IPB

სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )

საეკლესიო ბიბლიოთეკა

23 გვერდი V < 1 2 3 4 > »   
Reply to this topicStart new topic
> ღვთისმეტყველება ზნეობის შესახებ, ძიებანი, წყაროები...
KAIROS
პოსტი Nov 8 2007, 06:04 PM
პოსტი #21


იხარეთ!
***

ჯგუფი: საფინანსო
პოსტები: 9,492
რეგისტრ.: 9-November 06
მდებარ.: Aurea mediocritas
წევრი № 438



ციტატა
იხილეთ მისი აღსარებანი - ეს არის შედევრი



კანუს, დადე რა ლინკი, მაგისიც, მე ვაგროვებ უკვე ლიტერატურას და ლინკებს...

ციტატა
1. ადამიანი და მისი მდგომარეობა დაცემამდე



ჯერ მოვუსმინოთ დამასკელს

ღმერთმა ადამიანი შექმნა უბოროტო, წრფელი, სათნო, უჭირველი, უზრუნველი, ყველა სათნოებით გაბრწყინებული და ყველა სიკეთით დამშვენებული, როგორც რამ მეორე ქვეყნიერება, მცირე დიდში, სხვა ანგელოზი, თაყვანისმცემელი, შეზავებული, ხილული შესაქმის განმჭვრეტი, გონებისეულის მესაიდუმლე, მიწისეულთა მეფე, ზენა მეუფებას დაქვემდებარებული1, მიწიერი და ზეციური, წუთიერი და უკვდავი, ხილული და გონებისეული, სიდიადესა და სიმდაბლეს შუა, ერთი და იგივე - სულიც და ხორციც (ხორცი - ამპარტავნების წინააღმდეგ, სული - მადლისთვის, პირველი იმიტომ, რომ ევნოს და ვნებულმა გაიხსენოს და განსწავლა მიიღოს, მეორე კი იმიტომ, რომ იყოს და ადიდოს ქველმოქმედი), სიდიადით პატივდებული, ცხოველი, რომელიც აქ, ესე იგი ამჟამინდელ ცხოვრებაში უნდა ყოფილიყო ნამოღვაწები, ხოლო შემდეგ გადანაცვლებული სხვაგან, სამომავლო საუკუნეში და, საიდუმლოს დასასრულს, განღმრთობილი ღვთისადმი მინდობით, ანუ განღმრთობილი საღვთო გამობრწყინების წილმქონეობით და არა საღვთო არსებად გარდაქმნით.

ამრიგად, შექმნა მან იგი ბუნებით უცოდველი და ნებელობით თავისუფალი, მაგრამ უცოდველს ვამბობ არა იმიტომ, თითქოს არ იყო ცოდვის მიმღები (რადგან მხოლოდ ღვთიურობაა არმიმღები ცოდვისა) არამედ იმიტომ, რომ ბუნებაში არ ჰქონდა მას მცოდველობა; უმალ არჩევანში ჰქონდა მას ეს, ანუ უფლებამოსილი იყო იგი, როგორც სიკეთეში დარჩენისა და წარმატებისა საღვთო მადლის თანამოქმედებით, ასევე, კეთილისგან უკუმიქცევისაც და ბოროტებაში ყოფნისა, რასაც უშვებდა ღმერთი [ადამიანის] თვითუფლებრივობის გამო, რადგან არ არის სათნოება ის, რაც იძულებით კეთდება.

სული არის არსება ცოცხალი, მარტივი, უსხეულო, თავისი ბუნებით სხეულებრივ თვალთაგან უხილავი, უკვდავი, მოაზროვნე და გონისმიერი, უაღნაგობო, ორგანული სხეულით მოსარგებლე და მისთვის სიცოცხლის, ზრდის, გრძნობისა და შობადობის მიმნიჭებელი, გონების მქონე, თუმცა არათუ თავისი თავისგან განსხვავებულისა, არამედ - თავისივე უწმინდესი ნაწილისა (რადგან როგორც თვალია სხეულში, იმგვარადვეა სულში გონებას თვითუფლებრივი, მნებებელი და მოქმედი, ცვალებადი ანუ ნებსითცვალებადი, როგორც, აგრეთვე, ქმნილი, რომელსაც მისი შემოქმედის მადლისგან ბუნებით აქვს შეთვისებული ყოველივე ეს, რადგან მადლისგანვე მიუღია მას არსებობაც და ბუნებით ამგვარად არსებობაც.

.......

ნათელია, რომ ადამიანის შექმნისას ხაზი აქვს გასმული მის უნიკალურობას, მისი შექმნისეულ აღმატებულ მდგომარეობას "უბოროტო, წრფელი, სათნო, უჭირველი, უზრუნველი, ყველა სათნოებით გაბრწყინებული და ყველა სიკეთით დამშვენებული", ბუნებაში ცოდვა არ ქონდა, ნება თავისუფალი, ღვთის მადლის მიერ უკვდავი, და ეს იყო საწყისი მდგომარეობა საიდანაც ადამიანი თავისუფალი ნების სწორი გამოყენებით უნდა ესწრაფა ნეტარებისაკენ...

აქედან შეგვიძლია მოკლედ ვთქვათ, მთავარი არის "ხატება და მსგავსება" ისევ დამასკელს მოვუსმინოთ:

"ხილული და უხილავი ბუნებისგან საკუთარი ხელებით შექმნა მან ადამიანი თავისი ხატისებრ და მსგავსებისებრ, შეძერწა რა სხეული მიწისგან (!!!) და მისცა რა მას, საკუთარი შთაბერვის მიერ, მოაზროვნე და გონისმიერი სული, რასაც საღვთო ხატად ვამბობთ, რადგან „ხატისებრობა“ გონისმიერობასა და თვითუფლებრივობას აღნიშნავს, „მსგავსებისებრობა“ კი - ძალისამებრ სათნოების მსგავსებას. "

პომაზანსკი ერთაგან წერს :

"ადამიანის ფიზიკური მზერა უშუალოდ სამყაროსკენ არის მიმართული. შესაქმის პირველი თავის მიხედვით, ადამიანი მიწიერ ქმნილებათა გვირგვინად და ბუნების მეუფედ არის დადგენილი. როგორ გამოიხატება ეს? ამის შესახებ საუბრობს მიტროპოლიტი მაკარი ნაშრომში „მართლმადიდებლური დოგმატური ღვთისმეტყველება“: „ადამიანი, როგორც შვილი და მემკვიდრე ზეციური მამის სახლში და შექმნილი ღვთის ხატად, დადგენილ იქნა შემოქმედსა და მიწიერ ქმნილებათა შორის ერთგვარ შუამავლად, მისი მოწოდებაა იყოს წინასწარმეტყველი, რათა სიტყვითა და საქმით ამცნოს დედამიწას უფლის ნება. ის მღვდელმთავარია - შეუძლია ყოველი მიწიერის სახელით აღავლინოს ღვთისადმი ქება, შესწიროს სამადლობელი მსხვერპლი, და აუწყოს დედამიწას ზეციური კურთხევანი. ადამიანის დანიშნულებაა, იყოს თავკაცი და მეფე - დაიტიოს თავისთავში ყოველი ხილული ქმნილების არსებობის მიზანი და, როგორც შუამავალმა, შეძლოს ყოველივეს ღმერთთან შეერთება. ამით შეინარჩუნოს მიწიერ ქმნილებათა მთელი ჯაჭვის მწყობრი კავშირი და წესრიგი“

ასეთადაც იყო შექმნილი პირველი ადამიანი - მას შეეძლო, თავისუფლად, კეთილი ნებით, სიხარულით, სულის მოწოდებითა და არა იძულებით აღესრულებინა თავისი დანიშნულება.

დედამიწაზე ადამიანის მეფურ მდგომარეობაზე დაფიქრებული ფსალმუნთმთქმელი აღტაცებით დიდებისმეტყველებს შემოქმედზე: „უფალო, უფალო ჩუენო, ვითარ საკჳრველ არს სახელი შენი ყოველსა ქუეყანასა ზედა, რამეთუ ამაღლდა დიდად შუენიერებაი შენი ზესკნელს ცათა... რამეთუ ვიხილენ მე ცანი, ქმნულნი თითთა შენთანი, მთოვარე და ვარსკულავნი, რომელ შენ დააფუძნენ. რაჲ არს კაცი, რამეთუ მოიჴსენე მისი, ანუ ძე კაცისაჲ, რამეთუ მოხედავ მას? დააკლე იგი მცირედ რაიმე ანგელოზთა, დიდებითა და პატივითა გჳრგჳნოსან ჰყავ იგი. და დაადგინე იგი ზედა ქმნულსა ჴელთა შენთასა, ყოველივე დაამორჩილე ქვეშე ფერჴთა მისთა... უფალო, უფალო ჩუენო, ვითარ საკვირველ არს სახელი შენი ყოველსა ქუეყანასა ზედა“ (ფს. 8,1,3-6,10)"


მაშ ასე ხატისებრობა გონიმიერობაში და ნების თავისუფლებაშია, ხოლო მსგავება სათნოებაში, ერთი საშუალებაა , მეორე მიზანი...

(გაგრძელება იქნება)


........................................................................................................


ახლა იმისათვის, რომ მონოლოგი არ გამომივიდეს, შევეცდები ნელნელა კითხვებსაც მივხედოთ:

ციტატა
რატომ აშორებს მიწიერი და ვნებიერი ტკბობა, ღვთისნიერიულ აზროვნებას


ასეთი იყო კითხვა და ასევე ქეთის რამოდენიმე კითხვა ამ პასუხშია, რომელსაც მე დამასკელით ვუპასუხებ:

"თავი ოცდამეშვიდე

სიამოვნებათა შესახებ

სიამოვნებათაგან ნაწილი სულისმიერია, ნაწილი სხეულებრივი. სულისმიერია ის, რაც საკუთრივ მხოლოდ სულისა არის, როგორც მაგალითად, სწავლასთან და მჭვრეტელობასთან დაკავშირებული სიამოვნებანი სხეულებრივია ის, რაც სულთან ზიარებით სხეულის კუთვნილებაც ხდება და ამიტომ სხეულებრივად იწოდება, როგორც მაგალითად, საჭმელთან, თანაყოფასთან და სხვა ამგვართან დაკავშირებული სიამოვნებანი. ამასთან, ვერავინ იპოვის ისეთ ისამოვნებას, სხეულს რომ ეკუთვნის მხოლოდ.

კიდევ, სიამოვნებათაგან ნაწილი ჭეშმარიტია, ნაწილი ყალბი, ნაწილი მხოლოდ აზროვნებისეული (მეცნიერებითად და მჭვრეტელობითად), ნაწილი კი სხეულებრივი (გრძნობადი). სხეულისეულ სიამოვნებათაგან ნაწილი არის ერთობლივად ბუნებისეულიც და აუცილებელიაც, რომლების გარეშე შეუძლებელია სიცოცხლე, როგორებიცაა, მაგალითად, სინაკლულის შემავსებელი საჭმელი და აუცილებელი სამოსი; ნაწილი თუმცა ბუნებისეულია, მაგრამ არა აუცილებელი, როგორც, მაგალითად, ბუნებითი და რჯულისმიერი სქესობრივი კავშირი, რადგან იგი ემსახურება მთელი მოდგმის შენარჩუნებას, მაგრამ შესაძლებელია, აგრეთვე, მის გარეშე ცხოვრებაც ქალწულებრივად; ნაწილი არც აუცილებელია და არც ბუნებისეული, როგორც, მაგალითად, სიმთვრალე, ავხორცობა და ნაყროვანება, არც ამეტებს საჭიროებას, რადგან ისინი არც ჩვენი სიცოცხლის განმტკიცებას ემსახურებიან და არც მოდგმის მემკვიდრეობითობას, არამედ, პირიქით, ზიანს გვაყენებენ.

ამიტომ, ვინც საღვთოდ ცხოვრობს, მართებს მას ესწრაფვოდეს იმ საიმოვნებებს, რომლებიც ერთდროულად აუცილებელიცაა და ბუნებისეულიც, ხოლო რაც ბუნებისეულია და არა აუცილებელი, მეორე რიგში უნდა მოაქციოს მან, - მხოლოდ შესაფერისი ჟამის, წესისა და ზომის კვალობაზე მისი აღსრულებით, სხვა დანარჩენი კი უნდა უკუაგდოს მთლიანად.

კარგ სიამოვნებად მიიჩნევა ის, რასაც არ შეერთვის მწუხარება, რაც არ იწვევს სინანულს, არცთუ სხვა რამ ზიანს გვაყენებს, რაც არ გადადის ზომას, არც მეტისმეტად მოგვწყვეტს საშური საქმეებისგან და არ გვიმონებს."


........


ახლა იონას წაპროტესტანტო იდეებზე

ციტატა
ვითხოვ მხოლოდ მადლს – ვაღიარებ, რომ მხოლოდ შენს მიერ გადავრჩები


"ვითარცა ჴორცნი თჳნიერ სულისა მკუდარ არიან, ეგრეთვე სარწმუნოებაჲ თჳნიერ საქმეთასა მკუდარ არს". (იაკ. 2.26)

ეს არც იმას ნიშნავს, რომ მხოლოდ რწმენა აცხოვნებს და არც იმას რომ მხოლოდ საქმე, არამე სინერგია, ამას ორი ნების საღვთო და ადამიანურის შეერთებით მიიღწევა, ადამიანური ნება კი ქმედითია, ნათლისმცემელი ამბობს "აჩვენეთ საქმენი ღირსი სინანულისა", ნიშნავს, იმას რომ რწმენა უნდა იყოს შევსებული და აღსრულებული საქმეებით, რადგან ცალცალკე არცერთია გადამრჩენელ.
ვფიქრობ ესეც დაგაინტერესებთ:

პომაზანსკი:

როგორ მოქმედებს მაცხონებელი მადლი ღვთისა?

ადამიანის სულიერი დაბადება, ასევე შემდგომი სულიერი ზრდა ორი საწყისის ურთიერთქმედებით ხდება: ერთი მათგანია სულიწმიდის მადლი, მეორე - მის მისაღებად გულის გახსნა, წყურვილი და სურვილი მისი შეთვისებისა ისე, როგორც წვიმის სისველეს ისრუტავს გამოფიტული, გამომშრალი მიწა; სხვა სიტყვებით, საჭიროა ადამიანის პირადი ძალისხმევა,რათა მოიპოვოს, დაიმარხოს და აამოქმედოს სულში საღვთო ნიჭები.


....................................

დროებით დაგემშვიდობებით,

ღმერთმა დალოცოს საქართველო,

იხარეთ,

კაიროსი!


--------------------
...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
Iona
პოსტი Nov 8 2007, 07:28 PM
პოსტი #22


Member
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 943
რეგისტრ.: 6-February 07
წევრი № 1,025



ვახ ეს კაიროსი ხომ სუფთა მაჭრივებელი სულისა ჩემისაა smile.gif smile.gif

ციტატა
ახლა იონას წაპროტესტანტო იდეებზე

მე უკვე მიკვირდა რომ ჩემი პოსტები კომენტარის გარეშე დატოვე.... რადგანაც სადაც არ უნდა დავწერო შენი კომენტარები იშვიათად თუ იგვიანებს, არადა ხშირ შემთხვევაში 80% იგივეს იმეორებ რაც ჩემსავე პოსტში წერია.
რათა კაიროს რა დაგიშავე blink.gif ???? biggrin.gif

ეს იდეები კი გავს პროტესტანტულს , მაგრამ პროტესტანტებს არ მოუგონიათ, რწმენით ხსნა, ეს ბიბლიური იდეაა და არა მხოლოდ პროტესტანტული როგორც ეს სტერეოტიპულად ჰგონიატ ხოლმე. მათ შორის მეც ასე მეგონა ადრეsad.gif
მე გირჩევდი, მოგესმინა მამა ოლეგ სტინიაევის ლექციები აპოკალიფსზე (მეზობელ თემაში), იქ ბევრ სხვა რამეზე მათ შორის იმ "წაპროტესტანტო" იდეებზე არის საუბარი.

ასე რომ მოპროტესტანტო არაფერია ჩემს ნაწერში.

ციტატა
ადამიანის სულიერი დაბადება, ასევე შემდგომი სულიერი ზრდა ორი საწყისის ურთიერთქმედებით ხდება: ერთი მათგანია სულიწმიდის მადლი, მეორე - მის მისაღებად გულის გახსნა, წყურვილი და სურვილი მისი შეთვისებისა ისე, როგორც წვიმის სისველეს ისრუტავს გამოფიტული, გამომშრალი მიწა; სხვა სიტყვებით, საჭიროა ადამიანის პირადი ძალისხმევა,რათა მოიპოვოს, დაიმარხოს და აამოქმედოს სულში საღვთო ნიჭები.

უნათლავად, (ანუ სულიერად დაუბადებლად) ხსნის თემა გამახსენდა უნებურად. smile.gif


--------------------
ვაჲ ჩუენდა შენ მიერ, ჵ სიკუდილო, რამეთუ თანა-მდები ხარ უწყალოჲ, რომელი არავის მიუტევებ, და მოსესხე ხარ სასტიკი, რომელი არა გარდაიჴადები. და მტაცებელი ხარ ძლიერი, რომელი არა დააცადებ; და მპარავი ხარ მღჳძარე, რომელსა არა გრცხუენის; და ჴელმწიფე ხარ მბრძანებელი, რომელსა არა გეშინის...
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
KAIROS
პოსტი Nov 9 2007, 12:09 AM
პოსტი #23


იხარეთ!
***

ჯგუფი: საფინანსო
პოსტები: 9,492
რეგისტრ.: 9-November 06
მდებარ.: Aurea mediocritas
წევრი № 438



ციტატა
არადა ხშირ შემთხვევაში 80% იგივეს იმეორებ რაც ჩემსავე პოსტში წერია.

და დანარჩენ 20 ში ცდები, და სად ცდები გაჩვენე, ახლა შენ აქ ოფთოფიქობას და ჭკუის დარიგებას, სად რა წავიკითხო, გიჯობს არგუმენტზე არგუმენტით და მამებით მიპასუხო, ან საერთო გამოცდილებიდან ( იგივე შენს მიერ გახსენებულ-ჩაღიმებულ თემიდან გამომდინარე) თუ გავითვალისწინებთ სჯობია საერთოდ არ მიპასუხო... ასე რომ შენ კი არ დამიშავე, არამედ შენ წაპროტესტანტო იდეებმა, რომელსაც ისევ ჯიუტად ბიბლიურად ასაღებ,ეს ადრე დავითმაც მოგწერა და ახლა თემას ნუ გააფუჭებ, ან არგუმენტები და მამები ან დუმილი...
ასე სჯობს,

კაიროსი!

პ.ს.

ძალიან მწარედ რომ დაგიმთავრო, გამოსავალს გთავაზობ პირველი ცოტა შენც იკითხე ხოლმე და მეორე ქვემოთ მოყვანილს თუ ეთანხმები, მაშინ არაფერია საკამათო
ციტატა

"ვითარცა ჴორცნი თჳნიერ სულისა მკუდარ არიან, ეგრეთვე სარწმუნოებაჲ თჳნიერ საქმეთასა მკუდარ არს". (იაკ. 2.26)

ეს არც იმას ნიშნავს, რომ მხოლოდ რწმენა აცხოვნებს და არც იმას რომ მხოლოდ საქმე, არამე სინერგია, ამას ორი ნების საღვთო და ადამიანურის შეერთებით მიიღწევა, ადამიანური ნება კი ქმედითია, ნათლისმცემელი ამბობს "აჩვენეთ საქმენი ღირსი სინანულისა", ნიშნავს, იმას რომ რწმენა უნდა იყოს შევსებული და აღსრულებული საქმეებით, რადგან ცალცალკე არცერთია გადამრჩენელ.


--------------------
...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
გლახა
პოსტი Nov 9 2007, 10:50 AM
პოსტი #24


--------
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 4,345
რეგისტრ.: 24-July 06
წევრი № 12



KAIROS
ციტატა
არგუმენტით და მამებით მიპასუხო


NO COMMENT


biggrin.gif biggrin.gif biggrin.gif
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
Iona
პოსტი Nov 9 2007, 12:12 PM
პოსტი #25


Member
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 943
რეგისტრ.: 6-February 07
წევრი № 1,025



ციტატა
ძალიან მწარედ რომ დაგიმთავრო, გამოსავალს გთავაზობ პირველი ცოტა შენც იკითხე ხოლმე და მეორე ქვემოთ მოყვანილს თუ ეთანხმები, მაშინ არაფერია საკამათო

ციტატა

"ვითარცა ჴორცნი თჳნიერ სულისა მკუდარ არიან, ეგრეთვე სარწმუნოებაჲ თჳნიერ საქმეთასა მკუდარ არს". (იაკ. 2.26)

ეს არც იმას ნიშნავს, რომ მხოლოდ რწმენა აცხოვნებს და არც იმას რომ მხოლოდ საქმე, არამე სინერგია, ამას ორი ნების საღვთო და ადამიანურის შეერთებით მიიღწევა, ადამიანური ნება კი ქმედითია, ნათლისმცემელი ამბობს "აჩვენეთ საქმენი ღირსი სინანულისა", ნიშნავს, იმას რომ რწმენა უნდა იყოს შევსებული და აღსრულებული საქმეებით, რადგან ცალცალკე არცერთია გადამრჩენელ.

და რა უნდა დამიმთავრო? ????smile.gif smile.gif
კამათი თუ გინადა ჯერ ჩემი პოსტები წაიკითხე და გაიაზრე, მე კი ვეთანხმები სინერგიას , მაგრამ შენ მემგონი კარგად ვერ ხვდები ჩემს დაწერილს, და შეცდომებზე როგორ უნდა მიმითითო?

აი ის 20% (ამ თემაში ) არის ის რაც შენ გგონია რომ მე ვერ ვხვდები და ვცდები. სინერგიის შესახებ კი მე თვინონ მაქვს დაპოსტილი უნათლავთა დისკუსიის დროს, და ჩემი პოსტები რო გქნოდეს წესიერად წაკითხული, და ცოტა მეტი პატივისცემა გქონდეს ოპონენტის, გეხსომებოდა!
და ეგ კითხვაც არ გაგიჩნდებოდა.

ციტატა
არგუმენტით და მამებით მიპასუხო

ყოველი მოყვანილი არგუმენტი დამყარებულია წმინდა წერილზე, თუკი რომელიმე მამა, წმინდა წერილის ადგილებს რომელიც მე მოვიყვანე განსხვავებულად განმარტავს, შენ მიმითითე !!!--- შენ მეტი მოგეთხოვება კაიროს, თეოლოგიას შენ ასწავლი მე ხომ არა?
ციტატა
ახლა შენ აქ ოფთოფიქობას და ჭკუის დარიგებას

მე ჭკუას არ გარიგებ უბრალოდ გირჩევ რომ მოუსმინოsmile.gif , მამა ოლეგ სტინიაევი ხელწამოსაკრავი კაცი არააsmile.gif და შენზე მეტი თუ არა ნაკლები არ ესმის smile.gif

პ.ს
მირონცხებული მეფეზე თემა დაიხურა საუბედუროდ ვერ გიპასუხე ისევე როგროც უნათლავთა თემა, ხოლო ქორწინებაზე და იერარქიულობაზე თუ გინდა ვიკამათოთ ცოტა მოგვიანებით. ახლა უბრალოდ დრო არ მაქვს.


--------------------
ვაჲ ჩუენდა შენ მიერ, ჵ სიკუდილო, რამეთუ თანა-მდები ხარ უწყალოჲ, რომელი არავის მიუტევებ, და მოსესხე ხარ სასტიკი, რომელი არა გარდაიჴადები. და მტაცებელი ხარ ძლიერი, რომელი არა დააცადებ; და მპარავი ხარ მღჳძარე, რომელსა არა გრცხუენის; და ჴელმწიფე ხარ მბრძანებელი, რომელსა არა გეშინის...
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
judi
პოსტი Nov 9 2007, 02:55 PM
პოსტი #26


Newbie
*

ჯგუფი: Members
პოსტები: 72
რეგისტრ.: 6-September 06
წევრი № 156



k@the

ზომიერება ოქროს შუალედია, როგორც ზმიდა მამები ამბობენ.. იმდენი უნდა აიგო საკუთარ თავზე სულიერი გვაწლი იქნება თუ ხორციელი, რომ მისი ატანა შეძლო.. წმიდა მამები საერთოდ არაფერს იხმევდნენ (ხშირად), მაგრამ უკვე იმდენად იყვნენ ნასაზრდოები სულიერად რომ ამას ფიზიკურად იტანდნენ....
ამიტომ, იმზაე დარდი, რომ ხაჭაპური (პირობითად) შეჭამე და იდარდო, არ მგონია მთალდ სწორად, იმიტომ რომ თანდათანობით ზომიერებით უნდა მივიდეთ, მოძღვრის კურთხევით იქამდე, თუნდაც რა რაოდენობის ლოცვა წავიკითხოთ, რომ სულიერად შევძლოთ და შესაბამისად სული რომ გაძლიერდება, შენთვისაც და ჩემთვისაც ის შოკოლადი თუ ხაჭაპური არად შეიქმნება..


--------------------
ჭეშმარიტება სულის უკვდავებაშია
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
Iona
პოსტი Nov 9 2007, 04:58 PM
პოსტი #27


Member
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 943
რეგისტრ.: 6-February 07
წევრი № 1,025



ციტატა
არამედ შენ წაპროტესტანტო იდეებმა, რომელსაც ისევ ჯიუტად ბიბლიურად ასაღებ

ბოდიში მაგრამ ციტატები საიდან იყო დადებული ????


სარწმუნოებამან შენმან გაცხოვნა შენო, პირველად გაიგე?

და არაფერს მე არ ვასაღებ. smile.gif
მე საქმეების ჩადენის აუცილებლობას არ ვუარყობ, მე უბრალოდ ვამბობ რომ რჯულს მაინც ვერ აასრულებ საქმეებით სრულიადsad.gif რადგანაც თუ ერთ რამეში ხარ დამნაშავე ყველაფერში ხარ დამნაშავე.
კითხვაზე აბა რა გვეშველება? შენ თვითონ იფიქრე. smile.gif


--------------------
ვაჲ ჩუენდა შენ მიერ, ჵ სიკუდილო, რამეთუ თანა-მდები ხარ უწყალოჲ, რომელი არავის მიუტევებ, და მოსესხე ხარ სასტიკი, რომელი არა გარდაიჴადები. და მტაცებელი ხარ ძლიერი, რომელი არა დააცადებ; და მპარავი ხარ მღჳძარე, რომელსა არა გრცხუენის; და ჴელმწიფე ხარ მბრძანებელი, რომელსა არა გეშინის...
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
KAIROS
პოსტი Nov 9 2007, 06:11 PM
პოსტი #28


იხარეთ!
***

ჯგუფი: საფინანსო
პოსტები: 9,492
რეგისტრ.: 9-November 06
მდებარ.: Aurea mediocritas
წევრი № 438



იონა...

არასოდეს წმიდა წერილში "რწმენით ხსნაში" მხოლოდ რწმენით ხსნა არ იგულისხმება
ციტატა
მე საქმეების ჩადენის აუცილებლობას არ ვუარყობ, მე უბრალოდ ვამბობ რომ რჯულს მაინც ვერ აასრულებ საქმეებით სრულიად რადგანაც თუ ერთ რამეში ხარ დამნაშავე ყველაფერში ხარ დამნაშავე.
, ვატყობ უბრალოდ ვერ ვუგებთ ერთმანეთს, აბა რომელი ჭკუათმყოფელი გეტყვის რომ საქმეებით მხოლოდ ცხონდება ადამიანიო?ჩვენ შეგეკამათეთ იმ შენს გადამეტებულ მტკიცებაზე სადაც მხოლოდ რწმენით ხსნა უფრო ჩანდა ვიდრე სინერგია...აი ეს იყო შენი შეცდომა, ეს არ არის სწორი გამოთქმა
ციტატა
ამიტომაც არის რომ ქრისტიანს აცხოვნებს რწმენა და არა საქმე.!!!
, ასე გაყოფა არ ხდება რწმენისა და საქმისა...თორემ მერე რაც წერე ( და ჩაასწორე); იმაში რათქმაუნდა გეთანხმებით და არაა პრობლემა
აქ არაფერია საკამათო ვატყობ, პროტესტანტი რომ იყო ( ეგერაა გაღიმებული ზემოთ biggrin.gif ) სხვაგანა ვისაუბრებდით, აქ კი კარი თემაა და ასეთი უაზრო კამათებით ვაფუჭებ თემას, თუ კიდევ მოგივა სურვილი ეს კამათი ისევ აქ გააგრძელო, გთავაზობ იდეას. გახსენი თემა "მოდი მეკამათეთ" და იქ ვისაუბროთ smile.gif

ციტატა
და ცოტა მეტი პატივისცემა გქონდეს ოპონენტის, გეხსომებოდა!

ოღონდ ასეთები არ იყოს...

კარგი? აბა კარგად!

აქ ეს კამათი მორჩა, და ჩვენ დაგეგმილის მიხედვით გავაგრძელოთ...

-----------------------------------------------------------------------------

ციტატა
2. დაცემა და მისი შედეგები


აქ შევეცადოთ მოკლედ მოვხაზოთ მაინც როგორ შეიცვალა ადამიანის მდგომარეობა, ცვლილება ორგვარია 1. გარეგანი-სხეულებრივი 2. შინაგანი-სულისმიერი
გარეგანი ცვლილება აშკარაა, შემოვიდა სიკვდილი, ტკივილი, ავადმყოფობა, ხრწნა, შემოვიდა განხეთქილება ადამიანში, სული რჩება უკვდავი, ხორცი მოკვდავია, თუმცა განხეთქილება დროებითია, მაგრამ მაინც ეს განხეთქილება დამანგრეველია მისთვის, სულის შინაგან ცვლილებები ისაა, რომ ადამიანში გაბატონდა ცოდვისადმი მიდრეკილებანი და იგი „ცოდვის მონად“ აქცია (რომ. 6,6). დაიბინდა მისი გონება და გრძნობა; ამიტომ ადამიანის ზნეობრივმა თავისუფლებამ ხშირად იწყო მიდრეკა ბოროტებისკენ და არა სიკეთისკენ. ადამიანთა მისწრაფებას, ეღვაწათ ცხოვრებაში, გულისთქმა და სიამაყე დაედო საფუძვლად" ...(პომაზანსკი)

...................................


ახლა რათა საუბარმა ერთის მხრივ მონოლოგის და მეორეს მხრივ ყოვლადუსარგებლო კამათის სახე არ მიიღოს, და მოსაწყენი არ გახდეს, შევეცადოთ ზოგიერთ ზნეობრივ საკითხს ჩავუღრმავდეთ, იგივე ზედმეტი სიამოვნების თემას, დამასკელის ციტატა მოვიყვანე, რა იყო გაუგებარი და საიდან გავაგრძელოთ? ასევე იყო სხვა კითხვები ცოლქმრის თანაცხოვრების შესახებ და სჯობს თანადროულად ვისაუბროთ საინტერესო საკითხებზე, მერე ნელნელა შემოგვიერთდებიან კანუდოსელი , დავითი და სხვები, მალე ლიტერატურსაც დავდებ, რომელიც ზემოთ ბიბლიოთეკაში იქნება.
....

იხარეთ თქვენ და საქართველომ!

კაიროსი!



--------------------
...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
Iona
პოსტი Nov 9 2007, 06:34 PM
პოსტი #29


Member
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 943
რეგისტრ.: 6-February 07
წევრი № 1,025



ციტატა
ვატყობ უბრალოდ ვერ ვუგებთ ერთმანეთს, აბა რომელი ჭკუათმყოფელი გეტყვის რომ საქმეებით მხოლოდ ცხონდება ადამიანიო?ჩვენ შეგეკამათეთ იმ შენს გადამეტებულ მტკიცებაზე სადაც მხოლოდ რწმენით ხსნა უფრო ჩანდა ვიდრე სინერგია...აი ეს იყო შენი შეცდომა, ეს არ არის სწორი გამოთქმა

მართალია !!! ვერ ვუგებთ ერთმანეთს, აბა რომელი ჭკუათმყოფელი გეტყვის მხოლოდ ირწმუნე და ხელი არ გაანძრიეო.

ციტატა
არასოდეს წმიდა წერილში "რწმენით ხსნაში" მხოლოდ რწმენით ხსნა არ იგულისხმება

რავიცი საქმეებით და რჯულით ვერ "ქაჩავს" ადამიანი და .... ??? არ ვიცი ალბათ ცალკე უნდა გაიხსნას თემა თუ რას ნიშნავს რწმენით ხსნა.

ეს სხვა თემაა ამიტომ ჯობია სხვაგან ვილაპარაკოთ ამაზე.


--------------------
ვაჲ ჩუენდა შენ მიერ, ჵ სიკუდილო, რამეთუ თანა-მდები ხარ უწყალოჲ, რომელი არავის მიუტევებ, და მოსესხე ხარ სასტიკი, რომელი არა გარდაიჴადები. და მტაცებელი ხარ ძლიერი, რომელი არა დააცადებ; და მპარავი ხარ მღჳძარე, რომელსა არა გრცხუენის; და ჴელმწიფე ხარ მბრძანებელი, რომელსა არა გეშინის...
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
neo
პოსტი Nov 9 2007, 09:37 PM
პოსტი #30


Advanced Member
***

ჯგუფი: საფინანსო
პოსტები: 2,152
რეგისტრ.: 11-September 07
წევრი № 2,723



ცოდვა ღმერთის მცნებების დარღვევაა მაგრა პრაქტიკულად რომ აღქმადი გახდეს შეიძლება ითქვას:

ცოდვა არის ის რაც ვნებს ადამიანს ან სხვა ადამიანებს, რადგან სხვების ვნება სიყვარულის კანონის მიხედვით თავადვე უბრუნდება ადამიანს, ისე როგორც სვებისათვის კარგის კეთება...

ცნებები იცავენ თვითონ ადამიანსვე, ღმერთი ამბობს არ იმრუშო იმიტომ რომ ამით შენთ თავს ზიანს აყენებ... მარტივად ამით კარგავ სიწმიდეს, შესაბამისად ღმერთთან ურთიერთობის უნარს, შესაბამისად სიყვარულის უნარს...

ყველა ცოდვა ადამიანს თვითონვე ვნებს... გადამეტებული სიამოვნება ნიშნავს ,,ვნებიან" დამოკიდებულებას... ვნებას კიდე ვნება იმიტომ ქვია რომ გვნებს smile.gif


--------------------
www.cordesign.ge
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
KAIROS
პოსტი Nov 13 2007, 12:21 AM
პოსტი #31


იხარეთ!
***

ჯგუფი: საფინანსო
პოსტები: 9,492
რეგისტრ.: 9-November 06
მდებარ.: Aurea mediocritas
წევრი № 438



ცოდვის რაობა საინტერესო თემაა და მოდით ვნახოთ, მაინც მისი სხვადასხვა განმარტებები ( და ცოტა იაქტიურეთ smile.gif )

მამა ვასილი ბოშანოვსკი წერს:

Грех, также как и добродетель, можно рассматривать в трех видах проявления: как грешное дело, как греховное расположение или страсть и как общее греховное состояние души. Также грешная жизнь человека имеет свои возрасты, подобно как и добродетельная.

ეს ცნობილი შედარებაა ცოდვის სხვადასხვა მდგომარეობის შესახებ, თუ როგორ ვნებს იგი სულს, ანუ ჯერ შემოდის ცოდვა, შემდეგ ცოდვა გადადის ვნებაში ანუ ბოროტ ჩვევაში, ამის შემდეგ უკვე სული ვარდება ცოდვილ ნდგომარეობაში, აღსანიშნავია, რომ რაც უფრო ჩავარდნილია დიდ ცოდვებში ადამიანი, მით უფრო დაზიანებულია მისი სული და მით უფრო მეტად ჭირს "ზე-წამოდგომა", ხდება იგნორირება ყოველგვარი მხილებისა, აგრესია, ასევე თვითგამართლება, სულიერი ძილის მძიმე მდგომარეობაში შესვლა...

იგივე მოძღვარი წმიდა მამებზე დაყრდნობით ცოდვის ფიქრიდან საქმესაკენ გადაზრდაზე საუბრობს:

Развитие греха от мысли к делу

Святые подвижники, наблюдавшие за постепенным развитием греха, указывают несколько моментов образования греха из мысли в дело и определяют виновность каждого из них. Чем дальше какой-либо момент отстоит от зарождения греха и чем ближе к концу, тем он значительнее, развратнее, греховнее. Наибольшая виновность -- в деле.

Весь ход развития греха от мысли, к делу изображается так: сначала бывает ПРИЛОГ, далее ВНИМАНИЕ, потом УСЛАЖДЕНИЕ, за ним ЖЕЛАНИЕ, из него РЕШИМОСТЬ и, наконец, само греховное дело (см. преп. Филофея Синайского. Сорок глав о трезвении, гл. 34-36; Добротолюбие в русск. пер. т. III, изд. 2-е. М., 1900, стр. 417-418. Несколько иное деление, чем у преп. Филофея, указывают преп. Ефрем Сирин, преп. Исихий Иерусалимский, Нил Синайский. Об этом см. Л. Соколов. Психология греха и добродетели. Вологда 1905, стр. 5-9; 9-13; 44. С. Зарин. Аскетизм, ч. 1. кн. 2-я, стр. 248-253).

მოკლედ, რომ დავწეროთ აქაა საუბარი ცოდვის განვითარების ამ ეტაპებზე:

მიზეზი ( მაგ: მარხვაში ხაჭაპური biggrin.gif ), ყურადღება, წინასწარი გონებითი ტკბობა, სურვილი, გადაწყვეტა და ქმედება ანუ ცოდვის ჩადენა საქმით...

შემდეგში გავაგრძელებ...

იხარეთ,

კაიროსი!


--------------------
...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
athos
პოსტი Nov 13 2007, 02:53 AM
პოსტი #32


Άγιον Όρος
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 1,846
რეგისტრ.: 8-January 07
წევრი № 816



ნაწყვეტი ანტონ სუროჟელის წიგნიდან "Начало Евангелия Иисуса Христа, Сына Божия"
საიდან გაჩნდა ბოროტება

ღმერთმა ანგელოზები შექმნა ნათელნი და სრულნი. როგორც ყველა მისი ქმნილება, ისინიც უმანკონი იყვნენ, მაგრამ უნდა გაზრდილიყვნენ სიწმინდემდე, როგორც ადამიანი იბადება უმანკო, მაგრამ შინაგანი ბრძოლით და ბოროტისადმი წინააღმდეგობით, სიწმიდის სრულ საზომს უნდა მიაღწიოს.

როცა ვლაპარაკობთ ანგელოზებზე, შეიძლება ასე წარმოვიდგინოთ, ღმერთმა ისინი შექმნა ნათელნი, გამჭვირვალენი. წმ. გრიგოლ პალამა შესანიშნავად ამბობს რომ ანგელოზები მსგავსნი იყვნენ ბროლისა (უფლის ანგელოზები ასეთებად დარჩნენ), რომელიც ატარებს სინათლეს და ირეკლავს მას სხვადასხვა მხარეს, მათში არ არის არავითარი სიბნელე, ისინი ბოლომდე გამჭვირვალენი არიან, ამიტომ მათში გამავალი ღვთაებრივი ნათელი თავისუფრად იღვრება ყველა მხარეს. აი ასეთებად იყვნენ ისინი შექმნილნი, და გარკვეული დროის მანძილზე უნდა გაზრდილიყვნენ, არა იმ გაგებით რომ უნდა გამხდარიყვნენ უფრო ნათელნი ან გამჭვირვალენი, ისინი ისედაც უკვე იყვნენ სპეტაკნი, მაგრამ აქ ლაპარაკია არა ბროლზე, არამედ ნამდვილ, ცოცხალ არსებებზე, რომელთაც ღმერთმა მოუწოდა მისკენ ევლოთ, გაზრდილიყვნენ, გათავისუფლებულიყვნენ ყოველგვარი ქმნილებრიობისგან და ზიარებოდნენ ღვთაებრივს, არა შერწყმოდნენ მას, არამედ ზიარებოდნენ მის სრულ სიწმიდეს, მის ღვთაებრივ სისპეტაკეს და სილამაზეს. ერთი ძველი მწერალი ამბობს, რომ ანგელოზებმა ასე იწყეს ზრდა, და თავიანთი ზრდის ყოველ საფეხურზე ხედავდნენ რომ ისინი ხდებოდნენ უფრო მშვენიერნი, რომ ღმერთთან ერთობა ხდიდა მათ უფრო მეტათ ნათლად, წმინდად, სრულად, მაგრამ ყოველ ჯერზე იმისთვის რომ მიეღწიათ მეტი სიწმინდისთვის, მეტი სისრულისა და სილამაზისთვის მათ შინაგანად უნდა ეთქვათ უარი იმ სილამაზეზე, სისრულეზე და სისავსეზე, რასაც უკვე მიაღწიეს. და აი დადგა მომენტი, როცა ზოგიერთი ანგელოზი შეყოყმანდა, თითქოს საკუთარი თავით ტკბობა დაიწყეს, დაენანათ დაეკარგათ ის, რაც უკვე ქონდათ, იმისთვის რომ შეებიჯებინათ გაურკვევლობაში, მათ რა თქმა უნდა იცოდნენ ღვთის სიტყვა, რომელიც მოუწოდებდათ: დატოვე ყველაფერი უარყავი საკუთარი თავი და შენ ახვალ სისრულის და სილამაზის ახალ საფეხურზეო, - მაგრამ მათ შეეშინდათ “როგორ დავკარგო ის საოცარი სილამაზე, რომელიც არის უკვე ჩემში?”

არის ძველი მონათხრობი ბერძნულ მითოლოგიაში, თუ საოცარი სილამაზის ყმაწვილმა როგორ დაინახა თავისი ანარეკლი და ისე მოიხიბლა ამ სილამაზით, რომ ვერ შეძლო თვალი მოეწყვიტა თავისი გამოსახულებისთვის და ასე მოკვდა თავის სილამაზეზე თვალის დახუჭვის უუნარო

შესაძლოა ამის მსგავსი მოუვიდათ ანგელოზებსაც. ზოგიერთი შეყოყმანდა: როგორ შემიძლია უარვყო ყოველივე ის, რაც უკვე მაქვს, რაც ასე სუფთაა, ნათელია, ღვთაებრივია, იმისთვის რომ მივიწიო ახალ საზომად? და იმ წუთს როცა ღვთის ანგელოზმა დაიწყო საკუთარი თავით ტკბობა და მოაშორა მზერა ღმერთს, უარი თქვა დაევიწყებინა საკუთარი თავი, რომ ცოდნოდა მხოლოდ ღმერთი, ის გახდა ქმნილება(тварь, პირუტყვი) ბოლომდე. ჩაეფლო თავის ქმნილობაში, და დაკარგა ურთიერთობა ღმერთთან, ის გახდა სხვა არსება, ღმერთთან ურთიერთობის არმქონე, რომელიც უკვე იმყოფებოდა არა ღმერთთან ერთობაში, არამედ განცალკევებით. ის იდგა ღვთის წინაშე, პირისპირ, მაგრამ უკვე დაბნელებული, თავისი შექმნილობის ტყვე; ხოლო იყო ტყვე საკუთარი შექმნილობისა(მატერიის) ღმერთისგან მოწყვეტით - ნიშნავს ჩაეფლო სიბოროტეში, სიკვდილში, ნგრევაში, ეს მოუვიდათ ანგელოზთა იმ ნაწილს, რომელთაც ახლა ეშმაკებს ვეძახით





--------------------
და ესე უწყოდეთ ჟამი, რამეთუ აწვე არს ჟამი განღჳძებად ჩუენდა ძილისაგან. აწ უმახლობელეს არს ჩუენდა ცხორებაჲ, ოდესღა-ესე გურწმენა. ღამე იგი განგუეშორა, და დღე შემოგუეახლა; განვიშორნეთ უკუე საქმენი ბნელისანი და შევიმოსოთ საჭურველი ნათლისაჲ.
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
KAIROS
პოსტი Nov 14 2007, 11:40 PM
პოსტი #33


იხარეთ!
***

ჯგუფი: საფინანსო
პოსტები: 9,492
რეგისტრ.: 9-November 06
მდებარ.: Aurea mediocritas
წევრი № 438



იმ განხილვის შემდეგ რაც უფრორე თეორიულია, საინტერესო იქნება ცოტა პრაქტიკულ საკითხს თუ მივუბრუნდებით, კერძოდ ოჯახის მოწყობის ზნეობრივ საკითხს...

თანადროულად დგას ახალი გზები და ახალი ხედვები, კერძოდ აღარ ხდება როგორც ძველად იყო აკვანში დანიშვნა და ახლა აღარაა, და ეს წინსვლად შეგვიძლია მივიჩნიოთ, დაქორწინების საკითხთან დაკავშირებით, არის აზრთა განსხვავება, ის რაც იყო ადრე ნიშნობიდან ჯვრისწერამდე დიდი ( ან საკმაო) მანძილის არსებობის შესახებ, რომლის განმავლობაში მართალია არ შეიძლებოდა სქესობრივი კონტაქტი, მაგრამ ამ ხნის განმავლობაში ხდებოდა წყვილის დაახლოება, და შეიძლებოდა დაშორებაც პრობლემის გარეშე... დღეს ეს შეცვლილია, შეყვარებულობის საერო ინსტიტუტით, სადაც საზღვრები პიროვნულად იქმნება, თუა საერთოდ რათქმაუნდა...

ანუ ვცდილობთ თავიდანვე დავამყაროთ სწორი დამოკიდებულება ახალგაზრდა წყვილთ შორის, მე სრულიად მიუღებლად მიმაჩნია, ზოგიერთი სასულიერო პირის ჩარევა ( და არა უბრალო კეთილგონიერი რჩევა) წყვილის ან დაწყვილების საკითხში, როცა აარჩევენ მრევლში გოგონას და კურთხევას აძლევენ დაქორწინდნენ იმაზე, ვისაც ის ურჩევს ( სტიქაროსანი, მედავითნე...) ეს მართლაც სრული უკანონობა და უზნეობა ეკლესიაში საკმაოდ დამკვიდრებულია და ჩემს ირგვლივ არის ძალიან ბევრი მაგალითია...

მოგვიანებით გავაგრძელებ...

იხარეთ და იაქტიურეთ smile.gif

კაიროსი!


--------------------
...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
guest
პოსტი Nov 14 2007, 11:46 PM
პოსტი #34


Advanced Member
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 6,611
რეგისტრ.: 7-June 07
წევრი № 2,127



ციტატა(KAIROS @ Nov 14 2007, 08:40 PM) *

მე სრულიად მიუღებლად მიმაჩნია, ზოგიერთი სასულიერო პირის ჩარევა ( და არა უბრალო კეთილგონიერი რჩევა) წყვილის ან დაწყვილების საკითხში, როცა აარჩევენ მრევლში გოგონას და კურთხევას აძლევენ დაქორწინდნენ იმაზე, ვისაც ის ურჩევს ( სტიქაროსანი, მედავითნე...) ეს მართლაც სრული უკანონობა და უზნეობა ეკლესიაში საკმაოდ დამკვიდრებულია და ჩემს ირგვლივ არის ძალიან ბევრი მაგალითია...


sad.gif unsure.gif

მე მეგონა ამის სპეცები მხოლოდ ნათესავები იყვნენ sad.gif (ქართულ სინამდვილეში, სხვა არც მაინტერესებს, მე ჩემიანის მტკივა).
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
KAIROS
პოსტი Nov 14 2007, 11:51 PM
პოსტი #35


იხარეთ!
***

ჯგუფი: საფინანსო
პოსტები: 9,492
რეგისტრ.: 9-November 06
მდებარ.: Aurea mediocritas
წევრი № 438



გარიგების საკითხი არ არის ცალმხრივად უარსაყოფი, მაგრამ როცა ამას რაიმე "რელიგიური" საფუძველი ედება, ეს არის სრული უზნეობა, რადგან არანაირი "კურთხევა" არ შეიძლება გაიცეს ადამიანის თავისუფალი ნების წინააღმდეგ...


--------------------
...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
guest
პოსტი Nov 14 2007, 11:57 PM
პოსტი #36


Advanced Member
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 6,611
რეგისტრ.: 7-June 07
წევრი № 2,127



გარიგებაზე არ ვამბობ, კაიროს... უფრო დაცილებაზე. ანუ ერთს დააცილებენ, რომ სხვას გაურიგონ - აი, ეს. ვიცი იცი რასაც ვგულისხმობ.

User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
თამარი_ცქნაფო
პოსტი Nov 14 2007, 11:58 PM
პოსტი #37


მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს...
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 15,854
რეგისტრ.: 1-November 06
მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს''
წევრი № 362



ციტატა(staywhite @ Nov 15 2007, 12:57 AM) *

გარიგებაზე არ ვამბობ, კაიროს... უფრო დაცილებაზე. ანუ ერთს დააცილებენ, რომ სხვას გაურიგონ - აი, ეს. ვიცი იცი რასაც ვგულისხმობ.

blink.gif ასეთი რამ ეკლესიის სინამდვილეში ხდება?

საერთოდ, ეს გარიგებები არ მესმის და მომკალი, თუ გინდა... არანაირი, ხელოვნურია მაინც... wink.gif


--------------------
''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა,
ის შეიძლება უბრალო იყოს
და აუტანელ ტკივილად ითქვას''...
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
guest
პოსტი Nov 15 2007, 12:02 AM
პოსტი #38


Advanced Member
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 6,611
რეგისტრ.: 7-June 07
წევრი № 2,127



ეკლესიაზე არ ვამბობ, თამარ, ღმერთმა დამიფაროს!

მეც შენს აზრზე ვარ გარიგების ამბავში, შეიძლება ვინმეს "წაეხმაროს" ახლობელი,მიუთითოს , მაგრამ ის რომ მას ვინმე დაატოვებინოს იმის გამო რომ სხვა გაურიგოს, აქ ლაპარაკი ზედმეტია თვით ზნეობაზეც.

User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
თამარი_ცქნაფო
პოსტი Nov 15 2007, 12:04 AM
პოსტი #39


მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს...
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 15,854
რეგისტრ.: 1-November 06
მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს''
წევრი № 362



ციტატა(staywhite @ Nov 15 2007, 01:02 AM) *

ეკლესიაზე არ ვამბობ, თამარ, ღმერთმა დამიფაროს!

მეც შენს აზრზე ვარ გარიგების ამბავში, შეიძლება ვინმეს "წაეხმაროს" ახლობელი,მიუთითოს , მაგრამ ის რომ მას ვინმე დაატოვებინოს იმის გამო რომ სხვა გაურიგოს, აქ ლაპარაკი ზედმეტია თვით ზნეობაზეც.

ასეთი რამ მართლა პირველად გავიგე. იქნებ ამას რაღაც ახსნა აქვს? იქნებ ერთისთვის სასიკეთოდ ხდება, მაგრამ არ ვიცი, ასეთი რამ... ჩემთვიაც მიუღებელია...მაგრამ მე მეგონა, ეკლესიაზე ამბობდი და ორმაგად შევშფოთდი rolleyes.gif


--------------------
''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა,
ის შეიძლება უბრალო იყოს
და აუტანელ ტკივილად ითქვას''...
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
guest
პოსტი Nov 15 2007, 12:08 AM
პოსტი #40


Advanced Member
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 6,611
რეგისტრ.: 7-June 07
წევრი № 2,127



მასეთებს არც ერი აინტერესებთ და არც ღმერთი. საკუთარი უმეცრების და ცუდამპარტავნობის გამოვლინება,სხვა არაფერი.
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post

23 გვერდი V < 1 2 3 4 > » 
Reply to this topicStart new topic
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:

 



მსუბუქი ვერსია ახლა არის: 28th March 2024 - 06:19 PM

მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი

ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი