კ უ თ ხ უ რ ო ბ ა |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
კ უ თ ხ უ რ ო ბ ა |
marine |
Dec 6 2017, 09:32 AM
პოსტი
#1
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 58,051 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ვთვლი, რომ ჭეშმარიტი ქართველი ვარ, რადგან ვარ ტრფიალი კუთხურობისა მინდა ამ თემაში საქართველოს ყველა კუთხე და მისი მახასიათებლები ჩავატიო "საუკუნეების მანძილზე გარეშე ძალა ყოველთვის ცდილობდა ქვეყნის დაყოფას და კუთხურობის ნიშნით დაპირისპირების შექმნას". /ილია II "კარიბჭე" N24, 2017, გვ.10/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Feb 8 2019, 06:49 PM
პოსტი
#2
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 58,051 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ბებიაჩემი, კახელი ქალი, სამეგრელოში გათხოვდა.
მაშინ ეს მოვლენა იყო. დიდი ამბავი! იმსიშორიდან... იმსიშორეს... ეხვეოდნენ გარეშემო მულები, ქმრის ნათესავები, მეზობლები... მუშტრის თვალით ათვალიერებდნენ – „აქ დაილია ქალები, იქიდან რომ არ მოეყვანა კირილეს?“ – ამ საზომით (ბაბუაჩემი ქიზიყში მუშაობდა, ბოდბისხევში, სკოლის დირექტორად და ახალმოყვანილ ცოლთან ერთად დაურბუნდა კერას). ჩურჩულებდნენ და ბუტბუტებდნენ გაუთავებლად. მეგრულად, რა თქმა უნდა... უჩა, უჩა... – გამუდმებით ესმოდა ეს სიტყვა ლარისას. რას ნიშნავსო – ქმარს ჰკითხა დაეჭვებულმა. ლამაზსო – განუმარტა ბაბუაჩემმა. არა, ცხადია. შავს ნიშნავს უჩა. შავგვრემანი იყო ბებია და ჭორავდნენ ფითქინა მარგალები. დაიცა, მაგრე არ უნდაო! – გაბრაზდა ქიზიყურად. ადგა და ერთ წელიწადში უკვე მეგრულს სხლავდა 23 წლის ობოლაანთ ქალი. გამართულად და უშეცდომოდ საუბრობდა. ქმარ-შვილ-სამეზობლოში სულ მეგრულად ლაპარაკობდა. კილოც კი მეგრული ჰქონდა. „წიე“ – სულ ასე მომმართავდა. „დია“ – ასე გაიკვირვებდა ხოლმე. ნაგვაზაოში რომ ჩავიდოდი და ჭიშკარს ჭახუნით გამოვაღებდი, გრძელი ეზოს ბოლოდან დაიძვრებოდა ნელ-ნელა, გაბადრული და ხელებგაშლილი და „სკანი ჭირი სკანი ბებოს“ იმეორებდა. სამჯერ, ოთხჯერ, ხუთჯერ... რამდენჯერაც ჩახუტებამდე მოასწრებდა, იმდენჯერ. მერეც... მხოლოდ გაბრაზებისას შეეცვლებოდა კილო და მისი წარმომავლობაც უმალ მჟღავნდებოდა: „ფეხებზე ჩაჲკიდამ!“ – არ განაღვლებსო, აღშფოთდებოდა და მომაძახებდა ხოლმე ქიზიყურად. მერე, როცა დამშვიდდებოდა, კვლავ მეგრულად მოუქცევდა: ხაჭაპური გაგიცივდება, წიე... აი, როგორ არ უნდა გიყვარდეს ან სამეგრელო, ან კახეთი ქიზიყიანად (არ შემომივარდეთ ახლა ქიზიყელები, მშვენივრად ვიცი ეგ თქვენი ესავართ-ისარავართ-ობები! ). ან მთელი ქართველეთი თავის ენა-კილო-კავ-ჯიგრობებიანად!" /ბუბა კუდავა FB/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 17th May 2024 - 04:23 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი