 სიტყვის მნიშვნელობა და ძალა, მთავარეპისკოპოსი სერგი პრაღელი |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
მართლმადიდებლური ფორუმი > საუბრები რელიგიური საკითხების გარშემო > მამათა გამონათქვამები, წმინდანთა ცხოვრება  |
| afxazi |
 Dec 19 2007, 06:01 PM
პოსტი
#1
|
 დავითი  ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291  |
შესაძლოა მსგავსი შინაარსის თემა სადმე არის, მაგრამ ამჯერად მინდა აღნიშნული ავტორის ერთი პატარა სტატია შემოგთავაზოთ.
სიტყვის მნიშვნელობა და ძალა ადამიანებს შორის ურთიერთობა ძირითადად სიტყვის მეშვეობით მყარდება და ეს ძალზე მნიშვნელოვანია. სიტყვა, რომელიც ადამიანებს მოგვეცა, არის ანარეკლი სიტყვისა, რომელიც "ხორცად იქცა და დაემკვიდრა ჩვენს შორის" (იოან. 1,14). ღმერთმა თქვა, იყოს ნათელი!" (დაბ. 1,3) და არარსებულმა, სიტყვის მეშვეობით შეიძინა არსებობა. სიტყვა უდიდესი ძალაა: "უფლის სიტყვით შეიქმნა ზეცა" (ფს. 32,6). ადამიანშიც სიტყვის მეშვეობით აშკარავდება დაფარული. აქედან ჩანს, რამდენად ფრტხილად უნდა მოვეკიდოთ სიტყვას; რაოდენ მნიშვნელოვანია, რომ ჩვენს სიტყვას თან ახლდეს სიკეთის ატმოსფერო. სიტყვიერი ურთიერთობის მეშვეობით ვცდილობთ მოვიპოვოთ და ჩვენს არსებაში დავამკვიდროთ მადლი. თუკი საუბრისას მადლიანი სიტყვის ძალით ავივსეთ, დიდხანს გვრჩება კეთილი გრძნობა რაღაც უაღრესად ფასეულთან შეხებისა, რაც ღვთაებრივთან გვაერთიანებს. ადამიანტა ურთიერთობაში სიტყვა მათს დაახლოებასა და გაერთიანებას უნდა იწვევდეს და არა დაშორებასა და განცალკევებას. რეზონირებად სივრცეში მოხვედრილ სიტყვას უდიდესი ძალა აქვს და უდიდეს ზემოქმედებას ახდენს მთელ ჩვენს ცხოვრებაზე. ჩვენ ცოდვიან მდგომარეობაში ვცხოვრობთ. ჩვენს სიტყვას ჩვენი ცოდვიანობა ასუსტებს და ცხოვრებაში სრულხმიანი ვერ შედის. მხოლოდ ცოდვისგან განწმენდილ სიტყვას აქვს სრული ძალა, რამდენადაც ამ შემთხვევაში იგი ქვეყნიერების შემქმნელ სიტყვასთან არის შეერტებული. სიტყვა, რომელიც ჩვენი სულის საგანძურიდან მომდინარეობს და ადამიანური ბუნების ცოდვიანობით არ არის შესუსტებული, ჩვენს არსებაში დასადგურებული პოტენციური სიკეთის გამო, სიკეტისა და სინატლის მატარებელია, რამდენადაც სიტყვა-ღმერთთან არის შეერთებული. ასეთი სიტყვა ხორცს ისხამს. ჩვენ ყოველგვარი ყურადღების გარეშე ვფანტავტ სიტყვებს და არ ვფიქრობთ იმაზე, რომ ზეცამდე აღმავალ და მარადისობაში მიმავალ ამ სიტყვებს შეიძლება დაშორება და დაშლა შეჰქონდეთ ოჯახში, საზოგადოებაში, სამყაროში. სასაუბროთ რომ შევიკრიბებით, ჩვენ, ჩვეულებრივ, მსჯელობას ვიწყებთ ამა თუ იმ საგანზე და სწრაფად მივდივართ სხვის დადანაშაულებამდე, დაგმობამდე, განკითხვამდე, და თანაც ამას ცოდვადაც კი არ მივიჩნევთ. განკითხვა ეს არის წყლული, რომელსაც ლპობა შეაქვს მთელ ჩვენს ცხოვრებაში. დაგმობა ერთმანეთისაგან გვაშორებს, ხოლო დაშორებას მოსდევს ყველაფერი კარგის დაშლა და ლპობა, რაც ჩვენს არსებაში ცოცხლობს. სიტყვა ჩვენს ცხოვრებას უნდა ქმნიდეს, შემოიკრებდეს სიკეთეს, გვაახლოებდეს ერთმანეთთან, მოჰქონდეს ერთობა და არა დაშლა, განცალკევება და სიკვდილი. უაღრესად მნიშვნელოვანია, რომ სიტყვას - ლოგოსის ამსოფლიურ ანარეკლს, ყოფიერების სინათლე და სიხარული მოჰქონდეს ჩვენთვის განცალკევებისა და მტრობის იმ ატმოსფეროში, რომელშიც ვცხოვრობთ. ჩვენ სიტყვით მივაწერთ ადამიანებს იმგვარ თვისებებს, რომლებიც სინამდვილეში მათ არ აქვთ, ვაბრალებთ რაღაც ისეთს, რაც სინამდვილეში საერთოდ არ ყოფილა და არ არსებობს. სიტყვის ასეთი გამოყენება მხოლოდ განცალკევებას თესავს ჩვენს შორის. მადლიანი სიტყვა, როდესაც იმგვარ სივრცეში ხვდება, სადაც მას გამოძახილი აქვს, ისეთ ძალას იძენს, რომ შეუძლია მთებიც კი აამოძრაოს. ჩვენ ამის მაგალითებს გამუდმებით ვხედავთ კაცობრიობის მთელ ისტორიაში. ჩვენს ურთიერთობას სიტყვების მეშვეობით დიდი მნიშვნელობა აქვს. სიტყვა მარადიულია და ჩვენს მიერ წარმოთქმული სიტყვები ჰაერში კი არ ქრება, მარადისობაში მიემართება. სიტყვები ისე უნდა გამოვიყენოთ, რომ პასუხი არ ვაგოთ მათ გამო საშინელ სამსჯავროზე, რადგან ნათქვამია: "ყოველი ფუჭი სიტყვისთვის, რომელსაც იტყვიან კაცნი, პასუხს აგებენ ისინი განკითხვის დღეს" (მათე 12,36). საჭიროა, რომ სიტყვამ არ გაგვამტყუნოს. უფალი ამბობს: "მას ვინც უარმყოფს და არ შეიწყნარებს ჩემს სიტყვებს, თავისი მსაჯული ჰყავს: სიტყვა, რომელიც მე ვთქვი; ის განსჯის მას უკანასკნელ დღეს" (იოან. 12,48). სინათლე მოვიდა დედამიწაზე, ხოლო ჩვენ ვერ ვამჩნევთ მას. სიკეთე დაშლილ-დანაწევრებული სახით ცოცხლობს ჩვენში. არკონცენტრირებული სიკეთე გზას ვერ გვინათებს და ჩვენ ვერ ვამჩნევთ, რამდენად ძლიერია იგი. ურთიერთობაში ჩვენ უნდა ვეძებოთ ის, რაც სხვებთან გვაერთიანებს და ჩამოვიშოროთ ყველაფერი, რაც ერთმანეთისგან გვაშორებს. სიხარულით ვივსებით, როდესაც სხვაში აღმოვაჩენთ ღვთაებრივ საწყისს, რომელიც ადამიანტა გამაერთიანებელია. რაც შეეხება სხვა ადამიანის ცოდვიანობას, დადგება განკითხვის დღე, როცა უფალი თვითონ გაარჩევს მართალს და ცოდვილს და თითოეულს მისი საქმეების მიხედვით მიაგებს. ეს არ იქნება გარეგანი სამართალი. ჩვენ თვითონ ვისამართლებთ თავს იმ საქმეებით და ცოდვებით, რომლებსაც ამქვეყნად ჩავდივართ. უფალმა ტქვა: "ქვეყნის განსასჯელად კი არ მოვედი, არამედ ქვეყნის სახსნელად" (იოანე 12,47). ჩვენც უნდა ვეცადოთ თავი ავარიდოტ სხვის განსჯას და ამქვეყნად სიკეთე ვეძებოთ. ღვთის სასუფეველი - სინათლე და სიხარული - აქვეა, ჩვენს გვერდით, ჩვენში. ოღონდ, საჭიროა ვებრძოლოთ ჩვენს ვნებებს - იმ სიბნელეს, რომელიც ეშმაკს შემოაქვს ჩვენს გულში და ჩვენი მეშვეობით - დედამიწაზეც. ძნელია ცოდვასთან ბრძოლა. თავმოყვარეობა, განკითხვა, გაღიზიანება, პატივმოყვარეობა - აი, ეკლები, რომლებიც ჩვენც გვჩხვლეტს და ირგვლივ მყოფ ხალხსაც. საჭიროა, ეს ეკლები სხეულიდან ამოვიძროთ, რაც აგრეთვე მტკივნეულია, მტანჯველია, ჯვარცმაა... სამაგიეროდ, როდესაც ჩვენს გულს გარდავქმნით და იქ უფალს დავაბრძანებთ, სიხარულს ვიგრძნობთ. ასეთ დროს ჩვენს გულს უფლის ნათეი ანათებს. ამაოდ როდი გალობენ, რომ ჯვარცმა მსიხარული მოუტანა ქვეყნიერებას. აღმართულ ჯვარს მივყავართ დედამიწაზე ღვთის სასუფევლის დამყარებისკენ, მადლმოსილებისკენ, ღვთის დიდებისკენ. ჩვენი ცოდვიანობის დაძლევისკენ მიმართული ძალისხმევა არის ჩვენი ვნებებისა და ცოდვიანი სურვილების ჯვარცმა. სწორედ ეს არის ჯვარი, რომელიც ასე გვაშინებს ყველას. ცხადია, ჯვარი მძიმეა. მისი სიმძიმემ თვით მაცხოვარიც კი წააქცია გოლგოთისკენ მიმავალ გზაზე. მაგრამ ჯვრის მეშვეობით აღდგომის სიხარულსაც ვხედავთ. აღდგომის იდეა არის სიკეთის გამარჯვების იდეა. ცოდვის დაძლევით ხდება ჩვენი აღდგომა: "მკვდრეთით აღმდგარო იესო, აღადგინე ჩვენი სულები". საუბრისას ჩვენ ხშირად განვიკითხავთ სხვას, ხოლო სიკეთის შესახებ ლაპარაკი გვრცხვენია: ვაითუ, დაგვცინონ. ასეც რომ მოხდეს, ქრისტეს გულისთვის უნდა მოვითმინოთ. ბოროტებას ეშინია კეთილი სიტყვის და დასცინის მას. ჩვენი კეთილი სიტყვა შემოქმედი ძალაა, რადგან იმ შემოქმედებითი ძალით არის აღბეჭდილი, რომელსაც ფლობს სიტყვა - ღმერთი; სიტყვით, როგორც ღვთაებრივი ძალით, ვძლევთ ბოროტებას. სიტყვა მდუმარებაშიც არის; ესაა შინაგანი სიტყვა. ძალა თვით უთქმელ სიტყვასაც აქვს. ხშირად, კეთილი სიტყვა დაცინვისა და უარყოფის პლასტს გაივლის ხოლმე, მაგრამ ამის არ უნდა გვეშინოდეს. ვიდრე ყანა აბიბინდებოდეს, ხორბალი ღვთისგან ბოძებული ძალით მიწის ბელტს გაივლის და მწვანე ჯეჯილად ამოდის. კეთილი სიტყვაც ასევეა, მასაც შემოქმედებითი საწყისი აქვს. "ყველაფერი მისგან შეიქმნა". ნუ გეშინიათ კეთილი სიტყვის თქმისა. ნოყიერ ნიადაგზე სიტყვამ შესაძლებელია, მოქმედებაში შეისხას ხორცი და უმდიდრესი მოსავალი მოგვცეს. სიტყვა, რომელშიც ბოროტი დაიბუდებს, ძალას კარგავს. ჩვენ თვითონ გამოვაცალეტ სიტყვას ძალა და მასში სიკვდილი ჩავასახლეთ. ასეთ სიტყვას, ჭეშმარიტების ნაცვლად, ჩვენთან განცალკევება, არყოფნა, სიკვდილი მოაქვს. რაკიღა ბოროტს არ განვეშორეთ, ჩვენმა სიტყვამ განცალკევება მოიტანა და ეს სიტყვა განკითხვის დღეს საშინელ სამსჯავროზე აღმოჩნდება. შინაგანი სიტყვის დაბადებისას დახმარებისათვის უნდა მივმართოთ ღმერთს. ღვთისთვის მიმართვით ჩვენ სინათლე ჩამოგვაქვს ზეციდან და იგი ჩვენს არსებაში მკვიდრდება. და მაშინ ახალშობილ სიტყვას ამქვეყნად სინათლე მოაქვს და დაბადებისას შემოქმედებითი გამაერთიანებელი ძალით არის სავსე. სიბნელეს ეშინია ნათლისა. იგი ფარულად, დაცინვით ასუსტებს ჩვენს ნებას. ჩვენ გვაშინებს თავის გამჟღავნება, კეთილი სიტყვის თქმა, ხოლო ბოროტი ხარობს, რაკიღა მისი მოქმედება ჩვენს უძლურებაში ვლინდება. სიკეტის ენერგიის სისავსე დაცინვის შიშით დასუსტდა. ჩვენი ამოცანაა განვაცხადოთ, რომ უარვყოფთ ბოროტების ძალას და გვჯერა სიკეტის ადამიანი სულ რარაცას უცდის. ჩვენ ახლა ცდის დრო არა გვაქვს, საჭიროა მოქმედება. ნუ იტყვი, მებრძოლი არ ვარო. იმ საჭურველით, რომელიც ღმერთმა მოგვცა, შენ მებრძოლი ხარ. უნდა ვეცადოთ, ვთქვათ კარგი, კეთილი სიტყვა. სიკეთე გაბედულია. კარგ სიტყვას, რომელშიც სიკეთე ბუდობს, მონათესავე სულებში სინათლე შეაქვს, ხოლო ბნელ სულებში სიბნელეს ამხელს. ცოდვას ჩვენთვის ილუზიური ცხოვრება მოაქვს, ხოლო სიკეთეს - მარადისობაში მიმავალი რეალური ცხოვრება. და კეთილი სიტყვა არის საძირკველი იმ სამყოფელისა, რომელსაც უფალი ჩვენც ისევე გვიმზადებს, როგორც მოუმზადა სამოთხე მასთან ერთად ჯვარცმულ ბოროტმოქმედს იმავე წამს, როგორც კი მან კეთილი სიტყვა წარმოთქვა. კეთილი სიტყვა, ისევე როგორც მარცვალი მთესავის იგავში, პოხიერ ნიადაგზე რომ დაეცემა, იძლევა ნაყოფს: ზოგი - ერთიოცდაათად, ზოგი - ერთისამოცად, ხოლო ზოგი - ერთიასად. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
   |
 
|
| ნათია |
Dec 19 2007, 06:10 PM
პოსტი
#2
|
 Miss invisible ჯგუფი: მოდერატორ-ფინანსისტი პოსტები: 18,669 რეგისტრ.: 28-February 07 წევრი № 1,224 |
შესანიშნავი თემაა!
"სიტყვა არ არის უბრალოდ რაღაც ბგერების ერთობლიობა გარკვეული ენის და მეტყველების მიერ გადმოცემული და არც უბრალოდ მხოლოდ აზრის მატარებელი. სიტყვა ჩვენი სულის ნაწილია. ცხოველი ვერ საუბრობს, თუმცა მასაც აქვს გარკვეული კომუნიკაციის საშუალებები, მაგრამ ადამიანისათვის სიტყვა არ არის მხოლოდ კომუნიკაციის საშუალება. კომუნიკაციას ახერხებს ადამიანი გარკვეული ჟესტებითაც, მინიშნებებითაც, მაგრამ სიტყვას გაცილებით ღრმა დატვირთვა აქვს. იგი ჩვენი სულის ნაწილია. და ყოველი სიტყვა გამოსული ადამიანის ბაგეებიდან, გამოდის არა მარტო ბაგეებიდან, არამედ გულიდან. უფალი ამბობს, რომ ნამეტნავისაგან გულისა იტყვის პირი. ანუ ბაგეებიდან გამოდის ის, რაც გულში აღარ ეტევა. შეიძლება ითქვას, რომ სულის გარკვეული მდგომარეობა ტრანსფორმირდება ფიზიკურ ტალღებში სამეტყველო აპარატის საშუალებით. რომ ჩვენს სიტყვას ისმენს მეორე ადამიანი, რომელსაც ისეთივე სისტემა აქვს, რომ ამ ჰაერის რხევის ტალღებს ისმენს რა ყურით, მასში ტრანსფორმირდება, გარდაისახება სულის სამეტყველო ენად, რომელიც ყველა ადამიანისთვის საერთოა და მისი სული იღებს იმ ინფორმაციას, რომელიც შენ წარმოსთქვი. ე.ი. ჩემი სულის ნაწილია სიტყვა და ამიტომ ყოველი წარმოთქმული სიტყვა ადამიანს ან ფიტავს სულიერად, ან აძლიერებს. " -------------------- პატიოსნება ჩვენი დროის ჭეშმარიტი არისტოკრატიზმია!
|
|
|
|
| ნათია |
Dec 19 2007, 06:16 PM
პოსტი
#3
|
|
Miss invisible ჯგუფი: მოდერატორ-ფინანსისტი პოსტები: 18,669 რეგისტრ.: 28-February 07 წევრი № 1,224 |
მთავარეპისკოპოს იოანეს უნივერსალური რჩევა სიტყვის გამოყენების შესახებ: „კარგია არაფერი ვთქვათ ისეთი, რისი სხვა ადამიანის სულში სამუდამოდ დატოვებაც არ იქნებოდა უპრიანი“.
marine მახსოვს, მაშინ საუბარი იყო სიტყვის "მაგიურ" ძალაზე... -------------------- პატიოსნება ჩვენი დროის ჭეშმარიტი არისტოკრატიზმია!
|
|
|
|
| afxazi |
Dec 19 2007, 06:35 PM
პოსტი
#4
|
|
დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
ნათია
ციტატა ნურავის დაავიწყდება რომ სიტყვას დიდი მნიშვნელობა აქვს... ავიღოთ სამყაროს შექმნა სიტყვის ძალა... ნათ ეს ყველაფერი გასაგებია, მაგრამ იქნებ აქ ადამიანთა შორის ურთიერთობისას სიტვყვის მნიშვნელობაზე ვისაუბროთ. მე მგონი მთავარი აქცენტი ზემოთ წარმოდგენი სტატიაში აქეთკენ იყო. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| KAIROS |
Dec 20 2007, 02:15 AM
პოსტი
#5
|
 იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438 |
ციტატა მაგიურ" ძალაზე... აი, აქ უნდა გავავლოთ ხაზი, სად იწყება ფსევდომართლმადიდებლობა და სად მთავრდება ის რაზეც ამ შესანიშნავი სტატიის ავტორი წერს, ციტატა კეთილი სიტყვა, ისევე როგორც მარცვალი მთესავის იგავში, პოხიერ ნიადაგზე რომ დაეცემა, იძლევა ნაყოფს: ზოგი - ერთიოცდაათად, ზოგი - ერთისამოცად, ხოლო ზოგი - ერთიასად. ესაა მთავარი...ეს კი დამახასიათებელი პრობლემაა და ცოტა ხანში ამაზე ზნეობრივ ღვთისმეტყველებაში ვისაუბრებთ ციტატა სასაუბროთ რომ შევიკრიბებით, ჩვენ, ჩვეულებრივ, მსჯელობას ვიწყებთ ამა თუ იმ საგანზე და სწრაფად მივდივართ სხვის დადანაშაულებამდე, დაგმობამდე, განკითხვამდე, და თანაც ამას ცოდვადაც კი არ მივიჩნევთ. განკითხვა ეს არის წყლული, რომელსაც ლპობა შეაქვს მთელ ჩვენს ცხოვრებაში ეს კი დანიშნულებაა და მიზანი ციტატა უნდა ვეცადოთ, ვთქვათ კარგი, კეთილი სიტყვა. სიკეთე გაბედულია. კარგ სიტყვას, რომელშიც სიკეთე ბუდობს, მონათესავე სულებში სინათლე შეაქვს, ხოლო ბნელ სულებში სიბნელეს ამხელს. ცოდვას ჩვენთვის ილუზიური ცხოვრება მოაქვს, ხოლო სიკეთეს - მარადისობაში მიმავალი რეალური ცხოვრება. და კეთილი სიტყვა არის საძირკველი იმ სამყოფელისა, რომელსაც უფალი ჩვენც ისევე გვიმზადებს, როგორც მოუმზადა სამოთხე მასთან ერთად ჯვარცმულ ბოროტმოქმედს იმავე წამს, როგორც კი მან კეთილი სიტყვა წარმოთქვა. კარგი სტატიაა, ყოჩაღ აფხაზ, ასე უნდა ამოიკრიბოს სტატიები და მერე სადმე უნდა გაერთიანდეს! იხარეთ, კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)-
ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი |
|
|
|
| ლილიანა |
Dec 20 2007, 02:45 PM
პოსტი
#6
|
 Advanced Member ჯგუფი: Moderator პოსტები: 4,439 რეგისტრ.: 18-August 06 წევრი № 78 |
ციტატა ნუ გეშინიათ კეთილი სიტყვის თქმისა. ნოყიერ ნიადაგზე სიტყვამ შესაძლებელია, მოქმედებაში შეისხას ხორცი და უმდიდრესი მოსავალი მოგვცეს აი ეს შემთხვევა ჩემი აზრით ღრმა ანალიზს მოითხოვს რა იგულისხმება "ნოყიერ ნიადაგში " ? ჩვენ თუ ის ვისთვისაც გვიწევს კეთილი სიტყვის დათესვაა ? -------------------- 21. შემიწყალეთ მე, შემიწყალეთ მე, ჵ მეგობარნო ჩემნო, რამეთუ ჴელი უფლისაჲ შეხებულ არს ჩემდა.
|
|
|
|
| afxazi |
Dec 20 2007, 02:51 PM
პოსტი
#7
|
|
დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
ლილიანა
ციტატა რა იგულისხმება "ნოყიერ ნიადაგში " ? ჩვენ თუ ის ვისთვისაც გვიწევს კეთილი სიტყვის დათესვაა ? ალბათ ის ვისკენაც ამ კეთილ სიტყვას მივმართავთ, როგორც სახარებისეულ იგავშია გადმოცემული. უფალი ყველა ადამიანში თესავს სიკეთის მარცვალს,. მაგრამ ყველას ერთნაირი ნაყოფი არ გამოაქვს, ზოგში კი საერთოდ ვერ ხარობს. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| neo |
Dec 20 2007, 04:11 PM
პოსტი
#8
|
 Advanced Member ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 2,152 რეგისტრ.: 11-September 07 წევრი № 2,723 |
 სიტყვაში შეიძლება ვიგულისხმოთ უბრალოდ ბგერების ერთობლიობა, შეიძლება ინფორმაციის გადაცემის სრული მექანიზმები და შეიძლება ვიგულისხმოთ ,,აზრი"... აქვს თუ არა ,,აზრს" ანუ ,,იდეას" ძალა ? რა თქმა უნდა გასულ კვირაში ერთ ჩემს მეგობარს ისეთი იდეა მოუვიდა კომპანიის მოგება ნახევარი მილიონით გაზარდა... ნუ როგორ ვთქვა რომ ძალა არ ქონდა ამ კაცის სიტყვებს  ეს ხუმრობით, სერიოზულად კი: თავდაპირველად იყო სიტყვაი და სიტყვაი იგი იყო ღმრთისა თანა და ღმერთი იყო სიტყვაი იგი... ეს წინადადება ყველაფრს ამბობს... ხატოვნად მე მამა ღმერთი გონად წარმომიდგენია ძე ღმერთი იდეად, ანუ სიტყვად ხოლო სული წიდა გონის მიერ ნაშობის სიტყვის განმახორციელებელ ძალად... ნუ შეიძლება ვცდები... -------------------- www.cordesign.ge
|
|
|
|
| კანუდოსელი |
Dec 20 2007, 04:27 PM
პოსტი
#9
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 8,829 რეგისტრ.: 2-November 06 მდებარ.: კანუდოსი წევრი № 374 |
ციტატა(neo @ Dec 20 2007, 05:11 PM)  ნუ შეიძლება ვცდები... ანათემის ტექსტს თავად დაწერთ, თუ მე მომანდობთ?  -------------------- ინკვიზიტორი იეღოველი ეკუმენისტი მასონი ბუდისტი მღვდელი გულისყურით გისმენთ :-)
პ.ს. ბყკ :-) ბ - ბუდისტ ყ - ყრმათა კ - კავშირი |
|
|
|
| neo |
Dec 20 2007, 05:11 PM
პოსტი
#10
|
|
Advanced Member ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 2,152 რეგისტრ.: 11-September 07 წევრი № 2,723 |
ციტატა ანათემის ტექსტს თავად დაწერთ, თუ მე მომანდობთ? ჯერ არგუმენტები, ჯერ არგუმენტები... -------------------- www.cordesign.ge
|
|
|
|
| tatia333 |
Dec 25 2007, 05:45 PM
პოსტი
#11
|
 Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 64 რეგისტრ.: 26-November 07 წევრი № 3,276 |
ნათქვამია რომ ვინც სიტყვით არ ცოდავს ის სრულყოფილებასთან ახლოს არისო. ალბათ ყველას შეგვიძლია რო შევეცადოთ სიტყვით არ შევცოდოთ,ზოგჯერ ეს გამოგვდის ზოგჯერ კი გვიჭირს,თუმცა მცდელობა აუცილებელია.(სიტყვის მნიშვნელობის ძალა ძალიან კარგად არის განმარტებული.მადლობა)
|
|
|
|
| ნათია |
Jan 5 2008, 12:39 PM
პოსტი
#12
|
|
Miss invisible ჯგუფი: მოდერატორ-ფინანსისტი პოსტები: 18,669 რეგისტრ.: 28-February 07 წევრი № 1,224 |
მამა პიმენმა თქვა: "თუ კაცი გაიხსენებს სახარების სიტყვებს, "სიტყვითა შენითა განმართლდე და სიტყვითა შენითა დაისაჯო" (მათე 12,37), დუმილს აირჩევსო. ერთმა ძმამ ჰკითხა: "მამაო, რაიმე რომ ვნახო, მოგიყვეო?" ღირსმა პიმენმა უთხრა: "დაწერილია, - "რომელმა თქვას სიტყვა ვიდრე კითხვამდე, სიცოფე არის მისთვის და საყვედრელი" (იგავ. 18,13). თუ ვინმემ გკითხოს, უპასუხე, თუ არა, დადუმდი. "მამა პიმენ, სიტყვის თქმა სჯობს თუ დუმილი?" - ჰკითხა ვინმე ბერმა. "კარგია, თუ ვინმე ღვთისთვის იტყოდეს და კარგია, თუ ვუნმე ღვთისთვის დუმდეს" - უპასუხა ღირსმა მამამ.
-------------------- პატიოსნება ჩვენი დროის ჭეშმარიტი არისტოკრატიზმია!
|
|
|
|
| თათარაშვილი |
Jan 5 2008, 07:58 PM
პოსტი
#13
|
 გამვლელი მემბერი ჯგუფი: Members პოსტები: 5,533 რეგისტრ.: 2-June 07 მდებარ.: ზურგიანი სკამი წევრი № 2,083 |
"თავდაპირველად იყო სიტყვა"
|
|
|
|
| sisunia |
Feb 7 2008, 03:32 PM
პოსტი
#14
|
 Newbie ჯგუფი: Members პოსტები: 59 რეგისტრ.: 22-January 08 წევრი № 3,707 |
,,, და სიტყაი იგი იყო ღმერთი,,,,
|
|
|
|
| marine |
May 25 2016, 04:38 PM
პოსტი
#15
|
 მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ამ თემას ვეძებდი
 -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
 |
|
| marine |
Jun 10 2016, 11:05 AM
პოსტი
#16
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"სოკრატე ამბობს: "სიტყვის ძალა იმდენად დიდია, რომ მას ძალუძს დიდი - მცირედ აქციოს, ხოლო მცირე - დიდად გამოსახოს და ყველასთვის დიდი ხნის ნაცნობი ამბავი ახლებურად გამოთქვას".
-------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Jul 20 2016, 08:19 PM
პოსტი
#17
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"მუდმივი ზრუნვა გულქვასაც ალმობიერებს - სწავლა მამა პიმენისა:
"ბუნებაი წყლისაი ჩჩვილ არს და ქვისაი - ფიცხელ, ხოლო და-რაი-ეცემინ ზედაის-ზედა, დაჰხურიტის ქვასაცა მას. ეგრეცა სიტყუაი ღმრთისაი ჩჩვილ არს და გულნი ჩუენნი ფიცხელ, არამედ ოდეს ზედაის-ზედა ესმინ კაცსა სიტყუაი ღმრთისაი, განეღოს გონებაი და შეიწყნარის შიში ღმრთისაი". -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Aug 3 2016, 01:55 PM
პოსტი
#18
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ვთვლი, რომ სულიერება არის გონიერება. ადამიანს დიდი გონიერება, სიფრთხილე, მოზომილი სიტყვა, წინდახედულება სჭირდება. თითოეულ ჩვენს სიტყვას ხომ უფალი იმახსოვრებს. ამიტომ ყოველი სიტყვისთვის პასუხს ვაგებთ. ეს რომ გაითავისოს ადამიანმა, მერე ზედმეტსაც აღარ იტყვის, ყოველთვის საზრიანად მოიქცევა. გარშემო მყოფთაც თავისი სიტყვით სიკეთისთვის განაწყობს.
ყოველი სიტყვა ხომ ქადაგებაა. ყოველ სიტყვას სჭირდება დაფიქრება. სიტყვას თავისუფლად არ უნდა უყურო - სულერთია, ქადაგებ თუ ახლობელს ესაუბრები. ყოფაშიც ეს გვევალება. ამას წინათ ვკითხულობდი ერთ-ერთი თანამედროვე მამის ნაწერს, - ჩვენ ვერიდებით ტელეფონზე ბევრ საუბარს, რადგან ამას ბევრი გადასახადი მოჰყვება. უფრო დიდი პასუხისგება გვაწევს თითოეული სიტყვის გამო და ვერ ვაცნობიერებთ, რა იქნებაო. უდიდესი მნიშვნელობა აქვს სიტყვებს". /იღუმენია ზოილე (ალთუნაშვილი)/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Aug 15 2016, 08:58 PM
პოსტი
#19
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ჩვენ ერთმანეთის მეხსიერებაში, ერთმანეთის გულებში სიტყვებად ვრჩებით".
/პოეტი ვაჟა ოთარაშვილი/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
| marine |
Aug 15 2016, 10:56 PM
პოსტი
#20
|
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,599 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ადამიანი მეტყველად მხოლოდ იმიტომ იწოდება, რომ მას უფალთან შეუძლია ურთიერთობა, თორემ ერთმანეთთან კავშირს მცენარეები და ცხოველებიც ამყარებენ".
-------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 10th November 2024 - 09:56 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge