 პასუხების დაზუსტება, დასმულ კითხვებზე |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| admin |
 Mar 24 2007, 03:05 PM
პოსტი
#21
|
 გიორგი  ჯგუფი: Root Admin პოსტები: 4,393 რეგისტრ.: 22-July 06 მდებარ.: სერვერთან ახლოს წევრი № 1  |
მამა დავითი ბრწყინვალე პიროვნებაა, ასევე კაიროსიც შეგნებული ადამიანი და დარწმუნებული ვარ უკვე გაირკვა ყველაფერი რაც კაიროს აინტერესებდა, აქ არ არის საჭირო სხვისი კომენტარები. თუ რაიმე დამატებითი კითხვა დაგებადებად მამაოს მიერ გაცემულ პასუხზე მაგ შემთხვევაში შეგიძლიათ ამ მიპინულ თემაში დაპოსტოთ. ძალიან გთხოვთ ნუ მაიძულებთ ვორნი მოგცეთ!
-------------------- რა საჭიროა გზა, რომელიც ტაძრამდე არ მიდის და რა აზრი აქვს ცხოვრებას რომელიც უფალთან არ მიგვიყვანს.
ყველაზე მეტად უყვარხარ იმას ვინც დიდი გრძნობით ცოტას გელაპარაკება. შეეცადე დაესწრო მზის ამოსვლას, რადგან არ იცი დაესწრები თუ არა მზის ჩასვლას. |
   |
 
|
| გლახა |
Mar 24 2007, 04:29 PM
პოსტი
#22
|
|
-------- ჯგუფი: Members პოსტები: 4,345 რეგისტრ.: 24-July 06 წევრი № 12 |
admin
საერთოდ სხვისი კომენტარები არსად არ არის საჭირო... მაშინ ფორუმის დანიშნულებაა გასარკვევი  ვორნის ნება მომიცია  |
|
|
|
| admin |
Mar 24 2007, 05:44 PM
პოსტი
#23
|
|
გიორგი ჯგუფი: Root Admin პოსტები: 4,393 რეგისტრ.: 22-July 06 მდებარ.: სერვერთან ახლოს წევრი № 1 |
ციტატა საერთოდ სხვისი კომენტარები არსად არ არის საჭირო... გააჩნია სად აკეთებ კომენტარს და როდის აკეთებ. -------------------- რა საჭიროა გზა, რომელიც ტაძრამდე არ მიდის და რა აზრი აქვს ცხოვრებას რომელიც უფალთან არ მიგვიყვანს.
ყველაზე მეტად უყვარხარ იმას ვინც დიდი გრძნობით ცოტას გელაპარაკება. შეეცადე დაესწრო მზის ამოსვლას, რადგან არ იცი დაესწრები თუ არა მზის ჩასვლას. |
|
|
|
| KAIROS |
Oct 8 2007, 08:23 PM
პოსტი
#24
|
 იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ქვემოთ გაეცა პასუხი კითხვას "თვითმკვლელებზე" კერძოდ შეუძლიათ თუ არა ქრისტიანებს მათზე ლოცვა
მამა ანდრია "თვითმკვლელობა ის ცოდვაა, რომლითაც დაღუპული ადამიანისათვის ეკლესია არ ლოცულობს. ღმერთს ვანდობთ მათ ხვედრს. ბოლო დროს გავრცელდა ლევ ოპტელის "ლოცვა თვითმკვლელთათვის". მაგრამ ასეთი ლოცვა არასდროს უთქვამს არცერთ წმიდანს. თვით ხსენებულმა წმიდანმაც ლოცვის ეს სახე მისცა სასოწარკვეთაში მყოფ შვილს, რომელიც უნუგეშოდ გლოვობდა თვითმკვლელ მშობელს და არ დაუწესებია ეს ლოცვა, როგორც საყოველთაო მსგავს შემთხვევებში." რადგან სწორედ ეს თოფიქი ითვალისწინებს კითხვებზე ჩაღრმავებას, მე გამოვყოფდი შემდეგ გარემოებას, კარგად ვერ გავიგე იგივე ლევ ოპტინელის ლოცვა რატომ არ შეუძლია ყველა თვითმკვლელის პატრონს წაიკითხოს?თუკი წმიდანმა თავად მისცა მას ვინც "უნუგეშოდ გლოვობდა თვითმკვლელ"-ს? მაინტერესებს, რატომ შეეძლო იმ ადამიანს ამის წაკითხვა და რატომ არ შეუძლიათ სხვებს? დიდი მადლობა, კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| KAIROS |
Oct 31 2007, 09:13 PM
პოსტი
#25
|
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
როგორც ვატყობ უპასუხოდ რჩება ჩვენი დამატებითი კითხვები, თოფიქი , ისე ვიმეორებ
ციტატა ითვალისწინებს კითხვებზე ჩაღრმავებას , ამიტომ ისევ ერთი კითხვა:ანუკა წერს: (მომყავს ნაწყვეტი) " მამაო დამლოცეთ უპირველეს ყოვლისა ბოდიშს მოგიხდით ამ უხერხული კითხვის გამო ძალიან მაინტერესებს(რომ არ შევცდე) მე როგორც გავიგე თურმე როდესაც ქორწინდები ცოლ-ქმრისტვის ჯვრის დაერის შემდგ თურმე რაც არ უნდა მარხვა იყოს ერთი წელი ხსნილია ცხოვრება(სეხსუალური კავშირი) რამდენად მართალია მამაო ეს ,გთხოვთ განმიმარტოთ, მამა ირაკლი Oct 28 2007, 05:16 PM პოსტი #2 Advanced Member საერთოდ ასეთ ინტიმურ ანუ პირადულ საკითხებზე მაინც სჯობია პირადი საუბარი,ისე კი ვიტყვი რომ მარხვისაგან არავინ არ თავისუფლდება!და ასეთი ზოგადი რაიმე წესი არ არსებობს. ........................... მამაო, პასუხის პირველი ნაწილი გასაგებია, მაგრამ გთხოვთ დაგვიზუსტოთ აქ რას გულისხმობთ ციტატა მარხვისაგან არავინ არ თავისუფლდება ? თუკი კვებითი ან ლოცვით მარხვა იგულისხმება გასაგებია, მაგრამ კითხვა ხომ ცოლ-ქმრის თანაცხოვრებას ეხებოდა ( მითუმეტეს პირველივე წელს!), და აკრძალვა კანონიერი და ნაკურთხი თანაცხოვრებისა თუნდაც მარხვაში , ხომ საერთოდ უცნობია საეკლესიო კანონიკისათვის ( გარდა ზიარების წინა დღისა, წითელი პარასკევისა და სხვა მსგავსი გამონაკლისებისა)?აკი ცნობილია, რომ მხოლოდ ურთიერთთანხმობით და ისიც მოძღვართან შეთანხმებით შეიძლება წყვილმა ( თან არანაირად ახლადდაქორწინებულებმა) თავი შეიკავონ მარხვაში თანაცხოვრებისაგან, თან ეს მათ ღვაწლში ეთვლებათ... მოკლედ პასუხი ჩასაღრმავებელია, გთხოვთ განგვიმარტოთ.დიდი მადლობა, კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| KAIROS |
Oct 31 2007, 09:47 PM
პოსტი
#26
|
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
.....................
საკითხი გარკვეულია, საერთოდ სჯობს თავი შეიკავონ, მაგრამ ყველაფერი მოძღვრის კურთხევით უნდა მოხდეს. დიდი მადლობა მამაო. -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| იოანა |
Nov 7 2007, 12:15 AM
პოსტი
#27
|
 აკურთხევს სული ჩემი უფალსა ჯგუფი: Members პოსტები: 3,554 რეგისტრ.: 23-July 06 წევრი № 5 |
პოსტები, რომლებიც არ შეესაბამებოდა ამ განყოფილებას, შეგიძლიათ იხილოთ შემდეგ ლინკზე
http://church.ge/index.php?showtopic=2955 განყოფილებას რაც შეეხება, ის მოემსახურება იმას, რასაც ითვალისწინებს მისი სათაური. შეგიძლიათ მოძღვრებს დაუსვათ კითხვები და მიიღოთ პასუხები, ფორუმელებმა ერთმანეთში კი გთხოვთ ისაუბროთ შესაბამის განყოფილებებში. -------------------- თავის სახედ და ხატად შექმნა ღმერთმა ადამიანი და ამ არსების უპირველესი დანიშნულებაა თანდათანობით უფროდაუფრო ემსაგვსოს შემქმნელს თავისას...
------------------------------------------------------ იყო და არა იყო რა, ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა?! იყო შაშვი მგალობელი, ღმერთი ჩვენი მწყალობელი... ------------------------------------------------------ აზროვნება სულის თვისებაა. |
|
|
|
| sarah |
Nov 21 2007, 02:32 PM
პოსტი
#28
|
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 11 რეგისტრ.: 21-November 07 წევრი № 3,222 |
თუ ვინმე ხედავს,რომ მისი ძმა სცოდავს არა მომაკვდინებელი ცოდვით, ილოცოს და იგი [უფალი] მისცემს სიცოცხლეს არამომაკვდინებელი ცოდვით შემცოდეს. არის მომაკვდინებელი ცოდვა ,მასზე არ ვამბობ ილოცოს-მეთქი. ყოველგვარი უკეთურება ცოდვაა, მაგრამ არსებობს არამომაკვდინებელი ცოდვა[1 იოანე;5-16,17]
|
|
|
|
| კანუდოსელი |
Nov 26 2007, 02:19 PM
პოსტი
#29
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 8,829 რეგისტრ.: 2-November 06 მდებარ.: კანუდოსი წევრი № 374 |
ვინაიდან ეს თემა ეხება მოძღვრის კითხვებისადმი ჩაღრმავებას, აქ გადმოვიტან კითხვას რომელიც მამა ირაკლის დაუსვეს:
ციტატა(ketusa @ Nov 23 2007, 09:50 PM)  ძალიან მაინტერესებს რა სიმძიმის ცოდვაა აბორტი და რატომ უსახავს უფალი ქალს ბავშვს თუ იცის რომ მას მოსაკლავად გაიმეტებს დედა? ძალიან გთხოვთ რომ დამეხმაროთ. რაზეც მამა ირაკლი პასუხობს: ციტატა(მამა ირაკლი @ Nov 23 2007, 10:43 PM) უფალმა მხოლოდ ღვთისმშობელს ჩაუსახა ბავშვი,მაცხოვარი! დანარჩენებს კი ან სიყვარულმა ან ვნებამ! ვნების შედეგია არის და ციდვის ,სწორედ მკვლელობა(აბორტი), ფაქტების დაფარვა , და რა შუაშია აქ ღმერთი? მამაო ახლა მე გამიჩნდა კითხვა, რადგან ამ პასუხმა ნამდვილად უამრავი კითხვა გამიჩინა. თქვენ ამბობთ: ციტატა(მამა ირაკლი @ Nov 23 2007, 10:43 PM) უფალმა მხოლოდ ღვთისმშობელს ჩაუსახა ბავშვი, დანარჩენებს კი ან სიყვარულმა ან ვნებამ აქამდე მეგონა რომ სიყვარული უფლისგან მოდის და ის ჩვილიც ვინც ჩნდება ასევე ღმერთისგან არის ჩასახული ამას გარდა ახსენეთ "ვნება": და რა? ეს ნიშნავს იმას, რომ ჩამსახველი, ანუ ჭეშმარიტი ჩამსახველი არ არის ღმერთი, მხოლოდ იმ მოტივით, რომ იქ ვნებაა? აქ მახსენდება ალექსანდრე შმემანის წიგნი ქალის განწმენდის შესახებ, სადაც ის ამბობს, რომ მშობიარობის შემდეგ ის საჭიროებს განწმენდას, რადგან ცოდვით დაცემის შემდეგ ვნება შემოვიდა და სიყვარულის აქტის დროს ვნებაც მონაწილეობსო. ანუ: ჭეშმარიტი შემოქმედი ღმერთია, ასევე იმ შემთხვევაშიც, სადაც, როგორც თქვენ ამბობთ - ვნებით ჩაისახაო, მაგრამ ჯერ ერთი იქაც, სადაც თქვენ დაწერეთ - სიყვარული და ის გამიჯნეთ ვნებას - როგორც შმემანი ამბობს (ერთ ერთი უდიდესი თეოლოგი 20 საუკუნისა), სადაც სიყვარულის აქტია - იქ ვნება ყოველთვის ერთვის მას. თქვენ გამოგდით, რომ ვინაიდან იქ მოხდა აბორტი, და ღმერთი არ უნდა იყოს არანაირ შუაში (მომეჩვენა, რომ რატომღაც თვლით, რომ ის რაღაც შუაში იქნებოდა, ის ქმნილება რომ ღმერთის შექმნილი იყოს), ღმერთის "გადასარჩენად" გვთავაზობთ გამოსავალს, რომ ის ჩვილი, რომელიც მოკლეს, ღმერთის ჩასახული არაა. აბა ვინაა? განა აბორტი იმიტომ არ არის ცოდვა, რომ ვკლავთ ღმერთის ქმნილებას? ეს მეჩვენება, რომ დიდი შეცდომაა იმედი მაქვს, რომ არასწორად გავიგე უფალმა დაგლოცოთ. პატივისცემით კანუდოსელი -------------------- ინკვიზიტორი იეღოველი ეკუმენისტი მასონი ბუდისტი მღვდელი გულისყურით გისმენთ :-)
პ.ს. ბყკ :-) ბ - ბუდისტ ყ - ყრმათა კ - კავშირი |
|
|
|
| დეკ. ირაკლი |
Nov 27 2007, 01:43 AM
პოსტი
#30
|
|
Member ჯგუფი: მოძღვარი პოსტები: 608 რეგისტრ.: 10-August 07 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 2,589 |
ციტატა(კანუდოსელი @ Nov 26 2007, 02:19 PM) ვინაიდან ეს თემა ეხება მოძღვრის კითხვებისადმი ჩაღრმავებას, აქ გადმოვიტან კითხვას რომელიც მამა ირაკლის დაუსვეს: რაზეც მამა ირაკლი პასუხობს: მამაო ახლა მე გამიჩნდა კითხვა, რადგან ამ პასუხმა ნამდვილად უამრავი კითხვა გამიჩინა. თქვენ ამბობთ: აქამდე მეგონა რომ სიყვარული უფლისგან მოდის და ის ჩვილიც ვინც ჩნდება ასევე ღმერთისგან არის ჩასახული ამას გარდა ახსენეთ "ვნება": და რა? ეს ნიშნავს იმას, რომ ჩამსახველი, ანუ ჭეშმარიტი ჩამსახველი არ არის ღმერთი, მხოლოდ იმ მოტივით, რომ იქ ვნებაა? აქ მახსენდება ალექსანდრე შმემანის წიგნი ქალის განწმენდის შესახებ, სადაც ის ამბობს, რომ მშობიარობის შემდეგ ის საჭიროებს განწმენდას, რადგან ცოდვით დაცემის შემდეგ ვნება შემოვიდა და სიყვარულის აქტის დროს ვნებაც მონაწილეობსო. ანუ: ჭეშმარიტი შემოქმედი ღმერთია, ასევე იმ შემთხვევაშიც, სადაც, როგორც თქვენ ამბობთ - ვნებით ჩაისახაო, მაგრამ ჯერ ერთი იქაც, სადაც თქვენ დაწერეთ - სიყვარული და ის გამიჯნეთ ვნებას - როგორც შმემანი ამბობს (ერთ ერთი უდიდესი თეოლოგი 20 საუკუნისა), სადაც სიყვარულის აქტია - იქ ვნება ყოველთვის ერთვის მას. თქვენ გამოგდით, რომ ვინაიდან იქ მოხდა აბორტი, და ღმერთი არ უნდა იყოს არანაირ შუაში (მომეჩვენა, რომ რატომღაც თვლით, რომ ის რაღაც შუაში იქნებოდა, ის ქმნილება რომ ღმერთის შექმნილი იყოს), ღმერთის "გადასარჩენად" გვთავაზობთ გამოსავალს, რომ ის ჩვილი, რომელიც მოკლეს, ღმერთის ჩასახული არაა. აბა ვინაა? განა აბორტი იმიტომ არ არის ცოდვა, რომ ვკლავთ ღმერთის ქმნილებას? ეს მეჩვენება, რომ დიდი შეცდომაა იმედი მაქვს, რომ არასწორად გავიგე უფალმა დაგლოცოთ. პატივისცემით კანუდოსელი ჯერ ერთი აშკარად ვერ გაიგე რა ვთქვი,მეორეც შენი მიდრეკილებაა მოძღვრების ნაწერები ამოწმო და აკრიტიკო? ამ თემაზე დაგელაპარაკები სხვა დროს ... |
|
|
|
| კანუდოსელი |
Nov 27 2007, 11:02 AM
პოსტი
#31
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 8,829 რეგისტრ.: 2-November 06 მდებარ.: კანუდოსი წევრი № 374 |
ციტატა(მამა ირაკლი @ Nov 27 2007, 02:43 AM) ჯერ ერთი აშკარად ვერ გაიგე რა ვთქვი იმედი მაქვს ციტატა(მამა ირაკლი @ Nov 27 2007, 02:43 AM) მეორეც შენი მიდრეკილებაა მოძღვრების ნაწერები ამოწმო და აკრიტიკო? მიდრეკილება ნამდვილად არაა და კრიტიკას რაც შეეხება, არც მე ვარ შეუმცდარი და არც თქვენ. თუ სადმე არასწორად დავწერე, მიმითითეთ, ხოლო თუ არ მითითებთ, ჩემზე ნაადრევი შეფასებისგან თავი შეიკავეთ. თანაც ეს კითხვების დაზუსტების თემაა, სადაც კითხვების უფრო გასაშლელად საუბარი და კამათიც შეიძლება. ციტატა(მამა ირაკლი @ Nov 27 2007, 02:43 AM) ამ თემაზე დაგელაპარაკები სხვა დროს ... იმედი მაქვს, თუმცა სურვილი მქონდა რომ ახლა გვესაუბრა, მაგრამ არა ამ თემაზე (როგორც მე გავიგე აპირებთ საუბარს ჩემთან იმ თემაზე, რომ მე ვაკრიტიკებ მოძღვრებს), არამედ იმაზე რასაც კითხვა მოჰყვა ღმერთი გწყალობდეთ -------------------- ინკვიზიტორი იეღოველი ეკუმენისტი მასონი ბუდისტი მღვდელი გულისყურით გისმენთ :-)
პ.ს. ბყკ :-) ბ - ბუდისტ ყ - ყრმათა კ - კავშირი |
|
|
|
| გლახა |
Nov 27 2007, 03:55 PM
პოსტი
#32
|
|
-------- ჯგუფი: Members პოსტები: 4,345 რეგისტრ.: 24-July 06 წევრი № 12 |
ციტატა(მამა ირაკლი @ Nov 23 2007, 10:43 PM)
უფალმა მხოლოდ ღვთისმშობელს ჩაუსახა ბავშვი,მაცხოვარი! დანარჩენებს კი ან სიყვარულმა ან ვნებამ! ვნების შედეგია არის და ციდვის ,სწორედ მკვლელობა(აბორტი), ფაქტების დაფარვა , და რა შუაშია აქ ღმერთი? ესეიგი ვნების და სიყვარულით ისახება ბავშვი და ასევე ვნების და სიყვარულის გამო კეთდება აბორტიც? და კიდევ ცოდვაში სიყვარული იგულისხმეთ?  |
|
|
|
| afxazi |
Nov 28 2007, 02:37 PM
პოსტი
#33
|
 დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
მამა ირაკლი
ციტატა ჯერ ერთი აშკარად ვერ გაიგე რა ვთქვი,მეორეც შენი მიდრეკილებაა მოძღვრების ნაწერები ამოწმო და აკრიტიკო? ამ თემაზე დაგელაპარაკები სხვა დროს ... პირველ რიგში ლოცვა-კურთხევასა და თქვენს ლოცვისმიერ შემწეობას გთხოვთ მამა ირაკლი. ამასთანავე უნდა გითხრათ რომ ზაზა (კანუდოსელი) არ არის ის პიროვნება (ყოველშემთხვევაში მე ასეთს არ ვიცნობ), რომელიც მოძღვართა კრიტიკისკენ იყოს მოსწრაფე, ვფიქრობ ეს ისევ და ისევ იმის ბრალია რომ თქვენ მას კარგად არ იცნობთ. რაც შეეხება შეკითხვას რომელიც მან დასვა, სიმართლე გითხრათ მეც გამიჩნდა. გეტყვით რომ სემინარია დავამთავრე და ეხლა აკადემიაში ვსწავლობ და ცოტა არ იყოს ასეთი რამ იქ არ უსწავლებიათ, შესაძლოა თქვენი პასუხი იყო მოკლე და სრულად ვერ გადმოსცემდა იმ შინაარსს, რისი თქმაც გინდოდათ (გთხოვთ რომ დაგვიზუსტოთ). ადამიანის სხეული გასაგებია და ცხადია, რომ მშობელთა სქესობრივი ურთიერთობით იქმნება (რადგან მათ აქვთ მინიჭებული ეს თვისება), სხვაგვარად მშობლებს შესაქმის გამგრძელებლებს უწოდებენ. მაგრამ რამდენს არ ყავს შვილი. მახსენდება ღვთისმშობლის მშობლების ცხოვრება, როცა მათ შვილი არ უჩნდებოდათ და ხანგრძლივი ლოცვის შედეგად უფლის წყალობით ეყოლათ, იოანე ნათლისმცემლის დაბადება, ანგელოზი ეუბნება ზაქარიას "სენი ლოცვა შესმენილია, შენ შვილი გეყოლება" იგივე აბრაამთან დაკავშირებული ამბავი. ყველა აღნიშნულ შემთხვევაში ვხედავთ რომ შვილის ყოლა ეს უფლის დიდი წყალობაა, მე ღრმად მწამს რომ თითოეული ადამიანის დაბადება ეს უფლის განუზომელი წყალობაა და ამ წყალობის არ შერგება მით უფრო მძიმე ცოდვაა. აქვე უნდა დავაზუსტო რომ მშობლები ისეთივე იარაღები არიან უფლის ხელში ახალი სიცოცხლის წარმოსაქმნელად, როგორც სხეულია სულის იარაღი სხვადასხვა მოქმედების წარმოსაქმნლეად. რაც შეეხება სულს, პროტოპრესვიტერ მიქაელ პომაზანსკის "დოგმატურ ღვთისმეტყველებაში" ვკითხულობთ: ცალკეულ ადამიანთა სულების წარმომავლობის შესახებ საღვთო წერილში ბოლომდე არ არის ახსნილი თითოეული ადამიანის სულის წარმომავლობა; ეს „საიდუმლოა, რომელიც მხოლოდ ღმერთმა უწყის“ (წმ. კირილე ალექსანდრიელი). არც ეკლესია გვთავაზობს ამ საკითხის შესახებ მკაცრად განსაზღვრულ სწავლებას. მან მხოლოდ გადაჭრით უარყო პლატონის ფილოსოფიიდან მემკვიდრეობით მიღებული ორიგენესეული თვალსაზრისი სულთა წინასწარ არსებობის შესახებ, რომლის თანახმადაც ისინი დედაშიწაზე ზეციური სამყაროდან მოდიან. ორიგენესა და ორიგენისტების ეს სწავლება დაგმო V მსოფლიო კრებამ. მაგრამ აღნიშნული კრების განჩინება არ ადგენს შემდეგს - იქმნება თუ არა ადამიანის სული მშობელთა სულებისგან და მხოლოდ ამ გაგებით არის იგი ახალი საღვთო ქმნილება, თუ უშუალოდ თავად ღმერთი ქმნის თითოეულ სულს, რომელიც გარკვეულ მომენტში უერთდება შექმნის პროცესში მყოფ, ან უკვე შექმნილ სხეულს. ეკლესიის მამათა (წმ. კლიმენტი ალექსანდრიელი, წმ. იოანე ოქროპირი, წმ. ეფრემ ასური, ნეტარი თეოდორიტე) აზრით, თითოეულის სულს თავად ღმერთი ქმნის. ამასთან, ზოგი მათგანის თვალსაზრისით, სულის სხეულთან შეერთება სხეულის შექმნიდან მეორმოცე დღეს ემთხვევა. რომაულკათოლიკური ღვთისმეტყველება გადაჭრით მიემხრო ღმერთის მიერ თითოეული სულის შექმნის თვალსაზრისს - იგი დოგმატური სახით გადმოცემულია პაპის ზოგიერთ ბულაში. პაპმა ალექსანდრე VII ამას დაუკავშირა სწავლება ყოვლადწმიდა ქალწულ ღვთისმშობლის უბიწოდ ჩასახვაზე. ეკლესიის ზოგიერთი მამა და მასწავლებელი (ტერტულიანე, წმ. გრიგოლ ღვთისმეტყველი, წმ. გრიგოლ ნოსელი, ღირსი მაკარი, ანასტასი მღვდელი) თვლის, რომ ორივე სუბტსტანცია - სული და სხეული, ერთდროულად იღებს დასაბამს და ვითარდება. სული იქმნება მშობელთა სულებიდან, როგორც სხეული - მათივე სხეულებიდან. აქ „შექმნაში“ მოიაზრება საღვთო შემოქმედებითი ძალის მოქმედება ფართო გაგებით, რომელიც ყოველგვარი სიცოცხლისათვის დამახასიათებელი და აუცილებელია. ასეთი შეხედულების არსებობის საფუძველს ღმერთის მიერ პირველმშობელი ადამის სახით მთელი კაცთა მოდგმის შექმნა გვაძლევს: „და შექმნნა ერთისაგან სისხლისა ყოველნი ნათესავნი კაცთანი “ (საქმ. 17,26). აქედან გამოდის, რომ ადამში პოტენციურად ჩაიდო თითოეული ადამიანის სული და სხეული. მაგრამ საღვთო განჩინებით, სულისა და სხეულის შექმნა და განგება ხორციელდება ყოვლისმპყრობელი ღმერთის მიერ „რამეთუ იგი თავად მოსცემს ყოველთა ცხორებასა და სულსა ყოვლით კერძო“ (საქმ. 17,25), ანუ უფალი შექმნილს განაგებს. წმ. გრიგოლ ღვთისმეტეველი ამბობს: „თავდაპირველად მტვრისგან შეზავებული ჩვენი სხეული შემდგომში ადამიანთა სხეულების ნაკადად გადაიქცა. პირველქმნილი ძირიდან არ წყდება ერთ ადამიანში სხვათა დატევნა. ასევეა ღვთივშთაბერილი სულიც - იგი შექმნის მომენტიდან ხდება ადამიანის შემადგენელი ნაწილი, იბადება ხელახლა, პირველსაწყისი თესლიდან მრავალთათვის გასცემს წილს (ცხადია, აქ გრიგოლ ღვთისმეტყველმა სულიერი თესლი იგულისხმა) და ყოველთვის ინარჩუნებს მარადიულ სახეს მოკვდავში. როგორც ჩაბერვა გამოსცემს ხმებს მუსიკალური საკრავის სიდიდის მიხედვით, ასევეა სულიც - საპყარ სხეულში იგი უძლურია, ჯანსაღში კი მთელი თავისი გონიერებით წარმოჩინდება“24. ამავე აზრს იზიარებს წმ. გრიგოლ ნოსელიც. მამა იოანე კრონშტადტელი თავის დღიურებში ამგვარად მსჯელობს: „რა არის ადამიანთა სულები? ეს იგივე სული ან ღვთაებრივი სუნთქვაა, რომელიც ღმერთმა ადამს შთაბერა და მისგან წამოსული დღევანდლამდე განეფინება მთელს კაცთა მოდგმას. ამიტომაც ყველა ადამიანი ერთი კაცის ტოლფასია - ისინი კაცობრიობის ერთი ხის შემადგენელი ნაწილები არიან. აქედან გამომდინარეობს ჩვენი ბუნების ერთიანობის ყველაზე უშუალოდ გამომხატველი მცნება: „შეიყუარო უფალი ღმერთი შენი ყოვლითა გულითა შენითა, და ყოვლითა სულითა შენითა, და ყოვლითა ძალითა შენითა, და ყოვლითა გონებითა შენითა, და მოყუასი შენი - ვითარცა თავი თჳსი“ (ლკ. 10,27). ანუ განა არის ჩემს მსგავს, სისხლით მონათესავე ადამიანზე უფრო ახლობელი ჩემთჳს? ამ მცნების აუცილებლად აღსრულება სრულიად ბუნებრივია“. ბოლოს აბორტის თემასაც შევეხები, გეთანხმებით რომ ამ ვანდალური ქმედების დროს უფალს ვერ დავადანაშაულებთ, რადგან ეს არის თავისუფალი ნებელობითი აქტი, მაგრამ არა იმ მიზეზით რომ ამ ბავშვის ჩასახვასთან უფალი არაფერ შუაშია. თუმცა რა თქმა უნდა იმის თქმა რომ "რატომ აძლევს დედას შვილის ჩასახვის შესაძლებლობას უფალი, როცა მას აბორტის გაკეთება აქვს გადაწყვეტილი, და შესაბამისად თითქოს იგია დამნაშავე, რადგან მკვლელობისკენ უბიძგებს ადამიანს", ცოტა არ იყოს უგუნურებად მიმაჩნია. მაშინ ადამიანის თვითმკვლელობა უფლის დანაშაული ყოფილა, რადგან მან უფლება მისცა მას ეცხოვრა და ამ საშინელებით დაესრულებინა სიცოცხლე. კიდევ ერთხელ გთხოვთ ლოცვა-კურთხევას. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| KAIROS |
Nov 28 2007, 03:42 PM
პოსტი
#34
|
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
დამლოცეთ მამაო!
ერთერთი პირველი ვინც თქვენი პოსტი ნახა, და არ დაეთანხმა მე ვიყავი, უბრალოდ ვერ დავწერე აქ,ადრე ამ თემის გამო მოდერატორთან მქონდა კამათი, ახლა კი რადგან მეგობრებმაც დაწერეს, მაშინ მეც მივცემ თავს უფლებას და ჯერ მეგობარს გამოვესარჩლები, ნამდვილად სწორს წერ აფხაზი, არაა ის კაცი კანუდოსელი, რომ განზრახ შეცდომები ეძიოს მითუმეტეს მოძღვრის პასუხებში. კანუდოსელმა და აფხაზმა დაწერა ის რასაც მეც ვფიქრობდი,ჩემის მხრივ უფრო ვთვლი, რომ თქვენი პასუხი იყო დაუზუსტებელი, თორემ ნამდვილად არა მგონია, რომ გამორიცხავდეთ უფლის ნებას ადამიანთა ჩასახვისას, ან იგივე უფლის თანამოქმედებას სულის მიცემისას, რადგან როგორადაც არ უნდა გავიგოთ ეს თანამოქმედება, ის მაინც თანამოქმედებად რჩება; ვფიქრობ და ვიმედოვნებ, რომ ადგილი ქონდა დაუზუსტებლობას მხოლოდ, და გთხოვთ , ნუ გავამწვავებთ სიტუაციას ვინმესთან დაკავშირებით, ჩვენი მთავარი მიზანი ხომ ჭეშმარიტების დამოწმება უნდა იყოს! დაგვლოცეთ, კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| ანა |
Dec 13 2007, 03:14 PM
პოსტი
#35
|
 Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 20 რეგისტრ.: 12-December 07 წევრი № 3,405 |
არვიცი რა როგორ რატომ მოხდა მაგრმ სექტემბერში დამესიზმრა საქართველოს კათალიკოს პატრიარქი უწმინდესი და უნეტარესი ილია მეორე...
ტავიდან გამიკვირდა რადგან ეგეთი ცხოვრებაში არაფერი არ მომსვლია...შემდეგ ვიფიქრე რო ალბათ გულში ჩამყვა თქო რადგან იმ დგეს სურათებს ვათვალიერებდი...გავიდა გარკვეული დრო უკვე ნოემბერი იყო როდესაც კვლავ ვიხილე და კვლავ სიზმარში...ეს რას უნდა მიმეწერა არ ვიცი არც სურათი მქონდა იმ დღეებში ნანახი და არც მიფიქრა...და რამდენჯერაც ვნახე იმდენჯერ ცრემლი სდიოდა... არვიცი რა მოხდა იქნებ ამიხსნათ  |
|
|
|
| Маиа |
Dec 13 2007, 11:45 PM
პოსტი
#36
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 553 რეგისტრ.: 30-December 06 წევრი № 768 |
მე როგორც გავიგე სიზმრებს (წმინდანების და ა.შ) იმ შემთხვევაში უნდა დაუჯეროთ თუ ჯვარი იქნება ან პირჯვარს გადაგვწერენ... მაინტერესებს მართლა ასეა?????
-------------------- "კლდესა ზედა აღვაშენო ეკლესიაი ჩემი და
ბჭენი ჯოჯოხეთისანი ვერ ერეოდის მას." (მათე 16. 18) |
|
|
|
| KAIROS |
Dec 14 2007, 01:55 PM
პოსტი
#37
|
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
მეგობრებო, აქ ახალი კითხვების დასმა კი არ ხდება, არამედ უკვე დასმულის და პასუხგაცემულის დაზუსტება, ამიტომ ეგ კითხვები გთხოვთ გადაიტანოთ ახალი კითხვების თემაში.
-------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| KAIROS |
Jan 8 2008, 12:53 AM
პოსტი
#38
|
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა(KAIROS @ Mar 7 2007, 04:20 PM) გმადლობთ მამაო! ვფიქრობ ჯერჯერობით მეტს არ საჭიროებს ეს თემა ჩაძიებას, აღმოჩნდა, რომ ეს არის კერძო აზრი და არა საეკლესიო კანონი ან დადგენილება, ისიც ნათლად გამოჩნდა, რომ უკიდურესად ვიწროა იმ ადამიანთა წრე, რომლებზე, როგორც თქვენ ამბობთ ... და მაინც ზოგი პასუხგაუცემელი ჩნდება, ღმერთს რომ ვთხოვო . "მის გონებაში კეთილი ზრახვის აღძვრის, გამოღვიძებისათვის" დახმარება რამდენადაც შეიძლება, ამით არა მგონია რაიმე დაირღვეს, ან რა დანაშაულია ცოცხალ, ღვთის შვილზე, თუნდაც ყველაზე მეტად შეპყრობილზე და ცოდვილზე, რომ ვთქვა "ღმერთო, უშველე"? და ბოლოს: ეს კი ძალიან ბუნდოვნად ჟღერს, რაღაც მაგიასავითაა,მე არაფერი დამიშავებია და პასუხისმგებლობა მხოლოდ იმიტომ უნდა ავიღო, რომ სხვას კარგი ვუსურვე.... მე ღმერთს ვესაუბრები და რა ბოროტთან ბრძოლაზეა საუბარი? მაშინ ასე მაცდუნებელი ბოროტები, იხარეთ, ყველას ბლომადა გვყავს, არ მოვიხსენოთ ერთმანეთი? ან მლოცველი თუკი ლოცულობს ამით ის სიკეთეს აკეთებს და მადლი ეძლევა და არა განსაცდელი ან რაიმე ის ბრძოლა, რომელიც მას არ ეკუთვნის... მოკლედ, მართალია კითხვები დარჩა, მაგრამ ძალიან შეგვეწია თქვენი საუბარი, რათა საკითხში ჩავღრმავებულიყავით! დიდად გმადლობთ! რადგანაც დავუბრუნდით კითხების გნყოფილებაში ისევ ამ საკითხს. "ციტატა მედგრად რჩება თავის აზრზე, თავის ცოდვაში, ასეთ ადამიანს ვერ შევეწევით ლოცვით. სამწუხაროდ, უნდა აღვნიშნო კიდვ ერთხელ, რომ ეს არის ამ მამის კერძო აზრი! უპასუხოა ეს კითხვაც: ციტატა რატომ ვერ ვთხოვთ უფალს მათ გამოხსნას? ლოცვა არის ადამიანის გულისმიერი კავშირი უფალთან იქ საზღვრები უფალს მივანდოთ! მომიწევს ისევ გამოერება "უარისმყოფელნი მართლმადიდებელისა სარწმუნოებისანი და ჭეშმარიტებისა გზათაგან შეცდომილნი, წვალებათაგან დაბნეულნი ნათლითა ცნობისა შენისათა განანათლენ და მოაქციენ იგინი მართალსა სარწმუნოებასა ზედა და ზიარ-ყვენ იგინი წმიდისა შენისა კათოლიკე და სამოციქულოსა ეკლესიისა, რათა გიცნან შენ მხოლოდ-ჭეშმარიტი ღმერთი და თაყუანი-გცენ. (მეტანია)" რამეთუ მწვალებლები თავისუფლად თავსდებიან იმათ რიცხვში ვინც " შეგნებულად ეწინააღმდეგება ჭეშმარიტებას", მაშინ რატომ ვლოცულობთ მათზე? თუ მხოლოდ სახელის ხსენება- არ ხსენებაზეა ყველაფერი დამოკიდებული? ... აქ ვიმეორებ მამაო, დაბნეული ნიშნავს ყოველ მწვალებელს, რადგან წვალებაში ყოფნა არის დაბნევა, ანუ მწვალებელეთა მოხსენიება თუ შეიძლება პირად ლოცვებში, მაშინ რა ლოგიკით ვუკრძალვათ ვინმეს ლოცვას თავისი ცოდვებში დაბნეული ძმისათვის? აკრძალვა და ლოცვა,მითუმეტეს ღმერთან პირად საუბარში, ერთმანეთს არ შეესაბამება! მაპატიეთ; კაიროსი! sad.gif ციტატა ნუ ვთხოვთ იყოს მოძალადე ადამიანის სულზე, ადამიანი თავისუფლებაზე. და კიდევ, ამას არ ვთხოვთ ღმერთს, რადგან ვინმეს ხსნისათვის ლოცვა ყოველთვის წყალობაა, იდეაში, ნებისმიერი ადამიანის ხსნა უფლის წყალობით ხდება მხოლოდ; შესაბამისად ლოცვა ნებისმიერი ( მეტად თუ ნაკლებად ცოდვილის) ხსნაზე ღვთის წყალობაზე მინდობაა, და უფალს ვთხოვთ, რომ შეიწყალოს ის ადამიანი, რაღათქმაუნდა ეს შეწყალება ადამიანის მიმღეობაზეა დამოკიდებული, მაგრამ ეს ხომ ნებისმიერ ადამიანზეა?ნებისმიერ ადამიანს სჭირდება სულის გახსნა მადლოსათვის, ზოგს მეტად და ზოგს ნაკლებად..." ასე რომ ძალიან გაგვიხარდება თუ საჭიროდ ჩათვლით და გავაგრძელებთ არგუმენტირებულ და როგორც ყოველთვის კორექტულ საუბარს, თუმცა შეიძლება ვთქვათ, რომ ის რაზედაც ვკამათობთ არის კერძო აზრი და შესაბამისად დამოკიდებულება და გავრცელებაც ამ აზრისა, იქნება იგივე, ანუ კერძო აზრის ფარგლებში. მრავალ შობას! პატივისცემით; კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| KAIROS |
Jan 8 2008, 01:47 AM
პოსტი
#39
|
|
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
დავამატებდი:
ან შევთანმდეთ რომ ეგ არის კერძო აზრი, ან შევეცადოთ ვუპასუხოთ იმ კითხევბს, რაც ამ "დიდ ცოდვილთათვის ლოცვის აკრძალვის " (?) თაობაზე წარმოიშვა ( და საკმაოდ ბლომადაც, მე უბრალოდ სწრაფად დავწერე, მხოლოდ რამოდენიმე მათგანი) , უბრალოდ უამრავზე უამრავი კითხვა იბადება და უამრავი გარღვევაა მაგ თეორიაში: 1. მაგ კერძო აზრის მიხედვით, ადამიანი ვარდება განკითხვაში, როცა ყოფს ადამიანთ ცოდვილებად და ნაკლებად ცოდვილებად, ლოცვის ღირსებად და არა ღირსებად, ეს არ ახასიათებს ქრისტიანულ აზროვნებას 2. როგორც ადრე შევნიშნეთ, ცნობილი მდგომარეობის გამო, მაშ ვერ მოგვიხსენებია ლამის 90% არაეკლესიური ვაჟებისა, რადგან ცნობილია, რომ "ყველა დადის ქალებში", ამას კი სასიკვდილო ცოდვა ანუ მრუშობა ქვია, არც ისე კუნძულზე არიან, რომ არ იცოდნენ, რომ ეს დიდი ცოდვაა, და ასევე სასაცილოა, აქ ადამიანის უნებურ ქმედებაზე ვიფიქროთ, ანუ მოქმედებენ ნებითაც და ცნობითაც, არ მოვიხსენოთ? ეგ ხომ მოსახლეობის უდიდესი ნაწილის მოკვეთას ნიშნავს? მაშინ ისინი არც ნათლიებად უნდა დააყენონ და არც მეჯვარეებად? მაშინ უნდა იყოს კითხვა, ხარ თუ არა რაიმე სასიკვდინე ცოდვაში?... მივდივართ შემდეგ სარკაზმამდე... 3. მოსახსენებელში "ჩისტკის" ჩატარება ნუთუ უფრო დადებითი მოვლენაა თუ ის რომ ვინმე ნარკომანზე, მრუშზე, ქურდზე ვილოცოთ? იქნებ ის ვიღაც ცოდვილი, ჩვენ ( ვითომ ნაკლებად ცოდვილები ) ლოცვის უღირსებად ვთვლით, შინაგანად საოცარ სინანულში არიან და სწორედ ჩვენი ლოცვის მიერ შეწევნის გამო, საღვთო მადლი განაღვივებს ამ სინანულს და იქნებ ამ ლოცვის მოკლების გამოთაც ის ადამიანი დაიღუპოს? ან საერთოდ რა ვიცით ჩვენ ვინაა ღირსი და არა ღირსი ლოცვისა? მაშინ ხომ ლოცვასაც ეკარგება აზრი? მოკლედ ძალიან ბევრი ნაკლი აქვს ამ თეორიას, და უკეთესი იქნება თუ მალევე დაერქმევა კერძო აზრი! და საერთოდ კარგია თუ გასაგებად გავუკეთებთ დეფინიცირებას სასიკვდინე ცოდვას, ხშირად მას ადარებდნენ ჭრილობათ, მცირე ცოდვა სულზე ისევე აისახება, როგორც მცირე ჭრილობა, შესაბამისად მისი განკურნებაც ადვილია და ჩვენც ჩვენი ლოცვებითაც ვეხმარებით, მაგრამ აი საოცრება, თუკი ვეხმარებით მსუბუქად დაჭრილს, რატომღაც აღარ ვეხმარებით მძიმედ დაჭრილს, ანუ საშინელ ცოდვაში მყოფს, როგორც მძიმედ დაჭრილს უგულოდ უნდა მოვეპყრათ და "ღმერთი გაარკვევს" ამარად დავტოვებთ, არა ჩანს ეს მოწყალე სამარიტელის თეოლოგიისეულად; ლოცვა კი მოყვასის სიყვარულითაა გამოწვეული, სიყვარული კი უშიშარია, უსაზღვრო , როგორც პავლე მოციქული გვასწავლის : "4.სიყუარული სულ – გრძელ არს და ტკბილ; სიყუარულსა არა ჰშურნ, სიყუარული არა მაღლოინ, არა განლაღნის, 5.არა სარცხვინელ იქმნის, არა ეძიებნ თავისასა, არა განრისხნის, არად შეჰრაცხის ბოროტი.. (I კორ. 13თ. 14-15)" კიდევ ერთხელ შობის მილოცვით და პატივისცემით: კაიროსი! დამატების სახით: როგორც მოსალონდელი იყო, ჩემო პასუხი იქ წაშალეს, ამიტომაც ცუდია, რომ იქ პასუხად "კერძო აზრი" დარჩა, რომლესაც როგორც ვნახეთ, დიდი ნაკლები აქვს, ასე რომ კიდევ კარგი, რომ ეს თოფიქი მაინც არსებობს ( მიუხედავად ბევრზე ბევრი წინააღმდეგობისა) , სადაც გარკვევით და თავისუფლად დავწერთ, ასე რომ კიდევ ერთხელ ვიმეორებ ქრისტიანის ლოცვას საზღვრები არ გააჩნია და მოყვანილი თეორია უპირობოდ ითვლება კერძი აზრად! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| მართა |
Jan 8 2008, 02:14 AM
პოსტი
#40
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,487 რეგისტრ.: 7-July 07 წევრი № 2,399 |
ციტატა უფალმა მხოლოდ ღვთისმშობელს ჩაუსახა ბავშვი,მაცხოვარი! დანარჩენებს კი ან სიყვარულმა ან ვნებამ! ვნების შედეგია არის და ციდვის ,სწორედ მკვლელობა(აბორტი), ფაქტების დაფარვა , და რა შუაშია აქ ღმერთი? სიღრმეს არ ჩევეძიები(თავს შევიკავებ შეგნებულად) ,მაგრამ აბორტი მარტო ფაქტების დაფარვა არ არის ნამდვილად,კითხვის დამსმელმა ვფიქრომ აბორტის გამკეთებელთა კონტექსტში კანონიერი ცოლ-ქმარიც მოაქცია,ანუ ცოლ-ქმარს აბორტი მხოლოდ ფაქტების დაფარვის გამო არ ჭირდებათ,ეს ერთი და მეორეც უფალი ყველგან შუაშია მისი ნების გარეშე არ მოხდება თუნდაც უმნიშვნელო წვრილმანი,რავიცი მე ასე წამიკითხავს შეიძლება ან მკითხველი შევცდი ან მისი დამწერი...თუმცა უფალი შვილის ყოლის ბედნიერებას იმიტომ არ გვაძლევს რომ ის ჩვენივე ხელით გავანადგუროთ...ამ ფაქტით უფალი კიდევ დიდი გამოცდის ჩაბარების ნებას (ანუ თავისუფალ ნებას) გვაძლევს ეს თავად უნდა გადავწყვიტოთ მივიღოთ ღვთის ჯილდო შვილოსნობისა თუ მოვსპოთ ის... -------------------- ქართველნო ერთად ღვთისაკენ!
|
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 1st November 2024 - 04:02 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge