ფილიპელთა 2:6, ზუსტი თარგმანი პარამეტრები

[esre ars cheshmariteba]

აქ თარგმანზეა საქმე. ხოლო ქართული თარგმანები არის არაზუსტი.
ღვთის ხატი ღმერთი ვერ იქნება. ამიტომ ეს თარგმანი მუხლს მთლიანად ამახინჯებს. ღვთის ხატი არის ადამიანი. ამიტომ ეწოდება იესოს ადამიანურ ბუნებას ღვთის ხატი კოლასელთა 1:15-ში.

ამ მუხლში კი საუბარია ღვთის ძეზე განკაცებამდე. ხატი არის ხილული წარმოჩინება უხილავისა, რომელიც ვერ იქნებოდა ღვთის ძე განკაცებამდე.

კოლასელთა 1;15 ღვთის ხატი ეწოდება ერთ სუპიექტს ერთ იპოსტასს ქრისტეს და საუბარი არ არის განკაცებულ ქრისტეზე არამედ საუბარია ერთ პირზე რომელიც ადრე იყო სული და მერე გახდა ხორცი და შემდეგ ისევ სული გახდა და დაიბრუნა ის დიდება რაც ქონდა ქვეყნიერების შექმნამდე მამასთან, როგორც სახარებაში თავად ბრძანებს. თუ ხატი უხილავი ღვთისა განკაცებას გულისხმობს მაშინ ყველა ქმნილებაზე უწინარესი როგორ არის? 17 მუხლში პირდაპირ წერია რომ იგი ყოველივეზე უწინ არის და მისით დგას ყოველივე. კიდევ ერთხელ ვიმეორებ_ საუბარია ერთ სუბიექტზე ღვთაებრივი ლოგოსი და კაცი ქრისტე იესო ერთიდაიგივეა ერთი ნებით! არ არსებობს ადამიანური ნება! ქრისტეს ერთი ნება ქონდა მხოლოდ. კოლასელთა 1:15 სხვანაირად გაგება იწვევს ტექსტის დარღვევას! ქრისტე იესოს ჭეშმარიტი ბოლო ჟამის ეკლესია!!!

[A.V.M]

afxazi

[Otherguy]

afxazi

საქმე იმაშია, რომ პავლე მოციქულმა ათენელები შეაქო. "დემონი" ღმერთს ნიშნავდა ძველად.

ზოგიერთი ეპიკურელი და სტოელი ფილოსოფოსი შეეკამათა; ერთნი ამბობდნენ: ნეტა რისი თქმა სურს ამ ყბედსო, მეორენი კი გაიძახოდნენ: ეტყობა, უცხო ღვთაებების მქადაგებელიაო, რაკიღა იესოსა და აღდგომას ახარებდა მათ. (საქმეები 17:18)

დიდად იცოდნენ ეპიკურელმა ფილოსოფოსებმა ვინ იყო ეშმაკი. ისინი სხვა ღვთაებებზე საუბრობდნენ.

ძალიან გიყვარს ქრისტიანული ნაშრომების ციტირება, ეხლა რატომ არ ციტირებ?

მთაწმინდელს უბრალოდ შეეშალა ის, რომ თანამედროვე მნიშვნელობით თარგმნა სიტყვა და არა ძველი. პავლე მოციქულმა ათენელები შეაქო- "ღვთისმოშიშები ხართ, მაგრამ ის უცნობი ღმერთი რომელსაც ეთაყვანებით მე ვქადაგებ"-ო. შენ კი ამბობ, რომ შეურაწჰყოფის მიყენებით დაიწყო ქადაგება.

თანაც მეორე ეპიზოდი, როცა რომაელები საუბრობენ ებრაელთა რელიგიაზე საქმეების 25:19-ში. იქაც ჩანს, რომ რომაელი არ იტყოდა სიტყვა ეშმაკეულს, არამედ უბრალოდ საუბრობდა ებრაელთა ღვთისმოშიშებაზე.

პ.ს. აგრესია არაფერ შუაშია, ეგ არის უხეში შეცდომა და მეტი არაფერი.

კოლასელთა 1;15 ღვთის ხატი ეწოდება ერთ სუპიექტს ერთ იპოსტასს ქრისტეს და საუბარი არ არის განკაცებულ ქრისტეზე არამედ საუბარია ერთ პირზე რომელიც ადრე იყო სული და მერე გახდა ხორცი და შემდეგ ისევ სული გახდა და დაიბრუნა ის დიდება რაც ქონდა ქვეყნიერების შექმნამდე მამასთან, როგორც სახარებაში თავად ბრძანებს. თუ ხატი უხილავი ღვთისა განკაცებას გულისხმობს მაშინ ყველა ქმნილებაზე უწინარესი როგორ არის? 17 მუხლში პირდაპირ წერია რომ იგი ყოველივეზე უწინ არის და მისით დგას ყოველივე. კიდევ ერთხელ ვიმეორებ_ საუბარია ერთ სუბიექტზე ღვთაებრივი ლოგოსი და კაცი ქრისტე იესო ერთიდაიგივეა ერთი ნებით! არ არსებობს ადამიანური ნება! ქრისტეს ერთი ნება ქონდა მხოლოდ. კოლასელთა 1:15 სხვანაირად გაგება იწვევს ტექსტის დარღვევას! ქრისტე იესოს ჭეშმარიტი ბოლო ჟამის ეკლესია!!!

მოდი რაღაცაც გკითხავ. რომ წერია: "ქრისტეს მოშივდა" - ეს ნიშნავს რომ ღვთის პირმშოს(და შენი აზრით ანგელოზს) მოშივდა თუ ადამიანს მოშივდა? ანუ განკაცებულ ღვთის ძეს მოშივდა ხომ? ანუ ადამიანურ ბუნებას ხომ? ჰოდა თუ ეგ ფრაზა ეხება განკაცებულ ქრისტეს, რატომ არ შეიძლება ეხებოდეს "ღვთის ხატი" განკაცებულ ქრისტეს?

მეტი როგორ დაგიღეჭო არ მესმის.

პ.ს. 17 მუხლს რაც შეეხება, ქრისტეს პიროვნება ერთია, ამიტომ ერთი მის განკაცებას ეხება, მეორე განკაცებამდელ მდგომარეობას. ღვთის ხატი ყოველთვის ხილულია, მაშინ როცა ღვთის პირმშო განკცებამდე არ იყო ხილული.

[esre ars cheshmariteba]

afxazi

საქმე იმაშია, რომ პავლე მოციქულმა ათენელები შეაქო. "დემონი" ღმერთს ნიშნავდა ძველად.

ზოგიერთი ეპიკურელი და სტოელი ფილოსოფოსი შეეკამათა; ერთნი ამბობდნენ: ნეტა რისი თქმა სურს ამ ყბედსო, მეორენი კი გაიძახოდნენ: ეტყობა, უცხო ღვთაებების მქადაგებელიაო, რაკიღა იესოსა და აღდგომას ახარებდა მათ. (საქმეები 17:18)

დიდად იცოდნენ ეპიკურელმა ფილოსოფოსებმა ვინ იყო ეშმაკი. ისინი სხვა ღვთაებებზე საუბრობდნენ.

ძალიან გიყვარს ქრისტიანული ნაშრომების ციტირება, ეხლა რატომ არ ციტირებ?

მთაწმინდელს უბრალოდ შეეშალა ის, რომ თანამედროვე მნიშვნელობით თარგმნა სიტყვა და არა ძველი. პავლე მოციქულმა ათენელები შეაქო- "ღვთისმოშიშები ხართ, მაგრამ ის უცნობი ღმერთი რომელსაც ეთაყვანებით მე ვქადაგებ"-ო. შენ კი ამბობ, რომ შეურაწჰყოფის მიყენებით დაიწყო ქადაგება.

თანაც მეორე ეპიზოდი, როცა რომაელები საუბრობენ ებრაელთა რელიგიაზე საქმეების 25:19-ში. იქაც ჩანს, რომ რომაელი არ იტყოდა სიტყვა ეშმაკეულს, არამედ უბრალოდ საუბრობდა ებრაელთა ღვთისმოშიშებაზე.

პ.ს. აგრესია არაფერ შუაშია, ეგ არის უხეში შეცდომა და მეტი არაფერი.
მოდი რაღაცაც გკითხავ. რომ წერია: "ქრისტეს მოშივდა" - ეს ნიშნავს რომ ღვთის პირმშოს(და შენი აზრით ანგელოზს) მოშივდა თუ ადამიანს მოშივდა? ანუ განკაცებულ ღვთის ძეს მოშივდა ხომ? ანუ ადამიანურ ბუნებას ხომ? ჰოდა თუ ეგ ფრაზა ეხება განკაცებულ ქრისტეს, რატომ არ შეიძლება ეხებოდეს "ღვთის ხატი" განკაცებულ ქრისტეს?

მეტი როგორ დაგიღეჭო არ მესმის.

პ.ს. 17 მუხლს რაც შეეხება, ქრისტეს პიროვნება ერთია, ამიტომ ერთი მის განკაცებას ეხება, მეორე განკაცებამდელ მდგომარეობას. ღვთის ხატი ყოველთვის ხილულია, მაშინ როცა ღვთის პირმშო განკცებამდე არ იყო ხილული.

საუბარი მიდის ერთ სუბიექტზე რომელიც იყო ღვთის ხატიო და იგი ყველა ქმნილებაზე უწინარეს დაბადებულიაო , თუ საუბარია განკაცებულ ქრისტეზე , მაშ ის როგორაა ყველაზე ადრე მყოფი? ლოგიკურია რომ საუბარია ერთ პირზე _ ქრისტეზე _ და მის განკაცებაზე თუ ღვთაებრივობაზე პავლე არ საუბრობს, არამედ საუბრობს ვინმე ქრისტეზე რომელიც იყო ღვთის ხატი და რომელმაც გამოგვისყიდა მერე თავისი სისხლით. ძე რომელიც იყო მამასთან , მისი სიცოცხლე ღმერთმა გადმოიტანა მარიამში ანუ როცა მარიამი სულიწმიდით დაორსულდა იმ მომენტში ღვთაებრივი ლოგოსი აღარ იყო ანუ ის აღარ არსებობდა, ის ადამიანურ ფორმაში გადმოვიდა, სიტყვა გახდა ხორცი_ იოანე 1:14 . იესო იყო კაცის ძე ანუ ის იყო უბრალოდ ადამიანი როგორც მე და შენ ოღონდ ის იყო სრულყოფილი და უცოდველი. მაგრამ ამავდროულად ის იყო ღვთის ძეც , იმიტომ რომ ის იგივე იპოსტასი იყო როცა მამასთან იყო. გახსოვს იოანეში იესო რომ მამას ევედრება რომ მამაო ახლა კი შენ გამადიდე იმ დიდებით რაც შენთან მქონდა ქვეყნიერების გაჩენამდეო? და შემდეგ როცა ქრისტე კვდება ის ნამდვილად კვდება ანუ არარსში გადის 3 არასრული დღით. გესმის რას ნიშნავს თავგანწირვა? იოანე 10:17 . თუ ქრისტე არ მომკვდარა მაშ რას ნიშნავს თავგანწირვა? მხოლოდ ხორცის ფიტულის განგმირვა? ქრისტე მართლა მოკვდა და ის მართლა აღდგა ოღონდ ის კვლავ ღვთაებრივ ლოგოსად აღდგა , რომელი დიდებითაც მანამდე იყო მამასთან. ანუ გესმის პავლე ქრისტეზე ამბობს აღდგაო ერთ პირზე . სიტყვა ქრისტეში ვერ მოიაზრებ ღვთაებრივს და კაცობრივს არამედ მხოლოდ ერთ სუბიექტს იესოს. პავლე ამბობს მკვდრეთით აღმდგარი ქრისტე აღარ კვდებაო ანუ კაცი ქრისტე არ კვდებაო? იქნებ ქრისტეში ღვთაებრივ ძეს გულისხმობს? თვითონ აღმდგარი ქრისტე თავის თავზე იოანე მოციქულს ეუბნება _ მკვდარი ვიყავი და ცოცხალი ვარო, გამოცხადება 1;17_18 თუ ამას მხოლოდ კაცი ქრისტე ამბობს მაშინ ღვტაებრივი ლოგოსი ცალკე პირი გამოდის . მაგრამ იოანეს ესაუბრება ერთი პირი, ქრისტე. სწორედ ეს ერთი პირი ქრისტეა ღვთის ხატი კოლასელთა 1:15 და პავლე გაცილებით მეტს გულისხმობს ხატებაში ანუ ეს ქრისტეა, რომელიც სრულად განასახიერებს ღმერთს ყოველგვარ თვისებაში და სახიერებაში და დიდებაში, პავლე არ საუბრობს ქრისტეს ხორციელ სახეზე და ამ სახეზე არ ამბობს ის ღვთის ხატიაო! უხილავი ღმერთის ხატი ადამიანი იმით არის რომ ის მის თვისებებს იზიარებს. ღმერთს სახე არ აქვს ის უხილავია! რაც შეეხება მოშიებას. შიმშილი ადამიანის ნება არ არის! შიმშილი მოთხოვნილიბაა ხორციელი სხეულისა რომ სიცოცხლე შეუნარჩუნდეს. მე სულაც არ მინდა რომ საჭმელი ვჩამო , ეს ჩემი ნება არაა, არამედ ეს ხორცს სჭირდება რომ იცოცხლოს. ქრისტეს შიოდა იმიტომ რომ ის მხოლოდ ადამიანი იყო და მისი ხორციელი სხეულის მოთხოვნა იყო ეს