IPB

სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )

საეკლესიო ბიბლიოთეკა

3 გვერდი V < 1 2 3  
Reply to this topicStart new topic
> ლადო ასათიანი, ''ვიცი, ჩემი ცხოვრება ხანმოკლე იქნება...''
k@the
პოსტი Jun 9 2009, 01:11 PM
პოსტი #41


იყო და არა იყო რა...
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 16,796
რეგისტრ.: 21-May 07
მდებარ.: მყარად მიწაზე
წევრი № 1,967



გავისეირნებდი მართლაც რუსთაველზე . . . wub.gif

IPB-ს სურათი


(რუსთველის პროსპექტზე სიარული ...)

რუსთველის პროსპექტზე სიარული
ნუ მომიშალოს ღმერთმა,
ვიყო მუდამ ასე მხიარული,
ქართველი პოეტი მერქვას.

პურის ნატეხი და ერთი ლიტრა ღვინო
სიმდიდრედ ჩამითვალეთ,
თუ მეტი ვინატრო ან ეს ვითაკილო, —
ვერ ვნახო სამოთხის მთვარე…

მხოლოდ დროდადრო დამარეტიანოს
ქაშვეთის შემოხედვამ —
რუსთველის პროსპექტზე ხეტიალი
ნუ მომიშალოს ღმერთმა!



--------------------
--
There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't.
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
iako
პოსტი Jun 9 2009, 05:20 PM
პოსტი #42


ნონა
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 926
რეგისტრ.: 19-August 06
მდებარ.: თბილისი
წევრი № 83



მეც ძალიან მიყვარს ლადო ასათიანის შემოქმედება.

k@the

რა დიდი სიამოვნებით გამოგყვებოდი იცი 2kiss.gif


--------------------
რომელსა უნებს შემდგომად ჩემსა მოსვლა, უარ-ჰყავნ თავი თვისი და აღიღენ ჯვარი თვისი და შემომიდეგინ მე
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
k@the
პოსტი Jun 9 2009, 05:54 PM
პოსტი #43


იყო და არა იყო რა...
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 16,796
რეგისტრ.: 21-May 07
მდებარ.: მყარად მიწაზე
წევრი № 1,967



iako
როგორ მჯერა იაკო user.gif როდის მოვა დრო... 2kiss.gif


IPB-ს სურათი

გზაში

სიხარულს გთხოვ, ― მწუხარებას მთავაზობ.
ნუთუ ასე დაგატყვევეს ფიქრებმა?
ცოტა კიდევ მოითმინე, ლამაზო,
და ნანატრი მთა-გორებიც იქნება!

ცოტა კიდევ, სალოცავო ხატებავ,
და ლაშქარი სვავების და ყორნების,
ვით ღრუბელი, ისე გაიფანტება
და თბილისის მიწას ვეამბორებით.

ხომ უყურებ, როგორც ხვადი ავაზა,
ორთქმავალი ისე უტევს უკუნეთს,
ცოტა კიდევ მოითმინე, ლამაზო,
და ვიხილავთ ირმებსა და ბულბულებს.

ცოტა კიდევ ― და იელვებს კრწანისი
და მეტეხის ეკლესიის თავანი,
სადაც წმინდა მაცხოვარის ხატის წინ
ფეხშიშველა ლოცულობდა თამარი.

სიხარულს გთხოვ, ― მწუხარებას მთავაზობ,
ნუთუ ასე დაგატყვევეს ფიქრებმა?
ცოტა კიდევ მოითმინე, ლამაზო,
და ნანატრი მთა-გორებიც იქნება!


--------------------
--
There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't.
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
tamuna_18
პოსტი Jun 15 2009, 01:19 PM
პოსტი #44


Member
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 118
რეგისტრ.: 11-March 09
მდებარ.: tbilisi
წევრი № 6,624



ციტატა(tamuna_18 @ May 25 2009, 09:31 PM) *

წინასწარ ბოდიშს გიხდით ცუდი ხარისხისთვის. .
ეს ფოტო გადაგებულია ლადო ასათიანის სახლში. უკან ლადოს პორტრეტი, და ანა კალანდაძე მურმარ ლებანიძესთან ერთად.
ამ ფოტოს გადავუგე ანა კალანდაძის სახლში .

IPB-ს სურათი

ანა კალანდაძის ოჯახის წევრებთან მივედი. ინტერვიუ მჩირდებოდა და იმ სახლში იმდენი საინტერესო რამ ვნახე.
ეს ფოტოც განსაკუთრებულია !


--------------------
"ჩასჭიდე უფალს ხელი და არ მოსწყდე ... "
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
ანნო
პოსტი Aug 15 2009, 02:13 PM
პოსტი #45


Newbie თვითონ ხარ :P :D
**

ჯგუფი: Members
პოსტები: 540
რეგისტრ.: 22-June 09
წევრი № 7,163



ეხლა შევამჩნიე ეს თემა...


ყველა პოეტს აქვს კარგი და ცუდი ლექსი...ამ ადამიანის შემოქმედებაში ცუდი არ შემხვედრიაა wub.gif wub.gif


ეს ლექსი უზომოდ მიყვარსს wub.gif wub.gif wub.gif



ილიასადმი


საგურამოში ხე არის ერთი,

ხე — რხეული და რტოებხნიერი,

აქ ისვენებდა მუზების ღმერთი

და შუბლმაღალი ოლიმპიელი.


მოსტაცა დიდი სინათლე დღეს და

პრომეთეს ცეცხლი მისცა უკუნეთს,

აქ იჯდა იგი, ამ კაკლის ხესთან,

მხრებგანიერი, ვით საუკუნე.


როგორც ქართველი პოეტის შუბლი,

იმზირებოდა რტოებში მთვარე,

ზეცას არ აჩნდა იოტიც ღრუბლის

და ვარსკვლავები იფშვნეტდნენ თვალებს.


შარიშურობდა კაკლის ხის ტოტი,

ნანას უმღერდა წალკოტს ჩრდილიანს:

— ეჰ, აყვავდები, სამშობლოვ, როდის? —

მთვარესთან ღამით უთქვამს ილიას.


უყვარდა სიბრძნე და სილამაზე,

ეხურა ქუდი წითელი ფუნჯით,

აქ იჯდა იგი ნალისფერ ქვაზე,

დიდი მეტყველი და დიდი მუნჯი …


აქ უწერია ოქროსხელიანს

თავის მამულის სასახელოდა.

კაკლის ტოტები ახლაც მღერიან,

რასაც პოეტის ყელი მღეროდა.


მთვარემ დახია მწუხრის ზეწარი,

უკან დატოვა შავი ღრუბლები,

მე ცოცხალ პოეტს ვერ მოვესწარი

და კაკლის რტოებს ვესაუბრები.


მეტყვიან ალბათ, დაჩემებულად,

მწვანე ფოთლები ნელი ჩურჩულით,

თუ რაოდენჯერ აცრემლებულა

სამშობლოს ბედით გულდათუთქული.


მეტყვიან ალბათ, თუ ცეცხლი ღვივის,

როგორ დალეწეს სირცხვილის ზღურბლი,

როგორ გააპეს ბერდანის ტყვიით

ოლიმპიელის მაღალი შუბლი.


მეტყვიან, მკაცრი წყევლა და კრულვით

რომ მოითხოვდნენ მართლის მხილებას,

რომ იგი, ქართლის მტრების მოკლული,

დღეს გააცოცხლეს ქართლის შვილებმა.


დილისკენ თეთრი ნისლი იშლება,

სამოგზაუროდ მიდის მთაბარად

და იფანტება ველზე გიშრებად

ლექსი, ქცეული ხალხის ანბანად.

მეც ხომ ამ ლექსის ეშხმა მიშველა

და პოეზიის ცეცხლში გამბანა …


ყვარლის მთებიდან ქარს ღრუბლის მური,

ნიავს ნისლი და ცრემლი მოჰქონდა,

ვინ იფიქრებდა, რომ წიწამური

შეიქნებოდა მისი გოლგოთა!


შრიალებს რტო და მიწიდან მესმის

მკერდგანიერი პოეტის სუნთქვა,

ასწიე თასი და უცებ შესვი,

თუ ეს სიმღერა გულს გწვავს და გთუთქავს.


მისი სიმღერა თერგივით რბოდა,

და ეტყვის ახლა ქვეყნად გმირს - გმირი:

წარსულმა დადგა მისი გოლგოთა,

აწმყომ დაუწნა დაფნის გვირგვინი.


--------------------
არ შეგეშინდეს თუნდაც ყოველდღე დაეცე!
არ განეშორო ლოცვას,იდექი მტკიცედ და ანგელოზი შენი მფარველი დააფასებს შენს მოთმინებას!

***********************************************************

სიხარულო ჩემო,მოიპოვე სულის სიმშვიდე და ათასობით ადამიანი გადარჩება შენს ირგვლივ!
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
სოფი
პოსტი Mar 27 2010, 10:49 PM
პოსტი #46


Pro Christo..
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 3,122
რეგისტრ.: 10-January 07
წევრი № 843



პატარაობაში ვაფრენდი ამ ლექსზე wub.gif


ბარდნალა


რა კარგი იყო ბარდნალა,

ბარდნალელების ბორანი,

ვარდებიანი ბარდნარი,

ბულბულთა ნაამბორალი,

ჩემი ხორგო და მარანი,

ჩემი ცეცხლი და ღადარი,

სახლის წინ ნაგრიგალარი,

გაფითრებული ჭადარი,

ჩემი კავი და სახნისი,

ჩემი თონე და ბეღელი

და დედა, დიასახლისი,

ჯანღონე გაუტეხელი,

ჩემი პაწია ქოთანი,

დუღილით ნაქოთქოთარი!

რა კარგი იყო ბარდნალა,

როგორი სათაყვანები!

ვარდებიანი ბარდნარი

და გუმარეშის ყანები!

თოხი პირგამოპირული,

გაციებული ბინული...

გახსოვს, ტყეები? ირიბად

ხეზე დაკრული თარჯები…

ვერ დაივიწყებ, ვინც გიყვარს,

შეყვარებული დარჩები …

გახსოვს, ცხენისწყლის ნაპირი,

თევზაობა და აპრილი?

გახსოვს, მაჭრით რომ გავბრუვდით,

და ძლივს რომ მივაბიჯებდით,

სახლში რომ ვეღარ დავბრუნდით

მისგან დამთვრალი ბიჭები?

გახსოვს, ღვინიან შემოდეგს

აივანზე რომ შემოვდექ?

გახსოვს, აფთარი ზამთარი,

ან გაზაფხული - პირიქით?

გახსოვს, ამტყდარი ავდარი

და სარეწკელას ბილიკი?

გახსოვს, სოფელი ლარჩვალი

და მეწისქვილე დამხრჩვალი?

გახსოვს, ჩვენ ორნი მარტონი

და ვარდიგორას ხანძარი

და დიდი გუჯუ ბატონი

თავისი ქამარ-ხანჯალით?

ხან ისე იყო, ხან ასე,

გახსოვს, ცაგერის ჭალაზე?

ეჰ, რა იქნება ხელახლა

დაიწყებოდეს თავიდან,

რაც დროის დენამ შელახა,

რაც დროსთან ერთად წავიდა!

რა კარგი იყო ბარდნალა,

როგორი სათაყვანები!

შენ, მამაჩემო, რად დარდობ,

რამ დაგისველა თვალები?

ან შენ სადა ხარ, დედილო,

რომ ლექსი გამაბედვინო?!

რად არ ჭიხვინებს ვეება

ლაფშა, ლაგამის მკვნეტავი?

ჰეი, ბავშვობის დღეებო,

დაბრუნდებოდეთ ნეტავი!

რა კარგი იყო ბარდნალა,

ბარდნალელების ბორანი,

ვარდებიანი ბარდნარი,

ბულბულთა ნაამბორალი!



--------------------
"Happiness only real when shared."
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
კესო
პოსტი Dec 3 2010, 11:15 AM
პოსტი #47


Advanced Member
***

ჯგუფი: Members
პოსტები: 1,095
რეგისტრ.: 21-March 08
მდებარ.: ბათუმი
წევრი № 4,269



ციტატა(q-e-T-i @ Sep 14 2008, 08:36 PM) *

http://files.ge/file/18812/lado-asatiani-rar.html
გადმოწერეთ__ აქ თითქმის ყველაფერია ლადო ასათიანზე


მიყვარს ლადო wub.gif

ლინკს გააახლებთ? unsure.gif


--------------------
შემეწიე მე, უფალო, ღმერთო ჩემო, და მაცხოვნე მე, წყალობითა შენითა...
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Dec 15 2015, 02:18 PM
პოსტი #48


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



შენ მოკვდი მზეჭაბუკივით

ლადო ასათიანს

თბილისი ლურჯი ცრემლით აივსო,
სტვენდა ტოროლა მაინც იმ დილით,
მაგრამ გული რომ ვეღარ მაისობს,
ასჯერ მოკვდები ერთი სიკვდილით.
იქ დააკვნესეს ეს გუდასტვირი
და ლეჩხუმიდან გწერდნენ ბარათებს,
ზოგჯერ ’’ბოროტ სენს’’ კი არ დასტირი,
ქრები და მერე ლექსად ანათებ.
სიკვდილის ჯიბრზე ისევ ელავდნენ,
ფართო თვალები, როგორც ორი მზე,
ხველებისაგან წამსკდარი სისხლი,
ყაყაჩოებად გცვივა ლოგინზე.
ანგელოზებმა თან გაიყოლეს,
უფლის მტრედივით სურვილი წმინდა,
’’ხომ ლამაზია ეს საქართველო’’,
მაგრამ შენ უფრო ლამაზი გინდა.
ფეხის ხმის ექო ქუჩას შემორჩა,
დილით ცა გიგლოვს, ღამე ბუ კივის,
გხატავ მზეჭაბუკს, რაშზე შემომჯდარს,
შენ მოკვდი, ზუსტად მზეჭაბუკივით.

ქეთევან შენგელია


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is online!Profile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post

3 გვერდი V < 1 2 3
Reply to this topicStart new topic
ამ თემას კითხულობს 2 მომხმარებელი (მათ შორის 2 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:

 



მსუბუქი ვერსია ახლა არის: 28th March 2024 - 11:02 PM

მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი

ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი