ნაწყვეტები წმინდა მამათა ცხოვრებიდან |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
ნაწყვეტები წმინდა მამათა ცხოვრებიდან |
იოანა |
Aug 18 2006, 12:45 AM
პოსტი
#1
|
აკურთხევს სული ჩემი უფალსა ჯგუფი: Members პოსტები: 3,554 რეგისტრ.: 23-July 06 წევრი № 5 |
წმინდა მამები არა მარტო თავიანთი გამონათქვამებით, არამედ თავიანთი ცხოვრების წესით, თავიანთი საქციელით (ზოგჯერ უცნაურით ) გვმოძღვრავენ და გვასწავლიან. სწორედ ამიტომ, ურიგო არ იქნება კიდევ ერთხელ გავიხსენოთ და ერთმანეთს გავუზიაროთ ( მე ბევრი არ მაქვს წაკითხული წმინდა მამების ცხოვრებაზე (ეს ფაქტია და არა თავმდაბლობა და გამახარებთ თუ ბევრს დაპოსტავთ)) წმინდა მამათა ცხოვრებიდან ის ნაწყვეტები თუ სასწაულები, რომლებიც განსაკუთრებულად გვიყვარს...
პირველი, ვისი ცხოვრებიდანაც მინდა ორი შემთხვევა დავწერო, არის ნექტარიოს პენტაპოლელი (სხვათაშორის რომელიღაც ფორუმელი, ნამდვილად არ მახსოვს რომელი, მოგვიწოდებდა მისი ცხოვრება წაგვეკითხა, ეს ფრიად სასიამოვნოა ) მისი საერო სახელი იყო ანასტასი... პატარა ანასტასი თურმე ქაღალდის "სამღვდელო შესამოსელს შეიმოსავდა" და მეგობრებთან ერთად წირვას აყენებდა კონსტანტინოპოლში მყოფმა სიღარიბისაგან შეჭირვებულმა ანასტასმა შემდეგი წერილი "მისწერა" უფალს: "ქრისტე ჩემო, არც ფეხსაცმელი მაქვს, არც წინსაფარი, გთხოვ გამომიგზავნო, ხომ იცი როგორ მიყვარხარ". კონვერტზე შემდეგი მისამართი ეწერა: "უფალ იესო ქრისტეს ზეცაში"... გზაზე ნაცნობი შეხვდა და წერილი მას გაატანა. მისამართს რომ დახედა, ცნობისმოყვარეობას ვერ გაუძლო, გახსნა და წაკითხვის შემდეგ ატირდა. პასუხი მისწერა, კონვერტში ფული ჩადო და ანასტასს გაუგზავნა... -------------------- თავის სახედ და ხატად შექმნა ღმერთმა ადამიანი და ამ არსების უპირველესი დანიშნულებაა თანდათანობით უფროდაუფრო ემსაგვსოს შემქმნელს თავისას...
------------------------------------------------------ იყო და არა იყო რა, ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა?! იყო შაშვი მგალობელი, ღმერთი ჩვენი მწყალობელი... ------------------------------------------------------ აზროვნება სულის თვისებაა. |
იოანა |
Aug 18 2006, 12:33 PM
პოსტი
#2
|
აკურთხევს სული ჩემი უფალსა ჯგუფი: Members პოსტები: 3,554 რეგისტრ.: 23-July 06 წევრი № 5 |
ამ თემის გახსნას აშკარად სხვა განყოფილებაში ვგეგმავდი. ნეტა როგორ მოვახერხე რომ აქ გავხსენი? როგორც ჩანს მეძინა და ისე გავაკეთა ცუდია რომ არაფერი დაპოსტეთ
-------------------- თავის სახედ და ხატად შექმნა ღმერთმა ადამიანი და ამ არსების უპირველესი დანიშნულებაა თანდათანობით უფროდაუფრო ემსაგვსოს შემქმნელს თავისას...
------------------------------------------------------ იყო და არა იყო რა, ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა?! იყო შაშვი მგალობელი, ღმერთი ჩვენი მწყალობელი... ------------------------------------------------------ აზროვნება სულის თვისებაა. |
იოანა |
Aug 18 2006, 12:49 PM
პოსტი
#3
|
აკურთხევს სული ჩემი უფალსა ჯგუფი: Members პოსტები: 3,554 რეგისტრ.: 23-July 06 წევრი № 5 |
ერთხელ წმინდა ეკატერინემ მშობლებს განუცხადა, რომ ცოლად მხოლოდ გვარიშვილობით, სიმდიდრით, მშვენიერებითა და სიბრძნით მასზე აღმატებულს გაჰყვებოდა.
ეკატერინეს დედამ, ფარულმა ქრისტიანმა, ასული თავის სულიერ მამასთან, ქალაქის მახლობლად, განკრძალულად გამოქვაბულში მოღვაწე წმიდა მოძღვართან მიიყვანა რჩევა-დარიგების მისაღებად. ნეტარმა ბერმა ქალწულს რომ მოუსმინა, უთხრა, მე ვიცნობ ჭაბუკს, რომელიც ყველაფრით აღამტებულია შენზე: მისი მშვენიერება მზეზე უბრწყინვალესია, სიბრძნე - ყველაფერ არსებულს განგებს, სიმდიდრე - მთელს სამყაროს ეფრქვევა, მაგრამ ოდნავადაც არ მცირდება - პირიქით, მრავლდება; წარმომავლობა კი - ენით გამოუთქმელია“. გამომშვიდობებისას მოძღვარმა ეკატერინეს გადასცა ხატი, რომელზეც ყოვლადწმიდა მარიამი ჩვილი მაცხოვრით ხელში იყო გამოსახული. ეკატერინე მთელი ღამე მხურვალედ ლოცულობდა. ბოლოს წრფელი გულით აღვლენილი მისი ვედრება შესმენილ იქნა - წმიდანის წინ საღვთო ჩვენებით წარსდგა ყოვლადწმიდა ქალწული, რომელიც თავის ღვთაებრივ ძეს სთხოვდა, შეეხედა მათ წინ მუხლმოყრილი ქალწულისათვის. მაგრამ ყრმა პირს არიდებდა ასულს და ამბობდა, არ შემიძლია მას შევხედო, რადგან წმიდა ნათლისღების წყალში განუბანველი და სულიწმიდის ბეჭედს მოკლებული ყველა ადამიანივით უშნო, მდაბიო, გლახაკი და უგუნურიაო. საშინლად დამწუხრებულმა ეკატერინემ კვლავ მოძღვარს მიმართა. ბერმა სიყვარულით მიიღო იგი, ქრისტიანულ სარწმუნოებაში დამოძღვრა, შემდეგ კი ნათლობის წესიც აღასრულა. მაშინ წმიდა ეკატერინეს სიზმრეულ ჩვენებაში კვლავ გამოეცხადა ღვთისმშობელი ყრმა იესოთი. ამჟამად უფალმა ბეჭედი უბოძა წმიდა ქალწულს. როცა ეკატერინეს გამოეღვიძა, ხელზე მაცხოვრის საკვირველი საჩუქარი - ოქროს ბეჭედი უბრწყინავდა. "წმიდანთა ცხოვრება", თბილისი, 2001 -------------------- თავის სახედ და ხატად შექმნა ღმერთმა ადამიანი და ამ არსების უპირველესი დანიშნულებაა თანდათანობით უფროდაუფრო ემსაგვსოს შემქმნელს თავისას...
------------------------------------------------------ იყო და არა იყო რა, ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა?! იყო შაშვი მგალობელი, ღმერთი ჩვენი მწყალობელი... ------------------------------------------------------ აზროვნება სულის თვისებაა. |
იოანა |
Aug 18 2006, 01:55 PM
პოსტი
#4
|
აკურთხევს სული ჩემი უფალსა ჯგუფი: Members პოსტები: 3,554 რეგისტრ.: 23-July 06 წევრი № 5 |
ნაწყვეტი წმინდა გერასიმეს ცხოვრებიდან
წმ. გერასიმეს მოწაფენი მოგვითხრობენ, რომ ერთხელ, როცა მამა გერასიმე იმყოფებოდა იორდანის ნაპირას, შემოხვდა ლომი, რომელიც კოჭლობდა, რადგან ფეხში შესობოდა ხიჭვი და სითხე ჰქონდა ჩამდგარი. როცა მან დაინახა ბერი, მივიდა მასთან, უჩვენებდა მტკივან ფეხს და შველას სთხოვდა. ნახა რა ასეთ გასაჭირში ცხოველი, ბერს შეებრალა და ფეხიდან გამოუღო შერჭობილი ხიჭვი, ნაჭრილობევიდან გამოადინა სისხლი და სითხე დაგუბებული, ამოუწმინდა ჭრილობა და შეუხვია მჩვრით. ლომი მალე განიკურნა და ამის შემდეგ აღარ შორდებოდა ბერს და იყო როგორც მორჩილი მოწაფე მისი. საკვირველი სიყვარული ჰქონდა ლომს ბერისა. ამიერიდან ბერი საკვებად აძლევდა ლომს პურსა და დამბალ ცერცვს. ამ ლომის შემდგომი ისტორია ძალიან საინტერესოა, კარგი იქნება თუ წაიკითხავთ -------------------- თავის სახედ და ხატად შექმნა ღმერთმა ადამიანი და ამ არსების უპირველესი დანიშნულებაა თანდათანობით უფროდაუფრო ემსაგვსოს შემქმნელს თავისას...
------------------------------------------------------ იყო და არა იყო რა, ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა?! იყო შაშვი მგალობელი, ღმერთი ჩვენი მწყალობელი... ------------------------------------------------------ აზროვნება სულის თვისებაა. |
გლახა |
Aug 18 2006, 03:04 PM
პოსტი
#5
|
-------- ჯგუფი: Members პოსტები: 4,345 რეგისტრ.: 24-July 06 წევრი № 12 |
ციტატა ამ თემის გახსნას აშკარად სხვა განყოფილებაში ვგეგმავდი. ნეტა როგორ მოვახერხე რომ აქ გავხსენი? როგორც ჩანს მეძინა და ისე გავაკეთა ცუდია რომ არაფერი დაპოსტეთ მეც შეცდომით სხვა განყოფილებაში გავხსენი "რწმენა საქმეების გარეშე მკვდარია"...რა მინდოდა გალერეაში |
იოანა |
Aug 18 2006, 03:33 PM
პოსტი
#6
|
აკურთხევს სული ჩემი უფალსა ჯგუფი: Members პოსტები: 3,554 რეგისტრ.: 23-July 06 წევრი № 5 |
მეც შეცდომით სხვა განყოფილებაში გავხსენი "რწმენა საქმეების გარეშე მკვდარია"...რა მინდოდა გალერეაში შენ ალბათ ღრმად გეძინა -------------------- თავის სახედ და ხატად შექმნა ღმერთმა ადამიანი და ამ არსების უპირველესი დანიშნულებაა თანდათანობით უფროდაუფრო ემსაგვსოს შემქმნელს თავისას...
------------------------------------------------------ იყო და არა იყო რა, ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა?! იყო შაშვი მგალობელი, ღმერთი ჩვენი მწყალობელი... ------------------------------------------------------ აზროვნება სულის თვისებაა. |
იოანა |
Aug 18 2006, 04:30 PM
პოსტი
#7
|
აკურთხევს სული ჩემი უფალსა ჯგუფი: Members პოსტები: 3,554 რეგისტრ.: 23-July 06 წევრი № 5 |
მოიცა, მოიცა, ახლა ვნახე, გალერეაში რომ არ გქონია გახსნილი???
-------------------- თავის სახედ და ხატად შექმნა ღმერთმა ადამიანი და ამ არსების უპირველესი დანიშნულებაა თანდათანობით უფროდაუფრო ემსაგვსოს შემქმნელს თავისას...
------------------------------------------------------ იყო და არა იყო რა, ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა?! იყო შაშვი მგალობელი, ღმერთი ჩვენი მწყალობელი... ------------------------------------------------------ აზროვნება სულის თვისებაა. |
მნათე |
Aug 18 2006, 08:27 PM
პოსტი
#8
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4 |
ციტატა მოიცა, მოიცა, ახლა ვნახე, გალერეაში რომ არ გქონია გახსნილი??? ეტყობა გადმოიტანა -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ!
რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :))))) |
leqso |
Aug 19 2006, 01:24 PM
პოსტი
#9
|
Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 89 რეგისტრ.: 18-August 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 73 |
ნაწყვეტი წმინდა გერასიმეს ცხოვრებიდან წმ. გერასიმეს მოწაფენი მოგვითხრობენ, რომ ერთხელ, როცა მამა გერასიმე იმყოფებოდა იორდანის ნაპირას, შემოხვდა ლომი, რომელიც კოჭლობდა, რადგან ფეხში შესობოდა ხიჭვი და სითხე ჰქონდა ჩამდგარი. როცა მან დაინახა ბერი, მივიდა მასთან, უჩვენებდა მტკივან ფეხს და შველას სთხოვდა. ნახა რა ასეთ გასაჭირში ცხოველი, ბერს შეებრალა და ფეხიდან გამოუღო შერჭობილი ხიჭვი, ნაჭრილობევიდან გამოადინა სისხლი და სითხე დაგუბებული, ამოუწმინდა ჭრილობა და შეუხვია მჩვრით. ლომი მალე განიკურნა და ამის შემდეგ აღარ შორდებოდა ბერს და იყო როგორც მორჩილი მოწაფე მისი. საკვირველი სიყვარული ჰქონდა ლომს ბერისა. ამიერიდან ბერი საკვებად აძლევდა ლომს პურსა და დამბალ ცერცვს. ამ ლომის შემდგომი ისტორია ძალიან საინტერესოა, კარგი იქნება თუ წაიკითხავთ ამ ისტორიის გაგრძელება... უდაბნოში მოღვაწე მამებს ჰყავდათ ერთი ვირი, რომლითაც იორდანიდან წყალს ეზიდებოდნენ. ლავრა იორდანეს დაშორებული იყო ერთი მილით. მამები ჩააბარებდნენ ხოლმე ლომს ვირს, რათა ებალახებინა მდინარის პირას. ერთ დღეს როცა ვირი ძოვდა ჩვეულებრივ, ლომი ცოტა ხანს განეშორა მას. ამ დროს ვიღაც მეაქლემე მოდიოდა გზაზე, ნახა ვირი და გაიყოლა თან. ლომი, რომელმაც ვეღარ იპოვა ვირი, დამწუხრებული დაბრუნდა ბერთან, რომელმაც იფიქრა, რომ სახედარი თვითონ ლომმა შეჭამა. ბერის წინ მდგარ ლომს დამნაშავესავით თავი მოეხარა ხმას არ იღებდა. ბერმა წყრომით ჰკითხა: სად არის ვირი? როცა ლომი დუმდა, ბერმა უთხრა: იმისთვის რომ შეჭამე იგი, ღვთის სახელით გეუბნები ვირის მაგივრად მოემსახურები მამებს და ყველაფერს გააკეთებ, რასაც სახედარი აკეთებდა. იმ დღიდან გადაჰკიდებდნენ ხოლმე ლომს ხურჯინს, რომელშიც ოთხი კოკა თავსდებოდა და ასე ეზიდებოდა ლომი ბერებისათვის წყალს. ამ სურათს რომ წარმოვიდგენ, სულ მეღიმება. -------------------- დაუთმე უფალსა; მხნე იყავნ და განძლიერდინ გული შენი და დაუთმე უფალსა.
|
იოანა |
Aug 21 2006, 05:19 PM
პოსტი
#10
|
აკურთხევს სული ჩემი უფალსა ჯგუფი: Members პოსტები: 3,554 რეგისტრ.: 23-July 06 წევრი № 5 |
მონაზონი ინა:
"მამა ვიტალის (სიდორენკო) ძალიან უყვარდა ცხოველები, ერთხელ ჩვენს კატას ოთხი ულამაზესი კნუტი გაუჩნდა. მეზობლის ძაღლი მათ დასანახად ვერ იტანდა. მაშინ მამა ვიტალიმ გადაწყვიტა, როგორმე დაემეგობრებინა ისინი: აიყვანდა კატას და ძაღლთან ძალიან ახლოს მიჰყავდა, როგორც კი დაიყეფებდა, მაშინვე მოარიდებდა ხოლმე. შემდეგ კვლავ იმეორებდა იმავეს. "მათი დამეგობრება მინდაო",- ამბობდა იგი და თან ბავშვივით იცინოდა". მამა ვიტალის განსაკუთრებული კატა ჰყავდა. მარხვის დროს, როცა ყველა სამარხვო წვნიანს ჭამდა, ისიც ასევე იქცეოდა. თუ ვინმე კატას ამ დროს ძეხვს მისცემდა, იგი პირს არ აკარებდა. როდესაც ყველა ლოცვას იწყებდა, კატაც იქვე გაჩნდებოდა და ლოცვის დამთავრებამდე წყნარად იჯდა. ცხოველები გრძნობდნენ მამა ვიტალსი სიყვარულს და არაჩვეულებრივი სიყვარულითვე პასუხობდნენ მას". გასაოცარი ფაქტი: როდესაც უკვე სასიკვდილოდ დაავადებული მამა ვიტალი დიდუბუდან მოსკოვის პროსპექტზე გადადიოდა და მეზობლებს ემშვიდობებოდა, მის მანქანასთან იმ მხარის ყველა ის კატა მოგროვდა, რომლებსაც იგი აჭმევდა და ეფერებოდა. ისინი თითქოს მის გასაცილებლად მოვიდნენ. წიგნიდან "შეიყვარეთ სიყვარული; სქემარქიმანდრიტ ვიტალის (სიდორენკო) ცხოვრება" -------------------- თავის სახედ და ხატად შექმნა ღმერთმა ადამიანი და ამ არსების უპირველესი დანიშნულებაა თანდათანობით უფროდაუფრო ემსაგვსოს შემქმნელს თავისას...
------------------------------------------------------ იყო და არა იყო რა, ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა?! იყო შაშვი მგალობელი, ღმერთი ჩვენი მწყალობელი... ------------------------------------------------------ აზროვნება სულის თვისებაა. |
ზურაბი |
Oct 2 2006, 03:44 PM
პოსტი
#11
|
აბდალა ჯგუფი: Members პოსტები: 662 რეგისტრ.: 25-September 06 მდებარ.: tbilisi!!!xiliani!!! წევრი № 218 |
ხალხნო მამა პაისი ათონელის ცხოვრება წაკითხული გაქვთ?ძაან მაგარი იყო!მაგის სწავლებებიც წაიკითხეთ!
-------------------- ,,ავსიტყვაობა და ზიზღი განთავისუფლებული მონის თვისებაა"
|
თამარი |
Oct 2 2006, 06:02 PM
პოსტი
#12
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 706 რეგისტრ.: 7-September 06 წევრი № 166 |
იმის შესახებ, რომ მღვდლებს არ უნდა განვიკითხავდეთ
მარკოზ მეგვიპტელი (იოანე ოქროპირის მოწაფე, საკვირველთმოქმედების ნიჭი ჰქონდა და საღმრთო წერილი მთლიანად ზეპირად იცოდა. იცოცხლა ასი წელი) ოცდაათი წლის მანძილზე სენაკიდან არ გამოსულა, ერთი მღვდელი მიდიოდა ხოლმე მასთან და წმ. საიდუმლოს აზირებდა. მარკოზის სათნოების და მოთმინების გამო შურით აღვსილმა ეშმაკმა მოინდომა, რომ იგი განკითხვის ცოდვაში ჩაეგდო. და გამოსაცდელად მოიყვანა მასთან ერთი უკეთური კაცი, ვითომდა დალოცვის სათხოვნელად. ვიდრე ბერი დალოცავდა, ეშმაკის სწავლებით ამ ადამიანმა დრო იხელთა და ბერს უთხრა: მღვდელი, რომელიც შენთან დადის, ყოველვარი სულიერი სიბილწით არის აღსავსე და ნუღარ შემოუშვებო. ღმრთივსულიერმა მარკოზმა უპასუხა: “შვილო, წერია, “ნუ განიკითხავ, რათა არა განიკითხნე”. ცოდვილიც რომ იყოს ის მღვდელი, ღმერთს ვთხოვ მის ცხონებას, რადგან ესეც წერია, “ულოცევდით ურთიერთას, რათა განიკურნოთ”. ეს რომ უთხრა, ილოცა მისთვის, განდევნა მისგან ეშმაკი და გაუშვა მართალი. მღვდელი როცა მივიდა, ბერმა სიხარულით მიიღო. კეთილმოწყალე ღმერთმა ბერის უმანკოება რომ იხილა, ასეთი სასწაული გამოუცხადა მას: მღვდელი წმ. ტრაპეზთან წარდგომას რომ აპირებდა, ზეციდან გარდამოსულმა უფლის ანგელოსმა თავზე ხელი დაადო და მღვდელი უცებ ცეცხლის სვეტს დაემსგავსა. გაკვირვებულ ბერს ანგელოსმა უთხრა; ჰოი, კაცო, რატომ გაგიკვირდა ის, რაც იხილე. თუკი ამქვეყნიური მეფეები არ მიუშვებენ თავისთან ბინძურად ჩაცმულს, შესაფერისად შემოსვას და დიდებით მიახლებას მოითხოვენ, განა ზეცათა მეუფე უფრო არ განწმენდს წმ. საიდუმლოთა მსახურთ და გამოუთქმელი მსხვერპლის შემწირველთა და არ განაბრწყინებს მათ ზეციური დიდებით? ასეთი სასწაული იხილა ღირსმა მარკოზმა და გვიამბო ყველას, რათა არ განვიკითხოთ მღვდლები, რამეთუ ისინი უფლის წინაშე წარსდგებიან, მსხვერპლს სწირავენ ზეცას და იქიდან იღებენ მადლს, რომელსაც ჩვენც გადმოგვცემენ. ყველას განმკითხველი და მსაჯული უფალია, რომლის არს დიდება უკუნითი უკუნისამდე. წიგნიდან "სათნოებათა გვირგვინი" -------------------- ყოველი სული აქებდით უფალსა! |
mr_morrison |
Oct 4 2006, 10:54 AM
პოსტი
#13
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 376 რეგისტრ.: 7-September 06 წევრი № 164 |
მე აქ დავბეჭდავ ხოლმე იოანე მოსხის ლამინარი ანუ სამოთხედან მეუდაბნოე ბერების ცხოვრებას
”...მაგრამ მე მაინც არსად წავალ ამ ადგილიდან” აბბა სტეფანეს შესახებ მოგვითხრობდნენ, რომ ერთხელ, როდესაც იგი თავის სენაკში წიგნს კითხულობდა, ეშმაკი ისევ ხილული სახით გამოეცხადა და უთხრა: -წადი აქედან, ბერო, აქ შენ სარგებელს ვერ ნახავ. ბერმა უპასუხა: -თუ ასე ძალიან გინდა, რომ აქედან წავიდე, მაშინ ისე მოაწყვე, რომ ამ სკამმა, რომელზეც მე ვზივარ, სიარული დაიწყოს. ის დაწნულ სკამზე იჯდა. ეშმაკმა მართლაც ისე მოაჩვენა ბერს, თითქოს არამარტო სკამი, არამედ მთელი სენაკი ადგილიდან იძვროდა. -ძალიან მარჯვე ყოფილხარ, - უთხრა მას ბერმა, - მაგრამ მე მაინც არსად ცავალ ამ ადგილიდან. მან ლოცვა დაიწყო და ბოროტი სული მაშინვე გაქრა. ”მაგრამ ცოდავამ მონებად გვაქცია” აბბა პოლიაქრონიოსმა მოგვითხრო: - აბბა პეტრეს მონასტერში ცხოვრობდა ერთი ბერი, რომელიც ხშირად ჩადიოდა ხოლმე განმარტოებისთვის იორდანის ნაპირებზე და ღამეს ლომების ბუნაგში ათევდა. ერთხელ მღვიმეში ლომის ორი ბოკვერი იპოვა და თავის მოსასხამით ეკლესიაში მოიყვანა. - ქრისტეს მცნებებს რომ ვასრულებდეთ, - უთხრა მან ძმებს, - მხეცებსაც კი შეეშინდებოდათ ჩვენი. მაგრამ ცოდვამ მონებად გვაქცია და ახლა პირიქით - ჩვენ გვეშინია მათი. ამ ნათქვამმა ძმებს დიდი სარგებელი მოუტანა. ხალხნო მამა პაისი ათონელის ცხოვრება წაკითხული გაქვთ?ძაან მაგარი იყო!მაგის სწავლებებიც წაიკითხეთ! კი, ოღონდ პირველი ნაწილის ნახევარი სამწუხაროდ წიგნი სხვაგან დამრჩა და ვეგარ ვკითხულობ. ძაან კარგი წიგნები არის დაწერილი მის შესახებ. უფრო სწორად მისი საუბრებია ჩაწერილი. ძაან კარგად აქვს ახსნილი ყველაფერი, ყველანაირ საჭირო კითხვაზე გაგცემს პასუხს. თან წასაკითხად სასიამოვნოა. სულ სამი ნაწილია.ეს წიგნები დაწერილია მონაზვნების მიერ რომლებსაც მამა პაისი დაეხმარა მონასტრის აშენებაში. იმის მერე ხშირი საუბრები ქონდატ ბერ პაისთან და ისინია ჩაწერილი. -------------------- მიმცხე ძია მიმცხე მე ცუღლუტს :*
|
მარიამი |
Oct 4 2006, 12:56 PM
პოსტი
#14
|
+ + + ჯგუფი: Senators პოსტები: 12,615 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: თბილისი წევრი № 6 |
QUOTE სულ სამი ნაწილია.ეს წიგნები დაწერილია მონაზვნების მიერ რომლებსაც მამა პაისი დაეხმარა მონასტრის აშენებაში. იმის მერე ხშირი საუბრები ქონდატ ბერ პაისთან და ისინია ჩაწერილი. სამი ნაწილია ქართულად ჯერ-ჯერობით. რუსულად მეოთხეცაა გამოსული: "ოჯახური ცხოვრება". იმედია მაგასაც თარგმნიან. -------------------- ნუ მივატოვებთ ერთმანეთს, როცა ერთმანეთს ვჭირდებით...
|
mr_morrison |
Oct 4 2006, 04:44 PM
პოსტი
#15
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 376 რეგისტრ.: 7-September 06 წევრი № 164 |
სამი ნაწილია ქართულად ჯერ-ჯერობით. რუსულად მეოთხეცაა გამოსული: "ოჯახური ცხოვრება". იმედია მაგასაც თარგმნიან. ეგ არ ვიცოდი, ეგეც კარგი იქნება როგორც დანარჩენები -------------------- მიმცხე ძია მიმცხე მე ცუღლუტს :*
|
მარიამი |
Oct 4 2006, 05:16 PM
პოსტი
#16
|
+ + + ჯგუფი: Senators პოსტები: 12,615 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: თბილისი წევრი № 6 |
ეგ არ ვიცოდი, ეგეც კარგი იქნება როგორც დანარჩენები რასაკვირველია ოჯახურ ცხოვრებაზეა მთლიანად - დაწყებული ოჯახის შექმნამდე პრობლემებით, საცოლეს/საქმროს არჩევაში რჩევებით, დამთავრებული შვილების აღზრდით. მგონი ყველა ტიპიური ოჯახური პრობლემაა განხილული... -------------------- ნუ მივატოვებთ ერთმანეთს, როცა ერთმანეთს ვჭირდებით...
|
თამარი |
Oct 14 2006, 08:50 PM
პოსტი
#17
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 706 რეგისტრ.: 7-September 06 წევრი № 166 |
მოწყალე მღვდლის შესახებ
ერთხელ წმინდა გენადიოს პატრიარქი მიდიოდა წმ. მოწამე ნეტარი ანასტასის ტაძარში და წინ უძღოდა დიდძალი მრევლი სანთლებითა და საკმეველით. სხვებთან ერთად მათ შორის იყო პატიოსანი მღვდელი მარკიანე, რომელსაც გზაში ერთმა გლახაკმა მოწყალება სთხოვა. ჭეშმარიტმა ღმრთისმსახურმა არ დატოვა იგი უყურადღებოდ, მთელი გულით მოუსმინა, შემდეგ მოფარებულ ადგილას გავიდა, გაიხადა ტანსაცმელი, იმ გლახაკს მისცა და თავად შიშველი დარჩა, მხოლოდ სამღვდელო სამოსელის ამარა. მოიქცა ისე, როგორც უფალმა თქვა, “ყოველთა, რომელნი გთხოვდეს შენ, მიეც და ნუ გარე მიიქცევი”. ისე შევიდნენ ქალაქში და მივიდნენ წმ. მოწამე ანასტასიას ეკლესიაში, რომ არავინ იცოდა მღვდლის ქველმოქმედების შესახებ. ყველანი სავედრებელ ლოცვებს აღავლენდნენ პატიოსან ნაწილთა წინაშე და ემზადებოდნენ საღმრთო მსახურებისათვის. ფერხთ-ბანის დრო რომ მოვიდა, ღმერთშემოსილი მარკიანე ფილონით იფარავდა სხეულს, რომ არავის დაენახა მისი სიშიშვლე. ყველა დიაკონი, მღვდლები და პატრიარქი ხედავდნენ მას ეკლესიაში თითქოსდა ბრწყინვალე სამეფო სამოსლით მოსილს ფილონის ქვეშ. როცა წმ. საიდუმლოს ეზიარებოდნენ, კიდევ ერთმა მღვდელმა დაინახა ასევე წმიდა სამოსლით მოსილი და პატრიარქთან დაასმინა. მანაც დაუმოწმა, მეც იგივე ვნახეო. საღმრთო წირვის დამთავრების შემდეგ პატრიარქმა უხმო მას ოთახში, სადაც საეკლესიო ქონება ინახებოდა, დაუწყო მხილება და გაკიცხვა, ეს რა ჩაიდინე, ძმაო, ეკლესიის განგებულების საწინააღმდეგოდ, სამეფო ტანსაცმლით წირვის ჩატარება როგორ შეიძლებოდაო. მღვდელი სიმდაბლით ჩაუვარდა ფეხებში და ეუბნებოდა, შემინდე, წმიდაო მეუფეო, მაგრამ ასეთი რამ არ ჩამიდენიაო. პატრიარქმა მიუგო, ჩვენ ყველამ გნახეთ და რატომ უარყოფო. მოვიდნენ მისი დამსმენლები, წამოაყენეს, გახადეს ფილონი და ნახეს, რომ შიშველი იყო. მაშინ კი ცხადი გახდა ამ მღვდლის სიმართლე და მოწყალება. ყველამ ადიდა ღმერთი, რომელიც აძლევს საიდუმლო მადლს მის მოყვარეთ. იმ დღიდან გლახაკებისადმი მოწყალებით მრავალთათვის გახდა ცნობილი მისი ცხოვრება და თავად სიგლახაკით და მოთმინებით მადლობდა ღმერთს. მისი კეთილმოწყალების გამო ღმერთმა სასწაულმთქმედების ნიჭი მიმადლა. ეშმაკებს განასხამდა ადამიანიდან, სნეულებს კურნავდა, უდაბურ ადგილებში დადიოდა და სადაც უპატრონო მკვდარს ნახავდა, განბანდა, სუდარას შემოახვევდა და ეტყოდა: აღდეგ ძმაოო. მკვდარი მაშინვე წამოდგებოდა. იგი ეამბორებოდა მას და მიცვალებული ისევე შეისვენებდა. ეს ნეტარი მღვდელი მარკიანე ღმერთმა ადიდა, ანგელოსები აქებდნენ, ადამიანებს რიდი ჰქონდათ მისი, ეშმაკები ძრწოდნენ მის დანახვაზე. ყველას განაცვიფრებდა და ადიდებდნენ ღმერთს, რომლისაც არის დიდება უკუნითი უკუნისამდე. -------------------- ყოველი სული აქებდით უფალსა! |
თამარი |
Oct 19 2006, 02:09 PM
პოსტი
#18
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 706 რეგისტრ.: 7-September 06 წევრი № 166 |
მშრომელი და მოწყალე ეპისკოპოსის შესახებ
ერთმა მამამ მოგვითხრო ეპისკოპოს პავლეს შესახებ, რომელმაც სიმდაბლის გამო მიატოვა ეპისკოპოსობა, ჩავიდა ანტიოქიაში, თავისი შრომით ირჩენდა თავს და ქველმოქმედებასაც მრავლად ჩადიოდა. იმ დროს იყო ერთი ღმრთის მსახური და ძალიან მოწყალე კაცი ეფრემი, რომლიც მიწისძვრისგან დანგრეულ ქალაქს აშენებდა. ერთხელ, სამხრობის დროს, როცა მუშები ისვენებდნენ, მან დაინახა, რომ ის ეპისკოპოსი იჯდა და მის თავს ზემოთ ცამდე აღმართული იყო ცეცხლივით ბრწყინვალე სინათლის სვეტი. ეს ხილვა კიდევ მრავალჯერ განმეორდა. ეფრემი შეშინდა, რადგან ეს სასწაული შემაძრწუნებელი და ძალიან საკვირველი იყო. იგი ვერ მიმხვდარიყო, რას ნიშნავდა ყოველივე, რადგან ეპისკოპოსს ერთი საშინელი შესახედი, საკმაოდ ჭუჭყიანი პერანგი ეცვა და მრავალი მარხვისა და შრომისაგან ის ღმრთის კაცი ძალიან გასაცოდავებულად გამოიყურებოდა. ეფრემმა იხმო იგი დ უნდოდა გაეგო, ვინ იყო ან რომელი ქვეყნიდან და დაუწყო გამოკითხვა, საიდან ხარ შენ, ძმაო, და რა გქვიაო. მან უპასუხა, ერთი აქაური უპოვარი ობოლი ვარ, ბატონო, არაფერი არ მეხერხება, გარდა შენებისა და ღმერთი ჩემი ამგვარი შრომით მანახინებს თავსაო. ეფრემმა ღმრთისგან შთაგონებით უთხრა, დამიჯერე, ჩემო ძმაო, აქედან არ გაგიშვებ, ვიდრე შენს შესახებ სიმართლეს არ მეტყვი თავიდან ბოლომდე. ღმრთისთვისაც არ იქნება მოსაწონი ჩემგან რაიმეს დაფარვაო. პავლემ უპასუხა, ღმრთის წინაშე სიტყვა მომეცი, რომ არავის ეტყვი, რასაც ჩემგან გაიგებო. შეჰფიცა ნეტარმა ეფრემმა, რომ არავის ეტყოდა მის შესახებ, ვიდრე იგი ცოცხალი იქნებოდა და ამის შემდეგ პავლემ მოუთხრო: მე უპოვარი, ადრე ეპისკოპოსი ვიყავი, ღმრთისათვის დავტოვე ეპისკოპოსობა და აქ მოვედი, რადგან არავის ვიცნობ და დიდი გაჭირვებით ვმუშაობ. ჩემს ნაშრომს ვყოფ, ნაწილით თავს ვინახავ, უფრო მეტს კი გლახაკებს ვაძლევ. იცოდე ბატონო, რომ სიმდაბლის ასეთი მსხვერპლი უფრო სათნოა ღმრთისათვისო. ამის მსმენელი ნეტარი ეფრემი აკურთხებდა ღმერთს და ამბობდა, ჰოი, რამდენი სათნო მონა ჰყავს ღმერთს საიდუმლოდ, რომელთა შესახებაც მხოლოდ მან უწყისო. შემდეგ მიმართა, გაამრავლე მოწყალება მეუფეო, რადგან მოკლე დროში ღმრთის ნებით ეპისკოპოსი გახდები და ქალაქში ღმრთის წმ. ეკლესიაში მღვდელმთავრის ტახტზე დაჯდები, რომელიც ქრისტემ თავისი სისხლით შეისყიდაო. მართლაც, ღმრთის განგებით, იგი შემდეგ ამ ქალაქის ეპისკოპოსი გახდა. ჩვენც ვისმინოთ ძმანო, ქრისტეს სიყვარულით თავი დავიმდაბლოთ, მოწყალება ვამრავლოთ, მართალი სარწმუნოებით ვიღვაწოთ და სათნო გავხდეთ ღმრთისათვის, რომელიც არის მიზეზი ყოველივე კეთილისა, რამეთუ მისი არს დიდება უკუნითი უკუნისამდე. წიგნიდან "სათნოებათა გვირგვინი” -------------------- ყოველი სული აქებდით უფალსა! |
mr_morrison |
Oct 20 2006, 10:45 PM
პოსტი
#19
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 376 რეგისტრ.: 7-September 06 წევრი № 164 |
წიგნი წინ არ მიდევს ამიტომ ჩემი სიტყვებით მოვყვები რამდენიმე მეუდაბნოე ბერის ცხოვრების ეპიზოდებს.
ერთი მეუდაბნოე ბერი წყალს საერტოდ არ იღებდა და მხოლოდ ისეტ მცენარეებს ჭამდა რაც წყალს შეიცავდა. მოგვიანებით ამის გამო დაავადდა, ექიმი მიყვანეს მაგრამ ვერაფრით ვერ უშველა, ბოლოს ექიმმა ნახევრად წყლით სავსე კასრი მოატანინა და ბერი შიგ ჩადგა. წყალი წელამდე წვდებოდა, როცა კასრიდან ამოუყვანეს შიგ ცოტაოდენი წყალი იყო დარჩენილი. -------------------- მიმცხე ძია მიმცხე მე ცუღლუტს :*
|
თამარი |
Oct 21 2006, 07:57 PM
პოსტი
#20
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 706 რეგისტრ.: 7-September 06 წევრი № 166 |
წიგნი წინ არ მიდევს ამიტომ ჩემი სიტყვებით მოვყვები რამდენიმე მეუდაბნოე ბერის ცხოვრების ეპიზოდებს. ერთი მეუდაბნოე ბერი წყალს საერტოდ არ იღებდა და მხოლოდ ისეტ მცენარეებს ჭამდა რაც წყალს შეიცავდა. მოგვიანებით ამის გამო დაავადდა, ექიმი მიყვანეს მაგრამ ვერაფრით ვერ უშველა, ბოლოს ექიმმა ნახევრად წყლით სავსე კასრი მოატანინა და ბერი შიგ ჩადგა. წყალი წელამდე წვდებოდა, როცა კასრიდან ამოუყვანეს შიგ ცოტაოდენი წყალი იყო დარჩენილი. საოცარი ისტორიაა. თითქმის დაუჯერებელი. კიდევ უფრო საოცარია ის, რაც ჩემმა მოძღვარმა თქვა, რომ საქართველოში დღესაც არის ასეთი ბერი, რომელიც წყალს არ სვამს საერთოდ. მართლაც საოცარია. -------------------- ყოველი სული აქებდით უფალსა! |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 15th May 2024 - 06:59 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი