უშვილობის ტვირთი პარამეტრები

[marine]

"ისმაიტელთა დედოფალი უშვილო იყო. მან ღირს მამას [სვიმეონ მესვეტე, უფროსი] წერილი გაუგზავნა. ევედრებოდა, მისთვის ელოცა, რადგან სწამდა, რომ ღმერთი შეისმენდა წმინდანის ლოცვას და ქალს შვილი შეეძინებოდა.

ასეც მოხდა: დედოფალმა ვაჟი გააჩინა."

[marine]

"2004 წლის მაისში ჩვენი მოძღვრის, ტროიცე-სერგიევის ლავრის მღვდელ-მონაზონ ვარლაამის კურთხევით გავემგზავრეთ პოკროვსკის მონასტერში, რათა მოგველოცა ნეტარი მატრონას წმიდა ნაწილები. ჩვენს შვილებს - იულიას და ალექსეის დიდხანს არ ჰყავდათ შვილები (10 წელი იყო გასული მათი დაქორწინებიდან). რამდენი მწუხარება და ლოცვა იყო გავლილი, რამდენი ცრემლი დაღვრილი უფლის, ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლისა და წმიდანების ხატების წინაშე.

და აი, 2005 წლის 30 აპრილს ჩვენ შეგვეძინა გოგონა, რომელსაც კატენკა ვუწოდეთ, წმიდა დიდმოწამე ეკატერინეს პატივის ნიშნად. ჩვენ გვწამს, რომ ეს მოხდა დედა მატრონას ლოცვებითა და უფლის მოწყალებით, 2004 წლის ივნისში იულიამ და ალექსეიმ ასევე მოილოცეს სინას მთაზე წმ. ეკატერინეს წმიდა ნაწილები.

ჩვენ ყველანი ვმადლობთ ნეტარ დედა მატრონას ჩვენ ცოდვილთა მეოხებისთვის და გვჯერა, რომ სწორედ ის დაგვეხმარა.

აღსანიშნავია, რომ ექოსკოპიამ ბავშვის დაბადების დღედ 2 მაისი დაგვისახელა - წმიდა მატრონას ხსენების დღე.

დიდება უფალს, წმიდათა შორის საკვირველს!"

/ნინა და ანატოლი, სანქტ-პეტერბურგი/

[marine]

"ჩემთვის ღირსი სერაფიმე საროველი -ერთ-ერთი ყველაზე გამოჩენილი წმინდანია. მის სასწაულებრივ შეწევნას მე ვგრძნობ ჩემს თავზე ყოველ ჯერზე, როცა მას ლოცვით მივმართავ.

ჩვენ დიდი ხნის მანძილზე არ გვყავდა შვილი. თითქოს ოჯახური ცხოვრებაც დაძაბული იყო.

2012 წელს ჩვენ მოვილოცეთ დივეევო; გვახლდა ჩემი სიდედრიც, რომელმაც მაშინ არაეკლესიური ადამიანი იყო.

და აი, ჩვენ მოვილოცეთ ყველა წმიდა ადგილი, ჩავედით ყველა წმიდა წყაროში, ვემთხვიეთ წმიდა სერაფიმეს წმიდა ნაწილებს და მოხდა სასწაული: გავიდა ერთი თვე და ჩემი ცოლი ფეხმძიმედ დარჩა. ახლა ჩვენ გვყავს გოგონა ნასტინკა - ჯანმრთელი ბავშვი.

მე ვაგრძელებ დივეევოში მომლოცველობას ჯერ-ჯერობით მარტო, მომლოცველობით ჯგუფებთან ერთად ავტობუსით, რადგან ცოლს ჯერ ჩვილის გამო არ შეუძლია. მაგრამ როცა ნასტინკა გაიზრდება, ჩვენ აუცილებლად მოვილოცავთ დივეევოს მთელი ოჯახით.

აი, ასეთია ჩვენი ღირსი მამა სერაფიმ საროველი - უდიდესი სასწაულთმოქმედი.

ღმერთმა ყველას უშველოს!"

/მონა ღვთისა ვლადიმერი/

[marine]

"გვიამბობს ერთი მომლოცველთაგანი: "მე და ჩემი ცოლი დავქორწინდით 1989 წელს და წლების მანძილზე შვილი არ გვყავდა. მრავალ ექიმთან ვიყავით, მაგრამ უშედეგოდ.

1993 წლის გაზაფხულზე მამა პაისთან [ათონელი] მივედით. ბევრი ადამიანი ელოდებოდა. ჩემი ჯერი რომ მოვიდა, მხარზე ხელი დამარტყა და მიზეზი მკითხა: ვუამბე ჩემი პრობლემა, მან კი მიპასუხა: "მოითმინე შვილო ჩემო, შენი ცოლი გააჩენს შვილს". სული დამიმშვიდდა და ისე წამოვედი, მეგონა ვფრინავდი. მამა პისის გარდაცვალებიდან ერთი წლის შემდეგ, ჩემი ცოლი დაფეხმძიმდა და ახლა გვყავს სტელა, დიმიტრა და ვასილი-პაისი"

[marine]

"მაქსიმე აღმსარებელი განკურნების მადლს სიყვარულის თანამდევად მიიჩნევდა. ამგვარ მადლს ატარებდა მამა პაისი [ათონელი]. კურნავდა სნეულებს: სიმსივნით, ლეიკემიით, გულით დაავადებულებს, უსინათლოებს, უნაყოფო ქალებს"

[marine]

"ქალბატონი ანასტანისია დ.: "ბავშვი არ მიჩნდებოდა, დედობა კი ძალიან მინდოდა. მამა პაისისა [ათონელი] და მისი ლოცვების შესახებ გაგებული მქონდა. 1989 წლის გაზაფხულზე სუროტიში იოანე ღვთისმეტყველის მონასტერში მივედი. მას, როგორც ყოველთვის, ბევრი ხალხი ელოდებოდა. მამა პაისმა თქვა, რომ ცალ-ცალკე აღარ მიიღებდა ადამიანებს, მხოლოდ ლოცვა-კურთხევას მისცემდა. ძალიან მინდოდა მისი ნახვა და მასთან საუბარი. ერთ მონაზონს ვთხოვე ცოტა ხნით შევეშვი მამა პაისთან, დიდხანს არ შევაწუხებ მეთქი. მონაზონმა შემიყვანა მასთან. დამინახა თუ არა მამა პაისმა, მითხრა: "დატოვე წერილი შენი თხოვნით და ვილოცებ შენთვის. გეყოლება ბავშვი. ორი-სამი თვის შემდეგ დავფეხმძიმდი და გამიჩნდა შვილი - არსენი".

[marine]

"ერთ კაცს შვილები არ ჰყავს, მაგრამ, როდესაც ის სახლიდან გამოდიოდა, მეზობელი სახლებიდან ბავშვები გამოცვივდნენ და უდიდესი სიყვარულით გარს შემოერტყნენ. სამსახურში წასვლის საშუალებას არ აძლევდნენ. ხედავთ?! ღმერთმა ამ ადამიანს არ მისცა საკუთარი შვილები, მაგრამ მისცა კურთხევა და მეზობლის ბავშვებს ის საკუთარი მამასავით უყვართ, ის კი მათ თავისებურად - სულიერად ეხმარება. ღვთის სამართალი ხომ უფსკრულია!

სხვა შემთხვევაში ღმერთი მეუღლეებს შვილს იმისთვის არ აძლევს, რომ მათ ობოლი იშვილონ".

/ღირსი პაისი ათონელი/

[marine]

"არიან ისეთი ცოლ-ქმრული წყვილები, რომელთაც სურთ, რომ სასწრაფოდ ყავდეთ შვილი, მაშინათვე, როგორც კი დაქორწინდებიან. მაგრამ, თუკი ბავშვის გაჩენა ყოვნდება, ეს უდიდესი შეშფოთებისა და მღელვარების მიზეზი ხდება. შვილს როგორ გააჩენ, როდესაც თავად ისინი მღელვარებითა და სულიერი შფოთით არიან აღსავსენი?! ისინი მაშინ შეძლებენ შვილის ყოლას, როდესაც ამ შფოთსა და სულიერ მღელვარებას განდევნიან და საკუთარ ცხოვრებას სწორ სულიერ კალაპოტში წარმართავენ.

ზოგჯერ ღმერთი განგებ აყოვნებს და რომელიმე ცოლ-ქმრულ წყვილს შვილს ქორწინებისთანავე არ აძლევს. აბა უყურეთ: განა მას ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის მშობლებს წმიდა იოაკიმესა და ნას და წმიდა ზაქარიასა და ელისაბედს შვილები სიბერეში არ მისცა?! რათა ამით კაცთა მოდგმის ცხონების უდიდესი საქმე აღესრულებინა.

მეუღლეები ყოველთვის მზად უნდა იყვნენ, რომ თავიანთ ცხოვრებაში ღვთის ნების მიღება შეძლონ. ღმერთი არ ტოვებს ამ ადამიანს, ვინც საკუთარ თავს სრული მინდობით გადასცემს მის ხელს. ჩვენ არაფერს არ ვაკეთებთ, მაგრამ რამდენ რამეს აკეთებს ჩვენთვის ღმერთი! რაოდენი სიყვარულითა და სიუხვით გვანიჭებს იგი ყველაფერს! განა არსებობს ისეთი რამ, რისი გაკეთება ღმერთს არ შეუძლია?! ერთ ცოლ-ქმარს ხუთი შვილი ჰყავდა, მაგრამ შვილებმა ოჯახები შექმნეს და მშობლების სახლი დატოვეს, დედა და მამა მარტონი დარჩნენ. მაშინ მათ გადაწყვიტეს, კიდევ ერთი შვილი ჰყოლოდათ, რომ ის სიბერეში მათ გვერდით ყოფილიყო. ქალი უკვე იმ ასაკში იყო, როდესაც დაორსულება შეუძლებელია და ადამიანური თვალსაზრისით მათ სურვილს აღსრულება არ ეწერა. მაგრამ, ამისდა მიუხედავად მეუღლეებს ღვთის უდიდესი იმედი ჰქონდათ. და მართლაც შეეძინათ ვაჟი, რომელიც მათი სიბერის ნუგეშინისცემელი გახდა. მათ ისიც ფეხზე დააყენეს და საზოგადოებაში გამოიყვანეს.

ბავშვების შობა მხოლოდ ადამიანზე როდია დამოკიდებული. ამას ღმერთი განაგებს. როდესაც დაინახავს, რომ ცოლ-ქმარმა, რომელსაც ბავშვების გაჩენასთან დაკავშირებით პრობლემები აქვს, უდიდესი სიმდაბლე მოიპოვა, არა მარტო შვილს მისცემს ამ ადამიანებს, არამედ, მრავალშვილიანობითაც დააჯილდოებს მათ. მაგრამ, თუკი იგი ცოლ-ქმარში გულციობასა და ეგოიზმს ხედავს, მათ სურვილს არ აღასრულებს, რადგანაც თუკი შეიბრალებს და შვილებს მისცემს, ისინი მათაც იმავე გულცივობასა და ეგოიზმს ჩაუნერგავენ. მეუღლეებმა სრულად უნდა მიანდონ ღმერთს საკუთარი თავი. მათ უნდა თქვან: "ღმერთო ჩემო, შენ ჩვენს სასიკეთოდ ზრუნავ, "იყავნ ნება შენი". მათ ვედრებას მხოლოდ ამ შემთხვევაში აღასრულებს ღმერთი. ღვთის ნება ხომ მხოლოდ იმ შემთხვევაში სრულდება, როდესაც ვამბობთ: "იყავნ ნება შენი". და სრული მინდობით საკუთარ თავს ღვთის ხელს გადავცემთ. მაგარმ, თუმცა ჩვენ ვამბობთ: "იყავნ ნება შენი", ამავდოულად ჩვენს საკუთარ ნებაზე ვდგავართ. აბა ასეთ ვითარებაში რის გაკეთებას შეძლებს ღმერთი ჩვენთვის?!"

/ღირსი პაისი ათონელი/

[marine]

"ამ სასწაულმა ოდესღაც მთელი საბერძნეთი შეძრა. უნდა ითქვას რომ, მაშინ ყველაზე ძლიერი ათეისტებიც კი ერთხმად აღიარებდნენ უფლის სასწაულს და მის უდიდეს ძალას.

ერთი ღარიბი და უქონელი ქალბატონი ეკლესიაში მივიდა. იმ დღეს წმინდა იაკობის დღესასწაულს აღნიშნავდა ქრისტიანული სამყარო. ქალი მოკრძალებით მიეახლა წმინდანის ხატს, ხელიდან ქორწინების ბეჭედი წაიძრო და ხატის წინ დადო:

- მე ერთი უღარიბესი ქალი ვარ, ამ ქვეყნად არაფერი გამაჩნია უკეთესი შენ რომ გეკადრებოდეს დიდო წმინდანო. ერთი სათხოვარი მაქვს შენთან, მინდა, შვილი შემეძინოს. უკვე წლებია ვცდილობ დაფეხმძიმებას, მაგრამ ამაოდ. არადა ჩემი ყველა დიდი ოცნება დედობა გახლავთ. ამ ამბის შემდეგ, რამდენიმე კვირაში ქალი დაფეხმძიმდა. გახარებული, ისევ წავიდა ეკლესიაში წმინდა იაკობისთვის მადლობის სათქმელად.

ექიმები, რომლებმაც ქალს უშვილობის დიაგნოზი დაუსვეს, უბრალოდ ხელებს სწევდნენ მაღლა.

- ეს არის დაუჯერებელი. ეს შეუძლებელია, წარმოუდგენელია, ყოველგვარ რეალობას მოკლებულია. შენ ისეთი სერიოზული პრობლემა გაქვს საშვილოსნოზე, უბრალოდ შეუძლებელია შვილი გააჩინო.

ერთმა, ისიც კი უთხრა: "ნუ ხარობ ნაადრევად, შენ შვილს ვერასოდეს გააჩენ".

თუმცა, სულ მალე მოუწია, ამ სიტყვებისთვის ბოდიში მოეხადა და ეღიარებინა რომ ის, რაც შეუძლებელია კაცთათვის, შესაძლებელია უფლისთვის. და აი, მოაღწია მშობიარობის დრომაც.

ქალმა უჯანმრთელესი ბიჭუნა გააჩინა, თუმცა უცნაური იყო, რომ ბიჭს მარჯვენა ხელი, ვერ გააშლევინა ექიმმა.

- ალბათ, დეფექტი აქვს ექიმო, - თქვა მედდამ.

- იქნებ მართალიც ხარ, თუმცა ჩვენ უნდა ვეცადოთ მისი მუჭის გაშლას.

მასაჟების, სხვადასხვა სამედიცინო ჩარევის შემდეგ ახალშობილმა ხელი გაშალა და ექიმები თვალებს არ უჯერებდნენ, გამოჩნდა საქორწინო ბეჭედი, რომელსაც, ასე გულდაგულ მალავდა პატარა. ეს იყო დედამისის ბეჭედი, წმინდა იაკობს რომ შესწირა..."

[marine]

"მშობლებისთვის ღმერთს მისი თავი [მამა პართენ აფციაური] სასწაულებრივად უჩუქნია: უშვილობით შეწუხებულ მამამისს, ალექსის გულმხურვალე ლოცვის შემდეგ ღვთისთვის აღუთქვამს, - ოღონდ შვილის ღირსი გამხადე და და ისევ შენ შემოგწირავო"