 სიყვარული, როგორც ფსიქოლოგიური დაკვირვების საგანი |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| თამარი_ცქნაფო |
 Dec 27 2007, 07:17 PM
პოსტი
#61
|
 მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს...  ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362  |
ციტატა(მხევალი ნინო @ Dec 27 2007, 08:12 PM)  შოთაძე აი ცქნაფოს შეხედე, ვიღაცაზე ყვებოდა, დღეს მე მგონი ვიღაცა არც კი ახსოვს, რა ვიცი მე ასე მგონია და.. მგონი სხვაზე გადაერთო  )))ცქნაფო რა შუაშია?  -------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
   |
 
|
| მხევალი ნინო |
Dec 27 2007, 07:22 PM
პოსტი
#62
|
 ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715 |
შოთაძე
ციტატა 2 წელი გაცნობის დგიდანვე კარგია, არც ისე დიდი ხანია და არც მთელი ცხოვრება, ასე, რომ გული არ გაიტეხო თამარი_ცქნაფო ციტატა ცქნაფო რა შუაშია? მეგონა ტავში იყავი, რა არა?????? რა ისევ ის ,,ვიღაც,,? ნუ გვაეჭვიანებ იურისტებს ძალიან გთხოვთ. ვინაა ქალო ის ვიღაც? (იმის ხმით ჩვენ , რომ ვიცით)  -------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა ....
დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? © |
|
|
|
| თამარი_ცქნაფო |
Dec 27 2007, 07:22 PM
პოსტი
#63
|
|
მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362 |
მგონი, გადახვევებს აქვს ადგილი...
-------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
|
|
|
| მხევალი ნინო |
Dec 27 2007, 07:23 PM
პოსტი
#64
|
|
ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715 |
თამარი_ცქნაფო
ციტატა მგონი, გადახვევებს აქვს ადგილი... მარალია დავდუმდები, ძალიან კერძოზე დავიყვანეთ ბოდიში მოდერთან.-------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა ....
დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? © |
|
|
|
| შოთაძე |
Dec 27 2007, 07:24 PM
პოსტი
#65
|
 შოთა ჯგუფი: Members პოსტები: 2,169 რეგისტრ.: 26-April 07 მდებარ.: სევდიან ფიქრებში წევრი № 1,766 |
ციტატა(მხევალი ნინო @ Dec 27 2007, 06:21 PM) შოთაძე კარგია, არც ისე დიდი ხანია და არც მთელი ცხოვრება, ასე, რომ გული არ გაიტეხო შეიძლება დიდიხანი არ არის მარა მე მჯერა ჭეშმარიტი სიყვარულის და შეიძლება ბავშვიც ვარ მარა ჩემგან შორს არის რა ბავშვური სიყვარული და ეგეთები თემასაც დავუბრუნდები და ვიტყვი რო შეუძლებელია მეცნიერებმა და ფსიქოლოგებმა ნამდვვილი სიყვარული სხვა ადამიანში ახსნან ეს არის უფლის მიერ ბოძებული საჩუქარი და არა ფიზიკა და როგორც სასწაულს ვერ ამოხსნიან ისე ვერ ამოხსნიან სიყვარულს ყოველშემთხვევაში მე არ მჯერა რო მეცნიერებმა შეძლონ ნამდვილი სიყვარული ამოხსნან afxazi ბოდიში მეტს აღარ გავიმეორებ და ახლა მაპატიე -------------------- „მონარქს ძალაუფლება ენიჭება ღვთისგან, - ხოლო პრეზიდენტი მას სახალხო სიამაყისაგან იღებს (არჩევნები); მეფეს ძალა ემატება საღმრთო მცნებათა აღსრულებით, პრეზიდენტი კი ხელისუფლებაში თავს ინარჩუნებს ბრბოსადმი მაამებლობით; მონარქს ერთგული ქვეშევრდომნი ღვთისკენ მიყავს, პრეზიდენტი კი - მის ამომრჩევლებს ღმერთს აშორებს.“
მღვდელმთავარი ვლადიმერ კიეველი |
|
|
|
| მხევალი ნინო |
Dec 27 2007, 07:27 PM
პოსტი
#66
|
|
ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715 |
შოთაძე
ციტატა შეიძლება დიდიხანი არ არის მარა მე მჯერა ჭეშმარიტი სიყვარულის სიყვარულის ჭეშმარიტებაზე არ არავინ გედავება, ბრალოდ გრძნობაა ტქო, რომლის გადალახვა შეიძლება. -------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა ....
დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? © |
|
|
|
| afxazi |
Dec 27 2007, 07:28 PM
პოსტი
#67
|
 დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
თამარი_ცქნაფო
მხევალი ნინო დაწყნარდით თუ შეიძლება. შოთაძე გასაგებია შენ რასაც იძახი, მაგრამ კიდევ ერთხელ ვიმეორებ რომ თემის მიზანი არაა სიყვარულს ხოტბა შევასხათ, ასეთი თემა არსებობს სასაუბროში. აქ მინდა განვიხილით ადამიანის ფსიფოლოგიური გამოვლინებები, საპირისპირო სქესის ადამინის მიმართ სასიყვარულო ურთიერთობის დროს. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| მხევალი ნინო |
Dec 27 2007, 07:30 PM
პოსტი
#68
|
|
ზღაპრის ბოლო კეთილია.. ჯგუფი: Senators პოსტები: 25,889 რეგისტრ.: 19-December 06 წევრი № 715 |
afxazi
ციტატა ადამიანის ფსიფოლოგიური გამოვლინებები ანუ ადამიანის ფსიქოლოგია ამ დროს? ქცევამდე დავიყვანოთ? ზუსტად ვერ მივხვდი დათო რას ეხება ტემა. -------------------- ჩვენ ვინც ქრისტიანობა დაგვაბრალა ....
დიდება შენდა, რომელმან მოგვფინე ნათელი -Поверь мне Карлсон, Не в пирогах счастье. -Да ты что, с ума сошёл?! А в чем же ещё? © |
|
|
|
| თამარი_ცქნაფო |
Dec 27 2007, 07:31 PM
პოსტი
#69
|
|
მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362 |
ციტატა(მხევალი ნინო @ Dec 27 2007, 08:30 PM) afxazi ანუ ადამიანის ფსიქოლოგია ამ დროს? ქცევამდე დავიყვანოთ? ზუსტად ვერ მივხვდი დათო რას ეხება ტემა. რაც თქვი, მაგას ზუსტად. წავედი, ისედაც გავაოფე ბლომად -------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა,
მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''... |
|
|
|
| afxazi |
Dec 27 2007, 07:45 PM
პოსტი
#70
|
|
დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
მხევალი ნინო
ციტატა ანუ ადამიანის ფსიქოლოგია ამ დროს? ქცევამდე დავიყვანოთ? ზუსტად ვერ მივხვდი დათო რას ეხება ტემა. თუნდაც. იქნებ კიდევ ერთხელ ჩამოვყალიბდე, თუ არა და თემას დავხურავ. მინდა ვისაუბროთ იმ ფსიფოლოგიურ აშლილობებზე, რაც თან სდევს სიყვარულს (აქ ქალ-ვაჟურ სიყვარულს ვგულისხმობ). იქნება ეს ეჭვიანობა, ის მტანჯველი გრძნობა რაც ე.წ. ცალმხრივ სიყვარულს ახლავს და რის გამოც ზოგიერტი ფატალურად ამტავრებს ცხოვრებას, რის გამო ხდება ეს რა გრძნობაა ეს და ა.შ. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| Irina7 |
Dec 27 2007, 07:50 PM
პოსტი
#71
|
 Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 22 რეგისტრ.: 23-November 07 წევრი № 3,238 |
ციტატა( გიორგი @ Dec 27 2007, 12:38 PM) ჭეშმარიტი სიყვარული უთუოდ არის თავგანწირვა, რადგან როდესაც ადამიანი ნამდვილი სიყვარულით გვიყვარს მაშინ მისთვის უნდა გვეთმობოდეს ყველაფერი, რაც კი გაგვაჩნია და მათ შორის უპირველეს ყოვლისა ჩვენთვის უძვირფასესი რამ - საკუთარი სიცოცხლე. თუ ადამიანი უსაზღვროდ გვიყვარს (შეყვარებულს ვგულისხმობ) და თუ ამ სიყვარულში არ არსებობს ეგოიზმისა და დამცირება-უიმედობის მარცვლები, მაშინ რაოდენ პარადოქსულიც არ უნდა იყოს ჩვენ არც გავბრაზდებით და არც სასოწარკვეთილებაში ჩავარდებით ჩვენი შეყვარებული, რომ სხვას გაჰყვეს ცოლად, რადგან ჩვენ შეყვარებულისთვის მხოლოდ უსაზღვრო ბედნიერება უნდა გვინდოდეს და დაე, მან იპოვოს ის იმასთან, ვისთანაც ღმერთმა მიიყვანა.  ასეთ შემთხვევაში უიმედობა არ დაისადგურებს ჩვენში და ყოველთვის გამარჯვებული ვიქნებით, რადგან ამ ნაბიჯით და სწორედ ასეთი დამოკიდებულებით დავამტკიცებთ, რომ სიყვარულს აბსოლუტურად ყველაფერზე მაღლა ვაყენებთ. ჩვენ თვით სიყვარულის საკუთარი წილის დათმობაც უნდა შეგვეძლოს კიდევ უფრო დიდი, ძლიერი და მარადიული სიყვარულიდან გამომდინარე. რეალურად კი ასეთი ძლიერი სიყვარულის მისაღწევად საპირისპირო სქესის წარმომადგენელთან დიდი სულიერი სიახლოვის და დიდი მეგობრობის უნარია საჭირო (სწორედ ის, რაც წინა პოსტებში აღვნიშნე). ამ ყველაფერში გეთანხმები.საკუთარ თავზეც მაქვს გამოცდილი. წლების განმავლობაში მიყვარდა ერთი ბიჭი, ჩემი საუკეთესო მეგობარი რომელთანაც დღემდე ვმეგობრობ. ვიცოდი რომ მას სხვა უყვარდა და სწორედ იმ სხვასთან დაახლოებაში მე შევუწყვე ხელი.ჩემს ამ ქმედებას სრულად ვაცნობიერებდი,თუმცა ძალიან ძნელი იყო ამ ნაბიჯის გადადგმა.მაგრამ მე ხომ ვიცოდი რომ ამით იგი უსაზგვროდ ბედნიერი იქნებოდა.და არის კიდეც.მალე თავიანთ ურთიერთობას გააცხადებენ და დაქორწინდებიან. ორივე ჩემი ახლო მეგობარია,თუმცა მათ არ იციან ჩემი გრძნობების შესახებ. მე ყოველთვის ვფიქრობდი და ეხლაც ასე ვფიქრობ,რომ ჭეშმარიტი სიყვარული მხოლოდ ერთხელ მოდის. ვფიქრობ ასე ძლიერ აღარავინ შემიყვარდება. არ მეგონა,რომ ჩემს ამბავს ფორუმში დავწერდი ,მაგრამ ........ |
|
|
|
| ქეთუ |
Dec 27 2007, 08:51 PM
პოსტი
#72
|
 ცრემლისფერი... ჯგუფი: Members პოსტები: 2,898 რეგისტრ.: 16-December 06 მდებარ.: USA წევრი № 698 |
ციტატა თუ გვყავს ფსიქოლოგებიც შემოგვეშველონ და მე მგონი საინტერესო საუბარი გამოდის. ხაზი გადამისვი ხო?  პრინციპში არაა აუცილებელი მაინც და მაინც ფსიქოლოგმა იმსჯელოს, მთავარია ადამიანს ძლიერი ფსიქოლოგია ქონდეს და რეალობის სწორად აღქმის უნარი. გიორგის შემთხვევაში სწორედ ასეა... მსჯელობს ისე, როგორც ნებისმიერი განათლებული, მოაზროვნე, პროფესიონალი ფსიქოლოგი იმსჯელებდა... აქ პროფესია მეორე ხარისხოვანია უკვე რაც შეეხება მის ნაწერებს, აბსოლიტურად ვეთანხმები, რეალობას წერს, სწორედ ასეთი მიდგომაა საჭირო ურთიერთობის, სიყვარულის მიმართ, მაგრამ ზემოთაც აღნიშნეს და სამწუხაროდ პრაქტიკულად ასეა, საკითხის ასე აღქმას ყველა ადამიანი ნამდვილად ვერ ახერხებს, ან საერთოდ ვერ აცნობიერებს ან ძალიან გვიან... და სწორედ ეს არასწორი "ფიქრები" ხდება იმ დიდი ტკივილებისა და იმედგაცრუების მიზეზი რაზეც ზემოაც საუბრობდენ და რაც მეტნაკლებად ყველამ კარგად ვიცით... ვეთანხმები, ვეთანხმები მაგრამ ამას მხოლოდ ძლიერი ფსიქოლოგიის მქონე ადამიანები იაზრებენ, დღესდღეობით კი სამწუხაროდ ძალიან ცოტას აქვს ძლიერი ფსიქოლოგია ადამიანთაგან... -------------------- "ლოცვას უდრის ზოგჯერ ფიქრი... მოხდება ხოლმე... რაც უნდა მდგომარეობაში იყოს ტანი, სული მაინც მუხლმოყრილია..." "Ce n’est rien de mourir... c’est affreux de ne pas vivre!!!" |
|
|
|
| afxazi |
Dec 27 2007, 08:53 PM
პოსტი
#73
|
|
დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
ქეთი.
ციტატა ხაზი გადამისვი ხო? შენ წარმოიდგინე შენ გიგულისხმე. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| ქეთუ |
Dec 27 2007, 09:00 PM
პოსტი
#74
|
|
ცრემლისფერი... ჯგუფი: Members პოსტები: 2,898 რეგისტრ.: 16-December 06 მდებარ.: USA წევრი № 698 |
ციტატა(მხევალი ნინო @ Dec 27 2007, 09:49 AM) მდა, მართლა მშურს, რომ ვიღაც ასე გიყვარდათ და რა ცუდია, რომ ასე დაიტანჯეთ გრძნობის გამო. ცუდი ის არის ცუდად ვინც მიდის, იდეაში კარგად წასვლა არც ასებობს, ყველა წასვლა მტკივნეულია, მაგრამ გადალახვა შეიძლება. იმიტომ, რომ გრძნობაა. გრძნობა შეიძლება დაითრგუნოს, ან გაქრეს. ეგ დროც მოვა ანა. უმიზეზოდ ურთიერთობიდან არასდროს არავინ მიდის, ყოველთვის უნდა შეგვეძლოს ადამიანებს საკუთარი ქმედებების განსჯაც და გააზრებაც, შემდეგ მათი აღიარებაც და გამოსწორებაც... როცა ფიქრობ რომ ვიღაც ან რაღაც ტკივილს გაყენებს, მაშინ ყოველთვის უნდა შეგეძლოს ამ ტკივილის მიზეზი თავადაც გაიზიარო და საკუთარი წვლილიც გაითავისო, მაშინ ტკივილი ბევრად მსუბუქდება დამიჯერე... არ არსებობს ცუდად და კარგად წასვლა... ეს ხომ არალოგიკურია, წავიდა? მორჩა ! კარგი წასვლა და ცუდი წასვლა? რაღაც ნონსენსებია რაღაც არალოგიკური, მაგრამ არსებობს შემთხვევა როცა საკუთარ შეცდომებს აღიქვავ და იაზრებ და ნაკლებად გტკივა, ამას ალბათ შემდეგ ვუწოდებთ კარგად წასვლას, წინაარმდეგ შემთხვევაში კი თავისთავად პირიქით ხდება...-------------------- "ლოცვას უდრის ზოგჯერ ფიქრი... მოხდება ხოლმე... რაც უნდა მდგომარეობაში იყოს ტანი, სული მაინც მუხლმოყრილია..." "Ce n’est rien de mourir... c’est affreux de ne pas vivre!!!" |
|
|
|
| ქეთუ |
Dec 27 2007, 09:11 PM
პოსტი
#75
|
|
ცრემლისფერი... ჯგუფი: Members პოსტები: 2,898 რეგისტრ.: 16-December 06 მდებარ.: USA წევრი № 698 |
ციტატა(შოთაძე @ Dec 27 2007, 10:10 AM) არ დაგეთანხმები არ კი არა ვერ იმიტომ რო ჭეშმარიტი სიყვარულის დავიწყება შეუძლებელია თუნდაც ცალმხრივი იყოს და თუ მართლა გიყვარს მისი შეძულება და დავიწყებაც შეუძლებელია ყოველშემთხვევაში მე ეგრე ვარ რა დავიწყება შეუძლებელია, არა მხოლოდ ჭეშმარიტი სიყვარულის, ბევრი უმნიშვნელო და ბევრიც მნიშვნელოვანი რამის დავიწყებაა შეუძლებელი... რეალურად რომ დაფიქრდე, რას ქვია დავიწყება? ანუ მეხსიერებიდან რაღაცის ამოშლა? ეს ხომ აბსურდია, ადამიანის მეხსიერება ის ფურცელი არაა, რომელზეც ფანქრით რაღაცას მოხაზავ და მერე სურვილისამებრ წაშლი... ეს ხომ ლოგიკურად არარეალურია? ნებსმიერ შემთხვევაში ასეა, ჭეშმარიტი არა ჭეშმარიტი აქ მნიშვნელობა არ აქვს... დავიწყება შეუძლებელია მაგრამ გონების არქივებში გადანახვა შესაძლებელი ხოლო თუ რამდენად ხშირად შეგახსენებს თავს ფიქრები"მასზე" შემდეგ ამისდამიხედვით იგებ ემოციის სიძლიერესა და მნიშვნელოვნებას...რაც შეეხება თვითონ ფრაზას "ჭეშმარიტი სიყვარული", რას ეძახით ამას და ვინმეს უნდა დამიმტკიცოს რომ მას ეს გამოუცდია? არა, არც ეცადოთ, ადამიანის ფსიქოლოგია ჯერ მთლად სიყვარულს, როგორც ერთ მთლიანობას ვერ აღიქვავს და ვერ შეიგრძნობს ... ზემოთ USCIAS მა დაწერა "და რადგან მხოლოდ სიყვარულის ნაწილი გიგვემნია, ჩვენ არ ვიცნობთ მას სრულყოფილად". ვეთანხმები... "ჭეშმარიტი სიყვარულით" მხოლოდ უფალი შეიძლება გიყვარდეს, შეიძლება შეძლო ეს, და თუ ეს შეგიძლია უთუოდ ბედნიერი და ძლიერი ადამიაანი ხარ. -------------------- "ლოცვას უდრის ზოგჯერ ფიქრი... მოხდება ხოლმე... რაც უნდა მდგომარეობაში იყოს ტანი, სული მაინც მუხლმოყრილია..." "Ce n’est rien de mourir... c’est affreux de ne pas vivre!!!" |
|
|
|
| გიორგი |
Dec 27 2007, 10:33 PM
პოსტი
#76
|
 მეცნიერი & ხელოვანი ჯგუფი: Members პოსტები: 7,905 რეგისტრ.: 18-November 06 წევრი № 491 |
ქეთი.
ციტატა პრინციპში არაა აუცილებელი მაინც და მაინც ფსიქოლოგმა იმსჯელოს, მთავარია ადამიანს ძლიერი ფსიქოლოგია ქონდეს და რეალობის სწორად აღქმის უნარი. გიორგის შემთხვევაში სწორედ ასეა... დიდი მადლობა ქეთუშ ასეთი კარგი გამოხმაურებისთვის, გაიხარე  სასიამოვნოა, რომ ასეთი დადებითი წარმოდგენა შეგექმნა ჩემს ნაწერებზე, მაგრამ მთლად ეგრეც არაა საქმე, ფსიქოლოგობამდე ძალიან ბევრი მაკლია.  ციტატა მსჯელობს ისე, როგორც ნებისმიერი განათლებული, მოაზროვნე, პროფესიონალი ფსიქოლოგი იმსჯელებდა... აქ პროფესია მეორე ხარისხოვანია უკვე განათლებული, მოაზროვნე, პროფესიონალი ფსიქოლოგი?  თუ განათლებული კონსტრუქტორ-ინჟინერი და კომპიუტერული გრაფიკოსი? სირცხვილია კაცო ამდენი ქება... არადა საერთოდ არა მაქვს შეხება ჰუმანიტარულ დისციპლინებთან, არც ფსიქოლოგიასთან, არც საზოგადოებრივ ურთიერთობებთან და ა.შ. მკვეთრად ტექნიკური აზროვნება მაქვს. ციტატა რაც შეეხება მის ნაწერებს, აბსოლიტურად ვეთანხმები, რეალობას წერს, სწორედ ასეთი მიდგომაა საჭირო ურთიერთობის, სიყვარულის მიმართ, მაგრამ ზემოთაც აღნიშნეს და სამწუხაროდ პრაქტიკულად ასეა, საკითხის ასე აღქმას ყველა ადამიანი ნამდვილად ვერ ახერხებს, ან საერთოდ ვერ აცნობიერებს ან ძალიან გვიან... ჰო, ჩემი აზრით მთავარია შეგეძლოს ჭეშმარიტი სიყვარულისთვის და უბიწოებისთვის ბრძოლა საკუთარ თავთან, ეს ძალიან ძნელად მისაღწევია, მაგრამ არა - შეუძლებელი. ყოველდღე უნდა ვესწრაფოთ სრულყოფას თუ არა უცოდველი არავინ ვართ. ციტატა ვეთანხმები, ვეთანხმები მაგრამ ამას მხოლოდ ძლიერი ფსიქოლოგიის მქონე ადამიანები იაზრებენ, დღესდღეობით კი სამწუხაროდ ძალიან ცოტას აქვს ძლიერი ფსიქოლოგია ადამიანთაგან... რატომ ქეთუშ? შენ ძალიან კარგი ფსიქოლოგიური აზროვნება გაქვს და ძალიან ჭკვიანურად მსჯელობ. ძალიან მომწონს შენი პოსტები, ახლა ვკითხულობ  განსაკუთრებით ის ნაწილი, რაც მეხსიერებას, დავიწყებას და გონებას ეხება, აბსოლუტურად გეთანხმები და გიგებ, მეც იგივენაირად ვფიქრობ.-------------------- My Favourites:
Dinamo Tbilisi & Real Madrid, as Football Clubs. Georgia & Italy, as National Teams. Katie Melua, as a Musician. Stephen Hawking, as a Scientist. 'Contact' (1997), as a Film. 'Don Quixote', as a Novel. Miguel de Cervantes, as a Writer. Ayrton Senna, as F1 Racing Driver. |
|
|
|
| k@the |
Dec 27 2007, 11:28 PM
პოსტი
#77
|
 იყო და არა იყო რა... ჯგუფი: Members პოსტები: 16,796 რეგისტრ.: 21-May 07 მდებარ.: მყარად მიწაზე წევრი № 1,967 |
რაც შეეხება თემას, მე ვინც მყვარებია, კიდევაც მიყვარს
ჩემთვის სიყვარული არაა ერთი. სიყვარულს იმდენი სახე აქვს, რამდენი ადამიანიც მიყვარს. არ აქვს მნიშვნელობა, მშობელია, და და ძმა, მეგობარი და ა.შ. შეუძლებელია ორი ადამიანი ერთნაირად მიყვარდეს, ამიტომ ვერასოდეს ვერ შეცვლის ერთი ადამიანის სიყვარულს, მეორეს სიყვარული. ამიტომ სიყვარული, ისევე როგორც ტკივილი დავიწყებას არასოდეს ეძლევა, უბრალოდ ადამიანი ეჩვევა მასთან ერთად ცხოვრებას. ეჭვიანობა დამღლელია. ვინც ეჭვიანობს იმისთვისაც და ვიზეც ეჭვიანობენ იმისთვისაც. -------------------- --
There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't. |
|
|
|
| ნათია |
Dec 28 2007, 05:57 PM
პოსტი
#78
|
 Miss invisible ჯგუფი: მოდერატორ-ფინანსისტი პოსტები: 18,669 რეგისტრ.: 28-February 07 წევრი № 1,224 |
საწინააღმდეგო სქესის წევრებს შორის დგება საკითხი, როცა ვსვამთ კითხვას, გვაქვს თუ არა საქმე სიყვარულთან, რადგან სულ მცირე არსებობს 2 განსხვავებული სახე სიყვარულისა, რომანტიკული სიყვარული და მეგობრობა-სიყვარული.
ფსიქოლოგი რობერტ სტენბერგი გვთავაზობს სიყვარულის, ე.წ. სამკუთხოვან თეორიას, რომელიც გამოყოფს სამ ბაზისურ კომპონენტს: ინტიმურობა - რომელსაც გრძნობენ პარტნიორები. ვნება - სექსუალური მოტივი და სექსუალური აღძვრა, რომელიც ასოცირებულია გაწყვილებით ურთიერთობასთან. ვალდებულება - მოიცავს გადაწყვეტილებას, რომ ვინმეს უყვარს ვიღაც და ავალდებულებს შეინარჩუნოს ეს ურთიერთობა. ამ სამი ბაზისური კომპონენტების კომბინაციით სტეინბერგი გამოყოფს შვიდი სახის სიყვარულს: მოწონება-რომელიც შეიცავს მხოლოდ ინტიმურობას. რომანტიული სიყვარული-შეიცავს ინტიმურობასა და ვნებას. მეგობრობა-სიყვარული-შეიცავს ინტიმურობას და ვალდებულებებს. ძლიერი გატაცება-შეიცავს მხოლოდ ვნებას. უაზრო სიყვარული-შეიცავს ვნებასა და ვალდებულებას. ცარიელი სიყვარული-შეიცავს მხოლოდ ვალდებულებას. სრულყოფილი სიყვარული-შეიცავს სამივე კომპონენტს. სიყვარული ემოციონალური მდგომარეობაა. ემოცია კი ფსიქოლოგიურად გაუწონასწორებელი მდგომარეობაა, რომელიც განსხვავებულ ელფერს იღებს, იმისდა მიხედვით, თუ რა იარლიყს მივაწერთ ჩვენ მას. აგზნებამ, რა წყაროდანაც არ უნდა მომდინარეობდეს ის, უნდა გაზარდოს ვნება, ამიტომ აგზნების ნაწილს მიაკუთვნებენ რომანტიკულ სტიმულს. ვნებიან სიყვარულს ახასიათებენ როგორც ინტენსიურ, ზოგჯერ დაუძლეველ ემოციონალურ მდგომარეობას, როცა ინდივიდი გამუდმებით ფიქრობს პარტნიორზე, სურს რაც შეიძლება მეტი დრო დაჰყოს მასთან და ხშირად არარეალისტურია მის შეფასებაში. მისთვის დამახასიათებლად თვლიან, რომ კონტაქტები სხვა მეგობრებთან უფრო იშვიათად ხდება და მთელი ყურადღება ერთ ინდივიდზეა ფოკუსირებული. ის განიცდება, ისეთად, რომელიც კონტროლს არ ექვემდებარება და არაწინასწარმეტყველებადია. ვნებიანი სიყვარულის აუცილებელ პირობად მიჩნეულია: პირველ რიგში ვნებიანი სიყვარული უნდა ჩამოყალიბდეს კულტურაში. კულტურა ასწავლის, თუ რას წარმოადგენს ვნებიანი სიყვარული, როგორც მხატვრული ლიტერატურის საშუალებით, ისე რეალური ცხოვრების აღწერით. ვნებიანი სიყვარულის მეორე პირობა, სიყვარულის შესაბამისი ობიექტის არსებობაა. უმრავლესობისათვის ეს ნიშნავს ფიზიკურად მიმზიდველი საწინააღმდეგო სქესის პირის არსებობას, რომელიც დაახლოებით იმავე ასაკისაა, მამაკაცი ქალზე მაღალი უნდა იყოს და არ უნდა იყოს ღრმად ჩართული სხვა ურთიერთობებში. მესამე პირობა, რომელიც კრიტიკულად მიაჩნიათ, არის ინტენსიური სიბრმავე. აღძვრის განსხვავებული ტიპები გავლენას ახდენენ რომანტიკულ გრძნობებზე და სექსუალურ ინტერესებზე. ვნებიანი სიყვარულის პირობებში განიხილავენ: კულტურულ ფონს, რომელშიც ინდივიდი სწავლობს სიყვარულის შესახებ და მოელის, რომ მასაც შეემთხვევა ეს. ვნებიანი სიყვარული თანდათანობით გადადის ე.წ. მეგობრობა-სიყვარულში. მეგობრობა-სიყვარული მიუთითებს ღრმა და ხანგრძლივ მეგობრობაზე, რომელიც გულისხმობს ურთიერთმოწონებას და პატივისცემას, გამოკვეთილ პოზიტიურ ემოციებს. Mმეგობრობა-სიყვარული ურთიერთმიჯაჭვულობის გრძნობაა. ახლა კი გადავხედოთ იმ მიზეზებს, რომლებიც იწვევენ სოციალური ურთიერთობების რღვევას, რომლებიც ჩამოაყალიბმა, ამერიკელმა ფსიქოლოგმა ლევინგერმა: ურთიერთობის გაგრძელების მცდელობა. ერთადერთი საერთო პრობლემა ურთიერთობაში არის ეჭვიანობა, როდესაც ინდივიდს შეაქვს ეჭვი მეტოქის სიყვარულში, არსებობს ორი სახის საშიშროება - ინდივიდმა შეიძლება დაკარგოს ის ჯილდო, რომელსაც იღებს ურთიერთობისაგან. არსებობს თვითშეფასების დადაბლების საშიშროება. უკიდურესი ეჭვიანობა შეიცავს შფოთვას, შიშს, ტკივილს, გაბრაზებას, უიმედობას და ფიზიკურ სიმპტომებს (გულისცემის აჩქარება, სიმსუბუქე მუცლის არეში) ურთიერთობის გაუარესება და დამთავრება. ურთიერთობის გაუარესება იწყება, როცა ერთი ან ორივე პარტნიორისთვის პირობები ნაკლებ სასურველი გახდება, ვიდრე ადრე იყო. რეაქცია მოსალოდნელ გაუარესებაზე, შეიძლება იყოს როგორც აქტიური, ისე პასიური. აქტიურია, როდესაც პარტნიორები გადაწყეტენ შეწყვიტონ ურთიერთობა. Pპასიურია-მოცდა, იქნებ მოხდეს გაუმჯობესება. სიყვარული შეიძლება მოულოდნელად და ძალდაუტანებლად. ურთიერთობის შენარჩუნება კი მოითხოვს ინდივიდის შრომასა და ძალისხმევას ხანგრძლივი დროის განმავლობაში. სულ ეს არის ის, რაც ფსიქოლოგებს შეუძლიათ გვითხრან სიყვარულის შესახებ ფსიქოლოგები რასაც გვთავაზობენ, გამოდის რომ სიყვარული დიდ ძალისხმევასა და ტანჯვას მოითხოვს... P.S. ხელშეუხებლობის გარანტია მიღებული მაქვს  -------------------- პატიოსნება ჩვენი დროის ჭეშმარიტი არისტოკრატიზმია!
|
|
|
|
| ნათია |
Dec 28 2007, 06:52 PM
პოსტი
#79
|
|
Miss invisible ჯგუფი: მოდერატორ-ფინანსისტი პოსტები: 18,669 რეგისტრ.: 28-February 07 წევრი № 1,224 |
ვფიქრობ, საინტერესოა....
გოდერძი ჩოხელი ცხრა შეკითხვა სიყვარულის შესახებ 1 - უკაცრავად. თქვენი სახელი? - გოჩა. - გვარი? - ჩიფიკაშვილი. - რამდენი წლისა ხარ, გოჩა? - თექვსმეტის. - შეყვარებული თუ გყავს? - შეყვარებული? - ჰო, რა იყო, რაზე გეცინება? - რავი აბაა! - რა ჰქვია? - ვის? - შენს შეყვარებულს. - არ ვიცი. - როგორ, სახელი არ იცი? - არა, მხოლოდ ერთხელ მყავს ნანახი და ისიც შორიდან. - როგორ ფიქრობ, რა არის სიყვარული? - რავი აბაა! მე მგონი მარადიული მონატრებაა. . . 2 - მართა პირველი. - ოჰო! რა ლამაზი სახელი და გვარი გაქვთ! - მართლაა! - ძალიან მომწონს. - უი, დიდი მადლობა. - მართა, შეიძლება სიყვარულის შესახებ რამდენიმე კითხვა მოგცეთ, ხომ არ გაბრაზდებით? - უი, როგორ გეკადრებათ, პირიქით, მე ძალიან მიყვარს ამ თემაზე საუბარი. - რახან ასეა, მაშინ გულახდილად მითხარით, გიყვართ ვინმე? - არა, მე გათხოვილი ვარ! 3 - თქვენი სახელი? - ჩემი?! - დიახ. - კოლა, ნიკოლოზი, ისე ნიკიფორეს მეძახიან. - თქვენ რომელი გირჩევნიათ? - მეე, ნიკო. - რა გვარი ბრძანდებით? - ჩუქურთმიშვილი, ნიკიფორე ჩუქურთმიშვილი. - ცოლ-შვილი გყავთ? - პირველი ცოლისგან ერთი ბიჭი, ახლა ჯარშია, წერილს ველოდები, მეორისაგან ქალ-ბიჭნი, უმცროსი მერვეშია, უფროსი მეათეში, გოგო სჯობია სწავლითა, ბიჭი ყალთაბანდობს, არა უშავრა კია. . . ბიჭი ეგეთი სჯობია, გამაიჯეკება ყველა საქმეშია, მეც ეგრე არ ვიყავი, რო? მესამე ცოლი კიდევ უშვილო გამამადგა, მაგრამ რას იზამ, ვერ გააგდებ და ვერაფერი, ისეთი ძმები ჰყავ, რომა კაცი მჭამლები. - რას იტყვით, რა არის სიყვარული? - არ გაგიგონიაა, შიში შაიქმს სიყვარულსაო, ასპროცენტიანი ეგრეა; რა ვქნა უშვილო გამამადგა, მაგრამ ისეთი ძმები ჰყვა რო პირდაპირ კაციმჭამლები, მიყორს მა რა ვქნა, თავზეით რო ძალა აღარ არის, რას იზამ? - შვილების სიყვარულზე რას იტყვით? - აი, იმათ ენაცვალოთ მამა, აგრეე! - ხომ ნახულობ? - არა, ალიმენტ უგზავნი. 4 - რომელ კლასში ხარ ლადო? - მეოთხეებში გადავდივარ. - რა ნიშნები გყავს? - რავიიი! - შენმა კლასელმა გოგომ მითხრა ორებს ღებულობსო, მართლა? - ორებს კი არა, ისაა. - მაშ, რა ნიშნები გყავს? - ხუთები, ოთხები და ალაგ-ალაგ სამები. - რა გვარი ხარ? - წიკლაური. - შეყვარებული ხომ გყავს? - შეყვარებული არა, ისაა! - მე რომ მითხრეს ჰყავსო? - არაფერიც. - შენი კლასელია? - ვინა? - ის გოგო, შენ რომ გიყვარს. - არავინაც არ მიყვარს. - მე რომ მითხრეს? - რა გითხრეს? - ლადოს ის გოგო უყვარს, კლასში მის უკან რომ ზისო. - უკან კი არა, წინ ზის – წამოსცდა ლადოს და სირცხვილისაგან აწითლებულმა თავი დახარა. 5 - მე რა უნდა გითხრათ სიყვარულზე, ეგ ასაკი უკვე გავიარე. - რა ასაკი. - აი, კაცს რომ ჰგონია, სიყვარული მართლა რომ არსებობს. - თქვენ გინდათ თქვათ რომ. . . - დიახ, დიახ, ადრეც მეგონა, რომ არსებობდა, მაგრამ თურმე ეს ყველაფერი ბავშვობის ილუზიები იყო. - მერე როგორ მიხვდით, რომ არ არსებობს? - სულ უბრალოდ. სკოლა რომ დავამთავრეთ, დავშორდით. მე ინსტიტუტში გავაგრძელე სწავლა, ის ჯარში წავიდა. - მერე? - მერე ჩემს თანაკურსელზე გავთხოვდი. - რატომ, არ გიყვარდათ? - ჰმ, შენ რა ჩემი ქმარივით ლაპარაკობ? - მაინც? - გიყვარს, არ გიყვარს, გიყვარვარ, არ გიყვარვარ, რა შუაშია აქ სიტყვები, მთავარია ელემენტარული გაგება, ხომ? - მაინც რაში გამოიხატება ეს ელემენტარული გაგება? - მე მგონი ბევრ რამეში, თუნდაც იმაში, რომ არ უნდა მთხოვდეს ანგარიშებს, სად ვიყავი, რატომ დავიგვიანე, ეს ხომ წვრილმანია, არა? - გააჩნია, რა შემთხვევაში. - ხომ გითხარი? - რა მითხარით? - ჩემი ყოფილი ქმარივით ლაპარაკობთ-მეთქი. - შერიგებას არ აპირებთ? - ვისთან, იმასთან?! - უკაცრავად. - არაფერზე. - და კიდევ ერთი კითხვა: ის ბიჭი რომ შეგხვდეს და ძველი სიყვარულის გაახლება შემოგთავაზოთ, რას იზამთ? - ვისზე ამბობთ? - თქვენს თანაკლასელზე, მე მგონი აქამდე ცამოვიდოდა ჯარიდან. - ააა, გოჩაზე ამბობთ? ის შემხვდა კიდეც, რომ გაიგო ქმართან გაცილებული ვიყავი, ასეო, ისეო, უშენოდ არ შემიძლიაო. - მერე რა უთხარით? - ვიფიქრებ მეთქი. იმ დღეს იანვრის ოცდაცხრა რიცხვი იყო, დავთქვით, თებერვლის ოცდაცხრაში შევხვედროდით ერთმანეთს და მაშინ ვეტყოდი ჩემს პასუხს. მისამართი განგებ არ მივეცი, იმან ძველი მისამართი იცოდა, ჩვენ კი საცხოვრებლად სხვაგან გადავედით. მოკლედ თუკი ვინმე საერთო ნაცნობი გვყავდა და ჩემი ახალი მისამართი იცოდა, ყველა გავაფრთხილე, არ ეთქვათ მისთვის ჩემი ახალი მისამართი. - რატომ? - იმიტომ, რომ მაინტერესებდა, ადრე მართლა მიყვარდა თუ არა. თუ მართლა მიყვარდა, ხომ ვერ გავძლებდი და თებერვლის ოცდაცხრაში დათქმულ ადგილზე შევხვდებოდი. არ მინდოდა შევხვედროდი მანმადე, გაიგე? ჩემს თავს ვამოწმებდი. - მერე რა გაარკვიეთ? - თებერვალი ოცდაცხრით კი არა ოცდარვით იყო. - და ვეღარ შეხვდით? - მე ოცდარვაშიც მივედი და პირველ მარტსაც. - არ მოვიდა? - ამას წინათ ისევ შემთხვევით შემხვდა და იცი, რა მითხრა? მაპატიე, ოცდაცხრა თებერვალს ისეთი საქმე მქონდა ვერაფრით ვერ მოვახერხე მოსვლაო. მაშინ მივხვდი, რომ ეს ყველაფერი ბავშვობა იყო. - და აღარ გჯერათ? - არავითარ შემთხვევაში. - და მაინც როგორ სიყვარულს ისურვებდით? - რაღა თქმა უნდა, ურთიერთგაგება რომ იყოს, ისეთს. 6 - ბებოო? - რაო, შვილო? - სიყვარული რა არის? - სიყვარული არა ხაარ, მა რა ხარ ბებო გენაცვალოს! 7 - ჩემი სახელია აპოლონი. - გვარი? - მღებრიშვილი. - სად მუშაობთ? - იქ. - სად იქ? - ნუ, რა საჭიროა? - შემთხვევა რო იყოს, სიყვარულის გულისათვის თუ დასთმობდით სიცოცხლეს? - ვინა? მეეე ქალის გულისათვის, კაცო?! სიყვარული რაღა არის, რომ მისი გულისათვის სიცოცხლე გაწიროს კაცმა. 8 - ეხლანდელები ქაა?! ეხლანდელები აღარც სირცხვილს დაგიდევენ და აღარც ნამუსსა, გვიყვარსო! აეტუზებიან ერთმანეთსა და ჰპროშნიან. ზედაც არ გიყურებენ, გინდა ყოფილხარ იქა გინდა არა, გვიყვარსო! მერეე ქაა?! ეხლანდელი ცოლ-ქმარი რო დადიან, ეგრე დავდიოდით ჩვენა? ჩვენ კი არ გვიყვარდა ერთმანეთი?! თუ მაგათ სწავლა რომ აქ, სხვანაირი სიყვარული იციან? ჩემ ქმარს რო დავინახავდი, იგრე შამაზრიალებდა ტანში, როგორც რო რა? მაგრამა რას შავიმჩნევდი, სახელი რა არის, სახელითაც ვერ მივმართავდი ხალხშია, მრცხვენოდა. ისრე წავიდა შავ მიწაშია, მე იმისთვი თვალი არ გამიყრია თვალშია. ახლანდელები? ლამის არის, თვალებით დაჭამონ ერთმანეთი. არა, ქაა! მე მაგნაირი სიყვარული არ მწამს. არ მწამს და მამკალ, აჰა! 9 მეცხრე და ბოლო კითხვა, თუმცა ბოლო რატომ? განა წინა პასუხებიდან რამე გაირკვა? სიყვარულის რაობისათვის ხომ იმდენივე კითხვა შეიძლება დაისვას, რამდენი ადამიანიც არის ქვეყანაზე. ალბათ ყველა პასუხი მართალი იქნება შეკითხვაზე, თუ რა არის სიყვარული. მართალი იქნება იმიტომ, რომ ყველა თავისებურად ხედავს მას, მაგრამ საბოლოოდ მაინც გაურკვეველი დარჩება, რადგან თვითონ ცვალებადი და გაურკვეველი ბუნებისაა სიყვარული. ასე არ არის, მკითხველო? სცადეთ, ყველამ საკუთარი პასუხი გასცეთ ამ შეკითხვას: - მაინც რა არის სიყვარული, როგორი ბუნებისაა იგი და ისურვებდით თუ არა არსებობას მის გარეშე? ამით მარადიულად გაგრძელდება ჩვენი მოთხრობა, რომელიც ვერასოდეს ჩასწვდება მის ბუნებას. და თუ ვინმე მაინც ჯიუტად შემოგიბრუნებთ კითხვას: - დამიმტკიცეთ, რომ არსებობს სიყვარული. ამაზე მხოლოდ ერთი პასუხი არსებობს: სიყვარული ისეთ ბუნებისაა, დამტკიცებას არ საჭიროებს, იგი თვითონ მტკიცდება იქ, სადაც ფეხს დაადგამს! P.S. მაგრად ვიხალისე! -------------------- პატიოსნება ჩვენი დროის ჭეშმარიტი არისტოკრატიზმია!
|
|
|
|
| afxazi |
Dec 30 2007, 02:34 PM
პოსტი
#80
|
|
დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
რას ფიქრობთ იოანე ოქროპირის ამ გამონათქვამზე:
"ხორციელი სიყვარულით შეპყრობილი სანამ საყვარელი ადამიანის გვერდითაა, იტანჯება ამ ვნებისაგან. როგორც კი დაცილდება მას, მღელვარებაც ცხრება. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 9th May 2024 - 09:12 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge