მიაფიზიტები, თუ მონოფიზიტები???? პარამეტრები

[დათიკო]

ხალხნო, მოკლედ ამას წინათ ერთ ადამიანს ვესაუბრებოდი და ჩემდა გასაკვირად აღმოვაჩინე რომ თურმე სომხები თავის თავს მიაფიზიტებს უწოდებენ. ზოგადად ეს ორი ტერმინი ერთნაირად იტარგმნება, მაგრამ თუმე სწყინთ როცა მათ მონოფიზიტებად იხსენიებენ, რადგან მონოფიზიტური სწავლება თავადაც ანათემაზე გადაუციათ.
კი ვიცოდი რომ ისინი თავს სომხეთის სამოციქულო ეკლესიას უწოდებენ და მართლმადიდებლებადაც მიაჩნიათ თავი, მაგრამ ეს ტერმინი პირველად გავიგე.
მინდა რომ ამ თემაში უფრო დეტალურად ვისაუბროთ მონოფიზიტობისა თუ ორიენტალ ორთოდოქსიის შესახებ.

ანუ როგორც დიალოგისას შევიტყვე:
მიაფიზიტებს მართლაც ქრისტეს ერთი ბუნების სწამთ, მაგრამ მონოფიზიტებისგან განსხვავებით, მათ სწამთ, რომ ეს ერთი ბუნება სრული ღვთიური და სრული ადამიანური ბუნების თანაბარი მონაწილეობით არის შექმნილი, მათი ერთმანეთთან შერევის, ერთმანეთისგან განცალკავების და რომელიმე მათგანის ცვლილების გარეშე.


მოკლედ, ვისაუბროთ ამაზე.

[მნათე]

ამ საუბარში მეც ვმონაწილეობდი და ცოტა არ იყოს დამაბნეველი აღმოჩნდა..

მოკლედ იქნებ დავწეროთ;

რას ვამბობთ ჩვენ - ქალკედონელები
რას ამბობდნენ - ანტიქალკედონელები - მონოფიზიტები
და საიდან მოვიდნენ - მიაფიზიტები თუ რაცხა

[დათიკო]

მნათე

რას ვამბობთ ჩვენ - ქალკედონელები

ნუ ლოსკის მიხედვით:

მთავარია შემაერთებელი საწყისი: ერთარსობა.
ქრისტე თანაარსია მამისა და ამავე დროს ის თანაარსია კაცისა. როგორც ვხედავთ თანაარსობა ორია, მაგრამ ერთარსობა - ერთია. ჰიპოსტასი ორივე ბუნებას მოიცავს.

აქ მინდა აღვნიშნო ერთი რამ. ეს მიაფიზიტები თურმე ამტკიცებენ რომ ისინი აღიარებენ ქრისტეს ორ ბუნებას, და ეს ორი ბუნება გაერთიანებულია ერთ ბუნებაშიო. ოღონდ ეს ერთი ბუნება ჰიპოპსტასის მნიშვნელობით არისო. ანუ, მხცოლოდ ტერმინოლოგიური ხვაობააო. რაც ბუნებრივია აბსურდია. მაშინ აღარ ყოფილა განსხვავება ჩვენსა და მათ შორის.

ჩვენ გვწამს რომ ქრისტეს ორი ბუნება გააჩნია და შესაბამისად მას ორი ნება აქვს - ადამიანური და ღვთაებრივი.

[ლეონტი]

არსებობს ცნობები, რომელთაც ეყრდნობოდნენ ქართველი მეცნიერების მთელი ელიტა, რომლის თანახმად 13 ასურელი მამათა ქალკედონიკობა სადავოა.
კოპტები, ეთიოპია, საოცარი სამყარო, სადაც სასწაულები დღესაც ხდება.
მკაცრი ასკეტიზმი და ქრისტიანული შემართება.ისინი თავის თავს მართლმადიდებლებს უწოდებენ და აღნიშნავენ რომ ქალკედონის განხეთქილება მათთვის ფორმალური იყო და ფოლიტიკურ საფუძველს ეყრდნობოდა.
სომხები მგონია კიდე სხვა სახის მონოფიზიტები არიან.
რაღაცეები ჩემთვის გაუგებარია.

[Sotiris]

დათიკო

ნუ ანერვიულდები, სომხები მონოფიზიტები არიან რომ მოვიცლი, ერთ საინტერესო ტექსტს დავდებ, ერთადერთი პრობლემა ისაა, რომ ინგლისურადაა.

[დათიკო]

Sotiris

ერთადერთი პრობლემა ისაა, რომ ინგლისურადაა.

არაა ეგ პრობლემა
დადე.

ნუ ანერვიულდები, სომხები მონოფიზიტები არიან

ნუ, მეც ეგრე ვიცი, მაგრამ ასე დაჟინებით ამტკიცებენ არა ვართო. თანაც ანათემირებული არის მონოთეიზმიო. ესე იგი თავის თავს გამოუცხადეს ანათემა?

[ნათია]

ძალიან საინტერესო თემაა და გულისყურით წავიკითხავ თქვენს პოსტებს

აბა თქვენ იცით

[მნათე]

მთავარია შემაერთებელი საწყისი: ერთარსობა.
ქრისტე თანაარსია მამისა და ამავე დროს ის თანაარსია კაცისა. როგორც ვხედავთ თანაარსობა ორია, მაგრამ ერთარსობა - ერთია. ჰიპოსტასი ორივე ბუნებას მოიცავს.

აქ მინდა აღვნიშნო ერთი რამ. ეს მიაფიზიტები თურმე ამტკიცებენ რომ ისინი აღიარებენ ქრისტეს ორ ბუნებას, და ეს ორი ბუნება გაერთიანებულია ერთ ბუნებაშიო. ოღონდ ეს ერთი ბუნება ჰიპოპსტასის მნიშვნელობით არისო. ანუ, მხცოლოდ ტერმინოლოგიური ხვაობააო. რაც ბუნებრივია აბსურდია. მაშინ აღარ ყოფილა განსხვავება ჩვენსა და მათ შორის.

ჩვენ გვწამს რომ ქრისტეს ორი ბუნება გააჩნია და შესაბამისად მას ორი ნება აქვს - ადამიანური და ღვთაებრივი.

მოკლედ ჩვენ ვამბობთ რომ - ქრისტე თავის თავში, უკვე არის ღმერთის ადამიანზე დანათესავება არა?

[დათიკო]

მნათე

მოკლედ ჩვენ ვამბობთ რომ - ქრისტე თავის თავში, უკვე არის ღმერთის ადამიანზე დანათესავება არა?

კი
მაცხოვარი თავისი კაცობრივი ბუნებით ჩვენი თანაარსია. (ლოსკი)

[მნათე]

მაცხოვარი თავისი კაცობრივი ბუნებით ჩვენი თანაარსია. (ლოსკი)

და ეს მიაფიზიტებიც, მაგას ამბობენო არა?

[Sotiris]

Sotiris

არაა ეგ პრობლემა
დადე.

რაფიდზე ავტვირთე ათონის მთის წმ. გრიგოლის მონასტრის მღვდელმონაზონ ლუკას ნაშრომი, რომელიც მონოფიზიტთა თითქოს მართლმადიდებლობას ეხება. ნაშრომი რეალურად სამი ნაწილისგან შედგება:

1) ეკლესიოლოგიური წინაპირობები
2) ისტორიული მოწმობები
3) დოგმატური განსხვავებები

პირველ ნაწილში განხილულია ეკლესიოლოგიურო საფუძვლები, რომლებითაც უნდა ვიხელმძღვანელოთ მსგავსი პრობლემების განხილვისას. მეორე ნაწილში მოყვანილია მრავალი მოწმობა იმის საჩვენებლად, რომ ეკლესიას მონოფიზიტები მწვალებლებად მიაჩნდა. მესამე ნაწილში საკუთრივ დოგმატურ სხვაობებზეა საუბარი, ძირითადად სევეროს ანტიოქელის სწავლების დაპირისპირებით მართლმადიდებლურ სწავლებასთან (არადა ახლა ზოგიერთ წრეებში ტრენდია სევეროსი მართლმადიდებლად მიიჩნიონ). ამ დოგმატურ სხვაობებს ეკუთვნის:

ა) სევეროსის მიერ ბუნების და იპოსტასის გაიგივება, რაც საფუძველს არისტოტელიზმში იღებს
ბ) სევეროსის მიერ ქრისტეს ორი ბუნების იპოსტასური ერთობის წმიდა მამათაგან განსხვავებულად გაგება
გ) სევეროსის მიერ ნებისა და საქმის მიწერა პირისადმი და მისი მონოენერგიზმი მონოთელიტიზმთან ერთად
დ) სევეროსის მიერ ქრისტეს კაცობრივი ბუნების განღმრთობის არამართლმადიდებლური გაგება

ნაშრომში კარგადაა ნაჩვენები თუ რა კატასტროფულია მართლმადიდებლობის თვალსაზრისით სევეროსის სწავლება.

ახლა რაც შეეხება სომხებს: უკვე ერთხელ დავწერე, რომ მეექვსე-მეშვიდე საუკუნეებში მათს ოფიციალურ სწავლებას აქტისტიზმი (უკიდურესი მონოფიზიტიზმი) წარმოადგენდა, რომელსაც პოზიციები ბოლომდე არასოდეს დაუთმია, მიუხედავად სომხების ეკლესიაზე სირიელი იაკობიტების გავლენისა (ქართულად თუ გინდათ ციტატები, ზ. ალექსიძის მიერ გამოცემული არსენ საფარელის ტრაქტატი უნდა ნახოთ, უფრო სწორად მისთვის დართული გამოკვლევა. საღმრთისმეტყველო თვალსაზრისით ალექსიძის ნაშრომი სუსტია, მაგრამ პლიუსი არის რამდენიმე სასარგებლო ციტატის თარგმნა სომხურიდან ქართულად). საერთოდ სომხები ანეგდოტური შემთხვევაა, საკუთარ ეკლესიას ერთ წმიდა კათოლიკე სამოციქულო მართლმადიდებელ სომხურ ეკლესიას უწოდებენ

ნუ, მეც ეგრე ვიცი, მაგრამ ასე დაჟინებით ამტკიცებენ არა ვართო. თანაც ანათემირებული არის მონოთეიზმიო. ესე იგი თავის თავს გამოუცხადეს ანათემა?

არა, ანათემა გამოუცხადეს ევტიქის (მე-5 ს.-ის ბოლოსთვის ეს თითქმის ყველა მონოფიზიტურმა მიმდინარეობამ გააკეთა), მაგრამ ევტიქიანიზმის ანათემიზირება არ ნიშნავს, რომ კაცი ავტომატურად მართლმადიდებელი ხდება.

[ლეონტი]

სოტირისის მოტანილი საიტი ისე მომეწონა რო ვაკოპირებ ტექსტს.

Who We Are

We are the One Holy Universal Apostolic Orthodox Armenian Church.

We are the living body of Christ, the Christian Church of the Armenian people, the entire world-wide community of the Armenian nation.

Founded in the first century by two of the Apostles of Jesus Christ, Saints Thaddeus and Bartholomew, we are one of the five ancient Eastern Oriental Orthodox churches. At the beginning of the fourth century, Armenia became the first nation in the world to declare Christianity as our state religion through the work of our patron saint, St. Gregory the Illuminator, and the decree of King Trdat III. As one of the oldest autocephalous national Christian churches, for more than 1,700 years we have steadfastly and devotedly followed Our Lord Jesus Christ, His teachings, the teachings of His Holy Apostles, Our sacred Church traditions, and the teachings of our graceful Saints and Church fathers.

Our Church is One, in that our Lord Jesus Christ founded one Church. Having been founded by the one Lord Jesus Christ, the Church has one faith, one liturgy, one hierarchy. The Armenian Church is one in herself and one with the great Church of our Lord, since she accepts and keeps the Church’s faith, teachings and practices, "as once delivered to the Saints" and as defined by the first three Ecumenical councils of Nicaea in 325 A.D, of Constantinople in 381 and of Ephesus in 431.

Our Church is Holy, because our Lord Jesus Christ made her Holy. The Armenian Church has produced many saints. Many of her members have been martyred and martyred for the sake of Jesus Christ. The first known Armenian saint and martyr is Saint Santoukht, the virgin daughter of King Sanatrouk.

Our Church is Universal, because she shares in the universality of the great Church of Christ, and she herself has continued to exist in spite of very great hardships throughout the centuries. Further, all faithful may join the Armenian Church.

Our Church is Apostolic, because it was founded directly by two of the twelve apostles, Saints Thaddeus and Bartholomew who ordained the first Armenian bishops.

Our Church is Orthodox, because it has the true faith of Christ.

We are a Church with over nine million faithful dispersed in every continent throughout the world. The head of the Church is Jesus Christ. The Supreme Patriarch and Catholicos of All Armenians is the worldwide spiritual leader of the Nation, for Armenians both in Armenia and in the Dispersion. He is Chief Shepherd and Pontiff to all Armenians dispersed throughout the world. The spiritual and administrative headquarters of the Church, the Mother See of Holy Etchmiadzin, established in 301 AD in the city of Vagharshapat, Armenia, seventeen centuries later continues to guide our devoted nation and people on the luminous paths of fulfilling the primary mission of our Church - leading people to God.

[ალექსანდრე]

ქართულად თარგმნეთ რა ვინმე ღვთისნიერმა

[დათიკო]

გაღმა ფორუმზე ასეთი რამ დაპოსტეს:

В том же направлении движутся и переговоры между антихалкидонитами и православными. Официальное начало диалогу было положено в Шамбези в 1985 году, хотя подготовительные богословские консультации начались задолго до этого. В 1987 году на встрече в Коринфе обе стороны констатировали, что, «хотя важнейшие термины употребляются и с различными оттенками, тем не менее обе ведущие диалог Церкви этими терминами выражают православное богословие»[2].

1989 году в монастыре Анба Бишой был принят общий результативный текст, содержавший следующие выводы[3]:

1) Обе стороны — «авторитетные носители апостольской веры и апостольского предания».

2) «Основой и условием, необходимым для восстановления прерванного полного общения, считается апостольская вера и Предание Древней Апостольской Церкви», согласно которым «Сын и Слово Божие... является Богом истинным и истинным человеком, совершенным в Своем Божестве и совершенным в Своем человечестве», причем «человеческая природа воплотившегося... Слова Божия не была ни неипостасной, ни самоипостасной, ни безличной, а воипостасной».

7) «Богоносные отцы и учители Церкви термины природа, ипостась и лицo применяют как равнозначные синонимы...»

8) «В богочеловеческом Лице Господа нашего Иисуса Христа нет двух раздельных действий и двух воль. Ибо действие и воля нетварной Божественной природы соединились с действием и волей тварной человеческой природы. То, что здесь существует, есть одно Лицо Иисуса Христа, которое является носителем двух природ, не смешавшихся, но соединившихся ипостасно таким образом, что нет слияния, смешения, изменения или поглощения одной природы другою...»

9) «Обе [природы] соединились неслитно, неизменно, нераздельно и неразлучно — что привело... Древнюю Неразделенную Церковь, а также членов Смешанной богословской комиссии по диалогу к осуждению учения Нестория, Евтихия и их последователей...»

10) «Имеющиеся в христологическом догмате различия между Православной Церковью и Древними Восточными Нехалкидонскими Церквами скорее лексические, фразеологические, а не существенно смысловые...»

გაგიგიათ რამე ამ კრების შესახებ?
ძალიან საეჭვო კრება ჩანს. თანაც აქ საუბარია, თითქოს ჩვენი ეკლესიის საკმაოდ მაღალი ეირარქები დაეთანხმნენ აქ მოყვანილ თეზისებს.

7) «Богоносные отцы и учители Церкви термины природа, ипостась и лицo применяют как равнозначные синонимы...»

აი აქ არის შეცდომა.
მამები ტერმინებს ჰოპოსტასს და ბუნებას ერთი მნიშვნელობით იყენებდნენო. სწორედ ამაშია მთელი ცდომილება.

2) «Основой и условием, необходимым для восстановления прерванного полного общения, считается апостольская вера и Предание Древней Апостольской Церкви», согласно которым «Сын и Слово Божие... является Богом истинным и истинным человеком, совершенным в Своем Божестве и совершенным в Своем человечестве», причем «человеческая природа воплотившегося... Слова Божия не была ни неипостасной, ни самоипостасной, ни безличной, а воипостасной».

აქაც. არადა დამასკელთან ვკითხულობთ.
ვაღიარებთ რა ერთსა და იმავე იესო ქრისტეს, ჩვენს უფალს, სრულ ღმერთად და სრულ კაცად, ვამბობთ რომ მასვე, ერთსა და იმავეს, აქვს ყოველივე ის, რაც მამას, გარდა უშობელობისა, და აქვს ყოველივე ის, რაც - პირველ ადამს, გარდა ცოდვისა (კერძოდ, ესაა სხეული და მოაზროვნეობითი და გონისმიერი სული). ამასთან, ორი ბუნების შესაბამისად, ორმაგი აქვს მას ის, რაც ბუნებითია ამ ორი ბუნებისათვის. ორი ბუნებითი ნებელობა, - საღვთო და ადამიანური; ორი ბუნებითი მოქმედება, - საღვთო და ადამიანური; ორი ბუნებითი თვითუფლებრივობა, - საღვთო და ადამიანური; სიბრძნე და ცოდნა, - საღვთო და ადამიანური. მართლაც, არის რა თანაარსი ღვთისა და მამისა, თვითუფლებრივად ნებელობს და მოქმედებს იგი როგორც ღმერთი, ხოლო არის რა, აგრეთვე, თანაარსი ჩვენი, თვითუფლებრივად ნებელობს და მოქმედებს იგივე როგორც ადამიანი, რადგან მისია საკვირველებანი და მისივეა ვნებულებანიც.

წმინდა იოანე დამასკელი
მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა
თავი ორმოცდამეჩვიდმეტე
ორი ბუნების თვისებათა შესახებ
http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/damaskeli/57.htm

[Lenus]

"Our Church is Orthodox, because it has the true faith of Christ" -

მძიმე შემთხვევაა.

მამები ტერმინებს ჰოპოსტასს და ბუნებას ერთი მნიშვნელობით იყენებდნენო. სწორედ ამაშია მთელი ცდომილება.

დათიკო, მე როგორც ვიცი, სახე და ჰიპოსტასი სინონიმებიაო, მაგრამ ბუნება - არა მგონია.

[დათიკო]

Lenus

დათიკო, მე როგორც ვიცი, სახე და ჰიპოსტასი სინონიმებიაო, მაგრამ ბუნება - არა მგონია

სწორედ რომ ბუნებაო.
საქმე რაშია იცი?
მათ არასწორად აქვთ გაგებული კირილე ალექსანდრიელის სწავლება:
"ერთი ბუნმება განხორციელებული სიტყვისა."
როგორც ლოსკისთან ვკითხულობთ:
აქ ადგილი ჰქონდა მარტივ ტერმინოლოგიურ შეცდომას, რაც ჩანს მთლიანი კონტექსტიდან. წმ. კირილე მართლმადიდებლად რჩება. მაგრამ მისამ ზოგიერთმა მოწაფემ ეს ფორმულა პირდაპირ გაიგო: ქრისტეში ერთი ბუნებაა, ესაა ღმერთაება; აქედანა ამ ერესის სახელწოდებაც - მონოფიზიტობა.

ბუნება - არა მგონია.

არადა კირილე ალექსანდრიელი სრულიად სხვა რამეს გულისხმობდა მანდ:
ერთ ბუნებას ის უწოდებდა ადამიანის სულირ და ხორციელ ერთიან ბუნებას. ქრისტე იყო სრული ღმერთი და სრული კაცი, მაგრამ ეს კაცობრივი ბუენბა იყო ერთი ბუნების მატარებელი და არა ხორცი და სული ცალ-ცალკე.
ანუ

"ერთი ბუნმება განხორციელებული სიტყვისა."

მათ კი ეს ტერმინი ჰიპოსტასის მნიშვნელობით მიიღეს.

[Sotiris]

სოტირისის მოტანილი საიტი ისე მომეწონა რო ვაკოპირებ ტექსტს.

მოდი გადავთარგმნი ბარემ

ვინ ვართ ჩვენ?

ჩვენ ვართ ერთი წმიდა კათოლიკე სამოციქულო მართლმადიდებელი სომხური ეკლესია.

ჩვენ ვართ ქრისტეს ცოცხალი სხეული, სომეხი ხალხის ქრისტიანული ეკლესია, სრული მსოფლიო კრებული სომეხი ერისა.

დაარსებული პირველ საუკუნეში იესუ ქრისტეს მოციქულთა, წმიდა თადეოზისა და ბართლომეს მიერ, ჩვენ ვართ ერთ-ერთი ხუთ ძველ აღმოსავლურ მართლმადიდებელ ეკლესიათაგანი. მეოთხე საუკუნის დასაწყისში სომხეთი პირველი სახელმწიფო გახდა მსოფლიოში, რომელმაც გამოაცხადა ქრისტიანობა სახელმწიფო რელიგიად ჩვენი მფარველი წმიდანის, გრიგოლ განმანათლებლის ღვაწლის და მეფე თრდატ მესამის ბრძანების შედეგად. ვითარცა ერთ-ერთი უძველესი ეროვნული ავტოკეფალური ეკლესია, 1700 წელზე მეტია რაც მტკიცედ და მონდომებით მივსდევთ ჩვენს უფალ იესუ ქრისტეს, მის სწავლებებს, მისი წმიდა მოციქულების სწავლებებს, ჩვენს წმიდა საეკლესიო გადმოცემებს და ჩვენი მადლით აღსავსე წმიდანების და ეკლესიის მამების სწავლებებს.

ჩვენი ეკლესია არის ერთი, რადგან ჩვენმა უფალმა იესუ ქრისტემ ერთი ეკლესია დაარსა. არის რა დაარსებული ერთი უფლის იესუ ქრისტეს მიერ, ეკლესიას აქვს ერთი სარწმუნოება, ერთი ღმრთისმსახურება, ერთი იერარქია. სომხური ეკლესია არის ერთი თავის თავში და ერთი ჩვენი უფლის დიდ ეკლესიასთან, რადგან იგი ღებულობს და იცავს ეკლესიის რწმენას, სწავლებებს და გადმოცემებს ისე, "როგორც ერთხელ იქნა გადმოცემული წმიდათა მიერ" და როგორცაა განსაზღვრული სამი პირველი მსოფლიო კრების, ნიკეის (325 წ.), კონსტანტინეპოლის (381 წ.) და ეფესოს (431 წ.) კრებათა მიერ.

ჩვენი ეკლესია არის წმიდა, რადგან ჩვენმა უფალმა იესუ ქრისტემ წმიდა-ჰყო იგი. სომხური ეკლესიიდან მრავალი წმიდანი აღმოცენდა. მის წევრთაგან მრავალი ეწამა იესუ ქრისტესთვის. პირველი ცნობილი სომეხი წმიდანი და მოწამე არის წმიდა სანტუხტი, მეფე სანატრუკის ქალწული შვილი.

ჩვენი ეკლესია არის კათოლიკე, რადგან მას გააჩნია ქრისტეს დიდი ეკლესიის კათოლიკე ხასიათი და რადგან იგი აგრძელებდა არსებობას საუკუნეების მანძილზე სხვადასხვა დიდი სიძნელეების მიუხედავად. გარდა ამისა, ნებისმიერ მორწმუნეს შეუძლია შეუერთდეს სომხურ ეკლესიას.

ჩვენი ეკლესია არის სამოციქულო, რადგან იგი დაარსებულია თორმეტ მოციქულთაგან ორის, წმიდა თადეოზისა და ბართლომეს მიერ, რომლებმაც ხელი დაასხეს პირველ სომეხ ეპისკოპოსებს.

ჩვენი ეკლესია არის მართლმადიდებელი, იმიტომ რომ მას აქვს ქრისტეს მართალი სარწმუნოება.

ჩვენ ვართ ეკლესია ცხრა მილიონზე მეტი მორწმუნით, რომლებიც გაბნეული არიან ყველა კონტინენტზე. ეკლესიის თავი არის იესუ ქრისტე. ყველა სომეხთა უზენაესი პატრიარქი და კათოლიკოსი არის სულიერი მამა ერისა, როგორც სომეხთათვის სომხეთში, ასევე დიასპორაში. ის არის მწყემსთავარი და წინამძღვარი ყველა სომეხისათვის, რომლებიც გაბნეულნი არიან მსოფლიოში. ეკლესიის სულიერი და ადმინისტრაციული ცენტრი, წმიდა ეჩმიაძინის დედა საყდარი, რომელიც დაარსებული იყო 301 წ. ქალაქ ვაღარშაპატში (სომხეთი), ჩვიდმეტი საუკუნის შემდეგაც აგრძელებს ჩვენი კეთილმორწმუნე ერისა და ხალხისთვის მეგზურის როლს ჩვენი ეკლესიის მთავარი მიზნის - ხალხის ღმერთთან მიყვანის ნათელ გზაზე.

ღმერთმა გვაშოროს ასეთი ეთნოფილეტიზმი

[italieli-dato]

ღმერთმა გვაშოროს ასეთი ეთნოფილეტიზმი

თან რაფერი

[დათიკო]

მე რატომღაც ასეთ ტენდენციას ვამჩნევ: მათ სურთ რომ მაქსიმალურად დაგვემსგავსონ. მალავენ თავიანთ ცდომილებებს და ამბობენ რომ ზუსტად იმის გვწამს რაც თქვენო. არადა ამ დროს აშკარად სხვაგან არიან. რაში სჭირდებათ ასეთი თვალთმაქცობა? მე სხვას ვერაფერს დავარქმევდი.
თუ ისინი ხვდებიან რომ ცდომილებაში არიან, მაგრამ ებრაელებივით ვერ თმობენ ეკლესიის ტრადიციას, რომელმაც თავიანთი სახელმწიფოს შენარჩუნებისთვის უდიდესი როლი ითამაშა. უცნაურია.

აბა ამას გაეცანით

Третье заседание Смешанной комиссии по богословскому диалогу между Православной Церковью и Ориентальными Православными Церквами состоялось в Православном Центре Вселенского Патриархата в Шамбези, Женева, с 23 по 28 сентября 1990 г.

34 участника (см. список) прибыли из Австрии, Болгарии, Кипра, Чехословакии, Египта, Эфиопии, Финляндии, Греции, Индии, Ливана, Польши, Швейцарии, Сирии, Великобритании, США, СССР (Русская, Грузинская и Армянская Церкви), Югославии. Заседания этих шести дней возглавлялись Преосвященным Митрополитом Дамаскиным Швейцарским и Преосвященным Митрополитом Бишоем Дамиеттским. Его Преосвященство Митрополит Дамаскин в своей торжественной речи на открытии заседаний призвал участников встречи "работать в духе смирения, братской любви и взаимного признания" с тем, чтобы "Господь Веры и Глава Своей Церкви" направил нас Св. Духом по скорейшему пути объединения и общения.

Первое согласованное Заявление по Христологии, принятое Смешанной Комиссией по богословскому диалогу между Православными и Ориентальными Православными Церквами на нашей исторической встрече в монастыре Анба Бишой в Египте (20-24 июня 1989), явилось основой данного Второго согласованного Заявления по нижеследующим положениям нашей общей веры и понимания, а также -основой рекомендаций в отношении тех шагов, которые должны быть сделаны для достижения общения между нашими двумя семьями Церквей во Иисусе Христе, Который молился "да вси едино будут".

1. Обе семьи единодушны в осуждении ереси Евтихия...
2. Обе семьи осуждают ересь Нестория и криптонесторианина Феодорита Кирского. Они согласны, что недостаточно сказать лишь, что Христос единосущен Отцу и нам, естеством Бог и естеством человек, но необходимо также утверждать, что Логос, Бог естеством, стал естеством Человеком через Свое воплощение по исполнении времен...
........
4. Обе семьи согласны, что оба естества (природы) с их энергиями и волями объединены ипостасно и естественно (природно) неслитно, неизменно, нераздельно, неразлучно и что они различаются лишь в умозрении (еn theoria mone).
5. Обе семьи согласны, что Тот, Кто волит и действует, есть всегда одна Ипостась воплощенного Логоса...
........
7. Православные согласны, что Ориентальные Православные будут продолжать сохранять свою традиционную кирилловскую терминологию "одна природа воплощенного Логоса", поскольку они признают двойную сущность в Логосе, которую отрицал Евтихий. Православные также используют эту терминологию. Ориентальные Православные согласны также, что Православные оправданно используют формулу о двух природах (естествах), поскольку признают различие лишь в умозрении. Кирилл правильно разъясняет это употребление в своем послании Иоанну Антиохийскому и в послании к Акакию Мелитинскому (РG 77, 184-201), а также в посланиях к Евлогию (РG 77, 224-228) и Суккенсию (РG 77, 228-245)
.........
9. В свете нашего Согласованного Заявления по христологии, так же как и вышеприведенных общих положений, мы теперь ясно осознали, что обе семьи всегда сохраняли верно одну и ту же подлинную Православную христологическую веру и неразрушенную преемственность Апостольского Предания, хотя они и могли использовать по-разному христологические термины. Именно эта общая вера и преемственная верность Апостольскому Преданию должны стать основой нашего единства и общения.
10. Обе стороны согласны, что анафемы и осуждения прошлого, которые ныне разделяют нас, должны быть сняты Церквами, чтобы последнее препятствие к нашему полному единению и общению было устранено благодатью и силой Божией. Обе семьи единодушны в том, что снятие анафем и осуждений осуществится на основании согласия в том, что прежде анафематствованные и осужденные Соборы и Отцы не являются еретиками.

Поэтому мы РЕКОМЕНДУЕМ нашим Церквам следующие практические шаги:

А. Православные должны снять все анафемы и осуждения всех Ориентальных Православных Соборов и отцов, которых они анафематствовали или осудили в прошлом.

В. Ориентальные Православные должны в то же время снять все анафемы и осуждения всех Православных Соборов и отцов, которых они анафематствовали или осудили в прошлом.

С. Способ снятия анафем должен быть выбран каждой Церковью индивидуально.

Полагаясь на силу Св. Духа, Духа Истины, Единства и Любви, мы представляем это Согласованное Заявление и Рекомендации нашим святым Церквам на их рассмотрение и для дальнейших действий, молимся о том, чтобы этот же Дух привел нас к тому единству, о котором молился и молится наш Господь.

Шамбези, 28 сентября 1990 г.

ხელმომწერთა შორის: Митрополит Сухумский Давид, г-н Борис Гагуа – Грузинская Патриархия

http://www.portal-credo.ru/site/print.php?act=lib&id=578

[Sotiris]

აგერ ვდებ ლინკებს ათონის მთის წმიდა კინოტისა და წმიდა კინოტის საგანგებო კომიტეტის მიერ შემუშავებულ მოხსენებებზე, რომლებიც მონოფიზიტებს ეხება. კურაევის მოყვარულებს ამ მოხსენების წაკითხვას ვურჩევ.

ხელმომწერთა შორის: Митрополит Сухумский Давид, г-н Борис Гагуа – Грузинская Патриархия

შამბეზის დოკუმენტები უარყოფილია ჩვენი სინოდის მიერ როგორც მიუღებლები და ამიტომ აწგანსვენებული მეუფე დავითის ხელმოწერას მნიშვნელობა არა აქვს.