აღსარება და ზიარება პარამეტრები

[marine]

"თუ ის გიკვირს, რომ ჩვენ ხშირად ვჭამთ ქრისტეს ხორცს, ის კი არ მცირდება, არამედ საუკუნოდ არსებობს, მაშინ ისიც უნდა განცვიფრებდეს, რომ ერთი სანთლიდან უამრავ სხვა სანთელს ანთებენ, მას კი სინათლე არ აკლდება!"

/წმ. დიმიტრი როსტოველი/

[marine]

"რაც უფრო ღმრაა ზიარება, ლოცვისადმი მონდომება მეტად იზრდება"

/არქიმანდრიტი იეროთეოსი (ვლახოსი)/

[marine]

"ზიარებას ანტიმიკრობული ზემოქმედება აქვს, ის განსაკუთრებით საშიშ დაავადებათა გავრცელებასაც კი აღკვეთს"

[marine]

"თუ ის გაკვირვებს, რომ ერთი მთელი ქრისტე - უამრავ ნაწილებად, თანაბრად ეძლევა მართლებს და ერთს - მეტი და მეორეს - ნაკლები არ ხვდება, მაშინ იმანაც უნდა განგაცვიფროს, თუ როგორ გამოდის ერთი ხმა ჩემი ბაგიდან და როგორ ისმის იგივე ხმა შენს ყურში!"

/წმ. დიიტრი როსტოველი/

[marine]

"შენ იკითხავ: "როგორ შეიძლება, რომ კურთხეული ხორცი ქრისტესი სულთან ერთად, - სახარების სწავლების მიხედვით, - იმყოფებოდეს მარჯვენით ღვთისა მამისა, ანუ არა - ყველგან, და იმავდროულად ყოველ სამსხვერპლოზეც იმყოფებოდეს, ან, მეორე მხრივ, როგორ, შეიძლება, რომ გამუდმებული განყოფის შედეგად არ შემცირდეს მისი სისხლი და ხორცი?" - მაშ მითხარ, საყვარელო, როგორ ანათებს მზე, განა ის ყველგან იმყოფება? - არა! განა იგი როდისმე ტოვებს თავის ადგილს ზეცაში? - არასოდეს! - მაგრამ, მიუხედავად ამისა, მზის სითბო და სინათლე ყველგან სწვდება, ყველგან არის ცხოვრება და სიხარული. განა მზემ პირველად გუშინ, ან სამი დღის წინ გამოსცა ნათელი? - არა! - უკვე შვიდი ათას წელზე მეტია, რას ის ანათებს; მიუხედავად ამისა, არს მზის სფერო დაპატარავებულა და არც ძალა გამოლევია მას. ასე რომ, შენს კითხვაზე ამგვარად პასუხობს ცა. რისი გაკეთებაც შეუძლია მზეს, განა იმავეს ვერ იზამს იგი, ვისთვისაც უფრო ადვილია ახალი მზის გაბრწყინება ზეცაში, ვიდრე ჩემთვის და შენთვის - სანთლის დანთება? მზის ეს მაგალითი ახსნის იმასაც, თუ როგორ არის ქრისტეს ხორცი მთლიანი, მაში, როდესაც იგი ევქარისტიის საიდუმლოზე დაუსრულებლად განიყოფა: მაშ, აიღე სარკე და მზის საპირისპიროდ მოათავსე, მასში მზის მთელი დისკო აისახება, მერე სარკე დაამტვრიე და მისი რომელიმე ნაწილი დადგი იქვე, ნახავ, რომ მზე მასშიც მთლიანად გამოჩნდება!"

[marine]

"ჩვენ ვეზიარებით იესო ქრისტეს სულს, ვეზიარებით იესო ქრისტეს სხეულს ჩვენი სხეულითაც და ჩვენი სულითაც! ეს არის უმჭიდროესი კავშირი, თანაზიარება! და ჩვენ წილმქონენი ვხდებით მისი ღვთაებისა! ასეთი საოცარი მოვლენაა!"

/მეუფე შიო (მუჯირი)/

[marine]

"თუკი ნივთიერ და ხრწნად მზეს, რომელიც შემოქმედის მიერ შეიქმნა და დადგინდა, და მისი ნების ერთი უბრალო მოძრაობით მოვიდა ყოფიერებაში, ძალუძს, ერთდროულად აისახოს წყლის უთვალავ წვეთში, მაშ, რად ვერ შეძლებს თვით ყოვლისშემძლე და ყველგანმყოფი შემოქმედი, თავისი წმიდა სისხლითა და ხორცით, ერთდროულად მთლიანად იმყოფებოდეს როგორც თავის ღვთაებრივ ბუნებასთან, ასევე, - ყოველ ტაძარშიც, სადაც მისი ნებითა და დადგენილებით პურსა და ღვინოზე ლოცვით მოიხმობა ყოვლადწმიდა და ყველგანმოქმედი სული - უდიდესი, მაცხოვნებელი, მიუწვდომელი საიდუმლოს აღსასრულებლად?!"

[marine]

"როცა ჩვენ ვიღებთ ღვთის ძღვენს და ვისაკუთრებთ მას, როცა ვეზიარებით მის ხორცსა და სისხლს, განა არსებობს ამაზე დიდი კურთხევა?"

/არქიმ. გიორგი (კაფსანისი)/

[marine]

"გარდაქცევის, ანუ გარდაქმნის სასწაული, რომელიც პურისა და ღვინის ღმერთკაცის ყოვლადწმიდა ხორცად და სისხლად გადაქცევით აღესრულება ზიარების საიდუმლოში, მიუწვდომლად (ე.ი. წარმოუდგენლად) არ უნდა მოგეჩვენოს მაშინ, როდესაც ხედავთ - ჩვენს საკუთარ სხეულში, ჩვეულებრივ, როგორ გადაიქცევა პური ხორცად და ღვინო - სისხლად"

[marine]

"თუკი ვინმეს ეეჭვება და არ სწამს, რომ წმიდა ზიარების შედეგად პური, რომელიც ტრაპეზზე დევს გარდაიქმნება იესო ქრისტეს - ძე ღვთისას ხორცად, ხოლო ღვინო - მის სისხლად (ლიტურგიის აღსრულებისას) და ისინი მას ჭეშმარიტ ხორცსა და სისხლს წარმოადგენენ, მაშინ მართლმადიდებელმა ქრისტიანმა მას უნდა ჰკითხოს: "შეუძლია ღმერთს, შექმნას რაიმე ადამიანზე უმეტესი და მის გონებაზე აღმატებული?" - და როდესაც იგი მიუგებს: - დიახ! - მაშინ კვლავ ჰკითხოს: "მაშ, რად ვერ შეძლებს იგი თავისი ხორცი მოგვცეს საჭმელად, როდესაც ღვთის სიტყვით "დაემყარა ცა" განა იმავე სიტყვით ვერ გადააქცევს იგი პურსა და ღვინოს თავის სისხლად და ხორცად?"

/წმ. დიმიტრი როსტოველი/

[marine]

"ხვდები კი, ადამიანო, რაოდენი პატივის ღირსი გახდი? როგორი ტრაპეზით საზრდოობ? რასაც ძრწოლით უცქერენ ანგელოზები და მისგან გამომავალი ბრწყინვალების გამო თვალის გასწორებას ვერ ბედავენ, სწორედ ამით ვიკვებებით ჩვენ, მას ვეზიარებით და ვხვდებით ერთხორცი და ერთი სხეული ქრისტესი; "ვინ-მე იტყოდის ძლიერებათა უფლისათა, სასმელ-ყვნეს ყოველი ქვებულებანი მისნი?"

/წმ. იოანე ოქროპირი/

[marine]

"ღმერთს რომ მთელი თავისი კაცთმოყვარეობით ადამიანისათვის მიეცა ნება, რომ მას ეთხოვა ღვთისაგან ყოველივე, რასაც მოინდომებდა და რის წარმოდგენასაც კი შეძლებდა, განა, თუნდაც ასეთ ვითარებაში, გაბედავდა ადამიანი, ეფიქრა იმაზე, რასაც მას ამჟამად ზიარების საიდუმლოთი სთავაზობენ?!"

[marine]

"ღვთის უსაზღვრო სიყვარულის რაოდენ მიუწვდომელი სასწაული გაიხსნება ჩვენთვის ზიარების საიდუმლოს საშუალებით! - "ღმერთი, მთელი თავისი ყოვლისშემძლეობით, ვერ შეძლებდა მოეცა ჩვენთვის რაიმე უფრო აღმატებული; მთელი თავისი სიბრძნითაც კი ვერ იპოვიდა რაიმეს უკეთესს, და მთელი თავისი სიმდიდრის მიუხედავად, ვერც ექნებოდა რაიმე ამაზე აღმატებული ჩვენთვის მოსაძღვნელად", - ამბობდა ნეტარი ავგუსტინე"

[marine]

"ყველას ნუ გაუმჟღავნებ შენს აზრებს, არამედ მხოლოდ მათ, რომლებსაც შენი სულის მკურნალობა ძალუძთ!"

/წმ. ანტონი დიდი/

[marine]

"მაგრამ აღარ ვუჩივი ბედს, ქრისტეს სისხლით და ხორცით ვარ ნაზიარები და დიდი ცოდვა იქნება ამის მერე ჩემს ბედზე დავიწუწუნო"

/გოდერძი ჩოხელი/

[marine]

"წმ. ეგნატემ სნეულებაში მყოფ თავის დას ურჩია, რომ სულისა და სხეულის სასარგებლოდ მთელი დიდმარხვა სახლში გაეტარებინა, ხოლო ზიარებისთვის მომზადება პეტრეპავლობის მარხვისთვის გადაედო. მთავარი ის კი არ არის, ხშირად ვეზიაროთ, არამედ საფუძვლიანად მოვემზადოთ ზიარებითვის და ამით უდიდესი მადლი მოვიხვეჭოთ.

უდაბნოში მრავალწლოვანი ყოფნის ჟამს წმ. მარიამ მეგვიპტელი არც ერთხელ არ ზიარებულა. მთელი მისი ცხოვრება იყო მზადება ზიარებისთვის, რომელიც მან, ღვთის ნებით, გარდაცვალების წინ მიიღო".

[marine]

"სასურველია და აუცილებელიც კი, ვუმკურნალოთ კბილების პათოლოგიას, რამეთუ კბილებში, სადაც კარიესული ღრმულები ან ხვრელებია, შეიძლება მოხვდეს წმინდა ზიარების ნაწილი და დიდი ხნის განმავლობაში დარჩეს, შემდეგ კი გადმოგდებულიც კი იქნეს პირის ღრუს გამოვლების შედეგად, - რაც მომაკვდინებელ ცოდვად მიიჩნევა"

[marine]

"ნათლობის შემდეგ ადამიანს მიეტევება ყველა მანამდე ჩადენილი ცოდვა და, ასევე, კაცობრიობის ზოგადი ცოდვა - ადამის პირველი ცოდვა. მაგრამ ღვთის მადლით განწმენდილი ადამიანი შემდგომში მაინც სცოდავს, აზიანებს და ისახიჩრებს სულს... და რომ არა სინანულის, აღსარების საიდუმლო - დაღუპვა გარდაუვალი იქნებოდა. როგორც ხორცს (სხეულს) ვისუფთავებთ, ვბანთ წყლით და ახალი სამოსით ვმოსავთ, ასევე სჭირდება სულს დაბანა სინანულის ცრემლებით. სხეულის განსაბანი - წყალია, სულისა კი - აღსარება მღვდელთან.

აბა, წარმოვიდგინოთ ის ადამიანი, ვინც წელიწადში ერთხელ ან ორჯერ ბანაობს! ასეთ ადამიანს ჭუჭყის მყრალი სული ასდის... ახლა კი, წარმოვიდგინოთ, რა ემართება სულს, როცა ისე ექცევიან, როგორც სხეულს, რომელსაც არ უვლიან და არ ზრუნავენ მასზე, და ასეთი "დაუბანელი" (სინანულისა და აღსარების გარეშე) სული ისვვე ყარს, როგორც სხეული".

[marine]

"აქტუალურია მოსაზრება იმის შესახებ, რომ ერთი კოვზიდან ზიარებით შესაძლებელია გავრცელდეს რაიმე ინფექცია. ხაზგასმით უნდა ითქვას, რომ ეს მოსაზრება მცდარია და უდიდეს ცოდვად მიიჩნევა. თუ ქრისტიანები ვართ და გვწამს, რომ ქრისტეს სისხლი და ხორცი თავად ქრისტეა, როგორ უნდა ვიფიქროთ, რომ ქრისტესგან შეიძლება რაიმე ბიწიერება მომდინარეობდეს, ან ქრისტემ გამოიწვიოს სნეულება და სიკვდილი. სინამდვილეში, ბარძიმში ყველაფერი "სტერილურია" და 20 საუკუნის მართლმადიდებლობის ისტორიაში ზიარებით ინფექციის გადაცემის ერთი შემთხვევაც არ დაფიქსირებულა. თუმცა ისიც უნდა აღინიშნოს, რომ ინფექციით დაავადებულმა ადამიანმა თავი უნდა შეიკავოს ეკლესიაში წასვლისაგან, რამეთუ შესაძლოა ინფექცია ჰაერწვეთოვანი ან სხვა საკონტაქტო გზით გავრცელდეს"

[marine]

"საუკეთესო ლოცვა ისაა, რომელსაც შენი საკუთარი სიტყებით შეთხზავ ლოცვის დროს. როცა ზიარებისთვის ვემზადებით, არსებითი ის როდია, რომ მხოლოდ დადგენილი ლოცვები წავიკითხოთ, მაგალითად: "შეგინებულთაგან ბაგეთა, საძაგელისაგან გულისა..."; ვკითხულობთ და არც კი გვესმის, რას ვამბობთ. შენ თვითონ უნდა იპოვო ლოცვა; ამგვარად, გესმის კიდევაც, რას ეუბნები ღმერთს. ამას ძალიან დიდი ძალა აქვს!"

/ღირსი ეფრემ კატუნაკელი/