მონოზონნი(სამონაზვნო წესით ცხოვრება), რაოდენ დიდი ყოფილა მონაზვნობის პატივი... პარამეტრები

[marine]

“ამბა არსენი, ჯერ კიდევ მეფის სასახლეში ყოფნისას, ღმერთს ევედრებოდა: უფალო, მასწავლე, როგორ ვცხონდე, და მოესმა ხმა: “არსენ! კაცთაგან ივლტოდი და ცხონდები“. მონასტერში წასული კვლავ იგივე სიტყვებით ლოცულობდა ღვთის წინაშე და მოესმა ხმა, რომელიც ეუბნებოდა: „არსენ! გაიქეცი, დადუმდი, განმარტოვდი, რადგან ესაა უცოდველობის ფესვი“.

[marine]

„როცა გულისხმისყოფით დუმილი ცრემლით განმტკიცდება, მაშინ დაიდება მონაზვნის საძირკვლის ქვა, რომელზეც მომავალში საიმედო სახლი აიგება. იქ სული ნუგეშსა და სიხარულს იპოვის“

/ბერი ეფრემ ფილოთეველი/

[marine]

„მონაზონი თავმდაბალი უნდა იყოს, დაბლა დარჩეს და მაღლა არ ავიდეს. თავმდაბლობით ის ადვილად გადარჩება, მით უმეტეს, თუ მღვდელია... ოჰ! ორმაგი ტვირთია, მძიმეა. ძალზე ცოტაა კარგი მღვდელი. რატომ ისწრაფი წოდების მისაღებად? საკუთარი სულის ცხონება არ გინდა? შენ ათონზე საკუთარი სულის საცხონებლად მოხვედი და ახლა ადამიანთაგან დიდებას მოელი? იყავ უბრალო და თავმდაბალი“

[marine]

"რამდენი ადამიანია გარეგნულად ერისკაცი, შინაგანად კი მონაზონი!"

[marine]

„ჩვენი ისტორიიდან კარგად ვიცით, რომ ყოველი მონასტერი, ყოველი სულიერი სავანე არა მარტო სულიერი მოღვაწეობის ადგილი, არამედ დიდი მეცნიერული ცენტრიც იყო“

/ილია მეორე/

[marine]

"თანამედროვეთა თქმით, მამა არტემ გრიგორიატელი ღვთისმსახურებისას არასოდეს ჯდებოდა სტასიდიაზე ხანგრძლივი ღამისთევის ლოცვისასაც კი. იგი ნამდვილი სვეტი გახლდათ, შეუდრეკელი მოსაგრე ღვთისმსახურებისა და ლოცვისა."

[marine]

"ბაღიდან კალივისკენ ვირით ურთულეს აღმართ ბილიკს მიუყვებოდა [კონსტანტინოპოლის პატრიარქი კირილე], როცა ბერდიდმა საკუთარი თვალებით იხილა ორი ნათლით მოსილი ახალგაზრდა მონაზონი, რომლებიც ვირს ოფლს უმშრალებდნენ.

გაოცებულმა უსაყვედურა, - რატომ მე არ მანუგეშებთო. ანგელოზებმა უპასუხეს: - შენ არ იმსახურებ, რომ ნუგეშს გცემდნენ და ოფლს გწმენდნენ, რადგან არ გიშრომია ტვირთის გადასაზიდად, მთელი სატანჯველი ამ პირუტყვმა დაითმინაო.

ამის მერე პატრიარქმა თავი ანება ამ საცოდავ ვირს და სხვა მამებივით უდრტვინველად აჰქონდა ხოლმე ნივთები სკიტის ამ ციცაბო გოლგოთაზე, ნავმისადგომიდან კირიაკონამდე"

[marine]

„ბერმა დუმილის შემდეგ შემომხედა და ამ გამოხედვაში დიდი სიყვარული დავინახე; ასეთი სიყვარული მხოლოდ მონაზვნისგან შეიძლება გამოვლინდეს“

[marine]

„მამა ევსები მონასტერში არ ცხოვრობდა, მაგრამ მიუხედავად ამისა, ნამდვილი მონაზონი გახლდათ: მან სიცოცხლეში წმინდათა საზომს მიაღწია, როგორც საკვებში, ასევე ძილში, ლიტურგიის მსახურებაშიც, ქადაგებებშიც. თუ მან სხვა დანარჩენში სრულყოფილებას ვერ მიაღწია, ეს არც არის გასაკვირი; მარტოკაცისთვის ძნელია, ყველაფერში სრულყოფილი იყოს“.

[marine]

"მონასტერი ეკლესიის დედაბოძია. წინათ თითოეული მორწმუნე ადამიანი ცდილობდა, ყველა მარხვა გაეტარებინა მონასტერში. არ იყო ადამიანი, მონასტერში ერთი დღე მაინც არ ჰქონოდა გატარებული.

მონასტერში აღვლენილი ლოცვის ძალა იმდენად დიდია, რომ ადამიანის სულიერ ცხოვრებაში იწყება ფერისცვალება. ადამიანი, რომელიც ერთ კვირას დაჰყოფს მონასტერში, ეწყება თვალისა და გონების გახსნა - მისი ცოდვილი ბუნება იხსნება მის თვალწინ".

/მეუფე სერაფიმე ჯოჯუა/

[marine]

„მოძღვარს ბევრი რამ ევალება, მაგრამ მონაზონმა თავისი საქმე თვითონ უნდა შეასრულოს. მონაზონის სახეს მისი შრომის შედეგი წარმოაჩენს“

/იღუმენია ნინო (მაზანაშვილი)/

[marine]

“მძიმე დაბრკოლებებითაა აღვსილი მონასტრის ცხოვრება. ბერ-მონაზვნები პირისპირ შებმიან კაცობრიობის მტერსა და ცოდვების მთესველს“.

[marine]

“ - დედაო, რამდენი წელია მონასტერში ბრძანდებით? როგორ გადაწყვიტეთ, აგერჩიათ ეს ღვთის სათნო გზა?

- მონასტერში უკვე 20 წელია ვარ. ვსწავლობდი, ვმუშაობდი გარკვეული პერიოდი. შემდეგ დავანებე მუშაობას თავი და წავედი ეკლესიაში, ეკლესიიდან კი წამოვედი მონასტერში, რადგან მივხვდი, რომ ეს გზა იყო ჩემი არჩევანი. რაღაც გადატრიალებები და ხილვები არ მქონია. ძალიან მინდოდა მონასტერში ყოფნა და წამოვედი.
როდესაც ადამიანს მონასტერში წასვლა უნდა, სხვა რამეზე უკვე ვეღარ ფიქრობს, თორემ მზად მე დღესაც არ ვარ ამ ცხოვრებისთვის. გადაწყვეტილებას რომ იღებ, შემდეგ ამ გადაწყვეტილებას მოყვება მუდმივი განცდა, რომ შენ ამისთვის მზად არ ხარ, მაგრამ არც ზიარებისთვის არ ვართ მზად არასოდეს, თუმცა უფალი წყალობას გვაძლევს. უფლისგან მუდმივ წყალობას ვიღებთ, რადგან არასოდეს არ ვიმსახურებთ იმას, რაც გვეძლევა“

/იღუმენია მარიამი (მელიქიძე)/

[marine]

“მონაზვნური ცხოვრების სირთულე ხშირად ხელშესახები და თვალით დასანახი არ არის. ეს სირთულე შინაგანია, რასაც მონაზონი თავისი შრომით, ღვაწლით და უფალზე მინდობით უნდა ებრძოდეს“.

/იღუმენია ნინო (მაზანაშვილი)/

[marine]

„მდუმარება არის მონაზონთა წარმატება“

[marine]

"დიდი ლავრელი, ნიჭიერი ღვთისმეტყველი, მღვდელ-მონაზონი მამა ქრიზოსთომოსი საპატრიარქოში ეპისკოპოსად ხელდასხმისთვის გამოიძახეს. მაგრამ მან თავმდაბლობა არჩია, უმაღლეს საეკლესიო თანამდებობაზე უარი განაცხადა და თქვა: - მონაზვნის სკუფიას არ დავუტევებო!"

[marine]

"დიდი რამეა მონაზვნური ცხოვრება! ძალიან დიდი. ეს აღმატებული, საღვთო, პოეტური ცხოვრებაა. ეს საუცხოო ცხოვრებაა. მონაზონი შეიძლება იყოს მიწაზე, მაგრამ ვარსკვლავებში, უკიდეგანო სივრცეში მოგზაურობს. ის წარმოსახვით ღმერთს, ზეცას განიცდის. ცხოვრობს საუცხოო ცხოვრებით. ამ ცხოვრებას ანგელოზებრივს უწოდებენ და არის კიდეც. ნამდვილად ასეთი ცხოვრებაა"

/წმ. პორფირი კავსოკალიველი/

[marine]

„კვირაობით მოხუცი მამები მთხოვდნენ, მათთვის აბბა არსენი წამეკითხა. კითხვის შემდეგ ამბობდნენ: - ეჰ, შვილო, როგორი მონაზვნები იყვნენ!“

[marine]

"როდესაც ჩვენ მონასტერში მოვდიოდით, უწმინდესმა ასეთი რამ გვითხრა: გახსოვდეთ, ღმერთი ეჭვიანია, უფალზე მეტად არავინ და არაფერი არ უნდა შეიყვაროო. მით უმეტეს, როდესაც მონასტერში მოდიხარ, მუდმივად უნდა გახსოვდეს.

ნებისმიერი რამით გატაცება, თუნდაც ეს იყოს გალობა, ხესაქმე და ა.შ. თუ იმაზე მეტად გაგიტაცებს, ვიდრე უფალი, ანუ უფალი დაგავიწყდება და ამ საქმეებზე გადაერთვები, უკვე ღალატი გამოდის.

მუდმივი შრომაა საჭირო, უფლის სიყვარული ხან გაქვს, ხან - არა; როდესაც არ გაქვს, უნდა იშრომო და მოიხვეჭო. ეს კი მუდმივი პროცესია, დასვენება აქ არ გამოდის. ადამიანმა ეს კარგად უნდა გაიაზროს, როდესაც ბერობას ან მონაზვნობას გადაწყვეტს".

/იღუმენია მარიამი (მელიქიძე)/

[marine]

"ბერ-მონაზვნური ცხოვრება ქვეყანაზევე ანგელოზად ყოფნაა"