 ეს სიყვარულია?, ცოდვის გაგება კათოლიკურ ეკლესიაში |
სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )
  |
| afxazi |
 Mar 30 2009, 12:22 PM
პოსტი
#1
|
 დავითი  ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291  |
კათოლიკური ეკელსიის მიერ გამოცემულ კათეხიზმოში ამგვარი რამ წერია:
რა არის შეწყალება? შეწყალება არის ღვთის სასჯელთა მიტევება დროებითი ცოდვებისათვის, რომლებიც როგორც დანაშაული, უკვე მიტევებულია... ეკლესიის ეს მოძღვრება და პრაქტიკა რომ გავიგოთ, საჭიროა მხედველობაში ვიქონიოთ, რომ ცოდვას აქვს ორმაგი შედეგი. მძიმე ცოდვა ჩვენ ღვთის თანაზიარობას გვაკლებს, გვართმევს უნარს მივიღოთ მარადიული ცხოვრება, რასაც ცოდვის "მარადიული სასჯელი" ეწოდება. მეორე მხრივ, ყოველი ცოდვა, მისატევებელიც კი, იწვევს შექმნილ არსებთან არაჯანსაღ დაკავშირებას, რაც განწმენდას საჭიროებს როგორც ამქვეყნად, ასევე სიკვდილის შემდეგ, იმ მდგომარეოაბში, რომელსაც განსაწმენდელი ეწოდება. ამგვარი განწმენდა გვათავისუფლებს ცოდვის ეგრეთ წოდებული "დროებითი სასჯელისაგან". ეს ორი სასჯელი არ უნდა განვიხილოთ, როგორც შურისძიების რაღაც სახე, რომელსაც ღმერთი გარდან გვადებს, არამედ როგორც თვით ცოდვის ბუნებიდან გამომდინარე მოქცევას, რომელიც მხურვალე სიყვარულიდან მოედინება, შეუძლია სრულ განწმენდამდე მიიყვანოს ცოდვილი, ისე რომ არავიტარის სასჯელი არ დაედოს. მე მგონი სამართლიანად იყო გაკვირვებული მარკოზ ეფესელი, როდესაც ამბობდა, "თქვენ (კათოლიკებმა) რაღაც საოცარი განყოფა გააკეთეთ, როდესაც თქვით, რომ ყოველი ცოდვა ორი ასპექტით უნდა გავიგოთ: 1. თვით ღმერთის შეურაცხყოფა; 2. სასჯელი ამის გამო. ამ ორი ასპექტიდან ღმრთის შეურაცხყოფა ნამდვილად შეიძლება მიტევებულ იქნეს სინანულისა და ბოროტისაგან მოქცევის შემდეგ, მაგრამ, სასჯელს ყველა შემთხვევაში ექვემდებარება. ასე რომ, ამ ცნების საფუძველზე, აუცილებელია, რომ ცოდვათაგან განთავისუფლებულნი მათს გამო სასჯელს მაინც დაექვემდებარონ. მაგრამ ჩვენ ვუშვებთ იმის თქმას, რომ საკითხის ასე დაყენება აშკარა და საყოველთაო ჭეშმარიტებას ეინააღმდეგება: თუკი ჩვენ ვხედავთ, რომ მეფე ამნისტიისა და პატიების შემდეგ, დამნაშავეს აღარ სჯის, მით უმეტეს ღმერთი, რომლის მრავალი თვისებათაგან კაცთმოყვარება განსაკუთრებით გამორჩეული თვისებაა, თუმცაღა სჯის ადამიანს, მის მიერ ცოდვის ჩადენის შემდეგ, მაგრამ, მას შემდეგ, რაც აპატია სასჯელისაგან დაუყონებლივ ათავისუფლებს. და ეს ბუნებრივია, რამეთუ თუ ღმერთის შეურახყოფას სასჯელამდე მივყავართ, მაშინ, როცა დანაშაული გაუქმებულია, თვით დანაშაულის შედეგი, ე.ი. სასჯელი, აუცილებლობის ძალით უქმდება. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
   |
 
|
| ავგუსტინე |
Mar 30 2009, 01:29 PM
პოსტი
#2
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 436 რეგისტრ.: 14-March 09 წევრი № 6,642 |
ციტატა თუკი ჩვენ ვხედავთ, რომ მეფე ამნისტიისა და პატიების შემდეგ, დამნაშავეს აღარ სჯის, მით უმეტეს ღმერთი, რომლის მრავალი თვისებათაგან კაცთმოყვარება განსაკუთრებით გამორჩეული თვისებაა, თუმცაღა სჯის ადამიანს, მის მიერ ცოდვის ჩადენის შემდეგ, მაგრამ, მას შემდეგ, რაც აპატია სასჯელისაგან დაუყონებლივ ათავისუფლებს. რა არის სასჯელი, თუ არა რეცეპტი, რომელიც ადამიანის სულს გაჯანსაღებაში ეხმარება. სინანული ცოდვის მიტევების უდავო პირობაა, მაგრამ შედეგი, რომელსაც ის სულზე და მთელს ადამიანურ არსებაზე ტოვებს, უფრო ხანგრძლივია ვიდრე რწმუნება რომ ღმერთში დაბრუნდი. ეს არის გზა რომელსაც მიტევებულნი გაივლიან, რადგან სულიწმიდის მადლმოქმედება არის რა მიმტევებელი, არის ასევე გამაჯანსაღებელიც. იცის რა მეუფემ ჩვენი არამდგრადი ბუნება, ის აგრძელებს ჩვენს წვრთნას - რადგან სინანული არ არის უპირობო შერიგება, არამედ საშუალება სიხარულისა, - მხოლოდ საშუალება და არა თავად სიხარული, სანამ მგლოვიარე მდგომარეობა სიხარულით შეიცვლება. ციტატა მარკოზ ეფესელი ................................ სასჯელი მიგება არ არის, სასჯელი სულიწმიდის მიერ მოვლენილი ისეთი მდგომარეობაა, რომელიც გამოაჩენს საკუთარ თავს შენ ცხოვრებაში. ის რომ აქამდე ეს სახელი შერჩა, ნიშნავს რომ სამოციქულო ტრადიციის ეკლესიები ვერ გათავისუფლდნენ შუასაუკუნეობრივი ლექსიკისგან. როგორც ხედავთ მკაცრი იუსტიციზმი არანაკლებ ახასიათებს მართლმადიდებელ ეკლესიას. -------------------- http://jvarosnebi.com/
Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum. |
|
|
|
| afxazi |
Mar 30 2009, 01:42 PM
პოსტი
#3
|
|
დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
ავგუსტინე
ციტატა რა არის სასჯელი, თუ არა რეცეპტი, რომელიც ადამიანის სულს გაჯანსაღებაში ეხმარება.სინანული ცოდვის მიტევების უდავო პირობაა, მაგრამ შედეგი, რომელსაც ის სულზე და მთელს ადამიანურ არსებაზე ტოვებს, უფრო ხანგრძლივია ვიდრე რწმუნება რომ ღმერთში დაბრუნდი. ეს არის გზა რომელსაც მიტევებულნი გაივლიან, რადგან სულიწმიდის მადლმოქმედება არის რა მიმტევებელი, არის ასევე გამაჯანსაღებელიც. იცის რა მეუფემ ჩვენი არამდგრადი ბუნება, ის აგრძელებს ჩვენს წვრთნას - რადგან სინანული არ არის უპირობო შერიგება, არამედ საშუალება სიხარულისა, - მხოლოდ საშუალება და არა თავად სიხარული, სანამ მგლოვიარე მდგომარეობა სიხარულით შეიცვლება. ეს გასაგებია, მაგრამ გარკვეით წერია რომ ღმერთი ყველაშემტხვევაში სჯის, რადგან მან პირველ რიგში ცოდვის ჩადენით ღმერთი განარისხა და სინანულის როგორი ხარისხიც არ უნდა აჩვენოს ის მაინც დაისჯება ავტომატურად ცოდვის ჩადენის გამო. რას ფიქრობ ჯვარცმულ ავაზაკთან დაკავშირებით, რატომ შევიდა ის იმ დღესვე სასუფეველში, როცა აღესრულა? -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| guest |
Mar 30 2009, 02:04 PM
პოსტი
#4
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
afxazi
ციტატა რას ფიქრობ ჯვარცმულ ავაზაკთან დაკავშირებით, რატომ შევიდა ის იმ დღესვე სასუფეველში, როცა აღესრულა? დავით, ეს ზუსტად ვერ გავიგე (* განსაწმენდელის ცნება კი ვიცი ისე კათოლიციზმში) : ანუ ნებისმიერი "მიდის" ჯერ განსაწმენდელში და იქ "რჩება" რაღაც გარკვეული დრო (ანუ სხვადასხვაა ეს დრო ცოდვების მიხედვით) და მხოლოდ წმინდანნი "ასცდებიან" განსაწმენდელს? |
|
|
|
| afxazi |
Mar 30 2009, 02:06 PM
პოსტი
#5
|
|
დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
staywhite
ანუ ადამიანი რომელიც ცოდვას სჩადის, შემდეგ რომც მოინანიოს ეს ცოდვა, ის მაინც ისჯება უბრალოდ ამ ცოდვის ჩადენის გამო. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| ავგუსტინე |
Mar 30 2009, 02:10 PM
პოსტი
#6
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 436 რეგისტრ.: 14-March 09 წევრი № 6,642 |
ციტატა ეს გასაგებია, მაგრამ გარკვეით წერია რომ ღმერთი ყველაშემტხვევაში სჯის, რადგან მან პირველ რიგში ცოდვის ჩადენით ღმერთი განარისხა და სინანულის როგორი ხარისხიც არ უნდა აჩვენოს ის მაინც დაისჯება ავტომატურად ცოდვის ჩადენის გამო. რას ფიქრობ ჯვარცმულ ავაზაკთან დაკავშირებით, რატომ შევიდა ის იმ დღესვე სასუფეველში, როცა აღესრულა? მე მინახავს როგორ იცინონდა მეუფე ჯუზეპე კათოლიკური თეოლოგიის ასეთ ინტერპრეტაციაზე, იქნებ კონკრეტული მუხლი მანახო, სადაც წერია რომ პირველ რიგში ღმერთი განარისხა? შურისმგებელი ღმერთის თეოლოგია არ შემხვედრია და ხშირად არ არსებულ კათოლიციზმს უპირისპირდება ჩვენი აპოლოგია  -------------------- http://jvarosnebi.com/
Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum. |
|
|
|
| guest |
Mar 30 2009, 02:11 PM
პოსტი
#7
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
afxazi
ციტატა ანუ ადამიანი რომელიც ცოდვას სჩადის, შემდეგ რომც მოინანიოს ეს ცოდვა, ის მაინც ისჯება უბრალოდ ამ ცოდვის ჩადენის გამო. და წმინდანები? ისინი სრულიად უცოდველად მიიჩნევიან? თუ რაიმე ღვაწლი შლის ამ "სასჯელის" აუცილებლობას? |
|
|
|
| კანონისტი |
Mar 30 2009, 02:30 PM
პოსტი
#8
|
 დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284 |
ავგუსტინე
ციტატა სასჯელი მიგება არ არის, სასჯელი სულიწმიდის მიერ მოვლენილი ისეთი მდგომარეობაა, რომელიც გამოაჩენს საკუთარ თავს შენ ცხოვრებაში. რომელ სასჯელზე საუბრობ შენ? მახსოვს, ზაზასთან (წინაპართა ცოდვების საკითხზე) სერიოზული პოლემიკა მქონდა სწორედ ამაზე, ანუ რას ვთვლით ჩვენ სასჯელად და რაა ისი საეკლესიო კანონიკით. -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4) |
|
|
|
| afxazi |
Mar 30 2009, 02:40 PM
პოსტი
#9
|
|
დავითი ჯგუფი: სენატის თავმჯდომარე პოსტები: 8,814 რეგისტრ.: 7-March 07 წევრი № 1,291 |
ავგუსტინე
ციტატა მე მინახავს როგორ იცინონდა მეუფე ჯუზეპე კათოლიკური თეოლოგიის ასეთ ინტერპრეტაციაზე, იქნებ კონკრეტული მუხლი მანახო, სადაც წერია რომ პირველ რიგში ღმერთი განარისხა? შურისმგებელი ღმერთის თეოლოგია არ შემხვედრია და ხშირად არ არსებულ კათოლიციზმს უპირისპირდება ჩვენი აპოლოგია განარისხა ცუდად ვტქვი კი ბატონო, უბრალოდ ღმერთი შეურაცხყო. -------------------- სათნოება თვითკმარია ბედნიერებისთვის კლიმენტი ალექსანდრიელი |
|
|
|
| guest |
Mar 30 2009, 04:19 PM
პოსტი
#10
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
ციტატა(staywhite @ Mar 30 2009, 12:11 PM)  afxazi და წმინდანები? ისინი სრულიად უცოდველად მიიჩნევიან? თუ რაიმე ღვაწლი შლის ამ "სასჯელის" აუცილებლობას? ამ კითხვაზე მიპასუხეთ, დათოებო წინასწარ მადლობა. |
|
|
|
| Lashab |
Mar 30 2009, 05:03 PM
პოსტი
#11
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 561 რეგისტრ.: 24-December 08 წევრი № 6,157 |
ციტატა(afxazi @ Mar 30 2009, 02:06 PM) staywhite ანუ ადამიანი რომელიც ცოდვას სჩადის, შემდეგ რომც მოინანიოს ეს ცოდვა, ის მაინც ისჯება უბრალოდ ამ ცოდვის ჩადენის გამო. ამას სიამოვნებით დავეთანხმებოდი ისე, გაიხსენეთ ილიას სიტყვები, თუ ეჭვი გეპარებათ და კითხულობთ: "ეს სიყვარულია?" "ეს ხომ ცხადი სიძულვილია- ბრიყვნი ამბობენ, კარგი გული კი მაშინვე სცნობს ამ სიძულვილში თუ რაოდენი სიყვარულია"... ეს ისე გავაოფე ნუ მიწყენთ ჰო რავი, თემას რაც შეეხება, მე მგონია რომ ადამიანმა პასუხი უნდა აგოს ყველა ჩადენილი ცოდვისთვის, მიუხედავად იმისა ინანიებს თუ არა, ფიზიკურ მონანიებას არ ვეხები, მარხვა და ზიარება ამის გარანტი ხშირად არაა... პ.ს. ეს ჩემი პირადი აზრია, თუ არ ეთანხმებით გტხოვთ მშვიდად დააფიქსიროთ პოზიცია... -------------------- "ვისაც არ უყვარს, ვერ შეუცვნია ღმერთი, რადგან ღმერთი სიყვარულია."- (1 იოანე 4:8)
"სიყვარული სულგრძელია და კეთილი; სიყვარულს არ შურს, არ ტრაბახობს და არ ამაყობს; არ უკეთურობს, არ ეძებს თავისას, არ მრისხანებს, არ იზრახავს ბოროტს. არ შეჰხარის უსამართლობას, არამედ ჭეშმარიტებით ხარობს; ყველაფერს იტანს, ყველაფერი სწამს... ყველაფერს ითმენს. სიყვარული არასოდეს მთავრდება... " - (1 კორ 13:4-8) |
|
|
|
| evangelizer |
Mar 30 2009, 06:47 PM
პოსტი
#12
|
 Member ჯგუფი: Members პოსტები: 194 რეგისტრ.: 16-March 09 წევრი № 6,657 |
"გულმოწყალება იმარჯვებს გასამართლებაზე" (იაკობი2:13)..
გულწრფელ სინანულს ყოველთვის აქვს ფასი და ძალა.. ღმერთი თუ მაინც გვსჯის, გამოდის რომ არ ითვალისწინებს იმას, რომ არასრულყოფილები ვართ.. ქრისტეს დაღვრილი სისხლის საფუძველზე აქვს მას ამის უფლება და სურვილიც.. რა თქმა უნდა შესაძლოა მან არ აგვარიდოს საკუთარი შეცდომებისგან გამოწვეულ ცუდ შედეგებს, მაგრამ ის რომ თვითონ მიმართავს რაიმე ზომებს რომ დაგვსაჯოს, ჩემი აზრით ეს დოგმატური მიდგომაა... -------------------- "წმინდა იყოს ქრისტე თქვენს გულებში როგორც უფალი და მზად იყავით დამცველებად გამოხვიდეთ ყველას წინაშე, ვინც თქვენი იმედის გამო ახსნა განმარტებას გთხოვთ".. 1პეტრე3:15 |
|
|
|
| ავგუსტინე |
Mar 30 2009, 10:21 PM
პოსტი
#13
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 436 რეგისტრ.: 14-March 09 წევრი № 6,642 |
ციტატა განარისხა ცუდად ვტქვი კი ბატონო, უბრალოდ ღმერთი შეურაცხყო. არც ეს არის სწორი ინტერპრეტაცია, რამდენადაც "ღვთის შეურაცხყოფა" ჩვენში რომ "მკრეხელობა" ქვია, არის მხოლოდ ალეგორიულ-მეტაფორული შინაარსის მქონე და მისი პირდაპირი გაგება კი ერესი, რამდენადაც საფრთხე ექმნება ღმერთის, როგორც სრულყოფილების გაგებას - სრულყოფილი პიროვნებისთვის არ არსებობს წყენა. ძნელი იქნება იმის დაშვებაც კი, რომ უდიდესი თეოლოგიის კათოლიკურ ეკლესიას ეს არ ესმის. კათოლიკური ღვთისმეტყველების რუსული ინტერპრეტაცია, იდეოლოგიურია. მარკოზ ეფესელის კიდევ უფრო, ბერძნულ-ლათინური მტრობის ტერმინოლოგიური ბრალდებები ვერ მიიჩნევა ფუნდამენტურ განსხვავებად და ხშირად ამ დაუზუსტებლობისა თუ გადმოცემის თავისებურების გავლენით ჩვენ ვხედავთ იმაზე მეტ სიშორეს, ვიდრე რეალობაში არსებობს. კითხვა მექნება, მარკოზ ეფესელი უფრო ადრე წაიკითხე თუ კათოლიკური კატეხიზმო? ციტატა მახსოვს, ზაზასთან (წინაპართა ცოდვების საკითხზე) სერიოზული პოლემიკა მქონდა სწორედ ამაზე, ანუ რას ვთვლით ჩვენ სასჯელად და რაა ისი საეკლესიო კანონიკით. დავით, მე საეკლესიო კანონიკის ენით არ ვსაუბრობ (ცოტა მესმის კანონიკაში) - საუბარია სასჯელის გაგებაზე ყოფა-ცხოვრებაში, როგორც ცოდვის წილ მიგების, ანუ ცოდვაზე საღვთო პასუხის. რაც ცხადია არსებობს, მაგრამ ეს ტერმინი შუა საუკუნის ეპოქალური ცნობიერების შემოტანილია და ახლა უფრო მკურნალობას შეიძლება დავუკავშიროთ. ციტატა ანუ ადამიანი რომელიც ცოდვას სჩადის, შემდეგ რომც მოინანიოს ეს ცოდვა, ის მაინც ისჯება უბრალოდ ამ ცოდვის ჩადენის გამო. განსაცდელის პრობლემატიკაა, ის კი არ ისჯება - მტკიცდება არჩევანში. სინანულის როგორც ერთჯერადი აქტის პრობლემატიკა. ციტატა და წმინდანები? ისინი სრულიად უცოდველად მიიჩნევიან? თუ რაიმე ღვაწლი შლის ამ "სასჯელის" აუცილებლობას? ამაზე მოგვიანებით გიპასუხებ ნანა, პირდაპირ უკავშირდება ლოცვის გაუგებარ პრობლემატიკას. მაგალითად ჩემი ლოცვით როგორ ან რატომ უნდა გადარჩეს ავადმყოფი? ადამიანური თანაგრძნობის მნიშვნელობა და ეკლესიის შესაძლებლობები, ბუნდოვანებით არის მოცული და ეკლესიის ლოცვა და ძალაც ამას კიდევ უფრო ბუნდოვანს ხდის. -------------------- http://jvarosnebi.com/
Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum. |
|
|
|
| guest |
Mar 30 2009, 10:22 PM
პოსტი
#14
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
ავგუსტინე
ციტატა ამაზე მოგვიანებით გიპასუხებ ნანა როცა მოახერხებ, დაწერე  |
|
|
|
| ავგუსტინე |
Mar 30 2009, 10:36 PM
პოსტი
#15
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 436 რეგისტრ.: 14-March 09 წევრი № 6,642 |
ციტატა როცა მოახერხებ, დაწერე ამ ამბორს ვერ უძლებ  განსაწმენდელის თემატიკა ბოლომდე არ შემისწავლია (არ გავცნობივარ თეოლოგიურ ნაშრომებს, თუმცა უკვე დავიბევე და გავეცნობი მომავალში) მაგრამ რაღაცები გამოგიტყდებით და გამეგება. მაგალითად როდესაც მართლმადიდებელი ქრისტიანი ლოცულობს ჯოჯოხეთში მოხვედრილი სულებისთვის და ამბობს "სანატრელსა შინა დაძინებასა საუკუნო განსვენება მიმადლე უფალო, მონათა და მხევალთა შენთა (სახელები)..." ის ევედრება უფალსმ აცხოვნოს კონკრეტული პირები, აქ ახლა ორი მომენტია: 1. ეკლესიამ არ იცის ცხონდა თუ არა ადამიანი, თუ ცხონდა ცხადია მისი ლოცვა აქეთ გვჭირდება, მაგრამ 2. თუ არ ცხონდა? ანუ ჯოჯოხეთშია? შეგვიძლია ვევედროთ უფალს აცხოვნოს ის? ჩვენ ხომ ვიცით, რომ ჯოჯოხეთიდან ამოსვლა არავის შეუძლია, შესაძლებელია მხოლოდ ტვირთის შემსუბუქება, ყოველ შემთხვევაში ეკლესია არ აღიარებს ასეთ ფაქტს, გარდა ზოგიერთი მითისა მთავარანგელოზის ფრთისა და ობობის შესახებ. ბუნებრივია ეს ბუნდოვანი თემაა, როგორ წესრიგდება ეს ყველაფერი ლათინურ თეოლოგიაში? განსაწმენდელი არის ადგილი, სადაც სულები, რომლებმაც ვერ მოასწრეს სინანული - ან ვერ დაუახლოვდნენ ქრისტეს ამ ქვეყნიურ ცხოვრებაში, განიწმინდებიან ეკლესიის ლოცვით და აი აქ კვლავ ვაწყდებით ლოცვის პრობლემატიკას, როგორ შეიძლება ჩემი ნების დამოუკიდებლად მამამ შემიწყალოს, სხვისი, თუმცა ჩემებრ ადამიანის ლოცვით? ეს საკითხი ორივე ეკლესიაში ღიაა, მე განვავრცობდი ადამიანურ ერთარსებაზე საუბარს, მაგრამ შორს წაგვიყვანს. კათოლიკეებს სწამთ, რომ ეკლესიას, რომელიც ქრისტეს სხეულია, აქვს შესაძლებლობა ადამიანებს დაეხმაროს არა მხოლოდ ხორცში, არამედ ხორცისგან განშორებაში... მათი ლოცვა ცხადია მიმართულია ჯოჯოხეთისადმიც, მაგრამ როცა ამბობენ "აცხოვნეს" გულისხმობენ განსწამენდელში ზეიმისთვის მომზადებულ სულებს... ნუ გაგვიკვირდება ასეთი დეფინიცია, რამდენადაც საღვთო განგებამ არაერთი ინსტანცია დაუშვა ჩვენთვის.... თუმცა ეს სწავლება არა რის ფუნდამენტური პრინციპის მქონეა, მაგრამ ლოცვით რეალობაში საკმაოდ გავრცელებული. გაუგებრად ხომ არ ვბუტბუტებ? -------------------- http://jvarosnebi.com/
Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum. |
|
|
|
| subterranean |
Mar 30 2009, 10:37 PM
პოსტი
#16
|
 Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 2,908 რეგისტრ.: 21-September 07 წევრი № 2,804 |
გასაგებად ბუტბუტი არსებობს?
|
|
|
|
| ავგუსტინე |
Mar 30 2009, 10:39 PM
პოსტი
#17
|
|
Member ჯგუფი: Members პოსტები: 436 რეგისტრ.: 14-March 09 წევრი № 6,642 |
ციტატა გასაგებად ბუტბუტი არსებობს? კანონისტის მედავითნეობა უნდა ნახო შენ. დიახ არსებობს, განზრახ გვიმალავდნენ, მაგრამ არსებობს. -------------------- http://jvarosnebi.com/
Adoramus te, Christe, et benedicimus tibi. Quia per sanctam crucem tuam redemisti mundum. |
|
|
|
| guest |
Mar 30 2009, 10:49 PM
პოსტი
#18
|
|
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 6,611 რეგისტრ.: 7-June 07 წევრი № 2,127 |
ავგუსტინე
ციტატა ამ ამბორს ვერ უძლებ მეც, მარა შემეზარა მეორის დაწერა , აი, ამის  ციტატა გაუგებრად ხომ არ ვბუტბუტებ? რაც დაწერე, გავიგე ths |
|
|
|
|
ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)
0 წევრი:
| მსუბუქი ვერსია | ახლა არის: 26th April 2024 - 09:13 AM |
მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი
ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი
CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge
2024
Licensed to: church.ge