სულხან-საბა ორბელიანი |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
სულხან-საბა ორბელიანი |
მნათე |
Nov 16 2009, 03:52 PM
პოსტი
#21
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
ციტატა ერთ ჩვენ ფორუმელსაც მოუწევს მაგ გზის გავლა ღმერთმა ქნას ისევ ვიმსახურო სამებაში, ოღონდ დიფტიქში პირველი პაპი მოიხსენონ )))))))))) -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
llaasshhaa |
Nov 16 2009, 04:07 PM
პოსტი
#22
|
ლაშა ქებაძე ჯგუფი: Members პოსტები: 3,929 რეგისტრ.: 18-November 07 მდებარ.: საქართველო წევრი № 3,209 |
ციტატა ყოველი ჩ ვენგანი ცდომილია დ მოგვიწევს გარკვეული გზის გავლა.ზალაინ ცდები თუ უცდომელობსი გზაზე გგონია თავი.არც მე ვარ სწორ გზაზე და არც შენყველანი სადღაც მივიწევთ. გეთანხმები , სინანული ყველას გვჭირდება. მარა მე სხვა რამე ვიგულისხმე კონკრეტულად "კათოლიციზმი" ციტატა ღმერთმა ქნას ისევ ვიმსახურო სამებაში, ოღონდ დიფტიქში პირველი პაპი მოიხსენონ ))))))))) ოჰოჰოჰოჰო -------------------- ნეტარ არს კაცი, რომელი არა მივიდა ზრახვასა უღმრთოთასა და გზასა ცოდვილთასა არა დადგა და საჯდომელსა უჰსჯულოთასა არა დაჯდა.
|
ქევანა |
Nov 16 2009, 04:19 PM
პოსტი
#23
|
მთვლემარე დრაკონი ჯგუფი: Members პოსტები: 7,454 რეგისტრ.: 11-February 07 მდებარ.: Shire, Hobbitland, Middle-earth წევრი № 1,055 |
დაუბრუნდით სულხან საბას : )
საზიაროდან იმ პოსტების გადმოტანა შესაძლებელ არს თუ არა? -------------------- “I'd built that bridge for you. But I didn’t know that I would be building it for you and him.” ("Dაისყ")
"He was born with a gift of laughter and a sense that the world was mad. And that was all his patrimony." - Scaramouche, Rafael Sabatini *** ფორუმზე გლანძღავ და მიწასთან გასწორებ, ძვირფასო, მაგრამ გახსოვდეს, ფორუმს გარეთ მე შენ მიყვარხარ : ) *** Спасение утопающего – дело рук самого утопающего... *** ამინდის შემქმნელი |
კანონისტი |
Nov 16 2009, 05:23 PM
პოსტი
#24
|
დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
მნათე
ციტატა 2. მართლმადიდებელ მონასტერში არაერთი ცნობილი კათოლიკეა დაკრძალული, რომელიც არ მიიჩნევიან "მონანულებად" კერძოდ, ვინ, როდის, და სად? მნათე ციტატა ოღონდ დიფტიქში პირველი პაპი მოიხსენონ უარყოს უცდომელობა, პრიმატი, წმინდანთა ზედმეტი დამსახურების სწავლება, ღმრთისმშობლის უმანკოდ ჩასახვისა და ზეცად ამაღლების დოგმატები, ან ბოლო-ბოლო შეგვითანხმოს ჩვენ მაინც და კი ბატონო. -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
აბე |
Nov 16 2009, 06:43 PM
პოსტი
#25
|
აბესალომ ჯგუფი: Members პოსტები: 1,705 რეგისტრ.: 14-December 08 მდებარ.: თბილისი წევრი № 6,107 |
ნამდვილად აბეს ჩვევია ასე ლოზუნგებით საუბარი, ასე კი არ შეიძლება. ზომიერებაა ყველაფერში საჭირო და რეალობის გათვალისწინება. მაძიებელი ადამიანი ხშირად არასწორ დასკვნებს აკეთებს, მაგრამ არამაძიებელი ადამიანი მხოლოდ აOFFებს... რაც შეეხება საკითხს... "ხოლო ვითარცა ესმა მეფესა ადერკის მეგრელთაგან სჯულისა დატევება, განუწყრა და წარავლინნა ერის-თავნი მისნი, და იძულებით კუალად-ვე მიაქცივნა მეგრელნი. და დამალნეს ხატნი და ჯუარნი, და შერისხნა მეფე ადერკი ერის-თავსა კლარჯეთისასა, რომელ მშჳდობით განუტევა ანდრია მოციქული." - ქართლის ცხოვრება, თავი მესამე. როდესაც ქრისტიანობა იქადაგა წმ. ანდრია მოციქულმა, ხალხს რა თქმა უნდა ხომ იმასაც ეტყოდა, რომ უფალი არის ყველაზე უზენაესი ხელმწიფე და ორ მეფეს ერთდროულად ვერ ჰმონებს კაცი. მერე ამ გაქრისტიანებულმა ხალხმა რომ მიიღო ქრისტიანობა, ეს ხომ იმას ნიშნავს, რომ არჩევანი ამქვეყნიურ ხელმწიფესა და უფალს შორის, სწორედ უფალზე შეაჩერეს, რადგანაც ირწმუნეს რომ უფალი არის ჭეშმარიტად საყვარელი და სახიერი. და თუ ეს არჩევანი ასეთი არ ყოფილა, მაშ მათი გაქრისტიანებაც უბრალოდ ფორმალობა ყოფილა... სამწუხაროდ მე სწორედ ასე მეჩვენება. მათ ქრისტიანობა კი არ მიიღეს, არამედ იფიქრეს, რა კარგ რამეებს ლაპარაკობს ეს მოციქულიო და მოინდომეს ორი მეფის მსახურება და განსაცდელის ჟამს (ანუ როდესაც მეფე ადერკიმ გაგზავნა ერისთავები მათ იძულებით მოსაქცევად) ამოირჩიეს ის მეფე, რომლის ძალასაც რეალურად ხედავდნენ და ვერ ხვდებოდნენ რატომ არ ავლენდა მოციქულის მიერ ნაქადაგები ღმერთი თავის ძალას. აი სწორედ ეს ისტორიული ფაქტი გამოდგება ჩემი წინა პოსტის არგუმენტად, რომელშიც ვამბობ, რომ ქართველი ერი სიფრთხილით არ ეკიდებოდა რჯულს, სარწმუნოებას. არც მეფე მირიანის დროს იყო ქართველი ერი გათვიცნობიერებული იმაში, თუ რატომ ინათლებოდნენ. არც მეფე ადერკის დროინდელი ხალხი და არც მეფე მირიანის დროინდელი ხალხი არ ფიქრობდა საკმარისი სიფრთხილით სარწმუნოეებრივ საკითხებზე, რაზეც მეტყველებს ის ფაქტი, რომ ისინი ემორჩილებოდნენ იმ მეფეს, რომლის ძალასაც ხედავდნენ და არ აყენებდნენ საკითხს, ეს მათ მიერ გადადგმული ნაბიჯი სათნო იქნებოდა უფლისთვის ან თავიანთი წარმართული "ღმერთებისთვის" თუ არა. რადგანაც ვერ ხედავდნენ ღვთის ძალას, არც განიხილავდნენ ამ საკითხს. აბა რაში მეწინააღმდეგებით?... რომელი თქვენგანი მეტყვის, რომ მეფე მირიანის დროინდდელ ნათლობაში დიდი უმრავლესობა ნამდვილი ქრისტიანი გახდა?... ნამდვილი ქრისტიანები ყოველთვის ცოტანი იყვნენ და ცოტანი იქნებიან... -------------------- მაშრომე საკეთილოდა,
თუნდ არ მოვიმკო ნაყოფი (ვაჟა-ფშაველა, ლექსიდან "ჩემი ვედრება") |
ნანინა |
Nov 16 2009, 07:22 PM
პოსტი
#26
|
სოფო ჯგუფი: Members პოსტები: 5,621 რეგისტრ.: 8-July 08 მდებარ.: dedaqalaqi წევრი № 5,299 |
რატო გაიხსნა ეს თემა? სულხან-საბას კათოლიკობის განსახლიველად, მის გასაკიცხად თუ შემეცნების მიზნით?
მე ვერაფერს ვიტყვი მის სარწმუნოებაზე, მე როგორც ვიცი ის დარჩა კათოლიკედ და არ დაბრუნებულა, თუმცა დაზუსტებით ვერ დავამტკიცებ, ჩემი აზრით არცაა საჭირო ამისი მტკიცება. კათოლიკებს ეამაყებათ რომ ეს ადამიანი კათოლიკე იყო, მართლმადიდბლებს უნდათ რომ მართლმადიდბელი იყოს, თითქოს მისი კათოლიკობა რამეს ცვლიდეს კათოლიკე იყო ფალიაშვიულიც და მერე რა? ქართულ პროფესიულ მუსიკას რაც მან გაუკეთა არც ერთ მართლმადიდბელს არ გაუკეთებია... და საერთოდ, რა უბედურებაა ხელოვნებაში და ლიტერატურაში რელიგიის ჩარევა? მე პატივს ვცემ ამ ადამიანის ხსოვნას, ისიც იყო პიროვნება და მასაც ჰქონდა არჩევანის უფლება და ეს უფლება გამოიყენა. ადვილია სხვისი განკითხვა, ნუ შევეხებით მას და მის რწმენას თუკი ვინმე სულხან-საბას კათოლიკობით მის შემოქმედებასა და ღვაწლში დაეჭვდა, ვურჩევ უკეთ გაეცნოს მას. მარტო ლექსიკონი რად ღირს ამ ადამიანმა ბევრი სიკეთე მოუტანა ქართულ კულრურას ჩემი თხოვნაა ეს თემა გადავიდეს მეცნიერება და განათლებაში (თუ შესაძლებელია) და ვისაუბროთ მის ღვაწლზე (და არა რელიგიურ არჩევანზე ). პატივისცემით, ნანინა კანონისტი ციტატა უარყოს უცდომელობა, პრიმატი, წმინდანთა ზედმეტი დამსახურების სწავლება, ღმრთისმშობლის უმანკოდ ჩასახვისა და ზეცად ამაღლების დოგმატები, ან ბოლო-ბოლო შეგვითანხმოს ჩვენ მაინც და კი ბატონო. ეს ვიფიქრე დაახლოებით და უნდა დამეწერა, მაგრამ შენ უკეთ ჩამოაყალიბე დამიჯერე მნათე, ჩვენც ძალიან გაგვეხარდება რომის ეკლესიის შემოერთება, მაგრამ სამწუხაროდ ბევრ რამეში ვერ ვთანხმდებით -------------------- იყავი ის, რაც ხარ!!!
|
აზნაური კიკნაველიძე |
Nov 16 2009, 08:06 PM
პოსტი
#27
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 50 რეგისტრ.: 16-September 09 წევრი № 7,500 |
b-a-r-b-a-r-e ერთ ჩვენ ფორუმელსაც მოუწევს მაგ გზის გავლა რატომ ფიქრობ ეს მოხდება ? რა გაქვს საწინააღმდეგო მისი კათოლიკობის ? -------------------- [size=5]კეთილშობილი აზნაური კიკნაველიძე
მისი სრული სააზნაური ღირსებით [color=#CC0000][/size] |
ნაინა |
Nov 16 2009, 11:18 PM
პოსტი
#28
|
პროვინციელი ალქაჯი!!!!! ჯგუფი: Senators პოსტები: 15,155 რეგისტრ.: 11-May 07 მდებარ.: ,,მოუსავლეთი'' მიჩიგანის კოლმეურნეობა. წევრი № 1,886 |
აბე
სულ სხვა მხარეს რომ მიიდრიკე ეხლა, ვიდრე შენი წინა პოსტები ეს მე მგონი კარგად გაქვს გაცნობიერებული. დღეს ვიცით და გვწამს, რომ ვართ ქრისტიანები და უფალია ჭეშმარიტი ღმერთი. მაგრამ იმ დროს როდესაც საქართველოში ქრისტიანობა იქადაგებოდა, ხალხი ასე იოლად ვერც დაიჯერებდა, დღეს არ სჯერა ბევრს და მაშინ რა იქნებოდა თუ წარმოგიდგენია, იმ დროინდელ საქართველოში და არა მარტო საქართველოში, არსებობდა სხვადასხვა რელიგიები, კერპები და ხალხს სჯეროდა მათი და მსხვერპლსაც სწირავდნენ. როგორ ფიქრობ, ასე იოლად შეიძლებოდა ერის მოქცევა? ეგრე შე კაცო უფალი ვერ იცნეს და ჯვარზე გააკრეს. მაგრამ როდესაც ხალხმა საბოლოოდ მიიღო ქრისტიანული რწმენა, რატომ აღარ იცვლიდნენ იოლად? მე მთელ ერზე ვსაუბრობ (როგორც შენ საუბრობდი ერის სახელით წინა პოსტებში) და არა ერთეულებზე. თუ ესეთი მცირედმორწმუნე ხალხი ვართ რატომ ვერ მივიღეთ მამის და ძმის მკვლელი მაჰმადიანი კონსტანტინე? რატომ ეწამა ქეთევან დედოფალი ქრისტიანობისთვის, მაშინ როდესაც ზოგიერთმა დიდებულმა დათმო სარწმუნოება და მაჰმადიანობა მიიღო? ვთქვათ ქეთევან დედოფალს დაეთმო ქრისტიანობა, ერი ასე იოლად გაჰყვებოდა მას და რწმენას შეიცვლიდა? სარწმუნოებისთვის იხოცებოდნენ ქართველები საუკუნეების განმავლობაში და ასე ერთი ხელის მოსმით ნუ ვანადგურებთ მათ სისხლს, ღვაწლს, დამსახურებასა და თავდადებას. ან გაიხსენე დავითი და კონსტანტონე, მართალია მეფეები არ იყვნენ, მაგრამ მათი თავდადება და გმირობა არაფერი მაგალითია ჩვენთვის? კაი რა მართლა, კაი რა. -------------------- ________________________________________________
გიგრძვნიათ ოდესმე სუსხიან ზამთარში, მზისგან მოგზავნილი სხივების სინაზე? ხანდახან გულნატკენს ტირილი რომ გინდათ... და მაინც იცინით სუყველას ჯინაზე... ________________________________________________ |
gurulo |
Nov 17 2009, 12:34 AM
პოსტი
#29
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 815 რეგისტრ.: 1-November 07 მდებარ.: tbilisi,vaja წევრი № 3,082 |
+ 100 000 ქართველი მოწამე 1 დღეში...
-------------------- წინაპართაგან წავიდა ყველა, სხვა ხალხის ისმის აქ ჟრიამული
|
აბე |
Nov 17 2009, 01:00 AM
პოსტი
#30
|
აბესალომ ჯგუფი: Members პოსტები: 1,705 რეგისტრ.: 14-December 08 მდებარ.: თბილისი წევრი № 6,107 |
კაი რა მართლა, კაი რა. ბრალს მდებთ ემოციას ყვები და გაუაზრებლად წერ წინასწარი წყაროებში შემოწმებისა და რამეების გარეშეო და აბა თქვენ პოსტებს გადახედთ, ვინ წერს ემოციურად... და საერთოდ ვინ დაიწყო ამის დაწერა არ შეიძლება და იმის დაწერა არ შეიძლებაო... არ შეიძლება უწმაწური სიტყვების, პირადი შეურაცხყოფის, OFF-ის და ა.შ. დაწერა, მაგრამ არასწორი მოსაზრების დაწერა როგორ არ შეიძლება... თან როგორი არგუმენტით მისაბუთებთ ამის დაწერა არ შეიძლებაო - ვინმემ რო წაიკითხოს და გზას აცდეს მერე რა ვქნათო... სად ნახეთ ჩემს (ამ თემის) პირველ პოსტში დიდაქტიკური ტონი, ან მოწოდება, ან საკუთარი მოსაზრების უტყუარობის მტკიცება? ვწერ ჩემს აზრს და თუ ვცდები, აგერ ერთად გავარკვევთ... რაც შეეხება ამ გარკვევის პროცესს... წინა პოსტში დავწერე ჩემი აზრი, რომ ქრისტიანობა ძნელი იყო და არის დღესაც, რასაც ყველა მართლმადიდებელი ქრისტიანი ამბობს და არ უარყოფს. მამა თეოდორე გიგნაძე იმასაც ამბობს, რომ ქრისტიანობა გმირობაა. ამ გმირობის ჩადენა კი ერთეულებს შეუძლიათ. ეს სულხან საბა ორბელიანის რწმენას არ უკავშირდება, მაგრამ ეს საკითხი მნიშვნელოვნად ეხება იმ პრობლემას, რომელიც ამ პიროვნებამ კინაღამ წამოჭრა. კერძოდ მას სურდა ქართველების გაკათოლიკება ხომ?... ხოდა ჩემი გრძელი პოსტები რომ 1 წინადადებაში ვთქვათ, ამ საკითხის შესახებ მე ვთქვი: "მას ეს რომ გამოსვლოდა, ხალხის მხრიდან დიდი წინააღმდეგობა არ ექნებოდა და მიიღებდნენ კათოლიკობას." -რატომ? -იმიტომ რომ არა ვართ გმირები. გმირები ერთეულები იყვნენ და იმათ სახელებს ვცდილობთ, რომ გავუფრთხილდეთ და მოვეფეროთ. შენ ბრძანე ქრისტიანობისთვის მტერს აკვდებოდნენო. მე კი გეტყვი: ჩემი აზრით, ქრისტიანობისთვის მტერს მცირე ნაწილი აკვდებოდა, დანარჩენები კი - პატრიოტული მოტივით, ქვეყნისა და თავიანთი ოჯახების დაცვის მიზნით, მეფის სიყვარულით. აი მაგალითად ავიღებ ჩემს თავს... ვთქვათ გადავლახე სილაჩრის მომენტი და წავედი ომში ოჯახის დაცვის მიზნით და ა.შ. იქ მთავარსარდალი მეომრებს ძახილით აქეზებს "ჩვენი ქრისტიანობისათვის სისხლის უკანასკნე წვეთამდე ვიბრძოლოთ!!!" -რა ხდება ამ დროს? -რა ხდება და, მე, რომელიც რამოდენიმე საათის წინ ქრისტიანობაზე წინ ჩემი ოჯახის წევრებს ვაყენებდი, მახსენდება ეს ფაქტი. ვფიქრობ "მე ხომ ლაჩარი არა ვარ, რომ მხოლოდ საკუთარი სიმშვიდისთვის ვიბრრძოლო?! მე ხომ სხვა ბიჭების ცოლ-შვილის სიმშვიდისთვისაც ხომ უნდა ვიბრძოლო?! მე ხომ მართლმადიდებელი ვარ და ბოლო-ბოლო მართლმადიდებლობისთვისაც ხომ უნდა ვიბრძოლო" და ბრძოლაში მხოლოდ საკუთარი თავისა და ოჯახის სიმშვიდისათვის წასული ადამიანი გადავიქეცი სამშობლოსა და სარწმუნოების დამცველ ადამიანად... მაგრამ აბა მიპასუხეთ, ეს გმირობა იქნებოდა ჩემგან? განა ცხრა ძმა ხერხეულიძე, 300 არაგველი პირადი კეთილდღეობის მოტივით წავიდნენ ომში და მერე გადაიქცნენ გმირული სულისკვეთების ადამიანებად?! რა თქმა უნდა არა... და ესეთები, ჩვენდა სასახელოდ ბევრნი არიან, მაგრამ ჩემნაირებთან შედარებით ჩანან, როგორც ათასში ერთნი. ეს გასაკვირიც არ არის. აი ანალოგიური მომენტი შედარებისთვის: ვამბობთ ჭეშმარიტი ქრისტიანი თითზე ჩამოსათვლელიაო და წმინდანების სახელების ჩამოსათვლელად დღეები არ გვეყოფა. ასე, რომ ძნელი სათქმელია, რომ ჭეშმარიტი მართლმადიდებლები, გმირები, პატრიოტები რამეს გამხდარიყვნენ მაშინ, როცა მეფე გაკათოლიკებული იქნებოდა და მის გვერდით ამ გმირებზე ათი ათასჯერ ბევრი ჩემნაირი იდგებოდა. რას ვიზამთ, გმირის თვისებაა მხოლოდ დინებას არ მიყვეს, დინებას მხოლოდ ჩემნაირი თევზები მიყვებიან... -------------------- მაშრომე საკეთილოდა,
თუნდ არ მოვიმკო ნაყოფი (ვაჟა-ფშაველა, ლექსიდან "ჩემი ვედრება") |
ნაინა |
Nov 17 2009, 01:41 AM
პოსტი
#31
|
პროვინციელი ალქაჯი!!!!! ჯგუფი: Senators პოსტები: 15,155 რეგისტრ.: 11-May 07 მდებარ.: ,,მოუსავლეთი'' მიჩიგანის კოლმეურნეობა. წევრი № 1,886 |
აბე
ციტატა როცა მეფე გაკათოლიკებული იქნებოდა და მის გვერდით ამ გმირებზე ათი ათასჯერ ბევრი ჩემნაირი იდგებოდა. რას ვიზამთ, გმირის თვისებაა მხოლოდ დინებას არ მიყვეს, დინებას მხოლოდ ჩემნაირი თევზები მიყვებიან... იქნებოდა...სხვაა და იყო, კიდევ სხვა. ასე რომ ძაან სხვა მზარეს გადაუხვია შენმა დინებამ, ხალხი ომში მიდიოდა სარწმუნოებისთვის და სამშობლოსთვის. სამშობლო რომ დაეკარგათ, ცეცხლით, მახვილით და წამებით ან მიაღე4ბინებდნენ სხვა სარწმუნოებას, ან დქაიხოცებოდნენ თავიანთი რწმენით და სამშობლოს სიყვარულით. ციტატა მაგრამ არასწორი მოსაზრების დაწერა როგორ არ შეიძლება... თან როგორი არგუმენტით მისაბუთებთ ამის დაწერა არ შეიძლებაო - ვინმემ რო წაიკითხოს და გზას აცდეს მერე რა ვქნათო ალბად არ გინდა გაიგო მე რაც დაგიწერე თორემ ასე არ მიპასუხებდი. რამეს რომ წერ, მით უმეტეს მთელ ერზე, მაშინ წყაროც უნდა მოუთითო. მიჩვენე ფაქტი, როდის უარყო ქართველმა მეფემ მართლმადიდებლობა, მიიღო სხვა სარწმუნოება და მერე მას მთელი ერი მიჰყვა. სწორედ მაგაზე გიპასუხე წინა პოსტებშიც და ეხლაც ვწერ. თუ არ იცი დაზუსტებით და არა გაქვს ისტორიული მასალა ასეთ ფაქტზე, მაშინ არც უნდა დაწერო. ან გადაამოწმე და თუ სადმე იპოვნი დაპოსტე ბატონო, ვინ დაგიშალა. შენი მოსაზრება უნდა დაწერო რა თქმა უნდა, მაგრამ რამეს როცა ამტკიცებ ფაქტიც და წყაროც უნდა მოუთითო. ეხლა კი, გადავიდეთ ძირითად თემაზე, ეს არ ეხება ქართველების გაქრისტიანების საკითხს. თემა გაიხსნა სულხან-საბაზე და თუ რამე გვაქვს სათქმელი ის ვთქვათ. და თუ რამეში შევცდით, ამის აღიარება მხდალობა კი არა ვაჟკაცობაა ჩემი აზრით. -------------------- ________________________________________________
გიგრძვნიათ ოდესმე სუსხიან ზამთარში, მზისგან მოგზავნილი სხივების სინაზე? ხანდახან გულნატკენს ტირილი რომ გინდათ... და მაინც იცინით სუყველას ჯინაზე... ________________________________________________ |
ბადრი |
Nov 17 2009, 02:00 AM
პოსტი
#32
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,332 რეგისტრ.: 30-October 08 მდებარ.: წყალტუბო წევრი № 5,866 |
პირველი, რაც აუცილებლად უნდა ავღნიშნო რაღაც ყურში კარგად არ მხვდება, რომ მართლმადიდებლურ ფორუმზე აქტიურად გამოიყენება ტერმინი "კათოლიკობა" ლათინო-პაპისტური სარწმუნოების მაგიერ.
რაც შეეხება სულხან-საბას, შეიძლება მან გარკვეული პოლიტიკური მოსაზრებების გამო მიიღო ლათინთა რწმენა, მაგრამ მეეჭვება ამავე რწმენით ის მართლმადიდებლურ ტაძარში დაეკრძალათ. -------------------- "უფალო ბაგენი ჩემი აღახვენ და პირი ჩემი იტყოდეს ქებულებასა შენსა"
"ეგრეთცა სარწმუნოებაი, უკუეთუ არა აქუნდენ საქმენი, მკუდარ არს იგი ხოლო." (იაკ 2.17) |
KAIROS |
Nov 17 2009, 04:37 AM
პოსტი
#33
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
აბეს არ ვპასუხობ, უბრალოდ
1) არ მიიღებს, კამათს ააგორებს. 2) მაინც იგივეს იტყვის ლოზუნგის ენაზე შედეგი? დაძაბულობა მიზანი? არაფერი. თემა? სულხანი. ამის ირგვლივ ვისაუბროთ, სხვა არაფერზე. იხარეთ; კაიროსი! პ.ს. ციტატა რაც შეეხება სულხან-საბას, შეიძლება მან გარკვეული პოლიტიკური მოსაზრებების გამო მიიღო ლათინთა რწმენა, მაგრამ მეეჭვება ამავე რწმენით ის მართლმადიდებლურ ტაძარში დაეკრძალათ. ეს მოსაზრება მისაღებია -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
აბე |
Nov 17 2009, 09:13 PM
პოსტი
#34
|
აბესალომ ჯგუფი: Members პოსტები: 1,705 რეგისტრ.: 14-December 08 მდებარ.: თბილისი წევრი № 6,107 |
მოკლეთ, ისტორია არ გადამიქექია და ჩემს მიერ დაწერილი მოსაზრების წყაროს ვერ ვასახელებ. არც ზეპირად მახსენდება რაიმე და ამგვარი (წყაროს მითითების გარეშე დაწერილი) არგუმენტითაც კი ვერ ვასაბუთებ ჩემს მოსაზრებას. უფრო მეტიც, ისტორიაში 1-2 ასეთი ფაქტის პოვნაც კი არ არის საკმარისი არგუმენტი იმ მოსაზრების გასამყარებლად, რომ ჩვენი ერი ყოველთვის მცირედმორწმუნე იყო...
დიდი მადლობა მინდა გითხრათ, რადგანაც თქვენი წყალობით მე გავაცნობიერე, რომ ასეთი მნიშვნელოვანი საკითისადმი ძალიან ფრთხილი და მრავალმხრივი მიდგომაა საჭირო... ახლა რასაც დავწერ, არ გეგონოთ, რომ თითქოს იმისი თქმაა - ვიცი ესეა, მაგრამ მაინც მართალი ვარ-თქო. უბრალოდ ეს საკითხი, რომელსაც მე შევეხე, ძალიან მაინტერესებს და ასე ადვილად არ მეთმობა, მინდა რომ განვიხილოთ და გავარკვიო(თ) რამოდენიმე რამ ამ საკითხთან დაკავშირებით. მოკლეთ, სულხან-საბა ორბელიანის მიერ ლუი მეთოთხმეტისათვის ქართველი ერის გაკათოლიკების პირობის მიცემა იყო თუ არა სწორი საქციელი... ამაზე რამდენიმე ფორუმელმა დააფიქსირა, რომ არ იყო სწორი საქციელი, მაგრამ ეს არ აკნინებს მის პიროვნებას. ახლა, თუ შეიძლება, უფრო ფართოდ განვიხილოთ და ისე დავასკვნათ აკნინებს თუ არა... მე ვამბობ, რომ თუ ქართველების გაკათოლიკება მოხდებოდა, ეს ნამდვილად იქნებოდა მისი პიროვნების დამაკნინებელი. სწორედ აი აქ ჩნდება ის კითხვა, რომელზეც მე არაარგუმენტირებულად გავეცი პასუხი - იყო თუ არა საფრთხე იმისა, რომ ერს არ გამოეჩინა დიდი წინააღმდეგობა და დათანხმებულიყო გაკათოლიკებას? ზოგიერთს მიაჩნიარომ იყო (მათ შორის მეც). სხვებს მიაჩნიათ, რომ ამის საშიშროება არ იყო. მე ჩემი მოსაზრების არგუმენტი ვერ მოვიტანე. ახლა თქვენ მოიყვანეთ იმის არგუმენტი, რომ ქართველები (დიდი უმრავლესობა) ქრისტიანობის დასაცავად აკვდებოდა ხოლმე მტერს და ამგვარი სულისკვეთება სულხან-საბა ორბელიანის დროსაც ჰქონდა ერს. პირადად მე არ მივიღებ ისეთ არგუმენტს, რომელიც ისტორიკოსის მიერ ქართველთა ქებათა-შესხმას წარმოადგენს. არცერთ ისტორიკოსს ეცოდინებოდა,თუ რომელი მებრძოლის გულში რა ხდებოდა, რომელი იბრძვოდა ქრისტიანობის დასაცავად და რომელი პირადი და საკუთარი ოჯახის კეთილდღეობის მოტივით. მოკლეთ ასეთი სიტუაციაა... ვერცერთი ვერ ვასაბუთებთ, რომ ქართველთა მეფისადმი მიმბაძველობის გზით გაკათოლიკების შანსი იყო ან არ იყო. მერე?... გავარკვიეთ თუ არა როგორი კაცი იყო სულხან-საბა ორბელიანი?... აი ახლა გამიჩნდა ასეთი მოსაზრება: რადგანაც იგი ლუი XIV-ეს აძლევდა ამის გარანტიას, ე.ი. შეგვიძლია ვივარაუდოთ, რომ ქართველების გაკათოლიკება რეალურად შესაძლებელი იყო, ან "ძალადობით", ან მის გარეშე (მეფისადმი მიმბაძველობით). სხვანაირად გარანტიას ვერ მისცემდა... თუ, როგორც თქვენ ამბობთ, ხალხი ძლიერად მორწმუნე იყო მაშინ, ე.ი. ძალადობით გაკათოლიკების იმედი ჰქონდა. კაცი, რომელიც ამას აპირებდა ნამდვილად არაა შესაქები, მე ასე მგონია... და თუ, როგორც მე ვამბობ, ხალხი არ იყო ძლიერად მორწმუნე, მაშინ ადვილად შეძლებდა განზრახულის შესსრულებას. ამ შემთხვევაში, მცირედმორწმუნე ერის დამაბრკოლებელი გამოვიდოდა იგი. (წარმოიდგინეთ, თქვენ, რომელსაც ასე თუ ისე დიდი თეოლოგიური განათლება გაქვთ, აბრკოლებთ იმ ადამიანს, რომელიც მცირედმორწმუნეა და არც ბევრი რამ იცის მართლმადიდებლობის შესახებ. არ იქნება ეს სწორი საქციელი ხომ?! არამედ, პირიქით, თქვენ თქვენის ქადაგებით როგორც შეძლებთ უნდა დაეხმაროთ მათ, რათა განმტკიცდეს რწმენაში.) ასე, რომ ამ მეორე შემთხვევაშიც, სულხან-საბა ორბელიანი არ გამოდის მართალი. მოკლეთ, პირადად მე არ შემიძლია ისეთ ადამიანს ვუწოდო დადებითი პიროვნება, რომელიც მართლმადიდებლობას თმობდა თუნდაც უმნიშვნელოვანესისათვის, რადგანაც ჩემთვის ქართველობა და მართლმადიდებლობა განუყოფელია ერთმანეთისაგან. -------------------- მაშრომე საკეთილოდა,
თუნდ არ მოვიმკო ნაყოფი (ვაჟა-ფშაველა, ლექსიდან "ჩემი ვედრება") |
artless |
Nov 17 2009, 11:05 PM
პოსტი
#35
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 5 რეგისტრ.: 14-November 09 წევრი № 7,726 |
ახლა ჩემს აზრსაც მოგახსენებთ, ვეცდები ჭკვიანურად ვილაპარაკო .
ცოტა ხნის წინ, ამავე ფორუმზე წავიკითხე შემდეგი რამ: ქართული ენა ღმერთმა საიდუმლოებებით აღავსო და აღიარა წმინდა ენად, რომელ ენაზეც მაცხოვარმა მეორედ მოსვლის ჟამს უნდა განსაჯოს მთელი კაცობრიობა. თუ უფალმა იესო ქრისტე ქმნა ღმერთკაცად – თვითეული ადამიანისთვის პიროვნულ სახატედ, საქართველო მან გადასცა მფარველობაში მის მშობელ დედას იმ განზრახვით, რომ ადამიანთა მოდგმას აქ მოევლონებოდა ახალი ქვეყნიერება – სახატე ქვეყანა, სადაც იბატონებდა "სამართალი, წყალობა და რწმენა". აქედან გამომდინარეობს ორი დიდი ისტორიული ამოცანა, რომელთა ხორცშესხმა ქართველებს განგების ძალით დაგვევალა: დავამკვიდროთ ჩვენს სამშობლოში ახალი ქვეყნიერება და შევინარჩუნოთ ღვთის მადლით კურთხეული ქართული ენა. აქედან გამომდინარე ვასკვნი, რომ სულხან–საბა ორბელიანს , თუნდაც ის კათოლიკე ყოფილიყო, მართლმადიდებელი ქართველებისთვის ძალიან დიდი საქმე აქვს გაკეთებული თავისი ლექსიკონის "სიტყვის კონა" სახით. ეს ერთი. მეორე: უნდა ვაღიაროთ რომ იგი იყო ძალიან ჭკვიანი ადამიანი და არსებულ სიტუაციას კარგად ხედავდა: იყო საფრთხე მაჰმადიანური სამყაროს მხრიდან. სწორედ ამიტომ სულხან–საბამ გამოსავლის ძიება დაიწყო და იგი ევროპაში ნახა (უფრო სწორად, ევროპა ყველაზე კარგ გამოსავლად ეჩვენა). ახლა ის ვთქვათ, თუ რატომ აირჩია ევროპა და არა, მაგალითად , რუსეთი. მას ხომ შეეძლო, ქართველები მაჰმადიანურ სარწმუნოებაზეც მოექცია? (მითუმეტეს ერთ–ერთმა ფორუმელმა აღნიშნა, რომ ქართველებში ნამდვილი მართლმადიდებელი ცოტა იყო ძალიანო). საქმე სხვა რამეშია: მას არ უნდოდა ქართველები, ზოგადად, ქრისტიანობისგან დაეშორებინა. აქ იბადება კითხვა: განა რუსები არ არიან ქრისტიანები, არა მარტო ქრისტიანები, არამედ მართლმადიდებელი ქრისტიანები? პასუხი კი, ჩემი აზრით ასეთია: "სახელმწიფოსა ერთობა სჯულის არარას არგებს, ოდეს თვისება ერთა მის შორის სხვადასხვაობდეს." სულხან–საბა კი ამას ადრევე ჭვრეტდა, აკი გითხარით, ჭკვიანი ადამიანი და პოლიტიკოსი იყო–მეთქი (ესეც ჩემი მოსაზრება). |
აბე |
Nov 17 2009, 11:17 PM
პოსტი
#36
|
აბესალომ ჯგუფი: Members პოსტები: 1,705 რეგისტრ.: 14-December 08 მდებარ.: თბილისი წევრი № 6,107 |
ნუ რამდენად ახლოსაა ლათინო პაპიზმი მართლმადიდებლობასთან ეგ მე არ ვიცი, მაგრამ მწვალებლობა როა ეგ ვიცი...
გაგიჭირდა და დახმარებას სთხოვ სხვა ქვეყანას, სანაცვლოდ რაღაცა უნდა მისცე მაგრამ აღარაფერი დაგრჩა მისაცემი... უნდა ადგე და შენი სარწმუნოება დათმო? უბრალოდ წარმოიდგინეთ, საფრანგეთისაგან დახმარება წამოსულიყო და მერე მადლობის ნიშნად მართლა გაკათოლიკებულიყო საქართველო... ან "ძალადობით" ან მის გარეშე (ამ უკანასკნელზე ("ძალადობა") ვერ შევთანხმდით ჯერჯერობით)... კიდევ კარგი ეს არ მოხდა... -------------------- მაშრომე საკეთილოდა,
თუნდ არ მოვიმკო ნაყოფი (ვაჟა-ფშაველა, ლექსიდან "ჩემი ვედრება") |
KAIROS |
Nov 18 2009, 04:41 AM
პოსტი
#37
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა ქართული ენა ღმერთმა საიდუმლოებებით აღავსო და აღიარა წმინდა ენად, რომელ ენაზეც მაცხოვარმა მეორედ მოსვლის ჟამს უნდა განსაჯოს მთელი კაცობრიობა. თუ უფალმა იესო ქრისტე ქმნა ღმერთკაცად – თვითეული ადამიანისთვის პიროვნულ სახატედ, საქართველო მან გადასცა მფარველობაში მის მშობელ დედას იმ განზრახვით, რომ ადამიანთა მოდგმას აქ მოევლონებოდა ახალი ქვეყნიერება – სახატე ქვეყანა, სადაც იბატონებდა "სამართალი, წყალობა და რწმენა". აქედან გამომდინარეობს ორი დიდი ისტორიული ამოცანა, რომელთა ხორცშესხმა ქართველებს განგების ძალით დაგვევალა: დავამკვიდროთ ჩვენს სამშობლოში ახალი ქვეყნიერება და შევინარჩუნოთ ღვთის მადლით კურთხეული ქართული ენა. აქედან გამომდინარე ვასკვნი, რომ სულხან–საბა ორბელიანს , თუნდაც ის კათოლიკე ყოფილიყო, მართლმადიდებელი ქართველებისთვის ძალიან დიდი საქმე აქვს გაკეთებული თავისი ლექსიკონის "სიტყვის კონა" სახით. ეს ერთი. მეგობარო ეგ რაც ამოიკითხე არის სისულელე და სექტანტიზმი, მისი ავტორი ვინმე სამრეკლო, არის სრულიად გაუნათლებელი თეოლოგიაში და ზვიადიზმის იდეებით იკვებება, ასე რომ ეგ რასიზმი და სექტანტიზმი ქრისტიანობა არაა, შესაბიმისად დასვკნაც მცდარია, ქრისტიანობაში არის ერთი რჩეული ერი და ამ ერს ეკლესიის წიაღში მყოფი ყველა ეროვნების ადამიანი ქვია საკუთარივე ენებით, ასე რომ სულხანზე ამ ფსევდოქრისტიანობით და რასიზმით ნუ ვისაუბრებთ, სხვა არგუმენტი დაწერე. შეეშვით ისე რა საბას -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
mari-mari15 |
Nov 18 2009, 07:43 PM
პოსტი
#38
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,149 რეგისტრ.: 11-March 09 წევრი № 6,625 |
სულხან-საბა დიდი ავტორიტეტით სარგებლობდა საქართველოში, მაგრამ გაკათოლიკების შემდეგ ხალხი მას არ გაყოლია,ყველაფრის მიუხედავად გასაკიცხი არ არის მან ეს გზა თვითონ აირჩია, ეხლა გამახსენდა საქართველოს ისტორიაში იყვნენ ისეთებიც რომლებმაც თავი გასწირეს კათოლიკობის გამო, მაგალითისთვის მოვიყვან 12-ე საუკუნეში მცხოვრებ დემეტრე თბილელს, რომელიც იტალიელ მისიონერებთან ერთად მუსულმანმა ყადმა კოცონზე დაწვა. მაგრამ ქართველი და მართლმადიდებლობა ერთმანეთისგან ხომ განუყოფელია, ღმერთი იყოს საქართველოს მფარველი.
-------------------- ჭეშმარიტება სულის უკვდავებაშია
|
KAIROS |
Nov 19 2009, 01:18 PM
პოსტი
#39
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
მარი ჩემო კარგო, ჩვენც ვფიქრობთ რომ ჩვენი ხალხი მართლმადიდებელი უნდა იყოს და იქნება კიდეც, მაგრამ არც ისე შეიძლება, რომ ეროვნება და ერის წინაშე დამსახურება წავართვათ სხვა არამართლმადიდებლებს, იგივე დემეტრე თბილელი, მიხელ თამარაშვილი, თარხნიშვილი, ძმები ზუბალაშვილები, არავისზე ნაკლები ქართველები და პატრიოტები არ ყოფილან, მეამაყება, რომ ქართველები იყვნენ, სარწმუნეობრივი საკითხი მათი პირადი საკითხია და მისი განზოგადება შეცდომაა.
პ.ს. ჩემთვის პირადად დიდი სულხანი მართლმადიდებლად გარდაიცვალა -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
mari-mari15 |
Feb 8 2010, 06:19 PM
პოსტი
#40
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,149 რეგისტრ.: 11-March 09 წევრი № 6,625 |
ციტატა ჩემთვის პირადად დიდი სულხანი მართლმადიდებლად გარდაიცვალა გაიხარე, მეც მასე ვფიქრობ, სარწმუნოება მათი ასარჩევი იყო და მათი ნებაც ეგ იყო, ჩვენ კი არ უნდა დაგვავიწყდეს არცერთი მათგანი ისინი ხომ გამოჩენილი ქართველი მოღვაწეები იყვნენ -------------------- ჭეშმარიტება სულის უკვდავებაშია
|
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 13th May 2024 - 09:53 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი