ვინმემ თუ მოსიმინეთ?, გიორგობაზე სამებაში... |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
ვინმემ თუ მოსიმინეთ?, გიორგობაზე სამებაში... |
დათიკო |
Nov 24 2006, 05:24 PM
პოსტი
#1
|
დათიკო ჯგუფი: Members პოსტები: 3,383 რეგისტრ.: 24-July 06 მდებარ.: ვეიკი წევრი № 10 |
გიორგობის დრესასწაულზე, როდესაც წირვა უკვე სრულდებოდა, შესრულდა რაღაც საერო ნაწარმოები, რომელიც საოპერო არიას უფრო წააგავდა.
მინდა ჩემი პირადი ემოცია გამოვხატო, ამ მუსიკის მოსმენის გამო. არ ვიცი, სხვას როგორი რეაქცია ჰქონდა, მაგრამ მე კინაღამ გული გამისკდა. ეს იყო ბელკანტოს მანერით შესრულებული გულისგამაწვრილებელი ქალის სოლოებით შესრულებული საგუნდო ნაწარმოები, დატვირთული ისეთი დინამიკით რომ სად შევმძვრალიყავი არ ვიცოდფი. როგორც კლასიკურ საოპერო ნაწარმოებსაც, ძალიან დაბალ შეფასებას მივცემდი. მითუმეტეს როდესაც ის ქვეყნის ყველაზე დიდ ტაძარში უდიდეს დრესასწაულზე სრულდება. ეჭვი მაქვს რომ მისი ავტორი კეჭაყმაძე ან ვინმე მეის მაგვარი კომპოზიტორია. და საერთოდ, ძირს (შერეული გუნდების) სიონური გალობა! არ მესმის ამისთანა უმდიდრესი საგალობლების ფოლნზე, რაც ჩვენ გაგვაჩნია, რად უნდა იყოს მცდელობა ტრადიციაში ასეთი მდარე ხარისხის მუსიკის დამკვიდრებისა? ეხლა ვკითხულობდი სტატიას გაზეთში ”ქართული გალობა”: ”ათწლეულების მანძილზე თბილისის სიონის საკათედრო ტაძარში არატრადიციული შემადგენლობის გუნდი ასევე არატრადიციულ და არაქართულ საგალობლებს ასრულებდა...” რასაც მოსდევს ინტერვიუ სიონის საკათედრო ტაძრის ვაჟთა გუნდის რეგენტთან ნოდარ კიკნაძესთან, რომელიც აცხადებს რომ ეს გუნდი უწმინდესის ლოცვა-კურთხევით შეიქმნა და თავიდანვე ემსახურებოდა ტრადიციული, ძველი ქართული გალობის აღდგენას. რამდენად სრულდება ეს კურთხევა სიონში? ახლა კი სამების ლავრაშიც გადავიდა საოპერო მანერით შესრულებულ სიმღერათა დამკვიდრების მცდელობა. ეს არაა ჩემი ახირება და ჩემი პირადი გემოვნების დაუკმაყოფილებლობის პროტესტი, არამედ გულისტკივილია, იმის გამო, რომ მიუხედავად უმაღლესი კურთხევისა და ათასობით ულამაზესი კანონიკური საგალობლის არსებობისა, მაინც სრულდება ტაძრებში საერო სიმღერები ე.წ. ბელკანტოთი (საოპერო მანერით). რადგანაც ამ ფორუმზე პოსტავს ჯამბაკური, რომელიც ქართული გალობის ეროვნეული ცენტრის თანამშრომელია, ამიხსნას თუ რატომ ხდება ასე? ვის ხელშია დღეს ქვეყნის უდიდეს ტაძრებში გალობათა შესრულების ბერკეტები. ბატონ ანზორ ერქომაიშვილის ფრაზა მახსენედება - ამ კეჭაყმაძეს მრავალჟამიერების კონვეერი აქვს ჩართული და მოაქვს და მოაქვს ახალ-ახალიო. 12 მრავალჟამიერო მოგვაწოდა ამ ბოლო პერიოდშიო. გასაგებია რომ კომპოზიტორს ვერ დაუშლი სიმღერის დაწერას, მაგრამ რატომ არიან ვალდებულები შეასრულონ ასეთი სიმღერები ეკლესიებში ეს არ მესმის. მითუმეტეს რომ იმდენი ულამაზესი საგალობელი გვაქვს, რომელთა მოსმენაც ძალიან ბევრს გაუხარდებოდა და განსხვავებით თანამედროვე კომპოზიტორებისა ისინი წმინდა მამების მიერ არის შექმნილი. და მერე გვიკვირს ანუშკასნაირები რატომ აღმერთებენ ფსევდო-კანონიკურ გალობასო. აგერაა ბატონი ერთ-ერთი მიზეზი. ამ სიმღერის მოსმენის მერე ნამდვილად არ მიკვირს ასეთი ხალხის გულისწყრომა ჩვენს ტაძრებში აღვლენილი წირვის საგალობლების მიმართ!!! |
N. R. |
Jul 9 2007, 10:31 PM
პოსტი
#2
|
nino razmadze ჯგუფი: Members პოსტები: 3,150 რეგისტრ.: 1-May 07 მდებარ.: tiflisi :) წევრი № 1,805 |
Cecxladze I
გეთანხმები, მე ამ დამოკიდებულებას დილეტანტიზმი ვუწოდე. კეჭაყმაძე მართლაც გენიოსი ქართველი კომპოზიტუროა, თუმცა როცა საუბარია მისი ნაწარმოებების ტაძარში შესრულებაზე, მეც წინააღმდეგი ვარ! მაგრამ ამის გამო ამ ადამიანის შემოქმედება არ შეიძლება შევადაროთ რესტორნის მუსიკას ზებედე ფალიაშვილი ადგა და გადააკეთ გადმოაკეთა საგალობლები და მივიღეტ სიონური გალობა. სიონური გალობა ნამდვილად არაა ის, რაც ფალიაშვილმა გადააკეთა, ,,რომელი ქერუბინთას, ,,მოვედით თაყვანი ვსცეთს" და ,,შენ ხარ ვენახის" გარდა არაფერს გალობდნენ ფალიაშვილისას, ისიც არასაკმარისი ხმების რაოდენობით გამოჰქონდათ, ექვსხმიან და რვახმიან საგალობლებს 3-4 ხმაში ასრულებდნენ მომიტევეთ თუ სწორი არ ვარ მაგრამ რამდენადაც მახსოვს ფალიაშვილი მართლმადიდებელიც კი არ იყო, იგი კათოლიკე იყო, ალბათ აქედან გამომდინარე ამბობთ რომ არ უნდა იგალობებეოდეს ეკლესიაში თუ რატომ? არამართლმადიდებელი ადამიანის ჩვენი ეკლესიის მუსიკალური კულტურის საქმიანობაში მონაწილეობის შესახებ საინტერესო ჩნობას ვხვდებით ქუთაისის ,,ძველი ქართული გალობის აღმადგინებელი საზოგადოების’’ (1919-20წლები) წესდებაში: $2 - ,,საზოგადოებაში მონაწილეობა შეუძლია მიიღოს ყველამ განურჩევლად სარწმუნოებისა, ეროვნებისა, სქესისა და წლოვანებისა.’’ რაც შეეხება რატომ არ უნდა იგალობებოდეს, ზემოთ, ვრცელ პოსტში მიწერია, ბოლო, და ბოლოს წინა აბზაცები -------------------- მგონი რაღაცა ხდებაო..... მარა რა ვიცი, რა ვიცი.......... :D
|
Sotiris |
Jul 14 2007, 02:02 AM
პოსტი
#3
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,567 რეგისტრ.: 3-November 06 წევრი № 382 |
არამართლმადიდებელი ადამიანის ჩვენი ეკლესიის მუსიკალური კულტურის საქმიანობაში მონაწილეობის შესახებ საინტერესო ჩნობას ვხვდებით ქუთაისის ,,ძველი ქართული გალობის აღმადგინებელი საზოგადოების’’ (1919-20წლები) წესდებაში: $2 - ,,საზოგადოებაში მონაწილეობა შეუძლია მიიღოს ყველამ განურჩევლად სარწმუნოებისა, ეროვნებისა, სქესისა და წლოვანებისა.’’ იმ ეპოქისთვის ტიპიური ფრაზაა. მაშინ მოდა იყო იმის საჩვენებლად, რომ ქართველები მსოფლიოში ყველაზე შემწყნარებელი ერი ვართ, იმდენად შემწყნარებელი, რომ ზოგი წმიდანი არამართლმადიდებელი გვყავდა, მაგ. მონოფიზიტი ასურელი მამები, ნესტორიანი ევსტათი მცხეთელი და ა.შ. ბუნებრივია გალობის მეცნიერული შესწავლის საკითხში უცხოური ნაშრომების გამოყენებაში ცუდი არაფერია, მაგრამ როდესაც ეკლესიაში მსახურებაზე გუნდს ხელმძღვანელობს კათოლიკე (ასე იყო ფალიაშვილის შემთხვევაში), ამას არ ვიცი რა დავარქვა. ეკუმენიზმი გალობის ნიადაგზე? -------------------- მძიმეწონოსანთა კატეგორია.
ქარის წისქვილებს არ ვებრძვი, კომერციულ საქმიანობაში ვიყენებ მხოლოდ: ქატო იქა, ფქვილი აქა. |
N. R. |
Jul 14 2007, 02:47 AM
პოსტი
#4
|
nino razmadze ჯგუფი: Members პოსტები: 3,150 რეგისტრ.: 1-May 07 მდებარ.: tiflisi :) წევრი № 1,805 |
იმ ეპოქისთვის ტიპიური ფრაზაა. მაშინ მოდა იყო იმის საჩვენებლად, რომ ქართველები მსოფლიოში ყველაზე შემწყნარებელი ერი ვართ, იმდენად შემწყნარებელი, რომ ზოგი წმიდანი არამართლმადიდებელი გვყავდა, მაგ. მონოფიზიტი ასურელი მამები, ნესტორიანი ევსტათი მცხეთელი და ა.შ. ბუნებრივია გალობის მეცნიერული შესწავლის საკითხში უცხოური ნაშრომების გამოყენებაში ცუდი არაფერია, მაგრამ როდესაც ეკლესიაში მსახურებაზე გუნდს ხელმძღვანელობს კათოლიკე (ასე იყო ფალიაშვილის შემთხვევაში), ამას არ ვიცი რა დავარქვა. ეკუმენიზმი გალობის ნიადაგზე? მეორე წინადადებაში ვერ გეთანხმები, მე სხვანაირად ვიტყოდი, ამ ეპოქისთვის (XIX საუკუნე და XX-ს დასაწყისი) დამახასიათებელი იყო დიდი ეროვნული სულისკვეთება. ეს გამოვლინდა ლიტერატურაში, ხელოვნების სხვადასხვა დარგებში, ჭეშმარიტად ეროვნული საქმეების კეთებაში. ამგვარ პირობებში გალობის მესვეურნი ასეთ კომპრომისზე წავიდნენ, ჩემი აზრი ეს კონკრეტული დადგენილებაც სწრორედ ფალიაშვილის გამო უნდა მიეღოთ. არ ვიცი, მე პირადად არ მიმაჩნია გამართლებულად ეს საქციელი, მაგრამ რაც შეეხება ფალიაშვილის შემოქმედებით მიმართულებას, იგი ქართულ კულტურაზე დიდად შეყვარებული, და ქართული კულტურის დიდი მოამაგე იყო. ალბათ ეს გაითვალისწინეს რაც შეეხება მონოფიზიტობის თემას, ეს საკითხი დიდი ხანია ძალიან მაინტერესებს, არის ამ თემაზე ჩვენთან, ფორუმში საუბარი? თუ არ არის იქნებ გვესაუბრა? ლიტერატურა წაგვეკითხა, ერთმანეთისთვის გაგვეზიარებინა და ა.შ. ამით მაშინ დავინტერესდი, როცა ვახტანგ გორგასალზე მითხრეს მონოფიზიტიაო, და თან ეს წავიკითხე სალექციო კურსისთვის განკუთვნილ კონსპექტში, და ლკექტორს იმისთანა შევასკდი რომ მეტი არ შეიძლება. ვერ წარმოვიდგინე, წმინდანად აღიარებული მეფე რატომ უნდა ყოფილიყო მონოფიზიტი. როცა მივხვდი რომ მართლა ყოფილა, ჩემი ზედაპირული ცოდნით დავასკვენი, რომ შესაძლოა მაშინდელი და დღევანდელი აღქმა მონოფიზიტობისა იყო განსხვავებული, სხვა ახსნას ვერ ვუძებნი -------------------- მგონი რაღაცა ხდებაო..... მარა რა ვიცი, რა ვიცი.......... :D
|
მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 10th May 2024 - 08:57 PM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი