თემის საბეჭდი ვერსია

პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Jan 3 2010, 02:17 PM

პირველ რიგში

"ქრისტე არს ჩვენს შორის"

ძმანო და დანო, ამოვიდა ყელში ამდენი უარყოფითი ენერგია, ვაფრქვიოთ სიყვარული
გავუხაროთ ერთმანეთს გულები, ვიყოთ ერთნი ვითარცა "სამება" ერთ არს და განუყოფელ
ჩავეხუტოთ ერთმანეთს, მოვეფეროთ, სიყვარული იყოს ჩვენს უერთიერთობაში, რომ გავერთიანდეთ და ერთობით ვაღიაროთ "წმინდა სამება"

მოდით ეს თემა ამ ყველაფერს მივუძღვნათ და განვიმუხტოთ უარყოფით ემოციებისა და ენერგიტიკსაგან...
იქ სადაც გამერთანებელ სიკეთეს და სიყვარულს ღრმად ჰქონია ფესვები გადგმული, დამაშორებელ ბოროტებასა და სიძულვის ვრაფერი დაუკლია მისთვის

შევიყვაროთ სიყვარული...

გაიხარეთ სულყველამ, ღმერთმა ისმინოს თქვენი ლოცვა, შეგეწიოთ ყოველთა წმინდანთა ძალა, მადლი და მეოხება...
თვით "ბოროტისათვის" გეძლიოთ, ღმერთი შეგწეოდეთ, სიხარული გქონოდეთ, ჯანმრთელობა, ურყევი რწმენა...

და სიყვარული ღვთისა და ერისა

შენ კი საქართველოვ, ადიდე ღმერთი, და იხარე მარად

დიდი დიდი დიიიიიიიიიიიიიიიდი სიყვარულით
აკაკი

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Jan 3 2010, 02:37 PM

აკაკი
გაიხარე, ნამდვილად დროული თემაა, ფორუმს სიყვარული ნამდვილად აკლია შევიყვაროთ ერთმანეთი ხალხოოოოოოო

მიყვარხართ ყველანი განურჩევლად რასისა, სქესისა და აღმსარებლობისა ყოველ შემთხვევაში მინდა მაინც, რომ ასე იყოს

პოსტის ავტორი: xokaido თარიღი: Jan 3 2010, 02:48 PM

უფალი ყოფილიყოს ჩვენთან...
ღმერთო, დაგვიცევ და გაგვაძლიერე ბოროტთან ბრძოლაში..
ჩაგვინერგე გულსა და სულში სიყვარული ერთურთისა...
გაიხარეთ და გამრავლდით კარგნო ამა ქვეყნისა... :-)
მობრუნებულიყავით ცუდნოც კარგისკენ...
ღმერთი შეგეწიოთ ყოველ თქვენგანს...

პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Jan 3 2010, 03:28 PM

არ ვიცი რატომ, არ არის ეს თემა აქტიური სხვა თემებთან შედარებით...

გაიხარეთ, სიტკბო არ მოგკლებოდეთ

ისაუბრეთ ტკბილი ენით, და თქვენც ხომ იცით, რომ გველს ხველში არ მოასვენებს, და ა(გა)მოვა იქიდან საიდა(ნა)ც შევიდა

ვერვინ და ვერაფერ არს წინააღმდეგ ძალა რომელმან სძლიოს სიყუარულსა, რამეთუ უზენაეს ღმერთ არს სიყვარული, რომელი ძალის მიმცემ არს სხვებზედა.
განა არს კაცი გინა სხუაი, რომელმან სძლიოს მას ძალის მიმცემსა? ვერვინ!

მაშ ვიყვარებოდეთ უერთიერთ არსს, რამეთუ სადაც ჭეშმარიტად სიყუარულ სუფევს, ღმერთი არს იქ და მოყვარენი ღმერთთანა არიან....

პოსტის ავტორი: ნონა თარიღი: Jan 3 2010, 04:59 PM

იმიტომ რომ თემაში სადაც სიყვარულზეა სალაპარაკო განკითხვისთვისა და კამათისთვის ვერ ვიხერხებთ

კარგი ადამიანი ჩანხარ, უფრო მეტად იაქტიურ რა გთხოვ, იქნებ ახლა შენი სიყვარულისა და ლოცვის სურვილის ვირუსი გავრცელდეს

პოსტის ავტორი: llaasshhaa თარიღი: Jan 3 2010, 05:04 PM

1. კაცთა და ანგელოზთა ენებზეც რომ ვმეტყველებდე, სიყვარული თუ არა მაქვს, მხოლოდ რვალი ვარ მოჟღრიალე, მხოლოდ წკრიალა წინწილი.
2. წინასწარმეტყველების მადლიც რომ მქონდეს, ვიცოდე ყველა საიდუმლო და მქონდეს მთელი რწმენა, ისე, რომ მთების დაძვრაც შემეძლოს, სიყვარული თუ არა მაქვს, არარა ვარ.
3. მთელი ჩემი ქონება რომ გავიღო გლახაკთათვის და დასაწვავად მივცე ჩემი სხეული, სიყვარული თუ არა მაქვს, არას მარგია.
4. სიყვარული სულგრძელია და კეთილმოწყალე; სიყვარულს არ შურს, არ ქედმაღლობს, არ ზვაობს;
5. არ უკეთურობს, არ ეძებს თავისას, არ მრისხანებს, არ იზრახავს ბოროტს;
6. არ შეჰხარის უსამართლობას, არამედ ჭეშმარიტებით ხარობს;
7. ყველაფერს იტანს, ყველაფერი სწამს, ყველაფრის იმედი აქვს, ყველაფერს ითმენს.
8. სიყვარული არასოდეს არ გადავა, თუმცაღა წინასწარმეტყველებანი განქარდებიან, ენები დადუმდებიან და უქმი გახდება ცოდნა.







4. სიყვარული სულგრძელია და კეთილმოწყალე; სიყვარულს არ შურს, არ ქედმაღლობს, არ ზვაობს;
5. არ უკეთურობს, არ ეძებს თავისას, არ მრისხანებს, არ იზრახავს ბოროტს;
6. არ შეჰხარის უსამართლობას, არამედ ჭეშმარიტებით ხარობს;
7. ყველაფერს იტანს, ყველაფერი სწამს, ყველაფრის იმედი აქვს, ყველაფერს ითმენს.

პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Jan 3 2010, 05:14 PM

llaasshhaa
მაშ ვიყვარებოდეთ, რაღას ვუცდით

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Jan 3 2010, 05:18 PM

აკაკი

აცე?

პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Jan 3 2010, 05:23 PM

მხევალი ნინო

თუნდაც

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Jan 3 2010, 05:25 PM

ა, კიდო მაშინ

პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Jan 3 2010, 05:30 PM

ასე არ ჯობია ?

პოსტის ავტორი: llaasshhaa თარიღი: Jan 3 2010, 06:12 PM

მხევალი ნინო

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Jan 3 2010, 06:15 PM

აკაკი და მე

იმედია, არ შემეკიტხებით შენ რომელი ხარო

პოსტის ავტორი: llaasshhaa თარიღი: Jan 3 2010, 06:20 PM

თქვენ ხართ თქვენ

პირველ ფოტოზე სხვა ფორუმელბიც გელოდებიან ლოლ

ის უკან შავებში ბაბაიაგა მნათეუსია ფორუმელბის მტერი : D

პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Jan 3 2010, 06:27 PM

ნუ, რავიცი რავიცი ასე ჯობია

პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Jan 3 2010, 06:41 PM

არს და იყოს, მარადის

პოსტის ავტორი: მაშიკო თარიღი: Jan 3 2010, 06:51 PM

akaki martlac ra saocari tema gaxseni.gagaxaros upalma. me minda kvela mikvardes magram pxizeli amas naklebad gamovxatav:d

პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Jan 3 2010, 06:53 PM

მადლობა

რაც მთავარია ხომ გამოხატავ ნაკლებად თუ მეტად...
მერე ერთი გაღვივება და ეგ არის

გიხაროდენ ძალავ, უძლეველო

პოსტის ავტორი: აბე თარიღი: Jan 3 2010, 07:25 PM

დეკ. ანდრია (კემულარია)



ეს არის ჩემს კითხვაზე მამა ანდრიას პასუხი. მართალია ეს კითხვა ქალ-ვაჟურ სიყვარულს ეხება, მაგრამ მემგონი მისი განზოგადებაც შეიძლება. წმინდა პავლე მოციქულს ხომ მხოლოდ ქალ-ვაჟურ სიყვარულზე არ დაუწერია ეს სიტყვები?! მე აღმოვაჩინე ჩემს თავში, რომ მე გამუდმებით "ვეძიებ თავისასა", არც კი ვიცი რა არის სიყვარული...

ღმერთმა შეგვაძლებინოს ჭეშმარიტი სიყვარული!!!
და მოგვანიჭოს ძალა, რომ ჩამოვიხსნათ ნიღაბი, რომელსაც ინტერნეტის საშუალებით ვატარებთ. ჩემი აზრით, ცხოვრებაშიც საკმაოდ ნიღბიანები ვართ და ინტერნეტი ამ მდგომარეობას კიდევ უფრო ამძიმებს. ალბათ კარგი იქნებოდა აქ მომეყვანა ტექსტი ნანინას ხელმოწერიდან: "იყავი ის რაც ხარ".
ხშირად ფორუმებზე და სხვა ინტერნეტ კომუნიკაციების საშუალებებში ხდება ხოლმე დიდი კამათები. ჩვენი ფორუმიც არ "უჩივის" ასეთი "თავგადასავლების" ნაკლებობას. ალბათ ეს იმისი ბრალია, რომ ჩვენ სწორედ სიყვარული გვაკლია და გამომდინარე იქიდან, რომ "ვეძიეებთ თავისასა", ანუ მომხმარებლური თვალით ვუყურებთ სამყაროს, გვინდა საკუთარი თავი წარმოვაჩინოთ მართალ, ჭკვიან, სათნო, მშვიდ, გაწონასწორებულ, წინდახედულ, შორსმჭვრეტელ ადამიანებად. ანუ ნიღაბს ვირგებთ, მაგრამ თვითდამკვიდრების ეს ფორმა თხოულობს აღიარებას სხვა ადამიანების მხრიდან. თუ აღიარება ვერ მოიპოვე, ვერ მოახერხებ თვითდამკვიდრებას და ამიტომაც ვირგებთ ნიღბებს. საბოლოოდ კი ვრჩებით მოტყუებულ მდგომარეობაში. სატანისაგან მოტყუებულ მდგომარეობაში. ვხედავთ საკუთარი თავის სისუსტეს... ეს ალბათ უსიყვარულობის ყველაზე მსუბუქი გამოვლინებაა, რადგანაც სიყვარულს, ანუ ღმერთს განშორებულნი ყველაზე საცოდავნი ვართ. მერე გვიკვირს ხოლმე რატომ არ ვართ ბედნიერნი, როდესაც თავად ვამბობთ უარს ბედნიერებაზე, ე.ი. ღმერთზე, ე.ი. სიყვარულზე.

უფალმა მოგვცეს ძალა, რომ სულ ცოტათი მაინც მოვახერხოთ ფერისცვალება უკეთესობისაკენ!
ღმერთმა შეგვაძლებინოს ჭეშმარიტი სიყვარული!!!

გვერდითა თემაში ჩემი მოსაზრების დაფიქსირება თხოულობდა აკაკის ერთი პატარა საქციელის მხილებას და ამას საერთოდ არ გავაკეთებდი, ფორუმის საჭიროება რომ არ ყოფილიყო. რა მექნა, დავიწყე პირველი პოსტის წერა და შევეცადე სიყვარულით განმემსჭვალა პოსტი, მაგრამ როგორც ჩანს ეს ვერ შევძელი.
მაპატიე აკაკი, რომ ეს გავაკეთე...
მაპატიე, რომ არ შემიძლია შეგიყვარო მოყვასი ჩემი ისე, როგორც საჭიროა...


ამას წინათ, ეკატერინემ (Kato_Bato-მ) მითხრა, ადამიანების წყენინება, გულის ტკენა, ღიირს კი ამ ფორუმისთვის საერთოდო?!... ალბათ ნაწილობრივ ღირს, რადგანაც ფორუმზე იწერება ისეთი ტექსტები, რომლის წაკითხვამაც შეიძლება მკითხველის სულზე ზეგავლენა მოახდინოს, მკითხველი კი ძალიან ბევრი შეიძლება იყოს. ამიტომ მკაცრად უნდა გაკონტროლდეს რა იქნება დაწერილი აქ, რომ რომელიმე მკითხველისთვის საზიანო არ აღმოჩნდეს. ასევე უნდა გაკონტროლდეს, რომ არ გაიხსნას ისეთი თემები, რომლებიც შეიძლება საზიანო აღმოჩნდეს... ეს ყველაფერი მოითხოვს მსხვერპლს - ადამიანების წყენინებას. მაგრამ თუ მოვინდომებთ ეს მსხვერპლი თითქმის მინიმუმამდე, 0-მდე შემცირდება: ამას წინათ ვუყურებდი დოკუმენტურ ფილმს, თუ სიუეტს ჩვენს უწმინდესზე, სადაც, თუ სწორად მახსოვს, იგი ბრძანებს, რომ ყოველთვის მასწავლიდნენ, არასოდეს არავისგან არაფერი გეწყინოსო. თუ ჩვენც შთავინერგავთ ამგვარ სწავლებას და დავიმარრხავთ გულში, ალბათ ფორუმი ისე გაკონტროლდება, რომ არც არავის არაფერი ეწყინება...

დაგვლოცოს უფალმა და გაგვახაროს!!!

პოსტის ავტორი: ნანინა თარიღი: Jan 3 2010, 07:29 PM

აბე

ეს ხელმოწერაში უნდა დავაყენო მგონი... ძალიან ძნელია ამის გაგება...
პირადად მე ძალიან გამახარა მამა ანდრიას ამ სიტყვებმა და კიდევ ერთხელ დამარწმუნა იმაში, რომ ეს სიყვარულის ჩვენეული გაგება სრულიადაც არაა ჭეშმარიტი
ხანდახან მოვუსმინოთ ეკლესიასაც, მღვდლებსაც, იქნებ რას გვეუბნებიან...

პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Jan 3 2010, 07:31 PM

აბე
კარგი არ გვინდა ის თემა დავივიწყოთ
კარგი გააკეთე...
_____________


ეს თემა კი უბრალოდ განსანმუხტავად გავხსენი

პოსტის ავტორი: აბე თარიღი: Jan 3 2010, 07:35 PM

გენაცვალე

პოსტის ავტორი: newbie თარიღი: Jan 3 2010, 08:35 PM

http://ge.smiles.26l.com/smile.139739.html

ე.ი. მეც მიყვარს ყველა და ყველაფერი , სულიერი თუ უსულო დედამიწის ზურგზე და ფორუმზეც ყველა მიყვარს განურჩევლად პოსტების რაოდენობისა, ავატარისა და ხელმოწერისა.. არ ვიტყუები http://ge.smiles.26l.com/smile.114996.html ნუ ვცდილობ ყოველშემთხვევაში ძალიან

აკაკი
ძალიან ლამაზე თემაა
შენს პოსტებს რომ ვკითხულობ, პატარა, გულწრფელი და უბრალოს შთაბეჭდილებას ტოვებ, რაც სასიამოვნოა და ძალიან იშვიათი,

მგონი გვაკლია გულწრფელობა, სიყვარული, მოფრთხილება ერთანეთის, რაღაც სულ დაპირისპირების სული, ცივი ომი, საკუთარი "მე"ს იმიჯის ამბავი.... მოდი.
მოდი მივაფურხოთ ყველაფერს და ერთმანეთი შევიყვაროთ, შევიყვაროთ გულწრფელად უანგაროდ, საკუთარი თავივით რომ ქვია ისე, რომ.. რომ ყოველთვის სუფევდეს ჩვენში სიყვარულის მზე, რომლის სინათლე და სითბო ეტყვის ყველას რომ ჩვენ ვართ ქრისტეს მოწაფეები , სიყვარულის შვილები...

უფალმა მოგვმადლოს ყველას სიყვარულის ნიჭი

პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Jan 3 2010, 09:06 PM

აი ასეთ სიტუაცია მიზიდავს და მიყვარს და სწორედ იმიტომ მიზიდავს, რომ სიყვარული გამაერთიანებელია, რადგან ღმერთია სიყვარული, ღმერთ აერთიანებს, ბოროტი გვაშორებს...

სიყვარული დიდი რამაა, მოდი ვეცადოთ ყველანაირად რომ იგი(სიყვარული/ღმერთი) შევიყვაროთ...

ეს არის ბედნიერების და სიძლიერის ფორმულა

გაიხარეთ

პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Jan 19 2010, 08:30 PM

რავა მოუძლურეთ ეს ტოპიკი

გილოცავთ ნათლისღებას, განათლებული გონებით გატაროთ უფალმა

პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Apr 5 2010, 12:05 AM

მახსოვს, ეს თემა რომ გავხსენი... ანთებული ვიყავი . . . რაღაც ენთო ჩემში . . .

იქნებ ისევ აქტიური გახდეს?

პოსტის ავტორი: ikanosi თარიღი: Apr 5 2010, 12:09 AM

დავიღვარო გრძნობებად?

ჯერ მასწავლეთ ყველა როგორ შევიყვარო

პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Apr 5 2010, 12:21 AM

ikanosi
იესომ დიდ ხუთშაბათს კიდევ ერთI ახალი მცნება მოგვცა . . .

"გიყვარდეთ ერთმანეთი" ისე როგორც მე შეიგიყვარეთ"

რავიცი თავგანწირვით ალბათ . . .

ფაქტი ერთია უნდა შევიყვაროთ

პოსტის ავტორი: ikanosi თარიღი: Apr 5 2010, 12:27 AM

აკაკი
კარგი, მე რაც არ უნდა ვიძახო მიყვარხართ, მიყვარხართ მეთქი ვინმე დამიჯერებს? საქმით უნდა მოხდეს ამის დამტკიცება ჩემი აზრით.....
ქრისტაც ხომ ასე აღასრულა თავისი ნათქვამი

პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Apr 5 2010, 12:35 AM

ikanosi
სწორი ხარ . . ასეა ...

აქედან ჩვენ რაც შეგიძლია ის არის, ერთმანეთის მიმართ კეთილსიტყვიერება გამოვიჩინოთ. . . და დავტიოთ მათში ყოველივე რაც გვაქვს.ს...

ღავიცი გააქტიურდეს ეს თემა ყოველივე უარყოფითის განსამუხტად

პოსტის ავტორი: ikanosi თარიღი: Apr 5 2010, 12:42 AM

აკაკი
კეთილსიტყვიერება რა თქმა უნდა

იესო ქრისტემ თავის მოციქულებს მისცა ახალი მცნება. „მცნებასა ახალსა მოგცემ თქვენ, - უთხრა ქრისტემ მოციქულებს, - რაჲთა იყვარებოდეთ ურთიერთარს, ვითარცა მე შეგიყვარე თქვენ“. ამით გაიგოს ყველამ, რომ ჩემი მოწაფეები ხართ თუ ერთმანეთის სიყვარული გექნებათ.

დაე იყოს ასე

პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Apr 5 2010, 01:04 AM

ikanosi
გაიხარე

პოსტის ავტორი: აკაკი თარიღი: Nov 22 2010, 03:26 PM

ეჰ.....

პოსტის ავტორი: aia თარიღი: Nov 24 2010, 10:37 AM

ახლა ვიპირებდი თემის გახსნას, რომ ყველა ძალიან მიყვარხართ და ასე შემდეგ...და ვიპოვეეეეეეშემოგევლოთ ჩემი სიცოცხლე ყველააააას...ისე მიყვარხართ მგონი ვგიჟდები..:D:D ძალიან მიხარია თქვენც ასე სიყვარულით "გიჟები" რომ გიპოვეეეთ

პოსტის ავტორი: lingvo თარიღი: Nov 24 2010, 11:16 AM

ჩემი აზრით ძალიან შორს ვართ ერთმანეთის ქრისტესმიერ სიყვარულამდე. ამის მისაღწევად ბევრი საფეხურია გასავლელი.

პოსტის ავტორი: besik თარიღი: Nov 26 2010, 05:07 PM

ერთი ადამიანი შემიყვარდა მეტისმეტად მორწმუნე,ახლო მეგობრები ვიყავით ზალიან.მის გამო ლამის ცხოვრება დავინგრიე,იმდენათ მიჭıრდა უიმისოთ ცხოვრება.ვხედავდი რომ მის გარეშე სიცოცხლე მობეზრებული მქონდა და თავს რაგაც ცუდს დავმარტავდი.ტავმოძულეებულ ადამიანს უმცıრესი მანზილი აშორებს უფსკრულში გადაჩეხვისგან.ამ მდგომარეობაში მყოფი ადამიანისთვის ზურგშექცევა ,ხელის არ გაწოდება არა თუ მორწმუნე ადამიანის ურწმუნოსტვისაც კი მıუღებელია.და ამıნც ასე მოხდა.ასეთ რწმენიტ მცხოვრებ ადამიანში არ აგმოჩნდა არც თანაგრზნობა,არც სიყვარული მეგობრისა,არც სიყვარული როგორც მოყვასისა,ისე გამწირა,ზუგი მაქცია და შეეგუა ჩემს დაღუპვას. უფლıს მოყვარულı ადამიანი მოყვასის სიყვარულში გამოიცდება,ვისაც უფალი უყვარს ის არასოდეს დაუშვებს მის გვერდით მყოფი ადამიანს ზურგი აქციოს ,ხელი არ ჩაშჭიდოს დასაღუპად განწირულ ადამიანს.
,,როცა შენს გვერდით მდგომი მოყვასი არ გიყვარს,რომელსაც ხედავ,მე,უფალს როგორ შემიყვარებ როცა თვალითაც არ გინახივარ,,

პოსტის ავტორი: მხევალი ნინო თარიღი: Jan 12 2014, 11:35 PM

აბა, გაოცოცხლდა თემა სიყვარულზე!!

დავივიწყეთ გზააბნეული მრევლი გაბრიელ ბერის საფლვაზე, დავივიწყეთ სუროგაცია-გამოცდები, ღიპიან-ჯიპიანები და სხვა მავალი!!!

მოდით აქ, უნდ აგაკოცოთ : ) ) ) ) )

პოსტის ავტორი: MIRDAT თარიღი: Jan 13 2014, 12:25 AM

ეს ყველაფერი კარგი, მაგრამ რა უნდა ვაკეთოთ ამ თემაში მაინც ვერ მივხვდი, სასიყვარულო პოსტები უნდა ვწეროთ? თუ რავი...

პოსტის ავტორი: Alterego თარიღი: Jan 13 2014, 03:29 AM

ლავ იუ ოლლ <3 ) ესე მოკლედ რა )

პოსტის ავტორი: MIRDAT თარიღი: Jan 13 2014, 03:56 AM

კისს იუ ოლლ )