თემის საბეჭდი ვერსია

დააწკაპუნეთ აქ, რათა იხილოთ თემა ორიგინალ ფორმატში

მართლმადიდებლური ფორუმი _ ფსიქოლოგია და მედიცინა _ ევთანაზია

პოსტის ავტორი: თათი87 თარიღი: Jan 19 2007, 11:28 PM

ადამიანს სულს უფალი შთაბერავს... ჩვენი სიცოცხლე უზენაესის საჩუქარია. არავის აქვს უფლება განკარგოს სხვისი სიცოცხლე, განსაზღვროს მისი ხანგრძლივობა! 1997 წლის 11 ნოემბერს სახელმწიფომ მიიღო კანონისიკვდილით დასჯის საბოლოოდ გააუქმების შესახებ. რითაც თავის მხრივ აღიარა სიცოცხლის უფლების უზენაესობა! მაგრამ, როგორც ყოველთვის, აქაც ვაწყდებით სირთულეებს და ერთ-ერთი ასეთია ევთანაზიის პრობლემა. ევთანაზია ბერძნული სიტყვაა და სიტყვასიტყვითი თარგმანის მიხედვით ასე ჟღერს : კეთილი სიკვდილი (!) ("ეუ" - კეთილი და "თანატოს" - სიკვდილი). თვითონ ევთანაზია დასჯადია და ამაში გაურკვეველი არაფერია. მაგრამ მე მაინტერესებს თქვენი მოსაზრებები იმ შემთხვევასთან დაკავშირებით, როცა უნდა აირჩიო ან ევთანაზია ან თვითმკვლელობა! წარმოვიდგინოთ ასეთი შემთხვევა : პირი , რომელის იტანჯება თავისი ავადმყოფობით. რომელიც ყოველ დღე ოცნებობს სიკვდილზე... ვისაც ეს ცხოვრება უკვე აღარაფრად უღირს და მხოლოდ ერთ რამეს ნატრობს , ვეღარასოდეს ნახოს მზე ...

და ამ დროს იგი ითხოვს : " მომკალით " და თუ მას არ აუსრულებენ ამ თხოვნას მაშინ თავს მოიკლავს და ამით სამუდამოდ დაღუპავს სულს!

სასწორის პინაზე ორი არჩევანია... ან უნდა დაეხმარო სიკვდილში ან უნდა გაწირო იგი სამუდამო ტანჯვისათვის!


ეკლესიისთვის თვითმკვლელობაც და მკვლელობაც მიუღებელია. მაგრამ მე მაინტერესებს თქვენი ჰუმანური აზრი და არა მოსაზრებები გამომდირე დოგმებიდან!




პოსტის ავტორი: Zeskvi_ucha თარიღი: Jan 19 2007, 11:49 PM

საინტერესი თემაა თათია.
ჩემი აზრით მაგ შემთხვევაში შენ მოიკლავ თავს თუ სხვა მოგკლავს სულ ერთია, მაინც თვითმკვლელობაში გეთვლება. იმიტო რომ ფაკტიურად ის ვიღაცა შენი თხოვნით გკლავს. ანუ იდეურად ორივე თვითმკვლელობა გამოდის. რავი მე ასე ვფიქრობ.
თან თუ იკლავ თავს(სულიერად ვგულისხმობ) სხვაც რატომ უნდა გაიყოლო(მკვლელობის ცოდვაში ჩააგდო).
თავის მოკვლაზე ფიქრიც კი ძალიან დიდი ცოდვაა. მე ვფიქრობ რომ ადამიანს რაც არ უნდა უჭირდეს ეს არ უნდა გააკეთოს. ღმერთი ადამიანს ისეთ განსაცდელს არასდროს არ მოუვლენს რისი გაძლება და გადატანა მას არ შეუძლია.

პოსტის ავტორი: დავით ივერიელი თარიღი: Jan 20 2007, 01:49 AM

მე ვფიქრობ ევთანაზია უფლის ნების პირდაპირი დარღვევაა...

პოსტის ავტორი: თათი87 თარიღი: Jan 20 2007, 12:47 PM

ციტატა(Zeskvi_ucha @ Jan 19 2007, 11:49 PM) *

იდეურად ორივე თვითმკვლელობა გამოდის. რავი მე ასე ვფიქრობ.




მაგაში არ დაგეთანხმები. იმიტომ ,რომ ერთშემთხვევაში სახეზეა სიკვდილის სურვილი, რომელიც სეიძლება ნებისმიერ ადამიანს გაუჩნდეს და მეორე შემთხვევაში ხდება უკვე ამ სურვილის შენს მიერვე განხორციელება. ამდენად, ჩემთვის სიკვდილის სურვილი და დანაშაული უფლის წინაშე არ არის იდენტური აზრის მატარებელი ცნებები.

პოსტის ავტორი: გლახა თარიღი: Jan 20 2007, 12:48 PM

რთული საკითხია...

პოსტის ავტორი: თათი87 თარიღი: Jan 20 2007, 01:08 PM

ისე თუ ვინმეს აინტერესებს დავდებ ცნობებს ევთანაზიაზე რა აზრისაა ჩვენი კანონმდებლობა!


ე.ი. სისხლის სამართლის 110 მუხლით ევთანაზია დასჯადი ქმედებაა, მაგრამ ამავე დროს შედის შემამსუბუქებელ გარემოებათა კატეგორიაში , ტადგან აქ განმსაზღვრელია მსხვერპლის ძლიერი ფიზიკური ტკივილისაგან გათავისუფლების მომენტი!


ევთანაზია არსებობს ორი სახის: ერთი რომელიც გამოიყენება უიმედო ავადმყოფის მიმართ და მეორე , რომელიც მშობლების თანხმობით გამოიყენება იმ ახალშობილის მიმართ, რომელიც დაიბადა ნათლად გამოხატული დეფექტით ან მომავლის არასაიმედო პროგნოზით.


თუ ევთანაზია ხორციელდება უიმედო ავადმყოფის მიმართ მაშინ სახეზე უნდა იყოს მისი შესაბამისი სურვილის დამადასტურებელი წერილი, რომელიც ავადმყოფმა საღ გონებაზე ყოფნის დროს შეადგინა!



ამ შემთხვევაში მიჩნდება ერთი ლოგიკური კითხვა: სახელმწიფო ითვალისწინებს დამნაშავის ( ანუ იმ პირის , ვინც განახორციელებს ევთანაზიას უიმედო ავადმყოფის მიმართ) მიზანს ( ძლიერი ფიზიკური ტანჯვისგან გათავისუფლება) სასჯელის დანიშვნის დროს ! ითვალისწინებს თუ არა ეკლესია ამავე "კეთილ" მიზანს ცოდვის სიმძიმის შეფასების დროს. თუ ეს ისეთივე მკვლელობად ითვლება, როგორც ვთქვათ ჩხუბის დროს ადამიანისთვის გულში დანის გაყრა?

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 23 2007, 06:19 PM

ციტატა
რთული საკითხია


ყველაზე სწორი შეფასებაა, თუმცა აშკარად ქრისტიანობის წინააღმდეგი აზროვნებაა და აქ ვერავინ ვერ შეძლებს შეუთავსოს "თვითმკვლელობა" ქრისტიანობას!

ეს სტატია საინტერესოა იმათთვის ვისაც დააინტერესებს კათოლიკური ეკლესიის უარი ევთანაზიაზე.

ეს არის კარდინალი რუინი, რომელიც აქ კათოლიკური ეკლესიის აზრს გამოხატავს (თარგმანი ავტომატურია და ბოდიში შეცდომებისათვის)
Ruini: the sick one cannot choose to die Not to the eutanasia, not to the therapeutic fury, not to the pacs, not to the fact unions, yes to the familiar ricongiugimento of immigrates STRUMENTIVERSIONE to you STAMPABILEI PIU' LETTIINVIA THIS ARTICLE ROME - Not to the eutanasia, not to the therapeutic fury, not to the pacs, not to the fact unions, enough to the wall against wall between government and opposition, yes to the familiar ricongiugimento of it immigrates to you. They are some of the positions that cardinal Camillo Ruini, president of the Italian episcopal Conference (Cei), has expressed opening the permenente council of the Italian bishops. Cardinal Camillo Ruini EUTANASIA AND THERAPEUTIC FURY - Ruini has indirectly answered to the cardinal Carl Maria Martini who had emphasized the necessity to hold in consideration the will of the sick one. “The will of the sick one, puts into effect them or anticipated or expressed through a its chosen fiduciary liberations, and that one of its relatives”, has said Ruini, “cannot have for object the decision to remove the life to the sick one”. The cardinal has cited “the wide consent on the refusal of eutanasia, which that are the reasons and the means, the actions or the omissions, adduced and employs you to the aim to obtain it”. But at the same time the therapeutic fury has bocciato “”, defined “the resource to extraordinary medical procedures that turn out onerose too much or dangerous for the patient and sproporzionate regarding it turns out to you attended. The renunciation to the therapeutic fury cannot but reach legittimare shapes more or masked less than eutanasia and in particular the “therapeutic abandonment”. WELBY - The president of the Cei has remembered the case of Piergiorgio Welby, “painful human vicissitude that has called to me in cause also personally when it is reached the demand for the religious funeral. The suffered decision not to grant it is born from the fact that the defunct one, until the end, has perseverato lucidamente and aware in the will to place term to the own life: in those conditions a various decision would have been for the impossible and conflicting Church, because a contrary attitude to the law of God would have legittimato”. PACS AND UNIONS OF FACT - Ruini cardinal ribadito the contrarietà of the catholic Church to the pacs and the unions of fact. The rights of cohabiting and their sons are already assure to you from the “common right”, have said. Not there is reason “to create a legislative model” that “would shape something of similar to a wedding, where to the rights would not correspond equal duties”. Ruini has observed that some braces gay push for the pacs “with which they would mean to open the road for the homosexual wedding”. “A similar rivendicazione”, has continued the porporato one, “contrasts with fundamental anthropological data and in particular with not the existence of the good of the generation of the sons, that it is the specific reason of the social acknowledgment of the wedding”. IT IMMIGRATES to YOU: TO FAVOR FAMILIAR MEETINGS - One political of immigration that favors the familiar meetings, promotes the dignity of the aliens but it assures “the acknowledgment from part of the migranti of the values of the society that accommodate them”, are the lines expressed from the cardinal. ITALIAN POLITICS - the president of the Cei has spoken moreover about the Italian political contrast. “Government and opposition, without to confuse the roles, would have to exit from the fine contrasts to if same and trying the “total and loyal development of Italy”, he has asserted, indicating not only electoral reform and some constitutional reforms, but also health, job, purchasing power, house, arranges pension and fiscal. The confrontation between the political forces, “also inside of the two alignments”, has been marked also from the head of the State for the way “exceptionally tribolato” of the Financial institution. 23 January 2007

პოსტის ავტორი: Zeskvi_ucha თარიღი: Jan 24 2007, 12:03 AM

თათი87
უბრალოდ სიტყვაციასაც გააჩნია.
ვთქვათ ვიღაც კაცს უნდა თავის მოკვლა (ღმერთმა დაიფაროს) გაიფიქრა თავის მოკვლა დიდი ცოდვააო, ხოდა ნახა ეგრედ წოდებული კილერი და უთხრა მომკალიო.sad.gif იმანაც მოკლა. იგივე თვითმკვლელობა არ გამოდის?ფაკტიურად გამოდის რომ ღმერთს ატყუებ.smile.gif რაც შეუძლებელია დამეთანხმებით. რავი მე ასე ვფიქრობ.
ხოლო რაც შეეხება ისეთ ადამიანებს რომლებიც აპარატებზე არიან შეერთებული და ძალიან ცუდად, უიმედო მდგომარეობაში არიან (შენ უფრო ამ შემთხვევას გულისხმობ ალბად) რავიცი მაგ შემთხვევაში ვერაფერს ვერ ვიტყვი. უბრალოდ არ ვიცი რა ვთქვა...

პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Jan 24 2007, 02:28 PM

როდესაც ადამიანს რაიმე განსაცდელი დაატყდება თავს ეს იმიტომ ხდება რომ ამ ცხოვრებაში განიწმინდოს ცოდვებისაგან და როცა ადამიანი იმ ტანჯვას მოთმინებით დაითმენს ის ცოდვებიც ეპატიება.ჯობია ადამიანი აქ იტანჯოს ვიდრე მერე ჯოჯოხეთში.ამიტომ არ უნდა წავართვათ ადამიანებს ევთანაზიით სინანულის გამოხატვის ასეთი საშვალება,რაც შეეხება როდესაც ადამიანი დაჟინებით ითხოვს რომ მოკლან ეს იგივე ტვითმკვლელობის ტოლფასია რადგანც მას რომ ქონოდა ამის საშვალება ფიზიკურად იმწამსვე აღასრულებდა.ვეთანხმები ზესკვი უჩას.და რომ იძახიან ადამიანის უფლებების დარღვევააო ის აღარ არის ადამიანის უფლების დარღვევა ადამიანს შეუკითხავათ რომ მოკლავენ და წაართმევენ სინანულის ასეთ გზას.ამ საკითხზე რამდენიმე პატერიკის გახსენებაც შემიძლია.

პოსტის ავტორი: judi თარიღი: Jan 24 2007, 04:27 PM

დავით ივერიელი
სრულიად გეთანხმები..

,,კარიბჭის,, ბოლო ნომერში ეწერა, რომ სიმსივნის წამალი პირდაპირ ჩვენს წინა დევს, მაგრამ უფალი არ გვანახვებს, რადგან ამ დაავადების წყალობით, ბოლო ჟამს სამოთხე აივსებაო.. და როდესაც ევთანაზიის საშუალებითადამიანს ,,ეხმარები,, ამით სამოთხის კარს ვუხშობთ, განა მკვლელი არ არის ეს ადამიანი, რომ აღარაფერი ვთქვათ თავად მასზე, ვინც თანახმაა სიცოცხლე ასეთი გზით დაამთავროს.. მათზე ხომ ლოცვაც აღარ შეიძლება..

ღმერთო დაგვიფარე საუკუნოდ ასეთი ფიქრისა და აზრისაგან..

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jan 24 2007, 04:32 PM

judi

გეთანხმები..
ფიზიკურ უძლურებას უფალი გვიგზავნის იმიტომ, რომ მათი დათმენით სამოთხეში მოხვედრის ღირსნი გავხდეთ.. ევთანაზია გაუმართლებელია!!!!!!!!

პოსტის ავტორი: sofi89 თარიღი: Jan 24 2007, 05:50 PM

ციტატა
judi

გეთანხმები..
ფიზიკურ უძლურებას უფალი გვიგზავნის იმიტომ, რომ მათი დათმენით სამოთხეში მოხვედრის ღირსნი გავხდეთ.. ევთანაზია გაუმართლებელია!!!!!!!!


მეც გეთანხმებით.

პოსტის ავტორი: თათი87 თარიღი: Jan 25 2007, 04:18 PM

ციტატა(Zeskvi_ucha @ Jan 24 2007, 12:03 AM) *

თათი87
უბრალოდ სიტყვაციასაც გააჩნია.
ვთქვათ ვიღაც კაცს უნდა თავის მოკვლა (ღმერთმა დაიფაროს) გაიფიქრა თავის მოკვლა დიდი ცოდვააო, ხოდა ნახა ეგრედ წოდებული კილერი და უთხრა მომკალიო.sad.gif იმანაც მოკლა. იგივე თვითმკვლელობა არ გამოდის?ფაკტიურად გამოდის რომ ღმერთს ატყუებ.smile.gif რაც შეუძლებელია დამეთანხმებით. რავი მე ასე ვფიქრობ.
ხოლო რაც შეეხება ისეთ ადამიანებს რომლებიც აპარატებზე არიან შეერთებული და ძალიან ცუდად, უიმედო მდგომარეობაში არიან (შენ უფრო ამ შემთხვევას გულისხმობ ალბად) რავიცი მაგ შემთხვევაში ვერაფერს ვერ ვიტყვი. უბრალოდ არ ვიცი რა ვთქვა...



მაგ შემთხვევაში საერთოდ არ არი სახეზე ევთანაზია!!! შენ ვერ მიხვდი ზუსტად მე რას ვგულისხმობ! ევთანაზია იმას კი არ ნიშნავს ნებისმიერ "მსურველს" დაეხმარო თავის მოკვლაში, არამედ იმას ვისაც ეს ჭირდება!!! (ვთქვათ, ჯანმრთელობის მდგომარეობის გამო)

ციტატა(marine @ Jan 24 2007, 04:32 PM) *

judi

გეთანხმები..
ფიზიკურ უძლურებას უფალი გვიგზავნის იმიტომ, რომ მათი დათმენით სამოთხეში მოხვედრის ღირსნი გავხდეთ.. ევთანაზია გაუმართლებელია!!!!!!!!



ევთანაზია რომ გაუმართლებელია ეს მეც ავღნიშნე დასაწყისშივე! ასე რომ სრულიად ვეთანხმები ამ მოსაზრებას!

პოსტის ავტორი: დეკ. ანდრია თარიღი: Jan 26 2007, 03:42 AM

მიწიერი ცხოვრება არის უნიკალური საშუალება იმისა, რომ ადამიანმა განიცადოს პირველი აღდგომა, შეუერთდეს ქრისტეს და საყოველთაო აღდგომის ჟამს წარდგეს უფლის წინაშე სასუფევლის დამკვიდრების შემძლებელად. ამიტომაც თითოეული ადამიანის სიცოცხლე წმიდაა. მისი წარმთმევა მხოლოდ ღმრთის უფლებაა.

არის შემთხვევები, როცა ადამიანის ცხოვრება გაუსაძლისი და, მიწიერი თვალსასზრისით უპერსპექტივოა. მართლაც ადვილი სათქმელია სხვისთვის: "დაითმინე, ცოდვები მოგეტევება", "ქრისტემ მოგაკითხა, რათა განგწმიდოს" და ა.შ. მაგრამ როცა თვითონ ხვდები მსგავს მდგომარეობაში, ეს სიტყვები კარგავენ გამამხნევებელ და მანუგეშებელ ძალას. ადამამიანს აშინებს არა იმდენად სიკვდილის პირისპირ დგომა, რამდენადაც საშინელი ტკივილით აღვსილი მიწიერი არსებობის პერსპექტივა. ასეთ შემთხვევაში ზოგს უჩნდება თვითმოკვდინების სურვილი.

დამეთახმებით, ევთანაზიის ძირითადი მიზეზი არი სასოწარკვეთა. ეს კი ერთ–ერთი მომაკვდინებელი ცოდვაა. სასოწარკვეთა კლავს ადამიანს სიკვდილამდე. ასეთი ადამიანისათვის ფიზიკური სიკვდილი არის მხოლოდ ბოლო წერტილი, რომლის შემდეგ ვერაფერი შემობრუნდება; მოქმედება, რომლითაც მჟღავნდება ის, რაც უფრო ადრე აღესრულა მის სულში. მივაწვდით შხამს დასალევად თუ გავუკეთებთ ინექციის სახით, ამას არ აქვს არსებითი მნიშვნელობა. ადამიანი კვდება სასოწარკვეთისაგან. სასოწარკვეთა კი ღმრთის დაკარკვის შედეგია და არ გვატყდება უცაბედად; ამისთვის თანდათან ამზადებს ეშმაკი ადამიანს მისივე ნების თანხმობით. განსაცდელი შეიძლება უცებ დაგვატყდეს, მაგრამ სულის დაბნელებულობმდე არ მივდივართ ერთბაშად.

არც უნდა გვიკვირდეს ის ფაქტი, რომ ცივილიზებული სამყარო სულ უფრო მძლავრად იძახის ევთანაზიაზე თანხმობას. მან გაცილებით ადრე აქცია ზურგი ღმერთს, ჭეშმარიტ ნათელს. მარლმადიდებლებს კი იმედად გვყავს მაცხოვარი, რომელმაც ყველა ჩვენი ტკივილი იტვირთა და რომელშიც არის შესაძლებელი ყოველი ტკივილის ნუგეშის პოვნა. გავიხსენოთ ჯვარზე გაკრული მხსნელის სიტყვები: "ღმერთო ჩემო, ღმერთო ჩემო! რაჲსათჳს დამიტევე მე" (მთ. 27,46). ამ სიტყვებით უფალმა გვიჩვენა, რომ იტვირთა ყველაზე დიდი ტკივილი კაცისა – ღმრთის მიერ დატევებულობის განცდა. ვის შეუძლია თქვას, რომ ქრისტეში რაიმე ტკივილის ნუგეშის პოვნა შეუძლებელია?

ორიოდე შემთხვევას გავიხსენებ, რომლის მომსწრე შევიქენი.
ეს იყო ათიოდე წლის წინ. წირვის შემდეგ ერთ–ერთმა მრევლთაგანმა მითხრა, რომ მისი ნათესავი ბავშვი იყო სასიკვდინედ სნეული და სურდა მისი ნათლობა. გავყევი. შევედით საავადმყოფოს რომელიღაც დიდ და ცივ ოთახში. შუაში დგას მაგიდა, რომელზეც წევს 6-7 წლის ბავშვი. მოშორებით დგანან ნათესავები. არცერთი ექიმი ან ექთანი. მითხრეს, რომ ავადმყოფი განწირულია, არ რეაგირებს ზემოქმედებაზე. აქვს სიცხე, რომელიც თანდათან კლებულობს და სიცის დაცემასთან ერთად ჩაქრება მისი სიცოცხლეც. მოვნათლე და ხდება სასწაული – ბავშმა ოდნავ გაახილა თვალი. მოვითხოვე წყალი, გავუღე პირი და ნახევარი კოვზი დავცალე. გადაყლაპა. დავბრუნდი ეკლესიაში, წამოვიღე წმიდა ნაწილები და ვაზიარე. რათქმაუნდა, იყო რისკი, – ასეთ დროს არ შეიძლება ხმელი ნაწილით ზიარება, მხოლოდ სისხლით, მაგრამ ღმრთის იმედით მაინც გავრისკე... რამოდენიმე თვის შემდეგ ეკლესიაში ამოვიდა ერთი ოჯახი. და როგორი იყო ჩემი სიხარული, როცა ეს ბაშვი სრულიად ჯანმრთელი ვიხილე!

მეორე შემთხვევა უკავშირდება მეგობრის დედას. სიმსივნით დაავადებულის ტკივილები ალბათ ბევრს უნახავს. ამ ქალმა შეძლო არ მიეღო ასეთ დროს გამოწერილი დამაყუჩებელი საშუალებები, ოღონ ქონოდა საღი გონება, შეძლებოდა აღსარება და ხშირი ზიარება. არაერთხელ ვუთხარი, რომ ეკლესია არ კრძალავს ტკივილის გაბრუებას, და მეტიც, შესაძლოა გაუსაძლისმა ტკივილმა ფსიქიკაც დაუზიანოს და სასოწარკვეთამდეც მიიყვანოს. მაგრამ მისი პასუხი იყო ის, რომ ტკივილს იღებდა როგორც არაეკლესიური წარსულის მისატევებელად მოვლენილ ჯვარს. როგორც ხდება ხოლმე ხშირად მაზიარებლებთან, ბოლო წუთამდე არ დაუკარგავს გონება და იმედი ცხოვნებისა. არადა უკვე დაწოლილმა ირწმუნა ქრისტე.

რა ვთქვათ, ფიზიკური ტკივილი იწვევს თვითმკლელობისაკენ სწრაფვას? რამდენ ადამიანს, ხორცით ჯანმრთელს უმძიმს თავისი სული.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 26 2007, 01:27 PM

ციტატა
რა ვთქვათ, ფიზიკური ტკივილი იწვევს თვითმკლელობისაკენ სწრაფვას? რამდენ ადამიანს, ხორცით ჯანმრთელს უმძიმს თავისი სული.



დიახ, მამაო, თუმცა ფიზიკური ტკივილის სიმძიმესაც ნუ დავამცირებთ, საქმე ჩემის აზრით სულიერ მდგომარეობაშია, თორემ თქვენი არ იყოს გინდ გტკიოდეს ხორცი და გინდ სული, თუ რწმენა არა გაქვს, განწირული ხარ...

ციტატა
მოშორებით დგანან ნათესავები. არცერთი ექიმი ან ექთანი


ეგ ოჯახი ფაქტობრივად ევთანაზიის სიტუაციაში ყოფილან...

ახლა კამათობენ შემდეგ თემაზე,

ციტატა
ამ ქალმა შეძლო არ მიეღო ასეთ დროს გამოწერილი დამაყუჩებელი საშუალებები, ოღონ ქონოდა საღი გონება, შეძლებოდა აღსარება და ხშირი ზიარება. არაერთხელ ვუთხარი, რომ ეკლესია არ კრძალავს ტკივილის გაბრუებას, და მეტიც, შესაძლოა გაუსაძლისმა ტკივილმა ფსიქიკაც დაუზიანოს და სასოწარკვეთამდეც მიიყვანოს


1) რამდენად გამართლებულია ადამიანის მიერ წამლებზე უარის თქმა?

2) მაკურნებელ ან მაყუჩებელ წამლებზე უარის თქმისას უახლოვდება თუ არა ადამიანის ქმედება ევთანაზიას? რადგან რა მნიშნელობა აქვს ექიმი მოკლავს ადამიანს თუ უბრალოდ ეს ადამიანი მოიკლავს თავს უწამლობით?
ანუ სად გადის საზღვარი ევთანაზიასა და მკურნალობის შეწყვეტას შორის?

ამათზე კამათობენ ბევრს თანამედროვე დასავლეთში და შევეცადოთ ჩვენც, მამაოს კურთხევით, პასუხები გავცეთ...

პოსტის ავტორი: დეკ. ანდრია თარიღი: Jan 26 2007, 03:03 PM

ციტატა(KAIROS @ Jan 26 2007, 01:27 PM) *
ეგ ოჯახი ფაქტობრივად ევთანაზიის სიტუაციაში ყოფილან...


დიახ, ზუსტად რომ ევთანაზიაზე თანხმობა იყო ასეთი უმოქმედობა. ამისთვისაც ვახსენე ეს შემთხვევა, რომ მეთქვა: გადარჩენისათვის ბრძოლა არ უნდა შეწყდეს უკანასკნელ წამამდე. ამ შემთხვევის გარდა რამოდენიმე კიდევ მახსოვს, როცა მკურნელობის მიუხედავად სნეულება პროგრესირებდა, გაოგნებული ექიმები ვერ შველოდნენ, ნათლობის შემდეგ კი სასწაულებრივი კურნება აღესრულა.

ციტატა(KAIROS @ Jan 26 2007, 01:27 PM) *
რამდენად გამართლებულია ადამიანის მიერ წამლებზე უარის თქმა?


ცნობილია, რომ მამა იოსებ ათონელი უარს ამბობდა წმალების მიღებაზე. ამას მისი სარწმუნოებრივი მხურვალება განაპირობებდა, და იკურნებოდა კიდევაც. მაგრამ ბოლო წერილებში მოუწოდებს სულიერ შვილს მიიღოს წამლები. მეც ვფიქრობ, რომ ჯანმრთელობა და მიწიერი სიცოცხე ღმრთის ნიჭია, სულის ასაღორძინებლად მონიჭებული და მას უნდა გავუფრხილდეთ, მივიღოთ წამლები, როგორც უფლის მიერ მონიჭებული მადლით კურნების ძალის მქონენი და არ მოვითხოვოთ ღმრთისაგან ზებუნებრივი სასწაული. ერისკაცთა და დამწყებ მონოზონთათვის სასწაულის მოლოდინი ხიბლის ნიშანი უფროა, ვიდრე სარწმუნოების ძლიერების.

ციტატა(KAIROS @ Jan 26 2007, 01:27 PM) *
მაკურნებელ ან მაყუჩებელ წამლებზე უარის თქმისას უახლოვდება თუ არა ადამიანის ქმედება ევთანაზიას?


მაკურნებელ წამლებზე უარის თქმა შეიძლება მხოლოდ სარწმუნოებრივი კადნიერებით გამართლდეს. ეს რჩეულთა ხვედრია და არ შეიძლება მიღებულიქნას ნორმად. სხვა შემთხვევაში უარის თქმა არსებითად არის ან ევთანაზია, ან კიდევ დაუდევარი დამოკიდებულება ღმრთის ნიჭისადმი. ორივე შემთხვევა დასჯადია ღმრთის მიერ. რაც შეეხება ტკივილების დაყუჩებას, ეს უკვე ნებაყოფლობითია. თუ ადამიანს აქვს სურვილი გონებრივი სიფხიზლისა, წარსულის ანლიზისა და მონანიებისა, ვერ დავაძალებთ. თუმცა აღმატებულმა ტკივილმა შეიძლება უფრო უბიძგოს სასოწარკვეთისაკენ, მაგრამ რეალობაში ასეთ ადამიანებს ვერ ვხვდებით. ჩემს მიერ ხსენებულ ქალბატონს ჰქონდა მოტივაცია დაყუჩებაზე უარის თქმის. ეს მისი გადასწყვეტი იყო. როგორც ჩანს, ღმერთმა შეუწირა ეს ქმედება და ბოლო წუთამდე ტკივილების მიუხედავად არ მოკლებია საღი გონება და სარწმუნოება.

ციტატა(KAIROS @ Jan 26 2007, 01:27 PM) *
ანუ სად გადის საზღვარი ევთანაზიასა და მკურნალობის შეწყვეტას შორის?


ვფიქრობ, მკურნალობის შეწყვეტა მდგომარეობის გაუმჯობესების გარეშე მაშინ, როცა არის მისი გაგრძელების საშუალება, უკვე არის სიკვდილისაკენ გადადგმული ნებსითი ნაბიჯი. ჩვენი საზრუნავი უნდა იყოს არა მინიმალური ტკივილით მოკვდინება ადამიანისა, არამედ მისი დახმარება მიწიერი ცხოვრების მთავარი მიზნის აღსრულებაში – ქრისტეს პოვნაში.

პოსტის ავტორი: lelenika თარიღი: Jan 27 2007, 11:40 PM

ღმერთი ადამიანს ისეთ განსაცდელს არ მოუვლენს, რისი დათმენაც არ შეუძლია..ჩემი აზრით ევთანაზია გაუმართლებელია

პოსტის ავტორი: tat-ia თარიღი: Jan 28 2007, 01:37 PM

ევთანაზია ჩემი აზრით თვითმკვლელობაა, და თან ექიმი ან ნებისმიერი ადამიანი რომელიც ამას ჩადის მკვლელი გამოდის, ზუსტად არ მახსოვს, ვიღაცამ თქვა, ადამიანს რომელიც ხიდის მოაჯირზე დგას, თავის მოკვლა უნდა მაგრამ ვერ ხტება,გთხოვს ხელი კრა, და დაეხმარო სიკვდილში, ვინ კრავს აბა ასეთ ადამიანს ხელს და მოკლავს, ევთანაზიაც ხომ დაახლოებით იგივე გამოდის.

პოსტის ავტორი: KAIROS თარიღი: Jan 28 2007, 06:04 PM

ციტატა
ჩვენი საზრუნავი უნდა იყოს არა მინიმალური ტკივილით მოკვდინება ადამიანისა, არამედ მისი დახმარება მიწიერი ცხოვრების მთავარი მიზნის აღსრულებაში – ქრისტეს პოვნაში.



დიახ მამაო, გეთანხმებით, აშკარაა რომ ურწმუნოებაა პირველი ნაბიჯი ევთანაზიისაკენ...

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 28 2007, 06:52 PM

ევთანაზია და მისდამი დასავლური კულტურის დამოკიდებულება რამდენადაც ეს უცნაური არ უნდა იყოს პირდაპირი შედეგია კათოლიკური მრწამსისა სამების შესახებ.

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Jan 29 2007, 07:38 PM

ციტატა
ევთანაზია და მისდამი დასავლური კულტურის დამოკიდებულება რამდენადაც ეს უცნაური არ უნდა იყოს პირდაპირი შედეგია კათოლიკური მრწამსისა სამების შესახებ.




განგვიმარტე რატომ?

კათოლიკეები კრძალავენ ევთანაზიას

პოსტის ავტორი: კანუდოსელი თარიღი: Jan 29 2007, 11:03 PM

ციტატა(მხევალი ნინო @ Jan 29 2007, 08:38 PM) *

განგვიმარტე რატომ?

კათოლიკეები კრძალავენ ევთანაზიას



კათოლიკები რომ კრძალავენ, ვიცი, მე სხვა რამეზე ვთქვი, ანუ ვამბობ, რომ კათოლიკური თეოლოგიის გამო ხდება მრავალი რამ.

მოკლედ საკითხი ეხება შემდეგს: საქმე იმაშია, რომ დასავლური კულტურა, ფილოსოფია და მეცნიერება ზოგადად ჩამოყალიბდა კათოლიკურ სამეცნიერო ცენტრებში და გარკვეული ზეგავლენა იქონია მასზე, განსაკუთრებით არაზუსტ მეცნიერებაში.


ოდნავ შორიდან დავიწყებ:
დასავლური თეოლოგია ღმერთის სახელთა შესახებ, სამებაზე მსჯელობისას წავიდა ოდნავ სხვა გზით აღმოსავლეთისგან განსხვავებით. აღმოსავლეთი განმარტავს სამების პიროვნებას როგორც პირველ საწყისს ღმერთში, ანუ ამბობს, რომ საწყისნი - პიროვნებები (მამა ძე და სული წმინდა) არიან და მერე დანარჩენი უკვე მათი შედეგია თავად ღმერთში.
დასავლეთი ამბობს: საწყისი არის თვისება და შედეგად პიროვნებათა სხვაობა სამებაში. ერთი შეხედვით ეს ადამიანს მოეჩვენება უაზრო კამათად, რამაც ბოლოს გამოიწვია დიდი სქიზმა დასავლურ და აღმოსავლურ ეკლესიებს შორის, მაგრამ ასე არაა. დასავლეთმა ღმრთაებრივ პიროვნებებში განსხვავებისთვის შემოიტანა თვისებების ცნება თავისი დანამატით: სული წმინდა რომელიც გამოდის მამისგან და ძისგან-ამით მან სულიწმინდის შინაარსი, მისი პიროვნება ახსნა თვისებაზე დაყრდნობით-გამომავლობაზე ძისგან. არ შევუდგები ახლა ამ დეტალებს, მაგრამ საკითხი იმაშია, რომ პრინციპული განსხვავება უკვე ჩამოყალიბდა,
დასავლეთში: ღმერთში სამი პიროვნება შედეგია თვისებების
აღმოსავლეთში: თვისებებია შედეგი პიროვნებათა


შემდეგი ეტაპი ანთროპოლოგიაა, ანუ სწავლება ადამიანის შესახებ. ვინაიდან ადამიანს ეკლესია განიხილავს ღვთის ხატებად შექმნილს, ბუნებრივია, როგორც დასავლეთმა, ისე აღმოსავლეთმა, შესაბამისად განავრცო პარალელი ღმერთის პიროვნების გააზრებისა ადამიანის პიროვნებაზე და თქვა:
დასავლეთმა: ადამიანი პიროვნებაა, თუ მას აქვს თვისებები - კომუნიკაცია გარემოსთან, მეტყველება, კვება, ფიზიკური კონტაქტი და სხვა.
აღმოსავლეთმა: თვისებები არის შედეგი ადამიანის პიროვნებისა და არა პირიქით, ანუ პირველადია პიროვნება და არა თვისებები.


შემდეგი ეტაპი:
მეცნიერება, ფილოსოფია და ფსიქოლოგია ყალიბდება დასავლურ სამყაროში და ბუნებრივია, რომ ფსიქოლოგიამ აიღო დასავლური ეკლესიის განმარტება პიროვნებისა. შედეგი როგორია? ვნახოთ: ასეთ კომატოზურ მდგომარეობაში მყოფ ადამიანს არა აქვს - კონტაქტი გარემოსთან, კომუნიკაცია,მეტყველება - ე.ი. განმარტებიდან გამომდინარე ის არაა პიროვნება. - ანუ ჩვენ არც ვკლავთ ადამიანს, ამ სიტყვის სრული გაგებით.

აღმოსავლეთი ამბობს: ის ადამიანი პიროვნება არის აპრიორი, ვინაიდან პიროვნება არაა შედეგი რაიმესი, თუმცა ამ პიროვნებას არა აქვს შესაბამისი თვისებები (რომელიც პიროვნების არსს არ ეხება), არამედ მის შედეგად ცხადდება და თუ ის (თვისებათა ერტობლიობა) არ არსებობს, ვერ იტყვი, რომ არც პიროვნება ყოფილა, ვინაიდან, ვიმეორებ: პიროვნება - ეს აქსიომაა და არა შედეგი.

ასე, რომ ასეთი არასწორი თეოლოგიური წანამძღვარით ეკლესიისა, აღმოვჩნდით ტყვენი ამ ეკლესიის მიერ დაარსებული მეცნიერების.

ცოტა გაუგებრად ავხსენი მგონი, მაგრამ ეს თავისთავად რთული საკითხია ძალიან, უფრო მარტივად შეუძლებელია.

პოსტის ავტორი: solomony თარიღი: Jan 30 2007, 02:03 AM

კანუდოსელი შენს მიერ ზემოთ აღნიშნული რთულ ფილოსოფიურადაა ნათქვამი მაგრამ აზრის გამოტანა შეიძლება.
მე ცოტა მარტივად ვიტყვი.
ათეისტური(თანამედროვე მეცნიერული) თვალსაზრისით დავუშვათ კომაში მყოფი ადამიანი შეიძლება განვიხილოთ რომ იგი აღარ არის პიროვნება რადგანაც მას დაკარგული აქვს კონტაქტი გარემო სამყაროსთან,მაგრამ ქრისტიანული თვალსაზრისით ადამიანს სხეულის გარდა გააჩნია სული და ამასთან ადამიანის გარკვეული ორგანოები ქმედებაშია და იგი არ არის სრულად უმოქმედო ანუ მკვდარი.ამიტომ ამ ადამიანის
განხილვა არ შეიძლება რომ იგი მკვდარია.არსებობს მრავალი შემთხვევა ასეთი უიმედო მდგომარეობიდან ადამიანთა მობრუნებისა,გაცოცხლებისა და არც ის ვიცით თუ რა ხდება კომაში მყოფი ადამიანის თავს.ყოფილა შემთხვევები წლობით კომაში მყოფი ადამიანები გამოსულან ამ მდგომარეობიდან.ამიტომ მათ მიმართ ევთანაზია(სიცოცხლის მოსწრაფება)დაუშვებელია მითუმეტეს ეს ხდება იმ ადამიანის შეუკითხავად,უნებართვოდ, ძალადობით.
სამწუხაროდ დღესდღეობით ევთანაზიას ანუ (სიცოცხლის მოსწრაფებას)უნდათ დაუქვემდებარონ უფრო ფართო წრე ადამიანებისა ვინც ქმედითიცაა,არც გარე სამყაროსაა მოწყვეტილი დააშ.ამრიგადს ევთანაზია ესაა მკვლელობა,სიცოცხლის მოსწრაფება და აშ,რომელიც ხშირად ეყრდნობა ადამიანის სულმოკლეობას.მაგრამ ამასთან არის მცდელობა რომ ევთანაზიას დაუქვემდებარონ ის ადამიანებიც რომლებსაც ამაზე სურვილი არ გამოუთქვამთ.უბრალოდ ამათუ იმ ექმიებმა დაასკვნან რომ იგი ექვემდებარება ევთანაზიას.
იგივე თანამედროვე (ათეისტი)ექიმობა და მეცნიერება არც აბორტს განიხილავს როგორც მკვლელობას,არამედ რაღაც ჰუმანურსაც და იმ ადამიანის უფლებათა დაცვის კატეგორიაშიც კი გაჰყავს.
და ბოლოს თუ კათოლიკური ეკლესიაა ევთანაზიის წინააღმდეგი მითუმეტეს წინააღმდეგია მართმადიდებლური ეკლესია და ეს მოსაზრებები აღმოსავლურ(მართლმადიდებლურ) სამყაროში არ წარმოქმნილა.

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Jan 30 2007, 10:50 AM

კანუდოსელისაც გავიგე და სოლომონისაცsmile.gif მადლოთ. მე ერთ ამბავს მოგიყვებით. სამედიცინო ისნტიტუტში ვსწავლობდი და ხშირი პრაქტიკები გვქონდა რეანიმაციის განყოფილებაში. ერთი ბიჭი იწვა, რომელსაც საძილე არტერიაში მეგობარმა სრულიად შემთხვევით ტყვია მოარტყა. სრულიად უიმედო იყო. მაგრამ მოხდა სასწაული, სწორედ სასწაული სრული ამ სიტყვის მნიშვნელობით, ტავისი გამოცხადებით და ყველა ნიშნით, რაც სასწაულს ახასიათებს. ბიჭი გადარჩა და ნათლობის სახელიც შეიცვალა დღესი ის გიორგია. ცოლ-შვილიც ჰყავს. კიდევ სხვას გეტყვით, კომატოზურ დგომარეობაში ბიჭი იწვა რეანიმაციაში. კომის დროს კონტაქტი არ არის. როცა ის ამქვეყნად დაბრუნდა, ანუ გადარცა ყვებოდა, რომ ყველაფერი ესმოდა, რასაც მის შესახებ საუბრობდნენ, განსაკუთრებით დედის ფეხის მას ცნობდა დერეფანში და ელოდა მის მოსვლას. თუ ვინმეს შეხება გქონიათ ასეთ ავადმყოფთან, ნახავთ, რომ ექიმები, კომატოზურ მდგომარეობაში მყოფ ავადმყოფთანაც კი არაფერს არ ამბობენ ცუდს ხმამაღლა მის შესახებ, პირიქით ყოველთვის ხმამაღლა ამბობენ, რომ ის უკეთაა, ყველაფერი კარგად ექნება და აშ.

წარმოპიდგინეთ, ადამიანის მდგომარეობა თუ მას ესმის, რომ მოკლვალს უპირებენ,

პოსტის ავტორი: თათი87 თარიღი: Jan 30 2007, 07:38 PM

მგონი ის ფაქტი, რომ ევთანაზია ცოდვაა სადაო არ არის!
მე მაინტერესებს ის ეკლესიას მკვლელობის რანგში გაყავს ევთანაზიაც თუ იგი უფრო მსუბუქ ( ან უფრო მზიმე) დანაშაულად ითვლება!

პოსტის ავტორი: დეკ. ანდრია თარიღი: Feb 12 2007, 04:10 PM

ევთანაზია უთუოდ არის მკვლელობა, მაგრამ მისი საეკლესიო–სამართლებრივი შეფასება ჯერჯერობით მომავლის საქმედ რჩება. გაუტოლდება მისი სიმძიმე მკვლელობის ისეთ სახეს, როგორიცაა აბორტი, თუ დაისჯება როგორც ჩვეულებრივი კაცისკვლა, ამაზე იერარქთა კრებამ უნდა იმსჯელოს. თუმცა კონკრეტულ შემთხვევაში ეპიტემიის ზომას განსაზღვრავენ მოძღვარი და მმართველი ეპისკოპოსი.

პოსტის ავტორი: teo.. თარიღი: Feb 14 2007, 02:44 AM

ციტატა(თათი87 @ Jan 25 2007, 03:18 PM) *

შენ ვერ მიხვდი ზუსტად მე რას ვგულისხმობ! ევთანაზია იმას კი არ ნიშნავს ნებისმიერ "მსურველს" დაეხმარო თავის მოკვლაში, არამედ იმას ვისაც ეს ჭირდება!!! (ვთქვათ, ჯანმრთელობის მდგომარეობის გამო)

თათია ის ფაქტი რომ მკვლელობა უდიდესი ცოდვაა ღვთისთვის ეს ფაქტია და ამის ახსნა აქ ზედმეტიც იქნება მაგრამ რაც შეეხება ევთანაზიას, ესეც უდიდესი ცოდვაა ჩემი აზრით და რატომ...

1) ადამიანი რომელიც თვითმკვლელობით ამთავრებს ამქვეყნიურ ცხოვრებას ღვთისთვის იმდენად მიუღებელია და უდიდეს ცოდვად გვითვლის, (ღვთისგან ნაბოძები სიცოცხლის ხელყოფის გამო) რომ მასზე ეკლესია არ ლოცულობს...

2) ადამიანი რომელიც სხვას კლავს ანუ ართმევს ღვთისგან ნაბოძები სიცოცხლეს...

და

3) ევთაიზია რომელიც ჩემი აზრით ორმაგად დიდი ცოდვაა. ადამიანი ჯერ სულიერად სასოწარკვეთის ცოდვაში ეცემი, შემდეგ გონებრივად თვითმკვლელობის სურვილის ცოდვაში ვარდები და მეტიც სხვას აგდებ უდიდეს ცოდვაში ამით არა მარტო საკუთარ უმძიმეს ცოდვას არამედ სხვის (სულის მომაკვდინებელ)ცოდვასაც იდებ მხრებზე.

შენ რამდენიც გინდა შესცოდე, შენ თავად გასცემ პასუხს უფალს მაგრამ შენს გამო რომ სხვა ცოდვაში ჩავარდება მე მგონი რომ ეს უფრო დიდი ცოდვაა, თუ იმიტომ სთხოვ სხვას მოგკლას რომ შენ თვითმკვლელობა აიცილო თავიდან ეს ხომ საკუთარი თავის და უფლის მოტყუებაა... ისე რომ ევთანაზია უფრო გაუმართლებლად მიმაჩნია ვიდრე თვითმკვლელობა რომელიც შეიძკლება სულიერი დაავადების შედეგად იქნას ჩადენილი.

იქნებ მე არასწორად ვმსჯელობ ან ჩემი ეს აზრიც განკითხვაში მეთვლება ?? უფალს ვთხოვ პატიებას

პოსტის ავტორი: თათი87 თარიღი: Feb 14 2007, 01:21 PM

ციტატა
ადამიანი ჯერ სულიერად სასოწარკვეთის ცოდვაში ეცემი, შემდეგ გონებრივად თვითმკვლელობის სურვილის ცოდვაში ვარდები და მეტიც სხვას აგდებ უდიდეს ცოდვაში ამით არა მარტო საკუთარ უმძიმეს ცოდვას არამედ სხვის (სულის მომაკვდინებელ)ცოდვასაც იდებ მხრებზე.

იმ შემთხვევაში თუ ადამინი კომაშია ??? მაშინ ხო აღარ არის სულიერი სასოწარკვეთა?
ისე არ გამომივიდეს რომ მე ვამართლებ ევთანაზიას, პირიქით!
ციტატა
შენ რამდენიც გინდა შესცოდე, შენ თავად გასცემ პასუხს უფალს მაგრამ შენს გამო რომ სხვა ცოდვაში ჩავარდება მე მგონი რომ ეს უფრო დიდი ცოდვაა,


ამაში სრულიად გეთანხმები smile.gif

პოსტის ავტორი: კანონისტი თარიღი: Feb 14 2007, 01:29 PM

teo..
თათი87
ჩვენ უნდა ვეცადოთ, რომ ლოცვით შევეწიოთ ავადმყოფს. ეს ფრაზა ცხადია ათეისტისთვის სასაცილოდ ჟღერს, მაგრამ მართლმადიდებლებისთვის ლოცვა ხომ ხშირად ერთადერთი იარაღია....

პატარა სამხიარულო გადახვევას გავაკეთებ: ონში მოგეხსენებათ ბევრი ებრაელი ცხოვრობდა. ჰოდა ერთ-ერთს თურმე რაღაც ზარალი უნახავს ისეთი, რომ თავის მოკვლა გადაწყვიტა. თავს ხომ არ მოიკლავდა (ეს იუდეველობაშიც ცოდვაა), ამიტომ დამდგარა რიონის ხიდზე და ხმამაღლა დაუწყია ყვირილი - ამწიეთ და გადამაგდეთო.... biggrin.gif (ცოდვა რომ სხვაზე გადასულიყო tongue.gif )

პოსტის ავტორი: mampali თარიღი: Feb 15 2007, 03:43 AM

მე არ ვიცი ამაზე რას ამბობენ მამები მაგრამ როცა ხედავ ადამიანი იტანჯება და სიკვდილის დაჩქარება ერთადეთი საშველია მაშინ მაგასაც ვაჟკაცობა უნდა რომ მოკლა. შეიძლება ბევრს სწორად არ მიაჩნდეს მაგრამ ზოგჯერ გამართლეულია. მეტიც ამაზე უარის თქმა უფრო მეტი სისასტიკეა

პოსტის ავტორი: marita26 თარიღი: Mar 24 2007, 01:00 AM

მე ექიმი ვარ რეზიდენტი და დღეს ბიოეთიკის ლექცია ჩამიტარეს სწორედ ამ თემაზე.ლექტორმა გვკითხა ვიყავით თუ არა მომხრეები ევთანაზიის.იქ ბევრმა თქვა რომ ადამიანი თუ იტანჯება ტკივილებისგან არ არი მისი გადარჩენის შანსი და ითხოვს სიკვდილს ხელი უნდა შეუწყოთო რაზეც მე და რამდენიმემ აუდიტორიაში წავედით წინააღმდეგი მთავარი მოტივის-მართლმადიდებლობის არგუმენტით.იმას რასაც უფალი აძლევს ყველა ადამიანს ანუ სიცოცხლეს არავის არა აქვს მისი შეწყვეტის უფლება.ყველა ხომ არ არის მორწმუნე პაციენტიო? ესეთი აზრიც წამოვიდა.თუმცა ჩემთვის ამას მნიშვნელობა არა აქვს მთავარია ის რომ მე როგორც მართლმადიდებელი პირველ რიგში და როგორც ექიმი ვერასოდეს ვერ ჩავიდენ ამას

პოსტის ავტორი: shakuna_ თარიღი: Mar 24 2007, 02:49 AM

ჩემი აზრი ასეთია რომ ყოვლად დაუშვებელია რომ ადამიანს მოვუსწრაფოთ სიცოცხლე.. თუ იტანჯება ადამიანი ალბათ იმიტომ რომ ღმერთს ასე სურს ... ეს ერთგვარი გამოცდაცააა გამძლეობის.. ჩვენ მაქსიმალურად ვეცადოთ რომ როგორმე დავეხმაროთ... ხოლო მისი სიცოცხლის მოსწრაფება კი ძალიან ცუდ შედეგამდე მიგვიყვანს....

პოსტის ავტორი: tatia24 თარიღი: Mar 24 2007, 10:46 PM


მეც ნაწილობრივ ამ სფეროს წარმომადგენელი ვარ და გეთანხმედი.ეს იგივე მკვლელობაა, უფლის ნების გარეშე ხომ არაფემი არ ხდება. ცოტა შეიძლება მკაცრად ვთქვა მაგრამ ,ადამიანი რომ იტაჯება ჩვენზე უკეთ უფალმა უწყის და ჩვენზე უკეთ განიცდის, ალბად საჭიროა ეს განსაცდელი მისთვის, ამ დროს კი ექიმი უხეშად ეპოტინება მის სიცოცხლეში.

პოსტის ავტორი: Zeskvi_ucha თარიღი: Mar 26 2007, 03:56 AM

ევთანაზიის შესახებ
(ინტერვიუ დეკანოზ არჩილ მინდიაშვილთან)
კითხვა: რას პირდება მედიცინას და საერთოდ კაცობრიობას ევთანაზიის ეთიკურად დაკანონება? რა უფლება აქვს ადამიანს მხარი დაუჭიროს მას?

პასუხი: ვიდრე გიპასუხებდეთ, საჭიროდ ვთვლი, პირველ ყოვლისა, შევნიშნო, რომ ევთანაზიასთან ეთიკის ხსენება არაეთიკურია, რამეთუ როგორც მაცხოვარი გვასწავლის, არაფერია საზიარო ნათელსა და ბნელს შორის. სიტყვა „ევთანაზია“ ბერძნულიდან რომ ვთარგმნოთ ნიშნავს „კარგ სიკვდილს“, ხოლო ჩვენი ქრისტიანული ღრმა რწმენით ასეთ კარგ სიკვდილს „ცუდი უკვდავება“ მოსდევს ჯოჯოხეთში. ევთანაზიის მომხრეები არა იმდენად ათეიზმს ამჟღავნებენ, რამდენადაც უფრო მეტად სატანიზმს.

ის, ვინც თვითმკვლელობის მოსურნე ავადმყოფს ეხმარება ამ სასიკვდინე ცოდვის ჩადენაში, სხვა არა არის რა, თუ არა კაცისმკვლელი. კაცისმკვლელები არიან ავადმყოფის ახლობლებიც, რომლებიც თავისი მოყვასის სასოწარკვეთილებისაგან გამოყვანას კი არ ცდილობენ, არამედ უბიძგებენ საუკუნო სატანჯველისაკენ. ორმაგად სცოდავს ექიმი, რომელიც ამას სჩადის, რადგან მას ფიციც კი აქვს დადებული, იზრუნოს ავადმყოფის ჯანმრთელობასა და სიცოცხლეზე.

ხოლო თქვენს კითხვაზე, თუ „რას პირდება მედიცინასა და საერთოდ კაცობრიობას ევთანაზიის ... დაკანონება“ გიპასუხებთ ბევრისათვის ცნობილი ავსტრიელი ფრანც შტანგლის მაგალითზე:

თავდაპირველად ფ. შტანგლი „ჩვეულებრივი ვენელი პოლიციელი და კარგი მოქალაქე იყო“. ჰიტლერის მიერ ავსტრიის ანშლუსის შემდეგ იგი დანიშნულ იქნა მოხუცებულთა, ინვალიდთა და გონებასუსტთა საავადმყოფოების ოფიცრად. თავისი „მოღვაწეობა“ იმით დაიწყო, რომ უკურნებელად დაავადებულებსა და ფსიქოპატებს ხვედრს „უმსუბუქებდა გულმოწყალე სიკვდილით“, ანუ ევთანაზიით. თავდაპირველად მისმა თანამედროვეებმა ეს შეაფასეს, როგორც „ერთადერთი შესაძლო ღირსეული გადაწყვეტილება“. თუმცაღა ფრანც შტანგელმა იმით დაასრულა, რომ პოლონეთში ფაშისტური საკონცენტრაციო ბანაკის ტრებლინკის კომენდატი გახდა და ორგანიზაცია გაუწია 900 000 განადგურებას.

ამას გარდა, სულ უფრო პოპულარული ხდება რა მედიცინაში ადამიანის ორგანოთა ტრანსპლანტაცია, ევთანაზიის მომხრე ექიმებმა ეგებ სკანდალურად ცნობილი ამერიკელის „დოქტორ სიკვდილად“ წოდებული ჯეკ გევორქიანის ნაცისტურ პრაქტიკასაც მობაძონ და ახლად ევთანიზირებული ადამიანის შინაგანი ორგანოებითაც ივაჭრონ (ეს ცდუნება უფრო დიდია ჩვენთან, ჩავწვდით რა ამერიკის სულს, სადაც ყოველგვარი ბიზნესი დასაშვებია, ნავთობბიზნესით დაწყებული და საკუთარი სხეულით ვაჭრობით დამთავრებული). თუ შეიძლება სხეულით ვაჭრობა, რატომ არ შეიძლება სხეულის ორგანოებით ვაჭრობა, მეტადრე სხვისი სიცოცხლის გადასარჩენად, - იტყვიან მაშინ ცბიერი დემაგოგები. იქნებ მაშინ სახელმწიფო პროგრამაშიც იქნას შეტანილი ევთანაზია და ტრანსპლანტაციებით ვაჭრობა. წარმოიდგინეთ როგორ შეივსებოდა მარადცარიელი სახელმწიფო ხაზინა! (?) ჩვენი სახელოვანი ზედა ფენა, ელიტა აღარ დასჯერდებოდა ძვირადღირებული „ელიტარული ნაყინის“ (ასე უწოდა ამ ნაყინს მთავრობის ერთმა წევრმა) ჭამას, რითაც კიდევ უფრო გულს უკლავენ სიკვდილამდე გაღატაკებულ დაბალ ფენას, და ღატაკთა და უპოვართა ორგანოებსაც გაუფასურებული ლარის ფასად იყიდდა, გააყოფინა რა უკვე ასეთებს თავი ლარში.

როგორც ამაზე მაგონდება ერთი ქართველი ფუტურისტი პოეტის ლექსიდან:

აიდა ბაიდებს, აიადა ბაიდებს,
ცირა ხელებზე გულ-ფილტვს დაიდებს.

აი, ჰუმანური ინტელიგენტური ევთანაზია!

კითხვა: ეთიკური თვალსაზრისით დასაშვებია თუ არა ევთანაზიის აღმკვეთი იძულებითი ზომების მიღება?

პასუხი: რომელი მოყვასის მოყვარული ადამიანი დაუშვებდა თავისი მშობლის, შვილის, და-ძმის და სხვათა თვითმკვლელობას, განა ყოველნაირად არ ეცდებოდა ასეთების მდგომარეობიდან გამოყვანას? ჩვენი ცდაა, ღვთისა შეწევნა. და თუ, ბოლოს და ბოლოს, ვიღაცას მაინც თვითმკვლელობით სურს თავის დაღუპვა, საზოგადოებამ და ხელისუფლებამ რატომ უნდა დააკანონოს მისი ახირებული სურვილი და მით უფრო ეს უმძიმესი ცოდვა ექიმის ხელით აღასრულოს, რომელიც ამ შემთხვევაში მხოლოდ იარაღია თვითმკვლელის ხელში.

ევთანაზიის დაკანონება საბოლოოდ დასცემს ადამიანთა ისედაც შერყეულ ზნეობას.

ავადმყოფობასა და განსაცდელებს წმ. მამები ღმერთისგან მონახულებას უწოდებენ. ყველა ისინი ჩვენი შეცოდებების პირდაპირი შედეგია, მაგრამ ეს სასჯელი კიდევ არ არის, რამდენადაც უფალი ამ გზითაც ცდილობს ჩვენს გამოფხიზლებას და ცოდვის აჩრდილებიდან გამოყვანას, რამეთუ თუ ავადმყოფს თერაპიული მკურნალობა არ შველის და ქირურგის ჩარევა აუცილებელია, რომელი ჭკუათმყოფელი დაუწყებს ქირურგს ლანძღვას, რომელიც ცდილობს პირნათლად აღასრულოს თავისი მოვალება და ქირურგიული ხელოვნებით ლამობს პაციენტის განკურნებას.

მაცხოვარმა, როდესაც განრღვეული (პარალიზებული) მოუყვანეს განსაკურნებლად, ჯერ მიუტევა ავადმყოფს ცოდვები და შემდეგღა განკურნა, რითაც ყველას უქადაგა, რომ ავადმყოფობა ცოდვიანი ცხოვრების ნაყოფია. დასასრულ კი განკურნებულს შეაგონა აღარ ეცოდა მომავალში, რათა უარესი არ დამართვოდა.

როდესაც ადამიანს ესმის, თუ რატომ ისჯება ავადმყოფობით და იგი მადლობით ცდილობს აიტანოს თავისი ცოდვებით მოვლენილი განსაცდელი, ამით მას აქვე, მიწაზევე უმსუბუქდება ცოდვები და თუ იგი მიმართავს წმ. ეკლესიას და აღსარებაში მოინანიებს ცოდვებს და ზიარებით შეუერთდება მაცხოვარს, საბოლოოდ მიეტევება ჩადენილი შეცოდებანი.

აქედან გამომდინარე კიდევ ერთხელ ვიტყვი, ევთანაზია ესაა სატანის მსახურება, რომელიც საბოლოოდ უსპობს ავადმყოფს სინანულისა და ცხონების საშუალებას.

ნეტარი პელაგია წინასწარმეტყველისა და მკურნალის სწავლებით სატანის მსახურებაა მიცვალებულის გვამის კრემაცია (დაწვა) და ასეთის მოხსენიებაც კი არ შეიძლება საეკლესიო ლოცვებში. რაღა ითქმის მით უფრო სულის, თუ შეიძლება ითქვას კრემაციაზე და მის ხელშემწყობ ევთანაზიაზე.

არანაირი გამართლება არა აქვს ევთანაზიას, რამდენადაც ადამიანის უკვდავი სული შეუდარებლად მაღლა დგას ყოველთვის მიწიერ ფასეულობასა და შეხედულებაზე.

კითხვა: სოციოლოგიური გამოკითხვის საფუძველზე დადგინდა, რომ ადამიანს არ სურს სიკვდილი, როცა ის თვითმკვლელობის ცდას მიმართავს, ის მიზნად ისახავს არა სიცოცხლის შეწყვეტას, არამედ არსებობის პირობების გაუმჯობესებას. თქვენი აზრით, ვინ არის სასოწარკვეთილი ადამიანის სიცოცხლეზე პასუხისმგებელი: მისი სულიერი მოძღვარი, ოჯახის წევრები, თუ მთლიანად საზოგადოება?

პასუხი: თვითმკვლელობით „არსებობის პირობების გაუმჯობესებას“ მხოლოდ ბუდისტურ-კრიშნაიდული მონაჩმახი ქადაგებს. მათეულ ნირვანაში გადასასვლელად ცხრა საფეხური განიხილება, ხოლო თვითმკვლელობა უმოკლესი გზაა. ის, რაც მათთან ნირვანად (სამოთხედ) იწოდება, სახარებისეული სწავლებით სხვა არაფერია, თუ არა ჯოჯოხეთი. თუნდაც იმიტომ ვერ იქნება თვითმკვლელის სიცოცხლეზე სულიერი მოძღვარი პასუხისმგებელი, რომ მართლმადიდებელი ქრისტიანები თვითმკვლელობით არასოდეს ესალმებიან სიცოცხლეს. ჩვენ ადამიანური აღმოსავლეთის რელიგიის მიმდევრები როდი ვართ, არამედ სიკვდილით სიკვდილის დამმარცხებელი და ცხოვრებისმომნიჭებელი ქრისტეს მოწაფეები.

სასოწარკვეთილი ადამიანის სიცოცხლეზე პასუხისმგებელი კი ყველა ისაა, ვინც არ აღვივებდა და არ აღვივებს ადამიანში ჭეშმარიტ, ღვთიურ რწმენას, მართლმადიდებლობას, რომელიც მას საუკუნო სიცოცხლესა და ზეციურ ნეტარებას აზიარებდა. ასეთები კი არიან ოჯახი, საზოგადოება, სახელმწიფო ხელისუფლება. მაგრამ ყველაზე მეტად ხელისუფლება.

დაე ნურავინ ირწმუნებს მაცდურთა სისინს, რომელნიც ამბობენ, თითქოს, ქრისტიანისთვის სულერთი იყოს სამოქალაქო ცხოვრებაში როგორი წეს-წყობილებაა, - წერს დაუღალავი მისიონერი, ახალმოწამე მეუფე ანდრონიკე, - რადგანაც ცხოვრების ესა თუ ის წესი, ესა თუ ის წყობა ან ხელს უწყობს ჩვენს ცხოვნებას, ანდა, პირიქით, დაბრკოლებას უქმნის.

ფილოსოფოს სოლოვიოვის მიხედვით, სამართლებრივი სახელმწიფოს დანიშნულება „ის კი არაა, რომ ბოროტებაზე დაფუძნებული ეს სოფელი ღვთიურ სასუფევლად გარდაიქმნას, არამედ - დროზე ადრე არ გადაიქცეს ჯოჯოხეთად“.

ღვთის თვალში არაა იმაზე უკეთესი ხელისუფლება, ვინემ ხელისუფლება მართლმადიდებელი მეფისა (წმ. სერაფიმ საროველი). სწორედ ცხებული მეფობა განამზადებს ქრისტეს ეკლესიასთან ერთად ადამიანებს მარადიული სასუფევლის მოქალაქედ. მაგრამ სამოთხე დედამიწაზე იწყება, თქვენს შორისაა, გვასწავლის იესუ ქრისტე, - ვინც ქრისტიანული სიყვარულის უმაღლეს კანონს შეუდექით.

სწორედ იმით იტანჯება დღევანდელი საზოგადოება, რომ მას არა აქვს ქრისტეს რწმენა, არა აქვს რწმენის სიმტკიცე და ქრისტიანული შეხედულებები, დახარბებულია ყოველგვარ „თავისუფლებას“, რომელიც არასწორად ესმის და სჩადის ყოველგვარ შეუსაბამობას, უგუნურებას და გამოჰკიდებია ახალმოდურ მმართველობას, რომლის უნარი მას სავსებით არ შესწევს თავისი მრავალეროვნების, მრავალსარწმუნოებრიობის და ურთიერთმტრობის გამო.

დადუმებით მეოცნებე კონსტიტუციალისტებო და პარლამენტარებო! - ამბობს წმინდა და მართალი იოანე კროშტანდტელი, - თქვენ როდი უნდა განაგებდეთ მიწიერ მეფეთა ტახტებს... უფლისაგან მეფეს ენიჭება ძალაუფლება, ძალა, სიმამაცე და სიბრძნე, რათა მართოს თავისი ერი.

რა რეფორმატორები და რა კომუნისტები, - აგრძელებს აზრს ნეტარი პელაგია წინასწარმეტყველი, - არც ერთი არ იზრუნებს ხალხისათვის... ხალხისთვის ცხებული მეფე იზრუნებს (რომელსაც მართლმადიდებლებს უკანასკნელ ჟამს აღუდგენს ღმერთი და რომლის შიშიც წმ. მამათა წინასწარმეტყველებით თვით ანტიქრისტესაც ექნება, რომელსაც მესამე მსოფლიო ომში „მთავარ მშვიდობისმყოფელად“ ამოირჩევენ (არჩევნებით), ცხებულ მეფეს კი ღმერთი გამოირჩევს და დაუდგენს ქრისტიანებს!)

საქმე ორი რეჟიმის ბრძოლაში კი არაა, არამედ რწმენასა და ურწმუნოებას, ქრისტეანობასა და ანტიქრისტეანობას შორის ბრძოლაშია.

თითქმის მთელი ოცი საუკუნის წინათ ქრისტე მაცხოვრის გოლგოთას ჯვარცმამ, - როგორც „მიფენილმა მახვილმა“ (მათე 10, 34) - მთელი ქვეყანა სულიერად ორად გაყო: ეკლესიად და არა ეკლესიად, ქრისტეს ერად და ანტიქრისტეს ერად.

უნდა ვანებოთ თავი ყოველგვარ კონსტიტუციურ და პარტიულ ბოდვას, რომელიც, როგორც სახელმწიფოს, მხოლოდ ძალას გვაცლის, მივყავართ დაკნინებისაკენ და მტრის ხელში გვაგდებს. უნდა აღდგეს ჩვენი მშობლიური უძველესი მეფური თვითმპყრობელობა, რომლიც ხალხთან მეფის უახლოეს სულიერ კავშირზე განისვენებს და საერთო სახელმწიფოებრივ სიკეთეს იცავს (რა თქმა უნდა, ათეისტურ-ბოლშევიკურ ქრესტომათიებზე აღზრდილები არ დაგვეთანხმებიან).

კითხვა: საიდან დაიბადება ადამიანში სასოწარკვეთილება ან საითკენ მივყავართ მას? როგორ დავიცვათ თავი სასოწარკვეთილებისაგან?

პასუხი: როგორც თვითონ სიტყვა გვიჩვენებს, სასოწარკვეთილება ესაა სასოების, იმედის წარკვეთა, დაკარგვა. ქრისტეანული სწავლებით სასოება სარწმუნოებაზეა დაფუძნებული, მისგან მომდინარეობს. ადამიანი რაც უფრო ღრმადმორწმუნეა, მით უფრო ადვილად გადააქვს ამსოფლიური განსაცდელები, პირადიც და საზოგადოც. მასაც შეუძლია თქვას დავით წინასწარმეტყველივით „რაი მიყოს მე კაცმან“, ან პავლე მოციქულივით „რამ განმაყენოს ჩუენ უფლის სიყვარულსა“, ასეთი ძალა არაა არც ქვეყანაზე და არც ქვესკნელში; ქრისტეს სარწმუნოების კლდეზე დაფუძნებულ ეკლესიას ვერ მოერევა ვერც სატანა და ვერც ჯოჯოხეთის ბჭენი.

გნებავთ, ჩაატარეთ გამოკვლევა, როგორ გადაიტანეს ეს მრავალწლიანი გაჭირვება მართლმადიდებელმა ქრისტეანებმა და როგორ ათეისტებმა, ან ნაკლებმორწმუნეებმა.

როგორ დავიცვათ თავი სასოწარკვეთილებისაგან?

უფალი გვპასუხობს: მოვედით ჩემდა მაშვრალნო და ტვირთმძიმენო და მე განგისვენო თქუენ. თვით სახელწოდება „ეკლესია“ ქრისტეს ამ სიტყვებიდან მომდინარეობს. ხოლო ვისთვისაც ეკლესია არაა დედა, მისთვის ღმერთი მამა არასოდეს იქნება. ვინც მაცხოვართან ერთად არ შეჰკრებს, ის განაბნევს. ვინც ქრისტესთან ერთად არაა, ის მისი წინააღმდეგია. ხოლო, თუ ჩვენთან არს ღმერთი, ვინღაა ჩვენს წინააღმდეგ?

კითხვა: აქვს თუ არა ექიმს უფლება უყურადღებოდ დატოვოს პაციენტის გადაწყვეტილება: სასიცოცხლო თერაპიაზე უარის თქმა?

პასუხი: თითოეულ ადამიანს აქვს თავისუფალი ნება და აქედან გამომდინარე შეუძლია გაიაროს მკურნალობა, ან უარი თქვას მასზე, მაგრამ აქვს მნიშვნელობა იმასაც, რა მოსაზრების საფუძველზე ამბობს უარს.

მაგონდება წმ. მამათა ცხოვრებიდან: იორდანის ერთ-ერთ შინაგან უდაბნოში ერთი ქრისტეანი ღირსი მამა მოღვაწეობდა. უკიდურესი ასკეზების გამო წყალმანკი დაემართა. ეს რომ მისმა ძველმა მეგობარმა, აწ იერუსალიმის ეპისკოპოსმა შეიტყო, სულიერ ძმას მედიკამენტები, სურსათი და თბილი ტანსაცმელი გაუგზავნა. ბერმა ყოველივე უკან გაუგზავნა და თან ბარათი დაურთო: მეუფეო, არ იფიქრო, რომ სიამაყის გამო ვამბობ უარს შენს მოწყალებაზე, არამედ პავლე მოციქულის სწავლება გავიხადე მსოფლმხედველობად: რაც უფრო იხრწნება ჩვენი გარეგანი ადამიანი, მით უფრო ძლიერდება შინაგანი. ამიტომაც ავიღე ხელი და აღარ ვზრუნავ ჯანმრთელობაზე. ლოცვა-ჰყავ ჩემთვის წმინდაო მეუფეო, რათა განკითხვის დღეს ჩემი შინაგანი ადამიანი, სული მაინც გამრთელდეს ღვთის სამსჯავროზე.

კითხვა: რამდენად გამართლებულია ექიმის საქციელი, როცა ის უიმედო ავადმყოფს გაწერს საავადმყოფოდან?

პასუხი: რამდენადაც ვიცი, როდესაც ექიმები უიმედო ავადმყოფებს წერენ საავადმყოფოდან, მათ უკურნებელ სნეულებაზე არაფერს ეუბნებიან თვითონ ავადმყოფებს, არამედ ავადმყოფის ახლობლებს ამცნობენ და თუ ყველა საშუალება ამოწურეს მკურნალობისა, სხვა რაღა დარჩენიათ, გამაყუჩებელ საშუალებებს ხომ ბინაზეც გაუკეთებენ?

დროა მოვიგონოთ, რომ არსებობს სხვა საავადმყოფოც, - ქრისტეს ეკლესია, როგორც მას წმ. იოანე ოქროპირი უწოდებს - რომელსაც მხოლოდ ერთსა აქვს მინიჭებული ღვთისაგან მადლი და ხელმწიფება საკურნებელად სულისა და ხორცთაი. თუმცა არ უნდა ვიფიქროთ, რომ ეკლესია მხოლოდ „ავადმყოფებისთვისაა“, მისი მკურნალობა თანაბრად ესაჭიროება ყველა ადამიანს, რამეთუ, როგორც მოციქული იტყვის, ყველამ შევცოდეთ და განწმედას ყველა საჭიროებს.

კითხვა: ავადმყოფი უარს აცხადებს სასიცოცხლო თერაპიაზე, რადგან ვერ შოულობს წამალს, ან არა აქვს ძვირადღირებული აპარატურით სარგებლობის საშუალება. ვინ აგებს პასუხს დაკარგულ სიცოცხლეზე, „დაბნეული ექიმი“, უფულო ავადმყოფი, თუ რეფორმის ინიციატორები?

პასუხი: თითოეული ჩვენთაგანი, რადგან ჩვენმა გულგრილობამ და უდარდელობამ მოიყვანა დღეს რეფორმატორები ხელისუფლების სათავეში, მანამდე კომუნისტები... შემდეგი?

ანტიქრისტესაც ჩვენი ურწმუნოება და უსჯულოება მოიყვანს!

თითოეულ ერს თავისი ცხოვრების ამა თუ იმ ეპიზოდში ის ხელისუფლება ჰყავს და ისეთი ცხოვრების პირობები აქვს, როგორსაც იმსახურებს.

მაშ, გამოვფხიზლდეთ და შევუდგეთ „საფლავების შინათა ცხოვრების მიმნიჭებელსა“!

კითხვა: შეიძლება თუ არა თვითმკვლელობას მივაკუთვნოთ ყველა ის შემთხვევა, როცა ადამიანი შეგნებულად სწირავს საკუთარ სიცოცხლეს, რომელიც მას უმაღლეს ღირებულებად მიაჩნია?

პასუხი: გააჩნია, რას იჩნევს ადამიანი უმაღლეს ღირებულებად. ქრისტე მაცხოვარი ღვთისთვის ანუ სახარებისთვის ანუ მოყვასისთვის სულის დადებას სიყვარულის უმაღლეს გამოვლინებას უწოდებს.

არის ერთი კერძო შემთხვევაც „როცა ადამიანი შეგნებულად სწირავს საკუთარ სიცოცხლეს... (იმისათვის) რაც მას უმაღლეს ღირებულებად მიაჩნია“: როდესაც დედკაცს ძალადობას დაუპირებენ და უბიწოების შენარჩუნების მიზნით მოიკლავს თავს, ამას თვითმკვლელეობა კი არა, ბიბლიური იოსებისეული უბიწოება ეწოდება. ვხვდები, რომ, სამწუხაროდ, ასე რიგად მომრავლებული მეძავები და მრუშები, ისეთები, ვინც ჯეიმზ ჯოისის ენით რომ ვთქვათ „სიამოვნებით ნებდებიან მოძალადეებს“, ძალზე „არაპროგრესულად და არაცივილიზებულად“ მიიჩნევენ ჩვენს შეხედულებას და კიდევ ერთხელ გამოაცხადებენ მართლმადიდებელ ეკლესიას კონსერვატიულად, ხოლო სამღვდელოებას „ბნელეთის მოციქულებად“.

ეს არის შეშლილი, შეშლილი, შეშლილი მსოფლიო!

კითხვა: თვითმკვლელობა ამორალურია, ვინაიდან ზიანს აყენებს სხვა ადამიანებს, საზოგადოებას მთლიანად, რას გვეტყოდით ამის შესახებ?

პასუხი: იმას, ჩემო კეთილო, რაც აქამდე მოგახსენეთ.

კითხვა: თვითმკვლელობის ძალდატანებითი აკრძალვა ყოველთვის მისაღებია, თუ ცალკეულ შემთხვევებში?

პასუხი: თვითმკვლელობა, გარდა ხსენებული ერთი კერძო შემთხვევისა, ყოველთვის მიუღებელია.

კითხვა: ევთანაზიის გადაწყვეტილება თავისი ბუნებით ირაციონალურია და უკვე დაწყებული სულიერი დაავადების ერთ-ერთი გამოვლენაა, სულიერად დაავადებულნი კი არ განიკითხებიან. თქვენი აზრი ამის შესახებ.

პასუხი: „ევთანაზიის გადაწყვეტილებას თავისი ბუნებით ირრაციონალურად“ სულაც არ მიიჩნევენ ვთქვათ, პრაგმატული და რაციონალური გონების მქონე ამერიკელები. აი, რას წერს ამ საკითხის კომენტირებისას ლანს მოროუ ჟურნალ „ტაიმში“: ძნელი წარმოსადგენი არაა ჩემთვის ახალი გულმოწყალებისა და რაციონალიზმის საზოგადოების აღმოცენება, რომელშიც ჰუმანური შეწევნის ერთგვარი სისტემა განტვირთავდა საზოგადოებას უიმედო ტარპერებისაგან (განუკურნელი ავადმყოფებისაგან) და ამ უკანასკნელთ გაამგზავრებდა უკეთეს ქვეყანაში (ანუ საიქიოში - დეკანოზი ა.მ.). ბოლოს და ბოლოს რა ხეირია მათგან, მათი შენახვა კი ფული ღირს. ებედურ მარაზმატებზე მთელი ქონება იხარჯება, მაშინ როცა ლომის წილი მოდის მათზე ისედაც გაბერილი სამედიცინო ხარჯებისა, მათი სიცოცხლე კი უსიხარულო და უღიმღამო რჩება. არ ვვარდები რა უკიდურესობაში, შემიძლია წარმოვიდგინო საზოგადოების გაჩენა, რომელშიც ეფექტურობისა და ვარგისიანობის გათვალისწინებით სავსებით რუტინულად დამკვიდრდება გევორქიანის მეთოდი.

ქრისტიანებს არ შეგვიძლია ვილოცოთ თვითმკვლელთათვის, გარდა ჩვენგან ხსენებული კერძო შემთხვევისა და მაშინ, როცა სულიერად დაავადებული ადამიანი, რომელიც ვეღარ ფლობს თავისფალ ნებას, იკლავს თავს. ევთანაზიის გადაწყვეტილებას კი სულიერად ჯანმრთელი ადამიანი იღებს და ხელს აწერს შესაბამის საბუთზე თანხმობის ნიშნად. ხოლო თუ სულირად დაავადებულს გამოსცინცლავს ექიმი თუ ახლობელი ხელმოწერას, ჯერ ერთი, რა იურიდიული ძალა აქვს ასეთ ხელმოწერას და განა ექიმი და ახლობელი უფრო მეტად არ არიან კაცისმკვლელნი და განა რითიმე განსხვავდებიან ნაცისტებისაგან.

მაგონდება მსოფლიოს ისტორიიდან: ერთ-ერთ ველურ ტომს ჩვეულება ჰქონდა, თავისი დაუძლურებული მოხუცებული თანატომელები, რომელნიც ტომს სარგებლობას ვეღარ მოუტანდნენ, ხევში გადაეყარათ და სიკვდილისთვის გაეწირათ. ერთხელაც ერთმა მათგანმა თავისი მოხუცებული მამა წაიყვანა ურიკით ხევისაკენ. მას თან თავისი პატარა ბიჭუნა გაჰყვა. როდესაც თავისი ჩანაფიქრი აღასრულა, მამამ ურიკაც იქვე დატოვა. ბიჭუნამ ურიკის წამოღება დააპირა. განცვიფრებული მამა დაეკითხება: ურიკა რაღად გინდა? - მამა, კი მაგრამ შენც ხომ მოხუცდები და მეც ხომ მომიწევს შენი აქ მოყვანა?

ველური მწარედ ატირდა, წარმოიდგინა რა თავისი სიბერე და მწარე აღსასრული...

კითხვა: თვლით თუ არა, რომ ჩვენს საავადმყოფოში საჭიროა შეიქმნას ეთიკური კომისიის ინსტიტუტი, რაც იგივეს შეასრულებს მორალის სფეროში, რასაც სასამართლო - სამართლებრივ სისტემაში. ვინ შეავსებს მის შემადგენლობას?

პასუხი: ეგ იმას ჰგავს, ხეს ფესვი დაუავადდეს და მებაღემ გამოუცდელობით რომელიმე ტოტს დაუწყოს მკურნალობა.

ამიტომაც ასეთი „ეთიკური კომისიის ინსტიტუტის შექმნა ჩვენს საავადმყოფოში“ მხოლოდ მორიგი პომპეზური ჟესტი იქნება „ცივილიზაციის გზაზე შემდგარი“ ჩვენი საზოგადოებისათვის.

ხომ გახსოვთ ქართული ზღაპარი მონადირეზე, მწყურვალი მოწამლულ ნაკადულს რომ მიადგება, აუყვება სათავეს და ნახავს, რომ წყაროსთვალში მკვდარი გახრწნილი ვეშაპი გდია და ის წამლავს წყალს...

კითხვა: რას გულისხმობს მორალი მედიცინაში?

პასუხი: ზნეობა მედიცინაშიც იგივეს გულისხმობს, რასაც ჩვენი ცხოვრების ნებისმიერ სფეროში

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Apr 3 2007, 12:10 PM

"ევთანაზია უძველეს დროში იყო ცნობილი. მაგალითად, სპარტაში ხოცავდნენ იმ ჩვილებს, რომლებიც სუსტები და სნეულები იბადებოდნენ.

ზოგიერთ პირველყოფილ ტომს წესად ჰქონდა, მოეკლა ან ზედამხედველობის გარეშე დაეტოვებინა მოხუცები, რომლებიც ოჯახს ტვირთად დააწვნენ.

XX საუკუნეში კი ევთანაზია პირველად ფაშისტურ გერმანიაში გამოიყენეს, შემდეგ კი ჰოლანდიაში გახდა ოფიციალურად ნებადართული."

დეკანოზი გიორგი (თევდორაშვილი)

პოსტის ავტორი: natia83 თარიღი: May 3 2007, 01:01 AM

ვფიქრობ ამომწურავი პასუხია

ყველა შეკითხვაზეა პასუხი გაცემული

----------------------------------------------------



ევთანაზიის შესახებ


ინტერვიუ დეკანოზ არჩილ მინდიაშვილთან

კითხვა: რას პირდება მედიცინას და საერთოდ კაცობრიობას ევთანაზიის ეთიკურად დაკანონება? რა უფლება აქვს ადამიანს მხარი დაუჭიროს მას?

პასუხი: ვიდრე გიპასუხებდეთ, საჭიროდ ვთვლი, პირველ ყოვლისა, შევნიშნო, რომ ევთანაზიასთან ეთიკის ხსენება არაეთიკურია, რამეთუ როგორც მაცხოვარი გვასწავლის, არაფერია საზიარო ნათელსა და ბნელს შორის. სიტყვა „ევთანაზია“ ბერძნულიდან რომ ვთარგმნოთ ნიშნავს „კარგ სიკვდილს“, ხოლო ჩვენი ქრისტიანული ღრმა რწმენით ასეთ კარგ სიკვდილს „ცუდი უკვდავება“ მოსდევს ჯოჯოხეთში. ევთანაზიის მომხრეები არა იმდენად ათეიზმს ამჟღავნებენ, რამდენადაც უფრო მეტად სატანიზმს.
ის, ვინც თვითმკვლელობის მოსურნე ავადმყოფს ეხმარება ამ სასიკვდინე ცოდვის ჩადენაში, სხვა არა არის რა, თუ არა კაცისმკვლელი. კაცისმკვლელები არიან ავადმყოფის ახლობლებიც, რომლებიც თავისი მოყვასის სასოწარკვეთილებისაგან გამოყვანას კი არ ცდილობენ, არამედ უბიძგებენ საუკუნო სატანჯველისაკენ. ორმაგად სცოდავს ექიმი, რომელიც ამას სჩადის, რადგან მას ფიციც კი აქვს დადებული, იზრუნოს ავადმყოფის ჯანმრთელობასა და სიცოცხლეზე.
ხოლო თქვენს კითხვაზე, თუ „რას პირდება მედიცინასა და საერთოდ კაცობრიობას ევთანაზიის ... დაკანონება“ გიპასუხებთ ბევრისათვის ცნობილი ავსტრიელი ფრანც შტანგლის მაგალითზე:
თავდაპირველად ფ. შტანგლი „ჩვეულებრივი ვენელი პოლიციელი და კარგი მოქალაქე იყო“. ჰიტლერის მიერ ავსტრიის ანშლუსის შემდეგ იგი დანიშნულ იქნა მოხუცებულთა, ინვალიდთა და გონებასუსტთა საავადმყოფოების ოფიცრად. თავისი „მოღვაწეობა“ იმით დაიწყო, რომ უკურნებელად დაავადებულებსა და ფსიქოპატებს ხვედრს „უმსუბუქებდა გულმოწყალე სიკვდილით“, ანუ ევთანაზიით. თავდაპირველად მისმა თანამედროვეებმა ეს შეაფასეს, როგორც „ერთადერთი შესაძლო ღირსეული გადაწყვეტილება“. თუმცაღა ფრანც შტანგელმა იმით დაასრულა, რომ პოლონეთში ფაშისტური საკონცენტრაციო ბანაკის ტრებლინკის კომენდატი გახდა და ორგანიზაცია გაუწია 900 000 განადგურებას.
ამას გარდა, სულ უფრო პოპულარული ხდება რა მედიცინაში ადამიანის ორგანოთა ტრანსპლანტაცია, ევთანაზიის მომხრე ექიმებმა ეგებ სკანდალურად ცნობილი ამერიკელის „დოქტორ სიკვდილად“ წოდებული ჯეკ გევორქიანის ნაცისტურ პრაქტიკასაც მობაძონ და ახლად ევთანიზირებული ადამიანის შინაგანი ორგანოებითაც ივაჭრონ (ეს ცდუნება უფრო დიდია ჩვენთან, ჩავწვდით რა ამერიკის სულს, სადაც ყოველგვარი ბიზნესი დასაშვებია, ნავთობბიზნესით დაწყებული და საკუთარი სხეულით ვაჭრობით დამთავრებული). თუ შეიძლება სხეულით ვაჭრობა, რატომ არ შეიძლება სხეულის ორგანოებით ვაჭრობა, მეტადრე სხვისი სიცოცხლის გადასარჩენად, - იტყვიან მაშინ ცბიერი დემაგოგები. იქნებ მაშინ სახელმწიფო პროგრამაშიც იქნას შეტანილი ევთანაზია და ტრანსპლანტაციებით ვაჭრობა. წარმოიდგინეთ როგორ შეივსებოდა მარადცარიელი სახელმწიფო ხაზინა! (?) ჩვენი სახელოვანი ზედა ფენა, ელიტა აღარ დასჯერდებოდა ძვირადღირებული „ელიტარული ნაყინის“ (ასე უწოდა ამ ნაყინს მთავრობის ერთმა წევრმა) ჭამას, რითაც კიდევ უფრო გულს უკლავენ სიკვდილამდე გაღატაკებულ დაბალ ფენას, და ღატაკთა და უპოვართა ორგანოებსაც გაუფასურებული ლარის ფასად იყიდდა, გააყოფინა რა უკვე ასეთებს თავი ლარში.

როგორც ამაზე მაგონდება ერთი ქართველი ფუტურისტი პოეტის ლექსიდან:

აიდა ბაიდებს, აიადა ბაიდებს,
ცირა ხელებზე გულ-ფილტვს დაიდებს.

აი, ჰუმანური ინტელიგენტური ევთანაზია!

კითხვა: ეთიკური თვალსაზრისით დასაშვებია თუ არა ევთანაზიის აღმკვეთი იძულებითი ზომების მიღება?

პასუხი: რომელი მოყვასის მოყვარული ადამიანი დაუშვებდა თავისი მშობლის, შვილის, და-ძმის და სხვათა თვითმკვლელობას, განა ყოველნაირად არ ეცდებოდა ასეთების მდგომარეობიდან გამოყვანას? ჩვენი ცდაა, ღვთისა შეწევნა. და თუ, ბოლოს და ბოლოს, ვიღაცას მაინც თვითმკვლელობით სურს თავის დაღუპვა, საზოგადოებამ და ხელისუფლებამ რატომ უნდა დააკანონოს მისი ახირებული სურვილი და მით უფრო ეს უმძიმესი ცოდვა ექიმის ხელით აღასრულოს, რომელიც ამ შემთხვევაში მხოლოდ იარაღია თვითმკვლელის ხელში.
ევთანაზიის დაკანონება საბოლოოდ დასცემს ადამიანთა ისედაც შერყეულ ზნეობას.
ავადმყოფობასა და განსაცდელებს წმ. მამები ღმერთისგან მონახულებას უწოდებენ. ყველა ისინი ჩვენი შეცოდებების პირდაპირი შედეგია, მაგრამ ეს სასჯელი კიდევ არ არის, რამდენადაც უფალი ამ გზითაც ცდილობს ჩვენს გამოფხიზლებას და ცოდვის აჩრდილებიდან გამოყვანას, რამეთუ თუ ავადმყოფს თერაპიული მკურნალობა არ შველის და ქირურგის ჩარევა აუცილებელია, რომელი ჭკუათმყოფელი დაუწყებს ქირურგს ლანძღვას, რომელიც ცდილობს პირნათლად აღასრულოს თავისი მოვალება და ქირურგიული ხელოვნებით ლამობს პაციენტის განკურნებას.
მაცხოვარმა, როდესაც განრღვეული (პარალიზებული) მოუყვანეს განსაკურნებლად, ჯერ მიუტევა ავადმყოფს ცოდვები და შემდეგღა განკურნა, რითაც ყველას უქადაგა, რომ ავადმყოფობა ცოდვიანი ცხოვრების ნაყოფია. დასასრულ კი განკურნებულს შეაგონა აღარ ეცოდა მომავალში, რათა უარესი არ დამართვოდა.
როდესაც ადამიანს ესმის, თუ რატომ ისჯება ავადმყოფობით და იგი მადლობით ცდილობს აიტანოს თავისი ცოდვებით მოვლენილი განსაცდელი, ამით მას აქვე, მიწაზევე უმსუბუქდება ცოდვები და თუ იგი მიმართავს წმ. ეკლესიას და აღსარებაში მოინანიებს ცოდვებს და ზიარებით შეუერთდება მაცხოვარს, საბოლოოდ მიეტევება ჩადენილი შეცოდებანი.
აქედან გამომდინარე კიდევ ერთხელ ვიტყვი, ევთანაზია ესაა სატანის მსახურება, რომელიც საბოლოოდ უსპობს ავადმყოფს სინანულისა და ცხონების საშუალებას.
ნეტარი პელაგია წინასწარმეტყველისა და მკურნალის სწავლებით სატანის მსახურებაა მიცვალებულის გვამის კრემაცია (დაწვა) და ასეთის მოხსენიებაც კი არ შეიძლება საეკლესიო ლოცვებში. რაღა ითქმის მით უფრო სულის, თუ შეიძლება ითქვას კრემაციაზე და მის ხელშემწყობ ევთანაზიაზე.
არანაირი გამართლება არა აქვს ევთანაზიას, რამდენადაც ადამიანის უკვდავი სული შეუდარებლად მაღლა დგას ყოველთვის მიწიერ ფასეულობასა და შეხედულებაზე.

კითხვა: სოციოლოგიური გამოკითხვის საფუძველზე დადგინდა, რომ ადამიანს არ სურს სიკვდილი, როცა ის თვითმკვლელობის ცდას მიმართავს, ის მიზნად ისახავს არა სიცოცხლის შეწყვეტას, არამედ არსებობის პირობების გაუმჯობესებას. თქვენი აზრით, ვინ არის სასოწარკვეთილი ადამიანის სიცოცხლეზე პასუხისმგებელი: მისი სულიერი მოძღვარი, ოჯახის წევრები, თუ მთლიანად საზოგადოება?

პასუხი: თვითმკვლელობით „არსებობის პირობების გაუმჯობესებას“ მხოლოდ ბუდისტურ-კრიშნაიდული მონაჩმახი ქადაგებს. მათეულ ნირვანაში გადასასვლელად ცხრა საფეხური განიხილება, ხოლო თვითმკვლელობა უმოკლესი გზაა. ის, რაც მათთან ნირვანად (სამოთხედ) იწოდება, სახარებისეული სწავლებით სხვა არაფერია, თუ არა ჯოჯოხეთი. თუნდაც იმიტომ ვერ იქნება თვითმკვლელის სიცოცხლეზე სულიერი მოძღვარი პასუხისმგებელი, რომ მართლმადიდებელი ქრისტიანები თვითმკვლელობით არასოდეს ესალმებიან სიცოცხლეს. ჩვენ ადამიანური აღმოსავლეთის რელიგიის მიმდევრები როდი ვართ, არამედ სიკვდილით სიკვდილის დამმარცხებელი და ცხოვრებისმომნიჭებელი ქრისტეს მოწაფეები.
სასოწარკვეთილი ადამიანის სიცოცხლეზე პასუხისმგებელი კი ყველა ისაა, ვინც არ აღვივებდა და არ აღვივებს ადამიანში ჭეშმარიტ, ღვთიურ რწმენას, მართლმადიდებლობას, რომელიც მას საუკუნო სიცოცხლესა და ზეციურ ნეტარებას აზიარებდა. ასეთები კი არიან ოჯახი, საზოგადოება, სახელმწიფო ხელისუფლება. მაგრამ ყველაზე მეტად ხელისუფლება.
დაე ნურავინ ირწმუნებს მაცდურთა სისინს, რომელნიც ამბობენ, თითქოს, ქრისტიანისთვის სულერთი იყოს სამოქალაქო ცხოვრებაში როგორი წეს-წყობილებაა, - წერს დაუღალავი მისიონერი, ახალმოწამე მეუფე ანდრონიკე, - რადგანაც ცხოვრების ესა თუ ის წესი, ესა თუ ის წყობა ან ხელს უწყობს ჩვენს ცხოვნებას, ანდა, პირიქით, დაბრკოლებას უქმნის.
ფილოსოფოს სოლოვიოვის მიხედვით, სამართლებრივი სახელმწიფოს დანიშნულება „ის კი არაა, რომ ბოროტებაზე დაფუძნებული ეს სოფელი ღვთიურ სასუფევლად გარდაიქმნას, არამედ - დროზე ადრე არ გადაიქცეს ჯოჯოხეთად“.
ღვთის თვალში არაა იმაზე უკეთესი ხელისუფლება, ვინემ ხელისუფლება მართლმადიდებელი მეფისა (წმ. სერაფიმ საროველი). სწორედ ცხებული მეფობა განამზადებს ქრისტეს ეკლესიასთან ერთად ადამიანებს მარადიული სასუფევლის მოქალაქედ. მაგრამ სამოთხე დედამიწაზე იწყება, თქვენს შორისაა, გვასწავლის იესუ ქრისტე, - ვინც ქრისტიანული სიყვარულის უმაღლეს კანონს შეუდექით.
სწორედ იმით იტანჯება დღევანდელი საზოგადოება, რომ მას არა აქვს ქრისტეს რწმენა, არა აქვს რწმენის სიმტკიცე და ქრისტიანული შეხედულებები, დახარბებულია ყოველგვარ „თავისუფლებას“, რომელიც არასწორად ესმის და სჩადის ყოველგვარ შეუსაბამობას, უგუნურებას და გამოჰკიდებია ახალმოდურ მმართველობას, რომლის უნარი მას სავსებით არ შესწევს თავისი მრავალეროვნების, მრავალსარწმუნოებრიობის და ურთიერთმტრობის გამო.
დადუმებით მეოცნებე კონსტიტუციალისტებო და პარლამენტარებო! - ამბობს წმინდა და მართალი იოანე კროშტანდტელი, - თქვენ როდი უნდა განაგებდეთ მიწიერ მეფეთა ტახტებს... უფლისაგან მეფეს ენიჭება ძალაუფლება, ძალა, სიმამაცე და სიბრძნე, რათა მართოს თავისი ერი.
რა რეფორმატორები და რა კომუნისტები, - აგრძელებს აზრს ნეტარი პელაგია წინასწარმეტყველი, - არც ერთი არ იზრუნებს ხალხისათვის... ხალხისთვის ცხებული მეფე იზრუნებს (რომელსაც მართლმადიდებლებს უკანასკნელ ჟამს აღუდგენს ღმერთი და რომლის შიშიც წმ. მამათა წინასწარმეტყველებით თვით ანტიქრისტესაც ექნება, რომელსაც მესამე მსოფლიო ომში „მთავარ მშვიდობისმყოფელად“ ამოირჩევენ (არჩევნებით), ცხებულ მეფეს კი ღმერთი გამოირჩევს და დაუდგენს ქრისტიანებს!)
საქმე ორი რეჟიმის ბრძოლაში კი არაა, არამედ რწმენასა და ურწმუნოებას, ქრისტეანობასა და ანტიქრისტეანობას შორის ბრძოლაშია.
თითქმის მთელი ოცი საუკუნის წინათ ქრისტე მაცხოვრის გოლგოთას ჯვარცმამ, - როგორც „მიფენილმა მახვილმა“ (მათე 10, 34) - მთელი ქვეყანა სულიერად ორად გაყო: ეკლესიად და არა ეკლესიად, ქრისტეს ერად და ანტიქრისტეს ერად.
უნდა ვანებოთ თავი ყოველგვარ კონსტიტუციურ და პარტიულ ბოდვას, რომელიც, როგორც სახელმწიფოს, მხოლოდ ძალას გვაცლის, მივყავართ დაკნინებისაკენ და მტრის ხელში გვაგდებს. უნდა აღდგეს ჩვენი მშობლიური უძველესი მეფური თვითმპყრობელობა, რომლიც ხალხთან მეფის უახლოეს სულიერ კავშირზე განისვენებს და საერთო სახელმწიფოებრივ სიკეთეს იცავს (რა თქმა უნდა, ათეისტურ-ბოლშევიკურ ქრესტომათიებზე აღზრდილები არ დაგვეთანხმებიან).

კითხვა: საიდან დაიბადება ადამიანში სასოწარკვეთილება ან საითკენ მივყავართ მას? როგორ დავიცვათ თავი სასოწარკვეთილებისაგან?

პასუხი: როგორც თვითონ სიტყვა გვიჩვენებს, სასოწარკვეთილება ესაა სასოების, იმედის წარკვეთა, დაკარგვა. ქრისტეანული სწავლებით სასოება სარწმუნოებაზეა დაფუძნებული, მისგან მომდინარეობს. ადამიანი რაც უფრო ღრმადმორწმუნეა, მით უფრო ადვილად გადააქვს ამსოფლიური განსაცდელები, პირადიც და საზოგადოც. მასაც შეუძლია თქვას დავით წინასწარმეტყველივით „რაი მიყოს მე კაცმან“, ან პავლე მოციქულივით „რამ განმაყენოს ჩუენ უფლის სიყვარულსა“, ასეთი ძალა არაა არც ქვეყანაზე და არც ქვესკნელში; ქრისტეს სარწმუნოების კლდეზე დაფუძნებულ ეკლესიას ვერ მოერევა ვერც სატანა და ვერც ჯოჯოხეთის ბჭენი.
გნებავთ, ჩაატარეთ გამოკვლევა, როგორ გადაიტანეს ეს მრავალწლიანი გაჭირვება მართლმადიდებელმა ქრისტეანებმა და როგორ ათეისტებმა, ან ნაკლებმორწმუნეებმა.
როგორ დავიცვათ თავი სასოწარკვეთილებისაგან?
უფალი გვპასუხობს: მოვედით ჩემდა მაშვრალნო და ტვირთმძიმენო და მე განგისვენო თქუენ. თვით სახელწოდება „ეკლესია“ ქრისტეს ამ სიტყვებიდან მომდინარეობს. ხოლო ვისთვისაც ეკლესია არაა დედა, მისთვის ღმერთი მამა არასოდეს იქნება. ვინც მაცხოვართან ერთად არ შეჰკრებს, ის განაბნევს. ვინც ქრისტესთან ერთად არაა, ის მისი წინააღმდეგია. ხოლო, თუ ჩვენთან არს ღმერთი, ვინღაა ჩვენს წინააღმდეგ?

კითხვა:აქვს თუ არა ექიმს უფლება უყურადღებოდ დატოვოს პაციენტის გადაწყვეტილება: სასიცოცხლო თერაპიაზე უარის თქმა?

პასუხი: თითოეულ ადამიანს აქვს თავისუფალი ნება და აქედან გამომდინარე შეუძლია გაიაროს მკურნალობა, ან უარი თქვას მასზე, მაგრამ აქვს მნიშვნელობა იმასაც, რა მოსაზრების საფუძველზე ამბობს უარს.
მაგონდება წმ. მამათა ცხოვრებიდან: იორდანის ერთ-ერთ შინაგან უდაბნოში ერთი ქრისტეანი ღირსი მამა მოღვაწეობდა. უკიდურესი ასკეზების გამო წყალმანკი დაემართა. ეს რომ მისმა ძველმა მეგობარმა, აწ იერუსალიმის ეპისკოპოსმა შეიტყო, სულიერ ძმას მედიკამენტები, სურსათი და თბილი ტანსაცმელი გაუგზავნა. ბერმა ყოველივე უკან გაუგზავნა და თან ბარათი დაურთო: მეუფეო, არ იფიქრო, რომ სიამაყის გამო ვამბობ უარს შენს მოწყალებაზე, არამედ პავლე მოციქულის სწავლება გავიხადე მსოფლმხედველობად: რაც უფრო იხრწნება ჩვენი გარეგანი ადამიანი, მით უფრო ძლიერდება შინაგანი. ამიტომაც ავიღე ხელი და აღარ ვზრუნავ ჯანმრთელობაზე. ლოცვა-ჰყავ ჩემთვის წმინდაო მეუფეო, რათა განკითხვის დღეს ჩემი შინაგანი ადამიანი, სული მაინც გამრთელდეს ღვთის სამსჯავროზე.

კითხვა: რამდენად გამართლებულია ექიმის საქციელი, როცა ის უიმედო ავადმყოფს გაწერს საავადმყოფოდან?

პასუხი: რამდენადაც ვიცი, როდესაც ექიმები უიმედო ავადმყოფებს წერენ საავადმყოფოდან, მათ უკურნებელ სნეულებაზე არაფერს ეუბნებიან თვითონ ავადმყოფებს, არამედ ავადმყოფის ახლობლებს ამცნობენ და თუ ყველა საშუალება ამოწურეს მკურნალობისა, სხვა რაღა დარჩენიათ, გამაყუჩებელ საშუალებებს ხომ ბინაზეც გაუკეთებენ?
დროა მოვიგონოთ, რომ არსებობს სხვა საავადმყოფოც, - ქრისტეს ეკლესია, როგორც მას წმ. იოანე ოქროპირი უწოდებს - რომელსაც მხოლოდ ერთსა აქვს მინიჭებული ღვთისაგან მადლი და ხელმწიფება საკურნებელად სულისა და ხორცთაი. თუმცა არ უნდა ვიფიქროთ, რომ ეკლესია მხოლოდ „ავადმყოფებისთვისაა“, მისი მკურნალობა თანაბრად ესაჭიროება ყველა ადამიანს, რამეთუ, როგორც მოციქული იტყვის, ყველამ შევცოდეთ და განწმედას ყველა საჭიროებს.

კითხვა: ავადმყოფი უარს აცხადებს სასიცოცხლო თერაპიაზე, რადგან ვერ შოულობს წამალს, ან არა აქვს ძვირადღირებული აპარატურით სარგებლობის საშუალება. ვინ აგებს პასუხს დაკარგულ სიცოცხლეზე, „დაბნეული ექიმი“, უფულო ავადმყოფი, თუ რეფორმის ინიციატორები?

პასუხი: თითოეული ჩვენთაგანი, რადგან ჩვენმა გულგრილობამ და უდარდელობამ მოიყვანა დღეს რეფორმატორები ხელისუფლების სათავეში, მანამდე კომუნისტები... შემდეგი?
ანტიქრისტესაც ჩვენი ურწმუნოება და უსჯულოება მოიყვანს!
თითოეულ ერს თავისი ცხოვრების ამა თუ იმ ეპიზოდში ის ხელისუფლება ჰყავს და ისეთი ცხოვრების პირობები აქვს, როგორსაც იმსახურებს.
მაშ, გამოვფხიზლდეთ და შევუდგეთ „საფლავების შინათა ცხოვრების მიმნიჭებელსა“!

კითხვა:შეიძლება თუ არა თვითმკვლელობას მივაკუთვნოთ ყველა ის შემთხვევა, როცა ადამიანი შეგნებულად სწირავს საკუთარ სიცოცხლეს, რომელიც მას უმაღლეს ღირებულებად მიაჩნია?

პასუხი: გააჩნია, რას იჩნევს ადამიანი უმაღლეს ღირებულებად. ქრისტე მაცხოვარი ღვთისთვის ანუ სახარებისთვის ანუ მოყვასისთვის სულის დადებას სიყვარულის უმაღლეს გამოვლინებას უწოდებს.
არის ერთი კერძო შემთხვევაც „როცა ადამიანი შეგნებულად სწირავს საკუთარ სიცოცხლეს... (იმისათვის) რაც მას უმაღლეს ღირებულებად მიაჩნია“: როდესაც დედკაცს ძალადობას დაუპირებენ და უბიწოების შენარჩუნების მიზნით მოიკლავს თავს, ამას თვითმკვლელეობა კი არა, ბიბლიური იოსებისეული უბიწოება ეწოდება. ვხვდები, რომ, სამწუხაროდ, ასე რიგად მომრავლებული მეძავები და მრუშები, ისეთები, ვინც ჯეიმზ ჯოისის ენით რომ ვთქვათ „სიამოვნებით ნებდებიან მოძალადეებს“, ძალზე „არაპროგრესულად და არაცივილიზებულად“ მიიჩნევენ ჩვენს შეხედულებას და კიდევ ერთხელ გამოაცხადებენ მართლმადიდებელ ეკლესიას კონსერვატიულად, ხოლო სამღვდელოებას „ბნელეთის მოციქულებად“.
ეს არის შეშლილი, შეშლილი, შეშლილი მსოფლიო!

კითხვა: თვითმკვლელობა ამორალურია, ვინაიდან ზიანს აყენებს სხვა ადამიანებს, საზოგადოებას მთლიანად, რას გვეტყოდით ამის შესახებ?

პასუხი: იმას, ჩემო კეთილო, რაც აქამდე მოგახსენეთ.

კითხვა: თვითმკვლელობის ძალდატანებითი აკრძალვა ყოველთვის მისაღებია, თუ ცალკეულ შემთხვევებში?

პასუხი: თვითმკვლელობა, გარდა ხსენებული ერთი კერძო შემთხვევისა, ყოველთვის მიუღებელია.

კითხვა:ევთანაზიის გადაწყვეტილება თავისი ბუნებით ირაციონალურია და უკვე დაწყებული სულიერი დაავადების ერთ-ერთი გამოვლენაა, სულიერად დაავადებულნი კი არ განიკითხებიან. თქვენი აზრი ამის შესახებ.

პასუხი: „ევთანაზიის გადაწყვეტილებას თავისი ბუნებით ირრაციონალურად“ სულაც არ მიიჩნევენ ვთქვათ, პრაგმატული და რაციონალური გონების მქონე ამერიკელები. აი, რას წერს ამ საკითხის კომენტირებისას ლანს მოროუ ჟურნალ „ტაიმში“: ძნელი წარმოსადგენი არაა ჩემთვის ახალი გულმოწყალებისა და რაციონალიზმის საზოგადოების აღმოცენება, რომელშიც ჰუმანური შეწევნის ერთგვარი სისტემა განტვირთავდა საზოგადოებას უიმედო ტარპერებისაგან (განუკურნელი ავადმყოფებისაგან) და ამ უკანასკნელთ გაამგზავრებდა უკეთეს ქვეყანაში (ანუ საიქიოში - დეკანოზი ა.მ.). ბოლოს და ბოლოს რა ხეირია მათგან, მათი შენახვა კი ფული ღირს. ებედურ მარაზმატებზე მთელი ქონება იხარჯება, მაშინ როცა ლომის წილი მოდის მათზე ისედაც გაბერილი სამედიცინო ხარჯებისა, მათი სიცოცხლე კი უსიხარულო და უღიმღამო რჩება. არ ვვარდები რა უკიდურესობაში, შემიძლია წარმოვიდგინო საზოგადოების გაჩენა, რომელშიც ეფექტურობისა და ვარგისიანობის გათვალისწინებით სავსებით რუტინულად დამკვიდრდება გევორქიანის მეთოდი.
ქრისტიანებს არ შეგვიძლია ვილოცოთ თვითმკვლელთათვის, გარდა ჩვენგან ხსენებული კერძო შემთხვევისა და მაშინ, როცა სულიერად დაავადებული ადამიანი, რომელიც ვეღარ ფლობს თავისფალ ნებას, იკლავს თავს. ევთანაზიის გადაწყვეტილებას კი სულიერად ჯანმრთელი ადამიანი იღებს და ხელს აწერს შესაბამის საბუთზე თანხმობის ნიშნად. ხოლო თუ სულირად დაავადებულს გამოსცინცლავს ექიმი თუ ახლობელი ხელმოწერას, ჯერ ერთი, რა იურიდიული ძალა აქვს ასეთ ხელმოწერას და განა ექიმი და ახლობელი უფრო მეტად არ არიან კაცისმკვლელნი და განა რითიმე განსხვავდებიან ნაცისტებისაგან.
მაგონდება მსოფლიოს ისტორიიდან: ერთ-ერთ ველურ ტომს ჩვეულება ჰქონდა, თავისი დაუძლურებული მოხუცებული თანატომელები, რომელნიც ტომს სარგებლობას ვეღარ მოუტანდნენ, ხევში გადაეყარათ და სიკვდილისთვის გაეწირათ. ერთხელაც ერთმა მათგანმა თავისი მოხუცებული მამა წაიყვანა ურიკით ხევისაკენ. მას თან თავისი პატარა ბიჭუნა გაჰყვა. როდესაც თავისი ჩანაფიქრი აღასრულა, მამამ ურიკაც იქვე დატოვა. ბიჭუნამ ურიკის წამოღება დააპირა. განცვიფრებული მამა დაეკითხება: ურიკა რაღად გინდა? - მამა, კი მაგრამ შენც ხომ მოხუცდები და მეც ხომ მომიწევს შენი აქ მოყვანა?
ველური მწარედ ატირდა, წარმოიდგინა რა თავისი სიბერე და მწარე აღსასრული...

კითხვა: თვლით თუ არა, რომ ჩვენს საავადმყოფოში საჭიროა შეიქმნას ეთიკური კომისიის ინსტიტუტი, რაც იგივეს შეასრულებს მორალის სფეროში, რასაც სასამართლო - სამართლებრივ სისტემაში. ვინ შეავსებს მის შემადგენლობას?

პასუხი: ეგ იმას ჰგავს, ხეს ფესვი დაუავადდეს და მებაღემ გამოუცდელობით რომელიმე ტოტს დაუწყოს მკურნალობა.
ამიტომაც ასეთი „ეთიკური კომისიის ინსტიტუტის შექმნა ჩვენს საავადმყოფოში“ მხოლოდ მორიგი პომპეზური ჟესტი იქნება „ცივილიზაციის გზაზე შემდგარი“ ჩვენი საზოგადოებისათვის.
ხომ გახსოვთ ქართული ზღაპარი მონადირეზე, მწყურვალი მოწამლულ ნაკადულს რომ მიადგება, აუყვება სათავეს და ნახავს, რომ წყაროსთვალში მკვდარი გახრწნილი ვეშაპი გდია და ის წამლავს წყალს...

კითხვა: რას გულისხმობს მორალი მედიცინაში?

პასუხი: ზნეობა მედიცინაშიც იგივეს გულისხმობს, რასაც ჩვენი ცხოვრების ნებისმიერ სფეროში.

პოსტის ავტორი: abo თარიღი: May 3 2007, 01:43 AM

ვინ იცის რამდენი ღამე გამითენებია სიკვდილთან ბრძოლაში ,ღვთის შეწევნით მე მისი მტერი ვარ..... ძირს სიკვდილი; ხმლით იქნება, ტყვიით, სიტყვით თუ ევთანაზიით.

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 4 2007, 10:55 AM

ციტატა(abo @ May 3 2007, 02:43 AM) *

ძირს სიკვდილი; ხმლით იქნება, ტყვიით, სიტყვით თუ ევთანაზიით.


რა საყვარლად ნათქვამია!!! wub.gif

ევთანაზია გაუმართლებელია ყველანაირად.. ტელევიზორში რომელი ქვეყანა თქვეს არ მახსოვს, მხოლოდ ის მახსოვს რომ დღეში 100 კაცი თანხმდება ევთანაზიას sad.gif

პოსტის ავტორი: bududu_tea თარიღი: May 4 2007, 04:36 PM

ადამიანს ღმერთი განსაცდელს და დიდძალ ტკივილებს უვლენს იმიტომ, რომ განიწმინდოს ცოდვებისგან.ევთანაზიის გამკეთებელი ადამიანის სულს ხელს უშლის სასუფევლის დამკვიდრებაში,თვითონაც იღუპება და სხვასაც ღუპავს.

პოსტის ავტორი: guja-guja თარიღი: Jun 22 2007, 06:28 PM

didi siamovnebit mivmartavdi im adamians visac evtanazia sheudzlia gamiketos.

პოსტის ავტორი: ნათია თარიღი: Jun 22 2007, 06:36 PM

ციტატა(guja-guja @ Jun 22 2007, 07:28 PM) *

didi siamovnebit mivmartavdi im adamians visac evtanazia sheudzlia gamiketos.



მიზეზი?

პოსტის ავტორი: მარიტა თარიღი: Jun 25 2007, 03:07 PM

guja-guja
ვერავინ ვერ გაგიკეთებს ნუ სამედიცინო პერსონალ ვგულისხმობ,აკრძალულია და კანონით ისჯება

პოსტის ავტორი: giogio თარიღი: Jun 26 2007, 01:13 PM

ევთანაზია საშინელებაა. მკვლელობას არაფრით ჩამოუვარდება

პოსტის ავტორი: გიორგი თარიღი: Jun 26 2007, 01:16 PM

ციტატა(giogio @ Jun 26 2007, 01:13 PM) *

ევთანაზია საშინელებაა. მკვლელობას არაფრით ჩამოუვარდება

ევთანაზია საშინელებაა, ევთანაზიას ვინც აღასრულებს მისი ცოდვა მკვლელისას უტოლდება, ხოლო თვითონ ვინც ითხოვს ევთანაზიას იმის ცოდვა - თვითმკვლელისას.

პოსტის ავტორი: teo.. თარიღი: Jul 3 2007, 06:15 PM

ციტატა(კანონისტი @ Feb 14 2007, 12:29 PM) *

teo..
თათი87
ჩვენ უნდა ვეცადოთ, რომ ლოცვით შევეწიოთ ავადმყოფს. ეს ფრაზა ცხადია ათეისტისთვის სასაცილოდ ჟღერს, მაგრამ მართლმადიდებლებისთვის ლოცვა ხომ ხშირად ერთადერთი იარაღია....

პატარა სამხიარულო გადახვევას გავაკეთებ: ონში მოგეხსენებათ ბევრი ებრაელი ცხოვრობდა. ჰოდა ერთ-ერთს თურმე რაღაც ზარალი უნახავს ისეთი, რომ თავის მოკვლა გადაწყვიტა. თავს ხომ არ მოიკლავდა (ეს იუდეველობაშიც ცოდვაა), ამიტომ დამდგარა რიონის ხიდზე და ხმამაღლა დაუწყია ყვირილი - ამწიეთ და გადამაგდეთო.... biggrin.gif (ცოდვა რომ სხვაზე გადასულიყო tongue.gif )


გაიხარე დავით, მართალი ხარ და შეგეწიოს პოცვის ძალა smile.gif

ისე ამ ებრაელზე გულიანად გამეცინა smile.gif

დაგლოცოთ უფალმა

პოსტის ავტორი: tatia333 თარიღი: Jan 26 2008, 12:14 AM

ევთანაზია საშინელებაა,განსაკუთრებით გავრცელებულია საზღვარგარეთ,ამის მიზეზი ისიც არის რომ იმ ადამიანებისათვის უცხოა ცხონების ცნება. მე როგორც გამიგია,მართლმადიდებელ მორწმუნე ადამიანებს უჭირთ სიკვდილის წინ თავის თავის ხელში აყვანა,რადგან მეტი განსაცდელი მოდისო.
ძალიან სამწუხარო ფაქტია,კარგი იქნება თუ ყველგან აკრძალავენ და თვითმკვლელობის საშვალებას არ მისცემენ,რადგან როგორც ვიცი თვითმკვლელების ცხონება შეუძლებელია.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Feb 13 2008, 11:11 AM

ციტატა(marine @ Apr 3 2007, 09:10 AM) *

"ევთანაზია უძველეს დროში იყო ცნობილი. მაგალითად, სპარტაში ხოცავდნენ იმ ჩვილებს, რომლებიც სუსტები და სნეულები იბადებოდნენ.

ზოგიერთ პირველყოფილ ტომს წესად ჰქონდა, მოეკლა ან ზედამხედველობის გარეშე დაეტოვებინა მოხუცები, რომლებიც ოჯახს ტვირთად დააწვნენ.

XX საუკუნეში კი ევთანაზია პირველად ფაშისტურ გერმანიაში გამოიყენეს, შემდეგ კი ჰოლანდიაში გახდა ოფიციალურად ნებადართული."

დეკანოზი გიორგი (თევდორაშვილი)


ფაშისტურ გერმანიაში ინვალიდებს კლავდნენ, მაგრამ დღეს გერმანიაში ევთანაზია კანონით ისჯება და გადის მკვლელობის რანგში და ქვია "მკვლელობა მოთხოვნის გამო" (Tötung auf Verlangen), საკმაო რაოდენობის წლებს უსჯიან, თუმცა "ჩვეულებრივ" მკვლელობასთან შედარებით, რომელიც 11 წლიდან სიცოცხლის ბოლომდე ვადითაა, ცხადია ნაკლებია, მაგრამ მინიმუმ 8 წელია მაინც. ჰოლანდიაში კი დაშვებულია ოფიციალურად. (*ასევე კანონის მიხედვით მკვლელობაში ითვლება აბორტი, რომელიც დედის თანხმობის გარეშე ხდება, ან დაძალებით,ან დაშინებით ან რაიმე ნებისმიერი მეთოდით, რომელიც განზრახ არის მიმართული დედის ნების გარეშე ბავშვის მოცილებით, იქნება ეს წამლების მიწოდება, ხსნარების თუ ა.შ.)

პოსტის ავტორი: t a m a r i თარიღი: May 8 2008, 03:03 PM

ევთანაზია მართლაც საშინელებაა და არ შეიძლება მისი გასასამართლებელი საბუთები ვეძიოთ...
სამედიცინო საქმიანობის მრავალი ბნელი მხარე არსებობს (მათ შორის ერთერთი ყველაზე საშინელი აბორტია,ასევე ორგანოებით ვაჭრობა და კიდევ ბევრი რამ რისი ხსენებაც არ მინდა) ხანდახან ამის გამო ძალიან ვითრგუნები,იქნებ ჯობდა ამ საშინელებების შესახებ არაფერი მცოდნოდა... cray.gif

პოსტის ავტორი: makiki თარიღი: May 8 2008, 04:20 PM

ციტატა(taicko @ Mar 13 2008, 02:50 PM) *
ხო და გოგომაც აბორტი გაიკეთა კი არა და რა ქვია ევთანია თუ რაღაც..

laugh.gif ,ევთანაზია საკმაოდ განსხვავდება აბორტისგან,ევთანაზიაა როცა ადამიანს ასე ვთქვათ კლავენ რომ მეტი აღარ იტანჯოს ავადმყოფობისგან.

სხვათაშორის აქ ეწერა რომ კანონით ისჯებაო ევთანაზია,მხოლოდ აქტიური ევთანაზია ისჯება კანონით ,ხოლო პასიური დასჯადი ქმედება არ არის,ყოველ შემთხვევაში საქართველოში ასეა,საზღვარგარეთ ეს საკითხი სხვადასხვა გვარად არის მოწესრიგებული.

ციტატა(t a m a r i @ May 8 2008, 02:03 PM) *


სამედიცინო საქმიანობის მრავალი ბნელი მხარე არსებობს



ყველაფერს ეხლა ექიმებს ნუ დააბრალებთ,მართალია ავადმყოფი ძალიან სასოწარკვეთილია მაგ მომენტში,მაგარმ ვიცით რომ ევთანაზია ნებაყოფლობითია და თუ არ გინდა ნუ გაიკეთებ არავინ არ დაგაძალებს ამას.მთავარია თვითონ ადამიანი იყოს სულიერად იმდენად ძლიერი რომ ყოველგვარი ავადმყოფობა მიიღოს ასე როგორც უფლის ნება-სურვილი rolleyes.gif

პოსტის ავტორი: T I K O თარიღი: May 8 2008, 05:24 PM

ევთანაზია ლეგალურია ჰოლანდიაში(რომელმაც მსოფლიოში პირველმა დაუშვა აქტიური ევთანაზია) და ბელგიაში. ლუქსემბურგმაც მიიღო კანონი ამის შესახებ, მაგრამ ჯერ ძალაში არაა შესული.

როგორც მახსოვს, ორეგონის შტატში დაშვებულია მხოლოდ "Physician-assisted suicide” ანუ "ექიმის დახმარებით თვითმკვლელობა" და არა აქტიური ევთანაზია, ზემოთ ჩამოთვლილ ქვეყნებში კი - ორივე.

”Physician-assisted suicide” მცირედით განსხვავდება ევთანაზიისაგან. ამ შემთხვევაში, პაციენტი თავად იკლავს თავს, მას შემდეგ, რაც ექიმი საჭირო აბებით და ა.შ. მოამარაგებს, ხოლო ევთანაზია ხორციელდება მესამე პირის(ექიმის ან პაციენტის ოჯახის წევრის) მიერ ანუ ისინი უკეთებენ სასიკვდილო ინექციას ან სხვა საშუალებით იწვევენ სიკვდილს.

აქტიურ და პასიურ ევთანაზიას შორის კი განსვავება ისაა, რომ აქტიური ევთანაზიის დროს ექიმი სპეციალური საშუალებებით იწვევს სიკვდილს, ხოლო პასიურის დროს არ ეხმარება სიცოცხლის გახანგრძლივებაში ან უთიშავს, ვთქვათ, აპარატს, საკვებ მილს და ა.შ. რაც პაციენტს სიცოცხლეს უხანგრძლივებს.


პ.ს. ევთანაზიაც და ”Physician-assisted suicide”-ც ორივე საშინელებაა, ხან მკვლელობა, ხან თვითმკვლელობა, რა მნიშვნელობა აქვს.

პოსტის ავტორი: t a m a r i თარიღი: May 8 2008, 05:32 PM

makiki
მასე მშობიარე ქალმაც შეიძლება მოთხოვოს ექიმს მომკალიო , მაგრამ ექიმი ევთანაზიას კი არ მიმართავს...
ევთანაზიას ძირითადად უგონო მდგომარეობაში მყოფ ადამიანებთან დაკავშირებით იყენებენ...

პოსტის ავტორი: makiki თარიღი: May 8 2008, 09:20 PM

ციტატა(t a m a r i @ May 8 2008, 04:32 PM) *

makiki
მასე მშობიარე ქალმაც შეიძლება მოთხოვოს ექიმს მომკალიო , მაგრამ ექიმი ევთანაზიას კი არ მიმართავს...
ევთანაზიას ძირითადად უგონო მდგომარეობაში მყოფ ადამიანებთან დაკავშირებით იყენებენ...

მე როგორც ვიცი ევთანაზიისთვის აუცილებელია პირის ნამდვილი ნების გამომჟღავნება სჭირდება,თუმცა ამას რა მნიშვნელობა აქვს მთავარია ეს პროცესი სასწრაფოდ შეწყდეს.

პოსტის ავტორი: nino_ni თარიღი: May 8 2008, 09:36 PM

ციტატა
და ამ დროს იგი ითხოვს : " მომკალით " და თუ მას არ აუსრულებენ ამ თხოვნას მაშინ თავს მოიკლავს და ამით სამუდამოდ დაღუპავს სულს!

სასწორის პინაზე ორი არჩევანია... ან უნდა დაეხმარო სიკვდილში ან უნდა გაწირო იგი სამუდამო ტანჯვისათვის!

იცი რა არის,ადამიანი დღესშეიძლება სიკვდილზე ფიქრობდეს,ხვალ კი აღარ....
სიკვდილზე მუდმივი ფიქრი უკვე გადახრაა. ამიტომ შენ,რომ ის მოკლა სწორი ა იქნება.მოკვლას ჯობია ფსიქოლოგიური დახმარება გაუწიო.......

პოსტის ავტორი: nino_ni თარიღი: May 8 2008, 09:48 PM

გადააფიქრებინო სიკვდილი და მიახვედრო იმას,რომ მისი ტანჯვის მიზეზი ღმერთთან ეძებოს.....ეკლესია მას სულიერად დაამშვიდებს და სასოწარკვეთილი აღარ იქნება.......

პოსტის ავტორი: makiki თარიღი: May 8 2008, 09:51 PM

ციტატა(nino_ni @ May 8 2008, 08:36 PM) *

იცი რა არის,ადამიანი დღესშეიძლება სიკვდილზე ფიქრობდეს,ხვალ კი აღარ....
სიკვდილზე მუდმივი ფიქრი უკვე გადახრაა. ამიტომ შენ,რომ ის მოკლა სწორი ა იქნება.მოკვლას ჯობია ფსიქოლოგიური დახმარება გაუწიო.......


ადამიანს მხოლოდ მაშინ უკეთდება ევთანაზია როცა დარწმუნდებიან რომ ის აღარ გადარჩება,არადა ვინ რა იცის უფალი ვის გაუხანგძლივებს სიცოცხლეს და ვის არა

პოსტის ავტორი: nino_ni თარიღი: May 8 2008, 09:54 PM

makiki
მითითებული ხომ მაქვს ,უწერია ვიღაც თუ გთხოვსო და იმიტომ დავწერე smile.gif

პოსტის ავტორი: makiki თარიღი: May 8 2008, 09:58 PM

ციტატა(nino_ni @ May 8 2008, 08:54 PM) *

makiki
მითითებული ხომ მაქვს ,უწერია ვიღაც თუ გთხოვსო და იმიტომ დავწერე smile.gif

a025.gif

პოსტის ავტორი: nino_ni თარიღი: May 8 2008, 10:01 PM

ციტატა
სისხლის სამართლის 110 მუხლით ევთანაზია დასჯადი ქმედებაა

ევთანაზიაზე არ არის ეგ მუხლი smile.gifმე როგორც ვიცი და თუ არ ვცდები ევთანაზიას ახორციელებენ ექიმები და არა ჩვეულებრივი ფიზიკური პირები.აქ მაგაზე საუბარი არ არის.ეს მუხლი ევთანაზიას არ ეხება

მუხლი 110.მკვლელობა მსხვერპლის დაჟინებული თხოვნით.

მკვლელობა მსხვერპლის დაჟინებული თხოვნით და მისი ნამდვილი ნების შესაბამისად,ჩადენილი მომაკვდავის ძლიერი ფიზიკური ტკივილისგან გათავისუფლების მიზნით,-
ისჯება თავისუფლების აღკვეთით ვადიდან ორიდან ხუთ წლამდე.

პოსტის ავტორი: მართა თარიღი: May 9 2008, 02:44 PM

სასტიკი წინააღმდეგი ვარ,მიუხედავად იმისა რომ პროფესიით ექიმი ვაღიარებ იმას რომ არის ისეთი სიტუაციები რომელიც "არ გამოსწორდება"
მაგრამ ის რაც შეუძლებელია ექიმისთვის უფლისთვისაა შესაძლებელი,ასე რომ მის ნებას უნდა დავყვეთ და ვაცოცხლოდ ადამიანი იქამდე სანამდე ეს უფალს სურს,არ აქვს აზრი რა ფორმით აგრძელებს ადამიანი არსებობას!
სასწაულების მოწმენი ხშირად გამხდარა მედიცინა ასე რომ არავინ იცის წინასწარ უფლის ნება!

პოსტის ავტორი: makiki თარიღი: May 9 2008, 06:01 PM

ციტატა(nino_ni @ May 8 2008, 09:01 PM) *


მუხლი 110.მკვლელობა მსხვერპლის დაჟინებული თხოვნით.


მერე ეგ იგივე ევთანაზიაა tongue.gif

პოსტის ავტორი: nino_ni თარიღი: May 9 2008, 06:46 PM

makiki
როგორ არის იგივე?ევთანაზიას (როგორც ვიცი)ასრულებს მხოლოდ ექიმი.
აქ კი მითითებული არ არის,რომ ექიმებს ეხებათ კონკრეტული მუხლი.

პოსტის ავტორი: makiki თარიღი: May 9 2008, 08:47 PM

ციტატა(nino_ni @ May 9 2008, 05:46 PM) *

makiki
როგორ არის იგივე?ევთანაზიას (როგორც ვიცი)ასრულებს მხოლოდ ექიმი.
აქ კი მითითებული არ არის,რომ ექიმებს ეხებათ კონკრეტული მუხლი.

ეგრეა და რა ვქნა biggrin.gif ,ეტყობა კანონმდებელმა იხუმრა biggrin.gif

პოსტის ავტორი: taicko თარიღი: May 9 2008, 09:21 PM

ციტატა
ევთანაზია საკმაოდ განსხვავდება აბორტისგან,ევთანაზიაა როცა ადამიანს ასე ვთქვათ კლავენ რომ მეტი აღარ იტანჯოს ავადმყოფობისგან.

განსხვავებაა?
ცოდვის თვალსაზრისით იგივე ცოდვაა.

პოსტის ავტორი: nino_ni თარიღი: May 9 2008, 10:25 PM

ციტატა
ეგრეა და რა ვქნა ,ეტყობა კანონმდებელმა იხუმრა

საინტერესოა smile.gif ვიკითხავ ოთხშაბათს ლექტორთან smile.gif და დავწერ მერე

პოსტის ავტორი: კელა თარიღი: May 10 2008, 02:17 AM

ციტატა(T I K O @ May 8 2008, 05:24 PM) *



აქტიურ და პასიურ ევთანაზიას შორის კი განსვავება ისაა, რომ აქტიური ევთანაზიის დროს ექიმი სპეციალური საშუალებებით იწვევს სიკვდილს, ხოლო პასიურის დროს არ ეხმარება სიცოცხლის გახანგრძლივებაში ან უთიშავს, ვთქვათ, აპარატს, საკვებ მილს და ა.შ. რაც პაციენტს სიცოცხლეს უხანგრძლივებს.


აპარატის გამოთიშვა და ა.შ. სწორედაც რომ აქტიური ევთანაზიაა.

პასიურია ევთანაზია, როცა ექიმი უიმედო ავადმყოფს გაწერს, ან როცა თვითონ ავადმყოფი აცხადებს უარს მკურნალობაზე.

ისე ამ საკითხს რომ ექიმის თვალით შევხედოტ, ეგაც საინტერესოა.

მაგ:

აპარატები ძალიან ცოტაა საქართველოში. და უკვე დაკავებულია ავადმყოფით, რომელიც აბსოლუტურად უიმედოა, უბრალოდ დევს და აცოცხლებენ მცენარესავით. და ამ დროს შემოიყვანეს პაციენტი, რომლის გადარჩენის შანსიც გაცილებით მეტია და მას ეს დანადგარები სასწრაფოდ ჭირდება, ჭირდება გულ-ფილტვის რეანიმაცია, რომ ტვინი არ მოკვდეს (არადა ეს დალოცვილი ევოლუციურად ყველაზე ახალი წარმონაქმნია და უჟანგბადობას ყველაზე ცუდად იტანს).

რა ქნას ექიმმა?

ციტატა
არ აქვს აზრი რა ფორმით აგრძელებს ადამიანი არსებობას!


საინტერესოა...

წარმოიდგინე აპარატზე შეერთებული ადამიანი. კომაში, ტვინი მკვდარია, მაგრამ აპარატის მეშვეობით ფილტვები მუშაობს, გული ცემს, წნევა უჭირავს. ავადმყოფს რეფლექსები არარ აქვს, მაგრამ ფერზეა, მკერდი ადი-ჩაუდის... მცენარეა ფაქტიურად.


როდემდე უნდა იყოს ასე? როდემდე უნდა ვაწვალოთ ადამიანის ცხედარი?

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: May 10 2008, 02:57 PM

კელა

ციტატა
ტვინი მკვდარია,

მე მგონი, მედიცინაში ერთ-ერთი ნათელ მოუფენელი საკითხი კიდევ ეს არის, როდის არის ტვინი მკვდარი....




ეს ვინ დაწერა ვერ ვიპოვე:
ციტატა
და ამ დროს იგი ითხოვს : " მომკალით " და თუ მას არ აუსრულებენ ამ თხოვნას მაშინ თავს მოიკლავს და ამით სამუდამოდ დაღუპავს სულს!

და თუ ამ დროს შენ მას მოკლავ, სულს არ დაღუპავს?

აღმოჩენაა ეს ამბავი ღვთისმეტყველებაში smile.gif

პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: May 10 2008, 04:44 PM

კელა

ციტატა




წარმოიდგინე აპარატზე შეერთებული ადამიანი. კომაში, ტვინი მკვდარია, მაგრამ აპარატის მეშვეობით ფილტვები მუშაობს, გული ცემს, წნევა უჭირავს. ავადმყოფს რეფლექსები არარ აქვს, მაგრამ ფერზეა, მკერდი ადი-ჩაუდის... მცენარეა ფაქტიურად.


უამრავი ფაქტი არსებობს მსოფლიო მასშთაბით, კომაში მყოფი ადამიანი რომ გამოჯანმრთელებულა!
ჩემის აზრით გაფიქრებაც კი უდიდესი ცოდვა არის ევტანაზიის გაკეთების და უდიდესი შეცდომაც რადგან შანსი ყოველთვის არსებობს გადარჩენის! მთავარია არ გატყდეს არც პაციენტი და არც ექიმები და მშობლები!

პოსტის ავტორი: კელა თარიღი: May 10 2008, 06:04 PM

ციტატა
მე მგონი, მედიცინაში ერთ-ერთი ნათელ მოუფენელი საკითხი კიდევ ეს არის, როდის არის ტვინი მკვდარი....


გეთანხმები ნამდვილად, თუმცა ქერქის ნულოვანი აქტივობა და რეფლექსების არასებობა მაინც ობიექტური კრიტერიუმებია.


ციტატა
როდემდე უნდა იყოს ასე? როდემდე უნდა ვაწვალოთ ადამიანის ცხედარი?


ამაზე მიპასუხეთ. მემგონი მიცვალებულის წვალებაც არანაკლები ცოდვაა, არა?

პოსტის ავტორი: nino_ni თარიღი: May 10 2008, 06:23 PM

მე პირადად წინააღმდეგი ვარ ევთანაზიის,მაგრამ რთული წარმოსადგენია რა საშინელებაა წლობით ფაქტიურად "მკვდარს" რომ უყურებ და არ იცი,როდისმე თუ "გამოცოცხლდება"...... sad.gif
მე ვიცი არის ისეთი ფაქტები როდესაც ასეთი (აპარატზე შეერთებული ადამიანები) 10 წელი 20 წელი და უფრო მეტიც ყოფილან კომაში და მერე გარდაცვლილან...არიან ისეთებიც,რომლებიც გადარჩენილან...
ასეთი ადამანის საავადმყოფოში ყოლა დიდ ხარჯებთან არის დაკავშირებული,ზოგს ამის საშუალება არ აქვს....და აპარატს უთიშავს... sad.gif
ესეთმა ადამიანებმა რა ქნან,ვისაც ფული არ აქვს?
sad.gif sad.gif sad.gif

პოსტის ავტორი: nana_007 თარიღი: May 10 2008, 10:30 PM

ციტატა(kato_Bato @ May 10 2008, 02:57 PM) *

კელა

მე მგონი, მედიცინაში ერთ-ერთი ნათელ მოუფენელი საკითხი კიდევ ეს არის, როდის არის ტვინი მკვდარი....
ეს ვინ დაწერა ვერ ვიპოვე:

და თუ ამ დროს შენ მას მოკლავ, სულს არ დაღუპავს?

აღმოჩენაა ეს ამბავი ღვთისმეტყველებაში smile.gif


მართალი ხარ, კატ.

როგორ შეიძლება ადამიანი,ცოცხალი, რომელიც თუნდაც აპარატების მეშვეობით სუნთქავს მცენარეს იქნეს შედარებული?! უფლის საქმეში რომ ამით ჩარევა ხდება იმაზე არ გიფიქრიათ? გარდა ამისა, კაცმა არ იცის რა ხდება კომის დროს ან რას გრძნობს კომაში მყოფი, ეგ არავინ უწყის და რომც უწყოდეს, სანამ "სუნთქავს" და უფლის ნებით ჯერ კიდევ ცოცხალია , არავის არ აქვს უფლება მექანიკური ხერხებით შეწყვიტოს ეს პროცესი. მკვლელობაზე უარესია ეს ...

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: May 11 2008, 08:37 AM

nana_007

ციტატა
როგორ შეიძლება ადამიანი,ცოცხალი, რომელიც თუნდაც აპარატების მეშვეობით სუნთქავს მცენარეს იქნეს შედარებული?! უფლის საქმეში რომ ამით ჩარევა ხდება იმაზე არ გიფიქრიათ? გარდა ამისა, კაცმა არ იცის რა ხდება კომის დროს ან რას გრძნობს კომაში მყოფი, ეგ არავინ უწყის და რომც უწყოდეს, სანამ "სუნთქავს" და უფლის ნებით ჯერ კიდევ ცოცხალია , არავის არ აქვს უფლება მექანიკური ხერხებით შეწყვიტოს ეს პროცესი. მკვლელობაზე უარესია ეს ...


100%

თუ უფლის ნებაა ყველაფრი და აქამდე მიდის ბოლოს პასუხები, მაშინ რაღა საჭიროა მკურნალობა, ექიმი, საერთოდ მედიცინა..

უარესია მკვლელობაზე, აბა რა არის, ადამიანი სიკვდილს ებრძვის რაც ენერგია შერჩენია იმითი და შენ აპარატს უთიშავ sad.gif

ამიტომ არ მინდოდა ექიმი გამოვსულიყავი.

რა გამოვიდა ჩემგან არ ვიცი, მარა ამეებს რომ არ ვუყურებ, მადლობა უფალო...


ამაზე გამახსენდა, ერთი სასაცილო ამბავი (ნუ ახლა მეცინება თორე, მაშინ კინაღამ "გავცოფდი"):

ახლობელი მშობიარობს, ხოდა ექიმი ყავთ აყვანილი დიდი ნაცნობობით, ხვეწნით და პატივისცემებით.
ხოდა სხედან ეხლა "ბალეშჩიკები" ჰოლში და ელლოდებიან ბაიას ღნავილს.
იციან რო სადაცაა გაჩნდება.

სად იყო და სად არა , ხედავენ ეს ექიმი დატასაობს დერეფანშიი, ნუ მიაცვივდა ყველა, "როგორაა, გააჩინა? რა ყავს" და ასე შემდეგ, პასუხი იყო შედევრი:
"უფ, ჯერ არა კაცო, მშობიარობა დაიწყო და ახლა ღვთის ნებაა ყველაფერიო" "blink:

მერე ფულიც ჩაიჯიბა რასაკვირველია laugh.gif

თან მოითხოვა laugh.gif

პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: May 11 2008, 08:54 PM

nana_007

ციტატა

არავის არ აქვს უფლება მექანიკური ხერხებით შეწყვიტოს ეს პროცესი.

„დოქტორ სიკვდილად“ წოდებული ჯეკ გევორქიანი, ალბათ პირიკით ფიქრობდა, რომ არ ქონდა მას უფლება, მექანიკური აპარატით ადამიანისთვის სიცოცხლე შეენარჩუნებინა biggrin.gif

პოსტის ავტორი: tustusa-gogo თარიღი: Jun 1 2008, 12:14 PM

როდესაც ევათანაზიას ითხოვს ადამიანი, ეს ნიშნავს, რომ პასუხისმგებლობას გაურბის, გაურბის იმ გაგებით, რომ თავის მოკვლაც არ უნდა და ევთანაზიის მოთხოვნით სხვას აკისრებს პასუხისმგებლობას... აი, ასეთი ეშმაკობაა ჩამალული მაგ საქმეში a075.gif მაინც ვერ ბედავს რაა a075.gif მაინც ნებართვა სჭირდება თითქოს სხვისგან, რომ დაასრულოს სიცოცხლე... თუ ასეთი გულადი ხარ, ჩემო ძმაო, მაშინ სხვებს რას უყურებ ხელებში? ადექი და სხვის დაუკითხავად მოიკალი თავი...


მაგრამ თუ შევხედავთ მეორე კუთხიდან, მართალია, რომ ყოველი განსაცდელი უნდა დავითმინოთ და ასეთია ადამის მოდგმის ხვედრი, მაგრამ თუ არ უნდა ადამიანს ამის დათმენა? რა ძალაა? ეს ხომ მისი სურვილია,არა? მისი არცევანი და ნება და რატომ ვართმევთ ამას? დავიჯერო ჩვეუნ უფრო ვზრუნავთ მის სულსა და მასზე თუ თავად ასეთი ადამიანი საკუთარ თავზე? იავიცი, იავიცი.... სხვა სხვის ომში ბრძენიაო და გვიყვარს ადამიანეს სხვის მაგივრად ფიქრი და მეტიჩრობა ხოლმე tongue.gif

ევთანაზიას ითხოვს მხოლოდ და მხოლოდ თავად ავადამყოფი, სხვას არ აქვს თვიტნებურად ამ გადაწყვეტილების მირების უფლება tongue.gif

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 1 2008, 09:02 PM

tustusa-gogo

ციტატა
დავიჯერო ჩვეუნ უფრო ვზრუნავთ მის სულსა და მასზე თუ თავად ასეთი ადამიანი საკუთარ თავზე?


ნამდვილად არა, მაგრამ ევთანაზია რა არის? ე.ი. შენ კლავ ხომ? ამიტომ, თუ არ მინდა ვიყო მკვლელი, ე.ი. ჩემს სულზე ვზრუნავ.

ცოტა ლოგიკურად მიუდგე საქმეს ჯობია. შენი მოყვანილი მტკიცება ამისგან შორსაა.

პოსტის ავტორი: კელა თარიღი: Jun 1 2008, 10:59 PM

ციტატა(nana_007 @ May 10 2008, 10:30 PM) *

მართალი ხარ, კატ.

როგორ შეიძლება ადამიანი,ცოცხალი, რომელიც თუნდაც აპარატების მეშვეობით სუნთქავს მცენარეს იქნეს შედარებული?!
უფლის საქმეში რომ ამით ჩარევა ხდება იმაზე არ გიფიქრიათ? გარდა ამისა, კაცმა არ იცის რა ხდება კომის დროს ან რას გრძნობს კომაში მყოფი, ეგ არავინ უწყის და რომც უწყოდეს, სანამ "სუნთქავს" და უფლის ნებით ჯერ კიდევ ცოცხალია , არავის არ აქვს უფლება მექანიკური ხერხებით შეწყვიტოს ეს პროცესი. მკვლელობაზე უარესია ეს ...


მე არ მითქვამს, ცოცხალი-მეთქი smile.gif

ტვინი მკვდარია,არცერთი რეფლექსი არ არის აქედან გამომდინარე, არცერთი ფუნქცია არ მუშაობს, ადამიანი ხდება ჭურჭელი, სადაც ძალით ვტუმბავთ ჰაერს და ვუშვებთ, შეგვყავს საკვები ნივთიერება და თითქმის შეუცვლელი გამოგვაქვს გარეთ.

მარტო ამ ხელოვნური მექანიზმებისა ავადმყოფს აქვს ფერი სახეზე და ჩატუმბული ჰაერის წნევით გულმკერდიც მოძრაობს სუნთქვასავით. ამას ხედავს ჭირისუფალი, ცოცხალი გონია თავისიანი და მისმა წინააღმდეგობამ შეიძლება სხვა მეტად პერსპექტიული პაციენტი დაღუპოს. მაგრამ პრინციპში ამას ევტანაზია არც ერქმევა...


ეს კიდე სხვა საკითხია, კომაში მყოფი ადამიანი რას გრძნობს და არავინ იცის კიდევ, ვინ როდის არის კომაში და აქვს თუ არა გამოღვიძების პერსპექტივა. თუმცა ვიცი საკმაოდ ბევრი მაგალითი, რომ კომიდან გამოსულები ყვებიან ყველაფერს, რაც მათ პალატაში ხდებოდა და თავიანთ ემოციასაც აღწერენ ამასთან დაკავშირებით, ექიმებს ცნობენ ნაბიჯებზე და ა.შ.


პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 2 2008, 12:02 AM

კელა

ციტატა
ტვინი მკვდარია,არცერთი რეფლექსი არ არის აქედან გამომდინარე, არცერთი ფუნქცია არ მუშაობს, ადამიანი ხდება ჭურჭელი, სადაც ძალით ვტუმბავთ ჰაერს და ვუშვებთ, შეგვყავს საკვები ნივთიერება და თითქმის შეუცვლელი გამოგვაქვს გარეთ.


ჩვეულებრივი მიცვალებული აიღე, ის რომ შეურთო "შლანგებს" გაცოცხლდება ან გააგრძელებს სუნთქვას, თუნდაც ამ შეერთების მერე? ხოდა, თუ ვინმე კიდევ სუნთქავს ე.ი. ცოცხალია. რა მიხვედრა უნდა ამას.

მეორე ალოგიზმი კიდევ :

ციტატა
ეს კიდე სხვა საკითხია, კომაში მყოფი ადამიანი რას გრძნობს და არავინ იცის კიდევ, ვინ როდის არის კომაში და აქვს თუ არა გამოღვიძების პერსპექტივა.



თუ ამას აღიარებ, რაღაზე მეკამათები?

გარდა ამისა, ტვინი მეტად ამოუცნობი და შეუსწავლელი ფენომენია, და არავინ იცის მაგ დროს ტვინია მკვდარი, თუ სხვა ორგანოები, ან თუნდაც მკვდარი იყოს, ნიშნავს თუ არა ეს სიკვდილს.

პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: Jun 2 2008, 01:21 AM

staywhite

ციტატა

ან თუნდაც მკვდარი იყოს, ნიშნავს თუ არა ეს სიკვდილს.

კარგი მაგალითი მოიყვანე smile.gif

ისე ჩემის აზრით ევთანაზია დღევანდელ მედიცინის პირობებში, მკვლელობა უფროა ვიდრე თქვითმკვლელობა smile.gif

პოსტის ავტორი: კელა თარიღი: Jun 2 2008, 10:49 PM

ციტატა(staywhite @ Jun 2 2008, 12:02 AM) *

კელა
ჩვეულებრივი მიცვალებული აიღე, ის რომ შეურთო "შლანგებს" გაცოცხლდება ან გააგრძელებს სუნთქვას, თუნდაც ამ შეერთების მერე? ხოდა, თუ ვინმე კიდევ სუნთქავს ე.ი. ცოცხალია. რა მიხვედრა უნდა ამას.


ვინც შლანგებშეერთებული სუნთქავს, ყველა ცოცხალი არ არის smile.gif

და მემგონიცოტა სხვა რაღაცაზე ვკამათობთ biggrin.gif ტვინის სიკვდილი, როგორც კრიტერიუმი კარგა ხანია განიხილება და ჯერ მსოფლიო ბიომედიკოსებს ვერ დაუმტკიცებიათ ხელარებით, როდის ითვლება კომაში მყოფი ადამიანი მკვდარად და როდის არა.

ახლა დავუბრუნდები წინას:

ბევრჯერ დავსვი შეკითხვა და გვერდის ავლით სხვა ნათქვამებზე გაამახვილეტ ყურადღება, არადა ტქვენი ვერსიები მაინტერესებს.


ციტატა
აპარატები ძალიან ცოტაა საქართველოში. და უკვე დაკავებულია ავადმყოფით, რომელიც აბსოლუტურად უიმედოა, უბრალოდ დევს და აცოცხლებენ მცენარესავით. და ამ დროს შემოიყვანეს პაციენტი, რომლის გადარჩენის შანსიც გაცილებით მეტია და მას ეს დანადგარები სასწრაფოდ ჭირდება, ჭირდება გულ-ფილტვის რეანიმაცია, რომ ტვინი არ მოკვდეს (არადა ეს დალოცვილი ევოლუციურად ყველაზე ახალი წარმონაქმნია და უჟანგბადობას ყველაზე ცუდად იტანს).

რა ქნას ექიმმა?

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 2 2008, 10:58 PM

ციტატა(კელა @ Jun 2 2008, 08:49 PM) *

ვინც შლანგებშეერთებული სუნთქავს, ყველა ცოცხალი არ არის smile.gif


აბა რა არის შენთვის ცოცხალი? თუმცა, აქ შენთვის და ადამიანისთვის რაა ცოცხალი იმაზე არ მიდის საუბარი,არამედ უფლისთვის სადამდეა ცოცხალი .

ციტატა

და მემგონიცოტა სხვა რაღაცაზე ვკამათობთ biggrin.gif ტვინის სიკვდილი, როგორც კრიტერიუმი კარგა ხანია განიხილება და ჯერ მსოფლიო ბიომედიკოსებს ვერ დაუმტკიცებიათ ხელაღებით, როდის ითვლება კომაში მყოფი ადამიანი მკვდარად და როდის არა.


მითუმეტეს... გამოდის რომ არ არის ექიმი დარწმუნებული თუ მკვდარია (ან ცოცხალი) და ამას აკეთებს მისი ხელით, ანუ კლავს პაციენტს.


ციტატა

ახლა დავუბრუნდები წინას:

ბევრჯერ დავსვი შეკითხვა და გვერდის ავლით სხვა ნათქვამებზე გაამახვილეტ ყურადღება, არადა ტქვენი ვერსიები მაინტერესებს.


ციტატა
აპარატები ძალიან ცოტაა საქართველოში. და უკვე დაკავებულია ავადმყოფით, რომელიც აბსოლუტურად უიმედოა, უბრალოდ დევს და აცოცხლებენ მცენარესავით. და ამ დროს შემოიყვანეს პაციენტი, რომლის გადარჩენის შანსიც გაცილებით მეტია და მას ეს დანადგარები სასწრაფოდ ჭირდება, ჭირდება გულ-ფილტვის რეანიმაცია, რომ ტვინი არ მოკვდეს (არადა ეს დალოცვილი ევოლუციურად ყველაზე ახალი წარმონაქმნია და უჟანგბადობას ყველაზე ცუდად იტანს).

რა ქნას ექიმმა?


აქ იმაზე კი არ არის საუბარი, რომ აპარატის უქონლობის გამო ექიმი ვერ აერთებს ავადმყოფს შესაბამის აპარათთან, არამედ უკვე მიერთებულს რომ უთიშავენ. ასე რომ, ჩემი ვერსიაა ესაა: ნუ ჩავერევით უფლის საქმეში, იმან უკეთ იცის როდის წაართვას ადამიანს სიცოცხლე.
როცა პაციენტი იღუპება უაპარატობის ან უწამლობის გამო, ეს ევთანაზია არ არის, არამედ უბედური დამთხვევა და ბევრ შემთხვევაში დაუდევრობა, თუ არა გულგრილობა...ეს უკანასკნელი კი ცხადია იმ დროს, თუ მაინც არსებობს რაღაც გამოსავალი და არ შველის ავადმყოფს მაქსიმალურად, არ იყენებს ყველა შესაძლებლობას.

პოსტის ავტორი: Amuza თარიღი: Jun 2 2008, 11:00 PM

აპარატის გამორთვა და ევთანაზია, დაგმობილ უნდა იყოს, ამიტ ჩვენ ჩარევას ვახდენთ უფლის განგებაში.

პოსტის ავტორი: galateli თარიღი: Jun 2 2008, 11:58 PM

ცუდია ევთანაზია ცუდი

პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: Jun 3 2008, 04:08 AM

აუ ისე ვფიქრობდი ევთანაზიაზე და ერთი კითხვა დამებადა sad.gif როგორც ცნობილია აპარატზე ავატმყოფის შეერთება საკმაოდ დიდ თანხებთან არის დაკავშირებული, იმდენად ძვირი ჯდება რომ საშვალო დონის შემოსავლების მქონე ოჯახიც კი დიდხანს ვერ გაქაჩავს თანხის დაფარვას და იწყება შემდეგ სახლის გაყიდვა და ფაქტიურად ოჯახის დანგრევაც რა, და ამ შემთხვევაში ალბათ თვითონ პაციენტს ან თავისი არასწორი ცხოვრებით დაემართა ის შედეგი ან განსაცდელი მოუვლინა უფალმა რომ გამოსწორდეს ან ცუდ ცხოვრება რომ არ გაეგრძელებია და სულიერად რომ გაძლიერებულიყო, ამ შემთხვევაში პაციენტს ხომ გაუჩდება კითხვა ჩემი დანაშაულის გამოო ან სხვა რამის გამო რატომ უნდა დავანგრიო ჩემი ოჯახიო და რატომ უნდა დავტოვო სახლის გარეშეო. ანუ ცხადია რომ ამით შენ ოჯახს ფაქტიურად არსებობის გარეშე ტოვებ რა, sad.gif
და ამ კითხვაზე რა პასუხი არსებობს ხომ არ იცით? ან როგორ უნდა მოიქცეს პაციენტი sad.gif

პოსტის ავტორი: galateli თარიღი: Jun 3 2008, 01:16 PM

ციტატა(შოთაძე @ Jun 3 2008, 03:08 AM) *

აუ ისე ვფიქრობდი ევთანაზიაზე და ერთი კითხვა დამებადა sad.gif როგორც ცნობილია აპარატზე ავატმყოფის შეერთება საკმაოდ დიდ თანხებთან არის დაკავშირებული, იმდენად ძვირი ჯდება რომ საშვალო დონის შემოსავლების მქონე ოჯახიც კი დიდხანს ვერ გაქაჩავს თანხის დაფარვას და იწყება შემდეგ სახლის გაყიდვა და ფაქტიურად ოჯახის დანგრევაც რა, და ამ შემთხვევაში ალბათ თვითონ პაციენტს ან თავისი არასწორი ცხოვრებით დაემართა ის შედეგი ან განსაცდელი მოუვლინა უფალმა რომ გამოსწორდეს ან ცუდ ცხოვრება რომ არ გაეგრძელებია და სულიერად რომ გაძლიერებულიყო, ამ შემთხვევაში პაციენტს ხომ გაუჩდება კითხვა ჩემი დანაშაულის გამოო ან სხვა რამის გამო რატომ უნდა დავანგრიო ჩემი ოჯახიო და რატომ უნდა დავტოვო სახლის გარეშეო. ანუ ცხადია რომ ამით შენ ოჯახს ფაქტიურად არსებობის გარეშე ტოვებ რა, sad.gif
და ამ კითხვაზე რა პასუხი არსებობს ხომ არ იცით? ან როგორ უნდა მოიქცეს პაციენტი sad.gif



ჰოოოო.რთული საკითხია. რას ვიზავთ,გავღარიბდები ვიდრე ჩემი საყვარელი ადამიანი აპარატიდან მოვახსნევონო მაშინ,როცა სულ 1% მაინც არის გადარჩენის შანსი. მე რომ ვიყო აპარატზე შეერთებული ალბათ მოვახსნევინებდი,თუმცა როგორ არ ვიცი,ამ დროს ხო ადამინები ფაქტიურად მკვდრები არიან. და მაინც ყველაფერი უფლის ნებაა.

პოსტის ავტორი: tustusa-gogo თარიღი: Jun 3 2008, 01:27 PM

ევთანაზია მხოლოდ და მხოლოდ ავადმყოფის მოტხოვნით უნდა ხორციელდებოდეს და არა მიაშინ როცა ექიმს გული აუჩუყდება ან ავადმოფის პატრონს ვააა mad.gif

პოსტის ავტორი: კელა თარიღი: Jun 3 2008, 07:54 PM

ციტატა
არამედ უფლისთვის სადამდეა ცოცხალი .


უფლისთვის სადამდეა ცოცხალი, ვერც მაგას გავიგებთ a075.gif

ციტატა
როცა პაციენტი იღუპება უაპარატობის ან უწამლობის გამო, ეს ევთანაზია არ არის, არამედ უბედური დამთხვევა და ბევრ შემთხვევაში დაუდევრობა, თუ არა გულგრილობა...


ეს ასე ნამდვილად არ არის smile.gif ადამიანს ცხოვრების მანზილზე ბევრი უბედური შემთხვევა ხვდება და უფლის ნება არ არის მისი მსხვერპლნი გავხდეთ, ხომ მართალია? უნდა ვიბრძოლოთ გადარჩენისთვის.

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 3 2008, 08:44 PM

ციტატა(კელა @ Jun 3 2008, 05:54 PM) *

უფლისთვის სადამდეა ცოცხალი, ვერც მაგას გავიგებთ a075.gif


მითუმეტეს, ამიტომ არ უნდა ვეკვეხოთ მის გადაწყვეტილებაში.


ციტატა

ეს ასე ნამდვილად არ არის smile.gif ადამიანს ცხოვრების მანზილზე ბევრი უბედური შემთხვევა ხვდება და უფლის ნება არ არის მისი მსხვერპლნი გავხდეთ, ხომ მართალია? უნდა ვიბრძოლოთ გადარჩენისთვის.


რა არ არის ასე ვერ გავიგე, მართლა ვერ გავიგე რისი თქმა გინდა. გადარჩენისთვის ვიბრძოლოთო ამბობ და თანახმა ხარ ევთანაზიაზე? თან პა ხოდუ ამბობ, რომ არავინ უწყის როდისაა ადამიანი მკვდარი (ანუ ამოდის სული) და მერე ამბობ, რომ კომაში მყოფები არ ითვლებიან ცოცხლად და დასაშვებია მათი "მოკვლა" ანუ სულის ბოლომდე ამოსვლაში რომ მივეხმაროთ.

კელა, მე არ მესმის შენი ლოგიკა, ურთიერთსაწინააღმდეგოა შენი დებულებები. იქნებ ვერ გადმოგვეცი ისე, როგორც ფიქრობ, დაალაგე და მერე გავაგრძელოთ 2kiss.gif

პ.ს. ნებისმიერ ვარიანტში, იქნება ეს უბედური შემტხვევა თუ ბედნიერი, ადამიანის სულის უფალზე მიბარება არის მხოლოდ უფლის საქმე და გადასაწყვეტი. (ბედისწერას თუ გულისხმობ, მაგაზე უამრავგვერდიანი თემაა და იქ იხილე)

პოსტის ავტორი: შოთაძე თარიღი: Jun 3 2008, 08:57 PM

ციტატა(tustusa-gogo @ Jun 3 2008, 12:27 PM) *

ევთანაზია მხოლოდ და მხოლოდ ავადმყოფის მოტხოვნით უნდა ხორციელდებოდეს და არა მიაშინ როცა ექიმს გული აუჩუყდება ან ავადმოფის პატრონს ვააა mad.gif

ჩემის აზრით, ეგეც მკვლელობად ითვლება რადგან, დღევანდელ სამედიცინო პირობებს თუ გავითვალისწინებთ, ხშირია შემთხვევები რომ ექიმის დამსახურებითაც და მედიცინის დამსახურებითაც უამრავი სასიკვდილოდ მყოფი ადამიანი გამოჯანმრთელებულა, ასევე პაციენტი როდესაც ხვდება საავადმყოფოში, მას უკეთებენ ძლიერ ტკივილ გამაყუჩებლებს და სხვადასხვა ფსიქოტროპულ მედიკამენტებს, და ამ დროს პაციენტი საღ გონებაზე წესით არ არის ხოლმე და ყველაფერს რასაც იტყვის ის თუ დაიჯერე მაგარი სისულელე იქნება ექიმისთვის! ანუ უფრო მკვლელობად მიმაჩნია ვიდრე თვითმკვლელობად! sad.gif

პოსტის ავტორი: კელა თარიღი: Jun 3 2008, 09:00 PM

ციტატა
რა არ არის ასე ვერ გავიგე, მართლა ვერ გავიგე რისი თქმა გინდა. გადარჩენისთვის ვიბრძოლოთო ამბობ და თანახმა ხარ ევთანაზიაზე?

biggrin.gif იმის თქმა მინდოდა, რომ შენ თქვი,

ციტატა
როცა პაციენტი იღუპება უაპარატობის ან უწამლობის გამო, ეს ევთანაზია არ არის, არამედ უბედური დამთხვევა და ბევრ შემთხვევაში დაუდევრობა, თუ არა გულგრილობა...
ეს

და მე გითხარი, რომ უბედურ შემთხვევებს არ უნდა შევურიგდეთ და არ უნდა მივიყვანოთ უბედურამდე-მეთქი. ანუ ჩემთვის, როგორც მედიკოსისთვის, პერსპექტიული პაციენტი უფრო პრიორიტეტულია ამ შემტხვევაში smile.gif

ციტატა
კელა, მე არ მესმის შენი ლოგიკა, ურთიერთსაწინააღმდეგოა შენი დებულებები. იქნებ ვერ გადმოგვეცი ისე, როგორც ფიქრობ, დაალაგე და მერე გავაგრძელოთ


ხო რაღაც მეც დავიბენი, მაგრამ იმედია გასაგებად დავწერ ამის მერე biggrin.gif 2kiss.gif

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 3 2008, 09:34 PM

ციტატა
ანუ ჩემთვის, როგორც მედიკოსისთვის, პერსპექტიული პაციენტი უფრო პრიორიტეტულია ამ შემტხვევაში


მედიკოსისთვის კი, მაგრამ უფლისთვის ყველა ერთნაირია.

ისე, მედიკოსისთვისაც რატომ უნდა იყოს სხვადასხვა , თუნდაც პრიორიტეტული? unsure.gif ექიმმა რომ ჩემს ახლობელზე მითხრას, არ მივცემ წამალს, ან ყურადღება არ მიაქციოს იმის გამო, რომ "არაპერპექტიული" , თვითონ მას გავხდი იმ პაციენტად, ვინც ევტანაზიას ინატრებს a075.gif biggrin.gif

პოსტის ავტორი: კელა თარიღი: Jun 3 2008, 10:04 PM

ციტატა(staywhite @ Jun 3 2008, 09:34 PM) *

მედიკოსისთვის კი, მაგრამ უფლისთვის ყველა ერთნაირია.

ისე, მედიკოსისთვისაც რატომ უნდა იყოს სხვადასხვა , თუნდაც პრიორიტეტული? unsure.gif ექიმმა რომ ჩემს ახლობელზე მითხრას, არ მივცემ წამალს, ან ყურადღება არ მიაქციოს იმის გამო, რომ "არაპერპექტიული" , თვითონ მას გავხდი იმ პაციენტად, ვინც ევტანაზიას ინატრებს a075.gif biggrin.gif

აი მივედით იქამდე რავარც იქნა biggrin.gif

ღმერთმა დაგიფაროს, მაგრამ ვთქვათ შენი ახლობელია კომაში, ისეთი სიტუაციაა, როგორიც ბევრჯერ აღვწერე ზემოთ და მოყავთ უფრო "პერსპექტიული". ექიმი ამბობს, რომ შენი ახლობელი გონზე ვერ მოვა, დამოუკიდებლად ვერ ისუნთქებს ვერასდროს, რომ ქერქის ყველა ფუნქცია მკვდარია. იმ ახალს კი ნორმალურ ცხოვრებასთან დაბრუნების შანსი აქვს. შენ რას იზამ?


პრობლემა გვამის წვალებასთან უფრო აქვთ ხოლმე, ვიდრე ცოცხალის მოკვლასთან a075.gif

პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 3 2008, 10:13 PM

ციტატა
იმ ახალს კი ნორმალურ ცხოვრებასთან დაბრუნების შანსი აქვს. შენ რას იზამ?


მერე რა შუაშია ჩემი ავადმყოფი იმ მეორე პაციენტთან? წამალს ვერ ვიყოფთ თუ რას ამბობ ვერ გავიგე?

ნებისმიერ ვარიანტში, ვინც ჩემს ავადმყოფს არ მიხედავს როგორც საჭიროა, დანარცენზე ატვეჩა თვითონ იყოს რაც მოხდება!

პ.ს. აქ საუბარია ევთანაზიაზე ანუ კაცთმკვლელობის ცოდვაზე, მარა როგორც ჩანს ექიმისთVის კაცის სიცოცხლე ყოფილა პრიორიტეტებით გადასაჭრელი, ხოდა სხვანაირად ეკუთვნით მაგათ ამ პრიორიტეტის დანახვა და ამას ლევი ბოკი ქვია ჩვენს ენაზე!

პოსტის ავტორი: Amuza თარიღი: Jun 5 2008, 09:49 AM

სადავო საკითხია

პოსტის ავტორი: animani თარიღი: Jun 5 2008, 01:22 PM

ციტატა(Amuza @ Jun 5 2008, 09:49 AM) *

სადავო საკითხია

წარმოიდგინეთ, რომ იყოთ ექიმი თქვენ თუ გამორთავდით ავადმყოფს აპარატიდან?
ან მეორეც, ღმერთმა დაგვიფაროს და ჩვენთვის ახლობელი და უსაყვარლესი ადამიანი იყოს აპარატზე შეერთებული გამოართვევინებდით უსახსრობის გამო?
მაგრამ აქ ფული კი არა პროფესიული ეთიკა უნდა იყოს მაღალ დონეზე. რატომ არავინ არ ამბობს, რომ ექიმმა ასეთი ავადმყოფის პატრონი არ უნდა დააყენოს არჩევანის წინაშე ფულის გამო.
ის, ვინც თვითმკვლელობის მოსურნე ავადმყოფს ეხმარება ამ სასიკვდილო ცოდვის ჩადენაში, სხვა არა არის რა, თუ არა კაცისმკვლელი. კაცისმკვლელები არიან ავადმყოფის ახლობლებიც, რომლებიც თავისი მოყვასის სასოწარკვეთილებისაგან გამოყვანას კი არ ცდილობენ, არამედ უბიძგებენ საუკუნო სატანჯველისაკენ. ორმაგად სცოდავს ექიმი, რომელიც ამას სჩადის, რადგან მას ფიციც კი აქვს დადებული, იზრუნოს ავადმყოფის ჯანმრთელობასა და სიცოცხლეზე.



პოსტის ავტორი: staywhite თარიღი: Jun 5 2008, 08:42 PM

animani

ციტატა
მაგრამ აქ ფული კი არა პროფესიული ეთიკა უნდა იყოს მაღალ დონეზე. რატომ არავინ არ ამბობს, რომ ექიმმა ასეთი ავადმყოფის პატრონი არ უნდა დააყენოს არჩევანის წინაშე ფულის გამო.
ის, ვინც თვითმკვლელობის მოსურნე ავადმყოფს ეხმარება ამ სასიკვდილო ცოდვის ჩადენაში, სხვა არა არის რა, თუ არა კაცისმკვლელი. კაცისმკვლელები არიან ავადმყოფის ახლობლებიც, რომლებიც თავისი მოყვასის სასოწარკვეთილებისაგან გამოყვანას კი არ ცდილობენ, არამედ უბიძგებენ საუკუნო სატანჯველისაკენ. ორმაგად სცოდავს ექიმი, რომელიც ამას სჩადის, რადგან მას ფიციც კი აქვს დადებული, იზრუნოს ავადმყოფის ჯანმრთელობასა და სიცოცხლეზე.



მშვენივრად გიწერია, გაიხარე yvavilebi.gif

პოსტის ავტორი: orthodox-georgia თარიღი: Jun 14 2008, 07:22 PM

ევთანაზია მკვლელობაა!

პოსტის ავტორი: makiki თარიღი: Jun 14 2008, 08:01 PM

ციტატა(orthodox-georgia @ Jun 14 2008, 06:22 PM) *

ევთანაზია მკვლელობაა!


კი ნამდვილად,მაგრამ სახელმწიფოთა უმრავლესობამ პასიური ევთანაზია დანაშაულად არ ჩათვალა,რაც ძალიან ცუდია

პოსტის ავტორი: spinoza თარიღი: Jun 15 2008, 06:46 PM

რა საჭიროა აპარატის გამორთვა,როდესაც ბალიშით მშვენივრად შეასრულებ.ისე ჩართვაც არაა საჭირო. კაცი რო გონს დაკარგავს უნდა გაამგზავრო საიქიოს.ორი ხელით ყელზე მოჭერის საშუალებაც ამართლებს, ოღონდ ხროტინი იცის biggrin.gif

პოსტის ავტორი: makiki თარიღი: Jun 15 2008, 09:37 PM

ციტატა(spinoza @ Jun 15 2008, 05:46 PM) *

რა საჭიროა აპარატის გამორთვა,როდესაც ბალიშით მშვენივრად შეასრულებ.ისე ჩართვაც არაა საჭირო. კაცი რო გონს დაკარგავს უნდა გაამგზავრო საიქიოს.ორი ხელით ყელზე მოჭერის საშუალებაც ამართლებს, ოღონდ ხროტინი იცის biggrin.gif


შენ თუ გინდა მასე მოგექცენ არამგონია რამემ ხელი შეგიშალოს ,მაგრამ მე არ მინდა tongue.gif

პოსტის ავტორი: kato_Bato თარიღი: Jun 22 2008, 07:03 PM

აპარატზე შეერთებულს კი არა , ჩვენს საავადმყოფოებში "ცოცხალ" ადამიანებს არ აქცევენ ყურადღებას სანამ ფულს არ დაანახებ.
არიან კარგი გამონაკლისები.
სამწუხარიოდ.

პოსტის ავტორი: veriko7 თარიღი: Jun 22 2008, 07:59 PM

ციტატა(orthodox-georgia @ Jun 14 2008, 07:22 PM) *

ევთანაზია მკვლელობაა!

გეთანხმები 100%-ით...

ციტატა(kato_Bato @ Jun 22 2008, 07:03 PM) *

აპარატზე შეერთებულს კი არა , ჩვენს საავადმყოფოებში "ცოცხალ" ადამიანებს არ აქცევენ ყურადღებას სანამ ფულს არ დაანახებ.
არიან კარგი გამონაკლისები.
სამწუხარიოდ.

ეჰ, ადამიანი რო კვდებოდეს, უმეტესობა ექიმებისა ფულის გარეშე ხელს არ მოკიდებს, სასიკვდილოდ გაიმეტებს...
ამ ერთი წლის წინ, ჩემს ახლობელს 4 წლის შვილი მოუკლეს ექიმებმა, სად აღარ არბენინეს, იმდენი ფული დაახარჯინეს და მაინც მოუკლეს ბავშვი ბოლოს... ნდობა დავკარგე, უკვე მეშინია ექიმთან მისვლის sad.gif

პოსტის ავტორი: ზვარე თარიღი: Jun 26 2008, 01:24 AM

QUOTE(კელა @ Jun 3 2008, 09:04 PM) *

აი მივედით იქამდე რავარც იქნა biggrin.gif

ღმერთმა დაგიფაროს, მაგრამ ვთქვათ შენი ახლობელია კომაში, ისეთი სიტუაციაა, როგორიც ბევრჯერ აღვწერე ზემოთ და მოყავთ უფრო "პერსპექტიული". ექიმი ამბობს, რომ შენი ახლობელი გონზე ვერ მოვა, დამოუკიდებლად ვერ ისუნთქებს ვერასდროს, რომ ქერქის ყველა ფუნქცია მკვდარია. იმ ახალს კი ნორმალურ ცხოვრებასთან დაბრუნების შანსი აქვს. შენ რას იზამ?
პრობლემა გვამის წვალებასთან უფრო აქვთ ხოლმე, ვიდრე ცოცხალის მოკვლასთან a075.gif



რა შუაშია ,,უფრო "პერსპექტიული"? თუ ,,ქერქის ყველა ფუნქცია მკვდარია'', ანუ ტვინის ფუნქციონირება შეწყდა ე. ი. ადამიანი გარდაიცვალა. დღევანდელი მონაცემებით მედიცინაშიც და იურისპუდენციაშიც ტვინის ფუნქციის შეწყვეტა სიკვდილს ნიშნავს. ამ დროს აპარატის გამორთვას ევთანაზიასთან საერთო არა აქვს. ეს მაგალითი ჩემი აზრით უადგილოა.

სწორედ რომ ტვინი რომ მუშაობს, ხოლო ზოგიერთი ფიქრობს, რომ ავადმყოფი ,,ტყუილად წვალობს'' და ,,ჰუმანური'' მოსაზრებებით უნდა ,,ტანჯვისაგან გაათავისუფლოს'', ანუ მისი ტვინის ფუნქციონირებას წერტილი დაუსვას, სწორედ ეს არის ევთანაზია.

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: May 4 2017, 10:59 AM

"აქტიური ევთანაზია, ქრისტიანული პერსპექტივიდან, მორალურად მცდარია, თუმცა პასიური ევთანაზია შესაძლოა მისაღებიც იყოს, რადგანაც ის ბუნებრივი და შეუქცევადი სიკვდილია და არა არაბუნებრივი ანდა შექცევადი.
თუმცა თვით მორალურად მისაღები ბუნებრივი პასიური ევთანაზიის დროსაც კი რთული გადაწყვეტილების მიღება გვიწევს. ასეთი ევთანაზია შესაძლებელია გამოყენებულ იქნეს მხოლოდ მაშინ, როცა სნეულის სიკვდილი გარდაუვალია, ამასთან, ეს ნაბიჯი ავადმყოფის ახლობლების ნებით უნდა გადაიდგას. გადაწყვეტილება უნდა მივიღოთ მოძღვრის, ექიმის, იურისტისა და ოჯახის ურთიერთშეთანხმებით.
უპირველესად კი, მრავალგზის ლოცვებში ღმერთს უნდა შევთხოვოთ განკურნება, და მხოლოდ მაშინ, როცა სიკვდილის მიზეზი, მედიცინის თვალსაზრისით, შეუქცევადია და არც ღვთაებრივი ჩარევა ჩანს, გამართლებულია, შევწყვიტოთ ბუნების საწინააღმდეგოდ, აპარატურის საშუალებით სიკვდილისწინა პროცესის გახანგრძლივება."

/მამა ლევან მათეშვილი/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Jul 19 2018, 08:05 PM

"ქრისტიანული თვალსაზრისით, მიუღებელია ევთანაზია, რადგანაც ის წარმოადგენს: მიზანმიმართულ ჩარევას ადამიანის სიცოცხლეში, უკურნებელი ავადმყოფობისაგან გასათავისუფლებლად სიცოცხლის შეწყვეტას სხვადასხვა საშუალებით.

თვითმკვლელობაა, - როდესაც ის ხდება ავადმყოფის სურვილით და მკვლელობაა, როდესაც ის არ ხდება ავადმყოფის სურვილით.

პირველი ხასიათდება, როგორც ენერგეტიკული ევთანაზია. მეორე სახეობა ხასიათდება როგორც პასიური ევთანაზია, რომელიც შეუძლებელია განასხვავ პირველისგან.

არსებობს ასევე ირიბი ევთანაზია, რომელიც სიცოცხლის მომსწრაფებელი წამლების მიღებაში გამოიხატება."

/ლევან ბუკია/

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 4 2022, 05:28 PM

"ტერმინი "ევთანაზია" XVI საუკუნეში იქნა შემოტანილი მეცნიერებაში, ინგლისელი ფილოსოფოსის ფრენსის ბეკონის მიერ. ამ ტერმინით მან აღნიშნა მსუბუქი, უმტკივნეულო, აგონიის ტანჯვისაგან თავისუფალი სიკვდილი"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 4 2022, 08:19 PM

"ევთანაზიას მოუძებნეს "კეთილშობილური" სახელი "სიკვდილის კულტურა".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Aug 5 2022, 05:40 PM

"სულიერი თვალსაწიერიდან თუ ვიმსჯელებთ, ევთანაზია სჭირდება ეშმაკს - ადამიანთა სულების დასაღუპავად. ევთანაზიის მხარდამჭერთა მოძრაობა - სატანიზმია. მატერიალური თვალსაზრისით, საქმე უფრო პროზაულადაა. ევთანაზიის მიღმა სადაზღვევო კომპანიას ადამიანი მთელი სიცოცხლის განმავლობაში უხდის შემოსავლების გარკვეულ ნაწილს, რის სანაცვლოდ მისგან იღებს ვალდებულებას, საჭიროების შემთხვევაში გაიღოს მკურნალობის ხარჯები.

საბოლოოდ, სადაზღვევო კომპანიაში შეტანილი საწევრო თანხები დიდი კაპიტალია, მკურნალობის ხარჯებს უმთავრესად მოხუცებულები ეწევიან. ამიტომ ევთანაზიის ლეგალიზაცია და მისი ფართო გამოყენება, გასაგებია, ხელს აძლევს ამ კომპანიებსა და მათს მფლობელებს"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Apr 24 2023, 01:38 PM

"კანადის საპარლამენტო კომიტეტმა მიიჩნია, რომ არასრულწლოვნებს აქვთ ევთანაზიის უფლება. მათ ჩათვალეს, რომ ევთანაზიის უფლება უნდა ჰქონდეს ყველას, განურჩევლად ასაკისა, - იტყობინება Global News. არასრულწლოვნებს თავად აქვთ უფლება, გადაწყვიტონ, იცოცხლონ თუ არა, თუკი მათი სიკვდილი ისედაც გარდაუვალია, - მიიჩნევენ პოლიტიკოსები"

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Nov 10 2023, 07:43 PM

"იმ შემთხვევაში, როცა სიკვდილისწინა ავადმყოფობა დიდხანს გრძელდება, და მძიმედ სტანჯავს როგორც ავადმყოფს, ისე მის ნათესავებს, მაშინ, მღვდელის კურთხევით, იკითხება სხვა კანონი - "სულის ხორცისაგან გაყრის ლოცვა, როცა ადამიანი დიდხანს იტანჯება". ის შეიცავს თხოვნას, ვნებულის (ტანჯულის) სწრაფი და მშვიდობიანი აღსრულებისა. კანონთა ტექსტები მოთავსებულია მართლმადიდებლურ ლოცვანებში".

პოსტის ავტორი: marine თარიღი: Dec 7 2023, 06:09 PM

სასიკვდილო სარეცელს მიჯაჭვული ავადმყოფები

" - გერონდა, ჩვენ გვთხოვეს, გველოცა ადამიანისთვის, რომელიც უკვე სიკვდილის პირასაა, მაგრამ სული არადა არ ამოსდის.

- რატომ არ ამოსდის სული? ალბათ აღსარება არა აქვს ნათქვამი.

- არა, აღსარების ჩაბარება არ სურს. გერონდა, ნიშნავს თუ არა, რომ ადამიანის წამება სულის ხორცთან გაყრის ჟამს, მის ცოდვებზეა დამოკიდებული?

- არა, ეს არ არის უეჭველი. ასევე არ არის უეჭველი ის, რომ თუ ადამიანის სული მშვიდობით და წყნარად ტოვებს სხეულს, ის კარგ მდგომარეობაშია. თუ სიკვდილის წინ ადამიანი ძალიან იტანჯება, ეს არ არის აუცილებლად იმის მაჩვენებელი, რომ მას ბევრი ცოდვა აქვს. ზოგიერთი ადამიანი დიდი თავმდაბლობის გამო უფალს გულმოდგინედ ევედრება, ცუდი აღსასრული გამოუგზავნოს, რათა უსახელოდ წავიდეს ამ ქვეყნიდან. ზოგჯერ ცუდი აღსასრული ადამიანს ეძლევა პატარა (სულიერი) ვალების გასასტუმრებლად. მაგალითად, თუ ადამიანს სიცოცხლეში უფრო მეტად აქებდნენ, ვიდრე ამას იმსახურებდა, უფალმა შეიძლება დაუშვას, რომ მისი სიკვდილის ჟამს იგი ისე უცნაურად მოიქცეს, რომ მისი ავტორიტეტი დაეცეს ხალხის თვალში. სხვა შემთხვევაში უფალი ადამიანს მძიმე აღსასრულს უგზავნის, რათა მის გვერდით მყოფთ აჩვენოს, როგორ გაუჭირდება სულს იქ, ჯოჯოხეთში, თუ აქ არ მოიყვანს თავს წესრიგში. თუ შენი (სულიერი) საბუთები წესრიგშია (ანუ თუ კარგ სულიერ მდგომარეობაში ხარ), მაშინ მიწიერი ცხოვრებიდან მარადიულში ისე გადადიხარ, რომ ეშმაკები ვერც კი მოგიახლოვდებიან"

/ღირსი პაისი ათონელი/

უზრუნველყოფა Invision Power Board (http://www.invisionboard.com)
© Invision Power Services (http://www.invisionpower.com)