წმინდა ნიკოლოზი და მისი სასწაულები |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
წმინდა ნიკოლოზი და მისი სასწაულები |
marine |
Aug 15 2018, 06:48 PM
პოსტი
#1
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"დიაკვანმა სპირიდონმა სოფელ კაპუჩოდან (ლუმუმბაშის რაიონი, კატანგის პროვინცია, კონგო) მოგვითხრო: "ეს მოხდა 1998 წელს. ჩვენს სოფელში წმინდა ნიკოლოზ სასწაულთმოქმედის ხატი მივაბრძანე და ეზოში აღვმართე. იმ დღეს გარეთ არ გამოვსულვარ. ერთი ქალი სხვებთან ერთად მინდვრისკენ გაემართა სამუშაოდ.
ხატი რომ დაინახა, დაცინვით თქვა: - ეს ვინ არის?! ყაჩაღს ჰგავს! შეხედეთ მის მახინჯ სახეს! სხვებმა, თუმცა მართლმადიდებელი ქრისტიანები არ იყვნენ, უთხრეს: - ნუ შეურაცხყოფ იმ წმინდანს, რომლის ხატიც მოიტანა მამა სპირიდონმაო! მაგრამ არ დაუჯერა და წმინდა ნიკოლოზის ლანძღვა განაგრძო. ღამე ძილში მას ლამაზი სამოსით მოსილი, ჭაღარა ბერიკაცი გამოეცხადა და უსაყვედურა: - რისთვის გამლანძღეო. არ გამილანძღიხარო, - უპასუხა ქალმა. მაშინ წმინდანმა უთხრა: - მე ის ვარ, ვინც შენ გუშინ შეურაცხყავი. ხომ ხედავ, გამოგეცხადე, შენ კი გუშინდელივით უხეშად მექცევიო. ქალი მის წინ მუხლებზე დაეცა: - ჰოი, წმინდანო, მაპატიე, აღარ გაგაბრაზებ! გაფრთხილდი, მეტად აღარ დამცინოო, - უთხრა წმინდანმა და უჩინო შეიქმნა. ქალი მეორე დღეს მამა სპირიდონთან მივიდა და შენდობა სთხოვა." -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Aug 29 2018, 05:07 PM
პოსტი
#2
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ლუბოვ რიაზანელი ცხოვრობდა XIX საუკუნის II ნახევარსა და XX საუკუნის I ნახევარში. მისი მშობლები რიაზანის ოლქის პატარა ქალაქ პრონსკიდან იყვნენ და დაბალ წოდებას ეკუთვნოდნენ.
ლუბამ ბავშვობა დედასთან და დასთან ერთად გაატარა რიაზანში. პატარაობიდან დიდ სულიერ ლტოლვას იჩენდა უფლისადმი. ფიზიკურად ძალიან სუსტი ბავშვი იყო - 15 წლის განმავლობაში მოძრაობის უნარი არ გააჩნდა - არ შეეძლო ფეხზე დგომა და სიარული. ოთახში, სადაც იწვა, ხატების კუთხეში ჰქონდათ ნიკოლოზ საკვირველმოქმედის ხატი და განუწყვეტლივ ლოცულობდა. უფალმა ისმინა მისი დიდი სათნომყოფელის თხოვნა და გოგონას ჯანმრთელობა აღუდგინა. ერთხელ შინ მარტო იყო. ნიკოლოზ საკვირველმოქმედი გამოეცხადა... შინ დაბრუნებულ დედას ქალიშვილი ფეხზე მდგომარე დახვდა. ამ სასწაულის მხილველმა დედამ სიხარულით შესძახა: "ეს შენა ხარ, შვილო, თუ მეჩვენება? როგორ დადექი ფეხზე?" ლუბამ გაუმხილა, რაც მოხდა და დასძინა, როგორ დამოძღვრა წმინდა ნიკოლოზმა: "ადექი, ლუბა, იარე და ისალოსე!" -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Sep 13 2018, 10:54 PM
პოსტი
#3
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ამბავი კაცისა, რომელმაც ხელი აიღო წმინდა ნიკოლოზის განდიდებაზე
"ერთი ჩვენი პოჟარევჩელი ძმა წმინდა ნიკოლოზს თაყვანს სცემდა, როგორც თავისი გვარის მფარველს და ჯვრიან დიდებას. ადიდებდა მას ჯერ კიდევ კუნძულ კორფუზე, დევნილობაში. როცა სერბული ჯარი გადაისროლეს თესალონიკის ფრონტზე, ბევრი ჯარისკაცი განაგრძობდა ჯვრიანი დიდების ზეიმს (ანუ თავიანთი გვარის მფარველი რომელიმე წმინდანის ხსენებას), ბევრმაც შეწყვიტა. ასე მოიქცა პოჟარევჩელი ძმაც. მეგობრებს ეუბნებოდა: "რატომ უნდა განვადიდო წმინდა ნიკოლოზი, თუკი არ მეხმარება? იმ წმინდანს განვადიდებ, ვინც შინ მიმიყვანს და იმ დღეს ვისი ხსენებაც იქნებაო!" 1918 წელს დაიწყო შეტევა და ჩვენი ჯარი ზამთრამდე დაბრუნდა სამშობლოში. დაბრუნდა შინ პოჟარევჩელი ძმაც. ოჯახში "საჯვრო" სადღესასწაულო სანთელი ენთო. "ვის დაუნთეთ?" - ჰკითხა ცოლს. "ჩვენს მფარველს, წმინდა ნიკოლოზს. ხვალ ხომ წმინდა ნიკოლოზის დღესასწაულია?" ძმას შერცხვა. დარწმუნდა, რომ ცოცხალია ღმერთი და ცოცხალია წმინდა ნიკოლოზი და ყველგან უნდა პატივი მივაგოთ ჯვრიან დიდებას" /წმ. ნიკოლოზ სერბი/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Sep 24 2018, 04:54 PM
პოსტი
#4
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"წმინდა ნიკოლოზ სერბს მოუყვა ბაჩკელმა ხელოსანმა: "მეშაბათეებთან გადავედი და მართლმადიდებელ ეკლესიაში დაბრუნებას აღარც ვფიქრობდი. მხოლოდ მხურვალედ ვევედრებოდი ცხონებისთვის. მოწყალე ღმერთმა ერთხელ ძილში მიჩვენა, თუ სად არის ჭეშმარიტება.
დამესიზმრა, - ბაღში ვარ. ირგვლივ კაციშვილის ჭაჭანება არ იყო. სამაგიეროდ, უამრავი ქვაბი იდგა. უეცრად მარცხენა განაპირა ქვაბთან მამაჩემი გამოჩნდა, თეთრწვერა, ოქროსფერი სამოსით მოსილ მღვდელმთავართან ერთად. იგი წყლის კურთხევას შეუდგა. მივიდა მარცხენა მხარეს, ჩაყო ჯვარი ქვაბში და ცარიელი აღმოჩნდა, წყალი არც მეორე და მესამე ქვაბებში ესხა, მეოთხეში მხოლოდ ფსკერზე იყო, სხვა ქვაბებში უფრო მეტი წყალი ესხა. როცა მეუფემ მარჯვნივ, განაპირა ქვაბს გადასახა ჯვარი, წყალმა აიწია. ჯვრის ყოველი ჩაშვებისას ამ ზევით ამოსული წყლიდან კაკლისხელა, მზესავით მბრწყინავი ნაპერწკლები ცვიოდა. გაოცებული ვუცქერდი, შემდეგ მღვდელმთავარმა ჯვარი სამთხვევად გამოსწია. გამოჩნდა ხალხი და ჯვარს სამთხვევად მიუახლოვდა, მეუფე კი მათ წყალს ასხურებდა. წყლის წვეთები ნაპერწკლებივით ესხურებოდათ თავზე. როცა ჩემი რიგიც მოვიდა, მღვდელმთავარმა მკაცრად მითხრა: "შენ რა საერთო გაქვს ამ ქვაბთან, შენი ქვაბი მარცხნივ დგას, ცარიელთა შორის. ადრე ხალხს ეკუთვნოდი, ახლა კი ეკლესიიდან განვარდნილებს შეუერთდი. წადი აქედან!". შიშისაგან აკანკალებულმა მამაჩემს შევხედე. მას თავი ჩაეღუნა და შემოხედვაც არ უნდოდა. მოვბრუნდი და ხალხისკენ გავემართე, მაგრამ ისინიც, როგორც კეთროვანს, ისე მომერიდნენ. ავტირდი და გამომეღვიძა... ჭკუის სასწავლებელი გახლდათ ეს სიზმარი. მღვდელმთავარი, მამაჩემთან ერთად რომ გამომეცხადა, წმინდა ნიკოლოზი იყო, ჩვენი გვარის ზეციური მფარველი. როცა მართლმადიდებლობას ჩამოვშორდი, მისი დიდება შევწყვიტე. მივხვდი, როგორც უნდა მოვქცეულიყავი. დავუბრუნდი მამათა რწმენას, აღსარება ვთქვი და ვეზიარე. მას მერე წინანდელზე მტკიცედ მიპყრია მართლმადიდებლობა". -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Nov 18 2018, 08:02 PM
პოსტი
#5
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"11 წელი ქარგავდა წმინდა ნიკოლოზის ხატს. ძაფად, რომლითაც ნიკოლოზის სახე და ხელები ამოქარგა, საკუთარი თმა იხმარა".
"ერთხელ ნიკოლოზობისთვის სკიტში თევზი არ ჰქონდათ. წინამძღვარი, მამა დამასკინი შეწუხდა და წმინდა ნიკოლოზს მიმართა: - გვაპატიე, რომ თევზი არა გვაქვს და დღესასწაულს შესაფერისად ვერ ვიზეიმებთო. რამდენიმე საათის მერე მონასტერში ერთი მეთევზე მოვიდა და დიდი ტომრით თევზი მოიტანა - ეს თქვენო. კაცი მეორე ნახევარკუნძულელი აღმოჩნდა. თევზაობის დროს ქარს მისი ნავი ათონის ნაპირთან მოეცურებინა. უფიქრია, რომელიმე მონასტერს მივყიდი თევზს, სანამ გახმებაო. ამ დროს ტყიდან გამოსულა ბერიკაცი, მისი თევზი უყიდია და უბრძანებია, - სკიტში წაიღე ჩემს დღესასწაულზეო. წინამძღვარმა ჰკითხა, როგორ გამოიყურებოდა ის კაციო. "აი, ასეო", - და მეთევზემ წმინდა ნიკოლოზის ხატზე მიუთითა. წინამძღვარი, როცა ამას უყვებოდა მამა დოროთეს, წუხდა, რომ ვერ მოიფიქრა, გამოესყიდა მეთევზისგან ის ფული, რომელიც მას წმინდა ნიკოლოზმა მისცა". "რამდენიმე წლის წინ მონასტერში ერთი სალონიკელი დედაკაცი მოვიდა და წინამძღვარს უამბო: თურმე ის და მისი 4 წლის ვაჟი ეკლესიაში მიდიოდნენ. ბავშვი დედას ხელიდან გაუსხლტა და გზაზე გადაირბინა. დედამ წმინდა ნიკოლოზის სახელის მოხმობა მოასწრო და პატარას დიდი სისწრაფით მომავალმა სატვირთო მანქანამ გადაუარა. შერწუნებულმა მიირბინა შვილთან. ის სრულიად უვნებელი იხილა. ბიჭმა დედას უთხრა, მოხუცი პაპა გადამეფარაო." -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Dec 8 2018, 08:03 PM
პოსტი
#6
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"წმინდანის ბიძამ, პათარის ეპისკოპოსმა ნიკოლოზმა, რომელსაც მეტად ახარებდა ძმისწულის სულიერი წინსვლა და ღვთისმოშიშება, ჯერ მედავითნედ დაადგინა იგი, შემდეგ კი მღვდლად აკურთხა.
ხელდასხმის დღეს სულიწმინდის მადლით აღვსილმა მღვდელმთავარმა სამწყსოს წმინდა ნიკოლოზზე მიუთითა და თქვა: "ძმანო! მე ვხედავ ახალ მზეს, ამომავალს ქვეყნად ყოველთა მწუხარეთა ნუგეშინისცემად. ნეტარ არს სამწყსო, რომლის მწყემსიც იგი შეიქნება". -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Jan 12 2019, 10:51 AM
პოსტი
#7
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ერთხელ კონსტანტინეპოლში ერთი ხელოსანი ცხოვრობდა, სახელად ნიკოლოზი, რომელიც განსაკუთრებულ პატივს მიაგებდა წმინდა მღვდელმთავარ ნიკოლოზს და ყოველწლიურად დღესასწაულობდა მის ხსენებას. ასე მიაღწია მან ღრმა სიბერეს და რადგან უძლურების გამო მუშაობა არ შეეძლო, სიღატაკეში ჩავარდა. ახლოვდებოდა ნიკოლოზობა. მოხუცი საგონებელს მიეცა, როგორ ედღესასწაულა ეს დღე. ბოლოს ცოლს უთხრა: - აი, ახლოვდება ჩვენი საყვარელი მეოხის დღე, ჩვენ კი არაფრით შეგვიძლია ამ დღესასწაულის აღნიშვნა. - იცი რა, ჩემო ბატონო, - უპასუხა ღვთისმოსავმა ცოლმა, - დიდი სიცოცხლე აღარ დაგვრჩენია, შვილები არა გვყავს, მემკვიდრეობა არავისთვის გვჭირდება: მოდი, გავყიდოთ, რაც გვაბადია ღვთისა და წმიდა ნიკოლოზისათვის. ხალიჩაღა დაგვრჩა: წადი, გაყიდე და შეიძინე, რაც საჭიროა ხვალინდელი დღესასწაულისთვის. მოხუცმაც უსმინა ცოლს, აიღო ხალიჩა და გაემართა მის გასაყიდად. გზაში შემოხვდა კეთილმსახური ბერი და ჰკითხა: - საით გაგიწევია, საყვარელო მეგობარო? - ბაზარში მივდივარ ხალიჩის გასაყიდად, - უპასუხა ძველმა ხელოსანმა. - კარგი, მეგობარო, - უთხრა ბერმა, - მაგრამ აბა ეს მითხარი, რას აფასებ შენს ხალიჩას? მე ვიყიდი. - თავის დროზე 8 ოქროს მონეტა მაქვს გადახდილი, ახლა კი რასაც მომცემ დავყაბულდები. - ექვსად მომყიდი? - სიხარულით დაგითმობ, - მიუგო მოხუცმა. ბერმა მაშინვე მისცა 6 მონეტა, გამოართვა ხალიჩა და იქაურობას გაშორდა . ბაზრობაზე მყოფი ხალხი გარსშემოერტყა ხელოსანს და ჰკითხა: - საკუთარ თავს რისთვის ელაპარაკები? რაიმე ხომ არ გელანდება? ისინი უსმენდნენ და ხედავდნენ მხოლოდ ხელოსანს, ხოლო წმინდა მღვდელმთავარს ვერც ხედავდნენ და არც მისი ხმა ესმოდათ. ამ დროს წმინდა ნიკოლოზმა ხელოსნის სახლთან ჩაიარა და დიასახლისს ხალიჩა უკან დაუბრუნა, თან უთხრა: "შენი მეუღლე – ჩემი ძველი მეგობარია; დღეს ბაზრობაზე შემომხვდა და მთხოვა შენთვის ეს ხალიჩა გადმომეცა". ამ სიტყვების შემდეგ მღვდელმთავარი თვალს მიეფარა. ქალს ძლიერ ეწყინა, ჩემს ქმარს ხალიჩის გაყიდვა დანანებიაო. ამასობაში კი ხელოსანმა ყველაფერი შეიძინა, რაც დღესასწაულისთვის იყო საჭირო და შინ ხელხვავრიელი დაბრუნდა. მაგრამ ცოლმა საყვედურებით აავსო: "აღარ მინდა შენთან ცხოვრება, შენ წმინდა ნიკოლოზს ეცრუე. უმჯობესი იყო, არ შეპირებოდი, ვიდრე სიტყვა გაგეტეხა. აი, შენი ხალიჩა, მე კი ვეღარ მიხილავ, რადგან მოიტყუე". ხელოსანი განცვიფრდა და ცოლს დაეკითხა, საიდან გაჩნდა სახლში ეს ხალიჩაო. ცოლმაც ყველაფერი უამბო. მოხუცი მიხვდა, ვინ იყო ის უცნობი ბერი და გახარებულმა წამოიძახა: "დიდება შენდა, ქრისტე ღმერთო ჩვენო, სასწაულთმოქმედო წმინდა ნიკოლოზის მიერ!" შემდეგ ცოლს უამბო, როგორ გაყიდა ხალიჩა და რა შეიძინა აღებული ფულით: სურსათ-სანოვაგე და ღვინო, სეფისკვერები და სანთლები სადღესასწაულოდ. მაშინ ცოლ-ქმარმა ერთად ადიდა ღმერთი და მისი დიდებული საკვირველთმოქმედი. დაუყოვნებლივ წავიდნენ წმინდა ნიკოლოზის ეკლესიაში და ყველას უამბეს მომხდარი სასწაულის შესახებ. როდესაც ეს ამბავი პატრიარქს მოახსენეს, მან ბრძანა, რომ მოხუცი ცოლ-ქმარი სიცოცხლის ბოლომდე ესაზრდოებინათ წმინდა სოფიის ტაძრის შემოსავლიდან." -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Feb 11 2019, 08:02 PM
პოსტი
#8
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
საოცარი დარაჯი
"ერთ ქალს ჰქონდა შესანიშნავი ბაღი - სხვადასხვა ჯიშის არაჩვეულებრივი ვაშლის ხეებით. ყოველ საღამოს დიასახლისი ჯვარს სახავდა სახლს და ბაღს აბარებდა წმ. ნიკოლოზს, რათა მას დაეცვა ის. ერთხელ ქალთან მივიდა მეზობელი და უთხრა: - "მაპატიე, მაგრამ უნდა გამოგიტყდე, ოღონდ ჯერ მითხარი - ყოველ ღამე ვინ მორიგეობს ეზოსა და ბაღში? - მე ხომ ვიცი, რომ შენი ქმარი სამხედროა და ის ხშირად არაა სახლში. დედა მოხუცი გყავს, ბავშვები კი - პატარები, მაშ ვინ გდარაჯობთ? რამდენჯერ მინდოდა თქვენს ბაღში გადმოძრომა ვაშლების მოსაპარად, მაგრამ ყოველ ჯერზე ვიღაც მოხუცს ვხედავ ხოლმე და შიში მიპყრობს". მაშინ ქალმა უამბო მეზობელს საოცარი "დარაჯის შესახებ". -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Aug 17 2019, 09:43 PM
პოსტი
#9
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"წმ. ნიკოლოზს თაყვანს სცემს მსოფლიოს ყველა ერი, მიუხედავად სარწმუნოებისა"
-------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Jan 11 2020, 08:52 PM
პოსტი
#10
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
ჩვილის გადარჩენა
"ერთხელ ერთი მორწმუნე წმიდა მოწამეების ბორის და გლების ნაწილებისა და წმინდა ნიკოლოზის სასწაულმოქმედი ხატების თაყვანსაცემად ვიშგოროდში გაემგზავრა, თან წაიყვანა ცოლი და ძუძუმწოვარა ბავშვი. ისინი დინების საწინააღმდეგოდ მიცურავდნენ. ცოლს ჩაეძინა და მძინარეს ხელიდან გაუვარდა ბავშვი, წყალში ჩაიძირა და მათი თვალთახედვიდან გაქრა. სასოწარკვეთილი მშობლები საშველად წმინდა ნიკოლოზს კარგა ხანს უხმობდნენ, მაგრამ საშველი რომ არ გამოჩნდა, სასოწარკვეთილნი შინ დაბრუნდნენ. წმინდა ნიკოლოზი კი დიდ სასწაულს ამზადებდა იმ ქალაქის მცხოვრებთათვის. ღამით მან ამოიყვნა დნეპრიდან ჩვილი და სოფლის ჩაკეტილ ეკლესიაში თავისი ხატის ქვეშ დააწვინა. ცისკარზე მნათე რომ შევიდა ეკლესიის ეზოში, ბავშვის ტირილი შემოესმა. უსაყვედურა დარაჯს: - შენ რა ბავშვიანი ქალების სასტუმროდ აქციე ტაძარი?! დარაჯმა მნათეს გაკვირვებულმა შეხედა და ჩაკეტილი კარზე მიუთითა. მაშინ ორივე შევიდნენ ტაძარში და სასწაულმოქმედი ნიკოლოზის ხატის წინ ნახეს მტირალა ჩვილი, რომლის სახვევებს ჯერაც ვერ მოესწრო გაშრობა. დილაადრიან მიტროპოლიტმა თავისი წარგზავნილების პირით ამცნო ბავშვის მშობლებს და მთელი ქალაქის მაცხოვრებლებს ეს ამბავი. ასე იპოვეს უკვე გამოტირებული ჩვილი მშობლებმა წმინდა ნიკოლოზის ხატთან." -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Feb 26 2020, 09:48 PM
პოსტი
#11
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"წმინდა ნიკოლოზი გამორჩეული წმინდანია წმინდათა შორის და მას ეწოდება სწრაფად შემწე. სწრაფად შეგეწიოთ თქვენ წმინდა ნიკოლოზი, საქართველოს და მთელს მსოფლიოს, ყოველ გაჭირვებულ ადამიანს.
წმინდა ნიკოლოზი არის მფარველი საქართველოს ეკლესიისა და ჩვენი ქვეყნისა. ამიტომ წმინდა ნიკოლოზს ვუწოდეთ ჩვენ ყოველთა ქართველთა დიდი კათოლიკოს-პატრიარქი. შევთხოვთ წმინდა ნიკოლოზს, რომ შეეწიოს ყოველ გაჭირვებულ ადამიანს. ღმერთი იყოს მფარველი ჩვენი" /ილია მეორე/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
May 22 2020, 08:45 PM
პოსტი
#12
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ადგილობრივმა ხელისუფლებამ შეიტყო მთებში მონასტრის არსებობა და დაარბია. მამა ზინობი ერთი ხანობა სოხუმთან ახლოს, ბერძნულ სოფელში ცხოვრობდა, სადაც არსობის პურს თერძობით მოირეწდა. ერთხელ სახლის პატრონმა გააფრთხილა, - უნდა შეგვამოწმონ და ჩაწერილი რომ არ ხარ, დაგიჭერენო. მამა ზინობი რამდენიმე დღით ტყეში დაბინავდა. ერთ ადგილას ფიჩხი იპოვა, ცეცხლი დაანთო და ლოცვა დაიწყო. 22 მაისი თენდებოდა. ამ დღეს ხსენებაა წმინდა შიო მღვიმელისა და წმინდა ნიკოლოზის წმინდა ნაწილთა მირონლუკიიდან ბარიში გადასვენებისა. შუაღამისას მამა ზინობის ტოტების მტვრევის ხმა მოესმა - ვიღაც თუ რაღაც მისკენ მოდიოდა. უეცრად დათვის ღრიალი მოესმა და მიხვდა, რომ ნადირის ბუნაგში დაბანაკებულიყო. ბერმა ლოცვა გააძლიერა და ლოცვაშივე მიეძინა. დილით მონადირემ გააღვიძა. კოცონი ჩამქრალიყო. მახლობელი ბუჩქები გადათელილი იყო. მონადირეს არ სჯეროდა მისი მონათხრობი: ეს დათვები ისეთი ავები არიან, ისე როგორ წავიდოდა, თავისი ბუნაგის დაწვისთვის "შური არ ეძიაო". მაგრამ იქაურობა კარგად რომ დაათვალიერა, აღმოხდა: - მართალი ხარ, მამაო, წმინდა შიოს და წმინდა ნიკოლოზს გადაურჩენიხარო."
-------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Jun 13 2020, 11:14 PM
პოსტი
#13
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"როცა გაგიჭირდებათ, სთხოვეთ წმინდა ნიკოლოზს, წმინდა ნიკოლოზი უარს არ გეტყვით"
/ილია მეორე/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Jun 14 2020, 12:12 PM
პოსტი
#14
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ახლაც, ამ რთულ დროს მინდა, ვთხოვო წმინდა ნიკოლოზს, რომ გაიღოს მოწყალება, შეიწყალოს საქართველო და მთელი მსოფლიო"
/ილია მეორე/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Jun 14 2020, 02:54 PM
პოსტი
#15
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"იმპერატორ კონსტანტინეს მოახსენეს მირონლუკიის ეპისკოპოსის მოსვლის შესახებ. მან ბრძანა, შეეშვათ მასთან ქრისტეს მსახური. მეუფე შევიდა დარბაზში და დაინახა ტახტზე მჯდარი იმპერატორი. სარკმლიდან შემოსული მზის სხივები იმპერატორს სახეზე სცემდა და ჭირდა თვალებს. ამიტომ წმ. ნიკოლოზ სასწაულთმოქმედმა მოიძრო მანტია და დააგდო იგი მზის სხივზე, რითაც იმპერატორს სახეზე ჩრდილი დაადგა, ანუ მანტია ჰაერში გაჩერდა მზის სხივზე, ისე როგორც საკიდზე. იმპერატორს გაოგნებისაგან ენა ჩაუვარდა. წმ. ნიკოლოზი იმპერატორს გაზრდილი გადასახადების შესახებ აუწყებდა და სანამ იგი საუბრობდა, მზის სხივზე ეკიდა მანტიაც".
-------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Jun 14 2020, 07:35 PM
პოსტი
#16
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ყველა ადამიანს თავის ცხოვრებაში წმინდა ნიკოლოზის მოწყალება გამოუცდია, არ ყოფილა შემთხვევა, რომ არ აგისრულოს თხოვნა წმინდა ნიკოლოზმა"
/ილია მეორე/ "წმინდა ნიკოლოზი მოწყალეა ყველას მიმართ" /ილია მეორე/ -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Jul 23 2020, 02:43 PM
პოსტი
#17
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"თუ რაოდენი ძალა აქვს ლოცვას, მეოცე საუკუნის დასაწყისში მომხდარი ეს საკვირველი ამბავიც ცხადყოფს, რომელიც ხარბინში მოხდა:
იმ დროისათვის ქალაქში რუსი ემიგრანტები ცხოვრობდნენ, რომლებმაც თან უამრავი ხატი ჩამოაბრძანეს... რუსებმა სარკინიგზო სადგურზეც კი წმინდა ნიკოლოზ საკვირველთმოქმედის დიდი ხატი დაკიდეს... ერთხელ, ადრეულ გაზაფხულზე, ვაგზლის შენობაში თავიდან ფეხებამდე სველი მოხუცი ჩინელი შევარდა და ხსენებული ხატის წინ, იატაკზე დაემხო... ხელებაპყრობილი, აღელვებული მოხუცი რაღაცას ბურტყუნებდა... როგორც შემდეგ გაირკვა, როცა გაყინულ მდინარეზე გადადიოდა, ყინული ჩატყდა და უბედურს დინება უკვე სიღრმისაკენ მიაქანებდა, როდესაც გაახსენდა, რომ რუსები შემწეობას ყოველთვის იმ მოხუცს შესთხოვდნენ, რომლის გამოსახულებაც ვაგზალზე ეკიდა... "ხუცესო ვაგზლიდან, ხუცესო ვაგზლიდან, გადამარჩინე!" - ამის ამოთქმაღა მოასწრო მოხუცმა, სანამ გონებას დაკარგავდა, მაგრამ გონს რომ მოეგო, უკვე მეორე ნაპირზე იყო... საბრალო თურმე მაშინვე წამოხტა და ვაგზლისკენ გაიქცა, რომ წმინდა ხუცესისათვის მადლობა შეეწირა, ასე სასწაულებრივად რომ გადაარჩინა..." -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Nov 30 2020, 02:59 PM
პოსტი
#18
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"მორწმუნეთა სურვილების მსწრაფლშემსმენელი"
-------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Aug 24 2021, 01:06 PM
პოსტი
#19
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
როგორ გადაარჩინა წმ. ნიკოლოზმა მფრინავი
"ყოფილი სამხედრო მფრინავი იხსენებდა, თუ როგორ გადაარჩინა იგი სიკვდილს წმ. ნიკოლოზმა დიდი სამამულო ომის დროს. ამ მფრინავის დედა იყო მორწმუნე. შვილი კი შორს იყო ეკლესიისგან, მაგრამ დართო ნება დედას, რომ სამხედრო ფორმაში მისთვის ჩაეკერებინა რაღაც მედალიონი. ეს მფრინავი ჩრდილოეთში იბრძოდა. ერთხელ ბრძოლისას მფრინავის თვითმფრინავი დაცხრილეს, ის კი პარაშუტით გადახტა. მფრინავი განწირული იყო: ჩაძირვით არ ჩაიძირებოდა, მაგრამ ბარენციის ზღვაში ისეთი ყინულოვანი წყალი იყო, რომ ის სულ მალე მოკვდებოდა. უცებ მან გაიგო ნიჩბების ხმა. ხედავს - პატარა ნავი, მასში კი მოხუცებული, რომელმაც მფრინავი ნავზე აათრია, მერე ნაპირამდე მიიყვანა და გადმოსვა. იქიდან უკვე მოჩანდა დასახლება, საიდანაც უკვე მორბოდა ხალხი დასახმარებლად. მფრინავი გაათბეს, დააპურეს. ძალიან გაუკვირდათ, თუ როგორ მიაღწია მან ნაპირს - არც ნავი და არც მოხუცი, რომელზედაც ის ჰყვებოდა, არსად იყო. როცა მფრინავს დაუბრუნეს სველი ტანსაცმელი, მასში აღმოჩნდა მედალიონი, რომელზეც გამოსახულ წმინდანში მფრინავმა მისი გადამრჩენელი მოხუცი შეიცნო. ეს იყო წმ. ნიკოლოზი, რომლის მიმართაც დედა მთელი ომის განმავლობაში ლოცულობდა შვილის გადარჩენისთვის - და ის ფრონტიდან ცოცხალი დაბურნდა". -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
marine |
Aug 24 2021, 01:33 PM
პოსტი
#20
|
მ_ა_კ_ა ჯგუფი: co-Moderators პოსტები: 59,554 რეგისტრ.: 3-November 06 მდებარ.: გულის საკურთხეველი:) წევრი № 381 |
"ეს მოხდა კიევში გერმანული ოკუპაციის დროს.
ერთ ოჯახში გადაიცვალა დედა. დარჩა სამი შვილი - სულ პატარები, მიყოლებით. მამა ფრონტზე იყო. ბავშვებმა დედის ცხედარი მაგიდაზე დააწვინეს. მერე რა უნდა ექნათ - არ იცოდნენ. ახლობელებიც არავინ ჰყავდათ, რომ დახმარებოდათ. ბავშვებმა იცოდნენ, რომ გარდაცვალებულს ფსალმუნები უნდა წაუკითხონ. ფსალმუნები არ ჰქონდათ, ამიტომ რაც ჰქონდათ ის აიღეს - წმ. ნიკოლოზის დაუჯდომელი. დადგნენ გვერდი-გვერდ, დედის ფეხებთანდა დაიწყეს კითხვა: "გიხაროდენ, სათნოებათა დიდო დამტევნელო... გიხაროდენ, ანელოზთა ღირსეულო თანამოსაუბრეო.. გიხაროდენ, ადამიანთა კეთილო წინაძღვარო..." რა თქმა უნდა, რა სიხარულზე იყო საუბარი, მხოლოდ შიში და სიმწარე. მაგრამ ბავშვები აგრძელებდნენ და მივიდნენ სიტყვებმადე: - "გიხაროდენ, უბრალოთა საკვრელთაგან დამხსნელო და მკვდართა აღმადგინებელო..." და ამ სიტვყებზე - "წმინდა არს, წმინდა არს, წმინდა არს!" - დედამ თვალები გააღო და წამოჯდა. შეებრალა ღვთის დიდ სათნომყოფელს საბრალო ბავშვები, რომლებიც ტიროდნენ უმოწყალოდ". --------------------------------- -------------------- "კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
------------------- "არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/ -------------------- "ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან". |
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 1st November 2024 - 03:33 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი