ჯადოქრობა,მაგია, არის თუ არა მართალი? პარამეტრები

[marine]

"დანაშაულებრივია მომავლით ზედმეტად დაინტერესება და ცნობისმოყვარეობის დასაკმაყოფილებლად უკანონო ხერხების გამოყენება. ასევე, ცოდვაა უფლის წინაშე არასასურველი და ზედმეტი ზრუნვა მომავალზე - ეს ან მოუთმენლობის ნიშანია სიხარულის მოლოდინში, ან - წუხილი - მჭმუნვარების მოლოდინში, და ჩვენში ღვთის განგებულებისადმი უიმედობასა და ნაკლოვანებას ამხელს"

[marine]

"მეორე დღეს, ბრწყინვალე ორშაბათს, მგონი ტრაპეზის შემდეგ, მამა გაბრიელმა გამოაცხადა, სასაფლაოზე პანაშვიდი უნდა გადავიხადოთო. ო, რა გავიხარეთ! ეს იყო ჩვენთვის ზეიმი. წავიღეთ ანალოგია და დაწყობილები ჩავედით სასაფლაოზე. მამა გაბრიელმა [აღმსარებელი და სალოსი] საკურთხევლიდან დიდი კურთხევანი გამოიტანა, სრულ საბერო შესამოსელში გამოეწყო და სულ მალე ყველანი საფლავებს შორის განვლაგდით. ის შუაში დადგა, ანალოგიასთან, ჩვენ - მის მახლობლად. უნდა ითქვას, რომ ეს საბერო შესამოსელი ერთიანად ცვლიდა მამა გაბრიელს, სულ სხვა ხდებოდა. განსაკუთრებით კუნკულ-ბარტყული აძლევდა დიდებულ იერს და უკვე ეჭვი აღარ გეპარებოდა, რომ ის სხვა სამყაროდან იყო მოსული.

ბედნიერი წუთები! მოვემზადეთ, ველოდებით როდის იტყვის ასამაღლებელს, რომ პირველი "ამინი" ვიგალობოთ, აი, წიგნიც გადაშალა და უცბად...

- ეს რა არის! ჯადო! - შესძახა მთელი ხმით.

- რა ჯადო, რის ჯადო? - ავჩოჩქოლდით ჩვენ.

- ჯადო, ჯადო! - და ერთი ამბავი ატეხა.

მივცვივდით წიგნს და ვხედავთ, მოჭრილი თმები დევს, უცნაურად მომრგვალებული, მგონი შიგ თეთრი ძაფებიც იყო გაყრილი. ეჭვი არავის შეგვპარვია, რომ ნამდვილად ჯადოსთან გვქონდა საქმე. თუმცა პირადად ჩემთვის წარმოუდგენელი და დაუჯერებელი იყო - მონასტრის წიგნში ჯადო. თან ეს თმები პანაშვიდის განგებაში იდო, ესე იგი, ერთ ადამიანს მეორის მეორის სიკვდილი უნდოდა. დავიწყე ფიქრი: "ვის უნდა ჩაედო, რაღაც შეცდომაა, ალბათ ვიღაც ერის ადამიანმა გააკეთა". ერთი სიტყვით, თვალით ვხედავ, რომ ჯადოა, მაგრამ გულით არ მჯერა, გული ვერ იღებს. მამა გაბრიელი კი ამასობაში ერთ ამბავშია. ვიღას ახსოვს პანაშვიდი? ბოლოს გამოაცხადა:

- წაიღეთ და გალავნის გარეთ დასწვით!

ასე დამთავრდა ეს ამბავი. მაშინ, რასაკვირველია, ვერაფერს მივხვდით, მაგრამ ახლა ვხვდები: ჩვენ პანაშვიდისთვის არ ჩავსულვართ სასაფლაოზე, ჯადოსთვის ჩაგვიყვანა მამა გაბრიელმა. ხომ შეიძლებოდა ის ჯადო დაგვეწვა და მერე ჩაგვეტარებინა პანაშვიდი, რისთვისაც იქ ვიყავით შეკრებილები? მაგრამ - არა. რატომღაც ამ გზით ისურვა იმ ჯადოს მოშორება. არ ვიცი, ვინ ამხილა ამ საქციელით, მაგრამ, ცხადია, თვითონ ყველაფერი კარგად იცოდა. მთელი მონასტერი შეიძრა იმ დღეს: ჯადო კურთხევანში!"

/იღუმენია პარასკევა/

[marine]

"წარმოვიდგინოთ, რომ ძეს მამის სახლში აქვს თავისუფლება ისარგებლოს ყველაფრით, რაც მას სჭირდება, და - ბევრით, რაც სიამოვნებს, მაგრამ ის არ კმაყოფილდება ამით და როდესაც წააწყდება საკუჭნაოს, რომლის გასაღებიც არ აქვს ბოძებული, აყალბებს გასაღებს და აღებს კარებს; დავუშვათ, არა იმისთვის, რომ მოიპაროს, არამედ, მარტო იმისთვის, რომ ნახოს, რა იმალება იქ. განა ეს უმადურობა არ არის?! განა არ უნდა რცხვენოდეს ძეს?! განა არასასიამოვნო არ უნდა იყოს მამისთვის?! - საქმის სულ მარტივი შეხედვით, აი, მთელი სამსჯავრო ყოველგვარი მკითხაობის ან შელოცვისა!"

[marine]

" - როგორც მსმენია, შავი გიშერი ადამიანს ავი თვალისგან იცავს. მიზანშეწონილია თუ არა შავი გიშრის ჯვრის ტარება?

- ხალხში გავრცელებულია მოსაზრება, რომ შავი გიშერი ადამიანს გათვალვისგან იცავს, გათვალვის შემთხვევაში კი იბზარება, თუმცა, ეს, რა თქმა უნდა, ცრურწმენაა. გაბზარვის მიზეზი შესაძლოა, იყოს თვითონ ქვის ხარისხი და არა ავი თვალი. რაც შეეხება გიშრის ჯვარს, შეგიძლიათ, თამამად ატაროთ ის"

[marine]

"დიდი ხნის წინ ერთი ყმაწვილი (ნ.) მოვიდა აქ და მითხრა:

- მამაო, ერთმა ჯარისკაცმა ჯადო გამიკეთა და ახლა ვეღარ ვახერხებ, რომ ე. შევირთო ცოლად.

მე მას ვუთხარი:

- წადი მამა ხარლამპი ვასილოპულოსთან, მან იცის ჯადოების შესახებ.

როცა მივიდა, მამა ხარლამპიმ მას ჰკითხა:

- იმ დროს, როცა ჯადო გაგიკეთეს, ეზიარებოდი?

- არა, - უპასუხა მან.

- ამიტომაც იმოქმედა შენზე ჯადომ, შვილო.

ექვსი წელი რომ გავიდა, ვკითხე ნ.-ს:

- ნ., რა ხდება, დაქორწინდი ე. - ზე?

- ვერც მე ვირთავ სხვას და ვერც ის თხოვდება სხვაზე, - მიპასუხა მან".

/ღირსი ეფრემ კატუნაკელი/

[marine]

"მამა ეფრემი [კატუნაკელი] მხურვალედ ლოცულობდა ასევე თავისი ტანჯული ბიძაშვილისთვის, რომელიც ჯადოქრობაში იყო გარეული. ამ დროს მისმა ლოცვებმა ყოველგვარ ზღვარს გადააჭარბა და ღმერთს ევედრებოდა: "ღმერთო ჩემო, შენი პატიოსანი სისხლის გამო, რომელიც ჯვარზე დასთხიე, ეს საბრალო ადამიანიც შეიწყალე". პასუხად კი ერთი მაგარი სილა მივიღე, რომელიც სამართლიანად დავიმსახურეო, - ამბობდა ბერი. "ღმერთი ყველაფერს ითმენს, მაგრამ ჯადოქრობა... შორს". შემდეგ, როცა ჭკუა ისწავლა, ამბობდა: "სხვა დროსაც ვცადე მსგავსი რამ და ღვთის რისხვა დავიტეხე თავს, თუმცა მოვასწარი შენდობის თხოვნა და აღარ ვიწვნიე სილა. შიში და ძრწოლა გიპყრობს ადამიანს".

[marine]

"ცოტა ხნნის წინ წმიდა მთაზე ერთი ჯადოქარი მოვიდა. რაღაც მოჯადოებული პალოებითა და ბადეებით მან ერთ ადგილს მთლიანად დაფარა ჩემი სენაკისკენ მომავალი გზა. აქეთ რომ გაევლო ისეთ ადამიანს, ვისაც ცოდვები მონანიებული არ ჰქონდა, აუცილებლად დაშავდებოდა, ოღონდ ისე, რომ მას ამის მიზეზი არ ეცოდინებოდა. როცა გზაზე ეს ჯადოქრული ბადე დავინახე, ჯვარი გადავისახე და მათ შორის შევაბიჯე - ყველაფერი დაირღვა. შემდეგ სენაკში თვითონ ჯადოქარი მივიდა. მან ბოროტი ზრახვები აღიარა და თავისი წიგნები დაწვა"

/ღირსი პაისი ათონელი/

[marine]

"იმათთვის, ვინც თავისი ნებით შევიდა კავშირში ბოროტ ძალასთან და ჯადოქრობას შეუდგა, გამოსავალი არ არის. ექიმბაშებს არ უნდა მიმართოთ, ისინი ერთს მოარჩენენ, სულს კი ავნებენ"

/მართალი მატრონა მოსკოველი/

[marine]

"XV საზვერე - ჯადოქრობისა და მკითხაობის ცოდვა"

[marine]

"ის, რასაც ჯადოქარი აკეთებს, არის ცდომილება, ბოდვა. ამ დროს ბოროტი "ანგელოზად ნათლისა" გვევლინება. თუ მისი ოინები არ იცი, ვერ მიხვდები, ღვთის სულია თუ ბოროტის, შეიძლება ჩაგითრიოს კიდეც და საღვთო აღტაცება გეგონოს. ბევრნი ცდებიან ასე"

/წმ. პორფირი კავსოკალიველი/

[marine]

"მრავალია შემთხვევა როცა ეშმაკეულობის, შეპყრობილობის მდგომარეობა განვითარებიათ ბავშვებს, მოზარდებს, მშობელთა, ნათესავთა ცოდვების გამო, მათზე შელოცვის, ჯადოქრობის რიტუალის შესრულების შედეგად.

ერთ-ერთი მოზარდი მართლმადიდებლურად მისი მონათვლიდან ერთი წლის შემდეგ დათვრა და შემდეგ შესცოდა ამ მდგომარეობაში, თან ჯადოქართან წავიდა ვითომ განსაკურნებლად. სტუმრობის შემდგომ იგრძნო როგორ ჩასახლდა მასთან ორი დემონური სული და საუბარი დაუწყეს მას, ისინი ხანდახან იმდენად იპყრობდნენ რომ ის იმეორებდა მათ ნაკარნახევ სიტყვებს ისე რომ შინაარსაც კი ვერ წვდებოდა მათსას, თან შეგრძნება ჰქონდა წამებისა, ბოლოს იმდენად შეერყა გონება რომ ფსიქიატრიულ საავადმყოფოში მოხვდა"

/დეკ. დავით ციცქიშვილი/

[marine]

"მამა პაისმა [ათონელი] გვიამბო: "სენაკში ვიჯექი და ზარის რეკვა მომესმა. ფანჯრიდან გავიხედე და რას ვხედავ: ჩემს წინ შავი მაგიის მასწავლებელი დგას, მას კი ეშმაკთა კრებული მოჰყვება. ადამიანი, ხატი ღვთისა, ერთი ეშმაკი არ ეყოფა? მას დემონთა ჯარი მისდევს. კარი არ გავუღე, დროს ამაოდ დავკარგავდი".

მოგვიანებით, როცა მამა პაისი მონასტერში ჩავიდა, მამებმა ერთი უცნაური სტუმრის შესახებ უამბეს, მაგრამ მას არაფერი უთქვამს"

[marine]

"ვიღაცამ ლოცვა-კურთხევა სთხოვა საქადაგებლად წასასვლელად. მამა პაისმა [ათონელი] უპასუხა: "ქადაგების დასაწყებად ადამიანი წმიდანი უნდა იყოს. სასწაულების ქმნა უნდა შეეძლოს! მაგალითად, სადმე კუთხეში ჯადოქარს რომ შეხვდეს, მის წინაშ სასწაული უნდა აღასრულოს, რათა იმ საბრალო ცდუნებულმა იწამოს ქრისტე"

[marine]

ჯადოსგან განკურნება

"ანასტასია თავის ქმარ გაბრიელთან დიდი ხნის განმავლობაში ცხოვრობდა სიმშვიდესა და თანხმობაში. მაგრამ, აი, გაურკვეველი მიზეზების გამო, მან მოიძულა თავისი ქმარი იმდენად, რომ უნდოდა გაყრა. გაბრიელი ძალიან განიცდიდა ცოლის მხრიდან სიძულვილს და ეცადა, თავი მოეკლა. მათი ერთობლივი ცხოვრება გახდა აუტანელი და ქალი სახლიდან წავიდა. ვიღაცამ მას უამბო ხუეეს სვიმეონის შესახებ და ანასტასია მასთან რჩევისთვის გაემგზავრა.

მისვლისთანავე დედა ალექსანდრამ მას ჩაი დაალევინა. ანასტასიამ უამბო, რომ ერთი კვირით სტუმრობდა ლავრას, მაგრამ რა მიზეზით - ეს არ უთქვამს.

მოულოდნელად თავისი კელიიდან გამოვიდა მამა სვიმეონი და დაუძახა ანასტასიას აღსარებაზე, მაგრამ დედა ალექსანდრამ დაუწყო ხუცეს მტკიცება, რომ ანასტასია ახალი ჩასული იყო და აღსარებისთვის ჯერ არ იყო მზად. "მამაო, ჯერ აქვს დრო, არ ეჩქარება", - დაამატა მონაზონმა. მაგრამ ხუცესი დაჟინებით ითხოვდა და დაიწყო აღსარების მიღება. ქალი გამოვიდა მოძღრისგან გაცისკროვნებული და გახარებული.

მეორე დღეს ანასტასია ეზიარა ქრისტეს წმიდა საიდუმლოებებს და ამის შემდგომ გაემგზავრა. ყვეალფერი, რაც უთხრა მამა სვიმეონმა, ახდა. ოჯახში ის დაბრუნდა, როგორც მოსიყვარულე მეუღლე. მან უამბო ქმარს, რომ მოძღვარმა მასზე ბოროტი ადამიანების მიერ გაკეთებული ჯადო დაინახა, რომელიც სადღაც საკუჭნაოში ძნებში იყო დამალული. ცოლ-ქმარი ერთად წავიდა ჯადოს მოსაძენბად და იპოვეს კიდეც.

მოძღვრის კურთხევით, მათ გადაწყვიტეს მისი დაწვა, რა დროსაც მათ სახლში ყვირილით შეირბინა მეზობელმა ქალმა და ყვირილთვე იტაცა თავზე ხელი - არ დაწვათ! არ დაწვათ! - ყვიროდა ის. ამის შემხედვარე ქმარი მას დაემუქრა, რომ ჯადოსთან ერთად მასაც დაწვავდა ღუმელში, რის მერეც მეზობელი ქალი გაიქცა.

როგორც აღმოჩნდა, ეს იყო ჯადოქარი და შურის გამო მათ ოჯახში ასეთი განხეთქილება ჩამოაგდო - ქმარი აპირებდა თვითმკვლელობა, ანასტასია ასე მალე რომ არ დაბრუნებულიყო მასთან. აი, თურმე რატომ ითხოვდა მოძღვარი დაუყოვნებლივ აღსარებას და ქალის ქმართან დაბრუნებას".

[marine]

ჯადოსგან განკურნება

"ანასტასია თავის ქმარ გაბრიელთან დიდი ხნის განმავლობაში ცხოვრობდა სიმშვიდესა და თანხმობაში. მაგრამ, აი, გაურკვეველი მიზეზების გამო, მან მოიძულა თავისი ქმარი იმდენად, რომ უნდოდა გაყრა. გაბრიელი ძალიან განიცდიდა ცოლის მხრიდან სიძულვილს და ეცადა, თავი მოეკლა. მათი ერთობლივი ცხოვრება გახდა აუტანელი და ქალი სახლიდან წავიდა. ვიღაცამ მას უამბო ხუცეს სვიმეონის შესახებ და ანასტასია მასთან რჩევისთვის გაემგზავრა.

მისვლისთანავე დედა ალექსანდრამ მას ჩაი დაალევინა. ანასტასიამ უამბო, რომ ერთი კვირით სტუმრობდა ლავრას, მაგრამ რა მიზეზით - ეს არ უთქვამს.

მოულოდნელად თავისი კელიიდან გამოვიდა მამა სვიმეონი და დაუძახა ანასტასიას აღსარებაზე, მაგრამ დედა ალექსანდრამ დაუწყო ხუცეს მტკიცება, რომ ანასტასია ახალი ჩასული იყო და აღსარებისთვის ჯერ არ იყო მზად. "მამაო, ჯერ აქვს დრო, არ ეჩქარება", - დაამატა მონაზონმა. მაგრამ ხუცესი დაჟინებით ითხოვდა და დაიწყო აღსარების მიღება. ქალი გამოვიდა მოძღვრისგან გაცისკროვნებული და გახარებული.

მეორე დღეს ანასტასია ეზიარა ქრისტეს წმიდა საიდუმლოებებს და ამის შემდგომ გაემგზავრა. ყვეალფერი, რაც უთხრა მამა სვიმეონმა, ახდა. ოჯახში ის დაბრუნდა, როგორც მოსიყვარულე მეუღლე. მან უამბო ქმარს, რომ მოძღვარმა მასზე ბოროტი ადამიანების მიერ გაკეთებული ჯადო დაინახა, რომელიც სადღაც საკუჭნაოში ძნებში იყო დამალული. ცოლ-ქმარი ერთად წავიდა ჯადოს მოსაძენბად და იპოვეს კიდეც.

მოძღვრის კურთხევით, მათ გადაწყვიტეს მისი დაწვა, რა დროსაც მათ სახლში ყვირილით შეირბინა მეზობელმა ქალმა და ყვირილთვე იტაცა თავზე ხელი - არ დაწვათ! არ დაწვათ! - ყვიროდა ის. ამის შემხედვარე ქმარი მას დაემუქრა, რომ ჯადოსთან ერთად მასაც დაწვავდა ღუმელში, რის მერეც მეზობელი ქალი გაიქცა.

როგორც აღმოჩნდა, ეს იყო ჯადოქარი და შურის გამო მათ ოჯახში ასეთი განხეთქილება ჩამოაგდო - ქმარი აპირებდა თვითმკვლელობა, ანასტასია ასე მალე რომ არ დაბრუნებულიყო მასთან. აი, თურმე რატომ ითხოვდა მოძღვარი დაუყოვნებლივ აღსარებას და ქალის ქმართან დაბრუნებას".

[marine]

"კვირაში რამოდენიმეჯერ [კიევ-პეჩორის] ლავრაში ტარდება პარაკლისი, რომლის დროსაც ავადმყოფს მარკოზ მესაფლავის ქუდს ახურავენ, ეს ქუდი არამარტო თავის ტკვილებს კურნავს, არამედ ისეთი უარყოფითი ენერგიებისგანაც ათავისფულებს, როგორიცაა ჯადო"