თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 26 2008, 05:45 PM

აქ იმიტომ გავხსენი ეს თემა, რომ მეხუთე მსოფილო საეკლესიო კრებას როცა ვკიტხულობდი იქ წავაწყდი ასეთ მუხლს...

ვინც თქვას ან გაიფიქროს რომ ღმერთი ყოვლისმცოდნე ან ყოვლისსემძლე არ არის, გადაეცეს ანათემას...

ყოვლისმცოდნეობა არის ამ შემთხვევაში უკვე არსებული ფაქტი...


ნიშნავს თუ არა ეს იმას რომ ჩვენი მომავალი ცნობილია და თითოეულს თავისი ბედისწერა აქ?!

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Feb 26 2008, 06:05 PM

Genesis
ეგ არის უმნიშვნელოვანესი ნაწილი მართლმადიდებლური მოძღვრებისა

აი, რას წერს პროტოპრესვიტერი მიქაელ პომაზანსკი თავის "დოგმატურ ღვთისმეტყველებაში" ღვთის ერთ-ერთი ეპითეტის - "ყოვლის მცოდნის" განმარტებისას:

„ყოველივე შიშუელ და ქედ-დადრეკილ არს წინაშე თუალთა მისთა“ (ებრ. 4,13). „რომელ იგი არა მექმნა, იხილეს თუალთა შენთა“ (ფს. 138,16). საღვთო ცოდნა არის ხედვა და უშუალოდ ცოდნა ყოველივესი: არსებულისა და სავარაუდოსი, აწმყოსი, წარსულისა და მომავლისა. მომავლის წინასწარცოდნა თავად სულიერი ხედვაა, რადგანაც ღმერთისათვის მომავალი იგივეა, რაც აწმყო. საღვთო წინასწარცოდნა ქმნილებებს ხელს არ უშლის, ჰქონდეთ თავისუფალი ნება ისევე, როგორც არ ილახება მოყვასის თავისუფლება, როცა მის საქციელს ვხედავთ. საღვთო წინასწარცოდნას ბოროტების შესახებ სამყაროში და თავისუდალ არსებათა ქმედებებზე თითქოს აგვირგვინებს წინასწარცოდნა სამყაროს გადარჩენაზე, როცა იქნება „ღმერთი ყოვლად ყოველსა შინა“ (I კორ. 15,28).

ქრისტიანული ხედვა განსხვავდება ისლამურისაგან იმ მხრივ, რომ ჩვენი სარწმუნოება აღიარებს იმას, რომ უფალი წინასწარგანზრახულობით ჭვრეტს მომავალს, მაგრამ არ ზღუდავს ადამიანის თავისუფალს ნებას. ის, რაც უნდა მოხდეს არა წინასწარდადგენილია, არამედ წინასწარგანზრახულია, წინასწარგანჭვრეტილია. სიტყვა "წინასწარ" პირობითია, რამეთუ დროის მიღმა მყოფი ღვთისათვის წინასწარ, ადრე და გვიან არ არსებობს. მას სრული სისავსით იცის ის, რაც დროით სამყაროში მომხდარა, ხდება და მოხდება

განსხვავებით ამისა, ისლამი ქადაგებს, რომ ადამიანის ბედი წინასწარ არის განზრახული და განსაზღვრული, წინასწარ არის დადგენილი მისი ცხოვრება და ის მას ვერ შეცვლის. თუმცა, მიუხედავად ამისა, იგი პასუხს აგებს ცოდვისთვის. ბედისწერის რწმენა (აშჰადათ ულ-ყადერ) ისლამის რწმენის 6-იდან ერთ-ერთია და ის უცილობლივ მოეთხოვება ყველა მუსლიმს.

ნაწყვეტი წიგნიდან "ისლამის რწმენის საფუძვლები", ფიქრი იავუზი, ბათუმი, 2001 წ., გვ. 29-30:
ამქვეყნად ყველა ხილული და უხილავი მოვლენა, რაც ხდება და რაც უნდა მოხდეს, უდიდესი ღვთის მიერაა ცნობილი და განსაზღვრული. ამას ბედისწერა ჰქვია.

ბედისწერა (ყადერი) ზომასა და ანგარიშს ნიშნავს. სამყაროში სხვადასხვა ნივთიერებათა და მოვლენების უცვლელ სისტემატიურ კანონზომიერებას, პრინციპებს ბედისწერას ვეძახით.

თავიდან განსაზღვრული მოვლენები დროულად და ბედისწერის შესაბამისად ხორციელდება. ამას შემთხვევა (ყაზა) ჰქვია. ბედისწერა დასახული მიზანია, შემთხვევა კი ამ მიზნის უნაკლოდ განხორციელება.

სინამდვილეში შემთხვევის და ბედისწერის დაჯერება ღვთის დაჯერების შედეგია. ვისაც სჯერა, რომ ღმერთმა ყველაფერი იცის, ყველაფრის ძალა შესწევს, ეჭვგარეშეა, რომ მას შემთხვევისა და ბედისწერისაც სჯერა.

ისლამის მიხედვით ბედისწერის გვჯერა, მაგრამ ჩადენილი არასწორი ქმედებებისა და ცოდვების საბაბად ბედისწერის გამოყენება არ შეიძლება. მუსლიმანი მოვალეა რომ ღვთის ბრძანებებს ასრულებდეს და არამი საქმეებიდან შორს იყოს. ღვთის ბრძანებების შესრულებისა და არამი საქმეებიდან თავის მოსარიდებლად საკმარისი ჭკუისა და შესაძლებლობის მქონე ადამიანმა რაიმე შემთხვევების დროს არ შეიძლება თქვას “რა ვქნათ ღმერთს ასე განუსაზღვრია, ბედისწერა ასეთი ყოფილა” და თავისი დანაშაული ბედისწერას ან ღმერთს მიაწეროს, ეს დიდი ცოდვაა

მიწისძვრის, ხანძრის, მეწყერისა და მსგავს სტიქიურ უბედურებებზე, (რისი ძალა არ შეგწევს) “ღმერთს ასე განუსაზღვრია, ბედისწერა ასეთი ყოფილა” თქმა შესაძლებელია. უფრო მეტიც ასე დაფიქრება და დაჯერება უფრო სწორია. სიკვდილის შესახებაც იგივეს ვამბობთ. ვინც მთელი ძალითა და ენერგიით იმუშავებს, მაგრამ მაინც მიზანს ვერ მიაღწევს “ბედისწერა ასეთი ყოფილაო” შეუძლია თქვას. მაგრამ ვინც არამს არ ერიდება და ფარძ ღიბაადეთებს არ ასრულებს, ან კიდევ თავის მოვალეობებს არ ასრულებს, ბედისწერისთვის დაბრალება არ შეიძლება, თუ დააბრალებს ცოდვილი გახდება, ვინაიდან განხორციელებაზე და ახდენაზე ბედისწერის შესახებ არავინ არაფერი არ იცის. ამ მხრივ ბედისწერა საიდუმლოებას წარმოადგენს, მას “საიდუმლო ბედისწერასაც” უწოდებენ. მოხდენამდე რაიმეს საბაბად ჩვენთვის უცნობი ბედისწერის გამოყენება არ შეიძლება.

დიდი ღმერთი ბედისწერის და შემთხვევის დაჯერებას მოგვიწოდებს. მაგრამ ამავე დროს მუშაობას, ღვითმსახურებას, საკუთარი მოვალეობების შესრულებას გვიბრძანებს, არამისა და ცოდვების ჩადენას გვიკრძალავს. ყოველთვის საბაბად ბედისწერის გამოყენება რომ შესაძლებელი ყოფილიყო, ღვთის ბრძანებებსა და აკრძალვებს (არამებს) არავითარი მნიშვნელობა აღარ ექნებოდა. ისლამი თავის თავს შეეწინააღმდეგებოდა.

მუშაობის, სიფრთხილისა და სხვადასხვა ხერხის გამოყენების გათვალისწინებით ბედისწერის დაჯერება ადამიანს მოსვენებასა და ნდობას მისცემს. მას სხვადასხვა უმნიშვნელო ეჭვებისაგან, აბდაუბდა ფიქრებისაგან გადაარჩენს. ამიტომ ბედისწერის დაჯერება საჭირო, მნიშვნელოვანი და სასარგებლოა. ძნელ მდგომარეობაში ადამიანს ძალას მისცემს და დაღუპვისაგან გადაარჩენს, ძალისა და სიცოცხლის წყარო გახდება.

ვინც სამომავლო გეგმებს ისახავს, უსარგებლო ეჭვიანობისაგან გადარჩენისათვის ბედისწერის დაჯერება სჭირდება და მასში შვებას პოულობს.

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Feb 26 2008, 06:06 PM

Genesis

ჩევენი მომავლის ცნობილობა (განსაზღვრულობა) ბედისწერის არსებობას არ ნიშნავს. ადამიანი თავისუფალი ნებით მოქმედებს, უბრალოდ ღმერთმა იცის მისი ნება და შესაბამისად მომავალიც. ეს ბედისწერაა არ ნიშნავს.

ქრისტეანული მსოფლმხედველობა კატეგორიულად გამორიცხავს ბედისწერის არსებობას.

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 26 2008, 10:12 PM

კანონისტი
გიორგი


არააქ მნიშვნელობა რას დაარქმევთ ამას... ბედისწერას თუ წინასწარგანჭვრეტას...


ფაქტი ისაა რომ თითოეული არჩევანს რომელსაც ჩემი ნებით მოვიმოქმედემ ვიღაცამ წინასწარ იცის... ეს კიდე საკმარისია იმ განმარტებისტვის რასაც ბედისწერა ქვია...

ანუ ფაქტი ასე ჟღერს... კაენი მაინც მოკლავდა თავის ძმას, რადგან იცოდა უფალმა რომ მიუხედავად თავისი რჩევისა განზრახულს აისრულებდა...


ადამი შეჭამდა იმ ნაყოფს რომელიც უფალმა აუკრძანა... რადგან უფალმა იცოდა ადამის არჩევანი წინასწარ...



და ასე შეიძლება ყველაზე ითქვას...
ბედისწერა არის_ გარემოს + საკუთარი გადაწყვეტილება... ვისთვისაც გარემო სრულადაა ცნობილი და ადამიანის შინაგანი სამყარო მისთვის ამ ადამიანის და გარემოს ურთიერთქმედების შედეგი ცნობილია... ანუ 2+2=4



რაც არ უნდა დემაგოგოიით გაბეროს მორწმუნე ადამიანმა ამის არსებობა, საბოლოო პასუხი ის იქნება რომ უკვე ცნობილია ვიღაცისთვის ჩვენი ცხოვრება...

პოსტის ავტორი: სერგი თარიღი: Feb 26 2008, 11:42 PM

თუ ბედისწერა არსებობს და ადამიანის "ბედი" წინასწარ არის ცნობილი, მაშინ რა აზრი აქვს ცოდვებთან ბრძოლას? ბედისწერის არსებობა ამ შემთხვევაში ხომ იმასაც შეიცვს რომ უკვე გადაწყვეტილია ჩვენ ვცხონდებით თუ არა ... ეს ყოვლად მიუღებელია ჩემთვის, ასე ხომ ადამიანის "ის" თავისუფალი ნება ილახება , რაც "უფალმა მისცა"...

პ.ს.
იმედი მაქვს რომ გასაგებად დავწერე, უბრალოდ მაინტერესებს ამაზე პასუხი...

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 27 2008, 12:08 AM

მატრიცაში ერთი მომენტია თუ გახსოვთ, ორაკულთან რომ შევა და რომ ეტყვის ისქალი ვაზისთვის ნუ იღელვებო, ესეც შემობრუნდება რომელი ვაზაო და ამ შემობრუნებისას კიდეც შემოატყდება...

ორაკული ამბობს საქმე იმაშია გატეხავდი თუ არა ამ ვაზას მე რომ არ მეთქვაო?

თუ ვინმემ 100% იცის რას მოიმოქმედებ იქიდან გამომდინარე რა იცის გარემო პირობები და შენი რეაქცია ე.ი. შენ ამას მოიმოქმედებ 100%ში... ანუ გზა რომელსაც ადამიანი გადის ცხოვრების მანძილზე ბუნებაში ცნობილია, მანამდე სანამ ის ამას გაივლის, მთელი თავისი შესართავ გადახვევებით...

ამის არ აღიარება და სხვაგვარად გაფიქრებაც კი გათანაბრებულია ანათემას გადაცემასთან.... მე5 მსოFლიო საეკლესიო კრების მიხედვით...

ანუ თუ ვინმე ამბობს ბედისწერა არ არსებობსო, ამასთანავე არ უნდა ფიქრობდეს იმასაც რომ მისი გზა თუ რას მოიმოქმედებს ყველაზე მცირე დეტალებშიც კი არ არის ცნობილი უფლისათვის წინასწარ... თორე რჯულის წყევლას იმსახურებს



პ.ს. ეს დასკვნა მხოლოდ მე გამოვიტანე და არანაირ წმ. მამების ნათქვამს არ ეყრდნობა, ასერომ გაუაზრებლად ნუ ინერვიულებთ, დიდი შანსია რომ ვცდები...

პოსტის ავტორი: mari touchet თარიღი: Feb 27 2008, 12:10 AM

დავიბენი ეხლა

პოსტის ავტორი: სერგი თარიღი: Feb 27 2008, 12:46 AM

საერთოდ მატრიცა არ მაინტერესებს ამ შემთხვევაში, მე მჯერავს იმის რომ ადამიანი თავისი ცხოვრებით აწმყოთი ქმნის თავის ბედს თავისი ქმედებით მოიწევს ის განსაცდელსაც და ღვთის მადლსაც, მაგრამ ის რომ უკვე ყველაფერი გადაწყვეტილია მიუღებელია, იმიტომ რომ აზრი ეკარგებ ყოველივეს... მაშინ რატომ ვამბობთ აღსარებას ? რატომ ვეზიარებით? რატომ ვცდილობთ გმოსწორებას თუ უკვე ყველაფერი გადაწყვეტილია ? ეს არ მესმის...


ეხლა ვცდილობ მოვიძიო რაიმე ლიტერატურა ამ თემასთან დაკავშირებით, გაუნათლებელი ადამნიანი ვარ და ცოდტა არ იყოს დავიბენი

პოსტის ავტორი: sandro40 თარიღი: Feb 27 2008, 01:00 AM

თუკი ყველაფერი წინასწარაა განსაზღვრული და არსებობს ბედისწერა და ყველა ადამიანის მოქმედება წინასწარ განსაზღვრულია ყველაფერს აზრი ეკარგება, საერთოდ სამყაროს ისეთად შექმნას როგორიც არსებობს.
მაშინ არ მისცემდა ღმერთი ადამიანს თავისუფალ ნებას.
ღმერთმა იცის ადამიანი რაფე ფიქრობს, ადამიანს უამრავი ფიქრი აწუხებს სანამ რაიმე გადაწყვეტილებას მიიღებს, ეს ფიქრებია მისთვის ცნობილი, მაგრამ საბოლოო გადაწყვეტილება ადამიანის ნებაზე დამოკიდებული, ხოლო ადამიანის ნება გარკვეულად შეზღუდულია იმ შესაძლებლობებით რაც ადამიანს გააჩნია.
შესაძლებელია ამ ეტაპზე ვიფიქროთ, ანუ განვითარების რა დონეზეც ვიმყოფებით რომ ღმერთისთვის ცნობილია ყველა მოქმედების ის ვარიანტი რომლის ჩადენაც ჩვენ შეგვიძლია. ხოლო თუ რა მოქმედებას ჩავიდნეთ ანუ რა არჩევანს გავეკეთებთ ეს ჩვენზეა დამოკიდებული.
წარმოიდგინე რომ მაქვს პირობითად 4 გზა საითკენაც შემიძლია წავიდე. თუ მარცხნივ წავალ კისერს მოვიტეხავ, თუკი მარჯვნივ კისერს ვიღრძობ თუკი პირდაპირ ხიფათს ავცდები, თუკი უკან წავალ დიდი ხეირი მექნება, აი ამ ოთხივე გზაზე თუ რა მომელის ეს იცის ღმერთმა, მაგრამ საით წავალ აი ამის არჩევის უფლებას მაძლევს ღმერთი.
ღვთის ნებისა და ადამიანის თავისუფალი ნების შეთავსება ხდება

პოსტის ავტორი: სერგი თარიღი: Feb 27 2008, 01:26 AM

მადლობთ ძალიან კარგი მსჯელობაა... რაგაც ცავიკითხე და შევეცდები მალე დავდო ...

თავისუფალი ნება
ეკლესიური გაგებით ადამიანს გააჩნია თავისუფალი ნება და ხშირად იგია საკუთარ მოქმედებაზე, თავის ცხოვრებაში მომხდარ მოვლენებზე პასუხისმგებელი. მარტო ზეციურ დაშვებაზე ან ჩვენგან დამოუკიდებელ გარეშე ფაქტორებზე კი არ არის დამოკიდებული, როგორი იქნება საკუთარი ყოფა, არამედ მასზეც, როგორ არჩევანს გავაკეთებთ: სწორს თუ მცდარს, საითკენ გადავიხრებით, ცოდვილი თუ ღვთისნიერი ქცევისკენ, შესაბამისად დავისჯებით თუ არა ამის გამო. საკუთარი ცხოვრების წარმართვის სადავეები ჩვენს ხელშიც არის მოქცეული და ამის ერთ-ერთი განმაპირობებელი არის ის, რომ გაგვაჩნია თავისუფალი ნება, ნებისყოფა და თავად განვსაზღვრავთ როგორ გამოვიყენებთ ამ ღვთივბოძებულ უნარს.

ამ ეკლესიურ დაშვებას ერთგვარად ხაზს უსვამს ხალხში საკმარისად გავრცელებული აზრი ბედისწერის გარდუვალობის შესახებ. თითქოსდა მოინდომე, რაც გსურს, გამოიჩინე ნებისყოფის სიმტკიცე, გააკეთე რაც გინდა, დიდად მაინც ვერაფერს შეცვლი, ზემოთ უკვე თავიდანვე იციან, როგორ წარიმართება შენი ცხოვრება, როდის ავად გახდები, ცოდვების ჭაობში ჩაეფლობი თუ ღვთისნიერად იცხოვრებ, რა პროფესიას აირჩევ, ახალგაზრდა წახვალ იმქვეყნად - ტრაგიკულად აღესრულები თუ არა. ასეთუ მსჯელობა ერთი შეხედვით გასაგები და ლოგიკურია, თითქოს რაც ზეცაში სურთ, ის იქნება, ჩვენ განა რა შეგვიძლია, ვის რას შევაცვლევინებთ, ამიტომაც ამგვარი შეხედულებების გავრცელებას მრავლად ჰქონდა კაცობრიობის ისტორიაში ადგილი. ერთ-ერთი მათგანი ეკუთვნის შვეიცარიელ მისტიკოსს კალვინს, რომელიც გამოეყო რა კათოლიკურ სარწმუნოებას, თავისი რელიგიური მოძღვრება შექმნა. ამ მოძღვრების ქვაკუთხედი გახლავთ დაშვება ადამიანის ბედის წინასწარ განსაზღვრულობის შესახებ, რომლის მიხედვითაც ამქვეყნად არაფრის შეცვლა არ შეგვიძლია, ყველაფერი, რაც ჩვენს ცხოვრებაში ხდება, თავიდანვე არის განსაზღვრული და ისიც კი დაბადებამდე არის ცნობილი, სამოთხეში მოხვდები თუ ჯოჯოხეთში. კალვინის მოძღვრება ერთ-ერთი ყველაზე მკაფიო მაგალითია ფატალისტური, ბედის წინასწარგანზრახულობის მაღიარებელი სხვადასხვა მიმდინარეობებისა. ამით ცნობილნი არიან სხვადასხვა სექტის წარმომადგენლებიც, ფეხმოკიდებულია ამგვარი აზრი უბრალო, რელიგიისგან შორს მდგომ ხალხშიც, არც თუ იშვიათად გაიგონებ, რომ ბედისწერას ვერ წაუხვალ. ალბათ ცხოვრების რაღაც წუთებში ეკლესიურად მაცხოვრებლებსაც გაჰკრავთ ასეთი აზრი, რომელიც ერთგვარად ხაზს უსვამს იმას, რომ ადამიანს გააჩნია თავისუფალი ნება და მისით განპირობებულ არჩევანზეც არის დამოკიდებული, როგორ წარიმართება საკუთარი ცხოვრება.
დიდი წმიდა მამა იოანე ოქროპირი წერს: „თუკი ცუდს და კარგს ბედი აყალიბებს, რატომ არიგებ და აძლევ რჩევებს ბავშვებს? ყველაფერი ხომ უსარგებლო და ამაოა? თუკი ბედი აქცევს კაცს ღარიბად ან მდიდრად, ნუ გზავნი შვილს სასწავლებლად, ნუ აძლევ ფულს, ნუ ცდილობ გამდიდრდე და საქმე ბედს მიანდე. მაგრამ ამას ვერ ბედავ... რატომ სჯი, თუკი ცუდი იმიტომაა, რომ ასეა შექმნილი - ცოდვა ხომ მისგან არ მოდის, არამედ ბედისგან, რომელმაც უბიძგა მას. რატომ აქებ ადამიანს სიკარგისთვის? ეს ხომ მისი სათნოება არ არის, ბედისწერისაა! აბა რისთვის ვაქებთ ვინმეს? რისთვის ვკიცხავთ? რისთვის ვწყევლით, რისთვის ვაამებთ? ხედავ, რა უაზრობამდე მიგვიყვანა ბედზე ლაპარაკმა?“



დავით ციცქიშვილი
თბილისის სასულიერო აკადემიისა და სემინარიის პედაგოგი
„მართლმადიდებლური ფსიქოლოგია“

საიტიდან: http://orthodoxy.wanex.net

პ.ს

ეს მხოლოდ ის მონაკვეთია რისი გადაკითხვაც მოვასწარი გაგრძელება შემდეგში იყოს.. აქ ნათლად ჩანს რომ ყველაფერი დამოკიდებულია ადამიანზე. და "უკვე გადაწყვეტილი" არაფერი არაა

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 27 2008, 03:41 AM

აქ ადამიანის ტავისუფალ ნებაზე კიარარის საუბარი


აქ არის საუბარი იმის შესახებ იცის თუ არა უფალმა წინასწარ როგორ გამოვიყენებთ ჩვენს თავისუფალ ნებას მთელი ცხოვრების მანძილზე...

თუ იცის ე.ი. არჩევანს ჩვენ გვგონია რომ ვაკეთებთ, სინამდვილეში არჩევანი კიარადა, ჩვენში ჩადებულ ინფორმაციას მივუყვებით...


დაანებეთ თავი იმას ეს ცხოვრებას აზრს უკარგავს თუ არა... უბრალოდ მაინტერესებს არის თუ არა რაც დავწერე ეგ ლოგიკური?

პოსტის ავტორი: სერგი თარიღი: Feb 27 2008, 03:52 AM

ზუსტად ეს შენი სიტყვები ეწინააღმდეგება, იმას რომ ადამიანს გააჩნია თავისუფალი ნება... და როგორ გინდა გითხრათ რომ ლოგიკურად მსჯელობ?

პოსტის ავტორი: Ismail თარიღი: Feb 27 2008, 12:01 PM

საინტერესო თემაა.

ისე, თუ დავუშვებთ რომ ყველაფერი წინასწარაა გადაწყვეტილი, მართლაც აზრი ეკარგება ცხოვრებას და საერთოდ ყველაფერს.

წინასწარდადგენილსა და წინასწარგანზრახულს შორის კიდევ რა განსხვავებაა ვერ გავიგე.

ადამიანისთვის თავისუფალი ნების არსებობა მგონი აბსოლუტურად ეწინააღმდეგება ბედისწერისა და წინასწარდადგენილობის იდეას.

ერთი ბანალური მაგალითი მოვიყვანოთ: ვთქვათ ადამიანმა დანაშაული ჩაიდინა. და ამ დანაშაულის ჩადენა ამ ადამიანის მიერ წინასწარ დადგენილი (თუ განზრახული) იყო. გამოდის, რომ ამ ადამიანს ეს დანაშაული რომ არ ჩაედინა, ბედისწერა იცვლებოდა? ანუ ეს ღმერთის ნების საწიინააღმდეგო იქნებოდა? ასეიგი ამ ადამიანს დანაშაული აუცილებლად უნდა ჩაედინა...

რამდენადაც გავიგე აქ ორი ვარიანტია:
1) უფალს წინასწარ აქვს გადაწყვეტილი ყველაფერი;
2) უფალს წინასწარ კი არ აქვს ყველაფერი გადაწყვეტილი ყოველივე, არამედ თავისუფალ ნებას გვაძლევს, მაგრამ წინასწარ იცის, როგორ გამოვიყენებთ ამ თავისუფალ ნებას.
რა განსხვავებაა ამ ორს შორის? არავითარი!

შემზარავიც კია იმის გაფიქრება, რომ ყველაფერი წინასწარაა დადგენილი. მაშინ რატომ ვიღწვით, ვშრომობთ და გაგვაჩნია გარკვეული მიზნები? ააა, გასაგებია, ეს ჩვენი შრომა, მოღვაწეობა და ძალისხმევაც წინასწარაა დადგენილი ხო?

კაი მაშინ სხვაგვარად მოვიქცევი, მაგრამ მაშინ ისე გამოვა, რომ ის სხვაგვარი მოქცევაც წინასწარაა დადგენილი.

აბსურდამდე დადის ეს ყველაფერი.

ბოლოსდაბოლოს რა უნდა გავაკეთო, რომ არავინ არ დამაყვედროს, ეს წინასწარ იყო დადგენილი და შენ არაფერ შუაში არ ხარო?

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Feb 27 2008, 12:08 PM

Genesis

სახელში არ არის საქმე, ჩემო მეგობარი, და მთავარი ეგაა

საქმე არსობრივ სხვაობაშია. შენ როდესაც აკეთებ საქმეს, ხარ აბსოლუტურად თავისუფალი შენ ქმედებაში, შეგიძლია აკეთო ან არ აკეთო, შეგიძლია შეცვალო რაიმე შენ ცხოვრებაში, ან არ შეცვალო, შეგიძლია მადლიანი საქმე აკეთო, ან ცოდვა ჩაიდინო. ვიღაცამ იცის თუ არა, ამას რა მნიშვნელობა აქვს?

უფლის მიერ შენი ქმედების წინასწარი ჭვრეტა არანაირად არ გზღუდავს შენ შენს ქმედებაში. ამიტომ სხვაობა მხოლოდ ბედისწერის დარქმევა-არდარქმევაში არაა. სხვაობის მთავარი არსი ისაა, რომ შენ ბედისწერის დაშვების შემთხვევაში იცი, რომ როდესაც ცუდი მოხდება, რაც არ უნდა გაგეკეთებინა, მას ვერ აიცილებდი თავიდან. ამისთვის მოგიყვანე ციტატა ისლამის სწავლებიდან, რომ მათ რწმენაში ბედისწერას სხვა გაგება და მნიშვნელობა აქვს

ქრისტე გვასწავლის, რომ ჩვენ ვართ თავისუფალი და ჩვენი ცხოვრების წინასწარი "დაწერილი" ვარიანტი არ არსებობს.....

პოსტის ავტორი: sandro40 თარიღი: Feb 27 2008, 01:00 PM

ადამიანის შესაძლებლობები არაა განუსაზღვრელი, ღმერთმა იცის მის მიერ შექმნილ არსებას რისი უნარი შესწევს და ეს ცოდნა რითი ზღუდავს ადამიანის ნებას?
ანუ იმას შორის რომ მე არ მაქვს არჩევანი და მაქვს არჩევანი ამას შორის დიდი განსხვავებაა, მე შემიძლია წავიდე მარჯვნივ ან მარცხნივ, ბედისწერის მიხედვით მხოლოდ მარცხნივ შემიძლია წასვლა, მაგრამ თუკი თავისუფალი ნება მაქვს ვაკეთებ არჩევანს და მე თვითონ ვირჩევ ჩემს გზას, მაგრამ ღმერთმა იცის ის რომ თუკი მე რომელიმე გზას ავირჩევ რა მდგომარებოაში ვიქნები და ეს ძალიან მარტივად გასაგებია, თუ გახურებულ უთოს ხელს დავადებ ხელი დამეწვება, ეს იცის ღმერთმა
ანუ თუკი ცხელ უთოს ხელს ვადებ ხელი მეწვება ყველა შემთხვევაში, მაგრამ დავადებ თუ არა ამ უთოს ხელს ეს ჩემზეა დამოკიდებული ხოლო ის რომ თუკი ხელი დავადე და სხეული დავიზიანე ეს იცის ღმერთმა, ამით რითი იზღუდება ჩემი თავისუფალი ნება?

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 27 2008, 01:09 PM

გატყობ გიფიარია ამ საკითხზე... მაგრამ იმისთვის რომ ერესში არ გადახვიდე ჩემსავიტ ზედაპირულად უდგები და მარტივი განმარტებით შემოიფარგლები..


1)ვიღაცამ თუ იცის რას მოიმოქმედებ ამას გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს... ნაწინასწარმეტყველევი იყო რომ ქრისტე ჯვარზე გაეკრობოდა... ხოდა ეს არ გამორიცხავს ქრისტეს თავისუფალ ნებას... მან რამოდენიმეჯერ დააყენა არჩევნის წინაშე საკუთარი თავი... (ჩანს როცა პეტრეს უთხრა, გამცილდი სატანავო... და როცა გეთსიმანიის ბაღში ლოცულობდა...) თუმცა მისი თავისუფალ ნებასთან ერთად არსებობს პარალერულად წინასწარმეტყველება, რომელმაც ზუსტად იცის თუ რა გზას აირჩევს ქრისტე, ცა და დედამიწა გადავლენ და ეს წინასწარმეტყველება კიდე არ გადავა ვიდრე არ აღსრულდება თავიდან ბოლომდე...


2)მუსლმანებში ისე გამოდის თითქოს ბედისწერა მართავს ადამიანებს როგორც ჭადრაკის დაფაზე ფიგურებს... არადა არასწორი გაგებაა... მე ვიტყოდი რომ ჩემი განმარტების ბედისწერა გავს საკუთარი ნებიტ მოძრავი ფიგურების ჩანაწერს... თუ მე გამაჩნია ეს ჩანაწერი... ვიცი რომ ოფიცერი D4 დან A2 ზე გადასვლის გადაწყვეტილებას მიიღებს... და სხვანაირად არ მოხდება...


პ.ს. ბევრი წერს რომ ამ შემტხვევაში ცხოვრება აზრს კარგავს (ძირითადად ფინალს გულისხმობენ... ანუ ტუ წინასწარ იცის ღმერთმა სამოთხეში მოვხვდები თუ ჯოჯოხეთში ცხოვრებას რა აზრიაქვსო...)

მინდა ვთქვა რომ ცხოვრება აზრს არ კარგავს ამის აღიარებით... საქმე იმაშია რომ ჩვენთვის არაა ცნობილი თუ რა იცის ღმერთმა... ნებისმიერ გადაწყვეტილებას რომელსაც საკუთარი ნებიტ და გარემოს გადაწყვეტილებით მივიღებთ უკვე ცნობილია უფლისთვის და ვისურვებდი ჩემტვის და თქვენტვის საუკეთესო ფინალს

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Feb 27 2008, 01:18 PM

Genesis

მე თეოლოგი არ ვარ და ცოტა მიჭირს, ესაა მიზეზი მხოლოდ

ორივეს გიპასუხებთ. სხვაობა არის უდიდესი

წინასწარ გადაწყვეტილი ნიშნავს იმას, რომ ჩვენ სხვა გზა არ გვაქვს. ჭადრაკის მაგალითი რომ მოიყვანე, კი, მართალი ხარ, კონკრეტულ სიტუაციაში შეიძლება ოფიცერს არ აქვს სხვა სვლა, მაგრამ იმ სვლამდე ხომ მივიდა პარტია? თამაში არ მიიყვანე იქამდე? ეგრე უფალი კი არა, ჩვენც შეიძლება მივხვდეთ, როდესაც გამოუცდელი მეგობარი ისეთ რამეს აკეთებს რაც არ იცის და ჩვენ ვიცით ეგ ხომ არ ნიშნავს იმას, რომ ჩვენ განვუსაზღვრავთ რამეს?

ბედისწერა არ არსებობს. მხოლოდ ჩვენზეა დამოკიდებული რა მოხდება, განსაკუთრებით - ცხონების ნაწილში. ამიტომ, წინასწარ ცოდნა უფლის მიერ ამისა, სულაც არ ნიშნავს, რომ ჩვენ ვინმემ რამე წინასწარ განგვისაზღვრა.

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 27 2008, 01:32 PM

ეს იმას ნიშნავს რომ გარემოებამ და სკუტარმა თავმა ერთობლივად განსაზრვრეს ყველაფერი...

მე რომ ახლა შენი ცხოვრების ჩანაწერი მანახონ, ხომ მეცოდინება გარკვეულ მომენტში რა გელის და რა გადაწყვეტილებას მიიღებ...მაგალითად შოთის პურს შეჭამ და ქვამარილი შეგხვდება, ამ ქვა მარილს გადააგდებ და ჭამას გააგრძელებ...

თუ ამ ჩანაწერს მომცემს წინასწარ ვინმე.... მე ვიცი რომ შენ აუცილებლად ამ მოქმედების დინებას მიყვები და შანსი არაა სხვა გადაწყვეტილება მიიღო... ანუ შოთის პურის ნაცვლად ლავაში იყიდო და და ქვამარილის ნაცვლად მოთუშული ხოჭო შეგხვდეს...


ხოდა წინასწარ ცოდნასაც აქვს თავისი მნიშვნელობა

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Feb 27 2008, 01:39 PM

Genesis

მაშ არაორდინალური გადაწყვეტილება რაა?

კარგი, ასე თუ ისე შეიძლება მიხვდე, მსგავს სიტუაციაში რას ვიზამ, მაგრამ ისეთში, როგორიც არ მქონია ჯერ?

და მთავარი, ის რომ იცი, არაფერს ნიშნავს დიდს, თუნდაც ისიც იცოდე, ჩემი არაორდინალური გადაწყვეტილება როგორი იქნება, რადგან მე ჩემით ვწყვეტ მას

ჩვენ არ ავცდეთ საუბრის თემას. თემა ეხება ბედისწერას, რომელსაც ქრისტიანობა უარყოფს. წინასწარ ცოდნა ბედიწერა არაა

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 27 2008, 01:43 PM

ნეტა რამდენი დაეთანხმება ამ Fრაზას?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 27 2008, 02:47 PM

ყველა მორწმუნე
უფალმა უწყის მომავალი, რადგან აღმატებულია დროზე და სივრცეზე, თუმცა
კი არ ზღუდავს ადამიანის თავისუფალ ნებასა და არჩევანს, სხვაგვარად რწმენაც, სიკეთეც და ყველაფერი ღირებული
უაზრო იქნებოდა, მაინც უკვე წინასწარ განსაზღვრული ბედის გამო.
მაშინ მკვლელი მკვლელი არ იქნება, არამედ ის ( ანუ ღმერთი ) ვინც ეს მას განუსაზღვრა, ასე მრუში, მოღალატე და ა.შ.
ეს კი უკვე უსაშინლესი მკრეხელობაა...

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 27 2008, 03:19 PM

ღმერტს არც არავინ აბრალებს რამეს...

უბრალოდ ბედის ამბავად მიმაჩნია როცა ადამიანი დაბადებამდე უკვე მსჯავრდადებულია ან ცხონებული... ყოფილა შე4მთხვევები ბიბლიაში როცა დედის მუცლიდანვე გამოურჩევია უფალს ტავისი მსახური... რა დამსახურების გამო? მე ვიტყვი ომ აი იმ რჩეულებს ბედი ჰქონიათ... იღბლიანები ყოფილან...

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 27 2008, 03:22 PM

გენესის, ასე თუ მსჯელობ იმ დასკვნას მიიღებ, რომ ღმერთი უსამართლოა!
არანაირი გამორჩევა არ ხდება, ის სიტყვები პირდაპირი მნიშვნელობით არ გაიგება, არამედ განიმარტება, მგონი დაწერეს ეგ, ვატყობ შენ გაქვს ეს მიმართულება, რომ ბიბლიის ყველა სიტყვას პირდაპირ ღებულობ, მასე არ შეიძლება, აუცილებლად შეცდომაში ჩავარდები...


ეგ სრულიად გამორიცხულია ქრისტიანული აზროვნებისათვის, გიმეორებ:

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Feb 27 2008, 03:28 PM

ბედისწერის ფენომენს ქრისტეანული მსოფლმხედველობა არ ცნობს!

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 27 2008, 03:28 PM

მასეთ დასკვნას არ მივირებ... დასკვნა უკვე მაქვს ამის შესახებ...
მარტო თეოლოგიის სცოდნა არ ყოფნის ბიბლიის ტექსიტის განმარტებას... ბიოქიმიის და გენეტიკის ცოდნაც საჭიროა


ვიტყვი ამის შესახებაც... მაგრამ ჯერ მაინტერესებს... რანაირად შეუძლია ადამიანს მომავალი შეცვალოს თუ მისი მომავალი ცნობილია?

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Feb 27 2008, 03:31 PM

Genesis

მიდიხარ ქუჩაში
შეგხვდა გზის გაყოფა - მარცხნივ და მარჯვნივ
შენ იფიქრე, იფიქრე და წახვედი მარჯვნივ
ღმერთმა ეს იცოდა.....

ახლა მეორე:
მიდიხარ ქუჩაში
შეგხვდა გზის გაყოფა - მარცხნივ და მარჯვნივ
შენ იფიქრე და წახვედი მარჯვნივ, იმიტომ რომ მარცხნივ ვერ წახვიდოდი
ღმერთმა ეს წინასწარ დაადგინა.....

აი ესაა სხვაობა წინასწარჭვრეტასა და წინასწარგანზრახულობას შორის

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 27 2008, 03:32 PM

როგორ გითხრა ახლა, ქრისტიანული აზრი თუ გაინტერესებს, მაშინ ისაა რაც დაგიწერე, დანარჩენზე ახლა იმდენი წვეტიანი იდეა არსებობს, რომ მათზე ნამდვილად ვერ გავცდები...
შესაბამისად მომდევნო კითხვაც ასევე განწირულია, შენ გაქვს შენი აზრი, და ქრისტიანულ სწავლებას ხან უთანხმებ, ხან არა...
თუ მორწმუნე ხარ ეს არ შეიძლება, თუ არა ხარ მორწმუნე, მაშინ არგუმენტებით მესაუბრე, ჯერ პირველ საკითხზე და მერე სხვაზე...

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Feb 27 2008, 03:32 PM

Genesis

და კიდევ მრავალი რამის იმისათვის, რომ სამყაროს სურათი ამოხსნა...

ეს რომ გაიგო უნდა გესმოდეს რა არის მომავალი, წარსული... დროის გავლის განზომილება, მისი თავისებურებები და ბოლოს რას ნიშნავს დროის მიღმიერება...

ამაზე პასუხი კაცობრიობას არ აქვს და კიდევ დიდხანს არ ექნება.

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 27 2008, 03:33 PM

არც მართმადიდებლური ეკლესია, არც კათოლიკური და არც რომელიმე ქრისტიანული მიმდევრობა...


სამაგიეროდ ყველა აღიარებს რომ ღმერთმა ადამიანის მომავალი იცის... ეს ბევრს აწუხებს გულში და მირჩევნია სააშკარაოზე გამოვიდეს დეტალები... გაორების შეგრძნება კი გაუქრეთ...


და წითლად რომ მიფრიალებ წინადადებებს რისი გამოხატვა გინდა მაგიტ ბარემ მიაწერე, თორემ ცუდი ფიქრების საბაბს მაძლევ

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Feb 27 2008, 03:34 PM

Genesis

არ გიფრიალებ, ვაფრიალებ...

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Feb 27 2008, 03:35 PM

Genesis
დროა ვისწავლოთ თემის გახსნაც, მიზანიც, მიზნის მიღწევის ამოცნობაც და დახურვაც

აი, რა დაწერე შენ პირველ პოსტში:

პასუხი ითქვა, რომ არ ნიშნავს. პირიქით, ქრისტიანული სარწმუნოება არ იცნობს წინასწარგანსაზღვრულობის თეორიას, ჩვენს რწმენაში არის მხოლოდ წინასწარჭვრეტის შესახებ სწავლება.

ამიხსენი, რა მიზანი აქვს თემას აწი?

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 27 2008, 03:38 PM

პირველი ვარიანტში დეტალი აკლია... ჩავამატე


მეორე ვარიანტი ლოგიკას მოკლებული არაა მარა ბიბლიასთან შეუსაბამოა... ჩემტვის მიუღებელია

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Feb 27 2008, 03:40 PM

Genesis

კი არ აკლია, ბოლოში წერია "იცოდა"

ახლა რა გინდა ამ თემით ეგეც გვიბრძანე ბარემ....

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 27 2008, 03:41 PM

გენესის:

ისევ გიმეორებ:

მკვლელობისას ვინაა მკვლელი, ის ვინც აღასრულა, თუ ის ვინც განუსაზღვრა?

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 27 2008, 03:58 PM

არგუმენტებით...
ადამიანი გადაწყვეტილებას ირებს შემდეგი სისტემით... გარემოდან მოდის ნერვულის სისტემის ამღგზნები (გამაღიზიანებელი) ფაქტორები... ეს იქნება ხედვა ყნოსვა შეგრძნება თუ სხვა ფაქტორები... თითოეულ ინფორმაცია საბოლოოდ მოკლევადაიანი მეხსიერების სახით აღწევს თავის ტვინამდე... თითოეული მოკლევადიანი მეხსიერება იფილტრება გრძელვადიან მეხსიერებასთან მიმართებაში და შესაბამის რეაქციას აძლევს გარემოს... ძირიტადად ნახევარსფეროების ქერქოვანი მასის საშუალებით...
თუ რასახის იქნება პასუხი გამაღიზიანებლის მიმართ ეს არის დამოკიდებული მისი ჰიპოთალამუსში და ქერქოვან მასაში სინაფსების ზომაზე და რაოდენობაზე (რაც აღმნიშვნელია გამოცდილების, ინსტინქტის და თვისებებისა)... ამ უკანასკნელის ჩამოყალიბებაზე კიდევ 100% ფაქტორს ახდენს გენეტიკა და გარემოსთან ურთიერთქმედება...
ანუ მოკლე დასკვნა ადამიანის არჩევანში 100% უჭირავს გენეტიკას და გარემოს ურთიერთქმედებას -რომელიც მასზე ჩასახვიდან ამ გადაწყვეტილების მიღებამდე გრძელდებოდა...

ადამისეული ცოდვაც კი რომელიც სიკვდილტან არის გაიგივებული და მთელს კაცობრიობაზე ვრცელდება , მაფიქრებინებს რომ გენეტიკურად გადადის თაობიდან თაობაზე... 4 წლის წინ ახალ ამბად ითვლებოდა სიკვდილის გენის აღმოჩენა ქრომოსომულ DNAს ჯაჭვში... ამაზე მტელი სტატიები იწერებოდა თუ როგორ შეიძლება სწორი მანიპულირების შემდეგ სიკვდილის გენის შეცვლა და ცხოვრების გახანგრძლივება... ფაქტი ერთია რომ ნოემდე ადამიანი დიდხანს ცოცხლობდა და ნოეს შემდეგ რმერთმა თვქა იყოს ადამიანის ასაკი 120 წელიო...


ღმერთი სამართლიანია და ყველას თავისი საზღაურისთვის უძღავს... არ არსებობს ეკლამა ლეღვი გამოისხას... კარგი ხე კარგ ნაყოფს ისხამს... ცუდი კიდევ ცუდს...
ღვარძლი რომელიც ითესება ხორბალთან ერთად ხორბალს არ არმოაცენებს და ხორბალი კიდე ღვარძლს... უფალი კიდე სამართლიანია მომკელებს აგზავნის გამოსარცევად ცუდის და კარგის...

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 27 2008, 04:24 PM

დავით რამე აზრს რომ წერ და არ გეთანხმები ეგ იმას კიარნიშნავს რომ არ ვფიქრობ ამის შესახებ... სიტყვა ცული კიარაა შედეგი ეგრევე რომ ქონდეს... მარცვალია რომელიც დროტაგანმავლობაში იძლევა ნაყოფს...

ხოდა ჩემი აზრი თუ წინასწარ მაქ... ეს იმას არ ნიშნავს რომ სხვისი აზრი არ მაინტერესებს და რამე გვერდითა მიზნები მამოძრავებს ტემის გასახსნელად...


თუმცა მაქ ასეთი მიზანიც... რამოდენიმე რჯულის დაცვის მოსურნემ სხვადასხვა პერიოდებში მითხრა, რომ ღმერთმს მეტი საქმე არააქ შენი მომავლის დეტალებიტ დაინტერსდესო... ან უბრალოდ შეუძლია იცოდეს და სინამდვილეში არ იჩენს ინტერესს არამედ გაცლის შენი მომავალი შენ ტვითონ გამოჭედოო... სხვამ არ იცის ღმერთმა ყველაფერიო, თორე უაზრობა გამოდისო...

რო დავუფიქრდი ბევრს აწუხებს გაორების გრძნობა... და რატომ არ უნდა იყოს თემა ამის შესახებ?

სულ ეს არის... რამე პროვოკაცია თუ მომინდება ამას არც დავმალავ

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 27 2008, 05:22 PM

ე.ი. შენი აზრით ამ ყველაფერს რომ დაიჯერებს ადამიანი, მერე ღმერთი მაინც სამართლიანია?
იმ ქერქებზე და გენებზე რაც ისაუბრე, იყო მხოლოდ პრელუდია, რომ ამ აბსურდამდე მისულიყავი, არ გეწყინოს, როცა ვამბობ აბსურდიათქო, მართლა ძალიან რომ აბსურდულ სახეს ღებულობს იმაზე ვამბობ, შენს ნაწერში სრულიად გამორიცხულია ქრისტიანული თეზისი სიყვარულის და გამოხსნის შესახებ, სიყვარული იმიტომ, რომ თურმე ღმერთი უშვებს ვინმე დაიბადოს, იწვალოს, ეცადოს და უნდა თუ არ უნდა მაინც დაიღუპოს, რადგან რა ქნას, ასეთი ყოფილა მისი იმპულსები თუ 100% გენეტიკის 100% წარწყმედა, მაშინ რატომ აწყალებს მას მუცელშივე? ეს რასაც წერ, ჯერ კიდევ ათასობით წლის უკან იყო გავრცელებული, მას ქრისტიანული ( იყო არაქრისტიანულიც ) გნოსტიციზმი ერქვა, მათთვის ადამიანები იყოფოდა სამ ნაწილად 1) პნევმატიკოსები, რომლებშიც დაბადებიდანავე იყო "გნოსისი"-ცოდნა ჩადებული, ისე რომ შეიძლება მათ ეს არც ცოდნოდათ 2) ფსიხიკოსები, რომელთაც შეეძლოთ მოეპოვებინათ რამენაირად ეს ცოდნა და 3) ილისტები იგივე მატერიალისტები, რომლებიც დაბადებიდანვე განწირულები არიან ჯოჯოხეთისათვის...
აქ ქრისტიანობას და ბიბლიას არაფერი ესაქმება, ეს არის წარმართული სწავლება.
ახლა გამოსხნა სად დაგავიწყდა, ფაქტობრივად ყველგან სადაც სიყვარული უკუაგდე, თუკი ხორბალს უნდოდა თუ არ უნდოდა მაინც ხორბალი იყო, და ღვარძლს კი - ღვარძლი, და თუ ზოგი ხორბლად იბადება და ზოგი ღვარძლად, იმის გარდა, რომ რასაც შენ სამართლიანობას უძახი სრულიად უსამართლოა, რადგან რატომ უზღვავს ღმერთი ღვარძლს ღვარძლობისათვის, როცა ის ასეთად ანუ ღვარძლად დაიბადა? ეგ რა სამართალია? სამართალი იქნება მაშინ, როცა ხორბლად დაბადებული ღვარძლად გარდაიქმნება, შესაბამისად ხსნაშიც შემოსვლა ასევე ხდება როცა ღვარძლში მყოფი იხორბლებს და მოექცევა, იმიტომ კი არა რომ მას ასე ეწერა, ეხატა თუ ეჩუქურთმა, არამედ იმიტომ, რომ მან თავისით ამ კვირის უძღები შვილის არ იყოს, შეხედა მის ღვარძლულ მდგომარეობას, ადგა და წავიდა მამასთან თავისი არჩევანით და ნებით, სხვა შემთხვევაში არც ცხონებას არ იმსახურებს არავინ, რაღა დამსახურებაა, თუ ასე უნდა მომხდარიყო და ჩემი ტვინის ქერქის სიგნალები და 100% გენეტიკა ლამის 100% გარანტიას მაძლევს ცხონებისა? სადაა ქრისტეს გამოსყიდველი მსხვერპლი? სადაა ფეხთბანვა, სერობა , ჯვარცმა და აღდგომა, სადაა მათი აზრი?
როდესაც იგავს კითხულობ და პირდაპირ გებულობ, რაც შეცდომაა, რადგან გგონია, რომ ხორბალივით და ღვარძლივით , ადამიანი დაბადებიდანვე ხორბლები და ღვარძლები არიან და არაფერი მათ არ შეცვლით, მაშინ თუ ჩვენ არ დაგვჯერებ და განმარტებას არ წაიკითხავ, სხვა იგავი მაინც წაიკითხე აშენებულო, სადაც ტალანტებზეა საუბარი, იქ ხომ ყველა თანაბარია? ყველას რაღაც ოდენობით ეძლევა ტალანტი, მაგრამ ყველა საკუთარი არჩევანით მოქმედებს, ზოგი ამრავლებს და ზოგიც მიწაში ( ამაოებაში ) ფლავს! აქ კი განკითხვა სამართლიანია, ასევე უნდა გაიგო ის ზემოთა იგავი...
გენესის გენეტიკაში კი ხარ გადავარდნილი , მაგრამ გენიალობა სიყვარულში და თავისუფლებაში რომაა არ დაგავიწყდეს!
იხარე;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: seminarieli lela თარიღი: Feb 27 2008, 05:59 PM

Ismai

რამდენადაც გავიგე აქ ორი ვარიანტია:
1) უფალს წინასწარ აქვს გადაწყვეტილი ყველაფერი;
2) უფალს წინასწარ კი არ აქვს ყველაფერი გადაწყვეტილი ყოველივე, არამედ თავისუფალ ნებას გვაძლევს, მაგრამ წინასწარ იცის, როგორ გამოვიყენებთ ამ თავისუფალ ნებას.
რა განსხვავებაა ამ ორს შორის? არავითარი!




მე-2 პასუხს სრულიად ვეთანხმები
ამ თემის პატრონს კი ვერ გავიგე რისი გაგება უნდა , მარტო თავისას აწვება მმგონი
აქ იმდენი რამე ითქვა მემგონი პასუხს მიიღებდა კაცი ამ საკითხთან დაკავსირებით

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 27 2008, 07:00 PM

მაოცებ პირდაპირ... ჩემი პოსტის ნახევარს ხედავ მარტო და მერე აფსურდულს უწოდებ...

100%ში ადამიანი გადაწყვეტილებას გენეტიკისადა გარემო გამაღიზიანებელი ფაქტორების მიერ გამომუშავებული სისტემით იღებს... მარტო გენეტიკა რა შუაშია? სიყვარული რწმენა სწავლება და ა.შ. გარე გამაღიზიანებელი ფაქტორია... (გაღიზიანება პირდაპირი გაგებით არ გაიგო ახლა )


რაც შეეხება ღმერთის დაშვებადობას... დაიბადოს თუ არა იუდა, მიუხედავად იმისა იცის რა რომ გასცემს ქრისტეს... დაიბადოს კაიფა იცის რა ავაზაკტა ბუნაგის მრვდელმთავარი იქნება... ასეთი შეკითხვები ბევრს აწუხებს, რატომ უშვებსო ღმერთი... ამაზე ცოტა რთულია საუბარი...

იცოდა რა უFალმა ლუციფერის ჯანყის შესახებ წინასწარ... ჯანყი მაინც მოხდა...იცოდა რა კაენის ქმედება უFალმა წინასწარ.. მკვლელობა მაინც მოხდა.

მე ეს სუბიექტური თვალსაზრისით სამართლიანად მიმაჩნია...
რაც არ უნდა სხვანაირად განმარტონ.. იუდა სანამ გასცემდა კაცის ზეს, ქრისტემ ლოცვაში მოიხსენია როგორც განწირული...




ტქვენ არ ვიცი როგორ ახერხებტ ასე მალე პასუხის მირებას... მაგრამ ამ საკითხზე 2001 წლიდან ვფიქრობ და ყველა პასუხი რომელიც მომისმენია მათ აწონდაწონვა, გადახარისხება დროს მოითხოვს...

ჩემსას თუ ვაწვები იმას არ ვამბობრომ სხვისი აზრი აფსურდიათქო... ისე ძირითადად ყველა ტავისას აწვება

რამის კონკრეტული პასუხი რომ დამჭირვებოდა შეკიტხვა მოძღვარსო როა ტემა იქ დავწერდი...

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 27 2008, 07:03 PM

იცოდა, მცოდნეობით და არა განსაზღვრა! კაი რა გჭირს, , ასე ძნელია გაგება? უფალთან იუდა რომ მისულიყო და პატიება ეთხოვა, ჯვაცმის შემდეგაც რომ ეთხოვა პატიება, ის ღვარძლობიდან ხორბლობაში მივიდოდა..

ისე ხლართამ ხო იცი

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 27 2008, 11:02 PM

ვჰლართამ ჰო?

შენ ჩემს პოსტებს საკუთარ ინტერპრეტაციებს ამატებდე რა ჩემი ბრალია... ცოტა ბრთხილად
მეც მაგას ვამბობ იცოდა მეთქი... აბა მანახე სად მიწერია განსაზრვრა დაუდგინა და ამისთანები...


რაც შეეხება იუდას, იცოდა ქრისტემ რომ მაგის გამკეთებელი არ იყო და ლოცვაშიც შემდგომნაირად მოიხსენია:

12. ოდეს ვიყავ მათ თანა სოფელსა შინა, მე ვსცევდ მათ სახელითა შენითა; რომელნი მომცენ მე, დავიცვენ, და არავინ მათგანი წარწყმდა, გარნა ძე იგი წარწყმედისაჲ, რაჲთა წერილი აღესრულოს.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 27 2008, 11:30 PM

ნენა რას მიბღვერს ახლავე გადმოგილაგებ შენს მარგალიტებს და განმარტე ერთი შენს გახარებას

1)

2)

3)

4)

5)

6)

ეს მცირე ნაკრებია ოღონდ

აბა ახლა მარტივად შეუსაბამე შენი სწავლება ქრისტიანობას და მოვკაკვავ თითს , მე უკვე დაგიწერე, რომ სრულიად შეუსაბამოა და ეს წვალება ადრეც არსებობდა, ან ვერ ამბობ იმას რისი თქმაც გინდა, ან კიდევ შენი რელიგია გაქვს და ქრისტიანობას არგებ....

აბა გელით

მანამ კი უბრალოდ მარტო ფორუმელების არგუმენტებს რომ არ უსმინო, ისევ მოვიყვან რამდენიმე მამას ( მგონი იყო წინ მოყვანილი); ჰოდა გადაიკითხე, დაწერე ეთანხმები თუ არა და რატომ...

წმინდა იოანე დამასკელი

მართლმადიდებელი სარწმუნოების ზედმიწევნითი გადმოცემა

თავი ორმოცდამეოთხე

წინასწარმცოდნეობისა და წინაგანსაზღვრულობის შესახებ

საჭიროა ვიცოდეთ, რომ ყველაფრის წინასწარმცოდნეა ღმერთი, მაგრამ - არა ყოველივეს წინაგანმსაზღვრელი, რადგან წინასწარ იცის მან ისიც კი, რაც ჩვენზეა დამოკიდებული, თუმცა წინასწარ არ განსაზღვრავს ამას, არ ნებავს რა, რომ მოხდეს ბოროტება და არც ის, რომ გვაიძულოს სათნოება...


.....................

თავი ორმოცდამეხუთე

საღვთო განგებულების, ჩვენდამი მზრუნველობისა და ჩვენი ხსნის შესახებ

http://www.orthodoxy.ge/gvtismetkveleba/damaskeli/45.htm

ისე პირველ შთაბეჭდილებას გეტყვი სად მოგდის ყველაზე დიდი შეცდომა ( მერე კი ამ შეცდომას ამართლებ და
ურევ ერთმანეთში წინასწარცოდნას და წინასწარ განსაზღვრას...

იხარე;

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 27 2008, 11:41 PM

მოკლე ჰიპოთეზის სახით ჩამოვაყალიბებ:

უფალმა იცის ადამიანის დაბადებამდე, თუ რა გზას აირჩევს იგი, საკუთარი შესაძლებლობების და გარემო პირობების შერწყმით თავისი გადახვევგადმოხვევგზაჯვარედ�
�ნებიანად...
ღმერთი თავისი სამართლიანი ბუნების გამო აძლევს საშუალებას დაისაჯოს ის ვინც ამის განაჩენს საკუთარ თავს თავისი არჩევნით (გენეტიკას + გარემო) გამოუტანს...
უფლის სამართლიანობიდან გამომდინარე ადამიანმა არ იცის ის რაც იცის ღმერთმა... ეს არის მისი მომავალი!
უფლის მოსიყვარულე ბუნებისგან გამომდინარე ღმერთმა მანამდე დასახა ადამიანის მიმარტ მადლის და სიყვარულის გამოვლინების გეგმა, სანამ ადამიანი შეიქმნებოდა, რათა ეს უკანასკნელი თავისი სუსტი მონაცემებით მარტო არ დარჩენილიყო ბოროტ გარემოში...
ადამიანი რომელიც იბადება ქმნის საკუთარ გზას (არჩევანს)საკუტარი გენეტიკური მონაცემების გარემო პირობებტან შერწყმის საფუძველზე... მისი არჩევანი სხვისთვის გარემო პირობების ნაწილია... და მის გარემო პირობებს კიდე სხვათა გზების (არცევანტა) ერთობლიობა ქმნის... (ლოგიკური კითხვა რაც ყველას ებადება.. ტუ რატომ უშვებს უფალი ადამიანის დაბადებას თუ იცის მისი საბოლოო გადაწყვეტილება ცუდია... პასუხი არის სწორედ ეს გარემო... ანუ ერთის ელიმინაციით მეორეს გარმო პირობებზე ხდება ზეგავლენა და ეს დიდი ქაოსური ჯაჭვური რეაქციაა... უფალი უსამართლო არ იქნება და ღვარძლთან ერთად ხორბალსაც არ დააზიანებს... )

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 28 2008, 12:12 AM

სულ ეს იყო? ასე ხსნი იმ ანტიქრისტიანულ თეზისებს, რომლებიც ბღუჯა-ბღუჯა მოვიყვანე ზემოთ? ასე წინ ვერ წავალთ, შეეცადე ის მოყვანილი მუხლები განმარტო...


და როცა იმათ განმარტავ, მერე უპასუხე კითხვაზე, რატომ გგონია, რომ (ღმერთის) ცოდნა განსაზღვარავს ( ადამიანის) მომავალს?

და კიდევ დამასკელის აზრს იზიარებ თუ არ ჯდება შენს თეორიაში? ცოტა ნათლად და დაწვრილებით დაგვიწერე შე კაი კაცო შენა

გელით;

კაიროსი!

პ.ს.

აქაა მგონი შენთან ძაღლის თავი დამარხული, წინასწარცოდნას ურევ ბედისწერაში ანუ წინასწარგანსაზღვრაში..

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 28 2008, 12:55 AM

ღმერთის წინასწარცოდნას არ მივიჩნევ წინასწარგანზრახვად... არც ბედისწერად
თუმცა ღმერთის წინასწარცოდნა იმის დასკვნის საშუალებას მაძლევს რომ ბედისწერა (არაისლამური კუთხით დანახული) არსებობს... ღმერთს არ ვაბრალებ ამ გარემოებას... არ დამდო ბრალი მერე

ღმერთის არსებობაც რომ გამორიცხოს ადამიანმა... მაინც შეიძლება იმ დასკვნამდე მივიდეს რომ სამყარო ლოგიკურ სცენარს მიუყვება და მის ირგვლივ ვითარდება...
სრულიად ვაკუუმში 2 სხვადასხვა მუხტის მქონე ელექტრონი რომ მოათავსო ერთმანეთის ელექტრომაგნიტულ ველში... ისინი ერთმანეთს მიიზიდავენ და განმუხტვა მოხდება...
ადამიანმა რომ გამოთვალოს და ვაკუუმში მოათავსოს გარკვეული ციფრი ელექტრონებისა... პირობითად 10+/10- შეიძლება განმუხტვა არ მოხდეს რადგან ერთის ბოლომდე მიზიდვა მეორე მუხტმა შეაჩეროს და დინამიური სტრუქტურის მქონე ერთობლიობა მიიღოს...

რათ მოვიყვანე ახლა ეს მაგალითები... თუ ადამიანმა წინასწარ გამოთვალა რაც მოხდებოდა, ადამიანია დამნაშავე იმაში თუ მუხტები ერთმანეთს იზიდავენ? არა ამაში მუხტების თვისებაა დამნაშავე, მიიზიდონ საპირისპირო მუხტის მქონე ელექტრონი... თუ მათემატიკურად დააფორმულირებს ადამიანს შეუძლია გათვალოს ყველა დეტალი წინასწარ თუ რა მოუვა ამ მუხტს და შესაბამისად თითოეულ მუხტი თავისი სცენარის მიხედვიტ იმოქმედებს...

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Feb 28 2008, 02:30 AM

Genesis

ყოველივე ეს ნიშნავს, რომ ყველაფერი წინასწარ განზრახულად მიუყვება დროის დინებას

ქრისტიანობა კი გვასწავლის, რომ შესაძლოა იმ სჯულის მოძღვარს, ვისაც მესსიის მოსვლა უნდა ემცნო კაცობრიობისათვის, თვალი და ყური დაეხშოს და ვერაფერი გაიგოს, სამაგიეროდ კი, ეს გაიგოს და შეიგრძნოს ჯვარცმულმა ავაზაკმა......

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 28 2008, 04:03 AM

ანუ ყოველივე ეს ნიშნავს, რომ ქრისტიანული იდეის ვერაფერი ვერ გაიგო ამ მუხტებსა და გენებში ჩაფლულმა ჩვენმა გენესისმა
შეგიძლია მაგ მუხტებს შეეშვა და ქრისტეზე ვისაუბროთ? სიყვარულზე და გამოხსნაზე, შენ ისე შეიჭერი მაგ თეორიებში ლამის ღმერთიც კი თამაშგარე დატოვე
მდაა ტიჟოლაია კარტინა...
არა, რა რაღაც სხვა გზა უნდა ვნახოთ ქრისტე ვინ იყო შენთვის? და რა გააკეთა კაცობრიობასთვის? მოდი მოკლე შენი კატეიხიზმო დაწერე ( რადგან რასაც ამბობ სრულიად არაქრისტინულია) და ვისაუბროთ, ვინაა ღმერთი, რაა სამყარო და ა.შ.
ერეთI რამ აშკარაა, არაქრისტიანულია შენი ეს თეორები, და როგორ ათავსებ ამ ქაოსს ქრისტიანობაში საკვირველია
აბა აირჩიე, რომელი საკითხის გარჩევით დავიწყოთ?

მოდი პირველად დუალისტური ეჭვები გავფანტოთ
შენ რაღაც სამყაროზე საუბარობ, რომელიც თურმე უღმერთოდაც რაღაც თავისი სცენარი აქვს და თურმე ვითარდება და ა.შ.
რაა სამყარო შენთვის და ვინაა ღმერთი? მერე მომიყევი ვინ იყო ქრისტე... ოღონდ მარტივად და ნათლად, მუხტების და გენების ჩახლართოლოგიის გარეშე

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Feb 28 2008, 11:13 AM

კი
ოღონდ იგულისხმება რომ თითოეული თვითონ არის თავისი ბედის ავტორი...

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Feb 28 2008, 11:37 AM

ჩემთვის გაუგებარია რატომ წვალობთ ამდენს ამ საკითხთან დაკავშირებით. პრობლემის მოგვარება ძალიან მარტივად შეიძლება. გადაშალეთ დამასკელის "გარდამოცემა" (დოგმატური სახელმძრვანელო) და იქ ნახავთ შესაბამის პასუხს ამ საკითხთან დაკავშირებით.

არაფერია წინასწარ განზრახული, გადაწყვეტილი, დაწერილი და თუკი უფალმა იცის მომავაი ეს მისი განჭვრეტილობის შედეგია და არანაირად განზრახულობის.

მე თუ ვხედავ მანქანას, რომელიც უფწკრულისაკენ დიდი სისწრაფით მიექანება, ვიფიქრებ რომ იგი უსათუოდ გადავარდება უფსკრულში და ეს არ ნიშნავს რომ მას მე გადაუწყვიტე უფსკრულში გადავარდნა. მაგრამ თუ მოხდა ისე რომ დაამუხრუჭა (ესეც ხომ შეიძლება გავიფიქრო), იგი გადარჩება და არც ეს ნიშნავს რომ მე გადავარჩინე იგი.

შეადარეტ ეს ადამიანური განსჯა ღვთაებრივ ყოვლისშემძლეობასთან და შესაბამისი დასკვნა გამოიტანეთ.

კიდევ ერთხელ ვამბობ ყველა ასეთ საკითხზე დამასკელის დოგმატურ სახელმძრვანელოს მიმართეთ.

პოსტის ავტორი: catherina_10 თარიღი: Feb 28 2008, 12:45 PM

ერთერთი საუბრის დროს ჩემს მოძღვართან "დავიწუწუნე", რომ ყველაფერი ღმერთის ნებაათქო, მან კი მიპასუხა "შენ თუ თავი არ გაანძრიე ყველაფერს უფალს ნუ დააბრალებო" ასე რომ ჩემო კარგებო, თავისუფალი აზროვნება ღმერთმა იმიტომ მოგვცა რომ ჩვენთვითონ გადავწყვიტოთ რა აროს კარგი და რა არის ცუდი, ამით კი ასე მგონია ჩვენთვითონვე ვიქმნით ბედსაც და ჩვენ ცხოვრებასაც, ღმერთი გზას გვაჩვენებს, ჩვენ კი უნდა ამოვირჩიოთ......
შეიძლება ვცდები ან არასწორად ვთქვი რისი თქმაც მინდოდა, ამიტომ მომიტევეთ

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 28 2008, 02:02 PM

დამასკელის წავიკითხე უკვე კაიროსის რჩევით... ვეთანხმები მასაც და შენც რომ ღმერთის წინასწარმცოდნეობა არ ნიშნავს იმას რომ ღმერთის ბრალია ვინმეთუ იმ მომავალს მიაღწევს რაც ღმერთმა წინასწარ უწყის... თუმცა ეს არ ცვლის იმ ფაქტს რომ ვინმეს მომავალი უკვე ცნობილია და ზუსტად ისე მოხდება როგორც ეს ცნობილია...






ხო მეც მაგას ვგულისხმობ... შეიძლება ვცდებოდეთ მარა ეს ლოგიკურია და აფსურდს ტყუილად ეზახიან...



ვერფაერი გავიგე ჰომ თქვენმა გენესისმა?...

1) სიყვარული და გმოხსნა უფლის ნებად თუ მიიჩნევ... ისიც უნდა იცოდე რომ უფალი უცვლელი და მარადიულია... შესაბამისად მანამდე ქონდა ეს გეგმა და სიყვარული ვიდრე ადამიანს შექმნიდა...

2) თუ პირველ პუნქტში არ დამეთანხმები იგივე რჯული დაგდებს ბრალს რომელსაც შენ ემორჩილები... ხოლო თუ დამეთანხმები რომ უფალს გეგმა სიყვარულის და ცოდვილი ადამიანის დახსნისა ადამიანის შექმნამდე რომ ჰქონდა... იმაშიც უნდა დამეთანხმო რომ სცენარიც არსებობდა (ლოგიკური განვითარების მქონე და არა უფლის უშვალო ჩარევით) და ამ სცენარის წინასწარცოდნის გამო ჰქონდა უფალს ეს გეგმა და სიყვარული...


პ.ს. სად ნახე ახლა ჩემში უფლის არსებობაში და სიყვარულში დაეჭვება?
მუხტებზე იმიტომ დავიტსკე საუბარი რომ ყველაზე მარტივი ერტეულია რაზეც ადამიანს კონტროლი და დაკვირვება შეუძლია ფორმულირებით... კითხე კანუდოსელს და გეტყვის... ეს არ ნიშნავს იმას რომ უღმერთობა მომაწერო ეგრევე... და მძიმე სურათი დახატო

პოსტის ავტორი: დავით ივერიელი თარიღი: Feb 28 2008, 02:08 PM

იცით მე პირადად ბედისწერას არ მივიჩნევ სერიოზული განხილვის საგნად... რადგან ადამიანი თვითონ იქმნის მომავალს...

მაგრამ მეტად მაფიქრებს ავგუსტინე ნეტარის სიტყვები:
"რამდენადაც არ უნდა სრულყოს ადამიანმა თავისი თავი, რაც არ უნდა მოიმოქმედოს, ამით ვერ მოახდენს ზეგავლენას თავის ბედზე"

პოსტის ავტორი: seminarieli lela თარიღი: Feb 28 2008, 02:24 PM

კი მაგრამ თუ ეს საკითხი მართლა ესე ძალიან გაინტერესებს, 7წელი
შენს ადგილზე ვინმეს მივმართვდი ვინც ამ საკითხთან დაკავშირებით სრულ ინფორმაციას მომაწვდიდა.
მართლა არ არის სახუმარო თუ ამდენს ფიქრობ ამაზე

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 28 2008, 02:30 PM

მარტო ამაზე კიარვფიქრობ

მადლობა ისე რჩევისთვის.... მრავლის აზრიმაქ მოსმენილი ამის შესახებ და დემაგოგოიით მბერვას ყველა... არადა რომ ჩაუკირკიტო და ჩიხში შეიყვანპ.. გეტყვიან რომ ამაზე პასუხი ადამიანს არააქ... მაშინ დემაგოგიიით რაღას მბერავდნენ?

ასეთ თემებზე ფიქრი სახუმარო არარის და სასარგებლოა

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Feb 28 2008, 03:25 PM

Genesis

შენ თუ არ გინდა დაჯერება ეგ სხვა საქმეა, მაგრამ ქრისტიანობა არ ბედისწერას როგორც წინასწარ განსაზღვრულ რეალობას.

დაკვირვებით წაიკითხე პავლე მოციქულის რომაელტა მიმართ ეპისტოლე, უფრო სწორად მისი განმარტება ოქროპირისეული. უფალი არ წვრილმანდება იმაზე ადამიანი მარჯვნივ გაუხვევს თუ მარცხნივ რომ ეს უკვე მან იცის, უფალმა უწყის ის შინაგანი მდგომარეობა ადამიანისა, რომელიც მას (ადამიანს) ან ცხონებისკენ ან წარწყმედისკენ მიაქანებს. არავის ბედი არაა განსაზღვრული წინასწარ. ეს დამოკიდებულია ადამიანის თავისუფაი ნების მოქმედებაზე, თუ საით მიიდრიკება იგი, და საითაც ეს ნება წარიმართება იმ ნების დასასრული იცის უფალმა, რომ სიკეტით ცხოვრება აცხონებს ადამიანს, სიბოროტით ცხოვრება კი წარწყმედს მას.

თუი იმას დავჯერდებით რომ ეს ცხოვრება ადამიანის ცხოვრება რარაც დაწერილი წიგნია, იქამდე მივალტ რომ უფალს უსაყვედურებთ რატომ ბადებს ადამიანს თუკი იგი ვთქვათ ტავს მოიკლავს, მას დაგმობს და ა.შ.

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 28 2008, 04:17 PM

აი ეს უქვე უფლის არასწორი გაგებაა... ადამიანს შეუძლია დაწვრილმანდეს და რაღაცაზე იფიქროს ან არ დაწვრილმანდეს და რაღაცაზე არ იფიქროს...


ხოლო უფლისთვის ნებისმიერი წვრილმანი მსხვილმანია და მსხვილმანი კიდე წვრილმანი... ანუ ადამიანური თვალთახედვით არ უყურებს ინფორმაციას. უბრალოდ იგი ნებისმიერ დეტალს მოიცავს... ნებისმიერ დროს და ნებისმიერ სივრცეს....

პოსტის ავტორი: afxazi თარიღი: Feb 28 2008, 04:20 PM

Genesis

ამიხსენი რას ნიშნავს უფლის არასწორი გაგება.

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Feb 28 2008, 04:22 PM

Genesis

გასაგებია, მაგრამ წინასწარ არაფერი არ არის განსაზღვრული

წინასწარ ცნობილია, ისიც მხოლოდ უფლისთვის

ეს მართლმადიდებლურად, ისლამურად კი - "აშჰადუ ალ-ყადარ"

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 28 2008, 05:49 PM

არაუშავს თუ არც დამეთანხმები... ჩემი ეგოიზმი რომ ყველა დამეტანხმოს, არაა იმის რირსი რომ ვინმე დამეთანხმოს


კაი დავუშვათ რჯული კრძალავს იმის გაფიქრებასაც კი რომ ღმერთის განსაზღვრულია ყველაფერი, რადგან ამას მკრეხელობად მიიჩნევს... მარა იმის თქმა ხო არაა აკრძალული რომ წინასწარ განსაზღვრულია გენეტიკისა და გარემოს შერწყმის მიხედვით (ეს ასეა... ადამიანი ნებისმიერ გადაწყვეტილებას თავისი ზნეობის და შესაძლებლობის, გარემოდან მიღებულ სიგნალებთან ურთიერთკავშირით იღებს...) ? თუ ეს ჯდება რჯულის ნორმებში და უფლის სამართლიანობას და სიყვარულს ადამიანის თვალში ჩრდილს არ აყენებს... მაშინ ვთვლი რომ იდეალური ჰიპოტეზაა და დროა თეორიის სტატუსი მივანიჭო...


პ.ს. დავით ხო ხედავ რასაც ვგულისხმობდი... აი აფხაზის შემტხვევა ადასტურებს რომ არასწორი შეხედულება აქვს ბევრს ამ საკიტხთან დაკავშირებით და ამტკიცებენ რომ ღმერთი არაა იმდენად დაწვრილმანებადი, რომ თითოეულის ცხოვრების უმცირესი დეტალები განჭვრიტოს წინასწარ... ასეთი რამდენი შემხვედრია ვისაც ასე უთქვია...

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 28 2008, 07:22 PM

აი რას ასწავლის ქრისტიანობა
1) ღმერთმა ყველაფერი იცის ( მსხვილმანებიც და წვრილმანებიც)
2) ადამიანი თავისუფალია არჩევანში
3) ღმერთის ყოვლისმცოდნეობა არ ნიშნავს რომ ეს მომავალს განსაზღვრავს

ანუ გენესის ის ექვსი რაც მოგიყვანე იყო აბსურდი და გმობა ქრისტიანობისა, ის რომ ღმერთმა იცოდა ადამიანის დაცემა და თავისთავად მისი გამოხსნაც, ეს არ ნიშნავს, იმას რომ "სცენარი" დაწერილი და განსაზღვრული იყო, გიმეორებ ან უნდა დაგმო ან უნდა განმარტო ის ექვსი ( სხვებიც იყო, მაგრამ ესაა საკმარისი) სიმცდარე

დავიწყოთ ამით, აქ მძიმედ ცდები, სრულიად გამორიცხულია მსგავსი რამ, ადამიანის მომავალი შეიძლება ღმერთმა იცის, მაგრამ ეს არაა "ბედის ამბავი", არამედ ღმერთის ყოვლისმცოდნეობის, რომელიც არანაირ
გავლენას ( უარყოფითს ვგულისხმობ) არ ახდენს ადამიანის არჩევანზე ანუ არჩევანი მხოლოდ ადამიანისაა!



2)


ესეც წინა შეცდომის გაგრძელებაა, სადაც ცდილობ დაამტკიცო ( მე შეგიდარე, როგორ გნოსტიკოსები ); რომ ადამიანები უკვე იბადება ან ღვარძლად ან ხორბლად ანუ ან წარწყმედილად ან ცხონებულად, აქ დიდი შეცდომაა, რადგან ყველა იბადება "ხორბლად" და ცხონებისათვის, გაღვარძლება ან ხორბლად დარჩენა, ეს უკვე ადამიანის პირადი არჩევანის შედეგია!


3)


აქაც ტერმინოლოგიას ურევ, "ბედისწერა" სრულიად შეუწყანრებელი ტერმინია ქრისტიანობაში და არანაირად არ შეიძლება ის შევუსაბამოთ საღვთო თვისებებიდან რომელიმეს!


4)


აქ იმისა გარდა, რომ შეურაცხყოფას აყენებ მორწმუნეთ და მათ რწმენას, რომელსაც დემაგოგიას უწოდებენ ( ხშირად აკეთებ ამას და სჯობს აღარ ახსენო), ამავდროულად გვაძლევ "ბედისწერის" შენეულ დეფინიციას, რომელსაც რატომღაც ისევ აკავშირებ იმას, რომ "ვიღაცისათვის" ანუ ჩვენებურად რომ ვთქვათ ღმერთისათვის ცნობილია მომავალი...


5)


ესეც მანიპულაცია არის კანონისა, კანონს ის კი არ უთქვამს, წყეულ იყოს ის ვინც "ბედისწერას" არ ირწმუნებსო, ეს გენესის იდეათა ნაყოფია, არამედ ის , ვინც ღმერთის ყოვლისმცოდნეობას უარყოფსო, ეს კი არანაირად არ ნიშნავს ბედისწერას, ღმერთმა იცის, მაგრამ ეს არ ნიშნავს იმას, რომ ჩვენ იმიტომ ვაკეთებთ, რომ მან რაიმეთი განსაზღვრა ეს მისი ცოდნით!

6)



ეს კი საერთო ბოლო აკორდია შენი იდეების ქაოსისა, არჩევანი ყოველთვის ჩვენია, და არც არაფერს არ მივუყვებით; ნებისმიერი ზეგავლენა ( გარემო, გენეტიკა...) რჩება მხოლოდ ზეგავლენად, და ადამიანის ნება და გადაწყვეტილება ყოველთვის თავისუფალია და განუსაზღვრელი!

ესაა შენი შეცდომები გენესის; შეცდომები ქრისტიანული გაგებით,თორემ აზრის თავისუფლება ყველას აქვს და შეგიძლია გწამდეს ის რაც გსურს, უბრალოდ ქრისტიანობის ბურუსში ნუ ხვევ საკუთარ აზრებს, მათ თავიანთი ქაოსიც და ბურუსიც ეყოფათ!

იხარე;

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Feb 28 2008, 09:48 PM

KAIROS

6ვე პუნქტებს გავცემ პასუხს თუ ჩამომიყალიბებ შენს შეხედულებას როგორ ახერხებს ადამიანი არცევნის გაკეთებას მარჯვნივ გაუხვიოს თუ მარცხნივ?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Feb 29 2008, 01:00 AM

ჩემი შეხედულება მთლიანად ემთხვევა დამასკელის აზრს და ქრისტიანულ დოგმატიკას
კითხვაზე კითხვით ნუ მპასუხობ, თუ გვინდა დიალოგი გაგრძელდეს და მართლა საინტერესო და ნაყოფიერი იყოს, მაშინ უნდა გავარკვიოთ სწორედ შენი იდეები, რადგან რბილად რომ ვთქვათ განსხვავდებიან ქრისტიანული აზრისაგან... მოკლედ გენესის, გვესაუბრე კაცო, ვიცი, შენ აქცენტს აკეთებ ზეგავლენებზე ( გარემო + გენეტიკა), რათქმაუნდა რაღაც გავლენა არის, მაგრამ არა გადამწყვეტი, ადამიანი თვითონ აკეთებს არჩევანს, რაიმე შიგა ან გარე ზედმეტი ზემოქმედების გარეშე... ასე რომ, მოდი შენზე გვესააუბრე, კაიროსის თეოლოგია დამასკელს ემთხვევა აქ და ყველგან
გისმენთ-ით;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Mar 2 2008, 02:17 PM

1)ბედის ამბავად მიმაჩნია როცა ადამიანი დაბადებამდე უკვე მსჯავრდადებულია ან ცხონებული.

ამის გამარტებაში გამოვიყენებდი ისევ იმ ადგილს ... სადაც წერია რომ კეთილი ხე კეთილ ნაყოფს გამოიღებს და ცუდი ხე ცუდ ნაყოფს... არ არსებობს კაცმა სიმინდი დათესოს და მის ნაცვლად ძაღლყურძენა ამოვიდეს... მსჯავრდადებულად თუ მიმაჩნია ვინმე, მხოლოდ საკუთარი მომავალი ცხოვრების შეცოდებების გამო და ცხონებულად თუ მიმაჩნია ვინმე მხოლოდ საკუთარი არჩევნის გამო... (ანუ ამ ადგილასაც გამოვრიცხავ იმას რომ, უხეში თქმით უფალმა ჩამოწერა ამას სიკვდილი იმას გადარჩენაო... )
ჩემი მოსაზრება იცი რომ სცენარს ქმნის გარემო + გენეტიკა და არა ღმერთი.... შესაბამისად თუ ვიტყვი რომ წინასწარ ცნობილია ვინმე მსჯავრდადებული იქნება თუ ცხონებული ამით ჩემს ჰიპოთეზას არ გავცდები... და არც ღვთის სამართლიანობის და სიყვარულის გმობად მიმაჩნია...


2)ციტატა
არ არსებობს ეკლამა ლეღვი გამოისხას... კარგი ხე კარგ ნაყოფს ისხამს... ცუდი კიდევ ცუდს...
ღვარძლი რომელიც ითესება ხორბალთან ერთად ხორბალს არ არმოაცენებს და ხორბალი კიდე ღვარძლს...

ეს ადგილი ზემოთაც გამოვიყენე, რასაც შენ შეცდომის გაგრძელება უწოდე... გნოსტიკები უფალს და სამყაროს მიჯნავდნენ... მე კიდე არ ვუარყოფ უფლის მადლის და სიყვარულის მოქმედებას ნებისმიერ დროში... უბრალოდ ვთვლი რომ ღმერთი როგორც ყოვლისმომცველი ყოვლის შემძლე ყოვლისმცოდნე და უცვლელი არსი, ყოველთვის არის მასში იყო და იქნება მომავალში ზოგადად კაცობრიობის და კონკრეტული ადამიანის სიყვარულის ტუ დახსნის გეგმა... ანუ ჩემთვის განკუთვნილი დახსნის და მადლის გეგმა სამყაროს შექმნამდეც ქონდა და ჩემი გარდაცვალების შემდეგაც ექნება... მხოლოდ იმ კანონიკური მოსაზრებით რომ ღმერთი უცვლელია და მისთვის დრო არ არსებობს


3)ციტატა
არა აქ მნიშვნელობა რას დაარქმევთ ამას... ბედისწერას თუ წინასწარგანჭვრეტას...

ამაზე ამბობ რომ ბედისწერა სრულიად შეუსაბამო ტერმინია ქრისტიანობაში და საღვთო თვისებებს არ შეესაბამება...

ვფიქრობ რომ ეგ ადრე არსებული ბედის მცდარი გაგების დამსახურებაა... და საღვთო თვისებებს არც უნდა შეესაბამებოდეს იმიტომ რომ ღმერთს არც მომავალი აქვს და არც წარსული... ანუ ეს ტერმინი მხოლოდ უნარშეზღუდულებს შეესაბამება... ღმერთის თვისებაში კიდე გამორიცხულია მისი არსებობა...


4)ციტატა
ბედისწერა არის_ გარემოს + საკუთარი გადაწყვეტილება... ვისთვისაც გარემო სრულადაა ცნობილი და ადამიანის შინაგანი სამყარო მისთვის ამ ადამიანის და გარემოს ურთიერთქმედების შედეგი ცნობილია... ანუ 2+2=4
რაც არ უნდა დემაგოგოიით გაბეროს მორწმუნე ადამიანმა ამის არსებობა, საბოლოო პასუხი ის იქნება რომ უკვე ცნობილია ვიღაცისთვის ჩვენი ცხოვრება...

ბრალს მდებ რომ მორწმუნეთ შეურაცყოფას ვაყენებ...


"უფალი არ წვრილმანდება იმაზე ადამიანი მარჯვნივ გაუხვევს თუ მარცხნივ " ასეთი ფრაზა მიმაჩნია დემაგოგიად, ამის მთქმელის მორწმუნეობაში კიდე ეჭვი არ მეპარება...


თუ მეტყვი რომელ ადამიანს გააჩნია ან გააჩნდა სრულყოფილი რწმენა და ყველა კითხვაზე პასუხი, მაშინ ვიტყვი რომ იმას არ სჭირდება თავისი უცოდინარობის კვება ჰიპოთეზებით...
მაინც გავითვალისწინებ შენს რჩევას და ვეცდები მოვერიდო ვინმეს ნათქვამის დემაგოგიის კატეგორიებში ჩაწერას...



5) ციტატა
თუ ვინმე ამბობს ბედისწერა არ არსებობსო, ამასთანავე არ უნდა ფიქრობდეს იმასაც რომ მისი გზა თუ რას მოიმოქმედებს ყველაზე მცირე დეტალებშიც კი არ არის ცნობილი უფლისათვის წინასწარ... თორე რჯულის წყევლას იმსახურებს

თვლი რომ რომელიგაც რჯულის კანონის მანიპულირებით ვცდილობ ვინმეს აზრი მოვახვიო თავს...


სიმართლე გითხრა ხელახლა რომ გადავიკითხე მეც ასეთი შთაბეჭდილება დამრჩა...
არადა მანდ რაც წერია აბსოლუტურად სიმართლეა... რჯულის წყევლას ის იმსახურებს ვინც ამბობს ან ფიქრობს რომ მისი გზა თუ რას მოიმოქმედებს ყველაზე მცირე დეტალებშიც კი არ არის ცნობილი უფლისათვის წინასწარ...

ბედისწერაზე რა შეხედულებაც არ უნდა გააჩნდეს სულერთია... სჯეროდეს მის გინდ არა ამ თეზისის ფარგლებს არ უნდა გასცდეს...
უფლის ყოვლისმცოდნეობაში ეჭვი არ უნდა შეიტანოს....



მეექვსეზე კი გიპასუხებ მაშინ როცა მეტყვი ტუ რა მექანიზმით აკეთებს ადამიანი არჩევანს მარჯვნივ გაუხვიოს თუ მარცხნივ...

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 2 2008, 05:20 PM

ოოო, ეს უკვე წინსვლაა!

ახლა გენესის ერთი რამ უნდა გითხრა არ უნდა გეწყინოს, ამ შემთხვევაში შენ ქრისტიანობის გარეთ
ხარ და რასაც მე გიწერ ქრისტიანული სწავლებაა, ასე რომ ილოცე, რომ შემოვიდეს შენში ჭეშმარიტება
და გაიზარდო! რადგან ნამდვილად დასაფასებელია და მე გიფასებ კიდევაც, რომ შენი რწმენა არაა ლიტონი
რწმენა, არამედ მაძიებელი რწმენა, თუმცა ჯერ არა "მცოდნე რწმენა", მთავარია, გქონდეს გულწრფელობა
და მუდმივი გახსნილება ჭეშმარიტი სიტყვის მიღებისათვის და ზოგი საკუთარი წარმოდგენის უარყოფისათვის!

ნოკლედ, ვიმეორებ შენი პასუხები, უფრორე წინსვლა იყო, ვიდრე ძველ სიმცდარეებში გამყარება;
მივყვები ნელნელა

1)

ამ საკითხს, რომელშიც მცდარად ფიქრობდი, რომ უკვე დაბადებული ადამიანი ან ცხონებულია ან წარწყმდილი
ვიმეორებ აქ არაა ღვთის ყოვლისმცოდნეობაზე საუბარი, სადაც ეს ბუნებრივია, არამედ ადამიანის მომავალის
აწყობაზე, სადაც შენ ზედმეტად გადამწყვეტ მნიშვნელობას ანიჭებ გინდ გენეტიკას და გინდ გარემოს! სადაც ამბობ
რომ გენეტიკა ( +გარემო) წარმოჩნდება ბედისწერის განმსაზღვრელად და არა ღმერთი:

სადაც თითქოს ღვთის გმობას აღწევ თავს ( რადგან მაშინ ღმერთია მეძავეობის ჩამდები, და იგია მკვლელობის მოთავე, რადგან მან განსაზღვრა), მაგრამ გავიწყდება ადამიანი, უფრო სწორედ გავიწყდება მისი ღვთის ხატება და მსგავსება ჩადებული უფლის მიერ, ქვემოთაც გეტყვი და ახლაც გიმეორებ, არავინ უარყოფს, წარმოშობის, ოჯახის, საზოგადოების მავნე ან პირიქით, კარგ გავლენას ადამიანზე, მაგრამ ყოველთვის ხაზი ესმება ადამიანის თავისუფალი ნების თავისუფლებას! ანუ იუდა, ნამდვილი ებრაელი, პატიოსან ოჯახში გაზრდილი ( კარგი გენეტიკა) და საოცარ გარემოში გატარებული წლები ( კარგი გარემო) ანუ უფლის ყველა სასწაულის თანამხილველი და ხანდახან თანამოქმედიც კი, მაინც , საკუთარი ნებით მიდის უფლის ღალატამდე და საკუთარი თავის მკვლელობამდეც! და პირიქით, მარჯვენა ავაზაკი, არცთუისე წმიდა გენების ( ეს გადმოცემით და ლოგიკურად ვიცით) და საზიზღარი, მკვლელი ( მას ბარაბა ათასი თავის "სჯობდა", რადგან ბარაბა მკვლელი იყო ერის პრინციპების გამო, ეს კი იყო ავაზაკი, მძარცველი, ყაჩაღი...), სისხლიანი და დაუნდობელი გარემოს შვილი, პირველი შედის სამოთხეში!!! ესაა ადამიანის ნების თავისუფლების ზეიმი; როცა ყველაზე დაცემულსაც შეუძლია ყველაზე მაღლა ავიდეს, თან ყველაზე ბოლო წუთში, ბოლო წამში, ბოლო სიტყვებში "უფალო, მომიხსენე სასუფეველსა შენსა"! აქ უკვე ზედმეტია შენნეული გენეტიკა და გარემო, შენნეული "დაბადებამდე მსჯავდებული ან ცხონებული", აქ თავისუფლება, სინანული და უფლის შემწყნარებლური სიყვარული ყვავის!


2)
აქაც იგივე შეცდომაა, მცდარ აზრს უსაბამებ სწორ იდეას და ასე ცდილობ გაამართლო, ის რომ უფალმა იცის ყოველივე დეტალებში და ისიც იცის, როგორ იხსნას ანუ როგორც შენ წერ: არანაირად არ ნიშნავს, რომ რომელიმე ადამიანი იბადება ან კარგ ხედ ან ცუდად, ანუ მთელი ის მსჯელობა რაც პირველ მუხლში მოგიყვანე.


3)
აქ შენივე შეცდომა გამოასწორე, როცა ეს "თუ" საღვთო თვისებას "წინასწარგანჭვრეტას" და უცნაურ ტერმინ "ბედისწერას" შორის წაშალე, როცა ბედისწერაზე თქვი:

ასე რომ აქ მორჩა კამათი, როგოც

4) პუნქტში, სადაც ნამდვილად მოსაწონად, დაიხიე უკან


5)

ამაზე უკვე ვისაუბრეთ, რომ ღვთის ცოდნა, ადამიანის არჩევანზე არ ახდენს გავლენა...

ხოლო შენ მე-6 მუხლის წინამოსამზადებელ კითხვაზე, ვფიქრობ უკვე მეწერა პასუხი:

როცა დაგიწერე, რომ მე დამასკელს ვიმეორებ და მას ვეფუძვნებიმეთქი:


მოკლედ მომეწონა ეს დიალოგი გენესის და იმედია სასარგებლო იქნება.

იხარე;

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: makiki თარიღი: Mar 2 2008, 06:35 PM

არსებობს თუ არა ბედისწერა ამის თაობაზე ხშირად მიკამათია და საბოლოო პასუხამდე ვერასდროს მივსულვართ. მაგრამ ის ნათლად ჩანს რომ ყველას ბედი თავიდანვე რომ იყოს გადაწყვეტილი ჩვენს ცხოვრებას აზრი დაეკარგებოდა,არ შეიძლება გულზე დავიკრიფოთ ხელები და ვთქვათ რომ მაინც ისე იქნება როგორც უფალი ინებებსო,აქ უფლის ნათქვამ სიტყვებს მოვიშველიებ როცა წყალში მყოფ ადამიანს ეუბნევა,რომელიც შველას სთხოვს "გაანძრიე ხელები და გეშველებაო"

პოსტის ავტორი: q-e-T-i თარიღი: Mar 2 2008, 06:40 PM

სწავლებას ბედისწერის შესახებ არ იწყნარებს ეკლესია. როგორც წმ. იოანე ოქროპირი ამბობს: „არ არსებობს სხვა იმდენად ზადიანი და უკურნებელი სწავლება, როგორც სწავლება განგებისა და ბედისწერის შესახებ. თუკი აუცილებელია მოხდეს ბედისაგან განსაზღვრული მაშინაც, როდესაც ბეჯითად ვმუშაობთ და მაშინაც, როდესაც გვძინავს, ნუ შეაბამს უღელში ხარებს მიწათმოქმედი, ნუ გამოიტანს სახნისს, ნუ გაჭრის კვალს, ნუ დასთესს, ნუ ელის წლის ხელსაყრელ დროს, ნუ იტანს სიცივეს, ხანგრძლივ წვიმას, უბედურებებს და შრომას მთელი წლის მანძილზე, ნუ ლესავს ნამგალს და ნუ მკის დათესილ პურს, ნუ ლეწს თავთავს, ნუ რგავს და ნუ ელის მცენარეებს, - მოიცილოს მიწათმოქმედის ყველა ზრუნვა, დაჯდეს სახლში და იძინოს: თუკი ყველაფერი ბედისგან უეჭველად აქვს დანიშნული, სიკეთე თავისით მიუვა სახლში... რატომ არ გადაწყვეტთ ასე მოქცევას, თუკი მართლაც გჯერათ ბედისა?..

როდემდე ვიქნებით გონებით ბავშვები? როდემდე არ შევწყვეტთ უქმ ლაპარაკს? თუკი ცუდს და კარგს ბედი აყალიბებს, რატომ არიგებ და აძლევ რჩევებს ბავშვს? თუკი ბედი აქცევს კაცს ღარიბად და მდიდრად, ნუ გზავნი შვილს სასწავლებლად, ნუ აძლევ ფულს, ნუ ცდილობ გამდიდრდე და საქმე ბედს მიანდე. მაგრამ ამას ვერ ბედავ. ხედავ, არ უჯერებ მას პატარა საქმეში, დიდში კი ეყრდნობი...

[ბედი რომ არსებობდეს] არავინ იქნება კარგი და ცუდი. აბა, რისთვის ვაქებთ ვინმეს სიკარგისათვის? რისთვის ვაამებთ?ეს ხომ მისი სათნოება არაა, არამედ ბედისწერის. რისთვის ვკიცხავთ? რისთვის ვწყევლით? ცოდვა ხომ მისგან არ მოდის, არამედ ბედისაგან, რომელმაც უბიძა მას. ადამიანი, რომელიც საკუთარი სურვილით არ აკეთებს რამეს, არამედ ბედიგანაა იძულებული, არც კარგია და არც ცუდი. ხედავ, რა უაზრობამდე მიგვიყვანა ბედზე ლაპარაკმა? არავინაა ღვთისმოსავი, არავინ - გარყვნილი, არავინ - ანგარებისმოყვარე, არავინ - სამართლიანი. სათნოებაც და ნაკლიც გაუქმებულია, ტყუილად ვართ მოსულები აწინდელ ცხოვრებაში, უკეთ რომ ვთქვათ: არა ტყუილად, არამედ საუბედუროდ“.

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Mar 2 2008, 07:36 PM

მე ერთი ესეთი ჩვეულება მაქვს, ყოველი წლის დასაწყისში ჩემს ,,ბედს ვწერ" ხოლმე... მერე რასაც დავწერ გეგმებში გადამაქვს და ვასრულებ...

ნუ ძალისაებრ რა...

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Mar 3 2008, 02:26 AM

KAIROS


არ ვიცი სად ნახე შენ ჩემი აზრების თამაში... ანუ სადღაც სხვას ვწერდი და მერე გადავაკეთე... ხოდა წინსვლაც დაგინახია...

განა ადამიანი არჩევანს საკუთარი მონაცემების ხარჯზე არ აკეთებს... რა განსხვავება იიმ ორ ავაზაკს შორის რომელიც ქრისტეს გვერდით იყო გაკრული? ორთავე ავაზაკები იყვნენ და ერთ განაჩენს იხდიდნენ... მაგრამ ერთერთ უფრო ძლიერი განსჯის უნარი აღმოაჩნდა... ამას მისი სიტყვების თანმიმდევრობა ადასტურებს... სწორი განსჯა კიდე ტვინის საქმეა... ტვინის განვითარება კიდე მშობლებისგან მიღებული გენეტიკური მასალის (ანუ როგორი გამოუვიდათ მშობლებს) და ის თუ რა გარემოში განვითარდა...

თუ ეთანხმები იმ აზრს რომ ადამიანი არჩევანს ისეთი ანატომიური ორგანოთი აკეთებს როგორიც ტვინია... მაშინ რათ უნდა გიკვირდეს ის, რომ ტვინის ჩამოყალიბებაზე პასუხს აგებს გენეტიკა+გარემო...


ჩემთვის ერთია მთავარი... დაიFანტოს დაბურული წარმოდგენები და ირონიები, თუ როგორაა ღმერთი წინასწარ მცოდნე, ადამიანის თითოეული ქმედება წინასწარ ცნობილი... და ამასთან არ არსებობს არანაირი ბედი...

ყველას უფიქრია ამაზე და გაურკვევლობაში ამთავრებენ... აი იოანე ოქროპირის ციტატა რომ არის მოყვანილი ზემო პოსტში... დავუშვათ ბედი არსებობსო რო წერს... რატო დაუშვა? იმიტომ რომ ისიც ფიქრობდა ამის შესახებ და აწუხებდა ეს საკითხი... შენც გაწუხებდა ალბათ (მეეჭვება რომ დამასკელს დაუფიქრებლად დაეთანხმე...)

მე კიდე ვაცხადებ რომ ადამიანი თავისი არჩევანით ქმნის თავის ბედს და რა არჩევანიც არ უნდა მიიღოს მან, ესაბსოლუტურად დამოკიდებულია მისი გონებრივი მონაცემების გარემოზე რეაგირებით... ანუ ყველა არჩევანში თვითონ აგებს პასუხს... მაგრამ მისი არჩევანი წინასწარ განჭვრეტადია. ვინმეს რომ შეეძლოს გარემოს ზედმიწევნით ცოდნა და კონკრეტულად ადამიანის მონაცემების ზედმიწევნით ცოდნა... იმასაც იტყოდა 100% თუ რომელ მომენტში რას მოიმოქმედებდა...

პ.ს. კიდე მაქ სათქმელი და მერე გავაგრძელებ....

იძინეთ

გენესისი

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 3 2008, 02:44 AM

იმედი მქონდა...მართლა ჩახვეულ კამათში არ უნდა გადავიდეს ახლა ეს საუბრები, უნდა
მივაღწიოთ რაიმე შეთანხმებას...

ახლა შენი ახალი დაბრკოლების ბარიერს ტვინი ქვია, სული დაგეკარგა მთლიანად, უკვდავი ღვთის ხატება სული, რომელიც არ ხურდავდება, იმაზე
რაც შეიძლება გაანგარიშდეს, იგი თავისუფალია ნებაში და ნების თავისუფლებაც თავისუფალია ზეგავლენებისაგან, რომლებიც არსებობენ, არიან, მაგრამ არა გადამწყვეტნი და არა ისე გათვლადი!

მხოლოდ ღვთის ყოვლისმცოდნეობის მიერ, ძალიან შემოგელანძღა ადამიანის თავისუფლება, ვერც ავაზაკი ახსენი, და მასეთი წმინდა მატერიალისტურ-ფსიქილოგიური, ყოველგვერ სპირიტუალიზმს მოკლებული ლოგიკით ვერც ახსნი...
გირჩევ ახლა ეს წაიკითხო:

წმ. ეპისკოპოსი გაბრიელი (ქიქოძე)

ცდისეული ფსიქოლოგიის საფუძვლები

პირველი განყოფილება

ადამიანის სულის ყოფიერების,
თვისებების და მოქმედებების შესახებ

თავი მეექვსე

ნების მოქმედების შესახებ

§140. თავის შინაარსი და კავშირი წინა თავებთან. როცა მეორე თავში ვაანალიზებდით სულის მოქმედ ანუ სურვილისმიერ უნარებს, ჩვენ ვთქვით, რომ გასაჭირი სულში მოუსვენრობას ბადებს, მოუსვენრობა აღძრავს დაკმაყოფილების ლტოლვას, ანუ მისწრაფებას; ნება კი არის სულის გადაწყვეტილება, გარკვეულად იმოძრაოს (არჩევანი), ანდა გარკვეული მოქმედების თავად დასაწყისი. ამ თავში ჩვენ გადავწყვეტთ ყველა საკითხს ნების მოქმედების შესახებ, განსაკუთრებით კი მთავარს - საკითხს ნების თავისუფლების შესახებ. ეს უმნიშვნელოვანესი ფილოსოფიური საკითხი მრავალგზის ყოფილა მრავალი მეტაფიზიკოსის ღრმა გამოკვლევის საგანი, და როგორც ჩვეულებრივ ხდება ხოლმე ყველა მეტაფიზიკური საკითხის განხილვისას, ამ საკითხმაც დაბადა ბევრი ურთიერთსაპირისპირო თვალსაზრისი. საკითხის არსება ასეთია - თავისუფალია თუ არა ნება თავის მოქმედებაში, ე.ი. თავისუფლად, იძულების გარეშე გადაწყვეტს თუ არა ის იმოქმედოს ასე ან სხვაგვარად, თუ ნებამ ყოველთვის აუცილებლობით უნდა ისურვოს და იმოქმედოს ასე და არა სხვაგვარად. ჩვენ შევეცდებით გადავწყვიტოთ ეს საკითხი ჩვენი ფსიქოლოგიის საფუძვლების შესატყვისად.

§143. ნების მოტივებისა და მოქმედებათა კავშირების შესახებ.

ამგვარად, ნათელია, რომ მოტივებს, რომლებიც განსაზღვრავენ ნების მოქმედების გარკვეულ წესს, არ ძალუძთ თავისუფლება წაართვან ადამიანებს. ეს უკანასკნელი ვითარება შესაძლებელი იქნებოდა მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ კავშირი მოტივსა და მოქმედებას შორის მკაცრად დაემორჩილებოდა აუცილებლობას, ე.ი. თუ გარკვეული მოტივი გარდაუვალად და უსათუოდ წაიყვანდა ნებას, აი, ამ და არა სხვა მოქმედებისაკენ, როგორც სიმძიმე იზიდავს სხეულს ცენტრისაკენ და არა ცენტრიდან. მოტივები ყოველთვისაა, მაგრამ მათი კავშირი მოქმედებასთან არ არის აუცილებელი, ე.ი. ნებას შეუძლია დაეთანხმოს მას, მაგრამ შეუძლია მას არ მისდიოს. საკითხის ამგვარ გადაწყვეტას შემდეგნაირად ედავებიან: „ყოველი სურვილი, ანუ ნება არის გონების ბოლო განსაზღვრა, გონების ბოლო მსჯავრი, მაგრამ არავინ არ დაიწყებს იმის უარყოფას, რომ გონების გადაწყვეტილებები აუცილებლობით არიან აღბეჭდილი, რადგან გონებამ აუცილებლობით უნდა აღიაროს ზოგი წინადადება ჭეშმარიტებად, ზოგი კი - მცდარობად. ზუსტად ასევე გონებას აუცილებლობის ძალით მოსწონს ზოგი მოქმედება, რადგან ისინი ჭეშმარიტნი და სასარგებლონი არიან თავად თავისი არსებით, ზოგი კი არ მოსწონს, რადგან ისინი თავისი არსებით მავნე და ჭეშმარიტების საპირისპირონი არიან. მაშასადამე, არ შეიძლება ვაღიაროთ, რომ ნება, რომელიც მისდევს გონების ამ მსჯავრს, თავისუფალია. მაგალითად, ადამიანი, რომელიც ფიქრობს, რომ გაცილებით სჯობია მისდიოს თავისი გრძნობების ჩაგონებას და ისწრაფვოდეს ამქვეყნიური ცხოვრების სიამოვნებისაკენ, ვიდრე დაელოდოს მომავალ სიკეთეს, მოქმედებს ზუსტად იმავე აუცილებლობით, რომლითაც ამტკიცებს მათემატიკოსი სამკუთხედის სამი კუთხე ორი სწორის ტოლიაო. აქედან გამომდინარეობს, რომ თუ ადამიანი ყველა თავის ქცევაში გონების მსჯავრს მისდევს, ის არ არის თავისუფალი. მაგრამ თუ ის არ მისდევს გონებას, მაშინ ბრმად მოქმედებს“. ასეთი იყო საბუთები თავისუფლების წინააღმდეგ ფატალიზმის ერთ-ერთი უძლიერესი დამცველისა - კოლენისა - ინგლისელ განსწავლულ მეტაფიზიკოსთან - კლარკთან მიწერილ წერილებში. მაგრამ ბრძენი კლარკი ამ დებულებებს ძალზე საფუძვლიანად უარყოფს. გონების მსჯავრი ყოველთვის აუცილებელია, რადგან საგანთა ბუნებაზეა დაფუძნებული; მაგრამ ნება არ არის აუცილებელ ფიზიკურ კავშირში ამ მსჯავრთან; რადგან ის მუდამ როდი მისდევს ამ მსჯავრს. მოქმედება და თავისუფლება ორი იგივეობრივი იდეაა. სადაც არ არის თავისუფლება, იქ მხოლოდ პასიურობაა და არა მოქმედება. ჭეშმარიტება და ცდომილება გონებისათვის იგივეა, რაც თვალისათვის სინათლე. ჩვენ არ ძალგვიძს არ დავინახოთ, როცა თვალები ღია გვაქვს, არ შეგვიძლია არ ვაღიაროთ ჭეშმარიტება, როცა გონება ჯანმრთელია. მაგრამ ერთია - განსჯა, მეორეა - მოქმედება. ეს ორი რამ სავსებით დამოკიდებულია ორ განსხვავებულ საწყისზე. პირველი პასიურია, მეორე თავისუფალია. პირველი ისევე განსხვავდება მეორისგან, როგორც მხედველობის მქონე ადამიანისათვის განსხვავებულია გზის ხილვა და თავად გზაზე სიარული. არ შეიძლება იმის თქმა, რომ გზაზე სიარული არის შედეგი გზის ხილვისა. ზუსტად ასევე, არ შეიძლება იმის თქმა, რომ ნების გადაწყვეტილება არის აუცილებელი შედეგი გონების მსჯავრისა. რა ხშირად ხდება ხოლმე, რომ გონება გარწმუნებს ამა თუ იმ მოქმედების სიკეთეში, მაგრამ ნება არ მისდევს მის მრწამსს. ასევე, ხშირად ხდება ხოლმე, რომ გონება გიბიძგებს რაიმესაკენ, ნება კი თავისი გრძნობების საწინააღმდეგოს აკეთებს. მაშასადამე, ნების განსაზღვრებებში აუცილებლობა არასოდეს არ არის.

http://www.orthodoxy.ge/fsiqologia/gabriel/fsiqologia-6.htm#142


უნდა გამოვყოთ რაიმე წინსვლის საფუძვლები, თორემ როგორც კი ნების თავისუფლების შეზღუდვას მიყოფ ხელს, მაშინვე იკარგება ქრისტიანობა, ეს შეზღუდვა ანუ არჩევანის განპირობება გინდ გენები და გარემო იყოს და გინდ რაიმე ზებუნებრივი, მაინც ნების შეზღუდვა და არჩევნის განპირობებაა, რაც სრულიად მიუღებელია ქრისტიანულ ანთროპოლოგიაში!

წინსვლის იმედით;

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Mar 3 2008, 01:25 PM

KAIROS


გადავიკითხე ას 140 და 143 პარაგრაფერბი... ყურადღებით და რამოდენიმეჯერ... სუბიექტურადაა დაწერილი... არ ვეთანხმები...

ნეიროფიზიოლოგიის გაგებაში არაა ამის დამწერი...

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Mar 3 2008, 01:41 PM

ასე არს ყოფად...


მრავალი წინასწარმეტყველებანია ცნობილი და მრავალი ხილვები... რომლებიც აუწყებს ადამიანს მომავალს და სხვაგვარად შეუძლებელია რომ მოხდეს...

რომ ჩაუჯდეს ადამიანი ბიბლიას 10000 ადგილს ამოკრიბავს სადაც მომავალზეა ზუსტი საუბარი.

იმის გახსენება რად ღირს აბრაამს ეგვიპტის ტყვეობაზე რომ გაუცხადა უფალმა...

ან სამოველ წინასწარმეტყველს რომ უთხრა შემოგხვდება გზაში ადამიანი რომელსაც ვირები ყავს დაკარგული და მას ეძებსო...

ქრისტეს დეტალური წინასწარმეტყველება იერუსალიმის დანგრევის შესახებ... იუდას გაცემის შესახებ...


პავლეს ზეატაცება და მომავლის გაცხადება... იოანეს გამოცხადება...

ეს ყველაფერი მარტო მე კიარმაქ შემჩნეული... უბრალოდ თვალს ხუჭავენ ან სხვადასხვაგვარ ახსნას ურგებენ, მხოლოდ იმის გამო, რომ კონფლიკტში არ მოვიდნენ უფლის სამარტლიანობის და სიყვარულის შემეცნებასთან...

აგერ ვდგავარ ადამიანი და ვამბობ რომ, უფლის სიყვარულს სულაც არ გამორიცხავს სცენარის წინასწარ არსებობა... ვისაც უნდა დარჩეს ეჭვებში, დარჩეს, მე რა... მე ჩემი სათქმელი ვთქვი.

ვიფიქრებ კიდე ამ საკითხზე, მაგრამ მხოლოდ დახვეწის მიზნით...

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 3 2008, 04:06 PM

მდა.... NO კომენტი....

აგერ ვარ მეც, მეც ჩემი გიწერე, ჩემი კი არა ეკლესიის და გიმეორებ, შენ შენი რელიგია გაქვს უკვე შექმნილი, ეგ აღარაა ქრისტიანობა, ეჭვებში კი ამჯერად შენ ხარ, ან უფრო სწორედ ( და უფრო სამწუხაროდ) სიმცდარეში ხარ და ულოგიკოა შენი მსჯელობა, ვიმეორებ ისევ:

ვფიქრობ ახლა უფრო ჯიუტობ და წინასწარ ხარ დარწმუნებული შენს სიმართლეში, ასეცაა რადგან დამასკელმა, ქიქოძემ ვერ დაგარწმუნა და საწყალი კაიროსი რაღას გააწყობს?
ხოდა გავალ და იმედია შენი ჭეშმარიტებასთან მიმავალი იქნება და არა უფრო გამყარება სიმცდარეში...

უკეთესი მომავლის იმედით;

კაიროსი!

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Mar 3 2008, 04:14 PM

Genesis
შეგახსენებ, ზოგად კანონიკურ პრინციპს, რომ ადამიანი მაშინ კი არ არის მწავალებელი, როდესაც მას გადახრები აქვს დოგმატურად განსაზღვრული ქრისტიანული სწავლების მიმართ, არამედ მაშინ, როდესაც ჯიუტად იჩემებს ამ სწავლებას

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Mar 3 2008, 08:38 PM

უFF დავით... ძალიან არ მედარდებოდეს ახლა ვინ როგორ შემამკობს...

მე არ უფლის სიყვარულში და სამართლიანობაში მეპარება ეჭვი და არც მის ყოვლისმცოდნეობაში... თუ ვინმე სხვა ავტორიტეტის სიტყვების წინააღმდეგობაში მოვდივარ... ყველა შეიძლება შეცდეს და რატომ უნდა ვთქვა რომ მე ვცდებიო, თუ ამ შეცდომას ვერ ვხედავ?

დამასკელს, ოქროპირს და სხვებს... მხოლოდ იმის ეშინოდა რომ უფლის სიყვარული და სამარტლიანობა არ დაკნინდეს განგების არსებობისასო... ხოდა რა მონაცემებიც მაშინ ქონდათ, იმით მსჯელობდნენ...


აბა მართალია ის რაც 140, 143 პუნქტებში წერია?
ვინც დაუნის სინდრომით იბადება ან სხვა უარესი ფორმის მუტაციით... რომელთაც განსჯის უნარი არ გააჩნია... მაგათ სული არ ჰქონია ხო?
თეოლოგია თეოლოგიაა... მარა დაფარული ყოველთვისაა რაღაცა და ვადაგასული შპაკლივით ჩამოსაფხეკია ზოგი შეხედულებები...


ახლა თუგინდა ერეტიკოსობისთვის განმიახლე ვორნი

პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Mar 4 2008, 12:29 AM

Genesis შენს თეორიაზე მეც ვიტყვი ჩემს აზრს

მოვიყვან ერთ მაგალითს ადამ და ევას შვილებს აბელს და კაენს ორივეს თითქმის ერთნაირი გარემო და გენეტიკა ჰქონდათ. აბელი მთელი გულით ემსახურებოდა უფალს და ამიტომ სათნო იქმნა უფლისთვის მის მიერ შეწირული მსხველპლი,ხოლო კაენს შეშურდა მისი და განიძრახა მისი მოკვლა (ეს მისი შურით გამოწვეული თავისუფალი არჩევანია) ყოველთა კაცთა გულთა მხილველი უფალი ხედავს კაენის გულისთქმას და აფრთხილებს:უთხრა უფალმა კაენს"ცოდვა ჩასაფრებულია კართან, შენსკენ აქვს მას ლტოლვა, შენ კი იბატონე მასზე. "კაენი არ ისმენს და თავისი თავისუფალი ნებით მიჰყვება თავის გულისთქმა სდა მოკლავს ძმას.უფალი კვლავ აძლევს საშვალებას კაენს სინანულისა და ეუბნება:" უთხრა უფალმა კაენს: სად არის შენი ძმა აბელი?" ხოლო კაენს არ უნდა საკუთარი თავის ხსნა (ისევ თავისუფალი ნებიდან )გამომდინარე და პასუხობს უფალს:"მიუგო: არ ვიცი. ჩემი ძმის დარაჯი ხომ არა ვარ"ამრიგად უფლისმიერ მიცემული რამდენიმე შანსის მიუხედავად კაენი თავისი თავისუფალი ნებით აკეთებს არჩევანს თავი დაიყუპოს და აქ ბედისწერა და გარემო პირობები არაფერ შუაშია.
სხვა მაგალითს ვიტყვი მაგ.მარიამ ეგვიპტელი რომელმაც 17წელი მძიმე სასიკვდილე ცოდვებში ცხოვრობდა და წესით (გენეტიკიდან და გარემოებიდან გამომდინარე უნდა დაღუპულიყო)მაგრამ საკუთარი თავისუფალი ნებით იღებს გადაწყვეტილებას რომ იხსნას თავი და უდაბნოში 40 წლის მანძილზე ისეთ ტანჯვა-წამებას ითმენს (ბოროტ ანგელოზთაგან და სხვა განსაცდელებს) ადამიანური ენით შეუძლებელია ამ გმირობის გამოთქმა.ანდა იმ ავაზაკის ბოლო სამი დღის სიღრმისეულმა სინანულმა როცა ტიროდა საკუთარი ცოდვების გამო სნეულებაში საწოლს მიჯაჭვული რომ გადაწონა მთელი მისი უმძიმესი ცოდვანი (კაცისკვლანი და სხვა მსგავსი) და ცხონდა.
თუ ადამიანი თავისი ბედისწერით ჯოჯოხეთში მოხვდა მაშინ გამოდის რომ მისთვის ლოცვა უაზრობაა რადგანაც ჩვენი ლოცვა მას ვერაფერ სარგებელს მოუტანს.

პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Mar 4 2008, 12:44 AM

რაც შეეხება ამ გამონათქვამს აქ ის კი არ იგულისხმება რომ კარგი გარემო პირობების და გენეტიკის მქონე კარგ ნაყოფს გამოიღებსო,არამედ ამას ამბობს უფალი როცა გვეუბნება თუ როგორ უნდა გავიგოთ ვინ არის ცრუ და ვინ მართალი,ვინ ცხვრის ტყავში გადაცმული მგელი,და ვინ ჭეშმარიტების მსახური,როცა ჭეშმარიტის მსგავსად ცრუც ცდილობს თავი გაასაღოს მართლად და უფალი არ დაუშვებს რომ ამ ცრუმ კეთილი ნაყოფი გამოიღოს რადგანაც მის საქმეებში ამხელს უფალი მის სიცრუეს და ამიტომ ადამიანის ლამაზ საუბარს კი არ უნდა ვუსმინოთ არამედ მის საქმეებს შევხედოთ და უფალი აჩვენებს თუ ვინ ვინაა.

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Mar 4 2008, 01:42 PM

ერთნაირი გენეტიკური ინფორმაცია მხოლოდ მონოზიგოტურ ტყუპებს აქვს...


გარდა ამისა შედარებით ერთნაირი გარემო პირობები მხოლოდ ვაკუუმში მოთავსებულ კოლბაში შეუძლია ჩანასახს შეუქმნას ადამიანმა...

არაა ასე ზედაპირულად სამსჯელო

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 4 2008, 05:54 PM

მოკლედ დამუშავებული აქვს ამ კაცს თავისი "გენესისოლოგია"

იქნებ გაგვანათლო და გვითხრა, ევა ( და მერე ადამი ) რატომ შეცდა?

ამაზე გვითხარი რას ღაღადებს "გენესისოლოგია"

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Mar 4 2008, 08:04 PM

გარემო პირობების გამო... გველმა შეაცდინა... შენ სხვანაირად იცოდი?


პ.ს. კაიროს თუ ვინმეს ზევიდან უყურებ საუბარში იცოდე რომ არაფრის მომტანია ეგ საუბარი და სჯობს შეწყვიტო...

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 4 2008, 08:23 PM

უი, გეწყინა? ბოდიში, არა რა ზემოდან, უბრალოდ გაჯიუტდი ზედმეტად და ცოტა იუმორი გავურიე საუბარში, თორემ ვინ ვარ რომ ვინმეს ზემოდან ვუყურო.... დაივიწყე, ვიხუმრე კაცო


ხო? მისი არჩევანი არც ყოფილა? ანუ გველმა ძალით აჭამა თუ თავისით გადაწყვიტა რომ ეჭამა და აყოლოდა ცდუნებას?
და კიდევ სატანა რატომ დაეცა?
არ გაბრაზდე ხოლმე...

ანუ ქრისტიანობა ასწავლის, რომ გარემო პირობები არ განაპირობებს ადამიანის არჩევანს... მაინტერესებს რას ფიქრობს "გენესისოლოგია"

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Mar 4 2008, 08:30 PM

სიტყვა ცდუნება ნიშნავს რომ მცდარი არჩევანი გააკეთებინა...

საითკენ მიგყავს ვერ გავიგე... ადამიანი მოუმზადებელი იყო ასეთი ცდუნებისათვის და მათი არჩევანი ბავშვის არჩევანს გავს... ამას მაფიქრებინებს რომ მასში კეთილისა და ბოროტის გარჩევის მომტანი ნაყოფი აკრძალულად ითვლება... ე.ი. ნაკლებად ესმით ბოროტების და ჩვენნაირი განსჯადნი ვერ იქნებოდნენ...






შენ თუ გაინტერესებს რას ვფიქრობ მე... მკითხე და გადავწყვეტ გიპასუხო თუ არა...

აი გენესისოლოგია რას ფიქრობს აზრზე არ ვარ...


შენ ჩემთვის ავტორიტეტიც კიარხარ რომ შენი სიამოვნების დასაკმაყოფილებლად გაგიწიო ოპონირება... ერთხელ უკვე შემოგთავაზე საუბრის შეწყვეტა ხოდა... მეორეჯერ არ შემოგთავაზებ

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 4 2008, 08:48 PM

არ გინდა ახლა გენესის ასეთი ლაპარაკი და პიროვნული შეურაცხყოფა, მე ასეთი არ მიკადრებია შენთვის, ნურც შენ მაკადრებ... ავტორიტეტი კი ერთადერთი არის ღმერთი და მისგან მომდინარე ჭეშმარიტება, თუ ასე არ გესიამოვნა "გენესისოლოგია", გეთქვა და არ ვიტყოდი , უბრალოდ , რასაც შენ ამბობ არაა ქრისტიანობა, არც სხვა რაიმე სწავლება, არამედ შენი თეორიებია და "გენესისის სწავლება" შევარქვი ბერძნულად.. არ დავწერ, რატომ გაღიზიანდი?
ახლა მითხარი გავაგრძელოთ დიალოგი?

სანამ მიპასუხებ მე გკითხავ:

თუკი მან არ "გააკეთა", არამედ "გააკეთებინეს" მაშინ, რატომ დასაჯეს კაცო? ეს "მოუმზადებელი", ეს "ბავშვის არჩევანის" მქონე?

თუკი მშობელი არ სჯის ბავშვს მისი ბავშვური შეცდომის გამო, რატომ დასაჯა ღმერთმა?ან -ის დასჯა სამართლიანად გეჩვენება?
ეს გამოგრჩა, საინტერესოა საკიტხისათვის
სატანა რატომ დაეცა?
....
ღირს საუბარი?
მოლოდინით;
კაიროსი!

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Mar 4 2008, 09:15 PM

მოკლედ თავიდან ჩამოვაყალიბებ ჩემს მოსაზრებას რადგან ვთვლი რომ ძალიან გაოფდა...


ვიცი რომ ბევრია ადამიანი ვისაც არ სჯერა, რომ უფალი დეტალებით ინტერესდება და ეს მან იცის...
ვიცი რომ ბევრია ადამიანი, რომელმაც იცის რომ უფალი ყოვლისმცოდნეა და ყველაფერი უმცირეს დეტალებშიც კიაქვს დანახული... მაგრამ გაურკვევლობაშია თუ როგორ არ უკავშირდება ეს ბედისწერას. და ამ ფიქრის ხმამაღლა გამოთქმაც კი ერიდება იმიტომ რომ დოგმად არის მიჩნეული განგების არ არსებობა და ამაზე ფიქრიც კი არასწორად ითვლება...
ვიცი რომ ბევრი უკავშირებს განგების არსებობის დაშვებას - უფლის სიყვარულზე და მადლზე ხაზის გადასმას. ამიტომ ცდილობს თავი აარიდოს ამაზე ფიქრს...
ვიცი ბევრი თავს არიდებს ამაზე ფიქრს, იმ მოტივით რომ უაზრობამდე შეიძლება მისვლა...

მხოლოდ ასეთ კატეგორიას ადამიანებისა შეიძლება გამოადგეთ ჩემი ჰიპოთეზა, ადამიანის განგების შესახებ:


1) ყველაფერი რაც სამყაროზე მომხდარა, ხდება და მოხდება, უმცირეს დეტალებშიც კი დანახულია უფლის მიერ, მოსმენილია უფლის მიერ... მანამ სანამ უფალი ამ სამყაროს შექმნიდა... (დასკვნა მომდინარეობს იმ დოგმებიდან, რომ უფალი ყოვლისმცოდნეა, ყოვლისმომცველი, ყოვლისშემძლე და მისთვის დრო არ არსებობს... მარადიული და უცვლელი)


2) პირველი პუნქტიდან გამომდინარე, უფალს ხშირად გაუცხადებია მომავალი ადამიანებისთვის... ბრძოლის შედეგი, მეფის ვინაობა, გადასახლება, სიკვდილი, დახსნა, ალყა და 1000 კონკრეტული შემთხვევები...

3) ადამიანი თავად აკეთებს არჩევანს თავის ცხოვრებაში და ამ არჩევნის საშუალებით აღწევს უფლის წინასწარცნობილ პუნქტამდე... (მაგალითად ქრისტემ იცოდა რომ იუდა მას გასცემდა... იუდამ გააკეთა არჩევანი რომ გაეცა ქრისტე და ამით მიაღწია იმ პუნქტამდე რაც ქრისტემ იცოდა... ასე შეიძლება ითქვას ყველა მაგალითზე)
ადამიანი აკეთებს ისეთ არჩევანს რაც უკვე ცნობილია ღმერთისთვის და ზოგჯერ ადამიანისთვის... (გავიხსენოთ ფარაონის და მოსეს დუეტი... გავიხსენოთ აბრაამის წინაპირობა, ისააკისთვის საცოლის შესარჩევად...)

4) თუ ვამბობთ რომ მოვლენების განვითარების სცენარი უფლისთვის და ზოგჯერ ადამიანისთვისაც არის ცნობილი, ე.ი. ეს სცენარი ბუნებაში არსებობს... ანუ სცენარი ლოგიკურად ვითარდება და თავისი გზა გააჩნია... (ვინმემ რომ გადაწყვიტოს, ჩემს ლოგიკურ სცენარს წერტილს დავუსვამ და მარცხნივ რომ უნდა გამეხვია მარჯვნივ გავუხვევ ახლაო... ეს მისი აზროვნებით მიღებული ნაყოფი იქნება და ლოგიკური დასასრული მისი ასეთი აზროვნებისა...)

5) თუ სცენარი წინასწარ ცნობილია ადამიანის სიცოცხლეს ამით აზრი არ ეკარგება. იმიტომ რომ ადამიანისთვის არაა ცნობილი... ადამიანისთვის რომ იყოს ცნობილი მაშინ დაეკარგებოდა აზრი... (გავიხსენებ მომენტს სადაც მოწაფეები ეკითხებიან მეორედ მოსვლაზე, იესო პასუხობს რომ მათ კომპეტენციებში არ შედის დროისა და ჟამების ცოდნა...)

6) თუ წინასწარ ცნობილია სცენარი ამით უფლის სიყვარულს და მადლს ჩრდილი არ ადგება. უფლის სიყვარული და მადლით დახსნის გეგმა ჩვენს მიმართ სამყაროს შექმნამდე არსებობდა და ეს არარის, რაიმე ემოციით ან დროთა განმავლობაში მირებული გადაწყვეტილება, ან თვისება (უფლის უცვლელობის და მარადიულობაზე არსებული დოგმებზე დაყრდნობით...)

7) თუ წინასწარ ცნობილია ღმერთისთვის, მოვლენების განვითარების სცენარი ეს არ აყენებს მის სამართლიანობას ჩრდილს... ადამიანი თავად ირჩევს არსებულ გზას და ღმერთი უსამართლო იქნებოდა ადამიანი რომლის ბოლო უკუღმართია, არ გაეჩინა... ანუ უფალი ადამიანს თავისი გადაწყვეტილების მიხედვით განსჯის... ( დასკვნა გამოტანილია იგავიდან სადაც ბატონი არ აგზავნის მომკელებს ღვარძლის ხორბლის ყანიდან ამოსაძირკვად, ვიდრე ნაყოფი არ დამწიფდება...)




პ.ს. ეს მხოლოდ ჰიპოთეზაა და გაშალაშინებას მოითხოვს... არ ვუარყობ რომ შეიძლება შეცდომა იყოს... ვადასტურებ რომ უფლის სამართლიანობას და სიყვარულს ჩრდილს არ აყენებს.

პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Mar 4 2008, 09:45 PM

ამ თემაში არ არის საკამათო.
1)უფალმა ყოველივე წინასწარ უწყის.
2) ადამიანს აქვს თავისუფალი ნება და თუ მან გადაწყვიტა თავისი ნებით თავი დაიღუპოს (მაგ თავი მოიკლას )უფალი უშვებს ამას.
რაც შეეხება "გენეტიკა თუ გარემო პირობები "თუ რა ცნებაა,და საერთოდ რა არის ეს და მათი მონაწილეობა ადამიანის ნებაში თან 100% ამის გარკვევაზე ვსაუბრობ მე.და ჩემს წინა პოსტებში როგორც ავღნიშნე გინდა კეთილი ხის ნაყოფი (რომელშიც სხვა რამ იგულისხმება) გინდაც აბელ კაენის მაგალითიდან და სხვა მაგალითებიდან რომ მათი საქციელი არ გამომდინარეობდა არავითარი "გარემო პირობებდან თუ გენეტიკიდან"
მოკლედ გენესის თუ არ მეთანხმები იმ პოსტებში ნათქვამს უფრო ვრცელი და დასაბუთებული პასუხი დამიწერე.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 4 2008, 10:03 PM

აშკარა უთანხმოება ქრისტიანულ სწავლებებთან არის აქ ( არააშკარაზე არ დავწერ, ზედმეტი იქნება) და სასურველი იქნება თუ ჩავუღრმავდებით კიდევ ერთხელ
ანუ ქრისტიანულად არასწორია:
1)

როდესაც ვსაუბრობთ "საღვთო განგებულებაზე" მაშინ ასეა, იხ. ზემოთ დამასკელი, მაგრამ ის რაც ადამიანზეა დამოკიდებული, ადამიანის მიერ კეთდება, არა იმიტომ, რომ ასე უნდა იყოს, რადგან ასეა "ლოგიკურად" , არამედ იმიტომ, რომ ადამიანმა ასე აირჩია, ანუ ადამიანს წინაწარ განსაზღვრული არჩევანი არ აქვს, არამდ თავისუფალი... რათქმაუნდა ღმერთმა, რომელიც მაღლაა დროზე და არის ყოვლისმცოდნე, იცის რას აირჩევს ადამიანი, მაგრამ ეს ცოდნა არ განსაზღვრავს, ამ ადამიანის არჩევანს...

2)
ეს არასწორი დაკავშირებაა, აქაა საუბარი სწორედ მეორე მოსვლის დროზე და ჟამებზე, და არა ვინმეს ბედზე ან "სცენარზე" რას ასე მიუღებელი ტერმინია...

3) ასევე მიუღებელია, ადამიანის ნების სრული მოქცევა გარემო და გენეტიკურ გავლენების ზემოქმედების ქვეშ... თუ მის თავისუფლებას რაიმე ზღუდავს, მაშინ იგი პასუხისმგებელი არაა!

სწორედ არჩევანის გამო დაეცა სატანა და ადამიანიც... მოუმზადებლობ-ის მოიზეზება ისევ ღმერთის მიმართ ბრალდება იქნება...



აგერ სოლომონასაც იგივე კითხვა გაჩენია სწორია ეგ კაცი, ღმერთის ყოვლისმცოდნეობას არავინ უარყოფს, ცოტა ადამიანის ნებელობა შემოგელახა ხელში...

პ.ს.

ეს თოფიქი უფრო ღვთისმეტყველება ხომ არაა, ვიდრე "სამართალი"?

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Mar 5 2008, 12:51 AM

solomony ვერ დაგეთანხმები იმაში რომ კაენს და აბელს ერთნაირი გენეტიკური ინფორმაცია და ერთნაირი პირობები ჰქონდათ...

ადამიანის ორგანიზმი რომ იბადება... არ სჭირდება ამ ორგანიზმს იმის სწავლება რომ უნდა გაიზარდოს, მიიღოს ფორმა, იცვალოს უჯრედები და საბოლოოდ მოკვდეს... ეს ყველაფერი გადაეცემა გენეტიკურად, ყველა ადამიანს...

მშობლების გენების კომბინაციით გადაეცემა ზოგადი სქემა თუ როგორ ჩამოუყალიბდეს ჩანასახს ტვინი თვალები გული და ა.შ.

კომბინაცია იმდენად დიდი შეიძლება იყოს რომ ერთ დედას კაენიც შეიძლება გაუჩნდეს და აბელიც...

ტყუპების შემთხვევაში, თუ ესაა მონოზიგოტური ტყუპი (ანუ ერთი კვრეცხუჯრედიდან განვითარებული) გენეტიკური ინფორმაცია იდენტურია... მაგრამ ეს ორი პიროვნება ცალცალკე აზროვნების ყალიბდება იმიტომ რომ გარემო პირობებიაქ სხვანაირი... უმცირეს განსხვავებასაც კი შეიძლება დიდი მნიშვნელობა ჰქონდეს... ვთქვათ ერთერთი ტყუპი მეორესთან შედარებით გულთან ახლოსაა მოცემული და მისი ცემის ვიბრაცია მოქმედებს მეტად... ან სხვა ათასი უმნიშვნელო გარემო პირობა შეიძლება იყოს განსხვავების მიზეზი...

მარტო იმშემთხვევაში შეიძლება ამ ტყუპებიდან იდენტურები დაიბადნონ თუ 2ად გაყოფილ ზიგოტას მოათავსებენ ვაჯუუმში ჩადგმულ კოლბებში stpზე და საკვებს თანაბრად მიაწვდიან... (თუმცა აქაც დიდი მნიშვნელობა ექნება ერთიდაიგივე ნივთიერებების განსხვავებას ელექტრონულ დონეზე... ასე რომ იდენტურის მიღება ფაქტიურად შეუძლებელია ადამიანისთვის)

ესეც იმის პასუხი თუ როგორ არ გვანან ერთმანეთს კაენი და აბელი (და ერთნაირი პირობები ჰქონდაო რომ ამბობ როგორი სადაო თემაა)

პოსტის ავტორი: მაეასი თარიღი: Mar 5 2008, 01:35 AM

Genesis

იცის ბავშვმა გენეტიკა,რას ერჩით

ტოპიკს რაც შეეხება ცოტა რთული ამბავია..ადრეც მიფიქრია ამაზე,შეიზლება არც ისე ღრმად ჩავძიებივარ,მაგრამ..

უბრალოდ.. ადამიანის ''ბედისწერა'' არის უფლისა და საკუთარი ნების სინერგია..

ერთმა ჭკვიანმა კაცმა თქვა:როდესაც ბიოლოგები ორგანიზმს სწავლობს,იგი,ადრე თუ გვიან,მიადგება ძირეულ საკითხებს,რომლებიც ქიმიით შეისწავლება და რომლის შესახებაც ''გვერდით ლაბორატორიაში'' მუშაობენ ქიმიკოსები; თავის მხრივ, ქიმიკოსებიც მიადგებიან ქიმიის ძირეულ საკითხს,რომელზეც უკვე ფიზიკოსმა უნდა უპასუხოს ''გვერდით ლაბორატორიიდან''. ზოგად ფიზიკურ კვლევას კვანტური ფიზიკის საკითხებთან მივყავართ,კვანტურისას-კოსმოლოგიურთან. საბოლოოდ მეცნიერება ადგება ზღვარს, როდესაც თვით შეკითხვა მეცნიერული კვლევის გარეთ ხვდება. ამ შეკითხვისთვის აღარ მოიძებნება მეცნიერი ''გვერდითა ლაბორატორიიდან''.
ამ თემაში არსებული მსჯელობის შემხედვარეს უნებურად ამომიტივტივდა თავში

ცოტა სიყვარული და რწმენა,თორე მარტო მეცნიერება...

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Mar 5 2008, 01:38 AM

მაეასი

საინტერესოა... არადა ზუსტად ასეა, ეგ არის სამყაროს მიზეზ-შედეგობრივი მოდელი.

აუცილებლად, ოღონდ დიდი სიყვარული და ძლიერი რწმენა...

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Mar 5 2008, 01:23 PM

KAIROS

ერთს გავიხსენებ: სულიერად ავადმყოფი სწორედ იმიტომ თავისუფლდება თვითმკვლელობის ჩადენის შემთხვევაში პასუხისმგებლობისაგან, რომ მისი თავისუფლება შეზღუდული იყო

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Mar 12 2008, 01:31 AM

მე მგონი ვინმე მცოდნის კომენტარი არ გვაწყენდა სულის და გონების ქმედებებს რომ გამიჯნავდეს...

პოსტის ავტორი: neo თარიღი: Mar 12 2008, 10:03 AM

დოგმატურად და ტეორიულად სულს მხოლოდ სინდისის ფუნქციას, ღვთის სიყვარულსა და ღვთისადმი ლტოლვას მიაწერენ...

გონება და გული კი ამათ ქვემოთ მდგომია...


თუმცა მე ამას ასე ვერ აღვიქვავ...

ჩემი აზრით სული არის ადამიანში შემოქმედების, თავისუფალი ნების, დამოუკიდებელი სიცოცხლის ანუ პროაქტივის გამოვლინება...

ცხოველები გარემოზე რეაგირებენ, მათ აქვთ გულიც და აქვთ გონებაც, ვინაიდან ემოციურებიც არიან და სწავლაც შეუძლიათ მაგრამ მათ არ აქვთ გარემოზე პროაქტიული მოქმედების უნარი, ისინი გარემოს სტიმულატორებს ემორჩილებიან, რეაქტიულები არიან...

ადამიანს კი შეუძლია გარემო თავის ტავს დაუმორჩილოს, შექმნას ახალი საწყისები, აზრები, იდეები, ძალები და ხორცშესხმები...

მე ასე მგონია...

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Mar 12 2008, 07:31 PM

აზრები და იდეები ცხოველმაც შეიძლება შექმნას...


ავსტრალიური ყვავზე ვნახე ერთხელ გადაემა... კაკლის დამტვრევის მეთოდისთვის მიეგნო... მანქანების გზისსავალზე აგდებდა კაკალს და რომ გატეხავდა მანქანა მერე ჭამდა...

ხოდა კაკლის ბედი რომ არ გაეზიარებინა, შუქნიშანტან აგდებდა ამ კაკალს და წითელ შუქზე კრიფავდა ხოლმე ნამტვრევებს...


რვაფეხას შეძლია ბოთლს საცობი მოაძროს თუ ბოთლში საინტერესო საგანს ან საკვებს დაიგულებს...

მაიმუნი ჭიანჭველის ბუდიდან გამოსაყვანად ჩხირს იყენებს...

სპილოები ერთმანეთს საფრთხეს ინფრა ბგერების საშუალებით ატყობინებენ...






ადამიანი უბრალოდ მაღალ საფეხურზე დგას აზროვნების და ამიტომაც უკეთ შეუძლია შეუძლია გარემო თავის ტავს დაუმორჩილოს, შექმნას ახალი საწყისები, აზრები, იდეები, ძალები და ხორცშესხმები... თორემ ზევიტ ჩამოთვლილ მაგალითებში ნათლად ჩანს რომ ახალი იდეები, სამყაროზე უპირატესობის მოპოვება და ა.შ. ცხოველებსაც შეუძლიათ მცირე დოზებით... და ისე გამოდის თითქოს ცხოველებს ცოტა სული აქვთ?!


როდესაც სული ხორცს ეყრება... რა მენტალური მონაცემები უნარჩუნდება სულს და რას კარგავს? აი ეს მაინტერესებს...

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Mar 13 2008, 04:40 AM

კი შემოვიდოდი გენესის კამათში, ისე წყნარად და მიმზიდველად ამბობ მაინტერესებსო, მაგრამ ბოლო გამოცდილებით ვიცი, წავა კამათი, ჯერ საკუთარი არგუმენტები, მერე მამები, შენ მე ხომ არ დამიჯერებ და მამებს არ დაუჯერებ, და უფრო გამყარდები შენს აზრში... ამიტომ სხვებს ვაცდი

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Mar 13 2008, 11:57 AM

სულის ფუნქციების და გონების ფუნქციების გამიჯვნაზე იმიტომ დავინტერესდი, რომ ვერადავერგავიგე დამასკელის მოსაზრება, ადამიანი სულით აკეთებს არჩევანს თუ გონებით...


ხოდა არანაირი მოსაზრება არ გამაჩნია ჯერ ერთის მეტი... როგორც საეკლესიო კრებებში შემხვდა დებულებები, სული ჰომოსაპიენსი უნდა იყოს, შესაბამისად მის აზროვნებას ყველა ის ფუნქცია უნდა გააჩნდეს რაც ხორციელ ადამიანს ან ცხოველს(უსულოს სჯულის მიხედვით) შეუძლია... ასე რომ ტვინსა და სულს შორის დიდი მზგავსებაა... განსხვავებებზე კიდე არ მიფიქრია...

ხოდა იქნებ დამეხმაროს ვინმემ და ფუნქციები გამიმიჯნოს... მერე ვიფიქრებ

პოსტის ავტორი: Irma თარიღი: Mar 13 2008, 12:22 PM

ადამიანი გონებით ღებულობს გადაწყვეტილებას და ამ გადაწყვეტილების მიღებაში ეხმარება ის თუ რომელ ნებას დაუმორჩილა თავისი გონიერება (კეთილს თუ ბოროტს). იმიტომ რომ ადამიანი - ხატი და მსგავსი ღვთისა - თიხაა და მას აბსოლიტური დამოუკიდებლობა არ შეუძლია. ღვთივსათნო ნაპერწკალი ყველ ადამიანშია - ბოროტს დამონებულშიც კი - ოღონდ ამ შემთხვევაში ის ისე სუსტად ბჟუტავს რომ მას ყურადღება არ ექცევა. გაიხსენეთ ბატონო ახალი აღთქმიდან - როდესაც დიდი სერობაა, იუდა თავად კითხულობს მე ხომ არ ვარო? და ღებულობს კიდეც მაცხოვრისაგან პასუხს, მაგრამ უგულისყუროა ამ პასუხისადმი.
რაც შეეხება მსგავსება განსხვავებას ტვინსა და სულს შორის ამაზე არსებობს ლიტერატურა, ჩემდა სამარცხვინოდ დამავიწყდა ავტორი იქნებ თქვენ იცოდეთ, წმინდანადაა შერაცხილი - ქართველი ფიზიოლოგი - უწმინდესიც ხშირად ახსენებს ხოლმე. აუცილებლად დავაპოსტებ ამ დღეებში

პოსტის ავტორი: Genesis თარიღი: Mar 13 2008, 12:59 PM

Irma
ე.ი. ადამიანი ტვინის მეშვეობით იღებს გადაწყვეტილებას, რომელ ნებას დაუმორჩილოს თავი...

მეც მაგ აზრის ვარ...
ხოდა აქედან გამომდინარე ვამბობ რომ ტვინის ანატომიური ჩამოყალიბება გენების და გარემო ფაქტორებზე დაყრდნობით ხდება...



ნეიროფიზიოლოგია ჩემი საყვარელი დარგია და დიდისიამოვნებით წავიკითხავდი იმ ფიზიოლოგის ნაშრომს...

პოსტის ავტორი: THUG``LIFE თარიღი: Aug 6 2011, 03:25 PM

ჩემი აზრით ყველაფერი წინასწარ არის დაწერილი რა მოხდება და როგორ მოხდება მაგალითად რას ვიზამ ამ წუთს ავდეგი თუ დავჯდები

ზოგი ამბობს ბედის შეცვლა ან აცილება შეიძლებაო ალბათ მასეც არის, მაგრამ ისიც წინასწარ არის დაწერილი რომ შენ მაგ ბედს შეიცვლიდი მოკლედ ცოტა გაუგებრად დავწერე ალბათ რაღაც ეტაპები არის

პოსტის ავტორი: ikanosi თარიღი: Aug 6 2011, 04:11 PM

THUG``LIFE

მცდარად ფიქრობთ მგონია, ასე ჩემი თავისუფალი ნება სადღაა თუ მთელი ცხოვრება გაწერილი მაქვს.... წინასწარვე მქონია სამოთხესა და ჯოჯოხეთში ადგილი და თავს რად ვიწუხებ

პოსტის ავტორი: toka@ თარიღი: Aug 6 2011, 04:14 PM

ყოველთვის მაგ აზრზე ვარ..გეთანხმები ძმობილო..

პოსტის ავტორი: damiane80 თარიღი: Aug 10 2011, 12:03 AM

როგორც მე ვიცი ქრისტიანული სწავლებით არსებობს თავისუფალი არჩევანი, თუმცა ეს არჩევანი და მთელი ცხოვრების გზა უფლისათვის ადამიანის დაბადებამდეა ცნობილი ანუ ადამიანის გზა არ არის წინასწარ დაწერილი უფლის მიერ, არამედ იგი თავად მიდის ამ გზაზე და უფალიც ეხმარება, თუმცა საბოლოო არჩევანს თავად ადამიანი აკეთებს (რაც ასევე ცნობილია უფლისათვის)

მაგალიტად იუდამ ტავისი არცევანით გასცა მაცხოვარი, ეს არ ყოფილა მისთვის დაწერილი ბედისწერა, უბრალოდ იუდას ეს ნაბიჯი ღმერთისთვის ცხადია ცნობილი იყო და ამიტომაც უდიდესი სირცხვილი ადამიანისა (ღმერთის ჯვარცმა) თავისი განუზომელი გულმოწყალებით კაცობრიობის უდიდეს გამარჯვებად და ცოდვების გამოსყიდვის საწყისად აქცია

ისე ეს თემა ძალიან საინტერესოა, ცოტა მოგვიანებით განვავრცობ რას ვგულისხმობ

პოსტის ავტორი: gio9 თარიღი: Aug 11 2011, 04:35 PM

უფალი ყველა ადამიანს აძლევს არჩევანის გაკეთების უფლებას, ანუ მის თავისუფლებას არ ზღუდავს. მაგრამ მან ასევე იცის თუ რა არჩევანს გააკეთებს ნებისმიერი ადამიანი, ანუ უფლისთვის ყოველი ჩვენგანის მომავალი ცნობილია, რადგან მისთვის არ არსებობს დრო. იგი ყოვლისმცოდნეა

პოსტის ავტორი: damiane80 თარიღი: Aug 12 2011, 03:01 PM

ამ თვალსაზრისით ერთი საინტერესო ადგილია იოანეს სახარებაში, უფრო ზუსტად რამდენჯერმე მეორდება, როდესაც მაცხოვარს მოსაკლავად დასდევენ იუდაველები და ვერ შეიპყრობენ, მახარებელი ამბობს

ეძიებდეს მას შეპყრობად, და არავინ დაასხნა მას ჴელნი, რამეთუ არღა მოწევნულ იყო ჟამი მისი. (იოანე 7.30). ეს სიტყვები: არა მოწევნულ იყო ჟამი მისი, რამდენიმეჯერ მეორდება მახარებელთან.

ხომ არ უნდა გავიგოთ ეს ისე, რომ ადამიანის აღსასრულის ჟამი წინასწარ განსაზღვრულია ანუ ადამიანს მოცემულია აქვს რაღაც დრო ცხოვრებისათვის, რომელიც განსაზღვრულია იმთავითვე, დაბადებიდანვე და ამ დღის დადგომა არჩევანზე დამოკიდებული არ არის.
თუ აღსასრულის დროც დამოკიდებულია მანამდე გაკეთებულ ადამიანის არჩევანზეც. მაგალიტად ადამიანს რომ უფრო კეთილი საქმეები ეკეთებინა უფრო დიდხანს იცოცხლებდა და სხვ

ისე ამ მუხლის ეგზეგეზა თუ ვინმე მოგეპოვებათ კარგი იქნებოდა გვენახა.

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Aug 12 2011, 04:10 PM

დროა დავიმარაგოთ მატერიალური ღირებულების მქონე ნივთები წვრილად. რომ ქაღალდის ფულის ბრუნვიდან ამოღების შემდეგ, გაცვლა მაინც შეიძლებოდეს პურზე და საკვებ პროდუქტებზე. ჩვენ თუ არა იქნება ჩვენ შვილებს წაადგეს რამეში. ნეტა ოქროს პატარა მონეტებს ფასი ექნება მომავალშიც?

ხო მაგრამ მაცხოვარი მოვიდა კონკრეტული მიზნით და მისი აღსრულება, წინასწარ იყო განსაზღვრული. არ მგონია ამის ნებისმიერ უბრალო ადამიანზე განზოგადება სწორი იყოს.

პოსტის ავტორი: terra თარიღი: Aug 12 2011, 04:10 PM

და რამდენ ხანს გვეყოფა ეს მომარაგებული? )

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Aug 12 2011, 04:16 PM

საშინელება იცი რა არის? მე მჯერა რომ ეს დღე დადგება, ვხვდები რომ არც ისე შორია ეს ყველაფერი და ნიადაგი მზადდება ამისათვის უკვე. ისიც ვიცი, რომ ზოგადად ყოველი ჩვეულებრივი დღე შესაძლოა ჩემთვის უკანასკნელი იყოს, ანტიქრისტეს და ა.შ. ყველაფრის გარეშეც, მაგრამ ფორუმზე სიტყვებას დაღვრის მეტს არაფერს ვაკეთებ ჩემი სულის გადასარჩენად. არადა ყოველ წუთს უკვე გვიანია დაწყება, თუმცა დაწყება მაინც ყოველ დამდგარ წუთსაა შესაძლებელი. "იძულება" მაკლია.

პოსტის ავტორი: terra თარიღი: Aug 12 2011, 04:50 PM

დაგლოცოს ჩვენმა ღმერთმა, ქეთი, გაძლიეროს და ბრძოლის უნარი არ მოგაკლოს.
მეც ეგეთ პრობლემებში ვარ და მეც იგივეს ვითხოვ უფლისგან.
მთავარი კი მაინც ისაა, რომ, გამუდმებით, მოუკლებელად, შენდობას ვითხოვდეთ,
სიტყვით თუ გონებით. თითოეული შეცოდებისთვის, დიდისთვის თუ მცირესთვის.
დავაშავეთ? ეგრევე ვთქვათ გულით : ღმერთო, შემინდე.
ეს, იმ კაცმა მასწავლა, ვისთანაც აღსარებას ვამბობ და გულით ვგრძნობ, რომ, ფასდაუდებელი განძი მიწილადა.

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Aug 12 2011, 05:27 PM

მადლობა.

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 6 2015, 06:10 PM

"იმის მიხედვით წყდება ბედი ადამიანისა, თუ როგორი გული აქვს მას".

/ილია მეორე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 5 2015, 01:52 PM

"ბედისწერაა არა ის, რაც ადამიანს შეემთხვა, არამედ იგია ბედისწერა, რასაც ადამიანი საკუთარ სულში ატარებს თავათ"

/კონსტანტინე გამსახურდია/

პოსტის ავტორი: esre ars cheshmariteba თარიღი: Aug 5 2015, 05:44 PM

მე რას გავაკეთებ ხვალ ეს ღმერთმა არ იცის , ახლა რასაც ვფიქრობ იცის , მაგრამ მე რაზე დავიწყებ ფიქრს 1 საათის შემდეგ ღმერთმა კი არა მეც არ ვიცი . ღმერთის ყოვლისმცოდნეობა იზღუდება ადამიანის თავისუფალ ნებასთან მიმართებაში , იმიტომ რომ ღმერთმა ასე შექმნა ადამიანი და რად გვინდა ბრალი დავდოთ მას რომ თითქოს რაიმე იცის წინასწარ? თუ ადამი ნაყოფს შეჭამდა და ღმერთმა ეს იცოდა , მაშინ მომილოცავს ბატონებო , რადგან ღმერთი უფრო მზაკვარი ყოფილა ვიდრე სატანა! მაშ ემსახურეთ იმ ღმერთს რომელიც ყოველგვარი ბოროტების სათავეა! მე კი იმ ღმერთის მწამს რომელმაც არ იცის არაფერი ჩემი მომავლის შესახებ და მუდმივად შემაგონებს და მაძლევს გამოსწორების შანსს , გესმით _გამოსწორების შანსი მე მაქვს ახლაც და ჩემი სიცოცხლის ბოლო წუთამდეც., ეს შანსი კი არ მექნებოდა თუ ღმერთს წინასწარ ეცოდინებოდა ჩემი ცხონებისა თუ არ ცხონების შესახებ , რა თუ ღმერთმა იცის მე ვცხონდები თუ არა , მაშ რატომ მომიწოდებს უფალი იესო იმისკენ რომ გამუდმებით ვილოცო ? რომ არ უნდა მომბეზრდეს ლოცვა? რა აზრი აქ ჩემს ღაღადს ახლა აქ თუ მე იქ საბოლოოდ არ ვცხონდები? ნუთუ ძალა აქვს ჩემს ლოცვას რომ შეცვალოს ყველაფერი? თუ ჩემს ლოცვას აქვს ძალა და უფალ შეუძლია მიპასუხოს ჩემ ლოცვაზე , მაშინ მას ისაც უნდა შეეძლოს რომ მაცხოვნოს, მაგრამ როგორ მაცხოვნებს თუ მან უკვე იცის რომ არ ვცხონდები? ანუ გამოდის რა __ ჩემო მეგობრებო ფუჭი ყოფილა თქვენი ლოცვები რომელსაც აღავლენთ უფლის წინაშე , რადგან მას არ შეუძლია თქვენი ხვედრის შეცვლა , რადგან მან უკვე წინასწარ იცის თქვენი საბოლოო ადგილის შესახებ! იმ დღეს გიორგი გვასალიას მოვუსმინე და ამბობს რომ ღმერთი სხვა ათვლის სისტემაშიაო , ის ზემოდან უყურებს რაღაცეებს რაც მის წინ მოძრაობსო თვითონ კი უძრაობაშიაო, ანუ საბოლოოდ დავასკვენი რომ ღმერთს არ შეუძლია ჩაერიოს ადამიანის ცხოვრებაში და არც მისი ლოცვის მოსმენა შეუძლია ასე გამოდის! ვთქვათ მე ვინმე საყვარელი ადამიანი მიკვდება და ღმერთმა თუ იცის მის შესახებ წინასწარ მოკვდება თუ გადარჩება , მაშინ მითხარით რა აზრი ექნება ჩემს ლოცვას მის მიმართ, რომ რამენაირად იქნებ გადამირჩინოს საყვარელი ადამიანი?! აქვს აზრი ჩემს ლოცვას? ალბათ აქვს რადგან ღმერთს შეუძლია ნებისმიერი რამის შეცვლა და თუ შეუძლია , ეს იმას ნიშნავს რომ მან არაფერი არ იცის წინასწარ ადამიანზე და ბოლოს ___ მე არ ვზღუდავ ღმერთის ყოვლისმცოდნეობას , არამედ თავად ღმერთი ზღუდავს თავის ყოვლისმცოდნეობას , ადამიანტან მიმართებაში , რამეთუ ასე ქმნა უფალმა ადამიანი და კიდევ ღმერთი ყოვლისშემძლეა და მას შეუძლია განჭვრიტოს ყველა ადამიანის ბედი , მაგრამ ის ამას არ გააკეთებს არასდროს რადგან მას თავისი ნების წინააღმდეგ წასვლა არ შეუძლია ! მისი ნება კი ისაა რომ ადამიანი იყოს თავისუფალი თავის არჩევანში... კითხვა მაქვს იმათთან ვისაც სჯერა რომ უფალმა ყველაფერი იცის ადამიანის მომავლის შესახებ___ ღმერთი ბრმად ღვრის თავის ყოვლისმცოდნეობას? შეუძლია თუ არა მას თავისი ყოვლისმცოდნეობის გამოყენება ან არ გამოყენება?

პოსტის ავტორი: G_saxva თარიღი: Aug 6 2015, 01:21 PM

esre ars cheshmariteba

ამის მერე აღარ წამიკითხავს მარა ეს კაი იყო

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 21 2017, 11:23 AM

"- როდესაც უფლისგან დაჟინებით ვითხოვთ რაიმეს, მის ნებას ხომ არ ვეწინააღმდეგებით?

- დაჟინებულად შეიძლება მხოლოდ სულის ცხონება ვითხოვოთ. ამქვეყნიურის თხოვნა კი ასეთი უნდა იყოს - თუ შენთვის სათნოა, უფალო, და ჩემთვის სასარგებლო. ჩვენ ხომ ძალზე ხშირად არ გვაქვს იმის გაგების უნარი, ამქვეყნიური რამდენად სასარგებლო ან საზიანოა ჩვენი სულისთვის. ხშირად იმდენად არაადეკვატური თხოვნა გვაქვს, მოძღვარსაც არ ვუსმენთ, ისეთ რამეს ვითხოვთ, რაც შეუძლებელა. ამიტომ ადამიანს სულის მეტი სიფაქიზე, გონიერება და საკუთარი თავისადმი უაღრესად კრიტიკული დამოკიდებულება სჭირდება.

თუ არ იზრდები, ქრისტიანიც არ ხარ. როგორ უნდა იზრდებოდე? - შეაფასო, რაც ხარ, იმას დაეყრდნო და ზემოთ ახვიდე. მერე კიდევ შეაფასო, ისევ დაეყრდნო და კიდევ ახვიდე. თვითშეფასების უნარის დარღვევას არაადეკვატური თხოვნა მოჰყვება."
/დეკ. თეოდორე გიგნაძე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 1 2017, 02:49 PM

"ერთი მამა ამბობს: უფალო, ბევრჯერ ისეთ რაღაცას გთხოვ, რაც ჩემთვის სასარგებლო არ არის, შენ კი მისრულებ, იმიტომ რომ გიყვარვარო. შემდეგ კისერი წაიტეხა და აღარაფერს ითხოვდა, ღვთის ნებას ემორჩილებოდა."

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 30 2017, 01:31 PM

"ბედიც და უბედობაც შემთხვევით ქარს მიაქვს და მოაქვს"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 5 2018, 09:52 AM

"- როგორ უყურებს ეკლესია ბედ-იღბლის ცნებას?

- ბედი, როგორც წინასწარგანსაზღვრულობა, არაქრისტიანული, წარმართული ფენომენია. თუ ყველას გვიწერია ჩვენ-ჩვენი ბედი, მაშინ ღმერთი არ არსებობს, არ არსებობს არც ჩემი თავისუფალი პიროვნება, არც სიყვარულის უნარი, არც ცხონება ყოფილა და არც მარადიული სიცოცხლე. ვისაც ბედისწერის სჯერა, მას რწმენა არ აქვს."

/დეკ. თეოდორე გიგნაძე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 18 2018, 08:25 PM

"რა არის ღვთიური "წინაგანგება"? "წინაგანგება, - წერს ის, - არის არსთა მიმართ ღვთისგან გამოვლენილი მზრუნველობა". იოანე დამასკელი განასხვავებს ღვთიურ "წინასწარმცოდნეობასა" და "წინაგანმსაზღვრელობას". ღმერთი ყველაფრის წინასწარმცოდნეა, მაგრამ ყველაფრის წინაგანმსაზღვრელი არ არის. მან იცის, რომ შესაძლებელია, ადამიანმა ვერ გაუძლოს ეშმაკის ცდუნებას და ხე ცნობადის ნაყოფი იგემოს, მაგრამ ის ადამიანს წინასწარ არ უსაზღვრავს ქცევას."

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 8 2019, 09:34 PM

"კითხვა: რატომ გვეკრძალება ჩვენი მომავალი ბედის ამოცნობა?

პასუხი: ადამიანისთვის სარგო რომ იყოს მარადიულობის სიღრმეთა ხილვა, ღმერთი მიანიჭებდა მას ამ უნარს. უფალი ბევრ რამეს გვიმალავს ჩვენივე სიკეთისთვის, ჭკვიანი მშობლების მსგავსად, რომლებიც შვილებს არ უმხელენ, რისი ახსნაც მათსავე სასარგებლოდ ზრდასრულ ასაკში შეიძლება. მით უმეტეს, რომ წინასწარ არც არაფერია განსაზღვრული. ასე რომ იყოს, მაშინ ლოცვასაც აღარ ექნებოდა აზრი. როდესაც ვლოცულობთ, რომ დაგვიფაროს უფალმა განსაცდელისგან, თუ განსაცდელი გარდაუვალია, რაღატომ ვილოცებდით?!"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 8 2019, 09:56 PM

"კითხვა: გამიგია, რომ ნალს ბედნიერება მოაქვს. კარზე დამაგრებული მაქვს ნალი. ამით ცოდვას ხომ არ ჩავდივარ?

პასუხი: ბედნიერება ნალს კი არ მოაქვს, არამედ, უფლის სიახლოვეს და მისი მცნებების აღსრულებას. ნალის გაფეტიშება წარმართული ჩვეულებაა. თუ გსურთ, რომ თქვენი ოჯახი დაცული იყოს, ნალის ნაცვლად ჯვარი იქონიეთ."

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 9 2019, 12:13 PM

"კითხვა: როგორ უყურებს მართლმადიდებლობა წინათგრძნობას? უნდა ვირწმუნოთ თუ არა მისი?

პასუხი: წინათგრძნობის მცირეოდენი უნარი ნებისმიერ ადამიანს აქვს და ეს შესაძლებლობაც, ისევე როგორც სხვა დანარჩენი, უფლის მიერ არის ნაბოძები. თუმცა, ჩვეულებრივ მოკვდავს ეს უნარი ისე არ განუვითარდება, რომ მას დაეყრდნოს და მომავალი ცხოვრება ამით ააგოს. ხდება ისე, რომ ველით ცუდს, მაგრამ ყველაფერი კარგად სრულდება ან პირიქით. ამიტომ წინათგრძნობაზე დაყრდნობა გონივრული საქციელი არ არის."

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 10 2019, 01:38 PM

"კითხვა: რატომ არ შეიძლება მკითხაობა ბედის ამოსაცნობად?

პასუხი: ეკლესია კატეგორიულად კრძალავს მკითხაობას, რადგან ამ დროს ადამიანი კონტაქტში შედის ბნელ ძალებთან. უფალს რომ სურდეს, ყოველ ჩვენგანს გაუმჟღავნებდა მის მომავალს. მაგრამ, სახარებაში ნათქვამია, რომ გამუდმებით უნდა ვფხიზლობდეთ და ვლოცულობდეთ, რადგან არ ვიცით, რა ჟამს დაგვიდგება განსასჯელის დრო."

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 21 2019, 06:20 PM

"შენ მოქმედებ ნებაყოფლობით, შენ თავად ღებულობ იმ გადაწყვეტილებას, რაც ღმერთმა წინდაწინ იცის, მაგრამ ის არ გაიძულებს და ამიტომ პასუხისმგელობაც შენზეა".

/წმ. პორფირი კავსოკალიველი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 21 2019, 07:52 PM

"ჩვენ ისე ვცხოვრობთ, თითქოს ვერც კი ვგრძნობთ ღვთის განგებულების სიდიადეს. ღმერთი ძალიან იდუმალია".

/წმ. პორფირი კავსოკალიველი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 22 2019, 04:10 PM

"ღმერთმა ყველაფერი წინასწარ უწყის, მაგრამ არ განსაზღვრავს წინდაწინ"

/წმ. პორფირი კავსოკალიველი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 31 2020, 06:26 PM

"ღვთის განგებულებაში შემთხვევით არაფერი ხდება!"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 10 2020, 08:29 PM

„ნურაფრის გეშინია. დაარწმუნე შენი თავი, რომ სამყაროში არაფერი ხდება ღვთის ნების გარეშე, მცირე მოძრაობაც კი. მითუმეტეს ადამიანთან დაკავშირებით, მით უმეტეს მორწმუნე და ღვთისმოსავი ადამიანის თავს არაფერი მოხდება ღმერთის გარეშე - არც სასიკეთო და არც განსაცდელი.“

იღუმენი ნიკონი (ვორობიოვი)

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 21 2020, 08:30 PM

"ბედის შესახებ სწავლება ეშმაკის დათესილია. არანაირი ბედი არ არსებობს"

/მამა ვალენტინი (მორდასოვი)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 9 2020, 10:07 PM

"მტკიცედ გწამდეთ, რომ არავინ არსად და არაფერშია ბედის ანაბარა მიტოვებული. თუ ფრინველებზე დიდად ზრუნავს ღმერთი, მით უფრო ზრუნავს თავის ხატზე - ადამიანზე, რომელსაც ერთი ღერი თმა არ ჩამოუვარდება თავიდან მის უნებლიეთ. ჩვენ გვეჩვენება, თითქოს ყველაფერი შემთხვევით ხდება, მაგრამ შემთხვევითობა არ არსებობს, არსებობს ღვთის მზრუნველობა და მღვიძარება ჩვენთვის, უბადრუკთათვის. ჩვენ კი ისღა დაგვრჩენია, სიმდაბლით შევინანოთ ცოდვები და გვწამდეს ჩვენი შემოქმედი, ამასთან, ვერიდოთ მოწყინებასა და სასოწარკვეთილებას".

/სქემარქიმანდრიტი ვიტალი (სიდორენკო)/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 24 2020, 08:48 PM

"ნურასდროს იფიქრებ, ,,ბედი არაფერში მაქვს”, ნურც იმას იტყვი, რომ ,,არაფერში გიმართლებს”...
ყველა ადამიანი თავის ბედს, მომავალს თვითონ ქმნის.
ბედი არ არსებობს... ეს რომ წინასწარ დაგეგმილი იყოს, რა უინტერესო, არაფრის მომცემი იქნებოდა ჩვენი ცხოვრება...
ნუ თვლი სხვის ნაბიჯებს. ნუ გგონია, რომ სხვას ყველაფერი მიეცა, შენ არაფერი... ის ,,არაფერი” ყველაფერია, უბრალოდ შენ ვერ ხედავ, ვერ აფასებ, ვერ კმაყოფილდები.
ჰოდა, თუ არ გაკმაყოფილებს, მეტი შექმენი, მეტი იშრომე. არ გამოგივიდა?! მეტად მოინდომე, ყველგან სცადე და ერთხელაც აუცილებლად გამოვა.
წუწუნით და ჭირვეულობით, რომ სხვა ადვილად აღწევს, არაფრის მომცემია. თავს ითრგუნავ, არსწორად ფიქრობ, ტყუილად მძიმდები.
მეტი შეგიძლია, ვიდრე გგონია...
შენი ბედი შენს ხელთ არის... ზუსტად ისეთი იქნება, როგორსაც თავად შექმნი!.."

/მამა პეტრე კვარაცხელია/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 27 2020, 08:15 PM

"ღმერთი წინასწარმცოდნეა, მაგრამ წინასწარგანმსაზღვრელი არ არის. იგი ადამიანს წინასწარ არ უსაზღვრავს ქცევას, მას გარკვეულ გამოცდას უწყობს, რომ თვითონ გადაწყვიტოს თავისი ბედი".

/მამა გაბრიელ ნათენაძე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 26 2021, 10:39 PM

"ვინ რა იცის - ვის რა ელის,
ბედისწერა რას უქადის?
ამ ცხოვრების კიბეებზე,
ზოგი ადის, ზოგი ჩადის,
თუ დაუცდა ვინმეს ფეხის -
დაგორდება, ო, რა მწარედ
და მერე კი მოშურნენო -
დადექით და იხარხარეთ"

/ლალი ხვედელიანი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 13 2021, 06:53 PM

"წარმოვიდგენთ ბედისწერის უაღრესად სახიფათო მოსახვევებს"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 14 2022, 07:31 PM

"ბედია მომნიჭებელი
წყალობის, გინა რისხვისა"

/აკაკი წერეთელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 18 2022, 09:36 PM

"ვინ გაჰქცევია უდროოდ
ვარსკვლავს და ბედისწერასა?"

/აკაკი წერეთელი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Feb 28 2022, 08:25 PM

"დედიკო, ყველას თავისი ბედისწერა აქვს. ჩვენ ყველანი სიკვდილის რიგში ვართ. ვერ ვწყვეტთ წინსვლას".

/ლელა ჩხარტიშვილი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 10 2022, 09:33 PM

"ბედი რომ კარს მოგდომია, ფეხს ნუღარა ჰკრავ"

/ვასილ ბარნოვი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 18 2022, 05:41 PM

"ბედისწერისგან გაჭრილ სავალს მისდევდნენ დღენი"

/ვასილ ბარნოვი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 18 2022, 07:33 PM

"გვშველოდა ბედი, გვწყალობდა ღმერთი"

/ვასილ ბარნოვი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 4 2022, 08:32 PM

"სენეკა ამბობს: "ჩემი ბედი ჩემი ხასიათია". ამით ნეიტრალდება სწორედ ის სიმცდარე, რომელიც ბედის წარმოდგენებს უკავშირდება. "ბედი იყო, და ასე დაემართა". "ასე ეწერა შუბლზე და ამიტომაც დაემართა"... და ასე შემდეგ. წმინდა კირილე ალექსანდრიელი ბრძანებს, - თუ ბედი არსებობს და ყველაფერი წინასწარ არის გაწერილი, მაშინ ღმერთი ბოროტი ყოფილაო".

/დეკ. შიო პაიჭაძე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jun 30 2022, 04:09 PM

"ზოგიერთ ადამიანს ბედის უკუღმართობა სულიერ საზრდოდ ადგება. არც ის ვუწყოდი, რომ ზოგიერთი მცენარე სურნელს მხოლოდ მაშინ გამოსცემს, როცა დასრეს"

/შარლოტ ბრონტე/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 5 2022, 07:43 PM

"წმინდა მამები ამბობენ: "ქრისტიანის გარეგან ბედზე სიფრთხილით ილოცეთ"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 27 2022, 09:50 PM

"უფალი არავის ბედს არ განაგებს და არავის ცხოვრებას ძალით არ განკარგავს. ცოდვის მარწუხებიდან მას ყოველი ადამიანის გამოხსნა სურს, მაგრამ მიძალებით და ძალდატანებით არ მოქმედებს"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Mar 30 2023, 08:53 PM

"დიდი წმინდა მამა იოანე ოქროპირი წერს: "თუკი ცუდს და კარგს ბედი აყალიბებს, რატომ არიგებ და აძლევ რჩევებს ბავშვებს? ყველაფერი ხომ უსარგებლო და ამაოა? თუკი ბედი აქცევს კაცს ღარიბად ან მდიდრად, ნუ გზავნი შვილს სასწავლებლად, ნუ აძლევ ფულს, ნუ ცდილობ გამდიდრდე და საქმე ბედს მიანდე. მაგრამ ამას ვერ ბედავ... რატომ სჯი, თუკი ცუდი იმიტომაა, რომ ასეა შექმნილი, ცოდვა ხომ მისგან არ მოდის, არამედ ბედისგან, რომელმაც უბიძგა მას. რატომ აქებ ადამიანს სიკარგისთვის? ეს ხომ მისი სათნოება არ არის ბედისწერისაა. აბა რისთვის ვაქებთ ვინმეს? რისთვის ვკიცხავთ? რისთვის ვწყევლით, რისთვის ვაამებთ? ხედავ, რა უაზრობამდე მიგვიყვანა ბედზე ლაპარაკმა?"

/დეკ. დავით ციცქიშვილი/