აპოკალიპსის განმარტებისთვის, თემა მათთვის, ვინც იცის, ვინც არ იცის და ვისაც არ ჯერავს. პარამეტრები

[abo]

აქ ფორუმზე ხშირი დავაა აღნიშნული საკითხის თაობაზე. იხსნება ათასგვარი თემები ანტიქრისთეზე, ჩიპებზე, შტრიხკოდებზე, ეშმაკზე და სხვა მრავალ მათგანზე. არანაკლები დისკუსია მიმდინარეობს იოანე მახარებელის გამოცხადების ანუ აპოკალიპსის შესახებ. უზერთა უმეტესობა კამათს ერიდება ნაკლები ცოდნის გამო, რასაც თვითონაც გულახდილად აცხადებენ.
გადავწყვიტე ამ თემაში განვიხილოთ წმინდა წერილის იდუმალებით მოცული და ყველასათვის საინტერესო ნაწილი. წინასწარ მინდა განვაცხადო, რომ მსჯელობა დაყრდნობილი იქნება იოანე ოწროპირის, ანდრია კესარიელის, მღვდელმონაზონ სერაფიმე როუზის, მთავარეპისკოპოსი ამბერკი ტაუშევის და სხვა დიდი მამების აზრებზე და ყრდნობით. წიგნი გამოცემულია ეპისკოპოს სერაფიმე ჯოჯუას ლოცვა კურთხევით, რაც იმის დასტურია რომ აქ განხილულ აზრებზე და ეგზეგეზურ გადაწყვეტებზე, საპატრიარქოსაც ანალოგიური აზრი გააჩნია. იმის აღნიშვნა რომ შეუმცდარი არავინაა უფლის გარდა, ჩვენც ვეთანხმებით, მაგრამ აქ მოყვანილი ადამიანების ავტორიტეტი მართლმადიდებლურ სამყაროში იმდენად დიდია, რომ მათი მცდარობის კოეფიციენტი თითქმის ნულის ტოლია. ხოლო ვისაც ამაში ეჭვი ეპარება მისი მცდარობა მეტად დიდი.
პატივისცემით აბო.


სანამ საქმეზე გადავიდოდით მინდა წაუმძვარო :
"დღეს თანამედროვე კაცობრიობა უამრავი სასწაულის მომსწრეა, რაც წინასწარმეტყველების მიხედვით ბოლო ჟამის მომასწავებელია. ასევე ბოლო საუკუნეების წმინდა მამათა განმარტებით, უკანასკნელ ჟამს გამოჩდებიან ადამიანები რომლებიც უამრავ სასწაულს მოახდენენ..."
ბორჯომისა და ბაკურიანის ეპისკოპოსი მეუფე სერაფიმე (ჯოჯუა).

ვინაიდან თემა პირდაპირ სდადისკუსიო ნაწილიდან მინდა დავიწყო. ბოდიშს ვიხდი, წინა თავების განხილვაც შეიძლება, ხოლოდ ეს ცოტა მოგვიანებით გავაკეთოთ, თემის მიმდინარეობის მიხედვით.


მეცამეტე თავი
მხეცი-ანტიქრისტე და მისი თანამშემწე ცრუწინასწარმეტყველი.
1-2. დავდექი ქვიშაზე ზღვისა და ვიხილე მხეცი ზღვიდან ამომავალი, ათრქიანი: და მის რქებზე ათი გვირგვინი, თავებზე კი გმობის ხელნი.
აქ ზღვიდან ამომავალ მხეცში ანტიქრისტე მოიაზრება. ზღვაში ადამიანთა მოდგმა ,ზღვასავით აღელვებული.ხოლო ანტიქრისტე იქნება არა დემონი, არამედ ადამიანთა მოდგმის დამღუპველი ნაშიერი, ქრისტეს ელესიის უკანასკნელი ნაშიერი.იქნება საშინელი ჯიქის მძვინვარების დათვის ფეხების და ლომის ხახის,7 თავი აჭრელებული ღვთის მგმობელი სახელებით და ყოველგვარი სიწმინდის მაგინებელი იქნება. ათი რქა ქღთისმებრძოლობის ნიშანია. იქნება მეფის ძალაუფლებით რომელსაც მიიღებს ეშმაკისაგან, ურჩხულისაგან. რომელიც მას თავის ტახტს გადაცემს. ( დან. 7,2-6) დანიელ წინასწარმეტყველიც საუბრობს ამის შესახებ.

3-4.იმ შვიდი თავიდან მხეცს ერთი თავი დაჭრილი ქონდა " ვიხილე მისი ერთერთი თავი, თითქოს სასიკვდილოდ მოწყლული" მხეცმა ეს სასიკვდილო ჭრილობა განიკურნა, რითაც სასწაულიქნა და გააოცა მსოფლიო. ხალხი ამბობდა ვინ არის მხეცის მსგავსი ან ვინ შეებრძოლება მას?ამასვე ეთანხმება ანდრია კესარიელი და თავის აღდგენას ანტიქრისტეს უფლის აღდგომის მიმბაძველობაზე საუბრობს.

[marine]

"სახარებიდან და გამოცხადებიდან ვიცით, რომ სანამ ქრისტე საბოლოოდ მიგვიღებს, სამყარო ცუდიდან უარესისკენ წავა".

[marine]

" პირველივე საუკუნეებიდან არსებობს ჩამოყალიბებული საეკლესიო სწავლება იმის შესახებ, თუ რომელი წიგნებია გამოსული მოციქულთა ხელიდან, რომელი წიგნებია სულიწმინდის მიერ აღბეჭდილი, მისი მადლით დაწერილი.

იმავე ხანებიდან კანონიკურად მიჩნეული და მიღებული იყო ის წიგნები, რომლებიც დღესაც შედის ახალ აღთქმაში. ყველაზე ფრთხილად მაინც აპოკალიფსს ეპყრობოდნენ. ზოგიერთი მამა მას კანონიკურად თვლიდა, ზოგიც - არა. საბოლოოდ მე-6 საუკუნეში დამტკიცდა, რომ აპოკალიფსი კანონიკური წიგნია.

ის მამები, რომლებიც მას კანონიკურად არ მიიჩნევდნენ, კი არ ცდებოდნენ, არამედ ეს იყო სიფრთხილის გამოვლინება - ეკლესია სულ ამოწმებდა, რომელიმე წიგნი ნაყალბევი ხომ არ იყო. თუმცა ეკლესიას ერთსულოვნად არასოდეს უღიარებია აპოკალიფსი არაკანონიკურად; არსებობდა მხოლოდ სხვადასხვა აზრი მამებისა.

ამ საკითხთან დაკავშირებით ეკლესიაში არ გამართულა ისეთი საღვთისმეტყველო დავა, რომ განხეთქილება გამოეწვია. როდესაც საბოლოოდ დამოწმდა, რომ ეს წიგნი ნამდვილად მოციქულის ხელიდან იყო გამოსული, წმინდა ეკლესიამ ერთსულოვნად და საბოლოოდ აღიარა კანონიკურად."

/არქიმანდრიტი მაკარი (აბესაძე)/

[marine]

"იმ დღეს როცა ეზიარები, საჭიროა, უფრო მეტად კითხულობდე წიგნს, განსაკუთრებით ახალ აღთქმას, ეფესელთა მიმართ ეპისტოლეს და აპოკალიფსს".

/წმ. ამბროსი ოპტელი/

[marine]

"შეუძლებელიც კია გავიგოთ, თუ რას გადმოგვცემს აპოკალიფსი, თუკი მას წმინდა მამათა განმარტებების გარეშე წავიკითხავთ. აპოკალიფსში ყველაფერი გადმოცემულია სიმბოლურად, პირდაპირი მნიშვნელობა, იოანეს გამოცხადების თითქმის არც ერთ სიტყვას არ აქვს, ყველაფერს სიმბოლური დატვირთვა აქვს"

[marine]

"ყველამ ვიცით, რომ წმინდა წერილი წმინდა იოანე ღმრთისმეტყველის გამოცხადებით მთავრდება. ვიცით, რომ ყველას მოგვიწევს ღმრთის წინაშე წარდგომა. ვიცხოვორთ ისე, რომ არ შეგვრცხვეს მაშინ და მივანდოთ აწმყო უფალს"

/დეკ. ანდრია კემულარია/

[marine]

"აპოკალიფსის წიგნს, შესაბამისად, აქვს არა მარტო წინასწარმეტყველური, არამედ ზნეობრივი მნიშვნელობაც. ამ სიტყვების აზრი ასეთია: ნეტარია ის, ვინც ამ წიგნს კითხულობს და თავისი ღვთისმოსავი ცხოვრებითა და ქმედებებით მარადისობისათვის ემზადება, რამეთუ თითოეული ჩვენგანისათვის მარადისობაში გადასვლა ახლოს არის".

/იოანე ღვთისმეტყველი/

[marine]

"ღვთისმსახურებაზე აპოკალიპსისი არ იკითხებოდა და არც ახლა იკითხება. უნდა ვივარაუდოთ, რომ ძველად ღვთისმსახურებაზე წმინდა წერილების კითხვას ყოველთვის თან ახლდა მათი განმარტება, ხოლო აპოკალიპსისი განსამარტავად მეტად რთულია".

[marine]

"წმინდა იოანე ასახელებს ადგილს, სადაც მას გამოცხადების მადლი მიენიჭა. ეს გახლავთ კუნძული პატმოსი, რომელიც ეგეოსის ზღვაში მდებარეობს, იკარეის კუნძულსა და მილეტსკის კონცხს შორის. ეს არის უდაბური და კლდოვანი კუნძული, რომლის პერიმეტრი 56 ვერსს შეადგენს. წყლის უკმარისობის გამო იგი მცირედ არის დასახლებული და ხასიათდება არაჯანსაღი კლიმატითა და უნაყოფო მიწით. ახლა მას "პალმოზა" ეწოდება. ერთი მთის მღვიმეში ახლაც აჩვენებენ ხოლმე ადგილს, სადაც წმინდა იოანეს გამოცხადება ჰქონდა. იქ მდებარეობს პატარა ბერძნული მონასტერი, რომლის სახელწოდებაა "აპოკალიპსისი".

/მთავარეპისკოპოსი ამბერკი (ტაუშევი)/

[marine]

"უფლის სასჯელი ერთბაშად არ განხორციელდება, არამედ თანდათანობით, რაც ღვთის დიდსულოვნებასა და მიმტევებლობას გამოხატავს; ცოდვილებს უფრო სინანულისკენ მოუწოდებს. ღვთის სასჯელი პირველად მიწას ევლინება, ნადგურდება ხეების მესამედი და ბალახი, რაც აუცილებელია ადამიანთა და ცხოველთა გამოსაკვებად. მიწაზე მოვლენილი "სეტყვა" და "ცეცხლი, სისხლში არეული", ბევრი განმმარტებლის მოსაზრებით, მომსვრელი ომია. და ვინ იცის, იქნებ ეს საჰაერო დაბომბვაა, ყოველივეს მომსპობი და გადამბუგველი?!"

/მთავარეპისკოპოსი ამბერკი (ტაუშევი)/

[marine]

"ეს წიგნი [აპოკალიფსისი] არის წმინდა კანონის დასასრული, საეკლესიო სწავლების ფართო შენობის უკანასკნელი ქვა. იგი ასახავს ეკლესიისა და სამყაროს მომავალ ხვედრს. იგი ჩვენი ცოცხალი იმედია, სახარება - ცოცხალი სიყვარული, ხოლო ეპისტოლეები - რწმენა. "აპოკალიფსისი მთავრდება მოკლე, მაგრამ მრავლისშემცველი სიტყვებით: "ამინ; ჰო, მოდი, უფალო იესო!". იგი გვაყენებს უშუალოდ მსაჯულის პირისპირ და ჩვენს მზერას მიაპყრობს ახლო მომავლისაკენ".

/პროფესორი ალექსანდრე ივანოვი/

[marine]

"მინდა შეგახსენოთ, რომ ათონის მთაზე წმიდა ათანასეს ლავრაში XVII-XVIII საუკუნეებში მოღვაწეობდა ერთი ბერი - კირილოს ლავრიოტისი. იგი ლავრაში ცხოვრობდა და ამიტომ მიიღო ასეთი სახელი - "ლავრიოტისი", - კირილე ლავრელი. ის განმარტავს "იოანეს გამოცხადებას" და ამბობს: როცა უფალი, შვიდ ეკლესიას მიმართავს, VI ფილადელფიის ეკლესია, არის საქართველოს ეკლესია. ჩვენ თუ წავიკითხავთ მიმართვას 7 ეკლესიისადმი, შევამჩნევთ,რომ ყველაზე კარგი - ფილადელფიის ეკლესიისადმია, უფალი ბრძანებს: შენ წინ კარი ღიაა! ეს არის სასუფევლის კარი. იქ წერია ასევე, რომ "ჟამსა განსაცდელისასა, რომელიც მოელის მთელ მსოფლიოს, (აქ იგულისხმება მეორედ მოსვლის წინ ანტიქრისტეს მეფობის საშინელი ჟამი), "მე დაგიფარავ შენ!" აი, ესე მიმართავს საქართველოს; ასეთია ნება ღვთისა, ასეთია წყალობა ღვთისა. მე არ ვიცი რით დავიმსახურეთ ჩვენ ეს, საინტერესო ისაა, რომ კირილოს ლავრიოტისი ამას წერს იმ დროს, როცა საქართველომ დაკარგა პოლიტიკური დამოუკიდებობა, როცა რუსეთის იმპერიამ გაუუქმა საქართველოს ეკლესიის ავტოკეფალია. და აი ამ დროს იგი საუბრობს საქართველოს გაბრწყინებაზე. და ჩვენ ვმადლობთ უფალს ამისათვის. დიდება და მადლობა უფალს მისი წყალობისა და კაცთმოყვარეობისათვის".