IPB

სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )

საეკლესიო ბიბლიოთეკა

208 გვერდი V « < 130 131 132 133 134 > »   
Reply to this topicStart new topic
> მონოზონნი(სამონაზვნო წესით ცხოვრება), რაოდენ დიდი ყოფილა მონაზვნობის პატივი...
marine
პოსტი Jan 12 2020, 11:42 AM
პოსტი #2621


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



***

მოვედი, დედაო,
მხდალი და ფერმკრთალი,
მიწის ღონიერმა მეწყერმა წამიღო...
ბავშვივით წრფელი ვარ და მაინც ვერაგი,
თქვენ უნდა გამიგოთ!

ვევნები... ღიმილს კი ვერაფრით ვივიწყებ,
მაგიჟებს აპრილის საღამოს სუნთქვა,
ტალანდოს რაკუნში მაცხოვარს ვუღიმი,
იქნებ, მიშველოთ და
გამიგოთ უნდა!

გაზაფხულს მოვყევი კაბების ფრიალით,
გზა და გზა დაღვრილი აპრილი ვაგროვე,
მინდვრის ყვავილებით ოცნება შევკონე
და ისიც მაცხოვრის ფეხებთან დავტოვე...

ჩემს სულს რა ვუთხარი,
დედაო, გული კი
საშინლად ლამაზი ცოდვისთვის მაქეზებს!
თქვენს ძაძებს ვემთხვევი
და ხელებს გიკოცნით!
უნდა მაპატიოთ, დედაო!
გაგენდეთ...

/ნუციკო დეკანოზიშვილი/


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 13 2020, 12:44 PM
პოსტი #2622


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"თუ არ შეგიძლია მოსწყდე სოფელს, მაშინ იღვაწე, რათა, ყოველ შემთხვევაში, შენში აღმოფხვრა სიბრძნე ამა სოფლისა."


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 14 2020, 10:58 AM
პოსტი #2623


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"[მღვდელომონაზონი ვასილ ფირცხელავა] ბოლოს ისე ასკეტურად ცხოვრობდა, მხოლოდ ყურძენს მიირთმევდა. ვუყურებდი, გამჭვირვალე სხეული ჰქონდა, როცა ქადაგებდა, მისი სხეული მზის სხივებს ატარებდა. ანგელოზი იყო, მუდმივად მლოცველი წმინდანი".

/წმინდა გაბრიელ ბერი/


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 15 2020, 01:55 PM
პოსტი #2624


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"კურთხეული კინოვია, კურთხეული კინოვია", - ამის გამეორება სჩვეოდა, განსაკუთრებით ღირსმოწამებრივი აღსასრულის წინ, კურთხეულ მონაზონ იაკობს. ის იყო კანდელი წმინდა დიონისეს მონასტრისა, მოსაგრე ლოცვისა და მუშაკი ნეტარი მორჩილებისა, დიდება ათონისა და მაგალითი კინოვიელი მონაზვნებისთვის.
მას პოლიტექნიკური ინსტიტუტის დიპლომი ჰქონდა, მაგრამ სწორედ აქ, სათნოებათა უნივერსიტეტში, სათნო ეყო იგი უფალს და მოიპოვა მადლი"


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 16 2020, 12:25 PM
პოსტი #2625


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



„მასზე [ღირსი ელადი] ამბობდნენ, რომ ოცი წლის მანძილზე თავდახრილი იარეობდა და ტაძრის სახურავისთვის ერთხელაც კი არ შეუვლია თვალი, საზრდოდ კი მხოლოდ მცირედი პური და მარილი ჰქონდა“


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 17 2020, 12:20 PM
პოსტი #2626


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"წმინდა პიროვნება გახლდათ ზოგრაფის ბულგართა მონასტრის ერთ-ერთი იღუმენი, წარმოშობით ბულგარელი. მას სახე უბრწყინავდა. ორმოცი წლის მანძილზე თავისი ბერდიდი სახელით არ მიმართავდა. ოცი წელი წერდა ერთ წიგნს და როცა დაასრულა, ბერდიდს აჩვენა, მან კი, მორჩილის გამოსაცდელად, მკაცრად უთხრა, - ეს წიგნი კარგია ცეცხლის დასანთებადო. ბერდიდმა წიგნი აიღო, მაგრამ ცეცხლში არ შეუგდია, ხოლო როცა წარდგა უფლის წინაშე, იგი მის წიგნებს შორის დამალული ნახეს"


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 18 2020, 01:04 PM
პოსტი #2627


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"თუ იპოვე ბერდიდი, სამოთხე გიპოვია. მორჩილება ღვთისკენ მიმავალი ყველაზე მოკლე და გონივრული გზაა. ეცადე, იპოვო იგი და მისით დატკბე. აი, მაშინ სასწრაფოდ გაიქეცი და შენი აბგა ღვთის ნიჭებით აავსე"


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 19 2020, 03:36 PM
პოსტი #2628


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"თუ რაიმე გამოუსწორებელ ნაკლოვანებებს უდაბნოში თან წავიღებთ, ისინი მხოლოდ დაფარული იქნება ჩვენში და არა - აღმოფხვრილი."

/წმიდა კასიანე რომაელი/


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 20 2020, 02:58 PM
პოსტი #2629


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"ბერ - მონაზვნობა პირველ ფაზაში - ფარული ვნებების გამჟღავნების მეთოდია, შემდეგ კი - სამკურნალო აღზრდის სახე, ბოლოს - ხორციელდება სათნოება და იწმინდება გული."

/ათონელი ბერი გაბრიელი/


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 21 2020, 11:54 AM
პოსტი #2630


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"მონაზვნობა განწმენდილი ხორცი, წმინდა ბაგე და განათლებული გონებაა."


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 22 2020, 12:09 PM
პოსტი #2631


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



ბერი ეფრემ ფილოთეველი


„ჩემი ცხოვრება ბერ იოსებ ისიხასტთან“


ბავშობა

"ბერი იოსების სამშობლო კიკლადის არქიპელაგის პატარა, მშვიდი კუნძული პაროსია. განთქმულია მონასტერ ლონგოვარდით და დედოფალ ელენეს მიერ მეოთხე საუკენეში აგებული სტოვრატის ღვთისმშობლის ტაძრით. ეგეოსის ზღვაში მდებარე ამ კუნძულზე ერთი ქალაქი და რვა სოფელია. კუნძულის ცენტრში, პატარა სოფელ ლევკიში დაიბადა ბერი იოსები.

ამავე სოფელში, 1871 წ. დაიბადა დედამისი, მარია. 17 წლის დაქორწინდა მისსავე თანატოლ ლეონარდ ზუმისზე, რომლის მშობლებიც ოდესიდან იყვნენ გადმოსახლებულნი. მათ შეეძინათ ვაჟი მიხაილი და კიდევ ერთი ბავშვი, რომელიც მალევე დაიღუპა. 2 წლის შემდეგ ლეონარდიც გარდაიცვალა. მარია მეორედ დაოჯახდა 4 წლით უფროს, ღარიბ, გაუნათლებელ, უაღრესად კეთილშობილ და მოკრძალებულ მიწათმოქმედზე - გიორგი კოტისზე. მამის კეთილი თვისებები მემკვიდრეობით დაჰყვათ შვილებსაც. მძიმე პირობებისა და სამედიცინო დახმარების უქონლობის გამო ცხრა ბავშვიდან სამი მალევე გარდაიცვალა. მომდევნო გოგონებს დაარქვეს: ერგინა და მარუსო. 1897 წ. ორ ნოემბერს შეეძინათ ვაჟი ფრანცისკი, შემდეგში - ბერი იოსები. მომდევნო სამ ვაჟს დაარქვეს: ემანუილი, ლეონარდი და ნიკოლაი (ბერობაში - ათანასე). მალევე, ორმოცი წლის ასაკში მათი მამა გარდაიცვალა.

სოფლის ბიბლითეკის პირდაპირ მდებარე პატარა სახლის ქვის რვასაფეხურიანი კიბით შეხვიდოდით ორ პატარა ოთახში, ზომით 3.5x2.5 მეტრზე. პირველი მათგანი დიდი ფანჯრით სტუმრების მისაღებიც იყო და მშობლების საძინებელიც, მეორეში კი - სამზარეულო და ბავშვების საძინებელი. აქ 17 წელი გაატარა ფრანცისკმა, მშობლებთან და ექვს და-ძმასთან ერთად. მოთმინებით და ურთიერთსიყვარულითიტანდნენ სიძნელეებს და სივიწროვეს. ამ სახლში ახლა მომცრო სავაჭროა."

/გაგრძელება იქნება/


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 23 2020, 01:16 PM
პოსტი #2632


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



ერში

"ბერი იოსების დედას - ჭეშმარიტად მორწმუნე ადამიანს ხილვები ჰქონდა ღვთის მსახურებისა და ტაძრის დასუფთავების დროს, მაგრამ უბრალო და ფაქიზი სულის მქონეს ეგონა, რომ მათ ყველა ხედავდა. ერთ-ერთი მათგანია: მტირალი ფრანცისკის გვერდით მწოლიარე დედამ შეამჩნია, რომ სახლის სახურავი გაიხსნა და გამოჩნდა მშვენიერი ახალგაზრდა. მის სხივმოსილებას მარიამ თვალი ვერ გაუსწორა. ანგელოზი ახალშობილს დაფით ხელში მიუახლოვდა და მისი სახელი ჩაიწერა. შეშფოთებულმა და გაკვირვებულმა დედამ კითხა:

- რას აკეთებ? რატომ ჩაიწერე ჩემი ვაჟის სახელი?

- ჩავიწერე, რადგან მეუფეს სჭირდება.

- არა! ვერ წაიყვან, ჩემია!

- გეუბნები, უკვე ჩავიწერე.

ორი ახალშობილის დაკარგვის მწარე გამოცდილების მქონე დედამ იფიქრა, ფრანცისკიც მალე მოკვდებაო და ანგელოზის გახსნებისას ხშირად ტიროდა. ბავშვი კი გაიზარდა და მარია მიხვდა ხილვის მნიშვნელობას: ციური მეუფე მას ბერული ომისკენ მოუწოდებდა. მეორეჯერ, მან ფრანციკს გაუზიარა ჯოჯოხეთის ხილვის საშინელება, სადაც ადამიანები ლობიოსავით იხარშებოდნენ, ზედაპირზე ამოდიოდნენ და კვლავ იძირებოდნენ...

ცოდვილობის განცდისა და თვითგაკიცხვის ღვთივსულიერი ნიჭი მარიას შვილებსაც დაჰყვათ. ალბათ ამით აიხსნება, მათი საოჯახაო ფოტოების ნაკლებობა. თვითონ გაურბოდა ფოტოგრაფირებას და შვილებსაც ამასვე ურჩევდა. დედისა და ფრანცისკის თითო ფოტოა შემორჩენილი."

/გაგრძელება იქნება/


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 24 2020, 01:10 PM
პოსტი #2633


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"ბავშვი ძალიან ხალისიანი, გონიერი და დამჯერი იყო. მისი ცელქობით გაბრაზებული მამის მუქარაზე: „უნდა გაგლახოო“ არც ეურჩებოდა, არც გაურბოდა და არც ყვიროდა, არამედ მორჩილად თავდახრილი მიდიოდა მამასთან. ამ საქციელით გულმომბალი, მორწმუნე და გულკეთილი მამა ამბობდა: „მაგ თვინიერების გამო შენი დასჯის სურვილს ვკარგავო“.

იმ ეპოქაში ერის ადამიანები ძალიან ღვთის მოსავნი იყვნენ. ბერი იხსნებეს: „პატარებს გვარიგებდნენ, დიდმარხვაა ბევრი არ იცინოთ, არ იცელქოთ - წმინდა პერიოდიაო“.

1904 წ. ფრანცისკი დაწყებითი სკოლის პირველ კლასში შევიდა, მისი მასწავლებელი ფლორინის ცნობილი მიტროპოლიტის, ავგუსტის დედა სოფია პემპსიადუ - კანდიოტუ იყო. ამ სკოლის სწავლების მეთოდიკა ურთიერთგანათლება ყოფილა. ყველა კლასის მოსწავლე ერთ აუდიტორიაში იჯდა და უფროსკლასელები უმცროსებს ეხმარებოდნენ.

ამას მარტივი ახსნა აქვს: სასოფლო თემს სკოლისთვის შენობები არ ჰყოფნიდა. ფრანცისკი საზრიანი და ნიჭიერი მოსწავლე იყო, სკოლაშივე ამზადებდა გაკვეთილებს. სკოლის არქივის ჟურნალიდან ირკვევა, რომ ფრიადოსანია. სწავლის გაგრძელების საშუალება რომ ჰქონოდა, მაღალ საზოგადოებრივ მდგომარეობას მიაღწევდა. მაგრამ მეოთხე კლასელს მამა გარდაეცვალა და ოჯახის დასახმარებლად სწავლა მიატოვა.

დასავლეთელი მოგზაურების გადმოცემით XX საუკუნის დასაწყისის ბერძნული სოფლების ყოფა ჰომეროსის ეპოქის პატრიარქალური უბრალოებით ხასიათდებოდა. პატარა მთიან სოფელ პაროსშიც ჭირდა ცხოვრება. მისი ერთადერთი სიმდიდრე ლიხნიტი, ანუ პაროსის თეთრი მარმარილოს მცირე საბადო იყო.

სოფელი თავს ირჩენდა ხორბლითა და წვრილფეხა პირუტყვით. 1907 წ. მამა გარდაეცვალათ. მძიმე იყო მარიას ხვედრი, 36 წლისამ 2-ჯერ დაქვრივება და 4 შვილის სიკვდილი გამოსცადა.

ფრანცისკი ყოველგვარ საოჯახო საქმეს ასრულებდა: აგროვებდა საკვებად ვარგის ველურ ბალახს, შურდულით ნადირობდა სკვინჩაზე, შინ მობრუნებული სადილს ამზადებდა. ასე იკვებებოდნენ.

ბერი იოსები იგონებს: „ერთი წყვილი ქათამი გვყავდა. მათ კვერცხებს ვცვლიდით სარდინებში. კვერცხს რამდენად გაყოფ? სარდინები კი შეგიძლია დაჭრა... იკვებებოდნენ თხის რძითაც."

/გაგრძელება იქნება/


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 25 2020, 12:07 PM
პოსტი #2634


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"1932 წ. მისი ძმა ნიკოლაი ბერად აღიკვეცა და ძმასთან ერთად მოღვაწეობდა. დანარჩენები დაოჯახდნენ. კიდევ ორი ნათესავი: მისი დის ერგინას ქალიშვილი ვარვარა აღიკვეცა მონაზვნად და იღუმენია ვრიენა გახდა. დიდი სიყვარულის გამო მას ფრანცისკი „ჩემი სულის სულს“ ეძახდა. მეორე კი მისი ძმის ცოლი მარია 1975 წ აღიკვეცა მირდიტიოტისის ღვთისმშობლის მონასტერში მელანის სახელით. იგი 1997 წ. გარდაიცვალა. დედა მელანია იგონებდა: რომ ფრანცისკი ბავშობიდან გამოირჩეოდა სულის განსაკუთრებული სიფაქიზით და სულიერებით. ოჯახში მიხვდნენ, რომ ბავშვი ღვთის რჩეული ჭურჭელი გახდებოდა.

მოგვიანებით როდესაც ფრანცისკი ათენიდან წმინდა მთაზე გაემგზავრა, დედამისიც გადასახლდა ათენში, რათა ახლოს ყოფილიყო საყვარელ შვილიშვილთან ლეონარდ ზუმისთან - მისი სიყრმის შვილის მიხაილის შვილთან პირველი ქორწინებიდან. უკვე ბერობაში მყოფმა ფრანცისკმა ისინი ორჯერ ინახულა. ლეონარდი გააკვირვა თავისი ბიძის მადლიანმა სიტყვებმა. ძალზე შთამბეჭდავი იყო, რომ ბიძა გარშემომყოფებთან არ საუბრობდა სულიერებაზე, რადგან მათ სულიერება არ აინტერესებდათ. ვაჟის ნათელი მაგალითით შთაგონებული მარიაც მონაზვნად აღიკვეცა. ბერი იოსები ესწრებოდა პროცესს, როცა დედამისმა დიდი სქემა შეიმოსა აგაფანგელას სახელით. მარია რვა წლის შემდეგ 1937წ. გარდაიცვალა 66 წლის ასაკში."

/გაგრძელება იქნება/


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 26 2020, 12:53 PM
პოსტი #2635


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



(გაგრძელება)

ათენში

"1914წ. 17 წლის ფრანცისკი დედამ ათენში გაგზავნა მუდმივ სამსახურში. იგი პორტპირეიდან გარეუბან ლავრიონში დასახლდა დეიდამის ალექსანდრასთან და გამდიდრებისა და ოჯახის დახმარების მიზნითმოწყურებული დაეწაფა საქმეს. „უპოვარებითა და სიღატაკით ყელამდე ავივსე, სიკვდილი ან გამდიდრება!“ მუშაობდა შეძლებულ ოჯახებში მცხობელად, მზარეულად. მოგვიანებით ეს ცოდნა გამოადგა წმინდა მთაზე. რამდენიმე თვის შემდეგ ქალაქის რკინიგზაზე კონდუქტორად მოეწყო. ხალხმრავლობისას ბევრი მგზავრი ფულს კი უხდიდა, მაგრამ სიჩქარეში ბილეთს არ ართმევდნენ. ფრანციკს შეეძლო უბილეთო მგზავრების ფული თვითონ დაეტოვებინა - მას ამას ვერავინ გაუკონტრლებდა. ამის მიუხედავად ბილეთებს წერდა, შემდეგ ყრიდა. მოგვიანებით, ბერობაში თავისი საქციელი ასე ახსნა: „სინდისს ვერ ვუღალატებდი - კომპანიის წარმატება ხომ გაყიდული ბილეთების რაოდენობაზე იყო დამოკიდებული. მათ კუთვნილ თანხას ჯიბეში ხომ ვერ ჩავიდებდი?“ ამის მიუხედავად დღის ბოლოს 50-60 დრაჰმა ზედმეტად რჩებოდა, რაც მისი თვიური ხელფასის ტოლი იყო. ღარიბი ახალგაზრდისთვის ეს საგრძნობი შემოსავალი იყო. ასე აჯილდოებდა უფალი ფრანცისკის პატიოსნებას.

სიჭაბუკემდე ფრანცისკმა თითქმის არაფერი უწყოდა ღვთის შესახებ. სრულიად არარელიგიურს დედისგან მრავალი სათნოება და ზნეობრიობა გადაეცა, ამიტომაც იყო სპეტაკი, გონიერი, სამართლიანი და პატიოსანი. ფულს უფრთხილდებოდა, თუმცა მოწყალებასაც გასცემდა. თვითონ გადაუხადა თანხა მონაზონს, რომელსაც ყურძნის შესაძენად ფული არ ყოფნიდა. მადლობის ნიშნად იღუმენიამ მონასტერში მიიწვია. როცა ფრანცისკმა შეიტყო რომ იქ ჭლექით დაავადებული ავადმყოფი ყავდათ, სამი ოქროს ლირა აჩუქა."

***
"18 წლის ფრანცისკი სამეფო ფლოტის სამსახურში გაიწვიეს. იქ მან კარგად შეიწავლა ცურვა. მოგვიანებით თვითონ ყვებოდა: ათეულში ყველას ვასწრებდი და წყალში შემხვედრი ყველა არსების მოკვლა შემეძლოო. ჩაყვინთულ მდგომარეობაში შეეძლო დარტყმით გაენადგურებინა მოწინააღმდეგე. ასე წვრთნიდნენ ფლოტში. კეთილსინდისიერი სამსახურისთვის ხელმძღვანელობისგან ჯილდოდ საათი მიიღო."


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 27 2020, 11:05 AM
პოსტი #2636


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



(გაგრძელება)

"ფლოტიდან დაბრუნებულმა დამოუკიდებლად დაიწყო მუშაობა - გახსნა მაღაზია და საზრიანობის წყალობით სავაჭრო აგენტი გახდა, დააგროვა ქონება. თუმცა სინდისთან კომპრომისზე არ მიდიოდა და უპატიოსნო გზებით გამდიდრებას ერიდებოდა.

მის ერთ-ერთ სათნოებას წარმოადგენდა სპეტაკი სული. დეიდა ალექსანდრას დიშვილის დანიშვნა სურდა, მაგრამ ფრანცისკი ძალზე ფრთხილობდა შემთხვევით არ შეხებოდა ქალიშვილს.

ფრანცისკი მამაცი ახალგაზრდაც იყო, იგი თვითონ იგონებდა: ახალგაზრდობაში ლომგული ვიყავი, შემეძლო ერთდროულად ბევრთან მეჩხუბა. ერთხელ ათენში ჩამოსულ უფროს ძმას ნიკოლაის სთხოვა სავაჭროს მიმიხედე საყიდლებზე მივდივარო. ძმა დასთანხმდა. უკან მობრუნებული ფრანცისკის გამჭრიახმა თვალმა დანაკლისი შეამჩნია. ძმამ აუხსნა: რუსმა ლტოლვილებმა შემოიარეს, მაგრამ არაფერი შეუძენიათ, მე ვიოლინოზე ვმეცადინეობდიო. ფრანცისკი მათ გაედევნა და ნახა 7-8 ადამიანი ნაქურდალს ინაწილებდა. არც კი დაფიქრებულა ნაქურდალი წაართვა და გალახა.

მოგვიანებით, თავის ფიზიკურ და სულიერ ძლიერებას საბერო ასპარეზზე უმკაცრესი ღვაწლისთვის იყენებდა. წმინდა მთაზე წასულმა საკუთარ თავს აღუთქვა: „როგორიც ერში ვიყავი, ისეთივე ვიქნები ეშმაკებთანო!“


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 28 2020, 12:22 PM
პოსტი #2637


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



(გაგრძელება)

მოქცევა ღვთისკენ

"ამჩნევდა რა ფრანცისკის უბიწო ცხოვრებას, უფლის საპოვნელად ღვთაებრივი სიზმრის სახით მას მოევლინა წყალობის სხივი, რის შესახებაც ასე ყვება: „მესიზმრა, ვითომ სასახლეს ჩავუარე. გვერდით ამომიდგა მისი მცველი ორი ოფიცერი და შიგნით შემიყვანეს. ვერაფერს მივხვდი ამიტომ გავაპროტესტე. ამიხსნეს, რომ საშიში არაფერია, მათ უნდა მივყვე, რადგან ასეთია მეუფის ნება. ჩვენ ავედით ულამაზეს, ყველა მიწიერ შენობაზე მაღალ სასახლეში. შემმოსეს ძვირფასი, ქათქათა სამოსლით და მითხრეს: „ამიერიდან შენ აქ იმსახურებ“ - და მეუფის თაყვანისცემა მიბრძანეს.

უცებ გამომეღვიძა. ნანახი და მოსმენილი ისე ჩამებეჭდა, რომ საქმიანობა კი არა, აზროვნებაც აღარ შემეძლო. შევწყვიტე მუშაობა და ვფიქრობდი, ვფიქრობდი. ჩემს შიგნით თითქოს უწყვეტად ჟღერდა ბრძანება „ამიერიდან შენ აქ იმსახურებ“. ჩემს არსებაშიც და გარეთაც ყოველივე გამოიცვალა. მიწიერი არაფერი მიზიდავდა, თუმცა არც ის ვიცოდი რა ვიხილე ან რა უნდა მეკეთებინა.“

ფრანცისკის სული მოიცვა სევდამ და მოწყენამ, ყველაფერი ამქვეყნიური გულს უმძიმებდა. სახლის მეპატრონის ქალიშვილებმა, შეიტყვეს რა - ამგვარი განწყობილების მიზეზი, დახმარების მიზნით წასაკითხად მისცეს „ახალი ეკლოგიონი“ - წიგნი წმინდათა ცხოვრებაზე. წაკითხულმა გააოცა ფრანცისკი. უჭირდა დაეჯერებინა ისეთ ადამიანთა არსებობა, რომლებიც მთელი სიცოცხლე მკაცრად იღვწოდნენ უფლისთვის და მისი შემწეობით ზეციურ ნიშნებსა და სასწაულებს ახდენდნენ."


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 29 2020, 01:14 PM
პოსტი #2638


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



(გაგრძელება)

"ასე მოვიდა მასთან უფლის ხსოვნა. უფალმა უძღვნა სინანული, კურთხევა, გაუხსნა გონება და ფრანცისკი საკუთარ სულზე დააფიქრა - დაიწყო სულიერი ასპარეზი, პირველად ჩააბარა ცრემლიანი აღსარება. გაუუცხოვდა ვაჭრობას, თვლიდა რა მას ცოდვად და დაბრკოლებად, მიატოვა დალუკმა-პურისთვის ეძებდა უბრალო , შემთხვევით სამუშაოებს. ეს სჭირდებოდა, რათა არაფერზე ეზრუნა და მთელი არსებით ლოცვას მისცემოდა. დანაზოგიდან მოწყალებას გასცემდა მამის სულის მოსახსენებლად.

რწმენასა და სინანულში განმტკიცების მიზნით მომლოცველობა დაიწყო. იმყოფებოდა კუნძულ კეფალინზე ღირსი გერასიმეს მონასტერში, კუნძულ თინოსზე არსებულ ღვთისმშობლის სახელობის ეკლესიაში, სადაც უწყვეტად აღესრულება სასწაულები. მათმა ნახვამ ფრანცისკი „ახალ ეკლოგიონში“ ამოკითხული ისტორიების ჭეშმარიტებაში დაარწმუნა.

გაურბოდა ხმაურიან ქალაქს და მიყრუებულ ადგილებში გულისყურით გაუბნევლად ლოცვას ცდილობდა. ათენიდან ჩრდილო - აღმოსავლეთით 16 კილომეტრში პენდელის მთებში, სადაც მაშინ არავინ ცხოვრობდა, იპოვა მიტოვებული მონასტერი. აინტერესებდა ფლობდა თუ არა მონასტრული ცხოვრების უნარს. ცდილობდა თავისი მწირი ცოდნის შესაბამისად ეღვაწა.

მონდომებით მარხულობდა მცირეოდენი პურით და რახათლუქუმით. ატარებდა უბრალო სამოსს. გასცემდა მოწყალებას, მოკლედ წმინდანებს ბაძავდა. სურდა მიებაძა მესვეტეებისთვის, ამიტომ ღამეებს ხეებზე ატარებდა. წმინდა დავით სოლუნელის მსგავსად ნუშის ხეზე მყოფს უნდოდა ლოცვაში გაეთენებინა, მაგრამ მარხვისა და ურვისგან დაუძლურებულს ჩაეძინა. დილით სიცივისგან გაფიჩხებულმა აღმოაჩინა, რომ არე-მარე თოვლს გადაუთეთრებია და ნამქერშია გახვეული. ამ თავგადასავლით გამხიარულებული გაჭირვებით ჩამოვიდა ხიდან.

ყმაწვილი საკვებისთვის ყოველდღე ჩამოდიოდა ქალაქში. ყიდულობდა ნახევარ შეკვრა ლუქუმს. მას დიდი კოლოფებით ყიდდნენ, თითოში ექვსი ნაჭერი იდო და კილოგრამზე მეტს იწონიდა. ერთხელ იფიქრა: ორი დღის სამყოფად მთელი კოლოფი შეეძინა, რომ ასეთ შორ მანძილზე ყოველდღე არ ევლო, მაგრამ ძალზე უყვარდა ტკბილეული და იმ დღესვე შემოეჭამა. მაშინ გადაწყვიტა ყოველდღე გარჯილიყო შორ გზაზე სიარულით და ერთი დღის ნორმა შეეძინა.

თანდათან ოსტატდებოდა გმირულ ღვაწლში. მოგვიანებით იგი თვითონვე წერდა: „ვცხოვრობდი ერში და იდუმალ აღვასრულებდი სისხლის დათხვევამდე მკაცრ, უმოწყალო გმირობებს. ვიკვებებოდი ორ დღეში ერთხელ - 9 საათის შემდეგ(დღის 3 საათია). პენდელის მთებმა და მღვიმეებმა შემაცნობინეს ფსალმუნის სიტყვები: „უძილ ვიქმენ და ვიყავ, ვითარცა სირი მხოლოი სართულსა ზედა“ (ფსალ. 101.7). მსურდა გამერკვია გავუძლებდი თუ ვერა წმინდა მთაზე ბერული ყოფის სიმძიმეს. ასე ვივარჯიშე რამდენიმე წელს, ორ დღეში ერთხელ კვებისთვის უფალს შენდობას ვთხოვდი და მსურდა წმინდა მთაზე დიდ მოღვაწეთა მსგავსად რვა დღეში ერთხელ მიმეღო საკვები.“

დარწმუნდა - რა თავის უნარებში, ორი წლის შემდეგ გადაწყვიტა პირველი შესაძლებლობისთანავე გამგზავრებულიყო. ათენში ერთ-ერთი დაბრუნებისას გაიცნო ბერი კარიესიდან და დახმარება სთხოვა. ასე აღმოჩნდა ათონის მთაზე. ხოლო მანამდე დააქორწინა თავისი და ერგინა, უმცროსს - მარუსოს აჩუქა მზითევი, თავისი დანარჩენი დანაზოგი სამოწყალოდ გასცა და 1921 წ დასაწყისში 24 წლის ასაკში, მიწიერ ვალდებულებათაგან თავისუფალი, ღვთისმშობელის კურთხეულ ბაღში გაემგზავრა."


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 30 2020, 11:49 AM
პოსტი #2639


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



(გაგრძელება)

მეორე თავი წმინდა მთაზე

მგზნებარე ახალბედა

"ფრანცისკმა მიზნად დაისახა ისეთი მოღვაწის მორჩილება, რომელსაც სიფხიზლესა და ლოცვაში მთელი ღამის გატარება შეეძლო, ვინც პურით კი არა, მცენარეულით იკვებებოდა, ამიტომ მაშინვე წმინდა მთის ნახევარკუნძულის სამხრეთ-დასავლეთი კალთის ფლატეებიანი, დამრეცი ფერდობების უდაბნოსკენ გაემართა. მეუდაბნოე მამათა სავანეები მის მთიან, უწყლო, ძნელადმისასვლელ ადგილებში მდებარეობს.

მიმოივლიდა ხეობებსა და მღვიმეებს, ეძებდა მოღვაწეთა და მეუდაბნოეთა კვალს, მწყურვალი ირემივით ეძებდა წყაროსთვალს სულიერი წყურვილის დასაამებლად (ფსალ. 41.2). ბერი იოსების სიტყვითვე: „ვეძებდი, ვტიროდი, ვუხმობდი ხიბლისაგან შეუცდომელ მოძღვარს, რომ მისგან ფუჭი და ამაო კი არა - მაცოცხლებელი სიტყვა გამეგო, მეპოვნა სულისთვის სასარგებლო ცხოვრების წესი.“

ფრანცისკმა ერშივე გამოსცადა თავი - შესძლებდა თუ არა ბერობას. უფლისმიერი განსწავლით, წიგნებით, საკუთარი ღვაწლით, თვითგამოცდით, მაშინვე ჩასწვდა ჭეშმარიტი ბერმონაზვნობის არსს. ისწრაფვოდა ისეთი მოძღვრისკენ, ვისგანაც ისწავლიდა მკაცრ ბერულ ცხოვრებას, ღვთაებრივ ჭვრეტას, ზებუნებრივ გამოცდილებას.

ის გვეუბნებოდა: „მონაზვნური ცხოვრება მარტო ერიდან გასვლასა და აღკვეცას არ გულისხმობს, ეგ ადვილია. მისი არსი ისეთი ბერის პოვნაა, რომელიც შეგასწავლის ღვთაებრივი მადლის მარგალიტის აღმოჩენისა და დაუფლების მეთოდს. ბერად არ ჩაითვლება, ვისაც არ შეუძლია სიფხიზლე, იესოს ლოცვა, სიფხიზლის გარეშე ვერ განიწმინდები. შესაბამისად გარეგნულად ვიქნებით ბერი, არსით კი - არა; მონაზვნობის მადლს ვერ შევიგრძნობთ, განახლება არ მოხდება."


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post
marine
პოსტი Jan 31 2020, 12:50 PM
პოსტი #2640


მ_ა_კ_ა
***

ჯგუფი: co-Moderators
პოსტები: 57,567
რეგისტრ.: 3-November 06
მდებარ.: გულის საკურთხეველი:)
წევრი № 381



"ფრანცისკმა ვერ მიაგნო წიგნებში ამოკითხულის მსგავს მოღვაწეს. იქნებ იმიტომ რომ ასეთები აღარ არსებობენ. იპოვა მამები, რომლებიც დღეში ერთხელ იკვებებოდნენ, მაგრამ არა მცენარეებით. გაიცნო ერთი, რომელიც მეცხრე საათის წესს იცავდა; რა თქმა უნდა ხორციელი გმირობაც სულიერი ბრძოლის კუთვნილებაა, მაგრამ აქ გადამწყვტი მაინც ზოგადი სულიერი ნებელობაა. ვისაც მატერიალური ღვაწლის კადნიერება გააჩნია, ის სულიერ ღვაწლშიც წარემატება.

ჭაბუკი ძლიერ დაამწუხრა ამ წარუმატებლობამ. მოგვიანებით თქვა: „მაშინდელი ჩემი განწყობა, ჩემი სულის კივილი მთებს დაამსხვრევდა. დღე და ღამე მოვთქვამდი, რადგან ათონის მთა არ დამხვდა იმგვარი - ძველი დროის წმინდა მამები რომ აღწერდნენ.“

ხელი არ ჩაუქნევია, არ დაუკარგავს იმედი, რომ ამგვარ სულიერ გმირს რომელიმე მღვიმეში იპოვიდა. მაგრამ ვერ იპოვა, ან იქნებ უცნობმა მოღვაწემ გამოჩენა არ ისურვა."


--------------------
"კ უ ს_ ნ ა ბ ი ჯ ე ბ ი თ_ ფ უ ძ ი ა მ ა ს_ მ თ ი ს კ ე ნ".
-------------------
"არც შექებით ვხდებით უკეთესნი და არც გაკიცხვით უარესნი." /არქიმანდრიტი რაფაელი (კარელინი)/
--------------------
"ფრაზა, რომელსაც ხშირად იყენებდნენ ძველი გადამწერები: "ჴელი მწერლისა მიწასა შინა ლპების და ნაწერნი ჰგიან".
User is offlineProfile CardPM
Go to the top of the page
+Quote Post

208 გვერდი V « < 130 131 132 133 134 > » 
Reply to this topicStart new topic
ამ თემას კითხულობს 5 მომხმარებელი (მათ შორის 5 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:

 



მსუბუქი ვერსია ახლა არის: 29th March 2024 - 05:10 AM

მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი

ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი