აკრიბიიდან იკონომიამდე - მართლმადიდებლური ფორუმი

დახმარება ძებნა წევრთა სია კალენდარი

სტუმარს სალამი ( შესვლა | დარეგისტრირება )

საეკლესიო ბიბლიოთეკა

მართლმადიდებლური ფორუმი > საუბრები რელიგიური საკითხების გარშემო > საეკლესიო სამართალი

6 გვერდი

1 2 3 > »

აკრიბიიდან იკონომიამდე, სიზუსტე და შეწყნარება

პარამეტრები

KAIROS	Oct 15 2007, 12:56 PM პოსტი #1
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438	ყოველთვის რთულია ცოცხალი საზოგადოების შიგა სამყაროში რაიმე სიახლის დანერგვა ან ძველის მოშლა, ან შეცვლა, რეფორმაციის ორი სახეა ყველაზე ცნობილია ევოლუცია და რევოლუცია, ცვლილებათა ეს სისტემები, დროითი განზომილებით არ განსხვავდება მხოლოდ, ერთი ფრიად ნელა და გეგმაზომიერად მიმდინარეობს, მეორე სწრაფია და ქაოტური. ამიტომაცაა რომ რაც დრო გადის და კაცობრიობის საყოველთაო გამოცდილება იზრდება, იზრდება ამასთანავე გამოცდილება მებრძოლი ეკლესიისა და შიგა ჩამოყალიბების, კანონიკური ევოლუციის პროცესს გადის. ეს პროცესი კი უფრო მტკივნეული მაშინ ხდება, როდესაც ცვლილებები სწრაფად ხდება და ბევრი სიახლე ერთდროულად და გაუაზრებლად ცდილობს ეკლესიის შიგა სამყაროში შეღწევას, ასეთ "კულტურულ აგრესიას", ხშირად საპირისპირო უკიდურესი კონსერვატიზმი მოყვება, დევიზი "ყველაფერი ახალი წინსვლის ნაყოფია", იცვლება "ყველაფერი ძველი უცვლელია"! არადა ეკლესიისათვის არასოდეს იყო უცხო აკრიბიიდან, რაც არის სიზუსტითი სწავლება დოგმატიკისა და უძირითადესი კანონიკის შესახებ, რომლებიც მუდამ უცვლელნი რჩებიან, როგორც ფუნდამენტი ქრისტიანული მოძღვრებისა) იკონომიამდე სვლისა, რომელიც გაიგება, როგორც შეწყალება, როგორც დაშვება და თუნდაც როგორც მიზეზ-შედეგობრივი ცვლილება; თუმცა თავიდანვე უნდა განსხვავდეს რაა დაშვება ( შეწყალება) და რაა ის ევოლუციური, განვითარების გზით მოტანილი ცვლილება და სად იწყება აკრიბია. დაშვებაა ის რომ ნათლობა დღეს თავზე წყლის დასხმით ხდება და არა სრული შთაფვლით, ის რომ ავადმყოფს მარხვა არ მოეთხოვება და ა.შ. მაგრამ რა შეიძლება მივიჩნიოთ ცვლილებად და რა ადგილობრივ ტრადიციად? არის თუ არა ცვლილება მართლმადიდებელი ეკლესიიის ცხოვრებაში ჩვენს და ეკლესიებში მიღებული სხვადასხვა ტრადიცია? მაგალითისათვის სიის მიხედვით მოვიყვან ამ განსხვავებებს, და ვნახოთ რა არის ისინი ევოლუცია-წინსვლა თუ დათმობა-შეწყალება-დაშვება, დროებითი და ლოგიკური, მაგრამ არა საყოველთაოდ მისაღები? აქ უკვე ბევრჯერ განხილული სკამების არსებობის ფაქტი უწვერულ მღვდელთა ყოლა შეუმოსავი გადაადგილება ქალაქში მცხოვრებ სასულიერო პირთა ( ან კათოლიკური შავი პერანგით სიარული, რაც ასე ახასიათებს რუმინელ, ბერძენ, ამერიკელ და სხვა მართლმადიდებელს ), ქალთა თავდაუბურავი ლოცვა ტაძარში, რომელიც ლამის ბუნებრივი მოვლენაა რუსულ და ქართულ ეკლესიათა გარდა, შეიძლება თუ არა თავსაბურავი "ამოვარდეს" საეკლესიო პრაქტიკიდან? და საერთოდ, ვინ და როდის უნდა დაიბუროს თავზე? აქაც აზრთა სხვადასხვაობაა... სანთლების ტრადიცია, რომელიც საბერძნეთში საერთოდ მეორეხარისხოვანია და ეკლესიის ბოლოს, სპეციალურად გამწოვდაყენებულ სასანთლეებით ამოიწურება, არანაირი სასანთლე ხატების წინ და ა.შ. კათოლიკებში საერთოდ ელექტრონული სანთლებია. ოჯახის "დაგეგმარების" საკითხი, იგივე კათოლიკებმა ლამის ლეგალიზაცია მოახდინონ პრეზერვატივებისა, რათა რამენაირად წინ აღუდგნენ მუდმივად მზარდ აბორტთა რიცხვს. ჩვენთან უკვე ბევრჯერ განხილული სხვა ქრისტიანული აღმსარებლობიდან მოქცეულთა საკითხი, რომელიც ასე ცვალებადია არამარტო სხვდასხვა ეკლესიებში,და არა მხოლოდ ქვეყნების მიხედვით, არამედ მოქცეულთა რიცხვის მიხედვითაც, ანუ შეიძლება ერთი თუ მოექცა სრული ნათლობით მიიღონ, ხოლო თუ ასი, სინანულით... კათოლიკურ, პროტესტანტულ და სხვა აღმსარებლობის ტაძრებთან, მათ წევრებთან ურთიერთობის საკითხი... სახელმწიფო წყობასთან, მეცნიერულ განვითარებასთან, ტექნიკურ წინსვლასთან და სხვა ბევრს რამესთან დაკავშირებული ცნობილი შეუგუებლობა, რომლებიც საღდება "მებრძოლ მართლმადიდებლობად", ეს ყველაფერი სწორედ ის თემებია, რომლებზეც ყველაზე მძაფრი კამათები იმართება ხოლმე ფორუმში, აქ კი მინდა ერთგვარი ჩამოყალიბებული სახე მივცეთ, რაა დაშვება, რაა ტრადიცია ( ანუ არც დაშვებაა და არც საყოველთაო კანონი) და რაა აკრიბია ( ანუ ყოვლადუცვლელი კანონი),რათქმაუნდა თქვენი დახმარებით და თქვენთან ერთად! იხარეთ, კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)- ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი

კანონისტი	Oct 15 2007, 01:00 PM პოსტი #2
დავით ჯგუფი: Members პოსტები: 16,930 რეგისტრ.: 17-October 06 მდებარ.: თბილისი, საქართველო წევრი № 284	KAIROS შენ გაიხარე ვაპირებდი ამ თემის გახსნას რომ მოვიცლი, შემოგიერთდებით -------------------- „ნეტარ არიან, რომელთა დაიცვან სამართალი და ჰყონ სიმართლე ყოველსა ჟამსა.“ (ფს. 105; 4)

თამარი_ცქნაფო	Oct 15 2007, 01:03 PM პოსტი #3
მე რომ მიყვარხარ, განა ისე არწივს მთა უყვარს... ჯგუფი: Members პოსტები: 15,854 რეგისტრ.: 1-November 06 მდებარ.: მწვერვალი ''დიადი ვერასოდეს'' წევრი № 362	ასეთი სტატია დავბეჭდეთ სათაური ჰქონდა ასეთი პლაგიატებო! -------------------- ''ადამიანზე გამძლეა თიხა, მაგრამ თიხაზე გამძლეა სიტყვა, ის შეიძლება უბრალო იყოს და აუტანელ ტკივილად ითქვას''...

მნათე	Oct 15 2007, 01:07 PM პოსტი #4
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4	კაიროს, რა შესანიშნავი შემოთავაზებაა მინდა აქვე აღვნიშნო ჩემ მიერ არაერთხელ აღნიშნული, რომ - ემპირიული ფაქტორის ზემოქმედება ეკლესიაზე იმდენადაა დასაშვები - რამდენადაც ხელს უწყობს იგი ეკლესიის დროში მოქმედებას, გამომდინარე იქიდან რომ ეკლესია დროში არსებობს - ხოლო დრო ამ უკანასკნელში პოულობს საზრისსა და აღსრულებას... ეპოაქალური ნაშთები, შემდგომ საუკუნეებში პროსტატსდ არ უნდა გადაიქცეს და ამით მისიონერობას ხელი შეუშალოს... დანარჩენზე შემდეგ დავწერ, მაგრამ ვფიქრობ უფრო მეტი საწერი შენ გექნება დიდი სიყვარულით -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ! რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :)))))

KAIROS	Oct 15 2007, 01:08 PM პოსტი #5
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438	ციტატა ასეთი სტატია დავბეჭდეთ? სათაური ჰქონდა ასეთი პლაგიატებო! ნუ აოფებ და მე ახლა ამ წუთში,პირდაპირ კომპიუტერთან მოვიფიქრე და დავწერე; ხოლო ეგ სტატია გასაგები მიზეზების გამო საერთოდ არ მინახავს, თუ გაქვს რამე, გვაჩვენე, წავიკითხავთ კანონისტ, უნდა შემოგვიერთდე აბა! სხვათაშორის, ბუმისის წიგნის მესამე თავი ამ საკითხს ეთმობა, ვისაც ხელი მიგიწვდებათ გირჩევთ წაიკითხოთ, დროებით, კაიროსი! ციტატა ემპირიული ფაქტორის ზემოქმედება ეკლესიაზე იმდენადაა დასაშვები - რამდენადაც ხელს უწყობს იგი ეკლესიის დროში მოქმედებას, გამომდინარე იქიდან რომ ეკლესია დროში არსებობს - ხოლო დრო ამ უკანასკნელში პოულობს საზრისსა და აღსრულებას... საჭიროა ეპოაქალური ნაშთები, შემდგომ საუკუნეში პროსტატად არ გადაიქცეს და მისიონერობას არ შეუშალოს ხელი... ვინ დაიჯერებს ახლა ამის დამწერი, რომ არასრულწლოვანია? შენ გაეზარდე ეკლესიას -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)- ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი

გლახა	Oct 15 2007, 01:15 PM პოსტი #6
-------- ჯგუფი: Members პოსტები: 4,345 რეგისტრ.: 24-July 06 წევრი № 12	KAIROS ნამდვილად საინტერესო საკითხია და მინდა ყურადღებით მოვისმინო ამაზე მსჯელობა. მოკლედ მაბნევთ....

ზებედე	Oct 15 2007, 01:16 PM პოსტი #7
ზეციკეთი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,332 რეგისტრ.: 27-July 06 წევრი № 19	ციტატა აკრიბიიდან იკონომიამდე იქნებ ვინმემ ამ სიტყვების განმარტებები დაწეროთ? -------------------- მზეო ამოდი, ამოდი ნუ ეფარები გორასა წიწილის თეთრი ბუმბული, ველად გაჰქონდა ნიავსა

მნათე	Oct 15 2007, 01:22 PM პოსტი #8
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 17,662 რეგისტრ.: 23-July 06 მდებარ.: Tbilisi წევრი № 4	ციტატა იქნებ ვინმემ ამ სიტყვების განმარტებები დაწეროთ? სრულყოფილი თანაც -------------------- ანალოღია და ჯვარი მომიტანეთ, ვქადაგებ! რომ გამრეცხავთ, გავიწევ :)))))

KAIROS	Oct 15 2007, 03:07 PM პოსტი #9
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438	ციტატა იქნებ ვინმემ ამ სიტყვების განმარტებები დაწეროთ? ვცადე შინაარსი მაინც გადმომეცა , გავიმეორებ: აკრიბია ციტატა რაც არის სიზუსტითი სწავლება დოგმატიკისა და უძირითადესი კანონიკის შესახებ, რომლებიც მუდამ უცვლელნი რჩებიან, როგორც ფუნდამენტი ქრისტიანული მოძღვრებისა იკონომია ციტატა რომელიც გაიგება, როგორც შეწყალება, როგორც დაშვება და თუნდაც როგორც მიზეზ-შედეგობრივი ცვლილება მე შემდეგ კი ცალკე გამოვყავი ტრადიცია, რომელიც არც კანონია და არც მისგან გადახვევა, არამედ ადგილობრივი წეს-ჩვეულება. ახლა სრულყოფილების რა მოგახსენოთ და ბუმისის წიგნიდან მოვიტან ამონაწერს:"აკრიბია (სიზუსტე) ეს არის ოფიციალურად აღიარებული და მსოფლიო კრებათა მიერ დადასტურებული საეკლესიო ტრადიცია,რომელიც წარმოადგენს მართლაღმსარებლობისა და მართლმოქმედების, სწორი და ზუსტი რწმენისა და ცხოვრების საფუძველს. აკრიბია წარმოადგენს ასევე კრიტერიუმს, რომლის მიხედვითაც კაცი განსჯის რწმენას და სიტყვებს, საქმესა და მოქმედებას ან ცხოვრების წესს,საკუთარსაც და სხვისასაც" "იკონომია-საეკლესიო შემწყნარებლობა-არის კანონთა აკრიბიიდან, კომპეტენტური და ქრისტიანული პოზიციიდან-დროებითი და ლოგიკური გადახვევა (დოგმატურ მცნებათა დაურღვევლად), რაც მიმართულია ეკლესიის წიაღში და მის გარეთ არსებულ ადამიანთა ცხოვნებისათვის" ( პ. ი. ბუმისი "კანონიკური სამართალი" გვ. 42, თბილისი, 2007) დროებით. კაიროსი! პ.ს. ახლახანს მომაწოდეს "საპატრიარქოს უწყებანი"დან სტატია ამ საკითხზე ............................................................................................................ აკრიბია და იკონომია აკრიბია და იკონომია დოგმატური ღვთისმეტყველების ორი უმნიშვნელოვანესი ტერმინია. იმისათვის, რომ გავიგოთ არსი ამ მცნებებისა, მისი ძირები უნდა ვეძებოთ მართლმადიდებლურ სწავლებებში, ტრადიციასა და პრაქსისში (პრაქტიკაში). კანონიკური აკრიბია `აკრიბია~ არის მკაცრი დაცვა მართლმადიდებლური ჭემარიტებებისა. იგი თავისი არსით, ისევე როგორც თავის მოწოდებით, სწავლებებით თუ მოთხოვნებით, ნათლად გამოკვეთილი მოძღვრებაა, რომელიც ოფიციალურად ჩამოყალიბდა და კანონიკურად დაინერგა ეკლესიის მიერ და პირდაპირ მიემართება ეკლესიის რწმენას (ორტჰო-დოხიე) თუ პრაქსისისს (ორტჰო-პრახიე). ეს ნიშნავს, რომ ეკლესიისა და მისი წევრებისათვის, რომლებიც სრული შეგნებით ეკუთვნიან მას, აკრიბია არის მკაცრად განსაზღვრული მიმართულება. იგი ზუსტად და მკაფიოდ მიუთითებს ჭეშმარიტების საფეხურებს, რათა ეკლესიის ყველა წევრმა აღიაროს და გაითავისოს ის სწავლებანი, რაც მკაცრად და საბოლოოდ არის ჩამოყალიბებული და რომლის ყველა დამახინჯება ბიძგს იძლევა სხვადასხვა ხარისხითა და კატეგორიით ეკლესიის სხეულის ჩათრევისა, მისი მიტაცებისა თუ მისგან განშორებისა. ქრისტიანული მოძღვრების ნებისმიერი გადაგვარება პასუხისმგებლობას აკისრებს ყველას, ვინც გაბედავს და შეეხება მას, რაც, ამავე დროს, სასჯელსაც ითვალისწინებს. ყოველივე ეს ბუნებრივია და თავიდან ვერ ავიცილებთ, რადგან ეკლესიის ცხოვრება `თავისთავად~ ხელშეუხებელია და ის ასევე უნდა დარჩეს. შესაბამისად, საკამათოც კი არ არის, რომ აკრიბია ფუნდამენტალურად და პრინციპულად, სარწმუნოების საკუთრებაა, რომლის ყველა ფორმულაცია ჩემოყალიბებულია საეკლესიო კრებების კანონებში, ეკლესიის წმინდა მამების მიერ. აქედან გამომდინარე, ეკლესიის მიერ ჭეშმარიტი რწმენიდან ნებისმიერი გადახვევა განიხილება, როგორც უდიდესი `ღალატი, მუხანათობა და მკრეხელობა ღვთის წინაშე~. ადრინდელი ეკლესიის ეპოქაში, პირველ სამ საუკუნეში და ასევე შემდეგშიც, ყველა კომპრომისი და განხეთქილება სარწმუნოების სფეროში განიხილებოდა, როგორც გამომჟღავნება ერესის კვალისა, რაც აკრიბიის თანახმად, შეუწყნარებელია. ორიგენეს პერიოდიდან, მანამდეც და მის შემდეგაც, ეკლესიამ განიცადა დიდი ერესებისა და სქიზმების პერიოდები, რამაც უჩვეულო მასშტაბებს მიაღწია. ეკლესია თავს იცავდა შესაფერისი საშუალებებით. ერესები და სქიზმები აღმოცენდნენ ჭეშმარიტი სარწმუნოების დამახინჯების ყველაზე ტრაგიკულ შემთხვევებზე, რასაც ხშირად თან ახლდა, როგორც დოქტრინული, ასევე წმინდა სარწმუნოებრივი საკითხების გაყალბება. ყოველივე ამისგან თავის დასაცავად, ეკლესია აწესებს აკრიბიას რწმენის საკითხებში. მან შეიმუშავა ზუსტი წესი და ჩამოაყალიბა ღვთიური წარმომავლობის მქონე კანონები, როგორც ადგილობრივ საეკლესიო კრებებზე, ასევე მოგვიანებით (ძირითადად, არიანიზმის მწარე გამოცდილების შემდეგ), მსოფლიო საეკლესიო კრებებზე. პარალელურად, ეკლესიის წმინდა მამები ჩართულნი იყვნენ ანტიერეტიკულ ბრძოლაში და ამხელდნენ თავიანთი ეპოქის საეკლესიო ცხოვრების უწესრიგობებს. ის ზომები, რასაც ეკლესიის მამები მიმართავდნენ, განსაზღვრავდა დოგმების პატივისცემასა და საეკლესიო წესრიგს, ხოლო აკრიბია ამ შემთხვევაში წარმოადგენდა აუცილებელი საჭიროებას ერთი და განუყოფელი ეკლესიის ცხოვრებისთვის. აკრიბიის პირველი მაგალითები გვხვდება საეკლესიო დოკუმენტებში, ესენია_ მოციქულთა 46, 47 და 68 კანონები, I მსოფლიო საეკლესიო კრების მე-12 კანონი, III საეკლესიო კრების ეპისტოლე. წმინდა გრიგოლ ნოსელის მე-3 და მე-4 კანონები, წმინდა ბასილი დიდის მე-3, მე-10, და 47-ე კანონები, IV საეკლესიო კრების მე-15 კანონი და V-VI მსოფლიო საეკლესიო კრების მე-3, 29-ე და 102-ე კანონები. დროთა განმავლობაში, პატრისტიკული ტრადიცია განუწყვეტლივ აშუქებდა აკრიბიას, როგორც ცნებას და იყენებდა მას, როგორც საყრდენს რწმენის საკითხებში. წმინდა გრიგოლ ნაზიანზელი აცხადებდა _ `ჩვენ (რწმენის საკითხებში) არც ვამატებთ და არც ვაკლებთ რაიმეს, ვინაიდან ეს არის ცოდვა, დაუშვებელი, მიუღებელი და უკანონო~ წმინდა კირილე ალექსანდრიელი, ქრისტოლოგიური დოგმატის მქადაგებელი და თავდაუზოგავი მებრძოლი ნესტორიოსისა და მისი დოქტრინის წინააღმდეგ, ბოლომდე იცავდა ყველაფერს, რაც ეკლესიაში ზედმიწევნით უზუსტესად იყო განსაზღვრული და რაც აუცილებლად უნდა შენარჩუნებულიყო ყველა საშუალებით. იგი აცხადებდა _ ჭეშმარიტი სარწმუნოების არსებითი საკითხები წმინდად და შეუბილწველად უნდა დავიცვათ მის დოგმებში. წმინდა კირილე ალექსანდრიელის ერთ-ერთი მიმდევართაგანი, ევლოგი ალექსანდრიელი (VI საუკუნის დასასწული და VII საუკუნის დასაწყისი), რომელიც ხშირად შემწყნარებელობის მომხრე იყო, თეოლოგიურ საკითხებშიც კი მეტად მნიშვნელოვან პარალელურ ფორმულაციას აყალიბებს. აი, რას ამბობს ის _ `იკონომია მაშინ არის კარგი, როცა ჭეშმარიტი სარწმუნოების დოგმებს ბიწი არ შეეხება~, სხვაგან, როცა ის საუბრობს `ძალადობასა და მკრეხელობაზე დოგმის მიმართ~, უფრო მკაცრია და აღნიშნავს _ `თუ ვინმე შეცვლის იმას, რაც ღვთივგაბრძნობილმა მამებმა დაგვიტოვეს, დაარღვევს დოგმას და შეურაცხყოფს მას, იგი შეწყნარებული არ იქნება~. წმინდა თეოდორე სტუდიელი აღნიშნავს, რომ იმ შემთხვევებში, თუ `სარწმუნოება იქნება დაზიანებული~ და მრწამსს არსობრივი საფრთხე დაემუქრება, ყველა ქრისტიანის და განსაკუთრებით ეკლესიის მოძღვრების უმაღლესი მისიაა, განსაზღვრონ თავიანთი პოზიცია და განაცხადონ - `ჩვენ არ დავთმობთ და არ შეუარაცხვყოფთ ჭეშმარიტ რწმენას~. პატრიარქი ტარასი კონსტანტინეპოლელი (784-806) ბრძანებდა _ `დოგმის საკითხებში, იქნება ეს დიდი თუ მცირე, ცოდვა ერთია. ვინაიდან საღვთო კანონი ორივე მათგანის მიერ მახინჯდება~. საგულისხმოა ათონის მთის ბერების რეაქცია იმპერატორ მიქაელ VIII პალეოლოგის (1259-1282) მოთხოვნაზე _ მიქაელი, ლიონში გამართული უნიონისტების კრების საბაბით, მათ აიძულებდა, დათანხმებოდნენ `ფილიოკვეს~ მრწამსში ჩამატების საკითხს. ბერებმა ასეთი წერილი გაუგზავნეს იმპერატორს _ `როგორ დავთანხმდეთ წამბილწველ დათმობას საღვთო საკითხებში?... შემწყნარებლობა ასეთ დროს არის გადაგვარება და დამხობა აღდგომის ყოველგვარი იმედისა.~ წმინდა თეოფილაქტე ბულგარელი (დაახლ. 1030-1126) თავის წერილში დიაკონ ნიკოლოზის მიმართ (რომელიც შემდეგში მელესოვას ეპისკოპოსი გახდა), დასავლეთის სიუჟეტთან დაკავშირებით (იგულისხმება `ფილიოკვეს~ პრობლემა) ნათლად განსაზღვრავს, რომ თუ მათთან `არსებობს დოგმატური ცდომილება, რომელიც არყევს მამათა სარწმუნოებას, როგორც ეს არის ჩამატება მრწამსში, სულიწმინდასთან დაკავშირებით, მაშინ საფრთხე უაღრესია. ის ვინც შეიწყნარებს მას, შესწორების გარეშე, არ შეენდობა~. ცნობილია, რომ ერთმა კათოლიკე პრეფექტმა წმინდა თეოდორე სტუდიელს შესთავაზა _ `ეზიარეთ ჩვენთან მხოლოდ ერთხელ და მეტს არაფერს გთხოვთ, შემდეგ წადით, სადაც გსურდეთ. წმინდანმა მას უპასუხა _ შენი ნათქვამი ჰგავს სიტყვებს - მე არ ვითხოვ მეტს, გარდა იმისა, რომ მოიჭრა თავი და წახვიდე, სადაც გინდა. არაფერია უმნიშვნელო, როგორც ასეთი.~ ამგვარად, ამ პერიოდის სწავლებები გვიჩვენებენ, რომ აკრიბია ლათინების მიმართ აუცილებლად უნდა იქნას გამოყენებული, რადგან მათ დაარღვიეს მრწამსი. ამგვარი ზომები კი განსაზღვრავს განუხრელ პატივს დოგმების მიმართ და ეკლესიის წესრიგს. დასაბამიდან დღევანდელობამდე მართმადიდებლური ეკლესიის პოზიცია და თეოლოგია უცვლელი რჩება. რწმენის საკითხებში ყოველგვარი დათმობა და განხეთქილება დაუშვებელია და მსგავსი მცდელობა შენდობას არ იმსახურებს. ამის გამოა, რომ ეკლესიიის მიერ მიღებული ყველა დოკუმენტი ამ საკითხთან დაკავშირებით, აცხადებს აკრიბიის აბსოლიტურ კანონიერებას დოგმატურ საკითხებში. მრწამსის და დოგმის საკითხებში აკრიბიის არსებით მხარეების გარდა, მნიშვნელოვანია აკრიბიის მიჯნები ეკლესიის საიდუმლოებებში. იმთავითვე უნდა აღინიშნოს, მართლმადიდებელ ეკლესიაში აღსრულებული საიდუმლოებებისთვის, აკრიბია არის საფუძველი, რომელიც შეურყევლად უნდა იყოს დაცული. საიდუმლოებებში ცხადდება ეკლესიის `ყოფიერება~, რომელიც უნდა განვიხილოთ, როგორც საშუალება, რომლის მეშვეობით, ხილულად, ადამიანი უერთდება ეკლესიის სხეულს, მის ცხოვრებას და რომლის მეოხებითაც მორწმეზე უხილავად გარდამოედინება მადლი ღვთისა. საიდუმლოებები, როგორც ერთობაში, ასევე ცალ-ცალკე, განაცხადებს ეკლესიის რწმენას და სწავლებებს, ვინაიდან ის ატარებს ეკლესიის ავთენტურობისა და ჭეშმარიტების ბეჭედს. ყოველივე აქედან გამომდინარე, საჭიროც კი არ არის იმაზე საუბარი, რომ აკრიბია აუცილებელია ეკლესიის საიდუმლოებების დასაცავად. შედეგად, აკრიბია მკაცრად მოითხოვს, დაცული იქნას და პატივი მიეგოს ეკლესიის დოგმებს, მის საიდუმლოებებს. ნებისმიერი დათმობა ჭეშმარიტი ეკლესიის რწმენისა და დოგმის საკითხებში მიუღებელი და დაუშვებელია, რადგან პირდაპირ მიემართება ერესებისა თუ სქიზმებისაკენ. იგივეა საიდუმლოებებთან დაკავშირებითაც, რადგან შემწყნარებლობა ამ საკითხში სპობს ეკლესიის თვითმყოფადობასა და ჭეშმარიტებას. მაშესადამე, ყველაფერი ის, რაც მოიაზრება საიდუმლოებებში, დაშორდება ეკლესიის წიაღს, იგი აღარ იქნება საიდუმლო _ ჭეშმარიტი და მაცხოვნებელი. როგორც ვიცით, საიდუმლოების თეოლოგია არის ნაწილი ეკლესიის სწავლებებისა, მისი რწმენისა, დოგმებისა და ბუნებრივია, იგი განიხილება `აკრიბიიასთან მიმართებაში~, რაც ნიშნავს, რომ აკრიბიის თანახმად, ჭეშმარიტი საიდუმლო არის მართლმადიდებელ ეკლესიაში და იგი გაიგივებულია ერთ კათოლიკე და სამოციქულო ეკლესიასთან. კანონიკურ აკრიბიასთან ერთად, ეკლესიის სწავლებებში განუყოფელად მოიხსენიება კანონიკური იკონომია. რომელიც უნდა გაანალიზდეს იქნას კანონიკური აკრიბიის კონტექსტში. კანონიკური იკონომია იმისათვის, რომ უკეთ გასაგები გახდეს იკონომიის მნიშვნელობა ეკლესიის წიაღში, პირველ რიგში საჭიროა გავიგოთ, თუ რა არის არსი იკონომიისა, სად და როგორ არის ის პრაქტიკაში გამოყენებული. ჩვენი თეოლოგია აღჭურვილია იკონომიის მრავალი განსაზღვრებით, თუმცა ვერც ერთი მათგანი ვერ იქნება სრულყოფილი და აბსოლუტური, თუ არ იქნება, როგორც ზემოთ აღვნიშნეთ, აკრიბიასთან მიმართებაში განხილული. ეკლესიის მამები, კრებებითა და იქ მიღებული კანონებით და ბუნებრივია, სხვა საეკლესიო ავტორებიც, ცდილობდნენ მოეცათ იკონომიის სხარტი და ლაკონური განსაზღვრება. თუ ჩვენ დავუწყებთ ძიებას იკონომიის ყველაზე გავრცელებულ განმარტებას, რომელიც იყო და არის ფუნდამენტი ზოგადად, ყველა არსებული განმარტებებისა, ასე შეჯამდება იგი _ ეკლესიის სრული კომპენტენციიდან გამომდინარე, რომელიც არის ერთადერთი `მატარებლი~ და `გამანაწილებელი~ საღვთო მადლისა _ იკონომია არის განმამტკიცებელი აკრიბიის მოქმედებისა, ანუ არ აუქმებს მას, მისი გამოყენების დროსაც კი. მაშესადამე, როდესაც ჩერთვება იკონომია საეკლესიო საქმეში, აკრიბიის მოქმედების შეჩერება თუ აკრძალვა გარკვეული ხანგრძლივობისაა. მისი სრული მოშლა, არც თვისობრივად და არც ფორმალურად არ ხდება, ეს ნიშნავს, რომ აკრიბია ძალაში რჩება, როგორც ანგარიშგასაწევი საშუალება სარწმუნოებრივ საკითხებში _ ყოველგვარი ჭეშმარიტის მისაღებად, და ამის საპირისპიროდ, არაჭეშმარიტის და პრაქტიკაში გამოუყენებლის ასაკრძალად. სხვა მხრივ, იკონომია ჩვენი ეკლესიის თეოლოგიურ სისტემაში ძალიან ფართო ცნებაა. მისი ინერპრეტაცია და კანონიკური მოქმედება ტრადიციულად განიხილება ჩვენი საეკლესიო სამართლის კონტექსტში და ძირითადათ, ეკლესიის პრაქტიკასა და კანონიკაში. იმის წარმოსაჩენად, თუ რა მნიშვნელობას ანიჭებდნენ წმინდა მამები იკონომიას ეკლესიის ცხოვრებაში, მოვიხმობთ მის ზოგიერთ განმარტებას პატრისტიკულ და კანონიკურ ლიტერატურაშიდან. პირველი, ვინც იკონომიის კონკრეტული განმარტება მოგვცა, არის კირილე ალექსანდრიელი. ის ბრძანებს _ ზოგჯერ საჭიროა გამოვიყენოთ იკონომია, რათა საჭირო შემტხვევაში თავიდან ავიცილოთ ზიანი. მოციქულმა პავლემ ყველასა და ყოვლისათვის მიზანშეწონილად ჩათვალა მისი გამოყენება, არა იმიტომ, რომ მოპოვებული იქნას დიდიდან - მცირე, არამედ ყოველი კაცი. ევლოგი ალექსანდრიელი იკონომიას ასე განსაზღვრავს _ იკონომიის ჭეშმარიტება იმაში მდგომარეობს, რომ ჭეშმარიტი სარწმუნოების დოგმები არ შეილახოს და მასში სიცრუე არ შეიპაროს. იკონომია გამოიყენება განსაზღვრული დროით და იმ პირობით, რომ ჭეშმარიტებამ თავისი ძალა უკუნისამდე შეურყვნელად შეინარჩუნოს. ის ასევე გამოიყენება იმისათვის, რომ შეწყდეს დაპირისპირება და ხრიკები ჭეშმარიტების წინააღმდეგ. განმარტებები ამ ტერმინისა გვხვდება წმინდა თეოდორე ანკვირელთან, იოანე მმარხველთან, მაქსიმე აღმსარებელთან, ნიკიფორე აღმსარებელთან, ათანასე სინელთან. ათანასე სინელი– იკონომიას განმარტავს, როგორც ღვთის ნების გამოხატვას (შემწყნარებლობას), რაც ადამიანთა ხსნისკენ არის მიმართული. თეოდორე სტუდიელი ამ ტერმინში დებს წმინდა თეოლოგიურ შინაარსს. ის ბრძანებს _ იკონომიის ერთი ნაწილი წმინდა მამების მიერ გამოიყენებოდა გარკვეული დროით, მეორე ნაწილი კი – მუდმივად. მაგალითად, მუდმივი იკონომიის მაგალითია, სიტყვა `პირის~ ხმარება `ჰიპოსტასის~ ნაცვლად (იკონომია აქ ათანასე დიდმა იმის გამო გამოიყენა, რომ ბერძნული ტერმინის _ `ჰიპოსტასის~ შესატყვისი ლათინთა ენაში ვერ დაიძებნა). დროებითის მაგალითია მოციქულთა დათმობა წინადაცვეთის შესახებ (მოციქულები არ ეწინააღმდეგებეოდნენ წინადაცვეთას, ნათლობასთან ერთად, რათა ებრაელთა გულისწყრომა არ გამოეწვიათ და ამით უმტავრესი არ დაეკარგათ) მაშასადამე, აქ ჩვენ ვხედავთ იკონომიის ხასიათს და მისი გამოყენების ორ ფორმას, ეს არის დროებითი და მუდმივი, რაც არსებობდა ეკლესიის პრაქტიკაში. მაშასადამე, ფართო თეოლოგიური გაგებით, ტერმინი `იკონომია~ თავის თავში გამოხატავს ჭეშმარიტი რწმენის მრავალ მხარეს. იკონომია შეიძლება იყოს ქრისტოლოგიური, რადგან იგი გამოვლინდა ძის, ღვთის სიტყვის განკაცებისას. პავლე მოციქული ამბობს _ `ღმერთის ხატს ნაძარცვად არ შეურაცხავს ღმერთის სწორად ყოფნა. მაგრამ დაიმცირა თავისი თავი, მონის ხატი შეიმოსა და კაცის მსგავსად იქცა. თავი დაიმდაბლა და მორჩილი გახდა სიკვდილამდე, ჯვარზე სიკვდილამდე (ფილიპ. 2, 6-8). ასევე `და გვაუწყა ჩვენ თავისი ნების საიდუმლო, თავისივე სათნოებით, რომელიც წინასწარ ჩანერგა მასში, დროთა სისრულის განსაგებლად, და ყოველივე ზეციურისა და მიწიერის ქრისტეში თავმოსაყრელად~ (ეფეს. 1, 9-10), რათა აღსრულებულიყო ღვთის უზენაესი ნება თავის შექმნილის, ადამიანისათვის. ასევე იკონომია შეიცავს სოტეოროლოგიურ გაგებასაც, ვინაიდან ეს ტერმინი დაკავშირებულია უფლის გამომხსნელ საქმესთან. უფალმა, მეორე ადამმა, გამოისყიდა პირველ ადამი და ყოველი დაბადებული, მასთან ერთად, ღვთაებრივი მოწყალებით (რომ. 5, 10-22, II კორ. 5, 18 და19-20). იკონომია ფართოდ მოიცავს ასევე ეკლესიოლოგიურ შინაარსსაც, რაც შესაბამისობაშია ეკლესიის სწავლებასთან მადლის მოქმედების შესახებ, რამდენადაც იკონომია იმოწმებს სამების მონაწილეობას და მოქმედებას ადამიანის ცხოვრებასა და მთელ სამყაროში. ღმერთი, რომელიც მოქმედებს ძესა და სულიწმინდასთან ერთად, თითოეულს თავის სასიკეთოდ აძლევს ძღვენს _ `ზოგს ეძლევა ..სიბრძნის სიტყვა, ხოლო ზოგს _ ცოდნის სიტყვა, ზოგს _რწმენა, ზოგს _ ნიჭი მკურნალობისა. ვის _ სასწაულთმოქმედება, ვის _ წინასწარმეტყველება, ვის _ სულთა გარჩევა, ვის _ სხვადასხვა ენა, ვის კიდევ _ განმარტება სხვადასხვა ენის. ხოლო ყოველივე ამას შექმნის ერთი და იგივე სული და უწილადებს თვითეულს, როგორც ტთვად ნებავს~ (1 კორ. 12, 7-11). იკონომიის ყველა ეს ელემენტი, ერთად აღებული, შეადგენს ეკლესიას საქმესა და მისიას, რომელსაც მართლმადიდებლური ტრადიციის წმინდა მამები განსაზღვრავენ და ლაკონურად უწოდებენ `ეკლესიის იკონომიას.~ საერთოდ, უნდა ითქვას, რომ ეს ტერმინი არის ყველაზე უფრო ნიუანსური მართლმადიდებლურ თეოლოგიაში. პარალელურად, არსი ზემოხსენებული ტერმინისა, ყველაზე უფრო შესამაბისი და დასაშვები, როგორც თეოლოგიურად და დოქტრინალურად, ისევე ისტორიულად და კანონიკურად, არის ის, რაც ამოწმებს ღვთის სიყვარულსა და შემწყნარებლობას ადამიანის მიმართ. ის ასევე მიემართება მიმტევებლობასა და შენდობას, რაც ეკლესიამ უნდა აღასრულოს ამა თუ იმ გადახრის, მეტნაკლებად დიდი თუ მცირე დამახინჯების დროს, შესაბამისად თავისი ტრადიციისა, სწავლებისა და პრაქტიკისა. გადახვევები ეკლესიის წიაღში ქმნის უკანონობას, აპოსტასიას, სქიზმას თუ ერესს და იკონომია ამ შემთხვევაში გულისხმობს პიროვნულ შემწყნარებლობას მათ მიმართ, ვინც ამ საქმეში პოზიტიურად თუ ნეგატიურად გაერივნენ. ერთი მხრივ, ღვთის სიყვარული და შემწყნარებლობა დაცემული კაცისადმი, და მეორე მხრივ, ეკლესიისა _ მისგან განშორებული წევრების მიმართ, წარმოადგენს ორ პარალელურ მხარეს, რომელსაც ხშირად მოიხმობს მართლმადიდებელი ეკლესიის ლიტერატურა. ორივე შემთხვევაში ეკონომია წარმოგვიდგება, როგორც საშუალება და მეთოდი განდგომილი ქრისტიანის ეკლესიის წიაღში დასაბრუნებლად. იგი ყველა შემთხვევაში წარმოჩინდება, როგორ დამცველი ეკლესიის ერთობისა. *** ამრიგად, აკრიბია მართლმადიდებელი ეკლესიის პრაქტიკაში გამოიყენება იმის დასამოწმებლად და განსამტკიცებლად, რაც შედის რწმენის საკითხებსა და ეკლესიის სწავლებებში. ხოლო იკონომია, ღვთის დაშვებით, მეტნაკლებად არბილებს ამა თუ იმ ნორმას, რათა განცხადოს თავისი შემწყნარებლობა და გამოიწვიოს შერიგება. ეკლესია თავისი ცხოვრების ყველა ეტაპსა და ისტორიაში იყენებდა და იყენებს ამ ორ სტრუქტულარულ მიმართულებას. ამავე დროს, ეკლესია ამ ორ პრინციპს შორის ყოველთვის იცავდა წონასწორობას და ის განიხილავდა აკრიბიას, როგორც უმთავრეს და ურყევ საფუძველს რწმენისა და მოძღვრების საკითხებში და იკონომიას, როგორც მხოლოდ და მხოლოდ ღვთისგან დაშევებულ საუკეთესო გამოსავალს კრიტიკული მდგომარეობიდან. თუ ეკლესიის ერთიანობას და მის სწავლებებს საფრთხე დაემუქრებოდა და ეკლესია გამოხატავდა თავის რეაქციას _ რბილად და მოკრძალებით, ან გამოიჩენდა შემწყნარებლობას და ამისათვის იკონომიას გამოიყენებდა, ხშირად მოწინააღმდგენი ამას იღებდნენ, როგორც ეკლესიის მხრიდან სისუსტის გამოჩენას. ამას გარდა, პრობლემები ვერ იქნებოდა თავიდან აცილებული ძალის გამოყენებითაც და ამ გზით დადებითი შედეგები ვერ მიიღწეოდა. ამის გამო ეკლესიას უნდა დაეცვა ზომიერება და გამოენახა ოქროს შუალედი. სწორედ ამ პრინციპთა _– აკრიბიისა და იკონომიის ჰარმონიული მონაცველეობით, ქრისტეს ეკლესია თავიდან იცილებდა უკიდურესობებს, ექსრემიზმს, წინააღმდეგობებსა და მწვალებლობებს თავის წიაღში. მომზადებულია ეფესოს მიტროპოლიტის, ქრიზოსთომოსის (კონსტანტინიდი) სახელმძღვანელოდან, დოგმატური ღვტისმეტყველების შესახებ ფრანგულიდან თარგმნა ნინო გაგოშაშვილმა ............................................................................................ იმედია ტერმინების განმარტება ამოწურულია და ახლა პირდაპირ საკითხის გარჩევაზე გადავალთ, კერძოდ შევეცადოთ გავავლოთ ხაზი აკრიბიასა და იკონომიას შორის, ცალკე კი ტრადიცია გამოიყოს, ზოგი საკითხი ზემოთ მოვიყვან აქ კი გავიმეორებ: ციტატა აქ უკვე ბევრჯერ განხილული სკამების არსებობის ფაქტი უწვერულ მღვდელთა ყოლა შეუმოსავი გადაადგილება ქალაქში მცხოვრებ სასულიერო პირთა ( ან კათოლიკური შავი პერანგით სიარული, რაც ასე ახასიათებს რუმინელ, ბერძენ, ამერიკელ და სხვა მართლმადიდებელს ), ქალთა თავდაუბურავი ლოცვა ტაძარში, რომელიც ლამის ბუნებრივი მოვლენაა რუსულ და ქართულ ეკლესიათა გარდა, შეიძლება თუ არა თავსაბურავი "ამოვარდეს" საეკლესიო პრაქტიკიდან? და საერთოდ, ვინ და როდის უნდა დაიბუროს თავზე? აქაც აზრთა სხვადასხვაობაა... სანთლების ტრადიცია, რომელიც საბერძნეთში საერთოდ მეორეხარისხოვანია და ეკლესიის ბოლოს, სპეციალურად გამწოვდაყენებულ სასანთლეებით ამოიწურება, არანაირი სასანთლე ხატების წინ და ა.შ. კათოლიკებში საერთოდ ელექტრონული სანთლებია. ოჯახის "დაგეგმარების" საკითხი, იგივე კათოლიკებმა ლამის ლეგალიზაცია მოახდინონ პრეზერვატივებისა, რათა რამენაირად წინ აღუდგნენ მუდმივად მზარდ აბორტთა რიცხვს. ჩვენთან უკვე ბევრჯერ განხილული სხვა ქრისტიანული აღმსარებლობიდან მოქცეულთა საკითხი, რომელიც ასე ცვალებადია არამარტო სხვდასხვა ეკლესიებში,და არა მხოლოდ ქვეყნების მიხედვით, არამედ მოქცეულთა რიცხვის მიხედვითაც, ანუ შეიძლება ერთი თუ მოექცა სრული ნათლობით მიიღონ, ხოლო თუ ასი, სინანულით... კათოლიკურ, პროტესტანტულ და სხვა აღმსარებლობის ტაძრებთან, მათ წევრებთან ურთიერთობის საკითხი... სახელმწიფო წყობასთან, მეცნიერულ განვითარებასთან, ტექნიკურ წინსვლასთან და სხვა ბევრს რამესთან დაკავშირებული ცნობილი შეუგუებლობა, რომლებიც საღდება "მებრძოლ მართლმადიდებლობად", ეს ყველაფერი სწორედ ის თემებია, რომლებზეც ყველაზე მძაფრი კამათები იმართება ხოლმე ფორუმში, აქ კი მინდა ერთგვარი ჩამოყალიბებული სახე მივცეთ, რაა დაშვება, რაა ტრადიცია ( ანუ არც დაშვებაა და არც საყოველთაო კანონი) და რაა აკრიბია ( ანუ ყოვლადუცვლელი კანონი), აბა გელით, კაიროსი! -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)- ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი

ზებედე	Oct 15 2007, 05:32 PM პოსტი #10
ზეციკეთი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,332 რეგისტრ.: 27-July 06 წევრი № 19	ხალხნო, ქალის მღვდლად არ კურთხევა, რომ ეს დაუშვებელია არის აკრიბია, ხო? და თუ შეიძლება იკონომია გავრცელდეს ქალზე, რომ ის შეიძლება შევიდეს საკურთხეველში? ასევე მაინტერესებს, ერთობლივი ლოცვები, იგივე სხვა სარწმუნოების მიმდევართან ერთად ლოცვა იკონომიიის დარღვევაა ხო? -------------------- მზეო ამოდი, ამოდი ნუ ეფარები გორასა წიწილის თეთრი ბუმბული, ველად გაჰქონდა ნიავსა

k@the	Oct 15 2007, 06:20 PM პოსტი #11
იყო და არა იყო რა... ჯგუფი: Members პოსტები: 16,796 რეგისტრ.: 21-May 07 მდებარ.: მყარად მიწაზე წევრი № 1,967	ციტატა(ზებედე @ Oct 15 2007, 03:32 PM) ხალხნო, ქალის მღვდლად არ კურთხევა, რომ ეს დაუშვებელია არის აკრიბია, ხო? და თუ შეიძლება იკონომია გავრცელდეს ქალზე, რომ ის შეიძლება შევიდეს საკურთხეველში? ასევე მაინტერესებს, ერთობლივი ლოცვები, იგივე სხვა სარწმუნოების მიმდევართან ერთად ლოცვა იკონომიიის დარღვევაა ხო? მგონი რომ ქალის საკურთხეველში შესვლის დაუშვებლობაც აკრიბიაა. იკონომია არ შეიძლება აკრიბიაზე გავრცელდეს. ის რაც არაა აკრიბია, შეიძლება რაიმე სახით იკონომია იყოს. ეგრე გავიგე მე -------------------- -- There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't.

neo	Oct 15 2007, 06:25 PM პოსტი #12
Advanced Member ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 2,152 რეგისტრ.: 11-September 07 წევრი № 2,723	მგონია რომ ძალიან მარტივია, მთავარი ის კი არ არის რა იცვლება, მტავარი ისაა რატომ იცვლება... ეკლესიამ უნდა ცვალოს მის თავში რაღაცეები რადგან უკეთესად იმოქმეოს მის ირგვლივ არსებულ გარემოზე... ეკლესია უფრო ეფექტურად უნდა ებრძოლოს ცოდვას, ამ მიზნით უნდა ცვალოს... ზემოტ ცამოთვლილი საკითხები (ცვლილებები) კი პრინციპში ცოდვასთან კომპრომისზე წასვლას ნიშნავს და არა პირიქით... თითქოს უმნიშვნელოა სკამების, სამოსლის და ა.შ საკითხები, მაგრამ შინაარსობრივად ისინი პრინციპულ ზინააღმდეგობას შეიძავენ მთავარ მცნებასტან - სიყვარულთან... ეს ის სიტყვაა რომელიც ზუსტად ავლებს ზღავრს იმასა და იმას შორის რისი შეცვლა შეიძლება და რისი არა... სკამები შემოვიღოთ? რატომ ფეხზე დგომა გვეზარება ? მღვდელი წვერს იპარსავს? რატომ ზვერიტ სიარული ეზარება ? მღვდეი შეუმოსავი დადის ქალაქში ? რატომ ანაფორის ტარება ეზარება? ქალები თავს არ იბურავენ ? რატომ ადვილი მისახვედრი; პრეზერვატივები ? სიცოცხლის ხელის შეშლა იგივე მკვლელობა არ არის? ამ საკიტხების პრობლემად დაყენებად სიყვარულის დაშრეტა იწვევს, ამ კომპრომისებზე წასვლა სულიერ დეგრადაციას ნიშნავს, და არა ევოლუციას... -------------------- www.cordesign.ge

k@the	Oct 15 2007, 06:55 PM პოსტი #13
იყო და არა იყო რა... ჯგუფი: Members პოსტები: 16,796 რეგისტრ.: 21-May 07 მდებარ.: მყარად მიწაზე წევრი № 1,967	ციტატა ზემოტ ცამოთვლილი საკითხები (ცვლილებები) კი პრინციპში ცოდვასთან კომპრომისზე წასვლას ნიშნავს და არა პირიქით... თითქოს უმნიშვნელოა სკამების, სამოსლის და ა.შ საკითხები, მაგრამ შინაარსობრივად ისინი პრინციპულ ზინააღმდეგობას შეიძავენ მთავარ მცნებასტან - სიყვარულთან... რეები დაწრე ადამიანო? აქ იყო თითოეულ საკითხზე საკმაო მსჯელობა და არავინ აპირებს ცოდვასთან კომპრომისზე წასვლას! საკითხი დაისმის ასე, თუ ეს არაა საეკლესიო დოგმა, ანუ აკრიბია, იქნებ მიზანშეწონილი იყოს მისი ისეთნაირად მიღება დამტკიცება, რომ ამით ხელი შევუწყოთ ადამიენებს იზრუნონ მათი სულის ცხონებისათვის, ანუ ადგილი ქონდეს იკონომიას. თუ არასწორს ვამბობ, მივიღებ ყველანაირ შენიშვნას ფორუმელებისაგან ციტატა სკამები შემოვიღოთ? რატომ ფეხზე დგომა გვეზარება ? სადმე წერია სკამი წირვაზე დაუშვებელიაო? თუ არა, მაშინ რატომ არაა დასაშვები? თუ საბერძნეთში ეს დასაშვებია, მაშ საქართველო მეტად მართლმადიდებლები ვართ და ფეხზე უნდა ვიდგეთ? იქნებ იმიტომ გვინდა სკამი, რომ ფეხზე დგომის გამო დაღლამ არ შეგიშალოს გულით ლოცვაში და ლოცვის ყურადღებით მოსმენაში? მე არ ვსაუბრობ უფლის სადიდებელ ლოცვებზე სადა ფეხზე ვდგევართ. მგონი რომ სკამები არაა აკრიბია და ეს უნდა გააცნობიეროს ქართველმა მრევლმაც. ციტატა მღვდელი წვერს იპარსავს? რატომ ზვერიტ სიარული ეზარება ? იმისთვის, რომ მღვდელს თავი მოუდრიკო და დალოცვა სთხოვო, აუცილებელია მას ქონდეს წვერი? გეთანხმები, წვერი რაღაც მეტ მოწიწებას აღმიძრავს მეც, მაგრამ ეს ნამდვილად არაა ჩემთვის გადამწყვეტი! ციტატა მღვდეი შეუმოსავი დადის ქალაქში ? რატომ ანაფორის ტარება ეზარება? აქ კი მგონია, რომ მღვდელი ყოველთვის შესამოსელით უნდა დადიოდეს. ის უნდა გამოირჩეოდეს მრევლისაგან ყველგან! ის უნდა იყოს მისაბაძი, მაგალითი ყველგან და ყველასათვის. სამოსელი დიდი პატივი და დიდი პასუხისმგებლობაა. ციტატა ქალები თავს არ იბურავენ ? რატომ ადვილი მისახვედრი; თავის შებურვაც სკამების მაგვარი საკითხია, თუმცა მე მგონია რომ ეს ელემენტარული მოწიწების გამოხატვაა და ეკლესიაში ქალი დავშლის გარეშე არ უნდა შედიოდეს. ციტატა პრეზერვატივები ? სიცოცხლის ხელის შეშლა იგივე მკვლელობა არ არის? ამ საკიტხების პრობლემად დაყენებად სიყვარულის დაშრეტა იწვევს, ამ კომპრომისებზე წასვლა სულიერ დეგრადაციას ნიშნავს, და არა ევოლუციას... აქ არ ვიცი რა დავწერო... -------------------- -- There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't.

G_I_O_R_G_I_	Oct 15 2007, 08:14 PM პოსტი #14
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 1,857 რეგისტრ.: 31-July 06 წევრი № 27	თუ ამ თემაში შეიძლება ჩემს აზრს ვიტყვი აქ ნათქვამ საკითხებთან დაკავშირებით.აქ ნათქვამი ზოგიერთი საკითხი ნაკლებად მნიშვნელონად მეჩვენება და ისინი არც ქმნიან რაიმე პრობლემას რომ რამენაირად აბრკოლებდნენ ადამიანს და პირიქითაც აქ ნათქვამ ცვლილებებზე ხალხის უმეტესი უმრავლესობა წინააღმდეგი იქნება.ეხლა უფრო დეტალურად ცალკეულ საკითხზე.1)სკამებს რაც შეეხება ცოტა სკამები არის ეკლესიაში.ხოლო იმდენი სკამების დაწყობა რამდენიც კათოლიკეებს და სხვებს აქვთ არასწორე მგონია,რადგანაც იმ ტაძრით დაწყებული სადაც მე დავდივარ სამების ტაძრით დამთავრებული მრევლი უბრალოდ ვეღარ დაეტევა ტაძარში და მრევლის ნახევარზე მეტს გარეთ მოუწევს ყურყუტი.მითუმეტეს ფეხზე დგომითაც ხალხი ვერ ეტევა ეკლესიაში.ისე კი რა ჩვენი ბრალია თუ იმ ქვეყნებში ამდენი ხალხი არ დადის.2)სასულიერო პირმა რატომ არ უნდა იაროს შემოსილმა ქუჩაში ეს ნამეტანი გაუგებარია.3)ჩვენთან ტრადიციით მიღებულია რომ სასულიერო პირები გრძელი წვერით დადიოდნენ და ხალხიც ასეა მიჩვეული,ხოლო მოკლე წვერი ან საერთოდ გაპარსული კათოლიკეებთან ასოცირდება.ისე ამ საკითხის განხილვა ცოტა უაზრობად მეჩვენება ვისაც როგორ უნდა ისეთ წვერს ატარებს.4)სანთელი და სასანთლე ხატის წინ რა პრობლემას ქმნის ეს ვერ გავიგე.ისე ბარსელონას ერთერთ კათოლიკურ ტაძარში იყო რაღაც ყუთი იდგა და ფულს რომ ჩააგდებდი სანთლები ინთებოდა ეს ნამდვილად არ მომეწონა.5)თავსაფარს რაც შეეხება ჩვენს ეკლესიაში ეს წესი მიღებულია და გარკვეულ რიდს მოწიწებას გამოხატავს უფლის წინაშე.თუმცა ზოგი ისეც შედის ტაძარში და ამისთვის დიდ საყვედურს არავინ იღებს შეიძლება მცირე შენიშვნა მიიღონ ვინმესგან (რაც მე მინახია) 6)რაც შეეხება დაგეგმარებისა და აბვორტების თავიდან აცილების გარკვეულ გზებს მაგ.საკითხს არც ერთია სწორი და არც მეორე.უბრალოდ ადამიანმა უნდა გაიგოს რომ აბორტი კაცის კვლას უდრის.

კანუდოსელი	Oct 15 2007, 09:29 PM პოსტი #15
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 8,829 რეგისტრ.: 2-November 06 მდებარ.: კანუდოსი წევრი № 374	KAIROS ა, კაცი პ.ს. კანონისტისა არ იყოს, მეც მოგვიანებით მოვალ... თუმცა, ამაზე სხვადასხვა თემებში უკვე მისაუბრია და იმათი თავმოყრა აქ მეზარება ციტატა(neo @ Oct 15 2007, 06:25 PM) თითქოს უმნიშვნელოა სკამების, სამოსლის და ა.შ საკითხები, მაგრამ შინაარსობრივად ისინი პრინციპულ ზინააღმდეგობას შეიძავენ მთავარ მცნებასტან - სიყვარულთან... საიდუმლო ზიარებისას იესო ქრისტე და მოციქულები იყვნენ თითქმის წამოწოლილები - ასეთი იყო ებრაული ტრადიცია ტრაპეზისა...რა გამოდის ახლა, რომ არც მციქულებს და მით უმეტეს - იესოს,რომელიც თავად სიყვარულია, არ ქონდათ სიყვარული? არ მითხრათ: ისინი მოციქულები იყვნენო და ეს კი იესოო...პავლე მოციქული ამბობს: "მომბაძეთ მე, როგორც მე - იესოს" -------------------- ინკვიზიტორი იეღოველი ეკუმენისტი მასონი ბუდისტი მღვდელი გულისყურით გისმენთ :-) პ.ს. ბყკ :-) ბ - ბუდისტ ყ - ყრმათა კ - კავშირი

KAIROS	Oct 15 2007, 09:33 PM პოსტი #16
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438	ციტატა აკრიბია მართლმადიდებელი ეკლესიის პრაქტიკაში გამოიყენება იმის დასამოწმებლად და განსამტკიცებლად, რაც შედის რწმენის საკითხებსა და ეკლესიის სწავლებებში. ხოლო იკონომია, ღვთის დაშვებით, მეტნაკლებად არბილებს ამა თუ იმ ნორმას, რათა განცხადოს თავისი შემწყნარებლობა და გამოიწვიოს შერიგება. მგონი ამის გამეორება მოგვიწევს. ჯერ გუჯიკოს ვუპასუხოთ:ქალის მღვდლად კურთხევა არის აკრიბიულად აკრძალული და მასზე არანაირი იკონომია არ ვრცელდება, თუკი დიაკონესების ინსტიტუტს არ ჩავთვლით ( ზოგიერთ მონასტერში დღემდე არსებობს ახლა კი საერთოდ: სრულიად მიუღებელია, ნეო-ს და რიგ შემთხვევაში სოლომონას უკიდურესი მიდგომა, სწორედ ასეთი შეხედულებების წინააღმდეგ არის გახსნილი ეს თოფიქი, რომ ხალხმა კარგად გაარჩიოს ერთმანეთისაგან, რაა აკრიბია და რაა იკონომია, და რა ტრადიცია. ასე რომ ერთნაირი სიმკაცრით მიდგომა ყველა საკითხისადმი არის შეცდომა. ჩვენ აქ ვერ გავუმეორებთ სოლომონას, რომ სკამები ეკლესიაში სულაც არაა კათოლიკური მოვლენა, არამედ იქამდის ათონის მთაზეც არის, შეიძლება სკამების დადგმას იკონომია ვუწოდოთ... არც უწვერობაა კათოლიკური ტრადიცია, ასობით წლით ადრე სანამ განხეთქილება მოხდებოდა დასავლეთში ბევრი სასულიერო პირი უწვეროდ დადიოდა, ეს კი ტრადიციაა. სანთლები, და მით უმეტეს იმ რაოდენობით და იმ უდაბლესი ხარისხით რაც დღეს ეკლესიებში ინთება აზიანებს თავად ეკლესიას, ეს ხატწერებისათვის ძალიან ცნობილი მოვლენაა, და ეს არც აკრიბიაა, არც იკონომია და ვფიქრობ არც ტრადიცია, არამედ მოფრთხილება საეკლესიო ქონებისა...არც აბორტის წინააღმდეგ სჩანს, რამე გამოსავალი სოლომონას პასუხში... ახლა ნეოს პასუხი უფრო მიუღებელია თავისი უკიდურესი უარყოფითი პოზიციის გამო, და ყველაფრის ახსნა "ეზარება"-თი, იმაზე მეტყველებს, რომ საკითხს არ ვიცნობთ, ამ შემთხვევაში რჩევაა, ჯერ მოვუსმინოთ იმათ ვინც იციან, და გადაავლეთ თვალი აქ უკვე ბევრჯერ გარჩეულ საკითხებს, მაგ. სკამებზე და ა.შ. ერთადერთი რასაც ცალკე დავუწერ, ესაა ალოგიზმი, სიცოცხლის ჩასახვის ხელის შეშლა, როგორაა იგივე მკვლელობა? აქ საუბარია ორ რამეს შორის იძულებით არჩევანზე ანუ არჩევანზე ცუდსა და უარესს შორის... მოკლედ , დავიწყოთ რიგის მიხედვით. რას ფიქრობთ ამ საკითხზე? ციტატა ქალთა თავდაუბურავი ლოცვა ტაძარში, რომელიც ლამის ბუნებრივი მოვლენაა რუსულ და ქართულ ეკლესიათა გარდა, შეიძლება თუ არა თავსაბურავი "ამოვარდეს" საეკლესიო პრაქტიკიდან? და საერთოდ, ვინ და როდის უნდა დაიბუროს თავზე? აქაც აზრთა სხვადასხვაობაა... აბა არგუმენტებით ისაუბრეთ და უკვე განხილული საკითხების თავიდან განხილვას ნუღარ დაიწყებთ იხარეთ, კაიროსი! პ.ს. ციტატა ამაზე სხვადასხვა თემებში უკვე მისაუბრია გაუ, კანუდოსას, მე შევეცდები ყველა ამ თემას თავი აქ მოვუყარო, რათა გაიგონ ერთხელ და სამუდამოდ რაა თეთრი, რაა შავი და რა ნაცრისფერი -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)- ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი

კანუდოსელი	Oct 15 2007, 09:34 PM პოსტი #17
Advanced Member ჯგუფი: Members პოსტები: 8,829 რეგისტრ.: 2-November 06 მდებარ.: კანუდოსი წევრი № 374	ციტატა(solomony @ Oct 15 2007, 08:14 PM) 1)სკამებს რაც შეეხება ...არასწორე მგონია, ციტატა(solomony @ Oct 15 2007, 08:14 PM) 2)სასულიერო პირმა რატომ არ უნდა იაროს შემოსილმა ქუჩაში ეს ნამეტანი გაუგებარია. ციტატა(solomony @ Oct 15 2007, 08:14 PM) 3)ჩვენთან ტრადიციით მიღებულია რომ სასულიერო პირები გრძელი წვერით დადიოდნენ და ხალხიც ასეა მიჩვეული,ხოლო მოკლე წვერი ან საერთოდ გაპარსული კათოლიკეებთან ასოცირდება. ციტატა(solomony @ Oct 15 2007, 08:14 PM) 4)სანთელი და სასანთლე ხატის წინ რა პრობლემას ქმნის ეს ვერ გავიგე ციტატა(solomony @ Oct 15 2007, 08:14 PM) 5)თავსაფარს რაც შეეხება ჩვენს ეკლესიაში ეს წესი მიღებულია და გარკვეულ რიდს მოწიწებას გამოხატავს უფლის წინაშე.თუმცა ზოგი ისეც შედის ტაძარში და ამისთვის დიდ საყვედურს არავინ იღებს შეიძლება მცირე შენიშვნა მიიღონ ვინმესგან (რაც მე მინახია) ციტატა(solomony @ Oct 15 2007, 08:14 PM) 6)რაც შეეხება დაგეგმარებისა და აბვორტების თავიდან აცილების გარკვეულ გზებს მაგ.საკითხს არც ერთია სწორი და არც მეორე.უბრალოდ ადამიანმა უნდა გაიგოს რომ აბორტი კაცის კვლას უდრის. რაღაც მეჩვენება რომ იკონომია აკრიბიის სინონიმი გგონია -------------------- ინკვიზიტორი იეღოველი ეკუმენისტი მასონი ბუდისტი მღვდელი გულისყურით გისმენთ :-) პ.ს. ბყკ :-) ბ - ბუდისტ ყ - ყრმათა კ - კავშირი

KAIROS	Oct 15 2007, 09:49 PM პოსტი #18
იხარეთ! ჯგუფი: საფინანსო პოსტები: 9,492 რეგისტრ.: 9-November 06 მდებარ.: Aurea mediocritas წევრი № 438	ციტატა რაღაც მეჩვენება რომ იკონომია აკრიბიის სინონიმი გგონია სოლომონაა და არ იცვლის ძველ შეხედულებებს აბა. დაყენებულ საკითხთან რას ფიქრობთ " თავსაფრის" შესახებ ვამბობ... მაშ ასე, აქ იყო საუბარი ღვთისმსახურების დროს ჯდომის შესახებ, ასე რომ თუკი რაიმე ახალი არგუმენტი არაა, თავიდან ნუ გავარჩევთ ჯდომაზე -------------------- ...მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უკიდურესობებისგან გამიჯნული სამეუფეო გზაა. აქედან გამომდინარე, მისთვის დამახასიათებელია თავგანწირვა, მაგრამ მიუღებელია ფანატიზმი, დამახასიათებელია შემწყნარებლობა, მაგრამ მიუღებელია ფსევდოლიბერალიზმი (ყველაფრის დაშვებულობა)- ილია II- სააღდგომო ეპისტოლე, 2008 წელი

k@the	Oct 15 2007, 10:20 PM პოსტი #19
იყო და არა იყო რა... ჯგუფი: Members პოსტები: 16,796 რეგისტრ.: 21-May 07 მდებარ.: მყარად მიწაზე წევრი № 1,967	მგონი თავსაბურავის დაფარება უფრო ტრადიციაა. აქ, სერბულ ტაძარში თავსაბურავს მხოლოდ ზიარების დროს იფარებენ. მე მომწონს ჩვენთან, რომ თავსაბურით დადიან ტაძარში, თუმცა არ მგონია უთავსაბუროება ცოდვა იყოს და რაიმე საეკლესიო დოგმას ეწინაღმდეგებოდეს... თუ ვცდები?.. -------------------- -- There are only 10 types of people in the world -- those who understand binary, and those who don't.

ზებედე	Oct 15 2007, 10:23 PM პოსტი #20
ზეციკეთი ჯგუფი: Members პოსტები: 4,332 რეგისტრ.: 27-July 06 წევრი № 19	ჩემის აზრით, იმიტომ გონია აქ ზოგს მღვდლის უწვერობა, სკამების დადგმა, ქალის უთავსაფროდ, ან შარვლით შესვლა ეკლესიაში მიუღებელი, რომ არ ვიცნობთ მართლმადიდებლურ ტრადიციებს, და დოგმატებს, ასევე საქართველოს ეკლესია ნაკლებად იცნობს მსოფლიო მართლმადიდებელი ეკლესიების ტრადიციებს... მე მგონი ზედმეტები მოგვდის, როცა ვაკრიტიკებთ უცხოელ მართლმადიდებლებს ქართველები უწვერობის, სკამების, და უთავსაფრობის გამო... -------------------- მზეო ამოდი, ამოდი ნუ ეფარები გორასა წიწილის თეთრი ბუმბული, ველად გაჰქონდა ნიავსა

« შემდეგი ძველი თემა · საეკლესიო სამართალი · შემდეგი ახალი თემა »

6 გვერდი

1 2 3 > »

ამ თემას კითხულობს 1 მომხმარებელი (მათ შორის 1 სტუმარი და 0 დამალული წევრი)

0 წევრი:

ჩვენების რეჟიმი: სტანდარტული · შეცვლა: ხაზოვანი+ · შეცვლა: განტოტვილი

თემის გამოწერა · თემის ელფოსტით გაგზავნა · თემის ამობეჭდვა · ამ განყოფილების გამოწერა

მსუბუქი ვერსია

ახლა არის: 27th April 2024 - 12:38 AM

მართლმადიდებლური არხი: ივერიონი

ფორუმის ელექტრონული ფოსტა: იმეილი

CHURCH.GE-Powered by Giorgi and IPB. Hosting by WebHostinG.Ge 2024

Licensed to: church.ge