წ.) „იეღოვას მოწმეთა“ რაოდენობა სწრაფად გაიზარდა. კნორმა დააფუძნა ე.წ. გალაადის სკოლა, სადაც ყოველწლიურად ამზადებდნენ სექტის მქადაგებლებს. მან გაზარდა სექტის მისიონერული ფუნქციები, სხვადასხვა ქვეყნებში მრავალი განყოფილება დააარსა.

ამავე პერიოდში, 1950 წელს, ინგლისურ ენაზე შესრულდა ბიბლიის ხელახალი თარგმანი, სახელწოდებით „ახალი ენის თარგმანი“. მთარგმნელთა ვინაობა მკაცრად გასაიდუმლოებულია. ამ თარგმანში „იეღოვას მოწმეთა“ მოძღვრების სასარგებლოდ მრავალი ადგილია შეცვლილი. მანამდე არცერთი ქრისტიანული სექტა არ გაკადნიერებულა ასე, რადგან ყველას ეშინოდა ბიბლიის შემდეგი სიტყვების: „მე ვმოწმობ ყველას მიმართ, ვინც ისმენს ამ წიგნის წინასწარმეტყელვების სიტყვებს: თუ ვინმე რასმე დაურთავს მათ, ღმერთი დაურთავს მას წყლულებს, რომელიც სწერია ამ წიგნში. და თუ ვინმე რასმე მოაკლებს ამ წიგნის წინასწარმეტყველების სიტყვებს, ღმერთი მოაკლებს მას წილს სიცოცხლის ხისას და წმიდა ქალაქისასა და იმისას, რაც სწერია ამ წიგნში“ (გამოცხ. 22, 18-19).

აღსანიშნავია ის გარემოებაც, რომ ბიბლიის არცერთი სერიოზული მკვლევარი და ძველი ენების სპეციალისტი არ ეთანხმება ამ ახალ თარგმანს, რადგანაც იგი არაზუსტად და ტენდენციურად მიაჩნიათ.

მეოთხე, ფრედერიკ ფრანცის, პერიოდს (1977-1992 წ.წ.) შეიძლება ეწოდოს კრიზისული, რადგან ამ დროს ათასობით მიმდევარმა დატოვა სექტა; ისინი ახლოს გაეცნენ მის ისტორიას, წარმომავლობას, მოქმედების მეთოდებს და დარწმუნდნენ, რომ ეს ორგანიზაცია არ იყო ღვთაებრივი.

პრეზიდენტმა თავისი საქმიანობა იმით დაიწყო, რომ გამოცემული ლიტერატურის ფასი გაიზარდა, კერძოდ, 1978 წლის იანვრიდან „საგუშაგო კოშკის“ ერთი ეგზემპლარი ორჯერ გაძვირდა. წიგნი - „შენ შეგიძლია იცხოვრო მარადიულად სამოთხეში დედამიწაზე“ (ინგლ. ენაზე, 1982 წ.) 3 დოლარი ღირს, ხოლო თექვსმეტფურცლიანი ბროშურა: „ნახე! მე ვქმნი ყველაფერ ახალს“ - 30 ცენტი.

როგორც ხედავთ, იეღოველთა ლიტერატურა, რომელიც ჩვენთან უფასოდ რიგდება, ევროპასა და ამერიკაში იყიდება. ამდენად, ჩვენთან მათი მიზანი გამოკვეთილია: „...ტკბილმეტყველებითა და შემპარავი სიტყვით აცდუნებენ უმანკოთა გულებს“ (რომ. 16, 18) და დაღუპვისკენ მიჰყავთ ისინი, ამერიკასა და ევროპაში კი, სადაც მყარად აქვთ ფესვები გადგმული, ამ ჟურნალებით საკმაოდ დიდ შემოსავალს იღებენ.

თვით პრეზიდენტის უახლოეს ნათესავს, რაიმონდსაც კი (რომლისთვისაც ფრანცი ბიძა იყო) გაუცრუვდა იმედები მას შემდეგ, რაც ახლოს გაეცნო იეღოველთა საზოგადოებას. თავის წიგნში - „სინდისის კრიზისი“ - იგი საფუძვლიანად ასაბუთებს, თუ რატომ არ შეიძლება ამ საზოგადოებას ღვთივსულიერებაზე ჰქონდეს პრეტენზია. იყო რა იეღოველთა სექტის ერთ-ერთი წამყვანი ლიდერი, მან გამოააშკარავა სექტის მართვის მრავალი დაფარული მექანიზმი; დახატა ავტორიტარული პიროვნებების პორტრეტები, რომლებიც არაფერზე იხევენ უკან, ოღნდაც კი შეინარჩუნონ ძალაუფლება და საკუთარი თავი ზეშთაგონებულად წარმოაჩინონ.

თავის აზრს, რომ იეღოველთა საზოგადოება არ არის ღვთივსულიერი, რაიმოდი შემდეგი ფაქტებით ამტკიცებს: 1. „ბიბლიის ტექსტების შერყვნა და დამახინჯება; 2. ცრუ წინასწარმეტყველებათა დახვავება; 3. სექტის სწავლა-მოძღვრების მკვეთრი შეცვლა; 4. სიცრუე და მანკიერებათა დაფარვა; 5. ოჯახური კავშირების რღვევა. ის აქვე აღნიშნავს, რომ სექტის ბევრი ხელმძღვანელი ძალზედ სუსტად ერკვევა ბიბლიაში. მთელი ყურადღება გადატანილია არა ღმერთის ერთგულებაზე, არამედ საზოგაოდოების მორჩილებაზე. საზოგადოება მუქარის მეთოდს იყენებს მათ წინააღმდეგ, ვინც გაბედავს ეჭვი შეიტანოს მის ჭეშმარიტებაში.

და ბოლოს, სამწუხაროდ, დღესაც მათ გადმოსროლილ ანკესს კვლავ ეგება მრავალი გულუბრყვილო ადამიანი, რომელთაც იეღოველები ჰპირდიან ყველა რელიგიურ შეკითხვაზე პასუხის გაცემას და პირადი ცხოვრებისეული გაჭირვებიდან გამოსავალს. ამავე დროს ამპარტავნულად აქებენ საკუთარ მორალურ თვისებებს.

საერთოდ, ალოგიკურია მათი მსჯელობა. შევეხებით რამდენიმეს: მათი რწმენით, არ შეიძლება ომში წასვლა, სამშობლოს დაცვა. ასევე, არ შეიძლება სასიკვდილოდ განწირულ შვილს სისხლი გადაუსხა. მათი ოჯახური კავშირებით არამყარია, რადგანაც მამა აცხადებს: „აუცილებლობის შემთხვევაში ოჯახის ღირსებას არ დავიცავ, რადგან ეს ღვთის საწინააღმდეგოაო“; საკუთარი თავი ბოლო ჟამის ჭეშმარიტ მქადაგებლად მიაჩნიათ და ა.შ.

ბოლოს, მოვიყვანთ პავლე მოციქულის სიტყვებს: „არიან კაცნი, რომელნიც გამღვრევენ თქვენ, და ცდილობენ შერყვნან ქრისტეს სახარება. მაგრამ თვით ჩვენც, გინდა ანგელოზი ზეცით, რომ გახარებდეთ არა იმას, რაც აქამდე გვიხარებია თქვენთვის, შეჩვენებული ვიყოთ. რაც უწინ მითქვამს, ახლაც იმასვე ვიტყვი: თუ ვინმე გახარებთ სხვა რამეს, გარდა იმისა, რაც მიგიღიათ, შეჩვენებული იყოს“ (გალ. 1, 7-9). გაითავისეთ პავლე მოციქულის შემდგომი შეოგნებაც: „ნურც ვინ გაცთუნებთ ფუჭი სიტყვით, ვინაიდან ამისათვის მოიწევა რისხვა ღმრთისა ურჩობის ძეთა თავზე

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 23 2009, 07:06 PM

eriskaci

ეგ ადრეც წამაკითხეს, მერე?

ცეცლით და მახვილით გავრცელებას რაც შეეხება, სწორედ ეგ ვიგულისხმე რომ ვინც არ იწამებდა ტავს აჭრიდნენ, ძალით გავრცელდა ქრისტიანობა...

პოსტის ავტორი: eriskaci თარიღი: Feb 23 2009, 07:17 PM

სისულელეს ნუ ამბობ ქრისტიანობა ზალადობა კრზალავს ჯერ მოდი კრისტიანობას გაეცანი და მერე დაიჯერე შენი ცრუ იაღოველების მონაბოდები ტვინი რო მოწამლულები აქვთ სად წაეიკითხე ცეცხლით და მახვილით გავრცელდა ქრისტიანობაო? ცამაკითხე ხო გთხოვე და რა რელიგიაა აბა ჩეშმარითი გვითხარი შენი გადმოსახედიდან რა თქმა უნდა რასდელის შექმნილი სექტა? ტუ რომელი?




მერე? :D მერე კი არ უნდა გადაიკითხო დებილი ბავსჰვივიტ უნდა გაიაზრო ბიბლიასაც მასე კითხულობთ იაგოველები და მიტო იგებთ წაღმა უკუღმა

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Feb 23 2009, 07:19 PM

eriskaci
ეგეთი მომენტებიც იყო ისტორიაში...
ნუ, მერე რაა? ადამიანთა ქმედება ღმერთის ქმედება არაა და ამმით არ იბღალება ჭეშმარიტება

ამიტომ მგონია, რომ ისტორიას არცერთი არ იცნობთ და უაზროდ ეკაჩავებით ერმანეთს



Lashab
აბა გისმენ ნიკეის კრების თაობაზე რაც დაწერე, დამიდე კონკრეტული მითითება ისტორიის სახელმძღვანელოზე და კონკრეტული გვერდები

პ.ს.
ოღონდ ახლა არ დაიწყო აბდაუბდა და თემა არ შეცვალო

პოსტის ავტორი: eriskaci თარიღი: Feb 23 2009, 07:23 PM

კი იკო კაიროს მარა ეს რო იძახის საქარტველო მახვილით გაქრისტიანდაო სრული აფსურდია მთაში იყო ეგეთი შემტხვევები კი ცარმართობასთან დაკავსირებით მაგრამ რასაც გაიზახის ჩვენი გზააბნეული "ძმა" აფსურდია აბა სად წაიკითხა რაც დაცერა ველოდები რო მომცეროს და შეურაწყოფაც არის რასაც ღვტისმშობელზე ცერს და წმინდა ნინოზე გარიგებაო და ეგეტები რასელის სავაჯრო ბაზარში ხო არ გონია ტავი

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Feb 23 2009, 07:24 PM

კი, მხოლოდ მთა და კაიროს კი არა - უარეს შემთხვევაში - კანუდოს

პოსტის ავტორი: diletanti1 თარიღი: Feb 23 2009, 07:32 PM

თუ იცით ელქტრონული ვერსია არსებობს წმინად მამების ქართულად?
წინასწარ გიხდით მადლობას

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 23 2009, 07:34 PM

როდის იხსნება აპოლოგეტიკის თემა?

უკვე კითხვებიც საკამათო ადგილად იქცა !



დააზუსტე ვისი? ისე კი ცოტაა აქაა გამონათქვამები

http://www.orthodoxy.ge/mamebi.htm

რუსულად კი იხარე ძალიან ბევრია!

პოსტის ავტორი: death თარიღი: Feb 23 2009, 07:58 PM

მახვილით გაქრისტიანების ფაქტები იყო (საქართველოშიც, თუმცა მცირე) და უნდა ყოფილიყო კიდეც (ზომა წონასაც გააჩნია), რადგან მაშვინ სხვანაირად არ შეიძლებოდა. თუმცა ზოგიერთ "ჰუმანიზმით" დაავადებულს ომზე რომ რეფლექსები ეწყებათ და 500 მილიონი ადამიანი მშიერი, რომ იძინებს და ამაზე ხმას არ იღებენ, იმათ ჭკუაში მსგავსის სათანადოდ ჩაჯდომა გამორიცხულია.

ეხლა რატომ ვამართელბ? იმ პერიოდში, სხვა რელიგიის მოსახლეობას მხარს უჭერდა მტერი სახლემწიფო ხოლო თუ ეს სახელმწიფო დაიპყრობდა ხსენებულ სამეფოს იქ საერთოდ რეპრესიებში გაატარებდა ადგილბორვი რელიგიას. ანუ მაშინ თუ ამ ხალხს არ მოაქცევდი მათგან მიიღებდი მტრებს ასე რომ მაშინ არც ერთი ნორმანული მმართველი (დაცენტრილებს არ ვგულისხმობ) არ დაიუწყებდა ლაქუცს პოტენციურ მტრებს.

თუმცა იყო შენდობის ფაქტებიც. ერთ ფაქტს მოგიყვანთ. თუმცა ეს არ არის კლასიკური შენდობა, იმ გაგებით რომ მათი რაოდენობა არ იყო ქვეყნისთვის დამღუპველი, ალბათ ამიტომაც მოხდა შენდობა.

ბიზანტიაში იყო ათასი რჯულის სექტები (პავლიკიანები და ა.შ), რომელთაც ბიზანტია ანატოლიაზე ავიწროვებდა, რადგან ისინი გარიგებაში გადიოდნენ მუსლიმანებთან. ერთადერთი ადგილი, სადაც მათ არ ერჩოდნენ იყო ბოსნია. შესაბამისად ეს ხალხი ადგა და იქ გადასახლდა (სხათაშორის იმიტომ არ არის ფაქტობრივოად ბოსნიაში არც ერთი ადრინდელი მართლმადიდებლური ტაძარი შემორჩენილი).

ეხლა აქედან

ყველა არ იყო ბიზანტიასავით ძლიერი და არ ჰქონდა ამხელა ტერიოტორიები რომ ცალკე ადგილი მიეჩინათ სქიზმატებისა და ერეტიკოსებისთვის.

რა მოიტნა ამ რამოდენიმე ათასი სექტანტის შეწყალებამ? სექტანტებს არ გააჩნიათ ჭეშმარიტი რელიგია, შესაბამისად მათი სულიერებაც დიდი ზეწოლის შემდეგ მომენტალურად ეცემა (პრინციპში სულიერება როგორც ესეთი დიდად არც გააჩნიათ). ანუ როდესაც მუსლიმანებმა მთელი ბალკანეთი აიღეს ერთადერთი ეს სექტანტები და ალბანელები (მანდაც ოხრად ხნავდნენ ეს სექტანტები) მოექცნენ მუსლიმანებად (სქიზმატების შთამომავლები).

აბა ვნახოთ რა მოხდა შემდეგ?

რა და გასმულიმანებულმა სერბებმა (ბოსნიელებმა) და ქრისტიანმა სერბებს დააყარეს ერთმანეთს, სადაც გაწყდა ათიათადსობით ადამიანი.

ეხლა კითხვა: ბიზანტიას რომ თავიდანვე დაეჭირა ის რამოდენიმე სქიზმატი მოღძვარი და ტვინი გაესხმევინებინა მათ მცირეოდენ მრევლთან ერთად, ცუდი იქნებოდა თუ კარგი? ანუ ღირდა მათი სისხლი ევროპაში ერთერთი რთული და სასტიკი კონფლიქტის აცილებად? აქ ყველა საღად მოაზროვნე ადამიანის ერთი პასუხი ექნება.

ასე რომ კარგად რომ შეაფასოთ ისტორიული პიროვნებების გადაწყვეტილებები, ელემენტარულად არამარტო მაშინდელ, არამედ მთელს იმ რეგიონის ისტორიას უნდა იცნობდეთ მეტნაკლებად, როგორც ბიბლიის შემთხევეში. საერთოდ ნებისმიერ სფეროში ეგრეა. თუ არ იცი კარგად ის კონკრეტული სფერო მთელი შენი ნააზრევი სავსე იქნება შეცდომებით.

ეხლა რადგან იაღოველებზე იყო საუბარი. იაღოველი დედის დიალოგს დავდებ ბაღის მასწავლებელთან: (ლეგენდა დიალოგია)


Доброе утро! Вы - миссис Смит, воспитательница детского сада?
- Да. Вы, должно быть, миссис Бэскомб - мама Реджинальда?
- Совершенно верно. Я знаю, это необычно, когда один из родителей просит о встрече с воспитателем еще до начала занятий, но у меня были особые причины для этого разговора.
- Не стоит извиняться. Я всегда рада встрече с родителями. Это говорит о том, что вы заботитесь о своем ребенке. В конечном счете, ребенку же лучше, когда родители и учитель работают вместе как одна команда.
- Что ж, я действительно надеюсь, что Вы пойдете мне навстречу, миссис Смит. Видите ли, я стараюсь воспитывать Реджи Свидетелем Иеговы, поэтому кое-что он будет делать не так, как другие дети.
- О, да! Я слышала, что Свидетели Иеговы не салютуют флагу. Это не проблема, миссис Бэскомб. Лично я - патриотка Америки, но я сознаю, что гарантии свободы меньшинств - один из тех моментов, из которых складывается величие нашей страны. К тому же, если флаг приветствуют по принуждению, а не по желанию, я не вижу в этом никакого смысла.
- Я рада, что Вы так думаете, миссис Смит. В годы второй мировой войны Свидетелей Иеговы преследовали за то, что они не салютовали флагу. Многие дети подвергались в школе наказаниям и насмешкам, подчас их даже исключали, и Свидетели Иеговы отстаивали свои права вплоть до обращения в Верховный Суд Соединенных Штатов.
- Времена изменились! Теперь Вам не о чем беспокоиться. Я также слышала, что вы не празднуете Рождество. Я полагаю, Вы хотели бы освободить Реджинальда от рождественских мероприятий?
- Вот именно! Видите ли, Иисус был рожден где-то около 1 октября, поэтому даты 25 декабря и 7 января неверны.
- Значит, вы празднуете Рождество в октябре?
- Нет. По правде говоря, это языческий праздник, произошедший от древнеримских сатурналий, поэтому мы его вообще не празднуем. Реджи не следует предлагать раскрашивать рождественские картинки, делать украшения или петь рождественские гимны, а если ребята соберутся на рождественскую вечеринку, его не должно быть с ними в комнате.
- Хорошо.
- А новогодний праздник произошел от поклонения двуликому римскому богу Янусу, поэтому мы его тоже не отмечаем.
- Понимаю.
- Еще, насколько я понимаю, в следующем месяце Вы будете раздавать детям картинки для раскрашивания ко Дню Колумба?
- Да.
- Но Реджи не будет в этом участвовать.
- О, я не знала, что вы возражаете против Дня Колумба.
- Да, мы возражаем. Мы также избегаем всех прочих праздников, которые воздают излишние почести человеку - к примеру, юбилеев Линкольна и Вашингтона.
- Понимаю.
- И, раз уж мы заговорили о днях рождения, отмечаете ли вы дни рождения детей из своего класса?
- Да! Мы устраиваем небольшое торжество в честь каждого дня рождения.
- Что ж, Реджи не сможет принимать участия и в этом. Он не может праздновать ни свой собственный день рождения, ни дни рождения кого-либо из детей.
- Нет? Каким же образом дни рождения противоречат вашей религии?
- Библия рассказывает о том, как египетский фараон и нечестивый царь Ирод праздновали свои дни рождения - оба они в этот день кого-то лишили жизни. По этой причине мы не празднуем дни рождения. Это языческий обычай.
- Хорошо. Реджи не будет в этом участвовать.
- А еще - о Пасхе. На самом деле, этот праздник - также языческого происхождения. Как и день св. Валентина, и День Флага, и День Матери, и День Отца. Ни один из них мы тоже не отмечаем.
- Я заметила, что Вы не упомянули День Благодарения. Как верующие люди, которые молятся Богу, вы наверняка празднуете День Благодарения - не так ли, миссис Бэскомб?
- Нет. Мы благодарим Бога каждый день. Кроме того, мы не должны уподобляться приверженцам ложных религий Бога Иеговы. Таким образом, Реджи не может участвовать и в раскрашивании картинок ко Дню Благодарения.
- Я понимаю. Но, миссис Бэскомб, названных Вами праздников и дней рождения всех детей больше тридцати дней в учебном году, значит, практически каждую неделю Реджи не будет участвовать в общих мероприятиях.
- Да, я понимаю это. Прежде чем уйти, я хочу дать вам эту брошюру - «Школа и Свидетели Иеговы». Многие вопросы, которые мы сегодня обсудили, а также некоторые другие предметы, которых мы не касались, рассматриваются в ней более подробно.
- А! Значит Ваши убеждения по поводу флага и всех этих праздников и торжеств - не просто Ваше личное мнение?
- Да, это мое личное мнение. Но я пришла к этим выводам с помощью публикаций Общества Сторожевой Башни. Видите ли, наша Руководящая Корпорация в Бруклине, Нью-Йорк, - это группа людей, подобных двенадцати апостолам в Иерусалиме первого столетия нашей эры. Они учат этому на основании Библии и помогают нам действовать так, как угодно Богу Иегове.
- Миссис Бэскомб, как бы Вы предпочли, чтобы я занимала Реджи, пока другие дети будут вовлечены в мероприятия, против которых Вы возражаете?
- Наверное, можно оставить его поиграть в одиночестве или отослать его в офис. Если Вы позволите ему не участвовать в том, что не угодно Богу, остальное не имеет значения.

ტიპიური კოსერვატორი, მორწმუნე იეღოველის სახე

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 23 2009, 08:06 PM

death

დიდი ოხერი აპოლოგეტი ხარ

დააკონკრეტე მირიანზე ფაქტები ის რომ მისი შვილი იყო მძევლად ბიზანტიის კარზე. ის რომ საქართველო მაგ დროს მაზდეანებს ემხრობოდა, და რამოდენიმე სერიოზული ბრძოლა რადგან წააგეს ქართველებმა გადაწყვიტეს ბიზანტიის მხარეს გადასულიყვნენ... ქრისტიანობის მიღების ბლომად პოლიტიკური მიზეზები იყო, ლამაზი ლეგენდები და ეგეთები იქით იყოს ლეგენდა ხალხისთვის იქმნება...

რამდენი წარმართული ტრადიციაა საქართველოში? მღვდელის წერილი წავიკიტხე ჟურნალში სადაც ეწერა: სირცხვილია, ჩვენ გუშინ გაქრისტიანებული ერი არ ვართო...

ესეცაა, მთის ტრადიციებზე არაფერს ვიტყვი ეგ არის წარმართობის და ქრისტიანობის ნაზავი... ისე, აღდგომის კვერცხების მოხარშვა სუფთა წარმართული რიტუალია... ასე რამდენი შეიძლება ჩამოვთვალო...

ველი აპოლოგეტიკის თემას როგორც მესიას

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Feb 23 2009, 08:08 PM

Lashab

და იმ დროს მართლა რომ მოხდა მზის დაბნელება და ეს მეცნიერულად დასტურდება?

პოსტის ავტორი: Lashab თარიღი: Feb 23 2009, 08:14 PM

არიქა მომხდარა შენ მითხარი რამდენ წელში ერთხელ ხდება მზის დაბნელება... ეს მაინტერესებს შენგან