თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 6 2010, 12:44 AM

შორიდან რომ შეხედავ ჩვენს მასმედიას (პრესა, ტელე-რადიო-ინტერნეტ მაუწყებლობა და ა.შ.) საშინლად ცალსახოვანი და სუბიექტურია, ანაადა ხელისუფლებას ასხამს ხოტბას, ან კიდევ ოპოზიციას ამართლებს ყველაფერში, არიან მესამენი რომლებიც ორივეს ლანძღავენ, წარსულს მისტირიან და მომავალს ვერ გვთავაზობენ... ეგ პოლიტიკია და ამ ფორუმში არაფერი ესაქმება, ახლა სხვა რამეზე მინდა ვწეროთ, ეს გაზეთები და მასმედიის სხვა საშუალებები, იმისდა მიხედვით ვის გავლენას განიცდიან ისე წერენ ეკლესიაზე, ან არის ბნელი ულტრაკონსერვატული ურარუსული ან ნაციონალრასისტული იდეებით გაჟღენთილი მისიების ბოდვა, ან არის ლადარია&მისთანანის დუჟმორეული ლანძღვა საპატრიარქოსი მოტივით და უმოტივოდ, არის რათქმაუნდა გონიერი ხალხი, რომელიც ფიქრობს და დარდობს და მართლაც პრობლემატიკას აყენებენ.

ჩემი შემოთავაზებაა დავიწყოთ განხილვა ამთუიმ სტატიებისა და ინტერვიუებისა.

ჯერ თქვეგან ველი , მერე მეც მოგაწოდებთ.


იხარეთ;

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 7 2010, 05:21 AM

"საქართველოს რესპუბლიკა "
# 235
პარასკევი, 20 ნოემბერი, 2009 წელი



არის თუ არა მესამე რომის იმპერიის იდეა "ტოტალიტარული?" რეპლიკა პროფესორ გ. ანჩაბაძეს და არა მარტო მას



ტელეკომპანია "იმედმა" ვახო სანაიას "სპეციალურ რეპორტაჟში" ქართული საზოგადოებრიობის თვალში რუსეთის მართლმადიდებელი ეკლესიის მესაჭე კირილის და მთლიანად რუსეთის მართლმადიდებელი ეკლესიის "განადგურება" დაისახა მიზნად. ამის თქმის საფუძველს ის ტენდენციურობა გვაძლევს, რომლითაც აღნიშნული "რეპორტაჟი" გამოირჩეოდა. რუსი პატრიარქის განქიქება "რუსულ საზოგადოებრიობასვე" მიანდო პატივცემულმა ვახომ, თუმცა "რუსული საზოგადოებრიობა" ულტრა-ლიბერალ მარგინალთა სახით წარმოგვიდგა: დღეს უკვე მივიწყებული, 90-იანი წლების სკანდალური ბიზნესმენი ბოროვოი, რომელიც მაშინდელ პრესაში თავს იწონებდა, "ჯგუფურ სექსში" მაქვს მონაწილეობა მიღებულიო, მუდმივი დისიდენტი ვალერია ნოვოდვორსკაია, გაპარსული მღვდელი-პოლიტიკოსი გლებ იაკუნინი, ჩვენთან "ჭკვიანის" იმიჯის მქონე კიდევ ერთი "მართლმადიდებლობის გულშემატკივარი რუსი" - ლეონიდ რაძიხოვსკი, რომელმაც ამას წინათ ტელეკომპანია "რტვი"-ზე განაცხადა, რუსეთს შავი ზღვის ფლოტი არ სჭირდებაო... აი ეს კამარილია იღებდა თავის თავზე პატრიარქ კირილის შეფასებას და გაკილვას, რომელთაც სამხედრო დაზვერვის გადამდგარი გენერალი კვაჩკოვი დაემატა აბსურდული ბრალდებებით, ხოლო რუსი მოაზროვნე ალექსანდრე დუგინის სიტყვები ტელეკომპანია "იმედისთვის" სულაც არ იყო განკუთვნილი, ეს ინტერნეტიდან ამოღებული მასალა კონკრეტულ კონტექსტს მოჰგლიჯეს გარუსთავორელებულმა იმედელებმა და ისე მიაწოდეს ტელემაყურებელს.

არადა, საქმე ეხება იმ პატრიარქის განქიქებას, რომელზეც თავად სანაიას "რეპორტაჟში" გაკვრით ითქვა, რომ დაიბადა რეპრესირებული მღვდლის ოჯახში და ახალგაზრდა კირილი არც პიონერთა რიგებში, და არც კომკავშირში არ გაწევრებულა, შემდეგ არც ჯარში უმსახურია - ახალგაზრდობიდანვე აირჩია საეკლესიო მოღვაწეობის გზა.

"რეპორტაჟში" კირილე ნახსენებია, როგორც კგბ-ს კარტოთეკაში აღნიშნული პიროვნება, ანუ უშიშროების კომიტეტთან გარკვეული თანამშრომლობის მქონე პირი, ჩვენში ჯერ კიდევ 1980-იანი წლების ბოლოდან დამკვიდრებული ტერმინით რომ ვთქვათ, "სუკის აგენტი". ნიშანდობლივია, რომ ჩვენი ადგილობრივი ბოროვოები და ნოვოდვორსკაიები ასეთსავე ბრალს ხშირად საქართველოს ეკლესიის პატრიარქსაც უყენებენ ხოლმე. რა თქმა უნდა, საბჭოთა ხელისუფლება და, კერძოდ, კგბ, ეკლესიის ნებისმიერ მაღალი რანგის მოღვაწეს აღრიცხავდა თავისთან და მასთან თანამშრომლობდა, რადგან ეკლესია უნდა ყოფილიყო საბჭოთა სახელმწიფოსადმი ლოიალური, ეკლესია არ უნდა ქცეულიყო ანტისაბჭოთა იდეებისა და ქმედებების ბუდედ. დღევანდელი გადასახედიდან ეს სავსებით ბუნებრივად ჩანს და ამაში ტრაგიკული არაფერია. ტრაგიკული ის უფრო იქნებოდა, რომ პატიოსან სამღვდელოებას უარი ეთქვა კგბ-სთან კონტაქტებზე, რის შედეგადაც უშიშროების კომიტეტი მათ არ დააკავებინებდა საეკლესიო თანამდებობებს და ამ თანამდებობებზე უღირსი პირები მოხვდებოდნენ, რაც ეკლესიას უფრო დააკნინებდა. კონკრეტული სამღვდელო პირების პატიოსნება-უპატიოსნობაზე მსჯელობა, ჩემი ღრმა რწმენით, მათი კონკრეტული საქმიანობიდან გამომდინარე უნდა ხდებოდეს და არა იქიდან, თუ რა "კლიჩკა" ჰქონდათ მათ კგბ-ს არქივებში. ვინაიდან, როგორც ვიცით, ხე კეთილი და ხე ბოროტი მისი ნაყოფით შეიცნობა, ამას გვასწავლის სახარება. საკითხი ამ სახარებისეული ჭეშმარიტების შესაბამისად უნდა დაისვას: რა ნაყოფი გამოიღო ამა თუ იმ სასულიერო პირის მოღვაწეობამ. მაგალითად, კირილემ ვინმე დაასმინა და კგბ-ს დააჭერინა. მრევლს ქრისტეს მცნებების გაზიარების ნაცვლად ბოროტი საქმისკენ მოუწოდა. ან სხვა რამე კონკრეტული დააშავა. რა თქმა უნდა, ასეთი ფაქტები არ არსებობს არც კირილესთან, და მით უმეტეს, არც ილია მეორესთან დაკავშირებით. მაგრამ ბარავოი-თუთბერიძეებს ეს არ ადარდებთ, მათი მიზანი ბინძურია - ტალახში გასვარონ დიდი სულიერი ავტორიტეტები.

"რეპორტაჟში" პატრიარქ კირილესადმი წაყენებულ ბრალდებათაგან ყველაზე აქტუალური ალბათ მის მიერ ცხინვალის რეგიონში შარშანდელი ომის დროს გაკეთებული განცხადებაა - კირილემ განაცხადა, რომ ის ლოცულობს რუსი ჯარისკაცებისათვის, რომლებიც "ძმური ოსი ხალხის აგრესიისგან დასაცავად ბრძოლაში დაეცნენ". ნებისმიერი ქართველის ყურს ცუდად ხვდება ამგვარი განცხადება, და ეს გასაგებია, მაგრამ ნუ დაგვავიწყდება, რომ სისხლი მართლაც დაიღვარა და დიდი ტრაგედიის მომსწრენი გავხდით - რუსების და, პირველ რიგში, ქართველების არაკეთილისმსურველებმა მიაღწიეს მიზანს და ქართველმა და რუსმა ოფიციალურმა შენაერთებმა ერთმანეთის სისხლი დაღვარეს. დღეს ისიც ვიცით დარწმუნებით, ვინ დაიწყო 7 აგვისტოს "ოპერაცია", ვინც კიდევ არ იცის, ტალიავინის კომისიის დასკვნისკენ მივუთითებ... შეუძლებელია, რომ ამას არ გამოხმაურებოდა რუსეთის პატრიარქი. მაგრამ მას ნამდვილად არ მოუხსენიებია აგრესორად საქართველო. კირილემ აღნიშნა, რომ იყო აგრესიის ფაქტი, მაგრამ არ უთქვამს, რომ ამ აგრესიის ავტორი არის ქართველი ხალხი და საქართველო. საქართველოს ხელისუფლებას რომ უყვარდეს თავისი ხალხი, მან თავად უნდა აიღოს საკუთარ თავზე ეს დანაშაული, რომც არ ყოფილიყო დამნაშავე... დაე აგრესორის იმიჯი ხელისუფლებას ჰქონდეს და მან თან წაიღოს ეს იარლიყი, როცა წავა, მარადიული საქართველოს იმიჯს კი ნუ დააზარალებს... თუმცა ეს სულ სხვა თემაა.

კირილეს იმასაც უკიჟინებდნენ "რეპორტაჟის" ავტორები, რუსული სახელმწიფოს ინტერესების სადარაჯოზე დგასო, ფილმსაც ასე ჰქვია - "კრემლის პატრიარქი". მაგრამ რატომ გვავიწყდება, რომ საქართველოს პატრიარქიც არ დგას განზე, როდესაც საქმე საქართველოს ინტერესებს ეხება. ნუ მოვთხოვთ კირილეს იმას, რასაც ჩვენს პატრიარქს არ ვთხოვთ - იზოლაციას ეროვნული მნიშვნელობის პოლიტიკური საკითხებისაგან. ილია მეორემაც არაერთხელ დალოცა ქართული ჯარი და შეიძლება, ეს ოსებს და აფხაზებს სულაც არ მოსწონდეთ. მართლმადიდებელი ეკლესია, ჩემი აზრით, გარკვეული სტრუქტურული პრობლემის წინაშე დგას თანამედროვე მსოფლიოში - არ გაგვაჩნია რა პაპის დარი საერთო ავტორიტეტი მართლმადიდებელ სამყაროში (ეს მეორეს მხრივ დადებითიცაა - მართლმადიდებელი ეკლესიის მეთაურები თანასწორუფლებიანნი არიან), ხშირად ერთმანეთთან წინააღმდეგობებში მოდის ამა თუ იმ ქვეყნის საეკლესიო პოლიტიკა, როდესაც ეს პოლიტიკა საკუთარი ქვეყნის ინტერესებთან იგივდება. ისევ და ისევ ჩემი აზრით, ამ ხარვეზის აღმოფხვრას სერიოზული მუშაობა სჭირდება და ეს უნდა იყოს ილია მეორისა და კირილეს ერთ-ერთი უმთავრესი პრიორიტეტი, მაგრამ ყოვლად უნდა გამოირიცხოს მართლმადიდებელთა შორის შუღლის, ვნებათაღელვის და ქიშპის თესვა, როგორც ამას, სამწუხაროდ, "იმედის" კოლექტივი შეეცადა. ეკლესია დიახაც რომ ზე-ეროვნულია, რწმენა უფრო მაღლა დგას, ვიდრე ეროვნება, რადგან თავად უფალი მოგვევლინა არა როგორც რომელიმე ერის წარმომადგენელი, არამედ ნებისმიერი ადამიანის - კაცობრიობის მხსნელი, მაცხოვარი.

გადაცემის ბოლოს სიტყვა მიეცა პროფესორ გიორგი ანჩაბაძეს, რომელსაც მინდა, ამ წერილის ბოლოს მეც გამოვეხმაურო. ბატონმა გიორგიმ "მესამე რომის", ანუ "ბოლო იმპერიის" იდეა "ტოტალიტარულად" და მეზობლებისთვის საშიშად მოიხსენია. უცნაურია, ისტორიის პროფესორი რატომ არ ითვალისწინებს კარგად ცნობილ ფაქტს: ქრისტიანული იმპერიის იდეა და ამ იდეის განხორციელებაც არსებობდა როგორც რუსეთში, ასევე დასავლეთ ევროპაში. იმპერია მოიაზრებოდა არა როგორც რომელიმე ერთ ერზე მეორე ერის ბატონობის და ჩაგვრის მექანიზმი, არამედ ერების საკრალურ ერთიანობად, რომლის მიზანია, დავესესხები კარლ შმიტს - "შეაჩეროს, თავიდან აიცილოს ანტიქრისტეს მოსვლა", იმპერია არის ბოროტების შემაკავებელი ძალა, კატეხონი (კარლ შმიტი მიუთითებს შესაბამის ადგილს სახარებაში, რომლის საფუძველზეც ჰპოვა განვითარება კატეხონის იდეამ - პავლე მოციქული, მე-2 თესალონიკელთა მიმართ, 2, 5-7). აი ეს იდეაა ჩადებული იმპერიაში, შეუძლებელია, რუსეთის პატრიარქს სხვანაირად ესმოდეს იმპერიის ცნება და მასში "საბჭოთა კავშირის აღდგენას" გულისხმობდეს. იმპერია, "მესამე რომი" მოიაზრება მეტაფიზიკურად, იგი არის ორიენტირი, მართლმადიდებელ ხალხთა ერთიანობის საფუძველი, რომლებიც ერთად არიან შეკრულნი, და ამავე დროს სრულ თავისუფლებას ინარჩუნებენ. ძალიან დასანანია, როდესაც ქართველი მეცნიერი ამ ფაქტორს უგულებელყოფს და რაღაც შტამპების გამოყენებით საუბრობს. საერთოდ გაუგებარი დარჩა ჩემთვის, საიდან დაასკვნა ბატონმა გიორგიმ ის, რომ რუსეთის მიერ მე-15 საუკუნეში "მესამე რომის" იდეის ატაცებამ რუსეთისგან უკრაინელების და ბელორუსების საეკლესიო განცალკევება გამოიწვია ან საეკლესიო ერთიანობა კითხვის ნიშნის ქვეშ დაისვა, ეს საერთოდ აბსურდია. კათოლიკური ლიტვა-პოლონეთის პოლიტიკური ბატონობა მაშინდელი ბელორუსის ტერიტორიაზე და უკრაინის ნაწილზე, ისევე როგორც რომის პაპების მცდელობები, ეს რეგიონები მოეწყვიტათ მართლმადიდებელი სამყაროსაგან, სულაც არ ნიშნავს იმას, რომ ამ ტერიტორიებზე მცხოვრები მართლმადიდებლები მართლმადიდებელ და, გნებავთ, რუსულ სამყაროს გამოეყვნენ.

ეს ისეთივე აბსურდია, როგორც "რეპორტაჟში" შემოცურებული მტკნარი სიცრუე, თითქოს ჟურნალმა "ფორბსმა" პატრიარქი კირილე მსოფლიო მილიარდერების სიაში შეიყვანა (ერთი რიგითი ჟურნალისტის აზრი გაიგივებულ იქნა ჟურნალის მიერ შედგენილ ყოველწლიურ რეიტინგთან). ზოგადად კი, თუ საუბარია ეკლესიის მიერ სიმდიდრეების ფლობაზე, ნებისმიერი კონფესიის ეკლესია ისტორიულად ყოველთვის ფლობდა და ფლობს დიდძალ ქონებას. რა არის ამაში დადებითი, რა - უარყოფითი, ეს ცალკე განხილვის საგანია და ჟურნალისტური მანიპულაციების ობიექტად არ უნდა იქცეს.


გულბაათ რცხილაძე,

ევრაზიის ინსტიტუტი

ისე იმდენი იცვა კირილე თუთბერიძედან, რომ როლებში შეიჭრა და ბოლოში დაარეხვა:

აქ ბოდიალობს ავტორი
მესამე და მეორე და ა.შ. ნუმერიზაცია "რომის" არის მარაზმი და სხვა არაფერი, რომი ერთია, კონსტანტინეპოლი მეორე, მასკვა ვიცით რაცაა, ბოროტების შემკავებელი იმპერია კი არაა (რუსეთის იმპერია მითუმეტეს), არამედ კრებსითი მსოფლიო მართლმადიდებელი ეკლესია...
დანარჩენი თქვენ თქვით...
დროებით.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 20 2010, 12:44 PM

მაქვს კითხვა...
იგნორი გამოვუცხადოთ ლადარიას წერილებს ეკლესიის შესახებ თუ განვიხილოთ ისინი?

პოსტის ავტორი: Believer თარიღი: Mar 20 2010, 07:21 PM

KAIROS

იგნორი უნდა გამოვუცხადოთ!

ტვ იმედის წინააღმდეგ საპროტესტო აქცია უნდა გავმართოთ, იმის გამო რომ ვახო სანაიას რეპორტაჟში რუსთა პატრიარქი კირილე მოხსენიებულ იქნა როგორც "კგბ"-ს აგენტი. თეა თუთბერიძე, ბ. კობახიძე ლადარია და მათი ანტირუსულად განწყობილი მომხრეები ცოცხლად უნდა დავწვათ, სამაგიეროდ ხოტბა უნდა შევასხათ ერეკლე მეორის პრორუსულ საზოგადოებას. როცა რუსთა პატრიარქი კირილე საქართველოში ჩამოვა მუხლმოდრეკილი უნდა დავხვდეთ, პატიება ვსთხოვოთ რომ საქართველო აგრესორია და ქართველმა ჯარისკაცებმა მოკლეს რუსები და ოსები...

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 21 2010, 03:57 AM

მეგობარო, შენ აქ ასე თუ გააგრძელე შორს ვერ წახვალ, ჩვენ არც ლადარიას კლანს ვეკუთვნით და არც სამშობლოს მოღალატე რუსოფილებს, ჩვენ ზუსტად ის ვართ, მაგ ორ შუა რომაა, ქართველი მორწმუნეები და საქართველოს ეკლესიის მორჩილები.
შესაბამისად შენი პოსტი უადგილოა.

პოსტის ავტორი: Believer თარიღი: Mar 21 2010, 07:14 PM

KAIROS

იქნებ ამიხსნა რას ნიშნავს ლადარიას კლანი? ან რატომ დასვი

?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 22 2010, 05:04 AM

შენთვის არაფრის ახსნას არ ვაპირებ, შენი პასუხი მიღებულია, კამათი ამ თემაზე შენთან აღარ იქნება.

პ.ს.
მოგიწოდებ ნუ გააფუჭებ ყველა თემას, და ცოტა ფრთხილად წერე, მე ვიმეორებ კითხვას სხვა ფორუმელებისადმი, ღირს კი ლადარია საპასუხოდ?

პოსტის ავტორი: Believer თარიღი: Mar 22 2010, 05:11 AM

KAIROS

ანუ ადამიანად არ თვლი/თ კაცს, რომ უპასუხო/თ?

უპასუხეთ, თუნდაც მის საწინააღმდეგოდ. მე იმიტომ დავწერე ზემოთ ის ირონიული პოსტი, რომ ვიცოდი რა კითხვაც ეხლა დასვი, იმას გულისხმობდი ზემო პოსტშიც. ზედმეტად ქედმაღალი ჩანხარ შენი კითხვის დასმიდან გამომდიბარე.

პოსტის ავტორი: ნაინა თარიღი: Mar 22 2010, 08:47 AM

Believer
იმ ლადარიას უამრავჯერ გაეცა პასუხი, მაგრამ როცა რამის გაგება არ სურს ადამიანს, არც გაიგებს.
ასე რომ შენი ირონია ზედა პოსტში სრულიად ზედმეტია.

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Mar 22 2010, 10:34 AM

ლადარიასთან შედარებისას კაიროსის ქედმაღლობას სად ჩაუწვდინე თვალი?
ჩვენში დარჩეს და ლადარიას ქედმაღლობას იმდენი ენაწყლიანი რწყავს, რომ ზოგჯერ ვფიქრობ, საერთოდ რამე თუ დააფიქრებს ამ ადამიანს საკუთარ თავზე როგორც ცთომილზე?!..

კაიროს

ლადარიას და ნებისმიერს, თუ ხელგეწიფება ცხადია უნდა უპასუხო; მკითხველი ნამდვილად იმსახურებს მყარად არგუმენტირებულ განსხვავებულ აზრს.

თანაც ლადარია არ არის ის შარლატანი საზოგადოებრივ აზრზე გავლენას რომ არ ახდენდეს, მეტიც, ის საზოგადოების საკმაოდ მოაზროვნე ფენისთვის ქმნის სიტყვის და ხედვის მასალას.


პ.ს. პრინციპში, ქართველ ჟურნალისტებზე რასაც წერს, მაგისთვის მე მისი მადლობელიც კი ვარ

პოსტის ავტორი: Funkenstein თარიღი: Mar 22 2010, 10:42 AM

ლადარიას ღრმა აზროვნებაში ცოტა ეჭვიც კი მეპარება, ფეისბუქზე როგორ პოსტებს დებს იცით "ნეტა სამარხვო პასკა არ დამკვიდრებულა ჯერა" და მისი მეგობრები ამაზე ხუმრობენ და არიან ერთ ამბავში, ნუ აი ეხლა ეგეთ დონეზე მოაზროვნე ადამიანებს საერთოდ ღირს კი რამე ელაპარაკო, მემგონი არა

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Mar 22 2010, 10:58 AM

სიმართლე გითხრა ვერ გავიგე რას გულისხმობ....
ნოდარ ლადარიამ ჩვეული ცინიზმით აღწერა მარხვისადმი საზოგადოების არაჯანსაღი და ზედაპირული დამოკიდებულება გუდვილის სამარხო კრუასანის მაგალითზე...

შენ ისა თქვი როგორია მისი ემოციური დამოკიდებულება მსგავს სიმახინჯეებზე თორემ სიცრუე კი არაფერი უთქვამს მაქ
უბრალოდ პრობლემებს განიხილავს ისეთ პრიზმაში რომ სიტუაციის გამოსწორების კეთილმოსურნეობას, ვინძლო, ვერავინ დააბრალებს. ცინიზმზეა გამიჯნურებული და კალამი ერჩის
ეგ იმ იშვიათ სტათიათაგანია სრულად რომ გავიზიარე გადა პათოსისა

პ.ს. მისი მეგობრები თუ თანამოაზრეები კი ცალკე საზოგადოებრივ აზრია

პოსტის ავტორი: Funkenstein თარიღი: Mar 22 2010, 11:06 AM

ნოდარმა ის ხომ მაინც უნდა იცოდეს რომ მარხვა საჭმელზე ნაკლებად გადის და იქნებ ზუსტადაც სამარხვო კრუასანს ვჭამ, ეს განა მეტკველებს ჩემს უღირს მარხვაზე, ადამიანს შეიძლება ლობიო უყვარდეს ყველა უფრო ესეიგი ის ადამიანი მარხვის დროს თუ ლობიოს ჭამს და სიამოვნებს ესიგი უღირსად მარხულობს, ეს ყველაფერი ნოდარმა კარგად იცის მაგრამ საზოგადობე ახომ უნდა გაამხიარულოს და ზუსტად ესეთ ზედაპირულ თემებს იღებს საწერად, ეს ჩემი აზრია და მე ესე ვხედავ მის საქმიანობას.

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Mar 22 2010, 11:12 AM

მე მგონი თქვენ სამარხო კრუასანის, ხინკლის, პიცის, სამარხ კატლეტის, სამარხო კარაქისა და ყველის საწინააღმდეგო არაფერი გაქვტ...
ან მე ვერ გაგიგე სწორად


ამ ნაწილში ძირითადად გეთანხმები

პოსტის ავტორი: Funkenstein თარიღი: Mar 22 2010, 11:22 AM

ეხლა რომ გითხრათ წყალზე და პურზე ვზივარ მეთქი დამიჯერებთ, კრუასანის გარდა კველა ჩამოტვლილტაგან მაქვს მიღებული ადამინებმა ღმერთისკენ ისწრაფონ, ცოდვები მოინანიონ, ცოდვები შეამცირონ, ეზიარონ, არ განიკითხონ და უყვარდეთ და ჭამონ ეს სამარხვო კრუასანი და ხინკალი რა უშავს

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Mar 22 2010, 11:49 AM

და თუ მარხვა არავითარი ბერკეტი არაა არ განიკითხო-ს, არ სცოდონ-ს, უფალი შეიყვარონ-ს და სხვათა მისაღწევად, დაე, ჭამონ

პოსტის ავტორი: Funkenstein თარიღი: Mar 22 2010, 12:09 PM

პოსტის ავტორი: ქევანა თარიღი: Mar 22 2010, 04:11 PM

ჩვენზე ბევრ რამეს წერდნენ, წერენ და კიდევ დაწერენ

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 22 2010, 04:17 PM

სწორედ იმიტომ არ ვთვლი შენთან დიალოგს სასარგებლოდ, რომ ამის გარდა ჯერ არაფერი შემოგითავაზებია ფორუმიასთვის, პროვოკაციებთან ერთად რათქმაუნდა, ასე რომ ან ტონს შეცვლი, ან არ იქნება დიალოგი.

გასაგებია, შენი აზრი, და თუკი მართლა რაიმეს დავწერ მე ან რომელიმე ფორუმელი, ეს ნოდარისადმი ნამდვილად არ იქნება დაწერილი, რადგან როგორც სწორედ შენიშნეს

ასე რომ თუ რაიმე ოდნავ სერიოზული ან ზედმეტად გადამლაშებული დაწერა, მგონი ვუპასუხებთ.

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Mar 22 2010, 08:39 PM

კაი ახლა რა
მიგაჩნია რომ ლადარია სერიოზულ თემებზე მართლმადიდებლებისათვის მიუღებლად და ასევე სერიოზულად არ წერს?
არ გინდათ დაინახოთ თუ რა ხდება?!


ის არასერიოზულ თემებზე კი არ წერს, სერიოზულ და სათუთ თემატიკას ეკიდება ულაზათოდ და ცინიკურად.

თანაც მე საერთოდ არ გამომითქვამს იმგვარი აზრი რომ ბატონ ნოდარს უნდა ექადაგოს, მაგრამ საჯარო პოლემიკის არსებობა სწორედ იმითაა მნიშვნელოვანი რომ ის მესამე პირისათვის, მკითხველისათვის იძლევა სწორი ანალიზის და დასკვნის საფუძველს
:ცხადია იმდენად სწორის რამდენადაც მოპასუხე მხარეებს შეუძლიათ ჭეშმარიტების წვდომა:

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 23 2010, 12:29 AM

ნონა,
მოკლედ კამათს აფიცხებ
რაღაც ეს დამახასიათებელ შტრიხად გექცა აქ, რთულ ტერმინილოგიასთან ერთად ეგ უკანასაკნელი ჩემთვის პრობლემა არაა, სხვებმაც რომ მიეჩვიონ კარგი იქნება, აი პირველი კი ნამდვილად ვერ მომიწონებია, არ შეგიძლია საკითხი ისე განიხილოთ ეს საყვედურის ტონი და დაძაბულობის გამომწვევი სტილი რომ არ გამოიყენო?
მოკლედ თუკი სადმე ღრმა ანალიზს შევხედავ ლადარიას რომელიმე სტატიაში, რომელმაც შეიძლება მძიმე შეცდომაში შეიყვანოს საზოგადოება დავწერ, ასევე თქვენც, სულ ესაა.
აბა ახლა კრუასანებზე და კორნეტოებზე და მათ ინგრედიენტებზე და მიღების რაოდენობაზე წერას პირადად არ ვაპირებ, არც თემაა სერიოზული და დამოკიდებულებაც ზედაპირულია.
იკითხეთ რაც საკითხავად ღირს;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: ნაინა თარიღი: Mar 23 2010, 02:05 AM

რა გჭირთ ხალხო? უთვალეთ სხვებს ყველა ლუკმა, არავისი განსახილველი არაა ვინ როგორ იცავს მარხვას, მაგას პირადად მოძღვართან შეათანხმებს.
აქ ერთმა დაწერა იქნებ ადამიანს ლობიო უყვარსო და მართალიცაა, იქნებ ბოლოკი მიყვარს და როცა მივირთმევ ჩემი ,,პრაზდნიკიც'' მაშინაა, ესე იგი მარხვაში არ უნდა ვჭამო რომ გემოთმოყვარეობაში არ ჩამეთვალოს?
ყველამ საკუთარ მენიუს მიხედოს უკეთესია.

ეხლა რაც შეეხება ლადარიას, ეგ ადმიანი გუშინ არ გამოჩენილა, საკმაოდ დიდი ხანია წერს, ძალიან დიდი კამათები იყო მაგასთან, მაგრამ როცა ადამიანს გაგების სურვილი არა აქვს, თეთრზეც კი ვერ დაუმტკიცებ რომ ნამდვილად თეთრია. თუ რაიმე არგუმენტებით შეგიძლიათ შეეკამათოთ, კი ბატონო, მაგრამ ტყუილად წყლის ნაყვა გამოვა მაინც.

პოსტის ავტორი: Believer თარიღი: Mar 23 2010, 04:12 PM

რას უწუნებთ ლადარიას წერილებს ან ინტერვიუებს? ერთ-ერთ ინტერვიუს მე გამოვაქვეყნებ, დავსერჩე და...

ნოდარ ლადარია


დეკანოზი ბასილი: ვინ კვებავს ფუნდამენტალისტურ განწყობებს საქართველოში?

საქართველო არასოდეს ყოფილა ასე ახლოს სახელმწიფოდ ჩამოყალიბებასთან. ამავე დროს, არასოდეს ასე აშკარად არ გამჟღავნებულა ის, რის წინააღმდეგ ჩვენში მხოლოდ თითო-ოროლა ინტელექტუალს თუ ამოუღია ხმა და ისიც უშედეგოდ. იმას ვგულისხმობ, რომ ჩვენი საზოგადოებრივი ცხოვრება ცივილური მექანიზმებით არ იმართება. სულ ცოტა ხნის წინათ ვხედავდით, როგორ ითხოვდნენ პატიმრები და მათი ნათესავები ციხეებში კრიმინალური ავტორიტეტების შეყვანას წესრიგის დასამყარებლად. ახლა თვალს ვადევნებთ აქციებს სალარო აპარატების წინააღმდეგ. ამ ორი მოვლენის ბუნება იდენტურია: ჯანყი ცივილიზაციის წინააღმდეგ.
ვითარება თითქოს ნათელია, მაგრამ მას ერთი მნიშვნელოვანი დეტალი ახლავს: საზოგადოებრივ ცხოვრებას ჩამოშორდა ფორმალური საფარველი და აშკარად გამოჩნდა ატავისტური ურთიერთობები, რომლებიც ყოველთვის მართავდა მას. ნათესაობა, “ძმაკაცობა”, “სასტავის” წევრობა იმდენად ღრმა კრიზისშია, რომ მხოლოდ ბრმები ვერ ხედავენ: მრავალი ოდესღაც ცნობადი ადამიანის სახით ტელეეკრანებიდან და საგაზეთო ფურცლებიდან გუშინდელი დღე გვესაუბრება.
სწორედ ამიტომ გადავწყვიტე დღევანდელი პუბლიკაციის ადგილი დეკანოზ ბასილ კობახიძესთან ინტერვიუსათვის დამეთმო, მით უმეტეს, რომ იგი ახლახან ჩამოვიდა ბრაზილიიდან, სადაც ქალაქ პორტუ-ალეგრიში მსოფლიო ეკლესიათა საბჭოს გენერალურ ასამბლეაზე იმყოფებოდა. ვფიქრობ, სამართლიანი იქნება, თუ ამ ინტერვიუს წინ წავუმძღვარებ სახარების ერთ ადგილს:
“არავინ შთაასხას ღვინოი ახალი თხიერთა ძუელთა, რაითა არა განხეთქნეს ღვინომან ახალმან თხიერნი იგი” (ლუკა, 5; 37).
მართლაც, ვერ უძლებს ჩვენი ყოფითი ჩვეულებებისა და ტანში გამჯდარი შეხედულებების ჭურჭელი ცხოვრების ახალ ღვინოს. მაგრამ ახალი ჭურჭელი სადღა ვიშოვოთ?

- მამაო, მსოფლიო ეკლესიათა საბჭოს (მეს) ამჟამინდელი გენერალური ასამბლეა რაიმე თემატიკისადმი იყო მიძღვნილი, რაიმე დევიზი ჰქონდა მას?
- პორტუ-ალეგრის გენერალური ასამბლეა, რომელიც წელს 14-23 თებერვალს გაიმართა, რიგით მეცხრეა. პირველი კი 1948 წელს ჩათარდა. ყოველ ასამბლეას მართლაც გარკვეული თემა აქვს. ამჟამინდელის თემა ასე ჟღერს: “უფალო, წყალობითა შენითა, გარდაქმენ ჩვენი სამყარო”. ამ ლოცვით ფრაზაში ჩადებულია არა მარტო რელიგიური, არამედ სოციალური, პოლიტიკური, ეკონომიკური, გენდერული და სხვა მნიშვნელოვანი შინაარსი. ამაში ჩანს, რომ რელიგიას მიმდინარე მსოფლიო პროცესებში მნიშვნელოვანი ადგილი აქვს. აქ არა მარტო წმინდა თეოლოგიურ მომენტებს ვგულისხმობ, არამედ რელიგიის, კერძოდ, ქრისტიანობის გავლენას საზოგადოებრივ და პოლიტიკურ ცხოვრებაზე. მაგალითად, ახლახან მნიშვნელოვანი განცხადება გააკეთა ევროსაბჭოს ადამიანის უფლებათა კომისარმა ალვარო ხილ-რობლესმა, რომ ევროსაბჭო აპირებს რელიგიური ექსპერტების საკონსულტაციო საბჭოს შექმნას. ეს მოწმობს იმას, რომ ევროსაბჭო აფასებს რელიგიური ფაქტორის მნიშვნელობას...
- მაშინ როცა საქართველოში მსგავსი რამ არ არსებობს. არც აღმასრულებელ და არც საკანონმდებლო ხელისუფლებას არ უფიქრია რელიგიის ექსპერტებისგან კონსულტაციის მიღებაზე...
- სრული სიმართლეა. თუნდაც უკრაინისაგან განსხვავებით, სადაც როგორც აღმასრულებელ ხელისუფლებაში, ასევე პრეზიდენტის ადმინისტრაციაში არის შესაბამისი საკონსულტაციო სამსახური. ამ თვალსაზრისით, რელიგიური ფაქტორის მნიშვნელობა მთელი სისავსით წარმოჩნდება მეს-ის გენერალურ ასამბლეებზე. თუნდაც იმით, რომ სხვადასხვა რეგიონს სხვადასხვა სიძნელეები ახასიათებს. მაგალითად, წინა ასამბლეა, სადაც ასევე გახლდით, ჩატარდა 1998 წელს ზიმბაბვეში და იქ ძირითადი ყურადღება გამახვილდა აფრიკის პრობლემებზე: განიხილებოდა, მაგალითად მედიცინის მდგომარეობა, რადგან იქ შიდსი მძვინვარებს, ან ბავშვთა კვების პრობლემა. აქვე დაისვა გენოციდების პრობლემა, რომელიც ძალიან მწვავეა აფრიკისთვის (გავიხსენოთ თუნდაც რუანდასა და ბურუნდის შორის კონფლიქტი).
ლათინურ ამერიკასაც თავისი სიძნელეები აქვს. ბრაზილიაში, არგენტინაში, ურუგვაიში და სხვა ქვეყნებში განსაკუთრებით თვალსაჩინოა საზოგადოების დაყოფა მდიდრებად და ღარიბებად, საშუალო სოციალური ფენის გაქრობა, ასევე მწვავეა დიქტატურების დანატოვარი მემკვიდრეობა და სხვა. ამას ეძღვნებოდა გენერალური ასამბლეა, რომელსაც ესწრებოდა 7000-ზე მეტი წარგზავნილი მთელი მსოფლიოდან. საპატიო სტუმრის სტატუსით სარგებლობდა სამხრეთაფრიკული აპარტეიდის წინააღმდეგ მებრძოლი ანგლიკანი მთავარეპისკოპოსი დესმონდ ტუტუ, ასევე ბრაზილიის პირველი დემოკრატიულად არჩეული პრეზიდენტი ლუის იგნასიო ლულა და სილვა, რომლის წარმოთქმული სიტყვა დამყარებული იყო პლურალიზმის, პოლიკონფესიურობისა და პოლიეთნიკურობის ლიბერალურ ღირებულებებზე. საინტერესოა, რომ მანამდე გამოსული ბრაზილიელი გუბერნატორების სიტყვები ძალიან ჰგავდა ზოგიერთი ქართველი პოლიტიკოსის გამოსვლას: ისინი ბოროტად იყენებდნენ რელიგიურ ფაქტორს, ლამის ქადაგებას იწყებდნენ ტრიბუნიდან.
- აქ უკვე გამოიკვეთა საქართველოსთან სიახლოვის ორი მომენტი: საზოგადოების ეკონომიკური გახლეჩა და ის, რომ პრეზიდენტი გაცილებით უფრო იდეოლოგიურად გამართულია საშუალო რანგის პოლიტიკოსებთან შედარებით. რა გამოწვევა შეიძლება დადგეს ქრისტიანობის წინაშე ამგვარ ვითარებაში?
- მე მაინც დავასრულებდი სათქმელს: რელიგიური საკითხების შემსწავლელი ცენტრის დირექტორს, ლადო გოგიაშვილსა და მე საშუალება მოგვეცა, გავსაუბრებოდით ბრაზილიის პრეზიდენტს. ეს მისი ინიციატივა იყო, რადგან გაიგო, რომ საქართველოდანაც არის ვიღაც ჩამოსული. ბატონმა და სილვამ, რომელიც ჩვენს შესახვედრად ჩამოვიდა ტრიბუნიდან, გვითხრა, რომ თვალს ადევნებდა ვარდების რევოლუციას, თქვა, რომ მასა და მიხეილ სააკაშვილს ერთნაირი დაბრკოლებები ხვდება სახელმწიფო აღმშენებლობის გზაზე და მოკითხვაც დაგვაბარა ჩვენს პრეზიდენტთან. ვიყენებ შესაძლებლობას და თქვენი გაზეთის საშუალებით გადავცემ მას ამ მოკითხვას.
მე კი ვიტყოდი, რომ, საქართველოსაგან განსხვავებით, ბრაზილიაში არ შეიმჩნევა ეთნიკური დაპირისპირება საზოგადოებაში: იქ არავინ ამტკიცებს, რომ “ჭეშმარიტი მამულიშვილის” ბებია აუცილებლად თეთრკანიანი უნდა იყოს და არაყი “უშბა” უყვარდეს. ძირითადი პრობლემები მაინც სოციალურ-ეკონომიკური ხასიათისაა და ამიტომ წლევანდელი გენერალური ასამბლეის ერთ-ერთი მთავარი მიმართულება იყო გასული საუკუნის ერთი გერმანელი იეზუიტი თეოლოგის, ოსკარ ფონ ნელ-ბროინინგის იდეა, რომ ჩვენ, ქრისტიანებს უნდა გვრცხვენოდეს, რადგან მშრომელთა ჩაგვრის პრობლემის დაყენება კარლ მარქსმა დაგვასწრო. ამ პრობლემატიკის განხილვაში მონაწილეობა მიიღეს აღმოსავლურმა ეკლესიებმაც: წელს ასამბლეის მოდერატორი იყო კილიკიელი სომეხი პატრიარქი არამ I (კეშიშიანი), ასევე ყველა მართლმადიდებელი ეკლესიაც იყო წარმოდგენილი, მათ შორის სერბეთისა და ბულგარეთისაც. აკლდა მხოლოდ საქართველოს ოფიციალური დელეგაცია.
მართალია, ათიოდე წლის წინათ ფუნდამენტალისტურად განწყობილი დაჯგუფებების გავლენით საქართველოს სამოციქულო ეკლესია გამოვიდა მეს-ის რიგებიდან, მაგრამ რაღაც კავშირებს მაინც ინარჩუნებს: კათოლიკოს-პატრიარქის პირადი წერილის საფუძველზე უკვე რამდენიმე წელიწადია, რაც მეს-ში მუშაობს თეოლოგი თამარ გრძელიძე, გარდა ამისა, გასულ ზაფხულს, შვეიცარიაში მეს-ის დაფინანსებით ეკუმენური ღვთისმეტყველების ინსტიტუტში სტაჟირება გაიარა დეკანოზმა დავით შარაშენიძემ. საზოგადოებისთვის ცნობილი არაა, რომ ოქონის ტრიპტიქონის შვეიცარიიდან საქართველოში დაბრუნებაც მეს-ის დაფინანსებით მოხდა.
- ნუთუ უნდა ვიფიქროთ, რომ ერთგვარი ორმაგი სტანდარტი მოქმედებს?
- ამას დანამდვილებით ვერ ვიტყვი. ფაქტი ისაა, რომ მეს-ის ცენტრალურ კომიტეტში დღემდე გვინარჩუნდება ერთი ადგილი. ჩვენ კი ასამბლეაზე გახლდით კერძო სტუმრების სტატუსით, ხოლო ევანგელისტურ-ბაპტისტური ეკლესიის მთავარეპისკოპოსი, მალხაზ სონღულაშვილი დამკვირვებლის სტატუსით სარგებლობდა. იქვე გახლდათ უკვე ნახსენები თამარ გრძელიძე როგორც მეს-ის თანამშრომელი. რა თქმა უნდა, არაფორმალურ და კონფესიათა შეხვედრებზე ჩვენ გამოვდიოდით სიტყვით და ვამბობდით ფუნდამენტალისტური განწყობების ერთგვარ გამარჯვებაზე, რომელსაც ადგილი აქვს დღევანდელ საქართველოში.
- ახლა კი წარმოვიდგონოთ, რომ საქართველო დაუბრუნდა მეს-ის წევრობას. რა შესაძლებლობები გაიხსნება ამით?
- უპირველეს ყოვლისა, ეს მოგვცემს ინფორმაციას მსოფლიო ქრისტიანობაში მიმდინარე პროცესების შესახებ. დანარჩენის ასახსნელად კი მაგალითს უნდა მივმართო: რუსეთის დელეგაცია ძალიან აქტიურად იყენებს მეს-ის წევრობას თავის სასარგებლოდ. მოსკოვის საპატრიარქოს დავალებული აქვს გარკვეული იდეოლოგიის გატარება...
- ვინ ავალებს?..
- ის, ვისი მსახურიც იყო მოსკოვის საპატრიარქო მთელი ისტორიის განმავლობაში — რუსეთის იმეპრია... იდეოლოგიის არსი კი ლიბერალურ დემოკრატიასთან დაპირისპირებაა. ასამბლეაზეც განსაკუთრებით როყიოდ ლაპარაკობდნენ მოსკოვის საპატრიარქოს წარმომადგენლები. აცხადებდნენ, მაგალითად, რომ ადამიანის უფლებათა კონცეფცია არაა ერთადერთი მოდელი, რომ არსებობს “მართლმადიდებლური” და “ისლამური” მოდელებიც. თუმცა არგუმენტაცია საკმაოდ უსუსური იყო: თითქოს ადამიანის ღირსების და მის უფლებათა აღიარება კარს უღებდეს ცოდვას, გარყვნილებას და ა. შ. აპრილში რუსეთში დაგეგმილია “რუსი ხალხის მსოფლიო კრების” მოწვევა, სადაც განზრახული აქვთ საბოლოო იდეოლოგიური შეტევა ლიბერალური დემოკრატიის წინააღმდეგ. რუსეთის სახელმწიფო იდეოლოგიის ჩამოყალიბება სწორედ საპატრიარქოს ევალება.
ამგვარ მძიმე კონტექსტში საქართველოს ეკლესიას ექნებოდა საშუალება, მსოფლიო ქრისტიანული საზოგადოებრიობის ყურამდე მიეტანა აფხაზეთისა და ცხინვალის პრობლემები, ერთგვარად ემხილებინა რუსული ექსპანსიონიზმი. მსგავსად იმისა, როგორც კვიპროსისა და სერბიის დელეგაციებმა დასვეს ანალოგიური პრობლემები კვიპროსსა და კოსოვოში. პირადად მე აფხაზეთისა და ცხინვალის გარდა ვეცადე, დამესვა ჩეჩნეთის პრობლემაც, მაგრამ მოსკოვის დელეგაცია ამიყვირდა, რომ ამის უფლება არა მაქვს.
სარგებლობის მეორე მომენტი არის საერთაშორისო გამოცდილების მიღება: მაგალითად, ბრაზილიაში მძაფრად დგას ბავშვთა დამნაშავეობისა და ნარკომანიის პრობლემა. ამ სიდუხჭირემ გამოიწვია რადიკალური მემარცხენე დისკურსის გაძლიერება, რასაც ძალიან მხარს უჭერდა რუსეთი. ეს საფრთხე საქართველოშიც იგრძნობა, ჩვენ კი უნდა ვიცოდეთ მისი მოგვარების გზები.
- უკრაინის დამოუკიდებელი ეკლესიის საკითხი ხომ არ დასმულა?
- რუსეთის დელეგაცია ყველანაირად ცდილობდა ჩვენთვის სახელის გაფუჭებას. მათ ეშინოდათ, რომ ეს საკითხი არ დასმულიყო. აინტერესებდათ ჩემი სამკერდე ჯვარი, მაგრამ როდესაც კითხულობდნენ მასზე ნაჩუქრობის წარწერას კიევის პატრიარქ ფილარეტისგან, მწვანდებოდნენ და აღარ მესალმებოდნენ. ვენისა და ავსტრიის რუსმა ეპისკოპოსმა, ილარიონმა (ალფეევმა) ყველას მაგიერ განცხადებაც კი გააკეთა, რომ კიევის საპატრიარქოს შემოსვლას მეს-ში არასოდეს დაეთანხმებოდნენ მართლმადიდებელი ეკლესიები. რუსები სულ მუდამ აცხადებენ, რომ ყველაზე მრავალრიცხოვანნი არიან და ამიტომ უნდა გაუწიონ ანგარიში მათ ნება-სურვილს. რუსების გამოსვლები გამოირჩევიან უხეშობით. მაგალითად, მოსკოვის საპატრიარქოს საგარეო საქმეთა განყოფილების უფროსის მოადგილემ, დეკანოზმა ვსევოლოდ ჩაპლინმა შეურაცხყოფა მიაყენა ასამბლეის ახალგაზრდა დელეგატებს, რის შემდეგ ოთხიათასიანი სხდომის თავმჯდომარემ გააწყვეტინა და უთხრა, რომ არ დაუშვებს სიტყვის გაგრძელებას, სანამ გამომსვლელი ბოდიშს არ მოიხდის.
- ძალიან მაგონებს ნიკიტა ხრუშჩოვის ცნობილ გამოსვლას გაეროში...
- ეს ანალოგია სრულიად გამართლებულია იმითაც, რომ რუსი დელეგატები ღვთისმსახურები კი არა, დღემდე სპეცსამსახურების ოფიცრები არიან, რასაც არ მალავენ და სასულიერო შესამოსელსაც სამსახურებრივი ვალდებულების გამო ატარებენ. მაგრამ ჩვენს მხარეზე არიან ბერძნულენოვანი ეკლესიები, რუმინეთის ეკლესია და გარკვეული დროიდან ბულგარეთიც. უნდა ითქვას, რომ ამ სფეროში ბევრს აკეთებს ქ-ნი თამარ გრძელიძეც. ამრიგად, არსებობს იმედი, რომ შემდეგ გენერალურ ასამბლეაზე საქართველო ოფიციალური დელეგაციით წარდგება.
- ახლა კი უფრო მნიშვნელოვანი შეკითხვა: რა ადამიანური რესურსები, მომზადების რა დონე არსებობს ამისთვის? მახსოვს, ადრე ჩვენი იერარქები არ გამოირჩეოდნენ დიდი საერთაშორისო კულტურით და მხოლოდ პრობლემებს უქმნიდნენ თარჯიმანს, რომელმაც, მაგალითად, ინდოეთის დედაქალაქ დელიში არ იცოდა, როგორ ეთარგმნა მთავარეპისკოპოს ამბროსი ქათამაძის შეთხზული და მერე ტრიბუნიდან წაკითხული უაზრო ლექსები.
- მართალია, რომ ჩვენი ეკლესია გამოირჩევა ინტელექტუალური სიმწირითა და უმწეობით. ძალიან ხშირად საქართველოს დელეგაციებს თავი ეჭრებოდა სხვადასხვა საერთაშორისო ფორუმებზე და მათი წევრები მონაწილეობის მაგიერ მაღაზიებში დარბოდნენ. ამის შესახებ მერე კათოლიკოს-პატრიარქს მოსდიოდა წერილები. მაგრამ ჩემი იდეა შემდეგია: თუ ჩვენ მსოფლიო თანამეგობრობაში პოლიტიკურ და საზოგადოებრივ ინტეგრაციას ვესწარფვით, არ შეიძლება, ეკლესიის პოზიცია ამის დიამეტრულად საწინააღმდეგო იყოს. მართლმადიდებლობა არ არის რუსული იმპერიული იდეოლოგია: არ უნდა ვიფიქროთ, რომ ოჯახის, სიყვარულის, ადამიანის უფლებების, საზოგადოებრივი იდეალების შესახებ მართლმადიდებლური წარმოდგენები აუცილებლად ემთხვევა რუსი “დერჟავნიკების” შეხედულებებს ალექსეი ხომიაკოვიდან ალექსანდრე დუგინამდე. მაგრამ ჩვენ ვხედავთ, რომ სწორედ ეს ავადმყოფური იდეები იკიდებს ფეხს საქართველოში და “ეროვნულ” შეფერილობასაც იღებს, მაგალითად, ბაგრატიონთა საკრალიზაციისა და თავადაზნაურთა კლასის წინაშე პიეტეტის, ფსევდოპატრიოტიზმისა და გარეგნული ღვთისმოსაობის სახით.
- მაგრამ ბოლო წლების განმავლობაში გამოიკვეთა “ცხელი წერტილი” თბილისის სასულიერო აკადემიის სახით, სადაც სტუდენტთა შორის იგრძნობა ერთგვარი განახლებისკენ სწრაფვა...
- სამწუხაროდ, სასწავლო პროცესი ჩვენს სასულიერო სასწავლებლებში ძალიან მდოვრეა. პედაგოგიური რესურსები ძალიან მწირია. მაგრამ თვით სიწრფელე, ახლის ძიება, ჭეშმარიტების წყურვილი, რითაც გამოირჩევა ახალგაზრდობა, განაპირობებს იმას, რომ იქ რაღაც სულიერი მოძრაობა შეინიშნება. მაგრამ ამას მეთოდურად ახშობენ როგორც ადმინისტრაცია, ასევე ფუნამენტალისტური დაჯგუფებები. ხშირად სტუდენტებს ფიზიკურადაც უსწორდებიან: არაერთხელ მოხდა მათი გალახვა, და ორჯერ დანით დაჭრაც კი. ამაზე არანაირი რეაქცია არ ჰქონდა საპატრიარქოს. რამდენიმე კვირის წინ ფუნდამენტალისტებმა აკადემიაში ობსტრუქცია მოუწყვეს კარდინალ ვალტერ კასპერს, თვალსაჩინო კათოლიკე ღვთისმეტყველსა და საერთაშორისო მოღვაწეს, რაც ჩვენს საზოგადოებას თითქოს არც აინტერესებს, თუმცა შეუძლია გაცხარებით იმსჯელოს ქანდაკების გადატანა-გადმოტანის გარშემო...
მაგრამ დავსვათ შეკითხვა: ვინ კვებავს ფუნდამენტალისტურ განწყობებს საქართველოში და ვისი ეშინია კათოლიკოს პატრიარქს? — მე არა ვარ პარანოიდალური იდეებით შეპყრობილი, მაგრამ პასუხი ერთადერთია: ეს არის რუსეთი. მართალია რუსულ სულიერ დიქტატს აქ ნოყიერი ნიადაგი დახვდა, რადგან არავინ იყო დაინტერესებული ადამიანის აღზრდით. ჩვენში სასულიერო განათლებაზე მიახლოებითი და მითოლოგიური წარმოდგენები ჰქონდათ. ამიტომაც, სანამ ქრისტიანობის შესასწავლად ჩვენი სტუდენტებისთვის ერთადერთი წყარო იქნება რუსული ენა და რუსულენოვანი ლიტერატურა, საქართველოს საპატრიარქოს სახით რუსულ ექსპანსიონიზმს მნიშვნელოვანი იდეოლოგიური დასაყრდენი ეყოლება ჩვენში.
- თავიდან ვამბობდი, რომ საქართველოში ახლა პოლიტიკური პროცესი გააქტიურდა. ხელისუფლებას ავტორიტარიზმში ადანაშაულებენ. არც უმაგისობაა, მაგრამ, ხშირ შემთხვევაში, სიტყვა “ავტორიტარიზმი” პაროლია, სიმბოლოა, რომლითაც პერსპექტივას მოკლებული სუბიექტები საკუთარ აგონიას აღნიშნავენ. საერო ცხოვრების განახლება, რაგინდ ძნელი არ უნდა იყოს, გარდაუვალია. მაგრამ რა გავლენას მოახდენს ეს განახლება ეკლესიაში მიმდინარე პროცესებზე?
- ეს ძალიან საინტერესო შეკითხვაა. უდავოა, რომ გავლენას მოახდენს. მაგრამ როგორი იქნება ეს გავლენა? აშკარაა, რომ ყველა, ვინც კი რაღაც კულტურის მატარებელი იყო, ან გააგდეს საქართველოს ეკლესიიდან, ან სულიერად დათრგუნეს. თაობები მოდიან ეკლესიაში, მაგრამ იმგვარად იცხრილებიან, რომ ყველაზე გონიერები და გულწრფელები იმ 23 სტუდენტის ბედს იზიარებენ, რომლებიც საპატრიარქომ გარიცხა და ახლა კმაყოფილია. თუ ასე გაგრძელდა, მოხდება გარკვეული შოკი, კონფლიქტი, რომლის ერთ მხარეს ინტელექტუალური საზოგადოების უმრავლესობა აღმოჩნდება, მეორე მხარეს კი ხელმოცარული ფილოლოგებით გარშემორტყმული საპატრიარქო. კონფლიქტის შემდეგ კი დაიწყება დექრისტიანიზაცია. ამას ვხედავთ ჩვენ დღევანდელ საბერძნეთში, ლატვიის მართლმადიდებელ ეკლესიაში და სხვაგანაც. ამისაგან კი ვერ გვიხსნის ვერც XIX საუკუნის რუსული ღვთისმეტყველება და ვერც იერარქთა ბიზანტიური ძალაუფლება.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 27 2010, 08:26 PM

განვიხილავთ:

ახლა ესეც იყოს:

ვინ დაიცავს მართლმადიდებლობას?

მარტი 26, 2010 ნინო ბექიშვილი

"რომ განსაკუთრებით სახიფათონია

ღვთისმოსავები და პატრიოტები

და მორალისტის ერთადერთი თავშესაფარიც - უზნეობაა,

რომ ხალხმა მარტო პირჯვრისწერა ისწავლა ქრისტესგან,

სხვა ყველაფერი, რაც ძნელია, მას შეატოვა"....

ბესიკ ხარანაული "მკვდრების სიმღერა"


ერთ დროს ზვიადისტი ელიზბარ ჯაველიძე, ერთ დროს კომუნისტი რეზო ამაშუკელი, ერთ დროს კრიტიკოსი თამაზ წივწივაძე, ერთ დროს სოციალისტი და ომბუდსმენი ნანა დევდარიანი, წამებულის იმიჯმორგებული ჟურნალისტი ირმა ინაშვილი და მართლმადიდებელ მშობლეთა კავშირი საქართველოში ახალი სახალხო მართლმადიდებლური მოძრაობის გასაშლელად ერთიანდებიან.

მოძრაობას შეუერთდნენ ცნობილი მსახიობები და მწერლები და, ცხადია, უბრალო მოქალაქეებიც. ერთი თვის მანძილზე მათ რიგებში უკვე 5000 კაცი გაწევრიანდა. მოძრაობის დამფუძნებლები პოლიტიკოსებსაც სთავაზობენ თანამშრომლობას. მთავარია, პოლიტიკოსი მართლმადიდებლობის და ქართული ტრადიციების დასაცავად და ლიბერალიზმთან საბრძოლველად იყოს მზად. ცხადია, თავკაციც ჰყავთ - მალხაზ გულაშვილი. რედაქტორი და გამომცემელი, რომლის ლუსტრაციისთვის მედვედევთან მისი ვიზიტების განხილვა სულაც არ არის საჭირო, "ჯორჯიან თიამსის" რამდენიმე ნომერიც საკმარისია.

პრეზენტაცია, როგორც ეგების, "ქორთიარდ მარიოტში" გამართეს და დაგვპირდნენ, - ახალი მოძრაობის დაბადებას კიდევ უფრო ფართოდ ერთ თვეში აღვნიშნავთო.

გამოცდილი ამბავია, საქართველოში თუ პოლიტიკაში მოსვლა გინდა, მართლმადიდებლობის გადარჩენისთვის მებრძოლის მანტია უნდა მოირგო. აი, ორი წლის წინ გიორგი თარგამაძემ სცადა და მშვენივრად გამოუვიდა. დღეს საპარლამენტო უმცირესობად იწოდება და წინ კიდევ დიდი გეგმები აქვს.

მალხაზ გულაშვილმა თქვა, - ვინც არ დაგვემორჩილება, ილია ჭავჭავაძეზე და ილია მეორეზე რაიმეს ცუდს იტყვის, დავსჯითო. დასასჯელთა სია, სავარაუდოდ, გაიზრდება. გულაშვილს სადამსჯელო ზომებზე ჯერ არ უსაუბრია, მაგრამ ცალ მხარეს გვერდს მართლმადიდებელი მშობელები უმშვენებდნენ, რომელთაც დასჯის უკვე აპრობირებული მეთოდები აქვთ (გაიხსენეთ ჰელოუინის დარბევა მღვდლებისა და მრევლის მიერ), მეორე მხარეს კი - სოსო ჯაჭვლიანი, კაცი, რომელმაც დასჯის ძველქართული წესები რამდენიმე წლის წინ მხატვრულად გაცოცხლა საკუთარ ფილმში "სვანი". (იმედი მაქვს, ეს ყველაფერი მისი მრუდე ფანტაზიის ნაყოფია, თორემ რა გამოდის, კაციჭამიები ვყოფილვართ).

ერთი შეხედვით, ახალი მოძრაობის მთავარი მოქმედი პირებიც და მათი იდეოლოგიაც ღიმილისმომგვრელია. თუმცა, მხოლოდ ერთი შეხედვით ჩანს ასე.

ცხადია, ეს მოძრაობა ხელმოცარულთა და გაბოროტებულთა კიდევ ერთი მცდელობაა, გადაღლილ, სოციალურად შეჭირვებულ და გაუნათლებელ მოსახლეობას ყველაზე სუსტ და მგრძნობიარე წერტილში დაარტყას და ამით სარგებელი ნახოს.

საპატრიარქოდან ჯერჯერობით არაფერი უთქვამთ მართლმადიდებლობის ახალად გამოჩეკილი დამცველების შესახებ. როგორც ჩანს, ეკლესია ისევ არ აპირებს მართლმადიდებლობის სახელით ჩვეულებრივი ფაშიზმის ქადაგების გაპროტესტებას.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 31 2010, 04:12 AM

ილია მეორე: “საქართველოს მთავრობა რომ ყურს გვიგდებდეს, ქვეყნის საქმე უკეთესად იქნებოდა”
________
საქართველოს კათოლიკოს-პატრიარქის, უწმინდესისა და უნეტარესი ილია მეორეს განცხადებით, “საქართველოს მთავრობა რომ მას ყურს უგდებდეს, ქვეყნის საქმე უკეთესად იქნებოდა”. ასე უპასუხა უწმინდესმა დღეს ესპანეთის სამეფოს დეპუტატთა კონგრესის თავმჯდომარის ხოსე ბონო მარტინესის კითხვას იმის შესახებ, “რამდენად უგდებს ყურს საქართველოს ხელისუფლება პატრიარქს”.

არაოფიციალური შეხვედრა პატრიარქსა და მარტინესს შორის საპატრიარქოში გაიმართა. მას საქართველოს ეკონომიკური განვითარების მინისტრი ზურაბ პოლოლიკაშვილი და პარლამენტის ვიცე-სპიკერი რუსუდან კერვალიშვილიც ესწრებოდნენ.

“მოხარული ვარ, რომ ესპანეთის კონგრესის თავმჯდომარე საქართველოში იყო. ეს არის იმ ისტორიული ურთიერთობის გაგრძელება, რომელიც საქართველოსა და ესპანეთს შორის წლების განმავლობაში არსებობდა. ამასთან, ბედნიერი ვარ, რომ ბატონი მარტინესისგან ესპანეთში მიწვევა მივიღე. ჩვენ იმედი გვაქვს, რომ ის მძიმე საკითხები, რაც საქართველოს წინაშე დგას, – ვგულისხმობ კონფლიქტურ რეგიონებს, ესპანეთის დახმარებით დადებითად გადაწყდება”, – ბრძანა უწმინდესმა.

შეგახსენებთ, რომ ესპანეთის სამეფოს დეპუტატთა კონგრესის თავმჯდომარე საქართველოს არაოფიციალურ ვიზიტად დღეს ეწვია. ვიზიტის ფარგლებში მარტინესი საქართველოს პრეზიდენტს მიხეილ სააკაშვილს, პრემიერ-მინისტრ ნიკა გილაურს და საგარეო საქმეთა მინისტრ გრიგოლ ვაშაძეს შეხვდება.

პოსტის ავტორი: newbie თარიღი: Mar 31 2010, 08:41 PM

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Mar 31 2010, 09:08 PM

KAIROS

ამ სტატიამ არცთუ მშვიდად ჩაუარა სეკულარული საზოგადოების მაშენებელ ლიბერალეთა ყურებს

მე სიამოვნებით მოვისმენდი საკუთრივ შენს მოსაზრებას ამ კონკრეტული სტატიის სათაურში გამოტანილ ნაწილთან დაკავშირებით...

ამაზე არავინ დაობს ნაინ
საქმე უფრო ზოგად დამოკიდებულებას ეხება...

კონკრეტულად კი შესრულების ფასადურობას...

რაც შეეხება მოძღვართან ურთიერთობის გარკვევას ეგ უკლებლივ ყველა ცოდვას თუ მის წინააღმდეგ ბრძოლას ეხება ჩემი აზრით

ახლა დაძებნა თითქოს მეზარება, მაგრამ მამა შმემანს თავის "დიდი მარხვის" შესავალ ნაწილში ამის შესახებ არაჩვეულებრივად უწერია


ნენა რაღა ვქნა
თავი მყავს მისატყეპი რაა

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Apr 1 2010, 02:37 AM

ვადევნებდი თვალს იქ გამართულ მარამზს.
საქმე იმაშია, რომ მაგ "ლიბერალებს" სურთ საპატრიარქოს სრული იზოლაცია, და მოტივით, რომ არ უნდა ჩაერიოს სახელწმიფო საქმეებში, უნდათ საერთოდ მოაშორონ სახელმწიფოს ეკლესია, სინამდვილეში კი საქართველო ტრადიციულად მართლმადიდებლური ქვეყანაა (როგორც იტალია კათოლიკური, ინგლისი ანგლიკანური და ა.შ.) და ეკლესიის ხმა უცილობლად უნდა ისმინებოდეს და ყურადიღებოდეს ნებისმიერი ხელისუფლების მიერ, ეს არ ნიშნავს, პირდაპირ გადამღერებას საპატრიარქოს პოზიციისა, არამედ მის პატივისცემას და გათვალისწინებას.
ჩვენი ქვეყნის ხელისუფლება (სულ მეშლება, მგონი არ შემთხვევით და ხელის ფულებას ვწერ ) , იშვიათად ითვალისწინებს მას, და ეს იყო პატრიარქის მინიშნებაც.
ანუ მოკლედ რომ ვთქვა ფბ.ელი პროვოკატორები "პრიჩინას" ეძებენ და ყოველთვის იპოვიან (რატომ ყურებიანი ქუდი არ გახურიაო) და აქ არაფერია გასაკვირი, ჩვენ უნდა გვქონდეს მთავარია სიფხიზლე.
იხარეთ;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: ბექა თარიღი: Apr 1 2010, 02:44 AM

Believer
მეცნობი ძალიან! საინტერესოა ეხლა რომელი ხარ

პოსტის ავტორი: Believer თარიღი: Apr 1 2010, 02:55 AM

KAIROS

ერთი რამ მინდა გკითხო: მონარქიის აღდგენის მომხრე ხარ?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Apr 1 2010, 03:26 AM

სრულიად არაფერ შუაშია
იტალიაში მონარქია არ არის, ინგლისში თუ არის, ისიც ნომინალურია.
ეგ შენ რომ ამბობ, მონარქია კი არა თეოკრატიაა, მაშინ ეგ უნდა მკითხო
მაინც გიპასუხებ, კონსტიტუციურის შეიძლება, თუმცა ჯერ არა, ორი უბრალო მიზეზის გამო, პირველი ხალხი არაა მზად და მეორეც არც მონარქი



აბაა

პოსტის ავტორი: Believer თარიღი: Apr 1 2010, 03:51 AM

KAIROS

ჰოდა, საქ. მართლმადიდებლური ეკლესია ამ ბოლო დროს ხშირად ქადაგებს მონარქიის აღდგენაზე. სახელმწიფო მთავრობა და საქართველოს პოლიტიკა დემოკრატიული განვითარებით მიდის ევროპისკენ/დასავლეთისკენ.
მონარქიის აღდგენა და საქართველოს მონარქიულ სახელმწიფოდ ჩამოყალიბება არანაირ აუცილებლობას არ წარმოადგენს, მონარქიზმის აღდგენით დავკარგავთ დასავლეთის მხარდაჭერასაც, აუცილებლად შეეცვლებათ წარმოდგენა ჩვენზე, როგორც ცვალებად და არამყარ ერზე ჩამოუყალიბდებათ წარმოდგენა.
ანუ, განსხვავდება საქართველოს ხელისუფლების და საქართველოს მართლმ. ეკლესიის პოლიტიკური კურსი.

ჩვენ უნდა დავსვათ კითხვა: რა საკითხებზე უნდა უსმენდეს მთავრობა ეკლესიას?

პატრიარქმა ხეები დარგეთო, და დარგეს ხეები, დღესაც! კონკრეტული გადაცემები დახურეთო, დახურეს ათეული. პატიმრები შეიწყალეთო, და პრეზიდენტმა შეიწყალა პატიმრები...

მე ვფიქრობ რომ მთავრობა არ აიგნორებს ეკლესიას

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Apr 1 2010, 10:29 AM

ჰაჰააა
განსაკუთრებით აროშვილის ყურის მოჭრა დამამახსოვრდა დასაგდებად
არა რაა, ენამახვილობას აშკარად ვუფასებ



და როგორ ფიქრობთ პოზიტიური დასავლური წარმოდგენა საქარტველოზე მაინც რა შინაარსისაა?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Apr 1 2010, 05:13 PM

ეგ აბსრუდია
დასავლეთია სწორედ ყველაზე პირველი კონტინენტებს შორისმთელ მსოფლიოში მონარქიზმის მიხედვით, მითუმეტეს რომ არავის უნდა აბსოლუტური არამედ კონსტიტუციური, ანუ ბელგია, შვედეთი, დანია, ესპანეთი და ა.შ და ა.შ. შენ კაცო ნუ გადმოამღერებ ხოლმე ფბ-ელი პროვოკატორების იდეებს (თუ იმათგანი არ ხარ რათქმაუნდა )...

პოსტის ავტორი: Believer თარიღი: Apr 1 2010, 05:49 PM

KAIROS

შეიძლება, ვცდები კიდეც, მე ჩემი აზრი დავწერე.




მთავარია, საქართველოს კონსტიტუციური მონარქიის პოლიტიკური კურსიც ევროპასთან ინტეგრაცია და ნატოს ალიანსში გაწევრიანება იყოს.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Apr 27 2010, 09:14 AM

ნეტა რა ხდება?

***

ილია მეორეს ჩეხეთში სოსო თოფურიძე და როლანდ ახალია მეთვალყურეობენ
ხელისუფლება ილია მეორეს ბაქოში მიმდინარე რელიგიურ ლიდერთა მსოფლიო სამიტზე არ უშვებს.

როგორც “ჯეოტოპნიუსს” ინფორმირებულმა წყარომ აცნობა, 13 აპრილს ქობულეთში მიმავალი პატრიარქი, მოულოდნელად ჩეხეთში დასასვენებლად აღმოჩნდა. წყაროს ინფორმაციით, პატრიარქს ხელისუფლებამ საშუალება არ მისცა, ბაქოში მიმდინარე რელიგიურ ლიდერთა მსოფლიო სამიტში მონაწილეობა მიეღო.

“ჩეხეთში, პატრიარქს საეკლესიო პირების გარდა, ხელისუფლების წარმომადგენლები, სამეგრელო–ზემო სვანეთის სამხარეო პროკურორი, როლანდ ახალია და “კუდის” დეპარტამენტის თვმჯდომარის მოადგილე, სოსო თოფურიძე “საეჭვოდ” გააყოლეს”, – განუცხადა “ჯეოტოპნიუსს” ინფორმირებულმა წყარომ.

“ჯეოტოპნიუსი” ინფორმაციის გადამოწმებას, “კუდის” დეპარტამენტის თვმჯდომარის მოადგილესთან, სოსო თოფურიძესთან შეეცადა, თუმცა მისი მობილური ტელეფონია გასულია მომსახურების ზონიდან. რაც შეეხება სამეგრელო–ზემო სვანეთის სამხარეო პროკურორს როლანდ ახალიას, სამეგრელოს–ზემოსვანეთის პროკურატურაში ადასტურებენ, რომ ახალია ჩეხეთში იმყოფება.

შეგახსენებთ, რომ საქართველოს კათოლიკოს– პატრიარქი, უწმინდესი და უნეტარესი ილია II ბაქოში მიმდინარე რელიგიურ ლიდერთა მსოფლიო სამიტში მონაწილეობას ვერ იღებს, სააგენტო “ტრენდი” ინფორმაციით, საქართველოს საპატრიარქოში აცხადებენ, რომ მისი უწმინდესობა, რომელიც ჩეხეთში რეაბილიტაციის კურსს გადის, ექიმების რეკომენდაციით, იძულებული გახდა, საავადმყოფოში რამდენიმე დღით დარჩენილიყო. “იმის მიუხედავად, რომ პატრიარქი აღნიშნულ სამიტში მონაწილეობას მნიშვნელოვნად მიიჩნევს, მან ექიმების დაჟინებულ თხოვნაზე უარის თქმა ვერ შეძლო”, – აცხადებენ საპატრიარქოში

***

http://gtn.ge/?p=7829

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Apr 27 2010, 09:34 AM

KAIROS

ვაიმე ! ნუ მაშინებთ

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: May 7 2010, 10:20 PM

ცოტა ხანი გადავუხვევ თემას, ნახეთ რა წერია მთავარ მართლმადიდებლური ინტერნეტწყაროების საძიებო რუსულ ვერსიაში საქართველოს ეკლესიაზე:

http://www.hristianstvo.ru/orthodoxy/churches/georgia/

Грузинский Патриархат – одна из Автокефальных Поместных Православных Церквей.
История Православия в Грузии начинается в 335 г., когда проповедь св. Нины заставляет принять христианство грузинского царя Мириана III. В 487 (467) г., с согласия Византии, царь Вахтанг I провозгласил Грузинскую Церковь автокефальной. После добровольного вступления Грузии в состав России (1783), Грузинская Церковь в 1811 г. стала Экзархатом Российской Церкви. После февральской революции 1917 г. на Соборе Грузинской Православной Церкви в составе архиереев, клириков и мирян в нарушение канонических норм была восстановлена автокефалия Грузинской Церкви и избран Католикос-Патриарх. Автокефалия Грузии была признана Русской Православной Церковью только 31 октября 1943 г.

ვინმემ არ უნდა აგებინოს პასუხი ამ ფალსიფიკატორებს?

პოსტის ავტორი: A.v.B თარიღი: May 7 2010, 10:28 PM

აბა ესენი არიან რა.... და ვინმე ფიქრობს რომ ესეა ??

პოსტის ავტორი: ლურჯი ბუ თარიღი: May 7 2010, 10:35 PM

კი, რუსი მოსახლეობის დიდი ნაწილი და ახალგაზრდობის 99% დაახლოებით. უარესებს ასწავლიან იქ
იმასაც ასწავლიან რომ ვენ სტალინამდე კაცმა არ იცის რა ვიყავით და არც ვარსებობდით მანამდე...

პოსტის ავტორი: A.v.B თარიღი: May 7 2010, 10:36 PM

მოიმკიან თავისას ეგ საცოდავები...

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: May 7 2010, 11:06 PM

ჰო, მაგრმა ჩვენ უნდა მოვთხოვოთ პასუხი...
ვიღაცამ ხომ უნდა გაარკიოს ეს საკითხი, რამდენი ხანია ასეა და კაციშვილი არაფერს კითხულობს.

პოსტის ავტორი: kent5 თარიღი: May 8 2010, 07:21 PM

ეს საიტი ერთერთია //თუ ერთადერთი არა// სადაც მორწმუნე კაცი ისვენებ სულიერად, და ისეთი გვარების ხსენება რომლებიც მრისხანებაში გვაგდებს არ არის სწორი. არიან სამწუხაროდ ჩვენს რეალობაში ისეთი "ადამიანები; რომლებსაც კითხვა პასუხი კი არა საერთოდ იგნორირება უნდა კაუკეთდეს,ამით თავიდან ავიცილებთ ყველანაირ პროვოკაციას, ისინი იფართხალებენ იფართხალებენ და...

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: May 10 2010, 03:25 AM

რომელი კენტ?
ახლა გთავაზობთ ჩვენი (ექს)ფორუმელის და ლეონად ქცეული მნათეს სტატიას, რომელსაც შინაარსი ზუსტად ისეთივე (თუ მეტი არა) უხამსი აქვს, როგორიც სათაური: "აქა ამბავი სამთა ბო..ბისა"
http://lib.ge/body_text.php?8933
მესამე საპატრიარქოა...
ეჰ, ლევან-ით;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: May 10 2010, 09:43 AM

ეგ ადამიანი მორალური თვალსაზრისით დამშრალი ხვრეპს უზნეობის სხვადასხვა ვარიაციებს.
ჰოდა საბოლოოდ დარწყულდება კიდეც...

მართლა შესაბრალისია

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: May 10 2010, 10:47 AM

"რაც უფრო მეტად მიიწევენ ხელისუფლება და ოპოზიცია B კუთხისკენ და შესაბამისად სამკუთხედის გვერდებს ამოკლებენ, მით უფრო მეტად მცირდება სამკუთხედის ფართობი და მით უფრო პატარა ადგილი რჩება თავისუფლებას"

ეს მაგ სტატიის პირველივე აბზაციდანაა ნაწყვეტი მას შემდეგ რაც სამკუთხედის წვეროები მოილანძღა და ერთაერთად საპატრიარქო გამოაცხადა...

ერჩის ახლა მაგ ბიჭს საღი აზრი როცა თავისუფლება ასე გამოკოჭა და მისივე "აღმოჩენილი" აბსტრაქციით გაქრობას დაუქვემდებარა?!

:წერტილი თავისუფლების ადგილას:

პოსტის ავტორი: kent5 თარიღი: May 12 2010, 05:55 PM

ამ ქვეყანაზე ......._ებს რა გამოლევს, ეგ ვერაფერი არგუმენტია, მასეთი ......_ბები ქვეყანა იწერება და იბეჭდება მაგრამ ყველაფერს პასუხს ვერ და არ უნდა ვაქციოთ არ არის ამის ღირსი და იმიტომ.

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 23 2020, 10:34 PM

"ჯერ კიდევ ნაპოლეონი ამბობდა, რომ ხუთ გაზეთს უფრო დიდი საქმის გაკეთება შეუძლია, ვიდრე ასი ათასიანი კარგად შეიარაღებულ არმიასო. აი, რამხელა ძალა აქვს თანამედროვე დეზინფორმაციას, რომელიც ნიაღვარივით მოედინება ე.წ. მასმედიიდან"