თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: მამა ირაკლი თარიღი: Oct 30 2007, 10:03 PM

ქრისტიანი საერთოდ ყველაზე მაღალი ზნეობის ადამიანი უნდა იყოს!
რამდენად ვამართლებთ ამას?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 30 2007, 10:23 PM

ქრისტიანობა ჩემი აზრით უკვე გულისხმობს მაღალ ზნეობასა და კულტურას...

ისე კი ზნეობა მხოლოდ ქრისტიანის მოვალეობა არ არის...

პოსტის ავტორი: მამა ირაკლი თარიღი: Oct 30 2007, 10:23 PM

ტაძარში,სახლსში,საზოგადოებაშ
ი ყოფნისას ვართ ყოველთვის კორექტულები?

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 30 2007, 10:26 PM

არა ცხადია, ნუ მეტ-ნაკლებად.. მაგრამ ეთიკეტისა და ცოდვის გაიგივება მაინც მიჭირს მამა ირაკლი ზოგი უბრალოდ ხასიათით არის არაეთიკური გაზარდეს...

პოსტის ავტორი: მამა ირაკლი თარიღი: Oct 30 2007, 10:27 PM

განათლებას,(არა წიგნიერებას) დიდი მნიშვნელობა აქვს ამაში,მართალია რა მნიშვნელობა აქვს რა აღმსარებლობისაა ადამიანი,მაგრამ მე მინდა ვისაუბროთ ქრისტიანულზე.ეს ბევრს ეხება ალბათ

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 30 2007, 10:30 PM

სამწუხაროდ ამა თუ იმ მიზეზით ზოგი საჭირო განათლებას მოკლებულია და ალბათ ეს ღვთის და საზოგადოების თვალში შემამსუბუქებელ გარემოებად უნდა ჩაითვალოს...

მაგრამ უნდა აღვნიშნო, რომ ცოდვა უფრო ხშირია ვიდრე ეტიკეტის დარღვევა, ეტიკეტი შეიძლება უბრალოდ მეორეხარისხოვანი იყოს საზოგადოებისთვის.. მაგალითად მარცხენა ხელით შევჭამთ თუ მარჯვენათი...

პოსტის ავტორი: მამა ირაკლი თარიღი: Oct 30 2007, 10:43 PM

ზოგის ქცევის წესი რომ გვაბრკოლებს ხოლმე?

დღეს ხომ ამბობენ რომ ,უკომპლექსობა ეს უპირატესობაა.ხშირად უკომპლექსობა ხომ უზნეობაცაა,უზრდელობაც

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Oct 30 2007, 10:47 PM

მამა ირაკლი, ჩემი აზრით უკომპლექსობა ახლოსაა უტაქტობასთან და შეიძლება უზრდელობასთანაც.

პოსტის ავტორი: მამა ირაკლი თარიღი: Oct 30 2007, 10:47 PM

ისე რა შევნიშე იცით,საერთოდ აჟიტირებული თემები უფრო საინტერესოა ხოლმე ფართო საზოგადოებისათვის!
ალბათ ასეთებს ამ თემაზე სასაუბროთ აქ ვერ შემოიყვანთ მათ ინტრიგა ურჩევნიათ ალბათ.

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Oct 30 2007, 10:48 PM

და მაინც, ეს ოჯახში უნდა ისწავლოს ადამიანმა ბავშვობიდანვე. უკვე ზრდასრულის ხელახლა აღზრდა ძალიან ძნელია.

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Oct 30 2007, 10:51 PM

მარიამი

კი, მე ვეთანხმები მარიამს.

ძალიან დიდ გავლენას ახდეს საზოგადოებაც ბაღში და სკოლაში, სახლს გარდა სადაც ტრიალებს.

იქ ისეთი მოკრძალებული თუ იქნები, როგორც ეკლესია გვასწავლის, შეიძლება დაგჩაგრონ...

მაშინ სხვანაირად უნდა იყო ძლიერი და მყარი, ბავშვების უმრავლესობას კიდევ ეს ძალა არ აქვთ...

რა უნდა ვასწავლოთ ბავშვებს, რომ სცემენ მიუტევოს?

ყოველდღე თუ გალახავენ სხვა სკოლაში გადავიყვანოთ?

პოსტის ავტორი: მამა ირაკლი თარიღი: Oct 30 2007, 10:56 PM

თუ ვინმე კარგ მაგალითს იძლევა,ის აუცილებლად მისაბაძი გახდება!
ეს ბევრს ნიშნავს!

არა რა თქმა უნდა თავი არ უნდა დააჩაგრინონ, მაგრამ ამავე დროს სასტიკნი,ულმობელნი არ უნდა იყვნენ!ამას ხომ ვხედავთ ჩვენ სადამდე მივედით მოზარდები ერთმანეთს ხოცავენ! დიდსულოვნება უნდა ვასცავლოთ!

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: Oct 30 2007, 10:56 PM

მამა ირაკლი
აჟიტირებული თემები თავისებურად დამაინტრიგებელია და არაა გასაკვირი ხალხმრავლობა, მაგრამ ასეთ მძიმე თემებსაც ყავს თავის გულშემატკივარი

პოსტის ავტორი: მამა ირაკლი თარიღი: Oct 30 2007, 11:01 PM

ჩაცმულობა რა კატეგორიაში გადის?

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Oct 30 2007, 11:02 PM

არის ხოლმე ისეთი შემთხვევები, როცა უფროსები სარგებლობენ იმითი, რომ უფროსები არიან, ან რაღაცას გაკადრებენ ან თუ კამათობთ იარაღად "ნუ მეტლიკინები" აქვთ...

როგორ შეიძლება ისე გამოვზარდო ჩემი თავი, რომ მეც ასეთი უფროსი არ ვიყო, როგორ უნდა მოვექცე ჩემს შვილს, როცა ცუდად მოიქცევა წყენა დავფარო, დავსაჯო თუ ველაპარაკო (რაზე)?

ძირითადად შეპასუხება უცხოებზე ან არაოჯახისწევრზე აზრადაც არ მომდოს ხოლმე, როგორი მართალიც უნდა ვიყო, ცრემლების გარდა პასუხი არ მაქვს.
ოჯახის წევრთან ცოტა უფრო დიდ გულზე ვარ, ან ზოგიერთ ნათესავთან, მაგრამ ძირითადად გამოდის, რომ ჩუმად იმიტომ უნდა ვიყო, რომ ასაკით იმხელა არ ვარ, რამხელაც მეჩხუბება...

უნდა მოვითმინო? თუნდაც მართალი ვიყო?

ასე ვასწავლო ჩემს შვილს?


ძალიან ძნელია ეს ყველაფერი...

პოსტის ავტორი: მამა ირაკლი თარიღი: Oct 30 2007, 11:07 PM

საზოგადოებას გამომწვევი ჩაცმულობიტ პროტესტს უცხადებდნენ ხოლმე.მაგ ხიპები,პანკები...

პოსტის ავტორი: თათი87 თარიღი: Oct 30 2007, 11:08 PM

ალბათ არა, სამწუხაროდ. თუმცა ტაძარში ადამიანი ყველაზე მეტად ცდილობს იყოს კორექტული.


უკომპლექსობის ის გაგება, რომელიც დღეს ფართოდაა გავრცელებული ფაქტიურად გაიგივებულია იმასთან ვინ უფრო "თავიასუფალია" არა კარგი არამედ ცუდი გაგებით. თავსუფალია იმისგან, რომ გაითვალისწინოს კეთილმოსურნის აზრები და ა.შ. თუმცა უკომპლექსობა ჩემი აზრით მარტო უარყოფითთან არ უნდა იქნეს გაიგივებული.



თუ სხვას თავს არ დააჩაგვრინებ და ამის გამო შენ გამოხვალ სასტიკი და ულმობელი? მაშინ რა ვქნათ მამაო?





ესეც ინდივიდუალურია ალბათ. ზოგი ასეთი გზით ცდილობს თვითდამკვიდრებას და ყურადრების მიქცევას.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Oct 30 2007, 11:09 PM

კომპლექსი არის უადგილო მორიდება, მაგალითად როცა გერიდება ჭამა - და ეს მოსარიდებელი არ არის... რა შუაშია უკომპლექსობა უაზრდელობასთან?

კომპლექსი - ცუდია, უკუმპლექსობა კარგია...
უზრდელობა - ცუდია, ზრდილობა კარგია...

პოსტის ავტორი: მამა ირაკლი თარიღი: Oct 30 2007, 11:14 PM

შვილებს უნდა ვასწავლოთ მოთმინებიტ,საკუთარი მაგალითით!
უფროსი თუ გვეკითხება უნდა გავცეთ პასუხი თავმდაბლურად!
არც ჩვენ მოგწონს როცა პატარები ჭკუას გვასწავლიან...

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Oct 30 2007, 11:18 PM

მამა ირაკლი

მადლობა მამაო

როცა იცი ძირითადი საფუძველი ან მიზეზი, რის გამო ღიზიანდება ვთქვათ უფროსი, თავმდაბლობა უფრო ადვილია...

ჩვენ ყველაზე ხშირად მეორე ადამიანის სულის მოძრაობაზე დაფიქრება გვავიწყდება და იმიტომაა ამდენი გაუგებრობა და კონფლიქტი
განსაკუთრებით თუ ეს ადამიანი ოჯახის წევრია

აწი იმედია არ დამავიწყდება, რომ მარტო ჩემი სიმართლე არ კმარა უფროსი თუ მეჩხუბება

პოსტის ავტორი: k@the თარიღი: Oct 31 2007, 01:20 AM

მომიტევეთ მამაო, ადრეც მინდოდა დამეწერა აქ და მომერიდა.
როდესაც ფორუმელს ესაუბრები უფრო მარტივია საკუთარი აზრის გამოთქმა.
ალბათ მორიდება უშლით სხვა ფორუმელებსაც, აქ რაიმეს დაწერას.

ნამდვილად უნდა ვიყოთ ჩვენ, მართლმადიდებლები ყველასთვის სამაგალითონი ზნეობით. ყველაზე მარტივი გამართლება, ''რა ვქნათ ადამიანები ვართ და ცოდვილნიო'', არ უნდა ვიხმაროთ თავის გასამართლებლად! თუმცა, რომ ვართ ცოდვილნი. ვცდებით და გვეშლება ხშირად ბევრი რამ. ჩვენ ერში ვცხოვრობთ და მუდმივად გვიწევს ხალხთან ურთიერთობა, ისეთებთან რომლებსაც უკომპლექსობა და უზნეობა ვერ განურჩევია. ბევრი რამ ჩვენთვის რთულია. მუდმივი სიმტკიცის შენარჩუნება კი განსაკუთრებით. მართალია, ყოველთვის თავშეკავება გვამართებს უფროსებთან საუბარში, თუმცა ნუთუ მხოლოდ ასაკი განსაზღვრავს უფროს-უმცროსობას? ხანდახან რომ ვერ ვითმენთ პირს მომდგარი სიმართლის ართქმას? თუმცა ისიც მართალია, რომ ეს ჩვენი სიმართლეა და შეიძლება სულაც არ ვიყოთ მართალნი. არ ვიცი ალბათ ისევ მოთმინება გვმართებს.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Oct 31 2007, 08:15 AM

რა თქმა უნდა მართალი ბრძანდებით მამა ირაკლი,

სამწუხაროდ ბევრი შემთხვევაა ამ ფორუმზე,რომ სპეციალურად ხსნიან აჟიუტაჟის გამომწვევ თემებს, ინტრიგებს აგდებენ, სადაც პირდაპირ და არაპირდაპირ ლანძღავენ სასულიერო პირებიდან დაწყებული,მოცული წმინდანებით, ჩვენი რჯულით ,დამთავრებული საქართველოთი და ქართველობით (თუმცა , ისიც ამტკიცა ერთმა რომ ქართველი ერად მე19 საუკუნეში ჩამოყალიბდაო). აქ ყველა ფორუმელი არ არის იმ დონის მოთმინების შარავნდედით შემოსილი რომ სიწმინდეების გინება აიტანოს(რამდენადაც ვიცი არც არის ვალდებული), შევეპასუხებით და კულტურად გვიწოდებენ უკულტურო ქრისტიანებს და შენატრიან შუა და დასავლეთ ევროპის "კულტურულ ქრისტიანებს". ესეც რომ აღარ აკმაყოფილებთ, თემებსაც კი ხსნიან ასეთების საადვოკატოდ,თუ როგორ გაბედა რომელიმე მოდერატორმა მათ ჩამოართვა წერის უფლება. ეს წერისუფლებაჩამორთმეულები კი პირადი მესინჯერებით უშვერად აგინებენ ქალებს, რომლებმაც შეწუხებული მამაკაცთა უმოქმედობით სამართლიანი პასუხი გასცეს მათ პუბლიკში. მე პირადად მისთვის არ გამიცემია პმ-ით პასუხი ისეთი როგორიც ეკადრებოდა, უფრო დავაიგნორე, რამეთუ ეს უკვე ჩემს პირად "მტრობაში" ჩავთვალე და ამაზე არ ავყვებოდი, თუმცა დიდ იდეალებზე კი ბოდიში მათთან!

რატომ ვართ მამაო უკულტუროები, თუ ჩვენი წმინდანები,რელიგია და სამშობლო დავიცავით? რომ გამოგვიყვანეს წყობიდან და სიტყვიერი პასუხი გავეცით შეძლები9სდაგვარად მკაცრი? რისთვის? რატომ ახსენდებათ მაშინ შემწყნარებლობა და ციტატები სახაერებიდან, სწორედ მაშინ როდესაც იმას აღწევენ რაც დაგეგმილი ჰქონდათ?
რატომ გვაბრალიან სიძულვის პირდაპირად თუ არაპირდაპირად ? თეოლოგიის კარგად მცოდნეები ძირითადად სდუმან (მართლებიც არიან იმ გაგებით, რომ ასეთ თემებს არავინ არ უნდა ეხმაურობოდეს და დარჩებათ საჩუქრად)

საინტერესო თემები მივიწყებულია,სადაც რაიმეს სწავლა შეიძლება და დამაკნინებელი განზრახვით გახსნილი თემები კი ბობოქრობს. სწორედ ჩანაფიქრისამებრ!

მოკლედ, სულ "ამხელენ" მართლმადიდებლობას. ასე რომ შენატრიან კათოლიკებსა და ევანგელისტების კულტურას, ჩავიდნენ ერთი და იმათ უგინონ მრწამსი, კარგ პასუხსაც მიიღებენ, მათი ნაქები კათოლიკები ძალიანაც რომ შუღლში არიან პროტესტანტებთან, ევანგელისტებთან და სექტებტან ხომ საერთოდ, ბევრი აკრძალულიცაა. აბა გავბედოთ თუნდაც ჩვენ მართლმადიდებლებმა გამოვიწვიოთ ისინი მათი დაცინვით, მერწმუნეთ ცუდ დღეში ჩავვარდებით.ბევრია ამ ფორუმზე საზღვარგარეთ და იცის რასაც ვამბობ. ჩვენ მათთან მშვიდობას და კეთილ ურთიერთობას მხოლოდ მათ მიმართ პატივისცემით ვინარჩუნებთ!

მაპატიეთ.

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Oct 31 2007, 10:50 AM

staywhite
გეთანხმები. ზოგს რატომღაც ჰგონია, რომ საკუთარი ერი, კულტურა, სარწმუნოება თუ არ ლანძღა, ჩამორჩენილად ჩათვლიან. ქრისტიანული სიყვარული კი მხოლოდ მაშინ ახსენდება, როცა ასეთ პოსტებს წაუშლი და შენიშნვას მისცემ

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Oct 31 2007, 11:54 AM

დამლოცეთ, მამაო.

ზრდილობის ნორმებს ადამიანი პირველ რიგში ოჯახში იძენს. თუ მისთვის ეს არ უსწავლებით, ძალიან ძნელია უკვე ზრდასრულს რამე შევაგნებინოთ.

მე პირადად ეს ვცადე ძალიან ბევრჯერ შეგონებებით, მაგრამ უშედეგოდ. საბოლოოდ ასეთებთან ფორუმზე მხოლოდ ერთი გამოსავალიღა რჩება: ჯერ ვორნი, მერე ბანი.

ზოგს ალბათ ჰგონია, რომ რაკი უკომპლექსოდ თვლის საკუთარ თავს, ეს აძლევს უფლებას იყოს უზრდელიც, რაც გარშემომყოფთათვის დამაბრკოლებელი პირობაა.

პოსტის ავტორი: ketino თარიღი: Oct 31 2007, 02:01 PM

შემინდეთ მამაო....

მე პირადად ვერ ვამართლებ.... ასე ვთვლი, რადგან ბევრი რამ მაკლია და ბევრი რამ მაქვს სასწავლი...

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Oct 31 2007, 03:39 PM

გიერთდები ქეთევან საკმარისი ვიცოდი,მაგრამ "ვერ გამოვიყენე"

პოსტის ავტორი: catherina_10 თარიღი: Oct 31 2007, 03:44 PM

სამწუხაროდ არა ვართ მორჩილნი ამა ქვეყნისა და დედა ეკლესიისა

ისე როგორც საჭიროა

პოსტის ავტორი: mogzaura თარიღი: Oct 31 2007, 09:26 PM

ვამართლებთ რომ?!
ხანდახან გვავიწყდება კულტურაც, ზნეობაც და ეთიკაც,ეს ადამიანმა ოჯახში და ღვთის სახლში უნდა ისწავლოს!
უკომპლექსობა ხშირად უზნებაშიც გადადის თუნდაც იგივე ჩაცმულობა და ბევრი რამ რაც ზოგი უკომპლექსობით ხსნის!

პოსტის ავტორი: t.d თარიღი: Oct 31 2007, 09:30 PM

ნამდვილათ გეთანხმები ნანა, მეც მაგ აზრის ვარ თუ სახლში არ ისწავლა ეს ან ხვთის სახლში ამას ქუჩაში ნაღდათ ვერ გაიგებ, უპირველესი ოჯახშია, უნდა იზრუნონ მშობლებმა ამაზე ტაძარში უნდა ატარონ ხშირად ბავშვები აზიარონ, ბავშობიდან და ყველაფერი კარგათ იქნება

პოსტის ავტორი: მათველა თარიღი: Oct 31 2007, 11:47 PM

დაგვლოცეთ მამაო.
ჩემი ფიქრით და სხვისი წინადადების გადაკეთებით-

უკომპლექსობა - ეს უცხოეთიდან (ისევ და ისევ უცხოეთიდან) შემოტანილი სიტყვაა და ქართულად რას გულისხმობს აბა?
ქართულად - უსირცხვილობას, მოურიდებლობას ნიშნავს!

რაც არის დღესდღეისობით,
ბოლო დროს საქართველოში შემოსული გადაგვარების (განსაკუთრებით ბავშვების და ახალგაზრდების) ნიშნები,
ჩემი აზრით უკომპლექსობას უკავშირდება , იმიტო რომ 2წლის ბავშვიდან დაწყებული , ვინც წესიერად არ იზრდება , უფროსი ხალხით დამთავრებული, მოურიდებელი გახდა ..
უფროსი ხალხი, 30-40 წლის ხალხი, ე.წ "ბირჟაზე" პატარა, ჩემხელა და თქვენხელა ბავშვებთან ერთად დგანან და
რასაც იქ ისმენენ და ასწავლიან, ასე როდის იყო აბა ადრე?
( ეს განსაკუთრებით ბოლო წლებია გამძაფრდა, თორემ ყოფით ყოველთვის იყო!)
ნარკომანებს, თაღლითებს და სხვა.. უკვე საჯაროდ , ქუჩებში "გიჟობენ" (ვითომ თავისუფლებას და გართობას რო ეძახიან, არადა ამ უაზრო გაუგებრობის და თანამედროვეობის მონები რო ხდებიან),
ნემსები წინ გვიყრია, 'ბაღნები' უკვე სიგარეთს , მშობლისტოლა მეზობლებს ცხვირწინ გაუბოლენებ,
ტანსაცმელზეც ხომ ეტყობა..
მოკლედ ესა და ძაან ბევრი , არის სწორედ ამ სიტყვის - ' უკომპლექსობის' ცნების გავრცელებას.
ჩემი აზრით 'უკომპლექსობა' პირიქით ცოდვაა.
(დღესაც მახსოვს,ერთხელ ექსკურსიაზე ვიყავით ეკლესიიდან [ძირითადად ახალგაზრდები ვიყავით] და ტრაპეზის დროს მამაომ კურთხევა მოგცვა ყველას. აივანზე ვიყავი და რო შევედი, დაახლოებით 30 წლის კაცი ფეხზე იდგა და მამომ უთხრა რატომ არ ჯდებიო - ის ბავშვები ფეხზე დგანან , და მე როგორ .. სიტყვა ვერ დაამთავრა,
ჩვენ კი არავის მოგვსვლია იდეა, რომ შეგვეთავაზა, სანამ მამაომ არ უთხრა! )
მთლად ვერ არის საქმე კარგად.




ზუსტად ასეთი კარგი ფორუმი გვაქვს, ყველასგან გამორჩეული ,
რადგან ძირითადად მშვიდობა არის აქ და ერთმანეთის სიყვარული შეძლებისდაგვარად :

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Nov 12 2007, 04:24 PM

ამ რამდენიმე დღის წინ რაღაც "ნელეპი " შემთხვევის უნებლიე ჩამდენი გავხდი, ძალიან ვწუხვარ დღესაც მაგრამ ნამდვილად ვნახე თუ რამდენი სახე აქვს ცოდვას, ჩვენ როგორ აღვიქვამთ და სხვა კი როგორ , ასევე ფიზიკურადაც აღვიქვი მისი სიმწარე. არ ვიცი, ნუგეშის ღირსი ვარ, რადგანაც არ იყო შეგნებულად ჩადენილი.თუ დაინტერესდებით გეტყვით ძალიან მაწუხებს ასეთი უნებლიე გაუკონტროლირებელი საქციელით გამოწვეული დაბნეულობა და სირცხვილი

პოსტის ავტორი: judi თარიღი: Nov 13 2007, 12:55 PM

დამლოცეთ მამაო..

როცა ვამბობთ, რომ მართლმადიდებლები ვართ, ეს უკვე პასუხისმგებლობაა ღვთის, საკუთარი თავის და საერთოდ ყველას წინაშე, რომ ზნეობრივი ქმედებით სწორად ვიცხოვროთ და არ დავაბრკოლოთ სხვა.. აბსოლუტარდ ვეთანხმები ყველას, რომ მთავარია ოჯახიდან და ღვთის სახლიდან მიიღო სწორი აღზრდა, მაგრამ ასეთ შემთხვევაში ალბათ ჯერ მშობლები უნდა იყვნენ თვითონ სულით მართლმადიდებლები და ბავშვი არა მხოლოდ გაზარდონ, არამედ აღზარდონ, რაც ამ დროში სამწუხაროდ მშობლებს ნაკლებად ახსოვთ, იმიტომ რომ პური არსობისას ძიებაში არიან..

პოსტის ავტორი: მამა ირაკლი თარიღი: Nov 14 2007, 10:48 PM

ე.ი როგორც თქვენ ამბობთ კულტურას ,ზნეობას,ზრდილობას ადამიანი სწავლობს სიყრმეში და იმ საზოგადოებაში სადაც ის ყველაზე დიდხანს ატარებს(ამ შემთხვევაში ოჯახი)

პოსტის ავტორი: თათარაშვილი თარიღი: Nov 14 2007, 10:49 PM

დიახ მამაო ალბათ ასეა.

ადამიანი ყალიბდება იმ თვისებებისა რა გარემოშიც ის იზრდება. იქნება ეს ოჯახის ფაქტორი, ამხანაგების ფაქტორი თუ სხვა დანარჩენი...

პოსტის ავტორი: მამა ირაკლი თარიღი: Nov 14 2007, 10:53 PM

ამიტომაა მეტად მნიშვნელოვანი მშობლისათვის პასუხისმგებლობის შეგრძნება აღმზრდელობას რაც შეეხება!

პოსტის ავტორი: t.d თარიღი: Nov 14 2007, 11:04 PM

რათქმაუნდა მშობელს არა მარტო თავის ცოდვები მოეკითხება არამედ ისიც თუ შვილ ვერ აღზრდის კარგად ერთერთ ნომერში წავიკითხე კარიბჭის ეს სიტყვები და რამდენათ მართალია?რაც შეხება აღრზდას აუცილებელია ბავშვი მშვიდ გარემოსი აღიზარდოს რაც შეიძლება მეტჟერ ვაზიაროთ, როგორი გარემოც არი ისეთივე ყალიბდება ადამიანი შემდეგსი, ბავშვის ტვინი ბუბკა რომელიც ყველაფერს იწოვს,

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Nov 14 2007, 11:11 PM

მთავარია სიყვარული ასწავლო, პატივისცემა და მადლიერების გრძნობა. რამდენი ბავშვია, რომ მხოლოდ ითხოვს და თვითონ უკან მადლიერების სიტყვასაც არ აბრუნებს. ეს კი მშობლის ბრალია...ალბათ, რა ვიცი...ბუნებაცააო და...

პოსტის ავტორი: მამა ირაკლი თარიღი: Nov 14 2007, 11:21 PM

ისე ექიმებისაგან ვიცი რომ ბავშვი დედის მუცელში ყოფნის პერიოდიდან უკვე ღებულობს ბევრ ინფორმაციას თუ რა ხდება მის გარშემო!როგორ უყვარს მის მშობელს(არის თუ არა ის სასურველი შვილი ანუ რამდენად უნდათ ის მშობლებს) რა გარემოში იმყოფება მისი მშობელი ,ემოციურად, და .ა.შ

მნათე რას გვეტყვი?

მარტო აღზრდა საკმარისია? აკაკი წერეთელიმა დააყენა საკითხი რომ "ბუნებამაც" უნდა უშველოსო!

მნათე რაღაც ბევრს წერ ალბათ!

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Nov 14 2007, 11:27 PM

მამა ირაკლი

მართალი ბრძანდებით მამაო, სხვათაშორის აგრეთვე დადგენილია - რომ ნაყოფს ის მელოდია ამშვიდებს - რაც კონკრეტულ ერშია გავრცელებული... ნუ ახლა შეიძლება ზოგჯერ "ვასტოჩნიე სკაზკიცაა" პოპულარული, მაგრამ ამას არ ვგულისხმობ ცხადია საუბარია ეთნო მუსიკაზე.. რომელიც შექმნილია ეთნოფიზიკური მონაცემების მუხტზე და ნერვიულ სისტემაზე საოცრად მოქმედებს...

აღზრდის მნიშვნელობა იმდენად არის დიდი, რამდენადაც ის წარმოადგენს კონკრეტულ ადამიანში სინდისის გაღვიძების შრომას (ზოგჯერ უნაყოფო შრომას ) სინდისი კი როგორც ვიცით ჩვენი მსგავსებაა ღმერთთან, მის მიერ ჩადებული მამხილებელი ხმა, რომელიც გვაჩვენებს რა არჩევანი გავაკეთოთ, რომელ ინსტიქტს მივანიჭოთ უპირატესობა - მარტივად:

რა არის კარგი და რა არის ცუდი...

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Nov 14 2007, 11:27 PM

ეს "ბუნება" როგორღაც წინაპრის ცოდვებთან ხომ არაა კავშირში? როგორც გამიგია, ბავშვს გადაეცემა ის მიდრეკილებები, რაც მის წინაპრებს ჰქონდათ, როგორც დადებითი, ისე უარყოფითი.

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Nov 14 2007, 11:29 PM

კი, მართალი ხარ... ეს უკვე ფიზიოლოგიური მომენტებია.. ქრისტიანობა განსჯის არჩევანს და არა ფიზიოლოგიას

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Nov 14 2007, 11:40 PM

გენეტიკა თავის როლს თამაშობს და არა უმნიშვნელოს, თუ როგორ "დავძლევთ ცუდ გენეტიკურ თვისებებს" ეს უკვე ჩვენი რწმენის და რწმენაში გაძლიერების ფაქტორია. მე მინახავს ისეთი გენეტიკური თვისებების გამომჟღავნება ბავშვებისგან, რაც მათ წარმომავლობას რაღაცნაირად მიუთითებს, თუნდაც სულ სხვანაირად იყვნენ აღზრდილი, ვიდრე მათი წინაპრები,იქნება ეს გეოგრაფიული თუ თვისობრივი განსხვავება გარემოსი,სადაც აღიზარდნენ.

პოსტის ავტორი: თათარაშვილი თარიღი: Nov 14 2007, 11:53 PM

გენეტიკაც რა თქმა უნდა დიდ როლს თამაშობს ადამიანის ჩამოყალიბებაში, თუმცა ჩემი აზრით მაინც გარემოა მთავარი. პირობითად ასე დავარქვათ "შიდა გენეტიკა" და "გარე გენეტიკა". "შიდა გენეტიკა" მემკვიდრეობით გადაემეცა ადამიანს მისი წინაპრებისაგან, მაგრამ "გარე გენეტიკურ" ინფორმაციას ის იღებს იმ ადამიანებისაგან სადაც ის იზრდება, რასაც ის ეჩვევა, რასაც ასწავლიან, როგორც აყალიბებენ. ჩემი აზრით მოზარდმა შეიძლება ის გარე გენეტიკური ინფორმაცია შეითავსოს რომელიც მის წინაპრებს არ ჰქონიათ.

ჩემი აზრით როგორსაც გაზრდი ბავშვს, ის ისეთი იქნება მომავალში .

პოსტის ავტორი: მამა ირაკლი თარიღი: Nov 15 2007, 12:18 AM

ეს არის სისხლი რომელიც მოწმობს ,როგორც სახარებაში წერია! ანუ ზოგადად გენი!

სული უპრველესია,სულიწმიდის მადლი რომლითაც ადამიანი ინათლება და რომელიც არის უძლურთამკურნალი და ნაკლულოვანთა აღმავსებელი!

პოსტის ავტორი: თათარაშვილი თარიღი: Nov 15 2007, 12:20 AM

მართალს ბრძანებთ მამაო

პოსტის ავტორი: judi თარიღი: Nov 15 2007, 11:26 AM

თუ თავს დავირწმუნებთ იმაში, რომ ადამიანი ასეთი გენეტიკისაა და მისი გამოსწორება უკვე არ შეიძლება, ვფირობ მცდარი იქნება, რადგან გარკვეულად ეწინააღმდეგება უფლიგან მინიჭებულ მადლს თავისუფლებას და არჩევანს, რადგან მაშინ ყველაფერს გენეტიკით გავამართლებთ (რა თქმა უნდა გენეტიკაც გარკვეულწილად მოქმედებს) და არ ვაიძულებთ თავს სული გადავირჩინოთ... რამდენი ავაზაკი და მრუში ასულან სიწმინდემდე, იმიტომ, რომ საკუთარი უკეთურება შეუგრძვნიათ და არჩევანი გაუკეთებიათ კარგსა და ცუდს შორის..
მაგრამ კარგისა და ცუდის გარჩევა ბავშვმა თავიდანვე მშობლებისაგან უნდა ისწავლოს და იმ გარემოში სადაც აღიზრდება.. ამიტომ არის, რომ უფალი მშობლებსაც მოსთხოვს პასუხს შვილის არასწორი აღზრდისთვის..

პოსტის ავტორი: მარიამი თარიღი: Nov 15 2007, 12:56 PM

judi
მასეა უბრალოდ ცუდ გარემოში გაზრდილს მეტი ბრძოლა მოუწევს სათნოებების მოსახვეჭად, თუმცა ალბათ მეტადაც შეუწირავს ღმერთი.

პოსტის ავტორი: judi თარიღი: Nov 15 2007, 01:03 PM

მარიამი

აბსოლუტურად გეთანხმები, რა თქმა უნდა ერთნაირად არ მოეთხოვება იმ ბავშვს, რომელიც ქრისტიანულ გარემოში გაიზარდა და მას, რომელსაც დედ-მამა ან ლოთი ან რავიცი არასწორი ცხოვრების მემდევრები არიან, ასეთს უფრო ნაკლებად მოჰკითხავს, თუმცა არჩევანი მაინც მისი გადასაწყვეტია

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Nov 15 2007, 02:02 PM

მაგრამ გენეტიკა ნამდვილად შეიცავს ზოგიერთ არაეთიკურ თვისებას...

პოსტის ავტორი: judi თარიღი: Nov 15 2007, 02:13 PM

მნათე

გეთანხმები, მაგრამ, მაინც შეუძლებელი კაცთაგან შესაძლებელ არ ღვთისა, თუ მთლიანად უფალს მიანდობ თავს, შეძლებ იმ გენეტიკაში ჩადებული არაეთიკურის გამოსწორებასაც, მთავარია ამის სურვილი და უფლის დიდი სასოება გქონდეს

პოსტის ავტორი: მნათე თარიღი: Nov 15 2007, 02:44 PM

ცხადია, მაგრამ გენეტიკის გამოსწორება უკვე აღარ არის პიროვნების არჩევანი - სასწაულებრივი კატეგორიაა

დათრგუნვა გინდოდათ ალბათ გეთქვათ..

პოსტის ავტორი: judi თარიღი: Nov 19 2007, 11:06 AM

მართალი ხარ მნათე

პოსტის ავტორი: lingvo თარიღი: Nov 24 2007, 05:27 PM

ზრდილობა, უფროსის პატივისცემა ყველას ყოველთვის გვამრთებდა და გვმართებს, რაც ქრისტიანული ეთიკიდან და კულტურიდან მოდის. ერშიც არის ასეთი გამოთქმა გავრცელებული "ათასად კაცი დაფასდა, ათი ათასად ზრდილობა"

პოსტის ავტორი: ქევანა თარიღი: Apr 2 2009, 04:08 PM

ისევ დავბორიალობ ამა ფორუმის კატაკომბებში


მამაო, ვფიქრობ რომ ყევლა ადამიანში "ბუნებით" არის კარგი საწყისი... სხვაგვარად შეუძლებელია.. მაშ სად წავიდა ის სული ცხოველი რომელიც უფალმა ჩაჰბერა ადამს და გადმოეცა კაცობრიობას?

ის რომ წინაპრების ქმედებები გავლენას ახდენს შთამომავლობაზე.. ესე ყოველთვის არ ხდება..
აი თუნდაც სახარებიდან იგავი ბრმა მათხოვარზე, როცა მოწაფეები ეუბნებიან თუ რატომ არის ის ბრმა, მშობლების ცოდვის გამო?
და ქრისტეს პასუხიც...

შეიძლება ფილოსოფიურად ვუდგები, მაგრამ... მე უფრო ის მაინტერესებს როცა ადამიანს აღზრდით და გარემოთი აქვს ცუდისკენ მიმართულება,.. მისდაუნებურად მოხვდა ცუდ წრეში და კარგი არ უნახავს ცხოვრებაში.. აი ასეთი ადამიანი რამდენად გააკეთებს ნამდვილ არჩევანს? არჩევანს მისი ნების შესაბამისს...


ამასთან მიმაჩნია რომ მორალური ღირებულებები არ უნდა იცვლებოდეს... მაგრამ ჩემდა გასაკვირად იცვლება
რატო ვერ გამიგია.. განა შუასაუკუნეების კარგი შეიძლება თანამედროვე ეპოქაში ცუდი გახდეს?

აუ ნეტა რომელ ფილოსოფოსს ექნება ამ მიმართულებით დაწერილი ნაშრომი, დავჯდებოდი წავიკითხავდი

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 25 2015, 06:58 PM

"ერთი ქრისტიანი უამრავ ადამიანს შეიფარებს თავის მადლში, უამრავს მისცემს გზას, სიმყუდროვეს მიანიჭებს, დაამშვიდებს, ჭეშმარიტ გზაზე დააყენებს და მისცემს მას სულიერ თავშესაფარს"

/დეკ. გიორგი სხირტლაძე/